Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām -Mīm -Ş ād
007-001 الٓمّٓصٓ.
أَلِف-لَام-مِيم-صَ اد
Kitā bun 'Un zila 'Ilay ka Falā Yakun Fī Ş ad r ika Ĥara jun Minhu Litun dh ir a Bihi Wa Dh ikrá Lilmu'uminī na
007-002 (اي پيغمبر ھيء) ڪتاب توڏانھن لاٿو ويو ته ساڻس (ماڻھن) کي ڊيڄارين تنھنڪري ان بابت تنھنجي سيني ۾ ڪا اوکائي ٿيڻ نه گھرجي ۽ مؤمنن لاءِ نصيحت آھي.
كِتَا بٌ أُن زِلَ إِلَيْ كَ فَلاَ يَكُن ْ فِي صَ د ْر ِكَ حَرَ جٌ مِنْ هُ لِتُن ذِر َ بِهِ وَذِكْرَ ى لِلْمُؤْمِنِينَ
A ttabi`ū Mā 'Un zila 'Ilaykum Min Ra bbikum Wa Lā Tattabi`ū Min Dūnihi~ 'Awliyā 'a ۗ Q alīlāan Mā Tadh akkarū na
007-003 جيڪي اوھان ڏانھن اوھان جي پالڻھار کان لاٿو ويو تنھن جي پيروي ڪريو ۽ اُن (الله) کانسواءِ ٻـين دوستن جي پيروي نه ڪريو، اوھان (تمام) ٿوري نصيحت وٺندا آھيو.
ا تَّبِعُوا مَا أُنْ زِلَ إِلَيْكُمْ مِن ْ رَ بِّكُمْ وَلاَ تَتَّبِعُوا مِن ْ دُونِهِ أَوْلِيَا ءَ ۗ قَ لِيلا ً مَا تَذَكَّرُونَ
Wa Kam Min Q aryatin 'Ahlaknāhā Fajā 'ahā Ba'sunā Bayātāan 'Aw Hum Q ā 'ilū na
007-004 ۽ گھڻا ئي ڳوٺ ھئا جي ويران ڪياسون پوءِ (يا) راتوواہ (سمھڻ مھل) اُنھن کي اسان جو عذاب پُھتو يا اُھي منجھند جو ننڊ ڪرڻ وارا ھوا.
وَكَمْ مِن ْ قَ رْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَا ءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتاً أَوْ هُمْ قَ ا ئِلُونَ
Famā Kā na Da`wāhum 'Idh Jā 'ahum Ba'sunā 'Illā 'An Q ālū 'Inn ā Kunn ā Ž ālimī na
007-005 پوءِ جڏھن کين اسان جو عذاب پھتو (تڏھن) سندن پڪار ھن چوڻ کانسواءِ نه ھئي ته اسين پاڻ تي ظلم ڪندا ھواسون.
فَمَا كَا نَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَا ءَهُمْ بَأْسُنَا إِلاَّ أَن ْ قَ الُو ا إِنَّ ا كُنَّ ا ظَ الِمِينَ
Falanas'alann a A l-Ladh ī na 'Ursila 'Ilayhim Wa Lanas'alann a A l-Mursalī na
007-006 پوءِ جن ڏانھن پيغمبر موڪليا ويا تن کان (به) ضرور پُڇنداسون ۽ پيغمبرن کان (به) ضرور پُڇنداسون.
فَلَنَسْأَلَنّ َ ا لَّذِي نَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنّ َ ا لْمُرْسَلِينَ
Falanaq uş ş ann a `Alayhim Bi`ilmin ۖ Wa Mā Kunn ā Gh ā 'ibī na
007-007 پوءِ (سندن ڪرتوت) مٿن علم سان بيان ڪنداسون ۽ اسين پري نه ھواسون.
فَلَنَقُ صَّ نّ َ عَلَيْهِمْ بِعِلْمٍ ۖ وَمَا كُنَّ ا غَ ا ئِبِينَ
Wa A l-Waznu Yawma'idh in A l-Ĥaq q u ۚ Faman Th aq ulat Mawāzīnuhu Fa'ūlā 'ika Humu A l-Mufliĥū na
007-008 ۽ اُن ڏينھن (عملن جي) تور سچ آھي، پوءِ جن جا تراڙا ڳرا ٿيا سي ئي ڇُٽل آھن.
وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ ا لْحَقُّ ۚ فَمَن ْ ثَقُ لَتْ مَوَازِينُهُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْمُفْلِحُونَ
Wa Man Kh affat Mawāzīnuhu Fa'ūlā 'ika A l-Ladh ī na Kh asirū 'An fusahum Bimā Kānū Bi'āyātinā Yažlimū na
007-009 ۽ جن جا تراڙا ھلڪا ٿيا سي اُھي آھن جن پاڻ کي انھيءَ سببان ڇيئو لاتو جو اسان جي آيتن بابتانڪار ڪندا ھئا.
وَمَن ْ خَ فَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ خَ سِرُو ا أَن فُسَهُمْ بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْ لِمُونَ
Wa Laq ad Makkann ākum Fī A l-'Arđi Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyish a ۗ Q alīlāan Mā Tash kurū na
007-010 ۽ بيشڪ اوھان کي زمين ۾ ٽڪايوسون ۽ منجھس اوھان لاءِ گذران (جو اُپاءُ) رکيوسون، (پر اوھين) ٿورو شڪر ڪندا آھيو.
وَلَقَ د ْ مَكَّنَّ اكُمْ فِي ا لأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ ۗ قَ لِيلا ً مَا تَشْكُرُونَ
Wa Laq ad Kh alaq nākum Th umm a Ş awwarnākum Th umm a Q ulnā Lilmalā 'ikati A sjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Ib lī sa Lam Yakun Mina A s-Sājidī na
007-011 ۽ بيشڪ اوھان کي پيدا ڪيوسون وري اوھان جي شڪل بڻائي سون وري ملائڪن کي چيوسون ته آدم کي سجدو ڪريو، پوءِ شيطان کانسواءِ (ٻـين) سجدو ڪيو، شيطان سجدي ڪندڙن مان نه ٿيو.
وَلَقَ د ْ خَ لَقْ نَاكُمْ ثُمّ َ صَ وَّرْنَاكُمْ ثُمّ َ قُ لْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ ا سْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُو ا إِلاَّ إِبْ لِي سَ لَمْ يَكُن ْ مِنَ ا ل سَّاجِدِينَ
Q ā la Mā Mana`aka 'Allā Tasjuda 'Idh 'Amartuka ۖ Q ā la 'Anā Kh ay ru n Minhu Kh alaq tanī Min Nā r in Wa Kh alaq tahu Min Ţ ī nin
007-012 (الله) چيو ته توکي سجدي ڪرڻ کان ڪھڙي (ڳالھ) جھليو؟ جڏھن ته توکي حُڪم (به) ڪيم، چيائين ته آءٌ کانئس ڀلو آھيان، مون کي باہ مان پيدا ڪيو اٿئي ۽ ان کي مٽيءَ مان پيدا ڪيو اٿئي.
قَ ا لَ مَا مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَ ا لَ أَنَا خَ يْ رٌ مِنْ هُ خَ لَقْ تَنِي مِن ْ نَا رٍ وَخَ لَقْ تَهُ مِن ْ طِ ينٍ
Q ā la Fāhbiţ Minhā Famā Yakū nu Laka 'An Tatakabbara Fīhā Fākh ru j 'Inn aka Mina A ş -Ş āgh ir ī na
007-013 (الله) چيو ته اُن (آسمان) مان ھيٺ لھي وڃ توکي منجھس وڏائي ڪرڻ نه جڳائيندي آھي تنھنڪري (تون) نِڪر ڇوته تون خوار ٿيلن مان آھين.
قَ ا لَ فَاهْبِط ْ مِنْ هَا فَمَا يَكُو نُ لَكَ أَن ْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْ رُج ْ إِنَّ كَ مِنَ ا ل صَّ اغِ ر ِينَ
Q ā la 'An žir nī 'Ilá Yaw mi Yub `ath ū na
007-014 چيائين ته قيامت جي ڏينھن تائين مون کي مُھلت ڏي.
قَ ا لَ أَن ظِ ر ْنِي إِلَى يَوْ مِ يُبْ عَثُونَ
Q ā la 'Inn aka Mina A l-Mun žar ī na
007-015 چيائين ته تون مُھلت ڏنلن مان آھين.
قَ ا لَ إِنَّ كَ مِنَ ا لْمُن ظَ ر ِينَ
Q ā la Fabimā 'Agh waytanī La'aq `udann a Lahum Ş ir āţ aka A l-Mustaq ī ma
007-016 چيائين انھيءَ سببان جو تو مونکي گمراہ ڪيو (آءٌ ته) ماڻھن لاءِ تنھنجي سڌي واٽ تي ضرور وھندس.
قَ ا لَ فَبِمَا أَغْ وَيْتَنِي لَأَقْ عُدَنّ َ لَهُمْ صِ رَ اطَ كَ ا لْمُسْتَقِ يمَ
Th umm a La'ā tiyann ahum Min Bay ni 'Aydīhim Wa Min Kh alfihim Wa `An 'Aymānihim Wa `An Sh amā 'ilihim ۖ Wa Lā Tajidu 'Akth ara hum Sh ākir ī na
007-017 پوءِ سندن اڳيان ۽ سندن پوئتان ۽ سندن سڄي پاسي کان ۽ سندن کٻي پاسي کان وٽن ايندس، ۽ منجھائن گھڻا شڪر ڪندڙ نه لھندين.
ثُمّ َ لَآتِيَنَّ هُمْ مِن ْ بَيْ نِ أَيْدِيهِمْ وَمِن ْ خَ لْفِهِمْ وَعَن ْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن ْ شَمَا ئِلِهِمْ ۖ وَلاَ تَجِدُ أَكْثَرَ هُمْ شَاكِر ِينَ
Q ā la A kh ru j Minhā Madh 'ū māan Mad ĥūrā an ۖ Laman Tabi`aka Minhum La'am la'ann a Jahann ama Min kum 'Aj ma`ī na
007-018 (الله) فرمايو ته تون آسمانن مان خوار (۽) تڙيل ٿي نڪري وڃ، انھن مان جيڪوتنھنجي تابعداري ڪندو (تنھنکي ۽ توکي دوزخ ۾ وجھي) اوھان مڙني مان دوزخ ضرور ڀريندس.
قَ ا لَ ا خْ رُج ْ مِنْ هَا مَذْءُ وما ً مَد ْحُورا ً ۖ لَمَن ْ تَبِعَكَ مِنْ هُمْ لَأَمْلَأَنّ َ جَهَنَّ مَ مِنْ كُمْ أَجْ مَعِينَ
Wa Yā 'ā damu A skun 'An ta Wa Zawjuka A l-Jann ata Fakulā Min Ĥay th u Sh i'tumā Wa Lā Taq ra bā Hadh ihi A sh -Sh ajara ta Fatakūnā Mina A ž-Ž ālimī na
007-019 ۽ (چيوسون ته) اي آدم تون ۽ تنھنجي زال بھشت ۾ وڃي رھو ۽ (جيڪي وڻيوَ سو) جتان وڻيوَ تِتان کائو ۽ ھن وڻ کي ويجھا نه وڃو نه ته ظالمن مان ٿيندؤ.
وَيَاآدَمُ ا سْكُن ْ أَنْ تَ وَزَوْجُكَ ا لْجَنَّ ةَ فَكُلاَ مِن ْ حَيْ ثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْ رَ بَا هَذِهِ ا ل شَّجَرَ ةَ فَتَكُونَا مِنَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Fawaswasa Lahumā A sh -Sh ayţ ā nu Liyub diya Lahumā Mā Wūr iya `Anhumā Min Saw'ā tihimā Wa Q ā la Mā Nahākumā Ra bbukumā `An Hadh ihi A sh -Sh ajara ti 'Illā 'An Takūnā Malakay ni 'Aw Takūnā Mina A l-Kh ālidī na
007-020 پوءِ شيطان انھن کي ھن لاءِ وسوسو وڌو ته سندن اوگھڙن مان جيڪي ڍڪيل ھو سو اُنھن لاءِ پڌرو ڪري ۽ چيائين ته اوھان جي پالڻھار اوھان کي ھن وڻ کان رڳو ھن ڪري جھليو آھي ته (متان) اوھين ملائڪ ٿي پئو يا (اُن ۾) سدائين رھڻ وارا ٿي پئو.
فَوَسْوَسَ لَهُمَا ا ل شَّيْطَ ا نُ لِيُبْ دِيَ لَهُمَا مَا وُور ِيَ عَنْ هُمَا مِن ْ سَوْآتِهِمَا وَقَ ا لَ مَا نَهَاكُمَا رَ بُّكُمَا عَن ْ هَذِهِ ا ل شَّجَرَ ةِ إِلاَّ أَن ْ تَكُونَا مَلَكَيْ نِ أَوْ تَكُونَا مِنَ ا لْخَ الِدِينَ
Wa Q āsamahumā 'Inn ī Lakumā Lamina A n -Nāş iĥī na
007-021 ۽ سُنھن کڻي انھن کي چيائين ته آءٌ (ته) اوھان جو خيرخواہ آھيان.
وَقَ اسَمَهُمَا إِنِّ ي لَكُمَا لَمِنَ ا ل نَّ اصِ حِينَ
Fadallāhumā Bigh urū r in ۚ Falamm ā Dh āq ā A sh -Sh ajara ta Badat Lahumā Saw'ā tuhumā Wa Ţ afiq ā Yakh ş ifā ni `Alayhimā Min Wara q i A l-Jann ati ۖ Wa Nādāhumā Ra bbuhumā 'Alam 'Anhakumā `An Tilkumā A sh -Sh ajara ti Wa 'Aq ul Lakumā 'Inn a A sh -Sh ayţ ā na Lakumā `Adū wun Mubī nun
007-022 پوءِ اُنھن کي ٺڳيءَ سان لاڙي وڌائين، پوءِ جنھن مھل وڻ مان چکيائون (ته) سندين اوگھڙ کين پڌري ٿي پئي ۽ بھشت جي وڻ مان پن ھڪ ٻئي سان ڳنڍي پاڻ تي ويڙھڻ لڳا، ۽ سندن پالڻھار انھن کي سڏيو (۽ چيائين ته) اوھان کي ھن وڻ کان نه جھليو ھوم ڇا؟ ۽ اوھان کي نه چيو ھوم ڇا ته شيطان اوھان جو پڌرو ويري آھي؟
فَدَلاَّهُمَا بِغُ رُو رٍ ۚ فَلَمَّ ا ذَاقَ ا ا ل شَّجَرَ ةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَ فِقَ ا يَخْ صِ فَا نِ عَلَيْهِمَا مِن ْ وَرَ قِ ا لْجَنَّ ةِ ۖ وَنَادَاهُمَا رَ بُّهُمَا أَلَمْ أَنْ هَكُمَا عَن ْ تِلْكُمَا ا ل شَّجَرَ ةِ وَأَقُ لْ لَكُمَا إِنّ َ ا ل شَّيْطَ ا نَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ
Q ālā Ra bbanā Ž alam nā 'An fusanā Wa 'In Lam Tagh fir Lanā Wa Tarĥam nā Lanakūnann a Mina A l-Kh āsir ī na
007-023 چيائون ته اي اسان جا پالڻھار اسان پاڻ تي ظلم ڪيو آھي ۽ جيڪڏھن (تون) اسان کي نه بخشيندين ۽ اسان تي ٻاجھ نه ڪندين ته ضرور ڇيئي وارن مان ٿينداسين.
قَ الاَ رَ بَّنَا ظَ لَمْنَا أَن فُسَنَا وَإِن ْ لَمْ تَغْ فِر ْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنّ َ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Q ā la A hbiţ ū Ba`đukum Liba`đin `Adū wun ۖ Wa Lakum Fī A l-'Arđi Mustaq arru n Wa Matā `un 'Ilá Ĥī nin
007-024 (الله) فرمايو ته ھيٺ لھيوڃو اوھين پاڻ ۾ ھڪ ٻئي جا ويري آھيو، ۽ اوھان لاءِ زمين ۾ رھڻ جو ھنڌ ۽ (گذران جو) سامان (ھڪ) وقت تائين (ٺھرايل) آھي.
قَ ا لَ ا هْبِطُ وا بَعْضُ كُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي ا لأَرْضِ مُسْتَقَ رٌّ وَمَتَا عٌ إِلَى حِينٍ
Q ā la Fīhā Taĥyaw na Wa Fīhā Tamūtū na Wa Minhā Tukh ra jū na
007-025 (الله) چيو ته اوھين ان ۾ حياتي گذاريندؤ ۽ منجھس مرندؤ ۽ منجھانئس (جيئرا ٿي) نڪرندؤ.
قَ ا لَ فِيهَا تَحْيَوْ نَ وَفِيهَا تَمُوتُو نَ وَمِنْ هَا تُخْ رَ جُونَ
Yā Banī 'Ādama Q ad 'An zalnā `Alaykum Libāsāan Yuwār ī Saw''ā tikum Wa R īsh āan ۖ Wa Libā su A t-Taq wá Dh ālika Kh ay ru n ۚ Dh ālika Min 'Āyā Ti A ll ā hi La`allahum Yadh dh akkarū na
007-026 اي آدم جي اولاد تحقيق اوھان تي ھڪ پوشاڪ بيشڪ لاٿي سون جا اوھان جي اوگھڙن کي ڍڪيندي ۽ سينگار جا ڪپڙا، ۽ پرھيزگاري جي پوشاڪ اھا (سڀني کان) ڀلي آھي، اھا الله جي نشانين مان آھي مانَ اُھي نصيحت وٺن.
يَابَنِي آدَمَ قَ د ْ أَن زَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسا ً يُوَار ِي سَوْ ءآتِكُمْ وَر ِيشا ً وَلِبَا سُ ۖ ا ل تَّقْ وَى ذَلِكَ خَ يْ رٌ ذَلِكَ ۚ مِن ْ آيَا تِ ا للَّ هِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ
Yā Banī 'Ādama Lā Yaftinann akumu A sh -Sh ayţ ā nu Kamā 'Akh ra ja 'Abawaykum Mina A l-Jann ati Yan zi`u `Anhumā Libāsahumā Liyur iyahumā Saw''ā tihimā ۗ 'Inn ahu Yarā kum Huwa Wa Q abīluhu Min Ĥay th u Lā Tara wnahum ۗ 'Inn ā Ja`alnā A sh -Sh ayā Ţ ī na 'Awliyā 'A Lilladh ī na Lā Yu'uminū na
007-027 اي آدم جا اولاد شيطان اوھان کي اھڙيءَ طرح خرابيءَ ۾ نه وجھي جھڙي طرح اوھان جي ماءُ پيءُ کي بھشت مان ٻاھر ڪڍيائين جو سندين پوشاڪ کانئن ھن لاءِ ڇڪي لاٿائين ٿي ته کين سندين اوگھڙ ڏيکاري، سچ آھي ته اُھو پاڻ ۽ سندس لشڪر جتان اوھين انھن کي نه ڏسي سگھندا آھيو (تِتان اُھي) اوھان کي ڏسندا آھن، جيڪي نه مڃيندا آھن تن جو اسان شيطانن کي دوست بڻايو آھي.
يَابَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّ كُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ كَمَا أَخْ رَ جَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ ا لْجَنَّ ةِ يَن زِعُ عَنْ هُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُر ِيَهُمَا سَوْ ءآتِهِمَا إِنَّ هُ ۗ يَرَ اكُمْ هُوَ وَقَ بِيلُهُ مِن ْ حَيْ ثُ لاَ تَرَ وْنَهُمْ إِنَّ ا ۗ جَعَلْنَا ا ل شَّيَاطِ ي نَ أَوْلِيَا ءَ لِلَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُونَ
Wa 'Idh ā Fa`alū Fāĥish atan Q ālū Wajad nā `Alayhā 'Ābā 'anā Wa A ll āhu 'Amara nā Bihā ۗ Q ul 'Inn a A ll āha Lā Ya'muru Bil-Faĥsh ā 'i ۖ 'Ataq ūlū na `Alá A ll āhi Mā Lā Ta`lamū na
007-028 ۽ (پڻ انھن جا دوست جي) جڏھن ڪو بي حيائي جو ڪم ڪن ٿا (ته) چون ٿا ته اُن (واٽ) تي اسان جا ابا ڏاڏا (ھلندا) ڏٺاسون ۽ الله اسانکي اُنھن (جي ڪرڻ) جو حُڪم ڪيو آھي، (اي پيغمبر کين) چؤ ته بيشڪ الله بيحيائيءَ جي ڪمن جو حُڪم نه ڪندو آھي، اوھين الله تي(اھو ڪوڙ) ڇو چوندا آھيو جنھن جي (سند) اوھين نه ڄاڻندا آھيو.
وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَة ً قَ الُوا وَجَد ْنَا عَلَيْهَا آبَا ءَنَا وَا للَّهُ أَمَرَ نَا بِهَا ۗ قُ لْ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَأْمُرُ بِا لْفَحْشَا ءِ ۖ أَتَقُ ولُو نَ عَلَى ا للَّ هِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ
Q ul 'Amara Ra bbī Bil-Q isţ i ۖ Wa 'Aq īmū Wujūhakum `In da Kulli Masjidin Wa A d `ū hu Mukh liş ī na Lahu A d-Dī na ۚ Kamā Bada'akum Ta`ūdū na
007-029 چؤ ته منھنجي پالڻھار انصاف جو حُڪم ڪيو آھي، ۽ (حُڪم ڪيو اٿس ته) پنھنجا مُنھن سڀڪنھن نماز مھل (الله ڏانھن) سِڌا ڪريو ۽ اُن لاءِ سچا فرمانبردار ٿي سندس عبادت ڪريو، جئن پھريون اوھان کي پيدا ڪيائين تئن (اوھين) موٽندؤ.
قُ لْ أَمَرَ رَ بِّي بِا لْقِ سْطِ ۖ وَأَقِ يمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْ دَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَا د ْعُو هُ مُخْ لِصِ ي نَ لَهُ ا ل دِّي نَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ
Far īq āan Hadá Wa Far īq āan Ĥaq q a `Alayhimu A đ-Đ alālatu ۗ 'Inn ahumu A ttakh adh ū A sh -Sh ayāţ ī na 'Awliyā 'a Min Dū ni A ll ā hi Wa Yaĥsabū na 'Ann ahum Muhtadū na
007-030 ھڪ ٽوليءَ کي ھدايت ڪيائين ۽ ٻي ٽوليءَ تي گمراھي لازم ٿي چڪي آھي، ڇوته اُنھن الله کانسواءِ شيطانن کي مددگار ڪري ورتو آھي ۽ ڀائيندا آھن ته پاڻ ھدايت وارا آھن.
فَر ِيق اً هَدَى وَفَر ِيق اً حَقَّ عَلَيْهِمُ ا ل ضَّ لاَلَةُ ۗ إِنَّ هُمُ ا تَّخَ ذُوا ا ل شَّيَاطِ ي نَ أَوْلِيَا ءَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَيَحْسَبُو نَ أَنَّ هُمْ مُهْتَدُونَ
Yā Banī 'Ādama Kh udh ū Zīnatakum `In da Kulli Masjidin Wa Kulū Wa A sh ra bū Wa Lā Tusr ifū ۚ 'Inn ahu Lā Yuĥibbu A l-Musr ifī na
007-031 اي آدم جا اولاد سڀڪنھن نماز مھل پنھنجي زينت (جي پوشاڪ) ڍڪيو ۽ کائو ۽ پيئو ۽ اجايو نه وڃايو، ڇوته الله اجائي وڃائيندڙن کي دوست نه رکندو آھي.
