Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Sub ĥā na A l-Ladh ī 'Asrá Bi`ab dihi Laylāan Mina A l-Masjidi A l-Ĥar ā mi 'Ilá A l-Masjidi A l-'Aq ş á A l-Ladh ī Bāra knā Ĥawlahu Linur iyahu Min 'Āyātinā ۚ 'Inn ahu Huwa A s-Samī `u A l-Baş ī r u
017-001 اھو (الله) پاڪ آھي جنھن پنھنجي ٻانھي (ﷴ ﷺ) کي ھڪڙي رات (جي اندر) تعظيم واري مسجد مان اُنھي مَسجد اَقصىٰ تائين جنھن جي چوڌاري برڪت رکي سون ھن لاءِ سير ڪرايو ته کيس پنھنجيون نشانيون ڏيکاريون، بيشڪ اُھو ئي ٻڌندڙ ڏسندڙ آھي.
سُبْ حَا نَ ا لَّذِي أَسْرَ ى بِعَبْ دِهِ لَيْلا ً مِنَ ا لْمَسْجِدِ ا لْحَرَ ا مِ إِلَى ا لْمَسْجِدِ ا لأَقْ صَ ى ا لَّذِي بَارَ كْنَا حَوْلَهُ لِنُر ِيَهُ مِن ْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّ هُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْبَصِ يرُ
Wa 'Ātaynā Mūsá A l-Kitā ba Wa Ja`alnā hu Hudan Libanī 'Isrā 'ī la 'Allā Tattakh idh ū Min Dūnī Wa Kīlāan
017-002 ۽ مُوسىٰؑ کي ڪتاب (توريت) ڏنوسون ۽ ان کي بني اسرائيلن لاءِ ھدايت ڪرڻ وارو ڪيوسون (۽ چيوسون) ته مون کان سواءِ (ٻيو) ڪو ڀرجھلو نه وٺو.
وَآتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ وَجَعَلْنَا هُ هُد ى ً لِبَنِي إِسْرَا ئِي لَ أَلاَّ تَتَّخِ ذُوا مِن ْ دُونِي وَكِيلاً
Dh urr īyata Man Ĥamalnā Ma`a Nūĥin ۚ 'Inn ahu Kā na `Ab dāan Sh akūrā an
017-003 اي (ان قوم جو) اولاد جن کي نوح سان گڏ (ٻيڙي ۾) چاڙھيوسون، بيشڪ اھو شاڪر ٻانھو ھو.
ذُرِّيَّةَ مَن ْ حَمَلْنَا مَعَ نُو حٍ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ عَبْ دا ً شَكُوراً
Wa Q ađaynā 'Ilá Banī 'Isrā 'ī la Fī A l-Kitā bi Latufsidunn a Fī A l-'Arđi Marra tay ni Wa Lata`lunn a `Ulūwāan Kabīr āan
017-004 ۽ بني اسرائيلن ڏانھن ڪتاب ۾ (ھيءُ حُڪم) موڪليوسون ته اوھين مُلڪ ۾ ٻه ڀيرا فساد ضرور ڪندؤ ۽ اوھين وڏي وڏائي سان ضرور ھٺيلائي ڪندؤ.
وَقَ ضَ يْنَا إِلَى بَنِي إسْرائِي لَ فِي ا لْكِتَا بِ لَتُفْسِدُنّ َ فِي ا لأَرْضِ مَرَّ تَيْ نِ وَلَتَعْلُنّ َ عُلُوّا ً كَبِير اً
Fa'idh ā Jā 'a Wa`du 'Ūlāhumā Ba`ath nā `Alaykum `Ibādāan Lanā 'Ūlī Ba'sin Sh adī din Fajāsū Kh ilā la A d-Diyā r i ۚ Wa Kā na Wa`dāan Maf`ūlāan
017-005 پوءِ جڏھن ٻنھيمان پھريون انجام (فساد جو) ايندو (تڏھن) اوھان تي پنھنجا ڏاڍا سورھ ٻانھان کڙا ڪنداسون جي شھرن جي وچ ۾ ڪاھي پوندا، ۽ اھو انجام (پورو) ٿيڻو آھي.
فَإِذَا جَا ءَ وَعْدُ أُ ولاَهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادا ً لَنَا أُ ولِي بَأْسٍ شَدِي دٍ فَجَاسُوا خِ لاَلَ ا ل دِّيَا ر ِ ۚ وَكَا نَ وَعْدا ً مَفْعُولاً
Th umm a Ra dad nā Lakumu A l-Karra ta `Alayhim Wa 'Am dad nākum Bi'am wā lin Wa Banī na Wa Ja`alnākum 'Akth ara Nafīr āan
017-006 وري اوھان کي ھڪ ڀيرو مٿن غلبو ڏينداسون ۽ مال ۽ اولاد سان اوھان کي (لڳولڳ) وڌائينداسون ۽ اوھان کي لشڪر ڪري گھڻا ڪنداسون.
ثُمّ َ رَ دَد ْنَا لَكُمُ ا لْكَرَّ ةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَد ْنَاكُمْ بِأَمْوَا لٍ وَبَنِي نَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِير اً
'In 'Aĥsan tum 'Aĥsan tum Li'n fusikum ۖ Wa 'In 'Asa'tum Falahā ۚ Fa'idh ā Jā 'a Wa`du A l-'Ākh ira ti Liyasū 'ū Wujūhakum Wa Liyad kh ulū A l-Masjida Kamā Dakh alū hu 'Awwala Marra tin Wa Liyutabbirū Mā `Alaw Tatbīr āan
017-007 جيڪڏھن اوھين چڱائي ڪندؤ ته (اُھا چڱائي) پاڻ لاءِ ڪندؤ، ۽ جيڪڏھن اوھين بڇڙائي ڪندؤ ته پاڻ لاءِ، پوءِ جڏھن ٻيو انجام (فساد جو) پھچندو ته ٻيا اوھان جا منھن ارھا ڪندا ۽ اھڙي طرح مسجد ۾ گھڙندا جھڙي طرح ان ۾ پھريون ڀيرو گھڙيا ھوا ۽ جنھن تي غالب ٿيندا تنھن کي چڱي طرح اجاڙيندا.
إِن ْ أَحْسَن تُمْ أَحْسَن تُمْ لِأن فُسِكُمْ ۖ وَإِن ْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ فَإِذَا جَا ءَ وَعْدُ ا لآخِ رَ ةِ لِيَسُو ءُ وا وُجُوهَكُمْ وَلِيَد ْخُ لُوا ا لْمَسْجِدَ كَمَا دَخَ لُو هُ أَوَّلَ مَرَّ ةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِير اً
`Asá Ra bbukum 'An Yarĥamakum ۚ Wa 'In `Ud tum `Ud nā ۘ Wa Ja`alnā Jahann ama Lilkāfir ī na Ĥaş īr āan
017-008 (چيو ويو ته) اوھان جو پالڻھار ويجھو ئي اوھان تي ٻاجھ ڪندو، ۽ جيڪڏھن اوھين (وري) ڦرندؤ ته اسين به (سزا ڏيڻ ڏانھن) ڦرنداسون، ۽ ڪافرن لاءِ دوزخ کي بندي خانه مقرر ڪيوسون.
عَسَى رَ بُّكُمْ أَن ْ يَرْحَمَكُمْ ۚ وَإِن ْ عُد ْتُمْ عُد ْنَا ۘ وَجَعَلْنَا جَهَنَّ مَ لِلْكَافِر ِي نَ حَصِ ير اً
'Inn a Hādh ā A l-Q ur'ā na Yahdī Lillatī Hiya 'Aq wamu Wa Yubash sh ir u A l-Mu'uminī na A l-Ladh ī na Ya`malū na A ş -Ş āliĥā ti 'Ann a Lahum 'Aj rā an Kabīr āan
017-009 ھيءُ قرآن انھي (واٽ) ڏانھن رستو ڏيکاريندو آھي جيڪا ڏاڍي سِڌي آھي ۽ انھن مؤمنن کي خوشخبري ڏيندو آھي جيڪي چڱا ڪم ڪندا آھن انھن لاءِ وڏو اجر آھي.
إِنّ َ هَذَا ا لْقُ رْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْ وَمُ وَيُبَشِّر ُ ا لْمُؤْمِنِي نَ ا لَّذِي نَ يَعْمَلُو نَ ا ل صَّ الِحَا تِ أَنّ َ لَهُمْ أَجْ را ً كَبِير اً
Wa 'Ann a A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ira ti 'A`tad nā Lahum `Adh ābāan 'Alīmāan
017-010 ۽ جيڪي آخرت کي نه مڃيندا آھن تن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب تيار ڪيو اٿون.
وَأَنّ َ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ أَعْتَد ْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً
Wa Yad `u A l-'In sā nu Bish -Sh arr i Du`ā 'ahu Bil-Kh ay r i ۖ Wa Kā na A l-'In sā nu `Ajūlāan
017-011 ۽ ماڻھو مدائيءَ کي (اھڙو) گھرندو آھي جھڙو چڱائيءَ کي سندسگھرڻ ھوندو آھي، ۽ ماڻھو اٻھرو آھي.
وَيَد ْعُ ا لإِن سَا نُ بِا ل شَّرِّ دُعَا ءَهُ بِا لْخَ يْ ر ِ ۖ وَكَا نَ ا لإِن سَا نُ عَجُولاً
Wa Ja`alnā A l-Lay la Wa A n -Nahā ra 'Āyatay ni ۖ Famaĥawnā 'Āyata A l-Lay li Wa Ja`alnā 'Āyata A n -Nahā r i Mub ş ira tan Litab tagh ū Fađlāan Min Ra bbikum Wa Lita`lamū `Adada A s-Sinī na Wa A l-Ĥisā ba ۚ Wa Kulla Sh ay 'in Faş ş alnā hu Tafş īlāan
017-012 ۽ رات ۽ ڏينھن کي ٻه نشانيون ڪيون سون پوءِ رات جي نشاني کي ميٽايوسون ۽ ڏينھن جي نشاني کي ھن لاءِ روشن ڪيوسون ته پنھنجي پالڻھار جو فضل ڳوليو ۽ (پڻ ھن لاءِ) ته اوھين ورھن جو ڳاڻيٽو ۽ حساب ڄاڻو، ۽ سڀ ڪنھن شيء جو کولي بيان ڪيوسون.
وَجَعَلْنَا ا ل لَّيْ لَ وَا ل نَّ هَا رَ آيَتَيْ نِ ۖ فَمَحَوْنَا آيَةَ ا ل لَّيْ لِ وَجَعَلْنَا آيَةَ ا ل نَّ هَا ر ِ مُبْ صِ رَ ة ً لِتَبْ تَغُ وا فَضْ لا ً مِن ْ رَ بِّكُمْ وَلِتَعْلَمُوا عَدَدَ ا ل سِّنِي نَ وَا لْحِسَا بَ ۚ وَكُلَّ شَيْ ءٍ فَصَّ لْنَا هُ تَفْصِ يلاً
Wa Kulla 'In sā nin 'Alzam nā hu Ţ ā 'ira hu Fī `Unuq ihi ۖ Wa Nukh r iju Lahu Yaw ma A l-Q iyāmati Kitābāan Yalq ā hu Man sh ūrā an
017-013 ۽ سڀ ڪنھن ماڻھوءَ جي ڳچيءَ ۾ سندس عمل نامو ٻڌوسون، ۽ قيامت جي ڏينھن ڪتاب انھيءَ لاءِ ڪڍنداسون جو ان کي کليل ڏسندؤ.
