Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Al-Ĥam du Lill ā h A l-Ladh ī Kh alaq a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Wa Ja`ala A ž-Ž ulumā ti Wa A n -Nū ra ۖ Th umm a A l-Ladh ī na Kafarū Bira bbihim Ya`dilū na
006-001 سڀ ساراہ (خاص) انھيءَ الله کي جڳائي جنھن آسمان ۽ زمين کي بڻايو ۽ اوندھ ۽ سوجھرو پيدا ڪيو، وري (به) ڪافر پنھنجي پالڻھار سان ٻـين کي برابر ڪندا آھن.
ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ وَجَعَلَ ا ل ظُّ لُمَا تِ وَا ل نّ ُو رَ ۖ ثُمّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بِرَ بِّهِمْ يَعْدِلُونَ
Huwa A l-Ladh ī Kh alaq akum Min Ţ ī nin Th umm a Q ađá 'Ajalāan ۖ Wa 'Ajalun Musamm an `In dahu ۖ Th umm a 'An tum Tam tarū na
006-002 اُھو (ئي الله) آھي جنھن اوھان کيمٽيءَ مان بڻايو وري (اوھان جي جئڻ ۽ موت جي) مُدّت ٺھرايائين، ۽ (ھڪڙي ٻي) مُدّت وٽس مُقرّر ٿيل آھي وري (اي ڪافرؤ الله بابت) اوھين شڪ ڪندا آھيو.
هُوَ ا لَّذِي خَ لَقَ كُمْ مِن ْ طِ ي نٍ ثُمّ َ قَ ضَ ى أَجَلا ً ۖ وَأَجَلٌ مُسَمّ ىً عِنْ دَهُ ۖ ثُمّ َ أَنْ تُمْ تَمْتَرُونَ
Wa Huwa A ll āhu Fī A s-Samāwā ti Wa Fī A l-'Arđi ۖ Ya`lamu Sir ra kum Wa Jahra kum Wa Ya`lamu Mā Taksibū na
006-003 ۽ اھوئي الله آسمانن ۽ زمين ۾ (سڀڪنھن جو معبود) آھي، اوھان جو ڳجھ ۽ اوھان جو پڌرو ڄاڻندو آھي ۽ جيڪي ڪندا آھيو سوبه ڄاڻندو آھي.
وَهُوَ ا للَّ هُ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَفِي ا لأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِر َّكُمْ وَجَهْرَ كُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ
Wa Mā Ta'tīhim Min 'Āyatin Min 'Āyā ti Ra bbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`r iđī na
006-004 سندن پالڻھار جي آيتن مان ڪا آيت وٽن نه ايندي آھي پر کانئس منھن موڙيندا آھن.
وَمَا تَأْتِيهِمْ مِن ْ آيَةٍ مِن ْ آيَا تِ رَ بِّهِمْ إِلاَّ كَانُوا عَنْ هَا مُعْر ِضِ ينَ
Faq ad Kadh dh abū Bil-Ĥaq q i Lamm ā Jā 'ahum ۖ Fasaw fa Ya'tīhim 'An bā 'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
006-005 پوءِ بيشڪ سچ (يعني قرآن) کي جنھن مھل وٽن آيو (تنھن مھل) ڪوڙ ڀانيائون، پوءِ جنھن (ڳالھ) بابت چٿر ڪندا آھن تنھنجي (سزا جون) خبرون وٽن سگھو پھچنديون.
فَقَ د ْ كَذَّبُوا بِا لْحَقِّ لَمَّ ا جَا ءَهُمْ ۖ فَسَوْ فَ يَأْتِيهِمْ أَنْ بَا ءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
'Alam Yara w Kam 'Ahlaknā Min Q ab lihim Min Q arnin Makkann āhum Fī A l-'Arđi Mā Lam Numakkin Lakum Wa 'Arsalnā A s-Samā 'a `Alayhim Mid rā rā an Wa Ja`alnā A l-'Anhā ra Taj r ī Min Taĥtihim Fa'ahlaknāhum Bidh unūbihim Wa 'An sh a'nā Min Ba`dihim Q arnāan 'Ākh ar ī na
006-006 (ڪافر) نه ڏسندا آھن ڇا؟ ته کانئن اڳي ڪيترا طبقا ناس ڪياسون جن کي زمين ۾ اھڙي قدرت ڏني ھئي سون جو اوھان کي به نه ڏني اٿئون ۽ مٿن آسمانن مينھن ساندہ وساياسون، ۽ سندن ھيٺان واھيون وھندڙ ڪيون سون پوءِ انھن کي سندن گناھن سببان ھلاڪ ڪيوسون ۽ سندن پوئتان ٻـين قومن کي پيدا ڪيوسون.
أَلَمْ يَرَ وْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِن ْ قَ بْ لِهِمْ مِن ْ قَ رْنٍ مَكَّنَّ اهُمْ فِي ا لأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن ْ لَكُمْ وَأَرْسَلْنَا ا ل سَّمَا ءَ عَلَيْهِمْ مِد ْرَ ارا ً وَجَعَلْنَا ا لأَنْ هَا رَ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَن شَأْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ قَ رْنا ً آخَ ر ِينَ
Wa Law Nazzalnā `Alay ka Kitābāan Fī Q ir ţ ā sin Falamasū hu Bi'aydīhim Laq ā la A l-Ladh ī na Kafarū 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Mubī nun
006-007 ۽ جيڪڏھن توتي ڪاغذن ۾ (لکيل) ڪتاب (قرآن) نازل ڪريون ھا پوءِ اُھي پنھنجا ھٿ کيس لائين ھا ته جيڪي ڪافر آھن سي ضرور چون ھا ته ھيءُ رڳو پڌرو جادو آھي.
وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْ كَ كِتَابا ً فِي قِ ر ْطَ ا سٍ فَلَمَسُو هُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا إِن ْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ
Wa Q ālū Lawlā 'Un zila `Alay hi Malakun ۖ Wa Law 'An zalnā Malakāan Laq uđiya A l-'Am ru Th umm a Lā Yun žarū na
006-008 ۽ چون ٿا ته مٿس مَلڪ ڇونه لاٿو ويو؟ ۽ جيڪڏھن اسين مَلڪ نازلڪريون ھا ته ضرور ڪم پورو ٿي وڃي ھا (يعني مري وڃن ھا) وري کين مُھلت (مور) نه ڏجي ھا.
وَقَ الُوا لَوْلاَ أُن زِلَ عَلَيْ هِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَن زَلْنَا مَلَكا ً لَقُ ضِ يَ ا لأَمْرُ ثُمّ َ لاَ يُن ظَ رُونَ
Wa Law Ja`alnā hu Malakāan Laja`alnā hu Ra julāan Wa Lalabasnā `Alayhim Mā Yalbisū na
006-009 ۽ جيڪڏھن کيس مَلڪ ڪريون ھا ته ضرور کيس مڙس (جي شڪل ۾) بڻايون ھا ۽ جھڙو شبہ (ھاڻي) ڪندا آھن تھڙو شبہ مٿن قائم رکون ھا.
وَلَوْ جَعَلْنَا هُ مَلَكا ً لَجَعَلْنَا هُ رَ جُلا ً وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِمْ مَا يَلْبِسُونَ
Wa Laq adi A stuhzi'a Biru sulin Min Q ab lika Faĥā q a Bial-Ladh ī na Sakh irū Minhum Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
006-010 ۽ بيشڪ توکان اڳ (ٻـين) پيغمبرن سان (به) چٿر ڪئي ويئي (آھي) پوءِ منجھانئن جن چٿرون ڪيون تن تي جنھن (ڳالھ) تي چٿر ڪندا ھئا تنھن (جي سزا اچي) گھيرو ڪيو.
وَلَقَ دِ ا سْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِن ْ قَ بْ لِكَ فَحَا قَ بِا لَّذِي نَ سَخِ رُوا مِنْ هُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
Q ul Sīrū Fī A l-'Arđi Th umm a A n žurū Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mukadh dh ibī na
006-011 (اي پيغمبر کين) چؤ ته ملڪ ۾ گھمو وري ڏسو ته ڪوڙن جي پڇاڙي ڪيئن ٿي؟
قُ لْ سِيرُوا فِي ا لأَرْضِ ثُمّ َ ا ن ظُ رُوا كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُكَذِّبِينَ
Q ul Liman Mā Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۖ Q ul Lill ā h ۚ Kataba `Alá Nafsihi A r-Ra ĥmata ۚ Layaj ma`ann akum 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati Lā Ra y ba Fī hi ۚ A l-Ladh ī na Kh asirū 'An fusahum Fahum Lā Yu'uminū na
006-012 (اي پيغمبر کانئن) پُڇا ڪر ته جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آھي سو ڪنھنجو آھي؟ چؤ ته الله جو آھي، جنھن (ٻانِھن تي) ٻاجھه (ڪرڻ) پاڻ تي لازم ڪئي آھي، قيامت جي ڏينھن جنھن ۾ شڪ نه آھي ضرور اوھان کي گڏ ڪندو، جنھن پاڻ کي ڇيئي ۾ وڌو سي ڪڏھن ايمان نه آڻيندا.
قُ لْ لِمَن ْ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۖ قُ لْ لِلَّهِ ۚ كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ ا ل رَّ حْمَةَ ۚ لَيَجْ مَعَنَّ كُمْ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ لاَ رَ يْ بَ فِي هِ ۚ ا لَّذِي نَ خَ سِرُو ا أَن فُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
Wa Lahu Mā Sakana Fī A l-Lay li Wa A n -Nahā r i ۚ Wa Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
006-013 ۽ جيڪو رات ۽ ڏينھن ۾ رھندو آھي، سو ان جي مِلڪ آھي، ۽ اُھو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي ا ل لَّيْ لِ وَا ل نَّ هَا ر ِ ۚ وَهُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Q ul 'Agh ay ra A ll āhi 'Attakh idh u Walīyāan Fāţ ir i A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Huwa Yuţ `imu Wa Lā Yuţ `amu ۗ Q ul 'Inn ī 'Umir tu 'An 'Akū na 'Awwala Man 'Aslama ۖ Wa Lā Takūnann a Mina A l-Mush r ikī na
006-014 (اي پيغمبر کين) چؤ ته آسمانن ۽ زمين جي بڻائيندڙ الله کانسواءِ ٻئي کي سنڀاليندڙ ڪري ڇو وٺان؟ ۽ اُھو (سڀني کي) روزي ڏيندو آھي ۽ کيس روزي ڪونه ڏيندو آھي، چؤ ته مون کي حُڪم ڏنو ويو ته پھريون مسلمان آءٌ ھجان ۽ (فرمايو ويو ته) تون مشرڪن مانمُور نه ھج.
قُ لْ أَغَ يْ رَ ا للَّ هِ أَتَّخِ ذُ وَلِيّا ً فَاطِ رِ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَهُوَ يُطْ عِمُ وَلاَ يُطْ عَمُ ۗ قُ لْ إِنِّ ي أُمِر ْتُ أَن ْ أَكُو نَ أَوَّلَ مَن ْ أَسْلَمَ ۖ وَلاَ تَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
Q ul 'Inn ī 'Akh ā fu 'In `Aş ay tu Ra bbī `Adh ā ba Yaw min `Ažī min
006-015 چؤ ته جيڪڏھن پنھنجي پالڻھار جو چيو نه مڃيان ته آءٌ وڏي ڏينھن جي عذاب (پھچڻ) کان ڊڄان ٿو.
قُ لْ إِنِّ ي أَخَ ا فُ إِن ْ عَصَ يْ تُ رَ بِّي عَذَا بَ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
Man Yuş ra f `Anhu Yawma'idh in Faq ad Ra ĥimahu ۚ Wa Dh alika A l-Faw zu A l-Mubī nu
006-016 اُن ڏينھن جنھن (ماڻھو) کان (عذاب) ٽاريو ويندو تنھن تي بيشڪ الله ٻاجھ ڪئي، ۽ اھا پڌري مراد ماڻڻ آھي.
مَن ْ يُصْ رَ فْ عَنْ هُ يَوْمَئِذٍ فَقَ د ْ رَ حِمَهُ ۚ وَذَلِكَ ا لْفَوْ زُ ا لْمُبِينُ
Wa 'In Yam saska A ll āhu Biđurr in Falā Kāsh ifa Lahu~ 'Illā Huwa ۖ Wa 'In Yam saska Bikh ay r in Fahuwa `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
006-017 ۽ جيڪڏھن الله توکي ڪو ڏک پُھچائي ته اُن (الله) کانسواءِ ان جو ڪو لاھيندڙ نه آھي، ۽ جيڪڏھن اُھو توکي سُک پُھچائي ته اُھو سڀڪنھن شيء تي وس وارو آھي.
وَإِن ْ يَمْسَسْكَ ا للَّ هُ بِضُ رٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ~ ُ إِلاَّ هُوَ ۖ وَإِن ْ يَمْسَسْكَ بِخَ يْ رٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Wa Huwa A l-Q āhir u Faw q a `Ibādihi ۚ Wa Huwa A l-Ĥakī mu A l-Kh abī r u
006-018 ۽ اُھو ٻانھن تي غالب آھي، ۽ اُھو حڪمت وارو خبر رکندڙ آھي.
وَهُوَ ا لْقَ اهِر ُ فَوْ قَ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ ا لْحَكِي مُ ا لْخَ بِيرُ
Q ul 'Ay yu Sh ay 'in 'Akbaru Sh ahādatan ۖ Q uli A ll ā hu ۖ Sh ahī dun Baynī Wa Baynakum ۚ Wa 'Ūĥiya 'Ilay ya Hādh ā A l-Q ur'ā nu Li'n dh ira kum Bihi Wa Man Balagh a ۚ 'A'inn akum Latash /hadū na 'Ann a Ma`a A ll āhi 'Ālihatan 'Ukh rá ۚ Q ul Lā 'Ash /hadu ۚ Q ul 'Inn amā Huwa 'Ilahun Wāĥidun Wa 'Inn anī Bar ī 'un Mimm ā Tush r ikū na
006-019 پُڇا ڪر ته شاھديءَ ۾ ڪير وڏو آھي، چؤ منھنجي ۽ اوھان جي وچ ۾ الله ئي گواہ آھي، ۽ مون ڏانھن ھيءُ قرآن ھن لاءِ وحي ڪيو ويو آھي ته اُن سان اوھان کي ۽ جن جن کي (ھيءُ قرآن) پھچي (تن سڀني کي) ڊيڄاريان، (ھيءَ ڳالھ) اوھين ثابت ڪري سگھندؤ ڇا؟ ته الله ساڻ ٻيا (به) عبادت جا لائق آھن، چؤ ته آءٌ (اھڙي باطل ڪم جي) شاھدي نٿو ڏيان، (بلڪ سچي ڳالھ جي ثابتيءَ لاءِ) چؤ ته ھڪ الله کان سواءِ ڪوئي عبادت جو لائق ڪونھي ۽ جنکي اوھين شريڪ بڻائيندا آھيو تن کان آءٌ بيزار آھيان.
قُ لْ أَيُّ شَيْ ءٍ أَكْبَرُ شَهَادَة ً ۖ قُ لِ ا للَّ هُ ۖ شَهِي دٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ وَأُ وحِيَ إِلَيَّ هَذَا ا لْقُ رْآنُ لِأن ذِرَ كُمْ بِهِ وَمَن ْ بَلَغَ ۚ أَئِنَّ كُمْ لَتَشْهَدُو نَ أَنّ َ مَعَ ا للَّ هِ آلِهَةً أُخْ رَ ى ۚ قُ لْ لاَ أَشْهَدُ ۚ قُ لْ إِنَّ مَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّ نِي بَر ِي ءٌ مِمَّ ا تُشْر ِكُونَ
Al-Ladh ī na 'Ātaynāhumu A l-Kitā ba Ya`r ifūnahu Kamā Ya`r ifū na 'Ab nā 'ahumu ۘ A l-Ladh ī na Kh asirū 'An fusahum Fahum Lā Yu'uminū na
006-020 جن کي ڪتاب ڏنوسين سي اُن (پيغمبر) کي اھڙيءَ طرح سڃاڻندا آھن جھڙيءَ طرح پنھنجن پٽن کي سڃاڻندا آھن، جن پاڻ کيڇيئي ۾ وڌو سي ايمان نه آڻيندا.
ا لَّذِي نَ آتَيْنَاهُمُ ا لْكِتَا بَ يَعْر ِفُونَهُ كَمَا يَعْر ِفُو نَ أَبْ نَا ءَهُمُ ۘ ا لَّذِي نَ خَ سِرُو ا أَن فُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
Wa Man 'Ažlamu Mimm ani A ftará `Alá A ll āhi Kadh ibāan 'Aw Kadh dh aba Bi'āyātihi~ ۗ 'Inn ahu Lā Yufliĥu A ž-Ž ālimū na
006-021 ان کان وڌيڪ ظالم ڪير آھي؟ جنھن الله تي ڪوڙو ٺاھ ٺاھيو يا سندس آيتن کي ڪوڙو ڄاتو، ڪو شڪ نه آھي ته ظالم نه ڇٽندا.
وَمَن ْ أَظْ لَمُ مِمَّ نِ ا فْتَرَ ى عَلَى ا للَّ هِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۗ إِنَّ هُ لاَ يُفْلِحُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Wa Yaw ma Naĥsh uru hum Jamī`āan Th umm a Naq ū lu Lilladh ī na 'Ash ra kū 'Ay na Sh ura kā 'uukumu A l-Ladh ī na Kun tum Taz`umū na
006-022 ۽ (اُھو وقت ياد ڪر) جنھن ڏينھن اُھي مڙئي گڏ ڪنداسين وري مشرڪن کي چونداسين ته اوھان جا اُھي شريڪ جن کي اوھين (الله جو شريڪ) ڀائيندا ھيؤ ڪٿي آھن؟
وَيَوْ مَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعا ً ثُمّ َ نَقُ و لُ لِلَّذِي نَ أَشْرَ كُو ا أَيْ نَ شُرَ كَا ؤُكُمُ ا لَّذِي نَ كُن تُمْ تَزْعُمُونَ
Th umm a Lam Takun Fitnatuhum 'Illā 'An Q ālū Wa A ll āhi Ra bbinā Mā Kunn ā Mush r ikī na
006-023 وري سندن ڪوئي عذر ھن چوڻ کان سواءِ نه رھندو ته پنھنجي پالڻھار الله جو قسم اٿئون ته اسين شريڪ ڪندڙ نه ھئاسون.
ثُمّ َ لَمْ تَكُن ْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن ْ قَ الُوا وَا للَّهِ رَ بِّنَا مَا كُنَّ ا مُشْر ِكِينَ
A n žur Kay fa Kadh abū `Alá 'An fusihim ۚ Wa Đ alla `Anhum Mā Kānū Yaftarū na
006-024 (اي پيغمبر) ڏس ته پاڻ تي ڪھڙو ڪوڙ چيائون جيڪي ٺاھ ٺاھيندا آھن سي کانئن ڀلجي ڀڄي ويا.
ا ن ظُ رْ كَيْ فَ كَذَبُوا عَلَى أَن فُسِهِمْ ۚ وَضَ لَّ عَنْ هُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
Wa Minhum Man Yastami`u 'Ilay ka ۖ Wa Ja`alnā `Alá Q ulūbihim 'Akinn atan 'An Yafq ahū hu Wa Fī 'Ādh ānihim Waq rā an Wa 'In ۚ Yara w Kulla 'Āyatin Lā Yu'uminū Bihā Ĥattá ۚ 'Idh ā Jā 'ū ka Yujādilūnaka Yaq ū lu A l-Ladh ī na Kafarū 'In Hādh ā 'Illā 'Asāţ ī r u A l-'Awwalī na
006-025 ۽ منجھائن ڪو اھڙو آھي جو تو ڏانھن (قرآن ٻڌڻ لاءِ) ڪَن ڏيندو آھي، ۽ سندين دلين تي ان جي سمجھڻ کان ڍڪ ۽ سندن ڪنن ۾ گھٻرائي ڪئي اٿئون، ۽ جيڪڏھن سڀ مُعجزا ڏسندا ته (به) کين نه مڃيندا، تان جو جنھن مھل توسان جھڳڙو ڪندڙ ٿي تو وٽ ايندا (تنھن مھل) ڪافر چوندا ته ھيءُ اڳين جي آکاڻين کانسواءِ ٻيو ڪجھ به نه آھي.
وَمِنْ هُمْ مَن ْ يَسْتَمِعُ إِلَيْ كَ ۖ وَجَعَلْنَا عَلَى قُ لُوبِهِمْ أَكِنَّ ةً أَن ْ يَفْقَ هُو هُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْ را ً ۚ وَإِن ْ يَرَ وْا كُلَّ آيَةٍ لاَ يُؤْمِنُوا بِهَا ۚ حَتَّى إِذَا جَا ءُو كَ يُجَادِلُونَكَ يَقُ و لُ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا إِن ْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِ ي رُ ا لأَوَّلِينَ
Wa Hum Yanhaw na `Anhu Wa Yan'aw na `Anhu ۖ Wa 'In Yuhlikū na 'Illā 'An fusahum Wa Mā Yash `urū na
006-026 ۽ اُھي اُن (جي ٻڌڻ) کان (ٻـين کي) جھليندا آھن ۽ (پاڻ به) کانئن پري ڀڄندا آھن، ۽ پاڻ کانسواءِ (ٻئي ڪنھن کي) ھلاڪ نه ٿا ڪن ۽ نه ڄاڻندا آھن.