يَابَنِي آدَمَ خُ ذُوا زِينَتَكُمْ عِنْ دَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَا شْرَ بُوا وَلاَ تُسْر ِفُو ا إِنَّ هُ ۚ لاَ يُحِبُّ ا لْمُسْر ِفِينَ
Q ul Man Ĥarra ma Zīnata A ll āhi A llatī 'Akh ra ja Li`ibādihi Wa A ţ -Ţ ayyibā ti Mina A r-R izq i ۚ Q ul Hiya Lilladh ī na 'Āmanū Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Kh āliş atan Yaw ma A l-Q iyāmati ۗ Kadh ālika Nufaş ş ilu A l-'Āyā ti Liq aw min Ya`lamū na
007-032 (اي پيغمبر) چؤ ته الله جي (بڻايل) زينت جيڪا جيڪا پنھنجن ٻانھن لاءِ پيدا ڪئي اٿس ۽ روزيءَ مان سٺيون شيون ڪنھن حرام ڪيون آھن؟ چؤ ته اُھي (شيون) دُنيا جي حياتي ۾ (۽) خلاصيون قيامت جي ڏينھن مؤمنن لاءِ آھن، اھڙيءَ طرح جا قوم ڄڻندي آھي تنھن لاءِ نشانيون بيان ڪندا آھيون.
قُ لْ مَن ْ حَرَّ مَ زِينَةَ ا للَّ هِ ا لَّتِي أَخْ رَ جَ لِعِبَادِهِ وَا ل طَّ يِّبَا تِ مِنَ ا ل رِّزْقِ ۚ قُ لْ هِيَ لِلَّذِي نَ آمَنُوا فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا خَ الِصَ ة ً يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ ۗ كَذَلِكَ نُفَصِّ لُ ا لآيَا تِ لِقَ وْ مٍ يَعْلَمُونَ
Q ul 'Inn amā Ĥarra ma Ra bbiya A l-Fawāĥish a Mā Ž ahara Minhā Wa Mā Baţ ana Wa A l-'Ith ma Wa A l-Bagh ya Bigh ay r i A l-Ĥaq q i Wa 'An Tush r ikū Bill āhi Mā Lam Yunazzil Bihi Sulţ ānāan Wa 'An Taq ūlū `Alá A ll āhi Mā Lā Ta`lamū na
007-033 (اي پيغمبر) چؤ ته منھنجي پالڻھار بي حيائيءَ جي ڪمن مان جيڪي پڌرو ھجي ۽ جيڪي ڳجھو ھجي ۽ (سڀ) گناہ ۽ ناحق حد کان لنگھڻ ۽ اھڙي شيء کي اوھانجو الله سان شريڪ ڪرڻ جنھن بابت ڪا حُجّت نه لاٿي اٿس ۽ جيڪي نه ڄاڻندا آھيو سو اوھان جو الله تي چوڻ اھي ئي حرام ڪيون آھن.
قُ لْ إِنَّ مَا حَرَّ مَ رَ بِّيَ ا لْفَوَاحِشَ مَا ظَ هَرَ مِنْ هَا وَمَا بَطَ نَ وَا لإِثْمَ وَا لْبَغْ يَ بِغَ يْ ر ِ ا لْحَقِّ وَأَن ْ تُشْر ِكُوا بِا للَّ هِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَ انا ً وَأَن ْ تَقُ ولُوا عَلَى ا للَّ هِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ
Wa Likulli 'Umm atin 'Ajalun ۖ Fa'idh ā Jā 'a 'Ajaluhum Lā Yasta'kh irū na Sā`atan ۖ Wa Lā Yastaq dimū na
007-034 ۽ ھر ڪنھن اُمّت جو ھڪ وقت ٺھرايل آھي، پوءِ جڏھن سندن مُدّت پھچندي (ته) ھڪ گھڙي نڪي دير ڪندا ۽ نڪي اڳڀرو ويندا.
وَلِكُلِّ أُمَّ ةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَا ءَ أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِ رُو نَ سَاعَة ً ۖ وَلاَ يَسْتَقْ دِمُونَ
Yā Banī 'Ādama 'Imm ā Ya'tiyann akum Ru sulun Min kum Yaq uş ş ū na `Alaykum 'Āyā ۙ Tī Famani A ttaq á Wa 'Aş laĥa Falā Kh aw fun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanū na
007-035 (چيو ويو ته) اي آدم جا اولاد جيڪڏھن اوھان وٽ اوھان مان پيغمبر اچن (جي) اوھان کي منھنجون آيتون پڙھي ٻڌائين ته جيڪي ڊڄندا ۽ پاڻ سڌاريندا تن کي نڪي ڀؤ آھي ۽ نڪي اُھي غمگين رھندا.
يَابَنِي آدَمَ إِمَّ ا يَأْتِيَنَّ كُمْ رُسُلٌ مِنْ كُمْ يَقُ صُّ و نَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي فَمَنِ ۙ ا تَّقَ ى وَأَصْ لَحَ فَلاَ خَ وْ فٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
Wa A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Wa A stakbarū `Anhā 'Ūlā 'ika 'Aş ĥā bu A n -Nā r i ۖ Hum Fīhā Kh ālidū na
007-036 ۽ جن اسان جي آيتن کي ڪوڙ ڀانيو ۽ ان جي (قبولڻ) کان وڏائي ڪئي سي دوزخي آھن، اُھي اُن ۾ سدائين رھڻ وارا آھن.
وَالَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَا سْتَكْبَرُوا عَنْ هَا أُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا ل نّ َا ر ِ ۖ هُمْ فِيهَا خَ الِدُونَ
Faman 'Ažlamu Mimm ani A ftará `Alá A ll āhi Kadh ibāan 'Aw Kadh dh aba Bi'āyātihi~ ۚ 'Ūlā 'ika Yanāluhum Naş ībuhum Mina A l-Kitā bi ۖ Ĥattá 'Idh ā Jā 'at/hum Ru sulunā Yatawaffawnahum Q ālū 'Ay na Mā Kun tum Tad `ū na Min Dū ni A ll ā hi ۖ Q ālū Đ allū `Ann ā Wa Sh ahidū `Alá 'An fusihim 'Ann ahum Kānū Kāfir ī na
007-037 جنھن الله تي ڪوڙو ٺاھ ٺاھيو يا سندس آيتن کي ڪوڙ ڀانيو تنھن کان وڌيڪ ظالم ڪير آھي؟ اُنھن کي (لوح محفوظ ۾) لکيل مان سندن حِصّو (سُک ۽ ڏُک جو) ملندو رھندو، ايتري قدر جو جنھن مھل اسان جا قاصد (ملائڪ) سندن رُوح ڪڍڻ لاءِ ايندا چوندا ته اوھين الله کانسواءِ جن کي سڏيندا ھيؤ سي ڪٿي آھن؟ (تنھن مھل چوندا) ته اسان کان لڪي ويا ۽ پاڻ تي شاھدي ڏيندا ته پاڻ ڪافر ھوا.
فَمَن ْ أَظْ لَمُ مِمَّ نِ ا فْتَرَ ى عَلَى ا للَّ هِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ أُ وْلَا ئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِ يبُهُمْ مِنَ ا لْكِتَا بِ ۖ حَتَّى إِذَا جَا ءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَ الُو ا أَيْ نَ مَا كُن تُمْ تَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۖ قَ الُوا ضَ لُّوا عَنَّ ا وَشَهِدُوا عَلَى أَنْ فُسِهِمْ أَنَّ هُمْ كَانُوا كَافِر ِينَ
Q ā la A d kh ulū Fī 'Umamin Q ad Kh alat Min Q ab likum Mina A l-Jinn i Wa A l-'In si Fī A n -Nā r i ۖ Kullamā Dakh alat 'Umm atun La`anat 'Ukh tahā ۖ Ĥattá 'Idh ā A ddāra kū Fīhā Jamī`āan Q ālat 'Ukh rā hum Li'wlāhum Ra bbanā Hā 'uulā ' 'Ađallūnā Fa'ā tihim `Adh ābāan Đ i`fāan Mina A n -Nā r i ۖ Q ā la Likullin Đ i`fun Wa Lakin Lā Ta`lamū na
007-038 (الله) چوندو ته اُنھي ٽولي سان دوزخ ۾ گھڙو جيڪي اوھان کان اڳ جنن ۽ ماڻھن مان گذري ويا، جنھن مھل ھڪ ٽوليپئي گھڙندي تنھن مھل پنھنجي سنگت تي لعنت پئي ڪندي، تان جو جڏھن منجھس مڙئي گھڙندا ته (اُن وقت) سندين پوئين ٽولي پنھنجي پھرين ٽوليءَ لاءِ چوندي ته اي اسانجا پالڻھار ھنن اسان کي گمراہ ڪيو ھو تنھنڪري اُنھن کي باھ جو ٻيڻو عذاب ڏي، (الله) چوندو ته سڀڪنھن لاءِ ٻيڻو عذاب آھي پر اوھين نه ٿا ڄاڻو.
قَ ا لَ ا د ْخُ لُوا فِي أُمَمٍ قَ د ْ خَ لَتْ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ مِنَ ا لْجِنّ ِ وَا لإِن سِ فِي ا ل نّ َا ر ِ ۖ كُلَّمَا دَخَ لَتْ أُمَّ ة ٌ لَعَنَتْ أُخْ تَهَا ۖ حَتَّى إِذَا ا دَّارَ كُوا فِيهَا جَمِيعا ً قَ الَتْ أُخْ رَ اهُمْ لِأولاَهُمْ رَ بَّنَا هَا ؤُلاَء أَضَ لُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابا ً ضِ عْفا ً مِنَ ا ل نّ َا ر ِ ۖ قَ ا لَ لِكُلٍّ ضِ عْفٌ وَلَكِن ْ لاَ تَعْلَمُونَ
Wa Q ālat 'Ūlāhum Li'kh rā hum Famā Kā na Lakum `Alaynā Min Fađlin Fadh ūq ū A l-`Adh ā ba Bimā Kun tum Taksibū na
007-039 ۽ منجھانئن پھرين (ٽولي) اُنھن مان پوئينءَ لاءِ چوندي ته اسان تي اوھان جي ڪا وڏائي نه آھي تنھنڪري جيڪي ڪمايو ھيؤ تنھن سببان عذاب (جو مزو) چکو.
وَقَ الَتْ أُ ولاَهُمْ لِأخْ رَ اهُمْ فَمَا كَا نَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن ْ فَضْ لٍ فَذُوقُ وا ا لْعَذَا بَ بِمَا كُن تُمْ تَكْسِبُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Wa A stakbarū `Anhā Lā Tufattaĥu Lahum 'Ab wā bu A s-Samā 'i Wa Lā Yad kh ulū na A l-Jann ata Ĥattá Yalija A l-Jamalu Fī Samm i A l-Kh iyā ţ i ۚ Wa Kadh alika Naj zī A l-Muj r imī na
007-040 جن اسان جي حُڪمن کي ڪوڙ ڀانيو ۽ کانئن وڏائي ڪئي تن لاءِ آسمان جا دروازا نه کوليا ويندا ۽ نڪي ايستائين بھشت ۾ گھڙندا جيستائين اُٺ سُئي جي پاکي مان لنگھي، ۽ اھڙي طرح ڏوھارين کي سزا ڏيندا آھيون.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَا سْتَكْبَرُوا عَنْ هَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْ وَا بُ ا ل سَّمَا ءِ وَلاَ يَد ْخُ لُو نَ ا لْجَنَّ ةَ حَتَّى يَلِجَ ا لْجَمَلُ فِي سَمّ ِ ا لْخِ يَا طِ ۚ وَكَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Lahum Min Jahann ama Mihā dun Wa Min Fawq ihim Gh awāsh in ۚ Wa Kadh alika Naj zī A ž-Ž ālimī na
007-041 اُنھن لاءِ وڇاڻو (به) دوزخ جو ھوندو ۽ سندن مٿان پوش (به دوزخ جو) رھندو، ۽ اھڙي طرح ظالمن کي سزا ڏيندا آھيون.
لَهُمْ مِن ْ جَهَنَّ مَ مِهَا دٌ وَمِن ْ فَوْقِ هِمْ غَ وَا شٍ ۚ وَكَذَلِكَ نَجْ زِي ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā 'Ūlā 'ika 'Aş ĥā bu A l-Jann ati ۖ Hum Fīhā Kh ālidū na
007-042 ۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا ڪنھن ماڻھوءَ کي سندس وس کان وڌيڪ تڪليف ڏيندا ئي نه آھيون، اُھي بھشتي آھن، اُھي منجھس سدائين رھڻ وارا آھن.
وَالَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسا ً إِلاَّ وُسْعَهَا أُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا لْجَنَّ ةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَ الِدُونَ
Wa Naza`nā Mā Fī Ş udūr ihim Min Gh illin Taj r ī Min Taĥtihimu A l-'Anhā ru ۖ Wa Q ālū A l-Ĥam du Lill ā h A l-Ladh ī Hadānā Lihadh ā Wa Mā Kunn ā Linahtadiya Lawlā 'An Hadānā A l-Lahu ۖ Laq ad Jā 'at Ru sulu Ra bbinā Bil-Ĥaq q i ۖ Wa Nūdū 'An Tilkumu A l-Jann atu 'Ūr ith tumūhā Bimā Kun tum Ta`malū na
007-043 ۽ جيڪو غير سندين دلين ۾ ھوندو سو ڪڍي ڇڏينداسون سندين (ماڙين جي) ھيٺان واھيون پيون وھنديون، ۽ چوندا ته سڀساراہ انھي کي جڳائي جنھن اسان کي ھن (بھشت) ڏانھن رستو لاتو، جيڪڏھن الله اسان کي ھدايت نه ڪري ھا ته ڪڏھن اسين ھدايت نه لھون ھا، بيشڪ اسان وٽ اسان جي پالڻھار جا پيغمبر سچ وٺي آيا، ۽ سڏيو ويندو ته ھي بھشت (اوھان کي ڏنو ويو) اُن جا اُنھيءَ سببان (اوھين) وارث آھيو جو (چڱائي) ڪندا ھيؤ.
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُ دُور ِهِمْ مِن ْ غِ لٍّ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهِمُ ا لأَنْ هَا رُ ۖ وَقَ الُوا ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّ ا لِنَهْتَدِيَ لَوْلاَ أَن ْ هَدَانَا ا للَّهُ ۖ لَقَ د ْ جَا ءَتْ رُسُلُ رَ بِّنَا بِا لْحَقِّ ۖ وَنُودُو ا أَن ْ تِلْكُمُ ا لْجَنَّ ةُ أُ ور ِثْتُمُوهَا بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Wa Nādá 'Aş ĥā bu A l-Jann ati 'Aş ĥā ba A n -Nā r i 'An Q ad Wajad nā Mā Wa`adanā Ra bbunā Ĥaq q āan Fahal Wajad tum Mā Wa`ada Ra bbukum Ĥaq q āan ۖ Q ālū Na`am ۚ Fa'adh dh ana Mu'uadh dh inun Baynahum 'An La`natu A ll āhi `Alá A ž-Ž ālimī na
007-044 ۽ بھشتي دوزخين کي سڏيندا (۽ چوندا) ته اسان جي پالڻھار اسان سان جيڪي انجام ڪيو ھو سو بيشڪ سچو لڌوسون پوءِ اوھان جي پالڻھار اوھان سان جيڪو انجام ڪيو ھو سو سچو (نه) لڌوَ ڇا؟ چوندا ته ھائو! پوءِ سڏيندڙ سندن وچ ۾ سڏيندو ته اُنھن ظالمن تي الله جي لعنت آھي.
وَنَادَى أَصْ حَا بُ ا لْجَنَّ ةِ أَصْ حَا بَ ا ل نّ َا ر ِ أَن ْ قَ د ْ وَجَد ْنَا مَا وَعَدَنَا رَ بُّنَا حَقّ ا ً فَهَلْ وَجَد ْتُمْ مَا وَعَدَ رَ بُّكُمْ حَقّ ا ً ۖ قَ الُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَن ْ لَعْنَةُ ا للَّ هِ عَلَى ا ل ظَّ الِمِينَ
Al-Ladh ī na Yaş uddū na `An Sabī li A ll ā hi Wa Yab gh ūnahā `Iwajāan Wa Hum Bil-'Ākh ira ti Kāfirū na
007-045 جيڪي الله جي واٽ کان (ماڻھن کي) جھليندا رھيا ۽ ان جي واٽ جي ڏنگائي گھرندا رھيا، ۽ اُھي آخرت کي نه مڃيندڙ ھوا.
ا لَّذِي نَ يَصُ دُّو نَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ وَيَبْ غُ ونَهَا عِوَجا ً وَهُمْ بِا لآخِ رَ ةِ كَافِرُونَ
Wa Baynahumā Ĥijā bun ۚ Wa `Alá A l-'A`r ā fi R ijā lun Ya`r ifū na Kullāan Bisīmāhum ۚ Wa Nādaw 'Aş ĥā ba A l-Jann ati 'An Salā mun `Alaykum ۚ Lam Yad kh ulūhā Wa Hum Yaţ ma`ū na
007-046 ۽ سندن وچ ۾ پردو ڪيو ويندو، ۽ اَعراف ۾ اھڙا ماڻھو ھوندا جو سڀڪنھن کي سندين پيشانين مان سڃاڻندا، ۽ بھشتين کي سڏي اَلسّلَامُ عَلَيۡڪُمۡ چوندا، (اڃا) اُن ۾ (پاڻ) نه گھڙيا ھوندا ۽ اُھي اميدوار ھوندا.
وَبَيْنَهُمَا حِجَا بٌ ۚ وَعَلَى ا لأَعرَ ا فِ ر ِجَا لٌ يَعْر ِفُو نَ كُلاّ ً بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْ حَا بَ ا لْجَنَّ ةِ أَن ْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَد ْخُ لُوهَا وَهُمْ يَطْ مَعُونَ
Wa 'Idh ā Ş ur ifat 'Ab ş āru hum Tilq ā 'a 'Aş ĥā bi A n -Nā r i Q ālū Ra bbanā Lā Taj `alnā Ma`a A l-Q aw mi A ž-Ž ālimī na
007-047 ۽ جڏھن سندن اکيون دوزخين ڏانھن ڦيرايون وينديون (ته) چوندا اي اسان جا پالڻھار اسان کي ظالم ٽوليءَ سان گڏ نه ڪر.
وَإِذَا صُ ر ِفَتْ أَبْ صَ ارُهُمْ تِلْقَ ا ءَ أَصْ حَا بِ ا ل نّ َا ر ِ قَ الُوا رَ بَّنَا لاَ تَجْ عَلْنَا مَعَ ا لْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Nādá 'Aş ĥā bu A l-'A`r ā fi R ijālāan Ya`r ifūnahum Bisīmāhum Q ālū Mā 'Agh ná `An kum Jam `ukum Wa Mā Kun tum Tastakbirū na
007-048 ۽ اَعراف وارا جن مُڙسن کيسندين پيشانين مان سڃاڻندا تن کي سڏيندا چوندا ته اوھان جيڪي گڏ ڪيو ھو سو ۽ جيڪا وڏائي ڪندا ھيؤ تنھن اوھان کان ڪجھ به نه ٽاريو.
وَنَادَى أَصْ حَا بُ ا لأَعرَ ا فِ ر ِجَالا ً يَعْر ِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَ الُوا مَا أَغْ نَى عَنْ كُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُن تُمْ تَسْتَكْبِرُونَ
'Ahā 'uulā ' A l-Ladh ī na 'Aq sam tum Lā Yanāluhumu A ll āhu Bira ĥmatin ۚ A d kh ulū A l-Jann ata Lā Kh aw fun `Alaykum Wa Lā 'An tum Taĥzanū na
007-049 ھيءُ اُھي (ماڻھو) آھن ڇا جن لاءِ اوھين (دنيا ۾) قسم کڻندا ھيؤ ته الله مٿن ٻاجھ نه ڪندو، (کين چئبو ته) بھشت ۾ گھڙو اوھان کي ڪو ڀؤ نه آھي ۽ نڪي اوھين غمگين رھندؤ.
أَهَا ؤُلاَء ا لَّذِي نَ أَقْ سَمْتُمْ لاَ يَنَالُهُمُ ا للَّ هُ بِرَ حْمَةٍ ۚ ا د ْخُ لُوا ا لْجَنَّ ةَ لاَ خَ وْ فٌ عَلَيْكُمْ وَلاَ أَنْ تُمْ تَحْزَنُونَ
Wa Nādá 'Aş ĥā bu A n -Nā r i 'Aş ĥā ba A l-Jann ati 'An 'Afīđū `Alaynā Mina A l-Mā 'i 'Aw Mimm ā Ra zaq akumu A ll āhu ۚ Q ālū 'Inn a A ll āha Ĥarra mahumā `Alá A l-Kāfir ī na
007-050 ۽ دوزخي بھشتين کي سڏيندا (چوندا) ته ڪجھ پاڻي اسان تي پلٽيو يا الله اوھان کي جيڪي رزق ڏنو آھي تنھن مان (ڪجھ ڏيو)، چوندا ته اُھي ٻئي ڪافرن تي الله حرام ڪيا آھن.
وَنَادَى أَصْ حَا بُ ا ل نّ َا ر ِ أَصْ حَا بَ ا لْجَنَّ ةِ أَن ْ أَفِيضُ وا عَلَيْنَا مِنَ ا لْمَا ءِ أَوْ مِمَّ ا رَ زَقَ كُمُ ا للَّ هُ ۚ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ حَرَّ مَهُمَا عَلَى ا لْكَافِر ِينَ
Al-Ladh ī na A ttakh adh ū Dīnahum Lahwan Wa La`ibāan Wa Gh arra t/humu A l-Ĥayāatu A d-Dun yā ۚ Fālyaw ma Nan sāhum Kamā Nasū Liq ā 'a Yawmihim Hādh ā Wa Mā Kānū Bi'āyātinā Yaj ĥadū na
007-051 جن پنھنجي دين کي کِل ۽ راند ڪري ورتو ۽ انھن کي دُنيا جي حياتي ٺڳيو، پوءِ اُنھن کي اڄ ايئن وساريوسون جئن (اُنھن) منھنجي ھن ڏينھن جي ملڻ کي وساريو ھو ۽ (جئن) اسان جي آيتن جو انڪار ڪندا ھوا.
ا لَّذِي نَ ا تَّخَ ذُوا دِينَهُمْ لَهْوا ً وَلَعِبا ً وَغَ رَّ تْهُمُ ا لْحَيَا ةُ ا ل دُّنْ يَا ۚ فَالْيَوْ مَ نَن سَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَ ا ءَ يَوْمِهِمْ هَذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْ حَدُونَ
Wa Laq ad Ji'nāhum Bikitā bin Faş ş alnā hu `Alá `Ilmin Hudan Wa Ra ĥmatan Liq aw min Yu'uminū na
007-052 ۽ بيشڪ انھن کي ھڪ ڪتاب ڏنوسون جنھن کي دانائيءَ سان کولي بيان ڪيوسون (۽) اُنھيءَ قوم لاءِ ھدايت ۽ ٻاجھ آھي جي مڃيندا آھن.
وَلَقَ د ْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَا بٍ فَصَّ لْنَا هُ عَلَى عِلْمٍ هُد ى ً وَرَ حْمَة ً لِقَ وْ مٍ يُؤْمِنُونَ
Hal Yan žurū na 'Illā Ta'wīlahu ۚ Yaw ma Ya'tī Ta'wīluhu Yaq ū lu A l-Ladh ī na Nasū hu Min Q ab lu Q ad Jā 'at Ru sulu Ra bbinā Bil-Ĥaq q i Fahal Lanā Min Sh ufa`ā 'a Fayash fa`ū Lanā 'Aw Nura ddu Fana`mala Gh ay ra A l-Ladh ī Kunn ā Na`malu ۚ Q ad Kh asirū 'An fusahum Wa Đ alla `Anhum Mā Kānū Yaftarū na
007-053 (ڪافر) ھن کانسواءِ انتظار نه ڪندا آھن ته اُن (جي وعدہ) جي مُراد اچي، جنھن ڏينھن سندس مراد ايندي (تنھن ڏينھن) جن ان کي اڳي وساريو سي چوندا ته بيشڪ اسان جي پالڻھار جا پيغمبر سچ سان آيا، پوءِ (اڄ) اسان لاءِ ڪي سفارش ڪرڻوارا آھن؟ جو اسان لاءِ پارت ڪن يا وري موٽايا وڃون ته جيڪي (عمل) ڪياسون تن کانسواءِ ٻيا (چڱا) عمل ڪريون، بيشڪ پاڻ کي ڇيئو لاتائون ۽ جيڪو ٺاھ ٺاھيندا ھوا سو کانئن ڀلجي ويو.