وَكُلَّ إِن سَا نٍ أَلْزَمْنَا هُ طَ ا ئِرَ هُ فِي عُنُقِ هِ ۖ وَنُخْ ر ِجُ لَهُ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ كِتَابا ً يَلْقَ ا هُ مَن شُوراً
A q ra ' Kitābaka Kafá Binafsika A l-Yaw ma `Alay ka Ĥasībāan
017-014 (چيو ويندو ته) پنھنجو ڪتاب پڙھ، اڄ تنھنجو جيءُ توتي حساب وٺندڙ بس آھي.
ا قْ رَ أْ كِتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ ا لْيَوْ مَ عَلَيْ كَ حَسِيباً
Mani A htadá Fa'inn amā Yahtadī Linafsihi ۖ Wa Man Đ alla Fa'inn amā Yađillu `Alayhā ۚ Wa Lā Tazir u Wāzira tun Wizra 'Ukh rá ۗ Wa Mā Kunn ā Mu`adh dh ibī na Ĥattá Nab `ath a Ra sūlāan
017-015 جنھن ھدايت لڌي تنھن پاڻ لاءِ ئي ھدايت لڌي، ۽ جيڪو ڀُلو سو رڳو پاڻ لاءِ ڀُلندو، ۽ ڪو بار کڻندڙ ٻئي ڪنھن جو بار نه کڻندو، ۽ اسين ايستائين عذاب ڪندڙ نه آھيون جيستائين ڪنھن پيغمبر کي موڪليون.
مَنِ ا هْتَدَى فَإِنَّ مَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ْ ضَ لَّ فَإِنَّ مَا يَضِ لُّ عَلَيْهَا ۚ وَلاَ تَزِر ُ وَازِرَ ةٌ وِزْرَ أُخْ رَ ى ۗ وَمَا كُنَّ ا مُعَذِّبِي نَ حَتَّى نَبْ عَثَ رَ سُولاً
Wa 'Idh ā 'Ara d nā 'An Nuhlika Q aryatan 'Amarnā Mutra fīhā Fafasaq ū Fīhā Faĥaq q a `Alayhā A l-Q aw lu Fadamm arnāhā Tad mīr āan
017-016 ۽ اسين جڏھن ڪنھن ڳوٺ جو ناس ڪرڻ گھرندا آھيون (تڏھن) انھن مان آسودن کي (پيغمبر جي معرفت پنھنجي عبادت جو) حُڪم ڪندا آھيون پوءِ منجھس نافرماني ڪندا آھن تنھنڪري مٿن عذاب لازم ٿيندو آھي پوءِ پاڙ پٽڻ طرح ان جي پاڙ پٽيندا آھيون.
وَإِذَا أَرَ د ْنَا أَن ْ نُهْلِكَ قَ رْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَ فِيهَا فَفَسَقُ وا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا ا لْقَ وْ لُ فَدَمَّ رْنَاهَا تَد ْمِير اً
Wa Kam 'Ahlaknā Mina A l-Q urū ni Min Ba`di Nūĥin ۗ Wa Kafá Bira bbika Bidh unū bi `Ibādihi Kh abīr āan Baş īr āan
017-017 ۽ ڪيترائي جڳ نُوحؑ کان پوءِ ناس ڪياسون، ۽ تنھنجو پالڻھار پنھنجن ٻانھن جي گناھن جي خبر رکندڙ ڏسندڙ ڪافيآھي.
وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ ا لْقُ رُو نِ مِن ْ بَعْدِ نُو حٍ ۗ وَكَفَى بِرَ بِّكَ بِذُنُو بِ عِبَادِهِ خَ بِير ا ً بَصِ ير اً
Man Kā na Yur ī du A l-`Ājilata `Ajjalnā Lahu Fīhā Mā Nash ā 'u Liman Nur ī du Th umm a Ja`alnā Lahu Jahann ama Yaş lāhā Madh mūmāan Mad ĥūrā an
017-018 جيڪو دنيا (جي آسودگي) گھرندو آھي تنھن کي ان ھنڌ اھائي جلد ڏيندا آھيون جيڪي گھرندا آھيون سو جنھن لاءِ گھرندا آھيون (تنھن کي ڏيندا آھيون) وري ان لاءِ دوزخ مقرر ڪيوسون، جنھن ۾ (ھو) خوار (۽) تڙيل ٿي گھڙندو.
مَن ْ كَا نَ يُر ِي دُ ا لْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَا ءُ لِمَن ْ نُر ِي دُ ثُمّ َ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّ مَ يَصْ لاَهَا مَذْمُوما ً مَد ْحُوراً
Wa Man 'Ar ā da A l-'Ākh ira ta Wa Sa`á Lahā Sa`yahā Wa Huwa Mu'uminun Fa'ūlā 'ika Kā na Sa`yuhum Mash kūrā an
017-019 ۽ جنھن آخرت گھري ۽ ان لاءِ چڱي ڪوشش ڪئي ۽ اُھو مؤمن (به) ھجي سي اُھي آھن جن جي ڪوشش قبول ٿيل آھي.
وَمَن ْ أَرَ ا دَ ا لآخِ رَ ةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُ وْلَا ئِكَ كَا نَ سَعْيُهُمْ مَشْكُوراً
Kullāan Numiddu Hā 'uulā ' Wa Hā 'uulā ' Min `Aţ ā 'i Ra bbika ۚ Wa Mā Kā na `Aţ ā 'u Ra bbika Maĥžūrā an
017-020 ھن ٽوليءَ جي ۽ ھن ٽوليءَ جي ھر ھڪ کي تنھنجي پالڻھار جي بخشش مان مدد ڪريون ٿا، ۽ تنھنجي پالڻھار جي ڏات ڪا اٽڪيل نه آھي.
كُلاّ ً نُمِدُّ هَا ؤُلاَء وَهَا ؤُلاَء مِن ْ عَطَ ا ءِ رَ بِّكَ ۚ وَمَا كَا نَ عَطَ ا ءُ رَ بِّكَ مَحْظُ وراً
A n žur Kay fa Fađđalnā Ba`đahum `Alá Ba`đin ۚ Wa Lal'ā kh ira tu 'Akbaru Dara jā tin Wa 'Akbaru Tafđīlāan
017-021 ڏس ته انھن مان ھڪڙن کي ٻـين کان (دنيا ۾ رزق ۽ مرتبه ۾) ڪئن ڀلو ڪيو اٿون، ۽ آخرت ته درجن ڪري بلڪل وڏي ۽ مانَ ڏيڻ ڪري بلڪل وڌيڪ آھي.
ا ن ظُ رْ كَيْ فَ فَضَّ لْنَا بَعْضَ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ ۚ وَلَلآخِ رَ ةُ أَكْبَرُ دَرَ جَا تٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِ يلاً
Lā Taj `al Ma`a A ll āhi 'Ilahāan 'Ākh ara Fataq `uda Madh mūmāan Makh dh ūlāan
017-022 (اي ماڻھو تون) الله سان ٻيو ڪو معبود مقرّر نه ڪر نه ته گِلارو (۽) خوار ٿي وھندين.
لاَ تَجْ عَلْ مَعَ ا للَّ هِ إِلَها ً آخَ رَ فَتَقْ عُدَ مَذْمُوما ً مَخْ ذُولاً
Wa Q ađá Ra bbuka 'Allā Ta`budū 'Illā 'Īyā hu Wa Bil-Wāliday ni 'Iĥsānāan ۚ 'Imm ā Yab lugh ann a `In daka A l-Kibara 'Aĥaduhumā 'Aw Kilāhumā Falā Taq ul Lahumā 'Uffin Wa Lā Tanharhumā Wa Q ul Lahumā Q awlāan Kar īmāan
017-023 ۽ تنھنجي پالڻھار حُڪم ڪيو آھي ته ان کانسواءِ ٻئي ڪنھن جي عبادت نه ڪريو ۽ ماءُ پيءُ سان نيڪي ڪريو، جيڪڏھن ٻنھين مان ڪو ھڪڙو تنھنجي آڏو ٻُڍائيءَ کي پھچي يا ٻَئي ته تون اُف (به) نه چئج ۽ نڪي کين جھڻڪج ۽ ساڻن چڱي ڳالھ (ادب واري) ڳالھائج.
وَقَ ضَ ى رَ بُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُو ا إِلاَّ إِيَّا هُ وَبِالْوَالِدَيْ نِ إِحْسَانا ً ۚ إِمَّ ا يَبْ لُغَ نّ َ عِنْ دَكَ ا لْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُ لْ لَهُمَا أُفٍّ وَلاَ تَنْ هَرْهُمَا وَقُ لْ لَهُمَا قَ وْلا ً كَر ِيماً
Wa A kh fiđ Lahumā Janā ĥa A dh -Dh ulli Mina A r-Ra ĥmati Wa Q ul Rra bbi A rĥam humā Kamā Ra bbayānī Ş agh īr āan
017-024 ۽ انھن لاءِ عاجزيءَ جون ٻانھون ٻاجھ مان ھيٺاھيون ڪج ۽ چئج ته اي منھنجا پالڻھار اُنھنتي (اھڙي طرح) ٻاجھ ڪر جھڙي طرح مون کي ننڍپڻ ۾ پاليائون ٿي.
وَاخْ فِضْ لَهُمَا جَنَا حَ ا ل ذُّلِّ مِنَ ا ل رَّ حْمَةِ وَقُ لْ رَّ بِّ ا رْحَمْهُمَا كَمَا رَ بَّيَانِي صَ غِ ير اً
Ra bbukum 'A`lamu Bimā Fī Nufūsikum ۚ 'In Takūnū Ş āliĥī na Fa'inn ahu Kā na Lil'awwābī na Gh afūrā an
017-025 جيڪي اوھان جي دلين ۾ آھي سو اوھان جو پالڻھار چڱي طرح ڄاڻندڙ آھي جيڪڏھن اوھين سڌريل ھوندؤ (ته بخشيندو) ڇوته الله توبه ڪندڙن کي بخشڻھار آھي.
رَ بُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ ۚ إِن ْ تَكُونُوا صَ الِحِي نَ فَإِنَّ هُ كَا نَ لِلأَوَّابِي نَ غَ فُوراً
Wa 'Ā ti Dh ā A l-Q urbá Ĥaq q ahu Wa A l-Miskī na Wa A b na A s-Sabī li Wa Lā Tubadh dh ir Tab dh īr āan
017-026 ۽ مائٽي وارا ۽ مسڪينن کي ۽ مُسافرن کي سندن حق ڏي ۽ اڍنگائيءَ سان اجايو نه وڃاءِ.
وَآتِ ذَا ا لْقُ رْبَى حَقَّ هُ وَا لْمِسْكِي نَ وَا بْ نَ ا ل سَّبِي لِ وَلاَ تُبَذِّر ْ تَبْ ذِير اً
'Inn a A l-Mubadh dh ir ī na Kānū 'Ikh wā na A sh -Sh ayāţ ī ni ۖ Wa Kā na A sh -Sh ayţ ā nu Lira bbihi Kafūrā an
017-027 ڇوته اجايو وڃائيندڙ شيطانن جا ڀائر آھن، ۽ شيطان پنھنجي پالڻھار جي نافرماني ڪندڙ آھي.
