7) Sūrat Al-'A`rāf

7) سُورَة الأَعرَاف

007001.Elif Lâm Mîm Sâd.1

007002.Bu, sana, kendisiyle (insanları) uyarman için ve mü’minlere öğüt olarakindirilmiş bir kitaptır. Artık ondan dolayı göğsünde bir sıkıntı olmasın.2

007003.Rabbinizden size indirilene uyun. Onu bırakıp başka dostlara uymayın. Nekadar da az öğüt alıyorsunuz!

007004.Nice memleketleri helak ettik. Onlara azabımız gece uykusuna dalmışken,yahut gündüz istirahat halinde iken gelmişti.

007005.Azabımız kendilerine geldiğinde, “(Biz bunu hak ettik.) Gerçekten bizzalimler olmuştuk” demekten başka söyleyecekleri kalmamıştı.

007006.Kendilerine peygamber gönderilenlere mutlaka soracağız.3Peygamberlere deelbette soracağız.4

007007.Andolsun, onlara (yaptıklarını) tam bir bilgi ile anlatacağız. Çünkü bizonlardan uzak değiliz.

007008.O gün amellerin tartılması da haktır. Kimlerin sevabı ağır basarsa işteonlar kurtuluşa erenlerdir.

007009.Ama kimlerin sevabı da hafif gelirse işte onlar âyetlerimize haksızlıketmiş olmaları sebebiyle kendilerini ziyana sokanlardır.

007010.Andolsun, size yeryüzünde imkan ve iktidar verdik.Sizin için oradabirçok geçim imkanları da yarattık. Ama siz ne kadar az şükrediyorsunuz!

007011.Andolsun, sizi yarattık. Sonra size şekil verdik. Sonra da meleklere,“Adem için saygı ile eğilin” dedik. İblisten başka hepsi saygı ileeğildiler. O, saygı ile eğilenlerden olmadı.

007012.Allah, “Sana emrettiğim zaman seni saygı ile eğilmekten ne alıkoydu?” dedi. (Oda) “Ben ondan hayırlıyım. Çünkü beni ateşten yarattın. Onu ise çamurdanyarattın” dedi.

007013.Allah, “Şimdi in aşağı oradan. Çünkü senin orada büyüklük taslamakhaddine değil! Hemen çık! Çünkü sen aşağılıklardansın” dedi.

007014.Şeytan dedi ki: “(Öyle ise) bana insanların tekrar diriltileceklerigüne kadar süre ver.”

007015.Allah da, “Sen süre verilenlerdensin” dedi.

007016.Şeytan dedi ki: “(Öyle ise) beni azdırmana karşılık, yemin ederim ki,ben de onları saptırmak için senin dosdoğru yolunun üzerinde elbetteoturacağım.”

007017.“Sonra (pusu kurup) onlara önlerinden, arkalarından, sağlarından vesollarından sokulacağım ve sen onların çoğunu şükreden (kimse)lerbulamayacaksın.”

007018.Allah dedi ki: “Yerilmiş ve kovulmuş olarak çık oradan. Andolsun,onlardan sana kim uyarsa sizin, hepinizi cehenneme doldururum.”

007019.“Ey Âdem! Sen ve eşin cennette kalın. Dilediğiniz yerden yiyin. Fakatşu ağaca yaklaşmayın. Yoksa zalimlerden olursunuz.”

007020.Derken şeytan, kendilerinden gizlenmiş olan avret yerlerini onlaraaçmak için kendilerine vesvese verdi ve dedi ki: “Rabbiniz size bu ağacıancak, melek olmayasınız, ya da (cennette) ebedi kalacaklardan olmayasınızdiye yasakladı.”

007021.“Şüphesiz ben size öğüt verenlerdenim” diye de onlara yemin etti.

007022.Bu sûretle onları kandırarak yasağa sürükledi. Ağaçtan tattıklarındakendilerine avret yerleri göründü. Derhal üzerlerini cennet yapraklarıylaörtmeye başladılar. Rableri onlara, “Ben size bu ağacı yasaklamadım mı?Şeytan size apaçık bir düşmandır, demedim mi?” diye seslendi.

007023.Dediler ki: “Rabbimiz! Biz kendimize zulüm ettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bizeacımazsan mutlaka ziyan edenlerden oluruz.”

007024.Allah dedi ki: “Birbirinizin düşmanı olarak inin (oradan). Sizeyeryüzünde bir zamana kadar yerleşme ve yararlanma vardır.”

007025.Allah dedi ki: “Orada yaşayacaksınız, orada öleceksiniz ve oradan(mahşere) çıkarılacaksınız.”