هَلْ يَن ظُ رُو نَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْ مَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُ و لُ ا لَّذِي نَ نَسُو هُ مِن ْ قَ بْ لُ قَ د ْ جَا ءَتْ رُسُلُ رَ بِّنَا بِا لْحَقِّ فَهَلْ لَنَا مِن ْ شُفَعَا ءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَ دُّ فَنَعْمَلَ غَ يْ رَ ا لَّذِي كُنَّ ا نَعْمَلُ ۚ قَ د ْ خَ سِرُو ا أَن فُسَهُمْ وَضَ لَّ عَنْ هُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
'Inn a Ra bbakumu A ll āhu A l-Ladh ī Kh alaq a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Fī Sittati 'Ayyā min Th umm a A stawá `Alá A l-`Arsh i Yugh sh ī A l-Lay la A n -Nahā ra Yaţ lubuhu Ĥath īth āan Wa A sh -Sh am sa Wa A l-Q amara Wa A n -Nujū ma Musakh kh ar ā tin Bi'am r ihi~ ۗ 'Alā Lahu A l-Kh alq u Wa A l-'Am ru ۗ Tabāra ka A ll āhu Ra bbu A l-`Ālamī na
007-054 اوھان جو پالڻھار اھو الله آھي جنھن آسمانن ۽ زمين کي ڇھن ڏينھن ۾ بڻايو وري عرش ڏي متوجه ٿيو، رات کي ڏينھن سان ڍڪيندو آھي ۽ سج ۽ چنڊ ۽ تارا سندس حُڪم سان نوايل آھن، خبردار پيدا ڪرڻ ۽ حُڪم ڪرڻ اُن جو (ڪم) آھي، جھانن جو پالڻھار وڏي برڪت وارو آھي.
إِنّ َ رَ بَّكُمُ ا للَّ هُ ا لَّذِي خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّا مٍ ثُمّ َ ا سْتَوَى عَلَى ا لْعَرْشِ يُغْ شِي ا ل لَّيْ لَ ا ل نَّ هَا رَ يَطْ لُبُهُ حَثِيثا ً وَا ل شَّمْسَ وَا لْقَ مَرَ وَا ل نُّ جُو مَ مُسَخَّ رَ ا ت ٍ بِأَمْر ِهِ ۗ أَلاَ لَهُ ا لْخَ لْقُ وَا لأَمْرُ ۗ تَبَارَ كَ ا للَّ هُ رَ بُّ ا لْعَالَمِينَ
A d `ū Ra bbakum Tađarru `āan Wa Kh ufyatan ۚ 'Inn ahu Lā Yuĥibbu A l-Mu`tadī na
007-055 پنھنجي پالڻھار کي زاري ڪندڙ ۽ ڳجھا ٿي سڏيو، ڇوته اُھو حد کان لنگھندڙن کي دوست نه رکندو آھي.
ا د ْعُوا رَ بَّكُمْ تَضَ رُّعا ً وَخُ فْيَة ً ۚ إِنَّ هُ لاَ يُحِبُّ ا لْمُعْتَدِينَ
Wa Lā Tufsidū Fī A l-'Arđi Ba`da 'Iş lāĥihā Wa A d `ū hu Kh awfāan Wa Ţ ama`āan ۚ 'Inn a Ra ĥmata A ll āhi Q ar ī bun Mina A l-Muĥsinī na
007-056 ۽ اوھين مُلڪ ۾ ان جي سڌاري کانپوءِ فساد نه وجھو ۽ اُن (الله) کي (کانئس) ڊڄي ۽ طمع رکي سڏيو، بيشڪ الله جي ٻاجھ ڀلارن کي ويجھي آھي.
وَلاَ تُفْسِدُوا فِي ا لأَرْضِ بَعْدَ إِصْ لاَحِهَا وَا د ْعُو هُ خَ وْفا ً وَطَ مَعا ً ۚ إِنّ َ رَ حْمَتَ ا للَّ هِ قَ ر ِي بٌ مِنَ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Yursilu A r-R iyā ĥa Bush rā an Bay na Yaday Ra ĥmatihi ۖ Ĥattá 'Idh ā 'Aq allat Saĥābāan Th iq ālāan Suq nā hu Libaladin Mayyitin Fa'an zalnā Bihi A l-Mā 'a Fa'akh ra j nā Bihi Min Kulli A th -Th amar ā ti ۚ Kadh ālika Nukh r iju A l-Mawtá La`allakum Tadh akkarū na
007-057 ۽ اُھو (الله) آھي جو ھوائن کي پنھنجي رحمت (واريءَ برسات) جي اڳيان خوشخبري ڏيندڙ ڪري گھلائيندو آھي، ايتري قدر جو جنھن مھل (اُھي) ڳرن ڪڪرن کي کڻن ٿيون ته انھن کي ڪنھن غير آباد ٿيل ڏيہ ڏانھن روانو ڪريون ٿا پوءِ انھن (ڪڪرن) مان پاڻي وسايون ٿا پوءِ اُن سان ھر جنس جا ميوا ڄمايون ٿا، اھڙي طرح اسين مُئن کي (قبرن مان) ٻاھر ڪڍنداسون ته مانَ اوھيننصيحت وٺو.
وَهُوَ ا لَّذِي يُرْسِلُ ا ل رِّيَا حَ بُشْرا ً بَيْ نَ يَدَيْ رَ حْمَتِهِ ۖ حَتَّى إِذَا أَقَ لَّتْ سَحَابا ً ثِقَ الا ً سُقْ نَا هُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَن زَلْنَا بِهِ ا لْمَا ءَ فَأَخْ رَ جْ نَا بِهِ مِن ْ كُلِّ ا ل ثَّمَرَ ا تِ ۚ كَذَلِكَ نُخْ ر ِجُ ا لْمَوْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
Wa A l-Baladu A ţ -Ţ ayyibu Yakh ru ju Nabātuhu Bi'idh ni Ra bbihi Wa ۖ A l-Ladh ī Kh abuth a Lā Yakh ru ju 'Illā Nakidāan ۚ Kadh ālika Nuş arr ifu A l-'Āyā ti Liq aw min Yash kurū na
007-058 ۽ (جا) سٺي زمين (آھي تنھن) جا سَلا سندس پالڻھار جي حُڪم سان ڄمندا آھن، ۽ جيڪا اَدنىٰ آھي (تنھن جا سَلَا) خراب سَلَن کان سواءِ ٻيا نه ڄمندا آھن، اھڙي طرح جيڪا قوم شُڪرانو ڪندڙ آھي تنھن لاءِ نشانيون طرحين طرحين بيان ڪندا آھيون.
وَالْبَلَدُ ا ل طَّ يِّبُ يَخْ رُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَ بِّهِ ۖ وَا لَّذِي خَ بُثَ لاَ يَخْ رُجُ إِلاَّ نَكِدا ً ۚ كَذَلِكَ نُصَ رِّفُ ا لآيَا تِ لِقَ وْ مٍ يَشْكُرُونَ
Laq ad 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Q awmihi Faq ā la Yā Q aw mi A `budū A ll aha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ayru hu~ 'Inn ī 'Akh ā fu `Alaykum `Adh ā ba Yaw min `Ažī min
007-059 بيشڪ نوح کي سندس قوم ڏانھن پيغمبر ڪري موڪليوسون پوءِ چيائين ته اي منھنجي قوم الله جي عبادت ڪريو اُن (الله) کانسواءِ ڪو اوھان جو خدا نه آھي، آءٌ اوھان تي وڏي ڏينھن جي عذاب (اچڻ) کان ڊڄان ٿو.
لَقَ د ْ أَرْسَلْنَا نُوحا ً إِلَى قَ وْمِهِ فَقَ ا لَ يَاقَ وْ مِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ مَا لَكُمْ مِن ْ إِلَهٍ غَ يْرُهُ~ ُ إِنِّ ي أَخَ ا فُ عَلَيْكُمْ عَذَا بَ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
Q ā la A l-Mala'u Min Q awmihi~ 'Inn ā Lanar ā ka Fī Đ alā lin Mubī nin
007-060 سندس قوم جي سردارن چيو ته اسين توکي پڌريءَ گمراھيءَ ۾ (پيل) ڏسون ٿا.
قَ ا لَ ا لْمَلَأُ مِن ْ قَ وْمِهِ إِنَّ ا لَنَرَ ا كَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Q ā la Yā Q aw mi Lay sa Bī Đ alālatun Wa Lakinn ī Ra sū lun Min Ra bbi A l-`Ālamī na
007-061 چيائين ته اي منھنجي قوم مون کي ڪا گمراھي ڪانه آھي پر آءٌ جھانن جي پالڻھار جو پيغمبر آھيان.
قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ لَيْ سَ بِي ضَ لاَلَةٌ وَلَكِنِّ ي رَ سُو لٌ مِن ْ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Uballigh ukum R isālā ti Ra bbī Wa 'An ş aĥu Lakum Wa 'A`lamu Mina A ll āhi Mā Lā Ta`lamū na
007-062 اوھان کي پنھنجي پالڻھار جو پيغام پھچائيندو آھيان ۽ اوھان کي نصيحت ڪندو آھيان ۽ الله (جي پار) کان اُھو ڄاڻندو آھيان جيڪي اوھين نه ڄاڻندا آھيو.
أُبَلِّغُ كُمْ ر ِسَالاَتِ رَ بِّي وَأَن صَ حُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ ا للَّ هِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ
'Awa`ajib tum 'An Jā 'akum Dh ikru n Min Ra bbikum `Alá Ra julin Min kum Liyun dh ira kum Wa Litattaq ū Wa La`allakum Turĥamū na
007-063 اوھان کي (ھن ڳالھ جو) عجب لڳو ڇا ته اوھان جي پالڻھار کان ھڪ سمجھاڻي اوھان مان ھڪ مڙس جي ھٿان اوھان وٽ ھِن لاءِ آئي ته اوھان کي ڊيڄاري ۽ تان ته اوھين پرھيزگار ٿيو ۽ ته اوھان تي ٻاجھ ڪئي وڃي.
أَوَعَجِبْ تُمْ أَن ْ جَا ءَكُمْ ذِكْرٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ عَلَى رَ جُلٍ مِنْ كُمْ لِيُن ذِرَ كُمْ وَلِتَتَّقُ وا وَلَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Fakadh dh abū hu Fa'an jaynā hu Wa A l-Ladh ī na Ma`ahu Fī A l-Fulki Wa 'Agh ra q nā A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā ۚ 'Inn ahum Kānū Q awmāan `Amī na
007-064 پوءِ کيس ڪوڙو ڀانيائون پوءِ اُن کي ۽ جيڪيساڻس ھُيا تن کي ٻيڙيءَ ۾ بچايوسون ۽ اسان جي آيتن کي جن ڪُوڙ ڄاتو تن کي ٻوڙيوسون، ڇوته اُھا انڌي قوم ھُئي.
فَكَذَّبُو هُ فَأَن جَيْنَا هُ وَا لَّذِي نَ مَعَهُ فِي ا لْفُلْكِ وَأَغْ رَ قْ نَا ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّ هُمْ كَانُوا قَ وْماً عَمِينَ
Wa 'Ilá `Ā din 'Akh āhum Hūdāan ۗ Q ā la Yā Q aw mi A `budū A ll aha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ayru hu~ ۚ 'Afalā Tattaq ū na
007-065 ۽ عاد (قوم) ڏانھن سندن ڀاءُ ھود (پيغمبر ڪري موڪليوسون) چيائين ته اي منھنجي قوم الله جي عبادت ڪريو اُن (الله) کانسواءِ ڪو ٻيو اوھان جو خُدا نه آھي، پوءِ ڇونه ڊڄندا آھيو؟
وَإِلَى عَا دٍ أَخَ اهُمْ هُودا ً ۗ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ مَا لَكُمْ مِن ْ إِلَهٍ غَ يْرُهُ~ُ أَفَلاَ ۚ تَتَّقُ ونَ
Q ā la A l-Mala'u A l-Ladh ī na Kafarū Min Q awmihi~ 'Inn ā Lanar ā ka Fī Safāhatin Wa 'Inn ā Lanažunn uka Mina A l-Kādh ibī na
007-066 سندس قوم مان ڪافرن سردارن چيو ته اسين بلاشڪ توکي بي سمجھيءَ ۾ ڏسندا آھيون ۽ اسين بلاشڪ توکي ڪوڙن مان ڀائيندا آھيون.
قَ ا لَ ا لْمَلَأُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ قَ وْمِهِ إِنَّ ا لَنَرَ ا كَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّ ا لَنَظُ نُّ كَ مِنَ ا لْكَاذِبِينَ
Q ā la Yā Q aw mi Lay sa Bī Safāhatun Wa Lakinn ī Ra sū lun Min Ra bbi A l-`Ālamī na
007-067 چيائين ته اي منھنجي قوم مونکي ڪابه بي سمجھي ڪونھي پر آءٌ جھانن جي پالڻھار جو موڪليل آھيان.
قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ لَيْ سَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَكِنِّ ي رَ سُو لٌ مِن ْ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Uballigh ukum R isālā ti Ra bbī Wa 'Anā Lakum Nāş iĥun 'Amī nun
007-068 اوھان کي پنھنجي پالڻھار جو پيغام پھچايان آءٌ اوھان لاءِ امين نصيحت ڪندڙ آھيان.
أُبَلِّغُ كُمْ ر ِسَالاَتِ رَ بِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِ حٌ أَمِينٌ
'Awa`ajib tum 'An Jā 'akum Dh ikru n Min Ra bbikum `Alá Ra julin Min kum Liyun dh ira kum ۚ Wa A dh kurū 'Idh Ja`alakum Kh ulafā 'a Min Ba`di Q aw mi Nūĥin Wa Zādakum Fī A l-Kh alq i Basţ atan ۖ Fādh kurū 'Ālā 'a A ll āhi La`allakum Tufliĥū na
007-069 (ھِن ڳالھ جو) عجب لڳو ڇا جو اوھان جي پالڻھار کان اوھان مان ھڪ مڙس جي ھٿان سمجھاڻي ھن لاءِ اوھان وٽ آئي ته اوھان کي ڊيڄاري؟ ۽ (اوھين اُھو وقت به) ياد ڪريو جڏھن اوھان کي نُوح جي قوم کان پوءِ (سندن) پيڙھي تي وھاريائين ۽ اوھان جي جُسن ۾ سگھ وڌايائين، تنھنڪري الله جون نعمتون ياد ڪريو ته مانَ اوھين ڇٽو.
أَوَعَجِبْ تُمْ أَن ْ جَا ءَكُمْ ذِكْرٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ عَلَى رَ جُلٍ مِنْ كُمْ لِيُن ذِرَ كُمْ ۚ وَا ذْكُرُو ا إِذْ جَعَلَكُمْ خُ لَفَا ءَ مِن ْ بَعْدِ قَ وْ مِ نُو حٍ وَزَادَكُمْ فِي ا لْخَ لْقِ بَسْطَ ة ً ۖ فَاذْكُرُو ا آلاَءَ ا للَّ هِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Q ālū 'Aji'tanā Lina`buda A ll āha Waĥdahu Wa Nadh ara Mā Kā na Ya`budu 'Ābā 'uunā ۖ Fa'tinā Bimā Ta`idunā 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
007-070 چيائون ته (تون) ھن لاءِ اسان وٽ آيو آھين ڇا؟ ته رڳو ھڪ الله جي عبادت ڪريون ۽ اسانجا ابا ڏاڏا جن کي پوڄينداھئا تن کي ڇڏي ڏيون؟ جيڪڏھن تون سچو آھين ته جنھن (عذاب) کان اسانکي ڊيڄارين ٿو سو آڻ.
قَ الُو ا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ ا للَّ هَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَا نَ يَعْبُدُ آبَا ؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن ْ كُن تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Q ā la Q ad Waq a`a `Alaykum Min Ra bbikum R ij sun Wa Gh ađabun ۖ 'Atujādilūnanī Fī 'Asmā 'in Samm aytumūhā 'An tum Wa 'Ābā 'uukum Mā Nazzala A ll āhu Bihā Min Sulţ ā nin ۚ Fān tažirū 'Inn ī Ma`akum Mina A l-Mun tažir ī na
007-071 چيائين ته بيشڪ اوھان تي اوھان جي پالڻھار وٽان عذاب ۾ ڏمر لازم ٿي چڪو آھي، اوھين مون ساڻ رڳو (انھن) نالن ۾ ڇو جھيڙو ڪندا آھيو جن تي اوھان ۽ اوھان جي ابن ڏاڏن ڇڙو نالو رکيو آھي جن جي مڃڻ بابت الله ڪو دليل نه لاٿو آھي؟ پوءِ انتظار ڪريو بيشڪ آءٌ (به) اوھان سان گڏ انتظار ڪندڙ آھيان.
قَ ا لَ قَ د ْ وَقَ عَ عَلَيْكُمْ مِن ْ رَ بِّكُمْ ر ِجْ سٌ وَغَ ضَ بٌ ۖ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَا ءٍ سَمَّ يْتُمُوهَا أَنْ تُمْ وَآبَا ؤُكُمْ مَا نَزَّلَ ا للَّ هُ بِهَا مِن ْ سُلْطَ ا نٍ ۚ فَان تَظِ رُو ا إِنِّ ي مَعَكُمْ مِنَ ا لْمُن تَظِ ر ِينَ
Fa'an jaynā hu Wa A l-Ladh ī na Ma`ahu Bira ĥmatin Minn ā Wa Q aţ a`nā Dābir a A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā ۖ Wa Mā Kānū Mu'uminī na
007-072 پوءِ ان کي ۽ جيڪي ساڻس ھوا تن کي پنھنجي ٻاجھ سان بچايوسين ۽ جن اسان جي آيتن کي ڪوڙ ڄاتو تن جي پاڙ پٽي ڇڏي سون ۽ اُھي مؤمن نه هُئا.
فَأَن جَيْنَا هُ وَا لَّذِي نَ مَعَهُ بِرَ حْمَةٍ مِنَّ ا وَقَ طَ عْنَا دَابِر َ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ
Wa 'Ilá Th amū da 'Akh āhum Ş āliĥāan ۗ Q ā la Yā Q aw mi A `budū A ll aha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ayru hu ۖ Q ad Jā 'atkum Bayyinatun Min Ra bbikum ۖ Hadh ihi Nāq atu A ll āhi Lakum 'Āyatan ۖ Fadh arūhā Ta'kul Fī 'Arđi A ll ā hi ۖ Wa Lā Tamassūhā Bisū 'in Faya'kh udh akum `Adh ā bun 'Alī mun
007-073 ۽ ثمودين ڏانھن سندن ڀاءُ صالِح (پيغمبر ڪري موڪليوسون)، چيائين ته اي منھنجي قوم الله جي عبادت ڪريو اوھان جو الله کانسواءِ ٻيو ڪو خُدا نه آھي، بيشڪ اوھان وٽ اوھان جي پالڻھار کان ھڪ مُعجزو آيو آھي، ھيءَ الله جي ڏاچي اوھان لاءِ نشاني آھي تنھنڪري اُنھيءَ کي ڇڏي ڏيو (ته) الله جي زمين ۾ چَرندي رھي ۽ اُن کي ڪو ايذاءُ نه پُھچائجو نه ته اوھان کي ڏکوئيندڙ عذاب وٺندو.
وَإِلَى ثَمُو دَ أَخَ اهُمْ صَ الِحا ً ۗ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ مَا لَكُمْ مِن ْ إِلَهٍ غَ يْرُهُ قَ د ْ ۖ جَا ءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ هَذِهِ ۖ نَاقَ ةُ ا للَّ هِ لَكُمْ آيَة ً فَذَرُوهَا ۖ تَأْكُلْ فِي أَرْضِ ا للَّ هِ وَلاَ ۖ تَمَسُّوهَا بِسُو ءٍ فَيَأْخُ ذَكُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Wa A dh kurū 'Idh Ja`alakum Kh ulafā 'a Min Ba`di `Ā din Wa Bawwa'akum Fī A l-'Arđi Tattakh idh ū na Min Suhūlihā Q uş ūrā an Wa Tanĥitū na A l-Jibā la Buyūtāan ۖ Fādh kurū 'Ālā 'a A ll āhi Wa Lā Ta`th aw Fī A l-'Arđi Mufsidī na
007-074 ۽ جڏھن اوھان کي عادين کانپوءِ پيڙھيءَ تي وھاريائين (سو احسان به) ياد ڪريو ۽ اوھان کي مُلڪ ۾ جاءِ ڏنائين (۽) اُن جي پٽن مانماڙيون بڻائيندا آھيو ۽ ٽڪرن کي ٽُڪي گھر بڻائيندا آھيو، تنھنڪري الله جو نعمتون ياد ڪريو ۽ (اوھين) مُلڪ ۾ فسادي ٿي بگيڙو نه وجھو.
وَاذْكُرُو ا إِذْ جَعَلَكُمْ خُ لَفَا ءَ مِن ْ بَعْدِ عَا دٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي ا لأَرْضِ تَتَّخِ ذُو نَ مِن ْ سُهُولِهَا قُ صُ ورا ً وَتَنْ حِتُو نَ ا لْجِبَا لَ بُيُوتا ً ۖ فَاذْكُرُو ا آلاَءَ ا للَّ هِ وَلاَ تَعْثَوْا فِي ا لأَرْضِ مُفْسِدِينَ
Q ā la A l-Mala'u A l-Ladh ī na A stakbarū Min Q awmihi Lilladh ī na A stuđ`ifū Liman 'Āmana Minhum 'Ata`lamū na 'Ann a Ş āliĥāan Mursalun Min Ra bbihi ۚ Q ālū 'Inn ā Bimā 'Ursila Bihi Mu'uminū na
007-075 سندس قوم مان وڏائي ڪندڙ سردارن انھن کي چيو جن منجھائن ھيڻن (ماڻھن) ايمان آندو ھو ته اوھين ڄاڻندا آھيو ڇا ته صالِح پنھنجي پالڻھار (جي طرف) کان موڪليل آھي، اُنھن چيو ته جنھن (شريعت) سان اُنکي موڪليو ويو آھي تنھن تي اسين ايمان آڻيندڙ آھيون.
قَ ا لَ ا لْمَلَأُ ا لَّذِي نَ ا سْتَكْبَرُوا مِن ْ قَ وْمِهِ لِلَّذِي نَ ا سْتُضْ عِفُوا لِمَن ْ آمَنَ مِنْ هُمْ أَتَعْلَمُو نَ أَنّ َ صَ الِحا ً مُرْسَلٌ مِن ْ رَ بِّهِ ۚ قَ الُو ا إِنَّ ا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ
Q ā la A l-Ladh ī na A stakbarū 'Inn ā Bial-Ladh ī 'Āman tum Bihi Kāfirū na
007-076 وڏائي ڪندڙن چيو ته جنھن تي اوھان ايمان آندو آھي تنھن جا اسين مُنڪر آھيون.
قَ ا لَ ا لَّذِي نَ ا سْتَكْبَرُو ا إِنَّ ا بِا لَّذِي آمَن تُمْ بِهِ كَافِرُونَ
Fa`aq arū A n -Nāq ata Wa `Ataw `An 'Am r i Ra bbihim Wa Q ālū Yā Ş āliĥu A 'tinā Bimā Ta`idunā 'In Kun ta Mina A l-Mursalī na
007-077 پوءِ ڏاچيءَ جون کُچون ڪپي ڇڏيائون ۽ پنھنجي پالڻھار جي حُڪم کان بي فرمان ٿيا ۽ (چٿر ڪري) چيائون ته اي صالِح جيڪڏھن پيغمبرن مان آھين ته جنھن (عذاب) جو اسان سان انجام ڪيو اٿيئي سو اسان تي آڻ.