إِنّ َ ا لْمُبَذِّر ِي نَ كَانُو ا إِخْ وَا نَ ا ل شَّيَاطِ ي نِ ۖ وَكَا نَ ا ل شَّيْطَ ا نُ لِرَ بِّهِ كَفُوراً
Wa 'Imm ā Tu`r iđann a `Anhumu A b tigh ā 'a Ra ĥmatin Min Ra bbika Tarjūhā Faq ul Lahum Q awlāan Maysūrā an
017-028 ۽ جيڪڏھن تون (رزق جي اڻھوند ڪري) انھن کان منھن موڙين جنھن رزق جي ملڻ جي پنھنجي پالڻھار کان اميد رکين ٿو ته (کين جھڻڪي نه موٽاءِ ۽) ساڻن مٺي ڳالھ ڳالھاءِ.
وَإِمَّ ا تُعْر ِضَ نّ َ عَنْ هُمُ ا بْ تِغَ ا ءَ رَ حْمَةٍ مِن ْ رَ بِّكَ تَرْجُوهَا فَقُ لْ لَهُمْ قَ وْلا ً مَيْسُوراً
Wa Lā Taj `al Yadaka Magh lūlatan 'Ilá `Unuq ika Wa Lā Tab suţ hā Kulla A l-Basţ i Fataq `uda Malūmāan Maĥsūrā an
017-029 ۽ نڪي پنھنجي ھٿ کي پنھنجي ڳچيءَ ۾ بند ڪر ۽ نڪي اھو سارو کولي ڇڏ نه ته ملامتي ۽ عاجز ٿي ويھي رھندين.
وَلاَ تَجْ عَلْ يَدَكَ مَغْ لُولَة ً إِلَى عُنُقِ كَ وَلاَ تَبْ سُطْ هَا كُلَّ ا لْبَسْطِ فَتَقْ عُدَ مَلُوما ً مَحْسُوراً
'Inn a Ra bbaka Yab suţ u A r-R izq a Liman Yash ā 'u Wa Yaq diru ۚ 'Inn ahu Kā na Bi`ibādihi Kh abīr āan Baş īr āan
017-030 تنھنجو پالڻھار جنھن لاءِ گھرندو آھي تنھنجي روزي ڪشادي ڪندو آھي ۽ گھٽ به ڪندو آھي، تحقيق اھو پنھنجن ٻانھن جي خبر رکندڙ ڏسندڙ آھي.
إِنّ َ رَ بَّكَ يَبْ سُطُ ا ل رِّزْقَ لِمَن ْ يَشَا ءُ وَيَقْ دِر ُ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ بِعِبَادِهِ خَ بِير ا ً بَصِ ير اً
Wa Lā Taq tulū 'Awlādakum Kh ash yata 'Im lā q in ۖ Naĥnu Narzuq uhum Wa 'Īyākum ۚ 'Inn a Q atlahum Kā na Kh iţ 'ā an Kabīr āan
017-031 ۽ پنھنجن ٻارن کي سُڃائيءَ جي ڊپ کان نه ڪُھو، اسين کين ۽ (خود) اوھان کي روزي ڏيندا آھيون، بيشڪ انھن کي ڪُھڻ وڏو ڏوھ آھي.
وَلاَ تَقْ تُلُو ا أَوْلاَدَكُمْ خَ شْيَةَ إِمْلاَق ٍ ۖ نَحْنُ نَرْزُقُ هُمْ وَإِيَّاكُمْ ۚ إِنّ َ قَ تْلَهُمْ كَا نَ خِ طْ ئا ً كَبِير اً
Wa Lā Taq ra bū A z-Ziná ۖ 'Inn ahu Kā na Fāĥish atan Wa Sā 'a Sabīlāan
017-032 ۽ زنا کي ويجھا نه وڃو ڇوته اھا بي حيائي آھي، ۽ اِھا واٽ بُڇڙي آھي.
وَلاَ تَقْ رَ بُوا ا ل زِّنَى ۖ إِنَّ هُ كَا نَ فَاحِشَة ً وَسَا ءَ سَبِيلاً
Wa Lā Taq tulū A n -Nafsa A llatī Ĥarra ma A ll āhu 'Illā Bil-Ĥaq q i ۗ Wa Man Q utila Mažlūmāan Faq ad Ja`alnā Liwalīyihi Sulţ ānāan Falā Yusr if Fī A l-Q atli ۖ 'Inn ahu Kā na Man ş ūrā an
017-033 ۽ اھڙي جيءَکي نه ڪُھو جنھن جو (شرعي) حق کانسواءِ ڪُھڻ الله حرام ڪيو آھي، ۽ جيڪو ناحق ماريو وڃي ان جي وارث کي (قصاص جو) اختيار ڏنوسون پوءِ جڳائي ته مارڻ ۾ زيادتي نه ڪري، ڇوته اھو مدد ڏنل ٿيو آھي.
وَلاَ تَقْ تُلُوا ا ل نَّ فْسَ ا لَّتِي حَرَّ مَ ا للَّ هُ إِلاَّ بِا لْحَقِّ ۗ وَمَن ْ قُ تِلَ مَظْ لُوما ً فَقَ د ْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَ انا ً فَلاَ يُسْر ِفْ فِي ا لْقَ تْلِ ۖ إِنَّ هُ كَا نَ مَن صُ وراً
Wa Lā Taq ra bū Mā la A l-Yatī mi 'Illā Bi-Atī Hiya 'Aĥsanu Ĥattá Yab lugh a 'Ash uddahu ۚ Wa 'Awfū Bil-`Ahdi ۖ 'Inn a A l-`Ahda Kā na Mas'ūlāan
017-034 ۽ نڪي ڪنھن ڇوري ٻار جي مال کي چڱي نيت کانسواءِ ويجھا وڃو جيستائين ھو بلوغت کي پھچي، ۽ پنھنجو انجام پاڙيو، تحقيق انجام بابت بلڪل پڇا ٿيندي.
وَلاَ تَقْ رَ بُوا مَا لَ ا لْيَتِي مِ إِلاَّ بِا لَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْ لُغَ أَشُدَّهُ ۚ وَأَوْفُوا بِا لْعَهْدِ ۖ إِنّ َ ا لْعَهْدَ كَا نَ مَسْئُ ولاً
Wa 'Awfū A l-Kay la 'Idh ā Kiltum Wa Zinū Bil-Q isţ ā si A l-Mustaq ī mi ۚ Dh ālika Kh ay ru n Wa 'Aĥsanu Ta'wīlāan
017-035 ۽ جڏھن ماڻ ڀريو تڏھن پورو ڀريو ۽ سنئين ترازيءَ سان توريو، اھا (پوري ماپ ۽ تور) ڀلي ۽ عاقبت جي ڪري بلڪل چڱي آھي.
وَأَوْفُوا ا لْكَيْ لَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا بِا لْقِ سْطَ ا سِ ا لْمُسْتَقِ ي مِ ۚ ذَلِكَ خَ يْ رٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً
Wa Lā Taq fu Mā Lay sa Laka Bihi `Ilmun ۚ 'Inn a A s-Sam `a Wa A l-Baş ara Wa A l-Fu'uā da Kullu 'Ūlā 'ika Kā na `Anhu Mas'ūlāan
017-036 ۽ (اي ٻانھا) جنھن شيء جي توکي ڪا سُڌ نه آھي اُن جي پويان نه لڳ، ڇوته ڪَن ۽ اک ۽ دل انھن سڀني (عضون) کان ان بابت بلڪل پڇا ٿيندي.
وَلاَ تَقْ فُ مَا لَيْ سَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنّ َ ا ل سَّمْعَ وَا لْبَصَ رَ وَا لْفُؤَا دَ كُلُّ أُ وْلَا ئِكَ كَا نَ عَنْ هُ مَسْئُ ولاً
Wa Lā Tam sh i Fī A l-'Arđi Mara ĥāan ۖ 'Inn aka Lan Takh r iq a A l-'Arđa Wa Lan Tab lugh a A l-Jibā la Ţ ūlāan
017-037 ۽ زمين ۾ تون آڪڙ ڪري نه گُھم، ڇوته تون نڪي زمين کي چيري سگھندين ۽ نڪي ڊيگھ ۾ جبل (جي چوٽي) کي پھچين سگھندين.
وَلاَ تَمْشِ فِي ا لأَرْضِ مَرَ حا ً ۖ إِنَّ كَ لَن ْ تَخْ ر ِقَ ا لأَرْضَ وَلَن ْ تَبْ لُغَ ا لْجِبَا لَ طُ ولاً
Kullu Dh ālika Kā na Sayyi'uhu `In da Ra bbika Makrūhāan
017-038 اُنھن سڀني (عادتن) جي بڇڙائي تنھنجي پالڻھار وٽ ناپسند آھي.
كُلُّ ذَلِكَ كَا نَ سَيِّئُهُ عِنْ دَ رَ بِّكَ مَكْرُوهاً
Dh ālika Mimm ā 'Awĥá 'Ilay ka Ra bbuka Mina A l-Ĥikmati ۗ Wa Lā Taj `al Ma`a A ll āhi 'Ilahāan 'Ākh ara Fatulq á Fī Jahann ama Malūmāan Mad ĥūrā an
017-039 اھي حُڪم انھن مان آھن جيڪي تنھنجي پالڻھار توڏانھن حڪمت مان وحي ڪيا آھن، ۽ الله سان ٻيو ڪوبه معبُود مُقرّر نه ڪر نه ته تون ملامتي (۽) تڙيل ٿي دوزخ ۾ وڌو ويندين.
ذَلِكَ مِمَّ ا أَوْحَى إِلَيْ كَ رَ بُّكَ مِنَ ا لْحِكْمَةِ ۗ وَلاَ تَجْ عَلْ مَعَ ا للَّ هِ إِلَها ً آخَ رَ فَتُلْقَ ى فِي جَهَنَّ مَ مَلُوما ً مَد ْحُوراً
'Afa'aş fākum Ra bbukum Bil-Banī na Wa A ttakh adh a Mina A l-Malā 'ikati 'Ināth āan ۚ 'Inn akum Lataq ūlū na Q awlāan `Ažīmāan
017-040 (اي مشرڪؤ) اوھان جي پالڻھار اوھان کي پُٽن جي لاءِ چونڊيو ۽ (پاڻ)ملائڪن کي (پنھنجيون) ڌيئر ڪري ورتائين ڇا؟ بيشڪ اوھين ھيءَ وڏي ڳالھ ڪندا آھيو.
أَفَأَصْ فَاكُمْ رَ بُّكُمْ بِا لْبَنِي نَ وَا تَّخَ ذَ مِنَ ا لْمَلاَئِكَةِ إِنَاثا ً ۚ إِنَّ كُمْ لَتَقُ ولُو نَ قَ وْلاً عَظِ يماً
Wa Laq ad Ş arra fnā Fī Hādh ā A l-Q ur'ā ni Liyadh dh akkarū Wa Mā Yazīduhum 'Illā Nufūrā an
017-041 ۽ بيشڪ ھن قرآن ۾ ھن لاءِ وري وري سمجھايوسون ته نصيحت وٺن، ۽ اھو انھن بابت نفرت کانسواءِ (ٻيو ڪي) ڪين ٿو وڌائي.
وَلَقَ د ْ صَ رَّ فْنَا فِي هَذَا ا لْقُ رْآنِ لِيَذَّكَّرُوا وَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ نُفُوراً
Q ul Law Kā na Ma`ahu~ 'Ālihatun Kamā Yaq ūlū na 'Idh āan Lāb tagh aw 'Ilá Dh ī A l-`Arsh i Sabīlāan
017-042 (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪڏھن ساڻس ٻيا معبود جھڙي طرح ھوندا آھن (تھڙي طرح) ھجن ھا ته اھي انھي دم عرش جي مالڪ ڏانھن (جنگ جي) واٽ طلبين ھا.