007026.Ey Âdemoğulları! Size avret yerlerinizi örtecek giysi ve süslenecekelbise verdik. Takva (Allah’a karşı gelmekten sakınma) elbisesi var ya,işte o daha hayırlıdır. Bu (giysiler), Allah’ın rahmetininalametlerindendir. Belki öğüt alırlar (diye onları insanlara verdik).

007027.Ey Âdemoğulları! Avret yerlerini kendilerine açmak için, elbiselerinisoyarak ana babanızı cennetten çıkardığı gibi, şeytan sizi de saptırmasın.Çünkü o ve kabilesi, onları göremeyeceğiniz yerden sizi görürler. Şüphesizbiz şeytanları, iman etmeyenlerin dostları kılmışızdır.

007028.Çirkin bir iş işledikleri vakit, “Biz atalarımızı bunun üzerindebulduk, Allah da bize bunu emretti” derler. De ki: “Şüphesiz, Allah çirkinişleri emretmez. Siz bilmediğiniz şeyleri Allah’ın üzerine miatıyorsunuz?”

007029.De ki: “Rabbim adaleti emretti. Her secde yerinde yüzlerinizi (ona)doğrultun. Dini Allah’a has kılarak ona ibadet edin. Sizi başlangıçtayarattığı gibi (yine ona) döneceksiniz.”

007030.Allah bir kısmına hidayet etti, bir kısmına da sapıklık layık oldu.Çünkü onlar Allah’ı bırakıp şeytanları dost edinmişlerdi. Kendilerinin dedoğru yolda olduklarını sanıyorlardı.

007031.Ey Ademoğulları! Her mescitde ziynetinizi takının (güzel ve temiz giyinin).Yiyin için fakat israf etmeyin. Çünkü o, israf edenleri sevmez.

007032.De ki: “Allah’ın, kulları için yarattığı zîneti ve temiz rızkı kimharam kılmış?” De ki: “Bunlar, dünya hayatında mü’minler içindir. Kıyametgününde ise yalnız onlara özgüdür. İşte bilen bir topluluk için âyetleri,ayrı ayrı açıklıyoruz.”

007033.De ki: “Rabbim ancak, açık ve gizli çirkin işleri, günahı, haksızsaldırıyı, hakkında hiçbir delil indirmediği herhangi bir şeyi Allah’aortak koşmanızı ve Allah’a karşı bilmediğiniz şeyleri söylemenizi haramkılmıştır.”

007034.Her milletin belli bir eceli vardır. Onların eceli geldi mi, ne bir angeri kalabilirler, ne de öne geçebilirler.

007035.Ey Âdemoğulları! İçinizden size benim âyetlerimi anlatan Peygamberlergelir de her kim Allah’a karşı gelmekten sakınır ve halini düzeltirse,artık onlara korku yoktur. Onlar üzülecek de değillerdir.

007036.Âyetlerimizi yalanlayanlar ve onlara uymayı kibirlerine yediremeyenleregelince işte onlar cehennemliklerdir. Onlar orada ebedi kalacaklardır.

007037.Kim, Allah’a karşı yalan uyduran veya onun âyetlerini yalanlayanlardandaha zalimdir? İşte onlara kitaptan (kendileri için yazılmış ömür verızıklardan) payları erişir. Sonunda kendilerine melek elçilerimiz,canlarını almak için geldiğinde, “Hani Allah’ı bırakıp tapınmaktaolduğunuz şeyler nerede?” derler. Onlar da, “Bizi yüzüstü bırakıpkayboldular” derler ve kâfir olduklarına dair kendi aleyhlerine şahitlikederler.

007038.Allah şöyle der: “Sizden önce gelip geçmiş cin ve insan toplulukları ilebirlikte ateşe girin.” Her topluluk (arkasından gidip sapıklığa düştüğü)yoldaşına lanet eder. Nihayet hepsi orada toplandığı zaman peşlerinden gidenler,kendilerine öncülük edenler için, “Ey Rabbimiz! Şunlar bizi saptırdılar. Onlarabir kat daha ateş azabı ver” derler. Allah der ki: “Her biriniz için bir katdaha fazla azap vardır. Fakat bilmiyorsunuz.”

007039.Öncekiler sonrakilere, “Sizin bize karşı bir üstünlüğünüz yoktur.Artık kazanmış olduğunuz şeylere karşılık, azabı tadın” derler.

007040.Âyetlerimizi yalanlayanlar ve o âyetlere uymayı kibirlerineyediremeyenler var ya, onlara göklerin kapıları açılmaz. Onlar, deve iğnedeliğinden geçinceye kadar cennete de giremezler!Biz suçluları işteböyle cezalandırırız.

007041.Onlar için cehennem ateşinden döşek, üstlerinde de cehennem ateşindenörtüler var. İşte biz zalimleri böyle cezalandırırız.