فَعَقَ رُوا ا ل نَّ اقَ ةَ وَعَتَوْا عَن ْ أَمْر ِ رَ بِّهِمْ وَقَ الُوا يَاصَ الِحُ ا ئْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن ْ كُن تَ مِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
Fa'akh adh at/humu A r-Ra j fatu Fa'aş baĥū Fī Dār ihim Jāth imī na
007-078 پوءِ زلزلي (جي عذاب) ورتن پوءِ جنھن گھرن ۾ گوڏن ڀر ڪرڻ وارا ٿيا.
فَأَخَ ذَتْهُمُ ا ل رَّ جْ فَةُ فَأَصْ بَحُوا فِي دَار ِهِمْ جَاثِمِينَ
Fatawallá `Anhum Wa Q ā la Yā Q aw mi Laq ad 'Ab lagh tukum R isālata Ra bbī Wa Naş aĥtu Lakum Wa Lakin Lā Tuĥibbū na A n -Nāş iĥī na
007-079 پوءِ (صالِح) کانئن مُنھن موڙيو ۽ چيائين ته اي منھنجي قوم بيشڪ اوھان کي پنھنجي پالڻھار جو پيغام پھچايم ۽ اوھان کي نصيحت ڪيم پر اوھين نصيحت ڪندڙن کي دوست نه رکندا آھيو.
فَتَوَلَّى عَنْ هُمْ وَقَ ا لَ يَاقَ وْ مِ لَقَ د ْ أَبْ لَغْ تُكُمْ ر ِسَالَةَ رَ بِّي وَنَصَ حْتُ لَكُمْ وَلَكِن ْ لاَ تُحِبُّو نَ ا ل نَّ اصِ حِينَ
Wa Lūţ āan 'Idh Q ā la Liq awmihi~ 'Ata'tū na A l-Fāĥish ata Mā Sabaq akum Bihā Min 'Aĥadin Mina A l-`Ālamī na
007-080 ۽ لُوط کي (پيغمبر ڪري موڪليوسون) جڏھن پنھنجي قوم کي چيائين ته اوھين اھڙي بي حيائي ڇو ڪندا آھيو جا اوھان کاناڳ ساري جھان (جي ماڻھن) مان ڪنھن ھڪ به نه ڪئي آھي؟
وَلُوط ا ً إِذْ قَ ا لَ لِقَ وْمِهِ أَتَأْتُو نَ ا لْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَ كُمْ بِهَا مِن ْ أَحَدٍ مِنَ ا لْعَالَمِينَ
'Inn akum Lata'tū na A r-R ijā la Sh ahwatan Min Dū ni A n -Nisā ' ۚ Bal 'An tum Q aw mun Musr ifū na
007-081 جو اوھين زالن کي ڇڏي مڙسن ڏانھن شھوت سان ويندا آھيو، بلڪ اوھين حد کان لنگھندڙ قوم آھيو.
إِنَّ كُمْ لَتَأْتُو نَ ا ل رِّجَا لَ شَهْوَة ً مِن ْ دُو نِ ا ل نِسَا ء ۚ بَلْ أَنْ تُمْ قَ وْ مٌ مُسْر ِفُونَ
Wa Mā Kā na Jawā ba Q awmihi~ 'Illā 'An Q ālū 'Akh r ijūhum Min Q aryatikum ۖ 'Inn ahum 'Unā sun Yataţ ahharūn
007-082 ۽ سندس قوم جي ورندي ھن کانسواءِ نه ھُئي ته اُنھن کي (لُوط سميت) پنھنجن ڳوٺن مان لوڌي ڇڏيو، ڇوته اُھي ماڻھو پاڪ بڻبا آھن.
وَمَا كَا نَ جَوَا بَ قَ وْمِهِ إِلاَّ أَن ْ قَ الُو ا أَخْ ر ِجُوهُمْ مِن ْ قَ رْيَتِكُمْ ۖ إِنَّ هُمْ أُنَا سٌ يَتَطَ هَّرُون
Fa'an jaynā hu Wa 'Ahlahu~ 'Illā A m ra 'atahu Kānat Mina A l-Gh ābir ī na
007-083 پوءِ اسان لُوط کي ۽ سندس گھر وارن کي سندس زال کانسواءِ بچايوسون (اُھا) رھيلن مان ھُئي.
فَأَن جَيْنَا هُ وَأَهْلَهُ~ ُ إِلاَّ ا مْرَ أَتَهُ كَانَتْ مِنَ ا لْغَ ابِر ِينَ
Wa 'Am ţ arnā `Alayhim Maţ arā an ۖ Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Muj r imī na
007-084 ۽ مٿن (پھڻن جو) مينھن وسايوسون، پوءِ (اي پيغمبر) ڏس ته ڏوھارين جي پڇاڙي ڪھڙي (خراب) ٿي.
وَأَمْطَ رْنَا عَلَيْهِمْ مَطَ را ً ۖ فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Wa 'Ilá Mad yana 'Akh āhum Sh u`aybāan ۗ Q ā la Yā Q aw mi A `budū A ll aha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ayru hu ۖ Q ad Jā 'atkum Bayyinatun Min Ra bbikum ۖ Fa'awfū A l-Kay la Wa A l-Mīzā na Wa Lā Tab kh asū A n -Nā sa 'Ash yā 'Ahum Wa Lā Tufsidū Fī A l-'Arđi Ba`da ۚ 'Iş lāĥihā Dh ālikum Kh ay ru n Lakum 'In Kun tum Mu'uminī na
007-085 ۽ مَدين (وارن) ڏانھن سندن ڀاءُ شعيب کي (پيغمبر ڪري موڪليوسون)، چيائين ته اي منھنجي قوم الله جي عبادت ڪريو اوھان جو الله کان سواءِ ٻيو ڪو خُدا ڪونه آھي، بيشڪ اوھان وٽ اوھان جي پالڻھار کان (چٽيون) نشانيون آيون آھن تنھنڪري ماڻ ۽ تور پوري ڏيو وٺو ۽ ماڻھن کي سنديون شيون گھٽ نه ڏيو ۽ مُلڪ ۾ اُن جي سُڌاري کان پوءِ فساد نه وجھو، جيڪڏھن اوھين مؤمن آھيو ته اِھو اوھان لاءِ ڀلو آھي.
وَإِلَى مَد ْيَنَ أَخَ اهُمْ شُعَيْبا ً ۗ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ مَا لَكُمْ مِن ْ إِلَهٍ غَ يْرُهُ قَ د ْ ۖ جَا ءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ فَأَوْفُوا ۖ ا لْكَيْ لَ وَا لْمِيزَا نَ وَلاَ تَبْ خَ سُوا ا ل نّ َا سَ أَشْيَا ءَهُمْ وَلاَ تُفْسِدُوا فِي ا لأَرْضِ بَعْدَ إِصْ لاَحِهَا ذَلِكُمْ ۚ خَ يْ رٌ لَكُمْ إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa Lā Taq `udū Bikulli Ş ir āţ in Tū`idū na Wa Taş uddū na `An Sabī li A ll ā hi Man 'Āmana Bihi Wa Tab gh ūnahā `Iwajāan ۚ Wa A dh kurū 'Idh Kun tum Q alīlāan Fakath th ara kum ۖ Wa A n žurū Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mufsidī na
007-086 ۽ سڀ ڪنھن رستي تي ھن لاءِ نه وھو ته جيڪو الله کي کي مڃي تنھن کي ڌمڪايو ۽ الله جي واٽ کان جھليو ۽ اُن (واٽ) جي ڏنگائي گھرو، ۽ ياد ڪريو جڏھن اوھين ٿورڙا ھيؤ تڏھناوھان کي وڌايائين، ۽ ڏسو ته فساد وجھندڙن جي پڇاڙي ڪھڙي (بڇڙي) ٿي.
وَلاَ تَقْ عُدُوا بِكُلِّ صِ رَ ا ط ٍ تُوعِدُو نَ وَتَصُ دُّو نَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ مَن ْ آمَنَ بِهِ وَتَبْ غُ ونَهَا عِوَجا ً ۚ وَا ذْكُرُو ا إِذْ كُن تُمْ قَ لِيلا ً فَكَثَّرَ كُمْ ۖ وَا ن ظُ رُوا كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُفْسِدِينَ
Wa 'In Kā na Ţ ā 'ifatun Min kum 'Āmanū Bial-Ladh ī 'Ursiltu Bihi Wa Ţ ā 'ifatun Lam Yu'uminū Fāş birū Ĥattá Yaĥkuma A ll āhu Baynanā ۚ Wa Huwa Kh ay ru A l-Ĥākimī na
007-087 ۽ جيڪڏھن اوھان مان ھڪ ٽوليءَ انھن کي مڃيو آھي جنھن سان موڪليو ويو آھيان ۽ ٻي ٽوليءَ نه مڃيو آھي ته (اوھان کي جڳائي ته ايستائين) صبر ڪريو جيسين اسان جي وچ ۾ الله حُڪم ڪري، ۽ اُھو چڱو حُڪم ڪندڙ آھي.
وَإِن ْ كَا نَ طَ ا ئِفَةٌ مِنْ كُمْ آمَنُوا بِا لَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَ ا ئِفَة ٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْ بِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ ا للَّ هُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَ يْ رُ ا لْحَاكِمِينَ
Q ā la A l-Mala'u A l-Ladh ī na A stakbarū Min Q awmihi Lanukh r ijann aka Yā Sh u`ay bu Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Ma`aka Min Q aryatinā 'Aw Lata`ūdunn a Fī Millatinā ۚ Q ā la 'Awalaw Kunn ā Kār ihī na
007-088 سندس قوم مان ھٺيلن سردارن چيو ته اي شعيب توکي ۽ جن توکي مڃيو آُھي تن کي پنھنجي شھر مان ضرور لوڌيندا سون يا ته اوھين اسان جي پر ۾ موٽي اچو، (شعيب) چيو ته جيتوڻيڪ اسان اوھانجي دين کي بُڇان ڀائيندڙ آھيون (ته به موٽنداسون ڇا؟)
قَ ا لَ ا لْمَلَأُ ا لَّذِي نَ ا سْتَكْبَرُوا مِن ْ قَ وْمِهِ لَنُخْ ر ِجَنَّ كَ يَا شُعَيْ بُ وَا لَّذِي نَ آمَنُوا مَعَكَ مِن ْ قَ رْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنّ َ فِي مِلَّتِنَا ۚ قَ ا لَ أَوَلَوْ كُنَّ ا كَار ِهِينَ
Q adi A ftara ynā `Alá A ll āhi Kadh ibāan 'In `Ud nā Fī Millatikum Ba`da 'Idh Najjānā A l-Lahu Minhā ۚ Wa Mā Yakū nu Lanā 'An Na`ū da Fīhā 'Illā 'An Yash ā 'a A ll āhu Ra bbunā ۚ Wasi`a Ra bbunā Kulla Sh ay 'in `Ilmāan ۚ `Alá A ll āhi Tawakkalnā ۚ Ra bbanā A ftaĥ Baynanā Wa Bay na Q awminā Bil-Ĥaq q i Wa 'An ta Kh ay ru A l-Fātiĥī na
007-089 جيڪڏھن اسين اوھان جي پر ۾ اُنھيءَ کانپوءِ جو الله اسان کي کانئس ڇڏايو موٽي اچون ته بيشڪ الله تي ڪُوڙ چيوسون، ۽ اسان جي پالڻھار الله جي گھُر کان سواءِ اسان کي منجھس موٽڻ نه جڳائيندو آھي، اسان جي پالڻھار جي علم سڀني شيئن کي سمايو آھي، اسين الله تي ڀروسو ڪريون ٿا، اي اسانجا پالڻھار اسان جي ۽ اسان جي قوم جي وچ ۾ انصاف سان فيصلو ڪر ۽ تون چڱو فيصلو ڪندڙ آھين.
قَ دِ ا فْتَرَ يْنَا عَلَى ا للَّ هِ كَذِبا ً إِن ْ عُد ْنَا فِي مِلَّتِكُمْ بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا ا للَّهُ مِنْ هَا ۚ وَمَا يَكُو نُ لَنَا أَن ْ نَعُو دَ فِيهَا إِلاَّ أَن ْ يَشَا ءَ ا للَّ هُ رَ بُّنَا ۚ وَسِعَ رَ بُّنَا كُلَّ شَيْ ءٍ عِلْماً ۚ عَلَى ا للَّ هِ تَوَكَّلْنَا ۚ رَ بَّنَا ا فْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْ نَ قَ وْمِنَا بِا لْحَقِّ وَأَنْ تَ خَ يْ رُ ا لْفَاتِحِينَ
Wa Q ā la A l-Mala'u A l-Ladh ī na Kafarū Min Q awmihi La'ini A ttaba`tum Sh u`aybāan 'Inn akum 'Idh āan Lakh āsirū na
007-090 ۽ سندس قوم مان ڪافرن جي ٽوليءَ (پنھنجي يارن کي) چيو ته جيڪڏھن اوھين شعيب جي تابعداري ڪندؤ ته اوھين اُتي جو اُتي ڇيئي وارا ٿيندؤ.
وَقَ ا لَ ا لْمَلَأُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ قَ وْمِهِ لَئِنِ ا تَّبَعْتُمْ شُعَيْبا ً إِنَّ كُمْ إِذا ً لَخَ اسِرُونَ
Fa'akh adh at/humu A r-Ra j fatu Fa'aş baĥū Fī Dār ihim Jāth imī na
007-091 پوءِ اُنھن کي زلزلي (جي عذاب) ورتو پوءِ پنھنجي جاين ۾ گوڏن ڀر ڪري مري ويا.
فَأَخَ ذَتْهُمُ ا ل رَّ جْ فَةُ فَأَصْ بَحُوا فِي دَار ِهِمْ جَاثِمِينَ
Al-Ladh ī na Kadh dh abū Sh u`aybāan Ka'an Lam Yagh naw Fīhā ۚ A l-Ladh ī na Kadh dh abū Sh u`aybāan Kānū Humu A l-Kh āsir ī na
007-092 جن شعيب کي ڪوڙو ڀانيو سي ڄڻڪ اُنھن (ڳوٺن) ۾ رھيا ئي نه ھوا، جن شعيب کي ڪوڙو ڀانيو سي ڇيئي وارا ھوا.
ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا شُعَيْبا ً كَأَن ْ لَمْ يَغْ نَوْا فِيهَا ۚ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا شُعَيْبا ً كَانُوا هُمُ ا لْخَ اسِر ِينَ
Fatawallá `Anhum Wa Q ā la Yā Q aw mi Laq ad 'Ab lagh tukum R isālā ti Ra bbī Wa Naş aĥtu Lakum ۖ Fakay fa 'Āsá `Alá Q aw min Kāfir ī na
007-093 پوءِ کائن مُنھن موڙيائين ۽ چيائين ته اي منھنجي قوم بيشڪ اوھان کي پنھنجي پالڻھار جا پيغام پھچايا اٿم ۽ اوھانجي خيرخواھي ڪيم، تنھنڪري (ھاڻي) ڪافر قوم تي ڇالاءِ ڏک ڪريان.
فَتَوَلَّى عَنْ هُمْ وَقَ ا لَ يَا قَ وْ مِ لَقَ د ْ أَبْ لَغْ تُكُمْ ر ِسَالاَتِ رَ بِّي وَنَصَ حْتُ لَكُمْ ۖ فَكَيْ فَ آسَى عَلَى قَ وْ مٍ كَافِر ِينَ
Wa Mā 'Arsalnā Fī Q aryatin Min Nabī yin 'Illā 'Akh adh nā 'Ahlahā Bil-Ba'sā 'i Wa A đ-Đ arrā 'i La`allahum Yađđarra `ū na
007-094 ۽ ڪنھن ڳوٺ ۾ پيغمبرن مان ڪوبه نه موڪليوسون پر اُتي جي رھاڪن کي (پيغمبرن جي نافرماني سبب) سختي ۽ مصيبت ۾ پڪڙيندا رھياسون ته مانَ اُھي عاجزي ڪن.
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَ رْيَةٍ مِن ْ نَبِيٍّ إِلاَّ أَخَ ذْنَا أَهْلَهَا بِا لْبَأْسَا ءِ وَا ل ضَّ رَّا ءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّ رَّ عُونَ
Th umm a Baddalnā Makā na A s-Sayyi'ati A l-Ĥasanata Ĥattá `Afaw Wa Q ālū Q ad Massa 'Ābā 'anā A đ-Đ arrā 'u Wa A s-Sarrā 'u Fa'akh adh nāhum Bagh tatan Wa Hum Lā Yash `urū na
007-095 وري (ايستائين) ڏک جي بجاءِ سُک مٽائي ڏنوسون جيستائين آسودا ٿيا ۽ چيائون ته بيشڪ اسان جن ابن ڏاڏن کي (ايئن) ڏک سُک پھتو ھو پوءِ اوچتو ئي اُنھن کي سندن بيخبريءَ جي حالت ۾ پڪڙيوسون.
ثُمّ َ بَدَّلْنَا مَكَا نَ ا ل سَّيِّئَةِ ا لْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَوا وَقَ الُوا قَ د ْ مَسَّ آبَا ءَنَا ا ل ضَّ رَّا ءُ وَا ل سَّرَّا ءُ فَأَخَ ذْنَاهُمْ بَغْ تَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Wa Law 'Ann a 'Ahla A l-Q urá 'Āmanū Wa A ttaq aw Lafataĥnā `Alayhim Bara kā tin Mina A s-Samā 'i Wa A l-'Arđi Wa Lakin Kadh dh abū Fa'akh adh nāhum Bimā Kānū Yaksibū na
007-096 ۽ جيڪڏھن اُنھن ڳوٺن وارا ايمان آڻين ھا ۽ پرھيزگار بڻجن ھا ته مٿن آسمانن ۽ زمين کان برڪتون ضرور کوليون ھا پر ڪوڙ ڀانيائون تنھنڪري انھن جيڪي ڪيو تنھن سببان کين پڪڙيوسون.
وَلَوْ أَنّ َ أَهْلَ ا لْقُ رَ ى آمَنُوا وَا تَّقَ وْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَ كَا تٍ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ وَا لأَرْضِ وَلَكِن ْ كَذَّبُوا فَأَخَ ذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
'Afa'amina 'Ahlu A l-Q urá 'An Ya'tiyahum Ba'sunā Bayātāan Wa Hum Nā 'imū na
007-097 ڳوٺن وارا جنھن حال ۾ سمھيل ھجن تنھن مھل راتوواہ پاڻ تي اسانجي عذاب پھچڻ کان ڇو بي پرواہ ٿيا آھن؟
أَفَأَمِنَ أَهْلُ ا لْقُ رَ ى أَن ْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتا ً وَهُمْ نَا ئِمُونَ
'Awa 'Amina 'Ahlu A l-Q urá 'An Ya'tiyahum Ba'sunā Đ uĥan Wa Hum Yal`abū na
007-098 يا ڳوٺن وارا ڇو بي ڀوا ٿياآھن؟ جو اسان جو عذاب ڏينھن چڙھي مھل وٽن اچي ۽ اُھي راند ۾ مشغول ھجن؟
أَوَ أَمِنَ أَهْلُ ا لْقُ رَ ى أَن ْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُ حى ً وَهُمْ يَلْعَبُونَ
'Afa'aminū Makra A ll āhi ۚ Falā Ya'manu Makra A ll āhi 'Illā A l-Q aw mu A l-Kh āsirū na
007-099 الله جي رٿ کان ڇو بي ڀوا ٿيا آھن؟ جو ڇيئي واريءَ قوم کانسواءِ (ٻيو) ڪو الله جي رٿ کان بي ڀئو نه ٿيندو آھي.
أَفَأَمِنُوا مَكْرَ ا للَّ هِ ۚ فَلاَ يَأْمَنُ مَكْرَ ا للَّ هِ إِلاَّ ا لْقَ وْ مُ ا لْخَ اسِرُونَ
'Awalam Yahdi Lilladh ī na Yar ith ū na A l-'Arđa Min Ba`di 'Ahlihā 'An Law Nash ā 'u 'Aş ab nāhum Bidh unūbihim ۚ Wa Naţ ba`u `Alá Q ulūbihim Fahum Lā Yasma`ū na
007-100 جيڪي مُلڪ جي رھندڙن کانپوءِ وارث ٿين ٿا تن کي پڌرو نه ٿيو آھي ڇا ته جيڪڏھن گھرون ھا ته کين سندن گناھن سببان سزا ڏيون ھا، ۽ سندين دلين تي مُھر ھئين ان کان جنھنڪري اُھي نٿا ٻُڌن.
أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِي نَ يَر ِثُو نَ ا لأَرْضَ مِن ْ بَعْدِ أَهْلِهَا أَن ْ لَوْ نَشَا ءُ أَصَ بْ نَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ ۚ وَنَطْ بَعُ عَلَى قُ لُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ
Tilka A l-Q urá Naq uş ş u `Alay ka Min 'An bā 'ihā ۚ Wa Laq ad Jā 'at/hum Ru suluhum Bil-Bayyinā ti Famā Kānū Liyu'uminū Bimā Kadh dh abū Min Q ab lu ۚ Kadh ālika Yaţ ba`u A ll āhu `Alá Q ulū bi A l-Kāfir ī na
007-101 (اي پيغمبر) اُھي ڳوٺ آھن جن جون خبرون توکي بيان ڪريون ٿا، ۽ بيشڪ وٽن سندن پيغمبر پڌرن معجزن سان آيا، پوءِ اُنھيءَ سببان جو اڳي ڪُوڙ ڀانيائون اُھي ڪڏھن به نه مڃيندا ھئا، اھڙي طرح الله ڪافرن جي دلين تي مُھر ھڻندو آھي.
تِلْكَ ا لْقُ رَ ى نَقُ صّ ُ عَلَيْ كَ مِن ْ أَنْ بَا ئِهَا ۚ وَلَقَ د ْ جَا ءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِا لْبَيِّنَا تِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا مِن ْ قَ بْ لُ ۚ كَذَلِكَ يَطْ بَعُ ا للَّ هُ عَلَى قُ لُو بِ ا لْكَافِر ِينَ
Wa Mā Wajad nā Li'kth ar ihim Min `Ahdin ۖ Wa 'In Wajad nā 'Akth ara hum Lafāsiq ī na
007-102 ۽ منجھائن گھڻن کي انجام پاڙيندڙ نه ڏٺوسون، ۽ منجھائن گھڻن کي بي دين ڏٺوسون.
وَمَا وَجَد ْنَا لِأكْثَر ِهِمْ مِن ْ عَهْدٍ ۖ وَإِن ْ وَجَد ْنَا أَكْثَرَ هُمْ لَفَاسِقِ ينَ
Th umm a Ba`ath nā Min Ba`dihim Mūsá Bi'āyātinā 'Ilá Fir `aw na Wa Mala'ihi Fažalamū Bihā ۖ Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mufsidī na
007-103 وري کائن پوءِ مُوسىٰ کي فرعون ۽ سندس سردارن ڏانھن پنھنجن مُعجزن سان پيغمبر ڪري موڪليوسون پوءِ اُنھن (نه مڃڻ سببان) آيتن تي ظلم ڪيو، (اي پيغمبر) ڏس ته فساد ڪندڙن جي پڇاڙي ڪھڙي طرح ٿي.
ثُمّ َ بَعَثْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ مُوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِر ْعَوْ نَ وَمَلَئِهِ فَظَ لَمُوا بِهَا ۖ فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُفْسِدِينَ
Wa Q ā la Mūsá Yā Fir `aw nu 'Inn ī Ra sū lun Min Ra bbi A l-`Ālamī na
007-104 ۽ موسىٰ (فرعون کي) چيو ته اي فرعون آءٌ جھانن جي پالڻھار جو پيغمبر آھيان.
وَقَ ا لَ مُوسَى يَا فِر ْعَوْ نُ إِنِّ ي رَ سُو لٌ مِن ْ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Ĥaq ī q un `Alá 'An Lā 'Aq ū la `Alá A ll āhi 'Illā A l-Ĥaq q a ۚ Q ad Ji'tukum Bibayyinatin Min Ra bbikum Fa'arsil Ma`ī Banī 'Isrā 'ī la
007-105 ھن (ڳالھ) تي قائم آھيان ته الله تي سچ کانسواءِ ڪي ڪينچوان، بيشڪ اوھان وٽ اوھان جي پالڻھار کان چٽي مُعجزي سان آيو آھيان تنھنڪري بني اسرائيلن کي مون سان (ھلڻ جي) موڪل ڏي.