وَهُمْ يَنْ هَوْ نَ عَنْ هُ وَيَنْ أَوْ نَ عَنْ هُ ۖ وَإِن ْ يُهْلِكُو نَ إِلاَّ أَن فُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ
Wa Law Tará 'Idh Wuq ifū `Alá A n -Nā r i Faq ālū Yā Laytanā Nura ddu Wa Lā Nukadh dh iba Bi'āyā ti Ra bbinā Wa Nakū na Mina A l-Mu'uminī na
006-027 ۽ جڏھن (اُھي) باہ تي بيھاربا تڏھن جيڪر کينڏسين (ته عجب ڪرين) پوءِ چوندا اسان کي ارمان آھي (جيڪر دنيا ۾) موٽايا وڃون ۽ پنھنجي پالڻھار جي آيتن کي ڪوڙو نه ڀانيون ۽ مؤمنن مان ٿيون.
وَلَوْ تَرَ ى إِذْ وُقِ فُوا عَلَى ا ل نّ َا ر ِ فَقَ الُوا يَا لَيْتَنَا نُرَ دُّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآيَا تِ رَ بِّنَا وَنَكُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Bal Badā Lahum Mā Kānū Yukh fū na Min Q ab lu ۖ Wa Law Ru ddū La`ādū Limā Nuhū `Anhu Wa 'Inn ahum Lakādh ibū na
006-028 (نه!) بلڪ ھن کان اڳ جيڪي (ڪفر ۽ گناہ) لڪائيندا ھئا سي (اڄ) کين پڌرا نظر آيا، ۽ جيڪڏھن (دُنيا ڏانھن) موٽايا وڃن ته جنھن (ڪم) کان جھليا ويا سوئي وري ڪرڻ لڳندا ۽ بيشڪ اُھي ضرور ڪوڙا آھن.
بَلْ بَدَا لَهُمْ مَا كَانُوا يُخْ فُو نَ مِن ْ قَ بْ لُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْ هُ وَإِنَّ هُمْ لَكَاذِبُونَ
Wa Q ālū 'In Hiya 'Illā Ĥayātunā A d-Dun yā Wa Mā Naĥnu Bimab `ūth ī na
006-029 ۽ چون ٿا ته ھن دُنيا جي حياتي کانسواءِ (ٻيو ڪجھ) نه آھي ۽ اسين (مرڻ کانپوءِ وري) اُٿڻ وارا نه آھيون.
وَقَ الُو ا إِن ْ هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا ا ل دُّنْ يَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْ عُوثِينَ
Wa Law Tará 'Idh Wuq ifū `Alá Ra bbihim ۚ Q ā la 'Alay sa Hādh ā Bil-Ĥaq q i ۚ Q ālū Balá Wa Ra bbinā ۚ Q ā la Fadh ūq ū A l-`Adh ā ba Bimā Kun tum Takfurū na
006-030 ۽ جنھن مھل پنھنجي پالڻھار جي آڏو بيھاربا (تنھن مھل) جيڪڏھن کين ڏسين (ته عجب ڪرين، الله) چوندو ته ھي (وري جيئرو ٿيڻ) سچ نه آھي ڇا؟ چوندا ھائو اسانکي پنھنجي پالڻھار جو قسم آھي (ته سچ آھي، الله) چوندو ته جيڪي اوھين ڪفر ڪندا ھيؤ تنھن سببان عذاب (جو مزو) چکو.
وَلَوْ تَرَ ى إِذْ وُقِ فُوا عَلَى رَ بِّهِمْ ۚ قَ ا لَ أَلَيْ سَ هَذَا بِا لْحَقِّ ۚ قَ الُوا بَلَى وَرَ بِّنَا ۚ قَ ا لَ فَذُوقُ وا ا لْعَذَا بَ بِمَا كُن تُمْ تَكْفُرُونَ
Q ad Kh asir a A l-Ladh ī na Kadh dh abū Biliq ā 'i A ll ā hi ۖ Ĥattá 'Idh ā Jā 'at/humu A s-Sā`atu Bagh tatan Q ālū Yā Ĥasra tanā `Alá Mā Farra ţ nā Fīhā Wa Hum Yaĥmilū na 'Awzāra hum `Alá Ž uhūr ihim ۚ 'Alā Sā 'a Mā Yazirū na
006-031 جن الله جي ملڻ کي ڪوڙ ڀانيو سي بيشڪ ڇيئي وارا ٿيا، ايتري قدر جڏھن اوچتو انھن تي قيامت ايندي (تڏھن) چوڻ لڳندا ته اسان اُن (قيامت) بابت جيڪا ڪوتاھي ڪئي تنھن تي اسان کي افسوس آھي ۽ اُھي پنھنجو بار پنھنجي پٺين تي کڻندا، خبردار جيڪي کڻندا سو بڇڙو آھي.
قَ د ْ خَ سِر َ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِلِقَ ا ءِ ا للَّ هِ ۖ حَتَّى إِذَا جَا ءَتْهُمُ ا ل سَّاعَةُ بَغْ تَة ً قَ الُوا يَا حَسْرَ تَنَا عَلَى مَا فَرَّ طْ نَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُو نَ أَوْزَارَ هُمْ عَلَى ظُ هُور ِهِمْ ۚ أَلاَ سَا ءَ مَا يَزِرُونَ
Wa Mā A l-Ĥayāatu A d-Dun yā 'Illā La`ibun Wa Lahwun ۖ Wa Lalddā ru A l-'Ākh ira tu Kh ay ru n Lilladh ī na Yattaq ū na ۗ 'Afalā Ta`q ilū na
006-032 ۽ دُنيا جي حياتي رڳو راند ۽ چرچو آھي، ۽ جيڪيپرھيزگار آھن تن لاءِ آخرت جي جاءِ ڀلي آھي، پوءِ ڇونه ٿا سمجھو؟
وَمَا ا لْحَيَا ةُ ا ل دُّنْ يَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّا رُ ا لآخِ رَ ةُ خَ يْ رٌ لِلَّذِي نَ يَتَّقُ و نَ ۗ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Q ad Na`lamu 'Inn ahu Layaĥzunuka A l-Ladh ī Yaq ūlū na ۖ Fa'inn ahum Lā Yukadh dh ibūnaka Wa Lakinn a A ž-Ž ālimī na Bi'āyā ti A ll ā hi Yaj ĥadū na
006-033 بيشڪ ڄاڻون ٿا ته جيڪي (اُھي) چوندا آھن سو توکي ضرور غمگين ڪندو پوءِ اُھي نه (رڳو) توکي ڪوڙو چوندا آھن پر ظالم الله جي آيتن جو انڪار ڪندا آھن.
قَ د ْ نَعْلَمُ إِنَّ هُ لَيَحْزُنُكَ ا لَّذِي يَقُ ولُو نَ ۖ فَإِنَّ هُمْ لاَ يُكَذِّبُونَكَ وَلَكِنّ َ ا ل ظَّ الِمِي نَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ يَجْ حَدُونَ
Wa Laq ad Kudh dh ibat Ru sulun Min Q ab lika Faş abarū `Alá Mā Kudh dh ibū Wa 'Ūdh ū Ĥattá 'Atāhum Naş ru nā ۚ Wa Lā Mubaddila Likalimā ti A ll ā hi ۚ Wa Laq ad Jā 'aka Min Naba'i A l-Mursalī na
006-034 ۽ بيشڪ توکان اڳ (گھڻا) پيغمبر ڪوڙا سمجھيا ويا ھئا پوءِ پنھنجي ڪوڙي ڀائنجڻ ۽ پنھنجي ڏکوئجڻ تي ايسين صبر ڪندا رھيا جيسين کين اسان جي مدد پُھتي، ۽ الله جي ڳالھين (يعني انجامن) کي (ڪوبه) ڦيريندو نه آھي، ۽ بيشڪ تو وٽ پيغمبرن جي ڪُجھ خبر آئي آھي.
وَلَقَ د ْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِن ْ قَ بْ لِكَ فَصَ بَرُوا عَلَى مَا كُذِّبُوا وَأُ وذُوا حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْ رُنَا ۚ وَلاَ مُبَدِّلَ لِكَلِمَا تِ ا للَّ هِ ۚ وَلَقَ د ْ جَا ءَكَ مِن ْ نَبَإِ ا لْمُرْسَلِينَ
Wa 'In Kā na Kabura `Alay ka 'I`rā đuhum Fa'ini A staţ a`ta 'An Tab tagh iya Nafaq āan Fī A l-'Arđi 'Aw Sullamāan Fī A s-Samā 'i Fata'tiyahum Bi'āyatin ۚ Wa Law Sh ā 'a A ll āhu Lajama`ahum `Alá A l-Hudá ۚ Falā Takūnann a Mina A l-Jāhilī na
006-035 ۽ جيڪڏھن سندن منھن موڙڻ توکي ڏکيو لڳي ٿو ته جيڪڏھن زمين ۾ ڪا سُرنگ ھڻي سگھين يا آسمان تي ڪا ڏاڪڻ ٺاھي سگھين يا وٽن ڪو معجزو آڻين ته آڻي انھن کي ڏيکار، ۽ جيڪڏھن الله گھري ھا ته مڙني کي ھدايت تي گڏ ڪري ھا پوءِ اڻ ڄاڻن مان نه ھُج.
وَإِن ْ كَا نَ كَبُرَ عَلَيْ كَ إِعْرَ اضُ هُمْ فَإِنِ ا سْتَطَ عْتَ أَن ْ تَبْ تَغِ يَ نَفَق ا ً فِي ا لأَرْضِ أَوْ سُلَّما ً فِي ا ل سَّمَا ءِ فَتَأْتِيَهُمْ بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى ا لْهُدَى ۚ فَلاَ تَكُونَنّ َ مِنَ ا لْجَاهِلِينَ
'Inn amā Yastajī bu A l-Ladh ī na Yasma`ū na Wa ۘ A l-Mawtá Yab `ath uhumu A ll āhu Th umm a 'Ilay hi Yurja`ū na
006-036 جيڪي (حق طلبيندڙ ٿي حق ڳالھ کي) ٻڌندا آھن سي ئي (اسلام جي دعوت) قبول ڪندا آھن (اُنھن کي الله ھدايت ڪندو آھي)، ۽ مئلن (يعني ڪافرن) کي الله قيامت جي ڏينھن کڙو ڪندو وري ڏانھس موٽايا ويندا.
إِنَّ مَا يَسْتَجِي بُ ا لَّذِي نَ يَسْمَعُو نَ ۘ وَا لْمَوْتَى يَبْ عَثُهُمُ ا للَّ هُ ثُمّ َ إِلَيْ هِ يُرْجَعُونَ
Wa Q ālū Lawlā Nuzzila `Alay hi 'Āyatun Min Ra bbihi ۚ Q ul 'Inn a A ll āha Q ādiru n `Alá 'An Yunazzila 'Āyatan Wa Lakinn a 'Akth ara hum Lā Ya`lamū na
006-037 ۽ چون ٿا ته سندس پالڻھار وٽان اُن (پيغمبر) تي ڪا نشاني ڇونه لاٿي وئي؟ (اي پيغمبر) کين چؤ ته الله نشاني جي لاھڻ تيوس وارو آھي پر منجھانئن گھڻا (ماڻھو) نه ڄاڻندا آھن.
وَقَ الُوا لَوْلاَ نُزِّلَ عَلَيْ هِ آيَةٌ مِن ْ رَ بِّهِ ۚ قُ لْ إِنّ َ ا للَّ هَ قَ ادِرٌ عَلَى أَن ْ يُنَزِّلَ آيَة ً وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ هُمْ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Mā Min Dā bbatin Fī A l-'Arđi Wa Lā Ţ ā 'ir in Yaţ ī r u Bijanāĥay hi 'Illā 'Umamun 'Am th ālukum ۚ Mā Farra ţ nā Fī A l-Kitā bi Min Sh ay 'in ۚ Th umm a 'Ilá Ra bbihim Yuĥsh arū na
006-038 ۽ نڪو زمين ۾ ڪوئي چرندڙ آھي ۽ نڪو پکي آھي جو پنھنجين کنڀڙاٽين سان اُڏامي ٿو پر اوھان جھڙيون ئي ٽوليون آھن، (سڀ) ڪا شيء ڪتاب (يعني لَوح مَحفُوظ) ۾ لکڻ کانسواءِ نه ڇڏي سون وري پنھنجي پالڻھار ڏانھن گڏ ڪيون وينديون.
وَمَا مِن ْ دَا بَّةٍ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ طَ ا ئِر ٍ يَطِ ي رُ بِجَنَاحَيْ هِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ ۚ مَا فَرَّ طْ نَا فِي ا لْكِتَا بِ مِن ْ شَيْ ءٍ ۚ ثُمّ َ إِلَى رَ بِّهِمْ يُحْشَرُونَ
Wa A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Ş umm un Wa Bukmun Fī A ž-Ž ulumā ti ۗ Man Yash a'i A ll ā hu Yuđlilhu Wa Man Yash a' Yaj `alhu `Alá Ş ir āţ in Mustaq ī min
006-039 ۽ جن اسان جي آيتن کي ڪُوڙو ڄاتو سي گونگا ۽ ٻوڙا اونداھين ۾ (پيل) آھن، الله جنھن کي گھُري تنھن کي ڀلائيندو آھي، ۽ جنھن کي گھُري تنھن کي سڌي واٽ تي بيھڪ ڏيندو آھي.
وَالَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُ مّ ٌ وَبُكْمٌ فِي ا ل ظُّ لُمَا تِ ۗ مَن ْ يَشَإِ ا للَّ هُ يُضْ لِلْهُ وَمَن ْ يَشَأْ يَجْ عَلْهُ عَلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Q ul 'Ara 'aytakum 'In 'Atākum `Adh ā bu A ll āhi 'Aw 'Atatkumu A s-Sā`atu 'Agh ay ra A ll āhi Tad `ū na 'In Kun tum Ş ādiq ī na
006-040 (اي پيغمبر کين) چؤ ته (اوھين) ڏسو جيڪڏھن الله جو عذاب اوھان کي پُھچي يا قيامت اوھان وٽ اچي ته جيڪڏھن اوھان سچا آھيو ته الله کانسواءِ ڪنھن کي سڏيندؤ؟
قُ لْ أَرَ أَيْتَكُمْ إِن ْ أَتَاكُمْ عَذَا بُ ا للَّ هِ أَوْ أَتَتْكُمُ ا ل سَّاعَةُ أَغَ يْ رَ ا للَّ هِ تَد ْعُو نَ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Bal 'Īyā hu Tad `ū na Fayaksh ifu Mā Tad `ū na 'Ilay hi 'In Sh ā 'a Wa Tan saw na Mā Tush r ikū na
006-041 (نه!) بلڪ خاص ان کي سڏيندا پوءِ جيڪڏھن گھري ته جنھن (مصيبت جي لاھڻ) لاءِ اوھين کيس سڏيندا آھيو سا لاھي ڇڏي ۽ جنھن کي الله سان شريڪ ڪندا آھيو (سو انھيءَ مھل) وساريندا آھيو.
بَلْ إِيَّا هُ تَد ْعُو نَ فَيَكْشِفُ مَا تَد ْعُو نَ إِلَيْ هِ إِن ْ شَا ءَ وَتَن سَوْ نَ مَا تُشْر ِكُونَ
Wa Laq ad 'Arsalnā 'Ilá 'Umamin Min Q ab lika Fa'akh adh nāhum Bil-Ba'sā 'i Wa A đ-Đ arrā 'i La`allahum Yatađarra `ū na
006-042 ۽ بيشڪ توکان اڳ (گھڻين) اُمتن ڏانھن (پيغمبر) موڪلياسون پوءِ (اُنھن جي بي فرمانيءَ سبب) کين اسان سختي ۽ تڪليف ۾ پڪڙيو ته مانَ اُھي زاري ڪن.
وَلَقَ د ْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِن ْ قَ بْ لِكَ فَأَخَ ذْنَاهُمْ بِا لْبَأْسَا ءِ وَا ل ضَّ رَّا ءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَ رَّ عُونَ
Falawlā 'Idh Jā 'ahum Ba'sunā Tađarra `ū Wa Lakin Q asat Q ulūbuhum Wa Zayyana Lahumu A sh -Sh ayţ ā nu Mā Kānū Ya`malūn
006-043 پوءِ جنھن مھل اسان جو عذاب وٽن پُھتو ٿي (تنھن مھل) ڇونه ٿي زاري ڪيائون؟ پر سندندليون سخت ٿي ويون ھيون ۽ جيڪي ڪم ڪندا ھئا سي شيطان انھن لاءِ سينگاريا.
فَلَوْلاَ إِذْ جَا ءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَ رَّ عُوا وَلَكِن ْ قَ سَتْ قُ لُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ مَا كَانُوا يَعْمَلُون
Falamm ā Nasū Mā Dh ukkirū Bihi Fataĥnā `Alayhim 'Ab wā ba Kulli Sh ay 'in Ĥattá 'Idh ā Far iĥū Bimā 'Ūtū 'Akh adh nāhum Bagh tatan Fa'idh ā Hum Mub lisū na
006-044 پوءِ جيڪا نصيحت ڏني وين سا جنھن مھل وساريائون (تنھن مھل) مٿن ھر شيء جا دروازا کولياسون، ايتريقدر جو جيڪي ڏنو وين تنھن سان جڏھن (چڱي طرح) خوش ٿيا (ته) کين اوچتو پڪڙيوسون پوءِ اُھي اُنھيءَ مھل نا اُميد ٿيا.
فَلَمَّ ا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْ وَا بَ كُلِّ شَيْ ءٍ حَتَّى إِذَا فَر ِحُوا بِمَا أُ وتُو ا أَخَ ذْنَاهُمْ بَغْ تَة ً فَإِذَا هُمْ مُبْ لِسُونَ
Faq uţ i`a Dābir u A l-Q aw mi A l-Ladh ī na Ž alamū Wa ۚ A l-Ĥam du Lill ā h Ra bbi A l-`Ālamī na
006-045 پوءِ ظالم قوم جي پاڙ پٽي ويئي، ۽ سڀ ساراہ الله جھانن جي پالڻھار کي جڳائي.
فَقُ طِ عَ دَابِر ُ ا لْقَ وْ مِ ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا ۚ وَا لْحَمْدُ لِلَّهِ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Q ul 'Ara 'aytum 'In 'Akh adh a A ll āhu Sam `akum Wa 'Ab ş āra kum Wa Kh atama `Alá Q ulūbikum Man 'Ilahun Gh ay ru A ll āhi Ya'tīkum Bihi ۗ A n žur Kay fa Nuş arr ifu A l-'Āyā ti Th umm a Hum Yaş difū na
006-046 (اي پيغمبر کين) چؤ ته ڏسو ته جيڪڏھن الله اوھان جا ڪن ۽ اوھان جون اکيون کسي وٺي ۽ اوھان جي دلين تي مُھر ھڻي ته انھيءَ الله کانسواءِ ڪير ٻيو خُدا اوھان کي اُھو ڏيندو؟ ڏس ته ڪھڙا دليل بيان ڪريون ٿا وري به اُھي پاسو ڪندا آھن.
قُ لْ أَرَ أَيْتُمْ إِن ْ أَخَ ذَ ا للَّ هُ سَمْعَكُمْ وَأَبْ صَ ارَ كُمْ وَخَ تَمَ عَلَى قُ لُوبِكُمْ مَن ْ إِلَهٌ غَ يْ رُ ا للَّ هِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ ا ن ظُ رْ كَيْ فَ نُصَ رِّفُ ا لآيَا تِ ثُمّ َ هُمْ يَصْ دِفُونَ
Q ul 'Ara 'aytakum 'In 'Atākum `Adh ā bu A ll āhi Bagh tatan 'Aw Jahra tan Hal Yuhlaku 'Illā A l-Q aw mu A ž-Ž ālimū na
006-047 (اي پيغمبر کين) چؤ ته اوھين خبر ڏيو ته جيڪڏھن الله جو عذاب اوچتو يا پڌرو اوھان کي پُھچي ته ظالم قوم کانسواءِ (ٻيو ڪو) ھلاڪ ٿيندو ڇا؟
قُ لْ أَرَ أَيْتَكُمْ إِن ْ أَتَاكُمْ عَذَا بُ ا للَّ هِ بَغْ تَةً أَوْ جَهْرَ ةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ ا لْقَ وْ مُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Wa Mā Nursilu A l-Mursalī na 'Illā Mubash sh ir ī na Wa Mun dh ir ī na ۖ Faman 'Āmana Wa 'Aş laĥa Falā Kh aw fun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanū na
006-048 ۽ پيغمبرن کي خوشخبري ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ ئي ڪري موڪليوسون، پوءِ جن مڃيو ۽ پاڻ سڌاريو تن کي ڪو ڀؤ نه آھي ۽ نڪي اُھي غمگين رھندا.
وَمَا نُرْسِلُ ا لْمُرْسَلِي نَ إِلاَّ مُبَشِّر ِي نَ وَمُن ذِر ِي نَ ۖ فَمَن ْ آمَنَ وَأَصْ لَحَ فَلاَ خَ وْ فٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
Wa A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Yamassuhumu A l-`Adh ā bu Bimā Kānū Yafsuq ū na
006-049 ۽ جن اسان جي آيتن کي ڪوڙو ڀانيو تن کي انھيءَ سببان جو بدڪاري ڪندا ھئا عذاب پھچندو.
وَالَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ ا لْعَذَا بُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُ ونَ
Q ul Lā 'Aq ū lu Lakum `In dī Kh azā 'inu A ll āhi Wa Lā 'A`lamu A l-Gh ay ba Wa Lā 'Aq ū lu Lakum 'Inn ī Malakun ۖ 'In 'Attabi`u 'Illā Mā Yūĥá 'Ilay ya ۚ Q ul Hal Yastawī A l-'A`m á Wa A l-Baş ī r u ۚ 'Afalā Tatafakkarū na
006-050 (اي پيغمبر کين) چؤ ته (آءٌ) اوھان کي نه ٿو چوان تهمون وٽ الله جا خزانا آھن ۽ نڪي (آءٌ) ڳُجھ ڄاڻندو آھيان ۽ نڪي اوھان کي چوان ٿو ته آءٌ مَلَڪ آھيان، ۽ جيڪي مون ڏانھن وحي ڪيو ويندو آھي تنھن کان سواءِ (ٻئي جي) تابعداري نه ڪندو آھيان، چؤ ته انڌو ۽ سڄو ھڪ جھڙا آھن ڇا؟ پوءِ اوھين ڇونه فڪر ڪندا آھيو.
