Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Yā 'Ayyuhā A n -Nā su A q ū Ra bbakumu A l-Ladh ī Kh q akum Min Nafsin Wāĥidatin Wa Kh q a Minhā Zawjahā Wa Bath th a Minhumā R ijālāan Kath īr āan Wa Nisā 'an ۚ Wa A q ū A ll aha A l-Ladh ī Tasā 'alū na Bihi Wa A l-'Arĥā ma ۚ 'Inn a A ll āha Kā na `Alaykum Ra q ībāan
004-001 اي ماڻھؤ اوھين اُنھيءَ پنھنجي پالڻھار کان ڊڄو جنھن اوھان کي ھڪ جِيءَ (آدم) مان پيدا ڪيو ۽ منجھانئس سندس زال پيدا ڪيائين ۽ اُنھن مان گھڻا مڙس ۽ زالون پکيڙيائين، ۽ اُنھيءَ الله کان ڊڄو جنھن (جي نالي) سان (پاڻ ۾) ھڪ ٻئي کان گھرندا آھيو ۽ مائٽي (ڇنڻ) کان (به ڊڄو)، ڇوته الله اوھان تي نگھبان آھي.
يَا أَيُّهَا ا ل نّ َا سُ ا قُ وا رَ بَّكُمُ ا لَّذِي خَ لَقَ كُمْ مِن ْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَ لَقَ مِنْ هَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْ هُمَا ر ِجَالا ً كَثِير ا ً وَنِسَا ء ً ۚ وَا قُ وا ا للَّ هَ ا لَّذِي تَسَا ءَلُو نَ بِهِ وَا لأَرْحَا مَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَلَيْكُمْ رَ قِ يباً
Wa 'Ātū A l-Yatām á 'Am wālahum ۖ Wa Lā Tatabaddalū A l-Kh th a Biţ -Ţ ayyibi ۖ Wa Lā Ta'kulū 'Am wālahum 'Ilá 'Am wālikum ۚ 'Inn ahu Kā na Ĥūbāan Kabīr āan
004-002 ۽ يتيمن کي سندن مال ڏيو ۽ سٺي شيءِ کي بڇڙيءَ شيءِ سان نه مٽايو، ۽ اُنھن (يتيمن) جو مال پنھنجن مالن سان (گڏي) نه کائو، ڇوته اُھو وڏو ڏوہ آھي.
وَآتُوا ا لْيَتَامَى أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلاَ تَتَبَدَّلُوا ا لْخَ بِي ثَ بِا ل طَّ يِّبِ ۖ وَلاَ تَأْكُلُو ا أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ حُوبا ً كَبِير اً
Wa 'In Kh m 'Allā Tuq ţ ū Fī A l-Yatām á Fān kiĥū Mā Ţ ā ba Lakum Mina A n -Nisā ' Math ná Wa Th ulāth a Wa Ru bā `a ۖ Fa'in Kh m 'Allā Ta`dilū Fawāĥidatan 'Aw Mā Malakat 'Aymānukum ۚ Dh ālika 'Ad ná 'Allā Ta`ūlū
004-003 ۽ جيڪڏھن ڊڄو ته يتيمن ڇوڪرين (جي نڪاح ڪرڻ) ۾ عدل نه ڪندؤ ته (ٻـين) زالن مان جيڪياوھان کي وڻن سي ٻه ٻه ۽ ٽي ٽي ۽ چار چار پرڻيو، پوءِ جيڪڏھن ڊٺو ٿا ته اوھان کان انصاف ٿي نه سگھندو ته ھڪ (پرڻيو) يا اوھان جا ھٿ جنھن جا مالڪ ٿيا (سا ٻانھي رکو) اِھو ھن کي ويجھو آھي ته ڏاڍائي نه ڪريو.
وَإِن ْ خِ فْتُمْ أَلاَّ تُقْ سِطُ وا فِي ا لْيَتَامَى فَان كِحُوا مَا طَ ا بَ لَكُمْ مِنَ ا ل نِسَا ء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَا عَ ۖ فَإِن ْ خِ فْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَلِكَ أَد ْنَى أَلاَّ تَعُولُوا
Wa 'Ātū A n -Nisā ' Ş aduq ātihinn a Niĥlatan ۚ Fa'in Ţ ib na Lakum `An Sh ay 'in Minhu Nafsāan Fakulū hu Hanī 'ā an Mar ī 'ā an
004-004 ۽ زالن کي سندن ٺھرايل ڪابين خوشيءَ سان ڏيو، پوءِ جيڪڏھن اوھان کي پاڻ خوشيءَ سان اُنھيءَ مان ڪجھ ڇڏين ته اُھا سُھائيندڙ وڻندڙ ڪري کائو.
وَآتُوا ا ل نِسَا ء صَ دُقَ اتِهِنّ َ نِحْلَة ً ۚ فَإِن ْ طِ بْ نَ لَكُمْ عَن ْ شَيْ ءٍ مِنْ هُ نَفْسا ً فَكُلُو هُ هَنِي ئا ً مَر ِي ئاً
Wa Lā Tu'utū A s-Sufahā 'a 'Am wālakumu A llatī Ja`ala A ll āhu Lakum Q iyāmāan Wa A rzuq ūhum Fīhā Wa A ksūhum Wa Q ūlū Lahum Q awlāan Ma`rūfāan
004-005 ۽ بي سمجھن کي پنھنجا اُھي مال نه ڏيو جن کي الله اوھان لاءِ گذران جو سبب بڻايو آھي ۽ منجھانئس کين کارايو ۽ کين پھرايو ۽ کين چڱي ڳالھ چئو.
وَلاَ تُؤْتُوا ا ل سُّفَهَا ءَ أَمْوَالَكُمُ ا لَّتِي جَعَلَ ا للَّ هُ لَكُمْ قِ يَاما ً وَا رْزُقُ وهُمْ فِيهَا وَا كْسُوهُمْ وَقُ ولُوا لَهُمْ قَ وْلا ً مَعْرُوفاً
Wa A b talū A l-Yatām á Ĥattá 'Idh ā Balagh A n -Nikā ĥa Fa'in 'Ānastum Minhum Ru sh dāan Fād fa`ū 'Ilayhim 'Am wālahum ۖ Wa Lā Ta'kulūhā 'Isrā fāan Wa Bidārā an 'An Yakbarū ۚ Wa Man Kā na Gh n Falyasta`fif ۖ Wa Man Kā na Faq īr āan Falya'kul Bil-Ma`rū fi ۚ Fa'idh ā Dafa`tum 'Ilayhim 'Am wālahum Fa'ash /hidū `Alayhim ۚ Wa Kafá Bill āhi Ĥasībāan
004-006 ۽ ايستائين يتيمن کي پرکو جيستائين پرڻي (جي عمر) کي پھچن، پوءِ جيڪڏھن اُنھن ۾ ڪا سياڻپ لھو ته سندن مال کين ورائي ڏيو، ۽ اُھي (مال) اجايو ۽ (سندن) وڏي ٿيڻ جي ڀؤ کان تڪڙ ڪري نه کائو، ۽ جيڪو (سنڀاليندڙ) آسودو ھجي تنھن کي گھرجي ته پاسي رھي، ۽ جيڪو مسڪين ھجي سو مناسب (خدمت) آھر کائيندو رھي، پوءِ جڏھن سندس مال کين ورائي ڏيو تڏھن مٿن شاھد ڪريو، ۽ الله حساب ڪندڙ بس آھي.
وَابْ تَلُوا ا لْيَتَامَى حَتَّى إِذَا بَلَغُ وا ا ل نِّ كَا حَ فَإِن ْ آنَسْتُمْ مِنْ هُمْ رُشْدا ً فَاد ْفَعُو ا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَ افا ً وَبِدَاراً أَن ْ يَكْبَرُوا ۚ وَمَن ْ كَا نَ غَ نِيّا ً فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَن ْ كَا نَ فَقِ ير ا ً فَلْيَأْكُلْ بِا لْمَعْرُو فِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَى بِا للَّ هِ حَسِيباً
Lilrr ijā li Naş ī bun Mimm ā Tara ka A l-Wālidā ni Wa A l-'Aq ra bū na Wa Lilnn isā 'i Naş ī bun Mimm ā Tara ka A l-Wālidā ni Wa A l-'Aq ra bū na Mimm ā Q alla Minhu 'Aw Kath ura ۚ Naş ībāan Mafrūđāan
004-007 جيڪو (مال) ماءُ پيءُ ۽ مٽن ڇڏيو تنھن مان مڙسن لاءِ حصّو آھي، ۽ جيڪو (مال) ماءُ پيءُ ۽ مٽن ڇڏيو تنھن مان زالن لاءِ (به) حصو آھي اھو ڇڏيل مال ٿورو ھجييا گھڻو، حصّا (الله جا) مقرر ڪيل آھن.
لِل رِّجَا لِ نَصِ ي بٌ مِمَّ ا تَرَ كَ ا لْوَالِدَا نِ وَا لأَقْ رَ بُو نَ وَلِلنِّ سَا ءِ نَصِ ي بٌ مِمَّ ا تَرَ كَ ا لْوَالِدَا نِ وَا لأَقْ رَ بُو نَ مِمَّ ا قَ لَّ مِنْ هُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِ يبا ً مَفْرُوض اً
Wa 'Idh ā Ĥađara A l-Q ismata 'Ūlū A l-Q urbá Wa A l-Yatām á Wa A l-Masākī nu Fārzuq ūhum Minhu Wa Q ūlū Lahum Q awlāan Ma`rūfāan
004-008 ۽ جڏھن ورھاڱي مھل مائٽيءَ وارا ۽ يتيم ۽ مسڪين حاضر ٿين تڏھن اُن (مال) مان اُنھن ماڻھن کي (ڪجھ) ڏيو ۽ اُنھن کي مٺي ڳالھ چئو.
وَإِذَا حَضَ رَ ا لْقِ سْمَةَ أُ وْلُوا ا لْقُ رْبَى وَا لْيَتَامَى وَا لْمَسَاكِي نُ فَارْزُقُ وهُمْ مِنْ هُ وَقُ ولُوا لَهُمْ قَ وْلا ً مَعْرُوفاً
Wa Līakh sh a A l-Ladh ī na Law Tara kū Min Kh m Dh urr īyatan Đ i`āfāan Kh m Falyattaq ū A ll aha Wa Līaq ūlū Q awlāan Sadīdāan
004-009 ۽ اُنھن کي (الله کان) ڊڄڻ گھرجي جيڪي جيڪڏھن پنھنجي پٺيان ھيڻو اولاد ڇڏين ته مٿن ڊڄن (ته ڪھڙو حال ٿيندن)، پوءِ گھرجي ته الله کان ڊڄن ۽ گھرجي ته سڌي ڳالھه چون.
وَلْيَخْ شَ ا لَّذِي نَ لَوْ تَرَ كُوا مِن ْ خَ لْفِهِمْ ذُرِّيَّة ً ضِ عَافاً خَ افُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُ وا ا للَّ هَ وَلْيَقُ ولُوا قَ وْلا ً سَدِيداً
'Inn a A l-Ladh ī na Ya'kulū na 'Am wā la A l-Yatām á Ž ulmāan 'Inn amā Ya'kulū na Fī Buţ ūnihim Nārā an ۖ Wa Sayaş law na Sa`īr āan
004-010 جيڪي يتيمن جو مال ڏاڍ سان کائيندا آھن سي پنھنجن پيٽن ۾ رڳو باھ کائيندا آھن، ۽ دوزخ ۾ سگھو گھِڙندا.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ يَأْكُلُو نَ أَمْوَا لَ ا لْيَتَامَى ظُ لْما ً إِنَّ مَا يَأْكُلُو نَ فِي بُطُ ونِهِمْ نَارا ً ۖ وَسَيَصْ لَوْ نَ سَعِير اً
Yūş īkumu A ll āhu Fī 'Awlādikum ۖ Lildh dh akar i Mith lu Ĥažži A l-'Un th ayay ni ۚ Fa'in Kunn a Nisā 'an Faw q a A th natay ni Falahunn a Th uluth ā Mā Tara ka ۖ Wa 'In Kānat Wāĥidatan Falahā A n -Niş fu ۚ Wa Li'abaway hi Likulli Wāĥidin Minhumā A s-Sudusu Mimm ā Tara ka 'In Kā na Lahu Waladun ۚ Fa'in Lam Yakun Lahu Waladun Wa War ith ahu~ 'Abawā hu Fali'amm ihi A th -Th uluth u ۚ Fa'in Kā na Lahu~ 'Ikh n Fali'amm ihi A s-Sudusu ۚ Min Ba`di Waş īyatin Yūş ī Bihā 'Aw Day nin ۗ 'Ābā 'uukum Wa 'Ab nā 'uukum Lā Tad rū na 'Ayyuhum 'Aq ra bu Lakum Naf`āan ۚ Far īđatan Mina A ll āhi ۗ 'Inn a A ll āha Kā na `Alīmāan Ĥakīmāan
004-011 الله اوھان جي اولاد بابت اوھان کي وصيت ٿو ڪري، ته پُٽ لاءِ (حصّو) ٻن ڌيئرن جي ڀاڱي جيترو آھي، ۽ جيڪڏھن (فقط) ڌيئرون ٻن کان وڌيڪ ھجن ته (مُئَل) جيڪي ڇڏيو تنھن جون ٻه ٽھايون اُنھن لاءِ آھن، ۽ جيڪڏھن (فقط) ھڪ آھي ته اُن لاءِ اڌ آھي، ۽ مئل جيڪي ڇڏيو تنھن مان اُن جي ماءُ پيءُ ھر ھڪ لاءِ ڇھون ڀاڱو آھي (سو تڏھن) جڏھن اُن (مئل) کي اولاد ھجي، ۽ جيڪڏھن اُن کي اولاد نه ھُجي ۽ اُن جا وارث ماءُ پيءُ ھجن ته ماڻس لاءِ ٽيون ڀاڱو (۽ باقي پڻس لاءِ) آھي، ۽ جيڪڏھن اُن (مئل) کي ڀائر ھجن ته ماڻس لاءِ ڇھون حصّو آھي (اِھو ورھاڱو) وصيّت (جي ادائيءَ کان پوءِ) جنھن لاءِ اُھا وصيّتڪيائين يا قرض جي ادائيءَ کانپوءِ (ڪرڻو) آھي، اوھان جا پيئر ۽ اوھان جا پُٽ، (اوھين) نه ڄاڻندا آھيو ته اُنھن مان ڪھڙو اوھان لاءِ فائدي جي ڪري وڌيڪ ويجھو آھي، (اِھو ورھاڱو) الله جي (پارکان) فرض ڪيل آھي، ڇوته الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
يُوصِ يكُمُ ا للَّ هُ فِي أَوْلاَدِكُمْ ۖ لِلذَّكَر ِ مِثْلُ حَظّ ِ ا لأُن ثَيَيْ نِ ۚ فَإِن ْ كُنّ َ نِسَا ء ً فَوْ قَ ا يْ نِ فَلَهُنّ َ ثُلُثَا مَا تَرَ كَ ۖ وَإِن ْ كَانَتْ وَاحِدَة ً فَلَهَا ا ل نِّ صْ فُ ۚ وَلِأَبَوَيْ هِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْ هُمَا ا ل سُّدُسُ مِمَّ ا تَرَ كَ إِن ْ كَا نَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِن ْ لَمْ يَكُن ْ لَهُ وَلَدٌ وَوَر ِثَهُ~ ُ أَبَوَا هُ فَلِأَمِّ هِ ا ل ثُّلُثُ ۚ فَإِن ْ كَا نَ لَهُ~ ُ إِخْ وَةٌ فَلِأَمِّ هِ ا ل سُّدُسُ ۚ مِن ْ بَعْدِ وَصِ يَّةٍ يُوصِ ي بِهَا أَوْ دَيْ نٍ ۗ آبَا ؤُكُمْ وَأَبْ نَا ؤُكُمْ لاَ تَد ْرُو نَ أَيُّهُمْ أَقْ رَ بُ لَكُمْ نَفْعا ً ۚ فَر ِيضَ ة ً مِنَ ا للَّ هِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَلِيماً حَكِيماً
Wa Lakum Niş fu Mā Tara ka 'Azwājukum 'In Lam Yakun Lahunn a Waladun ۚ Fa'in Kā na Lahunn a Waladun Falakumu A r-Ru bu`u Mimm ā Tara kna ۚ Min Ba`di Waş īyatin Yūş ī na Bihā 'Aw Day nin ۚ Wa Lahunn a A r-Ru bu`u Mimm ā Tara ktum 'In Lam Yakun Lakum Waladun ۚ Fa'in Kā na Lakum Waladun Falahunn a A th -Th umunu Mimm ā Tara ktum ۚ Min Ba`di Waş īyatin Tūş ū na Bihā 'Aw Day nin ۗ Wa 'In Kā na Ra julun Yūra th u Kalālatan 'Aw A m ra 'atun Wa Lahu~ 'Akh kh n Falikulli Wāĥidin Minhumā A s-Sudusu ۚ Fa'in Kānū 'Akth ara Min Dh ālika Fahum Sh ura kā 'u Fī A th -Th uluth i ۚ Min Ba`di Waş īyatin Yūş á Bihā 'Aw Day nin Gh y ra Muđā rr in ۚ Waş īyatan Mina A ll āhi Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Ĥalī mun
004-012 ۽ جيڪي (مال) اوھان جي زالن ڇڏيو تنھن جو اَڌ اوھان لاءِ آھي جيڪڏھن انھن کي ڪو وياءُ ڪونه ھجي، پر جيڪڏھن اُنھن کي ڪو وياءُ ھجي ته جيڪي ڇڏيائون تنھن مان چوٿون ڀاڱو وصيت (جي ادائيءَ کانپوءِ) جنھن لاءِ اُھا وصيت ڪيائون يا قرض جي ادائيءَ کان پوءِ اوھان لاءِ آھي، ۽ جيڪي (مال) اوھان ڇڏيو تنھن مان جيڪڏھن اوھان کي ڪو وياءُ ڪونھي ته اُنھن (زالن) لاءِ چوٿون ڀاڱو آھي، ۽ جيڪڏھن اوھان کي وياءُ آھي ته جيڪي (مال) اوھان ڇڏيو تنھن مان وصيت (جي ادائيءَ) جنھن لاءِ اُھا وصيت ڪئي اَٿَوَ يا قرض جي ادائيءَ کانپوءِ اُنھن (زالن) لاءِ اٺون ڀاڱو آھي، ۽ جيڪڏھن ڪو (مئل) مڙس يا زال ورثو ڇڏي (۽ اُھو) ڪلاله ھجي (يعني جنھنکي ماءُ پيءُ ۽ وياءُ نه ھجي) ۽ اُن کي (مائيتو) ھڪ ڀاءُ يا ھڪ ڀيڻ ھجي ته اُنھن منجھان ھر ھڪ لاءِ ڇھون حصو آھي، ۽ جيڪڏھن اِنھن کان وڌيڪ ھجي ته اُھي (سڀ) جا وصيت نقصانواري نه ڪئي ويئي ھجي تنھن يا قرض جي ادائيءَ کانپوءِ ٽھائيءَ ۾ ڀائيوار آھن، اُھو الله جو حُڪم آھي، ۽ الله ڄاڻندڙ بُردبار آھي.
وَلَكُمْ نِصْ فُ مَا تَرَ كَ أَزْوَاجُكُمْ إِن ْ لَمْ يَكُن ْ لَهُنّ َ وَلَدٌ ۚ فَإِن ْ كَا نَ لَهُنّ َ وَلَدٌ فَلَكُمُ ا ل رُّبُعُ مِمَّ ا تَرَ كْنَ ۚ مِن ْ بَعْدِ وَصِ يَّةٍ يُوصِ ي نَ بِهَا أَوْ دَيْ نٍ ۚ وَلَهُنّ َ ا ل رُّبُعُ مِمَّ ا تَرَ كْتُمْ إِن ْ لَمْ يَكُن ْ لَكُمْ وَلَدٌ ۚ فَإِن ْ كَا نَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنّ َ ا ل ثُّمُنُ مِمَّ ا تَرَ كْتُمْ ۚ مِن ْ بَعْدِ وَصِ يَّةٍ تُوصُ و نَ بِهَا أَوْ دَيْ نٍ ۗ وَإِن ْ كَا نَ رَ جُلٌ يُورَ ثُ كَلاَلَةً أَوْ ا رَ أَةٌ وَلَهُ~ ُ أَخٌ أَوْ أُخْ تٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْ هُمَا ا ل سُّدُسُ ۚ فَإِن ْ كَانُو ا أَكْثَرَ مِن ْ ذَلِكَ فَهُمْ شُرَ كَا ءُ فِي ا ل ثُّلُثِ ۚ مِن ْ بَعْدِ وَصِ يَّةٍ يُوصَ ى بِهَا أَوْ دَيْ نٍ غَ يْ رَ مُضَ ا رٍّ ۚ وَصِ يَّة ً مِنَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ حَلِيمٌ
Tilka Ĥudū du A ll āhi ۚ Wa Man Yuţ i`i A ll ā ha Wa Ra sūlahu Yud kh nn ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā ۚ Wa Dh alika A l-Faw zu A l-`Ažī mu
004-013 اِھي الله جون حدون آھن، ۽ جيڪو الله ۽ سندس رسول جي فرمانبرداري ڪندو تنھن کي (الله اھڙن) باغن ۾ داخل ڪندو جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن اُن ۾ سدائين رھڻ وارا آھن، ۽ اِھا وڏي مراد ماڻڻ آھي.
تِلْكَ حُدُو دُ ا للَّ هِ ۚ وَمَن ْ يُطِ عِ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ يُد ْخِ لْهُ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Wa Man Ya`ş i A ll ā ha Wa Ra sūlahu Wa Yata`adda Ĥudūdahu Yud kh rā an Kh n Fīhā Wa Lahu `Adh ā bun Muhī nun
004-014 ۽ جيڪو الله ۽ سندس رسول جي بي فرماني ڪندو ۽ سندس حدن کان ٻاھر نڪرندو تنھن کي باہ ۾ داخل ڪندو اُن ۾ سدائين رھڻ وارو آھي، ۽ اُن لاءِ خوار ڪندڙ عذاب آھي.
وَمَن ْ يَعْصِ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُد ْخِ لْهُ نَاراً خَ الِدا ً فِيهَا وَلَهُ عَذَا بٌ مُهِينٌ
Wa A l-Lātī Ya'tī na A l-Fāĥish ata Min Nisā 'ikum Fāstash /hidū `Alayhinn a 'Arba`atan Min kum ۖ Fa'in Sh ahidū Fa'am sikūhunn a Fī A l-Buyū ti Ĥattá Yatawaffāhunn a A l-Maw tu 'Aw Yaj `ala A ll āhu Lahunn a Sabīlāan
004-015 ۽ اُوھان جي زالن مان جيڪي بي حيائيءَ جو ڪم ڪن تن تي پاڻ مان چار (مڙس) شاھد ڪريو، پوءِ جيڪڏھن (شاھد) شاھدي ڏين ته اُنھن کي ايستائين گھرن ۾ جھليو جيستائين کين موت ماري يا الله اُنھن لاءِ ڪا واٽ ڪري.
وَاللاَّتِي يَأْتِي نَ ا لْفَاحِشَةَ مِن ْ نِسَا ئِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنّ َ أَرْبَعَة ً مِنْ كُمْ ۖ فَإِن ْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنّ َ فِي ا لْبُيُو تِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنّ َ ا لْمَوْ تُ أَوْ يَجْ عَلَ ا للَّ هُ لَهُنّ َ سَبِيلاً
Wa A l-Ladh ā ni Ya'tiyānihā Min kum Fa'ā dh ūhumā ۖ Fa'in Tābā Wa 'Aş laĥā Fa'a`r iđū `Anhumā ۗ 'Inn a A ll āha Kā na Tawwābāan Ra ĥīmāan
004-016 ۽ اوھان مان جيڪي ٻه (زاني ۽ زانياڻي) زنا ڪن تن کي مار ڏيو، پوءِ جيڪڏھن توبه ڪن ۽ پاڻ سڌارين ته اُنھن (جي مار ڏيڻ) کان مُڙو، ڇوته الله توبه قبول ڪندڙ مھربان آھي.
وَاللَّذَا نِ يَأْتِيَانِهَا مِنْ كُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِن ْ تَابَا وَأَصْ لَحَا فَأَعْر ِضُ وا عَنْ هُمَا ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ تَوَّابا ً رَ حِيماً
'Inn amā A t-Tawbatu `Alá A ll āhi Lilladh ī na Ya`malū na A s-Sū 'a Bijahālatin Th umm a Yatūbū na Min Q ar ī bin Fa'ūlā 'ika Yatū bu A ll āhu `Alayhim ۗ Wa Kā na A ll āhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-017 الله کي رڳو اُنھن جي توبه ڪرڻ جڳائيندي آھي جيڪي بي سمجھائيءَ سان گناہ ڪندا آھن وري جھٽ پٽ توبه ڪندا آھن اُنھن تي الله (ٻاجھ سان) موٽندو آھي، ۽ اللهڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
إِنَّ مَا ا ل تَّوبَةُ عَلَى ا للَّ هِ لِلَّذِي نَ يَعْمَلُو نَ ا ل سُّو ءَ بِجَهَالَةٍ ثُمّ َ يَتُوبُو نَ مِن ْ قَ ر ِي بٍ فَأُ وْلَا ئِكَ يَتُو بُ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَلِيماً حَكِيماً
Wa Laysati A t-Tawbatu Lilladh ī na Ya`malū na A s-Sayyi'ā ti Ĥattá 'Idh ā Ĥađara 'Aĥadahumu A l-Maw tu Q ā la 'Inn ī Tub tu A l-'Ā na Wa Lā A l-Ladh ī na Yamūtū na Wa Hum Kuffā ru n ۚ 'Ūlā 'ika 'A`tad nā Lahum `Adh ābāan 'Alīmāan
004-018 ۽ اُنھن جي توبه قبول ٿيڻي نه آھي جيڪي بڇڙايون ڪندا (رھندا) آھن (۽ نه ڊڄندا آھن) تان جو جنھن مھل اُنھن مان ڪنھن کي موت پھچي تنھن مھل (ڊڄي) چوي ته ھاڻي آءٌ توبه ڪريان ٿو ۽ نڪي اُنھن جي (توبه قبول آھي) جيڪي ڪافر ٿي مرندا آھن، اُنھن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب تيار ڪيو اٿئون.