حَقِ ي قٌ عَلَى أَن ْ لاَ أَقُ و لَ عَلَى ا للَّ هِ إِلاَّ ا لْحَقَّ ۚ قَ د ْ جِئْتُكُمْ بِبَيِّنَةٍ مِن ْ رَ بِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِي بَنِي إِسْرَا ئِ يلَ
Q ā la 'In Kun ta Ji'ta Bi'āyatin Fa'ti Bihā 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
007-106 (فرعون) چيو ته جيڪڏھن ڪو معجزو آندو اٿئي ته جيڪڏھن سچن مان آھين ته اُھو آڻ.
قَ ا لَ إِن ْ كُن تَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن ْ كُن تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Fa'alq á `Aş ā hu Fa'idh ā Hiya Th u`bā nun Mubī nun
007-107 پوءِ پنھنجي لٺ اُڇليائين ته اُڇلڻ سان ئي اُھو پڌرو واسينگ (نانگ) ٿي پيئي.
فَأَلْقَ ى عَصَ ا هُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَا نٌ مُبِينٌ
Wa Naza`a Yadahu Fa'idh ā Hiya Bayđā 'u Lilnn āžir ī na
007-108 ۽ پنھنجو ھٿ ٻاھر ڪڍيائين ته اُھو ڪڍڻ سان ئي ڏسندڙن لاءِ روشن ٿيو.
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَ ا ءُ لِلنَّ اظِ ر ِينَ
Q ā la A l-Mala'u Min Q aw mi Fir `aw na 'Inn a Hādh ā Lasāĥir un `Alī mun
007-109 فرعون جي قوم مان سردار ماڻھو چوڻ لڳا ته ھيءُ پڪو داناءُ جادوگر آھي.
قَ ا لَ ا لْمَلَأُ مِن ْ قَ وْ مِ فِر ْعَوْ نَ إِنّ َ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
Yur ī du 'An Yukh r ijakum Min 'Arđikum ۖ Famādh ā Ta'murū na
007-110 اوھان کي اوھان جي مُلڪ مان ڪڍي ڇڏڻ گھري ٿو، تنھنڪري اوھين ڇا ٿا صلاح ڏيو؟
يُر ِي دُ أَن ْ يُخْ ر ِجَكُمْ مِن ْ أَرْضِ كُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
Q ālū 'Arjihi Wa 'Akh ā hu Wa 'Arsil Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na
007-111 (فرعون کي) چيائون ته کيس ۽ ڀاڻس کي ترساءِ ۽ ڪوٺيندڙ شھرن ڏانھن موڪل.
قَ الُو ا أَرْجِهِ وَأَخَ ا هُ وَأَرْسِلْ فِي ا لْمَدَا ئِنِ حَاشِر ِينَ
Ya'tū ka Bikulli Sāĥir in `Alī min
007-112 ته تو وٽ سڀئي داناء جادوگر آڻين.
يَأْتُو كَ بِكُلِّ سَاحِر ٍ عَلِيمٍ
Wa Jā 'a A s-Saĥara tu Fir `aw na Q ālū 'Inn a Lanā La'aj rā an 'In Kunn ā Naĥnu A l-Gh ālibī na
007-113 ۽ فرعون وٽ جادوگر آيا چوڻ لڳا ته جيڪڏھن اسين غالب ٿيون ته اسان لاءِ ضرور (ڪو) انعام (ھئڻ) گھرجي.
وَجَا ءَ ا ل سَّحَرَ ةُ فِر ْعَوْ نَ قَ الُو ا إِنّ َ لَنَا لَأَجْ را ً إِن ْ كُنَّ ا نَحْنُ ا لْغَ الِبِينَ
Q ā la Na`am Wa 'Inn akum Lamina A l-Muq arra bī na
007-114 فرعون چيو ته ھائو (انعام به ڏبو) ۽ بيشڪ مرتبي وارن مان (به) ٿيندؤ.
قَ ا لَ نَعَمْ وَإِنَّ كُمْ لَمِنَ ا لْمُقَ رَّ بِينَ
Q ālū Yā Mūsá 'Imm ā 'An Tulq iya Wa 'Imm ā 'An Nakū na Naĥnu A l-Mulq ī na
007-115 چيائون ته اي موسىٰ توکي (جادوءَ جي شيء) اڇلڻ گھرجي يا (پھرين) اسين اڇليندڙ ٿيون.
قَ الُوا يَا مُوسَى إِمَّ ا أَن ْ تُلْقِ يَ وَإِمَّ ا أَن ْ نَكُو نَ نَحْنُ ا لْمُلْقِ ينَ
Q ā la 'Alq ū ۖ Falamm ā 'Alq aw Saĥarū 'A`yuna A n -Nā si Wa A starhabūhum Wa Jā 'ū Bisiĥr in `Ažī min
007-116 (موسى) چيو ته (اوھين) اُڇليو، پوءِ جنھن مھل اُڇليائون (ته) ماڻھن جون اکيون جادوءَ سان بند ڪيائون ۽ انھن کيڊيڄاريائون ۽ وڏا جادو آندائون.
قَ ا لَ أَلْقُ وا ۖ فَلَمَّ ا أَلْقَ وْا سَحَرُو ا أَعْيُنَ ا ل نّ َا سِ وَا سْتَرْهَبُوهُمْ وَجَا ءُ وا بِسِحْرٍ عَظِ يمٍ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Alq i `Aş ā ka ۖ Fa'idh ā Hiya Talq afu Mā Ya'fikū na
007-117 ۽ مُوسىٰ ڏانھن وحي موڪليوسون ته پنھنجي لٺ اُڇل، پوءِ جيڪو جادو ڪيائون تنھنکي اُھا اُنھيءَ مھل ئي ڳھندا وئي.
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَن ْ أَلْقِ عَصَ ا كَ ۖ فَإِذَا هِيَ تَلْقَ فُ مَا يَأْفِكُونَ
Fawaq a`a A l-Ĥaq q u Wa Baţ ala Mā Kānū Ya`malū na
007-118 پوءِ سچ پڌرو ٿيو ۽ جيڪي ڪندا رھيا سو ڪوڙو ٿيو.
فَوَقَ عَ ا لْحَقُّ وَبَطَ لَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Fagh ulibū Hunālika Wa A n q alabū Ş āgh ir ī na
007-119 پوءِ (فرعون وارا) اُن ھنڌ مغلوب ٿيا ۽ خوار ٿي موٽيا.
فَغُ لِبُوا هُنَالِكَ وَا ن قَ لَبُوا صَ اغِ ر ِينَ
Wa 'Ulq iya A s-Saĥara tu Sājidī na
007-120 ۽ جادوگر سجدي ۾ ڪري پيا.
وَأُلْقِ يَ ا ل سَّحَرَ ةُ سَاجِدِينَ
Q ālū 'Āmann ā Bira bbi A l-`Ālamī na
007-121 چيائون ته جھانن جي پالڻھار تي ايمان آندوسون.
قَ الُو ا آمَنَّ ا بِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Ra bbi Mūsá Wa Hārū na
007-122 (جو) مُوسىٰ ۽ ھارون جو پالڻھار (آھي).
رَ بِّ مُوسَى وَهَارُونَ
Q ā la Fir `aw nu 'Āman tum Bihi Q ab la 'An 'Ādh ana Lakum ۖ 'Inn a Hādh ā Lamakru n Makartumū hu Fī A l-Madīnati Litukh r ijū Minhā 'Ahlahā ۖ Fasaw fa Ta`lamū na
007-123 فرعون چيو ته اوھان منھنجي موڪل کان اڳي ئي اُن تي ايمان ڇو آندو آھي؟ ھيء (اوھان جو) فريب آھي (جو پاڻ ۾ گڏجي) ھن ڪري (ھن) شھر ۾ ڪيو اٿو ته سندس رھاڪن کي منجھانئس ڪڍي ڇڏيو، پوءِ سگھو کي ڄاڻندو.
قَ ا لَ فِر ْعَوْ نُ آمَن تُمْ بِهِ قَ بْ لَ أَن ْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنّ َ هَذَا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُو هُ فِي ا لْمَدِينَةِ لِتُخْ ر ِجُوا مِنْ هَا أَهْلَهَا ۖ فَسَوْ فَ تَعْلَمُونَ
La'uq aţ ţ i`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ilā fin Th umm a La'uş allibann akum 'Aj ma`ī na
007-124 اوھان جا ھٿ ءِ اوھان جا پير اُبتڙ سبتڙ ضرور وڍيندس وري اوھان مڙني کي ضرور سوريءَ چاڙھيندس.
لَأُقَ طِّ عَنّ َ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِن ْ خِ لاَفٍ ثُمّ َ لَأُصَ لِّبَنَّ كُمْ أَجْ مَعِينَ
Q ālū 'Inn ā 'Ilá Ra bbinā Mun q alibū na
007-125 چيائون ته بيشڪ اسان پنھنجي پالڻھار ڏانھن ضرور موٽندڙ آھيون.
قَ الُو ا إِنَّ ا إِلَى رَ بِّنَا مُن قَ لِبُونَ
Wa Mā Tan q imu Minn ā 'Illā 'An 'Āmann ā Bi'āyā ti Ra bbinā Lamm ā Jā 'atnā ۚ Ra bbanā 'Afr igh `Alaynā Ş ab rā an Wa Tawaffanā Muslimī na
007-126 ۽ تون رڳو ھن ڪري اسان سان وير ٿو رکين ته اسان جي پالڻھار جا حُڪم جڏھن اسان وٽ آيا (تڏھن) اسان مڃيا آھن، اي اسان جا پالڻھار اسان تي صبر پلٽ ۽ اسان کي مسلمان ڪري مار.
وَمَا تَن قِ مُ مِنَّ ا إِلاَّ أَن ْ آمَنَّ ا بِآيَا تِ رَ بِّنَا لَمَّ ا جَا ءَتْنَا ۚ رَ بَّنَا أَفْر ِغْ عَلَيْنَا صَ بْ را ً وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ
Wa Q ā la A l-Mala'u Min Q aw mi Fir `aw na 'Atadh aru Mūsá Wa Q awmahu Liyufsidū Fī A l-'Arđi Wa Yadh ara ka Wa 'Ālihataka ۚ Q ā la Sanuq attilu 'Ab nā 'ahum Wa Nastaĥyī Nisā 'ahum Wa 'Inn ā Fawq ahum Q āhirū na
007-127 ۽ فرعون جي قوم جي سردارن (کيس) چيو ته موسىٰ ۽ سندس قوم کي ھن لاءِ ڇڏي ڏئين ٿوڇا؟ ته مُلڪ ۾ فساد وجھن ۽ توکي ۽ تنھنجي معبودن (جي عبادت) کي ڇڏي ڏين؟ چيائين ته سندن پٽ سگھوئي ڪھنداسون ۽ سندين ڌيئرون ڇڏي ڏينداسون، ۽ اسين سندن مٿان بيشڪ زور وارا آھيون.
وَقَ ا لَ ا لْمَلَأُ مِن ْ قَ وْ مِ فِر ْعَوْ نَ أَتَذَرُ مُوسَى وَقَ وْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي ا لأَرْضِ وَيَذَرَ كَ وَآلِهَتَكَ ۚ قَ ا لَ سَنُقَ تِّلُ أَبْ نَا ءَهُمْ وَنَسْتَحْيِي نِسَا ءَهُمْ وَإِنَّ ا فَوْقَ هُمْ قَ اهِرُونَ
Q ā la Mūsá Liq awmihi A sta`īnū Bill āhi Wa A ş birū ۖ 'Inn a A l-'Arđa Lill ā h Yūr ith uhā Man Yash ā 'u Min `Ibādihi Wa ۖ A l-`Āq ibatu Lilmuttaq ī na
007-128 مُوسىٰ پنھنجي قوم کي (دلگير ڏسي) چيو ته الله کان مدد گھرو ۽ صبر ڪريو، ڇوته ساري زمين الله جي آھي، پنھنجي ٻانھن مان جنھن کي گھرندو آھي تنھنکي اُن جو وارث بڻائيندو آھي، ۽ (چڱي) عاقبت پرھيزگارن لاءِ آھي.
قَ ا لَ مُوسَى لِقَ وْمِهِ ا سْتَعِينُوا بِا للَّ هِ وَا صْ بِرُو ا ۖ إِنّ َ ا لأَرْضَ لِلَّهِ يُور ِثُهَا مَن ْ يَشَا ءُ مِن ْ عِبَادِهِ ۖ وَا لْعَاقِ بَةُ لِلْمُتَّقِ ينَ
Q ālū 'Ūdh īnā Min Q ab li 'An Ta'tiyanā Wa Min Ba`di Mā Ji'tanā ۚ Q ā la `Asá Ra bbukum 'An Yuhlika `Adūwakum Wa Yastakh lifakum Fī A l-'Arđi Fayan žura Kay fa Ta`malū na
007-129 چيائون ته اسين تنھنجي اچڻ کان اڳ (به) ۽ تنھنجي اچڻ کان پوءِ (به) ايذايا ويا آھيون، (مُوسى) چين ته اُميد آھي ته اوھانجو پالڻھار اوھان جي دشمن کي ناس ڪري ڇڏيندو ۽ مُلڪ ۾ اوھان کي پيڙھيءَ تي وھاريندو پوءِ ڏسندؤ ته (اوھين) ڪھڙي طرح عمل ٿا ڪريو.
قَ الُو ا أُ وذِينَا مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ تَأْتِيَنَا وَمِن ْ بَعْدِ مَا جِئْتَنَا ۚ قَ ا لَ عَسَى رَ بُّكُمْ أَن ْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْ لِفَكُمْ فِي ا لأَرْضِ فَيَن ظُ رَ كَيْ فَ تَعْمَلُونَ
Wa Laq ad 'Akh adh nā 'Ā la Fir `aw na Bis-Sinī na Wa Naq ş in Mina A th -Th amar ā ti La`allahum Yadh dh akkarū na
007-130 ۽ بيشڪ فرعون جي قوم کي ڏڪار ۽ ميون جي گھٽتائيءَ ۾ گرفتار ڪيوسون ته مانَ اُھي نصيحت وٺن.
وَلَقَ د ْ أَخَ ذْنَا آلَ فِر ْعَوْ نَ بِا ل سِّنِي نَ وَنَقْ ص ٍ مِنَ ا ل ثَّمَرَ ا تِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ
Fa'idh ā Jā 'at/humu A l-Ĥasanatu Q ālū Lanā Hadh ihi ۖ Wa 'In Tuş ib hum Sayyi'atun Yaţ ţ ayyarū Bimūsá Wa Man Ma`ahu~ ۗ 'Alā 'Inn amā Ţ ā 'iru hum `In da A ll āhi Wa Lakinn a 'Akth ara hum Lā Ya`lamū na
007-131 پوءِ جڏھن اُنھن کي سُک پھتو ٿي ته چيائون ٿي ته ھيء اسان جو (لائق) آھي، ۽ جيڪڏھن اُنھن کي ڪو ڏک پھچندو ھو ته موسىٰ ۽ سندس سنگت کي نڀاڳو ڀائيندا ھوا، خبردار الله وٽ سندين ئي نڀاڳائي آھي پر منجھائن گھڻا نه ٿا ڄاڻن.
فَإِذَا جَا ءَتْهُمُ ا لْحَسَنَةُ قَ الُوا لَنَا هَذِهِ ۖ وَإِن ْ تُصِ بْ هُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّ يَّرُوا بِمُوسَى وَمَن ْ مَعَهُ~ ُ ۗ أَلاَ إِنَّ مَا طَ ا ئِرُهُمْ عِنْ دَ ا للَّ هِ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ هُمْ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Q ālū Mahmā Ta'tinā Bihi Min 'Āyatin Litasĥara nā Bihā Famā Naĥnu Laka Bimu'uminī na
007-132 ۽ چيائون ته (اي موسى) جڏھن ڪڏھن ڪابه نشاني اسان وٽ ھنلاءِ آڻيندين ته اُن سان اسان تي جادو ڪرين ته اسين توکي مڃڻ وارا نه آھيون.
وَقَ الُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن ْ آيَةٍ لِتَسْحَرَ نَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ
Fa'arsalnā `Alayhimu A ţ -Ţ ūfā na Wa A l-Jar ā da Wa A l-Q umm ala Wa A đ-Đ afādi`a Wa A d-Dama 'Āyā tin Mufaş ş alā tin Fāstakbarū Wa Kānū Q awmāan Muj r imī na
007-133 پوءِ مٿن طوفان ۽ ماڪڙ ۽ جونء ۽ ڏيڏر ۽ رت کليل مُعجزا موڪلياسون، پوءِ وڏائي ڪيائون ۽ (اُھا) ڏوھاري قوم ھئي.
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ ا ل طُّ وفَا نَ وَا لْجَرَ ا دَ وَا لْقُ مَّ لَ وَا ل ضَّ فَادِعَ وَا ل دَّمَ آيَا تٍ مُفَصَّ لاَتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَ وْما ً مُجْ ر ِمِينَ
Wa Lamm ā Waq a`a `Alayhimu A r-R ij zu Q ālū Yā Mūsá A d `u Lanā Ra bbaka Bimā `Ahida `In daka ۖ La'in Kash afta `Ann ā A r-R ij za Lanu'uminann a Laka Wa Lanursilann a Ma`aka Banī 'Isrā 'ī la
007-134 ۽ جڏھن مٿن سزا پھتي ته (تڏھن) چيائون ٿي ته اي موسىٰ پنھنجي پالڻھار کان انھيءَ وعدي سان جو توسان ڪيو اٿس اسان لاءِ دُعا گھُر، ته جيڪڏھن اسان تان عذاب لاٿئي ته توتي ضرور ايمان آڻينداسون ۽ بني اسرائيلن کي (به) ضرور توسان ھلڻ جي موڪل ڏينداسون.
وَلَمَّ ا وَقَ عَ عَلَيْهِمُ ا ل رِّجْ زُ قَ الُوا يَا مُوسَى ا د ْعُ لَنَا رَ بَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْ دَكَ ۖ لَئِن ْ كَشَفْتَ عَنَّ ا ا ل رِّجْ زَ لَنُؤْمِنَنّ َ لَكَ وَلَنُرْسِلَنّ َ مَعَكَ بَنِي إِسْرَا ئِ يلَ
Falamm ā Kash afnā `Anhumu A r-R ij za 'Ilá 'Ajalin Hum Bāligh ū hu 'Idh ā Hum Yan kuth ū na
007-135 پوءِ جنھن مھل عذاب جيڪو کين ٺھرايل مدت توڻي پھچڻو ھو سو کانئن لاٿوسون ٿي (ته) اُتي جو اُتي انھن اَنجام ڀڳو ٿي.
فَلَمَّ ا كَشَفْنَا عَنْ هُمُ ا ل رِّجْ زَ إِلَى أَجَلٍ هُمْ بَالِغُ و هُ إِذَا هُمْ يَن كُثُونَ
Fān taq am nā Minhum Fa'agh ra q nāhum Fī A l-Yamm i Bi'ann ahum Kadh dh abū Bi'āyātinā Wa Kānū `Anhā Gh āfilī na
007-136 پوءِ اسان کانئن پورو وير ورتو جو انھن کي سمنڊ ۾ انھيءَ ڪري ٻوڙيوسون جو اُنھن اسان جي آيتن کي ڪوڙ ڄاتو ۽ اُن کان بي خبر ھوا.
فَان تَقَ مْنَا مِنْ هُمْ فَأَغْ رَ قْ نَاهُمْ فِي ا لْيَمّ ِ بِأَنَّ هُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْ هَا غَ افِلِينَ
Wa 'Awra th nā A l-Q aw ma A l-Ladh ī na Kānū Yustađ`afū na Mash ār iq a A l-'Arđi Wa Magh ār ibahā A llatī Bāra knā Fīhā ۖ Wa Tamm at Kalimatu Ra bbika A l-Ĥusná `Alá Banī 'Isrā 'ī la Bimā Ş abarū ۖ Wa Damm arnā Mā Kā na Yaş na`u Fir `aw nu Wa Q awmuhu Wa Mā Kānū Ya`r ish ū na
007-137 ۽ اُھا قوم جيڪا ھيڻي ڀانئبي ھئي تنھن کي اُنھيءَ اوڀر ۽ اولھ جي زمين (يعني شام ۽ مِصر) جو وارث ڪيوسون جنھن ۾ برڪت رکي ھئي سون، ۽ تنھنجي پالڻھار جو بني اسرائيلن سان چڱو انجام انھي سببان پورو ٿيو جو صَبر ڪيائون، ۽ فرعون ۽ سندس قوم جيڪي بڻايو ۽ جيڪا (اڏاوت) بلند ڪئي ھوائون سا (سڀ) ناس ڪري ڇڏي سون.
وَأَوْرَ ثْنَا ا لْقَ وْ مَ ا لَّذِي نَ كَانُوا يُسْتَضْ عَفُو نَ مَشَار ِقَ ا لأَرْضِ وَمَغَ ار ِبَهَا ا لَّتِي بَارَ كْنَا فِيهَا ۖ وَتَمَّ تْ كَلِمَةُ رَ بِّكَ ا لْحُسْنَى عَلَى بَنِي إِسْرَا ئِي لَ بِمَا صَ بَرُوا ۖ وَدَمَّ رْنَا مَا كَا نَ يَصْ نَعُ فِر ْعَوْ نُ وَقَ وْمُهُ وَمَا كَانُوا يَعْر ِشُونَ
Wa Jāwaznā Bibanī 'Isrā 'ī la A l-Baĥra Fa'ataw `Alá Q aw min Ya`kufū na `Alá 'Aş nā min Lahum ۚ Q ālū Yā Mūsá A j `al Lanā 'Ilahāan Kamā Lahum 'Ālihatun ۚ Q ā la 'Inn akum Q aw mun Taj halū na
007-138 ۽ بنياسرائيل کي سمنڊ کان پار لنگھايوسون پوءِ اُھي ھڪڙي اھڙي قوم تي پُھتا جو پنھنجي بتن جا مجاور ھوا، (موسى) کي چيائون ته اي موسىٰ اسان لاءِ (به) ھڪڙو اھڙو خُدا بڻاءِ جھڙا ھنن لاءِ خُدا آھن، (موسى) چيو ته بيشڪ اوھين جاھل قوم آھيو.
وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَا ئِي لَ ا لْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَى قَ وْ مٍ يَعْكُفُو نَ عَلَى أَصْ نَا مٍ لَهُمْ ۚ قَ الُوا يَامُوسَى ا جْ عَل لَنَا إِلَها ً كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَ ا لَ ۚ إِنَّ كُمْ قَ وْ مٌ تَجْ هَلُونَ
'Inn a Hā 'uulā ' Mutabbaru n Mā Hum Fī hi Wa Bāţ ilun Mā Kānū Ya`malū na
007-139 ھيء ماڻھو پاڻ جنھن (مذھب) ۾ پيل آھن سو رد آھي ۽ جيڪي ڪندا رھندا آھن سو غلط آھي.
إِنّ َ هَا ؤُلاَء مُتَبَّرٌ مَا هُمْ فِي هِ وَبَاطِ لٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Q ā la 'Agh ay ra A ll āhi 'Ab gh īkum 'Ilahāan Wa Huwa Fađđalakum `Alá A l-`Ālamī na
007-140 مُوسىٰ چيو ته الله کانسواءِ اوھان لاءِ ٻيو معبود ڇو گھران؟ جنھن اوھان کي جھانن جي ماڻھن کان ڀلو ڪيو آھي.
قَ ا لَ أَغَ يْ رَ ا للَّ هِ أَبْ غِ يكُمْ إِلَها ً وَهُوَ فَضَّ لَكُمْ عَلَى ا لْعَالَمِينَ
Wa 'Idh 'An jaynākum Min 'Ā li Fir `aw na Yasūmūnakum Sū 'a A l-`Adh ā bi ۖ Yuq attilū na 'Ab nā 'akum Wa Yastaĥyū na Nisā 'akum ۚ Wa Fī Dh ālikum Balā 'un Min Ra bbikum `Ažī mun
007-141 ۽ (ياد ڪر) جڏھن اوھان کي فرعون جي ماڻھن کان ڇڏايوسين جن اوھان کي بڇڙو عذاب چکايو ٿي، جو اوھان جا پٽ ڪُھندا ھوا ۽ اوھان جو ڌيئر جيئريون ڇڏيندا ھوا، ۽ اُن ۾ اوھان جي پالڻھار کان اوھان لاءِ وڏي پرک ھُئي.