007042.İman edip salih ameller işleyenlere gelince -ki biz kişiye ancakgücünün yettiğini yükleriz- işte onlar cennetliklerdir. Onlar orada ebedikalıcıdırlar.

007043.Biz onların kalplerinde kin namına ne varsa söküp attık. Altlarından daırmaklar akar. “Hamd, bizi buna eriştiren Allah’a mahsustur. Eğer Allah’ınbizi eriştirmesi olmasaydı, biz hidayete ermiş olamazdık. AndolsunRabbimizin peygamberleri bize hakkı getirmişler” derler. Onlara, “İşteyaptığınız (iyi işler) sayesinde kendisine varis kılındığınız cennet!”diye seslenilir.

007044.Cennetlikler cehennemliklere, “Rabbimizin bize va’dettiğini biz gerçek bulduk.Siz de Rabbinizin va’d ettiğini gerçek buldunuz mu?” diye seslenirler. Onlar,“Evet” derler. O zaman aralarında bir duyurucu, “Allah’ın laneti zalimlere!”diye seslenir.

007045.Onlar Allah yolundan alıkoyan ve onu, eğri ve çelişkili göstermekisteyenlerdir. Onlar ahireti de inkar edenlerdir.

007046.İkisi (cennet ve cehennem) arasında bir surA’râf üzerinde de birtakım adamlar vardır. Cennet ve cehennemliklerin hepsini simalarındantanımaktadırlar. Cennetliklere, “Selam olsun size!” diye seslenirler.Onlar henüz cennete girmemişlerdir, ama bunu ummaktadırlar.

007047.Gözleri cehennemlikler tarafına çevrildiği zaman, “Ey Rabbimiz! Bizizalim toplumla beraber kılma” derler.

007048.A’râftakiler simalarından tanıdıkları bir takım adamlara da seslenir veşöyle derler: “Ne çokluğunuz, ne de taslamakta olduğunuz kibir size biryarar sağladı!”

007049.“Sizin, ‘Allah bunları rahmete erdirmez’ diye yemin ettikleriniz şunlarmı?” (Sonra cennetliklere dönerek) “Haydi, girin cennete. Size korku yok.Siz üzülecek de değilsiniz” derler.

007050.Cehennemlikler de cennetliklere, “Ne olur, sudan veya Allah’ın sizeverdiği rızıktan biraz da bizim üzerimize akıtın” diye çağrışırlar. Onlar,“Şüphesiz, Allah bunları kafirlere haram kılmıştır” derler.

007051.Onlar dinlerini oyun ve eğlence edinmişler ve dünya hayatı dakendilerini aldatmıştı. İşte onlar bu günlerine kavuşacaklarını nasılunuttular ve âyetlerimizi nasıl inkar edip durdularsa biz de onları bugünöyle unuturuz.9

007052.Andolsun biz onlara, bilerek açıkladığımız bir kitabı, inanan bir toplum içinbir yol gösterici ve rahmet olarak getirdik.

007053.Onlar ise ancak, (“Görelim bakalım!” diyerek) Kur’an’ın bildirdiğisonucu (te’vilini) bekliyorlar. Onun bildirdiği sonuç gelip çattığı gün,önceden onu unutmuş olanlar derler ki: “Gerçekten Rabbimizin peygamberlerihakkı getirmişler. Şimdi bizim için şefaatçılar var mı ki bize şefaatetseler veya (dünyaya) döndürülsek de yaptıklarımızdan başkasını yapsak?”Gerçekten onlar kendilerine yazık etmişlerdir. (İlah diye) uydurdukları(putlar) da onları yüzüstü bırakarak uzaklaşıp kaybolmuşlardır.

007054.Şüphesiz sizin Rabbiniz, gökleri ve yeri altı gün içinde (altı evrede)yaratan ve Arş’akurulan, geceyi, kendisini durmadan takip eden gündüzekatan, güneşi, ayı ve bütün yıldızları da buyruğuna tabi olarak yaratanAllah’tır. Dikkat edin, yaratmak da, emretmek de yalnız O’na mahsustur.Âlemlerin Rabbi olan Allah’ın şanı yücedir.

007055.Rabbinize alçak gönüllüce ve için için dua edin. Çünkü O, haddiaşanları sevmez.

007056.Düzene sokulduktan sonra yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Allah’a(azabından) korkarak ve (rahmetini) umarak dua edin. Şüphesiz, Allah’ınrahmeti iyilik edenlere çok yakındır.

007057.O, rüzgarları rahmetinin önünde müjde olarak gönderendir. Nihayetrüzgarlar ağır bulutları yüklendiği vakit, onları ölü bir belde (yidiriltmek) için sevk ederiz de oraya suyu indiririz. Derken onunla türlütürlü meyveleri çıkarırız. İşte ölüleri de öyle çıkaracağız. Ola kiibretle düşünürsünüz.