وَلَيْسَتِ ا ل تَّوبَةُ لِلَّذِي نَ يَعْمَلُو نَ ا ل سَّيِّئَا تِ حَتَّى إِذَا حَضَ رَ أَحَدَهُمُ ا لْمَوْ تُ قَ ا لَ إِنِّ ي تُبْ تُ ا لآنَ وَلاَ ا لَّذِي نَ يَمُوتُو نَ وَهُمْ كُفَّا رٌ ۚ أُ وْلَا ئِكَ أَعْتَد ْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Yaĥillu Lakum 'An Tar ith ū A n -Nisā ' Karhāan ۖ Wa Lā Ta`đulūhunn a Litadh /habū Biba`đi Mā 'Ātaytumūhunn a 'Illā 'An Ya'tī na Bifāĥish atin Mubayyinatin ۚ Wa `Āsh irūhunn a Bil-Ma`rū fi ۚ Fa'in Kar ihtumūhunn a Fa`asá 'An Takra hū Sh ay'ā an Wa Yaj `ala A ll āhu Fī hi Kh rā an Kath īr āan
004-019 اي ايمان وارؤ! اوھان کي زالن جو (سندن) بي مرضيءَ وارث ٿيڻ روا نه آھي، ۽ نڪي سندن پڌري گناہ ڪرڻ کان سواءِ کين ھن لاءِ جھليو ته جيڪي کين ڏنو ھجيوَ تنھن مان ڪجھ ورائي وٺو، ۽ ساڻن ھلي چلي وانگر گذاريو، پوءِ جيڪڏھن اُھي اوھان کي نه وڻن ته (ڌيرج ڪريو ڇوته) جا شي اوھان کي نه وڻندي ھجي تنھن ۾ ٿيڻي آھي ته الله گھڻي چڱائي ڪري.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ يَحِلُّ لَكُمْ أَن ْ تَر ِثُوا ا ل نِسَا ء كَرْها ً ۖ وَلاَ تَعْضُ لُوهُنّ َ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنّ َ إِلاَّ أَن ْ يَأْتِي نَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنّ َ بِا لْمَعْرُو فِ ۚ فَإِن ْ كَر ِهْتُمُوهُنّ َ فَعَسَى أَن ْ تَكْرَ هُوا شَيْ ئا ً وَيَجْ عَلَ ا للَّ هُ فِي هِ خَ يْرا ً كَثِير اً
Wa 'In 'Ara d tumu A b dā la Zaw jin Makā na Zaw jin Wa 'Ātaytum 'Iĥdāhunn a Q in ţ ārā an Falā Ta'kh dh ū Minhu Sh ay'ā an ۚ 'Ata'kh dh ūnahu Buhtānāan Wa 'Ith māan Mubīnāan
004-020 ۽ جيڪڏھن (ھڪ) زال جي بجاءِ ٻي زال پرڻڻ جو ارادو ڪريو ۽ اُنھن مان ھڪڙيءَ کي گھڻو مال (ڪابين ۾) ڏنو ھجيوَ ته منجھانئس ڪجھ موٽائي نه وٺو، (اوھين) بھتان ۽ پڌري بدي لائي اُھو (مال) ڇو کسيندا آھيو؟
وَإِن ْ أَرَ د ْتُمُ ا بْ دَا لَ زَوْ جٍ مَكَا نَ زَوْ جٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنّ َ قِ ن طَ ارا ً فَلاَ تَأْخُ ذُوا مِنْ هُ شَيْ ئاً ۚ أَتَأْخُ ذُونَهُ بُهْتَانا ً وَإِثْما ً مُبِيناً
Wa Kay fa Ta'kh dh ūnahu Wa Q ad 'Afđá Ba`đukum 'Ilá Ba`đin Wa 'Akh dh na Min kum Mīth āq āan Gh n
004-021 ۽ بيشڪ اوھان ھڪ ٻئي کان نفعو وٺي چڪؤ ۽ (زالن به) اوھان کان (مھر ڏيڻ جو) پڪو انجام ورتو آھي اِنھيءَ ھوندي به اُھو (مال) ڪھڙي طرح کسيندا آھيو؟
وَكَيْ فَ تَأْخُ ذُونَهُ وَقَ د ْ أَفْضَ ى بَعْضُ كُمْ إِلَى بَعْض ٍ وَأَخَ ذْنَ مِنْ كُمْ مِيثَاق اً غَ لِيظ اً
Wa Lā Tan kiĥū Mā Nakaĥa 'Ābā 'uukum Mina A n -Nisā ' 'Illā Mā Q ad Salafa ۚ 'Inn ahu Kā na Fāĥish atan Wa Maq n Wa Sā 'a Sabīlāan
004-022 ۽ جيڪي زالون اوھان جي پيئن پرڻيون سياوھين نه پرڻيو پر جيڪي اڳي گذريو آھي (سو گذريو) ڇوته اُھا بي حيائي ۽ گناہ آھي، ۽ اُھا بُڇڙي واٽ آھي.
وَلاَ تَن كِحُوا مَا نَكَحَ آبَا ؤُكُمْ مِنَ ا ل نِسَا ء إِلاَّ مَا قَ د ْ سَلَفَ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ فَاحِشَة ً وَمَقْ تا ً وَسَا ءَ سَبِيلاً
Ĥurr imat `Alaykum 'Umm ahātukum Wa Banātukum Wa 'Akh m Wa `Amm ātukum Wa Kh m Wa Banā tu A l-'Akh ā tu A l-'Ukh mm ahātukumu A l-Lātī 'Arđa`nakum Wa 'Akh m Mina A r-Ra đā`ati Wa 'Umm ahā tu Nisā 'ikum Wa Ra bā 'ibukumu A l-Lātī Fī Ĥujūr ikum Min Nisā 'ikumu A l-Lātī Dakh m Bihinn a Fa'in Lam Takūnū Dakh m Bihinn a Falā Junā ĥa `Alaykum Wa Ĥalā 'ilu 'Ab nā 'ikumu A l-Ladh ī na Min 'Aş lābikum Wa 'An Taj ma`ū Bay na A l-'Ukh y ni 'Illā Mā Q ad Salafa ۗ 'Inn a A ll āha Kā na Gh rā an Ra ĥīmāan
004-023 (اي مسلمانؤ) اوھان تي اوھان جون مائر ۽ اوھانجون ڌيئر ۽ اوھانجون ڀينر ۽ اوھانجون پڦيون ۽ اوھانجون ماسيون ۽ ڀائٽيون ۽ ڀاڻيجيون ۽ اُھي اوھان جون مائر جن اوھان کي ٿڃ پياري ۽ اوھان جون رضائي (ٿڃ گڏ پيتل) ڀينر ۽ اوھان جي زالن جون مائر (يعني سَسون) ۽ اُھي اوھانجون اڳ ڄايون جيڪي اوھانجي ھنجن ۾ پليون (۽) اوھان جي اُنھن زالن مان ھجن جن کي اوھين ويجھا ويا آھيو پر جيڪڏھن اوھين اُنھن (سندن مائرن) کي ويجھا نه ويا آھيو ته اوھان تي گناہ نه آھي (اِھي سڀ) حرام ڪيون ويون آھن، ۽ اوھان جي اُنھن پُٽن جون زالون جيڪي (پٽ) اوھانجي پٺين مان (پيدا ٿيل) آھن ۽ ٻن ڀينرن جو گڏ پرڻڻ (حرام ڪيو ويو آھي) پر جيڪي اڳ گذريو آھي (سو گذريو) ڇوته الله بخشڻھار مھربان آھي.
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّ هَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَ وَاتُكُمْ وَعَمَّ اتُكُمْ وَخَ الاَتُكُمْ وَبَنَا تُ ا لأَخِ وَبَنَا تُ ا لأُخْ تِ وَأُمَّ هَاتُكُمُ ا ل لاَّتِي أَرْضَ عْنَكُمْ وَأَخَ وَاتُكُمْ مِنَ ا ل رَّ ضَ اعَةِ وَأُمَّ هَا تُ نِسَا ئِكُمْ وَرَ بَا ئِبُكُمُ ا ل لاَّتِي فِي حُجُور ِكُمْ مِن ْ نِسَا ئِكُمُ ا ل لاَّتِي دَخَ لْتُمْ بِهِنّ َ فَإِن ْ لَمْ تَكُونُوا دَخَ لْتُمْ بِهِنّ َ فَلاَ جُنَا حَ عَلَيْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْ نَا ئِكُمُ ا لَّذِي نَ مِن ْ أَصْ لاَبِكُمْ وَأَن ْ تَجْ مَعُوا بَيْ نَ ا لأُخْ تَيْ نِ إِلاَّ مَا قَ د ْ سَلَفَ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ غَ فُورا ً رَ حِيماً
Wa A l-Muĥş anā tu Mina A n -Nisā ' 'Illā Mā Malakat 'Aymānukum ۖ Kitā ba A ll āhi `Alaykum ۚ Wa 'Uĥilla Lakum Mā Warā 'a Dh ālikum 'An Tab tagh m wālikum Muĥş inī na Gh y ra Musāfiĥī na ۚ Famā A m ta`tum Bihi Minhunn a Fa'ā tūhunn a 'Ujūra hunn a Far īđatan ۚ Wa Lā Junā ĥa `Alaykum Fīmā Tarā đaytum Bihi Min Ba`di A l-Far īđati ۚ 'Inn a A ll āha Kā na `Alīmāan Ĥakīmāan
004-024 ۽ پرڻيل زالون (به حرام آھن) پر اوھان جا ھٿ جن جا مالڪ ٿيا آھن (سي حرام نه آھن)، اُھو حڪم الله اوھان تي لکيو آھي، ۽ اُنھن (حرام ڪيلن) کانسواءِ (ٻيون سڀ زالون) اوھان لاءِ حلال آھن جڏھن پنھنجن مالن سان (کين) پرڻيندڙ نه زنا جو ارادو ڪندڙ ھجو، اھو مالجنھن جي عوض انھن (زالن) کان فائدو ورتوَ تن کي سندن ڪابين مُقرر ڪيل ڏيو، ۽ ڪابين مقرر ڪرڻ کان پوءِ جيتري (ڪابين) ۾ اوھين پاڻ ۾ راضي ٿيو ته اوھان تي گناہ نه آھي، ڇوته الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
وَالْمُحْصَ نَا تُ مِنَ ا ل نِسَا ء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۖ كِتَا بَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَا ءَ ذَلِكُمْ أَن ْ تَبْ تَغُ وا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِ نِي نَ غَ يْ رَ مُسَافِحِي نَ ۚ فَمَا ا هِ مِنْ هُنّ َ فَآتُوهُنّ َ أُجُورَ هُنّ َ فَر ِيضَ ة ً ۚ وَلاَ جُنَا حَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَ اضَ يْتُمْ بِهِ مِن ْ بَعْدِ ا لْفَر ِيضَ ةِ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَلِيماً حَكِيماً
Wa Man Lam Yastaţ i` Min kum Ţ awlāan 'An Yan kiĥa A l-Muĥş anā ti A l-Mu'uminā ti Famin Mā Malakat 'Aymānukum Min Fatayātikumu A l-Mu'uminā ti Wa ۚ A ll āhu 'A`lamu Bi'īmānikum ۚ Ba`đukum Min Ba`đin ۚ Fān kiĥūhunn a Bi'idh ni 'Ahlihinn a Wa 'Ātūhunn a 'Ujūra hunn a Bil-Ma`rū fi Muĥş anā tin Gh y ra Musāfiĥā tin Wa Lā Muttakh dh ā ti 'Akh ā nin ۚ Fa'idh ā 'Uĥş inn a Fa'in 'Atay na Bifāĥish atin Fa`alayhinn a Niş fu Mā `Alá A l-Muĥş anā ti Mina A l-`Adh ā bi ۚ Dh ālika Liman Kh sh iya A l-`Anata Min kum ۚ Wa 'An Taş birū Kh y ru n Lakum Wa ۗ A ll āhu Gh ū ru n Ra ĥī mun
004-025 ۽ اوھان مان جيڪو آجين مؤمنياڻين جي پرڻجڻ جي سگھ نه رکندو ھجي سو اُنھن مؤمنياڻين ٻانھين مان جن جا مالڪ اوھان (مؤمنن) مان آھن (ڪا پرڻجي ته عار نه آھي)، ۽ الله اوھان جي ايمان کي وڌيڪ ڄاڻندڙ آھي، اوھانجا ھڪڙا ٻـين مان (پيدا ٿيل) آھن (يعني پاڻ ۾ ھڪ جنس آھيو)، پوءِ کين سندن مالڪن جي موڪل سان پرڻجو ۽ سندن ڪابين ھلي چليءَ وانگر کين ڏيو (اُھي) نڪاح ٻَڌلون نه زنا ڪندڙيون ۽ نڪي ڳجھن يارن وٺڻ واريون ھجن، پوءِ جڏھن نڪاح ۾ آيون تڏھن جيڪڏھن (اُھي) ڪو بي حيائيءَ جو ڪم ڪن ته جيڪا سزا آجين تي آھي تنھن جو اڌ مٿن آھي، (اِھا ٻانھيءَ کي پرڻجڻ جي اجازت) اوھان مان انھيءَ لاءِ آھي جيڪو زنا (جي گناہ ۾ پوڻ) کان ڊڄي، ۽ اوھان جو صبر ڪرڻ اوھان لاءِ ڀلو آھي، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
وَمَن ْ لَمْ يَسْتَطِ عْ مِنْ كُمْ طَ وْلاً أَن ْ يَن كِحَ ا لْمُحْصَ نَا تِ ا لْمُؤْمِنَا تِ فَمِن ْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِن ْ فَتَيَاتِكُمُ ا لْمُؤْمِنَا تِ ۚ وَا للَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ ۚ بَعْضُ كُمْ مِن ْ بَعْض ٍ ۚ فَان كِحُوهُنّ َ بِإِذْنِ أَهْلِهِنّ َ وَآتُوهُنّ َ أُجُورَ هُنّ َ بِا لْمَعْرُو فِ مُحْصَ نَا تٍ غَ يْ رَ مُسَافِحَا تٍ وَلاَ مُتَّخِ ذَا تِ أَخْ دَا نٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِ نّ َ فَإِن ْ أَتَيْ نَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنّ َ نِصْ فُ مَا عَلَى ا لْمُحْصَ نَا تِ مِنَ ا لْعَذَا بِ ۚ ذَلِكَ لِمَن ْ خَ شِيَ ا لْعَنَتَ مِنْ كُمْ ۚ وَأَن ْ تَصْ بِرُوا خَ يْ رٌ لَكُمْ ۗ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Yur ī du A ll āhu Liyubayyina Lakum Wa Yahdiyakum Sunana A l-Ladh ī na Min Q ab likum Wa Yatū ba `Alaykum Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Ĥakī mun
004-026 الله گھرندو آھي ته اوھان لاءِ کولي بيان ڪري ۽ جيڪي اوھان کان اڳ (گذريا) آھن تن جون واٽون اوھان کي ڏيکاري ۽ اوھان تي ٻاجھ سان موٽي، ۽الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
يُر ِي دُ ا للَّ هُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ ا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ وَيَتُو بَ عَلَيْكُمْ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
Wa A ll āhu Yur ī du 'An Yatū ba `Alaykum Wa Yur ī du A l-Ladh ī na Yattabi`ū na A sh -Sh ahawā ti 'An Tamīlū Maylāan `Ažīmāan
004-027 ۽ الله اوھان تي ٻاجھ سان موٽڻ گھرندو آھي، ۽ جيڪي پنھنجي سَڌن جي پٺيان لڳندا آھن سي اوھان جو (سڌيءَ واٽ کان) تمام پري ٿڙي وڃڻ گھرندا آھن.
وَا للَّ هُ يُر ِي دُ أَن ْ يَتُو بَ عَلَيْكُمْ وَيُر ِي دُ ا لَّذِي نَ يَتَّبِعُو نَ ا ل شَّهَوَا تِ أَن ْ تَمِيلُوا مَيْلاً عَظِ يماً
Yur ī du A ll āhu 'An Yukh n kum ۚ Wa Kh q a A l-'In sā nu Đ a`īfāan
004-028 الله اوھان تان بار ھلڪو ڪرڻ گھرندو آھي، ۽ ماڻھو (اصل) ھيڻو پيدا ڪيو ويو آھي.
يُر ِي دُ ا للَّ هُ أَن ْ يُخَ فِّفَ عَنْ كُمْ ۚ وَخُ لِقَ ا لإِن سَا نُ ضَ عِيفاً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Ta'kulū 'Am wālakum Baynakum Bil-Bāţ ili 'Illā 'An Takū na Tijāra tan `An Tarā đin Min kum ۚ Wa Lā Taq ū 'An fusakum ۚ 'Inn a A ll āha Kā na Bikum Ra ĥīmāan
004-029 اي ايمان وارؤ! اوھين پاڻ ۾ ھڪ ٻئي جو مال ناحق نه کائو پر پاڻ ۾ رضامندي سان واپار جي ڏيتي ليتي ھجي ته (ڀلي کائو)، ۽ اوھان پاڻ کي ھلاڪ نه ڪريو، ڇوته الله اوھان تي مھربان آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَأْكُلُو ا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِا لْبَاطِ لِ إِلاَّ أَن ْ تَكُو نَ تِجَارَ ةً عَن ْ تَرَ ا ض ٍ مِنْ كُمْ ۚ وَلاَ تَقْ تُلُو ا أَن فُسَكُمْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ بِكُمْ رَ حِيماً
Wa Man Yaf`al Dh ālika `Ud wānāan Wa Ž ulmāan Fasaw fa Nuş lī hi Nārā an ۚ Wa Kā na Dh ālika `Alá A ll āhi Yasīr āan
004-030 ۽ جيڪو حد کان ٻاھر نڪرڻ ۽ ظلم سان ايئن ڪندو تنھن کي باہ ۾ سگھو وجھنداسين، ۽ اھو ڪم الله تي سھنجو آھي.
وَمَن ْ يَفْعَلْ ذَلِكَ عُد ْوَانا ً وَظُ لْما ً فَسَوْ فَ نُصْ لِي هِ نَارا ً ۚ وَكَا نَ ذَلِكَ عَلَى ا للَّ هِ يَسِير اً
'In Taj tanibū Kabā 'ir a Mā Tunhaw na `Anhu Nukaffir `An kum Sayyi'ātikum Wa Nud kh m Mud kh n Kar īmāan
004-031 جيڪڏھن وڏن گناھن کان جن کان اوھانکي جھليو ويو پاسو ڪندا رھندؤ ته اوھان جيون (ھلڪيون) مدايون اوھان کان ميٽينداسين ۽ اوھان کي عزت واريءَ جاءِ ۾ داخل ڪنداسين.
إِن ْ تَجْ تَنِبُوا كَبَا ئِر َ مَا تُنْ هَوْ نَ عَنْ هُ نُكَفِّر ْ عَنْ كُمْ سَيِّئَ اتِكُمْ وَنُد ْخِ لْكُمْ مُد ْخَ لا ً كَر ِيماً
Wa Lā Tatamann aw Mā Fađđala A ll āhu Bihi Ba`đakum `Alá Ba`đin ۚ Lilrr ijā li Naş ī bun Mimm ā A ۖ Wa Lilnn isā 'i Naş ī bun Mimm ā A b na ۚ Wa A A ll aha Min Fađlihi~ ۗ 'Inn a A ll āha Kā na Bikulli Sh ay 'in `Alīmāan
004-032 جن شين سان الله اوھان مان ھڪڙن کي ٻـين کان فضيلت ڏني آھي تن جي ريس نه ڪريو، مڙسن لاءِ جيترو (پاڻ) ڪمايائون تنھن مان حصّو آھي، ۽ زالن لاءِ جيترو پاڻ ڪمايائون تنھن مان حصّو آھي، ۽ الله کان سندس فضل گھرو، ڇوته الله سڀڪنھن شيءِ کي ڄاڻندڙ آھي.
وَلاَ تَتَمَنَّ وْا مَا فَضَّ لَ ا للَّ هُ بِهِ بَعْضَ كُمْ عَلَى بَعْض ٍ ۚ لِل رِّجَا لِ نَصِ ي بٌ مِمَّ ا ا ا ۖ وَلِلنِّ سَا ءِ نَصِ ي بٌ مِمَّ ا ا بْ نَ ۚ وَا ا ا للَّ هَ مِن ْ فَضْ لِهِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيماً
Wa Likullin Ja`alnā Mawāliya Mimm ā Tara ka A l-Wālidā ni Wa A l-'Aq ra bū na Wa ۚ A l-Ladh ī na `Aq adat 'Aymānukum Fa'ā tūhum Naş ībahum ۚ 'Inn a A ll āha Kā na `Alá Kulli Sh ay 'in Sh ahīdāan
004-033 ۽ ماءُ پيءُ ۽ مائٽن جيڪي (مال) ڇڏيو تنھن سڀ لاءِ وارثمُقرّر ڪياسون، ۽ جن کي (مائٽيءَ جھڙي دوستيءَ ۾) اوھانجي قَسمن ٻَڌو آھي تن کي سندن حصّو ڏيو، ڇوته الله سڀڪنھن شي تي حاضر آھي.
وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّ ا تَرَ كَ ا لْوَالِدَا نِ وَا لأَقْ رَ بُو نَ ۚ وَا لَّذِي نَ عَقَ دَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِ يبَهُمْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيداً
Ar-R ijā lu Q awwāmū na `Alá A n -Nisā ' Bimā Fađđala A ll āhu Ba`đahum `Alá Ba`đin Wa Bimā 'An faq ū Min 'Am wālihim ۚ Fālş ş āliĥā tu Q ānitā tun Ĥāfižā tun Lilgh y bi Bimā Ĥafiža A ll āhu Wa ۚ A l-Lātī Takh ū na Nush ūzahunn a Fa`ižūhunn a Wa A hjurūhunn a Fī A l-Mađāji`i Wa A r ibūhunn a ۖ Fa'in 'Aţ a`nakum Falā Tab gh nn a Sabīlāan ۗ 'Inn a A ll āha Kā na `Alīyāan Kabīr āan
004-034 مڙس زالن تي انھيءَ سببان حاڪم آھن جو الله انھن مان ھڪڙن کي ٻـين کان ڀلو ڪيو آھي ۽ (ٻيو) ھن سببان جو پنھنجن مالن مان خرچيندا آھن، پوءِ ڀلاريون فرمانبردارڻيون پرپٺ نگاہ رکڻ واريون الله جي نگھباني موجب آھن، ۽ جن (زالن) جي بي فرماني معلوم ڪريو تن کي (زباني) نصيحت ڪريو ۽ پاٿارين ۾ کين ڌار ڪريو ۽ مار ڏيونِ، پوءِ جيڪڏھن اوھان جي فرمانبرداري ڪن ته مٿن ڪا (ايذاءُ جي) واٽ نه ڳوليو، ڇوته الله وڏو وڏيءَ وڏائيءَ وارو آھي.
ا ل رِّجَا لُ قَ وَّامُو نَ عَلَى ا ل نِسَا ء بِمَا فَضَّ لَ ا للَّ هُ بَعْضَ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ وَبِمَا أَن فَقُ وا مِن ْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَال صَّ الِحَا تُ قَ انِتَا تٌ حَافِظَ ا ت ٌ لِلْغَ يْ بِ بِمَا حَفِظَ ا للَّ هُ ۚ وَا ل لاَّتِي تَخَ افُو نَ نُشُوزَهُنّ َ فَعِظُ وهُنّ َ وَا هْجُرُوهُنّ َ فِي ا لْمَضَ اجِعِ وَا ضْ ر ِبُوهُنّ َ ۖ فَإِن ْ أَطَ عْنَكُمْ فَلاَ تَبْ غُ وا عَلَيْهِنّ َ سَبِيلا ً ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَلِيّا ً كَبِير اً
Wa 'In Kh m Sh iq ā q a Baynihimā Fāb `ath ū Ĥakamāan Min 'Ahlihi Wa Ĥakamāan Min 'Ahlihā 'In Yur īdā 'Iş lāĥāan Yuwaffiq i A ll ā hu Baynahumā ۗ 'Inn a A ll āha Kā na `Alīmāan Kh r āan
004-035 ۽ جيڪڏھن سندن وچ ۾ ڦيٽي کان ڊڄو ته ھِن جي گھراڻي مان ھڪ امين ۽ ھُن جي گھراڻي مان (به) ھڪ امين مُقرّر ڪريو، جيڪڏھن ٻئي (امين) صُلح ڪرائڻ گھرندا ته الله سندن وچ ۾ ميلاپ ڪندو، ڇوته الله ڄاڻندڙ خبر رکندڙ آھي.