وَإِذْ أَن جَيْنَاكُمْ مِن ْ آلِ فِر ْعَوْ نَ يَسُومُونَكُمْ سُو ءَ ا لْعَذَا بِ ۖ يُقَ تِّلُو نَ أَبْ نَا ءَكُمْ وَيَسْتَحْيُو نَ نِسَا ءَكُمْ ۚ وَفِي ذَلِكُمْ بَلاَءٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ عَظِ يمٌ
Wa Wā`ad nā Mūsá Th alāth ī na Laylatan Wa 'Atmam nāhā Bi`ash r in Fatamm a Mīq ā tu Ra bbihi~ 'Arba`ī na Laylatan ۚ Wa Q ā la Mūsá Li'kh ī hi Hārū na A kh lufnī Fī Q awmī Wa 'Aş liĥ Wa Lā Tattabi` Sabī la A l-Mufsidī na
007-142 ۽ مُوسىٰ کي ٽيھن راتين جو انجام ڏنوسون ۽ انھي کي (ٻـين) ڏھن سان پورو ڪيوسون پوءِ سندس پالڻھار جو انجام چاليھن راتين جو پورو ٿيو، ۽ مُوسىٰ پنھنجي ڀاءُ ھارون کي چيو ته منھنجي قوم ۽ منھنجي پوئتان خليفو ٿي ۽ سڌارو ڪج ۽ فسادين جي واٽ تي نه ھلج.
وَوَاعَد ْنَا مُوسَى ثَلاَثِي نَ لَيْلَة ً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمّ َ مِيقَ ا تُ رَ بِّهِ أَرْبَعِي نَ لَيْلَة ً ۚ وَقَ ا لَ مُوسَى لِأخِ ي هِ هَارُو نَ ا خْ لُفْنِي فِي قَ وْمِي وَأَصْ لِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِي لَ ا لْمُفْسِدِينَ
Wa Lamm ā Jā 'a Mūsá Limīq ātinā Wa Kallamahu Ra bbuhu Q ā la Ra bbi 'Ar inī 'An žur 'Ilay ka ۚ Q ā la Lan Tarā nī Wa Lakini A n žur 'Ilá A l-Jabali Fa'ini A staq arra Makānahu Fasaw fa Tarā nī ۚ Falamm ā Tajallá Ra bbuhu Liljabali Ja`alahu Dakkāan Wa Kh arra Mūsá Ş a`iq āan ۚ Falamm ā 'Afā q a Q ā la Sub ĥānaka Tub tu 'Ilay ka Wa 'Anā 'Awwalu A l-Mu'uminī na
007-143 ۽ جنھن مھل مُوسىٰ اسان جي انجام واري ھنڌ آيو ۽ سندس پالڻھار ساڻس ڳالھايو (تنھن مھل) چيائين ته اي منھنجا پالڻھار مونکيپاڻ ڏيکار ته آءٌ توکي ڏسان، (الله) چيو ته مونکي ڪڏھن نه ڏسي سگھندين پر جبل ڏانھن نھار پوءِ جيڪڏھن پنھنجي جاءِ ٽڪاءُ ڪيو ته تون مونکي ڏسي سگھندين، پوءِ جنھن مھل سندس پالڻھار جبل ڏانھن تجلّو ڪيو (ته) اُن کي ٽڪر ٽڪر ڪري ڇڏيائين ۽ موسىٰ بيھوش ٿي ڪري پيو، پوءِ جنھن مھل ھوش ۾ آيو (ته) چوڻ لڳو ته توکي پاڪائي جڳائي تنھنجي درگاہ ۾ توبه ڪيم ۽ آءٌ (سڀ کان) پھريون مؤمن آھيان.
وَلَمَّ ا جَا ءَ مُوسَى لِمِيقَ اتِنَا وَكَلَّمَهُ رَ بُّهُ قَ ا لَ رَ بِّ أَر ِنِي أَن ظُ رْ إِلَيْ كَ ۚ قَ ا لَ لَن ْ تَرَ انِي وَلَكِنِ ا ن ظُ رْ إِلَى ا لْجَبَلِ فَإِنِ ا سْتَقَ رَّ مَكَانَهُ فَسَوْ فَ تَرَ انِي ۚ فَلَمَّ ا تَجَلَّى رَ بُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكّا ً وَخَ رَّ مُوسَى صَ عِق ا ً ۚ فَلَمَّ ا أَفَا قَ قَ ا لَ سُبْ حَانَكَ تُبْ تُ إِلَيْ كَ وَأَنَا أَوَّلُ ا لْمُؤْمِنِينَ
Q ā la Yā Mūsá 'Inn ī A ş ţ afaytuka `Alá A n -Nā si Bir isālātī Wa Bikalāmī Fakh udh Mā 'Ātaytuka Wa Kun Mina A sh -Sh ākir ī na
007-144 (الله) فرمايو ته اي موسىٰ مون توکي پنھنجي پيغمبريءَ ۽ پنھنجي ڳالھائڻ سان ماڻھن کان ڀلارو ڪيو آھي، جيڪو (توريت) توکي ڏنو اٿم سو وٺ ۽ شڪر ڪندڙن مان ھُج.
قَ ا لَ يَامُوسَى إِنِّ ي ا صْ طَ فَيْتُكَ عَلَى ا ل نّ َا سِ بِر ِسَالاَتِي وَبِكَلاَمِي فَخُ ذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُن ْ مِنَ ا ل شَّاكِر ِينَ
Wa Katab nā Lahu Fī A l-'Alwā ĥi Min Kulli Sh ay 'in Maw`ižatan Wa Tafş īlāan Likulli Sh ay 'in Fakh udh /hā Biq ūwatin Wa 'Mur Q awmaka Ya'kh udh ū Bi'aĥsanihā ۚ Sa'ur īkum Dā ra A l-Fāsiq ī na
007-145 ۽ اُن (مُوسى) لاءِ سڀڪنھن شيء جي نصيحت واسطي ۽ سڀڪنھن شيء جي ڌار ڌار بيان واسطي (توريت) تختن ۾ لکي ڏنوسون، (۽ چيو ويس ته) اُن کي پختائيءَ سان وٺ ۽ پنھنجي قوم کي حڪم ڪر ته اُن جون چڱيون ڳالھيون (عمل ۾) وٺندا رھن، اوھان کي بدڪارن جي جاءِ سگھو ڏيکاريندس.
وَكَتَبْ نَا لَهُ فِي ا لأَلْوَا حِ مِن ْ كُلِّ شَيْ ءٍ مَوْعِظَ ة ً وَتَفْصِ يلا ً لِكُلِّ شَيْ ءٍ فَخُ ذْهَا بِقُ وَّةٍ وَأْمُرْ قَ وْمَكَ يَأْخُ ذُوا بِأَحْسَنِهَا ۚ سَأُر ِيكُمْ دَا رَ ا لْفَاسِقِ ينَ
Sa'aş r ifu `An 'Āyātiya A l-Ladh ī na Yatakabbarū na Fī A l-'Arđi Bigh ay r i A l-Ĥaq q i Wa 'In Yara w Kulla 'Āyatin Lā Yu'uminū Bihā Wa 'In Yara w Sabī la A r-Ru sh di Lā Yattakh idh ū hu Sabīlāan Wa 'In Yara w Sabī la A l-Gh ay yi Yattakh idh ū hu Sabīlāan ۚ Dh ālika Bi'ann ahum Kadh dh abū Bi'āyātinā Wa Kānū `Anhā Gh āfilī na
007-146 جيڪي زمين ۾ ناحق وڏائي ڪندا رھندا آھن تن کي سگھو پنھنجي آيتن (جي سمجھ) کان جھليندس، ۽ جيڪڏھن سڀ نشانيون ڏسندا ته (به) انھن تي ايمان نه آڻيندا، ۽ جيڪڏھن ھدايت جي واٽ ڏسندا ته ان کي واٽ نه بڻائيندا، ۽ جيڪڏھنگمراھي جي واٽ ڏسندا ته ان کي واٽ بڻائيندا، اِھو ھن سببان آھي جو اسان جي آيتن کي ڪوڙ ڀانيائون ۽ انھن کان غافل رھيا ھوا.
سَأَصْ ر ِفُ عَن ْ آيَاتِيَ ا لَّذِي نَ يَتَكَبَّرُو نَ فِي ا لأَرْضِ بِغَ يْ ر ِ ا لْحَقِّ وَإِن ْ يَرَ وْا كُلَّ آيَةٍ لاَ يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِن ْ يَرَ وْا سَبِي لَ ا ل رُّشْدِ لاَ يَتَّخِ ذُو هُ سَبِيلا ً وَإِن ْ يَرَ وْا سَبِي لَ ا لغَ يِّ يَتَّخِ ذُو هُ سَبِيلا ً ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْ هَا غَ افِلِينَ
Wa A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Wa Liq ā 'i A l-'Ākh ira ti Ĥabiţ at 'A`māluhum ۚ Hal Yuj zaw na 'Illā Mā Kānū Ya`malū na
007-147 ۽ جن اسان جي آيتن کي ۽ آخرت جي ملڻ کي ڪوڙ ڄاتو تن جا اَعمال ناس ٿيا، جيڪي ڪمائيندا آھن تنھن کانسواءِ ٻيو ڪو بدلو نه ڏبن.
وَالَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَ ا ءِ ا لآخِ رَ ةِ حَبِطَ تْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ يُجْ زَوْ نَ إِلاَّ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa A ttakh adh a Q aw mu Mūsá Min Ba`dihi Min Ĥulīyihim `Ij lāan Jasadāan Lahu Kh uwā ru n ۚ 'Alam Yara w 'Ann ahu Lā Yukallimuhum Wa Lā Yahdīhim Sabīlāan ۘ A ttakh adh ū hu Wa Kānū Ž ālimī na
007-148 ۽ مُوسىٰ جي قوم کانئس پوءِ انھن (قبطين) جي زيورن مان گابي جو بوتو اھڙو ٺاھي ورتو جنھن کي رنڀ ھئي، نه ٿي ڏٺائون ڇا ته اُھو ساڻن نه ڳالھائيندو ھو ۽ نڪي انھن کي واٽ ڏيکاريندو ھو؟ اُن کي (خدا ڪري) ورتائون ۽ ظالم ھوا.
وَاتَّخَ ذَ قَ وْ مُ مُوسَى مِن ْ بَعْدِهِ مِن ْ حُلِيِّهِمْ عِجْ لا ً جَسَدا ً لَهُ خُ وَا رٌ ۚ أَلَمْ يَرَ وْا أَنَّ هُ لاَ يُكَلِّمُهُمْ وَلاَ يَهْدِيهِمْ سَبِيلا ً ۘ ا تَّخَ ذُو هُ وَكَانُوا ظَ الِمِينَ
Wa Lamm ā Suq iţ a Fī 'Aydīhim Wa Ra 'aw 'Ann ahum Q ad Đ allū Q ālū La'in Lam Yarĥam nā Ra bbunā Wa Yagh fir Lanā Lanakūnann a Mina A l-Kh āsir ī na
007-149 ۽ جڏھن پشيمان ٿيا ۽ سمجھيائون ته اُھي پڪ گمراہ ٿيا (ته) چيائون ته جيڪڏھن اسان جو پالڻھار اسان تي ٻاجھ نه ڪندو ۽ اسان کي نه بخشيندو ته ضرور ڇيئي وارن مان ٿينداسون.
وَلَمَّ ا سُقِ طَ فِي أَيْدِيهِمْ وَرَ أَوْا أَنَّ هُمْ قَ د ْ ضَ لُّوا قَ الُوا لَئِن ْ لَمْ يَرْحَمْنَا رَ بُّنَا وَيَغْ فِر ْ لَنَا لَنَكُونَنّ َ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Wa Lamm ā Ra ja`a Mūsá 'Ilá Q awmihi Gh ađbā na 'Asifāan Q ā la Bi'samā Kh alaftumūnī Min Ba`dī ۖ 'A`ajiltum 'Am ra Ra bbikum ۖ Wa 'Alq á A l-'Alwā ĥa Wa 'Akh adh a Bira 'si 'Akh ī hi Yajurru hu~ 'Ilay hi ۚ Q ā la A b na 'Umm a 'Inn a A l-Q aw ma A stađ`afūnī Wa Kādū Yaq tulūnanī Falā Tush mit Biya A l-'A`dā 'a Wa Lā Taj `alnī Ma`a A l-Q aw mi A ž-Ž ālimī na
007-150 ۽ جڏھن مُوسىٰ پنھنجي قوم ڏانھن ڏمريل افسوس ڪندڙ ٿي موٽيو (تڏھن) چيائين ته جيڪي منھنجي پرپٺ مون کانپوءِ ڪيو سو بڇڙو آھي، پنھنجي پالڻھار جي حُڪم کان (اڳ) ڇو تڪڙ ڪيوَ؟ ۽ ڦرھيون اُڇليائين ۽ پنھنجي ڀاءُ جي مٿي (جي وارن) کان وٺي کيس پاڻ ڏانھن ڇڪڻ لڳو، (ھارون) چيو ته اي مُنھنجا ڀاءُ بيشڪ (ھن) قوم مون کي ھيڻو ڀانيو ۽ مُنھنجي مارڻ تي سنبريا، تنھنڪري مون تي دشمن نهکلاءِ ۽ نڪي مون کي ظالم قوم سان گڏ.
وَلَمَّ ا رَ جَعَ مُوسَى إِلَى قَ وْمِهِ غَ ضْ بَا نَ أَسِفا ً قَ ا لَ بِئْسَمَا خَ لَفْتُمُونِي مِن ْ بَعْدِي ۖ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَ بِّكُمْ ۖ وَأَلْقَ ى ا لأَلْوَا حَ وَأَخَ ذَ بِرَ أْسِ أَخِ ي هِ يَجُرُّهُ~ ُ إِلَيْ هِ ۚ قَ ا لَ ا بْ نَ أُمّ َ إِنّ َ ا لْقَ وْ مَ ا سْتَضْ عَفُونِي وَكَادُوا يَقْ تُلُونَنِي فَلاَ تُشْمِتْ بِيَ ا لأَعْدَا ءَ وَلاَ تَجْ عَلْنِي مَعَ ا لْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Q ā la Ra bbi A gh fir Lī Wa Li'akh ī Wa 'Ad kh ilnā Fī Ra ĥmatika ۖ Wa 'An ta 'Arĥamu A r-Rā ĥimī na
007-151 (موسى) چيو اي منھنجا پالڻھار مون کي ۽ مُنھنجي ڀاءُ کي بخش ۽ اسان کي پنھنجي ٻاجھ ۾ داخل ڪر، ۽ تون (سڀني) ٻاجھ وارن کان ٻاجھ وارو آھين.
قَ ا لَ رَ بِّ ا غْ فِر ْ لِي وَلِأَخِ ي وَأَد ْخِ لْنَا فِي رَ حْمَتِكَ ۖ وَأَنْ تَ أَرْحَمُ ا ل رَّ احِمِينَ
'Inn a A l-Ladh ī na A ttakh adh ū A l-`Ij la Sayanāluhum Gh ađabun Min Ra bbihim Wa Dh illatun Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā ۚ Wa Kadh alika Naj zī A l-Muftar ī na
007-152 جن گابي کي (خُدا ڪري) ورتو تن کي سندن پالڻھار وٽان ڏمر ۽ دُنيا جي حياتيءَ ۾ خواري سگھو پھچندي، ۽ اھڙيءَ طرح ٺاھ ٺاھيندڙن کي سزا ڏيندا آھيون.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ ا تَّخَ ذُوا ا لْعِجْ لَ سَيَنَالُهُمْ غَ ضَ بٌ مِن ْ رَ بِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ۚ وَكَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُفْتَر ِينَ
Wa A l-Ladh ī na `Amilū A s-Sayyi'ā ti Th umm a Tābū Min Ba`dihā Wa 'Āmanū 'Inn a Ra bbaka Min Ba`dihā Lagh afū ru n Ra ĥī mun
007-153 ۽ (اي پيغمبر) جن بڇڙا ڪم ڪيا وري اُن کان پوءِ توبه ڪيائون ۽ ايمان آندائون، (تن کي) تنھنجو پالڻھار اُن (توبه) کان پوءِ بخشڻھار مھربان آھي.
وَالَّذِي نَ عَمِلُوا ا ل سَّيِّئَا تِ ثُمّ َ تَابُوا مِن ْ بَعْدِهَا وَآمَنُو ا إِنّ َ رَ بَّكَ مِن ْ بَعْدِهَا لَغَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa Lamm ā Sakata `An Mūsá A l-Gh ađabu 'Akh adh a A l-'Alwā ĥa ۖ Wa Fī Nuskh atihā Hudan Wa Ra ĥmatun Lilladh ī na Hum Lira bbihim Yarhabū na
007-154 ۽ جڏھن مُوسىٰ کان ڏمر لٿو تڏھن (توريت جون) ڦرھيون ورتائين، ان جي لکيي ۾ اُنھن لاءِ ھدايت ۽ ٻاجھ ھُئي جيڪي پنھنجي پالڻھار کان ڊڄندا آھن.
وَلَمَّ ا سَكَتَ عَن ْ مُوسَى ا لْغَ ضَ بُ أَخَ ذَ ا لأَلْوَا حَ ۖ وَفِي نُسْخَ تِهَا هُد ى ً وَرَ حْمَة ٌ لِلَّذِي نَ هُمْ لِرَ بِّهِمْ يَرْهَبُونَ
Wa A kh tā ra Mūsá Q awmahu Sab `ī na Ra julāan Limīq ātinā ۖ Falamm ā 'Akh adh at/humu A r-Ra j fatu Q ā la Ra bbi Law Sh i'ta 'Ahlaktahum Min Q ab lu Wa 'Īyā ya ۖ 'Atuhlikunā Bimā Fa`ala A s-Sufahā 'u Minn ā ۖ 'In Hiya 'Illā Fitnatuka Tuđillu Bihā Man Tash ā 'u Wa Tahdī Man Tash ā 'u ۖ 'An ta Walīyunā Fāgh fir Lanā Wa A rĥam nā ۖ Wa 'An ta Kh ay ru A l-Gh āfir ī na
007-155 ۽ مُوسىٰ پنھنجي قوم مان ستر ڄڻا اسان جي انجام جي وقت لاءِ چونڊيا، پوءِ جنھن مھل انھن کي زلزلي ورتو (ته موسى) چيو ته اي منھنجا پالڻھار جيڪڏھن (تون) گھرين ھا ته ھن کان اڳ انھن کي ۽ خاص مونکي ھلاڪ ڪري ڇڏين ھا، اسان منجھان بي عقلن جيڪي ڪيو تنھن سببان اسانکي ڇو ٿو ھلاڪ ڪرين؟ اِھا تنھنجي پرک (حڪمت) کانسواءِ نه آھي، جنھن کي گھرين تنھن کي ان سان گمراھ ڪندو آھين ۽ جنھن کي گھرندو آھين ھدايتڪندو آھين، تون اسان جو سنڀاليندڙ آھين تنھنڪري اسانکي بخش ۽ اسان تي ٻاجھ ڪر ۽ تون (سڀ کان) چڱو بخشيندڙ آھين.
وَاخْ تَا رَ مُوسَى قَ وْمَهُ سَبْ عِي نَ رَ جُلا ً لِمِيقَ اتِنَا ۖ فَلَمَّ ا أَخَ ذَتْهُمُ ا ل رَّ جْ فَةُ قَ ا لَ رَ بِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ مِن ْ قَ بْ لُ وَإِيَّا يَ ۖ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ا ل سُّفَهَا ءُ مِنَّ ا ۖ إِن ْ هِيَ إِلاَّ فِتْنَتُكَ تُضِ لُّ بِهَا مَن ْ تَشَا ءُ وَتَهْدِي مَن ْ تَشَا ءُ ۖ أَنْ تَ وَلِيُّنَا فَاغْ فِر ْ لَنَا وَا رْحَمْنَا ۖ وَأَنْ تَ خَ يْ رُ ا لْغَ افِر ِينَ
Wa A ktub Lanā Fī Hadh ihi A d-Dun yā Ĥasanatan Wa Fī A l-'Ākh ira ti 'Inn ā Hud nā 'Ilay ka ۚ Q ā la `Adh ābī 'Uş ī bu Bihi Man 'Ash ā 'u ۖ Wa Ra ĥmatī Wasi`at Kulla Sh ay 'in ۚ Fasa'aktubuhā Lilladh ī na Yattaq ū na Wa Yu'utū na A z-Zakāata Wa A l-Ladh ī na Hum Bi'āyātinā Yu'uminū na
007-156 ۽ اسان لاءِ ھن دُنيا ۾ ۽ آخرت ۾ چڱائي لک ڇوته اسين توڏانھن رُجوع ٿيا آھيون، (الله) فرمايو ته آءٌ پنھنجو عذاب جنھن لاءِ وڻندو اٿم تنھنکي پھچائيندو آھيان، ۽ منھنجي ٻاجھ سڀڪنھن شيء کي شامل آھي، ۽ پوءِ آءٌ پنھنجي ٻاجھ انھن لاءِ لکندس جيڪي پرھيزگاري ڪندا آھن ۽ زڪواة ڏيندا آھن ۽ جيڪي منھنجي آيتن تي ايمان آڻيندا آھن.
وَاكْتُب ْ لَنَا فِي هَذِهِ ا ل دُّنْ يَا حَسَنَة ً وَفِي ا لآخِ رَ ةِ إِنَّ ا هُد ْنَا إِلَيْ كَ ۚ قَ ا لَ عَذَابِي أُصِ ي بُ بِهِ مَن ْ أَشَا ءُ ۖ وَرَ حْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ ءٍ ۚ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِي نَ يَتَّقُ و نَ وَيُؤْتُو نَ ا ل زَّكَا ةَ وَا لَّذِي نَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ
Al-Ladh ī na Yattabi`ū na A r-Ra sū la A n -Nabī ya A l-'Umm ī ya A l-Ladh ī Yajidūnahu Maktūbāan `In dahum Fī A t-Tawrā ati Wa A l-'In jī li Ya'muru hum Bil-Ma`rū fi Wa Yanhāhum `Ani A l-Mun kar i Wa Yuĥillu Lahumu A ţ -Ţ ayyibā ti Wa Yuĥarr imu `Alayhimu A l-Kh abā 'ith a Wa Yađa`u `Anhum 'Iş ra hum Wa A l-'Agh lā la A llatī Kānat `Alayhim ۚ Fa-Al-Ladh ī na 'Āmanū Bihi Wa `Azzarū hu Wa Naş arū hu Wa A ttaba`ū A n -Nū ra A l-Ladh ī 'Un zila Ma`ahu~ ۙ 'Ūlā 'ika Humu A l-Mufliĥū na
007-157 (۽ پڻ آخرت جي رحمت اُنھن لاءِ لکندس) جيڪي انھيء نبّي اُمّي پيغمبر جي تابعداري ڪندا آھن جنھن جون وصفون توريت ۽ انجيل ۾ پاڻ وٽ لکيلون لھندا آھن، (اُھو) اُنھن کي چڱن ڪمن جو حُڪم ڪندو آھي ۽ مندن ڪمن کان اُنھن کي جھليندو آھي ۽ سٺيون شيون اُنھن لاءِ حلال ڪندو آھي ۽ پليت شيون مٿن حرام ڪندو آھي ۽ سندن ڳرو بار ۽ جيڪي تڪليفون مٿن ھيون سي کانئن لاھيندو آھي، پوءِ جن اُن تي ايمان آندو ۽ سندس تعظيم ڪئي ۽ کيس مدد ڏنائون ۽ اُنھيءَ نُور (ڪلام الله) جي تابعداري ڪيائون جيڪو ساڻس لاٿو ويو سي ئي ڇٽل آھن.