007058.(Toprağı) iyi ve elverişli beldenin bitkisi, Rabbinin izniyle bol ve bereketliçıkar. (Toprağı) kötü ve elverişsiz olandan ise, faydasız bitkiden başkasıçıkmaz. Şükredecek bir toplum için biz âyetleri işte böyle değişik biçimlerdeaçıklıyoruz.11

007059.Andolsun, Nûh’u kendi kavmine peygamber olarak gönderdik de, “Eykavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin için O’ndan başka hiçbir ilah yoktur.Şüphesiz ben sizin adınıza büyük bir günün azabından korkuyorum” dedi.

007060.Kavminin ileri gelenleri, “Biz seni açıkça bir sapıklık içindegörüyoruz” dediler.

007061.(Nûh onlara) şöyle dedi: “Ey kavmim! Bende herhangi bir sapıklık yok.Aksine ben, Âlemlerin Rabbi tarafından gönderilmiş bir peygamberim.”

007062.“Ben size Rabbimin vahyettiklerini tebliğ ediyorum ve size nasihatediyorum. Sizin bilmediğiniz şeyleri de Allah tarafından gelen vahiy ilebiliyorum.”

007063.Sizi uyarması ve sizin de Allah’a karşı gelmekten sakınıp rahmeteulaşmanız için, içinizden bir adam aracılığı ile Rabbinizden size birzikir (vahiy ve öğüt) gelmesine şaştınız mı?

007064.Derken kavmi onu yalanladı. Biz de onu ve gemide onunla beraberbulunanları kurtardık. Âyetlerimizi yalanlayanları da suda boğduk. Çünküonlar (vicdanları hakka kapalı) kör bir kavim idiler.

007065.Âd kavmine de kardeşleri Hûd’u peygamber olarak gönderdik. Onlara, “Eykavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin için ondan başka hiçbir ilah yoktur.Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” dedi.

007066.Kavminin ileri gelenlerinden inkar edenler dediler ki: “Şüphesiz, bizseni akıl kıtlığı içinde görüyoruz. Biz senin mutlaka yalancılardan biriolduğuna inanıyoruz.”

007067.Hûd şöyle dedi: “Ey kavmim! Bende akıl kıtlığı yok. Aksine benâlemlerin Rabbi tarafından gönderilmiş bir peygamberim.”

007068.“Rabbimin vahyettiklerini size tebliğ ediyorum. Ben sizin için güvenilir birnasihatçıyım.”

007069.“Sizi uyarması için içinizden bir adam aracılığıyla Rabbinizden sizebir zikir (vahy ve öğüt) gelmesine şaştınız mı? Hatırlayın ki, Allah siziNûh kavminden sonra onların yerine getirdi ve sizi yaratılış itibariyledaha güçlü kıldı. Allah’ın nimetlerini hatırlayın ki kurtuluşa eresiniz.”

007070.Onlar, “Sen bize tek Allah’a ibadet edelim, atalarımızın ibadetedegeldiklerini bırakalım diye mi geldin? Eğer doğru söyleyenlerden isenhaydi bizi tehdit ettiğin azabı bize getir” dediler.

007071.Hûd, “Artık size Rabbinizden bir azap ve öfke inmiştir. Allah’ın,haklarında hiçbir delil indirmediği, yalnızca sizin ve babalarınızınuydurduğu bir takım isimler (düzmece tanrılar) hakkında mı benimletartışıyorsunuz? Öyleyse (başınıza geleceği) bekleyin! Ben de sizinleberaber bekleyenlerdenim!” dedi.

007072.Bunun üzerine biz onu ve beraberindekileri tarafımızdan bir rahmetlekurtardık. Âyetlerimizi yalanlayan ve iman etmemiş olanların ise kökünükestik.

007073.Semûd kavmine de kardeşleri Salih’i Peygamber olarak gönderdik. Dediki: “Ey kavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin için ondan başka bir ilahyoktur. Gerçekten size Rabbinizden (benim peygamber olduğumu gösterecek)açık bir delil geldi. İşte size bir mucize olarak Allah’ın şu devesi...Bırakın onu da Allah’ın mülkünde yesin, içsin. Sakın ona bir kötülüketmeyin. Yoksa sizi elem dolu bir azap yakalar.”

007074.“Hatırlayın ki Allah Âd kavminden sonra, sizi onların yerine getirdi ve siziyeryüzünde yerleştirdi. Yerin ovalarında köşkler kuruyor, dağları oyup evleryapıyorsunuz. Artık Allah’ın nimetlerini anın da yeryüzünde bozgunculuk yaparakkarışıklık çıkarmayın.”