وَإِن ْ خِ فْتُمْ شِقَ ا قَ بَيْنِهِمَا فَابْ عَثُوا حَكَما ً مِن ْ أَهْلِهِ وَحَكَما ً مِن ْ أَهْلِهَا إِن ْ يُر ِيدَا إِصْ لاَحا ً يُوَفِّقِ ا للَّ هُ بَيْنَهُمَا ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَلِيماً خَ بِير اً
Wa A `budū A ll aha Wa Lā Tush r ikū Bihi Sh ay'ā an ۖ Wa Bil-Wāliday ni 'Iĥsānāan Wa Bidh ī A l-Q urbá Wa A l-Yatām á Wa A l-Masākī ni Wa A l-Jā r i Dh ī A l-Q urbá Wa A l-Jā r i A l-Junubi Wa A ş -Ş āĥibi Bil-Jan bi Wa A b ni A s-Sabī li Wa Mā Malakat 'Aymānukum ۗ 'Inn a A ll āha Lā Yuĥibbu Man Kā na Mukh n Fakh rā an
004-036 ۽ (خاص) الله جي عبادت ڪريو ۽ ساڻس ڪنھن شيء کي شريڪ نه ڪريو ۽ ماءُ پيءُ سان ۽ مٽيءَ وارن سان ۽ ڇورن (ٻارن) ۽ مسڪينن ۽ مٽيءَ واريءَ پاڙيچي ۽ ڌاريي پاڙيچي ۽ ويجھي سنگتي ۽ مسافر ۽ پنھنجن ٻانھن سان چڱائي ڪريو، ڇوته جيڪو ھٺيلو وڏائي ڪندڙ ھجي تنھنکي الله دوست نه رکندو آھي.
وَاعْبُدُوا ا للَّ هَ وَلاَ تُشْر ِكُوا بِهِ شَيْ ئا ً ۖ وَبِالْوَالِدَيْ نِ إِحْسَانا ً وَبِذِي ا لْقُ رْبَى وَا لْيَتَامَى وَا لْمَسَاكِي نِ وَا لْجَا ر ِ ذِي ا لْقُ رْبَى وَا لْجَا ر ِ ا لْجُنُبِ وَا ل صَّ احِبِ بِا لْجَنْ بِ وَا بْ نِ ا ل سَّبِي لِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُحِبُّ مَن ْ كَا نَ مُخْ تَالا ً فَخُ وراً
Al-Ladh ī na Yab kh ū na Wa Ya'murū na A n -Nā sa Bil-Bukh ū na Mā 'Ātāhumu A ll āhu Min Fađlihi ۗ Wa 'A`tad nā Lilkāfir ī na `Adh ābāan Muhīnāan
004-037 (۽ نڪي اُنھن کي) جيڪي (پاڻ) ڪنجوسي ڪندا آھن ۽ ماڻھن کي به ڪنجوسي ڪرڻ جو حُڪم ڪندا آھن ۽ الله پنھنجي فضل سان کين جيڪي ڏنو آھي سو لڪائيندا آھن، ۽ اھڙن نه مڃيندڙن لاءِ خواريءَ وارو عذاب تيار ڪيو اٿئون.
ا لَّذِي نَ يَبْ خَ لُو نَ وَيَأْمُرُو نَ ا ل نّ َا سَ بِا لْبُخْ لِ وَيَكْتُمُو نَ مَا آتَاهُمُ ا للَّ هُ مِن ْ فَضْ لِهِ ۗ وَأَعْتَد ْنَا لِلْكَافِر ِي نَ عَذَابا ً مُهِيناً
Wa A l-Ladh ī na Yun fiq ū na 'Am wālahum R i'ā 'a A n -Nā si Wa Lā Yu'uminū na Bill āhi Wa Lā Bil-Yaw mi A l-'Ākh r ۗ Wa Man Yakuni A sh -Sh ayţ ā nu Lahu Q ar īnāan Fasā 'a Q ar īnāan
004-038 ۽ (اُنھن لاءِ به) جيڪي پنھنجن مالن کي ماڻھن جي ڏيکاريءَ لاءِ خرچيندا آھن ۽ نڪي الله کي ۽ نڪي قيامت جي ڏينھن کي مڃيندا آھن، ۽ جنھن جو سنگتي شيطان ٿيو ته اُھو سنگتي بڇڙو آھي.
وَالَّذِي نَ يُن فِقُ و نَ أَمْوَالَهُمْ ر ِئَا ءَ ا ل نّ َا سِ وَلاَ يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَلاَ بِا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ ۗ وَمَن ْ يَكُنِ ا ل شَّيْطَ ا نُ لَهُ قَ ر ِينا ً فَسَا ءَ قَ ر ِيناً
Wa Mādh ā `Alayhim Law 'Āmanū Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r n faq ū Mimm ā Ra zaq ahumu A ll āhu ۚ Wa Kā na A ll āhu Bihim `Alīmāan
004-039 ۽ مٿن ڪھڙي (ڏکيائي) ھئي جيڪڏھن الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃين ھا ۽ الله جيڪي کين ڏنو آھي ان مان خرچين ھا، ۽ الله انھن (جي حال) کي (چڱو) ڄاڻندڙ آھي.
وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَأَن فَقُ وا مِمَّ ا رَ زَقَ هُمُ ا للَّ هُ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ بِهِمْ عَلِيماً
'Inn a A ll āha Lā Yažlimu Mith q ā la Dh arra tin ۖ Wa 'In Taku Ĥasanatan Yuđā`ifhā Wa Yu'uti Min Ladunhu 'Aj rā an `Ažīmāan
004-040 الله ذري جيترو به ظلم نه ڪندو آھي، ۽ جيڪڏھن (ڪا) چڱائي ھوندي ته ان کي ٻيڻو ڪندو آھي ۽ پاڻ وٽان وڏو اجر ڏيندو آھي.
إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَظْ لِمُ مِثْقَ ا لَ ذَرَّ ةٍ ۖ وَإِن ْ تَكُ حَسَنَة ً يُضَ اعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن ْ لَدُنْ هُ أَجْ راً عَظِ يماً
Fakay fa 'Idh ā Ji'nā Min Kulli 'Umm atin Bish ahī din Wa Ji'nā Bika `Alá Hā 'uulā ' Sh ahīdāan
004-041 پوءِ (تڏھن) ڪئن (ڪندا) جڏھن سڀڪنھن ٽوليءَ مان (ھڪ) شاھد آڻينداسون ۽ (اي پيغمبر) توکي (به) ھن ٽوليءَ تي شاھد ڪري آڻينداسون.
فَكَيْ فَ إِذَا جِئْنَا مِن ْ كُلِّ أُمَّ ة ٍ بِشَهِي دٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَا ؤُلاَء شَهِيداً
Yawma'idh in Yawaddu A l-Ladh ī na Kafarū Wa `Aş aw A r-Ra sū la Law Tusawwá Bihimu A l-'Arđu Wa Lā Yaktumū na A ll āha Ĥadīth āan
004-042 اُنھيءَ ڏينھن ڪافر ۽ جن پيغمبر جو چيو نه مڃيو سي گھرندا ته جيڪر مٿن زمين سنئين ڪئي وڃي، ۽ الله کان ڪائي ڳالھ لڪائي نه سگھندا.
يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا وَعَصَ وُا ا ل رَّ سُو لَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ ا لأَرْضُ وَلاَ يَكْتُمُو نَ ا للَّ هَ حَدِيثاً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Taq ra bū A ş -Ş alāata Wa 'An tum Sukārá Ĥattá Ta`lamū Mā Taq ūlū na Wa Lā Junubāan 'Illā `Ābir ī Sabī lin Ĥattá Tagh ۚ Wa 'In Kun tum Marđá 'Aw `Alá Safar in 'Aw Jā 'a 'Aĥadun Min kum Mina A l-Gh ā 'iţ i 'Aw Lāmastumu A n -Nisā ' Falam Tajidū Mā 'an Fatayamm amū Ş a`īdāan Ţ ayyibāan Fām saĥū Biwujūhikum Wa 'Aydīkum ۗ 'Inn a A ll āha Kā na `Afūwāan Gh rā an
004-043 اي ايمان وارؤ! اوھان نشي ۾ ٿي ايستائين نماز کي ويجھا نهوڃو جيستائين جيڪي ڳالھايو ٿا سو سمجھو ۽ نڪي مسافرن کانسواءِ (مقيم) تڙ وارو (نماز پڙھي) جيسين تڙ ڪريو، ۽ جيڪڏھن اوھين بيمار ھجو يا مسافري تي ھجو يا اوھان مان ڪوئي جاءِ ضرور کان اچي يا زالن کي ويجھا ويا ھجو ۽ پاڻي نه لھو ته پاڪ مٽيءَ سان تيمّم ڪريو پوءِ پنھنجن مُنھن ۽ پنھنجن ھٿن کي مک ڪريو، ڇوته الله معافي ڏيندڙ بخشڻھار آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَقْ رَ بُوا ا ل صَّ لاَةَ وَأَنْ تُمْ سُكَارَ ى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُ ولُو نَ وَلاَ جُنُبا ً إِلاَّ عَابِر ِي سَبِي لٍ حَتَّى تَغْ تَسِلُوا ۚ وَإِن ْ كُن تُمْ مَرْضَ ى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَا ءَ أَحَدٌ مِنْ كُمْ مِنَ ا لْغَ ا ئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ ا ل نِسَا ء فَلَمْ تَجِدُوا مَا ء ً فَتَيَمَّ مُوا صَ عِيدا ً طَ يِّبا ً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَفُوّاً غَ فُوراً
'Alam Tara 'Ilá A l-Ladh ī na 'Ūtū Naş ībāan Mina A l-Kitā bi Yash tarū na A đ-Đ alālata Wa Yur īdū na 'An Tađillū A s-Sabī la
004-044 (اي پيغمبر) اُنھن ڏانھن نه ڏٺو اٿئي ڇا؟ جن کي ڪتاب مان حصّو ڏنو ويو آھي اُھي گمراھي ڳنھندا آھن ۽ اوھان جو واٽ کان ڀلڻ (به) گھُرندا آھن.
أَلَمْ تَرَ إِلَى ا لَّذِي نَ أُ وتُوا نَصِ يبا ً مِنَ ا لْكِتَا بِ يَشْتَرُو نَ ا ل ضَّ لاَلَةَ وَيُر ِيدُو نَ أَن ْ تَضِ لُّوا ا ل سَّبِيلَ
Wa A ll āhu 'A`lamu Bi'a`dā 'ikum ۚ Wa Kafá Bill āhi Walīyāan Wa Kafá Bill āhi Naş īr āan
004-045 ۽ الله اوھان جي ويرين کي وڌيڪ ڄاڻندڙ آھي، ۽ الله (سڀني ڪمن جو) ڪارساز بس آھي، ۽ الله مددگار بس آھي.
وَا للَّ هُ أَعْلَمُ بِأَعْدَا ئِكُمْ ۚ وَكَفَى بِا للَّ هِ وَلِيّا ً وَكَفَى بِا للَّ هِ نَصِ ير اً
Mina A l-Ladh ī na Hādū Yuĥarr ifū na A l-Kalima `An Mawāđi`ihi Wa Yaq ūlū na Sami`nā Wa `Aş aynā Wa A Gh y ra Musma`in Wa Rā `inā Layyāan Bi'alsinatihim Wa Ţ a`nāan Fī A d-Dī ni ۚ Wa Law 'Ann ahum Q ālū Sami`nā Wa 'Aţ a`nā Wa A A n žurnā Lakā na Kh rā an Lahum Wa 'Aq n La`anahumu A ll āhu Bikufr ihim Falā Yu'uminū na 'Illā Q alīlāan
004-046 يھودين مان ڪي (توريت ۾) لفظن کي سندن جاين کان مٽائيندا آھن ۽ سَمِعۡنَا وَ عَصَيۡنَا ۽ اِسۡمَعۡ غَيۡرَ مُسۡمَع ۽ رَاعِنَا (جي لفظن) کي (چوڻ وقت) پنھنجيون زبانون وچڙائي ۽ دين ۾ طعني ھڻڻ لاءِ چوندا آھن، ۽ جيڪڏھن (سَمِعۡنَا وَعَصَيۡنَا جي بجاءِ) سَمِعۡنَا وَاَطَعۡنَا (يعني ٻڌوسون ۽ فرمانبرداري ڪئيسون) ۽ (اِسۡمَعۡ غَيۡرَ مُسۡمَع جي ھنڌ) اِسۡمَعۡ (يعني ٻڌ) ۽ (رَاعِنَا لفظ جي بجاءِ لفظ) اُنۡظُرۡنَا (يعني اسان جو خيال رک) چونھا ته اُنھن لاءِ ڀلو ۽ ڏاڍو سنئون ھجي ھا پر الله سندن ڪُفر سببان مٿن لعنت ڪئي آھي پوءِ ٿورن کانسواءِ (ٻيا) ايمان نه ٿا آڻين.
مِنَ ا لَّذِي نَ هَادُوا يُحَرِّفُو نَ ا لْكَلِمَ عَن ْ مَوَاضِ عِهِ وَيَقُ ولُو نَ سَمِعْنَا وَعَصَ يْنَا وَا غَ يْ رَ مُسْمَعٍ وَرَ اعِنَا لَيّا ً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَ عْنا ً فِي ا ل دِّي نِ ۚ وَلَوْ أَنَّ هُمْ قَ الُوا سَمِعْنَا وَأَطَ عْنَا وَا ا ن ظُ رْنَا لَكَا نَ خَ يْرا ً لَهُمْ وَأَقْ وَمَ وَلَكِن ْ لَعَنَهُمُ ا للَّ هُ بِكُفْر ِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُو نَ إِلاَّ قَ لِيلاً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba 'Āminū Bimā Nazzalnā Muş addiq āan Limā Ma`akum Min Q ab li 'An Naţ n Fanaru ddahā `Alá 'Ad bār ihā 'Aw Nal`anahum Kamā La`ann ā 'Aş ĥā ba A s-Sab ti ۚ Wa Kā na 'Am ru A ll āhi Maf`ūlāan
004-047 اي ڪتاب وارؤ جيڪو (قرآن) لاٿوسون جيڪي اوھان وٽ آھي تنھن جو (اُھو) سچو ڪندڙ (به) آھي تنھنکي انھي کان اڳ مڃيو جو (اوھان جي) منھن جي صورت ميٽي ڇڏيون پوءِ ڦيرائي انھن کي ڪياڙي جي شڪل ڪريون يا مٿن اھڙي لعنت ڪريون جھڙي ڇنڇر وارن تي لعنت ڪئيسون، ۽ الله جو (جيڪو) حُڪم (جاري ٿيندو آھي) سو ٿي چڪندو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَ دِّق ا ً لِمَا مَعَكُمْ مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ نَطْ مِسَ وُجُوها ً فَنَرُدَّهَا عَلَى أَد ْبَار ِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّ ا أَصْ حَا بَ ا ل سَّبْ تِ ۚ وَكَا نَ أَمْرُ ا للَّ هِ مَفْعُولاً
'Inn a A ll āha Lā Yagh r u 'An Yush ra ka Bihi Wa Yagh r u Mā Dū na Dh ālika Liman Yash ā 'u ۚ Wa Man Yush r ik Bill āhi Faq adi A á 'Ith māan `Ažīmāan
004-048 بيشڪ الله ھيءُ (ڏوہ) نه بخشيندو جو (ڪنھن کي به) ساڻس شريڪ ڪيو وڃي ۽ اُن کانسواءِ ٻيا (ڏوہ) جنھن کي وڻيس تنھن کي بخشيندو، ۽ جيڪو الله سان (ڪنھن کي به) شريڪ بڻائيندو تنھن بيشڪ وڏي گناہ جو بُھتان ٻڌو.
إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَغْ فِر ُ أَن ْ يُشْرَ كَ بِهِ وَيَغْ فِر ُ مَا دُو نَ ذَلِكَ لِمَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَمَن ْ يُشْر ِكْ بِا للَّ هِ فَقَ دِ ا رَ ى إِثْماً عَظِ يماً
'Alam Tara 'Ilá A l-Ladh ī na Yuzakkū na 'An fusahum ۚ Bali A ll ā hu Yuzakkī Man Yash ā 'u Wa Lā Yužlamū na Fatīlāan
004-049 (اي پيغمبر) انھن ڏانھن نه ڏٺو اٿيئي ڇا؟ جيڪي پاڻون پاڻ کي پاڪ چوندا آھن، (نه) بلڪ الله جنھن کي گھرندو آھي پاڪ ڪندو آھي ۽ تند جيترو به ظلم نه ڪبن.
أَلَمْ تَرَ إِلَى ا لَّذِي نَ يُزَكُّو نَ أَن فُسَهُمْ ۚ بَلِ ا للَّ هُ يُزَكِّي مَن ْ يَشَا ءُ وَلاَ يُظْ لَمُو نَ فَتِيلاً
A n žur Kay fa Yaftarū na `Alá A ll āhi A l-Kadh iba ۖ Wa Kafá Bihi~ 'Ith māan Mubīnāan
004-050 (اي پيغمبر) ڏس ته الله تي ڪيئن ڪوڙ ٺاھيندا آھن؟ ۽ اھو پڌرو گناہ بس آھي.
ا ن ظُ رْ كَيْ فَ يَفْتَرُو نَ عَلَى ا للَّ هِ ا لْكَذِبَ ۖ وَكَفَى بِهِ إِثْما ً مُبِيناً
'Alam Tara 'Ilá A l-Ladh ī na 'Ūtū Naş ībāan Mina A l-Kitā bi Yu'uminū na Bil-Jib ti Wa A ţ -Ţ āgh ū ti Wa Yaq ūlū na Lilladh ī na Kafarū Hā 'uulā ' 'Ahdá Mina A l-Ladh ī na 'Āmanū Sabīlāan
004-051 (اي پيغمبر) اُنھن ڏانھن نه ڏٺو اٿيئي ڇا؟ جن کي ڪتاب مان ڀاڱو ڏنو ويو ته اُھي بتن ۽ شيطان کي مڃيندا آھن ۽ ڪافرن لاءِ چوندا آھن ته ھيءَ ٽوليمؤمنن کان وڌيڪ سنئين واٽ واري آھي.
أَلَمْ تَرَ إِلَى ا لَّذِي نَ أُ وتُوا نَصِ يبا ً مِنَ ا لْكِتَا بِ يُؤْمِنُو نَ بِا لْجِبْ تِ وَا ل طَّ اغُ و تِ وَيَقُ ولُو نَ لِلَّذِي نَ كَفَرُوا هَا ؤُلاَء أَهْدَى مِنَ ا لَّذِي نَ آمَنُوا سَبِيلاً
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na La`anahumu A ll āhu ۖ Wa Man Yal`ani A ll ā hu Falan Tajida Lahu Naş īr āan
004-052 اِھي (اُھي) آھن جن تي الله لعنت ڪئي آھي، ۽ جنھن تي الله لعنت ڪندو آھي تنھن جو ڪو مددگار نه لھندين.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ لَعَنَهُمُ ا للَّ هُ ۖ وَمَن ْ يَلْعَنِ ا للَّ هُ فَلَن ْ تَجِدَ لَهُ نَصِ ير اً
'Am Lahum Naş ī bun Mina A l-Mulki Fa'idh āan Lā Yu'utū na A n -Nā sa Naq īr āan
004-053 اُنھن کي بادشاھيءَ مان ڪو ڀاڱو آھي ڇا؟ (جي کين کڻي ھجي به ته) اُن مھل ماڻھن کي تر جيترو (به) نه ڏين.
أَمْ لَهُمْ نَصِ ي بٌ مِنَ ا لْمُلْكِ فَإِذا ً لاَ يُؤْتُو نَ ا ل نّ َا سَ نَقِ ير اً
'Am Yaĥsudū na A n -Nā sa `Alá Mā 'Ātāhumu A ll āhu Min Fađlihi ۖ Faq ad 'Ātaynā 'Ā la 'Ib rā hī ma A l-Kitā ba Wa A l-Ĥikmata Wa 'Ātaynāhum Mulkāan `Ažīmāan
004-054 ويتر ماڻھن سان انھيءَ تي حسد ڪندا آھن جيڪي الله پنھنجي فضل سان کين ڏنو آھي، پوءِ بيشڪ ابراھيم جي اولاد کي ڪتاب ۽ دانائي ڏنيسون ۽ کين وڏي بادشاھي ڏني سون.
أَمْ يَحْسُدُو نَ ا ل نّ َا سَ عَلَى مَا آتَاهُمُ ا للَّ هُ مِن ْ فَضْ لِهِ ۖ فَقَ د ْ آتَيْنَا آلَ إِبْ رَ اهِي مَ ا لْكِتَا بَ وَا لْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكاً عَظِ يماً
Faminhum Man 'Āmana Bihi Wa Minhum Man Ş adda `Anhu ۚ Wa Kafá Bijahann ama Sa`īr āan
004-055 پوءِ منجھائن ڪي آھن جن اُن ڪتاب کي مڃيو ۽ منجھائن ڪي آھن جي کانئس اٽڪي رھيا، ۽ (انھن لاءِ) ٻرندڙ دوزخ بس آھي.
فَمِنْ هُمْ مَن ْ آمَنَ بِهِ وَمِنْ هُمْ مَن ْ صَ دَّ عَنْ هُ ۚ وَكَفَى بِجَهَنَّ مَ سَعِير اً
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Bi'āyātinā Saw fa Nuş līhim Nārā an Kullamā Nađijat Julūduhum Baddalnāhum Julūdāan Gh ra hā Liyadh ūq ū A l-`Adh ā ba ۗ 'Inn a A ll āha Kā na `Azīzāan Ĥakīmāan
004-056 جن اسان جي آيتن کي نه مڃيو تن کي سگھو باہ ۾ گھيرينداسون، جڏھن ڪڏھن سندن کلون ڀُڄنديون (تڏھن) سندن ٻيون کلون ھن لاءِ پيا مٽائينداسون ته ڀلي عذاب (جو مزو) چکن، ڇوته الله غالب حڪمت وارو آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْ فَ نُصْ لِيهِمْ نَارا ً كُلَّمَا نَضِ جَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُوداً غَ يْرَ هَا لِيَذُوقُ وا ا لْعَذَا بَ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَزِيزاً حَكِيماً
Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Sanud kh m Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā 'Abadāan ۖ Lahum Fīhā 'Azwā jun Muţ ahhara tun ۖ Wa Nud kh m Ž illā Ž alīlāan
004-057 جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي (اُنھن) باغن ۾ سگھو داخل ڪنداسون جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن منجھن اصلي سدائين رھڻ وارا آھن، اُنھن لاءِ منجھن پاڪ زالون آھن، ۽ کين گھاٽين ڇانون ۾ داخل ڪنداسون.
وَالَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ سَنُد ْخِ لُهُمْ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا أَبَدا ً ۖ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَا جٌ مُطَ هَّرَ ةٌ ۖ وَنُد ْخِ لُهُمْ ظِ لاَّ ظَ لِيلاً
'Inn a A ll āha Ya'muru kum 'An Tu'uaddū A l-'Amānā ti 'Ilá 'Ahlihā Wa 'Idh ā Ĥakam tum Bay na A n -Nā si 'An Taĥkumū Bil-`Ad li ۚ 'Inn a A ll āha Ni`imm ā Ya`ižukum Bihi~ ۗ 'Inn a A ll āha Kā na Samī`āan Baş īr āan
004-058 بيشڪ الله اوھان کي حُڪم ٿو ڪري ته امانتون سندن مالڪن کي پھچائي ڏيو ۽ جڏھن ماڻھنجي وچ ۾ فيصلو ڪريو (تڏھن) انصاف سان حڪم ڪريو، بيشڪ الله اوھان کي جيڪا نصيحت ڪري ٿو سا چڱي آھي، ڇوته الله ٻڌندڙ ڏسندڙ آھي.
إِنّ َ ا للَّ هَ يَأْمُرُكُمْ أَن ْ تُؤَدُّوا ا لأَمَانَا تِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْ نَ ا ل نّ َا سِ أَن ْ تَحْكُمُوا بِا لْعَد ْلِ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ نِعِمَّ ا يَعِظُ كُمْ بِهِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ سَمِيعا ً بَصِ ير اً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Aţ ī`ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū A r-Ra sū la Wa 'Ūlī A l-'Am r i Min kum ۖ Fa'in Tanāza`tum Fī Sh ay 'in Faru ddū hu 'Ilá A ll āhi Wa A r-Ra sū li 'In Kun tum Tu'uminū na Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r ۚ Dh ālika Kh y ru n Wa 'Aĥsanu Ta'wīlāan
004-059 اي ايمان وارؤ الله جي فرمانبرداري ڪريو ۽ پيغمبر جي فرمانبرداري ڪريو ۽ اوھان مان جيڪو حاڪم ھجي تنھن جي (به) پوءِ جيڪڏھن ڪنھن شيءِ بابت جھڳڙو ڪريو ته جيڪڏھن الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيندا آھيو ته ان کي الله ۽ پيغمبر جي حُڪم ڏانھن رجوع ڪريو، اِھو ڀلو ۽ نتيجي جي ڪري ڏاڍو چڱو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا أَطِ يعُوا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُوا ا ل رَّ سُو لَ وَأُ وْلِي ا لأَمْر ِ مِنْ كُمْ ۖ فَإِن ْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْ ءٍ فَرُدُّو هُ إِلَى ا للَّ هِ وَا ل رَّ سُو لِ إِن ْ كُن تُمْ تُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ ۚ ذَلِكَ خَ يْ رٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً
'Alam Tara 'Ilá A l-Ladh ī na Yaz`umū na 'Ann ahum 'Āmanū Bimā 'Un zila 'Ilay ka Wa Mā 'Un zila Min Q ab lika Yur īdū na 'An Yataĥākamū 'Ilá A ţ -Ţ āgh ū ti Wa Q ad 'Umirū 'An Yakfurū Bihi Wa Yur ī du A sh -Sh ayţ ā nu 'An Yuđillahum Đ alālāan Ba`īdāan
004-060 (اي پيغمبر) اُنھن ڏانھن نه ڏٺو اٿيئي ڇا؟ جيڪي ڀائيندا آھن ته جيڪي تو ڏانھن لاٿو ويو ۽ جيڪي توکان اڳ لاٿو ويو تنھن کي پاڻ مڃيو اٿن اھي ھن ھوندي به طاغوت (يعني غير خدا) ڏانھن (مقد مونيئي) فيصلو ڪرائڻ گھرندا آھن حالانڪ ان جي نه مڃڻ جو حڪم ڪيو ويو اٿن، ۽ شيطان کين وڏي ڀُل ۾ ڀُلائڻ گھرندو آھي.