قُ لْ لاَ أَقُ و لُ لَكُمْ عِن دِي خَ زَا ئِنُ ا للَّ هِ وَلاَ أَعْلَمُ ا لْغَ يْ بَ وَلاَ أَقُ و لُ لَكُمْ إِنِّ ي مَلَكٌ ۖ إِن ْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ ۚ قُ لْ هَلْ يَسْتَوِي ا لأَعْمَى وَا لْبَصِ ي رُ ۚ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ
Wa 'An dh ir Bihi A l-Ladh ī na Yakh āfū na 'An Yuĥsh arū 'Ilá Ra bbihim ۙ Lay sa Lahum Min Dūnihi Wa Lī yun Wa Lā Sh afī `un La`allahum Yattaq ū na
006-051 ۽ (اي پيغمبر) جيڪي (ماڻھو) پنھنجي پالڻھار وٽ گڏ ٿيڻ کان ڊڄندا آھن تن کي ھن قرآن سان ڊيڄار الله کان سواءِ انھن جو نڪو سنڀاليندڙ ۽ نڪو سفارش ڪندڙ آھي مانَ اُھي پرھيزگاري ڪن.
وَأَن ذِر ْ بِهِ ا لَّذِي نَ يَخَ افُو نَ أَن ْ يُحْشَرُو ا إِلَى رَ بِّهِمْ ۙ لَيْ سَ لَهُمْ مِن ْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِي ع ٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُ ونَ
Wa Lā Taţ ru di A l-Ladh ī na Yad `ū na Ra bbahum Bil-Gh adāati Wa A l-`Ash ī yi Yur īdū na Waj hahu Mā ۖ `Alay ka Min Ĥisābihim Min Sh ay 'in Wa Mā Min Ĥisābika `Alayhim Min Sh ay 'in Fataţ ru dahum Fatakū na Mina A ž-Ž ālimī na
006-052 ۽ جيڪي پنھنجي پالڻھار کي صُبح ۽ سانجھيءَ جو سندس رضامندي گھرندڙ ٿي سڏيندا آھن تن کي نه تَڙ، توتي سندن ڪجھ به حساب نه آھي ۽ نڪي مٿن تنھنجو ڪُجھ به حساب آھي جو انھن کي تڙيندين (جي کين تڙيندين) ته نامناسب ڪم ڪندڙن مان ٿيندين.
وَلاَ تَطْ رُدِ ا لَّذِي نَ يَد ْعُو نَ رَ بَّهُمْ بِا لْغَ دَا ةِ وَا لْعَشِيِّ يُر ِيدُو نَ وَجْ هَهُ ۖ مَا عَلَيْ كَ مِن ْ حِسَابِهِمْ مِن ْ شَيْ ءٍ وَمَا مِن ْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِن ْ شَيْ ءٍ فَتَطْ رُدَهُمْ فَتَكُو نَ مِنَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Kadh alika Fatann ā Ba`đahum Biba`đin Liyaq ūlū 'Ahā 'uulā ' Mann a A ll āhu `Alayhim Min Bayninā ۗ 'Alay sa A ll āhu Bi'a`lama Bish -Sh ākir ī na
006-053 ۽ اھڙي طرح منجھانئن ڪن کي ڪن سان پرکيوسون ته چون ته ھيءَ ٽولي اُھا آھي ڇا جن تي اسان منجھان الله احسان ڪيو آھي، الله شڪر ڪندڙن کي نه ڄاڻندو آھي ڇا؟
وَكَذَلِكَ فَتَنَّ ا بَعْضَ هُمْ بِبَعْض ٍ لِيَقُ ولُو ا أَهَا ؤُلاَء مَنّ َ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ مِن ْ بَيْنِنَا ۗ أَلَيْ سَ ا للَّ هُ بِأَعْلَمَ بِا ل شَّاكِر ِينَ
Wa 'Idh ā Jā 'aka A l-Ladh ī na Yu'uminū na Bi'āyātinā Faq ul Salā mun `Alaykum ۖ Kataba Ra bbukum `Alá Nafsihi A r-Ra ĥmata ۖ 'Ann ahu Man `Amila Min kum Sū 'ā an Bijahālatin Th umm a Tā ba Min Ba`dihi Wa 'Aş laĥa Fa'ann ahu Gh afū ru n Ra ĥī mun
006-054 ۽ جيڪي اسان جي آيتن کي مڃيندا آھن سي جڏھن تو وٽ اچن ته (انھن کي) چؤ ته اَلسَّلاَمُ عَلَيۡڪُمۡ اوھان جي پالڻھار پاڻ تي ٻاجھ لازم ڪئي آھي ته اوھان مان جيڪو بي علمي سان ڪا بڇڙائي ڪندو وري اُنکانپوءِ توبه ڪيائين ۽ سُڌريو ته اُھو (الله) بخشڻھار مھربان آھي.
وَإِذَا جَا ءَكَ ا لَّذِي نَ يُؤْمِنُو نَ بِآيَاتِنَا فَقُ لْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَ بُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ ا ل رَّ حْمَةَ ۖ أَنَّ هُ مَن ْ عَمِلَ مِنْ كُمْ سُو ءا ً بِجَهَالَةٍ ثُمّ َ تَا بَ مِن ْ بَعْدِهِ وَأَصْ لَحَ فَأَنَّ هُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa Kadh alika Nufaş ş ilu A l-'Āyā ti Wa Litastabī na Sabī lu A l-Muj r imī na
006-055 ۽ اھڙي طرح آيتون بيان ڪندا آھيون (ته عمل ڪريو) ۽ (ھن لاءِ) ته گنھگارن جو رستو (ماڻھن کي) پڌرو ٿئي.
وَكَذَلِكَ نُفَصِّ لُ ا لآيَا تِ وَلِتَسْتَبِي نَ سَبِي لُ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Q ul 'Inn ī Nuhī tu 'An 'A`buda A l-Ladh ī na Tad `ū na Min Dū ni A ll ā hi ۚ Q ul Lā 'Attabi`u 'Ahwā 'akum ۙ Q ad Đ alaltu 'Idh āan Wa Mā 'Anā Mina A l-Muhtadī na
006-056 (اي پيغمبر کين) چؤ ته الله کانسواءِ جن کي سڏيو ٿا تن جي عبادت ڪرڻ کان مون کي منع ڪئي وئي آھي، ۽ چؤ ته آءٌ اوھانجي سَڌن جي تابعداري نه ڪندس (نه ته) بيشڪ اُنھي مھل گمراہ ٿيندس ۽ آءٌ ھدايت وارن مان نه ھوندس.
قُ لْ إِنِّ ي نُهِي تُ أَن ْ أَعْبُدَ ا لَّذِي نَ تَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۚ قُ لْ لاَ أَتَّبِعُ أَهْوَا ءَكُمْ ۙ قَ د ْ ضَ لَلْتُ إِذا ً وَمَا أَنَا مِنَ ا لْمُهْتَدِينَ
Q ul 'Inn ī `Alá Bayyinatin Min Ra bbī Wa Kadh dh ab tum Bihi ۚ Mā `In dī Mā Tasta`jilū na Bihi~ ۚ 'Ini A l-Ĥukmu 'Illā Lill ā h ۖ Yaq uş ş u A l-Ĥaq q a ۖ Wa Huwa Kh ay ru A l-Fāş ilī na
006-057 چؤ ته آءٌ پنھنجي پالڻھار جي پڌري حُجّت تي آھيان ۽ اوھان ان کي ڪوڙ ڀانيو آھي، جنھن شيء جي اٻھر ڪندا آھيو سا مون وٽ نه آھي، (اھڙو) حُڪم الله کانسواءِ ٻئي ڪنھن جي اختيار ۾ نه آھي، اُھو سچ کي بيان ڪندو آھي ۽ اُھو (سڀني) فيصلي ڪندڙن کان ڀلو آھي.
قُ لْ إِنِّ ي عَلَى بَيِّنَةٍ مِن ْ رَ بِّي وَكَذَّبْ تُمْ بِهِ ۚ مَا عِن دِي مَا تَسْتَعْجِلُو نَ بِهِ ۚ إِنِ ا لْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ ۖ يَقُ صّ ُ ا لْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَ يْ رُ ا لْفَاصِ لِينَ
Q ul Law 'Ann a `In dī Mā Tasta`jilū na Bihi Laq uđiya A l-'Am ru Baynī Wa Baynakum Wa ۗ A ll āhu 'A`lamu Biž-Ž ālimī na
006-058 چؤ ته جنھن جي اٻھر ڪندا آھيو سا جيڪڏھن مون وٽ ھجي ھا ته منھنجي ۽ اوھان جي وچ ۾ فيصلو ٿي وڃي ھا، ۽ الله ظالمن کي چڱي طرح ڄاڻندڙ آھي.
قُ لْ لَوْ أَنّ َ عِن دِي مَا تَسْتَعْجِلُو نَ بِهِ لَقُ ضِ يَ ا لأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَا للَّهُ أَعْلَمُ بِا ل ظَّ الِمِينَ
Wa `In dahu Mafātiĥu A l-Gh ay bi Lā Ya`lamuhā 'Illā Huwa ۚ Wa Ya`lamu Mā Fī A l-Barr i Wa A l-Baĥr i ۚ Wa Mā Tasq uţ u Min Wara q atin 'Illā Ya`lamuhā Wa Lā Ĥabbatin Fī Ž ulumā ti A l-'Arđi Wa Lā Ra ţ bin Wa Lā Yā Bisin 'Illā Fī Kitā bin Mubī nin
006-059 ۽ وٽس ڳُجھ جون ڪنجيون آھن ان (ڳجھ جي ڪنجين) کي الله کانسواءِ (ٻيو ڪوبه) ڪونه ڄاڻندو آھي، ۽ جيڪي پٽن ۽ دريائن ۾ آھي سو (به اُھو) ڄاڻندو آھي، ۽ ڪوئي پَن نه ڪرندو آھي پر اُن کي اُھو ڄاڻندو آھي ۽ نڪي ڪو داڻو زمين جي اونداھين ۾ ۽ نڪي ڪاآلي ۽ نڪي ڪا سُڪي شيء پڌري ڪتاب ۾ (لکيل ھُجڻ) کانسواءِ آھي.
وَعِنْ دَهُ مَفَاتِحُ ا لْغَ يْ بِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي ا لْبَرِّ وَا لْبَحْر ِ ۚ وَمَا تَسْقُ طُ مِن ْ وَرَ قَ ةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِي ظُ لُمَا تِ ا لأَرْضِ وَلاَ رَ طْ بٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَا بٍ مُبِينٍ
Wa Huwa A l-Ladh ī Yatawaffākum Bil-Lay li Wa Ya`lamu Mā Jara ĥtum Bin -Nahā r i Th umm a Yab `ath ukum Fī hi Liyuq đá 'Ajalun Musamm an ۖ Th umm a 'Ilay hi Marji`ukum Th umm a Yunabbi'ukum Bimā Kun tum Ta`malū na
006-060 ۽ اُھو (الله) آھي جيڪو اوھان کي رات جو (ڄڻڪ) ماري ٿو ۽ جيڪي اوھين ڏينھن جو ڪمايو ٿا سو (به) ڄاڻندو آھي وري اوھان کي ان مان ھن لاءِ (جاڳائي) اٿاريندو آھي ته ٺھرايل مُدّت پوري ڪرائي وڃي، وري اوھان (سڀني) جو ڏانھس موٽڻ آھي وري جيڪي اوھين ڪندا آھيو تنھنجي اوھان کي سُڌ ڏيندو.
وَهُوَ ا لَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِا ل لَّيْ لِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَ حْتُمْ بِا ل نَّ هَا ر ِ ثُمّ َ يَبْ عَثُكُمْ فِي هِ لِيُقْ ضَ ى أَجَلٌ مُسَمّ ى ً ۖ ثُمّ َ إِلَيْ هِ مَرْجِعُكُمْ ثُمّ َ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Wa Huwa A l-Q āhir u Faw q a `Ibādihi ۖ Wa Yursilu `Alaykum Ĥafažatan Ĥattá 'Idh ā Jā 'a 'Aĥadakumu A l-Maw tu Tawaffat/hu Ru sulunā Wa Hum Lā Yufarr iţ ū na
006-061 ۽ اُھو پنھنجن ٻانھن تي غالب آھي ۽ اوھان تي پنھنجا نگھبان موڪليندو آھي، ته جڏھن اوھان منجھان ڪنھن ھڪ کي موت اچي تڏھن اسان جا قاصد (ملائڪ) ان کي ماريندا آھن ۽ اُھي ڪوتاھي نه ڪندا آھن.
وَهُوَ ا لْقَ اهِر ُ فَوْ قَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَ ةً حَتَّى إِذَا جَا ءَ أَحَدَكُمُ ا لْمَوْ تُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لاَ يُفَرِّطُ ونَ
Th umm a Ru ddū 'Ilá A ll āhi Mawlāhumu A l-Ĥaq q i ۚ 'Alā Lahu A l-Ĥukmu Wa Huwa 'Asra `u A l-Ĥāsibī na
006-062 وري (سڀ مئل) سندن سچي ڌڻي الله ڏانھن موٽايا ويندا، خبردار ان جو حُڪم (غالب) آھي، ۽ اُھو جلد حساب وٺندڙ آھي.
ثُمّ َ رُدُّو ا إِلَى ا للَّ هِ مَوْلاَهُمُ ا لْحَقِّ ۚ أَلاَ لَهُ ا لْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَ عُ ا لْحَاسِبِينَ
Q ul Man Yunajjīkum Min Ž ulumā ti A l-Barr i Wa A l-Baĥr i Tad `ūnahu Tađarru `āan Wa Kh ufyatan La'in 'An jānā Min Hadh ihi Lanakūnann a Mina A sh -Sh ākir ī na
006-063 (اي پيغمبر) چؤ ته اوھان کي پَٽن ۽ دريائن جي اونداھين کان ڪير ڇڏائيندو آھي (جڏھن) کيس زاريءَ سان ۽ ڳجھو سڏيندا آھيو؟ (۽ چوندا آھيو) ته جيڪڏھن اسان کي ھن (ڏُک) کان الله ڇڏايو ته شڪر ڪندڙن مان ضرور ٿينداسون.
قُ لْ مَن ْ يُنَجِّيكُمْ مِن ْ ظُ لُمَا تِ ا لْبَرِّ وَا لْبَحْر ِ تَد ْعُونَهُ تَضَ رُّعا ً وَخُ فْيَة ً لَئِن ْ أَن جَانَا مِن ْ هَذِهِ لَنَكُونَنّ َ مِنَ ا ل شَّاكِر ِينَ
Q uli A ll ā hu Yunajjīkum Minhā Wa Min Kulli Karbin Th umm a 'An tum Tush r ikū na
006-064 (اي پيغمبر کين) چؤ ته الله اوھان کي ان کان ۽ سڀڪنھن ڏک کان ڇڏائيندو آھي وري به اوھين (ان سان) شرڪ ڪندا آھيو.
قُ لِ ا للَّ هُ يُنَجِّيكُمْ مِنْ هَا وَمِن ْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمّ َ أَنْ تُمْ تُشْر ِكُونَ
Q ul Huwa A l-Q ādiru `Alá 'An Yab `ath a `Alaykum `Adh ābāan Min Fawq ikum 'Aw Min Taĥti 'Arjulikum 'Aw Yalbisakum Sh iya`āan Wa Yudh ī q a Ba`đakum Ba'sa Ba`đin ۗ A n žur Kay fa Nuş arr ifu A l-'Āyā ti La`allahum Yafq ahū na
006-065 (اي پيغمبر کين) چؤ ته اُھو (الله)اوھان تي اوھان جي مٿان يا اوھان جي پيرن جي ھيٺان عذاب موڪلڻ لاءِ وس وارو آھي يا اوھان کي ٽولي ٽولي ڪري وِڇڙائي ۽ اوھان مان ڪن کي ڪن جي لڙائي (جو مزو) چکائي، ڏس ته اسين ڪھڙي طرح (طرحين طرحين) دليل بيان ٿا ڪريون ته مانَ اُھي سمجھن.
قُ لْ هُوَ ا لْقَ ادِر ُ عَلَى أَن ْ يَبْ عَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابا ً مِن ْ فَوْقِ كُمْ أَوْ مِن ْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعا ً وَيُذِي قَ بَعْضَ كُمْ بَأْسَ بَعْض ٍ ۗ ا ن ظُ رْ كَيْ فَ نُصَ رِّفُ ا لآيَا تِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَ هُونَ
Wa Kadh dh aba Bihi Q awmuka Wa Huwa A l-Ĥaq q u ۚ Q ul Lastu `Alaykum Biwakī lin
006-066 ۽ تنھنجي قوم اُن (قرآن) کي ڪوڙ ڀانيو ۽ (حقيقت ڪري) اُھو بلڪل سچ آھي، (اي پيغمبر کين) چؤ ته آءٌ اوھان جو ذمي وار نه آھيان.
وَكَذَّبَ بِهِ قَ وْمُكَ وَهُوَ ا لْحَقُّ ۚ قُ لْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ
Likulli Naba'iin Mustaq arru n ۚ Wa Saw fa Ta`lamū na
006-067 (۽) ھر ھڪ شيء لاءِ ھڪ وقت مقرّر آھي ۽ سگھو ڄاڻندؤ.
لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَ رٌّ ۚ وَسَوْ فَ تَعْلَمُونَ
Wa 'Idh ā Ra 'ay ta A l-Ladh ī na Yakh ūđū na Fī 'Āyātinā Fa'a`r iđ `Anhum Ĥattá Yakh ūđū Fī Ĥadīth in Gh ayr ihi ۚ Wa 'Imm ā Yun siyann aka A sh -Sh ayţ ā nu Falā Taq `ud Ba`da A dh -Dh ikrá Ma`a A l-Q aw mi A ž-Ž ālimī na
006-068 ۽ جيڪي اسان جي آيتن بابت اجايو بحث ڪندا آھن تن کي جڏھن ڏسين ته کانئن مُنھن موڙ جيستائين اُن ڌاران ٻيءَ ڪنھن ڳالھه ۾ بحث ڪن، ۽ جيڪڏھن شيطان توکي وسارائي ته ياد اچڻ کانپوءِ ظالم ٽوليءَ سان نه ويھ.
وَإِذَا رَ أَيْ تَ ا لَّذِي نَ يَخُ وضُ و نَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْر ِضْ عَنْ هُمْ حَتَّى يَخُ وضُ وا فِي حَدِي ثٍ غَ يْر ِهِ ۚ وَإِمَّ ا يُن سِيَنَّ كَ ا ل شَّيْطَ ا نُ فَلاَ تَقْ عُد ْ بَعْدَ ا ل ذِّكْرَ ى مَعَ ا لْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Mā `Alá A l-Ladh ī na Yattaq ū na Min Ĥisābihim Min Sh ay 'in Wa Lakin Dh ikrá La`allahum Yattaq ū na
006-069 ۽ جيڪي پرھيزگاري ڪندا آھن تن تي اُنھن (ظالمن) جي حساب جي ڪجھ به (ڇڪ تاڻ) نه آھي پر (انھن تي) نصيحت ڪرڻ لازم آھي مانَ اُھي ڊڄن.
وَمَا عَلَى ا لَّذِي نَ يَتَّقُ و نَ مِن ْ حِسَابِهِمْ مِن ْ شَيْ ءٍ وَلَكِن ْ ذِكْرَ ى لَعَلَّهُمْ يَتَّقُ ونَ
Wa Dh ar i A l-Ladh ī na A ttakh adh ū Dīnahum La`ibāan Wa Lahwan Wa Gh arra t/humu A l-Ĥayāatu A d-Dun yā ۚ Wa Dh akkir Bihi~ 'An Tub sala Nafsun Bimā Kasabat Lay sa Lahā Min Dū ni A ll ā hi Wa Lī yun Wa Lā Sh afī `un Wa 'In Ta`dil Kulla `Ad lin Lā Yu'ukh adh Minhā ۗ 'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na 'Ub silū Bimā Kasabū ۖ Lahum Sh ar ā bun Min Ĥamī min Wa `Adh ā bun 'Alī mun Bimā Kānū Yakfurū na
006-070 ۽ (اي پيغمبر) جن پنھنجي دين کي راند ۽ تماشو بڻايو آھي ۽ کين دُنيا جي حياتيءَ ٺڳيو آھي تن کي ڇڏي ڏي ۽ قرآن سان نصيحت ڪر متان (قيامت جي ڏينھن) ڪوئي پنھنجي ڪئي جي سببان (ھلاڪت ۾) ڦاسي، الله کانسواءِ ان جو نڪو مددگار ۽ نڪو سفارش ڪندڙ آھي، ۽ جيڪڏھن سڀڪاشيء عوض ڏيندو ته کانئس نه ورتو ويندو، اِھي اُھي آھن جو جيڪي ڪيائون تنھن سببان (ھلاڪت ۾) ڦاسي ويا، اُنھن لاءِ ٽھڪندڙ پاڻي مان پيڻ ۽ ڏکوئيندڙ عذاب انھيءَ ڪري آھي جو ڪُفر ڪندا ھوا.
