Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Awfū Bil-`Uq ū di ۚ 'Uĥillat Lakum Bahīmatu A l-'An`ā mi 'Illā Mā Yutlá `Alaykum Gh y ra Muĥillī A ş -Ş ay di Wa 'An tum Ĥuru mun ۗ 'Inn a A ll āha Yaĥkumu Mā Yur ī du
005-001 اي ايمان وارؤ (پنھنجن) انجامن کي پاڙيو، جيڪي اوھان تي پڙھبو تنھن کانسواءِ (ٻيا) چوپايا ڍور اوھان لاءِ حلال ڪيا ويا آھن پر اوھين احرام وارا ٿي شڪار کي حلال سمجھندڙ نه ٿيو، بيشڪ الله جيڪي گھرندو آھي سو حُڪم ڪندو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا أَوْفُوا بِا لْعُقُ و دِ ۚ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ ا لأَنعَا مِ إِلاَّ مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ غَ يْ رَ مُحِلِّي ا ل صَّ يْ دِ وَأَنْ تُمْ حُرُمٌ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ يَحْكُمُ مَا يُر ِيدُ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tuĥillū Sh a`ā 'ir a A ll āhi Wa Lā A sh -Sh ahra A l-Ĥar ā ma Wa Lā A l-Had ya Wa Lā A l-Q alā 'ida Wa Lā 'Ā mm ī na A l-Bay ta A l-Ĥar ā ma Yab tagh ū na Fađlāan Min Ra bbihim Wa R iđwānāan ۚ Wa 'Idh ā Ĥalaltum Fāş ţ ādū ۚ Wa Lā Yaj r imann akum Sh ana'ā nu Q aw min 'An Ş addūkum `Ani A l-Masjidi A l-Ĥar ā mi 'An Ta`tadū ۘ Wa Ta`āwanū `Alá A l-Bir r i Wa A t-Taq ۖ Wa Lā Ta`āwanū `Alá A l-'Ith mi Wa A l-`Ud wā ni ۚ Wa A q ū A ll aha ۖ 'Inn a A ll āha Sh adī du A l-`Iq ā bi
005-002 اي ايمان وارؤ الله جي عبادت جي نشانين جي بي تعظيمي نه ڪريو ۽ نڪي تعظيم واري مھيني ۾ ۽ نڪي (ڪعبه ڏانھن موڪليل) قربانيءَ (جي جانور) جي ۽ نڪي قلائد (الله لاءِ نذر ڪيل جانورن جي ڳچين ۾ ٻڌل ڳانن) جي ۽ نڪي تعظيم واري گھر (بيت الله) ڏانھن ويندڙن جي جيڪي پنھنجي پالڻھار جو فضل ۽ رضامندي گھرندڙ آھن، ۽ جڏھن اوھين احرام کوليو تڏھن (ڀَلي) شڪار ڪريو، ۽ اوھان کي انھن ماڻھن جي دشمني جن اوھان کي تعظيم واري مسجد کان جھليو ھن ڳالھ جو سبب نه ٿئي جو (اوھين) حد کان لنگھو، ۽ چڱائي ۽ پرھيزگاريءَ تي پاڻ ۾ مدد ڏيو، ۽ گناہ ۽ حد کان لنگھڻتي ھڪ ٻئي کي مدد نه ڏيو، ۽ الله کان ڊڄو، بيشڪ الله سخت عذاب ڪرڻ وارو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تُحِلُّوا شَعَا ئِر َ ا للَّ هِ وَلاَ ا ل شَّهْرَ ا لْحَرَ ا مَ وَلاَ ا لْهَد ْيَ وَلاَ ا لْقَ لاَئِدَ وَلاَ آمّ ِي نَ ا لْبَيْ تَ ا لْحَرَ ا مَ يَبْ تَغُ و نَ فَضْ لا ً مِن ْ رَ بِّهِمْ وَر ِضْ وَانا ً ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْ طَ ادُوا ۚ وَلاَ يَجْ ر ِمَنَّ كُمْ شَنَآنُ قَ وْ مٍ أَن ْ صَ دُّوكُمْ عَنِ ا لْمَسْجِدِ ا لْحَرَ ا مِ أَن ْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى ا لْبِر ِّ وَا ل تَّقْ وَى ۖ وَلاَ تَعَاوَنُوا عَلَى ا لإِثْمِ وَا لْعُد ْوَا نِ ۚ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ شَدِي دُ ا لْعِقَ ابِ
Ĥurr imat `Alaykumu A l-Maytatu Wa A d-Damu Wa Laĥmu A l-Kh n zī r ā 'Uhilla Ligh y r i A ll ā hi Bihi Wa A l-Munkh q atu Wa A l-Mawq ūdh atu Wa A l-Mutara ddiyatu Wa A n -Naţ īĥatu Wa Mā 'Akala A s-Sabu`u 'Illā Mā Dh akkaytum Wa Mā Dh ubiĥa `Alá A n -Nuş ubi Wa 'An Tastaq ā mi ۚ Dh ālikum Fisq un ۗ A l-Yaw ma Ya'isa A l-Ladh ī na Kafarū Min Dīnikum Falā Takh sh awhum Wa A kh sh awnī ۚ A l-Yaw ma 'Akmaltu Lakum Dīnakum Wa 'Atmam tu `Alaykum Ni`matī Wa Ra đī tu Lakumu A l-'Islā ma Dīnāan ۚ Famani A đţ urra Fī Makh ş atin Gh y ra Mutajānifin L'ith min ۙ Fa'inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-003 اوھان تي حرام ڪيو ويو آھي مُئل جانور ۽ (وھندڙ) رت ۽ سُوئر جو گوشت ۽ جنھن شيءِ کي الله جي نالي کانسواءِ ٻئي جي نالي سان سڏيو وڃي (يعني الله کان سواءِ ٻئي جي نالي مڃتا ڪيل ھجي) ۽ گھُٽو ڏيئي ماريل ۽ ڌڪ سان مُئل ۽ ڪِرڻ سان مُئل ۽ ڍور جي اُکل سان مُئل (حرام ڪيو ويو آھي) ۽ جيڪو (جانور) ڦاڙيندڙ کاڌو (سو به) پر جنھنکي (مرڻ کان اڳ) ذبح ڪيوَ (سو حرام نه آھي) ۽ جو (جانور) آستانن تي ذبح ڪجي (سو حرام ڪيو ويو آھي) ۽ اوھانجو تيرن سان وراھڻ (به)، اِھي (مڙئي) گناہ جا ڪم آھن، اڄ ڪافر اوھان جي دين کان نا اميد ٿيا تنھنڪري کانئن نه ڊڄو ۽ مون کان ڊڄو، اڄ اوھان جو دين اوھان لاءِ ڪامل ڪيم ۽ اوھان تي پنھنجي نعمت پوري ڪيم ۽ اوھان لاءِ دين اسلام پسند ڪيم، پوءِ جيڪو گناہ ڏانھن نه لاڙو ڪندڙ ٿي بک ۾ لاچار ٿئي (۽ مٿيون حرام شيون کائي ته روا آھي)، پوءِ تحقيق الله بخشڻھار مھربان آھي.
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ ا لْمَيْتَةُ وَا ل دَّمُ وَلَحْمُ ا لْخِ ن زِي ر ِ وَمَا أُهِلَّ لِغَ يْ ر ِ ا للَّ هِ بِهِ وَا لْمُنْ خَ نِقَ ةُ وَا لْمَوْقُ وذَةُ وَا لْمُتَرَ دِّيَةُ وَا ل نَّ طِ يحَةُ وَمَا أَكَلَ ا ل سَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى ا ل نُّ صُ بِ وَأَن ْ تَسْتَقْ سِمُوا بِا لأَزْلاَمِ ۚ ذَلِكُمْ فِسْق ٌ ۗ ا لْيَوْ مَ يَئِسَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ دِينِكُمْ فَلاَ تَخْ شَوْهُمْ وَا خْ شَوْنِي ۚ ا لْيَوْ مَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَ ضِ ي تُ لَكُمُ ا لإِسْلاَمَ دِينا ً ۚ فَمَنِ ا ضْ طُ رَّ فِي مَخْ مَصَ ةٍ غَ يْ رَ مُتَجَانِفٍ لإِثْمٍ ۙ فَإِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Yas'alūnaka Mādh ā 'Uĥilla Lahum ۖ Q ul 'Uĥilla Lakumu A ţ -Ţ ayyibā tu ۙ Wa Mā `Allam tum Mina A l-Jawār iĥi Mukallibī na Tu`allimūnahunn a Mimm ā `Allamakumu A ll āhu ۖ Fakulū Mimm ā 'Am sakna `Alaykum Wa A dh kurū A A ll āhi `Alay hi ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ 'Inn a A ll āha Sar ī `u A l-Ĥisā bi
005-004 (اي پيغمبر) توکان پڇن ته اُنھن لاءِ ڪھڙيون شيون حلال ڪيون ويون آھن، چؤ ته اوھان لاءِ (سڀ) سٺيون (شيون) حلال ڪيون ويون آھن ۽ (اُھو شڪار به حلال آھي) جيڪيشڪاري جانورن کي شڪار سيکاريندڙ ٿي (اوھان) سيکاريو آھي (يعني) جيڪي الله (شڪار ڪرڻ جو دستور) اوھان کي سيکاريو تنھن مان انھن کي سيکاريو ھجي، ته جيڪو (شڪار اُھي) اوھان لاءِ جھلين تنھن مان کائو ۽ اُن (جانور کي بڇڻ مھل) تي الله جو نالو (يعني بِسۡمِ اللهِ اَللهُ اَڪۡبرُ) چئو ۽ الله کان ڊڄو، بيشڪ الله سخت حساب وٺندڙ آھي.
يَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُ لْ أُحِلَّ لَكُمُ ا ل طَّ يِّبَا تُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِنَ ا لْجَوَار ِحِ مُكَلِّبِي نَ تُعَلِّمُونَهُنّ َ مِمَّ ا عَلَّمَكُمُ ا للَّ هُ ۖ فَكُلُوا مِمَّ ا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَا ذْكُرُوا ا ا للَّ هِ عَلَيْ هِ ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ سَر ِي عُ ا لْحِسَابِ
Al-Yaw ma 'Uĥilla Lakumu A ţ -Ţ ayyibā tu ۖ Wa Ţ a`ā mu A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Ĥillun Lakum Wa Ţ a`āmukum Ĥillun Lahum Wa ۖ A l-Muĥş anā tu Mina A l-Mu'uminā ti Wa A l-Muĥş anā tu Mina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Min Q ab likum 'Idh ā 'Ātaytumūhunn a 'Ujūra hunn a Muĥş inī na Gh y ra Musāfiĥī na Wa Lā Muttakh dh ī 'Akh ā nin ۗ Wa Man Yakfur Bil-'Īmā ni Faq ad Ĥabiţ a `Amaluhu Wa Huwa Fī A l-'Ākh ra ti Mina A l-Kh r ī na
005-005 اڄ اوھان لاءِ سٺيون شيون حلال ڪيون ويون آھن، ۽ ڪتاب وارن جو طعام (به) اوھان لاءِ حلال آھي، ۽ اوھان جو طعام انھن لاءِ حلال آھي، ۽ (پڻ) پاڪدامن مؤمنياڻيون ۽ جن کي اوھان کان اڳ ڪتاب ڏنو ويو تن مان پاڪدامن (عورتون) جڏھن پرڻو ڪندڙ نه زنا ڪندڙ ۽ نه ڳجھي آشنائي رکندڙ ٿي کين سندن ڪابين ڏيو (ته حلال ڪيون ويون)، ۽ جيڪو ايمان (يعني اُنھن حُڪمن مڃڻ) جو انڪار ڪندو تنھنجو ڪيو ڪمايو بيشڪ ناس ٿي ويو، ۽ اُھو آخرت ۾ ڇيئي وارن مان آھي.
ا لْيَوْ مَ أُحِلَّ لَكُمُ ا ل طَّ يِّبَا تُ ۖ وَطَ عَا مُ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ حِلّ ٌ لَكُمْ وَطَ عَامُكُمْ حِلّ ٌ لَهُمْ ۖ وَا لْمُحْصَ نَا تُ مِنَ ا لْمُؤْمِنَا تِ وَا لْمُحْصَ نَا تُ مِنَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنّ َ أُجُورَ هُنّ َ مُحْصِ نِي نَ غَ يْ رَ مُسَافِحِي نَ وَلاَ مُتَّخِ ذِي أَخْ دَا نٍ ۗ وَمَن ْ يَكْفُرْ بِا لإِيمَا نِ فَقَ د ْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي ا لآخِ رَ ةِ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Idh ā Q um tum 'Ilá A ş -Ş alāati Fāgh m Wa 'Aydiyakum 'Ilá A l-Marā fiq i Wa A m saĥū Biru 'ū sikum Wa 'Arjulakum 'Ilá A l-Ka`bay ni ۚ Wa 'In Kun tum Junubāan Fa A ţ ţ ahharū ۚ Wa 'In Kun tum Marđá 'Aw `Alá Safar in 'Aw Jā 'a 'Aĥadun Min kum Mina A l-Gh ā 'iţ i 'Aw Lāmastumu A n -Nisā ' Falam Tajidū Mā 'an Fatayamm amū Ş a`īdāan Ţ ayyibāan Fām saĥū Biwujūhikum Wa 'Aydīkum Minhu ۚ Mā Yur ī du A ll āhu Liyaj `ala `Alaykum Min Ĥara jin Wa Lakin Yur ī du Liyuţ ahhira kum Waliyutimm a Ni`matahu `Alaykum La`allakum Tash kurū na
005-006 اي ايمان وارؤ جڏھن اوھين نماز لاءِ اُٿو تڏھن پنھنجن مُنھن کي ۽ پنھنجن ھٿن کي ٺونٺين تائين ڌوئو ۽ پنھنجن مٿن کي مسح ڪريو ۽ پنھنجن پيرن کي ڀيڏين تائين (ڌوئو) ۽ جيڪڏھن اوھين جُنبي (يعني مٿي ميرا) ھجو ته پاڪ ٿيو (يعني تڙ ڪريو)، ۽ جيڪڏھن بيمار ھجو يا مسافريءَتي (ھجو) يا اوھان مان ڪوئي پائخانه مان اچي يا اوھين زالن کي ويجھا ويا ھجو پوءِ اوھين پاڻي نه لھو ته پاڪ مٽيءَ سان تيمم ڪريو پوءِ پنھنجن مُنھن کي ۽ پنھنجن ھٿن کي منجھانئس مَسح ڪريو، ۽ الله اوھان تي ڪا تنگي نه گھرندو آھي پر گھُرندو آھي ته اوھان کي پاڪ ڪري ۽ اوھان تي پنھنجي نعمت پوري ڪري مانَ اوھين شڪرانو ڪريو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِذَا قُ مْتُمْ إِلَى ا ل صَّ لاَةِ فَاغْ سِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى ا لْمَرَ افِقِ وَا ا بِرُءُ وسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى ا لْكَعْبَيْ نِ ۚ وَإِن ْ كُنْ تُمْ جُنُبا ً فَاطَّ هَّرُوا ۚ وَإِن ْ كُنْ تُمْ مَرْضَ ى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَا ءَ أَحَدٌ مِنْ كُمْ مِنَ ا لْغَ ا ئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ ا ل نِسَا ء فَلَمْ تَجِدُوا مَا ء ً فَتَيَمَّ مُوا صَ عِيدا ً طَ يِّبا ً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْ هُ ۚ مَا يُر ِي دُ ا للَّ هُ لِيَجْ عَلَ عَلَيْكُمْ مِن ْ حَرَ جٍ وَلَكِن ْ يُر ِي دُ لِيُطَ هِّرَ كُمْ وَلِيُتِمّ َ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
Wa A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum Wa Mīth āq ahu A l-Ladh ī Wa A th aq akum Bihi~ 'Idh Q ultum Sami`nā Wa 'Aţ a`nā ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ 'Inn a A ll āha `Alī mun Bidh ā ti A ş -Ş udū r i
005-007 ۽ الله جي نعمت جا اوھان تي آھي سا ياد ڪريو ۽ سندس اُھو اَنجام جيڪو اوھان سان پڪيءَ طرح ڪيائين تنھن کي (به ياد ڪريو) جڏھن اوھان چيو ته ٻڌوسون ۽ مڃيوسون، ۽ الله کان ڊڄو، ڇوته الله سينن وارو (ڀيد) ڄاڻندڙ آھي.
وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَ هُ ا لَّذِي وَا قَ كُمْ بِهِ إِذْ قُ لْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَ عْنَا ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ عَلِي مٌ بِذَا تِ ا ل صُّ دُور ِ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Kūnū Q awwāmī na Lill ā h Sh uhadā 'a Bil-Q isţ i ۖ Wa Lā Yaj r imann akum Sh ana'ā nu Q aw min `Alá 'Allā Ta`dilū ۚ A q ra bu Lilttaq ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ 'Inn a A ll āha Kh ī r un Bimā Ta`malū na
005-008 اي ايمان وارؤ انصاف سان شاھدي ڏيندڙ ٿي الله لڳ بيھڪ وٺندڙ ھُجو، ۽ ڪنھن قوم جي دشمني اوھان کي اوھان جي بي انصافي جو سبب نه بڻي، انصاف ڪريو، اُھو پرھيزگاري کي ڏاڍو ويجھو آھي، ۽ الله کان ڊڄو، ڇوته جيڪي اوھين ڪندا آھيو تنھنجي الله خبر رکندڙ آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا كُونُوا قَ وَّامِي نَ لِلَّهِ شُهَدَا ءَ بِا لْقِ سْطِ ۖ وَلاَ يَجْ ر ِمَنَّ كُمْ شَنَآنُ قَ وْ مٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُوا ۚ ا ا هُوَ أَقْ رَ بُ لِلتَّقْ وَى ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ خَ بِي رٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
Wa`ada A ll āhu A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti ۙ Lahum Magh ra tun Wa 'Aj ru n `Ažī mun
005-009 جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن سان الله وعدو ڪيو آھي ته اُنھن لاءِ بخشش ۽ وڏو اجر آھي.
وَعَدَ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ ۙ لَهُمْ مَغْ فِرَ ةٌ وَأَجْ رٌ عَظِ يمٌ
Wa A l-Ladh ī na Kafarū Wa Kadh dh abū Bi'āyātinā 'Ūlā 'ika 'Aş ĥā bu A l-Jaĥī mi
005-010 ۽ جن ڪفر ڪيو ۽ اسان جي آيتن کي ڪُوڙو ڀانيو اُھي دوزخي آھن.