أَلَمْ تَرَ إِلَى ا لَّذِي نَ يَزْعُمُو نَ أَنَّ هُمْ آمَنُوا بِمَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ وَمَا أُن زِلَ مِن ْ قَ بْ لِكَ يُر ِيدُو نَ أَن ْ يَتَحَاكَمُو ا إِلَى ا ل طَّ اغُ و تِ وَقَ د ْ أُمِرُو ا أَن ْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُر ِي دُ ا ل شَّيْطَ ا نُ أَن ْ يُضِ لَّهُمْ ضَ لاَلا ً بَعِيداً
Wa 'Idh ā Q ī la Lahum Ta`ālaw 'Ilá Mā 'An zala A ll āhu Wa 'Ilá A r-Ra sū li Ra 'ay ta A l-Munāfiq ī na Yaş uddū na `An ka Ş udūdāan
004-061 ۽ جڏھن کين چئجي ته جيڪي الله لاٿو تنھن ڏانھن ۽ پيغمبر ڏانھن اچو ته منافقن کي ڏٺئي ته توکان پوري طرح جھلجي ويندا آھن.
وَإِذَا قِ ي لَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ وَإِلَى ا ل رَّ سُو لِ رَ أَيْ تَ ا لْمُنَافِقِ ي نَ يَصُ دُّو نَ عَنْ كَ صُ دُوداً
Fakay fa 'Idh ā 'Aş ābat/hum Muş ībatun Bimā Q addamat 'Aydīhim Th umm a Jā 'ū ka Yaĥlifū na Bill āhi~ 'In 'Ara d nā 'Illā 'Iĥsānāan Wa Tawfīq āan
004-062 پوءِ (تڏھن) ڪئن (ڪندا) جڏھن کين ڪا اوکائي اُنھيءَ سببان پھچندي جو سندن ھٿن اڳي ڪيو آھي ته وري تو وٽ اچي الله جو قسم کڻندا ته اسان جو چڱائي ۽ ٺھراءَ کانسواءِ (ٻيو) ڪو ارادونه ھو.
فَكَيْ فَ إِذَا أَصَ ابَتْهُمْ مُصِ يبَةٌ بِمَا قَ دَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمّ َ جَا ءُو كَ يَحْلِفُو نَ بِا للَّ هِ إِن ْ أَرَ د ْنَا إِلاَّ إِحْسَانا ً وَتَوْفِيق اً
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na Ya`lamu A ll āhu Mā Fī Q ulūbihim Fa'a`r iđ `Anhum Wa `Ižhum Wa Q ul Lahum Fī 'An fusihim Q awlāan Balīgh n
004-063 اِھي (اُھي) آھن جن جي دلين ۾ جيڪي (ڪفر ۽ نفاق) آھي سو الله ڄاڻندو آھي، پوءِ کانئن مُڙ ۽ کين نصيحت ڪر ۽ کين سندين دلين ۾ پھچندڙ ڳالھه چؤ.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ يَعْلَمُ ا للَّ هُ مَا فِي قُ لُوبِهِمْ فَأَعْر ِضْ عَنْ هُمْ وَعِظْ هُمْ وَقُ لْ لَهُمْ فِي أَن فُسِهِمْ قَ وْلا ً بَلِيغ اً
Wa Mā 'Arsalnā Min Ra sū lin 'Illā Liyuţ ā `a Bi'idh ni A ll ā hi ۚ Wa Law 'Ann ahum 'Idh Ž alamū 'An fusahum Jā 'ū ka Fāstagh A ll aha Wa A gh ra Lahumu A r-Ra sū lu Lawajadū A ll aha Tawwābāan Ra ĥīmāan
004-064 ڪوئي پيغمبر نه موڪليوسون پر ھن لاءِ ته الله جي حڪم سان سندس تابعداري ڪئي وڃي، ۽ جڏھن انھن (ماڻھن) پاڻ تي ظلم ڪيو تڏھن جيڪڏھن تو وٽ اچن ھا پوءِ الله کان بخشش گھرن ھا ۽ پيغمبر انھن لاءِ بخشش گھري ھا ته الله کي ٻاجھ سان موٽندڙ مھربان لھن ھا.
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن ْ رَ سُو لٍ إِلاَّ لِيُطَ ا عَ بِإِذْنِ ا للَّ هِ ۚ وَلَوْ أَنَّ هُمْ إِذْ ظَ لَمُو ا أَن فُسَهُمْ جَا ءُو كَ فَاسْتَغْ فَرُوا ا للَّ هَ وَا غْ فَرَ لَهُمُ ا ل رَّ سُو لُ لَوَجَدُوا ا للَّ هَ تَوَّابا ً رَ حِيماً
Falā Wa Ra bbika Lā Yu'uminū na Ĥattá Yuĥakkimū ka Fīmā Sh ajara Baynahum Th umm a Lā Yajidū Fī 'An fusihim Ĥara jāan Mimm ā Q ađay ta Wa Yusallimū Taslīmāan
004-065 پوءِ تنھنجي پالڻھار جو قسم آھي ته (اھي ماڻھو) مسلمان نه آھن جيستائين انھي معاملي ۾ جو سندن وچ ۾ پيو آھي توکان فيصلو ڪرائن پوءِ (تون) جيڪو نبيرو ڪرين تنھن کان پنھنجي دلين ۾ اڙکُڙ نه ڏسن ۽ پوري طرح مڃين.
فَلاَ وَرَ بِّكَ لاَ يُؤْمِنُو نَ حَتَّى يُحَكِّمُو كَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمّ َ لاَ يَجِدُوا فِي أَن فُسِهِمْ حَرَ جا ً مِمَّ ا قَ ضَ يْ تَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيماً
Wa Law 'Ann ā Katab nā `Alayhim 'Ani A q ū 'An fusakum 'Aw A kh ru jū Min Diyār ikum Mā Fa`alū hu 'Illā Q alī lun Minhum ۖ Wa Law 'Ann ahum Fa`alū Mā Yū`ažū na Bihi Lakā na Kh rā an Lahum Wa 'Ash adda Tath bītāan
004-066 ۽ جيڪڏھن اسين مٿن لازم ڪريون ھا ته اوھين پاڻ کي ڪُھو يا پنھنجن ديسن مان نڪرو ته منجھانئن ٿورڙن کانسواءِ (ٻِيا) اُھو نه ڪن ھا، ۽ جيڪا نصيحت ڪئي وين تنھن موجب جيڪڏھن اُھي ڪم ڪن ھا ته اُنھن لاءِ ضرور ڀلو ۽ (ايمان کي) زيادہ پڪي ڪرڻ وارو ھجي ھا.
وَلَوْ أَنَّ ا كَتَبْ نَا عَلَيْهِمْ أَنِ ا قْ تُلُو ا أَن فُسَكُمْ أَوْ ا خْ رُجُوا مِن ْ دِيَار ِكُمْ مَا فَعَلُو هُ إِلاَّ قَ لِي لٌ مِنْ هُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّ هُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُ و نَ بِهِ لَكَا نَ خَ يْرا ً لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتاً
Wa 'Idh āan La'ā taynāhum Min Ladunn ā 'Aj rā an `Ažīmāan
004-067 ۽ انھيءَ وقت پاڻ وٽان وڏو اجر کين ضرور ڏيون ھا.
وَإِذا ً لَآتَيْنَاهُمْ مِن ْ لَدُنَّ ا أَجْ راً عَظِ يماً
Wa Lahadaynāhum Ş ir āţ āan Mustaq īmāan
004-068 ۽ ضرور کين سڌي واٽ وٺايون ھا.
وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِ رَ اط ا ً مُسْتَقِ يماً
Wa Man Yuţ i`i A ll ā ha Wa A r-Ra sū la Fa'ūlā 'ika Ma`a A l-Ladh ī na 'An`ama A ll āhu `Alayhim Mina A n -Nabīyī na Wa A ş -Ş iddīq ī na Wa A sh -Sh uhadā 'i Wa A ş -Ş āliĥī na ۚ Wa Ĥasuna 'Ūlā 'ika Ra fīq āan
004-069 ۽ جيڪي الله ۽ پيغمبر جي تابعداري ڪندا سي انھن سان گڏ رھندڙآھن جن تي الله فضل ڪيو آھي (يعني) پيغمبر ۽ صديق ۽ شھيد ۽ صالح، ۽ اُھي چڱا سنگتي آھن.
وَمَن ْ يُطِ عِ ا للَّ هَ وَا ل رَّ سُو لَ فَأُ وْلَا ئِكَ مَعَ ا لَّذِي نَ أَنْ عَمَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ مِنَ ا ل نَّ بِيِّي نَ وَا ل صِّ دِّيقِ ي نَ وَا ل شُّهَدَا ءِ وَا ل صَّ الِحِي نَ ۚ وَحَسُنَ أُ وْلَا ئِكَ رَ فِيق اً
Dh ālika A l-Fađlu Mina A ll āhi ۚ Wa Kafá Bill āhi `Alīmāan
004-070 اِھو فضل الله جي طرفان آھي، ۽ الله ڄاڻندڙ بس آھي.
ذَلِكَ ا لْفَضْ لُ مِنَ ا للَّ هِ ۚ وَكَفَى بِا للَّ هِ عَلِيماً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Kh dh ū Ĥidh ra kum Fān firū Th ubā tin 'Aw A n firū Jamī`āan
004-071 اي ايمان وارؤ پنھنجي بچاءُ جو سامان وٺو پوءِ لڙائيءَ لاءِ ٽولي ٽولي ٿي نڪرو يا گڏجي نڪرو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا خُ ذُوا حِذْرَ كُمْ فَان فِرُوا ثُبَا تٍ أَوْ ا ن فِرُوا جَمِيعاً
Wa 'Inn a Min kum Laman Layubaţ ţ i'ann a Fa'in 'Aş ābatkum Muş ībatun Q ā la Q ad 'An`ama A ll āhu `Alay ya 'Idh Lam 'Akun Ma`ahum Sh ahīdāan
004-072 ۽ بيشڪ اوھان مان ڪو (اھڙو) آھي جو (ڄاڻي واڻي) دير ڪندو آھي، پوءِ جيڪڏھن اوھان کي ڪو اھنج پھچندو ته چوندو آھي ته بيشڪ الله مون تي احسان ڪيو جو (آءٌ) ساڻن نه حاضر ھوس.
وَإِنّ َ مِنْ كُمْ لَمَن ْ لَيُبَطِّ ئَنّ َ فَإِن ْ أَصَ ابَتْكُمْ مُصِ يبَةٌ قَ ا لَ قَ د ْ أَنْ عَمَ ا للَّ هُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُن ْ مَعَهُمْ شَهِيداً
Wa La'in 'Aş ābakum Fađlun Mina A ll āhi Layaq ūlann a Ka'an Lam Takun Baynakum Wa Baynahu Mawaddatun Yā Laytanī Kun tu Ma`ahum Fa'afū za Fawzāan `Ažīmāan
004-073 ۽ جيڪڏھن الله (جي پار) کان ڪو احسان اوھان کي پھچي ته (انھيءَ وانگر جو) ڄڻ ته اوھان جي ۽ سندس وچ ۾ دوستي نه ھئي ضرور چوندو آھي ته مون کي ارمان آھي جيڪر ساڻن ھجان ھا ته وڏي مراد ماڻيان ھا.
وَلَئِن ْ أَصَ ابَكُمْ فَضْ لٌ مِنَ ا للَّ هِ لَيَقُ ولَنّ َ كَأَن ْ لَمْ تَكُن ْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَالَيْتَنِي كُن تُ مَعَهُمْ فَأَفُو زَ فَوْزاً عَظِ يماً
Falyuq ātil Fī Sabī li A ll ā hi A l-Ladh ī na Yash rū na A l-Ĥayāata A d-Dun yā Bil-'Ākh ra ti ۚ Wa Man Yuq ātil Fī Sabī li A ll ā hi Fayuq gh b Fasaw fa Nu'utī hi 'Aj rā an `Ažīmāan
004-074 پوءِ اُنھن (مؤمنن) کي جڳائي ته الله جي واٽ ۾ وڙھن جيڪي دنيا جي حياتيءَ کي آخرت سان وڪڻندا آھن، ۽ جيڪو الله جي واٽ ۾ وڙھندو پوءِ ماريو ويو يا غالب ٿيو تنھن کي وڏو اجر سگھوئي ڏينداسون.
فَلْيُقَ اتِلْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ ا لَّذِي نَ يَشْرُو نَ ا لْحَيَا ةَ ا ل دُّنْ يَا بِا لآخِ رَ ةِ ۚ وَمَن ْ يُقَ اتِلْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ فَيُقْ تَلْ أَوْ يَغْ لِب ْ فَسَوْ فَ نُؤْتِي هِ أَجْ راً عَظِ يماً
Wa Mā Lakum Lā Tuq ātilū na Fī Sabī li A ll ā hi Wa A l-Mustađ`afī na Mina A r-R ijā li Wa A n -Nisā ' Wa A l-Wildā ni A l-Ladh ī na Yaq ūlū na Ra bbanā 'Akh r ij nā Min Hadh ihi A l-Q aryati A ž-Ž ālimi 'Ahluhā Wa A j `al Lanā Min Ladun ka Walīyāan Wa A j `al Lanā Min Ladun ka Naş īr āan
004-075 ۽ (اي مسلمانؤ) اوھان کي ڇا (ٿيو) آھي؟ جو الله جي واٽ ۾ نٿا وڙھو؟ حالانڪ ھيڻن مڙسن ۽ زالن ۽ ٻارن مان اُھي آھن جي چون ٿا ته اي اسان جا پالڻھار ھن شھر مان جنھن جا رھاڪو ظالم آھن اسان کي (ٻاھر) ڪڍ، ۽ پاڻ وٽاناسان جو (ڪو) سنڀاليندڙ ڪر، ۽ پاڻ وٽان اسان جو ڪو مددگار ڪر.
وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَ اتِلُو نَ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَا لْمُسْتَضْ عَفِي نَ مِنَ ا ل رِّجَا لِ وَا ل نِسَا ء وَا لْوِلْدَا نِ ا لَّذِي نَ يَقُ ولُو نَ رَ بَّنَا أَخْ ر ِجْ نَا مِن ْ هَذِهِ ا لْقَ رْيَةِ ا ل ظَّ الِمِ أَهْلُهَا وَا جْ عَل لَنَا مِن ْ لَدُنْ كَ وَلِيّا ً وَا جْ عَل لَنَا مِن ْ لَدُنْ كَ نَصِ ير اً
Al-Ladh ī na 'Āmanū Yuq ātilū na Fī Sabī li A ll ā hi Wa ۖ A l-Ladh ī na Kafarū Yuq ātilū na Fī Sabī li A ţ -Ţ āgh ū ti Faq ātilū 'Awliyā 'a A sh -Sh ayţ ā ni ۖ 'Inn a Kay da A sh -Sh ayţ ā ni Kā na Đ a`īfāan
004-076 جيڪي مؤمن آھن سي الله جي واٽ ۾ وڙھندا آھن، ۽ جيڪي ڪافر آھن سي شيطان جي واٽ ۾ وڙھندا آھن تنھنڪري شيطان جي ساٿين کي ماريو، ڇوته شيطان جي ٺڳي ھيڻي آھي.
ا لَّذِي نَ آمَنُوا يُقَ اتِلُو نَ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ ۖ وَا لَّذِي نَ كَفَرُوا يُقَ اتِلُو نَ فِي سَبِي لِ ا ل طَّ اغُ و تِ فَقَ اتِلُو ا أَوْلِيَا ءَ ا ل شَّيْطَ ا نِ ۖ إِنّ َ كَيْ دَ ا ل شَّيْطَ ا نِ كَا نَ ضَ عِيفاً
'Alam Tara 'Ilá A l-Ladh ī na Q ī la Lahum Kuffū 'Aydiyakum Wa 'Aq īmū A ş -Ş alāata Wa 'Ātū A z-Zakāata Falamm ā Kutiba `Alayhimu A l-Q itā lu 'Idh ā Far ī q un Minhum Yakh sh aw na A n -Nā sa Kakh sh yati A ll ā hi 'Aw 'Ash adda Kh sh yatan ۚ Wa Q ālū Ra bbanā Lima Katab ta `Alaynā A l-Q itā la Lawlā 'Akh kh ā 'Ilá 'Ajalin Q ar ī bin ۗ Q ul Matā `u A d-Dun yā Q alī lun Wa A l-'Ākh ra tu Kh y ru n Limani A q á Wa Lā Tužlamū na Fatīlāan
004-077 (اي پيغمبر) اُنھن ڏانھن نه ڏٺو اٿيئي ڇا؟ جن کي چيو ويو ته پنھنجن ھٿن کي (ويڙھ کان) جھليو ۽ نماز پڙھو ۽ زڪٰوة ڏيو، پوءِ جنھن مھل مٿن ويڙھ لازم ڪئي ويئي تنھن مھل منجھانئن اوچتو ھڪ ٽولي الله جي خوف وانگر ماڻھن کان ڊڄي ٿي بلڪ ان کان به وڌيڪ ڊڄي ٿي، ۽ چوڻ لڳا ته اي اسانجا پالڻھار ڇالاءِ اسان تي ويڙھ لازم ڪئي اٿيئي، ويجھي وقت تائين تو اسان کي ڇونه ڍر ڏني؟ (اي پيغمبر) چؤ ته دنيا جو سامان ٿورڙو آھي، ۽ آخرت انھيءَ لاءِ ڀلي آھي جيڪو پرھيزگاري ڪندو، ۽ تند جيترو به ظلم نه ڪبو.
أَلَمْ تَرَ إِلَى ا لَّذِي نَ قِ ي لَ لَهُمْ كُفُّو ا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِ يمُوا ا ل صَّ لاَةَ وَآتُوا ا ل زَّكَا ةَ فَلَمَّ ا كُتِبَ عَلَيْهِمُ ا لْقِ تَا لُ إِذَا فَر ِي ق ٌ مِنْ هُمْ يَخْ شَوْ نَ ا ل نّ َا سَ كَخَ شْيَةِ ا للَّ هِ أَوْ أَشَدَّ خَ شْيَة ً ۚ وَقَ الُوا رَ بَّنَا لِمَ كَتَبْ تَ عَلَيْنَا ا لْقِ تَا لَ لَوْلاَ أَخَّ رْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَ ر ِي بٍ ۗ قُ لْ مَتَا عُ ا ل دُّنْ يَا قَ لِي لٌ وَا لآخِ رَ ةُ خَ يْ رٌ لِمَنِ ا قَ ى وَلاَ تُظْ لَمُو نَ فَتِيلاً
'Aynamā Takūnū Yud r ikkumu A l-Maw tu Wa Law Kun tum Fī Burū jin Mush ayyadatin ۗ Wa 'In Tuş ib hum Ĥasanatun Yaq ūlū Hadh ihi Min `In di A ll ā hi ۖ Wa 'In Tuş ib hum Sayyi'atun Yaq ūlū Hadh ihi Min `In dika ۚ Q ul Kullun Min `In di A ll ā hi ۖ Famā li Hā 'uulā ' A l-Q aw mi Lā Yakādū na Yafq ahū na Ĥadīth āan
004-078 جتي ھوندؤ اُتي اوھان کي موت پھچندو جيتوڻيڪ مُحڪم ڪوٽن ۾ ھوندؤ، ۽ جيڪڏھن کين ڪا چڱائي پھچندي آھي ته چوندا آھن ته ھي الله وٽان (پھتي) آھي، ۽ جيڪڏھن کين ڪو اھنج پھچندو آھي ته ھي تو وٽان پھتو آھي، (کين) چؤ ته (ڏک سک) سڀ الله وٽان آھي، پوءِ ھن قوم کي ڇا (ٿيو) آھي؟ جو ڳالھ جي سمجھڻ کي ويجھو (ئي) نه آھن.
أَيْنَمَا تَكُونُوا يُد ْر ِكُّمُ ا لْمَوْ تُ وَلَوْ كُن تُمْ فِي بُرُو جٍ مُشَيَّدَةٍ ۗ وَإِن ْ تُصِ بْ هُمْ حَسَنَةٌ يَقُ ولُوا هَذِهِ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ ۖ وَإِن ْ تُصِ بْ هُمْ سَيِّئَةٌ يَقُ ولُوا هَذِهِ مِن ْ عِنْ دِكَ ۚ قُ لْ كُلٌّ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ ۖ فَمَا لِ هَا ؤُلاَء ا لْقَ وْ مِ لاَ يَكَادُو نَ يَفْقَ هُو نَ حَدِيثاً
Mā 'Aş ābaka Min Ĥasanatin Famina A ll āhi ۖ Wa Mā 'Aş ābaka Min Sayyi'atin Famin Nafsika ۚ Wa 'Arsalnā ka Lilnn ā si Ra sūlāan ۚ Wa Kafá Bill āhi Sh ahīdāan
004-079 توکي جيڪا ڪا چڱائي پھچي ٿي سا الله وٽان (ڄاڻ)، ۽ توکي جيڪو ڪو اھنج پھچي ٿو سو پنھنجي نفس (جي ڪمن جي شامت) کان (ڀانءِ)، ۽ توکي ماڻھن لاءِ پيغمبر ڪري موڪليوسون، ۽ الله شاھد بس آھي.
مَا أَصَ ابَكَ مِن ْ حَسَنَةٍ فَمِنَ ا للَّ هِ ۖ وَمَا أَصَ ابَكَ مِن ْ سَيِّئَةٍ فَمِن ْ نَفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَا كَ لِلنّ َا سِ رَ سُولا ً ۚ وَكَفَى بِا للَّ هِ شَهِيداً
Man Yuţ i`i A r-Ra sū la Faq ad 'Aţ ā `a A ll āha ۖ Wa Man Tawallá Famā 'Arsalnā ka `Alayhim Ĥafīžāan
004-080 جيڪو پيغمبر جي فرمانبرداري ڪندو تنھن بيشڪ الله جي فرمانبرداري ڪئي، ۽ جيڪو ڦرندو تن تي توکي نگھبان ڪري نه موڪليو اٿئون.
مَن ْ يُطِ عِ ا ل رَّ سُو لَ فَقَ د ْ أَطَ ا عَ ا للَّ هَ ۖ وَمَن ْ تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَا كَ عَلَيْهِمْ حَفِيظ اً
Wa Yaq ūlū na Ţ ā`atun Fa'idh ā Bara zū Min `In dika Bayyata Ţ ā 'ifatun Minhum Gh y ra A l-Ladh ī Taq ū lu Wa ۖ A ll āhu Yaktubu Mā Yubayyitū na ۖ Fa'a`r iđ `Anhum Wa Tawakkal `Alá A ll āhi ۚ Wa Kafá Bill āhi Wa Kīlāan
004-081 ۽ (منافق تو وٽ) چوندا آھن فرمانبرداري (ڪنداسون) پوءِ جڏھن تو وٽان ھليا ويندا آھن تڏھن منجھانئن ھڪ ٽولي تنھنجي ڳالھين جي ابتڙ رات جو صلاحون ڪندي آھي، ۽ جيڪي رات جو صلاحون ڪندا آھن سي الله لکندو آھي، تنھنڪري کانئن مُنھن موڙ ۽ الله تي ڀروسو ڪر، ۽ الله وڪيل بس آھي.
وَيَقُ ولُو نَ طَ اعَةٌ فَإِذَا بَرَ زُوا مِن ْ عِنْ دِكَ بَيَّتَ طَ ا ئِفَةٌ مِنْ هُمْ غَ يْ رَ ا لَّذِي تَقُ و لُ ۖ وَا للَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُو نَ ۖ فَأَعْر ِضْ عَنْ هُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى ا للَّ هِ ۚ وَكَفَى بِا للَّ هِ وَكِيلاً
'Afalā Yatadabbarū na A l-Q ur'ā na ۚ Wa Law Kā na Min `In di Gh y r i A ll ā hi Lawajadū Fī hi A kh n Kath īr āan
004-082 قرآن ۾ ڇونه سوچ ڪندا آھن، جيڪڏھن الله کانسواءِ ٻئي (ڪنھن) وٽان ھجي ھا ته منجھس گھڻو اختلاف لھن ھا.
أَفَلاَ يَتَدَبَّرُو نَ ا لْقُ رْآنَ ۚ وَلَوْ كَا نَ مِن ْ عِنْ دِ غَ يْ ر ِ ا للَّ هِ لَوَجَدُوا فِي هِ ا خْ تِلاَفا ً كَثِير اً
Wa 'Idh ā Jā 'ahum 'Am ru n Mina A l-'Am ni 'Awi A l-Kh w fi 'Adh ā`ū Bihi ۖ Wa Law Ra ddū hu 'Ilá A r-Ra sū li Wa 'Ilá 'Ūlī A l-'Am r i Minhum La`alimahu A l-Ladh ī na Yastan biţ ūnahu Minhum ۗ Wa Lawlā Fađlu A ll āhi `Alaykum Wa Ra ĥmatuhu Lā ttaba`tumu A sh -Sh ayţ ā na 'Illā Q alīlāan
004-083 ۽ جڏھن وٽن امن جي يا ڀَو جي ڪا خبر ايندي آھي ته ان کي پڌرو ڪندا آھن، ۽ جيڪڏھن ان کي پيغمبر ڏانھن ۽ پنھنجن (مسلمانن) مان اميرن ڏانھن پھچائين ھا ته منجھائن جيڪي اُنکي جاچيندا آھن سي ضرور ان کي (چڱي طرح) ڄاڻن ھا، ۽ جيڪڏھن الله جو فضل ۽ سندس ٻاجھ اوھان تي نه ھجي ھا ته ٿورڙن کانسواءِ ضرور شيطان جي پٺيان لڳو ھا.