ا لَّذِي نَ يَتَّبِعُو نَ ا ل رَّ سُو لَ ا ل نَّ بِيَّ ا لأُمِّ يَّ ا لَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْ دَهُمْ فِي ا ل تَّوْرَ ا ةِ وَا لإِن جِي لِ يَأْمُرُهُمْ بِا لْمَعْرُو فِ وَيَنْ هَاهُمْ عَنِ ا لْمُن كَر ِ وَيُحِلُّ لَهُمُ ا ل طَّ يِّبَا تِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ ا لْخَ بَا ئِثَ وَيَضَ عُ عَنْ هُمْ إِصْ رَ هُمْ وَا لأَغْ لاَلَ ا لَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِي نَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُو هُ وَنَصَ رُو هُ وَا تَّبَعُوا ا ل نّ ُو رَ ا لَّذِي أُن زِلَ مَعَهُ~ ُ ۙ أُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْمُفْلِحُونَ
Q ul Yā 'Ayyuhā A n -Nā su 'Inn ī Ra sū lu A ll āhi 'Ilaykum Jamī`āan A l-Ladh ī Lahu Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۖ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa Yuĥyī Wa Yumī tu ۖ Fa'ā minū Bill āhi Wa Ra sūlihi A n -Nabī yi A l-'Umm ī yi A l-Ladh ī Yu'uminu Bill āhi Wa Kalimātihi Wa A ttabi`ū hu La`allakum Tahtadū na
007-158 (اي پيغمبر) چؤ ته اي انسانؤ آءٌ اوھان مڙني ڏانھن اُن الله جو پيغمبر (ٿيآيو) آھيان جنھن جي آسمانن ۽ زمين ۾ بادشاھي آھي، اُن الله کانسواءِ (ٻيو) ڪو عبادت جو لائق نه آھي اُھو جياريندو آھي ۽ ماريندو آھي، تنھنڪري الله ۽ سندس انھي اُمّي نبيء تي ايمان آڻيو جيڪو الله ۽ سندس حُڪمن کي مڃيندو آھي ۽ اُن جي تابعداري ڪريو ته مانَ اوھين سڌي واٽ لھو.
قُ لْ يَا أَيُّهَا ا ل نّ َا سُ إِنِّ ي رَ سُو لُ ا للَّ هِ إِلَيْكُمْ جَمِيعا ً ا لَّذِي لَهُ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ لاَ ۖ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ يُحْيِي وَيُمِي تُ فَآمِنُوا ۖ بِا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ ا ل نَّ بِيِّ ا لأُمِّ يِّ ا لَّذِي يُؤْمِنُ بِا للَّ هِ وَكَلِمَاتِهِ وَا تَّبِعُو هُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
Wa Min Q aw mi Mūsá 'Umm atun Yahdū na Bil-Ĥaq q i Wa Bihi Ya`dilū na
007-159 ۽ مُوسىٰ جي قوم مان ھڪڙي اھڙي ٽولي آھي جو (ماڻھن کي) سڌو رستو ڏيکاريندي آھي ۽ اُھي ان سان انصاف تي ھلندا آھن.
وَمِن ْ قَ وْ مِ مُوسَى أُمَّ ةٌ يَهْدُو نَ بِا لْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ
Wa Q aţ ţ a`nāhumu A th natay `Ash ra ta 'Asbāţ āan 'Umamāan ۚ Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Idh A stasq ā hu Q awmuhu~ 'Ani A đr ib Bi`aş ā ka A l-Ĥajara ۖ Fān bajasat Minhu A th natā `Ash ra ta `Aynāan ۖ Q ad `Alima Kullu 'Unā sin Mash ra bahum ۚ Wa Ž allalnā `Alayhimu A l-Gh amā ma Wa 'An zalnā `Alayhimu A l-Mann a Wa A s-Salwá ۖ Kulū Min Ţ ayyibā ti Mā Ra zaq nākum ۚ Wa Mā Ž alamūnā Wa Lakin Kānū 'An fusahum Yažlimū na
007-160 ۽ بني اسرائيلن مان ٻارھن پاڙا ٽوليون ڪري جدا ڪياسون، جڏھن موسىٰ کان سندس قوم پاڻي گھريو تڏھن ڏانھس وحي موڪليوسون ته پنھنجي لٺ پھڻ کي ھڻ، پوءِ (ھنيائين ته) اُن مان ٻارھن واھيون وھيون، بيشڪ سڀڪنھن ماڻھوءَ پنھنجي پاڻي ڀرڻ جي جاءِ ڄاتي ٿي، ۽ اسان مٿن ڪڪر جي ڇانو ڪئي ۽ مٿن مَن ۽ سَلۡوىٰ لاٿاسون، (۽ چيوسون ته) جيڪا اوھان جي سٺي روزي بڻائي اٿون تنھن مان کائو، ۽ اسان جو ڪُجھ نه وڃائون پر پاڻ کي نقصان ٿي لاٿائون.
وَقَ طَّ عْنَاهُمُ ا ثْنَتَيْ عَشْرَ ةَ أَسْبَاط اً أُمَما ً ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى إِذْ ا سْتَسْقَ ا هُ قَ وْمُهُ~ ُ أَنِ ا ضْ ر ِب بِعَصَ ا كَ ا لْحَجَرَ ۖ فَانْ بَجَسَتْ مِنْ هُ ا ثْنَتَا عَشْرَ ةَ عَيْنا ً ۖ قَ د ْ عَلِمَ كُلُّ أُنَا سٍ مَشْرَ بَهُمْ ۚ وَظَ لَّلْنَا عَلَيْهِمُ ا لْغَ مَا مَ وَأَن زَلْنَا عَلَيْهِمُ ا لْمَنّ َ وَا ل سَّلْوَى ۖ كُلُوا مِن ْ طَ يِّبَا تِ مَا رَ زَقْ نَاكُمْ ۚ وَمَا ظَ لَمُونَا وَلَكِن ْ كَانُو ا أَن فُسَهُمْ يَظْ لِمُونَ
Wa 'Idh Q ī la Lahumu A skunū Hadh ihi A l-Q aryata Wa Kulū Minhā Ĥay th u Sh i'tum Wa Q ūlū Ĥiţ ţ atun Wa A d kh ulū A l-Bā ba Sujjadāan Nagh fir Lakum Kh aţ ī 'ā tikum ۚ Sanazī du A l-Muĥsinī na
007-161 ۽ جڏھن انھن کي چيو ٿي ويو ته ھن ڳوٺ ۾ وڃي ٽڪو ۽ منجھانئس جتان وڻيو تتان کائو ۽ چؤ ته بخش (ڪر) ۽ دروازي کان سجدو ڪندڙ ٿي لنگھو ته اوھان کي اوھان جون خطائون بخشيون، ڀلارن کي وڌيڪ (چڱائي) ڏينداسون.
وَإِذْ قِ ي لَ لَهُمُ ا سْكُنُوا هَذِهِ ا لْقَ رْيَةَ وَكُلُوا مِنْ هَا حَيْ ثُ شِئْتُمْ وَقُ ولُوا حِطَّ ةٌ وَا د ْخُ لُوا ا لْبَا بَ سُجَّدا ً نَغْ فِر ْ لَكُمْ خَ ط ِي ئَ اتِكُمْ ۚ سَنَزِي دُ ا لْمُحْسِنِينَ
Fabaddala A l-Ladh ī na Ž alamū Minhum Q awlāan Gh ay ra A l-Ladh ī Q ī la Lahum Fa'arsalnā `Alayhim R ij zāan Mina A s-Samā 'i Bimā Kānū Yažlimū na
007-162 پوءِ انھن (بني اسرائيلن) مان جيڪي ظالم ھئا تن کي جيڪا ڳالھ چئي وئي سا انھن مٽائي ٻي ڳالھ چئي پوءِ مٿن آسمان کان انھيءَ سببان سزا موڪلي سون جو ظلم ٿي ڪيائون.
فَبَدَّلَ ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا مِنْ هُمْ قَ وْلاً غَ يْ رَ ا لَّذِي قِ ي لَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ ر ِجْ زا ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ بِمَا كَانُوا يَظْ لِمُونَ
Wa A s'alhum `Ani A l-Q aryati A llatī Kānat Ĥāđira ta A l-Baĥr i 'Idh Ya`dū na Fī A s-Sab ti 'Idh Ta'tīhim Ĥītānuhum Yaw ma Sab tihim Sh urra `āan Wa Yaw ma Lā Yasbitū na ۙ Lā Ta'tīhim ۚ Kadh ālika Nab lūhum Bimā Kānū Yafsuq ū na
007-163 ۽ (اي پيغمبر) کائن اُن ڳوٺ (جي حال) بابت پڇا ڪر جيڪو درياءَ جي ڪناري تي ھو، جڏھن (اُھي منع ھوندي) ڇنڇر (جي حُڪم) ۾ حُڪم عدولي ڪرڻ لڳا جڏھن انھن جون مَڇيون سندن ڇنڇر ڏينھن (پاڻي جي مٿان) سندن سامھون پڌريون ٿي اينديون ھيون ۽ جنھن ڏينھن ڇنڇر نه ڪندا ھئا تنھن ڏينھن (ٻاھر نه) اينديون ھيون، اھڙي طرح اُنھن کي انھي سببان پرکيوسون جو نافرماني ٿي ڪيائون.
وَاسْأَلْهُمْ عَنِ ا لْقَ رْيَةِ ا لَّتِي كَانَتْ حَاضِ رَ ةَ ا لْبَحْر ِ إِذْ يَعْدُو نَ فِي ا ل سَّبْ تِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْ مَ سَبْ تِهِمْ شُرَّ عا ً وَيَوْ مَ لاَ يَسْبِتُو نَ ۙ لاَ تَأْتِيهِمْ ۚ كَذَلِكَ نَبْ لُوهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُ ونَ
Wa 'Idh Q ālat 'Umm atun Minhum Lima Ta`ižū na Q awmāan ۙ A l-Lahu Muhlikuhum 'Aw Mu`adh dh ibuhum `Adh ābāan Sh adīdāan ۖ Q ālū Ma`dh ira tan 'Ilá Ra bbikum Wa La`allahum Yattaq ū na
007-164 ۽ جڏھن منجھائن ھڪ ٽوليء (نصيحت ڪندڙن کي) چيو ته اھڙي قوم کي اوھين ڇو نصيحت ڪندا آھيو جن کي الله ھلاڪ ڪندڙ آھي يا کين سخت عذاب ڪندڙ آھي؟ (تڏھن) چيائون ته (اسان جي نصيحت) اوھانجي پالڻھار وٽ عذر آھي ۽ مانَ اُھي ڊڄن.
وَإِذْ قَ الَتْ أُمَّ ةٌ مِنْ هُمْ لِمَ تَعِظُ و نَ قَ وْما ً ۙ ا للَّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابا ً شَدِيدا ً ۖ قَ الُوا مَعْذِرَ ة ً إِلَى رَ بِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُ ونَ
Falamm ā Nasū Mā Dh ukkirū Bihi~ 'An jaynā A l-Ladh ī na Yanhaw na `Ani A s-Sū 'i Wa 'Akh adh nā A l-Ladh ī na Ž alamū Bi`adh ā bin Ba'ī sin Bimā Kānū Yafsuq ū na
007-165 پوءِ جيڪا (نصيحت) ڏني وئي ھُين سا جنھن مھل وساريائون اُنھي مھل اُنھن ماڻھن کي بچايوسون جيڪي مدائي کان جھليندا ھُين ۽ ظالمن کي سخت عذاب سان انھيء ڪري پڪڙيوسون جو ھو بدڪار ھوا.
فَلَمَّ ا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ أَنْ جَيْنَا ا لَّذِي نَ يَنْ هَوْ نَ عَنِ ا ل سُّو ءِ وَأَخَ ذْنَا ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا بِعَذَا ب ٍ بَئِي س ٍ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُ ونَ
Falamm ā `Ataw `An Mā Nuhū `Anhu Q ulnā Lahum Kūnū Q ira datan Kh āsi'ī na
007-166 پوءِ جنھن کان جھليو ويو ھُين تنھن کان جڏھن حد کان لنگھي ويا ته چيوسون ته خوارٿيل ڀولڙا ٿيو.
فَلَمَّ ا عَتَوْا عَن ْ مَا نُهُوا عَنْ هُ قُ لْنَا لَهُمْ كُونُوا قِ رَ دَةً خَ اسِئِ ينَ
Wa 'Idh Ta'adh dh ana Ra bbuka Layab `ath ann a `Alayhim 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati Man Yasūmuhum Sū 'a A l-`Adh ā bi ۗ 'Inn a Ra bbaka Lasar ī `u A l-`Iq ā bi ۖ Wa 'Inn ahu Lagh afū ru n Ra ĥī mun
007-167 ۽ (ياد ڪر) جڏھن تنھنجي پالڻھار (يھودين کي) سُڌ ڏني ته (اُھو) مٿن قيامت تائين (اھڙو حاڪم) ضرور مقرر ڪندو جيڪو انھن کي بڇڙي سزا چکائيندو رھندو، ڇوته تنھنجو پالڻھار سَگھو سزا ڏيندڙ آھي، ۽ اُھو بخشڻھار مھربان (به) آھي.
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَ بُّكَ لَيَبْ عَثَنّ َ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ مَن ْ يَسُومُهُمْ سُو ءَ ا لْعَذَا بِ ۗ إِنّ َ رَ بَّكَ لَسَر ِي عُ ا لْعِقَ ا بِ ۖ وَإِنَّ هُ لَغَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa Q aţ ţ a`nāhum Fī A l-'Arđi 'Umamāan ۖ Minhumu A ş -Ş āliĥū na Wa Minhum Dū na Dh ālika ۖ Wa Balawnāhum Bil-Ĥasanā ti Wa A s-Sayyi'ā ti La`allahum Yarji`ū na
007-168 ۽ اُنھن (بني اسرائيلن) کي ملڪ ۾ ٽوليون ٽوليون ڪري ڇڙو ڇڙ ڪري ڇڏيوسون، منجھائن ڪي سُڌريل ۽ ڪي اَڻ سڌريل آھن، ۽ اُنھن کي سکن ۽ ڏکن سان پرکيوسون ته مانَ اُھي موٽن.
وَقَ طَّ عْنَاهُمْ فِي ا لأَرْضِ أُمَما ً ۖ مِنْ هُمُ ا ل صَّ الِحُو نَ وَمِنْ هُمْ دُو نَ ذَلِكَ ۖ وَبَلَوْنَاهُمْ بِا لْحَسَنَا تِ وَا ل سَّيِّئَا تِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Fakh alafa Min Ba`dihim Kh alfun Wa R ith ū A l-Kitā ba Ya'kh udh ū na `Ara đa Hādh ā A l-'Ad ná Wa Yaq ūlū na Sayugh faru Lanā Wa 'In Ya'tihim `Ara đun Mith luhu Ya'kh udh ū hu ۚ 'Alam Yu'ukh adh `Alayhim Mīth ā q u A l-Kitā bi 'An Lā Yaq ūlū `Alá A ll āhi 'Illā A l-Ĥaq q a Wa Dara sū Mā Fī hi Wa ۗ A d-Dā ru A l-'Ākh ira tu Kh ay ru n Lilladh ī na Yattaq ū na ۗ 'Afalā Ta`q ilū na
007-169 وري کائن پوءِ اھڙا بُڇڙا اُنھن جي جاڳھن تي ويٺا جو ڪتاب (توريت) جا (ڇڙا) وارث بڻيا ھن دنيا جو سامان اختيار ڪندا آھن ۽ چوندا آھن ته بخشبا سون، ۽ جيڪڏھن وٽن ڪو اھڙو سامان ايندو آھي ته (اُھي پشيمان نه ٿيندا آھن ۽) اُھو وٺندا رھندا آھن، کائن ڪتاب (توريت) ۾ ھي انجام نه ورتو ويو ھو ڇا ته سچ کانسواءِ الله تي ڪي به ڪين چون؟ ۽ جيڪي منجھس آھي سو پڙھيو به اٿن، ۽ آخرت جو مُلڪ اُنھن لاءِ ڀلو آھي جيڪي پرھيزگار آھن، پوءِ ڇونه سمجھندا آھيو؟
فَخَ لَفَ مِن ْ بَعْدِهِمْ خَ لْفٌ وَر ِثُوا ا لْكِتَا بَ يَأْخُ ذُو نَ عَرَ ضَ هَذَا ا لأَد ْنَى وَيَقُ ولُو نَ سَيُغْ فَرُ لَنَا وَإِن ْ يَأْتِهِمْ عَرَ ض ٌ مِثْلُهُ يَأْخُ ذُو هُ ۚ أَلَمْ يُؤْخَ ذْ عَلَيْهِمْ مِيثَا قُ ا لْكِتَا بِ أَن ْ لاَ يَقُ ولُوا عَلَى ا للَّ هِ إِلاَّ ا لْحَقَّ وَدَرَ سُوا مَا فِي هِ ۗ وَا ل دَّا رُ ا لآخِ رَ ةُ خَ يْ رٌ لِلَّذِي نَ يَتَّقُ و نَ ۗ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Wa A l-Ladh ī na Yumassikū na Bil-Kitā bi Wa 'Aq āmū A ş -Ş alāata 'Inn ā Lā Nuđī `u 'Aj ra A l-Muş liĥī na
007-170 ۽ جيڪي ڪتاب کي مُحڪم وٺن ٿا ۽ نماز پڙھن ٿا، (اھڙن) نيڪن جو اجر اسين نه وڃائيندا آھيون.
وَالَّذِي نَ يُمَسِّكُو نَ بِا لْكِتَا بِ وَأَقَ امُوا ا ل صَّ لاَةَ إِنَّ ا لاَ نُضِ ي عُ أَجْ رَ ا لْمُصْ لِحِينَ
Wa 'Idh Nataq nā A l-Jabala Fawq ahum Ka'ann ahu Ž ullatun Wa Ž ann ū 'Ann ahu Wāq i`un Bihim Kh udh ū Mā 'Ātaynākum Biq ūwatin Wa A dh kurū Mā Fī hi La`allakum Tattaq ū na
007-171 ۽ (ياد ڪر) جڏھن انھن جي مٿان جبل کي ٽنگيوسون ڄڻ ته اُھو ڇٽي ھو۽ ڀانيائون ته اُھو مٿن ڪرندو، (کين چيوسون ته) جيڪي اسان اوھان کي ڏنو آھي سو مُحڪم ڪري وٺو ۽ جيڪي منجھس آھي سو ياد ڪندا رھو ته مانَ اوھين (عذاب کان) بچو.
وَإِذْ نَتَقْ نَا ا لْجَبَلَ فَوْقَ هُمْ كَأَنَّ هُ ظُ لَّةٌ وَظَ نُّ و ا أَنَّ هُ وَاقِ عٌ بِهِمْ خُ ذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُ وَّةٍ وَا ذْكُرُوا مَا فِي هِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُ ونَ
Wa 'Idh 'Akh adh a Ra bbuka Min Banī 'Ādama Min Ž uhūr ihim Dh urr īyatahum Wa 'Ash /hadahum `Alá 'An fusihim 'Alastu Bira bbikum ۖ Q ālū Balá ۛ Sh ahid nā ۛ 'An Taq ūlū Yaw ma A l-Q iyāmati 'Inn ā Kunn ā `An Hādh ā Gh āfilī na
007-172 ۽ (اي پيغمبر ياد ڪر) جڏھن تنھنجي پالڻھار آدم جي اولاد مان (يعني) پٺين مان سندن اولاد کي پيدا ڪيو ۽ سندن وجود کي مٿن شاھد ڪيائين، (۽ پڇيائين) ته (آءٌ) اوھانجو پالڻھار نه آھيان ڇا؟ چيائون ته ھائو (آھين)، گواہ ٿيا آھيون، (اھا گواھي ھن لاءِ وٺڻي ھئي) ته متان قيامت جي ڏينھن چئو ته اسين ھن (ڳالھ) کان بي خبر ھئاسون.
وَإِذْ أَخَ ذَ رَ بُّكَ مِن ْ بَنِي آدَمَ مِن ْ ظُ هُور ِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَن فُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَ بِّكُمْ ۖ قَ الُوا بَلَى ۛ شَهِد ْنَا ۛ أَن ْ تَقُ ولُوا يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ إِنَّ ا كُنَّ ا عَن ْ هَذَا غَ افِلِينَ
'Aw Taq ūlū 'Inn amā 'Ash ra ka 'Ābā 'uunā Min Q ab lu Wa Kunn ā Dh urr īyatan Min Ba`dihim ۖ 'Afatuhlikunā Bimā Fa`ala A l-Mub ţ ilū na
007-173 يا متان چئو ته اڳئي شرڪ اسان جي ابن ڏاڏن ڪيو ھو ۽ اسين کائن پوءِ اولاد ھئاسون، تنھنڪري جيڪي بيھودن ڪيو تنھن سببان اسان کي ڇو ٿو ھلاڪ ڪرين؟
أَوْ تَقُ ولُو ا إِنَّ مَا أَشْرَ كَ آبَا ؤُنَا مِن ْ قَ بْ لُ وَكُنَّ ا ذُرِّيَّة ً مِن ْ بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ا لْمُبْ طِ لُونَ
Wa Kadh alika Nufaş ş ilu A l-'Āyā ti Wa La`allahum Yarji`ū na
007-174 ۽ اھڙي طرح اسين آيتون کليل طرح بيان ڪندا آھيون ته مانَ اُھي موٽن.
وَكَذَلِكَ نُفَصِّ لُ ا لآيَا تِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Wa A tlu `Alayhim Naba'a A l-Ladh ī 'Ātaynā hu 'Āyātinā Fān salakh a Minhā Fa'atba`ahu A sh -Sh ayţ ā nu Fakā na Mina A l-Gh āwī na
007-175 ۽ (اي پيغمبر) تون اُن (ماڻھو) جو قصو کين پڙھي ٻڌاءِ جنھن کي پنھنجين آيتن جو علم ڏنوھوسون (اُھو) اُن (آيتن جي علم) مان نڪتو پوءِ شيطان سندس پُٺيان لڳو پوءِ (اُھو) گمراھن مان ٿيو.
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ا لَّذِي آتَيْنَا هُ آيَاتِنَا فَان سَلَخَ مِنْ هَا فَأَتْبَعَهُ ا ل شَّيْطَ ا نُ فَكَا نَ مِنَ ا لْغَ اوِينَ
Wa Law Sh i'nā Lara fa`nā hu Bihā Wa Lakinn ahu~ 'Akh lada 'Ilá A l-'Arđi Wa A ttaba`a Hawā hu ۚ Famath aluhu Kamath ali A l-Kalbi 'In Taĥmil `Alay hi Yalhath 'Aw Tatru k/hu Yalhath ۚ Dh ālika Math alu A l-Q aw mi A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā ۚ Fāq ş uş i A l-Q aş aş a La`allahum Yatafakkarū na
007-176 ۽ جيڪڏھن گھرون ھا ته کيس انھن (آيتن) سان ضرور مٿاھون ڪريون ھا پر ھُن (ھيٺ) زمين ڏانھن لاڙو ڪيو ۽ پنھنجن سڌن پٺيان لڳو،پوءِ سندس مثال ڪُتي جي مثال وانگر ٿيو، (جو) جيڪڏھن (تون) مٿس (ڪا شيء) اولارين ته سھڪي يا جي ڇڏي ڏئين ته (به) سھڪي، اھو انھي قوم جو مثال آھي جن اسان جي آيتن کي ڪُوڙ ڄاتو، پوءِ (اي پيغمبر انھن کي) اِھا نصيحت پڙھي ٻڌاءِ ته مانَ اُھي سوچ ڪن.
وَلَوْ شِئْنَا لَرَ فَعْنَا هُ بِهَا وَلَكِنَّ هُ~ ُ أَخْ لَدَ إِلَى ا لأَرْضِ وَا تَّبَعَ هَوَا هُ ۚ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ ا لْكَلْبِ إِن ْ تَحْمِلْ عَلَيْ هِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ۚ ذَلِكَ مَثَلُ ا لْقَ وْ مِ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ فَاقْ صُ صِ ا لْقَ صَ صَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ
Sā 'a Math alāan A l-Q aw mu A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Wa 'An fusahum Kānū Yažlimū na
007-177 جن ماڻھن اسان جي آيتن کي ڪوڙ ڄاتو تن جو حال بڇڙو آھي ۽ اُنھن پاڻ تي ئي ظلم ڪيو.