وَالَّذِي نَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا لْجَحِيمِ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum 'Idh Hamm a Q aw mun 'An Yab suţ ū 'Ilaykum 'Aydiyahum Fakaffa 'Aydiyahum `An kum ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ Wa `Alá A ll āhi Falyatawakkali A l-Mu'uminū na
005-011 اي ايمان وارؤ الله جي نعمت جا اوھان تي آھي سا ياد ڪريو جڏھن ھڪ قوم پنھنجنھٿن کي اوھان ڏانھن (ويڙھ لاءِ) ڊگھي ڪرڻ جو ارادو ڪيو تڏھن سندس ھٿ اوھان کان جھليائين، ۽ الله کان ڊڄو، ۽ الله تي ڀلي ته مؤمن ڀروسو ڪن.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا ا ذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمّ َ قَ وْ مٌ أَن ْ يَبْ سُطُ و ا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْ كُمْ ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ وَعَلَى ا للَّ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُؤْمِنُونَ
Wa Laq ad 'Akh dh a A ll āhu Mīth ā q a Banī 'Isrā 'ī la Wa Ba`ath nā Minhumu A th nay `Ash ara Naq ībāan ۖ Wa Q ā la A ll āhu 'Inn ī Ma`akum ۖ La'in 'Aq am tumu A ş -Ş alāata Wa 'Ātaytumu A z-Zakāata Wa 'Āman tum Biru sulī Wa `Azzartumūhum Wa 'Aq ra đtumu A ll āha Q arđāan Ĥasanāan La'ukaffira nn a `An kum Sayyi'ātikum Wa La'ud kh nn akum Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru ۚ Faman Kafara Ba`da Dh ālika Min kum Faq ad Đ alla Sawā 'a A s-Sabī li
005-012 ۽ الله بني اسرائيلن کان بيشڪ انجام ورتو، ۽ منجھن ٻارھن سردار مقرر ڪياسون، ۽ الله چيو ته تحقيق آءٌ اوھان ساڻ آھيان، جيڪڏھن نماز پڙھيو ۽ زڪٰوة ڏنوَ ۽ مُنھنجن پيغمبرن کي مڃيوَ ۽ کين مدد ڪيو ۽ الله کي چڱو قرض ڏنوَ ته البت اوھان جون مدايون اوھان کان ضرور ميٽيندس ۽ البت اوھان کي اھڙن باغن ۾ ضرور داخل ڪندس جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن، وري ھن کان پوءِ اوھان مان جيڪو ڪافر ٿيندو سو سڌيءَ واٽ کان بيشڪ ڀُلو.
وَلَقَ د ْ أَخَ ذَ ا للَّ هُ مِيثَا قَ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَبَعَثْنَا مِنْ هُمُ ا رَ نَقِ يبا ً ۖ وَقَ ا لَ ا للَّ هُ إِنِّ ي مَعَكُمْ ۖ لَئِن ْ أَقَ مْتُمُ ا ل صَّ لاَةَ وَآتَيْتُمُ ا ل زَّكَا ةَ وَآمَنْ تُمْ بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْ رَ ضْ تُمُ ا للَّ هَ قَ رْض اً حَسَنا ً لَأُكَفِّرَ نّ َ عَنْ كُمْ سَيِّئَ اتِكُمْ وَلَأُد ْخِ لَنَّ كُمْ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ ۚ فَمَن ْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنْ كُمْ فَقَ د ْ ضَ لَّ سَوَا ءَ ا ل سَّبِيلِ
Fabimā Naq m Mīth āq ahum La`ann āhum Wa Ja`alnā Q ulūbahum Q āsiyatan ۖ Yuĥarr ifū na A l-Kalima `An Mawāđi`ihi ۙ Wa Nasū Ĥažžāan Mimm ā Dh ukkirū Bihi ۚ Wa Lā Tazā lu Taţ ţ ali`u `Alá Kh ā 'inatin Minhum 'Illā Q alīlāan Minhum ۖ Fā`fu `Anhum Wa A ş faĥ ۚ 'Inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Muĥsinī na
005-013 پوءِ سندن انجام ڀڃڻ سببان مٿن لعنت ڪئي سون ۽ سندين دلين کي سخت ڪيوسون، (اُھي توريت ۾) ڪن لفظن کي پنھنجن جاين کان بدلائين ٿا ۽ جيڪا نصيحت ڪئي وئي تنھن مان حصو وساريائون، ۽ منجھائن ٿورڙن کانسواءِ انھن (سڀني) جي (ھڪ نه ٻي) خيانت تي ھميشہ واقف ٿيندو رھندين تنھنڪري کين معاف ڪر ۽ مُڙي وڃ، بيشڪ الله ڀلارن کي دوست رکندو آھي.
فَبِمَا نَقْ ضِ هِمْ مِيثَاقَ هُمْ لَعَنَّ اهُمْ وَجَعَلْنَا قُ لُوبَهُمْ قَ اسِيَة ً ۖ يُحَرِّفُو نَ ا لْكَلِمَ عَن ْ مَوَاضِ عِهِ ۙ وَنَسُوا حَظّ ا ً مِمَّ ا ذُكِّرُوا بِهِ ۚ وَلاَ تَزَا لُ تَطَّ لِعُ عَلَى خَ ا ئِنَةٍ مِنْ هُمْ إِلاَّ قَ لِيلا ً مِنْ هُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْ هُمْ وَا صْ فَحْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa Mina A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn ā Naş ārá 'Akh dh nā Mīth āq ahum Fanasū Ĥažžāan Mimm ā Dh ukkirū Bihi Fa'agh ra ynā Baynahumu A l-`Adāwata Wa A l-Bagh ā 'a 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati ۚ Wa Saw fa Yunabbi'uhumu A ll āhu Bimā Kānū Yaş na`ū na
005-014 ۽ جيڪي چون ٿا ته اسين نصارىٰ آھيون تن کان (به) سندن انجام ورتوسون ۽ جيڪا نصيحت ڪئي ويئي تنھن مان ڀاڱو وساريائون، انھيءَ ڪري سندنوچ ۾ ساڙ ۽ دُشمني قيامت جي ڏينھن تائين وڌي سون، ۽ جيڪي ڪندا آھن تنھن جي الله کين سگھو سُڌ ڏيندو.
وَمِنَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنَّ ا نَصَ ارَ ى أَخَ ذْنَا مِيثَاقَ هُمْ فَنَسُوا حَظّ ا ً مِمَّ ا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْ رَ يْنَا بَيْنَهُمُ ا لْعَدَاوَةَ وَا لْبَغْ ضَ ا ءَ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ ۚ وَسَوْ فَ يُنَبِّئُهُمُ ا للَّ هُ بِمَا كَانُوا يَصْ نَعُونَ
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Q ad Jā 'akum Ra sūlunā Yubayyinu Lakum Kath īr āan Mimm ā Kun tum Tukh ū na Mina A l-Kitā bi Wa Ya`fū `An Kath ī r n ۚ Q ad Jā 'akum Mina A ll āhi Nū ru n Wa Kitā bun Mubī nun
005-015 اي ڪتاب وارؤ بيشڪ اسان جو پيغمبر (ﷴ ﷺ) اوھان وٽ آيو اوھين (الله جي) ڪتاب مان گھڻيون ڳالھيون لڪائيندا ھيؤ تن مان گھڻيون (ڳالھيون) اوھان کي بيان ڪري ٿو ۽ گھڻين (ڳالھين) کان ٽارو ڪري ٿو، بيشڪ اوھان وٽ الله وٽان نُور ۽ پڌرو ڪتاب (قرآن) آيو آھي.
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ قَ د ْ جَا ءَكُمْ رَ سُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِير ا ً مِمَّ ا كُنْ تُمْ تُخْ فُو نَ مِنَ ا لْكِتَا بِ وَيَعْفُو عَن ْ كَثِي ر ٍ ۚ قَ د ْ جَا ءَكُمْ مِنَ ا للَّ هِ نُو رٌ وَكِتَا بٌ مُبِينٌ
Yahdī Bihi A ll ā hu Mani A R iđwānahu Subula A s-Salā mi Wa Yukh r ijuhum Mina A ž-Ž ulumā ti 'Ilá A n -Nū r i Bi'idh nihi Wa Yahdīhim 'Ilá Ş ir āţ in Mustaq ī min
005-016 انھيءَ جي سببان الله انھن کي سڌو رستو ڏيکاريندو آھي جيڪي سلامتي جي واٽن ڏانھن سندس راضپو ڳولين ۽ کين اونداھين مان سوجھري ڏانھن پنھنجي حڪم سان ٻاھر ڪڍي ٿو ۽ کين سڌيءَ واٽ ڏانھن رستو ڏيکاري ٿو.
يَهْدِي بِهِ ا للَّ هُ مَنِ ا ر ِضْ وَانَهُ سُبُلَ ا ل سَّلاَمِ وَيُخْ ر ِجُهُمْ مِنَ ا ل ظُّ لُمَا تِ إِلَى ا ل نّ ُو ر ِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Laq ad Kafara A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha Huwa A l-Masī ĥu A b nu Maryama ۚ Q ul Faman Yam liku Mina A ll āhi Sh ay'ā an 'In 'Ar ā da 'An Yuhlika A l-Masī ĥa A b na Maryama Wa 'Umm ahu Wa Man Fī A l-'Arđi Jamī`āan ۗ Wa Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۚ Ykh q u Mā Yash ā 'u Wa ۚ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-017 بيشڪ جن چيو ته الله پاڻ مسيح پٽ مريم جو آھي سي بيشڪ ڪافر ٿيا، چؤ ته جيڪڏھن الله عيسىٰ پُٽ مريم جي کي ۽ سندس ماءُ کي ۽ جيڪي سڀيئي زمين ۾ آھن ناس ڪرڻ گھري ته ڪير الله کان انھن کي ڪُجھ بچائي سگھندو؟ ۽ آسمانن ۽ زمين جي ۽ جيڪي اُنھن جي وچ ۾ آھي تنھنجي بادشاھي الله جي آھي، جيڪي گھري ٿو سو پيدا ڪري ٿو، ۽ الله سڀڪنھن شيءِ تي وس وارو آھي.
لَقَ د ْ كَفَرَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ هُوَ ا لْمَسِي حُ ا بْ نُ مَرْيَمَ ۚ قُ لْ فَمَن ْ يَمْلِكُ مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئا ً إِن ْ أَرَ ا دَ أَن ْ يُهْلِكَ ا لْمَسِي حَ ا بْ نَ مَرْيَمَ وَأُمَّ هُ وَمَن ْ فِي ا لأَرْضِ جَمِيعا ً ۗ وَلِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۚ يخْ لُقُ مَا يَشَا ءُ ۚ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Wa Q ālati A l-Yahū du Wa A n -Naş ārá Naĥnu 'Ab nā 'u A ll āhi Wa 'Aĥibbā 'uuhu ۚ Q ul Falima Yu`adh dh ibukum Bidh unūbikum ۖ Bal 'An tum Bash aru n Mimm an Kh q a ۚ Yagh r u Liman Yash ā 'u Wa Yu`adh dh ibu Man Yash ā 'u ۚ Wa Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ Wa 'Ilay hi A l-Maş ī r u
005-018 يھودي ۽ نصارىٰ چوندا آھن ته اسين الله جا پُٽ ۽ سندس پيارا آھيون، (اي پيغمبر کين) چؤ ته پوءِ سندوَ گناھن سببان ڇو عذابڪندا اٿوَ؟ بلڪ اوھين به انھيءَ جنس مان ماڻھو آھيو جيڪي خلقيائين، جنھن کي وڻيس (تنھنکي) بخشي ۽ جنھن وڻيس (تنھنکي) عذاب ڪري، ۽ آسمانن ۽ زمين جي ۽ جيڪي سندن وچ ۾ آھي تنھنجي بادشاھي الله جي آھي، ۽ ڏانھس موٽڻ آھي.
وَقَ الَتِ ا لْيَهُو دُ وَا ل نَّ صَ ارَ ى نَحْنُ أَبْ نَا ءُ ا للَّ هِ وَأَحِبَّا ؤُهُ ۚ قُ لْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْ تُمْ بَشَرٌ مِمَّ ن ْ خَ لَقَ ۚ يَغْ فِر ُ لِمَن ْ يَشَا ءُ وَيُعَذِّبُ مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْ هِ ا لْمَصِ يرُ
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Q ad Jā 'akum Ra sūlunā Yubayyinu Lakum `Alá Fatra tin Mina A r-Ru suli 'An Taq ūlū Mā Jā 'anā Min Bash ī r n Wa Lā Nadh ī r n ۖ Faq ad Jā 'akum Bash ī r un Wa Nadh ī r un Wa ۗ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-019 اي ڪتاب وارؤ بيشڪ اوھان وٽ اسان جو پيغمبر اھڙي وقت ۾ آيو جو (ڪجھ وقت تائين) پيغمبرن جو اچڻ بند ٿي چڪو ھو اوھان تي بيان ٿو ڪري متان چئو ته نڪو خوشخبري ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ اسان وٽ آيو، (ھائو) انھي ڪري بيشڪ اوھان وٽ خوشخبري ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ آيو آھي، ۽ الله سڀڪنھن شيء تي وس وارو آھي.
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ قَ د ْ جَا ءَكُمْ رَ سُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَ ةٍ مِنَ ا ل رُّسُلِ أَن ْ تَقُ ولُوا مَا جَا ءَنَا مِن ْ بَشِي ر ٍ وَلاَ نَذِي ر ٍ ۖ فَقَ د ْ جَا ءَكُمْ بَشِي رٌ وَنَذِي رٌ ۗ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Wa 'Idh Q ā la Mūsá Liq awmihi Yā Q aw mi A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum 'Idh Ja`ala Fīkum 'An biyā 'a Wa Ja`alakum Mulūkāan Wa 'Ātākum Mā Lam Yu'uti 'Aĥadāan Mina A l-`Ālamī na
005-020 ۽ (ياد ڪر) جڏھن مُوسىٰ پنھنجي قوم کي چيو ته اي منھنجي قوم پاڻ تي الله جي نعمت ياد ڪريو جو اوھان ۾ پيغمبر مُقرّر ڪيائين ۽ اوھان کي بادشاہ ڪيائين، ۽ اوھان کي اھي (نعمتون) ڏنائين جي جھانن وارن مان ڪنھن کي (به) نه ڏنائين.
وَإِذْ قَ ا لَ مُوسَى لِقَ وْمِهِ يَا قَ وْ مِ ا ذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْ بِيَا ءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكا ً وَآتَاكُمْ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَدا ً مِنَ ا لْعَالَمِينَ
Yā Q aw mi A d kh A l-'Arđa A l-Muq addasata A llatī Kataba A ll āhu Lakum Wa Lā Tartaddū `Alá 'Ad bār ikum Fatan q alibū Kh r ī na
005-021 اي منھنجي قوم پاڪ زمين ۾ گھڙو جا الله اوھان لاءِ ٺھرائي آھي ۽ پوئتي نه ڦرو نه ته ڦري ڇيئي وارا ٿيندؤ.
يَا قَ وْ مِ ا د ْخُ لُوا ا لأَرْضَ ا لْمُقَ دَّسَةَ ا لَّتِي كَتَبَ ا للَّ هُ لَكُمْ وَلاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَد ْبَار ِكُمْ فَتَنْ قَ لِبُوا خَ اسِر ِينَ
Q ālū Yā Mūsá 'Inn a Fīhā Q awmāan Jabbār ī na Wa 'Inn ā Lan Nad kh kh ru jū Minhā Fa'in Yakh ru jū Minhā Fa'inn ā Dākh ū na
005-022 چيائون ته اي مُوسىٰ بيشڪ اتي ڏاڍي زور واري قوم آھي، ۽ اسين منجھس ايسين ڪڏھن نه گھڙنداسون جيسين اُھي منجھانس (نه) نڪرن، پوءِ جيڪڏھن اُھي اُتان نڪرن ته اسين گھِڙڻ واراآھيون.
قَ الُوا يَا مُوسَى إِنّ َ فِيهَا قَ وْما ً جَبَّار ِي نَ وَإِنَّ ا لَن ْ نَد ْخُ لَهَا حَتَّى يَخْ رُجُوا مِنْ هَا فَإِن ْ يَخْ رُجُوا مِنْ هَا فَإِنَّ ا دَاخِ لُونَ
Q ā la Ra julā ni Mina A l-Ladh ī na Yakh ū na 'An`ama A ll āhu `Alayhimā A d kh A l-Bā ba Fa'idh ā Dakh ū hu Fa'inn akum Gh ū na ۚ Wa `Alá A ll āhi Fatawakkalū 'In Kun tum Mu'uminī na
005-023 جيڪي خدا کان ڊڄندا ھئا تن مان ٻه ڄڻا جن تي الله نعمت ڪئي ھئي سي چوڻ لڳا ته در کان مٿن گھڙو، پوءِ جڏھن در کان لنگھيؤ تڏھن اوھين پڪ غالب آھيو، ۽ جيڪڏھن مؤمن آھيو ته الله تي ڀروسو ڪريو.
قَ ا لَ رَ جُلاَنِ مِنَ ا لَّذِي نَ يَخَ افُو نَ أَنْ عَمَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمَا ا د ْخُ لُوا عَلَيْهِمُ ا لْبَا بَ فَإِذَا دَخَ لْتُمُو هُ فَإِنَّ كُمْ غَ الِبُو نَ ۚ وَعَلَى ا للَّ هِ فَتَوَكَّلُو ا إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Q ālū Yā Mūsá 'Inn ā Lan Nad kh ā 'Abadāan Mā Dāmū Fīhā ۖ Fādh /hab 'An ta Wa Ra bbuka Faq ātilā 'Inn ā Hāhunā Q ā`idū na
005-024 چيائون ته اي موسىٰ بيشڪ اسين اصلي ڪڏھن منجھس نه گھڙنداسون جيسين اُھي منجھس رھندا تنھنڪري تون ۽ تنھنجو پالڻھار وڃو پوءِ وڙھو بيشڪ اسين ھتي (ئي) ويٺا آھيون.