007075.Kavminin büyüklük taslayan ileri gelenleri, küçük görülüp ezileninanmışlara, “Siz, Salih’in, Rabbi tarafından gönderilmiş bir peygamberolduğunu (sahiden) biliyor musunuz?” dediler. Onlar da, “Biz şüphesizonunla gönderilene inananlarız” dediler.

007076.Büyüklük taslayanlar, “Şüphesiz biz sizin inandığınız şeyi inkaredenleriz.” dediler.

007077.Nihayet deveyi kestiler, Rablerinin emrine karşı geldiler ve “Ey Salih!Sen eğer (dediğin gibi) peygamberlerden isen, haydi bizi tehdit ettiğinazabı getir” dediler.

007078.Derken, onları o kuvvetli sarsıntı yakaladı da yurtlarında yüzüstühareketsiz çöke kaldılar.

007079.Artık Salih onlardan yüz çevirdi ve “Andolsun, ben size Rabbiminvahyettiklerini tebliğ ettim ve size nasihatta bulundum. Fakat siz nasihatedenleri sevmiyorsunuz” dedi.

007080.Lût’u da Peygamber olarak gönderdik. Hani o kavmine şöyle demişti:“Sizden önce âlemlerden hiçbir kimsenin yapmadığı çirkin işi miyapıyorsunuz?”

007081.“Hakikaten siz kadınları bırakıp, şehvetle erkeklere yaklaşıyorsunuz.Hayır, siz haddi aşan bir toplumsunuz.”

007082.Kavminin cevabı ise sadece, “Çıkarın bunları memleketinizden! Güya onlarkendilerini fazla temiz tutan insanlar!...” demek oldu.

007083.Bunun üzerine biz de onu ve karısı dışında aile fertlerini kurtardık.Karısı ise azab içinde kalanlardan oldu.

007084.Onların üstüne bir azap yağmuru yağdırdık.”1Bak, suçluların akıbetinasıl oldu.

007085.Medyen halkına da kardeşleri Şuayb’ı peygamber olarak gönderdik. Dediki: “Ey kavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin için ondan başka hiçbir ilahyoktur. Rabbinizden size açık bir delil gelmiştir. Artık ölçüyü ve tartıyıtam yapın. İnsanların mallarını eksiltmeyin. Düzene sokulduktan sonrayeryüzünde bozgunculuk etmeyin. İnananlar iseniz bunlar sizin içinhayırlıdır.”

007086.“Bir de, tehdit ederek Allah’ın yolundan O’na iman edenleri çevirmek,Allah’ın yolunu eğri ve çelişkili göstermek üzere her yol üstüneoturmayın. Hatırlayın ki, siz az (ve güçsüz) idiniz de o sizi çoğalttı.Bakın, bozguncuların sonu nasıl oldu!?”

007087.. “Eğer içinizden bir kısmı benimle gönderilen gerçeğe inanmış, birkısmı da inanmamışsa, artık Allah aramızda hükmünü verinceye kadarsabredin. O, hüküm verenlerin en hayırlısıdır.”

007088.Şuayb’ın kavminden büyüklük taslayan ileri gelenler dediler ki: “Ey Şuayb!Andolsun, ya kesinlikle bizim dinimize dönersiniz ya da mutlaka seni ve seninlebirlikte inananları memleketimizden çıkarırız.” Şuayb, “İstemesek de mi?” dedi.

007089.“Allah bizi sizin dininizden kurtardıktan sonra eğer ona dönersekmutlaka Allah’a karşı yalan uydurmuş oluruz. Rabbimiz Allah’ın dilemesiolmadıkça sizin dininize dönmemiz bizim için olacak şey değildir. Rabbimizher şeyi ilmiyle kuşatmıştır. Biz yalnız Allah’a tevekkül ettik. EyRabbimiz! Bizimle kavmimiz arasında gerçekle hükmet. Çünkü senhükmedenlerin en hayırlısısın.”

007090.Şuayb’ın kavminden inkar eden ileri gelenler dediler ki: “(Ey ahali!)Andolsun ki eğer Şuayb’a uyarsanız o takdirde mutlaka siz zarar edenlerolursunuz.”

007091.Derken, onları o korkunç sarsıntı yakaladı da yurtlarında yüzüstühareketsiz çöke kaldılar.

007092.Şuayb’ı yalanlayanlar sanki orada hiç yaşamamışlardı. Şuayb’ıyalanlayanlar var ya, asıl ziyana uğrayanlar onlar oldu.

007093.(Şuayb) onlardan yüzçevirdi ve dedi ki: “Ey kavmim! Andolsun, ben sizeRabbimin vahyettiklerini ulaştırdım. Size nasihat de ettim. Şimdi ben,inkarcı bir topluluğa nasıl üzülürüm?”