وَذَر ِ ا لَّذِي نَ ا تَّخَ ذُوا دِينَهُمْ لَعِبا ً وَلَهْوا ً وَغَ رَّ تْهُمُ ا لْحَيَا ةُ ا ل دُّنْ يَا ۚ وَذَكِّر ْ بِهِ أَن ْ تُبْ سَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْ سَ لَهَا مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِي عٌ وَإِن ْ تَعْدِلْ كُلَّ عَد ْلٍ لاَ يُؤْخَ ذْ مِنْ هَا ۗ أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ أُبْ سِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَ ا بٌ مِن ْ حَمِي مٍ وَعَذَا بٌ أَلِي مٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ
Q ul 'Anad `ū Min Dū ni A ll ā hi Mā Lā Yan fa`unā Wa Lā Yađurru nā Wa Nura ddu `Alá 'A`q ābinā Ba`da 'Idh Hadānā A l-Lahu Kā lladh ī A stahwat/hu A sh -Sh ayāţ ī nu Fī A l-'Arđi Ĥayr ā na Lahu~ 'Aş ĥā bun Yad `ūnahu~ 'Ilá A l-Hudá A 'tinā ۗ Q ul 'Inn a Hudá A ll āhi Huwa A l-Hudá ۖ Wa 'Umir nā Linuslima Lira bbi A l-`Ālamī na
006-071 (اي پيغمبر کين) چؤ ته الله کانسواءِ اھڙي کي سڏيون ڇا جيڪو اسان کي نڪي سُک ڏيندو آھي ۽ نڪي ڏُک ڏيندو آھي ۽ اُنھيءَ کان پوءِ جو الله اسان کي ھدايت ڪئي انھيءَ وانگر پنھنجين کڙين (ڀرپوءِ) تي موٽايا وڃون ڇا جنھن کي شيطانن جھنگ ۾ ڀلائي ڇڏيو ھجي اھو حيران پيو ڦري، سندس ڪيئي دوست ھُجن جي ان کي سڌي رستي ڏانھن پيا سڏين ته اسان ڏانھن اچ (۽ اھو اچي ئي نه، اي پيغمبر کين) چؤ ته الله جي ڏسيل واٽ اھائي سڌي واٽ آھي، ۽ اسان کي حڪم ڏنو ويو آھي ته جھانن جي پالڻھار جي فرمانبرداري ڪريون.
قُ لْ أَنَد ْعُو مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ مَا لاَ يَن فَعُنَا وَلاَ يَضُ رُّنَا وَنُرَ دُّ عَلَى أَعْقَ ابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا ا للَّهُ كَالَّذِي ا سْتَهْوَتْهُ ا ل شَّيَاطِ ي نُ فِي ا لأَرْضِ حَيْرَ ا نَ لَهُ~ ُ أَصْ حَا بٌ يَد ْعُونَهُ~ ُ إِلَى ا لْهُدَى ا ئْتِنَا ۗ قُ لْ إِنّ َ هُدَى ا للَّ هِ هُوَ ا لْهُدَى ۖ وَأُمِر ْنَا لِنُسْلِمَ لِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Wa 'An 'Aq īmū A ş -Ş alāata Wa A ttaq ū hu ۚ Wa Huwa A l-Ladh ī 'Ilay hi Tuĥsh arū na
006-072 ۽ (ھيءُ به حڪم ڏنو ويو آھي) ته نماز پڙھو ۽ کانئس ڊڄو، ۽ اُھو (الله) آھي جنھن ڏانھن اُٿاريا ويندؤ.
وَأَن ْ أَقِ يمُوا ا ل صَّ لاَةَ وَا تَّقُ و هُ ۚ وَهُوَ ا لَّذِي إِلَيْ هِ تُحْشَرُونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Kh alaq a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Bil-Ĥaq q i ۖ Wa Yaw ma Yaq ū lu Kun Fayakū nu ۚ Q awluhu A l-Ĥaq q u ۚ Wa Lahu A l-Mulku Yaw ma Yun fakh u Fī A ş -Ş ū r i ۚ `Ālimu A l-Gh ay bi Wa A sh -Sh ahādati ۚ Wa Huwa A l-Ĥakī mu A l-Kh abīr
006-073 ۽ اُھو ئي آھي جنھن آسمانن ۽ زمين کي رِٿ سان بڻايو آھي، ۽ جنھن ڏينھن (قيامت لاءِ) چوندو ته ٿيءُ ته ٿي پوندي. سندس ڳالھ سچي آھي، ۽ جنھن ڏينھن صور ۾ ڦوڪيو ويندو (تنھن ڏينھن) رڳو اُن جي بادشاھي آھي، ڳجھ ۽ ظاھر جو ڄاڻندڙ آھي، ۽ اُھو حِڪمتوارو خبردار آھي.
وَهُوَ ا لَّذِي خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ بِا لْحَقِّ ۖ وَيَوْ مَ يَقُ و لُ كُن ْ فَيَكُو نُ ۚ قَ وْلُهُ ا لْحَقُّ ۚ وَلَهُ ا لْمُلْكُ يَوْ مَ يُن فَخُ فِي ا ل صُّ و ر ِ ۚ عَالِمُ ا لْغَ يْ بِ وَا ل شَّهَادَةِ ۚ وَهُوَ ا لْحَكِي مُ ا لْخَ بِ ير
Wa 'Idh Q ā la 'Ib rā hī mu Li'abī hi 'Āzara 'Atattakh idh u 'Aş nāmāan 'Ālihatan ۖ 'Inn ī 'Ar ā ka Wa Q awmaka Fī Đ alā lin Mubī nin
006-074 ۽ (ياد ڪر) جڏھن ابراھيم پنھنجي پيءُ آزر کي چيو ته بُتن کي خدا ڪري ڇوٿا وٺو؟ بيشڪ آءٌ توکي ۽ تنھنجي قوم کي پڌري گمراھيءَ ۾ ڏسان ٿو.
وَإِذْ قَ ا لَ إِبْ رَ اهِي مُ لِأَبِي هِ آزَرَ أَتَتَّخِ ذُ أَصْ نَاما ً آلِهَة ً ۖ إِنِّ ي أَرَ ا كَ وَقَ وْمَكَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Wa Kadh alika Nur ī 'Ib rā hī ma Malakū ta A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Liyakū na Mina A l-Mūq inī na
006-075 ۽ اھڙي طرح ابراھيم کي آسمانن ۽ زمين جي بادشاھي ڏيکاري سون ٿي (ھِن لاءِ) ته (اُھو) يقين ڪندڙن مان ٿيئي.
وَكَذَلِكَ نُر ِي إِبْ رَ اهِي مَ مَلَكُو تَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَلِيَكُو نَ مِنَ ا لْمُوقِ نِينَ
Falamm ā Jann a `Alay hi A l-Lay lu Ra 'á Kawkabāan ۖ Q ā la Hādh ā Ra bbī ۖ Falamm ā 'Afala Q ā la Lā 'Uĥibbu A l-'Āfilī na
006-076 پوءِ جنھن مھل رات مٿس اونداھي ڪئي (ته آسمان ۾) ھڪ تارو ڏٺائين، چيائين ھي منھنجو پالڻھار آھي، پوءِ جنھن مھل لٿو (ته) چيائين ته لھندڙن کي پيارو نه ٿو رکان.
فَلَمَّ ا جَنّ َ عَلَيْ هِ ا ل لَّيْ لُ رَ أَى كَوْكَبا ً ۖ قَ ا لَ هَذَا رَ بِّي ۖ فَلَمَّ ا أَفَلَ قَ ا لَ لاَ أُحِبُّ ا لآفِلِينَ
Falamm ā Ra 'á A l-Q amara Bāzigh āan Q ā la Hādh ā Ra bbī ۖ Falamm ā 'Afala Q ā la La'in Lam Yahdinī Ra bbī La'akūnann a Mina A l-Q aw mi A đ-Đ ā llī na
006-077 پوءِ جنھن مھل چنڊ کي چمڪندڙ ڏٺائين ته چيائين ھي منھنجو پالڻھار آھي، پوءِ جنھن مھل لٿو (ته) چيائين ته جيڪڏھن منھنجو پالڻھار مون کي ھدايت نه ڪندو ته آءٌ ضرور گمراہ قوم مان ٿيندس.
فَلَمَّ ا رَ أَى ا لْقَ مَرَ بَازِغ ا ً قَ ا لَ هَذَا رَ بِّي ۖ فَلَمَّ ا أَفَلَ قَ ا لَ لَئِن ْ لَمْ يَهْدِنِي رَ بِّي لَأَكُونَنّ َ مِنَ ا لْقَ وْ مِ ا ل ضَّ ا لِّينَ
Falamm ā Ra 'á A sh -Sh am sa Bāzigh atan Q ā la Hādh ā Ra bbī Hādh ā 'Akbaru ۖ Falamm ā 'Afalat Q ā la Yā Q aw mi 'Inn ī Bar ī 'un Mimm ā Tush r ikū na
006-078 پوءِ جنھن مھل سج کي چمڪندڙ ڏٺائين (ته) چيائين ھي منھنجو پالڻھار آھي (جو) ھي وڏو آھي، پوءِ جنھن مھل لٿو (ته) چيائين اي منھنجي قوم جن کي اوھين خُدا سان شريڪ بڻائيندا آھيو تن کان آءٌ بيزار آھيان.
فَلَمَّ ا رَ أَى ا ل شَّمْسَ بَازِغَ ة ً قَ ا لَ هَذَا رَ بِّي هَذَا أَكْبَرُ ۖ فَلَمَّ ا أَفَلَتْ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ إِنِّ ي بَر ِي ءٌ مِمَّ ا تُشْر ِكُونَ
'Inn ī Wajjahtu Waj hiya Lilladh ī Faţ ara A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Ĥanīfāan Wa Mā ۖ 'Anā Mina A l-Mush r ikī na
006-079 مون (سڀني کان) ھڪ طرفو ٿي پنھنجي مھاڙ کي انھيءَ الله ڏانھن سامھون ڪيو آھي جنھن آسمانن ۽ زمين کي بڻايو آھي ۽ آءٌ مشرڪن مان نه آھيان.
إِنِّ ي وَجَّهْتُ وَجْ هِيَ لِلَّذِي فَطَ رَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ حَنِيفا ً ۖ وَمَا أَنَا مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
Wa Ĥā jjahu Q awmuhu ۚ Q ā la 'Atuĥā jjūnī Fī A l-Lahi Wa Q ad Hadā ni ۚ Wa Lā 'Akh ā fu Mā Tush r ikū na Bihi~ 'Illā 'An Yash ā 'a Ra bbī Sh ay'ā an ۗ Wasi`a Ra bbī Kulla Sh ay 'in `Ilmāan ۗ 'Afalā Tatadh akkarū na
006-080 ۽ سندس قوم ساڻس تڪرار ڪيو، چيائين ته اوھين الله بابت مونسان ھن حالت ۾ ڇوٿا تڪرار ڪيو جو بيشڪ مونکي سڌي رستي لاتو اٿس جنھن کي ساڻس شريڪ ڪريو ٿا تنھن کان ڪين ڊڄندس پر منھنجي پالڻھار جو ڪجھ (ڪرڻ) گھريو (سو ٿيڻو آھي)، سڀڪا شيء منھنجي پالڻھار جي عِلم ۾ سمائي آھي، پوءِ اوھين ڇونه نصيحت مڃيندا آھيو.
وَحَا جَّهُ قَ وْمُهُ ۚ قَ ا لَ أَتُحَا جُّونِي فِي ا للَّهِ وَقَ د ْ هَدَا نِ ۚ وَلاَ أَخَ ا فُ مَا تُشْر ِكُو نَ بِهِ إِلاَّ أَن ْ يَشَا ءَ رَ بِّي شَيْ ئا ً ۗ وَسِعَ رَ بِّي كُلَّ شَيْ ءٍ عِلْماً ۗ أَفَلاَ تَتَذَكَّرُونَ
Wa Kay fa 'Akh ā fu Mā 'Ash ra ktum Wa Lā Takh āfū na 'Ann akum 'Ash ra ktum Bill āhi Mā Lam Yunazzil Bihi `Alaykum Sulţ ānāan ۚ Fa'ay yu A l-Far īq ay ni 'Aĥaq q u Bil-'Am ni ۖ 'In Kun tum Ta`lamū na
006-081 ۽ جنھن کي الله سان شريڪ ڪريو ٿا تنھن کان ڪئن ڊڄندس ۽ (اوھين) ھن کان نه ٿا ڊڄو اوھين الله ساڻ اھو شريڪ ڪندا آھيو جنھن جي اوھان وٽ ڪا حُجّت لاٿل نه آھي، جيڪڏھن اوھين ڄاڻندا آھيو (ته ٻڌايو ته) ٻنھي ٽولين مان ڪھڙي امن جي وڌيڪ حقدار آھي؟
وَكَيْ فَ أَخَ ا فُ مَا أَشْرَ كْتُمْ وَلاَ تَخَ افُو نَ أَنَّ كُمْ أَشْرَ كْتُمْ بِا للَّ هِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَ انا ً ۚ فَأَيُّ ا لْفَر ِيقَ يْ نِ أَحَقُّ بِا لأَمْنِ ۖ إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُونَ
Al-Ladh ī na 'Āmanū Wa Lam Yalbisū 'Īmānahum Bižulmin 'Ūlā 'ika Lahumu A l-'Am nu Wa Hum Muhtadū na
006-082 جن ايمان آندو ۽ پنھنجي ايمان کي ڪفر سان نه وچڙايو اُنھن لاءِ امن آھي ۽ اُھي ھدايت وارا آھن.
ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُو ا إِيمَانَهُمْ بِظُ لْمٍ أُ وْلَا ئِكَ لَهُمُ ا لأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ
Wa Tilka Ĥujjatunā 'Ātaynāhā 'Ib rā hī ma `Alá Q awmihi ۚ Narfa`u Dara jā tin Man Nash ā 'u ۗ 'Inn a Ra bbaka Ĥakī mun `Alī mun
006-083 ۽ ھي اسان جو دليل آھي جو ابراھيم کي سندس قوم تي (مقابلي لاءِ) ڏنوسون، جنھن کي گھرندا آھيون تنھنکي درجن ۾ مٿاھون ڪندا آھيون، ڇوته تنھنجو پالڻھار حڪمت وارو ڄاڻندڙ آھي.
وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْ رَ اهِي مَ عَلَى قَ وْمِهِ ۚ نَرْفَعُ دَرَ جَا تٍ مَن ْ نَشَا ءُ ۗ إِنّ َ رَ بَّكَ حَكِي مٌ عَلِيمٌ
Wa Wahab nā Lahu~ 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba ۚ Kullāan Hadaynā ۚ Wa Nūĥāan Hadaynā Min Q ab lu ۖ Wa Min Dh urr īyatihi Dāwū da Wa Sulaymā na Wa 'Ayyū ba Wa Yūsufa Wa Mūsá Wa Hārū na ۚ Wa Kadh alika Naj zī A l-Muĥsinī na
006-084 ۽ ابراھيم کي اسحاق ۽ يعقوب عطا ڪيوسون، سڀني کي ھدايت ڪئي سون، ۽ اُن کان اڳ نُوح کي ھدايت ڪئي سون ۽ سندس اولاد مان داؤد کي ۽ سُلَيمان ۽ اَيُّوب ۽ يُوسف ۽ مُوسىٰ ۽ ھارُون کي (ھدايت ڪئي سون)، ۽ اھڙي طرح اسين ڀلارن کي بدلو ڏيندا آھيون.
وَوَهَبْ نَا لَهُ~ ُ إِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ ۚ كُلّاً هَدَيْنَا ۚ وَنُوحاً هَدَيْنَا مِن ْ قَ بْ لُ ۖ وَمِن ْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُو دَ وَسُلَيْمَا نَ وَأَيُّو بَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُو نَ ۚ وَكَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
Wa Zakar īyā Wa Yaĥyá Wa `Īsá Wa 'Ilyā sa ۖ Kullun Mina A ş -Ş āliĥī na
006-085 ۽ ذڪريّا ۽يَحۡيىٰ ۽ عيسىٰ ۽ الياس کي به، جو ھر ھڪ ڀلارن مان ھو.
وَزَكَر ِيَّا وَيَحْيَى وَعِيسَى وَإِلْيَا سَ ۖ كُلٌّ مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Wa 'Ismā`ī la Wa A l-Yasa`a Wa Yūnus Wa Lūţ āan ۚ Wa Kullāan Fađđalnā `Alá A l-`Ālamī na
006-086 ۽ اسماعيل ۽ يَسَعَ ۽ يُونس ۽ لُوط کي به، ۽ سڀني کي جڳ (جي رھندڙن) کان ڀلائي ڏني سون.
وَإِسْمَاعِي لَ وَا لْيَسَعَ وَيُونُس وَلُوط ا ً ۚ وَكُلاّ ً فَضَّ لْنَا عَلَى ا لْعَالَمِينَ
Wa Min 'Ābā 'ihim Wa Dh urr īyātihim Wa 'Ikh wānihim ۖ Wa A j tabaynāhum Wa Hadaynāhum 'Ilá Ş ir āţ in Mustaq ī min
006-087 ۽ سندن پين ڏاڏن ۽ سندن اولاد ۽ سندن ڀائرن مان به، ۽ کين چونڊيوسون ۽ کين سڌي واٽ ڏانھن ھدايت ڪئي سون.
وَمِن ْ آبَا ئِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْ وَانِهِمْ ۖ وَا جْ تَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Dh ālika Hudá A ll āhi Yahdī Bihi Man Yash ā 'u Min `Ibādihi ۚ Wa Law 'Ash ra kū Laĥabiţ a `Anhum Mā Kānū Ya`malū na
006-088 اھا الله جي ھدايت آھي پنھنجن ٻانھن مان جنھن لاءِ گھري تنھن کي ان رستي لائي، ۽ جيڪڏھن (اھي ماڻھو) شرڪ ڪن ھا ته جيڪي ڪمايائون سو کانئن ضرور ناس ٿئي ھا.
ذَلِكَ هُدَى ا للَّ هِ يَهْدِي بِهِ مَن ْ يَشَا ءُ مِن ْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَ كُوا لَحَبِطَ عَنْ هُمْ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na 'Ātaynāhumu A l-Kitā ba Wa A l-Ĥukma Wa A n -Nubūwata ۚ Fa'in Yakfur Bihā Hā 'uulā ' Faq ad Wa Kkalnā Bihā Q awmāan Laysū Bihā Bikāfir ī na
006-089 اِھي اُھي آھن جن کي ڪتاب ۽ حِڪمت ۽ پيغمبري ڏني سون، پوءِ جيڪڏھن ھي ماڻھو (قرآن جي انھن) ڳالھين کي نه مڃين ته بيشڪ اسان ھڪ قوم کي مقرّر ڪيو آھي جي (قرآن جي انھن) ڳالھين جا انڪار ڪندڙ نه ٿيندا.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ آتَيْنَاهُمُ ا لْكِتَا بَ وَا لْحُكْمَ وَا ل نُّ بُوَّةَ ۚ فَإِن ْ يَكْفُرْ بِهَا هَا ؤُلاَء فَقَ د ْ وَكَّلْنَا بِهَا قَ وْما ً لَيْسُوا بِهَا بِكَافِر ِينَ
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na Hadá A ll āhu ۖ Fabihudāhumu A q tadihi ۗ Q ul Lā 'As'alukum `Alay hi 'Aj rā an ۖ 'In Huwa 'Illā Dh ikrá Lil`ālamī na
006-090 اِھي اُھي آھن جن کي الله ھدايت ڪئي آھي پوءِ تون به سندن طريقي جي پيروي ڪر، چؤ ته اوھان کان اُن (پيغام پُھچائڻ) تي ڪو اجورو نٿو گھُران، اِھو قرآن خاص جھانن لاءِ نصيحت آھي.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ هَدَى ا للَّ هُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ ا قْ تَدِهِ ۗ قُ لْ لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ أَجْ را ً ۖ إِن ْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرَ ى لِلْعَالَمِينَ
Wa Mā Q adarū A ll aha Ĥaq q a Q ad r ihi~ 'Idh Q ālū Mā 'An zala A ll āhu `Alá Bash ar in Min Sh ay 'in ۗ Q ul Man 'An zala A l-Kitā ba A l-Ladh ī Jā 'a Bihi Mūsá Nūrā an Wa Hudan Lilnn ā si ۖ Taj `alūnahu Q arā ţ ī sa Tub dūnahā Wa Tukh fū na Kath īr āan ۖ Wa `Ullim tum Mā Lam Ta`lamū 'An tum Wa Lā 'Ābā 'uukum ۖ Q uli A ll ā hu ۖ Th umm a Dh arhum Fī Kh awđihim Yal`abū na
006-091 ۽ اُنھن (يھودين) الله جو سندس شان مطابق قدر نه ڪيو ھن ڪري جو چيائون ته الله ڪنھن ماڻھوءَ تي ڪُجھ نه لاٿو آھي، (اي پيغمبر کين) چؤ ته اُھو ڪتاب ڪنھن لاٿو جيڪو موسىٰ آندو ھو؟ جو ماڻھن لاءِ نُور ۽ ھدايت ھو جنھن کي اوھينجزون جزون ڪريو ٿا اُن جي ڪنھن ڀاڱي کي پڌرو ڪندا آھيو ۽ گھڻو لڪائيندا آھيو، ۽ جيڪي (ڳالھيون) نڪي اوھين ۽ نڪي اوھان جا پيءُ ڏاڏا ڄاڻندا ھئا سي اوھان کي سيکاريون ويون، چؤ ته الله (ڪتاب لاٿو آھي) وري انھن کي سندن اجائي بحث ۾ راند ڪندو ڇڏي ڏي.