قَ الُوا يَا مُوسَى إِنَّ ا لَن ْ نَد ْخُ لَهَا أَبَدا ً مَا دَامُوا فِيهَا ۖ فَاذْهَب ْ أَنْ تَ وَرَ بُّكَ فَقَ اتِلاَ إِنَّ ا هَاهُنَا قَ اعِدُونَ
Q ā la Ra bbi 'Inn ī Lā 'Am liku 'Illā Nafsī Wa 'Akh ۖ Fāfru q y na A l-Q aw mi A l-Fāsiq ī na
005-025 مُوسىٰ چيو ته اي منھنجا پالڻھار آءٌ پنھنجي سِرَ ۽ پنھنجي ڀاءُ کانسواءِ (ٻئي) ڪنھن تي (به) اختيار نٿو رکان تنھنڪري اسان جي ۽ بي فرمان قوم جي وچ ۾ جدائي ڪر.
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي لاَ أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِي وَأَخِ ي ۖ فَافْرُق ْ بَيْنَنَا وَبَيْ نَ ا لْقَ وْ مِ ا لْفَاسِقِ ينَ
Q ā la Fa'inn ahā Muĥarra matun `Alayhim ۛ 'Arba`ī na Sanatan ۛ Yatīhū na Fī A l-'Arđi ۚ Falā Ta'sa `Alá A l-Q aw mi A l-Fāsiq ī na
005-026 (الله) چيو ته اُھا (پاڪ زمين) چاليھ ورھيه مٿن حرام ڪئي ويئي آھي، زمين (يعني بر) ۾ حيران پريشان رھندا، تنھنڪري بي دين قوم تي ڏک نه ڪر.
قَ ا لَ فَإِنَّ هَا مُحَرَّ مَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِي نَ سَنَة ً ۛ يَتِيهُو نَ فِي ا لأَرْضِ ۚ فَلاَ تَأْسَ عَلَى ا لْقَ وْ مِ ا لْفَاسِقِ ينَ
Wa A tlu `Alayhim Naba'a A b nay 'Ādama Bil-Ĥaq q i 'Idh Q arra bā Q urbānāan Fatuq ubbila Min 'Aĥadihimā Wa Lam Yutaq abbal Mina A l-'Ākh r i Q ā la La'aq nn aka ۖ Q ā la 'Inn amā Yataq abbalu A ll āhu Mina A l-Muttaq ī na
005-027 (اي پيغمبر) آدم جي ٻن پُٽن (ھابيل ۽ قابيل) جي خبر کين سچي طرح پڙھي ٻُڌاءِ، جڏھن ٻنھي (ھڪ ھڪ) قرباني نذر ڪئي تڏھن تڏھن ٻنھي مان ھڪڙي جي قبول ڪئي وئي ۽ ٻئي جي قبول نه ڪئي وئي، (قابيل) چيو ته ضرور ماريندوسانءِ، ۽ (ھابيل) چيو ته الله رڳو پرھيزگارن جي (قرباني) قبول ڪندو آھي.
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ا بْ نَيْ آدَمَ بِا لْحَقِّ إِذْ قَ رَّ بَا قُ رْبَانا ً فَتُقُ بِّلَ مِن ْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَ بَّلْ مِنَ ا لآخَ ر ِ قَ ا لَ لَأَقْ تُلَنَّ كَ ۖ قَ ا لَ إِنَّ مَا يَتَقَ بَّلُ ا للَّ هُ مِنَ ا لْمُتَّقِ ينَ
La'in Basaţ y ya Yadaka Litaq ā 'Anā Bibāsiţ in Yadiya 'Ilay ka Li'q ۖ 'Inn ī 'Akh ā fu A ll āha Ra bba A l-`Ālamī na
005-028 البت جيڪڏھن پنھنجو ھٿ منھنجي مارڻ لاءِ مون ڏانھن ڊگھو ڪندين تهآءٌ پنھنجو ھٿ تو ڏانھن ڪڏھن به ڊگھو نه ڪندس ته توکي ماريان، بيشڪ آءٌ جھانن جي پالڻھار الله کان ڊڄان ٿو.
لَئِن ْ بَسَط تَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْ تُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِط ٍ يَدِيَ إِلَيْ كَ لِأقْ تُلَكَ ۖ إِنِّ ي أَخَ ا فُ ا للَّ هَ رَ بَّ ا لْعَالَمِينَ
'Inn ī 'Ur ī du 'An Tabū 'a Bi'ith mī Wa 'Ith mika Fatakū na Min 'Aş ĥā bi A n -Nā r i ۚ Wa Dh alika Jazā 'u A ž-Ž ālimī na
005-029 مُنھنجو ارادو آھي ته مُنھنجو گُناھ ۽ پنھنجو گُناھ تون کڻين ته دوزخين مان ٿئين، ۽ ظالمن جي اِھا سزا آھي.
إِنِّ ي أُر ِي دُ أَن ْ تَبُو ءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُو نَ مِن ْ أَصْ حَا بِ ا ل نّ َا ر ِ ۚ وَذَلِكَ جَزَا ءُ ا ل ظَّ الِمِينَ
Faţ awwa`at Lahu Nafsuhu Q atla 'Akh ī hi Faq atalahu Fa'aş baĥa Mina A l-Kh r ī na
005-030 پوءِ سندس نفس کيس ڀاءُ جي مارڻ تي رغبت ڏياري پوءِ کيس ڪُٺائين پوءِ ڇيئي وارن مان ٿيو.
فَطَ وَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَ تْلَ أَخِ ي هِ فَقَ تَلَهُ فَأَصْ بَحَ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Faba`ath a A ll āhu Gh rā bāan Yab ĥath u Fī A l-'Arđi Liyur iyahu Kay fa Yuwār ī Saw'ata 'Akh ī hi ۚ Q ā la Yā Waylatā 'A`ajaztu 'An 'Akū na Mith la Hādh ā A l-Gh r ā bi Fa'uwār iya Saw'ata 'Akh ۖ Fa'aş baĥa Mina A n -Nādimī na
005-031 پوءِ الله ھڪ ڪانوَ کي موڪليو جنھن زمين ۾ ھن لاءِ کوٽيو ٿي ته کيس ڏيکاري ته پنھنجي ڀاءُ جي لاش کي ڪئن لڪائي، (ڪانوَ کي ڏسي) چيائين ته مون لاءِ ارمان آھي ڇا آءٌ ھن ڳالھ کان (به) عاجز ٿيس جو ھن ڪانوَ جھڙو ھُجان ھا ته پنھنجي ڀاءُ جو لاشو لڪايان ھا، پوءِ پشيمانن مان ٿيو.
فَبَعَثَ ا للَّ هُ غُ رَ ابا ً يَبْ حَثُ فِي ا لأَرْضِ لِيُر ِيَهُ كَيْ فَ يُوَار ِي سَوْ أَةَ أَخِ ي هِ ۚ قَ ا لَ يَاوَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَن ْ أَكُو نَ مِثْلَ هَذَا ا لْغُ رَ ا بِ فَأُ وَار ِيَ سَوْ أَةَ أَخِ ي فَأَصْ بَحَ ۖ مِنَ ا ل نَّ ادِمِينَ
Min 'Aj li Dh ālika Katab nā `Alá Banī 'Isrā 'ī la 'Ann ahu Man Q atala Nafsāan Bigh y r i Nafsin 'Aw Fasā din Fī A l-'Arđi Faka'ann amā Q atala A n -Nā sa Jamī`āan Wa Man 'Aĥyāhā Faka'ann amā 'Aĥyā A n -Nā sa Jamī`āan ۚ Wa Laq ad Jā 'at/hum Ru sulunā Bil-Bayyinā ti Th umm a 'Inn a Kath īr āan Minhum Ba`da Dh ālika Fī A l-'Arđi Lamusr ifū na
005-032 انھيءَ ڪري بني اسرائيلن تي لازم ڪيوسون ته جيڪو ڪنھن جان جي عوض يا زمين ۾ فساد وجھڻ (واري) کانسواءِ ٻئي ڪنھن کي ڪُھندو تنھن ڄڻڪ مڙني ماڻھن کي ڪُٺو، ۽ جنھن اُن کي بچايو تنھن ڄڻڪ مڙني ماڻھن کي بچايو، ۽ البت بيشڪ اسان جا (گھڻا) پيغمبر چٽن مُعجزن سان وٽن آيا، وري بيشڪ اُن کانپوءِ منجھائن گھڻا مُلڪ ۾ حد کان لنگھندڙ ٿيا.
مِن ْ أَجْ لِ ذَلِكَ كَتَبْ نَا عَلَى بَنِي إِسْرَا ئِي لَ أَنَّ هُ مَن ْ قَ تَلَ نَفْسا ً بِغَ يْ ر ِ نَفْسٍ أَوْ فَسَا دٍ فِي ا لأَرْضِ فَكَأَنَّ مَا قَ تَلَ ا ل نّ َا سَ جَمِيعا ً وَمَن ْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّ مَا أَحْيَا ا ل نّ َا سَ جَمِيعا ً ۚ وَلَقَ د ْ جَا ءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِا لْبَيِّنَا تِ ثُمّ َ إِنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ بَعْدَ ذَلِكَ فِي ا لأَرْضِ لَمُسْر ِفُونَ
'Inn amā Jazā 'u A l-Ladh ī na Yuĥār ibū na A ll āha Wa Ra sūlahu Wa Yas`aw na Fī A l-'Arđi Fasādāan 'An Yuq attalū 'Aw Yuş allabū 'Aw Tuq aţ ţ a`a 'Aydīhim Wa 'Arjuluhum Min Kh ā fin 'Aw Yun faw Mina A l-'Arđi ۚ Dh ālika Lahum Kh n Fī A d-Dun yā ۖ Wa Lahum Fī A l-'Ākh ra ti `Adh ā bun `Ažī mun
005-033 جيڪي الله ۽ سندس پيغمبر سان وڙھندا ۽ ملڪ ۾ فساد (وجھڻ) لاءِ ڪوشش ڪندا تن جي سزا ھن کانسواءِ (ٻيڪا) نه آھي ته ڪُھجينِ يا سُوريءَ چاڙھجينِ يا سندن ھٿ ۽ سندن پير اُبتڙ سبتڙ وڍجن يا ديس نيڪالي ڏجينِ، دُنيا ۾ اُنھن لاءِ اِھا خواري آھي ۽ آخرت ۾ اُنھن لاءِ وڏو عذاب آھي.
إِنَّ مَا جَزَا ءُ ا لَّذِي نَ يُحَار ِبُو نَ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ وَيَسْعَوْ نَ فِي ا لأَرْضِ فَسَاداً أَن ْ يُقَ تَّلُو ا أَوْ يُصَ لَّبُو ا أَوْ تُقَ طَّ عَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِن ْ خِ لاَفٍ أَوْ يُن فَوْا مِنَ ا لأَرْضِ ۚ ذَلِكَ لَهُمْ خِ زْيٌ فِي ا ل دُّن يَا ۖ وَلَهُمْ فِي ا لآخِ رَ ةِ عَذَا بٌ عَظِ يمٌ
'Illā A l-Ladh ī na Tābū Min Q ab li 'An Taq m ۖ Fā`lamū 'Ann a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-034 پر جن اوھان جي قابو پوڻ کان اڳ توبه ڪئي، پوءِ ڄاڻو ته الله بخشڻھار مھربان آھي.
إِلاَّ ا لَّذِي نَ تَابُوا مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ تَقْ دِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُو ا أَنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū A q ū A ll aha Wa A b tagh ū 'Ilay hi A l-Wasīlata Wa Jāhidū Fī Sabīlihi La`allakum Tufliĥū na
005-035 اي ايمان وارؤ الله کان ڊڄو ۽ ڏانھس وسيلو ڳوليو (يعني نيڪ عملن جي وسيلي سان الله تعالىٰ ڏي ويجھا ٿيو) ۽ سندس واٽ ۾ ڪوشش ڪريو مانَ اوھين ڇٽو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا ا قُ وا ا للَّ هَ وَا بْ تَغُ و ا إِلَيْ هِ ا لْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Law 'Ann a Lahum Mā Fī A l-'Arđi Jamī`āan Wa Mith lahu Ma`ahu Liyaftadū Bihi Min `Adh ā bi Yaw mi A l-Q iyāmati Mā Tuq ubbila Minhum ۖ Wa Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
005-036 بيشڪ جن ڪفر ڪيو تن کي جيڪي زمين ۾ آھي سو مڙئي جيڪڏھن ھجي ۽ اُن جيترو ٻيو به گڏ (ھجين) اُھو قيامت جي ڏينھن جي عذاب کان (بچاءَ) لاءِ عوض ڏين ته کانئن قبول نه ڪبو، ۽ اُنھن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لَوْ أَنّ َ لَهُمْ مَا فِي ا لأَرْضِ جَمِيعا ً وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِن ْ عَذَا بِ يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ مَا تُقُ بِّلَ مِنْ هُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Yur īdū na 'An Yakh ru jū Mina A n -Nā r i Wa Mā Hum Bikh r ijī na Minhā ۖ Wa Lahum `Adh ā bun Muq ī mun
005-037 باہ مان نڪرڻ گُھرندا ۽ (حقيقت ڪري) منجھانئس اُھي نڪرڻ وارا نه آھن، ۽ اُنھن لاءِ سدائين جو عذاب آھي.
يُر ِيدُو نَ أَن ْ يَخْ رُجُوا مِنَ ا ل نّ َا ر ِ وَمَا هُمْ بِخَ ار ِجِي نَ مِنْ هَا ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ مُقِ يمٌ
Wa A s-Sār iq u Wa A s-Sār iq atu Fāq ţ a`ū 'Aydiyahumā Jazā 'an Bimā Kasabā Nakālāan Mina A ll āhi Wa ۗ A ll āhu `Azī zun Ĥakī mun
005-038 چورُ (مڙس) ۽ چورِ (زال) انھن جا ھٿ سندن ڪئي سببان سزا لاءِ وڍيو الله (جي پار) کان اُھو عذاب آھي، ۽ الله غالب حڪمت وارو آھي.
وَالسَّار ِقُ وَا ل سَّار ِقَ ةُ فَاقْ طَ عُو ا أَيْدِيَهُمَا جَزَا ء ً بِمَا كَسَبَا نَكَالا ً مِنَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ عَزِي زٌ حَكِيمٌ
Faman Tā ba Min Ba`di Ž ulmihi Wa 'Aş laĥa Fa'inn a A ll āha Yatū bu `Alay hi ۗ 'Inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-039 پوءِ جنھن پنھنجي ڪيل پڃاڻا توبه ڪئي ۽ چڱا ڪم ڪيا تنھن تي الله ٻاجھ سان موٽندو، ڇوته الله بخشڻھار مھربان آھي.
فَمَن ْ تَا بَ مِن ْ بَعْدِ ظُ لْمِهِ وَأَصْ لَحَ فَإِنّ َ ا للَّ هَ يَتُو بُ عَلَيْ هِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
'Alam Ta`lam 'Ann a A ll āha Lahu Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Yu`adh dh ibu Man Yash ā 'u Wa Yagh r u Liman Yash ā 'u Wa ۗ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-040 (اي پيغمبر) نه معلوم اٿئي ڇا؟ ته آسمانن ۽ زمين جيبادشاھي الله جي آھي، جنھن کي وڻيس تنھن کي عذاب ڪري ۽ جنھن کي وڻيس تنھن کي بخشي، ۽ الله سڀڪنھن شيءِ تي وس وارو آھي.
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنّ َ ا للَّ هَ لَهُ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن ْ يَشَا ءُ وَيَغْ فِر ُ لِمَن ْ يَشَا ءُ ۗ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Yā 'Ayyuhā A r-Ra sū lu Lā Yaĥzun ka A l-Ladh ī na Yusār i`ū na Fī A l-Kufr i Mina A l-Ladh ī na Q ālū 'Āmann ā Bi'afwāhihim Wa Lam Tu'umin Q ulūbuhum ۛ Wa Mina A l-Ladh ī na Hādū ۛ Samm ā`ū na Lilkadh ibi Samm ā`ū na Liq aw min 'Ākh r ī na Lam Ya'tū ka ۖ Yuĥarr ifū na A l-Kalima Min Ba`di Mawāđi`ihi ۖ Yaq ūlū na 'In 'Ūtītum Hādh ā Fakh dh ū hu Wa 'In Lam Tu'utaw hu Fāĥdh arū ۚ Wa Man Yur idi A ll ā hu Fitnatahu Falan Tam lika Lahu Mina A ll āhi Sh ay'ā an ۚ 'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na Lam Yur idi A ll ā hu 'An Yuţ ahhir a Q ulūbahum ۚ Lahum Fī A d-Dun yā Kh n ۖ Wa Lahum Fī A l-'Ākh ra ti `Adh ā bun `Ažī mun
005-041 اي پيغمبر انھن جو حال توکي غمگين نه ڪري جيڪي اھڙن (ماڻھن) مان ڪفر ۾ ڪاھي پوندا آھن جو پنھنجن واتن سان چوندا آھن ته ايمان آندوسون ۽ سندن دلين ايمان نه آندو آھي، ۽ (پڻ) يھودين مان، جو ڏاڍا ڪُوڙ ٻڌندڙ آھن ٻيءَ قوم (ڪافرن) لاءِ جي اڃا تو وٽ نه آيا آھن جاسُوسي ڪندڙ آھن، ڪن (صحيح) ڳالھين کي پنھنجن ھنڌن تي قائم ھجڻ کانپوءِ بدلائيندا آھن، (ماڻھن کي) چوندا آھن ته جيڪڏھن ھيءُ (حُڪم) ڏنو وڃيوَ ته اھو قبول ڪجو ۽ جيڪڏھن اُھو نه ڏنو وڃيوَ ته پري ٿجو، ۽ الله جنھن جي گمراہ ڪرڻ جو ارادو ڪندو آھي تنھن لاءِ الله (جي پار) کان (ھدايت ڪرڻ جو) ڪُجھ اختيار نه اٿيئي، اُھي (اھڙا) آھن جو انھن جي دلين کي الله پاڪ ڪرڻ نه گھرندو آھي،، دنيا ۾ انھن لاءِ خواري آھي ۽ آخرت ۾ انھن لاءِ وڏو عذاب آھي.