قُ لْ لَوْ كَا نَ مَعَهُ~ ُ آلِهَةٌ كَمَا يَقُ ولُو نَ إِذا ً لاَبْ تَغَ وْا إِلَى ذِي ا لْعَرْشِ سَبِيلاً
Sub ĥānahu Wa Ta`ālá `Amm ā Yaq ūlū na `Ulūwāan Kabīr āan
017-043 اھو پاڪ آھي ۽ جيڪي چوندا آھن تنھن کان وڏو (۽) مٿاھون آھي.
سُبْ حَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّ ا يَقُ ولُو نَ عُلُوّا ً كَبِير اً
Tusabbiĥu Lahu A s-Samāwā tu A s-Sab `u Wa A l-'Arđu Wa Man Fīhinn a ۚ Wa 'In Min Sh ay 'in 'Illā Yusabbiĥu Biĥam dihi Wa Lakin Lā Tafq ahū na Tasbīĥahum ۗ 'Inn ahu Kā na Ĥalīmāan Gh afūrā an
017-044 ست آسمان ۽ زمين ۽ جيڪي منجھن آھي سي ان جي پاڪائي بيان ڪندا آھن، ۽ ڪا (به) شيء سندس ساراھ سان گڏ پاڪائي بيان ڪرڻ کانسواءِ نه آھي پر (اوھين) سندس تسبيح نه سمجھندا آھيو، بيشڪ اُھو بُردبار بخشڻھار آھي.
تُسَبِّحُ لَهُ ا ل سَّمَاوَا تُ ا ل سَّبْ عُ وَا لأَرْضُ وَمَن ْ فِيهِنّ َ ۚ وَإِن ْ مِن ْ شَيْ ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَكِن ْ لاَ تَفْقَ هُو نَ تَسْبِيحَهُمْ ۗ إِنَّ هُ كَا نَ حَلِيماً غَ فُوراً
Wa 'Idh ā Q ara 'ta A l-Q ur'ā na Ja`alnā Baynaka Wa Bay na A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ira ti Ĥijābāan Mastūrā an
017-045 ۽ جڏھن (تون) قرآن پڙھندو آھين (تڏھن) تنھنجي وچ ۾ ۽ جيڪي آخرت کي نه مڃيندا آھن تن جي وچ ۾ (اسين) لڪل پردو ڪندا آھيون.
وَإِذَا قَ رَ أْتَ ا لْقُ رْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْ نَ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ حِجَابا ً مَسْتُوراً
Wa Ja`alnā `Alá Q ulūbihim 'Akinn atan 'An Yafq ahū hu Wa Fī 'Ādh ānihim Waq rā an Wa 'Idh ā ۚ Dh akarta Ra bbaka Fī A l-Q ur'ā ni Waĥdahu Wa Llaw `Alá 'Ad bār ihim Nufūrā an
017-046 ۽ ان جي سمجھڻ کان سندن دلين ۾ پردو ۽ سندن ڪَنن ۾ گھٻرائي وجھندا آھيون، ۽ جڏھن پنھنجي ھڪڙي پالڻھار کي قرآن ۾ ياد ڪرين ٿو تڏھن نفرت ڪري پنھنجين پُٺين (ڀرپوءِ) تي موٽندا آھن.
وَجَعَلْنَا عَلَى قُ لُوبِهِمْ أَكِنَّ ةً أَن ْ يَفْقَ هُو هُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْ را ً ۚ وَإِذَا ذَكَرْتَ رَ بَّكَ فِي ا لْقُ رْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلَى أَد ْبَار ِهِمْ نُفُوراً
Naĥnu 'A`lamu Bimā Yastami`ū na Bihi~ 'Idh Yastami`ū na 'Ilay ka Wa 'Idh Hum Naj wá 'Idh Yaq ū lu A ž-Ž ālimū na 'In Tattabi`ū na 'Illā Ra julāan Masĥūrā an
017-047 (اي پيغمبر) جنھن مھل توڏانھن ڪن ڏيئي جنھن (ٺـٺولي ڪرڻ جي ارادي) سان (قرآن کي) ٻڌندا آھن ۽جنھن مھل ڳجھيون صلاحون ڪندا آھن جڏھن ظالم چوندا آھن ته (اوھين) رڳو جادو ڪيل مڙس جي تابعداري ڪريو ٿا (تنھن مھل سندين انھن ڳالھين کي) چڱي طرح ڄاڻندا آھيون.
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُو نَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُو نَ إِلَيْ كَ وَإِذْ هُمْ نَجْ وَى إِذْ يَقُ و لُ ا ل ظَّ الِمُو نَ إِن ْ تَتَّبِعُو نَ إِلاَّ رَ جُلا ً مَسْحُوراً
A n žur Kay fa Đ ara bū Laka A l-'Am th ā la Fađallū Falā Yastaţ ī`ū na Sabīlāan
017-048 ڏس ته تولاءِ ڪھڙا مٿال ڏيندا آھن پوءِ گمراھ ٿيا تنھنڪري سڌي واٽ لھي نه سگھندا آھن.
ا ن ظُ رْ كَيْ فَ ضَ رَ بُوا لَكَ ا لأَمْثَا لَ فَضَ لُّوا فَلاَ يَسْتَطِ يعُو نَ سَبِيلاً
Wa Q ālū 'A'idh ā Kunn ā `Ižāmāan Wa Ru fātāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na Kh alq āan Jadīdāan
017-049 ۽ چوندا آھن ته جڏھن اسين (مري ڳري) ھڏا ۽ ذرا ذرا ٿينداسين (تڏھن) اسين وري نوان بڻجي اٿنداسين ڇا؟
وَقَ الُو ا أَئِذَا كُنَّ ا عِظَ اما ً وَرُفَاتاً أَئِنَّ ا لَمَبْ عُوثُو نَ خَ لْق ا ً جَدِيداً
Q ul Kūnū Ĥijāra tan 'Aw Ĥadīdāan
017-050 چؤ ته پھڻ ٿيو يا لوھ ٿيو.
قُ لْ كُونُوا حِجَارَ ةً أَوْ حَدِيداً
'Aw Kh alq āan Mimm ā Yakburu Fī Ş udūr ikum ۚ Fasayaq ūlū na Man Yu`īdunā ۖ Q uli A l-Ladh ī Faţ ara kum 'Awwala Marra tin ۚ Fasayungh iđū na 'Ilay ka Ru 'ū sahum Wa Yaq ūlū na Matá Huwa ۖ Q ul `Asá 'An Yakū na Q ar ībāan
017-051 يا پنھنجين دلين ۾ جيڪا (ٻي) وڏي خلق ڀائيندا آھيو (سا ٿيو ته به اٿندؤ)، پوءِ سگھوئي چوندا ته ڪير اسان کي وري جياريندو؟ چؤ ته جنھن اوھان کي پھريون ڀيرو پيدا ڪيو (سو جياريندو)، پوءِ توڏانھن پنھنجو ڪنڌ لوڏيندا ۽ چوندا ته اھو ڪڏھن ٿيندو؟ چؤ ته اميد آھي ته سگھو ٿيڻو آھي.
أَوْ خَ لْق ا ً مِمَّ ا يَكْبُرُ فِي صُ دُور ِكُمْ ۚ فَسَيَقُ ولُو نَ مَن ْ يُعِيدُنَا ۖ قُ لِ ا لَّذِي فَطَ رَ كُمْ أَوَّلَ مَرَّ ةٍ ۚ فَسَيُنْ غِ ضُ و نَ إِلَيْ كَ رُءُ وسَهُمْ وَيَقُ ولُو نَ مَتَى هُوَ ۖ قُ لْ عَسَى أَن ْ يَكُو نَ قَ ر ِيباً
Yaw ma Yad `ūkum Fatastajībū na Biĥam dihi Wa Tažunn ū na 'In Labith tum 'Illā Q alīlāan
017-052 جنھن ڏينھن الله اوھان کي سڏيندو (تنھن ڏينھن) اوھين سندس ساراہ ڪندي ورندي ڏيندؤ ۽ ڀائيندؤ ته ٿوروئي وقت رھيا آھيون.
يَوْ مَ يَد ْعُوكُمْ فَتَسْتَجِيبُو نَ بِحَمْدِهِ وَتَظُ نّ ُو نَ إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ قَ لِيلاً
Wa Q ul Li`ibādī Yaq ūlū A llatī Hiya 'Aĥsanu ۚ 'Inn a A sh -Sh ayţ ā na Yan zagh u Baynahum ۚ 'Inn a A sh -Sh ayţ ā na Kā na Lil'in sā ni `Adūwāan Mubīnāan
017-053 ۽ (اي پيغمبر) منھنجن ٻانھن کي چؤ ته (ڪافرن سان) بلڪل چڱي (ڳالھ) چوندا رھن، ڇوته شيطان سندن وچ ۾ جھيڙو وجھندو آھي، ڇوته شيطان ماڻھو جو پڌرو ويري آھي.
وَقُ لْ لِعِبَادِي يَقُ ولُوا ا لَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنّ َ ا ل شَّيْطَ ا نَ يَن زَغُ بَيْنَهُمْ ۚ إِنّ َ ا ل شَّيْطَ ا نَ كَا نَ لِلإِن سَا نِ عَدُوّا ً مُبِيناً
Ra bbukum 'A`lamu Bikum ۖ 'In Yash a' Yarĥam kum 'Aw 'In Yash a' Yu`adh dh ib kum ۚ Wa Mā 'Arsalnā ka `Alayhim Wa Kīlāan
017-054 اوھان جو پالڻھار اوھان کي چڱي طرح ڄاڻندو آھي، جيڪڏھن وڻيس ته اوھانتي ٻاجھ ڪري ۽ جيڪڏھن وڻيس ته اوھان کي عذاب ڪري، ۽ اسان توکي مٿن وڪيل ڪري نه موڪليو آھي.
رَ بُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِن ْ يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن ْ يَشَأْ يُعَذِّبْ كُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَا كَ عَلَيْهِمْ وَكِيلاً
Wa Ra bbuka 'A`lamu Biman Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۗ Wa Laq ad Fađđalnā Ba`đa A n -Nabīyī na `Alá Ba`đin ۖ Wa 'Ātaynā Dāwū da Zabūrā an
017-055 ۽ جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آھي سو تنھنجو پالڻھار چڱي طرح ڄاڻندو آھي، ۽ بيشڪ ھڪڙن نبين کي ٻـين کان وڌيڪ ڪيوسون ۽ داؤد کي زبور ڏنوسون.
وَرَ بُّكَ أَعْلَمُ بِمَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۗ وَلَقَ د ْ فَضَّ لْنَا بَعْضَ ا ل نَّ بِيِّي نَ عَلَى بَعْض ٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُو دَ زَبُوراً
Q uli A d `ū A l-Ladh ī na Za`am tum Min Dūnihi Falā Yam likū na Kash fa A đ-Đ urr i `An kum Wa Lā Taĥwīlāan
017-056 (اي پيغمبر) چؤ ته الله کانسواءِ ٻـين جن کي (الله جھڙو) ڀائيندا آھيو تن کي سڏيو پوءِ (اھي) اوھان کان نڪي ڪنھن اھنج لاھڻ جو ۽ نڪي ڦيرائڻ جو اختيار رکندا آھن.