وَإِذَا جَا ءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ ا لأَمْنِ أَوِ ا لْخَ وْ فِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَ دُّو هُ إِلَى ا ل رَّ سُو لِ وَإِلَى أُ وْلِي ا لأَمْر ِ مِنْ هُمْ لَعَلِمَهُ ا لَّذِي نَ يَسْتَنْ بِطُ ونَهُ مِنْ هُمْ ۗ وَلَوْلاَ فَضْ لُ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ وَرَ حْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ ا ل شَّيْطَ ا نَ إِلاَّ قَ لِيلاً
Faq ātil Fī Sabī li A ll ā hi Lā Tukallafu 'Illā Nafsaka ۚ Wa Ĥarr iđi A l-Mu'uminī na ۖ `Asá A ll āhu 'An Yakuffa Ba'sa A l-Ladh ī na Kafarū Wa ۚ A ll āhu 'Ash addu Ba'sāan Wa 'Ash addu Tan kīlāan
004-084 پوءِ (اي پيغمبر) الله جي واٽ ۾ ويڙھ ڪر، تنھنجي سِر کانسواءِ توتي بار نه رکيو ويو آھي ۽ مؤمنن کي ھمٿاءِ، ويجھو ئي الله ڪافرن جي ويڙھ کي روڪڻ تي آھي، ۽ الله ويڙھ جي ڪري ڏاڍو زور وارو ۽ سزا ڏيڻ ۾ (به) ڏاڍو زور وارو آھي.
فَقَ اتِلْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ لاَ تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ ا لْمُؤْمِنِي نَ ۖ عَسَى ا للَّ هُ أَن ْ يَكُفَّ بَأْسَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ۚ وَا للَّهُ أَشَدُّ بَأْسا ً وَأَشَدُّ تَن كِيلاً
Man Yash fa` Sh afā`atan Ĥasanatan Yakun Lahu Naş ī bun Minhā ۖ Wa Man Yash fa` Sh afā`atan Sayyi'atan Yakun Lahu Kiflun Minhā ۗ Wa Kā na A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Muq ītāan
004-085 جيڪو چڱيءَ ڳالھ جي سفارش ڪندو تنھن لاءِ منجھانئس حصّو آھي، جيڪي بڇڙي ڳالھ جي سفارش ڪندو تنھن لاءِ منجھانئس حصّو آھي، ۽ الله سڀ شيءِ تي نگھبان آھي.
مَن ْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَة ً يَكُن ْ لَهُ نَصِ ي بٌ مِنْ هَا ۖ وَمَن ْ يَشْفَعْ شَفَاعَة ً سَيِّئَة ً يَكُن ْ لَهُ كِفْلٌ مِنْ هَا ۗ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ مُقِ يتاً
Wa 'Idh ā Ĥuyyītum Bitaĥīyatin Faĥayyū Bi'aĥsana Minhā 'Aw Ru ddūhā ۗ 'Inn a A ll āha Kā na `Alá Kulli Sh ay 'in Ĥasībāan
004-086 ۽ جڏھن اوھانکي سلام ڪرڻ سان تعظيم ڏني وڃي ته ان کان بھتر تعظيم سان (سلام) ورايو يا اوترو ورايو، ڇوته الله سڀڪنھن شيءِ جو حساب ڪندڙ آھي.
وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْ هَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ حَسِيباً
Al-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۚ Layaj ma`ann akum 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati Lā Ra y ba Fī hi ۗ Wa Man 'Aş daq u Mina A ll āhi Ĥadīth āan
004-087 الله (اُھو آھي) جو اُن کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي، قيامت جي ڏينھن جنھن ۾ (ڪو) شڪ نه آھي اوھان کي ضرور گڏ ڪندو، ۽ الله کان ڪير (پنھنجي) ڳالھ ۾ زور سچو آھي.
ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۚ لَيَجْ مَعَنَّ كُمْ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ لاَ رَ يْ بَ فِي هِ ۗ وَمَن ْ أَصْ دَقُ مِنَ ا للَّ هِ حَدِيثاً
Famā Lakum Fī A l-Munāfiq ī na Fi'atay ni Wa A ll āhu 'Arkasahum Bimā Kasabū ۚ 'Atur īdū na 'An Tahdū Man 'Ađalla A ll āhu ۖ Wa Man Yuđlili A ll ā hu Falan Tajida Lahu Sabīlāan
004-088 اوھان کي ڇا (ٿيو) آھي جو منافقن جي بابت ٻه ٽوليون (ٿي پيا) آھيو ۽ الله سندن ڪرتوتن سببان کين اونڌو ڪيو آھي، جنھن کي الله ڀلايو تنھن کي اوھين ھدايت ڪرڻ گھُرندا آھيو ڇا؟ جنھن کي الله ڀلائيندو آھي تنھن لاءِ ڪا واٽ ڪڏھن نه لھندين.
فَمَا لَكُمْ فِي ا لْمُنَافِقِ ي نَ فِئَتَيْ نِ وَا للَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُو ا ۚ أَتُر ِيدُو نَ أَن ْ تَهْدُوا مَن ْ أَضَ لَّ ا للَّ هُ ۖ وَمَن ْ يُضْ لِلِ ا للَّ هُ فَلَن ْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً
Waddū Law Takfurū na Kamā Kafarū Fatakūnū na Sawā 'an ۖ Falā Tattakh dh ū Minhum 'Awliyā 'a Ĥattá Yuhājirū Fī Sabī li A ll ā hi ۚ Fa'in Tawallaw Fakh dh ūhum Wāq m Ĥay th u Wajad tumūhum ۖ Wa Lā Tattakh dh ū Minhum Walīyāan Wa Lā Naş īr āan
004-089 (اُھي) گھرندا آھن ته جيڪر اوھين ڪافر ٿيو جھڙا پاڻ ڪافر آھن ته سڀ ھڪ جھڙا ٿيونپوءِ منجھائن ڪنھن کي ايستائين دوست ڪري نه وٺو جيستائين الله جي واٽ ۾ وطن ڇڏين، پوءِ جيڪڏھن ڦري وڃن ته پڪڙيونِ ۽ جتي لھونِ تتي قتل ڪريونِ، ۽ منجھائن ڪنھنکي نڪي دوست ۽ نڪي مددگار ڪري وٺو.
وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُو نَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُو نَ سَوَا ء ً ۖ فَلاَ تَتَّخِ ذُوا مِنْ هُمْ أَوْلِيَا ءَ حَتَّى يُهَاجِرُوا فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ ۚ فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَخُ ذُوهُمْ وَا قْ تُلُوهُمْ حَيْ ثُ وَجَد ْتُمُوهُمْ ۖ وَلاَ تَتَّخِ ذُوا مِنْ هُمْ وَلِيّا ً وَلاَ نَصِ ير اً
'Illā A l-Ladh ī na Yaş ilū na 'Ilá Q aw min Baynakum Wa Baynahum Mīth ā q un 'Aw Jā 'ū kum Ĥaş ira t Ş udūru hum 'An Yuq ātilūkum 'Aw Yuq ātilū Q awmahum ۚ Wa Law Sh ā 'a A ll āhu Lasallaţ ahum `Alaykum Falaq ātalūkum ۚ Fa'ini A m Falam Yuq ātilūkum Wa 'Alq aw 'Ilaykumu A s-Salama Famā Ja`ala A ll āhu Lakum `Alayhim Sabīlāan
004-090 پر (انھن سان نه وڙھو) جيڪي اھڙيءَ قوم سان ڳنڍيل ھجن جو اوھان جي ۽ انھن جي وچ ۾ انجام ٿيل ھجي يا اوھان وٽ ھن حال ۾ اچن جو اوھان سان وڙھڻ يا پنھنجي قوم سان وڙھڻ کان سندن سينا دِڪ ٿيا ھجن، ۽ جيڪڏھن الله گھري ھا ته کين اوھان تي غالب ڪري ھا پوءِ اوھان کي ضرور مارين ھا، پوءِ جيڪڏھن اوھان کان پاسو ڪن ۽ اوھان سان نه وڙھن ۽ اوھان ڏانھن صُلح (جي پيغام) کي اُڇلين پوءِ الله اوھان لاءِ مٿن ڪا ويڙھ جي واٽ نه ڪئي آھي.
إِلاَّ ا لَّذِي نَ يَصِ لُو نَ إِلَى قَ وْ م ٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَا قٌ أَوْ جَا ءُ وكُمْ حَصِ رَ تْ صُ دُورُهُمْ أَن ْ يُقَ اتِلُوكُمْ أَوْ يُقَ اتِلُوا قَ وْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ لَسَلَّطَ هُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَ اتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ ا قَ اتِلُوكُمْ وَأَلْقَ وْا إِلَيْكُمُ ا ل سَّلَمَ فَمَا جَعَلَ ا للَّ هُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلاً
Satajidū na 'Ākh r ī na Yur īdū na 'An Ya'manūkum Wa Ya'manū Q awmahum Kulla Mā Ru ddū 'Ilá A l-Fitnati 'Urkisū Fīhā ۚ Fa'in Lam Ya`tazilūkum Wa Yulq ū 'Ilaykumu A s-Salama Wa Yakuffū 'Aydiyahum Fakh dh ūhum Wāq m Ĥay th u Th aq iftumūhum ۚ Wa 'Ūla'ikum Ja`alnā Lakum `Alayhim Sulţ ānāan Mubīnāan
004-091 ٻيءَ ٽوليءَ کي (اوھين) سگھوئي لھندؤ جو اوھان کان امن ۾ ھجڻ گھرندا ۽ پنھنجيءَ قوم کان (به) امن ۾ ھجڻ گھرندا، جڏھن ڪڏھن ڪنھن فتني ڏانھن سڏيا ويندا تڏھن منجھس جھٽ پٽ اونڌي منھن ڪري پوندا، پوءِ جيڪڏھن اوھان کان پاسو نه ڪن ۽ نڪي اوھان ڏانھن صُلح جي پيغام کي اُڇلين ۽ نڪي پنھنجي ھٿن کي (ويڙھ کان) جھلين ته انھن کي پڪڙيو ۽ جتي انھن کي لھو تِتي اُنھن کي ماريو، ۽ انھن تي اسان اوھان کي پڌرو غلبو ڏنو آھي.
سَتَجِدُو نَ آخَ ر ِي نَ يُر ِيدُو نَ أَن ْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَ وْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّو ا إِلَى ا لْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِن ْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُ و ا إِلَيْكُمُ ا ل سَّلَمَ وَيَكُفُّو ا أَيْدِيَهُمْ فَخُ ذُوهُمْ وَا قْ تُلُوهُمْ حَيْ ثُ ثَقِ فْتُمُوهُمْ ۚ وَأُ وْلَئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَ انا ً مُبِيناً
Wa Mā Kā na Limu'uminin 'An Yaq Kh ţ a'an ۚ Wa Man Q atala Mu'umināan Kh ţ a'an Fataĥr ī r u Ra q abatin Mu'uminatin Wa Diyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi~ 'Illā 'An Yaş ş addaq ū ۚ Fa'in Kā na Min Q aw min `Adū win Lakum Wa Huwa Mu'uminun Fataĥr ī r u Ra q abatin Mu'uminatin ۖ Wa 'In Kā na Min Q aw min Baynakum Wa Baynahum Mīth ā q un Fadiyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi Wa Taĥr ī r u Ra q abatin Mu'uminatin ۖ Faman Lam Yajid Faş iyā mu Sh ahra y ni Mutatābi`ay ni Tawbatan Mina A ll āhi ۗ Wa Kā na A ll āhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-092 ۽ مؤمنن جو مارڻ ڪنھن مؤمن کي ڀُل چُڪ کانسواءِ (ڪنھن حال ۾) نه جڳائي، ۽ جيڪو مؤمن ڀُل چُڪ سان ماري ته (ھڪ ته) مؤمن ٻانھي کي آجو ڪري ۽ (ٻيو ته) چَٽي سندس وارثن کي پھچائي پر جي بخشين (ته انھن کي اختيار آھي)، پوءِ جيڪڏھن اوھان جي ويرين جي قوم مان آھي ۽ اُھو مؤمن ھجي ته (ڇڙو) مؤمن ٻانھي کي آجو ڪرڻ لازم آھي (۽ چٽي معاف آھي)، ۽ جيڪڏھن انھيءَ قوم مان آھي جو اوھان جي ۽ انھن جي وچ ۾ پڪو انجام ٿيل آھي ته چٽي سندس وارثن کي پھچائجي ۽ مؤمن ٻانھي کي آجو ڪرڻ لازم آھي، ۽ جيڪو نه لھي ته ٻه مھينا لڳو لڳ روزا رکي، (اھو ڪُفّارو) الله (جي پار) کان توبه جي (قبول ٿيڻ) ٿيڻ لاءِ آھي، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
وَمَا كَا نَ لِمُؤْمِنٍ أَن ْ يَقْ تُلَ مُؤْمِنا ً إِلاَّ خَ طَ أ ً ۚ وَمَن ْ قَ تَلَ مُؤْمِناً خَ طَ أ ً فَتَحْر ِي رُ رَ قَ بَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ إِلاَّ أَن ْ يَصَّ دَّقُ وا ۚ فَإِن ْ كَا نَ مِن ْ قَ وْ مٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْر ِي رُ رَ قَ بَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ وَإِن ْ كَا نَ مِن ْ قَ وْ م ٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَا ق ٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَتَحْر ِي رُ رَ قَ بَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ فَمَن ْ لَمْ يَجِد ْ فَصِ يَا مُ شَهْرَ يْ نِ مُتَتَابِعَيْ نِ تَوْبَة ً مِنَ ا للَّ هِ ۗ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَلِيماً حَكِيماً
Wa Man Yaq n Muta`amm idāan Fajazā 'uuhu Jahann amu Kh n Fīhā Wa Gh A ll āhu `Alay hi Wa La`anahu Wa 'A`adda Lahu `Adh ābāan `Ažīmāan
004-093 ۽ جيڪو مؤمن کي ڄاڻي واڻي ماريندو تنھن جي سزا دوزخ آھي منجھس سدائين رھڻ وارو آھي ۽ الله مٿس ڏمربو ۽ مٿس لعنت ڪندو ۽ اُن لاءِ وڏو عذاب تيار ڪيو اٿس.
وَمَن ْ يَقْ تُلْ مُؤْمِنا ً مُتَعَمِّ دا ً فَجَزَا ؤُهُ جَهَنَّ مُ خَ الِدا ً فِيهَا وَغَ ضِ بَ ا للَّ هُ عَلَيْ هِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَاباً عَظِ يماً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Idh ā Đ ara b tum Fī Sabī li A ll ā hi Fatabayyanū Wa Lā Taq ūlū Liman 'Alq á 'Ilaykumu A s-Salā ma Lasta Mu'umināan Tab tagh ū na `Ara đa A l-Ĥayāati A d-Dun yā Fa`in da A ll āhi Magh th īra tun ۚ Kadh ālika Kun tum Min Q ab lu Famann a A ll āhu `Alaykum Fatabayyanū ۚ 'Inn a A ll āha Kā na Bimā Ta`malū na Kh r āan
004-094 اي ايمان وارؤ جڏھن اوھين الله جي واٽ ۾ (جھاد لاءِ) مسافري ڪريو تڏھن پوري طرح جاچيو ۽ جيڪو اوھانکي اَلسَّلام ڪري تنھن کي اوھين دنيا جي حياتيءَ جو سامان طلبيندڙ ٿي نه چؤ ته تون مؤمن نه آھين، ڇوته الله وٽ گھڻيون غنيمتون آھن، اڳ اوھين به اھڙا ھيؤپوءِ الله اوھان تي احسان ڪيو پوءِ اوھين (پوري طرح) جاچيو، ڇوته جيڪي ڪندا آھيو تنھنجي الله خبر رکندڙ آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِذَا ضَ رَ بْ تُمْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ فَتَبَيَّنُوا وَلاَ تَقُ ولُوا لِمَن ْ أَلْقَ ى إِلَيْكُمُ ا ل سَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنا ً تَبْ تَغُ و نَ عَرَ ضَ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا فَعِنْ دَ ا للَّ هِ مَغَ انِمُ كَثِيرَ ةٌ ۚ كَذَلِكَ كُن تُمْ مِن ْ قَ بْ لُ فَمَنّ َ ا للَّ هُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُو ا ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ بِمَا تَعْمَلُو نَ خَ بِير اً
Lā Yastawī A l-Q ā`idū na Mina A l-Mu'uminī na Gh y ru 'Ūlī A đ-Đ ara r i Wa A l-Mujāhidū na Fī Sabī li A ll ā hi Bi'am wālihim Wa 'An fusihim ۚ Fađđala A ll āhu A l-Mujāhidī na Bi'am wālihim Wa 'An fusihim `Alá A l-Q ā`idī na Dara jatan ۚ Wa Kullāan Wa`ada A ll āhu A l-Ĥusná ۚ Wa Fađđala A ll āhu A l-Mujāhidī na `Alá A l-Q ā`idī na 'Aj rā an `Ažīmāan
004-095 مؤمنن مان ڪنھن عذر ڌاران (جھاد کان گھر ۾) ويھي رھندڙ ۽ الله جي واٽ ۾ پنھنجي مالن ۽ پنھنجن سِرن سان جھاد ڪندڙ (اِھي ٻئي) برابر نه آھن، پنھنجن مالن ۽ پنھنجن سِرن سان جھاد ڪندڙن کي الله (گھر ۾) ويھي رھندڙن کان مرتبي ۾ ڀلو ڪيو آھي، ۽ الله ھر ھڪ کي چڱائيءَ جو وعدو ڏنو آھي، ۽ الله جھاد ڪندڙن کي ويھي رھندڙن کان وڏي اجر جي ڪري ڀلو ڪيو آھي.
لاَ يَسْتَوِي ا لْقَ اعِدُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ غَ يْ رُ أُ وْلِي ا ل ضَّ رَ ر ِ وَا لْمُجَاهِدُو نَ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَن فُسِهِمْ ۚ فَضَّ لَ ا للَّ هُ ا لْمُجَاهِدِي نَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَن فُسِهِمْ عَلَى ا لْقَ اعِدِي نَ دَرَ جَة ً ۚ وَكُلاّ ً وَعَدَ ا للَّ هُ ا لْحُسْنَى ۚ وَفَضَّ لَ ا للَّ هُ ا لْمُجَاهِدِي نَ عَلَى ا لْقَ اعِدِي نَ أَجْ راً عَظِ يماً
Dara jā tin Minhu Wa Magh ra tan Wa Ra ĥmatan ۚ Wa Kā na A ll āhu Gh rā an Ra ĥīmāan
004-096 پاڻ وٽان درجا ۽ بخشش ۽ ٻاجھ ڪئي اٿس، ۽ الله بخشڻھار ۽ مھربان آھي.
دَرَ جَا تٍ مِنْ هُ وَمَغْ فِرَ ة ً وَرَ حْمَة ً ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ غَ فُورا ً رَ حِيماً
'Inn a A l-Ladh ī na Tawaffāhumu A l-Malā 'ikatu Ž ālimī 'An fusihim Q ālū Fī ma Kun tum ۖ Q ālū Kunn ā Mustađ`afī na Fī A l-'Arđi ۚ Q ālū 'Alam Takun 'Arđu A ll āhi Wāsi`atan Fatuhājirū Fīhā ۚ Fa'ūlā 'ika Ma'wāhum Jahann amu ۖ Wa Sā 'at Maş īr āan
004-097 بيشڪ جن پاڻ تي ظلم ڪيو آھي تن کي ملائڪ مارڻ مھل چوندا آھن ته اوھين ڪھڙي (حال) ۾ ھيؤ؟ اُھي چوندا ته اسين مُلڪ ۾ عاجز هُئاسون، (ملائڪ کين) چوندا ته الله جو مُلڪ ويڪرو نه ھو ڇا؟ جو اُن ۾ لڏي وڃو ھا، پوءِ اُنھن جي جاءِ دوزخ آھي، ۽ اُھو ھنڌ بڇڙو آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ تَوَفَّاهُمُ ا لْمَلاَئِكَةُ ظَ الِمِي أَن فُسِهِمْ قَ الُوا فِي مَ كُن تُمْ ۖ قَ الُوا كُنَّ ا مُسْتَضْ عَفِي نَ فِي ا لأَرْضِ ۚ قَ الُو ا أَلَمْ تَكُن ْ أَرْضُ ا للَّ هِ وَاسِعَة ً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُ وْلَا ئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّ مُ ۖ وَسَا ءَتْ مَصِ ير اً
'Illā A l-Mustađ`afī na Mina A r-R ijā li Wa A n -Nisā ' Wa A l-Wildā ni Lā Yastaţ ī`ū na Ĥīlatan Wa Lā Yahtadū na Sabīlāan
004-098 پر مڙسن ۽ زالن ۽ ٻارن مان ھيڻا جو ڪا واہ لھي نه سگھندا آھن ۽ نڪا نڪرڻ جي ڪا واٽ وٺي سگھندا آھن.
إِلاَّ ا لْمُسْتَضْ عَفِي نَ مِنَ ا ل رِّجَا لِ وَا ل نِسَا ء وَا لْوِلْدَا نِ لاَ يَسْتَطِ يعُو نَ حِيلَة ً وَلاَ يَهْتَدُو نَ سَبِيلاً
Fa'ūlā 'ika `Asá A ll āhu 'An Ya`fuwa `Anhum ۚ Wa Kā na A ll āhu `Afūwāan Gh rā an
004-099 ويجھو انھن کي الله معاف ڪرڻ تي آھي، ۽ الله معافي ڏيندڙ بخشڻھار آھي.
فَأُ وْلَا ئِكَ عَسَى ا للَّ هُ أَن ْ يَعْفُوَ عَنْ هُمْ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَفُوّاً غَ فُوراً
Wa Man Yuhājir Fī Sabī li A ll ā hi Yajid Fī A l-'Arđi Murā gh n Kath īr āan Wa Sa`atan ۚ Wa Man Yakh ru j Min Baytihi Muhājir āan 'Ilá A ll āhi Wa Ra sūlihi Th umm a Yud r ik/hu A l-Maw tu Faq ad Waq a`a 'Aj ru hu `Alá A ll āhi ۗ Wa Kā na A ll āhu Gh rā an Ra ĥīmāan
004-100 جيڪو الله جي واٽ ۾ وطن ڇڏيندو سو زمين ۾ گھڻيون رھڻجون جايون ۽ (روزيءَ) جي ڪشادگي لھندو، ۽ جيڪو الله (جي واٽ ۾) ۽ سندس پيغمبر ڏانھن ھجرت ڪندڙ ٿي پنھنجي گھر کان نڪرندو پوءِ کيس موت پھچندو تنھن جو اجر بيشڪ الله تي (لازم) آھي، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
وَمَن ْ يُهَاجِر ْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ يَجِد ْ فِي ا لأَرْضِ مُرَ اغَ ما ً كَثِير ا ً وَسَعَة ً ۚ وَمَن ْ يَخْ رُج ْ مِن ْ بَيْتِهِ مُهَاجِر ا ً إِلَى ا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ ثُمّ َ يُد ْر ِكْهُ ا لْمَوْ تُ فَقَ د ْ وَقَ عَ أَجْ رُهُ عَلَى ا للَّ هِ ۗ وَكَا نَ ا للَّ هُ غَ فُورا ً رَ حِيماً
Wa 'Idh ā Đ ara b tum Fī A l-'Arđi Falay sa `Alaykum Junāĥun 'An Taq ş urū Mina A ş -Ş alāati 'In Kh m 'An Yaftinakumu A l-Ladh ī na Kafarū ۚ 'Inn a A l-Kāfir ī na Kānū Lakum `Adūwāan Mubīnāan
004-101 ۽ جڏھن اوھين ملڪ ۾ مسافري ڪريو تڏھن جيڪڏھن ڊڄو ٿا ته ڪافر اوھان کي پريشان ڪندا ته نماز مان ڪجھ گھٽائڻ ۾ اوھان تي گناہ ڪونھي، ڇوته ڪافر اوھان جا پڌرا ويري آھن.