يَا أَيُّهَا ا ل رَّ سُو لُ لاَ يَحْزُنْ كَ ا لَّذِي نَ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لْكُفْر ِ مِنَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا آمَنَّ ا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن ْ قُ لُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ ا لَّذِي نَ هَادُوا ۛ سَمَّ اعُو نَ لِلْكَذِبِ سَمَّ اعُو نَ لِقَ وْ مٍ آخَ ر ِي نَ لَمْ يَأْتُو كَ ۖ يُحَرِّفُو نَ ا لْكَلِمَ مِن ْ بَعْدِ مَوَاضِ عِهِ ۖ يَقُ ولُو نَ إِن ْ أُ وتِيتُمْ هَذَا فَخُ ذُو هُ وَإِن ْ لَمْ تُؤْتَوْ هُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَن ْ يُر ِدِ ا للَّ هُ فِتْنَتَهُ فَلَن ْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئاً ۚ أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ لَمْ يُر ِدِ ا للَّ هُ أَن ْ يُطَ هِّر َ قُ لُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي ا ل دُّنْ يَا خِ زْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي ا لآخِ رَ ةِ عَذَا بٌ عَظِ يمٌ
Samm ā`ū na Lilkadh ibi 'Akkālū na Lilssuĥti ۚ Fa'in Jā 'ū ka Fāĥkum Baynahum 'Aw 'A`r iđ `Anhum ۖ Wa 'In Tu`r iđ `Anhum Falan Yađurrū ka Sh ay'ā an ۖ Wa 'In Ĥakam ta Fāĥkum Baynahum Bil-Q isţ i ۚ 'Inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Muq ţ ī na
005-042 ڪوڙين ڳالھين جا ٻڌندڙ آھن حرام (جو مال) کائيندڙ آھن، پوءِ جيڪڏھن تو وٽ اچن ته سندن (تڪرار جي) وچ ۾ فيصلو ڪر يا کانئن مُنھن موڙ، ۽ جيڪڏھن کانئن مُنھن موڙين ته توکي ڪجھ نقصان رسائي نه سگھندا، ۽ جيڪڏھننبيرو ڪرين ته سندن وچ ۾ انصاف سان فيصلو ڪر، بيشڪ الله انصاف ڪندڙن کي دوست رکندو آھي.
سَمَّ اعُو نَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُو نَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِن ْ جَا ءُو كَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْر ِضْ عَنْ هُمْ ۖ وَإِن ْ تُعْر ِضْ عَنْ هُمْ فَلَن ْ يَضُ رُّو كَ شَيْ ئا ً ۖ وَإِن ْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِا لْقِ سْطِ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُقْ سِطِ ينَ
Wa Kay fa Yuĥakkimūnaka Wa `In dahumu A t-Tawrā atu Fīhā Ĥukmu A ll āhi Th umm a Yatawallaw na Min Ba`di Dh ālika ۚ Wa Mā 'Ūlā 'ika Bil-Mu'uminī na
005-043 ۽ ڪئن توکان ھن حالت ۾ فيصلو ڪرائيندا؟ جو وٽن توريت آھي اُن ۾ الله جو حُڪم آھي وري اُن کانپوءِ ڦري ويندا آھن، ۽ اُھي مُؤمن نه آھن.
وَكَيْ فَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْ دَهُمُ ا ل تَّوْرَ ا ةُ فِيهَا حُكْمُ ا للَّ هِ ثُمّ َ يَتَوَلَّوْ نَ مِن ْ بَعْدِ ذَلِكَ ۚ وَمَا أُ وْلَا ئِكَ بِا لْمُؤْمِنِينَ
'Inn ā 'An zalnā A t-Tawrā ata Fīhā Hudan Wa Nū ru n ۚ Yaĥkumu Bihā A n -Nabīyū na A l-Ladh ī na 'Aslamū Lilladh ī na Hādū Wa A r-Ra bbānīyū na Wa A l-'Aĥbā ru Bimā A stuĥfižū Min Kitā bi A ll ā hi Wa Kānū `Alay hi Sh uhadā 'a ۚ Falā Takh sh aw A n -Nā sa Wa A kh sh awnī Wa Lā Tash tarū Bi'āyātī Th amanāan Q alīlāan ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'An zala A ll āhu Fa'ūlā 'ika Humu A l-Kāfirū na
005-044 تحقيق اسان توريت لاٿو آھي منجھس ھدايت ۽ نُور آھي، فرمانبردارن پيغمبرن ۽ الله وارن ۽ عالمن اُن سان يھودين لاءِ حُڪم ڪيو آھي (يعني) انھيءَ سان جيڪي الله جي ڪتاب مان ياد ڪرايو وين ۽ مٿن شاھد ھوا، پوءِ (کين اسان سمجھايو ھوته) ماڻھن کان نه ڊڄو ۽ مون کان ڊڄو ۽ مُنھنجي آيتن کي ٿوري مُلھ سان نه وڪڻو، ۽ جيڪي الله لاٿو آھي تنھن سان جيڪي حُڪم نه ڪندا سي ئي ڪافر آھن.
إِنَّ ا أَن زَلْنَا ا ل تَّوْرَ ا ةَ فِيهَا هُد ى ً وَنُو رٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا ا ل نَّ بِيُّو نَ ا لَّذِي نَ أَسْلَمُوا لِلَّذِي نَ هَادُوا وَا ل رَّ بَّانِيُّو نَ وَا لأَحْبَا رُ بِمَا ا سْتُحْفِظُ وا مِن ْ كِتَا بِ ا للَّ هِ وَكَانُوا عَلَيْ هِ شُهَدَا ءَ ۚ فَلاَ تَخْ شَوْا ا ل نّ َا سَ وَا خْ شَوْنِي وَلاَ تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنا ً قَ لِيلا ً ۚ وَمَن ْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْكَافِرُونَ
Wa Katab nā `Alayhim Fīhā 'Ann a A n -Nafsa Bin -Nafsi Wa A l-`Ay na Bil-`Ay ni Wa A l-'An fa Bil-'An fi Wa A l-'Udh una Bil-'Udh uni Wa A s-Sinn a Bis-Sinn i Wa A l-Jurū ĥa Q iş āş un ۚ Faman Taş addaq a Bihi Fahuwa Kaffāra tun Lahu ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'An zala A ll āhu Fa'ūlā 'ika Humu A ž-Ž ālimū na
005-045 ۽ انھن (يھودين) تي توريت ۾ لازم ڪيوسون ته ماڻھوءَ جو عوض ماڻھو ۽ اک جو عوض اک ۽ نڪ جو عوض نڪ ۽ ڪنّ جو عوض ڪنّ ۽ ڏند جو عوض ڏند ۽ ڦٽ جو عوض اوترو ڦٽ آھي، پوءِ جيڪو ان کي بخشيندو تنھن لاءِ اُھو (بخشڻ سندس گناھن جو) ڪفّارو آھي، ۽ جيڪو الله لاٿو آھي تنھن سان جيڪي حُڪم نه ڪندا سي ئي ظالم آھن.
وَكَتَبْ نَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنّ َ ا ل نَّ فْسَ بِا ل نَّ فْسِ وَا لْعَيْ نَ بِا لْعَيْ نِ وَا لأَن فَ بِا لأَن فِ وَا لأُذُنَ بِا لأُذُنِ وَا ل سِّنّ َ بِا ل سِّنّ ِ وَا لْجُرُو حَ قِ صَ ا ص ٌ ۚ فَمَن ْ تَصَ دَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَ ة ٌ لَهُ ۚ وَمَن ْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Wa Q affaynā `Alá 'Āth ār ihim Bi`īsá A b ni Maryama Muş addiq āan Limā Bay na Yaday hi Mina A t-Tawrā ati ۖ Wa 'Ātaynā hu A l-'In jī la Fī hi Hudan Wa Nū ru n Wa Muş addiq āan Limā Bay na Yaday hi Mina A t-Tawrā ati Wa Hudan Wa Maw`ižatan Lilmuttaq ī na
005-046 ۽ اُنھن (پيغمبرن) جي طريقي تي عيسىٰ پٽ مريم جي کي پوئتان موڪليوسون جو جيڪو کانئس اڳ (توريت) ھو، تنھنجو سچو ڪندڙ ھو، ۽کيس انجيل ڏنوسون جنھن ۾ ھدايت ۽ نُور آھي، ۽ توريت جيڪو کانئس اڳ ھو تنھنجو سچو ڪندڙ ۽ پرھيزگارن لاءِ ھدايت ۽ نصيحت ھو.
وَقَ فَّيْنَا عَلَى آثَار ِهِمْ بِعِيسَى ا بْ نِ مَرْيَمَ مُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ مِنَ ا ل تَّوْرَ ا ةِ ۖ وَآتَيْنَا هُ ا لإِن جِي لَ فِي هِ هُد ى ً وَنُو رٌ وَمُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ مِنَ ا ل تَّوْرَ ا ةِ وَهُد ى ً وَمَوْعِظَ ة ً لِلْمُتَّقِ ينَ
Wa Līaĥkum 'Ahlu A l-'In jī li Bimā 'An zala A ll āhu Fī hi ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'An zala A ll āhu Fa'ūlā 'ika Humu A l-Fāsiq ū na
005-047 ۽ انجيل وارن کي جڳائي ته جيڪي الله منجھس لاٿو تنھن سان نبيرو ڪن، ۽ جيڪي الله لاٿو تنھن موجب جيڪي نبيرو نه ڪندا سي ئي بي دين آھن.
وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ ا لإِن جِي لِ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فِي هِ ۚ وَمَن ْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْفَاسِقُ ونَ
Wa 'An zalnā 'Ilay ka A l-Kitā ba Bil-Ĥaq q i Muş addiq āan Limā Bay na Yaday hi Mina A l-Kitā bi Wa Muhaymināan `Alay hi ۖ Fāĥkum Baynahum Bimā 'An zala A ll āhu ۖ Wa Lā Tattabi` 'Ahwā 'ahum `Amm ā Jā 'aka Mina A l-Ĥaq q i ۚ Likullin Ja`alnā Min kum Sh ir `atan Wa Minhājāan ۚ Wa Law Sh ā 'a A ll āhu Laja`alakum 'Umm atan Wāĥidatan Wa Lakin Liyab luwakum Fī Mā 'Ātākum ۖ Fāstabiq ū A l-Kh r ā ti ۚ 'Ilá A ll āhi Marji`ukum Jamī`āan Fayunabbi'ukum Bimā Kun tum Fī hi Takh ū na
005-048 ۽ (اي پيغمبر) توڏانھن سچائيءَ سان ڪتاب لاٿوسون جيڪي ڪتاب کانئس اڳ آھن تن جو سچو ڪندڙ ۽ مٿن نگھبان آھي تنھنڪري الله جيڪي لاٿو آھي تنھن موجب سندن وچ ۾ حُڪم ڪر ۽ جيڪي حق تو وٽ آيو آھي تنھن کان مُڙي سندين سَڌن جي تابعداري نه ڪر، اوھان مان ھر ڪنھن ٽوليءَ لاءِ شريعت ۽ (ھڪ سنئين) واٽ مُقرّر ڪئي سون، ۽ جيڪڏھن الله گھري ھا ته اوھان مڙني کي ھڪ ٽولي ڪري ھا پر (گھريائين) ته جيڪي اوھان کي ڏنائين تنھن ۾ اوھان کي پرکي تنھنڪري چڱائيءَ ڏانھن اڳرائي ڪريو، اوھان مڙني جو الله ڏانھن موٽڻ آھي پوءِ جنھن (ڳالھ) بابت اوھين تڪرار ڪندڙ ھيؤ تنھنجي فيصلي جي اوھان کي خبر ڏيندو.
وَأَن زَلْنَا إِلَيْ كَ ا لْكِتَا بَ بِا لْحَقِّ مُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ مِنَ ا لْكِتَا بِ وَمُهَيْمِناً عَلَيْ هِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ ۖ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَا ءَهُمْ عَمَّ ا جَا ءَكَ مِنَ ا لْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْ كُمْ شِر ْعَة ً وَمِنْ هَاجا ً ۚ وَلَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّ ة ً وَاحِدَة ً وَلَكِن ْ لِيَبْ لُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُ وا ا لْخَ يْرَ ا تِ ۚ إِلَى ا للَّ هِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا ً فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ فِي هِ تَخْ تَلِفُونَ
Wa 'Ani A ĥkum Baynahum Bimā 'An zala A ll āhu Wa Lā Tattabi` 'Ahwā 'ahum Wa A dh arhum 'An Yaftinū ka `An Ba`đi Mā 'An zala A ll āhu 'Ilay ka ۖ Fa'in Tawallaw Fā`lam 'Ann amā Yur ī du A ll āhu 'An Yuş ībahum Biba`đi Dh unūbihim ۗ Wa 'Inn a Kath īr āan Mina A n -Nā si Lafāsiq ū na
005-049 ۽ (وري به توکي حُڪم ٿو ڪجي) ته جيڪي الله لاٿو آھي تنھن سان سندن وچ ۾ حُڪم ڪر ۽ سندين سڌن جي تابعداري نه ڪر ۽ اُنھن کان خوف رک جيڪي الله توڏانھن لاٿو آھي تنھن جي ڪنھن (حُڪم) کان متانتوکي ٿيڙين، پوءِ جيڪڏھن ڦِرن ته ڄاڻ ته الله سندن ڪن گناھن سببان کين عذاب پُھچائڻ گھُرندو آھي، ۽ ماڻھن مان گھڻا بي دين آھن.
وَأَنِ ا حْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَا ءَهُمْ وَا ن ْ يَفْتِنُو كَ عَن ْ بَعْضِ مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ إِلَيْ كَ ۖ فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّ مَا يُر ِي دُ ا للَّ هُ أَن ْ يُصِ يبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنّ َ كَثِير ا ً مِنَ ا ل نّ َا سِ لَفَاسِقُ ونَ
'Afaĥukma A l-Jāhilīyati Yab gh ū na ۚ Wa Man 'Aĥsanu Mina A ll āhi Ĥukmāan Liq aw min Yūq inū na
005-050 اڃا جاھليت وارو حُڪم گھُرندا آھن ڇا؟ ۽ (ڪتاب الٰھي تي) يقين ڪندڙ قوم لاءِ حُڪم ڪرڻ ۾ الله کان وڌيڪ چڱو ڪير آھي؟
أَفَحُكْمَ ا لْجَاهِلِيَّةِ يَبْ غُ و نَ ۚ وَمَن ْ أَحْسَنُ مِنَ ا للَّ هِ حُكْما ً لِقَ وْ مٍ يُوقِ نُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tattakh dh ū A l-Yahū da Wa A n -Naş ārá 'Awliyā 'a ۘ Ba`đuhum 'Awliyā 'u Ba`đin ۚ Wa Man Yatawallahum Min kum Fa'inn ahu Minhum ۗ 'Inn a A ll āha Lā Yahdī A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
005-051 اي مؤمنؤ يھودين ۽ نصارن کي دوست ڪري نه وٺو، انھن مان ھڪڙا ٻـين جا دوست آھن، ۽ اوھان منجھان جيڪو کين دوست ڪري وٺندو سو بيشڪ منجھانئن آھي، بيشڪ الله ظالم ٽوليءَ کي سِڌو رستو نه ڏيکاريندو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِ ذُوا ا لْيَهُو دَ وَا ل نَّ صَ ارَ ى أَوْلِيَا ءَ ۘ بَعْضُ هُمْ أَوْلِيَا ءُ بَعْض ٍ ۚ وَمَن ْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْ كُمْ فَإِنَّ هُ مِنْ هُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Fatará A l-Ladh ī na Fī Q ulūbihim Mara đun Yusār i`ū na Fīhim Yaq ūlū na Nakh sh á 'An Tuş ībanā Dā 'ira tun ۚ Fa`asá A ll āhu 'An Ya'tiya Bil-Fatĥi 'Aw 'Am r in Min `In dihi Fayuş biĥū `Alá Mā 'Asarrū Fī 'An fusihim Nādimī na
005-052 پوءِ جن جي دلين ۾ (منافقيءَ جي) بيماري آھي تن کي ڏسين ٿو اُنھن (يھودين ۽ نصارن جي دوستيءَ) ۾ ڊوڙندا ويندا آھن چوندا آھن ته پاڻ تي زماني جي ڦيري پُھچڻ کان ڊڄون ٿا، پوءِ ستت ئي الله فتح يا ٻيو حُڪم پاڻ وٽان موڪليندو پوءِ پنھنجي دلين ۾ جيڪي لڪائيندا آھن تنھن تي پشيمان ٿيندا.
فَتَرَ ى ا لَّذِي نَ فِي قُ لُوبِهِمْ مَرَ ض ٌ يُسَار ِعُو نَ فِيهِم يَقُ ولُو نَ نَخْ شَى أَن ْ تُصِ يبَنَا دَا ئِرَ ةٌ ۚ فَعَسَى ا للَّ هُ أَن ْ يَأْتِيَ بِا لْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِن ْ عِنْ دِهِ فَيُصْ بِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِي أَن فُسِهِمْ نَادِمِينَ
Wa Yaq ū lu A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Ahā 'uulā ' A l-Ladh ī na 'Aq ll āhi Jahda 'Aymānihim ۙ 'Inn ahum Lama`akum ۚ Ĥabiţ at 'A`māluhum Fa'aş baĥū Kh r ī na
005-053 ۽ (قيامت ۾) مؤمن چوندا ته ھي اُھي آھن ڇا جي (دنيا ۾) الله جا وڏا وڏا قسم کڻندا ھئا ته اسين اوھان سان آھيون، (اڄ منافقيءَ سببان) سندن (سڀ) ڪئي ڪمائي ناس ٿي پوءِ اُھي ڇيئي وارا ٿيا.