قُ لِ ا د ْعُوا ا لَّذِي نَ زَعَمْتُمْ مِن ْ دُونِهِ فَلاَ يَمْلِكُو نَ كَشْفَ ا ل ضُّ رِّ عَن كُمْ وَلاَ تَحْوِيلاً
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na Yad `ū na Yab tagh ū na 'Ilá Ra bbihimu A l-Wasīlata 'Ayyuhum 'Aq ra bu Wa Yarjū na Ra ĥmatahu Wa Yakh āfū na `Adh ābahu~ ۚ 'Inn a `Adh ā ba Ra bbika Kā na Maĥdh ūrā an
017-057 ھي (ڪافر خُدا کانسواءِ) جن کي سڏيندا آھن سي پاڻ پنھنجي پالڻھار ڏانھن وسيلو ڳوليندا آھن ته انھن مان ڪير ڏاڍو ويجھو آھي؟ ۽ سندس ٻاجھ جي اميد رکندا آھن ۽ سندس عذاب کان ڊڄندا آھن، ڇوته تنھنجي پالڻھار جو عذاب ڊڄڻ جھڙي شيء آھي.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ يَد ْعُو نَ يَبْ تَغُ و نَ إِلَى رَ بِّهِمُ ا لْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْ رَ بُ وَيَرْجُو نَ رَ حْمَتَهُ وَيَخَ افُو نَ عَذَابَهُ~ ُ ۚ إِنّ َ عَذَا بَ رَ بِّكَ كَا نَ مَحْذُوراً
Wa 'In Min Q aryatin 'Illā Naĥnu Muhlikūhā Q ab la Yaw mi A l-Q iyāmati 'Aw Mu`adh dh ibūhā `Adh ābāan Sh adīdāan ۚ Kā na Dh ālika Fī A l-Kitā bi Masţ ūrā an
017-058 ۽ ڪوبه ڳوٺ نه آھي مگر (جنھن جي رھڻ وارن) کي (سندن بڇڙن ڪرتوتن سبب) قيامت جي ڏينھن کان اڳ اسين ناس ڪرڻ وارا آھيون يا ان کي سخت عذاب ڏيندڙ آھيون، اِھو حُڪم ڪتاب ۾ لکيل آھي.
وَإِن ْ مِن ْ قَ رْيَةٍ إِلاَّ نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَ بْ لَ يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابا ً شَدِيدا ً ۚ كَا نَ ذَلِكَ فِي ا لْكِتَا بِ مَسْطُ وراً
Wa Mā Mana`anā 'An Nursila Bil-'Āyā ti 'Illā 'An Kadh dh aba Bihā A l-'Awwalū na ۚ Wa 'Ātaynā Th amū da A n -Nāq ata Mub ş ira tan Fažalamū Bihā ۚ Wa Mā Nursilu Bil-'Āyā ti 'Illā Takh wīfāan
017-059 ۽ اسان کي مُعجزن موڪلڻ کان انھيءَ ڳالھ کانسواءِ ٻئي ڪنھن نه روڪيو جو اڳين (ماڻھن) انھن کي ڪوڙ ڄاتو ھو، ۽ ثمود (جي قوم) کي ڏاچي مُعجزہ لاءَ ڏني سون ته اُن کي نه مڃيائون، ۽ اسين رڳو ڊيڄارڻ لاءِ مُعجزاموڪليندا آھيون.
وَمَا مَنَعَنَا أَن ْ نُرْسِلَ بِا لآيَا تِ إِلاَّ أَن ْ كَذَّبَ بِهَا ا لأَوَّلُو نَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُو دَ ا ل نَّ اقَ ةَ مُبْ صِ رَ ة ً فَظَ لَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِا لآيَا تِ إِلاَّ تَخْ وِيفاً
Wa 'Idh Q ulnā Laka 'Inn a Ra bbaka 'Aĥā ţ a Bin -Nā si ۚ Wa Mā Ja`alnā A r-Ru 'uyā A llatī 'Ara ynā ka 'Illā Fitnatan Lilnn ā si Wa A sh -Sh ajara ta A l-Mal`ūnata Fī A l-Q ur'ā ni ۚ Wa Nukh awwifuhum Famā Yazīduhum 'Illā Ţ ugh yānāan Kabīr āan
017-060 ۽ (اي پيغمبر ياد ڪر) جنھن مھل توکي چيوسون ته تنھنجي پالڻھار ماڻھن کي (پنھنجي قدرت سان) لپيٽيو آھي، ۽ اسان جيڪو توکي نظارو ڏيکاريوسون جو لعنت ڪيل وڻ قرآن ۾ بيان ڪيو ويو آھي سو ماڻھن جي پرک کانسواءِ نه آھي، ۽ اسين جو کين ڊيڄاريندا آھيون سو انھن بابت وڏي شرارت کانسواءِ (ٻيو ڪي) نه وڌائيندو آھي.
وَإِذْ قُ لْنَا لَكَ إِنّ َ رَ بَّكَ أَحَا طَ بِا ل نّ َا سِ ۚ وَمَا جَعَلْنَا ا ل رُّؤْيَا ا لَّتِي أَرَ يْنَا كَ إِلاَّ فِتْنَة ً لِلنّ َا سِ وَا ل شَّجَرَ ةَ ا لْمَلْعُونَةَ فِي ا لْقُ رْآنِ ۚ وَنُخَ وِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُ غْ يَانا ً كَبِير اً
Wa 'Idh Q ulnā Lilmalā 'ikati A sjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Ib lī sa Q ā la 'A'asjudu Liman Kh alaq ta Ţ īnāan
017-061 ۽ جڏھن ملائڪن کي چيوسون ته آدم کي سجدو ڪريو پوءِ ابليس کانسواءِ (ٻـين) سجدو ڪيو، (ابليس) چيو ته جنھن کي مٽيءَ مان پيدا ڪيئي تنھن کي ڇو سجدو ڪريان؟
وَإِذْ قُ لْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ ا سْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُو ا إِلاَّ إِبْ لِي سَ قَ ا لَ أَأَسْجُدُ لِمَن ْ خَ لَقْ تَ طِ يناً
Q ā la 'Ara 'aytaka Hādh ā A l-Ladh ī Karra m ta `Alay ya La'in 'Akh kh artanī 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati La'aĥtanikann a Dh urr īyatahu~ 'Illā Q alīlāan
017-062 (وري ابليس) چيو ته ڏس ھي شخص جنھن کي تو مون تي شرف ڏنو، جيڪڏھن مون کي قيامت جي ڏينھن تائين مُھلت ڏيندين ته ٿورڙن کان سواءِ سندس (ٻئي) اولاد کي پاڙئون پٽيندس.
قَ ا لَ أَرَ أَيْتَكَ هَذَا ا لَّذِي كَرَّ مْتَ عَلَيَّ لَئِن ْ أَخَّ رْتَنِي إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ لَأَحْتَنِكَنّ َ ذُرِّيَّتَهُ~ُ إِلاَّ قَ لِيلاً
Q ā la A dh /hab Faman Tabi`aka Minhum Fa'inn a Jahann ama Jazā 'uukum Jazā 'an Mawfūrā an
017-063 (الله) چيو ته وڃ پوءِ منجھانئن جن تنھنجي تابعداري ڪئي تن اوھان سڀني جي سزا دوزخ آھي (۽ اھا) بلڪل پوري سزا آھي.
قَ ا لَ ا ذْهَب ْ فَمَن ْ تَبِعَكَ مِنْ هُمْ فَإِنّ َ جَهَنَّ مَ جَزَا ؤُكُمْ جَزَا ء ً مَوْفُوراً
Wa A stafziz Mani A staţ a`ta Minhum Biş awtika Wa 'Aj lib `Alayhim Bikh aylika Wa Ra jilika Wa Sh ār ik/hum Fī A l-'Am w li Wa A l-'Awlā di Wa `Id /hum ۚ Wa Mā Ya`iduhumu A sh -Sh ayţ ā nu 'Illā Gh urūrā an
017-064 ۽ منجھانئن جنھن کي (ڀُلائي) سگھين تنھن کي پنھنجي سڏ سان ڀُلاءِ ۽ پنھنجن پيادن ۽ سوارن سان مٿن چڙھائي ڪر ۽ سندن مال ۽ اولاد ۾ ڀائيواري ڪر ۽ کين انجام ڏي، ۽ شيطان ٺڳيءَ کانسواءِ کين ڪو دلاسو نه ڏيندو آھي.
وَاسْتَفْزِزْ مَنِ ا سْتَطَ عْتَ مِنْ هُمْ بِصَ وْتِكَ وَأَجْ لِب ْ عَلَيْهِمْ بِخَ يْلِكَ وَرَ جِلِكَ وَشَار ِكْهُمْ فِي ا لأَمْوالِ وَا لأَولاَدِ وَعِد ْهُمْ ۚ وَمَا يَعِدُهُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ إِلاَّ غُ رُوراً
'Inn a `Ibādī Lay sa Laka `Alayhim Sulţ ā nun ۚ Wa Kafá Bira bbika Wa Kīlāan
017-065 بيشڪ منھنجن ٻانھن تي توکي ڪا سگھ نهآھي، ۽ تنھنجو پالڻھار نگھبان بس آھي.
إِنّ َ عِبَادِي لَيْ سَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَ ا نٌ ۚ وَكَفَى بِرَ بِّكَ وَكِيلاً
Ra bbukumu A l-Ladh ī Yuzjī Lakumu A l-Fulka Fī A l-Baĥr i Litab tagh ū Min Fađlihi~ ۚ 'Inn ahu Kā na Bikum Ra ĥīmāan
017-066 اوھان جو پالڻھار اھو آھي جيڪو دريائن ۾ ٻيڙيون ھن لاءِ ھلائيندو آھي ته سندس فضل ڳوليو، ڇوته اُھو اوھان تي ٻاجھارو آھي.
رَ بُّكُمُ ا لَّذِي يُزْجِي لَكُمُ ا لْفُلْكَ فِي ا لْبَحْر ِ لِتَبْ تَغُ وا مِن ْ فَضْ لِهِ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ بِكُمْ رَ حِيماً
Wa 'Idh ā Massakumu A đ-Đ urru Fī A l-Baĥr i Đ alla Man Tad `ū na 'Illā 'Īyā hu ۖ Falamm ā Najjākum 'Ilá A l-Barr i 'A`ra đtum ۚ Wa Kā na A l-'In sā nu Kafūrā an
017-067 ۽ جڏھن اوھان کي درياءَ ۾ ڪا اوکائي پھچندي آھي تڏھن خاص ان (الله) کانسواءِ ٻـين جن کي اوھين سڏيندا آھيو سي وسري ويندا آھن، پوءِ جنھن مھل اوھان کي سُڪي ڏي بچائيندو آھي (تنھن مھل) مُنھن موڙيندا آھيو، ۽ ماڻھو ڏاڍو بي شڪر آھي.
وَإِذَا مَسَّكُمُ ا ل ضُّ رُّ فِي ا لْبَحْر ِ ضَ لَّ مَن ْ تَد ْعُو نَ إِلاَّ إِيَّا هُ ۖ فَلَمَّ ا نَجَّاكُمْ إِلَى ا لْبَرِّ أَعْرَ ضْ تُمْ ۚ وَكَا نَ ا لإِنْ سَا نُ كَفُوراً
'Afa'amin tum 'An Yakh sifa Bikum Jāniba A l-Barr i 'Aw Yursila `Alaykum Ĥāş ibāan Th umm a Lā Tajidū Lakum Wa Kīlāan
017-068 (اوھين) پاڻ کي سڪيءَ ۾ گھائڻ کان يا پاڻ تي (پھڻن جي) آنڌي اچڻ کان بي ڀوا ٿيا آھيو ڇا؟ وري اوھين پاڻ لاءِ ڪو واھرو نه لھندؤ.