وَإِذَا ضَ رَ بْ تُمْ فِي ا لأَرْضِ فَلَيْ سَ عَلَيْكُمْ جُنَا حٌ أَن ْ تَقْ صُ رُوا مِنَ ا ل صَّ لاَةِ إِن ْ خِ فْتُمْ أَن ْ يَفْتِنَكُمُ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا ۚ إِنّ َ ا لْكَافِر ِي نَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوّا ً مُبِيناً
Wa 'Idh ā Kun ta Fīhim Fa'aq am ta Lahumu A ş -Ş alāata Faltaq um Ţ ā 'ifatun Minhum Ma`aka Wa Līa'kh dh ū 'Asliĥatahum Fa'idh ā Sajadū Falyakūnū Min Warā 'ikum Wa Lta'ti Ţ ā 'ifatun 'Ukh m Yuş allū Falyuş allū Ma`aka Wa Līa'kh dh ū Ĥidh ra hum Wa 'Asliĥatahum ۗ Wadda A l-Ladh ī na Kafarū Law Tagh ū na `An 'Asliĥatikum Wa 'Am ti`atikum Fayamīlū na `Alaykum Maylatan Wāĥidatan ۚ Wa Lā Junā ĥa `Alaykum 'In Kā na Bikum 'Adh an Min Maţ ar in 'Aw Kun tum Marđá 'An Tađa`ū 'Asliĥatakum ۖ Wa Kh dh ū Ĥidh ra kum ۗ 'Inn a A ll āha 'A`adda Lilkāfir ī na `Adh ābāan Muhīnāan
004-102 ۽ (اي پيغمبر ويڙھ مھل) جڏھن منجھن ھجين پوءِ کين نماز پڙھائين ته منجھائن ھڪ ٽوليءَ کي توسان (نماز ۾) بيھڻ گھرجي ۽ پنھنجن ھٿيارن کي (ساڻ) وٺڻ گھرجين، پوءِ جنھن مھل (اُھي) سجدو ڏيئي رھن (تنھن مھل) اوھان جي پوئتان ٿين، ۽ جنھن ٻئي ٽوليءَ نماز نه پڙھي آھي سي اچن تن کي توسان نماز پڙھڻ گھرجي ۽ پنھنجي بچاءَ (جي شين) ۽ پنھنجن ھٿيارن کي وٺڻ گھرجين، ڪافر گھرندا آھن ته جيڪر اوھين پنھنجن ھٿيارن ۽ پنھنجي سامان کان (ڪجھ) بي خبر ٿيو ته اوھان تي ھڪ ئي ڀيري حملو ڪن، ۽ جيڪڏھن اوھان کي مينھن کان ڪو اھنج ھجي يا اوھين بيمار ھجو ته اوھان تي گناہ نه آھي ته پنھنجا ھٿيار لاھي رکو، ۽ پنھنجي بچاءَ جون شيون (ساڻ) وٺو، بيشڪ الله ڪافرن لاءِ خواري ڏيندڙعذاب تيار ڪيو آھي.
وَإِذَا كُن تَ فِيهِمْ فَأَقَ مْتَ لَهُمُ ا ل صَّ لاَةَ فَلْتَقُ مْ طَ ا ئِفَةٌ مِنْ هُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُ ذُو ا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِن ْ وَرَا ئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَ ا ئِفَةٌ أُخْ رَ ى لَمْ يُصَ لُّوا فَلْيُصَ لُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُ ذُوا حِذْرَ هُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لَوْ تَغْ فُلُو نَ عَن ْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُو نَ عَلَيْكُمْ مَيْلَة ً وَاحِدَة ً ۚ وَلاَ جُنَا حَ عَلَيْكُمْ إِن ْ كَا نَ بِكُمْ أَذى ً مِن ْ مَطَ رٍ أَوْ كُن تُمْ مَرْضَ ى أَن ْ تَضَ عُو ا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُ ذُوا حِذْرَ كُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ أَعَدَّ لِلْكَافِر ِي نَ عَذَابا ً مُهِيناً
Fa'idh ā Q ađaytumu A ş -Ş alāata Fādh kurū A ll aha Q iyāmāan Wa Q u`ūdāan Wa `Alá Junūbikum ۚ Fa'idh ā A ţ n tum Fa'aq īmū A ş -Ş alāata ۚ 'Inn a A ş -Ş alāata Kānat `Alá A l-Mu'uminī na Kitābāan Mawq ūtāan
004-103 پوءِ جڏھن نماز پوري ڪريو (تڏھن) بيٺي ۽ ويٺي ۽ پنھنجي پاسن ڀر الله کي ياد ڪريو، پوءِ جڏھن اوھين دلجاءِ ڪريو ته پوءِ (اصلي دستور تي) نماز پڙھو، بيشڪ نماز مؤمنن تي ٺھرايل وقت ۾ فرض آھي.
فَإِذَا قَ ضَ يْتُمُ ا ل صَّ لاَةَ فَاذْكُرُوا ا للَّ هَ قِ يَاما ً وَقُ عُودا ً وَعَلَى جُنُوبِكُمْ ۚ فَإِذَا ا طْ مَأْنَن تُمْ فَأَقِ يمُوا ا ل صَّ لاَةَ ۚ إِنّ َ ا ل صَّ لاَةَ كَانَتْ عَلَى ا لْمُؤْمِنِي نَ كِتَابا ً مَوْقُ وتاً
Wa Lā Tahinū Fī A b tigh ā 'i A l-Q aw mi ۖ 'In Takūnū Ta'lamū na Fa'inn ahum Ya'lamū na Kamā Ta'lamū na ۖ Wa Tarjū na Mina A ll āhi Mā Lā Yarjū na ۗ Wa Kā na A ll āhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-104 ۽ ڪافرن جي ڳول ڦول ۾ سُستي نه ڪريو، جيڪڏھن اوھين ڏکوئبا آھيو ته اُھي به اوھان جھڙا ڏکوئبا آھن، ۽ اوھين الله ۾ اھا اميد ٿا رکو جا اميد انھن کي نه آھي، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
وَلاَ تَهِنُوا فِي ا بْ تِغَ ا ءِ ا لْقَ وْ مِ ۖ إِن ْ تَكُونُوا تَأْلَمُو نَ فَإِنَّ هُمْ يَأْلَمُو نَ كَمَا تَأْلَمُو نَ ۖ وَتَرْجُو نَ مِنَ ا للَّ هِ مَا لاَ يَرْجُو نَ ۗ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَلِيماً حَكِيماً
'Inn ā 'An zalnā 'Ilay ka A l-Kitā ba Bil-Ĥaq q i Litaĥkuma Bay na A n -Nā si Bimā 'Ar ā ka A ll āhu ۚ Wa Lā Takun Lilkh ā 'inī na Kh ş īmāan
004-105 (اي پيغمبر) بيشڪ اسان توڏانھن سچو ڪتاب ھن لاءِ لاٿو آھي ته جئن الله توکي سيکاريو آھي تئن ماڻھن جي وچ ۾ فيصلو ڪرين، ۽ خيانت ڪندڙن جي پاس نه ڪر.
إِنَّ ا أَن زَلْنَا إِلَيْ كَ ا لْكِتَا بَ بِا لْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْ نَ ا ل نّ َا سِ بِمَا أَرَ ا كَ ا للَّ هُ ۚ وَلاَ تَكُن ْ لِلْخَ ا ئِنِي نَ خَ صِ يماً
Wa A gh r A ll ā ha ۖ 'Inn a A ll āha Kā na Gh rā an Ra ĥīmāan
004-106 ۽ الله کان بخشش گُھر، ڇوته الله تعالىٰ بخشڻھار مھربان آھي.
وَاسْتَغْ فِرِ ا للَّ هَ ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ غَ فُورا ً رَ حِيماً
Wa Lā Tujādil `Ani A l-Ladh ī na Yakh ū na 'An fusahum ۚ 'Inn a A ll āha Lā Yuĥibbu Man Kā na Kh th īmāan
004-107 ۽ جيڪي پنھنجن نفسن سان خيانت ڪندا آھن تن جي پاران (تون) نه جھيڙ، بيشڪ الله خيانتي گنھگار کي دوست نه رکندو آھي.
وَلاَ تُجَادِلْ عَنِ ا لَّذِي نَ يَخْ تَانُو نَ أَن فُسَهُمْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُحِبُّ مَن ْ كَا نَ خَ وَّاناً أَثِيماً
Yastakh ū na Mina A n -Nā si Wa Lā Yastakh ū na Mina A ll āhi Wa Huwa Ma`ahum 'Idh Yubayyitū na Mā Lā Yarđá Mina A l-Q aw li ۚ Wa Kā na A ll āhu Bimā Ya`malū na Muĥīţ āan
004-108 ماڻھن کان لڪندا آھن ۽ الله کان لڪي نه سگھندا ۽ جڏھن رات جو اُھا صلاح ڪندا آھن جنھن صلاح کان الله راضي نه آھي (تڏھن) اُھو (الله) ساڻن آھي، ۽ جيڪي ڪندا آھن تنھن کي الله گھيرو ڪندڙ آھي.
يَسْتَخْ فُو نَ مِنَ ا ل نّ َا سِ وَلاَ يَسْتَخْ فُو نَ مِنَ ا للَّ هِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُو نَ مَا لاَ يَرْضَ ى مِنَ ا لْقَ وْ لِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ بِمَا يَعْمَلُو نَ مُحِيط اً
Hā 'an tum Hā 'uulā ' Jādaltum `Anhum Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Faman Yujādilu A ll āha `Anhum Yaw ma A l-Q iyāmati 'Am Man Yakū nu `Alayhim Wa Kīlāan
004-109 خبردار اوھين اھڙي قوم آھيو جو دنيا جي حياتي ۾ (ته) سندن پاران بحث ڪندا آھيو،پوءِ قيامت جي ڏينھن سندن پاران الله سان ڪير جھيڙو ڪندو؟ يا مٿن ڪير ڀرجھلو ٿيندو؟
هَا أَنْ تُمْ هَا ؤُلاَء جَادَلْتُمْ عَنْ هُمْ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا فَمَن ْ يُجَادِلُ ا للَّ هَ عَنْ هُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ أَمْ مَن ْ يَكُو نُ عَلَيْهِمْ وَكِيلاً
Wa Man Ya`mal Sū 'ā an 'Aw Yažlim Nafsahu Th umm a Yastagh r A ll ā ha Yajidi A ll ā ha Gh rā an Ra ĥīmāan
004-110 ۽ جيڪو بڇڙو ڪم ڪندو يا پاڻ تي ظلم ڪندو وري الله کان بخشش گھرندو سو الله کي بخشڻھار مھربان لھندو.
وَمَن ْ يَعْمَلْ سُو ءاً أَوْ يَظْ لِمْ نَفْسَهُ ثُمّ َ يَسْتَغْ فِرِ ا للَّ هَ يَجِدِ ا للَّ هَ غَ فُورا ً رَ حِيماً
Wa Man Yaksib 'Ith māan Fa'inn amā Yaksibuhu `Alá Nafsihi ۚ Wa Kā na A ll āhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-111 ۽ جيڪوئي گناہ ڪري ٿو سو پاڻ لاءِ ئي ڪري ٿو، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
وَمَن ْ يَكْسِب ْ إِثْما ً فَإِنَّ مَا يَكْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَلِيماً حَكِيماً
Wa Man Yaksib Kh ţ ī 'atan 'Aw 'Ith māan Th umm a Yarmi Bihi Bar ī 'ā an Faq adi A n Wa 'Ith māan Mubīnāan
004-112 ۽ جيڪو ڪا خطا يا گناہ ڪري وري اُھا (تھمت) ڪنھن بيگناہ تي ھڻي تنھن بيشڪ بُھتان ۽ پڌرو گناہ کنيو.
وَمَن ْ يَكْسِب ْ خَ ط ِي ئَةً أَوْ إِثْما ً ثُمّ َ يَرْمِ بِهِ بَر ِي ئا ً فَقَ دِ ا ً وَإِثْما ً مُبِيناً
Wa Lawlā Fađlu A ll āhi `Alay ka Wa Ra ĥmatuhu Lahamm at Ţ ā 'ifatun Minhum 'An Yuđillū ka Wa Mā Yuđillū na 'Illā 'An fusahum ۖ Wa Mā Yađurrūnaka Min Sh ay 'in ۚ Wa 'An zala A ll āhu `Alay ka A l-Kitā ba Wa A l-Ĥikmata Wa `Allamaka Mā Lam Takun Ta`lamu ۚ Wa Kā na Fađlu A ll āhi `Alay ka `Ažīmāan
004-113 ۽ جيڪڏھن توتي الله جو فضل ۽ سندس ٻاجھ نه ھجي ھا ته منجھانئن ھڪ ٽوليءَ توکي غلطي ۾ وجھڻ جي پڪي نيت ڪئي ھئي، ۽ (اُھي) پاڻ کانسواءِ (ڪنھن کي) نه ڀلائيندا آھن ۽ توکي ڪوبه ضرر نه پھچائيندا، ۽ الله توتي ڪتاب ۽ دانائي لاٿي آھي ۽ جيڪي تون نه ڄاڻندو ھئين سو توکي سيکاريائين، ۽ توتي الله جو وڏو فضل آھي.
وَلَوْلاَ فَضْ لُ ا للَّ هِ عَلَيْ كَ وَرَ حْمَتُهُ لَهَمَّ تْ طَ ا ئِفَةٌ مِنْ هُمْ أَن ْ يُضِ لُّو كَ وَمَا يُضِ لُّو نَ إِلاَّ أَن فُسَهُمْ ۖ وَمَا يَضُ رُّونَكَ مِن ْ شَيْ ءٍ ۚ وَأَن زَلَ ا للَّ هُ عَلَيْ كَ ا لْكِتَا بَ وَا لْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُن ْ تَعْلَمُ ۚ وَكَا نَ فَضْ لُ ا للَّ هِ عَلَيْ كَ عَظِ يماً
Lā Kh y ra Fī Kath ī r n Min Naj wāhum 'Illā Man 'Amara Biş adaq atin 'Aw Ma`rū fin 'Aw 'Iş lāĥin Bay na A n -Nā si ۚ Wa Man Yaf`al Dh ālika A b tigh ā 'a Marđāati A ll ā hi Fasaw fa Nu'utī hi 'Aj rā an `Ažīmāan
004-114 سندين گھڻين ڳجھين صلاحن ۾ ڪا چڱائي نه آھي پر جنھن خيرات ڏيڻ يا چڱي ڪم يا ماڻھن جي وچ ۾ سڌاري ڪرڻ جو حڪم ڪيو (تنھن جي صلاح ۾ چڱائي آھي)، ۽ جيڪو اُھو ڪم الله جي رضامندي ڳولڻ لاءِ ڪندو پوءِ سگھوئي اُن کي وڏو اجر ڏينداسون.
لاَ خَ يْ رَ فِي كَثِي ر ٍ مِن ْ نَجْ وَاهُمْ إِلاَّ مَن ْ أَمَرَ بِصَ دَقَ ةٍ أَوْ مَعْرُو فٍ أَوْ إِصْ لاَح ٍ بَيْ نَ ا ل نّ َا سِ ۚ وَمَن ْ يَفْعَلْ ذَلِكَ ا بْ تِغَ ا ءَ مَرْضَ ا ةِ ا للَّ هِ فَسَوْ فَ نُؤْتِي هِ أَجْ راً عَظِ يماً
Wa Man Yush āq iq i A r-Ra sū la Min Ba`di Mā Tabayyana Lahu A l-Hudá Wa Yattabi` Gh y ra Sabī li A l-Mu'uminī na Nuwallihi Mā Tawallá Wa Nuş lihi Jahann ama ۖ Wa Sā 'at Maş īr āan
004-115 ۽ جيڪو رستي جي پڌري ٿيڻ کانپوءِ پيغمبر جي مخالفت ڪندو ۽ مؤمنن جي واٽ کانسواءِ ٻي واٽ وٺندو سو جيڏانھنمتوجه ٿيو آھي تيڏانھن کيس ڦيرينداسون ۽ کيس دوزخ ۾ گھيرينداسون، ۽ (اھا) جاءِ بڇڙي آھي.
وَمَن ْ يُشَاقِ قِ ا ل رَّ سُو لَ مِن ْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ ا لْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَ يْ رَ سَبِي لِ ا لْمُؤْمِنِي نَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْ لِهِ جَهَنَّ مَ ۖ وَسَا ءَتْ مَصِ ير اً
'Inn a A ll āha Lā Yagh r u 'An Yush ra ka Bihi Wa Yagh r u Mā Dū na Dh ālika Liman Yash ā 'u ۚ Wa Man Yush r ik Bill āhi Faq ad Đ alla Đ alālāan Ba`īdāan
004-116 بيشڪ الله ھيءُ (ڏوہ) نه بخشيندو جو (ڪنھن کي) ساڻس شريڪ ڪيو وڃي ۽ اُن کانسواءِ (ٻيو گناہ) جنھن لاءِ گھرندو تنھن کي بخشيندو، ۽ جيڪو الله سان (ڪنھن کي) شريڪ بڻائيندو سو بيشڪ وڏي ڀُل ۾ ڀلو.
إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَغْ فِر ُ أَن ْ يُشْرَ كَ بِهِ وَيَغْ فِر ُ مَا دُو نَ ذَلِكَ لِمَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَمَن ْ يُشْر ِكْ بِا للَّ هِ فَقَ د ْ ضَ لَّ ضَ لاَلا ً بَعِيداً
'In Yad `ū na Min Dūnihi~ 'Illā 'Ināth āan Wa 'In Yad `ū na 'Illā Sh ayţ ānāan Mar īdāan
004-117 (ھيءُ مشرڪ) ان (الله) کانسواءِ عورتن کي ئي سڏيندا آھن، ۽ (حقيقت ۾) تڙيل شيطان کانسواءِ ٻئي کي نه سڏيندا آھن.
إِن ْ يَد ْعُو نَ مِن ْ دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثا ً وَإِن ْ يَد ْعُو نَ إِلاَّ شَيْطَ انا ً مَر ِيداً
La`anahu A ll āhu ۘ Wa Q ā la La'attakh dh ann a Min `Ibādika Naş ībāan Mafrūđāan
004-118 ان تي الله لعنت ڪئي آھي، ۽ (شيطان) چيو ته تنھنجي ٻانھن مان مُقرّر ڪيل حصّو ضرور وٺندس.
لَعَنَهُ ا للَّ هُ ۘ وَقَ ا لَ لَأَتَّخِ ذَنّ َ مِن ْ عِبَادِكَ نَصِ يبا ً مَفْرُوض اً
Wa La'uđillann ahum Wa La'umann iyann ahum Wa La'ā mura nn ahum Falayubattikunn a 'Ādh ā na A l-'An`ām Wa La'ā mura nn ahum Falayugh ru nn a Kh q a A ll āhi ۚ Wa Man Yattakh dh i A sh -Sh ayţ ā na Walīyāan Min Dū ni A ll ā hi Faq ad Kh r a Kh rā nāan Mubīnāan
004-119 ۽ کين ضرور گمراہ ڪندس ۽ کين ضرور سَڌن ۾ وجھندس ۽ کين ضرور حُڪم ڪندس پوءِ ضرور ڍورن جي ڪنن کي چيريندا ۽ کين ضرور حُڪم ڪندس ته الله جي جوڙيل (صورت) کي ڦٽائيندا (رھندا) ۽ جيڪو الله کانسواءِ شيطان کي دوست ڪري وٺندو تنھن بيشڪ پڌرو ڇيو پاتو.
وَلَأُضِ لَّنَّ هُمْ وَلَأُمَنِّ يَنَّ هُمْ وَلَآمُرَ نَّ هُمْ فَلَيُبَتِّكُنّ َ آذَا نَ ا لأَنعَام وَلَآمُرَ نَّ هُمْ فَلَيُغَ يِّرُنّ َ خَ لْقَ ا للَّ هِ ۚ وَمَن ْ يَتَّخِ ذِ ا ل شَّيْطَ ا نَ وَلِيّا ً مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ فَقَ د ْ خَ سِر َ خُ سْرَ انا ً مُبِيناً
Ya`iduhum Wa Yumann īhim ۖ Wa Mā Ya`iduhumu A sh -Sh ayţ ā nu 'Illā Gh rā an
004-120 شيطان کين انجام ڏيندو آھي ۽ کين سَڌن ۾ وجھندو آھي، ۽ شيطان ٺڳيءَ کانسواءِ (ٻيو ڪو) انجام نه ڏيندو اٿن.
يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّ يهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ إِلاَّ غُ رُوراً
'Ūlā 'ika Ma'wāhum Jahann amu Wa Lā Yajidū na `Anhā Maĥīş āan
004-121 اھڙن (ماڻھن) جي جاءِ دوزخ آھي، ۽ اُن کان ڀڄڻ جي ڪا واہ نه لھندا.
أُ وْلَا ئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّ مُ وَلاَ يَجِدُو نَ عَنْ هَا مَحِيص اً
Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Sanud kh m Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā 'Abadāan ۖ Wa`da A ll āhi Ĥaq q āan ۚ Wa Man 'Aş daq u Mina A ll āhi Q īlāan
004-122 ۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي سگھوئي (اھڙن) باغن ۾ داخل ڪنداسين جن جي ھيٺانواھيون وھنديون آھن منجھن سدائين رھڻ وارا آھن، (اھو) الله جو پڪو انجام آھي، ۽ انجام ڏيڻ ۾ الله کان وڌيڪ سچو ڪير آھي.
وَالَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ سَنُد ْخِ لُهُمْ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا أَبَدا ً ۖ وَعْدَ ا للَّ هِ حَقّ ا ً ۚ وَمَن ْ أَصْ دَقُ مِنَ ا للَّ هِ قِ يلاً
Lay sa Bi'amānīyikum Wa Lā 'Amānī yi 'Ahli A l-Kitā bi ۗ Man Ya`mal Sū 'ā an Yuj za Bihi Wa Lā Yajid Lahu Min Dū ni A ll ā hi Walīyāan Wa Lā Naş īr āan
004-123 (۽) نڪي اوھان جي سَڌن تي نڪي ڪتاب وارن جي سَڌن تي (ڇوٽڪارو) آھي، جيڪو ڪا مدائي ڪندو تنھن کي ان جي سزا ڏبي ۽ الله کانسواءِ پاڻ لاءِ نڪو سنڀاليندڙ ۽ نڪو مددگار لھندو.
لَيْ سَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلاَ أَمَانِيِّ أَهْلِ ا لْكِتَا بِ ۗ مَن ْ يَعْمَلْ سُو ءا ً يُجْ زَ بِهِ وَلاَ يَجِد ْ لَهُ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَلِيّا ً وَلاَ نَصِ ير اً
Wa Man Ya`mal Mina A ş -Ş āliĥā ti Min Dh akar in 'Aw 'Un th á Wa Huwa Mu'uminun Fa'ūlā 'ika Yad kh ū na A l-Jann ata Wa Lā Yužlamū na Naq īr āan
004-124 ۽ جيڪي (ماڻھو) مرد يا زال مؤمن ٿي چڱا ڪم ڪندا سي بھشت ۾ گھڙندا ۽ تر جيترو به ظلم نه ڪبن.
وَمَن ْ يَعْمَلْ مِنَ ا ل صَّ الِحَا تِ مِن ْ ذَكَرٍ أَوْ أُن ثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُ وْلَا ئِكَ يَد ْخُ لُو نَ ا لْجَنَّ ةَ وَلاَ يُظْ لَمُو نَ نَقِ ير اً
Wa Man 'Aĥsanu Dīnāan Mimm an 'Aslama Waj hahu Lill ā h Wa Huwa Muĥsinun Wa A b rā hī ma Ĥanīfāan Wa A kh dh a ۗ A ll āhu 'Ib rā hī ma Kh n
004-125 ۽ دين جي ڪري انھيءَ کان وڌيڪ چڱو ڪير آھي؟ جنھن پنھنجو مُنھن (سر) الله لاءِ نوايو ۽ اُھو چڱائي ڪندڙ آھي ۽ ابراھيم حنيف (ھڪ طرفي) جي دين جي پيروي ڪئي اٿس، ۽ الله ابراھيم کي پنھنجو خاص دوست بڻايو ھو.
وَمَن ْ أَحْسَنُ دِينا ً مِمَّ ن ْ أَسْلَمَ وَجْ هَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَا بْ رَ اهِي مَ حَنِيفا ً ۗ وَا خَ ذَ ا للَّ هُ إِبْ رَ اهِي مَ خَ لِيلاً
Wa Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۚ Wa Kā na A ll āhu Bikulli Sh ay 'in Muĥīţ āan
004-126 جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو الله جو آھي، ۽ الله سڀڪنھن شيءِ تي گھيرو ڪندڙ آھي.
وَلِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ مُحِيط اً
Wa Yastaftūnaka Fī A n -Nisā ' ۖ Q uli A ll ā hu Yuftīkum Fīhinn a Wa Mā Yutlá `Alaykum Fī A l-Kitā bi Fī Yatām á A n -Nisā ' A l-Lātī Lā Tu'utūnahunn a Mā Kutiba Lahunn a Wa Targh ū na 'An Tan kiĥūhunn a Wa A l-Mustađ`afī na Mina A l-Wildā ni Wa 'An Taq ūmū Lilyatām á Bil-Q isţ i ۚ Wa Mā Taf`alū Min Kh y r in Fa'inn a A ll āha Kā na Bihi `Alīmāan
004-127 (اي پيغمبر) زالن بابت توکان پڇن ٿا، چؤ ته الله انھن بابت اوھان کي حُڪم ڪري ٿو ۽ (پڻ) جيڪي اوھان کي (ھن) ڪتاب ۾ (اڳ) پڙھي ٻڌايو ويو آھي سو انھن يتيمن زالن بابت آھي جن کي سندن حق جيڪو انھن لاءِ لازم ڪيو ويو سو نه ڏيندا آھيو ۽ کين پرڻجڻ جي خواھش ڪندا آھيو ۽ (پڻ) ھيڻن ٻارن بابت (سو اُھو حُڪم قائم آھي) ۽ يتيمن (جيحقن ادا ڪرڻ) لاءِ انصاف تي بيھڪ وٺو، ۽ اوھين جيڪا ڪا چڱائي ڪندؤ تنھن کي الله ڄاڻندڙ آھي.
وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي ا ل نِسَا ء ۖ قُ لِ ا للَّ هُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنّ َ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي ا لْكِتَا بِ فِي يَتَامَى ا ل نِسَا ء ا ل لاَّتِي لاَ تُؤْتُونَهُنّ َ مَا كُتِبَ لَهُنّ َ وَتَرْغَ بُو نَ أَن ْ تَن كِحُوهُنّ َ وَا لْمُسْتَضْ عَفِي نَ مِنَ ا لْوِلْدَا نِ وَأَن ْ تَقُ ومُوا لِلْيَتَامَى بِا لْقِ سْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِن ْ خَ يْ رٍ فَإِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ بِهِ عَلِيماً
Wa 'Ini A m ra 'atun Kh n Ba`lihā Nush ūzāan 'Aw 'I`rā đāan Falā Junā ĥa `Alayhimā 'An Yuş liĥā Baynahumā Ş ulĥāan Wa ۚ A ş -Ş ulĥu Kh y ru n ۗ Wa 'Uĥđira ti A l-'An fusu A sh -Sh uĥĥa ۚ Wa 'In Tuĥsinū Wa Tattaq ū Fa'inn a A ll āha Kā na Bimā Ta`malū na Kh r āan
004-128 ۽ جيڪڏھن ڪا زال پنھنجي مڙس جي بي پرواھيءَ يا منھن موڙڻ کان ڊڄي ته ٻئي ڄڻا پاڻ ۾ صُلح ڪن (ڪنھن به قسم جو صُلح) ته ٻنھين تي گناھ نه آھي، ۽ صُلح ڀلو آھي، ۽ نفس (ته) بخل کي ويجھو ڪيا ويا آھن، ۽ جيڪڏھن اوھين چڱائي ڪندؤ ۽ پرھيزگار ٿيندؤ ته جيڪي ڪندا آھيو تنھنجي الله خبر رکندڙ آھي.
وَإِنِ ا رَ أَةٌ خَ افَتْ مِن ْ بَعْلِهَا نُشُوزاً أَوْ إِعْرَ اض ا ً فَلاَ جُنَا حَ عَلَيْهِمَا أَن ْ يُصْ لِحَا بَيْنَهُمَا صُ لْحا ً ۚ وَا ل صُّ لْحُ خَ يْ رٌ ۗ وَأُحْضِ رَ تِ ا لأَن فُسُ ا ل شُّحَّ ۚ وَإِن ْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُ وا فَإِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ بِمَا تَعْمَلُو نَ خَ بِير اً
Wa Lan Tastaţ ī`ū 'An Ta`dilū Bay na A n -Nisā ' Wa Law Ĥara ş tum ۖ Falā Tamīlū Kulla A l-May li Fatadh arūhā Kālmu`allaq ati ۚ Wa 'In Tuş liĥū Wa Tattaq ū Fa'inn a A ll āha Kā na Gh rā an Ra ĥīmāan
004-129 ۽ اوھين زالن جي وچ ۾ ڪڏھن به برابري رکي نه سگھندؤ توڻيڪ گھڻي خواھش ڪريو تنھنڪري اوھين (ھڪ پاسي اھڙو) سارو لاڙو نه لڙو جو ٻيءَ کي لڙڪيل وانگر ڇڏيو، ۽ جيڪڏھن اوھين (پاڻ ۾) صُلح ڪريو ۽ پرھيزگار ٿيو ته الله بخشڻھار مھربان آھي.
وَلَن ْ تَسْتَطِ يعُو ا أَن ْ تَعْدِلُوا بَيْ نَ ا ل نِسَا ء وَلَوْ حَرَ صْ تُمْ ۖ فَلاَ تَمِيلُوا كُلَّ ا لْمَيْ لِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَ ةِ ۚ وَإِن ْ تُصْ لِحُوا وَتَتَّقُ وا فَإِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ غَ فُورا ً رَ حِيماً
Wa 'In Yatafarra q ā Yugh A ll ā hu Kullā Min Sa`atihi ۚ Wa Kā na A ll āhu Wāsi`āan Ĥakīmāan
004-130 ۽ جيڪڏھن ٻئي جدا ٿيندا ته الله پنھنجي فضل سان ھر ڪنھن کي آسودو ڪندو، ۽ الله (مھربانيءَ ۾) ڪشادگيءَ وارو حڪمت وارو آھي.
وَإِن ْ يَتَفَرَّ قَ ا يُغْ نِ ا للَّ هُ كُلاَّ مِن ْ سَعَتِهِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ وَاسِعاً حَكِيماً
Wa Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۗ Wa Laq ad Waş ş aynā A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Min Q ab likum Wa 'Īyākum 'Ani A q ū A ll aha ۚ Wa 'In Takfurū Fa'inn a Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۚ Wa Kā na A ll āhu Gh n
004-131 جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو الله جو آھي، ۽ اوھان کان اڳ ڪتاب وارن کي ۽ (ھاڻي) خلاصو اوھان کي بيشڪ وصيت ڪئي اٿئون ته الله کان ڊڄو، ۽ جيڪڏھن نه مڃيندؤ ته (سمجھو ته) جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو (خاص) الله جو آھي، ۽ الله بي پرواہ ساراھيل آھي.
وَلِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۗ وَلَقَ د ْ وَصَّ يْنَا ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ ا قُ وا ا للَّ هَ ۚ وَإِن ْ تَكْفُرُوا فَإِنّ َ لِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ غَ نِيّاً حَمِيداً
Wa Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۚ Wa Kafá Bill āhi Wa Kīlāan
004-132 ۽جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو (خاص) الله جو آھي، ۽ الله ڀرجھلو بس آھي.
وَلِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۚ وَكَفَى بِا للَّ هِ وَكِيلاً
'In Yash a' Yudh /hib kum 'Ayyuhā A n -Nā su Wa Ya'ti Bi'ākh r ī na ۚ Wa Kā na A ll āhu `Alá Dh ālika Q adīr āan
004-133 اي ماڻھؤ جيڪڏھن الله گھري ته اوھان کي فنا ڪري ڇڏي ۽ ٻـين کي پيدا ڪري، ۽ الله انھيءَ (ڪم) تي وس وارو آھي.
إِن ْ يَشَأْ يُذْهِبْ كُمْ أَيُّهَا ا ل نّ َا سُ وَيَأْتِ بِآخَ ر ِي نَ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَلَى ذَلِكَ قَ دِير اً
Man Kā na Yur ī du Th awā ba A d-Dun yā Fa`in da A ll āhi Th awā bu A d-Dun yā Wa A l-'Ākh ra ti ۚ Wa Kā na A ll āhu Samī`āan Baş īr āan
004-134 جيڪو دنيا ۾ (پنھنجين چڱائين جو) ثواب گھرندو آھي ته الله وٽ دنيا ۽ آخرت جو ثواب آھي، ۽ الله ٻڌندڙ ڏسندڙ آھي.
مَن ْ كَا نَ يُر ِي دُ ثَوَا بَ ا ل دُّنْ يَا فَعِنْ دَ ا للَّ هِ ثَوَا بُ ا ل دُّنْ يَا وَا لآخِ رَ ةِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ سَمِيعا ً بَصِ ير اً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Kūnū Q awwāmī na Bil-Q isţ i Sh uhadā 'a Lill ā h Wa Law `Alá 'An fusikum 'Awi A l-Wāliday ni Wa A l-'Aq ra bī na ۚ 'In Yakun Gh q īr āan Fa-Allā hu 'Awlá Bihimā ۖ Falā Tattabi`ū A l-Hawá 'An Ta`dilū ۚ Wa 'In Talwū 'Aw Tu`r iđū Fa'inn a A ll āha Kā na Bimā Ta`malū na Kh r āan
004-135 اي ايمان وارؤ! انصاف تي بيھندڙ الله ڪارڻ شاھدي ڏيندڙ ھجو توڻيڪ اوھان کي پاڻ تي يا ماءُ پيءُ يا مٽن تي ھجي، جيڪڏھن (اُھو ماڻھو جنھن تي حق ثابت ٿئي ٿو سو) آسودو ھجي يا سڃو ته الله اُنھن تي وڌيڪ مھربان آھي، پوءِ انصاف ڪرڻ ۾ سَڌن جي پٺيان نه لڳو، ۽ جيڪڏھن اوھين وچڙائي ڳالھائيندؤ يا منھن موڙيندؤ ته جيڪي ڪندا آھيو تنھن جي الله خبر رکندڙ آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا كُونُوا قَ وَّامِي نَ بِا لْقِ سْطِ شُهَدَا ءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَى أَن فُسِكُمْ أَوِ ا لْوَالِدَيْ نِ وَا لأَقْ رَ بِي نَ ۚ إِن ْ يَكُن ْ غَ نِيّاً أَوْ فَقِ ير ا ً فَاللَّهُ أَوْلَى بِهِمَا ۖ فَلاَ تَتَّبِعُوا ا لْهَوَى أَن ْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِن ْ تَلْوُو ا أَوْ تُعْر ِضُ وا فَإِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ بِمَا تَعْمَلُو نَ خَ بِير اً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Āminū Bill āhi Wa Ra sūlihi Wa A l-Kitā bi A l-Ladh ī Nazzala `Alá Ra sūlihi Wa A l-Kitā bi A l-Ladh ī 'An zala Min Q ab lu ۚ Wa Man Yakfur Bill āhi Wa Malā 'ikatihi Wa Kutubihi Wa Ru sulihi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r q ad Đ alla Đ alālāan Ba`īdāan
004-136 اي مسلمانؤ الله کي ۽ سندس پيغمبر کي ۽ جيڪو ڪتاب پنھنجي پيغمبر تي لاٿائين ۽ جيڪو کانئس اڳ لاٿائين تنھن کي (به مڃيو)، ۽ جيڪو الله ۽ سندس ملائڪن ۽ سندس ڪتابن ۽ سندس پيغمبرن ۽ قيامت جي ڏينھن کي نه مڃيندو سو بيشڪ وڏيءَ ڀل ۾ ڀلو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا آمِنُوا بِا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ وَا لْكِتَا بِ ا لَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَ سُولِهِ وَا لْكِتَا بِ ا لَّذِي أَن زَلَ مِن ْ قَ بْ لُ ۚ وَمَن ْ يَكْفُرْ بِا للَّ هِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ فَقَ د ْ ضَ لَّ ضَ لاَلا ً بَعِيداً
'Inn a A l-Ladh ī na 'Āmanū Th umm a Kafarū Th umm a 'Āmanū Th umm a Kafarū Th umm a A rā an Lam Yakuni A ll ā hu Liyagh r a Lahum Wa Lā Liyahdiyahum Sabīlāan
004-137 جن ايمان آندو وري ڪفر ڪيائون وري ايمان آندائون وري ڪفر ڪيائون وري ڪفر ۾ وڌندا ويا تن کي الله ڪڏھن نه بخشيندو ۽ نڪيکين ڪا واٽ ڏيکاريندو.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ آمَنُوا ثُمّ َ كَفَرُوا ثُمّ َ آمَنُوا ثُمّ َ كَفَرُوا ثُمّ َ ا ا كُفْرا ً لَمْ يَكُنِ ا للَّ هُ لِيَغْ فِر َ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلاً
Bash sh ir A l-Munāfiq ī na Bi'ann a Lahum `Adh ābāan 'Alīmāan
004-138 (اي پيغمبر) انھن منافقن کي (ھيءَ) سڌ ڏي ته انھن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
بَشِّرِ ا لْمُنَافِقِ ي نَ بِأَنّ َ لَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً
Al-Ladh ī na Yattakh dh ū na A l-Kāfir ī na 'Awliyā 'a Min Dū ni A l-Mu'uminī na ۚ 'Ayab tagh ū na `In dahumu A l-`Izzata Fa'inn a A l-`Izzata Lill ā h Jamī`āan
004-139 جيڪي مؤمنن ڌاران ڪافرن کي دوست ڪري وٺندا آھن، اُنھن وٽان مانُ گھرندا آھن ڇا؟ ڇوته ھيڪاندو مانُ الله جوئي آھي.
ا لَّذِي نَ يَتَّخِ ذُو نَ ا لْكَافِر ِي نَ أَوْلِيَا ءَ مِن ْ دُو نِ ا لْمُؤْمِنِي نَ ۚ أَيَبْ تَغُ و نَ عِنْ دَهُمُ ا لْعِزَّةَ فَإِنّ َ ا لْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً
Wa Q ad Nazzala `Alaykum Fī A l-Kitā bi 'An 'Idh ā Sami`tum 'Āyā ti A ll ā hi Yukfaru Bihā Wa Yustahza'u Bihā Falā Taq m Ĥattá Yakh th in Gh r ihi~ ۚ 'Inn akum 'Idh āan Mith luhum ۗ 'Inn a A ll āha Jāmi`u A l-Munāfiq ī na Wa A l-Kāfir ī na Fī Jahann ama Jamī`āan
004-140 ۽ بيشڪ الله اوھان تي ڪتاب ۾ (ھيءُ حڪم) لاٿو آھي ته جڏھن (اوھين) ٻڌو ته الله جي آيتن جو انڪار ڪيو وڃي ٿو ۽ مٿن ٺـٺولي ڪئي وڃي ٿي تڏھن (اوھين) ساڻن ايسين نه ويھو جيسين ٻيءَ ڪنھن ڳالھ ۾ بحث نه ڪن، اوھين اُنھيءَ مھل (جي وھندؤ ته) انھن جھڙا ٿيندؤ، ڇوته الله منافقن ۽ ڪافرن سڀني کي دوزخ ۾ گڏ ڪندڙ آھي.
وَقَ د ْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي ا لْكِتَا بِ أَن ْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَا تِ ا للَّ هِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْ عُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُ وضُ وا فِي حَدِي ثٍ غَ يْر ِهِ ۚ إِنَّ كُمْ إِذا ً مِثْلُهُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ جَامِعُ ا لْمُنَافِقِ ي نَ وَا لْكَافِر ِي نَ فِي جَهَنَّ مَ جَمِيعاً
Al-Ladh ī na Yatara bbaş ū na Bikum Fa'in Kā na Lakum Fatĥun Mina A ll āhi Q ālū 'Alam Nakun Ma`akum Wa 'In Kā na Lilkāfir ī na Naş ī bun Q ālū 'Alam Nastaĥwidh `Alaykum Wa Nam na`kum Mina A l-Mu'uminī na ۚ Fa-Allā hu Yaĥkumu Baynakum Yaw ma A l-Q iyāmati ۗ Wa Lan Yaj `ala A ll āhu Lilkāfir ī na `Alá A l-Mu'uminī na Sabīlāan
004-141 اھي (منافق) اوھان جو انتظار ڪڍندا آھن، پوءِ جيڪڏھن الله (جي پارکان) اوھان لاءِ ڪا فتح آھي ته چون ٿا ته (اسين) اوھان سان گڏ نه هُئاسون ڇا؟ ۽ جيڪڏھن (سوڀ جو) ڀاڱو ڪافرن جو آھي ته ڪافرن کي چون ٿا ته اسين اوھان تي غالب نه آھيون ڇا؟ ۽ مؤمنن کان اوھان کي نه بچايوسون ڇا؟ پوءِ الله قيامت جي ڏينھن اوھانجي وچ ۾ نبيرو ڪندو، ۽ الله ڪافرن کي مؤمنن تي غلبي جي (ڪا) واٽ نه ڪندو.
ا لَّذِي نَ يَتَرَ بَّصُ و نَ بِكُمْ فَإِن ْ كَا نَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ ا للَّ هِ قَ الُو ا أَلَمْ نَكُن ْ مَعَكُمْ وَإِن ْ كَا نَ لِلْكَافِر ِي نَ نَصِ ي بٌ قَ الُو ا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ ۗ وَلَن ْ يَجْ عَلَ ا للَّ هُ لِلْكَافِر ِي نَ عَلَى ا لْمُؤْمِنِي نَ سَبِيلاً
'Inn a A l-Munāfiq ī na Yukh ū na A ll āha Wa Huwa Kh m Wa 'Idh ā Q āmū 'Ilá A ş -Ş alāati Q āmū Kusālá Yurā 'ū na A n -Nā sa Wa Lā Yadh kurū na A ll āha 'Illā Q alīlāan
004-142 منافق (پنھنجي ڀانئڻ ۾) الله کي دلبو ڏيندا آھن ۽ (حقيقت ڪري) الله کين دلبو ڏيندڙ آھي، ۽ جڏھن نماز ڏانھناٿندا آھن تڏھن آرسي ٿي اُٿندا آھن رڳو ماڻھن کي ڏيکاريندا آھن ۽ ٿورڙي کانسواءِ الله کي ياد نه ڪندا آھن.
إِنّ َ ا لْمُنَافِقِ ي نَ يُخَ ادِعُو نَ ا للَّ هَ وَهُوَ خَ ادِعُهُمْ وَإِذَا قَ امُو ا إِلَى ا ل صَّ لاَةِ قَ امُوا كُسَالَى يُرَا ءُو نَ ا ل نّ َا سَ وَلاَ يَذْكُرُو نَ ا للَّ هَ إِلاَّ قَ لِيلاً
Mudh ab dh abī na Bay na Dh ālika Lā 'Ilá Hā 'uulā ' Wa Lā 'Ilá Hā 'uulā ' ۚ Wa Man Yuđlili A ll ā hu Falan Tajida Lahu Sabīlāan
004-143 نه ھِن ٽولي ڏانھن آھن ۽ نڪي ھُن ٽولي ڏانھن آھن انھيءَ وچ ۾ حيران آھن، ۽ جنھن کي الله ڀلائيندو تنھن لاءِ ڪڏھن واٽ نه لھندين.
مُذَبْ ذَبِي نَ بَيْ نَ ذَلِكَ لاَ إِلَى هَا ؤُلاَء وَلاَ إِلَى هَا ؤُلاَء ۚ وَمَن ْ يُضْ لِلِ ا للَّ هُ فَلَن ْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tattakh dh ū A l-Kāfir ī na 'Awliyā 'a Min Dū ni A l-Mu'uminī na ۚ 'Atur īdū na 'An Taj `alū Lill ā h `Alaykum Sulţ ānāan Mubīnāan
004-144 اي ايمان وارؤ اوھين ڪافرن کي مؤمنن کانسواءِ دوست ڪري نه وٺو، پاڻ تي الله جو پڌرو الزام ثابت ڪرڻ گھرندا آھيو ڇا؟
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِ ذُوا ا لْكَافِر ِي نَ أَوْلِيَا ءَ مِن ْ دُو نِ ا لْمُؤْمِنِي نَ ۚ أَتُر ِيدُو نَ أَن ْ تَجْ عَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَ انا ً مُبِيناً
'Inn a A l-Munāfiq ī na Fī A d-Darki A l-'Asfali Mina A n -Nā r i Wa Lan Tajida Lahum Naş īr āan
004-145 بيشڪ مُنافق باھ جي ھيٺين طبقي ۾ ھوندا، ۽ انھن جو مددگار ڪوئي نه لھندين.
إِنّ َ ا لْمُنَافِقِ ي نَ فِي ا ل دَّرْكِ ا لأَسْفَلِ مِنَ ا ل نّ َا ر ِ وَلَن ْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِ ير اً
'Illā A l-Ladh ī na Tābū Wa 'Aş laĥū Wa A ş amū Bill āhi Wa 'Akh ş ū Dīnahum Lill ā h Fa'ūlā 'ika Ma`a A l-Mu'uminī na ۖ Wa Saw fa Yu'uti A ll ā hu A l-Mu'uminī na 'Aj rā an `Ažīmāan
004-146 پر جن توبه ڪئي ۽ پاڻ سڌاريو ۽ الله کي چنبڙي ورتو ۽ خالص الله جا حُڪم مڃيا سي مؤمنن سان آھن، ۽ الله مؤمنن کي وڏو اجر سگھو ڏيندو.
إِلاَّ ا لَّذِي نَ تَابُوا وَأَصْ لَحُوا وَا صَ مُوا بِا للَّ هِ وَأَخْ لَصُ وا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُ وْلَا ئِكَ مَعَ ا لْمُؤْمِنِي نَ ۖ وَسَوْ فَ يُؤْتِ ا للَّ هُ ا لْمُؤْمِنِي نَ أَجْ راً عَظِ يماً
Mā Yaf`alu A ll āhu Bi`adh ābikum 'In Sh akartum Wa 'Āman tum ۚ Wa Kā na A ll āhu Sh ākir āan `Alīmāan
004-147 جيڪڏھن (سندس نعمتون ڄاڻي) شڪر ڪندؤ ۽ ايمان آڻيندؤ ته الله اوھانکي ڇالاءِ عذاب ڪندو؟ ۽ الله ته قدر سڃاڻندڙ ڄاڻندڙ آھي.
مَا يَفْعَلُ ا للَّ هُ بِعَذَابِكُمْ إِن ْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْ تُمْ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ شَاكِر اً عَلِيماً
Lā Yuĥibbu A ll āhu A l-Jahra Bis-Sū 'i Mina A l-Q aw li 'Illā Man Ž ulima ۚ Wa Kā na A ll āhu Samī`āan `Alīmāan
004-148 الله مظلوم کانسواءِ ٻئي ڪنھن جو (ڪنھين کي) وڏي سڏ (۽ کليل طرح) بڇڙو ڳالھائڻ پسند نه ڪندو آھي، ۽ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
لاَ يُحِبُّ ا للَّ هُ ا لْجَهْرَ بِا ل سُّو ءِ مِنَ ا لْقَ وْ لِ إِلاَّ مَن ْ ظُ لِمَ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ سَمِيعاً عَلِيماً
'In Tub dū Kh rā an 'Aw Tukh ū hu 'Aw Ta`fū `An Sū 'in Fa'inn a A ll āha Kā na `Afūwāan Q adīr āan
004-149 جيڪڏھن اوھين ڪا چڱائي پڌري طرح ڪندا آھيو يا اُھا لڪائي ڪندا آھيو يا مدائي کان ٽارو ڪندا آھيو ته بيشڪ الله معافي ڏيندڙ وس وارو آھي.
إِن ْ تُبْ دُوا خَ يْراً أَوْ تُخْ فُو هُ أَوْ تَعْفُوا عَن ْ سُو ءٍ فَإِنّ َ ا للَّ هَ كَا نَ عَفُوّا ً قَ دِير اً
'Inn a A l-Ladh ī na Yakfurū na Bill āhi Wa Ru sulihi Wa Yur īdū na 'An Yufarr iq ū Bay na A ll āhi Wa Ru sulihi Wa Yaq ūlū na Nu'uminu Biba`đin Wa Nakfuru Biba`đin Wa Yur īdū na 'An Yattakh dh ū Bay na Dh ālika Sabīlāan
004-150 بيشڪ جيڪي الله ۽ سندس پيغمبرن کي نه مڃينداآھن ۽ الله ۽ سندس پيغمبرن جي وچ ۾ فرق ڪرڻ گھرندا آھن ۽ چوندا آھن ته ڪن پيغمبرن کي مڃيون ٿا ۽ ڪن (پيغمبرن) کي نه ٿا مڃيون ۽ اُنھيءَ وچ ۾ ڪا ٻي واٽ وٺڻ گھرندا آھن.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ يَكْفُرُو نَ بِا للَّ هِ وَرُسُلِهِ وَيُر ِيدُو نَ أَن ْ يُفَرِّقُ وا بَيْ نَ ا للَّ هِ وَرُسُلِهِ وَيَقُ ولُو نَ نُؤْمِنُ بِبَعْض ٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْض ٍ وَيُر ِيدُو نَ أَن ْ يَتَّخِ ذُوا بَيْ نَ ذَلِكَ سَبِيلاً
'Ūlā 'ika Humu A l-Kāfirū na Ĥaq q āan ۚ Wa 'A`tad nā Lilkāfir ī na `Adh ābāan Muhīnāan
004-151 اُھي شخص سي پڪ ڪافر آھن، ۽ ڪافرن لاءِ خواري ڏيندڙ عذاب تيار ڪيو اٿئون.
أُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْكَافِرُو نَ حَقّ ا ً ۚ وَأَعْتَد ْنَا لِلْكَافِر ِي نَ عَذَابا ً مُهِيناً
Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Bill āhi Wa Ru sulihi Wa Lam Yufarr iq ū Bay na 'Aĥadin Minhum 'Ūlā 'ika Saw fa Yu'utīhim 'Ujūra hum ۗ Wa Kā na A ll āhu Gh rā an Ra ĥīmāan
004-152 ۽ جن الله ۽ سندس پيغمبرن کي مڃيو ۽ منجھانئن ڪنھن ھڪ جي وچ ۾ فرق نه ڪيو اُنھن کي الله سندن اجر سگھو ڏيندو، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
وَالَّذِي نَ آمَنُوا بِا للَّ هِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُ وا بَيْ نَ أَحَدٍ مِنْ هُمْ أُ وْلَا ئِكَ سَوْ فَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَ هُمْ ۗ وَكَا نَ ا للَّ هُ غَ فُورا ً رَ حِيماً
Yas'aluka 'Ahlu A l-Kitā bi 'An Tunazzila `Alayhim Kitābāan Mina A s-Samā 'i ۚ Faq ad Sa'alū Mūsá 'Akbara Min Dh ālika Faq ālū 'Ar inā A l-Laha Jahra tan Fa'akh dh at/humu A ş -Ş ā`iq atu Bižulmihim ۚ Th umm a A kh dh ū A l-`Ij la Min Ba`di Mā Jā 'at/humu A l-Bayyinā tu Fa`afawnā `An Dh ālika ۚ Wa 'Ātaynā Mūsá Sulţ ānāan Mubīnāan
004-153 (اي پيغمبر) ڪتاب وارا توکي سوال ٿا ڪن ته آسمان کان (ھڪ ئي ڀيري) مٿن ڪتاب لاھين (ان جو خيال نه ڪر) پوءِ تحقيق ان کان (به) وڏو سوال موسىٰ کان ڪيو ھوائون پوءِ چيائون ته اسان کي الله (اکين سان) چٽو ڏيکار پوءِ سندن گناہ سببان مٿن وڄ ڪري، وري پاڻ وٽ مُعجزن جي اچڻ کانپوءِ گابي کي (خُدا ڪري) ورتائون پوءِ اُن (سندن ڏوھ) کان معافي ڏنيسون، ۽ موسىٰ کي پڌرو غلبو ڏنوسون.