وَيَقُ و لُ ا لَّذِي نَ آمَنُو ا أَهَا ؤُلاَء ا لَّذِي نَ أَقْ سَمُوا بِا للَّ هِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ إِنَّ هُمْ لَمَعَكُمْ ۚ حَبِطَ تْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْ بَحُوا خَ اسِر ِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Man Yartadda Min kum `An Dīnihi Fasaw fa Ya'tī A l-Lahu Biq aw min Yuĥibbuhum Wa Yuĥibbūnahu~ 'Adh illatin `Alá A l-Mu'uminī na 'A`izzatin `Alá A l-Kāfir ī na Yujāhidū na Fī Sabī li A ll ā hi Wa Lā Yakh ū na Lawmata Lā 'imin ۚ Dh ālika Fađlu A ll āhi Yu'utī hi Man Yash ā 'u Wa ۚ A ll āhu Wāsi`un `Alī mun
005-054 اي مؤمنؤ اوھان منجھان جيڪو دين کان ڦرندو ته سگھو ئي الله اھڙي قوم کي پيدا ڪندو جن کي (پاڻ) دوسترکندو ۽ اُھي کيس دوست رکندا اُھي مؤمنن سان نوڙت ڪندڙ (۽) ڪافرن تي سخت ھوندا، الله جي واٽ ۾ جھاد ڪندا ۽ ڪنھن ملامت ڪندڙ جي ملامت کان نه ڊڄندا، اھو الله جو فضل آھي جنھن کي وڻيس ڏيندو آھي، ۽ الله ڪشادي فضل وارو ڄاڻندڙ آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا مَن ْ يَرْتَدَّ مِنْ كُمْ عَن ْ دِينِهِ فَسَوْ فَ يَأْتِي ا للَّهُ بِقَ وْ مٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ~ ُ أَذِلَّةٍ عَلَى ا لْمُؤْمِنِي نَ أَعِزَّةٍ عَلَى ا لْكَافِر ِي نَ يُجَاهِدُو نَ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَلاَ يَخَ افُو نَ لَوْمَةَ لاَئِمٍ ۚ ذَلِكَ فَضْ لُ ا للَّ هِ يُؤْتِي هِ مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَا للَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
'Inn amā Wa Līyukumu A ll āhu Wa Ra sūluhu Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū A l-Ladh ī na Yuq īmū na A ş -Ş alāata Wa Yu'utū na A z-Zakāata Wa Hum Rā ki`ū na
005-055 (اي مؤمنؤ) الله ۽ سندس پيغمبر ۽ اُنھن مؤمنن کان سواءِ اوھانجو ڪو دوست نه آھي جيڪي نماز پڙھندا آھن ۽ زڪوٰة ڏيندا آھن ۽ اُھي رڪوع ڪندڙ آھن.
إِنَّ مَا وَلِيُّكُمُ ا للَّ هُ وَرَ سُولُهُ وَا لَّذِي نَ آمَنُوا ا لَّذِي نَ يُقِ يمُو نَ ا ل صَّ لاَةَ وَيُؤْتُو نَ ا ل زَّكَا ةَ وَهُمْ رَ اكِعُونَ
Wa Man Yatawalla A ll āha Wa Ra sūlahu Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Fa'inn a Ĥizba A ll āhi Humu A l-Gh ū na
005-056 ۽ جيڪو الله ۽ سندس پيغمبر ۽ مؤمنن کي دوست ڪري وٺندو (سو الله جي ٽولي مان ٿيندو) ڇوته الله جي ٽولي ئي غالب آھي.
وَمَن ْ يَتَوَلَّ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ وَا لَّذِي نَ آمَنُوا فَإِنّ َ حِزْبَ ا للَّ هِ هُمُ ا لْغَ الِبُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tattakh dh ū A l-Ladh ī na A kh dh ū Dīnakum Huzūan Wa La`ibāan Mina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Min Q ab likum Wa A l-Kuffā ra 'Awliyā 'a ۚ Wa A q ū A ll aha 'In Kun tum Mu'uminī na
005-057 اي ايمان وارؤ جن کي اوھان کان اڳ ڪتاب ڏنو ويو تن منجھان جن اوھان جي دين کي چٿر ۽ راند بڻايو آھي تن کي ۽ ڪافرن کي دوست نه بڻايو، ۽ جيڪڏھن مؤمن آھيو ته الله کان ڊڄو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِ ذُوا ا لَّذِي نَ ا خَ ذُوا دِينَكُمْ هُزُو ا ً وَلَعِبا ً مِنَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ وَا لْكُفَّا رَ أَوْلِيَا ءَ ۚ وَا قُ وا ا للَّ هَ إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Idh ā Nādaytum 'Ilá A ş -Ş alāati A kh dh ūhā Huzūan Wa La`ibāan ۚ Dh ālika Bi'ann ahum Q aw mun Lā Ya`q ilū na
005-058 ۽ جڏھن (اوھين) نماز لاءِ بانگ ڏيندا آھيو (تڏھن اُھي) اُن کي چٿر ۽ راند ڀائيندا آھن، اِھو ھِن سببان آھي جو اُھي بي سمجھه قوم آھن.
وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى ا ل صَّ لاَةِ ا خَ ذُوهَا هُزُو ا ً وَلَعِبا ً ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ قَ وْ م ٌ لاَ يَعْقِ لُونَ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Hal Tan q imū na Minn ā 'Illā 'An 'Āmann ā Bill āhi Wa Mā 'Un zila 'Ilaynā Wa Mā 'Un zila Min Q ab lu Wa 'Ann a 'Akth ara kum Fāsiq ū na
005-059 (اي پيغمبر) چؤ ته اي ڪتاب وارؤ ھن کانسواءِ اسان تي (ٻيو) ڪو عيب رکي سگھو ٿا ڇا؟ ته الله کي ۽ جيڪي اسان ڏانھن لاٿو ويو ۽ جيڪي اڳ لاٿو ويو آھي تنھن کي مڃيو اٿئون ۽ بيشڪ اوھان منجھان گھڻا بي دين آھن.
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ هَلْ تَن قِ مُو نَ مِنَّ ا إِلاَّ أَن ْ آمَنَّ ا بِا للَّ هِ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْ زِلَ مِن ْ قَ بْ لُ وَأَنّ َ أَكْثَرَ كُمْ فَاسِقُ ونَ
Q ul Hal 'Unabbi'ukum Bish arr in Min Dh ālika Math ūbatan `In da A ll āhi ۚ Man La`anahu A ll āhu Wa Gh y hi Wa Ja`ala Minhumu A l-Q ira data Wa A l-Kh ī r a Wa `Abada A ţ -Ţ āgh ū ta ۚ 'Ūlā 'ika Sh arru n Makānāan Wa 'Ađallu `An Sawā 'i A s-Sabī li
005-060 (اي پيغمبرکين) چؤ ته الله وٽ ھن کان وڌيڪ بُڇڙي عاقبت واري جي اوھان کي خبر ڏيان؟ (بڇڙي عاقبت وارا) اُھي آھن جن تي الله لعنت ڪئي آھي ۽ مٿن ڏمر ڪيو آھي ۽ منجھانئن ڪي ڀولڙا ۽ سوئر ڪيائين جنھن شيطان جي پوڄا ڪئي، اِھي بڇڙي ھنڌ رھڻ وارا آھن ۽ سڌي واٽ کان بلڪل ڀُلا آھن.
قُ لْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِن ْ ذَلِكَ مَثُوبَةً عِنْ دَ ا للَّ هِ ۚ مَن ْ لَعَنَهُ ا للَّ هُ وَغَ ضِ بَ عَلَيْ هِ وَجَعَلَ مِنْ هُمُ ا لْقِ رَ دَةَ وَا لْخَ نَازِي رَ وَعَبَدَ ا ل طَّ اغُ و تَ ۚ أُ وْلَا ئِكَ شَرٌّ مَكَانا ً وَأَضَ لُّ عَن ْ سَوَا ءِ ا ل سَّبِيلِ
Wa 'Idh ā Jā 'ū kum Q ālū 'Āmann ā Wa Q ad Dakh r i Wa Hum Q ad Kh ra jū Bihi Wa ۚ A ll āhu 'A`lamu Bimā Kānū Yaktumū na
005-061 ۽ جڏھن اوھان وٽ ايندا آھن تڏھن چوندا آھن ته ايمان آندوسون ھن ھوندي جو (اُھي) ڪُفر سان ايندا آھن ۽ اُھي اُن (ڪفر) سان ويندا آھن، ۽ جيڪي لڪائيندا آھن تن کي الله چڱو ڄاڻندڙ آھي.
وَإِذَا جَا ءُ وكُمْ قَ الُو ا آمَنَّ ا وَقَ د ْ دَخَ لُوا بِا لْكُفْر ِ وَهُمْ قَ د ْ خَ رَ جُوا بِهِ ۚ وَا للَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ
Wa Tará Kath īr āan Minhum Yusār i`ū na Fī A l-'Ith mi Wa A l-`Ud wā ni Wa 'Aklihimu A s-Suĥta ۚ Labi'sa Mā Kānū Ya`malū na
005-062 ۽ (اي پيغمبر) منجھانئن گھڻن کي ڏسين ٿو ته گناہ ۽ حد کان لنگھڻ ۽ پنھنجي حرامخوريءَ ۾ تڪڙ ڪندا آھن، ۽ جيڪي ڪندا آھن سو ضرور بڇڙو آھي.
وَتَرَ ى كَثِير ا ً مِنْ هُمْ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لإِثْمِ وَا لْعُد ْوَا نِ وَأَكْلِهِمُ ا ل سُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Lawlā Yanhāhumu A r-Ra bbānīyū na Wa A l-'Aĥbā ru `An Q awlihimu A l-'Ith ma Wa 'Aklihimu A s-Suĥta ۚ Labi'sa Mā Kānū Yaş na`ū na
005-063 الله وارا ۽ عالم کين سندن ڪُوڙ ڳالھائڻ ۽ سندن حرامخوريءَ کان ڇونه جھليندا آھن؟ جيڪي ڪندا آھن سو ضرور بڇڙو آھي.
لَوْلاَ يَنْ هَاهُمُ ا ل رَّ بَّانِيُّو نَ وَا لأَحْبَا رُ عَن ْ قَ وْلِهِمُ ا لإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ ا ل سُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْ نَعُونَ
Wa Q ālati A l-Yahū du Yadu A ll āhi Magh ۚ Gh m Wa Lu`inū Bimā Q ālū ۘ Bal Yadā hu Mab sūţ atā ni Yun fiq u Kay fa Yash ā 'u ۚ Wa Layazīdann a Kath īr āan Minhum Mā 'Un zila 'Ilay ka Min Ra bbika Ţ ugh n Wa Kufrā an ۚ Wa 'Alq aynā Baynahumu A l-`Adāwata Wa A l-Bagh ā 'a 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati ۚ Kullamā 'Awq adū Nārā an Lilĥarbi 'Aţ A l-Lahu ۚ Wa Yas`aw na Fī A l-'Arđi Fasādāan Wa ۚ A ll āhu Lā Yuĥibbu A l-Mufsidī na
005-064 ۽ يھودي چوندا آھن ته الله جو ھٿ تنگ آھي (يعني بخيل آھي)، سندن ھٿ بنديل ھجن جيڪي چيائون تنھن سببان لعنت ڪئي وين، (ايئن نه آھي) بلڪ سندس ٻئي ھٿ ڪشادا آھن جئن وڻندو اٿس تئن خرچيندو آھي، ۽ تنھنجي پالڻھار وٽان توڏانھن جيڪو (قرآن) لاٿو ويو آھي سو منجھانئن گھڻن (يھودين) کي بي فرمانيءَ ۽ ڪفر ۾ ضرور وڌائيندو، ۽قيامت جي ڏينھن تائين سندن وچ ۾ دشمني ۽ بغض وجھي ڇڏيوسون، جنھن مھل جنگ لاءِ باھ ٻاريندا (تنھن مھل) الله اُھا وسائيندو آھي ۽ فساد لاءِ مُلڪ ۾ ڪوشش ڪندا آھن، ۽ الله فسادين کي دوست نه رکندو آھي.
وَقَ الَتِ ا لْيَهُو دُ يَدُ ا للَّ هِ مَغْ لُولَةٌ ۚ غُ لَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَ الُوا ۘ بَلْ يَدَا هُ مَبْ سُوطَ تَا نِ يُن فِقُ كَيْ فَ يَشَا ءُ ۚ وَلَيَزِيدَنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ مَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ طُ غْ يَانا ً وَكُفْرا ً ۚ وَأَلْقَ يْنَا بَيْنَهُمُ ا لْعَدَاوَةَ وَا لْبَغْ ضَ ا ءَ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَ دُوا نَارا ً لِلْحَرْبِ أَطْ فَأَهَا ا للَّهُ ۚ وَيَسْعَوْ نَ فِي ا لأَرْضِ فَسَادا ً ۚ وَا للَّهُ لاَ يُحِبُّ ا لْمُفْسِدِينَ
Wa Law 'Ann a 'Ahla A l-Kitā bi 'Āmanū Wa A q aw Lakaffarnā `Anhum Sayyi'ātihim Wa La'ad kh m Jann ā ti A n -Na`ī mi
005-065 ۽ جيڪڏھن ڪتاب وارا ايمان آڻين ھا ۽ پرھيزگاري ڪن ھا ته سندن گناہ کانئن ضرور ميٽيون ھا ۽ کين نعمت جي باغن ۾ ضرور داخل ڪريون ھا.
وَلَوْ أَنّ َ أَهْلَ ا لْكِتَا بِ آمَنُوا وَا قَ وْا لَكَفَّرْنَا عَنْ هُمْ سَيِّئَ اتِهِمْ وَلَأَد ْخَ لْنَاهُمْ جَنّ َا تِ ا ل نَّ عِيمِ
Wa Law 'Ann ahum 'Aq āmū A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la Wa Mā 'Un zila 'Ilayhim Min Ra bbihim La'akalū Min Fawq ihim Wa Min Taĥti 'Arjulihim ۚ Minhum 'Umm atun Muq ş idatun ۖ Wa Kath ī r un Minhum Sā 'a Mā Ya`malū na
005-066 ۽ جيڪڏھن اُھي توريت ۽ انجيل ۽ جيڪي سندن پالڻھار وٽان اُنھن ڏانھن لاٿو ويو (تن جي حڪمن کي) پورو بيھارين ھا ته پنھنجي مٿان ۽ پنھنجي پيرن ھيٺان ضرور (روزي) کائين ھا، منجھانئن ھڪ ٽولي سئين رستي آھي، ۽ اُنھن مان گھڻا جيڪي ڪندا آھن سو بڇڙو آھي.
وَلَوْ أَنَّ هُمْ أَقَ امُوا ا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِن جِي لَ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْهِمْ مِن ْ رَ بِّهِمْ لَأَكَلُوا مِن ْ فَوْقِ هِمْ وَمِن ْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ ۚ مِنْ هُمْ أُمَّ ةٌ مُقْ تَصِ دَةٌ ۖ وَكَثِي رٌ مِنْ هُمْ سَا ءَ مَا يَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā A r-Ra sū lu Balligh ā 'Un zila 'Ilay ka Min Ra bbika ۖ Wa 'In Lam Taf`al Famā Ballagh R isālatahu Wa ۚ A ll āhu Ya`ş imuka Mina A n -Nā si ۗ 'Inn a A ll āha Lā Yahdī A l-Q aw ma A l-Kāfir ī na
005-067 اي پيغمبر جيڪو (قرآن) توڏانھن تنھنجي پالڻھار وٽان لاٿو ويو آھي سو پُھچاءِ، ۽ جيڪڏھن (ايئن) نه ڪيئي ته سندس پيغام نه پھچايئي، ۽ الله توکي ماڻھن کان پناہ ڏيندو، ۽ الله ڪافرن جي قوم کي سِڌو رستو نه ڏيکاريندو آھي.
يَا أَيُّهَا ا ل رَّ سُو لُ بَلِّغْ مَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ ۖ وَإِن ْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْ تَ ر ِسَالَتَهُ ۚ وَا للَّهُ يَعْصِ مُكَ مِنَ ا ل نّ َا سِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا لْكَافِر ِينَ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lastum `Alá Sh ay 'in Ĥattá Tuq īmū A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la Wa Mā 'Un zila 'Ilaykum Min Ra bbikum ۗ Wa Layazīdann a Kath īr āan Minhum Mā 'Un zila 'Ilay ka Min Ra bbika Ţ ugh n Wa Kufrā an ۖ Falā Ta'sa `Alá A l-Q aw mi A l-Kāfir ī na
005-068 (اي پيغمبر کين) چؤ ته اي ڪتاب وارؤ اوھين ايستائين ڪنھن واٽ تي نه آھيو جيستائين توريت ۽ انجيل ۽ جيڪي پالڻھار کان اوھان ڏانھن لاٿو ويو تنھن (جي حڪمن) تي بيھڪ نه ڪريو، ۽ جيڪي تنھنجي پالڻھار کان توڏانھن لاٿو ويو آھيسو منجھانئن گھڻن (يھودين) جي بي فرمَانيءَ ۽ ڪُفر کي وڌائيندو، تنھنڪري ڪافرن جي قوم تي ارمان نه ڪر.
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْ ءٍ حَتَّى تُقِ يمُوا ا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِن جِي لَ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْكُمْ مِن ْ رَ بِّكُمْ ۗ وَلَيَزِيدَنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ مَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ طُ غْ يَانا ً وَكُفْرا ً ۖ فَلاَ تَأْسَ عَلَى ا لْقَ وْ مِ ا لْكَافِر ِينَ
'Inn a A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa A l-Ladh ī na Hādū Wa A ş -Ş ābi'ū na Wa A n -Naş ārá Man 'Āmana Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r Ş āliĥāan Falā Kh w fun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanū na
005-069 (جيڪي) مؤمن ۽ يھودي ۽ صابي ۽ نصارىٰ (آھن اُنھن مان) جن الله کي ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي ڪو ڀؤ ڪونه آھي ۽ نڪي اُھي غمگين رھندا.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَا لَّذِي نَ هَادُوا وَا ل صَّ ابِئُو نَ وَا ل نَّ صَ ارَ ى مَن ْ آمَنَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَعَمِلَ صَ الِحا ً فَلاَ خَ وْ فٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
Laq ad 'Akh dh nā Mīth ā q a Banī 'Isrā 'ī la Wa 'Arsalnā 'Ilayhim Ru sulāan ۖ Kullamā Jā 'ahum Ra sū lun Bimā Lā Tahwá 'An fusuhum Far īq āan Kadh dh abū Wa Far īq āan Yaq ū na
005-070 بيشڪ بني اسرائيلن کان انجام ورتوسون ۽ اُنھن ڏانھن (گھڻا) پيغمبر موڪلياسون، جڏھن ڪڏھن وٽن ڪنھن پيغمبر جيڪي سندن دلين نه ٿي گھريو سو حُڪم ٿي آندو تڏھن ھڪ ٽوليءَ کي ڪُوڙو ٿي ڀانيائون ۽ ھڪ ٽوليءَ کي ڪُٺائون ٿي.
لَقَ د ْ أَخَ ذْنَا مِيثَا قَ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلا ً ۖ كُلَّمَا جَا ءَهُمْ رَ سُو لٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَن فُسُهُمْ فَر ِيق ا ً كَذَّبُوا وَفَر ِيق ا ً يَقْ تُلُونَ
Wa Ĥasibū 'Allā Takū na Fitnatun Fa`amū Wa Ş amm ū Th umm a Tā ba A ll āhu `Alayhim Th umm a `Amū Wa Ş amm ū Kath ī r un Minhum Wa ۚ A ll āhu Baş ī r un Bimā Ya`malū na
005-071 ۽ ڀانيائون ٿي ته ڪا خرابي ٿيڻي نه آھي پوءِ (حق کان) انڌا ٿيا ۽ ٻوڙا ٿيا وري (به) الله مٿن ٻاجھ سان موٽيو (جو پيغمبر موڪليائين) وري منجھانئن گھڻا (حق کان) انڌا ٿيا ۽ ٻوڙا ٿيا، ۽ جيڪي ڪندا آھن سو الله ڏسندڙ آھي.