أَفَأَمِن تُمْ أَن ْ يَخْ سِفَ بِكُمْ جَانِبَ ا لْبَرِّ أَوْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِ با ً ثُمّ َ لاَ تَجِدُوا لَكُمْ وَكِيلاً
'Am 'Amin tum 'An Yu`īdakum Fī hi Tāra tan 'Ukh rá Fayursila `Alaykum Q āş ifāan Mina A r-R ī ĥi Fayugh r iq akum Bimā Kafartum ۙ Th umm a Lā Tajidū Lakum `Alaynā Bihi Tabī`āan
017-069 يا ٻئي ڀيري ان (درياء) ۾ موٽائڻ کان بي ڀَوَا ٿيا آھيو ڇا؟ پوءِ اوھان تي واءُ جو طوفان موڪلي پوءِ اوھان کي اوھان جي انڪار سببان ٻوڙي وري انھي (ٻوڙڻ جي) ڪري پاڻ لاءِ اسان تي ڪو پيڇي ڪرڻ وارو نه لھندؤ.
أَمْ أَمِن تُمْ أَن ْ يُعِيدَكُمْ فِي هِ تَارَ ةً أُخْ رَ ى فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قَ اصِ فا ً مِنَ ا ل رِّي حِ فَيُغْ ر ِقَ كُمْ بِمَا كَفَرْتُمْ ۙ ثُمّ َ لاَ تَجِدُوا لَكُمْ عَلَيْنَا بِهِ تَبِيعاً
Wa Laq ad Karra m nā Banī 'Ādama Wa Ĥamalnāhum Fī A l-Barr i Wa A l-Baĥr i Wa Ra zaq nāhum Mina A ţ -Ţ ayyibā ti Wa Fađđalnāhum `Alá Kath ī r in Mimm an Kh alaq nā Tafđīlāan
017-070 ۽ بيشڪ آدم جي اولاد کي شرف ڏنوسون ۽ کين پَٽن ۽ دريائن ۾ کنيوسون ۽ کين سٺين شين مان روزي ڏنيسون ۽ جيڪي خلقياسون تن مان گھڻن کان کين زيادہ مانَ وارو ڪيوسون.
وَلَقَ د ْ كَرَّ مْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي ا لْبَرِّ وَا لْبَحْر ِ وَرَ زَقْ نَاهُمْ مِنَ ا ل طَّ يِّبَا تِ وَفَضَّ لْنَاهُمْ عَلَى كَثِي ر ٍ مِمَّ ن ْ خَ لَقْ نَا تَفْضِ يلاً
Yaw ma Nad `ū Kulla 'Unā sin Bi'imāmihim ۖ Faman 'Ūtiya Kitābahu Biyamīnihi Fa'ūlā 'ika Yaq ra 'ū na Kitābahum Wa Lā Yužlamū na Fatīlāan
017-071 ھر ڪنھن ٽوليءَ کي سندن اڳواڻ سان سڏينداسون، پوءِ جنھن کي سندس اعمالنامون سندس ساڄي ھٿ ۾ ڏنو ويندو سي پنھنجواعمالنامو پڙھندا ۽ تند جيترو به ظلم نه ڪبن.
يَوْ مَ نَد ْعُو كُلَّ أُنَا س ٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَن ْ أُ وتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُ وْلَا ئِكَ يَقْ رَ ءُو نَ كِتَابَهُمْ وَلاَ يُظْ لَمُو نَ فَتِيلاً
Wa Man Kā na Fī Hadh ihi~ 'A`m á Fahuwa Fī A l-'Ākh ira ti 'A`m á Wa 'Ađallu Sabīlāan
017-072 ۽ جيڪو ھن دنيا ۾ انڌو ٿيو سو آخرت ۾ (به) انڌو (ھوندو) ۽ واٽ کان بِنھ ڀُليل رھندو.
وَمَن ْ كَا نَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي ا لآخِ رَ ةِ أَعْمَى وَأَضَ لُّ سَبِيلاً
Wa 'In Kādū Layaftinūnaka `Ani A l-Ladh ī 'Awĥaynā 'Ilay ka Litaftar iya `Alaynā Gh ayra hu ۖ Wa 'Idh āan Lā ttakh adh ū ka Kh alīlāan
017-073 ۽ جيڪي توڏانھن (پنھنجن حُڪمن جو) وحيُ ڪيوسون تنھن کانسواءِ توکي ھن لاءِ دوکي ۾ وجھڻ لڳا ھوا ته تون ان کانسواءِ ٻيو ڪو اسان تي ٺاھ ٺاھين، ۽ انھيءَ مھل توکي دوست بڻائين.
وَإِن ْ كَادُوا لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ ا لَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْ كَ لِتَفْتَر ِيَ عَلَيْنَا غَ يْرَ هُ ۖ وَإِذا ً لاَتَّخَ ذُو كَ خَ لِيلاً
Wa Lawlā 'An Th abbatnā ka Laq ad Kid tta Tarkanu 'Ilayhim Sh ay'ā an Q alīlāan
017-074 ۽ جيڪڏھن اسين توکي (پنھنجي ڳالھ تي) پختو نه رکون ھا ته ويجھو ھو جو بيشڪ اُنھن ڏانھن ڪي ٿوروئي لڙي پون ھا.
وَلَوْلاَ أَن ْ ثَبَّتْنَا كَ لَقَ د ْ كِد ْتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْ ئا ً قَ لِيلاً
'Idh āan La'adh aq nā ka Đ i`fa A l-Ĥayāati Wa Đ i`fa A l-Mamā ti Th umm a Lā Tajidu Laka `Alaynā Naş īr āan
017-075 ۽ اتي جو اتي حياتي جو ٻيڻو عذاب ۽ موت جو (به) ٻيڻو عذاب توکي چکايون ھا وري پاڻ لاءِ اسان تي ڪو واھرو نه لھين ھا.
إِذا ً لَأَذَقْ نَا كَ ضِ عْفَ ا لْحَيَا ةِ وَضِ عْفَ ا لْمَمَا تِ ثُمّ َ لاَ تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِ ير اً
Wa 'In Kādū Layastafizzūnaka Mina A l-'Arđi Liyukh r ijū ka Minhā ۖ Wa 'Idh āan Lā Yalbath ū na Kh ilāfaka 'Illā Q alīlāan
017-076 ۽ (اي پيغمبر مڪي جي) زمين ۾ سگھو ئي توکي ھن لاءِ بيقرار ڪندا ته ان مان توکي لڏائين ۽ انھيءَ مھل توکان پوءِ (پاڻ به) ٿورو وقت رھندا.
وَإِن ْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ ا لأَرْضِ لِيُخْ ر ِجُو كَ مِنْ هَا ۖ وَإِذا ً لاَ يَلْبَثُو نَ خِ لاَفَكَ إِلاَّ قَ لِيلاً
Sunn ata Man Q ad 'Arsalnā Q ab laka Min Ru sulinā ۖ Wa Lā Tajidu Lisunn atinā Taĥwīlāan
017-077 توکان اڳ جيڪي پنھنجا پيغمبر موڪلياسون تن جو دستور موافق (جو سندن قوم کين لڏايو ته ناس ڪيو وين) ۽ اسان جي دستور کي ڪا ڦيرڦار نه لھندين.
سُنَّ ةَ مَن ْ قَ د ْ أَرْسَلْنَا قَ بْ لَكَ مِن ْ رُسُلِنَا ۖ وَلاَ تَجِدُ لِسُنَّ تِنَا تَحْوِيلاً
'Aq imi A ş -Ş alāata Lidulū ki A sh -Sh am si 'Ilá Gh asaq i A l-Lay li Wa Q ur'ā na A l-Faj r i ۖ 'Inn a Q ur'ā na A l-Faj r i Kā na Mash /hūdāan
017-078 سج لڙئي کان وٺي رات جي اونداھيءَ تائين نماز پڙھ ۽ فجر جو قرآن پرھ، بيشڪ فجر جو قرآن پڙھڻ مھل ملائڪ حاضر ٿين ٿا.
أَقِ مِ ا ل صَّ لاَةَ لِدُلُو كِ ا ل شَّمْسِ إِلَى غَ سَقِ ا ل لَّيْ لِ وَقُ رْآنَ ا لْفَجْ ر ِ ۖ إِنّ َ قُ رْآنَ ا لْفَجْ ر ِ كَا نَ مَشْهُوداً
Wa Mina A l-Lay li Fatahajjad Bihi Nāfilatan Laka `Asá 'An Yab `ath aka Ra bbuka Maq āmāan Maĥmūdāan
017-079 ۽ ڪجھ رات جو (قرآن) سان تھجّد پرھ جو (اھا) تولاءِ زيادہعبادت آھي، تنھنجو پالڻھار توکي سگھوئي ساراھيل جاءِ ۾ اُٿاريندو.
وَمِنَ ا ل لَّيْ لِ فَتَهَجَّد ْ بِهِ نَافِلَة ً لَكَ عَسَى أَن ْ يَبْ عَثَكَ رَ بُّكَ مَقَ اما ً مَحْمُوداً
Wa Q ul Ra bbi 'Ad kh ilnī Mud kh ala Ş id q in Wa 'Akh r ij nī Mukh ra ja Ş id q in Wa A j `al Lī Min Ladun ka Sulţ ānāan Naş īr āan
017-080 ۽ (اي پيغمبر) چؤ ته اي منھنجا پالڻھار مون کي (مديني ۾) سچائيءَ سان داخل ڪر ۽ (مڪي مان) مون کي سچائيءَ سان ٻاھر ڪڍ ۽ پاڻ وٽان مون لاءِ ڏاڍي سگھ مدد ڏيندڙ ڪر.
وَقُ لْ رَ بِّ أَد ْخِ لْنِي مُد ْخَ لَ صِ د ْق ٍ وَأَخْ ر ِجْ نِي مُخْ رَ جَ صِ د ْق ٍ وَا جْ عَلْ لِي مِن ْ لَدُنْ كَ سُلْطَ انا ً نَصِ ير اً
Wa Q ul Jā 'a A l-Ĥaq q u Wa Zahaq a A l-Bāţ ilu ۚ 'Inn a A l-Bāţ ila Kā na Zahūq āan
017-081 ۽ (اي پيغمبر) چؤ ته سچ آيو ۽ ڪوڙ ڀڳو، بيشڪ ڪوڙ ڀڄندڙ آھي.
وَقُ لْ جَا ءَ ا لْحَقُّ وَزَهَقَ ا لْبَاطِ لُ ۚ إِنّ َ ا لْبَاطِ لَ كَا نَ زَهُوق اً
Wa Nunazzilu Mina A l-Q ur'ā ni Mā Huwa Sh ifā 'un Wa Ra ĥmatun Lilmu'uminī na ۙ Wa Lā Yazī du A ž-Ž ālimī na 'Illā Kh asārā an
017-082 ۽ اسين قرآن کي نازل ڪريون ٿا جو اھو سارو مؤمنن لاءِ شفا ۽ ٻاجھ آھي ۽ ظالمن بابت نقصان کانسواءِ (ٻيو ڪي) نه وڌائيندو آھي.