سَا ءَ مَثَلا ً ا لْقَ وْ مُ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَأَن فُسَهُمْ كَانُوا يَظْ لِمُونَ
Man Yahdi A ll ā hu Fahuwa A l-Muhtadī ۖ Wa Man Yuđlil Fa'ūlā 'ika Humu A l-Kh āsirū na
007-178 جنھن کي الله ھدايت ڪئي سو ھدايت وارو آھي، ۽ جنھن کي ڀلايائين سي ئي ڇيئي وارا آھن.
مَن ْ يَهْدِ ا للَّ هُ فَهُوَ ا لْمُهْتَدِي ۖ وَمَن ْ يُضْ لِلْ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْخَ اسِرُونَ
Wa Laq ad Dh ara 'nā Lijahann ama Kath īr āan Mina A l-Jinn i Wa A l-'In si ۖ Lahum Q ulū bun Lā Yafq ahū na Bihā Wa Lahum 'A`yunun Lā Yub ş irū na Bihā Wa Lahum 'Ādh ā nun Lā Yasma`ū na Bihā ۚ 'Ūlā 'ika Kāl'an`ā mi Bal Hum 'Ađallu ۚ 'Ūlā 'ika Humu A l-Gh āfilū na
007-179 ۽ بيشڪ دوزخ لاءِ جنن ۽ ماڻھن مان گھڻا پيدا ڪيا اٿون، انھن جو اھڙيون دليون آھن جو انھن سان (الله جو حُڪم) نه سمجھندا آھن، ۽ اُنھن جون اھڙيون اکيون آھن جو اُنھن سان (حقانيت) ڏسي نه سگھندا آھن، ۽ اُنھن جا اھڙا ڪن آھن جو انھن سان (حق کي) ٻڌي نه سگھندا آھن، اھي ڍورن وانگر آھن بلڪ اُنھن کان وڌيڪ گمراہ آھن، اُھي ئي غافل آھن.
وَلَقَ د ْ ذَرَ أْنَا لِجَهَنَّ مَ كَثِير ا ً مِنَ ا لْجِنّ ِ وَا لإِن سِ ۖ لَهُمْ قُ لُو ب ٌ لاَ يَفْقَ هُو نَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُن ٌ لاَ يُبْ صِ رُو نَ بِهَا وَلَهُمْ آذَا ن ٌ لاَ يَسْمَعُو نَ بِهَا ۚ أُ وْلَا ئِكَ كَالأَنعَا مِ بَلْ هُمْ أَضَ لُّ ۚ أُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْغَ افِلُونَ
Wa Lill ā h A l-'Asmā 'u A l-Ĥusná Fād `ū hu Bihā ۖ Wa Dh arū A l-Ladh ī na Yulĥidū na Fī 'Asmā 'ihi ۚ Sayuj zaw na Mā Kānū Ya`malū na
007-180 ۽ الله جا چڱا نالا آھن انھن نالن سان کيس سڏيو، ۽ جيڪي سندس نالن ۾ ڏنگائي ھلندا آھن تن کي ڇڏي ڏيو، (۽) جيڪي ڪندا آھن تنھنجي سگھو سزا ڏبين.
وَلِلَّهِ ا لأَسْمَا ءُ ا لْحُسْنَى فَاد ْعُو هُ بِهَا ۖ وَذَرُوا ا لَّذِي نَ يُلْحِدُو نَ فِي أَسْمَا ئِهِ ۚ سَيُجْ زَوْ نَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa Mimm an Kh alaq nā 'Umm atun Yahdū na Bil-Ĥaq q i Wa Bihi Ya`dilū na
007-181 ۽ جيڪي اسان پيدا ڪيا آھن تن مان ھڪ ٽولي آھي جا سچي (دين) جو رستو ڏيکاريندي آھي ۽ اُن (دين) سان انصاف ڪندا آھن.
وَمِمَّ ن ْ خَ لَقْ نَا أُمَّ ةٌ يَهْدُو نَ بِا لْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ
Wa A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā Sanastad r ijuhum Min Ĥay th u Lā Ya`lamū na
007-182 ۽ جن اسان جي آيتن کي ڪوڙ ڄاتو تن کي سگھو وڌائي وڌائي (اُتاھون) سزا ڏينداسون جتان ڄاڻندا ئي نه.
وَالَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَد ْر ِجُهُمْ مِن ْ حَيْ ثُ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa 'Um lī Lahum ۚ 'Inn a Kaydī Matī nun
007-183 ۽ اُنھن کي مُھلت ڏيندس، ڇوته اسان جي رٿ پڪي آھي.
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنّ َ كَيْدِي مَتِينٌ
'Awalam Yatafakkarū ۗ Mā Biş āĥibihim Min Jinn atin ۚ 'In Huwa 'Illā Nadh ī r un Mubī nun
007-184 (اُھي) ڌيان نه ڪندا آھن ڇا ته سندن سنگتي (ﷴ ﷺ) کي ڪا چريائي ڪانه آھي، اُھو ته رڳو پڌرو ڊيڄاريندڙ آھي.
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا ۗ مَا بِصَ احِبِهِمْ مِن ْ جِنَّ ةٍ ۚ إِن ْ هُوَ إِلاَّ نَذِي رٌ مُبِينٌ
'Awalam Yan žurū Fī Malakū ti A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Kh alaq a A ll āhu Min Sh ay 'in Wa 'An `Asá 'An Yakū na Q adi A q tara ba 'Ajaluhum ۖ Fabi'ay yi Ĥadīth in Ba`dahu Yu'uminū na
007-185 آسمانن ۽ زمين جي بادشاھيءَ (۾) ۽ الله ھر جنس مان جيڪي پيدا ڪيو آھي تنھن ۾ نه نھاريندا آھن ڇا؟ ۽ ته متان سندن (موت جي) ٺھرايل مُدّت پوري ٿيڻ تي ھجي، پوءِ قرآن پڄاڻا ڪھڙي ڳالھ تي ايمان آڻيندا.
أَوَلَمْ يَن ظُ رُوا فِي مَلَكُو تِ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا خَ لَقَ ا للَّ هُ مِن ْ شَيْ ءٍ وَأَن ْ عَسَى أَن ْ يَكُو نَ قَ دِ ا قْ تَرَ بَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِي ث ٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ
Man Yuđlili A ll ā hu Falā Hādiya Lahu ۚ Wa Yadh aru hum Fī Ţ ugh yānihim Ya`mahū na
007-186 جنھن کي الله گمراہ ڪندو آھي تنھن کي ڪو ھدايت ڪرڻ وارو ڪونھي، ۽ الله اُنھن کي سندن گمراھيءَ ۾ حيران ٿيل ڇڏي ڏيندو آھي.
مَن ْ يُضْ لِلِ ا للَّ هُ فَلاَ هَادِيَ لَهُ ۚ وَيَذَرُهُمْ فِي طُ غْ يَانِهِمْ يَعْمَهُونَ
Yas'alūnaka `Ani A s-Sā`ati 'Ayyā na Mursāhā ۖ Q ul 'Inn amā `Ilmuhā `In da Ra bbī ۖ Lā Yujallīhā Liwaq tihā 'Illā Huwa ۚ Th aq ulat Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۚ Lā Ta'tīkum 'Illā Bagh tatan ۗ Yas'alūnaka Ka'ann aka Ĥafī yun `Anhā ۖ Q ul 'Inn amā `Ilmuhā `In da A ll āhi Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Ya`lamū na
007-187 (اي پيغمبر) توکان قيامت بابت پُڇن ٿا ته ڪھڙي مھل اچڻي آھي؟ چؤ ته انھيء جي خبر رڳو منھنجي پالڻھار وٽ آھي، الله کانسواءِ کيس سندس وقت تي ڪو پڌرو نه ڪندو، (اُنجي اچڻ جي مھل جي ڄاڻپ) آسمانن ۽ زمين ۾ ڳري ٿي آھي (يعني ڪو سمجھي نه ٿو سگھي)، اُھا ته اوھان وٽ اوچتو ئي ايندي، (اي پيغمبر) توکان (ائين) پڇن ٿا جو ڄڻڪ تون اُنھن جو کوٽيندڙ (يعني جاچي معلوم ڪندڙ) آھين، چؤ ته اُن جي خبر الله کانسواءِ ٻئي ڪنھن وٽ نه آھي پرگھڻا ماڻھو نه ڄاڻندا آھن.
يَسْأَلُونَكَ عَنِ ا ل سَّاعَةِ أَيَّا نَ مُرْسَاهَا ۖ قُ لْ إِنَّ مَا عِلْمُهَا عِنْ دَ رَ بِّي ۖ لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْ تِهَا إِلاَّ هُوَ ۚ ثَقُ لَتْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۚ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْ تَة ً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّ كَ حَفِيٌّ عَنْ هَا ۖ قُ لْ إِنَّ مَا عِلْمُهَا عِنْ دَ ا للَّ هِ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَعْلَمُونَ
Q ul Lā 'Am liku Linafsī Naf`āan Wa Lā Đ arrā an 'Illā Mā Sh ā 'a A ll āhu ۚ Wa Law Kun tu 'A`lamu A l-Gh ay ba Lāstakth artu Mina A l-Kh ay r i Wa Mā Massaniya A s-Sū 'u ۚ 'In 'Anā 'Illā Nadh ī r un Wa Bash ī r un Liq aw min Yu'uminū na
007-188 چؤ ته الله جي گھُر ڌاران آءٌ پاڻ کي نڪي فائدو ۽ نڪي نقصان پھچائي سگھان ٿو، ۽ جيڪڏھن ڳُجھ ڄاڻان ھا ته گھڻيون چڱايون گڏ ڪريان ھا، ۽ مون کي ڪو ڏک نه پھچي ھا، آءٌ ته قوم مؤمنن لاءِ رڳو ڊيڄاريندڙ ۽ خوشخبري ڏيندڙ (پيغمبر) آھيان.
قُ لْ لاَ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعا ً وَلاَ ضَ رّا ً إِلاَّ مَا شَا ءَ ا للَّ هُ ۚ وَلَوْ كُن تُ أَعْلَمُ ا لْغَ يْ بَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ ا لْخَ يْ ر ِ وَمَا مَسَّنِيَ ا ل سُّو ءُ ۚ إِن ْ أَنَا إِلاَّ نَذِي رٌ وَبَشِي رٌ لِقَ وْ مٍ يُؤْمِنُونَ
Huwa A l-Ladh ī Kh alaq akum Min Nafsin Wāĥidatin Wa Ja`ala Minhā Zawjahā Liyaskuna 'Ilayhā ۖ Falamm ā Tagh ash sh āhā Ĥamalat Ĥam lāan Kh afīfāan Famarra t Bihi ۖ Falamm ā 'Ath q alat Da`awā A l-Laha Ra bbahumā La'in 'Ātaytanā Ş āliĥāan Lanakūnann a Mina A sh -Sh ākir ī na
007-189 اُھو (الله) آھي جنھن اوھان کي ھڪ وجود مان بڻايو ۽ منجھانئس سندس زال ھن لاءِ بڻايائين ته ساڻس آرام وٺي، پوءِ جنھن مھل (اُھو) گڏ ٿيندو آھي ته اُھا ھلڪي بار سان ڳورھاري ٿيندي آھي ۽ اُن سان گھمندي رھندي آھي، وري جنھن مھل ڏاڍي ڳري ٿيندي آھي (تنھن مھل) ٻئي پنھنجي پالڻھار کي سڏيندا آھن (ته قسم آھي) ته جيڪڏھن اسان کي صحيح سالم ٻار ڏيندين ته ضرور شڪر ڪندڙن مان ٿينداسون.
هُوَ ا لَّذِي خَ لَقَ كُمْ مِن ْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْ هَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا ۖ فَلَمَّ ا تَغَ شَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَ فِيفا ً فَمَرَّ تْ بِهِ ۖ فَلَمَّ ا أَثْقَ لَتْ دَعَوَا ا للَّ هَ رَ بَّهُمَا لَئِن ْ آتَيْتَنَا صَ الِحا ً لَنَكُونَنّ َ مِنَ ا ل شَّاكِر ِينَ
Falamm ā 'Ātāhumā Ş āliĥāan Ja`alā Lahu Sh ura kā 'a Fīmā 'Ātāhumā ۚ Fata`ālá A ll āhu `Amm ā Yush r ikū na
007-190 پوءِ جنھن مھل انھن کي صحيح سالم ٻار ڏيندو آھي (ته) جيڪي اُنھن کي ڏنائين تنھن ۾ الله سان شريڪ مقرر ڪندا آھن، ۽ جنھن شيء کي الله سان شريڪ بڻائيندا آھن تنھن کان الله جو شان مٿاھون آھي.
فَلَمَّ ا آتَاهُمَا صَ الِحا ً جَعَلاَ لَهُ شُرَ كَا ءَ فِيمَا آتَاهُمَا ۚ فَتَعَالَى ا للَّ هُ عَمَّ ا يُشْر ِكُونَ
'Ayush r ikū na Mā Lā Yakh luq u Sh ay'ā an Wa Hum Yukh laq ū na
007-191 (ھي مشرڪ) اھڙن کي ڇو ٿا شريڪ بڻائين جي ڪجھ بڻائي نه سگھندا آھن ۽ اُھي پاڻ خلقيل آھن.
أَيُشْر ِكُو نَ مَا لاَ يَخْ لُقُ شَيْ ئا ً وَهُمْ يُخْ لَقُ ونَ
Wa Lā Yastaţ ī`ū na Lahum Naş rā an Wa Lā 'An fusahum Yan ş urū na
007-192 ۽ نڪي انھن کي ڪا مدد ڏيئي سگھندا آھن ۽ نڪي پاڻ کي (ئي) مدد ڏيئي سگھندا آھن.
وَلاَ يَسْتَطِ يعُو نَ لَهُمْ نَصْ را ً وَلاَ أَن فُسَهُمْ يَن صُ رُونَ
Wa 'In Tad `ūhum 'Ilá A l-Hudá Lā Yattabi`ūkum ۚ Sawā 'un `Alaykum 'Ada`awtumūhum 'Am 'An tum Ş āmitū na
007-193 ۽ (ايپيغمبر) جيڪڏھن اُنھن کي ھدايت ڏانھن سڏيندؤ ته اوھان جي تابعداري نه ڪندا، اوھان تي ھڪ جھڙو آھي ته انھن کي سڏيو يا اوھين ماٺ ڪريو.
وَإِن ْ تَد ْعُوهُمْ إِلَى ا لْهُدَى لاَ يَتَّبِعُوكُمْ ۚ سَوَا ءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْ تُمْ صَ امِتُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Tad `ū na Min Dū ni A ll ā hi `Ibā dun 'Am th ālukum ۖ Fād `ūhum Falyastajībū Lakum 'In Kun tum Ş ādiq ī na
007-194 الله کان سواءِ جن کي سڏيندا آھيو سي اوھان جھڙا ئي ٻانھا آھن تنھنڪري جيڪڏھن (اوھين) سچا آھيو ته انھن کي سڏيو ته ڀلي اوھان کي ورندي ڏين.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ تَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ عِبَا دٌ أَمْثَالُكُمْ ۖ فَاد ْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
'Alahum 'Arjulun Yam sh ū na Bihā ۖ 'Am Lahum 'Ay din Yab ţ ish ū na Bihā ۖ 'Am Lahum 'A`yunun Yub ş irū na Bihā ۖ 'Am Lahum 'Ādh ā nun Yasma`ū na Bihā ۗ Q uli A d `ū Sh ura kā 'akum Th umm a Kīdū ni Falā Tun žirū ni
007-195 اُنھن (بتن) کي ڪي پير آھن ڇا جن سان گھمندا آھن، يا انھن کي ڪي ھٿ آھن ڇا جن سان وٺندا آھن، يا انھن کي ڪي اکيون آھن ڇا جن سان ڏسندا آھن، يا اُنھن کي ڪي ڪن آھن ڇا جن سان ٻڌندا آھن؟ چؤ ته (اوھين) پنھنجن بتن کي سڏيو پوءِ مون لاءِ جيڪا رٿ اچيو سا رٿيو ۽ مون کي مُھلت نه ڏيو.
أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُو نَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَيْ دٍ يَبْ طِ شُو نَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْ صِ رُو نَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ آذَا نٌ يَسْمَعُو نَ بِهَا ۗ قُ لِ ا د ْعُوا شُرَ كَا ءَكُمْ ثُمّ َ كِيدُو نِ فَلاَ تُن ظِ رُونِ
'Inn a Walīyiya A ll āhu A l-Ladh ī Nazzala A l-Kitā ba ۖ Wa Huwa Yatawallá A ş -Ş āliĥī na
007-196 بيشڪ منھنجو مددگار اُھو الله آھي جنھن ڪتاب نازل ڪيو، ۽ اُھو نيڪن کي مدد ڏيندو آھي.
إِنّ َ وَلِيِّيَ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَزَّلَ ا لْكِتَا بَ ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى ا ل صَّ الِحِينَ
Wa A l-Ladh ī na Tad `ū na Min Dūnihi Lā Yastaţ ī`ū na Naş ra kum Wa Lā 'An fusahum Yan ş urū na
007-197 ۽ ان (الله) کان سواءِ جن کي سڏيندا آھيو سي اوھان کي ڪا مدد ڏيئي نه سگھندا آھن ۽ نڪي پاڻ کي مدد ڏيئي سگھندا آھن.
وَالَّذِي نَ تَد ْعُو نَ مِن ْ دُونِهِ لاَ يَسْتَطِ يعُو نَ نَصْ رَ كُمْ وَلاَ أَن فُسَهُمْ يَن صُ رُونَ
Wa 'In Tad `ūhum 'Ilá A l-Hudá Lā Yasma`ū ۖ Wa Tarā hum Yan žurū na 'Ilay ka Wa Hum Lā Yub ş irū na
007-198 ۽ جيڪڏھن اوھين انھن کي ھدايت ڏانھن سڏيو ته ڪين ٻڌندا، کين ڏسندو آھين (ته ڄڻ) ته توڏانھن تڪين ٿا مگر اُھي ڏسندا ئي نه آھن.
وَإِن ْ تَد ْعُوهُمْ إِلَى ا لْهُدَى لاَ يَسْمَعُوا ۖ وَتَرَ اهُمْ يَن ظُ رُو نَ إِلَيْ كَ وَهُمْ لاَ يُبْ صِ رُونَ
Kh udh i A l-`Afwa Wa 'Mur Bil-`Urfi Wa 'A`r iđ `Ani A l-Jāhilī na
007-199 (اي پيغمبر) معافي ڏيڻ جي عادت ڪر ۽ چڱي ڪم ڪرڻ جو حُڪم ڪر ۽ جاھلن کان منھن موڙ.
خُ ذِ ا لْعَفْوَ وَأْمُرْ بِا لْعُرْفِ وَأَعْر ِضْ عَنِ ا لْجَاهِلِينَ
Wa 'Imm ā Yan zagh ann aka Mina A sh -Sh ayţ ā ni Nazgh un Fāsta`idh Bill āhi~ ۚ 'Inn ahu Samī `un `Alī mun
007-200 ۽ جيڪڏھن توکي شيطان کان ڪووسوسو پوي ته الله کان پناھ گھر، بيشڪ اُھو ٻُڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
وَإِمَّ ا يَن زَغَ نَّ كَ مِنَ ا ل شَّيْطَ ا نِ نَزْغ ٌ فَاسْتَعِذْ بِا للَّ هِ ۚ إِنَّ هُ سَمِي عٌ عَلِيمٌ
'Inn a A l-Ladh ī na A ttaq aw 'Idh ā Massahum Ţ ā 'ifun Mina A sh -Sh ayţ ā ni Tadh akkarū Fa'idh ā Hum Mub ş irū na
007-201 جيڪي پرھيزگار آھن تن کي جڏھن شيطان کان ڪو وسوسو پھچندو آھي تڏھن الله کي ياد ڪندا آھن پوءِ اُھي اُنھيءَ ئي مھل ڏسندڙ ٿيندا آھن.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ ا تَّقَ وْا إِذَا مَسَّهُمْ طَ ا ئِفٌ مِنَ ا ل شَّيْطَ ا نِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْ صِ رُونَ
Wa 'Ikh wānuhum Yamuddūnahum Fī A l-Gh ay yi Th umm a Lā Yuq ş irū na
007-202 ۽ اُنھن (شيطانن) جا ڀائر کين گمراھيءَ ۾ ڇڪيندا آھن وري نه گھٽائيندا آھن.
وَإِخْ وَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي ا لغَ يِّ ثُمّ َ لاَ يُقْ صِ رُونَ
Wa 'Idh ā Lam Ta'tihim Bi'āyatin Q ālū Lawlā A j tabaytahā ۚ Q ul 'Inn amā 'Attabi`u Mā Yūĥá 'Ilay ya Min Ra bbī ۚ Hādh ā Baş ā 'ir u Min Ra bbikum Wa Hudan Wa Ra ĥmatun Liq aw min Yu'uminū na
007-203 ۽ (اي پيغمبر) جڏھن وٽن ڪا آيت نه آڻيندو آھين (ته) چوندا آھن ته (پاڻون) ڇونه ٺاھيندو آھين؟ چؤ ته جيڪي مون ڏانھن پنھنجي پالڻھار جو وحي ٿيندو آھي تنھن کانسواءِ (ڪنھن جي) تابعداري نه ڪندو آھيان، ھي (قرآن) اسانجي پالڻھار وٽان سوجھرو ۽ ھدايت ۽ ٻاجھ انھيءَ قوم لاءِ آھي جي مڃيندي آھي.
وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قَ الُوا لَوْلاَ ا جْ تَبَيْتَهَا ۚ قُ لْ إِنَّ مَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَى إِلَيَّ مِن ْ رَ بِّي ۚ هَذَا بَصَ ا ئِر ُ مِن ْ رَ بِّكُمْ وَهُد ى ً وَرَ حْمَة ٌ لِقَ وْ مٍ يُؤْمِنُونَ
Wa 'Idh ā Q ur i'a A l-Q ur'ā nu Fāstami`ū Lahu Wa 'An ş itū La`allakum Turĥamū na
007-204 ۽ جڏھن قرآن پڙھيو وڃي (ته) اُھو ڪن ڏيئي ٻڌو ۽ چُپ ڪريو مانَ ٻاجھ ڪيا وڃو.
وَإِذَا قُ ر ِئَ ا لْقُ رْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَن صِ تُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Wa A dh kur Ra bbaka Fī Nafsika Tađarru `āan Wa Kh īfatan Wa Dū na A l-Jahr i Mina A l-Q aw li Bil-Gh udū wi Wa A l-'Āş ā li Wa Lā Takun Mina A l-Gh āfilī na
007-205 ۽ پنھنجي پالڻھار کي پنھنجي دل ۾ عاجزيءَ ۽ ڀو سان وڏي آواز ڌاران صبح ۽ سانجھيءَ جو ياد ڪر ۽ غافلن مان نه ھُج.
وَاذْكُرْ رَ بَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَ رُّعا ً وَخِ يفَة ً وَدُو نَ ا لْجَهْر ِ مِنَ ا لْقَ وْ لِ بِا لْغُ دُوِّ وَا لآصَ ا لِ وَلاَ تَكُن ْ مِنَ ا لْغَ افِلِينَ
'Inn a A l-Ladh ī na `In da Ra bbika Lā Yastakbirū na `An `Ibādatihi Wa Yusabbiĥūnahu Wa Lahu Yasjudū na
007-206 تحقيق جيڪي تنھنجي پالڻھار وٽ (ويجھا) آھن (سي) سندس عبادت کان وڏائي نه ڪندا آھن ۽ ان جي پاڪائي بيان ڪندا آھن ۽ ان کي سجدو ڪندا آھن.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ عِنْ دَ رَ بِّكَ لاَ يَسْتَكْبِرُو نَ عَن ْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