وَحَسِبُو ا أَلاَّ تَكُو نَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَ مُّ وا ثُمّ َ تَا بَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ ثُمّ َ عَمُوا وَصَ مُّ وا كَثِي رٌ مِنْ هُمْ ۚ وَا للَّهُ بَصِ ي رٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
Laq ad Kafara A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha Huwa A l-Masī ĥu A b nu Maryama ۖ Wa Q ā la A l-Masī ĥu Yā Banī 'Isrā 'ī la A `budū A ll aha Ra bbī Wa Ra bbakum ۖ 'Inn ahu Man Yush r ik Bill āhi Faq ad Ĥarra ma A ll āhu `Alay hi A l-Jann ata Wa Ma'wā hu A n -Nā ru ۖ Wa Mā Lilžžālimī na Min 'An ş ā r in
005-072 بيشڪ جن چيو ته عيسىٰ پٽ مريم جو پاڻ الله آھي سي ڪافر ٿيا، ۽ عيسىٰ چوندو ھو ته اي بني اسرائيلؤ الله جي عبادت ڪريو جو منھنجو پالڻھار ۽ اوھان جو پالڻھار آھي، (ھيءَ پڪي ڳالھ آھي ته) جيڪو الله سان شريڪ مقرر ڪندو تنھن تي بيشڪ الله بھشت حرام ڪيو آھي ۽ سندس ھنڌ باھ آھي، ۽ ظالمن جو ھو مددگار آھي.
لَقَ د ْ كَفَرَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ هُوَ ا لْمَسِي حُ ا بْ نُ مَرْيَمَ ۖ وَقَ ا لَ ا لْمَسِي حُ يَابَنِي إِسْرَا ئِي لَ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ رَ بِّي وَرَ بَّكُمْ إِنَّ هُ ۖ مَن ْ يُشْر ِكْ بِا للَّ هِ فَقَ د ْ حَرَّ مَ ا للَّ هُ عَلَيْ هِ ا لْجَنَّ ةَ وَمَأْوَا هُ ا ل نّ َا رُ وَمَا ۖ لِلظَّ الِمِي نَ مِن ْ أَن صَ ارٍ
Laq ad Kafara A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha Th ālith u Th alāth atin ۘ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā 'Ilahun Wāĥidun ۚ Wa 'In Lam Yan tahū `Amm ā Yaq ūlū na Layamassann a A l-Ladh ī na Kafarū Minhum `Adh ā bun 'Alī mun
005-073 جن چيو ته الله ٽن مانھڪڙو آھي سي بيشڪ ڪافرٿيا، حالانڪ ھڪ الله کانسواءِ ڪوئي عبادت جو لائق نه آھي، جيڪي چوندا آھن تنھن کان جيڪڏھن پاڻ کي نه جھليندا ته منجھانئن ڪافرن کي ڏکوئيندڙ عذاب ضرور پھچندو.
لَقَ د ْ كَفَرَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ ۘ وَمَا مِن ْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ ۚ وَإِن ْ لَمْ يَن تَهُوا عَمَّ ا يَقُ ولُو نَ لَيَمَسَّنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِنْ هُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
'Afalā Yatūbū na 'Ilá A ll āhi Wa Yastagh u Wa ۚ A ll āhu Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-074 پوءِ الله ڏانھن ڇونه موٽندا آھن ۽ سندس بخشش ڇونه گھرندا آھن؟ ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
أَفَلاَ يَتُوبُو نَ إِلَى ا للَّ هِ وَيَسْتَغْ فِرُونَهُ ۚ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Mā A l-Masī ĥu A b nu Maryama 'Illā Ra sū lun Q ad Kh n Q ab lihi A r-Ru sulu Wa 'Umm uhu Ş iddīq atun ۖ Kānā Ya'kulā ni A ţ -Ţ a`ā ma ۗ A n žur Kay fa Nubayyinu Lahumu A l-'Āyā ti Th umm a A n žur 'Ann á Yu'ufakū na
005-075 عيسىٰ پٽ مريم جو رڳو پيغمبر آھي، بيشڪ کانئس اڳ (گھڻا) پيغنبر گذري ويا، ۽ سندس ماءُ سچي (فرمانبردار) ھئي، اُھي کاڄ کائيندا ھئا، (اي پيغمبر) ڏس ته ڪئن انھن لاءِ نشانيون بيان ڪريون ٿا موٽي ڏس ته اُھي ڪاڏي اُلٽا ڪيا ويندا آھن.
مَا ا لْمَسِي حُ ا بْ نُ مَرْيَمَ إِلاَّ رَ سُو لٌ قَ د ْ خَ لَتْ مِن ْ قَ بْ لِهِ ا ل رُّسُلُ وَأُمُّ هُ صِ دِّيقَ ةٌ ۖ كَانَا يَأْكُلاَنِ ا ل طَّ عَا مَ ۗ ا ن ظُ رْ كَيْ فَ نُبَيِّنُ لَهُمُ ا لآيَا تِ ثُمّ َ ا ن ظُ رْ أَنَّ ى يُؤْفَكُونَ
Q ul 'Ata`budū na Min Dū ni A ll ā hi Mā Lā Yam liku Lakum Đ arrā an Wa Lā Naf`āan Wa ۚ A ll āhu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
005-076 (اي پيغمبر کين) چؤ ته الله کانسواءِ اُنھن جي عبادت ڇو ڪندا آھيو؟ جي اوھان لاءِ نڪي ڏک ۽ نڪي سُک جا مالڪ آھن، ۽ الله ئي ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
قُ لْ أَتَعْبُدُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ مَا لاَ يَمْلِكُ لَكُمْ ضَ رّا ً وَلاَ نَفْعا ً ۚ وَا للَّهُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lā Tagh m Gh y ra A l-Ĥaq q i Wa Lā Tattabi`ū 'Ahwā 'a Q aw min Q ad Đ allū Min Q ab lu Wa 'Ađallū Kath īr āan Wa Đ allū `An Sawā 'i A s-Sabī li
005-077 (اي پيغمبر کين) چؤ ته اي ڪتاب وارؤ حق کانسواءِ پنھنجي دين ۾ حد کان نه لنگھو ۽ انھيءَ قوم جي سڌن جي پٺيان نه لڳو جيڪي بيشڪ (پاڻ به) اڳ ڀُلا آھن ۽ (ٻـين) گھڻن کي (به) ڀُلايو اٿن ۽ سڌيءَ واٽ کان ڀُلا آھن.
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لاَ تَغْ لُوا فِي دِينِكُمْ غَ يْ رَ ا لْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعُو ا أَهْوَا ءَ قَ وْ مٍ قَ د ْ ضَ لُّوا مِن ْ قَ بْ لُ وَأَضَ لُّوا كَثِير ا ً وَضَ لُّوا عَن ْ سَوَا ءِ ا ل سَّبِيلِ
Lu`ina A l-Ladh ī na Kafarū Min Banī 'Isrā 'ī la `Alá Lisā ni Dāwū da Wa `Īsá A b ni Maryama ۚ Dh ālika Bimā `Aş aw Wa Kānū Ya`tadū na
005-078 بني اسرائيلن مان جيڪي ڪافر ٿيا تن تي داؤد ۽ عيسىٰ پٽ مريم جي زبان سان لعنت ڪئي ويئي آھي، اُھو ھن سببان آھي جو بي فرماني ڪيائون ۽ حد کان لنگھندا ھئا.
لُعِنَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ عَلَى لِسَا نِ دَاوُو دَ وَعِيسَى ا بْ نِ مَرْيَمَ ۚ ذَلِكَ بِمَا عَصَ وْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ
Kānū Lā Yatanāhaw na `An Mun kar in Fa`alū hu ۚ Labi'sa Mā Kānū Yaf`alū na
005-079 جيڪي بد ڪم ڪندا ھئا تن کان ھڪ ٻئي کي نه جھليندا ھوا، جيڪي ڪندا ھئا سو ضرور بد آھي.
كَانُوا لاَ يَتَنَاهَوْ نَ عَن ْ مُن كَرٍ فَعَلُو هُ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
Tará Kath īr āan Minhum Yatawallaw na A l-Ladh ī na Kafarū ۚ Labi'sa Mā Q addamat Lahum 'An fusuhum 'An Sakh ţ a A ll āhu `Alayhim Wa Fī A l-`Adh ā bi Hum Kh ū na
005-080 (اي پيغمبر) منجھانئن گھڻن کي ڏسين ٿو ته ڪافرن سان دوستي رکندا آھن، جيڪي اُنھن پاڻ لاءِ اڳ موڪليو آھي سو بڇڙو آھي جو مٿن الله جو ڏمرجڻ آھي ۽ اُن عذاب ۾ سدائين رھڻ وارا آھن.
تَرَ ى كَثِير ا ً مِنْ هُمْ يَتَوَلَّوْ نَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ۚ لَبِئْسَ مَا قَ دَّمَتْ لَهُمْ أَن فُسُهُمْ أَن ْ سَخِ طَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ وَفِي ا لْعَذَا بِ هُمْ خَ الِدُونَ
Wa Law Kānū Yu'uminū na Bill āhi Wa A n -Nabī yi Wa Mā 'Un zila 'Ilay hi Mā A kh dh ūhum 'Awliyā 'a Wa Lakinn a Kath īr āan Minhum Fāsiq ū na
005-081 ۽ جيڪڏھن (اُھي) الله ۽ (پنھنجي) پيغمبر کي ۽ جيڪي پيغمبر ڏانھن لاٿو ويو تنھن کي مڃين ھا ته انھن (مشرڪن) کي دوست ڪري نه وٺن ھا پر منجھانئن گھڻا ايمان کان نڪتل آھن.
وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَا ل نَّ بِيِّ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْ هِ مَا ا خَ ذُوهُمْ أَوْلِيَا ءَ وَلَكِنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ فَاسِقُ ونَ
Latajidann a 'Ash adda A n -Nā si `Adāwatan Lilladh ī na 'Āmanū A l-Yahū da Wa A l-Ladh ī na 'Ash ra kū ۖ Wa Latajidann a 'Aq ra bahum Mawaddatan Lilladh ī na 'Āmanū A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn ā Naş ārá ۚ Dh ālika Bi'ann a Minhum Q issīsī na Wa Ru hbānāan Wa 'Ann ahum Lā Yastakbirū na
005-082 (اي پيغمبر) يھودين ۽ مشرڪن کي مؤمنن لاءِ ٻـين ماڻھن کان بلڪل وڌيڪ دشمني ڪرڻ وارو ضرور ڏسندين، ۽ جيڪي چون ٿا ته اسين نصارىٰ آھيون تن کي مسلمانن سان دوستي ڪرڻ ۾ ڏاڍو ويجھو ڏسندين، اِھو ھن سببان آھي جو منجھانئن ڪي عالم ۽ ڪي فقير آھن ۽ بيشڪ اُھي وڏائي نه ڪندا آھن.
لَتَجِدَنّ َ أَشَدَّ ا ل نّ َا سِ عَدَاوَة ً لِلَّذِي نَ آمَنُوا ا لْيَهُو دَ وَا لَّذِي نَ أَشْرَ كُوا ۖ وَلَتَجِدَنّ َ أَقْ رَ بَهُمْ مَوَدَّة ً لِلَّذِي نَ آمَنُوا ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنَّ ا نَصَ ارَ ى ۚ ذَلِكَ بِأَنّ َ مِنْ هُمْ قِ سِّيسِي نَ وَرُهْبَانا ً وَأَنَّ هُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ
Wa 'Idh ā Sami`ū Mā 'Un zila 'Ilá A r-Ra sū li Tará 'A`yunahum Tafī đu Mina A d-Dam `i Mimm ā `Ara fū Mina A l-Ĥaq q i ۖ Yaq ūlū na Ra bbanā 'Āmann ā Fāktub nā Ma`a A sh -Sh āhidī na
005-083 ۽ جيڪي پيغمبر ڏانھن لاٿو ويو سو جڏھن ٻڌندا آھن تڏھن سندين اکين کي انھيءَ سببان جو سچ کي سڃاتائون ڳوڙھا ڳاڙيندو ڏسندين، چوندا آھن ته اي اسان جا پالڻھار ايمان آندوسين تنھنڪري اسان کي شاھدن ۾ لِک.
وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُن زِلَ إِلَى ا ل رَّ سُو لِ تَرَ ى أَعْيُنَهُمْ تَفِي ضُ مِنَ ا ل دَّمْعِ مِمَّ ا عَرَ فُوا مِنَ ا لْحَقِّ ۖ يَقُ ولُو نَ رَ بَّنَا آمَنَّ ا فَاكْتُبْ نَا مَعَ ا ل شَّاهِدِينَ
Wa Mā Lanā Lā Nu'uminu Bill āhi Wa Mā Jā 'anā Mina A l-Ĥaq q i Wa Naţ n Yud kh Ra bbunā Ma`a A l-Q aw mi A ş -Ş āliĥī na
005-084 ۽ اسان کي ڇا (ٿيو) آھي؟ جو الله کي ۽ جيڪي اسان وٽ سچ (يعني قرآن) آيو تنھن کي ھن ھوندي به نه مڃيونجو اُميد ٿا رکون ته اسان جو پالڻھار اسان کي صالحن جي ٽوليءَ سان (گڏي بھشت ۾) گھيريندو.
وَمَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِا للَّ هِ وَمَا جَا ءَنَا مِنَ ا لْحَقِّ وَنَطْ مَعُ أَن ْ يُد ْخِ لَنَا رَ بُّنَا مَعَ ا لْقَ وْ مِ ا ل صَّ الِحِينَ
Fa'ath ābahumu A ll āhu Bimā Q ālū Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā ۚ Wa Dh alika Jazā 'u A l-Muĥsinī na
005-085 پوءِ جيڪي چيائون تنھن سببان الله کين بھشت ڏنو جنھن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، ۽ اِھو ڀلارن جو بدلو آھي.
فَأَثَابَهُمُ ا للَّ هُ بِمَا قَ الُوا جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ جَزَا ءُ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa A l-Ladh ī na Kafarū Wa Kadh dh abū Bi'āyātinā 'Ūlā 'ika 'Aş ĥā bu A l-Jaĥī mi
005-086 ۽ جن ڪفر ڪيو ۽ اسان جي آيتن کي ڪوڙو ڀانيو اُھي دوزخي آھن.
وَالَّذِي نَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا لْجَحِيمِ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tuĥarr imū Ţ ayyibā ti Mā 'Aĥalla A ll āhu Lakum Wa Lā Ta`tadū ۚ 'Inn a A ll āha Lā Yuĥibbu A l-Mu`tadī na
005-087 اي ايمان وارؤ جيڪي پاڪ شيون الله اوھان لاءِ حلال ڪيون آھن سي حرام نه بڻايو ۽ نڪي حد کان لنگھو، بيشڪ الله حد کان لنگھندڙن کي دوست نه رکندو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تُحَرِّمُوا طَ يِّبَا تِ مَا أَحَلَّ ا للَّ هُ لَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُو ا ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُحِبُّ ا لْمُعْتَدِينَ
Wa Kulū Mimm ā Ra zaq akumu A ll āhu Ĥalālāan Ţ ayyibāan ۚ Wa A q ū A ll aha A l-Ladh ī 'An tum Bihi Mu'uminū na
005-088 ۽ جيڪي الله اوھان کي پاڪ حلال رزق ڏنو آھي تنھن مان کائو، ۽ اُن الله کان ڊڄو جنھن کي مڃيندڙ آھيو.
وَكُلُوا مِمَّ ا رَ زَقَ كُمُ ا للَّ هُ حَلالا ً طَ يِّبا ً ۚ وَا قُ وا ا للَّ هَ ا لَّذِي أَنْ تُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ
Lā Yu'uākh dh ukumu A ll āhu Bil-Lagh ī 'Aymānikum Wa Lakin Yu'uākh dh ukum Bimā `Aq q ad tumu A l-'Īmā na ۖ Fakaffāra tuhu~ 'Iţ ā mu `Ash ara ti Masākī na Min 'Awsaţ i Mā Tuţ ū na 'Ahlīkum 'Aw Kiswatuhum 'Aw Taĥr ī r u Ra q abatin ۖ Faman Lam Yajid Faş iyā mu Th alāth ati 'Ayyā min ۚ Dh ālika Kaffāra tu 'Aymānikum 'Idh ā Ĥalaftum ۚ Wa A ū 'Aymānakum ۚ Kadh ālika Yubayyinu A ll āhu Lakum 'Āyātihi La`allakum Tash kurū na
005-089 الله اوھان جي اجاين قسمن کڻڻ ۾ اوھان کي نه پڪڙيندو پر جيڪي قسم اوھان پڪي نيت سان کنيا تنھن سببان اوھانکي وَٺ ڪندو، پوءِ ان جي ڪفارت وچٿرو (کاڌو) جيڪي پنھنجي عيال کي کارائيندا آھيو تنھن مان ڏھن مسڪينن کي کاڌو ڏيڻ آھي يا کين ويس ڍڪائڻ يا ٻانھون آجو ڪرڻ (جڳائي)، پوءِ جيڪو نه لھي ته ٽي ڏينھن روزو رکڻ لازم آھي، جڏھن اوھين قسم کڻو (۽ ڀڃو تڏھن) اِھا ڪفارت اوھان جي قسمن جي آھي، ۽ پنھنجي قسمن کي (ڀڃڻ کان) سوگھو رکو، اھڙي طرح الله اوھان لاءِ پنھنجا حڪم بيان ڪندوآھي مانَ اوھين شڪرانو ڪريو.