وَنُنَزِّلُ مِنَ ا لْقُ رْآنِ مَا هُوَ شِفَا ءٌ وَرَ حْمَة ٌ لِلْمُؤْمِنِي نَ ۙ وَلاَ يَزِي دُ ا ل ظَّ الِمِي نَ إِلاَّ خَ سَاراً
Wa 'Idh ā 'An`am nā `Alá A l-'In sā ni 'A`ra đa Wa Na'á Bijānibihi ۖ Wa 'Idh ā Massahu A sh -Sh arru Kā na Ya'ū sāan
017-083 ۽ جڏھن انسان تي ڪا نعمت نازل ڪندا آھيون (تڏھن) مُنھن موڙيندو آھي ۽ کانئس پاسيرو ٿيندو آھي، ۽ جڏھن کيس مدائي پھچندي آھي ته نا اميد ٿيندو آھي.
وَإِذَا أَنْ عَمْنَا عَلَى ا لإِن سَا نِ أَعْرَ ضَ وَنَأَى بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ ا ل شَّرُّ كَا نَ يَئُ وساً
Q ul Kullun Ya`malu `Alá Sh ākilatihi Fara bbukum 'A`lamu Biman Huwa 'Ahdá Sabīlāan
017-084 (اي پيغمبر) چؤ ته سڀڪو پنھنجي ڊول تي ڪم ڪندو آھي، پوءِ جيڪو ڏاڍيءَ سڌيءَ واٽ تي آھي تنھن کي تنھنجو پالڻھار چڱي طرح ڄاڻندو آھي.
قُ لْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَى شَاكِلَتِهِ فَرَ بُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَن ْ هُوَ أَهْدَى سَبِيلاً
Wa Yas'alūnaka `Ani A r-Rū ĥi ۖ Q uli A r-Rū ĥu Min 'Am r i Ra bbī Wa Mā 'Ūtītum Mina A l-`Ilmi 'Illā Q alīlāan
017-085 ۽ (اي پيغمبر) توکان رُوح بابت پُڇن ٿا، چؤ ته رُوح منھنجي پالڻھار جي امر مان آھي ۽ اوھان کي ڪي ٿورڙي علم کانسواءِ نه ڏنو ويو آھي.
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ ا ل رُّو حِ ۖ قُ لِ ا ل رُّو حُ مِن ْ أَمْر ِ رَ بِّي وَمَا أُ وتِيتُمْ مِنَ ا لْعِلْمِ إِلاَّ قَ لِيلاً
Wa La'in Sh i'nā Lanadh /habann a Bial-Ladh ī 'Awĥaynā 'Ilay ka Th umm a Lā Tajidu Laka Bihi `Alaynā Wa Kīlāan
017-086 ۽ جيڪو (قرآن) توڌانھن وحي ڪيوسون سو جيڪڏھن گھرون ته ورائي وٺون ته پوءِ تون پاڻ لاءِ اسان تي ڪو ڀرجھلو نه لھندين.
وَلَئِن ْ شِئْنَا لَنَذْهَبَنّ َ بِا لَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْ كَ ثُمّ َ لاَ تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلاً
'Illā Ra ĥmatan Min Ra bbika ۚ 'Inn a Fađlahu Kā na `Alay ka Kabīr āan
017-087 پر تنھنجي پالڻھار جي ٻاجھ (ان ورائي وٺڻکي جھلي رکيو) آھي، ڇوته سندس فضل توتي وڏو آھي.
إِلاَّ رَ حْمَة ً مِن ْ رَ بِّكَ ۚ إِنّ َ فَضْ لَهُ كَا نَ عَلَيْ كَ كَبِير اً
Q ul La'ini A j tama`ati A l-'In su Wa A l-Jinn u `Alá 'An Ya'tū Bimith li Hādh ā A l-Q ur'ā ni Lā Ya'tū na Bimith lihi Wa Law Kā na Ba`đuhum Liba`đin Ž ahīr āan
017-088 (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪڏھن ماڻھو ۽ جِنّ ھن قرآن جھڙي (ٻئي ڪنھن ڪتاب) آڻڻ لاءِ گڏ ٿين ته جھڙس ڪڏھن نه آڻي سگھندا جيتوڻيڪ ھڪ ٻئي کي مدد ڏين.
قُ لْ لَئِنِ ا جْ تَمَعَتِ ا لإِن سُ وَا لْجِنّ ُ عَلَى أَن ْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا ا لْقُ رْآنِ لاَ يَأْتُو نَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَا نَ بَعْضُ هُمْ لِبَعْض ٍ ظَ هِير اً
Wa Laq ad Ş arra fnā Lilnn ā si Fī Hādh ā A l-Q ur'ā ni Min Kulli Math alin Fa'abá 'Akth aru A n -Nā si 'Illā Kufūrā an
017-089 ۽ بيشڪ ھن قرآن ۾ سڀڪو مثال ماڻھن لاءِ بيان ڪيو اٿئون، پر گھڻا ماڻھو بي شڪر ٿي انڪار ڪندا آھن.
وَلَقَ د ْ صَ رَّ فْنَا لِلنّ َا سِ فِي هَذَا ا لْقُ رْآنِ مِن ْ كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَى أَكْثَرُ ا ل نّ َا سِ إِلاَّ كُفُوراً
Wa Q ālū Lan Nu'umina Laka Ĥattá Tafjura Lanā Mina A l-'Arđi Yan bū`āan
017-090 ۽ چوندا آھن ته اسين توکي (ايستائين) ھرگز نه مڃينداسون جيستائين زمين ۽ اسان لاءِ ڪو چشمو وھائين.
وَقَ الُوا لَن ْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ ا لأَرْضِ يَنْ بُوعاً
'Aw Takū na Laka Jann atun Min Nakh ī lin Wa `Inabin Fatufajjir a A l-'Anhā ra Kh ilālahā Tafjīr āan
017-091 يا کجين ۽ ڊاکن مان تولاءِ باغ ٿئي پوءِ سندس وچ ۾ تون وھندڙ واھيون وھائين.
أَوْ تَكُو نَ لَكَ جَنَّ ةٌ مِن ْ نَخِ ي لٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّر َ ا لأَنهَا رَ خِ لاَلَهَا تَفْجِير اً
'Aw Tusq iţ a A s-Samā 'a Kamā Za`am ta `Alaynā Kisafāan 'Aw Ta'tiya Bill āhi Wa A l-Malā 'ikati Q abīlāan
017-092 يا جھڙي طرح تو ڀانيو تھڙي طرح اسان تي آسمان ٽُڪر ٽُڪر ڪيرائين يا تون الله ۽ ملائڪن کي سامھون آڻين.
أَوْ تُسْقِ طَ ا ل سَّمَا ءَ كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفاً أَوْ تَأْتِيَ بِا للَّ هِ وَا لْمَلاَئِكَةِ قَ بِيلاً
'Aw Yakū na Laka Bay tun Min Zukh ru fin 'Aw Tarq á Fī A s-Samā 'i Wa Lan Nu'umina Liru q īyika Ĥattá Tunazzila `Alaynā Kitābāan Naq ra 'uuhu ۗ Q ul Sub ĥā na Ra bbī Hal Kun tu 'Illā Bash arā an Ra sūlāan
017-093 يا توکي ڪو سونون گھر ھُجي يا آسمان تي چڙھين، ۽ تنھنجي چڙھڻ کي (ايستائين) ڪڏھن نه مڃينداسون جيستائين اسان تي (اھڙو لکيل) ڪتاب لاھين جنھن کي پڙھون، چؤ ته منھنجو پالڻھار پاڪ آھي آءٌ رڳو پيغام پھچائڻ وارو ماڻھو آھيان.
أَوْ يَكُو نَ لَكَ بَيْ تٌ مِن ْ زُخْ رُفٍ أَوْ تَرْقَ ى فِي ا ل سَّمَا ءِ وَلَن ْ نُؤْمِنَ لِرُقِ يِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابا ً نَقْ رَ ؤُهُ ۗ قُ لْ سُبْ حَا نَ رَ بِّي هَلْ كُن تُ إِلاَّ بَشَرا ً رَ سُولاً
Wa Mā Mana`a A n -Nā sa 'An Yu'uminū 'Idh Jā 'ahumu A l-Hudá 'Illā 'An Q ālū 'Aba`ath a A ll āhu Bash arā an Ra sūlāan
017-094 ۽ جڏھن ماڻھن وٽ ھدايت آئي (تڏھن) کين ايمان آڻڻ کان ھن ڏاران ڪنھن نه جھليو آھي جو چوندا آھن ته الله پيغمبرن کي ڇو ماڻھو ڪري موڪليو.
وَمَا مَنَعَ ا ل نّ َا سَ أَن ْ يُؤْمِنُو ا إِذْ جَا ءَهُمُ ا لْهُدَى إِلاَّ أَن ْ قَ الُو ا أَبَعَثَ ا للَّ هُ بَشَرا ً رَ سُولاً
Q ul Law Kā na Fī A l-'Arđi Malā 'ikatun Yam sh ū na Muţ ma'inn ī na Lanazzalnā `Alayhim Mina A s-Samā 'i Malakāan Ra sūlāan
017-095 (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪڏھن ملائڪ (اوھان جان) زمين ۾ ٽڪندڙ ٿيگھمن ڦرن ھا ته اسين مٿن ضرور آسمان مان ملائڪ پيغمبر ڪري موڪليون ھا.
قُ لْ لَوْ كَا نَ فِي ا لأَرْضِ مَلاَئِكَةٌ يَمْشُو نَ مُطْ مَئِنّ ِي نَ لَنَزَّلْنَا عَلَيْهِمْ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَلَكا ً رَ سُولاً
Q ul Kafá Bill āhi Sh ahīdāan Baynī Wa Baynakum ۚ 'Inn ahu Kā na Bi`ibādihi Kh abīr āan Baş īr āan
017-096 (اي پيغمبر) چؤ ته الله اوھان ۽ اسان جي وچ ۾ شاھد بس آھي، بيشڪ اھو پنھنجي ٻانھن جي خبر رکندڙ ڏسندڙ آھي.
قُ لْ كَفَى بِا للَّ هِ شَهِيدا ً بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ بِعِبَادِهِ خَ بِير ا ً بَصِ ير اً
Wa Man Yahdi A ll ā hu Fahuwa A l-Muhtadi ۖ Wa Man Yuđlil Falan Tajida Lahum 'Awliyā 'a Min Dūnihi ۖ Wa Naĥsh uru hum Yaw ma A l-Q iyāmati `Alá Wajūhihim `Um yāan Wa Bukmāan Wa Ş umm āan ۖ Ma'wāhum Jahann amu ۖ Kullamā Kh abat Zid nāhum Sa`īr āan
017-097 ۽ جنھن کي الله ھدايت ڪئي سو ھدايت وارو آھي، ۽ جيڪي گمراھ ٿيا تن لاءِ تون الله کانسواءِ ڪوئي دوست نه لھندين، ۽ کين قيامت جي ڏينھن سندن مُنھن ڀر انڌا ۽ گنگا ۽ ٻوڙا ڪري گڏ ڪنداسون، سندن جاءِ دوزخ آھي، جنھن مھل ڍرو ٿيندو تنھن مھل انھن لاءِ دوزخ کي وڌيڪ تپائينداسون.