وَمَا قَ دَرُوا ا للَّ هَ حَقَّ قَ د ْر ِهِ إِذْ قَ الُوا مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ عَلَى بَشَرٍ مِن ْ شَيْ ءٍ ۗ قُ لْ مَن ْ أَن زَلَ ا لْكِتَا بَ ا لَّذِي جَا ءَ بِهِ مُوسَى نُورا ً وَهُد ى ً لِلنّ َا سِ ۖ تَجْ عَلُونَهُ قَ رَ اطِ ي سَ تُبْ دُونَهَا وَتُخْ فُو نَ كَثِير ا ً ۖ وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُو ا أَنْ تُمْ وَلاَ آبَا ؤُكُمْ ۖ قُ لِ ا للَّ هُ ۖ ثُمّ َ ذَرْهُمْ فِي خَ وْضِ هِمْ يَلْعَبُونَ
Wa Hadh ā Kitā bun 'An zalnā hu Mubāra kun Muş addiq u A l-Ladh ī Bay na Yaday hi Wa Litun dh ir a 'Umm a A l-Q urá Wa Man Ĥawlahā Wa ۚ A l-Ladh ī na Yu'uminū na Bil-'Ākh ira ti Yu'uminū na Bihi ۖ Wa Hum `Alá Ş alātihim Yuĥāfižū na
006-092 ۽ ھي ڪتاب آھي جو ان کي برڪت وارو جيڪي اُن کان اڳ آھن تن کي سچو ڪندڙ لاٿوسون ھن لاءِ ته (تون) مڪّي وارن ۽ سندس آس پاس وارن کي ڊيڄارين، ۽ جيڪي آخرت کي مڃيندا آھن سي اُن (قرآن) کي مڃيندا آھن ۽ اُھي پنھنجي نمازن جي سنڀال ڪندا آھن.
وَهَذَا كِتَا بٌ أَن زَلْنَا هُ مُبَارَ كٌ مُصَ دِّقُ ا لَّذِي بَيْ نَ يَدَيْ هِ وَلِتُن ذِر َ أُمّ َ ا لْقُ رَ ى وَمَن ْ حَوْلَهَا ۚ وَا لَّذِي نَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ يُؤْمِنُو نَ بِهِ ۖ وَهُمْ عَلَى صَ لاَتِهِمْ يُحَافِظُ ونَ
Wa Man 'Ažlamu Mimm ani A ftará `Alá A ll āhi Kadh ibāan 'Aw Q ā la 'Ūĥiya 'Ilay ya Wa Lam Yū ĥa 'Ilay hi Sh ay 'un Wa Man Q ā la Sa'un zilu Mith la Mā 'An zala A ll āhu ۗ Wa Law Tará 'Idh i A ž-Ž ālimū na Fī Gh amar ā ti A l-Maw ti Wa A l-Malā 'ikatu Bāsiţ ū 'Aydīhim 'Akh r ijū 'An fusakumu ۖ A l-Yaw ma Tuj zaw na `Adh ā ba A l-Hū ni Bimā Kun tum Taq ūlū na `Alá A ll āhi Gh ay ra A l-Ĥaq q i Wa Kun tum `An 'Āyātihi Tastakbirū na
006-093 ۽ اُن کان وڌيڪ ظالم ڪير آھي جيڪو الله تي ڪوڙو ٺاھ ٺاھي يا چوي ته مون ڏانھن وحي ڪيو ويو آھي ۽ ڏانھنس ڪُجھ به وحي نه ڪيو ويو ھجي يا چوي ته جئن الله (ڪتاب) نازل ڪيو آھي تئن آءٌ (به) ڪتاب نازل ڪندس، ۽ (اي پيغمبر) جيڪڏھن ڏسين (ته جيڪر عجب لڳيئي) جڏھن ظالم موت جي سڪراتين ۾ ھوندا ۽ ملائڪ پنھنجن ھٿن کي ڊگھو ڪندا، (۽ چوندا ته) پنھنجن ساھن کي ٻاھر ڪڍو، اڄ اوھان کي خواري واري عذاب جي سزا انھيءَ سببان ڏني ويندي جو اوھين الله تي ناحق چوندا ھيؤ ۽ سندس آيتن کان وڏائي ڪندا ھيؤ.
وَمَن ْ أَظْ لَمُ مِمَّ نِ ا فْتَرَ ى عَلَى ا للَّ هِ كَذِباً أَوْ قَ ا لَ أُ وحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُو حَ إِلَيْ هِ شَيْ ءٌ وَمَن ْ قَ ا لَ سَأُن زِلُ مِثْلَ مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ ۗ وَلَوْ تَرَ ى إِذِ ا ل ظَّ الِمُو نَ فِي غَ مَرَ ا تِ ا لْمَوْ تِ وَا لْمَلاَئِكَةُ بَاسِطُ و ا أَيْدِيهِمْ أَخْ ر ِجُو ا أَن فُسَكُمُ ۖ ا لْيَوْ مَ تُجْ زَوْ نَ عَذَا بَ ا لْهُو نِ بِمَا كُن تُمْ تَقُ ولُو نَ عَلَى ا للَّ هِ غَ يْ رَ ا لْحَقِّ وَكُن تُمْ عَن ْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ
Wa Laq ad Ji'tumūnā Furā dá Kamā Kh alaq nākum 'Awwala Marra tin Wa Tara ktum Mā Kh awwalnākum Warā 'a Ž uhūr ikum ۖ Wa Mā Nará Ma`akum Sh ufa`ā 'akumu A l-Ladh ī na Za`am tum 'Ann ahum Fīkum Sh ura kā 'u ۚ Laq ad Taq aţ ţ a`a Baynakum Wa Đ alla `An kum Mā Kun tum Taz`umū na
006-094 ۽ بيشڪ اسان وٽ (ائين) ھڪ ھڪ ٿي آيؤ جئن اوھان کيپھرين ڀيري پيدا ڪيو ھوسون ۽ جيڪي اوھان کي عطا ڪيو ھوسون سو اوھان پنھنجين پٺين پوءِ تان ڇڏي ڏنو، ۽ اوھان جا سفارش ڪندڙ اوھان سان نه ٿا ڏسون جن کي اوھين پنھنجن (احتياجن پوري ڪرڻ) ۾ (الله سان) شريڪ ڀائيندا ھيؤ، بيشڪ اوھان جو پاڻ ۾ ڳانڍاپو ڇنو ۽ جن کي اوھين ڀائيندا ھيؤ سي اوھان کان ڀُلجي ويا.
وَلَقَ د ْ جِئْتُمُونَا فُرَ ادَى كَمَا خَ لَقْ نَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّ ةٍ وَتَرَ كْتُمْ مَا خَ وَّلْنَاكُمْ وَرَا ءَ ظُ هُور ِكُمْ ۖ وَمَا نَرَ ى مَعَكُمْ شُفَعَا ءَكُمُ ا لَّذِي نَ زَعَمْتُمْ أَنَّ هُمْ فِيكُمْ شُرَ كَا ءُ ۚ لَقَ د ْ تَقَ طَّ عَ بَيْنَكُمْ وَضَ لَّ عَن كُمْ مَا كُن تُمْ تَزْعُمُونَ
'Inn a A ll āha Fāliq u A l-Ĥabbi Wa A n -Nawá ۖ Yukh r iju A l-Ĥay ya Mina A l-Mayyiti Wa Mukh r iju A l-Mayyiti Mina A l-Ĥay yi ۚ Dh alikumu A ll āhu ۖ Fa'ann á Tu'ufakū na
006-095 الله ٻج ۽ ڪڪڙيءَ کي ڦٽائيندڙ آھي، مُئي مان جيئرو ڪڍندو آھي ۽ جيئري مان مُئو ڪڍندڙ آھي، اُھو (ئي) الله آھي پوءِ اوھين ڪيڏانھن ڀلايا ويندا آھيو.
إِنّ َ ا للَّ هَ فَالِقُ ا لْحَبِّ وَا ل نَّ وَى ۖ يُخْ ر ِجُ ا لْحَيَّ مِنَ ا لْمَيِّتِ وَمُخْ ر ِجُ ا لْمَيِّتِ مِنَ ا لْحَيِّ ۚ ذَلِكُمُ ا للَّ هُ ۖ فَأَنَّ ى تُؤْفَكُونَ
Fāliq u A l-'Iş bā ĥi Wa Ja`ala A l-Lay la Sakanāan Wa A sh -Sh am sa Wa A l-Q amara Ĥusbānāan ۚ Dh ālika Taq dī r u A l-`Azī zi A l-`Alī mi
006-096 پرھ کي ڦٽائيندڙ آھي، ۽ رات کي آرام ۽ سج ۽ چنڊ کي (وقتن جي) حساب لاءِ (پيدا) ڪيائين، اھو اندازو (الله) غالب ڄاڻندڙ ٺاھيو آھي.
فَالِقُ ا لإِصْ بَا حِ وَجَعَلَ ا ل لَّيْ لَ سَكَنا ً وَا ل شَّمْسَ وَا لْقَ مَرَ حُسْبَانا ً ۚ ذَلِكَ تَقْ دِي رُ ا لْعَزِي زِ ا لْعَلِيمِ
Wa Huwa A l-Ladh ī Ja`ala Lakumu A n -Nujū ma Litahtadū Bihā Fī Ž ulumā ti A l-Barr i Wa A l-Baĥr i ۗ Q ad Faş ş alnā A l-'Āyā ti Liq aw min Ya`lamū na
006-097 ۽ اُھو (الله) آھي جنھن تارن کي اوھان لاءِ ھن ڪري (پيدا) ڪيو ته پٽن ۽ دريائن جي اونداھين ۾ واٽون لھو، بيشڪ ڄاڻندڙ قوم لاءِ نشانيون (کولي) بيان ڪيون سون.
وَهُوَ ا لَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ا ل نُّ جُو مَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُ لُمَا تِ ا لْبَرِّ وَا لْبَحْر ِ ۗ قَ د ْ فَصَّ لْنَا ا لآيَا تِ لِقَ وْ مٍ يَعْلَمُونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī 'An sh a'akum Min Nafsin Wāĥidatin Famustaq arru n Wa Mustawda`un ۗ Q ad Faş ş alnā A l-'Āyā ti Liq aw min Yafq ahūn
006-098 ۽ اُھو (الله) آھي جنھن اوھان کي ھِڪ جِيءَ مان پيدا ڪيو پوءِ (اوھان لاءِ) ٽڪڻ جو ھنڌ ۽ سانڀڻ جي جاءِ ڪيائين، بيشڪ سمجھندڙ ٽولي لاءِ نشانيون (کولي) بيان ڪيون سون.
وَهُوَ ا لَّذِي أَن شَأَكُمْ مِن ْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَ رٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَ د ْ فَصَّ لْنَا ا لآيَا تِ لِقَ وْ مٍ يَفْقَ هُون
Wa Huwa A l-Ladh ī 'An zala Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'akh ra j nā Bihi Nabā ta Kulli Sh ay 'in Fa'akh ra j nā Minhu Kh ađir āan Nukh r iju Minhu Ĥabbāan Mutarā kibāan Wa Mina A n -Nakh li Min Ţ al`ihā Q in wā nun Dāniyatun Wa Jann ā tin Min 'A`nā bin Wa A z-Zaytū na Wa A r-Ru mm ā na Mush tabihāan Wa Gh ay ra Mutash ābihin ۗ A n žurū 'Ilá Th amar ihi~ 'Idh ā 'Ath mara Wa Yan`ihi~ ۚ 'Inn a Fī Dh ālikum La'ā yā tin Liq aw min Yu'uminū na
006-099 ۽ اُھو (الله) آھي جنھن آسمان مان پاڻي وسايو، پوءِ اُن سان ھر شي جا اوڀڙ ڄماياسون پوءِ اُن مان ساوڪ کيڪڍيوسون پوءِ منجھانئس (سنگن ۾) گڏيل داڻا ڪڍون ٿا، ۽ کجيءَ جي چپڙن مان گوشا لڙڪيل ۽ ڊاکن جا باغ ۽ زيتون ۽ ڏاڙھون ھڪ ٻئي جھڙا ۽ ڌار ڌار (پيدا ڪياسون)، جڏھن ڦرجن ته سندن ڦر ۽ ان جي پچڻ ڏانھن نھاريو، ڇوته اُن ۾ مڃيندڙ ٽولي لاءِ ضروري نشانيون آھن.
وَهُوَ ا لَّذِي أَن زَلَ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً فَأَخْ رَ جْ نَا بِهِ نَبَا تَ كُلِّ شَيْ ءٍ فَأَخْ رَ جْ نَا مِنْ هُ خَ ضِ ر ا ً نُخْ ر ِجُ مِنْ هُ حَبّا ً مُتَرَ اكِبا ً وَمِنَ ا ل نَّ خْ لِ مِن ْ طَ لْعِهَا قِ نْ وَا نٌ دَانِيَةٌ وَجَنّ َا تٍ مِن ْ أَعْنَا بٍ وَا ل زَّيْتُو نَ وَا ل رُّمّ َا نَ مُشْتَبِها ً وَغَ يْ رَ مُتَشَابِهٍ ۗ ا ن ظُ رُو ا إِلَى ثَمَر ِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْ عِهِ ۚ إِنّ َ فِي ذَلِكُمْ لَآيَا تٍ لِقَ وْ مٍ يُؤْمِنُونَ
Wa Ja`alū Lill ā h Sh ura kā 'a A l-Jinn a Wa Kh alaq ahum ۖ Wa Kh ara q ū Lahu Banī na Wa Banā tin Bigh ay r i `Ilmin ۚ Sub ĥānahu Wa Ta`ālá `Amm ā Yaş ifū na
006-100 ۽ (ڪافرن) جنن کي الله سان شريڪ بڻايو آھي ھن ھوندي جو کين (الله) خلقيو آھي ۽ اُن لاءِ بي علميءَ سان پُٽ ۽ ڌيئرون ٺاھيون اٿن، اھو پاڪ آھي ۽ جيڪي بيان ڪندا آھن تنھن کان مٿاھون آھي.
وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَ كَا ءَ ا لْجِنّ َ وَخَ لَقَ هُمْ ۖ وَخَ رَ قُ وا لَهُ بَنِي نَ وَبَنَا ت ٍ بِغَ يْ ر ِ عِلْمٍ ۚ سُبْ حَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّ ا يَصِ فُونَ
Badī `u A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۖ 'Ann á Yakū nu Lahu Waladun Wa Lam Takun Lahu Ş āĥibatun ۖ Wa Kh alaq a Kulla Sh ay 'in ۖ Wa Huwa Bikulli Sh ay 'in `Alī mun
006-101 آسمانن ۽ زمين جو بڻائيندڙ آھي، انھيءَ کي اولاد جو احتياج ڪئن ٿيندو؟ ۽ اُن کي زال (جو احتياج) نه آھي، ۽ سڀڪا شي (پاڻ) خلقيائين، ۽ اُھو سڀڪنھن شي کي ڄاڻندڙ آھي.
بَدِي عُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۖ أَنَّ ى يَكُو نُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن ْ لَهُ صَ احِبَةٌ ۖ وَخَ لَقَ كُلَّ شَيْ ءٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ
Dh alikumu A ll āhu Ra bbukum ۖ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۖ Kh āliq u Kulli Sh ay 'in Fā`budū hu ۚ Wa Huwa `Alá Kulli Sh ay 'in Wa Kī lun
006-102 اھو اوھان جو پالڻھار آھي، اُن کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي، سڀڪنھن شي کي پيدا ڪندڙ آھي تنھنڪري سندس عبادت ڪريو، ۽ اُھو سڀڪنھن شي کي سنڀاليندڙ آھي.
ذَلِكُمُ ا للَّ هُ رَ بُّكُمْ ۖ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۖ خَ الِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ فَاعْبُدُو هُ ۚ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ وَكِيلٌ
Lā Tud r ikuhu A l-'Ab ş ā ru Wa Huwa Yud r iku A l-'Ab ş ā ra ۖ Wa Huwa A l-Laţ ī fu A l-Kh abīr
006-103 (دنيا ۾) اکيون کيس ڏسي نه سگھنديون ۽ اُھو اکين کي ڏسندو آھي، ۽ اُھو باريڪ بين خبر رکندڙ آھي.
لاَ تُد ْر ِكُهُ ا لأَبْ صَ ا رُ وَهُوَ يُد ْر ِكُ ا لأَبْ صَ ا رَ ۖ وَهُوَ ا ل لَّطِ ي فُ ا لْخَ بِ ير
Q ad Jā 'akum Baş ā 'ir u Min Ra bbikum ۖ Faman 'Ab ş ara Falinafsihi ۖ Wa Man `Amiya Fa`alayhā ۚ Wa Mā 'Anā `Alaykum Biĥafīžin
006-104 بيشڪ اوھان جي پالڻھار کان اوھان وٽ نشان آيا آھن، پوءِ جنھن ڏٺو (يعني سمجھيو) تنھن پاڻ لاءِ (نفع) ڪمايو، ۽ جيڪو انڌو ٿيو تنھن تي ان جو نقصان آھي،۽ (اي پيغمبر چؤ ته) آءٌ اوھان تي نگھبان نه آھيان.
قَ د ْ جَا ءَكُمْ بَصَ ا ئِر ُ مِن ْ رَ بِّكُمْ ۖ فَمَن ْ أَبْ صَ رَ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ
Wa Kadh alika Nuş arr ifu A l-'Āyā ti Wa Liyaq ūlū Dara sta Wa Linubayyinahu Liq aw min Ya`lamū na
006-105 ۽ اھڙي طرح طرحين طرحين دليل بيان ڪريون ٿا ۽ ھن لاءِ متان چون ته تون پڙھيو آھين ۽ ھن لاءِ ته ھن (دين) کي اُنھيءَ قوم لاءِ پڌرو ڪريون جي ڄاڻن ٿا.
وَكَذَلِكَ نُصَ رِّفُ ا لآيَا تِ وَلِيَقُ ولُوا دَرَ سْتَ وَلِنُبَيِّنَهُ لِقَ وْ مٍ يَعْلَمُونَ
A ttabi` Mā 'Ūĥiya 'Ilay ka Min Ra bbika ۖ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۖ Wa 'A`r iđ `Ani A l-Mush r ikī na
006-106 (اي پيغمبر) جيڪي تنھنجي پالڻھار وٽان توڏانھن وحي ڪيو ويو آھي تنھنجي تابعداري ڪر، اُن کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي، ۽ مُشرڪن کان مُنھن موڙ.
ا تَّبِعْ مَا أُ وحِيَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ ۖ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۖ وَأَعْر ِضْ عَنِ ا لْمُشْر ِكِينَ
Wa Law Sh ā 'a A ll āhu Mā 'Ash ra kū ۗ Wa Mā Ja`alnā ka `Alayhim Ĥafīžāan ۖ Wa Mā 'An ta `Alayhim Biwakī lin
006-107 ۽ جيڪڏھن الله گُھري ھا ته شرڪ نه ڪن ھا، ۽ توکي مٿن نگھبان نه ڪيو اٿئون، ۽ نڪي تون مٿن ڪو نظر ڪندڙ آھين.
وَلَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ مَا أَشْرَ كُوا ۗ وَمَا جَعَلْنَا كَ عَلَيْهِمْ حَفِيظ ا ً ۖ وَمَا أَنْ تَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ
Wa Lā Tasubbū A l-Ladh ī na Yad `ū na Min Dū ni A ll ā hi Fayasubbū A ll aha `Ad wan Bigh ay r i `Ilmin ۗ Kadh ālika Zayyann ā Likulli 'Umm atin `Amalahum Th umm a 'Ilá Ra bbihim Marji`uhum Fayunabbi'uhum Bimā Kānū Ya`malū na
006-108 (اي مسلمانؤ) جن کي (مُشرڪ) الله کانسواءِ سڏيندا آھن تن کي گاريون نه ڏيو جي متان (اُھي) بي سمجھائي جي ڪري دشمنيءَ کان الله کي ڳالھائين، اھڙي طرح ھر ٽوليءَ لاءِ سندن ڪم سينگارياسون، وري سندن پالڻھار ڏانھن سندن موٽڻ آھي پوءِ جيڪي ڪندا آھن تنھن جي کين سُڌ ڏيندو.
وَلاَ تَسُبُّوا ا لَّذِي نَ يَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ فَيَسُبُّوا ا للَّ هَ عَد ْوا ً بِغَ يْ ر ِ عِلْمٍ ۗ كَذَلِكَ زَيَّنَّ ا لِكُلِّ أُمَّ ةٍ عَمَلَهُمْ ثُمّ َ إِلَى رَ بِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa 'Aq samū Bill āhi Jahda 'Aymānihim La'in Jā 'at/hum 'Āyatun Layu'uminunn a Bihā ۚ Q ul 'Inn amā A l-'Āyā tu `In da A ll āhi ۖ Wa Mā Yush `iru kum 'Ann ahā 'Idh ā Jā 'at Lā Yu'uminū na
006-109 ۽ ڪافر پنھنجي سخت سُنھن سان الله جو قسم کڻندا آھن ته وٽن جيڪڏھن ڪو معجزو اچي ته ان کي ضرور مڃيندا، چؤ ته مُعجزا ته (خاص) الله وٽ آھن (اي مسلمانؤ) اوھان کي ڪنھن سمجھايو آھي ته اُھي مڃيندا (سو معجزا وٽن) جڏھن آيا ته به نه مڃيندا؟
وَأَقْ سَمُوا بِا للَّ هِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن ْ جَا ءَتْهُمْ آيَة ٌ لَيُؤْمِنُنّ َ بِهَا ۚ قُ لْ إِنَّ مَا ا لآيَا تُ عِنْ دَ ا للَّ هِ ۖ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّ هَا إِذَا جَا ءَتْ لاَ يُؤْمِنُونَ
Wa Nuq allibu 'Af'idatahum Wa 'Ab ş āra hum Kamā Lam Yu'uminū Bihi~ 'Awwala Marra tin Wa Nadh aru hum Fī Ţ ugh yānihim Ya`mahū na
006-110 ۽ سندن دلين کي ۽ سندن اکين کيڦيرائينداسون جئن ان کي پھرين ڀيري نه مڃيائون ۽ کين سندين گُمراھي ۾ حيران ٿيل ڇڏينداسون.