لاَ يُؤَ اخِ ذُكُمُ ا للَّ هُ بِا ل لَّغْ وِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن ْ يُؤَ اخِ ذُكُمْ بِمَا عَقَّ د ْتُمُ ا لإِيْمَا نَ ۖ فَكَفَّارَ تُهُ~ ُ إِطْ عَا مُ عَشَرَ ةِ مَسَاكِي نَ مِن ْ أَوْسَطِ مَا تُطْ عِمُو نَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْر ِي رُ رَ قَ بَةٍ ۖ فَمَن ْ لَمْ يَجِد ْ فَصِ يَا مُ ثَلاَثَةِ أَيَّا مٍ ۚ ذَلِكَ كَفَّارَ ةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَا ظُ و ا أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ ا للَّ هُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Inn amā A l-Kh m ru Wa A l-Maysir u Wa A l-'An ş ā bu Wa A l-'Azlā mu R ij sun Min `Amali A sh -Sh ayţ ā ni Fāj tanibū hu La`allakum Tufliĥū na
005-090 اي ايمان وارؤ شراب ۽ جؤا ۽ پوڄا آستانا ۽ ڍارا پليتُ شيطاني ڪمن مان آھن تنھنڪري اوھين کانئن پرھيز ڪريو ته مانَ ڇٽو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِنَّ مَا ا لْخَ مْرُ وَا لْمَيْسِر ُ وَا لأَن صَ ا بُ وَا لأَزْلاَمُ ر ِجْ سٌ مِن ْ عَمَلِ ا ل شَّيْطَ ا نِ فَاجْ تَنِبُو هُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
'Inn amā Yur ī du A sh -Sh ayţ ā nu 'An Yūq i`a Baynakumu A l-`Adāwata Wa A l-Bagh ā 'a Fī A l-Kh m r i Wa A l-Maysir ş uddakum `An Dh ikr i A ll ā hi Wa `Ani A ş -Ş alāati ۖ Fahal 'An tum Mun tahū na
005-091 شيطان جو ارادو شراب (پيارڻ) ۽ جؤا (کيڏائڻ) ۾ ھن کانسواءِ نه آھي ته اوھان جي وچ ۾ دشمني ۽ بغض وجھي ۽ الله جي ياد ڪرڻ کان ۽ نماز کان اوھان کي جھلي، پوءِ (ھاڻي به) اوھين (نه) جھلبؤ ڇا؟
إِنَّ مَا يُر ِي دُ ا ل شَّيْطَ ا نُ أَن ْ يُوقِ عَ بَيْنَكُمُ ا لْعَدَاوَةَ وَا لْبَغْ ضَ ا ءَ فِي ا لْخَ مْر ِ وَا لْمَيْسِرِ وَيَصُ دَّكُمْ عَن ْ ذِكْر ِ ا للَّ هِ وَعَنِ ا ل صَّ لاَةِ ۖ فَهَلْ أَنْ تُمْ مُن تَهُونَ
Wa 'Aţ ī`ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū A r-Ra sū la Wa A dh arū ۚ Fa'in Tawallaytum Fā`lamū 'Ann amā `Alá Ra sūlinā A l-Balāgh A l-Mubī nu
005-092 ۽ الله جي فرمانبرداري ڪريو ۽ پيغمبر جي فرمانبرداري ڪريو ۽ ڊڄو، پوءِ جيڪڏھن اوھين ڦرندؤ ته (پڪ) ڄاڻو ته اسان جي پيغمبر تي رڳو پڌرو پيغام پھچائڻ آھي.
وَأَطِ يعُوا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُوا ا ل رَّ سُو لَ وَا ا ۚ فَإِن ْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُو ا أَنَّ مَا عَلَى رَ سُولِنَا ا لْبَلاَغُ ا لْمُبِينُ
Lay sa `Alá A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Junāĥun Fīmā Ţ a`imū 'Idh ā Mā A q aw Wa 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Th umm a A q aw Wa 'Āmanū Th umm a A q aw Wa 'Aĥsanū Wa ۗ A ll āhu Yuĥibbu A l-Muĥsinī na
005-093 جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن تي جيڪي (اڳ) کاڌائون تنھن ۾ گناہ نه آھي جڏھن پرھيزگاري ڪيائون ۽ ايمان آندائون ۽ چڱا ڪم ڪيائون وري پرھيزگاري ڪيائون ۽ ايمان آندائون وري پرھيزگاري ڪيائون ۽ چڱائي ڪيائون، ۽ الله ڀلارن کي دوست رکندو آھي.
لَيْ سَ عَلَى ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ جُنَا حٌ فِيمَا طَ عِمُو ا إِذَا مَا ا قَ وْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ ثُمّ َ ا قَ وْا وَآمَنُوا ثُمّ َ ا قَ وْا وَأَحْسَنُوا ۗ وَا للَّهُ يُحِبُّ ا لْمُحْسِنِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Layab luwann akumu A ll āhu Bish ay 'in Mina A ş -Ş ay di Tanāluhu~ 'Aydīkum Wa R imāĥukum Liya`lama A ll āhu Man Yakh u Bil-Gh y bi ۚ Famani A Dh ālika Falahu `Adh ā bun 'Alī mun
005-094 اي ايمان وارؤ الله ڪنھن شڪار (جي حڪم) سان جنھن کي اوھان جا ھٿ يا اوھان جا تير پھچن اوھان کي ھن لاءِ ضرور پرکيندو ته الله نکيڙي ته ڪير کانئس پرپُٺ ڊڄندو آھي، پوءِ جيڪو ھن کانپوءِ حد کان لنگھندو تنھن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لَيَبْ لُوَنَّ كُمُ ا للَّ هُ بِشَيْ ءٍ مِنَ ا ل صَّ يْ دِ تَنَالُهُ~ ُ أَيْدِيكُمْ وَر ِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ ا للَّ هُ مَن ْ يَخَ افُهُ بِا لْغَ يْ بِ ۚ فَمَنِ ا هُ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Taq A ş -Ş ay da Wa 'An tum Ĥuru mun ۚ Wa Man Q atalahu Min kum Muta`amm idāan Fajazā 'un Mith lu Mā Q atala Mina A n -Na`ami Yaĥkumu Bihi Dh awā `Ad lin Min kum Had yāan Bāligh A l-Ka`bati 'Aw Kaffāra tun Ţ a`ā mu Masākī na 'Aw `Ad lu Dh ālika Ş iyāmāan Liyadh ū q a Wabā la 'Am r ihi ۗ `Afā A l-Lahu `Amm ā Salafa ۚ Wa Man `Ā da Fayan taq imu A ll āhu Minhu Wa ۗ A ll āhu `Azī zun Dh ū A n tiq ā min
005-095 اي ايمان وارؤ اوھين احرام (جي حالت) ۾ شڪارنه ڪريو، ۽ اوھان مان جنھن ڄاڻي واڻي ان کي ماريو پوءِ جيڪي ماريو اٿس تنھن جھڙو جانور جنھن لاءِ اوھان مان ٻه معتبر حُڪم ڪن سزا لازم آھي اھا قرباني ڪعبي وٽ پھچڻي آھي يا (سزا) مسڪينن جو کاڌو ڪفارت آھي يا ان جي برابر روزا رکي ھن لاءِ ته پنھنجي ڪم جي سزا چکي، جيڪي اڳي گذريو سو اَلله معاف ڪيو، ۽ جنھن موٽي ڪيو تنھن کان الله بدلو وٺندو، ۽ الله غالب بدلي وٺڻ وارو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَقْ تُلُوا ا ل صَّ يْ دَ وَأَنْ تُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَن ْ قَ تَلَهُ مِنْ كُمْ مُتَعَمِّ دا ً فَجَزَا ءٌ مِثْلُ مَا قَ تَلَ مِنَ ا ل نَّ عَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَد ْلٍ مِنْ كُمْ هَد ْيا ً بَالِغَ ا لْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَ ةٌ طَ عَا مُ مَسَاكِي نَ أَوْ عَد ْلُ ذَلِكَ صِ يَاما ً لِيَذُو قَ وَبَا لَ أَمْر ِهِ ۗ عَفَا ا للَّهُ عَمَّ ا سَلَفَ ۚ وَمَن ْ عَا دَ فَيَن تَقِ مُ ا للَّ هُ مِنْ هُ ۗ وَا للَّهُ عَزِي زٌ ذُو ا ن تِقَ امٍ
'Uĥilla Lakum Ş ay du A l-Baĥr i Wa Ţ a`āmuhu Matā`āan Lakum Wa Lilssayyāra ti ۖ Wa Ĥurr ima `Alaykum Ş ay du A l-Barr i Mā Dum tum Ĥuru māan ۗ Wa A q ū A ll aha A l-Ladh ī 'Ilay hi Tuĥsh arū na
005-096 درياءَ جو شڪار اوھان لاءِ حلال ڪيو ويو ۽ ان جو کائڻ اوھان لاءِ ۽ مسافرن لاءِ نفعي وارو آھي، ۽ جھنگ جو شڪار جيستائين اوھين احرام وارا ھجو تيستائين اوھان تي حرام ڪيو ويو، ۽ اُن الله کان ڊڄو جنھن ڏانھن گڏ ڪيا ويندؤ.
أُحِلَّ لَكُمْ صَ يْ دُ ا لْبَحْر ِ وَطَ عَامُهُ مَتَاعا ً لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَ ةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَ يْ دُ ا لْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُما ً ۗ وَا قُ وا ا للَّ هَ ا لَّذِي إِلَيْ هِ تُحْشَرُونَ
Ja`ala A ll āhu A l-Ka`bata A l-Bay ta A l-Ĥar ā ma Q iyāmāan Lilnn ā si Wa A sh -Sh ahra A l-Ĥar ā ma Wa A l-Had ya Wa A l-Q alā 'ida ۚ Dh ālika Lita`lamū 'Ann a A ll āha Ya`lamu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Wa 'Ann a A ll āha Bikulli Sh ay 'in `Alī mun
005-097 الله تعظيم واري گھر ڪعبه تعظيم واري مھيني ۽ (ڪعبي ڏانھن موڪليل) قرباني ۽ قلائد کي ماڻھن لاءِ بيھڪ جو سبب ڪيو، اِھو (ھن لاءِ) ته اوھين ڄاڻو ته جيڪي آسمانن ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو بيشڪ الله ڄاڻندو آھي ۽ الله سڀڪنھن شيء کي ڄاڻندڙ آھي.
جَعَلَ ا للَّ هُ ا لْكَعْبَةَ ا لْبَيْ تَ ا لْحَرَ ا مَ قِ يَاما ً لِلنّ َا سِ وَا ل شَّهْرَ ا لْحَرَ ا مَ وَا لْهَد ْيَ وَا لْقَ لاَئِدَ ۚ ذَلِكَ لِتَعْلَمُو ا أَنّ َ ا للَّ هَ يَعْلَمُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ وَأَنّ َ ا للَّ هَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ
A ū 'Ann a A ll āha Sh adī du A l-`Iq ā bi Wa 'Ann a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-098 ڄاڻو ته الله سخت سزا ڏيندڙ آھي ۽ (ھيءبه ته) الله بخشڻھار مھربان آھي.
ا و ا أَنّ َ ا للَّ هَ شَدِي دُ ا لْعِقَ ا بِ وَأَنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Mā `Alá A r-Ra sū li 'Illā A l-Balāgh ۗ A ll āhu Ya`lamu Mā Tub dū na Wa Mā Taktumū na
005-099 پيغمبر تي رڳو پيغام پھچائڻ آھي، ۽ جيڪي پڌرو ڪندا آھيو ۽ جيڪي لڪائيندا آھيو (سو سڀ) الله ڄاڻندو آھي.
مَا عَلَى ا ل رَّ سُو لِ إِلاَّ ا لْبَلاَغُ ۗ وَا للَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْ دُو نَ وَمَا تَكْتُمُونَ
Q ul Lā Yastawī A l-Kh th u Wa A ţ -Ţ ayyibu Wa Law 'A`jabaka Kath ra tu A l-Kh th i Fa ۚ A q ū A ll aha Yā 'Ūlī A l-'Albā bi La`allakum Tufliĥū na
005-100 (اي پيغمبر) چؤ ته پليت ۽ پاڪ برابر نه آھن جيتوڻيڪ پليت جي گھڻائي توکي زيادہ وڻي، پوءِ اي ڌيان وارؤ الله کان ڊڄو ته مانَ اوھين ڇٽو.
قُ لْ لاَ يَسْتَوِي ا لْخَ بِي ثُ وَا ل طَّ يِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَ ةُ ا لْخَ بِي ثِ ۚ فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ يَا أُ ولِي ا لأَلْبَا بِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tas'alū `An 'Ash yā 'a 'In Tub da Lakum Tasu'ukum Wa 'In Tas'alū `Anhā Ĥī na Yunazzalu A l-Q ur'ā nu Tub da Lakum `Afā A l-Lahu `Anhā Wa ۗ A ll āhu Gh ū ru n Ĥalī mun
005-101 اي ايمان وارؤ انھن شين بابت سوال نه ڪريو جن جي حقيقت جيڪڏھن اوھان تي پڌري ڪئي وڃي ته اوھان کي ڏکي لڳي، ۽ جيڪڏھن قرآن لھڻ مھل ان بابت سوال ڪريو ته اوھان لاءِ پڌرو ڪيو ويندو، انھن (سوالن) کان الله اوھان کي معافي ڏني، ۽ الله بخشڻھار بردبار آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَسْأَلُوا عَن ْ أَشْيَا ءَ إِن ْ تُبْ دَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن ْ تَسْأَلُوا عَنْ هَا حِي نَ يُنَزَّلُ ا لْقُ رْآنُ تُبْ دَ لَكُمْ عَفَا ا للَّهُ عَنْ هَا ۗ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ حَلِيمٌ
Q ad Sa'alahā Q aw mun Min Q ab likum Th umm a 'Aş baĥū Bihā Kāfir ī na
005-102 بيشڪ ھڪ قوم اوھان کان اڳ اھڙين (ڳالھين) جو سوال ڪيو ھو (پر) سمجھائڻ تي وري اُن جا ڦري مُنڪر ٿيا.
قَ د ْ سَأَلَهَا قَ وْ مٌ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ ثُمّ َ أَصْ بَحُوا بِهَا كَافِر ِينَ
Mā Ja`ala A ll āhu Min Baĥīra tin Wa Lā Sā 'ibatin Wa Lā Waş īlatin Wa Lā Ĥā min ۙ Wa Lakinn a A l-Ladh ī na Kafarū Yaftarū na `Alá A ll āhi A l-Kadh iba ۖ Wa 'Akth aru hum Lā Ya`q ilū na
005-103 الله نڪي بحيرہ ۽ نڪي سائبہ ۽ نڪي وصيلہ ۽ نڪي حام مُقرّر ڪيو آھي پر ڪافر الله تي ڪوڙ ٻڌندا آھن، ۽ منجھانئن گھڻا نٿا سمجھن.
مَا جَعَلَ ا للَّ هُ مِن ْ بَحِيرَ ةٍ وَلاَ سَا ئِبَةٍ وَلاَ وَصِ يلَةٍ وَلاَ حَا مٍ ۙ وَلَكِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا يَفْتَرُو نَ عَلَى ا للَّ هِ ا لْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْقِ لُونَ
Wa 'Idh ā Q ī la Lahum Ta`ālaw 'Ilá Mā 'An zala A ll āhu Wa 'Ilá A r-Ra sū li Q ālū Ĥasbunā Mā Wajad nā `Alay hi 'Ābā 'anā ۚ 'Awalaw Kā na 'Ābā 'uuhum Lā Ya`lamū na Sh ay'ā an Wa Lā Yahtadū na
005-104 ۽ جڏھن کين چئبو آھي ته جيڪي الله لاٿو آھي تنھن ڏانھن ۽ پيغمبر ڏانھن اچو (تڏھن) چوندا آھن ته جنھن تي پنھنجن ابن ڏاڏن کي (ھلندو) ڏٺوسون سو اسان کي بس آھي، جيتوڻيڪ سندن ابا ڏاڏا ڪجھ نه ڄاڻندا ھئا ۽ نڪي ھدايت وارا ھئا.
وَإِذَا قِ ي لَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ وَإِلَى ا ل رَّ سُو لِ قَ الُوا حَسْبُنَا مَا وَجَد ْنَا عَلَيْ هِ آبَا ءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَا نَ آبَا ؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُو نَ شَيْ ئا ً وَلاَ يَهْتَدُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū `Alaykum 'An fusakum ۖ Lā Yađurru kum Man Đ alla 'Idh ā A m ۚ 'Ilá A ll āhi Marji`ukum Jamī`āan Fayunabbi'ukum Bimā Kun tum Ta`malū na
005-105 اي مؤمنؤ اوھين پنھنجن نفسن جي ڪريو، جڏھن اوھين ھدايت وارا ٿيؤ تڏھن اُھو اوھان کي ضرر نه رسائيندو جيڪو ڀُلو، الله ڏانھن اوھان مڙني جو موٽڻ آھي پوءِ جيڪياوھين ڪندا آھيو تنھنجي اوھان کي سُڌ ڏيندو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَن فُسَكُمْ ۖ لاَ يَضُ رُّكُمْ مَن ْ ضَ لَّ إِذَا ا ۚ إِلَى ا للَّ هِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا ً فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Sh ahādatu Baynikum 'Idh ā Ĥađara 'Aĥadakumu A l-Maw tu Ĥī na A l-Waş īyati A th nā ni Dh awā `Ad lin Min kum 'Aw 'Ākh r ā ni Min Gh r ikum 'In 'An tum Đ ara b tum Fī A l-'Arđi Fa'aş ābatkum Muş ībatu A l-Maw ti ۚ Taĥbisūnahumā Min Ba`di A ş -Ş alāati Fayuq ā ni Bill āhi~ 'Ini A b tum Lā Nash tar ī Bihi Th amanāan Wa Law Kā na Dh ā Q urbá ۙ Wa Lā Naktumu Sh ahādata A ll āhi 'Inn ā 'Idh āan Lamina A l-'Āth imī na
005-106 اي ايمان وارؤ جڏھن اوھان مان ڪنھن کي موت ويجھو ٿئي ته وصيّت ڪرڻ مھل ٻه معتبر وصّي ڪريو جي اوھان (مسلمانن) مان ھجن يا اوھان کانسواءِ ٻيا (يعني غيرقوم جا) ھجن (ھي تڏھن) جيڪڏھن اوھين مُلڪ ۾ مسافر ھجو پوءِ اوھان کي موت جو واقعو پُھچي، جيڪڏھن (اوھين سندن گواھي ڏيڻ ۾ ڪو) شڪ رکو ٿا ته (وچينءَ) نماز کانپوءِ اوھين ٻنھي کي جھليو پوءِ اُھي (ٻئي) الله جو قسم کڻي چون ته توڻيڪ مائٽ ھوندا ته به اسين قسم جي عوض ڪا بھا نه وٺنداسون ۽ نڪي الله جي (حڪم واري) شاھدي لڪائينداسون (جي لڪائي سون) ته اُتي جو اُتي ضرور گنھگارن مان ٿينداسون.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَ رَ أَحَدَكُمُ ا لْمَوْ تُ حِي نَ ا لْوَصِ يَّةِ ا َا نِ ذَوَا عَد ْلٍ مِنْ كُمْ أَوْ آخَ رَ ا نِ مِن ْ غَ يْر ِكُمْ إِن ْ أَنْ تُمْ ضَ رَ بْ تُمْ فِي ا لأَرْضِ فَأَصَ ابَتْكُمْ مُصِ يبَةُ ا لْمَوْ تِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِن ْ بَعْدِ ا ل صَّ لاَةِ فَيُقْ سِمَا نِ بِا للَّ هِ إِنِ ا بْ تُمْ لاَ نَشْتَر ِي بِهِ ثَمَنا ً وَلَوْ كَا نَ ذَا قُ رْبَى ۙ وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ ا للَّ هِ إِنَّ ا إِذا ً لَمِنَ ا لآثِمِينَ
Fa'in `Uth ir a `Alá 'Ann ahumā A q q ā 'Ith māan Fa'ā kh r ā ni Yaq ūmā ni Maq āmahumā Mina A l-Ladh ī na A q q a `Alayhimu A l-'Awlayā ni Fayuq ā ni Bill āhi Lash ahādatunā 'Aĥaq q u Min Sh ahādatihimā Wa Mā A ā 'Inn ā 'Idh āan Lamina A ž-Ž ālimī na
005-107 پوءِ جيڪڏھن معلوم ٿئي ته اُھي ٻئي گنھگار ٿيا ته جن جي مال تي ٻئي حق رکيو آھي تن جي ويجھي مائٽي وارن مان ٻيا ٻه ڄڻا انھن جي بجاءِ کڙا ٿين پوءِ الله جو قسم کڻي چون ته ٻنھي جي شاھديءَ کان اسان جي شاھدي ڏاڍي سچي آھي ۽ حد کان نه لنگھنداسون، نه ته اتي جو اتي ضرور ظالمن مان ٿينداسون.