007094.Biz hiçbir memlekete bir peygamber göndermedik ki (karşı çıkmaktanvazgeçip) yalvarıp yakarsınlar diye ora halkını yoksulluk ve sıkıntıyauğratmış olmayalım.

007095.Sonra kötülüğün (sıkıntı ve darlığın) yerine iyiliği (bolluk vegenişliği) getirdik. Nihayet çoğaldılar ve (nankörlük edip): “Atalarımızda darlığa uğramış ve bolluğa kavuşmuşlardı” dediler. Biz de, farkındadeğillerken onları ansızın yakaladık.

007096.Eğer, o memleketlerin halkları iman etseler ve Allah’a karşı gelmektensakınsalardı, elbette onların üstüne gökten ve yerden nice bereketler (inkapılarını) açardık. Fakat onlar yalanladılar, biz de kendilerini işlediklerigünahlarından dolayı yakalayıverdik.

007097.Memleketlerin halkları geceleyin uyurken kendilerine azabımızıngelmesinden emin mi oldular?

007098.Ya da o memleketlerin halkları kuşluk vakti gülüp oynarken kendilerineazabımızın gelmesinden emin mi oldular?

007099.Yoksa Allah’ın tuzağından emin mi oldular? Ziyana uğrayan kavimdenbaşkası Allah’ın tuzağından emin olamaz.13

007100.Önceki sahiplerinden sonra yeryüzüne varis olanlara şu gerçek apaçıkbelli olmadı mı ki, biz dileseydik onları da (öncekiler gibi) günahlarıyüzünden cezalandırırdık. Biz onların kalplerini mühürleriz de onlar hakkıişitmezler.

007101.İşte memleketler! Onların haberlerinden bir kısmını sana anlatıyoruz.Andolsun, peygamberleri onlara apaçık deliller getirmişti. Fakat onlardaha önce yalanladıklarına inanacak değillerdi. Allah kafirlerinkalplerini işte böyle mühürler.

007102.Biz onların çoğunda, sözünde durma diye bir şey bulmadık. Amagerçekten onların çoklarını yoldan çıkmış kimseler bulduk.

007103.Sonra onların ardından Mûsâ’yı, apaçık mucizelerimizle Firavun’a veonun ileri gelen adamlarına peygamber olarak gönderdik de onları(mucizeleri) inkar ettiler. Bak, bozguncuların sonu nasıl oldu.

007104.Mûsâ dedi ki: “Ey Firavun! Şüphesiz ki ben âlemlerin Rabbi tarafındangönderilmiş bir peygamberim.”

007105.Bana, Allah’a karşı sadece gerçeği söylemem yaraşır. Ben size Rabbinizden açıkbir delil (mucize) getirdim. Artık İsrailoğullarını benimle gönder.14

007106.Firavun, “Eğer açık bir delil getirdiysen haydi göster onu bakalım,şayet doğru söyleyenlerden isen” dedi.

007107.Bunun üzerine Mûsâ asasını yere attı. Bir de ne görsünler, apaçık birejderha.

007108.Elini (koynundan) çıkardı. Bir de ne görsünler o, bakanlar için,bembeyaz olmuş.15

007109.Firavun’un kavminden ileri gelenler dediler ki: “Şüphesiz bu adam ustabir sihirbazdır.”

007110.“Sizi yerinizden çıkarmak istiyor.” Firavun ileri gelenlere, “Öyle isesiz ne düşünüyorsunuz?” dedi.16

007111.Onlar şöyle dediler: “Mûsâ’yı ve kardeşini (bir süre) beklet(haklarında bir işlem yapma) ve şehirlere toplayıcılar yolla.”

007112.“Bütün usta sihirbazları (toplayıp) sana getirsinler.”

007113.Sihirbazlar Firavun’a geldiler. “Galip gelenler biz olursak mutlakabize bir mükafat vardır, değil mi?” dediler.

007114.Firavun, “Evet. Üstelik siz (ücretle de kalmayacaksınız) mutlaka benimen yakınlarımdan olacaksınız” dedi.

007115.(Sihirbazlar), “Ey Mûsâ!” Ya önce sen at, ya da önce atanlar bizolalım” dediler.

007116.(Mûsâ), “Siz atın” dedi. Bunun üzerine onlar (ellerindekini) atıncainsanların gözlerini büyülediler ve onlara korku saldılar. Büyük bir sihiryaptılar.

007117.Biz de Mûsâ’ya, “Elindeki değneğini at” diye vahyettik. Bir de negörsünler o, onların uydurduklarını yakalayıp yutuyor.

007118.Böylece hak yerini buldu ve onların yapmış oldukları şeylerin hepsiboşa çıktı.

007119.Artık orada yenilmişler ve küçük düşmüşlerdi.

007120.Sihirbazlar ise secdeye kapandılar.

007121.“Âlemlerin Rabbine iman ettik” dediler.