وَنُقَ لِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْ صَ ارَ هُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّ ةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي طُ غْ يَانِهِمْ يَعْمَهُونَ
Wa Law 'Ann anā Nazzalnā 'Ilayhimu A l-Malā 'ikata Wa Kallamahumu A l-Mawtá Wa Ĥash arnā `Alayhim Kulla Sh ay 'in Q ubulāan Mā Kānū Liyu'uminū 'Illā 'An Yash ā 'a A ll āhu Wa Lakinn a 'Akth ara hum Yaj halū na
006-111 ۽ جيڪڏھن انھن تي اسين ملائڪ لاھيون ھا ۽ ساڻن مُئا (به) ڳالھائين ھا ۽ ھر شيء سندن آمھون سامھون ڪري گڏ (به) ڪريون ھا ته به الله جي گھُر کانسواءِ ڪڏھن ايمان نه آڻين ھا پر اُنھن مان گھڻا بي سمجھائي ڪن ٿا.
وَلَوْ أَنَّ نَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ ا لْمَلاَئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ ا لْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْ ءٍ قُ بُلا ً مَا كَانُوا لِيُؤْمِنُو ا إِلاَّ أَن ْ يَشَا ءَ ا للَّ هُ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ هُمْ يَجْ هَلُونَ
Wa Kadh alika Ja`alnā Likulli Nabī yin `Adūwāan Sh ayāţ ī na A l-'In si Wa A l-Jinn i Yūĥī Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin Zukh ru fa A l-Q aw li Gh urūrā an ۚ Wa Law Sh ā 'a Ra bbuka Mā Fa`alū hu ۖ Fadh arhum Wa Mā Yaftarū na
006-112 ۽ اھڙي طرح ھر ڪنھن پيغمبر لاءِ ماڻھن ۽ جنن مان شيطان ويري بڻاياسون (ته پاڻ ۾) ھڪ ٻئي کي وسوسو وجھي ڳالھ جي مُلَمَّعۡ سان ٺڳين، ۽ جيڪڏھن تنھنجو پالڻھار گھُري ھا ته اھو ڪم نه ڪن ھا تنھنڪري کين ۽ جيڪي ٺاہ ٺاھيندا تنھن کي ڇڏي (ڏي).
وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّا ً شَيَاطِ ي نَ ا لإِن سِ وَا لْجِنّ ِ يُوحِي بَعْضُ هُمْ إِلَى بَعْض ٍ زُخْ رُفَ ا لْقَ وْ لِ غُ رُورا ً ۚ وَلَوْ شَا ءَ رَ بُّكَ مَا فَعَلُو هُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ
Wa Litaş gh á 'Ilay hi 'Af'idatu A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ira ti Wa Liyarđaw hu Wa Liyaq tar ifū Mā Hum Muq tar ifū na
006-113 ۽ (ھن لاءِ وسوسو وجھندا آھن) ته جيڪي آخرت کي نه مڃيندا آھن تن جون دليون ڏانھس لڙن ۽ ان کي پسند ڪن ۽ (ھن لاءِ) ته اُھي جيڪي ڪم ڪندڙ آھن سي ڪندا رھن.
وَلِتَصْ غَ ى إِلَيْ هِ أَفْئِدَةُ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ وَلِيَرْضَ وْ هُ وَلِيَقْ تَر ِفُوا مَا هُمْ مُقْ تَر ِفُونَ
'Afagh ay ra A ll āhi 'Ab tagh ī Ĥakamāan Wa Huwa A l-Ladh ī 'An zala 'Ilaykumu A l-Kitā ba Mufaş ş alāan Wa ۚ A l-Ladh ī na 'Ātaynāhumu A l-Kitā ba Ya`lamū na 'Ann ahu Munazzalun Min Ra bbika Bil-Ĥaq q i ۖ Falā Takūnann a Mina A l-Mum tar ī na
006-114 (اي پيغمبر چؤ ته) الله ڌاران ٻيو فيصلو ڪندڙ ھن ھوندي ڇو گُھران؟ جو اُنھيءَ اوھان ڏانھن کولي بيان ڪندڙ ڪتاب لاٿو آھي، ۽ جن کي ڪتاب (توريت) ڏنوسون سي (چڱي طرح) ڄاڻندا آھن ته اُھو تنھنجي پالڻھار کان جائي لاٿل آھي تنھنڪري تون شڪ ڪندڙن مان مور نه ٿج.
أَفَغَ يْ رَ ا للَّ هِ أَبْ تَغِ ي حَكَما ً وَهُوَ ا لَّذِي أَن زَلَ إِلَيْكُمُ ا لْكِتَا بَ مُفَصَّ لا ً ۚ وَا لَّذِي نَ آتَيْنَاهُمُ ا لْكِتَا بَ يَعْلَمُو نَ أَنَّ هُ مُنَزَّلٌ مِن ْ رَ بِّكَ بِا لْحَقِّ ۖ فَلاَ تَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمُمْتَر ِينَ
Wa Tamm at Kalimatu Ra bbika Ş id q āan Wa `Ad lāan ۚ Lā Mubaddila Likalimātihi ۚ Wa Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
006-115 ۽ تنھنجي پالڻھار جو سخن سچائي ۽ انصاف ۾ پورو آھي، سندسسخنن کي ڪو مٽائيندڙ نه آھي، ۽ اُھو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
وَتَمَّ تْ كَلِمَةُ رَ بِّكَ صِ د ْق ا ً وَعَد ْلا ً ۚ لاَ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Wa 'In Tuţ i` 'Akth ara Man Fī A l-'Arđi Yuđillū ka `An Sabī li A ll ā hi ۚ 'In Yattabi`ū na 'Illā A ž-Ž ann a Wa 'In Hum 'Illā Yakh ru ş ū na
006-116 ۽ جيڪڏھن زمين وارن (ماڻھن) مان گھڻن (يعني ڪافرن) جو چيو مڃيندين ته توکي الله جي واٽ کان ڀُلائيندا، (اُھي) رڳو گمان تي ھلندا آھن ۽ اُھي رڳو اٽڪل ھڻندا آھن.
وَإِن ْ تُطِ عْ أَكْثَرَ مَن ْ فِي ا لأَرْضِ يُضِ لُّو كَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ ۚ إِن ْ يَتَّبِعُو نَ إِلاَّ ا ل ظَّ نّ َ وَإِن ْ هُمْ إِلاَّ يَخْ رُصُ ونَ
'Inn a Ra bbaka Huwa 'A`lamu Man Yađillu `An Sabīlihi ۖ Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadī na
006-117 بيشڪ تنھنجو پالڻھار اُنھن کي (به) چڱو ڄاڻندڙ آھي جيڪي سندس واٽ کان ڀُلا، ۽ اُھو ھدايت وارن کي (به) چڱو ڄاڻندڙ آھي.
إِنّ َ رَ بَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن ْ يَضِ لُّ عَن ْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِا لْمُهْتَدِينَ
Fakulū Mimm ā Dh ukir a A smu A ll āhi `Alay hi 'In Kun tum Bi'āyātihi Mu'uminī na
006-118 پوءِ جيڪڏھن اوھين سندس آيتن کي مڃيندا آھيو ته جنھن تي الله جو نالو ياد ڪجي تنھن مان کائو.
فَكُلُوا مِمَّ ا ذُكِر َ ا سْمُ ا للَّ هِ عَلَيْ هِ إِن ْ كُن تُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ
Wa Mā Lakum 'Allā Ta'kulū Mimm ā Dh ukir a A smu A ll āhi `Alay hi Wa Q ad Faş ş ala Lakum Mā Ĥarra ma `Alaykum 'Illā Mā A đţ ur ir tum 'Ilay hi ۗ Wa 'Inn a Kath īr āan Layuđillū na Bi'ahwā 'ihim Bigh ay r i `Ilmin ۗ 'Inn a Ra bbaka Huwa 'A`lamu Bil-Mu`tadī na
006-119 ۽ اوھان کي ڇا (ٿيو) آھي جو جنھن (شيء) تي الله جو نالو ياد ڪجي تنھن مان نه کائيندا آھيو ھن ھوندي جو جيڪي (شيون) الله اوھان تي حرام ڪيون آھن سي اوھان لاءِ بيشڪ بيان ڪيون اٿس؟ پر جنھن (حرام جي کائڻ) لاءِ اوھين لاچار ٿيو (سو به روا آھي) ۽ گھڻا اڻ ڄاڻائيءَ سان پنھنجن سَڌن سببان ضرور ڀلائين ٿا، ڇوته تنھنجو پالڻھار حد کان لنگھندڙن کي چڱي طرح ڄاڻندڙ آھي.
وَمَا لَكُمْ أَلاَّ تَأْكُلُوا مِمَّ ا ذُكِر َ ا سْمُ ا للَّ هِ عَلَيْ هِ وَقَ د ْ فَصَّ لَ لَكُمْ مَا حَرَّ مَ عَلَيْكُمْ إِلاَّ مَا ا ضْ طُ ر ِر ْتُمْ إِلَيْ هِ ۗ وَإِنّ َ كَثِير ا ً لَيُضِ لُّو نَ بِأَهْوَا ئِهِمْ بِغَ يْ ر ِ عِلْمٍ ۗ إِنّ َ رَ بَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِا لْمُعْتَدِينَ
Wa Dh arū Ž āhir a A l-'Ith mi Wa Bāţ inahu~ ۚ 'Inn a A l-Ladh ī na Yaksibū na A l-'Ith ma Sayuj zaw na Bimā Kānū Yaq tar ifū na
006-120 ۽ ظاھري گناہ ۽ باطني گناہ (سڀ طرح) ڇڏي ڏيو، جيڪي گناہ ڪندا آھن سي جيڪي ڪن ٿا تنھن سببان سگھو سزا ڏبين.
وَذَرُوا ظَ اهِر َ ا لإِثْمِ وَبَاطِ نَهُ~ ُ ۚ إِنّ َ ا لَّذِي نَ يَكْسِبُو نَ ا لإِثْمَ سَيُجْ زَوْ نَ بِمَا كَانُوا يَقْ تَر ِفُونَ
Wa Lā Ta'kulū Mimm ā Lam Yudh kar i A smu A ll āhi `Alay hi Wa 'Inn ahu Lafisq un ۗ Wa 'Inn a A sh -Sh ayāţ ī na Layūĥū na 'Ilá 'Awliyā 'ihim Liyujādilūkum ۖ Wa 'In 'Aţ a`tumūhum 'Inn akum Lamush r ikū na
006-121 ۽ جنھن (شيء) تي الله جو نالو ياد نه ڪجي تنھن مان نه کائو جو اُھو (کائڻ) ضرور گُناہ آھي، ۽ شيطانپنھنجن يارن کي ھن لاءِ وسوسو وجھندا آھن ته اوھان سان جھيڙو ڪن، ۽ جيڪڏھن سندن چيو مڃيندؤ ته اوھين (به) ضرور مشرڪ ٿيندؤ.
وَلاَ تَأْكُلُوا مِمَّ ا لَمْ يُذْكَر ِ ا سْمُ ا للَّ هِ عَلَيْ هِ وَإِنَّ هُ لَفِسْق ٌ ۗ وَإِنّ َ ا ل شَّيَاطِ ي نَ لَيُوحُو نَ إِلَى أَوْلِيَا ئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِن ْ أَطَ عْتُمُوهُمْ إِنَّ كُمْ لَمُشْر ِكُونَ
'Awaman Kā na Maytāan Fa'aĥyaynā hu Wa Ja`alnā Lahu Nūrā an Yam sh ī Bihi Fī A n -Nā si Kaman Math aluhu Fī A ž-Ž ulumā ti Lay sa Bikh ār ijin Minhā ۚ Kadh ālika Zuyyina Lilkāfir ī na Mā Kānū Ya`malū na
006-122 جيڪو مئل ھو تنھن کي جياريوسون ۽ اُن لاءِ سوجھرو ڪيوسون جنھن سان ماڻھن ۾ گھُمي ٿو اُھو اُن جي مثال جھڙو آھي ڇا جيڪو اونداھين ۾ آھي منجھانئس نڪرڻ وارو نه آھي، اھڙي طرح ڪافر جيڪي ڪندا آھن سو انھن لاءِ سينگاريو ويو آھي.
أَوَمَن ْ كَا نَ مَيْتا ً فَأَحْيَيْنَا هُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورا ً يَمْشِي بِهِ فِي ا ل نّ َا سِ كَمَن ْ مَثَلُهُ فِي ا ل ظُّ لُمَا تِ لَيْ سَ بِخَ ار ِجٍ مِنْ هَا ۚ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِر ِي نَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa Kadh alika Ja`alnā Fī Kulli Q aryatin 'Akābir a Muj r imīhā Liyam kurū Fīhā ۖ Wa Mā Yam kurū na 'Illā Bi'an fusihim Wa Mā Yash `urū na
006-123 ۽ اھڙي طرح ھر ڳوٺ ۾ اُنھي (ڳوٺ) جا وڏيرا ھن لاءِ بدڪار ڪياسون ته اُن (ڳوٺ) ۾ فساد وجھندا رھن، ۽ (اُھي) پاڻ کانسواءِ ٻئي ڪنھن لاءِ فساد نه ڪندا آھن ۽ نه ڄاڻندا آھن.
وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَ رْيَةٍ أَكَابِر َ مُجْ ر ِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُو نَ إِلاَّ بِأَن فُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ
Wa 'Idh ā Jā 'at/hum 'Āyatun Q ālū Lan Nu'umina Ĥattá Nu'utá Mith la Mā 'Ūtiya Ru sulu A ll āhi ۘ A ll ā hu 'A`lamu Ĥay th u Yaj `alu R isālatahu ۗ Sayuş ī bu A l-Ladh ī na 'Aj ra mū Ş agh ā ru n `In da A ll āhi Wa `Adh ā bun Sh adī dun Bimā Kānū Yam kurū na
006-124 ۽ جڏھن وٽن ڪا آيت ايندي آھي (ته) چوندا آھن ته جھڙي (پيغمبري) الله جي پيغمبرن کي ڏني وئي آھي تھڙي جيستائين اسان کي (نه) ڏني ويندي تيسين ڪڏھن نه مڃينداسون، الله جنھن ھنڌ پنھنجي پيغمبري کي موڪلي (سو ھنڌ) چڱو ڄاڻندڙ آھي، جن ڏوہ ڪيو تن کي الله وٽان خواري ۽ سخت عذاب انھي ڪري سگھو پھچندو جو شرارتون ڪندا آھن.
وَإِذَا جَا ءَتْهُمْ آيَةٌ قَ الُوا لَن ْ نُؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُ وتِيَ رُسُلُ ا للَّ هِ ۘ ا للَّ هُ أَعْلَمُ حَيْ ثُ يَجْ عَلُ ر ِسَالَتَهُ ۗ سَيُصِ ي بُ ا لَّذِي نَ أَجْ رَ مُوا صَ غَ ا رٌ عِنْ دَ ا للَّ هِ وَعَذَا بٌ شَدِي دٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ
Faman Yur idi A ll ā hu 'An Yahdiyahu Yash ra ĥ Ş ad ra hu Lil'islā mi ۖ Wa Man Yur id 'An Yuđillahu Yaj `al Ş ad ra hu Đ ayyiq āan Ĥara jāan Ka'ann amā Yaş ş a``adu Fī A s-Samā 'i ۚ Kadh ālika Yaj `alu A ll āhu A r-R ij sa `Alá A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na
006-125 پوءِ الله جنھن کي گھرندو آھي ته ھدايت ڪري تنھن جو سينو اسلام لاءِ ڪشادو ڪندو آھي، ۽ جنھن کي ڀلائڻ گھرندو آھي تنھن جي سيني کي اھڙو سخت سوڙھو ڪندو آھي جو ڄڻڪ آسمان تي چڙھي ٿو،جيڪي نه مڃيندا آھن تن تي الله اھڙي پليتي رکندو آھي.
فَمَن ْ يُر ِدِ ا للَّ هُ أَن ْ يَهدِيَهُ يَشْرَ حْ صَ د ْرَ هُ لِلإِسْلاَمِ ۖ وَمَن ْ يُر ِد ْ أَن ْ يُضِ لَّهُ يَجْ عَلْ صَ د ْرَ هُ ضَ يِّق اً حَرَ جا ً كَأَنَّ مَا يَصَّ عَّدُ فِي ا ل سَّمَا ءِ ۚ كَذَلِكَ يَجْ عَلُ ا للَّ هُ ا ل رِّجْ سَ عَلَى ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُونَ
Wa Hadh ā Ş ir ā ţ u Ra bbika Mustaq īmāan ۗ Q ad Faş ş alnā A l-'Āyā ti Liq aw min Yadh dh akkarū na
006-126 ۽ تنھنجي پالڻھار جي اِھا سِڌي واٽ آھي، بيشڪ اسان نشانيون انھيءَ قوم لاءِ کولي بيان ڪيون آھن جي نصيحت مڃيندا آھن.
وَهَذَا صِ رَ ا طُ رَ بِّكَ مُسْتَقِ يما ً ۗ قَ د ْ فَصَّ لْنَا ا لآيَا تِ لِقَ وْ مٍ يَذَّكَّرُونَ
Lahum Dā ru A s-Salā mi `In da Ra bbihim ۖ Wa Huwa Walīyuhum Bimā Kānū Ya`malū na
006-127 اُنھن لاءِ سندن پالڻھار وٽ بھشت آھي ۽ اُھو سندن سنڀاليندڙ آھي (ھيءُ سڀ) انھيءَ ڪري (آھي) جو (چڱا) ڪم ڪندا ھوا.
لَهُمْ دَا رُ ا ل سَّلاَمِ عِنْ دَ رَ بِّهِمْ ۖ وَهُوَ وَلِيُّهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa Yaw ma Yaĥsh uru hum Jamī`āan Yā Ma`sh ara A l-Jinn i Q adi A stakth artum Mina A l-'In si ۖ Wa Q ā la 'Awliyā 'uuhum Mina A l-'In si Ra bbanā A stam ta`a Ba`đunā Biba`đin Wa Balagh nā 'Ajalanā A l-Ladh ī 'Ajjalta Lanā ۚ Q ā la A n -Nā ru Math wākum Kh ālidī na Fīhā 'Illā Mā Sh ā 'a A ll āhu ۗ 'Inn a Ra bbaka Ĥakī mun `Alī mun
006-128 ۽ جنھن ڏينھن اُنھن مڙني کي گڏ ڪندو، (چوندو) ته اي جنن جون ٽوليون بيشڪ ماڻھن مان گھڻا پنھنجا (تابع) ڪيا ھيوَ، ۽ ماڻھن مان سندن سنگتي چوندا ته اي اسان جا پالڻھار اسان منجھان ھڪڙن ٻـين کان فائدو ورتو ۽ انھي پنھنجي ٺھرايل مُدّت کي پُھتاسون جيڪا تون اسان لاءِ ٺھرائي، ھيءُ (الله) چوندو ته اوھان جو رھڻ جو ھنڌ دوزخ آھي ان ۾ ھميشہ رھڻ وارا ھوندؤ مگر جيڪي خُدا گھريو، ڇوته تنھنجو پالڻھار حڪمت وارو ڄاڻندڙ آھي.
وَيَوْ مَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعا ً يَا مَعْشَرَ ا لْجِنّ ِ قَ دِ ا سْتَكْثَرْتُمْ مِنَ ا لإِن سِ ۖ وَقَ ا لَ أَوْلِيَا ؤُهُمْ مِنَ ا لإِن سِ رَ بَّنَا ا سْتَمْتَعَ بَعْضُ نَا بِبَعْض ٍ وَبَلَغْ نَا أَجَلَنَا ا لَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَ ا لَ ا ل نّ َا رُ مَثْوَاكُمْ خَ الِدِي نَ فِيهَا إِلاَّ مَا شَا ءَ ا للَّ هُ ۗ إِنّ َ رَ بَّكَ حَكِي مٌ عَلِيمٌ
Wa Kadh alika Nuwallī Ba`đa A ž-Ž ālimī na Ba`đāan Bimā Kānū Yaksibū na
006-129 ۽ اھڙي طرح ظالمن مان ڪن کي ڪن مان جيڪي ڪندا آھن تنھن جي (شامت) سببان پاڻ ۾ گڏينداسون.
وَكَذَلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ ا ل ظَّ الِمِي نَ بَعْض ا ً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Yā Ma`sh ara A l-Jinn i Wa A l-'In si 'Alam Ya'tikum Ru sulun Min kum Yaq uş ş ū na `Alaykum 'Āyā Tī Wa Yun dh irūnakum Liq ā 'a Yawmikum ۚ Hādh ā Q ālū Sh ahid nā `Alá ۖ 'An fusinā Wa Gh arra t/humu A l-Ĥayā A tu A d-Dun yā Wa Sh ahidū `Alá 'An fusihim 'Ann ahum Kānū Kāfir ī na
006-130 (۽) اي جنّن ۽ ماڻھن جون ٽوليون اوھان مان اوھان وٽ پيغمبر نه آيا ھئا ڇا؟ جو منھنجون آيتون اوھان تي پڙھيائون ٿي ۽ ھن ڏينھن جي آڏي ٿيڻ کان اڳ اوھان کي ڊيڄاريائون ٿي، چوندا ته پاڻ تي شاھدي ڏنيسون ۽ کين دنيائيحياتيءَ ٺڳيو ھو ۽ (ھاڻي) پاڻ تي شاھدي ڏنائون ته پاڻ ڪافر ھوا.
يَامَعْشَرَ ا لْجِنّ ِ وَا لإِن سِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْ كُمْ يَقُ صُّ و نَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُن ذِرُونَكُمْ لِقَ ا ءَ يَوْمِكُمْ هَذَا قَ الُوا ۚ شَهِد ْنَا عَلَى أَن فُسِنَا وَغَ رَّ تْهُمُ ۖ ا لْحَيَا ةُ ا ل دُّنْ يَا وَشَهِدُوا عَلَى أَن فُسِهِمْ أَنَّ هُمْ كَانُوا كَافِر ِينَ
Dh ālika 'An Lam Yakun Ra bbuka Muhlika A l-Q urá Bižulmin Wa 'Ahluhā Gh āfilū na
006-131 اھو (پيغمبر جو موڪلڻ) ھن سببان آھي ته تنھنجو پالڻھار ڪنھن ڳوٺ کي ھن حالت ۾ ظُلم سان ڪڏھن ناس ڪرڻ وارو نه آھي جو سندس رھاڪو بيخبر ھجن.