وَمَن ْ يَهْدِ ا للَّ هُ فَهُوَ ا لْمُهْتَدِ ۖ وَمَن ْ يُضْ لِلْ فَلَن ْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَا ءَ مِن ْ دُونِهِ ۖ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ عَلَى وَجُوهِهِمْ عُمْيا ً وَبُكْما ً وَصُ مّ ا ً ۖ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّ مُ ۖ كُلَّمَا خَ بَتْ زِد ْنَاهُمْ سَعِير اً
Dh ālika Jazā 'uuhum Bi'ann ahum Kafarū Bi'āyātinā Wa Q ālū 'A'idh ā Kunn ā `Ižāmāan Wa Ru fātāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na Kh alq āan Jadīdāan
017-098 اھا سندن سزا ھن سببان آھي جو اسانجي نشانين جو انڪار ڪيائون ۽ چيائون ته جڏھن اسين ھڏا ۽ چُورو ٿينداسون (تڏھن) وري نئين سر پيدا ٿي اٿاريا وينداسون ڇا؟
ذَلِكَ جَزَا ؤُهُمْ بِأَنَّ هُمْ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا وَقَ الُو ا أَئِذَا كُنَّ ا عِظَ اما ً وَرُفَاتاً أَئِنَّ ا لَمَبْ عُوثُو نَ خَ لْق ا ً جَدِيداً
'Awalam Yara w 'Ann a A ll āha A l-Ladh ī Kh alaq a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Q ādiru n `Alá 'An Yakh luq a Mith lahum Wa Ja`ala Lahum 'Ajalāan Lā Ra y ba Fī hi Fa'abá A ž-Ž ālimū na 'Illā Kufūrā an
017-099 نه ڏسندا آھن ڇا ته جنھن الله آسمانن ۽ زمين کي بڻايو سو سندن اھڙي بڻائڻ تي وس وارو آھي ۽ انھن لاءِ اھا مُدّت مقرر ڪيائين جنھن ۾ ڪو شڪ نه آھي، پوءِ ظالم انڪار کانسواءِ ڪي قبول نه ڪندا آھن.
أَوَلَمْ يَرَ وْا أَنّ َ ا للَّ هَ ا لَّذِي خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ قَ ادِرٌ عَلَى أَن ْ يَخْ لُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلا ً لاَ رَ يْ بَ فِي هِ فَأَبَى ا ل ظَّ الِمُو نَ إِلاَّ كُفُوراً
Q ul Law 'An tum Tam likū na Kh azā 'ina Ra ĥmati Ra bbī 'Idh āan La'am saktum Kh ash yata A l-'In fā q i ۚ Wa Kā na A l-'In sā nu Q atūrā an
017-100 (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪڏھن اوھين منھنجي پالڻھار جي خزانن جا مالڪ ھجو ھا ته انھيءَ مھل (سڀ) خرچ ٿي وڃڻ جي ڀَو کان اوھين ضرور بند رکو ھا، ۽ ماڻھو پڪو پيچ آھي.
قُ لْ لَوْ أَن تُمْ تَمْلِكُو نَ خَ زَا ئِنَ رَ حْمَةِ رَ بِّي إِذا ً لَأَمْسَكْتُمْ خَ شْيَةَ ا لإِن فَا قِ ۚ وَكَا نَ ا لإِنْ سَا نُ قَ تُوراً
Wa Laq ad 'Ātaynā Mūsá Tis`a 'Āyā tin Bayyinā tin ۖ Fās'l Banī 'Isrā 'ī la 'Idh Jā 'ahum Faq ā la Lahu Fir `aw nu 'Inn ī La'ažunn uka Yāmūsá Masĥūrā an
017-101 ۽ بيشڪ مُوسىؑ کي نَوَ پڌريون نشانيونڏنيوسون پوءِ بني اسرائيلن کان پُڇ ته جڏھن (اھو) وٽن آيو تڏھن کيس فرعون چيو ته اي مُوسىؑ بيشڪ آءٌ توکي يقيناً جادو ٿيل ڀائيندو آھيان.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا مُوسَى تِسْعَ آيَا ت ٍ بَيِّنَا تٍ ۖ فَاسْألْ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ إِذْ جَا ءَهُمْ فَقَ ا لَ لَهُ فِر ْعَوْ نُ إِنِّ ي لَأَظُ نُّ كَ يَامُوسَى مَسْحُوراً
Q ā la Laq ad `Alim ta Mā 'An zala Hā 'uulā ' 'Illā Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Baş ā 'ir a Wa 'Inn ī La'ažunn uka Yā Fir `aw nu Math būrā an
017-102 (مُوسىؑ) چيو ته بيشڪ تو ڄاتو آھي ته اھي (نشانيون) آسمانن ۽ زمين جي پالڻھار کانسواءِ (ٻئي ڪنھن) نه نازل ڪيون آھن (اوھان جي) سمجھائڻ لاءِ (ته ڏسي مون مڃيو)، ۽ اي فرعون آءٌ توکي (انھن جي انڪار سببان) ھلاڪ ٿيل ڀائيندو آھيان.
قَ ا لَ لَقَ د ْ عَلِمْتَ مَا أَن زَلَ هَا ؤُلاَء إِلاَّ رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ بَصَ ا ئِر َ وَإِنِّ ي لَأَظُ نُّ كَ يَافِر ْعَوْ نُ مَثْبُوراً
Fa'ar ā da 'An Yastafizzahum Mina A l-'Arđi Fa'agh ra q nā hu Wa Man Ma`ahu Jamī`āan
017-103 پوءِ فرعون ملڪ مان سندن لوڌڻ جو ارادو ڪيو پوءِ فرعون ۽ سندس ساري سنگت کي ٻوڙيوسون.
فَأَرَ ا دَ أَن ْ يَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ ا لأَرْضِ فَأَغْ رَ قْ نَا هُ وَمَن ْ مَعَهُ جَمِيعاً
Wa Q ulnā Min Ba`dihi Libanī 'Isrā 'ī la A skunū A l-'Arđa Fa'idh ā Jā 'a Wa`du A l-'Ākh ira ti Ji'nā Bikum Lafīfāan
017-104 ۽ کانئس پوءِ بني اسرائيلن کي چيوسون ته مُلڪ ۾ ٽڪو پوءِ جڏھن آخرت جو وعدو آيو (تڏھن) اوھان کي لپيٽي وٺنداسون.
وَقُ لْنَا مِن ْ بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرَا ئِي لَ ا سْكُنُوا ا لأَرْضَ فَإِذَا جَا ءَ وَعْدُ ا لآخِ رَ ةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِيفاً
Wa Bil-Ĥaq q i 'An zalnā hu Wa Bil-Ĥaq q i Nazala ۗ Wa Mā 'Arsalnā ka 'Illā Mubash sh ir āan Wa Nadh īr āan
017-105 ۽ ان (قرآن) کي اسان سچ سان نازل ڪيو آھي ۽ اھو سچ سان نازل ٿيو آھي، ۽ توکي خوشخبري ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ کانسواءِ نه موڪليوسون.
وَبِالْحَقِّ أَن زَلْنَا هُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ ۗ وَمَا أَرْسَلْنَا كَ إِلاَّ مُبَشِّر ا ً وَنَذِير اً
Wa Q ur'ā nāan Fara q nā hu Litaq ra 'ahu `Alá A n -Nā si `Alá Mukth in Wa Nazzalnā hu Tan zīlāan
017-106 ۽ ان قرآن کي جُدا جُدا (سُورتون ۽ آيتون) ھن لاءِ ڪيوسون ته اھو ماڻھن کي آھسته آھسته پڙھي ٻڌائين ۽ ان کي آھسته آھسته ڪري لاٿوسون.
وَقُ رْآنا ً فَرَ قْ نَا هُ لِتَقْ رَ أَهُ عَلَى ا ل نّ َا سِ عَلَى مُكْثٍ وَنَزَّلْنَا هُ تَن زِيلاً
Q ul 'Āminū Bihi~ 'Aw Lā Tu'uminū ۚ 'Inn a A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-`Ilma Min Q ab lihi~ 'Idh ā Yutlá `Alayhim Yakh ir rū na Lil'adh q ā ni Sujjadāan
017-107 (اي پيغمبر) چؤ ته اوھين ان قرآن کي مڃو توڙي نه مڃو، بيشڪ جن کي ھن کان اڳ علم ڏنو ويو آھي تن وٽ جڏھن (قرآن) پڙھبو آھي (تڏھن) سجدو ڪندڙ ٿي کاڏين ڀر ڪِرندا آھن.
قُ لْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لاَ تُؤْمِنُو ا ۚ إِنّ َ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْعِلْمَ مِن ْ قَ بْ لِهِ إِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ يَخِ ر ُّو نَ لِلأَذْقَ ا نِ سُجَّداً
Wa Yaq ūlū na Sub ĥā na Ra bbinā 'In Kā na Wa`du Ra bbinā Lamaf`ūlāan
017-108 ۽ چوندا آھن ته اسان جو پالڻھار پاڪ آھي بيشڪ اسان جي پالڻھار جو انجام ضرور (پورو) ٿيڻو آھي.
وَيَقُ ولُو نَ سُبْ حَا نَ رَ بِّنَا إِن ْ كَا نَ وَعْدُ رَ بِّنَا لَمَفْعُولاً
Wa Yakh ir rū na Lil'adh q ā ni Yab kū na Wa Yazīduhum Kh ush ū`āan
017-109 ۽ روئيندا کاڏين ڀر ڪِرندا آھن ۽ (قرآن) منجھن عاجزي وڌائيندو آھي.
وَيَخِ ر ُّو نَ لِلأَذْقَ ا نِ يَبْ كُو نَ وَيَزِيدُهُمْ خُ شُوعاً
Q ul A d `ū A ll aha 'Aw A d `ū A r-Ra ĥmana ۖ 'Ayyanan Mmā Tad `ū Falahu A l-'Asmā 'u A l-Ĥusná ۚ Wa Lā Taj har Biş alātika Wa Lā Tukh āfit Bihā Wa A b tagh i Bay na Dh ālika Sabīlāan
017-110 (اي پيغمبر) چؤ ته (الله کي) الله (جي نالي سان) سڏيو يا رحمان (جي نالي سان) سڏيو، جنھن نالي سان (اوھين) سڏيو انھي جا (سڀ) نالا چڱا آھن، ۽ پنھنجي نماز ۾ نڪي تمام ڏاڍيان پڙھ ۽ نڪي تمام ھوريان پڙھ ان جي وچ واري واٽ اختيار ڪر.
قُ لْ ا د ْعُوا ا للَّ هَ أَوْ ا د ْعُوا ا ل رَّ حْمَنَ ۖ أَيّاً ً مَّ ا تَد ْعُوا فَلَهُ ا لأَسْمَا ءُ ا لْحُسْنَى ۚ وَلاَ تَجْ هَرْ بِصَ لاَتِكَ وَلاَ تُخَ افِتْ بِهَا وَا بْ تَغِ بَيْ نَ ذَلِكَ سَبِيلاً
Wa Q uli A l-Ĥam du Lill ā h A l-Ladh ī Lam Yattakh idh Waladāan Wa Lam Yakun Lahu Sh ar ī kun Fī A l-Mulki Wa Lam Yakun Lahu Wa Lī yun Mina A dh -Dh ulli ۖ Wa Kabbir hu Takbīr āan
017-111 ۽ چؤ ته سڀ ساراھ انھي الله کي جڳائي جنھن (پاڻ لاءِ) ڪو اولاد نه ورتو آھي ۽ نڪي سندس مُلڪ ۾ ڪو ڀائيوار آھي ۽ نڪي ڪنھن ھيڻائي سببان ان جو ڪو مددگار آھي ۽ ھن جي گھڻي قدر وڏائي بيان ڪر.
وَقُ لِ ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي لَمْ يَتَّخِ ذْ وَلَدا ً وَلَمْ يَكُن ْ لَهُ شَر ِي كٌ فِي ا لْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن ْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ ا ل ذُّلِّ ۖ وَكَبِّر ْهُ تَكْبِير اً
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