007122.“Mûsâ ve Hârûn’un Rabbine.”

007123.Firavun, “Ben size izin vermeden ona iman ettiniz ha!” dedi. “Şüphesizbu halkını oradan çıkarmak için şehirde kurduğunuz bir tuzaktır.Göreceksiniz!”

007124.“Mutlaka sizin ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama keseceğim, sonrada (ibret olsun diye) sizin tümünüzü elbette asacağım.”

007125.Dediler ki: “Biz mutlaka Rabbimize döneceğiz.”

007126.“Sen sırf, Rabbimizin âyetleri bize geldiğinde iman ettiğimiz içinbize hınç duyuyorsun. Ey Rabbimiz! Üzerimize sabır yağdır ve müslümanolarak bizim canımızı al.”

007127.Firavun’un kavminden ileri gelenler dediler ki: “Sen (sihirbazlarıcezalandıracaksın da) Mûsâ’yı ve kavmini, bu ülkede fesat çıkarsınlar,seni ve ilahlarını terk etsinler diye bırakacak mısın?” Firavun, “Bizonların oğullarını öldüreceğiz, kadınlarını sağ bırakacağız. Biz onlarınüzerinde ezici bir güce sahibiz?” dedi.

007128.Mûsâ kavmine, “Allah’tan yardım isteyin ve sabredin. Şüphesiz yeryüzüAllah’ındır. Ona, kullarından dilediğini mirasçı kılar. Sonuç Allah’akarşı gelmekten sakınanlarındır” dedi.

007129.Dediler ki: “Sen bize gelmeden önce de bize işkence edildi, geldiktensonra da.” Mûsâ, “Umulur ki, Rabbiniz düşmanınızı helak edecek ve sizi buyerde (Mısır’da) egemen kılıp, nasıl davranacağınıza bakacaktır” dedi.

007130.Andolsun biz, Firavun ailesini, öğüt alsınlar diye yıllarca sürenkıtlık ve ürün eksikliği ile cezalandırdık.

007131.Fakat onlara iyilik geldiği zaman, “Bu bizimdir, (biz çalışıp kazandık)” derler.Eğer başlarına bir kötülük gelirse Mûsâ ve beraberindekilerin uğursuzluğunayorarlardı. İyi bilin ki onların uğursuzluk sebebi ancak Allah katında(yazılı)dır. Fakat çokları bilmezler.

007132.Dediler ki: “Bizi büyülemek için her ne getirirsen getir, biz sanainanacak değiliz.”

007133.Biz de, her biri ayrı ayrı birer mucize olmak üzere başlarına tufan,çekirge, ürün güvesi (haşerât), kurbağalar ve kan gönderdik. (Hiçbirindenders almadılar.) Büyüklük tasladılar ve suçlu bir kavim oldular.

007134.Üzerlerine azap çökünce, “Ey Mûsâ! Rabbinin sana verdiği söz uyarıncabizim için dua et. Eğer azabı üzerimizden kaldırırsan, mutlaka sanainanacağız ve İsrailoğullarını seninle birlikte elbette göndereceğiz”dediler.

007135.Fakat erişecekleri bir süreye kadar biz azabı üzerlerinden kaldırıncahemen yeminlerini bozarlar.

007136.Bu yüzden onlardan intikam aldık. Âyetlerimizi yalanlamaları ve onlarıumursamamaları sebebiyle kendilerini denizde boğduk.

007137.Hor görülüp ezilmekte olan kavmi (İsrailoğullarını), toprağına bollukve bereket verdiğimiz yerin doğu ve batı taraflarına mirasçı kıldık.Rabbinin İsrailoğullarına verdiği güzel söz, onların sabretmelerikarşılığında gerçekleşti.1Firavun ve kavminin yaptıklarını ve (özenlekurup) yükselttiklerini yerle bir ettik.

007138.İsrailoğullarını denizden geçirdik. Derken, kendilerine ait putlara tapan birkavme rastladılar. İsrailoğulları, “Ey Mûsâ! Onların kendilerine ait ilahları(putları) olduğu gibi sen de bize ait bir ilah yapsana” dediler. Mûsa şöylededi: “Şüphesiz siz cahillik eden bir kavimsiniz.”

007139.Şüphesiz bunların (din diye) içinde bulundukları şey yok olmayamahkumdur. Yapmakta olduklarının hepsi batıldır.”

007140.“Sizi âlemlere üstün kılmış iken, Allah’tan başka ilah mı araştırayımsize?”

007141.Hani sizi Firavun ailesinden kurtarmıştık. Onlar size en kötüişkenceyi uyguluyorlardı. Oğullarınızı öldürüyor, kadınlarınızı sağbırakıyorlardı. Bunda size Rabbiniz tarafından büyük bir imtihan vardı.