ذَلِكَ أَن ْ لَمْ يَكُن ْ رَ بُّكَ مُهْلِكَ ا لْقُ رَ ى بِظُ لْمٍ وَأَهْلُهَا غَ افِلُونَ
Wa Likullin Dara jā tun Mimm ā `Amilū ۚ Wa Mā Ra bbuka Bigh āfilin `Amm ā Ya`malū na
006-132 ۽ ھر ڪنھن جيڪي عمل ڪيا تنھن مان انھن لاءِ درجا آھن، ۽ جيڪي ڪندا آھن تنھن کان تنھنجو پالڻھار بي خبر نه آھي.
وَلِكُلٍّ دَرَ جَا تٌ مِمَّ ا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَ بُّكَ بِغَ افِلٍ عَمَّ ا يَعْمَلُونَ
Wa Ra bbuka A l-Gh anī yu Dh ū A r-Ra ĥmati ۚ 'In Yash a' Yudh /hib kum Wa Yastakh lif Min Ba`dikum Mā Yash ā 'u Kamā 'An sh a'akum Min Dh urr īyati Q aw min 'Ākh ar ī na
006-133 ۽ تنھنجو پالڻھار بي پرواہ ٻاجھ وارو آھي، جيڪڏھن گھري ته اوھان کي ناس ڪري ۽ اوھان کان پوءِ جنھن لاءِ گھري تنھن کي (اُن ھنڌ) پيڙھيءَ تي وھاري جئن اوھان کي ٻي قوم جي نسل مان پيدا ڪيائين.
وَرَ بُّكَ ا لْغَ نِيُّ ذُو ا ل رَّ حْمَةِ ۚ إِن ْ يَشَأْ يُذْهِبْ كُمْ وَيَسْتَخْ لِفْ مِن ْ بَعْدِكُمْ مَا يَشَا ءُ كَمَا أَن شَأَكُمْ مِن ْ ذُرِّيَّةِ قَ وْ مٍ آخَ ر ِينَ
'Inn a Mā Tū`adū na La'ā tin ۖ Wa Mā 'An tum Bimu`jizī na
006-134 بيشڪ جيڪو انجام اوھان سان ڪجي ٿو سو ضرور اچڻو آھي اوھين ٿڪائڻ وارا نه آھيو.
إِنّ َ مَا تُوعَدُو نَ لَآتٍ ۖ وَمَا أَنْ تُمْ بِمُعْجِزِينَ
Q ul Yā Q aw mi A `malū `Alá Makānatikum 'Inn ī `Āmilun ۖ Fasaw fa Ta`lamū na Man Takū nu Lahu `Āq ibatu A d-Dā r i ۗ 'Inn ahu Lā Yufliĥu A ž-Ž ālimū na
006-135 (اي پيغمبر) چؤ ته اي منھنجي قوم اوھين پنھنجي ھنڌ عمل ڪريو آءٌ (به) عمل ڪندڙ آھيان، پوءِ سگھو ڄاڻندؤ ته آخرت ۾ ڪنھن جي عاقبت چڱي ھوندي، سچ آھي ته ظالم نه ڇٽندا.
قُ لْ يَا قَ وْ مِ ا عْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّ ي عَامِلٌ ۖ فَسَوْ فَ تَعْلَمُو نَ مَن ْ تَكُو نُ لَهُ عَاقِ بَةُ ا ل دَّا ر ِ ۗ إِنَّ هُ لاَ يُفْلِحُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Wa Ja`alū Lill ā h Mimm ā Dh ara 'a Mina A l-Ĥarth i Wa A l-'An`ām Naş ībāan Faq ālū Hādh ā Lill ā h Biza`mihim Wa Hadh ā Lish ura kā 'inā ۖ Famā Kā na Lish ura kā 'ihim Falā Yaş ilu 'Ilá A ll āhi ۖ Wa Mā Kā na Lill ā h Fahuwa Yaş ilu 'Ilá Sh ura kā 'ihim ۗ Sā 'a Mā Yaĥkumū na
006-136 ۽ جيڪي پوک ۽ ڍورن مان الله پيدا ڪيو آھي تنھن مان ھڪ حصّو (ڪافر) الله جو مقرّر ڪندا آُھن ۽ پنھنجي گمان سان چوندا آھن ته ھيءُ الله جو آھي ۽ ھي اسان جي بتن جو آھي، وري جيڪا (شيء) سندن بتن جي ھوندي آھي سا الله وٽ پھچي نه سگھندي آھي، ۽ جيڪا(شيء) الله جي ھوندي آھي سا سندن بتن ڏانھن وڃي سگھندي آھي، جيڪي فيصلو ڪندا آھن سو بڇڙو آھي.
وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّ ا ذَرَ أَ مِنَ ا لْحَرْثِ وَا لأَنعَام نَصِ يبا ً فَقَ الُوا هَذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَذَا لِشُرَ كَا ئِنَا ۖ فَمَا كَا نَ لِشُرَ كَا ئِهِمْ فَلاَ يَصِ لُ إِلَى ا للَّ هِ ۖ وَمَا كَا نَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِ لُ إِلَى شُرَ كَا ئِهِمْ ۗ سَا ءَ مَا يَحْكُمُونَ
Wa Kadh alika Zayyana Likath ī r in Mina A l-Mush r ikī na Q atla 'Awlādihim Sh ura kā 'uuhum Liyurdūhum Wa Liyalbisū `Alayhim Dīnahum ۖ Wa Law Sh ā 'a A ll āhu Mā Fa`alū hu ۖ Fadh arhum Wa Mā Yaftarū na
006-137 ۽ اھڙي طرح گھڻن مشرڪن لاءِ سندن شريڪن (جن کي خدا ڪري مڃيندا آھن) پنھنجي اولاد جو مارڻ سينگاريو آھي ته کين ھلاڪ ڪن ۽ سندن دين مٿن رلائي ملائي ڇڏين، ۽ جي الله گھُري ھا ته اُھو نه ڪن ھا تنھنڪري کين ۽ جيڪي ٺاھ ٺاھيندا آھن تنھن کي ڇڏي ڏي.
وَكَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِي ر ٍ مِنَ ا لْمُشْر ِكِي نَ قَ تْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَ كَا ؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ۖ وَلَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ مَا فَعَلُو هُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ
Wa Q ālū Hadh ihi~ 'An`ā mun Wa Ĥarth un Ĥij ru n Lā Yaţ `amuhā 'Illā Man Nash ā 'u Biza`mihim Wa 'An`ā mun Ĥurr imat Ž uhūru hā Wa 'An`ā mun Lā Yadh kurū na A sma A ll āhi `Alayhā A ftir ā 'an `Alay hi ۚ Sayaj zīhim Bimā Kānū Yaftarū na
006-138 ۽ پنھنجي خيال سان ھي (به) چوندا آھن ته ھيءُ ڍور ۽ پوک حرام آھن جنھن لاءِ گھرون تنھن کانسواءِ ان کي ڪوئي نه کائي ۽ (چوندا آھن) ته ھڪڙن ڍورن جي پُٺي (سواريءَ لاءِ) حرام ڪئي ويئي آھي ۽ (ٻـين) ڍورن تي (ذبح وقت) الله جو نالو ياد نه ڪندا آھن (اھي ڳالھيون) الله تي ڪوڙي ٺاہ ٺاھڻ سان (ڪندا آھن) جيڪي ٺاہ ٺاھيندا آھن تنھنجي کين سگھو سزا ڏيندو.
وَقَ الُوا هَذِهِ أَنْ عَا مٌ وَحَرْثٌ حِجْ رٌ لاَ يَطْ عَمُهَا إِلاَّ مَن ْ نَشَا ءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْ عَا مٌ حُرِّمَتْ ظُ هُورُهَا وَأَنْ عَا م ٌ لاَ يَذْكُرُو نَ ا سْمَ ا للَّ هِ عَلَيْهَا ا فْتِرَا ءً عَلَيْ هِ ۚ سَيَجْ زِيهِمْ بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
Wa Q ālū Mā Fī Buţ ū ni Hadh ihi A l-'An`ā mi Kh āliş atun Lidh ukūr inā Wa Muĥarra mun `Alá 'Azwājinā ۖ Wa 'In Yakun Maytatan Fahum Fī hi Sh ura kā 'u ۚ Sayaj zīhim Waş fahum ۚ 'Inn ahu Ĥakī mun `Alī mun
006-139 ۽ چوندا آھن ته جيڪي ھِنن ڍورن جي پيٽن ۾ آھي سو خلاصو اسان جي مڙسن لاءِ آھي ۽ اسان جي زالن تي حرام ڪيل آھي، ۽ جيڪڏھن مُئل ھوندو ته اُھي (سڀ) اُن ۾ ڀائيوار آھن، سندن تقرير جي کين سگھي سزا ڏيندو، بيشڪ الله حڪمت وارو ڄاڻندڙ آھي.
وَقَ الُوا مَا فِي بُطُ و نِ هَذِهِ ا لأَنعَا مِ خَ الِصَ ة ٌ لِذُكُور ِنَا وَمُحَرَّ مٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا ۖ وَإِن ْ يَكُن ْ مَيْتَة ً فَهُمْ فِي هِ شُرَ كَا ءُ ۚ سَيَجْ زِيهِمْ وَصْ فَهُمْ ۚ إِنَّ هُ حَكِي مٌ عَلِيمٌ
Q ad Kh asir a A l-Ladh ī na Q atalū 'Awlādahum Safahāan Bigh ay r i `Ilmin Wa Ĥarra mū Mā Ra zaq ahumu A ll āhu A ftir ā 'an `Alá A ll āhi ۚ Q ad Đ allū Wa Mā Kānū Muhtadī na
006-140 جن پنھنجي اولاد کي بي سمجھائي ڪري ڄاڻپ کانسواءِ ڪُٺو ۽ جيڪي الله سندن رزق ڪيو سو الله تيڪوڙي ٺاہ ٺاھڻ سان حرام ڪيائون سي بيشڪ ڇيئي وارا ٿيا، (اُھي) بيشڪ ڀُلا ۽ ھدايت وارا نه آھن.
قَ د ْ خَ سِر َ ا لَّذِي نَ قَ تَلُو ا أَوْلاَدَهُمْ سَفَها ً بِغَ يْ ر ِ عِلْمٍ وَحَرَّ مُوا مَا رَ زَقَ هُمُ ا للَّ هُ ا فْتِرَا ءً عَلَى ا للَّ هِ ۚ قَ د ْ ضَ لُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ
Wa Huwa A l-Ladh ī 'An sh a'a Jann ā tin Ma`rūsh ā tin Wa Gh ay ra Ma`rūsh ā tin Wa A n -Nakh la Wa A z-Zar`a Mukh talifāan 'Ukuluhu Wa A z-Zaytū na Wa A r-Ru mm ā na Mutash ābihāan Wa Gh ay ra Mutash ābihin ۚ Kulū Min Th amar ihi~ 'Idh ā 'Ath mara Wa 'Ātū Ĥaq q ahu Yaw ma Ĥaş ādihi ۖ Wa Lā Tusr ifū ۚ 'Inn ahu Lā Yuĥibbu A l-Musr ifī na
006-141 ۽ اُھو (الله) آھي جنھن ڇَٽئي وارا ۽ ريء ڇَٽئي وارا باغ ۽ کجيون ۽ پوکون جن جا ڦر قسم قسم ۽ زيتون ۽ ڏاڙھون ھڪ جھڙا ۽ جُدا جُدا قسم جا پيدا ڪيا، جڏھن ڦر جھلين تڏھن سندن ڦر مان کائو ۽ سندن لاباري وقت الله جو حق (سندن زڪوٰة) ڏيو، ۽ اجايو نه وڃايو، ڇوته الله وڃائيندڙن کي دوست نه رکندو آھي.
وَهُوَ ا لَّذِي أَنْ شَأَ جَنّ َا تٍ مَعْرُوشَا تٍ وَغَ يْ رَ مَعْرُوشَا تٍ وَا ل نَّ خْ لَ وَا ل زَّرْعَ مُخْ تَلِفاً أُكُلُهُ وَا ل زَّيْتُو نَ وَا ل رُّمّ َا نَ مُتَشَابِها ً وَغَ يْ رَ مُتَشَابِهٍ ۚ كُلُوا مِن ْ ثَمَر ِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّ هُ يَوْ مَ حَصَ ادِهِ ۖ وَلاَ تُسْر ِفُو ا ۚ إِنَّ هُ لاَ يُحِبُّ ا لْمُسْر ِفِينَ
Wa Mina A l-'An`ā mi Ĥamūlatan Wa Farsh āan ۚ Kulū Mimm ā Ra zaq akumu A ll āhu Wa Lā Tattabi`ū Kh uţ uwā ti A sh -Sh ayţ ā ni ۚ 'Inn ahu Lakum `Adū wun Mubī nun
006-142 ۽ ڍورن مان بار کڻڻ وارا ۽ زمين سان لڳل (ننڍا پيدا ڪيائين)، الله جيڪا اوھان جي روزي ڪئي آھي تنھن مان کائو ۽ شيطان جي وکن تي نه ھلو، ڇوته اُھو اوھان جو پڌرو ويري آھي.
وَمِنَ ا لأَنعَا مِ حَمُولَة ً وَفَرْشا ً ۚ كُلُوا مِمَّ ا رَ زَقَ كُمُ ا للَّ هُ وَلاَ تَتَّبِعُوا خُ طُ وَا تِ ا ل شَّيْطَ ا نِ ۚ إِنَّ هُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ
Th amāniyata 'Azwā jin ۖ Mina A đ-Đ a'ni A th nay ni Wa Mina A l-Ma`zi A th nay ni ۗ Q ul 'Āldh dh akara y ni Ĥarra ma 'Ami A l-'Un th ayay ni 'Amm ā A sh tamalat `Alay hi 'Arĥā mu A l-'Un th ayay ni ۖ Nabbi'ūnī Bi`ilmin 'In Kun tum Ş ādiq ī na
006-143 (ڍور) اَٺ قسم آھن، رڍن مان ٻه ۽ ٻڪرين مان ٻه (نر ۽ ماديون) آھن، (اي پيغمبر کانئن) پُڇ ته الله ٻنھي نرن کي حرام ڪيو آھي يا مادين کي يا جنھن کي مادين جي ٻنھي قسمن جي ڳڀيرڻين لپيٽيو آھي؟ جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته مون کي دليل سان خبر ڏيو.
ثَمَانِيَةَ أَزْوَا جٍ ۖ مِنَ ا ل ضَّ أْنِ ا ثْنَيْ نِ وَمِنَ ا لْمَعْزِ ا ثْنَيْ نِ ۗ قُ لْ أَ ال ذَّكَرَ يْ نِ حَرَّ مَ أَمِ ا لأُنْ ثَيَيْ نِ أَمَّ ا ا شْتَمَلَتْ عَلَيْ هِ أَرْحَا مُ ا لأُن ثَيَيْ نِ ۖ نَبِّئُ ونِي بِعِلْمٍ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Wa Mina A l-'Ibili A th nay ni Wa Mina A l-Baq ar i A th nay ni ۗ Q ul 'Āldh dh akara y ni Ĥarra ma 'Ami A l-'Un th ayay ni 'Amm ā A sh tamalat `Alay hi 'Arĥā mu A l-'Un th ayay ni ۖ 'Am Kun tum Sh uhadā 'a 'Idh Waş ş ākumu A ll āhu Bihadh ā ۚ Faman 'Ažlamu Mimm ani A ftará `Alá A ll āhi Kadh ibāan Liyuđilla A n -Nā sa Bigh ay r i `Ilmin ۗ 'Inn a A ll āha Lā Yahdī A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
006-144 ۽ اُٺن مان ٻه قسم ۽ ڳونئين مان ٻه قسم، (اي پيغمبر کانئن) پُڇ ته نرن کي الله حرام ڪيو آھي يا مادين کي يا جنھن کي مادين جي ٻنھي قسمن جي ڳڀيرڻين لپيٽيو آھي، يا جنھن مھل الله اوھان کي اھا وصيت ڪئي ته(اُوھين) اُن وقت حاضر ھيؤ؟ پوءِ جيڪو الله ڪوڙو ٺاہ ھن لاءِ ٺاھي ته ڄاڻپ کانسواءِ ماڻھن کي ڀُلائي تنھن کان وڌيڪ ظالم ڪير آھي؟ بيشڪ الله ظالم قوم کي سڌو رستو نه ڏيکاريندو آھي.
وَمِنَ ا لإِبِلِ ا ثْنَيْ نِ وَمِنَ ا لْبَقَ ر ِ ا ثْنَيْ نِ ۗ قُ لْ أَ ال ذَّكَرَ يْ نِ حَرَّ مَ أَمِ ا لأُن ثَيَيْ نِ أَمَّ ا ا شْتَمَلَتْ عَلَيْ هِ أَرْحَا مُ ا لأُن ثَيَيْ نِ ۖ أَمْ كُن تُمْ شُهَدَا ءَ إِذْ وَصَّ اكُمُ ا للَّ هُ بِهَذَا ۚ فَمَن ْ أَظْ لَمُ مِمَّ نِ ا فْتَرَ ى عَلَى ا للَّ هِ كَذِبا ً لِيُضِ لَّ ا ل نّ َا سَ بِغَ يْ ر ِ عِلْمٍ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Q ul Lā 'Ajidu Fī Mā 'Ūĥiya 'Ilay ya Muĥarra māan `Alá Ţ ā`imin Yaţ `amuhu~ 'Illā 'An Yakū na Maytatan 'Aw Damāan Masfūĥāan 'Aw Laĥma Kh in zī r in Fa'inn ahu R ij sun 'Aw Fisq āan 'Uhilla Ligh ay r i A ll ā hi Bihi ۚ Famani A đţ urra Gh ay ra Bāgh in Wa Lā `Ā din Fa'inn a Ra bbaka Gh afū ru n Ra ĥī mun
006-145 (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪي حُڪم مُون ڏانھن نازل ٿيا آھن تن ۾ ڪا چيز جنھن کي کائيندڙ کائي حرام نٿو لھان ھن کانسواءِ ته (اُھو) مُئل ھجي يا وھندڙ رَتُ يا سُوئر جو گوشت جو اھي (سڀ) حرام آھن يا گناہ طرح جنھن (شيء) کي الله جي نالي کانسواءِ ٻئي جي نالي سان سڏيو وڃي، پوءِ جيڪو لاچاري حالت ۾ نڪي بي فرمان ۽ نڪي حد کان لنگھندڙ ٿيء (۽ کائي) ته بيشڪ تنھنجو پالڻھار بخشڻھار مھربان آھي.
قُ لْ لاَ أَجِدُ فِي مَا أُ وحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّ ماً عَلَى طَ اعِمٍ يَطْ عَمُهُ~ ُ إِلاَّ أَن ْ يَكُو نَ مَيْتَةً أَوْ دَما ً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِ ن زِي ر ٍ فَإِنَّ هُ ر ِجْ سٌ أَوْ فِسْق اً أُهِلَّ لِغَ يْ ر ِ ا للَّ هِ بِهِ ۚ فَمَنِ ا ضْ طُ رَّ غَ يْ رَ بَا غ ٍ وَلاَ عَا دٍ فَإِنّ َ رَ بَّكَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa `Alá A l-Ladh ī na Hādū Ĥarra m nā Kulla Dh ī Ž ufur in ۖ Wa Mina A l-Baq ar i Wa A l-Gh anami Ĥarra m nā `Alayhim Sh uĥūmahumā 'Illā Mā Ĥamalat Ž uhūru humā 'Awi A l-Ĥawāyā 'Aw Mā A kh talaţ a Bi`ažmin ۚ Dh ālika Jazaynāhum Bibagh yihim ۖ Wa 'Inn ā Laş ādiq ū na
006-146 يَھُودين تي سڀئي نَھن وارا جانور حرام ڪيا ھواسون، ۽ (پڻ) ڳئن ۽ ٻڪرين مان انھن جي پنيءَ واري لڳل وَہ يا آنڊي واري يا ھڏن سان گڏيل وھ کانسواءِ (ٻي سڀ وھ) مٿن حرام ڪئي ھئي سون، اِھا سندن بي فرمانيءَ سببان کين سزا ڏني سون، ۽ اسين ته ضرور سچ چوڻ وارا آھيون.
وَعَلَى ا لَّذِي نَ هَادُوا حَرَّ مْنَا كُلَّ ذِي ظُ فُرٍ ۖ وَمِنَ ا لْبَقَ ر ِ وَا لْغَ نَمِ حَرَّ مْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُ هُورُهُمَا أَوِ ا لْحَوَايَا أَوْ مَا ا خْ تَلَطَ بِعَظْ مٍ ۚ ذَلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْ يِهِمْ ۖ وَإِنَّ ا لَصَ ادِقُ ونَ
Fa'in Kadh dh abū ka Faq ul Ra bbukum Dh ū Ra ĥmatin Wāsi`atin Wa Lā Yura ddu Ba'suhu `Ani A l-Q aw mi A l-Muj r imī na
006-147 پوءِ (اي پيغمبر) جيڪڏھن توکي ڪوڙو ڀانئين ته چؤ ته اوھان جو پالڻھار گھڻي رحمت وارو آھي، ۽ ڏوھارڻ قوم کان سندس عذاب نه ٽاربو.