فَإِن ْ عُثِر َ عَلَى أَنَّ هُمَا ا قَّ ا إِثْما ً فَآخَ رَ ا نِ يَقُ ومَا نِ مَقَ امَهُمَا مِنَ ا لَّذِي نَ ا قَّ عَلَيْهِمُ ا لأَوْلَيَا نِ فَيُقْ سِمَا نِ بِا للَّ هِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن ْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا ا ا إِنَّ ا إِذا ً لَمِنَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Dh ālika 'Ad ná 'An Ya'tū Bish -Sh ahādati `Alá Waj hihā 'Aw Yakh ū 'An Tura dda 'Aymā nun Ba`da 'Aymānihim Wa A q ū ۗ A ll aha Wa A A ll āhu ۗ Lā Yahdī A l-Q aw ma A l-Fāsiq ī na
005-108 اِھو (حُڪم ھن ڳالھ کي) ويجھو آھي ته اُھي (وصّي ماڻھو) سچي ڳالھه جي شاھدي ڏيڻ يا پنھنجن قسمن کڻڻ کانپوءِ قسم جي رد ٿيڻ کان ڊڄن، ۽ الله کان ڊڄو۽ ھي (حُڪم دل سان) ٻڌو، ۽ الله بي دين قوم کي سڌو رستو نه ڏيکاريندو آھي.
ذَلِكَ أَد ْنَى أَن ْ يَأْتُوا بِا ل شَّهَادَةِ عَلَى وَجْ هِهَا أَوْ يَخَ افُو ا أَن ْ تُرَ دَّ أَيْمَا نٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ ۗ وَا قُ وا ا للَّ هَ وَا ا ۗ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا لْفَاسِقِ ينَ
Yaw ma Yaj ma`u A ll āhu A r-Ru sula Fayaq ū lu Mādh ā 'Ujib tum ۖ Q ālū Lā `Ilma Lanā ۖ 'Inn aka 'An ta `Allā mu A l-Gh ū bi
005-109 (ياد ڪر) جنھن ڏينھن الله سڀني پيغمبرن کي گڏ ڪندو (تنھن ڏينھن) چوندو ته اوھان کي ڇا جواب ڏنو ويو، چوندا ته اسان کي (ماڻھن جي دلين جي) خبر نه آھي، ڇوته تون ئي ڳجھن جو وڏو ڄاڻندڙ آھين.
يَوْ مَ يَجْ مَعُ ا للَّ هُ ا ل رُّسُلَ فَيَقُ و لُ مَاذَا أُجِبْ تُمْ ۖ قَ الُوا لاَ عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّ كَ أَنْ تَ عَلاَّمُ ا لْغُ يُوبِ
'Idh Q ā la A ll āhu Yā `Īsá A b na Maryama A dh kur Ni`matī `Alay ka Wa `Alá Wa A -Datika 'Idh 'Ayyad ttuka Birū ĥi A l-Q udusi Tukallimu A n -Nā sa Fī A l-Mahdi Wa Kahlāan ۖ Wa 'Idh `Allam tuka A l-Kitā ba Wa A l-Ĥikmata Wa A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la ۖ Wa 'Idh Takh q u Mina A ţ -Ţ ī ni Kahay'ati A ţ -Ţ ay r i Bi'idh nī Fatan fukh ū nu Ţ ayrā an Bi'idh nī ۖ Wa Tub r i'u A l-'Akmaha Wa A l-'Ab ra ş a Bi'idh nī ۖ Wa 'Idh Tukh r iju A l-Mawtá Bi'idh nī ۖ Wa 'Idh Kafaftu Banī 'Isrā 'ī la `An ka 'Idh Ji'tahum Bil-Bayyinā ti Faq ā la A l-Ladh ī na Kafarū Minhum 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Mubī nun
005-110 جڏھن (اُن ڏينھن) الله عيسىٰ پٽ مريم جي کي چوندو ته پاڻ تي ۽ پنھنجي ماءُ تي مُنھنجي نعمت ياد ڪر، جڏھن توکي پاڪ رُوح سان مدد ڏنم، (جو) ماڻھن سان پينگھي ۾ (خاص طرح) ۽ وڏي وھيءَ ۾ ڳالھايُئي ٿي، ۽ جڏھن توکي ڪتاب ۽ دانائي ۽ توريت ۽ انجيل سيکاريم، ۽ جڏھن منھنجي حڪم سان مٽيءَ مان پکيءَ جي شڪل جھڙو بڻايئي پوءِ منجھس ڦوڪيئي ته مُنھنجي حڪم سان پکي ٿيو ۽ مُنھنجي حُڪم سان ڄاول انڌي ۽ ڪوڙھي کي ڇٽايئي ٿي، ۽ جڏھن مئل کي منھنجي حُڪم سان (جيئرو ڪري) ڪڍيئي ٿي، ۽ جڏھن بني اسرائيلن (جي شر) کي توکان جھليم جڏھن وٽم معجزن سان آئين تڏھن منجھانئن ڪافرن چيو ته ھيءُ رڳو پڌرو جادو آھي.
إِذْ قَ ا لَ ا للَّ هُ يَاعِيسَى ا بْ نَ مَرْيَمَ ا ذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْ كَ وَعَلى وَا لِدَتِكَ إِذْ أَيَّد تُّكَ بِرُو حِ ا لْقُ دُسِ تُكَلِّمُ ا ل نّ َا سَ فِي ا لْمَهْدِ وَكَهْلا ً وَإِذْ ۖ عَلَّمْتُكَ ا لْكِتَا بَ وَا لْحِكْمَةَ وَا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِن جِي لَ وَإِذْ ۖ تَخْ لُقُ مِنَ ا ل طِّ ي نِ كَهَيْ ئَةِ ا ل طَّ يْ ر ِ بِإِذْنِي فَتَن فُخُ فِيهَا فَتَكُو نُ طَ يْرا ً بِإِذْنِي وَتُبْ ر ِئُ ۖ ا لأَكْمَهَ وَا لأَبْ رَ صَ بِإِذْنِي وَإِذْ ۖ تُخْ ر ِجُ ا لْمَوْتَى بِإِذْنِي وَإِذْ ۖ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ عَنْ كَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِا لْبَيِّنَا تِ فَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِنْ هُمْ إِن ْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ
Wa 'Idh 'Awĥay tu 'Ilá A l-Ĥawār īyī na 'An 'Āminū Bī Wa Bira sūlī Q ālū 'Āmann ā Wa A sh /had Bi'ann anā Muslimū na
005-111 ۽ جڏھن حوارين ڏانھن الھام ڪيم ته مون تي ۽ مُنھنجي پيغمبر تي ايمان آڻيو، چيائون ته ايمان آندوسون ۽ (اي عيسى) شاھد ھج ته اسان مسلمان آھيون.
وَإِذْ أَوْحَيْ تُ إِلَى ا لْحَوَار ِيِّي نَ أَن ْ آمِنُوا بِي وَبِرَ سُولِي قَ الُو ا آمَنَّ ا وَا د ْ بِأَنَّ نَا مُسْلِمُونَ
'Idh Q ā la A l-Ĥawār īyū na Yā `Īsá A b na Maryama Hal Yastaţ ī `u Ra bbuka 'An Yunazzila `Alaynā Mā 'idatan Mina A s-Samā 'i ۖ Q ā la A q ū A ll aha 'In Kun tum Mu'uminī na
005-112 (ياد ڪر) جڏھنحوارين چيو ته اي عيسىٰ پُٽ مريم جا تنھنجو پالڻھار اسان تي آسمان کان ڪو (طعام جو) خونچو لاھي سگھندو ڇا؟ (عيسى) چيو ته جيڪڏھن مؤمن آھيو ته الله کان ڊڄو.
إِذْ قَ ا لَ ا لْحَوَار ِيُّو نَ يَا عِيسَى ا بْ نَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِ ي عُ رَ بُّكَ أَن ْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَا ئِدَة ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ ۖ قَ ا لَ ا قُ وا ا للَّ هَ إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Q ālū Nur ī du 'An Na'kula Minhā Wa Taţ nn a Q ulūbunā Wa Na`lama 'An Q ad Ş adaq ū na `Alayhā Mina A sh -Sh āhidī na
005-113 چيائون (اسين ھيءُ) گھرون ٿا ته منجھانئس کائون ۽ اسان جون دليون آرام وٺن ۽ ڄاڻون ته اسان کي سچ چيو اٿيئي ۽ مٿس شاھد ھجون.
قَ الُوا نُر ِي دُ أَن ْ نَأْكُلَ مِنْ هَا وَتَطْ مَئِنّ َ قُ لُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن ْ قَ د ْ صَ دَقْ تَنَا وَنَكُو نَ عَلَيْهَا مِنَ ا ل شَّاهِدِينَ
Q ā la `Īsá A b nu Maryama A ll āhumm a Ra bbanā 'An zil `Alaynā Mā 'idatan Mina A s-Samā 'i Takū nu Lanā `Īdāan Li'wwalinā Wa 'Ākh r inā Wa 'Āyatan Min ka ۖ Wa A rzuq n ta Kh y ru A r-Rā ziq ī na
005-114 (تڏھن) عيسىٰ پٽ مريم جي چيو ته اي اسان جا پالڻھار الله اسان تي ھڪ خونچو آسمان کان لاھ ته اسان جي اڳين ۽ اسان جي پوين (سڀني) لاءِ عيد ٿئي ۽ تنھنجي نشاني ٿئي، ۽ اسان کي روزي ڏي ۽ تون چڱو روزي ڏيندڙ آھين.
قَ ا لَ عِيسَى ا بْ نُ مَرْيَمَ ا للَّ هُمّ َ رَ بَّنَا أَن زِلْ عَلَيْنَا مَا ئِدَة ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ تَكُو نُ لَنَا عِيدا ً لِأوَّلِنَا وَآخِ ر ِنَا وَآيَة ً مِنْ كَ ۖ وَا رْزُقْ نَا وَأَنْ تَ خَ يرُ ا ل رَّ ازِقِ ينَ
Q ā la A ll āhu 'Inn ī Munazziluhā `Alaykum ۖ Faman Yakfur Ba`du Min kum Fa'inn ī 'U`adh dh ibuhu `Adh ābāan Lā 'U`adh dh ibuhu~ 'Aĥadāan Mina A l-`Ālamī na
005-115 الله چيو ته آءٌ اوھان تي (خونچو) لاھيندس، پوءِ اوھان مان جيڪو ھن کان پوءِ بي فرماني ڪندو تنھن کي آءٌ اھڙو سخت عذاب ڪندس جو جھانن (جي رھندڙن) مان ڪنھن ھڪ کي عذاب نه ڪندس.
قَ ا لَ ا للَّ هُ إِنِّ ي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَن ْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْ كُمْ فَإِنِّ ي أُعَذِّبُهُ عَذَابا ً لاَ أُعَذِّبُهُ~ ُ أَحَدا ً مِنَ ا لْعَالَمِينَ
Wa 'Idh Q ā la A ll āhu Yā `Īsá A b na Maryama 'A'an ta Q ulta Lilnn ā si A kh dh ūnī Wa 'Umm iya 'Ilahay ni Min Dū ni A ll ā hi ۖ Q ā la Sub ĥānaka Mā Yakū nu Lī 'An 'Aq ū la Mā Lay sa Lī Biĥaq q in ۚ 'In Kun tu Q ultuhu Faq ad `Alim tahu ۚ Ta`lamu Mā Fī Nafsī Wa Lā 'A`lamu Mā Fī Nafsika ۚ 'Inn aka 'An ta `Allā mu A l-Gh ū bi
005-116 ۽ (اُھو وقت ياد ڪر) جڏھن الله چوندو ته اي عيسىٰ پٽ مريم جا تو ماڻھن کي چيو ھو ڇا؟ ته الله کانسواءِ مونکي ۽ منھنجي ماءُ کي به خدا ڪري مڃيو، (عيسى) چوندو ته تون پاڪ آھين جنھن چوڻ جو مون کي ڪو حق نه آھي سو چوڻ مون کي ڪئن جڳائيندو ھو، جيڪڏھن مون اھو چيو ھوندو ته بيشڪ اُھو توکي معلوم ھوندو، جيڪي منھنجي دل ۾ آھي سو (تون) ڄاڻندو آھين ۽جيڪي تنھنجي دل ۾ آھي سو (آءٌ) نه ڄاڻندو آھيان، بيشڪ تون ئي ڳُجھن جو ڏاڍو ڄاڻندڙ آھين.
وَإِذْ قَ ا لَ ا للَّ هُ يَا عِيسَى ا بْ نَ مَرْيَمَ أَأَن تَ قُ لْتَ لِلنّ َا سِ ا خِ ذُونِي وَأُمِّ يَ إِلَهَيْ نِ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۖ قَ ا لَ سُبْ حَانَكَ مَا يَكُو نُ لِي أَن ْ أَقُ و لَ مَا لَيْ سَ لِي بِحَقّ ٍ ۚ إِن ْ كُن تُ قُ لْتُهُ فَقَ د ْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّ كَ أَنْ تَ عَلاَّمُ ا لْغُ يُوبِ
Mā Q ultu Lahum 'Illā Mā 'Amartanī Bihi~ 'Ani A `budū A ll aha Ra bbī Wa Ra bbakum ۚ Wa Kun tu `Alayhim Sh ahīdāan Mā Dum tu Fīhim ۖ Falamm ā Tawaffaytanī Kun ta 'An ta A r-Ra q ī ba `Alayhim ۚ Wa 'An ta `Alá Kulli Sh ay 'in Sh ahī d un
005-117 جنھن لاءِ مون کي حُڪم ڪيو اٿيئي تنھن کانسواءِ (ٻيو ڪي) کين نه چيو اٿم (يعني) ھي ته الله جي عبادت ڪريو جو منھنجو پالڻھار ۽ اوھان جو پالڻھار آھي، جيسين منجھن رھيس ته (آءٌ) مٿن نگھبان رھيس، پوءِ جنھن مھل تو مونکي کڻي ورتو ته تون ئي مٿن نگھبان رھيئن، ۽ تون سڀڪنھن شيء تي خبردار آھين.
مَا قُ لْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ رَ بِّي وَرَ بَّكُمْ ۚ وَكُن تُ عَلَيْهِمْ شَهِيدا ً مَا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّ ا تَوَفَّيْتَنِي كُن تَ أَنْ تَ ا ل رَّ قِ ي بَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنْ تَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيدٌ
'In Tu`adh dh ib hum Fa'inn ahum `Ibāduka ۖ Wa 'In Tagh r Lahum Fa'inn aka 'An ta A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
005-118 جيڪڏھن کين عذاب ڪرين ته اُھي تنھنجا ٻانھا آھن، جيڪڏھن کين بخشين ته تون ئي غالب حڪمت وارو آھين.
إِن ْ تُعَذِّبْ هُمْ فَإِنَّ هُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِن ْ تَغْ فِر ْ لَهُمْ فَإِنَّ كَ أَنْ تَ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Q ā la A ll āhu Hādh ā Yaw mu Yan fa`u A ş -Ş ādiq ī na Ş id q uhum ۚ Lahum Jann ā tun Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā 'Abadāan ۚ Ra điya A ll āhu `Anhum Wa Ra đū `Anhu ۚ Dh ālika A l-Faw zu A l-`Ažī mu
005-119 الله فرمائيندو ته ھي اُھو ڏينھن آھي جو سچن کي سندين سچائي فائدو ڏيندي، اُنھن لاءِ (اُھي) بھشت آھن جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن منجھس اصلي سداءِ رھڻ وارا آھن، الله کانئن راضي آھي ۽ اُھي کانئس راضي آھن، اِھا وڏي مراد ماڻڻ آھي.
قَ ا لَ ا للَّ هُ هَذَا يَوْ مُ يَن فَعُ ا ل صَّ ادِقِ ي نَ صِ د ْقُ هُمْ ۚ لَهُمْ جَنّ َا تٌ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنهَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا أَبَدا ً ۚ رَ ضِ يَ ا للَّ هُ عَنْ هُمْ وَرَ ضُ وا عَنْ هُ ۚ ذَلِكَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Fīhinn a ۚ Wa Huwa `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-120 آسمانن ۽ زمين جي ۽ جيڪي منجھن آھي تنھنجي بادشاھي الله جي آھي، ۽ اُھو سڀڪنھن شيء تي وس وارو آھي.
لِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا فِيهِنّ َ ۚ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