يَسْأَلُكَ أَهْلُ ا لْكِتَا بِ أَن ْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابا ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ ۚ فَقَ د ْ سَأَلُوا مُوسَى أَكْبَرَ مِن ْ ذَلِكَ فَقَ الُو ا أَر ِنَا ا للَّ هَ جَهْرَ ة ً فَأَخَ ذَتْهُمُ ا ل صَّ اعِقَ ةُ بِظُ لْمِهِمْ ۚ ثُمّ َ ا خَ ذُوا ا لْعِجْ لَ مِن ْ بَعْدِ مَا جَا ءَتْهُمُ ا لْبَيِّنَا تُ فَعَفَوْنَا عَن ْ ذَلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَى سُلْطَ انا ً مُبِيناً
Wa Ra fa`nā Fawq ahumu A ţ -Ţ ū ra Bimīth āq ihim Wa Q ulnā Lahum A d kh A l-Bā ba Sujjadāan Wa Q ulnā Lahumu Lā Ta`dū Fī A s-Sab ti Wa 'Akh dh nā Minhum Mīth āq āan Gh n
004-154 ۽ کانئن انجام وٺڻ لاءِ سندن مٿان (جبل) طُور کڙو ڪيوسون ۽ کين چيوسون ته (شھر جي) دروازي کان سجدو ڪندڙ ٿي گھڙو ۽ کين (ھيءُ به) فرمايوسون ته ڇنڇر (جي ڏينھن مڇي نه مارڻ جي حڪم ڪيل) ۾ حد کان نه لنگھو ۽ کانئن پڪو انجام ورتوسون.
وَرَ فَعْنَا فَوْقَ هُمُ ا ل طُّ و رَ بِمِيثَاقِ هِمْ وَقُ لْنَا لَهُمْ ا د ْخُ لُوا ا لْبَا بَ سُجَّدا ً وَقُ لْنَا لَهُمُ لاَ تَعْدُوا فِي ا ل سَّبْ تِ وَأَخَ ذْنَا مِنْ هُمْ مِيثَاق اً غَ لِيظ اً
Fabimā Naq m Mīth āq ahum Wa Kufr ihim Bi'āyā ti A ll ā hi Wa Q atlihimu A l-'An biyā 'a Bigh y r i Ĥaq q in Wa Q awlihim Q ulūbunā Gh n ۚ Bal Ţ aba`a A ll āhu `Alayhā Bikufr ihim Falā Yu'uminū na 'Illā Q alīlāan
004-155 پوءِ سندن انجام ڀڃڻ ۽الله جي آيتن کي سندن نه مڃڻ ۽ پيغمبرن کي سندن ناحق مارڻ (سببان سزا جوڳا ٿيا) ۽ سندن (انھيءَ) چوڻ سببان ته اسان جو دليون ڍڪيل آھن، (نه!) بلڪ الله سندن ڪفر سببان مٿن مُھر ھنئي آھي تنھنڪري ٿورن کانسواءِ ايمان نه آڻيندا.
فَبِمَا نَقْ ضِ هِمْ مِيثَاقَ هُمْ وَكُفْر ِهِمْ بِآيَا تِ ا للَّ هِ وَقَ تْلِهِمُ ا لأَنْ بِيَا ءَ بِغَ يْ ر ِ حَقّ ٍ وَقَ وْلِهِمْ قُ لُوبُنَا غُ لْفٌ ۚ بَلْ طَ بَعَ ا للَّ هُ عَلَيْهَا بِكُفْر ِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُو نَ إِلاَّ قَ لِيلاً
Wa Bikufr ihim Wa Q awlihim `Alá Maryama Buhtānāan `Ažīmāan
004-156 ۽ سندن ڪفر سببان ۽ مريم تي سندن وڏي بُھتان چوڻ سببان.
وَبِكُفْر ِهِمْ وَقَ وْلِهِمْ عَلَى مَرْيَمَ بُهْتَاناً عَظِ يماً
Wa Q awlihim 'Inn ā Q atalnā A l-Masī ĥa `Īsá A b na Maryama Ra sū la A ll āhi Wa Mā Q atalū hu Wa Mā Ş alabū hu Wa Lakin Sh ubbiha Lahum ۚ Wa 'Inn a A l-Ladh ī na A kh ī hi Lafī Sh akkin Minhu ۚ Mā Lahum Bihi Min `Ilmin 'Illā A ā `a A ž-Ž ann i ۚ Wa Mā Q atalū hu Yaq īnāan
004-157 ۽ سندن ھن چوڻ سببان ته الله جي پيغمبر مَسِيح عيسىٰ پٽ مريم جي کي ڪُٺو اٿئون، حالانڪ نه کيس ڪُٺائون ۽ نڪي کيس سوريءَ تي چاڙھيائون پر انھن کي شُبه ۾ وڌو ويو، ۽ بيشڪ جن ان بابت تڪرار ڪيو سي کانئس شڪ ۾ آھن، گمان کانسواءِ کين ان جي ڪا پڪي ڄاڻپ نه آھي، ۽ پڪ سان نه ڪُٺو اٿن.
وَقَ وْلِهِمْ إِنَّ ا قَ تَلْنَا ا لْمَسِي حَ عِيسَى ا بْ نَ مَرْيَمَ رَ سُو لَ ا للَّ هِ وَمَا قَ تَلُو هُ وَمَا صَ لَبُو هُ وَلَكِن ْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنّ َ ا لَّذِي نَ ا خْ تَلَفُوا فِي هِ لَفِي شَكٍّ مِنْ هُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِن ْ عِلْمٍ إِلاَّ ا َا عَ ا ل ظَّ نّ ِ ۚ وَمَا قَ تَلُو هُ يَقِ يناً
Bal Ra fa`ahu A ll āhu 'Ilay hi ۚ Wa Kā na A ll āhu `Azīzāan Ĥakīmāan
004-158 بلڪ الله کيس پاڻ ڏانھن مٿي کڻي ورتو، ۽ الله غالب حڪمت وارو آھي.
بَلْ رَ فَعَهُ ا للَّ هُ إِلَيْ هِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَزِيزاً حَكِيماً
Wa 'In Min 'Ahli A l-Kitā bi 'Illā Layu'uminann a Bihi Q ab la Mawtihi ۖ Wa Yaw ma A l-Q iyāmati Yakū nu `Alayhim Sh ahīdāan
004-159 ۽ ڪتاب وارن مان ڪوئي نه رھندو پر سندس موت کان اڳ (سڀئي) مٿس ضرور ايمان آڻيندا، ۽ قيامت جي ڏينھن (عيسى) مٿن شاھد ھوندو.
وَإِن ْ مِن ْ أَهْلِ ا لْكِتَا بِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنّ َ بِهِ قَ بْ لَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ يَكُو نُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً
Fabižulmin Mina A l-Ladh ī na Hādū Ĥarra m nā `Alayhim Ţ ayyibā tin 'Uĥillat Lahum Wa Biş addihim `An Sabī li A ll ā hi Kath īr āan
004-160 پوءِ يھودين جي ظلم سببان (گھڻيون) سٺيون شيون جي انھن لاءِ حلال ڪيل ھيون سي مٿن حرام ڪيوسون ۽ (پڻ) گھڻن ماڻھن کي الله جي واٽ کان سندن جھلڻ سببان.
فَبِظُ لْمٍ مِنَ ا لَّذِي نَ هَادُوا حَرَّ مْنَا عَلَيْهِمْ طَ يِّبَا تٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَ دِّهِمْ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ كَثِير اً
Wa 'Akh dh ihimu A r-R ibā Wa Q ad Nuhū `Anhu Wa 'Aklihim 'Am wā la A n -Nā si Bil-Bāţ ili ۚ Wa 'A`tad nā Lilkāfir ī na Minhum `Adh ābāan 'Alīmāan
004-161 ۽ پڻ سندن وياج وٺڻ سببان حالانڪ بيشڪ کانئس جھليا (به) ويا ھئا ۽ (پڻ) ماڻھن جي مالن کي سندن ناحقکائڻ سببان (گھڻيون حلال شيون مٿن حرام ڪيون ويون)، ۽ اُنھن مان ڪافرن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب تيار ڪيو اٿئون.
وَأَخْ ذِهِمُ ا ل رِّبَا وَقَ د ْ نُهُوا عَنْ هُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَا لَ ا ل نّ َا سِ بِا لْبَاطِ لِ ۚ وَأَعْتَد ْنَا لِلْكَافِر ِي نَ مِنْ هُمْ عَذَاباً أَلِيماً
Lakini A r-Rā sikh ū na Fī A l-`Ilmi Minhum Wa A l-Mu'uminū na Yu'uminū na Bimā 'Un zila 'Ilay ka Wa Mā 'Un zila Min Q ab lika Wa ۚ A l-Muq īmī na A ş -Ş alāata Wa ۚ A l-Mu'utū na A z-Zakāata Wa A l-Mu'uminū na Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r ā 'ika Sanu'utīhim 'Aj rā an `Ažīmāan
004-162 پر منجھانئن علم ۾ پڪا ۽ مؤمن جيڪي توڏانھن نازل ڪيو ويو تنھن کي ۽ جيڪي توکان اڳ نازل ڪيو ويو تنھن کي مڃيندا آھن ۽ نماز پڙھندڙ ۽ زڪٰوة ڏيندڙ ۽ الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيندڙ آھن، سگھوئي انھن کي وڏو اجر ڏينداسون.
لَكِنِ ا ل رَّ اسِخُ و نَ فِي ا لْعِلْمِ مِنْ هُمْ وَا لْمُؤْمِنُو نَ يُؤْمِنُو نَ بِمَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ وَمَا أُن زِلَ مِن ْ قَ بْ لِكَ ۚ وَا لْمُقِ يمِي نَ ا ل صَّ لاَةَ ۚ وَا لْمُؤْتُو نَ ا ل زَّكَا ةَ وَا لْمُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ أُ وْلَا ئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْ راً عَظِ يماً
'Inn ā 'Awĥaynā 'Ilay ka Kamā 'Awĥaynā 'Ilá Nūĥin Wa A n -Nabīyī na Min Ba`dihi ۚ Wa 'Awĥaynā 'Ilá 'Ib rā hī ma Wa 'Ismā`ī la Wa 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba Wa A l-'Asbā ţ i Wa `Īsá Wa 'Ayyū ba Wa Yūnus Wa Hārū na Wa Sulaymā na ۚ Wa 'Ātaynā Dāwū da Zabūrā an
004-163 اسان توڏانھن (اھڙيءَ طرح) وحي ڪيو جھڙي طرح نوح ڏانھن ۽ کانئس پوءِ (ٻـين) پيغمبرن ڏانھن وحي ڪيوھوسون، ۽ ابراھيم ۽ اسماعيل ۽ اسحاق ۽ يعقوب ۽ يعقوب جي اولاد ۽ عيسىٰ ۽ اَيُّوب ۽ يُونس ۽ ھارون ۽ سليمان ڏانھن وحي ڪيوسون، ۽ داؤد کي زبور ڏنوسون.
إِنَّ ا أَوْحَيْنَا إِلَيْ كَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُو حٍ وَا ل نَّ بِيِّي نَ مِن ْ بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْ رَ اهِي مَ وَإِسْمَاعِي لَ وَإِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ وَا لأَسْبَا طِ وَعِيسَى وَأَيُّو بَ وَيُونُس وَهَارُو نَ وَسُلَيْمَا نَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُو دَ زَبُوراً
Wa Ru sulāan Q ad Q aş aş nāhum `Alay ka Min Q ab lu Wa Ru sulāan Lam Naq ş uş hum `Alay ka ۚ Wa Kallama A ll āhu Mūsá Taklīmāan
004-164 ۽ ٻيا (گھڻا) پيغمبر آھن جن جو ھن کان اڳ توکي بيان ٻڌايوسون ۽ (ٻيا گھڻا) پيغمبر آھن جن جو بيان توکي نه ٻڌايوسون، ۽ الله موسىٰ سان گفتگو ڪئي.
وَرُسُلا ً قَ د ْ قَ صَ صْ نَاهُمْ عَلَيْ كَ مِن ْ قَ بْ لُ وَرُسُلا ً لَمْ نَقْ صُ صْ هُمْ عَلَيْ كَ ۚ وَكَلَّمَ ا للَّ هُ مُوسَى تَكْلِيماً
Ru sulāan Mubash sh ir ī na Wa Mun dh ir ī na Li'llā Yakū na Lilnn ā si `Alá A ll āhi Ĥujjatun Ba`da A r-Ru suli ۚ Wa Kā na A ll āhu `Azīzāan Ĥakīmāan
004-165 پيغمبر خوشخبري ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ ھن لاءِ آھن ته پيغمبرن (جي اچڻ) کانپوءِ ماڻھن جي ڪا حُجّت الله تي نه رھي، ۽ الله غالب حڪمت وارو آھي.
رُسُلا ً مُبَشِّر ِي نَ وَمُن ذِر ِي نَ لِألاَّ يَكُو نَ لِلنّ َا سِ عَلَى ا للَّ هِ حُجَّةٌ بَعْدَ ا ل رُّسُلِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَزِيزاً حَكِيماً
Lakini A ll ā hu Yash /hadu Bimā 'An zala 'Ilay ka ۖ 'An zalahu Bi`ilmihi Wa ۖ A l-Malā 'ikatu Yash /hadū na ۚ Wa Kafá Bill āhi Sh ahīdāan
004-166 پر الله جيڪو (ڪتاب) توڏانھن لاٿو آھي تنھن لاءِ (پاڻ) شاھدي ٿو ڏئي ته اُھو پنھنجي علم سان نازل ڪيو اٿس، ۽ ملائڪ به شاھدي ٿا ڏين، ۽ الله گواہ بسآھي.
لَكِنِ ا للَّ هُ يَشْهَدُ بِمَا أَن زَلَ إِلَيْ كَ ۖ أَن زَلَهُ بِعِلْمِهِ ۖ وَا لْمَلاَئِكَةُ يَشْهَدُو نَ ۚ وَكَفَى بِا للَّ هِ شَهِيداً
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Wa Ş addū `An Sabī li A ll ā hi Q ad Đ allū Đ alālāan Ba`īdāan
004-167 بيشڪ جن انڪار ڪيو ۽ الله جي واٽ کان (ماڻھن) کي جھليو سي بيشڪ وڏي ڀُل ۾ ڀُلا.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا وَصَ دُّوا عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ قَ د ْ ضَ لُّوا ضَ لاَلا ً بَعِيداً
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Wa Ž alamū Lam Yakuni A ll ā hu Liyagh r a Lahum Wa Lā Liyahdiyahum Ţ ar īq āan
004-168 تحقيق جن انڪار ڪيو ۽ ظُلم ڪندا رھيا ته الله (جو شان اھڙو) نه آھي جو کين بخشي ۽ نڪي (اھڙو) آھي جو کين (ٻي) ڪا (سڌي) واٽ ڏيکاري.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا وَظَ لَمُوا لَمْ يَكُنِ ا للَّ هُ لِيَغْ فِر َ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ طَ ر ِيق اً
'Illā Ţ ar ī q a Jahann ama Kh ī na Fīhā 'Abadāan ۚ Wa Kā na Dh ālika `Alá A ll āhi Yasīr āan
004-169 دوزخ جي واٽ کانسواءِ منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، ۽ اھو الله تي سھنجو آھي.
إِلاَّ طَ ر ِي قَ جَهَنَّ مَ خَ الِدِي نَ فِيهَا أَبَدا ً ۚ وَكَا نَ ذَلِكَ عَلَى ا للَّ هِ يَسِير اً
Yā 'Ayyuhā A n -Nā su Q ad Jā 'akumu A r-Ra sū lu Bil-Ĥaq q i Min Ra bbikum Fa'ā minū Kh rā an Lakum ۚ Wa 'In Takfurū Fa'inn a Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۚ Wa Kā na A ll āhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-170 اي ماڻھو اوھان جي پالڻھار وٽان پيغمبر (مُحَمَّد صَلَّي اللهُ عَلَيۡہِ وَسَلَّم) اوھان وٽ سچ وٺي آيو آھي تنھنڪري (مٿس) ايمان آڻيو جو اوھان لاءِ چڱو آھي ۽ جيڪڏھن نه مڃيندؤ (ته اوھان جو نقصان آھي) ڇوته جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آھي سو الله جو آھي، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
يَا أَيُّهَا ا ل نّ َا سُ قَ د ْ جَا ءَكُمُ ا ل رَّ سُو لُ بِا لْحَقِّ مِن ْ رَ بِّكُمْ فَآمِنُوا خَ يْرا ً لَكُمْ ۚ وَإِن ْ تَكْفُرُوا فَإِنّ َ لِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۚ وَكَا نَ ا للَّ هُ عَلِيماً حَكِيماً
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lā Tagh m Wa Lā Taq ūlū `Alá A ll āhi 'Illā A l-Ĥaq q a ۚ 'Inn amā A l-Masī ĥu `Īsá A b nu Maryama Ra sū lu A ll āhi Wa Kalimatuhu~ 'Alq āhā 'Ilá Maryama Wa Rūĥun Minhu ۖ Fa'ā minū Bill āhi Wa Ru sulihi ۖ Wa Lā Taq ūlū Th alāth atun ۚ A n tahū Kh rā an Lakum ۚ 'Inn amā A l-Lahu 'Ilahun Wāĥidun ۖ Sub ĥānahu~ 'An Yakū na Lahu Waladun ۘ Lahu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۗ Wa Kafá Bill āhi Wa Kīlāan
004-171 اي ڪتاب وارؤ پنھنجي دين ۾ حد کان نه لنگھو ۽ نڪي سچ کانسواءِ الله تي (ڪي ٻيو) چئو، عيسىٰ پُٽ مريم جو الله جو پيغمبر ۽ سندس (خاص) حُڪم (سان پيدا ڪيل) آھي، اُھو مريم ڏانھن ھَلايائين ۽ سندس پار کان ھڪ رُوح آھي، تنھنڪري الله ۽ سندس پيغمبرن کي مڃيو، ۽ (اوھين) ٽي (خدا) نه چئو، (اھڙي چوڻ کان پاڻ کي) جھليو (اِھو) اوھان لاءِ ڀلو آھي، ھڪ الله کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي، پُٽن جي ھجڻ کان اُھو پاڪ آھي، جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽جيڪي زمين ۾ آھي سو اُن جو آھي، ۽ الله سنڀاليندڙ بس آھي.
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لاَ تَغْ لُوا فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُ ولُوا عَلَى ا للَّ هِ إِلاَّ ا لْحَقَّ ۚ إِنَّ مَا ا لْمَسِي حُ عِيسَى ا بْ نُ مَرْيَمَ رَ سُو لُ ا للَّ هِ وَكَلِمَتُهُ~ ُ أَلْقَ اهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُو حٌ مِنْ هُ ۖ فَآمِنُوا بِا للَّ هِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلاَ تَقُ ولُوا ثَلاَثَةٌ ۚ ا ن تَهُوا خَ يْرا ً لَكُمْ ۚ إِنَّ مَا ا للَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْ حَانَهُ~ ُ أَن ْ يَكُو نَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۗ وَكَفَى بِا للَّ هِ وَكِيلاً
Lan Yastan kifa A l-Masī ĥu 'An Yakū na `Ab dāan Lill ā h Wa Lā A l-Malā 'ikatu A l-Muq arra bū na ۚ Wa Man Yastan kif `An `Ibādatihi Wa Yastakbir Fasayaĥsh uru hum 'Ilay hi Jamī`āan
004-172 عيسىٰ الله جي ٻانھي ھُجڻ کان بنھ عار نه ڪندو آھي ۽ نڪي مُقرّب مَلائِڪ، ۽ جيڪو سندس ٻانھپ کان عار ڪندو ۽ وڏائي ڪندو تن سڀني کي سگھوئي (الله) پاڻ وٽ گڏ ڪندو.
لَن ْ يَسْتَن كِفَ ا لْمَسِي حُ أَن ْ يَكُو نَ عَبْ دا ً لِلَّهِ وَلاَ ا لْمَلاَئِكَةُ ا لْمُقَ رَّ بُو نَ ۚ وَمَن ْ يَسْتَن كِفْ عَن ْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِر ْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْ هِ جَمِيعاً
Fa'amm ā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Fayuwaffīhim 'Ujūra hum Wa Yazīduhum Min Fađlihi ۖ Wa 'Amm ā A l-Ladh ī na A n kafū Wa A dh dh ibuhum `Adh ābāan 'Alīmāan Wa Lā Yajidū na Lahum Min Dū ni A ll ā hi Walīyāan Wa Lā Naş īr āan
004-173 پوءِ جن ايمان آندو آھي ۽ چڱا ڪم ڪيا آھن تن کي سندن اجر پُورو ڏيندو ۽ (بلڪ) پنھنجي فضل سان کين وڌيڪ ڏيندو، ۽ جن (ٻانھي ھجڻ کان) عار ڪيو ۽ وڏائي ڪئي تن کي ڏکوئيندڙ عذاب جي سزا ڏيندو.
فَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَ هُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِن ْ فَضْ لِهِ ۖ وَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ ا ن كَفُوا وَا ا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً أَلِيما ً وَلاَ يَجِدُو نَ لَهُمْ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَلِيّا ً وَلاَ نَصِ ير اً
Yā 'Ayyuhā A n -Nā su Q ad Jā 'akum Burhā nun Min Ra bbikum Wa 'An zalnā 'Ilaykum Nūrā an Mubīnāan
004-174 اي ماڻھؤ بيشڪ اوھان وٽ اوھان جي پالڻھار کان ھڪ پڪي سند آئي آھي ۽ اوھان ڏانھن چِٽو سوجھرو (قرآن) لاٿوسون.
يَا أَيُّهَا ا ل نّ َا سُ قَ د ْ جَا ءَكُمْ بُرْهَا نٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ وَأَن زَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورا ً مُبِيناً
Fa'amm ā A l-Ladh ī na 'Āmanū Bill āhi Wa A ş amū Bihi Fasayud kh m Fī Ra ĥmatin Minhu Wa Fađlin Wa Yahdīhim 'Ilay hi Ş ir āţ āan Mustaq īmāan
004-175 پوءِ جن الله کي مڃيو ۽ کيس چنبڙي ورتو تن کي پنھنجي پاران ٻاجھ ۽ فضل ھيٺ سگھو داخل ڪندو ۽ پاڻ ڏانھن کين سڌو رستو ڏيکاريندو.
فَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ آمَنُوا بِا للَّ هِ وَا صَ مُوا بِهِ فَسَيُد ْخِ لُهُمْ فِي رَ حْمَةٍ مِنْ هُ وَفَضْ لٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْ هِ صِ رَ اط ا ً مُسْتَقِ يماً
Yastaftūnaka Q uli A ll ā hu Yuftīkum Fī A l-Kalālati ۚ 'Ini A m ru 'uun Halaka Lay sa Lahu Waladun Wa Lahu~ 'Ukh n Falahā Niş fu Mā Tara ka ۚ Wa Huwa Yar ith uhā 'In Lam Yakun Lahā Waladun ۚ Fa'in Kānatā A th natay ni Falahumā A th -Th uluth ā ni Mimm ā Tara ka ۚ Wa 'In Kānū 'Ikh n R ijālāan Wa Nisā 'an Falildh dh akar i Mith lu Ĥažži A l-'Un th ayay ni ۗ Yubayyinu A ll āhu Lakum 'An Tađillū Wa ۗ A ll āhu Bikulli Sh ay 'in `Alī mun
004-176 (اي پيغمبر جنھن کي اولاد ۽ ماءُ پيءُ نه ھجي تنھنجي ميراث بابت) توکان پڇن ٿا، چؤ ته الله ڪلاله (جي ميراث) بابت اوھان کي فتوىٰ ٿو ڏئي، جيڪڏھن (ڪو اھڙو) مڙس مري جنھنکي اولاد نه آھي (۽ نه ماءُ پيءُ) ۽ کيس ھڪ ڀيڻ آھي ته جيڪي ڇڏيائين تنھنجو اڌ اُن لاءِ آھي، ۽ (جيڪڏھن اھڙي زال مري وڃي ۽ ڀاءُ جيئرو اٿن ته) ڀاءُ سندس وارث آھي سو تڏھن جو کيس اولاد نه ھجي،پوءِ جيڪڏھن ٻه ڀينر ھجن ته جيڪي ڇڏيائين تنھن مان ٻنھي لاءِ ٻه ٽھايون آھن، ۽ جيڪڏھن (وارث) ڀينرون ۽ ڀائر ھجن ته مڙس (يعني ڀاءُ) لاءِ ٻن زالن (ڀينرن) جي حصّي جيترو آھي، الله اوھان لاءِ بيان ڪندو آھي ته متان (اوھين) گمراہ ٿيو، ۽ الله سڀڪنھن شيءِ کي ڄاڻندڙ آھي.
يَسْتَفْتُونَكَ قُ لِ ا للَّ هُ يُفْتِيكُمْ فِي ا لْكَلاَلَةِ ۚ إِنِ ا مْرُؤٌ هَلَكَ لَيْ سَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ~ ُ أُخْ تٌ فَلَهَا نِصْ فُ مَا تَرَ كَ ۚ وَهُوَ يَر ِثُهَا إِن ْ لَمْ يَكُن ْ لَهَا وَلَدٌ ۚ فَإِن ْ كَانَتَا ا يْ نِ فَلَهُمَا ا ل ثُّلُثَا نِ مِمَّ ا تَرَ كَ ۚ وَإِن ْ كَانُو ا إِخْ وَة ً ر ِجَالا ً وَنِسَا ء ً فَلِلذَّكَر ِ مِثْلُ حَظّ ِ ا لأُن ثَيَيْ نِ ۗ يُبَيِّنُ ا للَّ هُ لَكُمْ أَن ْ تَضِ لُّوا ۗ وَا للَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