فَإِن ْ كَذَّبُو كَ فَقُ لْ رَ بُّكُمْ ذُو رَ حْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلاَ يُرَ دُّ بَأْسُهُ عَنِ ا لْقَ وْ مِ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Sayaq ū lu A l-Ladh ī na 'Ash ra kū Law Sh ā 'a A ll āhu Mā 'Ash ra knā Wa Lā 'Ābā 'uunā Wa Lā Ĥarra m nā Min Sh ay 'in ۚ Kadh ālika Kadh dh aba A l-Ladh ī na Min Q ab lihim Ĥattá Dh āq ū Ba'sanā ۗ Q ul Hal `In dakum Min `Ilmin Fatukh r ijū hu Lanā ۖ 'In Tattabi`ū na 'Illā A ž-Ž ann a Wa 'In 'An tum 'Illā Takh ru ş ū na
006-148 مشرڪ سگھو چوندا ته جي الله گھري ھا ته نڪي اسين شرڪڪريون ھا ۽ نڪي اسان جا اَبا ڏاڏا (شرڪ ڪن ھا) ۽ نڪي اسين ڪا شيء حرام ڪريون ھا، اھڙي طرح کانئن جيڪي اڳ ھوا تن به ڪوڙ ڀانيو ايتري قدر جو اسان جي سزا (جو مزو) چکيائون، (اي پيغمبر کين) چؤ ته اوھان وٽ ڪو دليل آھي ته اُھو اسان لاءِ ڪڍي آڻين، (اوھين) رڳو گمان تي ھلندا آھيو ۽ اوھين رڳو اٽڪل ھڻندا آھيو.
سَيَقُ و لُ ا لَّذِي نَ أَشْرَ كُوا لَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ مَا أَشْرَ كْنَا وَلاَ آبَا ؤُنَا وَلاَ حَرَّ مْنَا مِن ْ شَيْ ءٍ ۚ كَذَلِكَ كَذَّبَ ا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِهِمْ حَتَّى ذَاقُ وا بَأْسَنَا ۗ قُ لْ هَلْ عِنْ دَكُمْ مِن ْ عِلْمٍ فَتُخْ ر ِجُو هُ لَنَا ۖ إِن ْ تَتَّبِعُو نَ إِلاَّ ا ل ظَّ نّ َ وَإِن ْ أَنْ تُمْ إِلاَّ تَخْ رُصُ ونَ
Q ul Falill ā hi A l-Ĥujjatu A l-Bāligh atu ۖ Falaw Sh ā 'a Lahadākum 'Aj ma`ī na
006-149 (اي پيغمبر کين) چؤ ته الله جي حُجّت مُحڪم آھي، جيڪڏھن گھري ھا ته ضرور اوھان مڙني کي سڌو رستو ڏيکاري ھا.
قُ لْ فَلِلَّهِ ا لْحُجَّةُ ا لْبَالِغَ ةُ ۖ فَلَوْ شَا ءَ لَهَدَاكُمْ أَجْ مَعِينَ
Q ul Halumm a Sh uhadā 'akumu A l-Ladh ī na Yash /hadū na 'Ann a A ll āha Ĥarra ma Hādh ā ۖ Fa'in Sh ahidū Falā Tash /had Ma`ahum ۚ Wa Lā Tattabi` 'Ahwā 'a A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Wa A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ira ti Wa Hum Bira bbihim Ya`dilū na
006-150 (اي پيغمبر کين) چؤ ته پنھنجن شاھدن کي سڏيو جيڪي شاھدي ڏين ته (تون) انھن سان شاھدي نه ڏي، ۽ جن اسان جي آيتن کي ڪُوڙ ڄاتو ۽ جيڪي آخرت کي نه مڃيندا آھن تن جي چوڻ تي نه ھل ۽ اُھي پنھنجي پالڻھار سان ٻـين کي برابر ڪن ٿا.
قُ لْ هَلُمّ َ شُهَدَا ءَكُمُ ا لَّذِي نَ يَشْهَدُو نَ أَنّ َ ا للَّ هَ حَرَّ مَ هَذَا ۖ فَإِن ْ شَهِدُوا فَلاَ تَشْهَد ْ مَعَهُمْ ۚ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَا ءَ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ وَهُمْ بِرَ بِّهِمْ يَعْدِلُونَ
Q ul Ta`ālaw 'Atlu Mā Ĥarra ma Ra bbukum `Alaykum ۖ 'Allā Tush r ikū Bihi Sh ay'ā an ۖ Wa Bil-Wāliday ni 'Iĥsānāan ۖ Wa Lā Taq tulū 'Awlādakum Min 'Im lā q in ۖ Naĥnu Narzuq ukum Wa 'Īyāhum ۖ Wa Lā Taq ra bū A l-Fawāĥish a Mā Ž ahara Minhā Wa Mā Baţ ana ۖ Wa Lā Taq tulū A n -Nafsa A llatī Ĥarra ma A ll āhu 'Illā Bil-Ĥaq q i ۚ Dh ālikum Waş ş ākum Bihi La`allakum Ta`q ilū na
006-151 (اي پيغمبر کين) چؤ ته اوھان جي پالڻھار اوھان تي جيڪي حرام ڪيو آھي سو اچو ته آءٌ پڙھي ٻُڌايان (اُھو ھيء آھي ته) اوھين ڪنھن شيء کي ساڻس شريڪ نه ڪريو ۽ ماءُ پيءُ سان چڱائي ڪريو، ۽ اوھين پنھنجي اولاد کي سڃائي سببان نه ڪُھو، اسين اوھانکي (به) ۽ خاص انھن کي (به) روزي ڏيندا آھيون، ۽ بي حيائي جي ڪمن مان جيڪي پڌرو ھجي ۽ جيڪي ڳجھو ھجي تنھن (سڀ) کي (اوھين) ويجھا نه وڃو، ۽ نڪي(اھڙي) ماڻھوءَ کي ماريو جنھنجو مارڻ حق (شرعي قانون) کانسواءِ الله حرام ڪيو ھجي، اِھو (حُڪم) آھي جيڪو الله اوھان کي ڏنو آھي ته اوھين سمجھو.
قُ لْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّ مَ رَ بُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلاَّ تُشْر ِكُوا بِهِ شَيْ ئا ً ۖ وَبِالْوَالِدَيْ نِ إِحْسَانا ً ۖ وَلاَ تَقْ تُلُو ا أَوْلاَدَكُمْ مِن ْ إِمْلاَق ٍ ۖ نَحْنُ نَرْزُقُ كُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلاَ تَقْ رَ بُوا ا لْفَوَاحِشَ مَا ظَ هَرَ مِنْ هَا وَمَا بَطَ نَ ۖ وَلاَ تَقْ تُلُوا ا ل نَّ فْسَ ا لَّتِي حَرَّ مَ ا للَّ هُ إِلاَّ بِا لْحَقِّ ۚ ذَلِكُمْ وَصَّ اكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِ لُونَ
Wa Lā Taq ra bū Mā la A l-Yatī mi 'Illā Bi-Atī Hiya 'Aĥsanu Ĥattá Yab lugh a 'Ash uddahu ۖ Wa 'Awfū A l-Kay la Wa A l-Mīzā na Bil-Q isţ i ۖ Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā ۖ Wa 'Idh ā Q ultum Fā`dilū Wa Law Kā na Dh ā Q urbá ۖ Wa Bi`ahdi A ll ā hi 'Awfū ۚ Dh ālikum Waş ş ākum Bihi La`allakum Tadh akkarū na
006-152 ۽ جيڪا (واٽ) بلڪل چڱي ھجي تنھن کانسواءِ ٻيءَ طرح سان يتيم جي مال کي ويجھا نه وڃو جيسين اُھو پنھنجي جوانيءَ کي پھچي، ۽ ماپ ۽ تور انصاف سان پُوري ڏيو وٺو، اسين ڪنھن ماڻھوءَ کي سندس وس کان (وڌيڪ) تڪليف نه ٿا ڏيون، ۽ جڏھن اوھين (پاڻ ۾) ڳالھايو تڏھن انصاف سان ھلو جيتوڻيڪ مائٽي وارو ھجي، ۽ الله جو انجام پاڙيو، اھو (حُڪم) اوھان کي ڏنو اٿس ته مانَ اوھين نصيحت وٺو.
وَلاَ تَقْ رَ بُوا مَا لَ ا لْيَتِي مِ إِلاَّ بِا لَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْ لُغَ أَشُدَّهُ ۖ وَأَوْفُوا ا لْكَيْ لَ وَا لْمِيزَا نَ بِا لْقِ سْطِ ۖ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسا ً إِلاَّ وُسْعَهَا ۖ وَإِذَا قُ لْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَا نَ ذَا قُ رْبَى ۖ وَبِعَهْدِ ا للَّ هِ أَوْفُوا ۚ ذَلِكُمْ وَصَّ اكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
Wa 'Ann a Hādh ā Ş ir āţ ī Mustaq īmāan Fa A ttabi`ū hu ۖ Wa Lā Tattabi`ū A s-Subula Fatafarra q a Bikum `An Sabīlihi ۚ Dh ālikum Waş ş ākum Bihi La`allakum Tattaq ū na
006-153 ۽ ھيءَ ته اِھا مُنھنجي سِڌي واٽ آھي تنھنڪري اُن تي ھلو، ۽ ٻـين واٽن تي نه ھلو جو اُھي واٽون اوھان کي سندس واٽ کان جدا ڪنديون، اھو اوھان کي حُڪم فرمايو اٿس مانَ اوھين پرھيزگاري ڪريو.
وَأَنّ َ هَذَا صِ رَ اطِ ي مُسْتَقِ يما ً فَاتَّبِعُو هُ ۖ وَلاَ تَتَّبِعُوا ا ل سُّبُلَ فَتَفَرَّ قَ بِكُمْ عَن ْ سَبِيلِهِ ۚ ذَلِكُمْ وَصَّ اكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُ ونَ
Th umm a 'Ātaynā Mūsá A l-Kitā ba Tamāmāan `Alá A l-Ladh ī 'Aĥsana Wa Tafş īlāan Likulli Sh ay 'in Wa Hudan Wa Ra ĥmatan La`allahum Biliq ā 'i Ra bbihim Yu'uminū na
006-154 وري مُوسىٰ کي ڪتاب اُنھيءَ ماڻھو تي پنھنجي نعمت جي پوري ڪرڻ لاءِ جو ڀلارو ھجي ۽ سڀڪنھن شيء جي چٽائيءَ لاءِ ۽ ھدايت ۽ ٻاجھ لاءِ ڏنوسون ته مانَ اُھي پنھنجي پالڻھار جي ديدار کي مڃين.
ثُمّ َ آتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ تَمَاماً عَلَى ا لَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِ يلا ً لِكُلِّ شَيْ ءٍ وَهُد ى ً وَرَ حْمَة ً لَعَلَّهُمْ بِلِقَ ا ءِ رَ بِّهِمْ يُؤْمِنُونَ
Wa Hadh ā Kitā bun 'An zalnā hu Mubāra kun Fa A ttabi`ū hu Wa A ttaq ū La`allakum Turĥamū na
006-155 ھيءُ برڪت وارو ڪتاب (يعني قرآن) لاٿوسون تنھنڪري ان جي تابعداري ڪريو ۽ ڊڄو ته اوھان تي ٻاجھ ڪئي وڃي.
وَهَذَا كِتَا بٌ أَن زَلْنَا هُ مُبَارَ كٌ فَاتَّبِعُو هُ وَا تَّقُ وا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
'An Taq ūlū 'Inn amā 'Un zila A l-Kitā bu `Alá Ţ ā 'ifatay ni Min Q ab linā Wa 'In Kunn ā `An Dir āsatihim Lagh āfilī na
006-156 (ھن لاءِلاٿوسون ته اي ڪافرؤ) متان چوڻ لڳو ته اسان کان اڳ وارين ٻن ٽولين کانسواءِ ٻئي (ڪنھن) تي ڪتاب نه لاٿو ويو آھي، ۽ اسين سندس پڙھي پڙھائي کان بيخبر ھئاسون.
أَن ْ تَقُ ولُو ا إِنَّ مَا أُن زِلَ ا لْكِتَا بُ عَلَى طَ ا ئِفَتَيْ نِ مِن ْ قَ بْ لِنَا وَإِن ْ كُنَّ ا عَن ْ دِرَ اسَتِهِمْ لَغَ افِلِينَ
'Aw Taq ūlū Law 'Ann ā 'Un zila `Alaynā A l-Kitā bu Lakunn ā 'Ahdá Minhum ۚ Faq ad Jā 'akum Bayyinatun Min Ra bbikum Wa Hudan Wa Ra ĥmatun ۚ Faman 'Ažlamu Mimm an Kadh dh aba Bi'āyā ti A ll ā hi Wa Ş adafa `Anhā ۗ Sanaj zī A l-Ladh ī na Yaş difū na `An 'Āyātinā Sū 'a A l-`Adh ā bi Bimā Kānū Yaş difū na
006-157 يا چوڻ لڳو ته جيڪڏھن اسان تي ڪو ڪتاب نازل ٿئي ھا ته (اسين) ضرور اُنھن کان وڌيڪ ھدايت وارا ٿيون ھا، پوءِ بيشڪ اوھان جي پالڻھار کان (روشن) دليل ۽ ھدايت ۽ ٻاجھ اوھان وٽ آئي آھي، پوءِ اُن کان کان وڌيڪ ظالم ڪير آھي جو الله جي آيتن کي ڪُوڙ چوي ۽ کانئن مُنھن موڙي؟ جيڪي اسان جي آيتن کان مُنھن موڙيندا تن کي انھيءَ سببان بُڇڙي عذاب جي سزا ڏينداسون جو مُنھن موڙيندا ھوا.
أَوْ تَقُ ولُوا لَوْ أَنَّ ا أُن زِلَ عَلَيْنَا ا لْكِتَا بُ لَكُنَّ ا أَهْدَى مِنْ هُمْ ۚ فَقَ د ْ جَا ءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ وَهُد ى ً وَرَ حْمَةٌ ۚ فَمَن ْ أَظْ لَمُ مِمَّ ن ْ كَذَّبَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ وَصَ دَفَ عَنْ هَا ۗ سَنَجْ زِي ا لَّذِي نَ يَصْ دِفُو نَ عَن ْ آيَاتِنَا سُو ءَ ا لْعَذَا بِ بِمَا كَانُوا يَصْ دِفُونَ
Hal Yan žurū na 'Illā 'An Ta'tiyahumu A l-Malā 'ikatu 'Aw Ya'tiya Ra bbuka 'Aw Ya'tiya Ba`đu 'Āyā ti Ra bbika ۗ Yaw ma Ya'tī Ba`đu 'Āyā ti Ra bbika Lā Yan fa`u Nafsāan 'Īmānuhā Lam Takun 'Āmanat Min Q ab lu 'Aw Kasabat Fī 'Īmānihā Kh ayrā an ۗ Q ul A n tažirū 'Inn ā Mun tažirū na
006-158 ھن کانسواءِ انتظار نه ڪندا آھن ته وٽن ملائڪ اچن يا تنھنجو پالڻھار اچي يا تنھنجي پالڻھار جون ڪي نشانيون اچن، جنھن ڏينھن تنھنجي پالڻھار جون ڪي نشانيون اينديون (تنھن ڏينھن) اھڙي ڪنھن ماڻھو کي سندس ايمان آڻڻ فائدو نه ڏيندو جنھن اڳ ايمان نه آندو ھوندو يا پنھنجي ايمان ۾ چڱائي نه ڪئي ھوندي، (اي پيغمبر کين) چؤ ته انتظار ڪريو اسين به انتظار ڪندڙ آھيون.
هَلْ يَن ظُ رُو نَ إِلاَّ أَن ْ تَأْتِيَهُمُ ا لْمَلاَئِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَ بُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَا تِ رَ بِّكَ ۗ يَوْ مَ يَأْتِي بَعْضُ آيَا تِ رَ بِّكَ لاَ يَن فَعُ نَفْسا ً إِيمَانُهَا لَمْ تَكُن ْ آمَنَتْ مِن ْ قَ بْ لُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَ يْرا ً ۗ قُ لْ ا ن تَظِ رُو ا إِنَّ ا مُن تَظِ رُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Farra q ū Dīnahum Wa Kānū Sh iya`āan Lasta Minhum Fī Sh ay 'in ۚ 'Inn amā 'Am ru hum 'Ilá A ll āhi Th umm a Yunabbi'uhum Bimā Kānū Yaf`alū na
006-159 جن پنھنجي دين کي ڌاروڌار ڪري ڇڏيو ۽ ٽوليون ٽوليون ٿي ويا تن سان تُنھنجو ڪو واسطو نه آھي، سندن ڪم الله جي ئي حوالي آھي وريجيڪي ڪندا آھن تنھن جي کين سُڌ ڏيندو.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ فَرَّ قُ وا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعا ً لَسْتَ مِنْ هُمْ فِي شَيْ ءٍ ۚ إِنَّ مَا أَمْرُهُمْ إِلَى ا للَّ هِ ثُمّ َ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
Man Jā 'a Bil-Ĥasanati Falahu `Ash ru 'Am th ālihā ۖ Wa Man Jā 'a Bis-Sayyi'ati Falā Yuj zá 'Illā Mith lahā Wa Hum Lā Yužlamū na
006-160 جيڪو ڪا چڱائي (الله جي حضور ۾) آڻيندو تنھن لاءِ اُن جھڙيون ڏھوڻيون آھن، ۽ جيڪو بڇڙائي آڻيندو تنھن کي اُن جھڙي کانسواءِ (ٻي) سزا نه ڏبي ۽ اُنھن تي ظلم نه ڪبو.
مَن ْ جَا ءَ بِا لْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَن ْ جَا ءَ بِا ل سَّيِّئَةِ فَلاَ يُجْ زَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ يُظْ لَمُونَ
Q ul 'Inn anī Hadānī Ra bbī 'Ilá Ş ir āţ in Mustaq ī min Dīnāan Q iyamāan Millata 'Ib rā hī ma Ĥanīfāan ۚ Wa Mā Kā na Mina A l-Mush r ikī na
006-161 (اي پيغمبر کين) چؤ ته منھنجي پالڻھار مون کي سڌي واٽ ڏانھن ھدايت ڪئي آھي، جو مُحڪم دين ابراھيم حنيف (خُدا ڏانھن ھڪ طرفي) جو طريقو آھي، ۽ (ابراھيم) مُشرڪن مان نه ھو.
قُ لْ إِنَّ نِي هَدَانِي رَ بِّي إِلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ ي مٍ دِينا ً قِ يَما ً مِلَّةَ إِبْ رَ اهِي مَ حَنِيفا ً ۚ وَمَا كَا نَ مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
Q ul 'Inn a Ş alātī Wa Nusukī Wa Maĥyā ya Wa Mamātī Lill ā h Ra bbi A l-`Ālamī na
006-162 (اي پيغمبر کين ھيء به) چؤ ته مُنھنجي نماز ۽ منھنجون مڙئي عبادتون ۽ منھنجو جيئڻ ۽ منھنجو مرڻ (سڀ) جھانن جي پالڻھار الله لاءِ آھي.
قُ لْ إِنّ َ صَ لاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَا يَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Lā Sh ar ī ka Lahu ۖ Wa Bidh alika 'Umir tu Wa 'Anā 'Awwalu A l-Muslimī na
006-163 کيس ڪو شريڪ نه آھي، ۽ مون کي ان لاءِ حُڪم ٿيل آھي ۽ آءٌ پھريون مسلمان آھيان.
لاَ شَر ِي كَ لَهُ ۖ وَبِذَلِكَ أُمِر ْتُ وَأَنَا أَوَّلُ ا لْمُسْلِمِينَ
Q ul 'Agh ay ra A ll āhi 'Ab gh ī Ra bbāan Wa Huwa Ra bbu Kulli Sh ay 'in ۚ Wa Lā Taksibu Kullu Nafsin 'Illā `Alayhā ۚ Wa Lā Tazir u Wāzira tun Wizra 'Ukh rá ۚ Th umm a 'Ilá Ra bbikum Marji`ukum Fayunabbi'ukum Bimā Kun tum Fī hi Takh talifū na
006-164 چؤ الله کانسواءِ ٻيو پالڻھار ڇو گھران؟ ۽ اُھو ھر شيء جو پالڻھار آھي، ۽ سڀڪو ماڻھو جيڪي ڪندو سو (بار) رڳو مٿس ھوندو، ۽ ڪو کڻندڙ ٻئي جو بار نه کڻندو، وري اوھان کي پنھنجي پالڻھار ڏانھن موٽڻ جو ھنڌ آھي پوءِ جنھن ڳالھ بابت اوھين تڪرار ڪندا آھيو تنھنجي اوھان کي سُڌ ڏيندو.
قُ لْ أَغَ يْ رَ ا للَّ هِ أَبْ غِ ي رَ بّا ً وَهُوَ رَ بُّ كُلِّ شَيْ ءٍ ۚ وَلاَ تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَيْهَا ۚ وَلاَ تَزِر ُ وَازِرَ ةٌ وِزْرَ أُخْ رَ ى ۚ ثُمّ َ إِلَى رَ بِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ فِي هِ تَخْ تَلِفُونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Ja`alakum Kh alā 'ifa A l-'Arđi Wa Ra fa`a Ba`đakum Faw q a Ba`đin Dara jā tin Liyab luwakum Fī Mā 'Ātākum ۗ 'Inn a Ra bbaka Sar ī `u A l-`Iq ā bi Wa 'Inn ahu Lagh afū ru n Ra ĥī mun
006-165 ۽ اُھو (الله) آھي جنھن اوھان کي زمين جو بادشاہ ڪيو آھي ۽ اوھان مان ڪن جا درجا ڪن کان ھن لاءِ بلند ڪيائين ته جيڪي اوھان کي ڏنو اٿستنھن ۾ اوھان کي پرکي، ڇوته تنھنجو پالڻھار جلد سزا ڏيندڙ (به) آھي، ۽ بيشڪ اُھو بخشڻھار مھربان (به) آھي.
وَهُوَ ا لَّذِي جَعَلَكُمْ خَ لاَئِفَ ا لأَرْضِ وَرَ فَعَ بَعْضَ كُمْ فَوْ قَ بَعْض ٍ دَرَ جَا تٍ لِيَبْ لُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنّ َ رَ بَّكَ سَر ِي عُ ا لْعِقَ ا بِ وَإِنَّ هُ لَغَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