007142.Mûsâ’ya otuz gece süre belirledik, buna on (gece) daha kattık. BöyleceRabbinin belirlediği vakit kırk geceye tamamlandı. Mûsâ kardeşi Hârûn’a,“Kavmim arasında benim yerime geç ve yapıcı ol. Sakın bozguncuların yolunauyma” dedi.18

007143.Mûsa, belirlediğimiz yere (Tûr’a) gelip Rabbi de ona konuşunca,“Rabbim! Bana (kendini) göster, sana bakayım” dedi. Allah da, “Beni(dünyada) katiyen göremezsin. Fakat (şu) dağa bak, eğer o yerinde durursasen de beni görebilirsin.” dedi. Rabbi dağa tecelli edinceonudarmadağın ediverdi. Mûsâ da baygın düştü. Ayılınca, “Seni eksikliklerdenuzak tutarım Allah’ım! Sana tövbe ettim. Ben inananların ilkiyim” dedi.

007144.(Allah) “Ey Mûsâ! Vahiylerim ve konuşmamla seni insanlar üzerine seçkin kıldım.Öyleyse sana verdiğimi al ve şükredenlerden ol” dedi.

007145.Mûsâ için, Tevrat levhalarında her şeye dair bir öğüt ve her şeyinbir açıklamasını yazdık ve ona şöyle dedik: “Şimdi onları kuvvetle tut,kavmine de emret. Onları en güzeliyle alsınlar (uygulasınlar). Yakındasize fasıkların yurdunu göstereceğim.”

007146.Yeryüzünde haksız yere büyüklük taslayanları âyetlerimdenuzaklaştıracağım. (Onlar) her âyeti görseler de ona iman etmezler. Doğruyolu görseler onu yol edinmezler. Ama sapıklık yolunu görseler onu(hemen)yol edinirler. Bu, onların, âyetlerimizi yalanlamaları ve onlardanhep gafil olmaları sebebiyledir.

007147.Âyetlerimizi ve ahirete kavuşmayı yalanlayanların amelleri boşaçıkmıştır. Onlar ancak yapmakta olduklarının cezasını çekerler.

007148.Mûsâ’nın kavmi onun (Tur’a gitmesinin) ardından, ziynet eşyalarından,böğürmesi olan bir buzağı heykeli (yaparak ilah) edindiler. Onunkendileriyle konuşmadığını ve onlara hiçbir yol göstermediğini görmedilermi? (Böyle iken) onu (ilah) edindiler de zalim kimseler oldular.

007149.İsrailoğulları (yaptıklarına) pişman olup, gerçekten sapmışolduklarını görünce, “Eğer Rabbimiz bize acımaz ve bizi bağışlamazsa,mutlaka ziyana uğrayanlardan oluruz” dediler.

007150.Mûsâ, kavmine kızgın ve üzgün olarak döndüğünde, “Benden sonra arkamdan ne kötüişler yaptınız! Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?” dedi.(Öfkesinden) levhaları attı ve kardeşinin saçından tuttu, onu kendine doğruçekmeye başladı. (Kardeşi) “Ey anamoğlu” dedi, “Kavim beni güçsüz buldu. Azkalsın beni öldürüyorlardı. Sen de bana böyle davranarak düşmanları sevindirme.Beni o zalimler topluluğu ile bir tutma.”

007151.(Mûsâ), “Ey Rabbim! Beni ve kardeşimi bağışla. Bizi kendi rahmetinesok. Sen merhametlilerin en merhametlisisin” dedi.

007152.Buzağıyı ilah edinenlere mutlaka (ahirette) Rablerinden bir gazab,dünya hayatında ise bir zillet erişecektir. İşte biz iftiracıları böylecezalandırırız.

007153.Kötülükleri işleyip de sonra ardından tövbe edenler ile iman (larındasebat) edenlere gelince şüphe yok ki, Rabbin ondan (tövbeden) sonraelbette çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.

007154.Mûsâ’nın öfkesi dinince (attığı) levhaları aldı. Onların yazısındaRableri için korku duyanlara bir hidayet ve bir rahmet vardı.

007155.Mûsâ, kavminden, belirlediğimiz yere gitmek için yetmiş adam seçti.Onları sarsıntı yakalayınca (bayıldılar). Mûsâ, “Ey Rabbim! Dileseydinonları da beni de bundan önce helak ederdin. Şimdi içimizden bir takımbeyinsizlerin işledikleri günah sebebiyle bizi helak mı edeceksin? Bu sırfsenin bir imtihanındır. Onunla dilediğin kimseyi saptırırsın, dilediğinide doğruya iletirsin. Sen bizim velimizsin. Artık bizi bağışla ve bizeacı. Sen bağışlayanların en hayırlısısın” dedi.