Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ |
'Alif-Lām-Rā ۚ Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa Qur'ānin Mubīnin
| 015-001. الف، لام، راء.اين است آيات كتاب [آسمانى] و قرآن روشنگر
|
أَلِف-لَام-رَا ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِينٍ |
Rubamā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Law Kānū Muslimīna
| 015-002. چه بسا كسانى كه كافر شدند آرزو كنند كه كاش مسلمان بودند.
|
رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ |
Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu ۖ Fasawfa Ya`lamūna
| 015-003. بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو[ها] سرگرمشان كند، پس به
|
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ |
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitābun Ma`lūmun
| 015-004. و هيچ شهرى را هلاك نكرديم، مگر اينكه براى آن اجلى معين بود.
|
وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَعْلُومٌ |
Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna
| 015-005. هيچ امتى از اجل خويش نه پيش مىافتد و نه پس مىماند.
|
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ |
Wa Qālū Yā 'Ayyuhā Al-Ladhī Nuzzila `Alayhi Adh-Dhikru 'Innaka Lamajnūnun
| 015-006. و گفتند: اى كسى كه قرآن بر او نازل شده است، به يقين تو ديوانهاى؛
|
وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ |
Law Mā Ta'tīnā Bil-Malā'ikati 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
| 015-007. اگر راست مىگويى، چرا فرشتهها را پيش ما نمىآورى؟
|
لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلاَئِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ |
Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna
| 015-008. فرشتگان را جز به حق فرو نمىفرستيم. و در آن هنگام ديگر مهلت نيابند.
|
مَا نُنَزِّلُ الْمَلاَئِكَةَ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذا ً مُنْظَرِينَ |
'Innā Naĥnu Nazzalnā Adh-Dhikra Wa 'Innā Lahu Laĥāfižūna
| 015-009. بىترديد، ما اين قرآن را به تدريج نازل كردهايم، و قطعا نگهبان آن
|
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ |
Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Fī Shiya`i Al-'Awwalīna
| 015-010. و به يقين، پيش از تو [نيز] در گروههاى پيشينيان [پيامبرانى] فرستاديم.
|
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ |
Wa Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūna
| 015-011. و هيچ پيامبرى برايشان نيامد جز آنكه او را به مسخره مىگرفتند.
|
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ |
Kadhālika Naslukuhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna
| 015-012. بدين گونه آن [استهزا] را در دل بزهكاران راه مىدهيم.
|
كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ |
Lā Yu'uminūna Bihi ۖ Wa Qad Khalat Sunnatu Al-'Awwalīna
| 015-013.[كه] به او ايمان نمىآورند، و راه [و رسم] پيشينيان پيوسته چنين بوده
|
لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ |
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna
| 015-014. و اگر درى از آسمان بر آنان مىگشوديم كه همواره از آن بالا مىرفتند،
|
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابا ً مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ |
Laqālū 'Innamā Sukkirat 'Abşārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrūna
| 015-015. قطعا مىگفتند: در حقيقت ما چشم بندى شدهايم، بلكه ما مردمى هستيم كه
|
لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ |
Wa Laqad Ja`alnā Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Zayyannāhā Lilnnāžirīna
| 015-016. و به يقين ما در آسمان برجهايى قرار داديم، و آن را براى تماشاگران
|
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجا ً وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ |
Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Shayţānin Rajīmin
| 015-017. و آن را از هر شيطان رانده شدهاى حفظ كرديم.
|
وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ |
'Illā Mani Astaraqa As-Sam`a Fa'atba`ahu Shihābun Mubīnun
| 015-018. مگر آن كس كه دزديده گوش فرا دهد، كه شهابى روشن او را دنبال مىكند.
|
إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِينٌ |
Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin
| 015-019. و زمين را گسترانيديم، و در آن كوههاى استوار افكنديم، و از هر چيز
|
وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُونٍ |
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna
| 015-020. و براى شما و هر كس كه شما روزى دهنده او نيستيد، در آن، وسايل زندگى
|
وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ |
Wa 'In Min Shay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu~ 'Illā Biqadarin Ma`lūmin
| 015-021. و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينههاى آن نزد ماست، و ما آن را جز به
|
وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ~ُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ |
Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna
| 015-022. و بادها را بارداركننده فرستاديم، و از آسمان آبى نازل كرديم، پس شما را بدان سيراب نموديم؛ و شما خزانه دار آن نيستيد.
|
وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاء ً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ |
Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna
| 015-023. و بىترديد، اين ماييم كه زنده مىكنيم، و مىميرانيم، و ما وارث [همه]
|
وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ |
Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna
| 015-024. و به يقين، پيشينيان شما را شناختهايم، و آيندگان [شما را نيز] شناختهايم.
|
وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ |
Wa 'Inna Rabbaka Huwa Yaĥshuruhum ۚ 'Innahu Ĥakīmun `Alīmun
| 015-025. و مسلما پروردگار توست كه آنان را محشور خواهد كرد؛ چرا كه او حكيم
|
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ |
Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
| 015-026. و در حقيقت انسان را از گلى خشك، از گلى سياه و بد بو آفريديم.
|
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ |
Wa Al-Jānna Khalaqnāhu Min Qablu Min Nāri As-Samūmi
| 015-027. و پيش از آن، جن را از آتشى سوزان و بى دود خلق كرديم.
|
وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ |
Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
| 015-028. و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: من بشرى را از گلى
|
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرا ً مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ |
Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna
| 015-029. پس وقتى آن را درست كردم، و از روح خود در آن دميدم، پيش او به سجده
|
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ |
Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna
| 015-030. پس فرشتگان همگى يكسره سجده كردند.
|
فَسَجَدَ الْمَلاَئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ |
'Illā 'Iblīsa 'Abá 'An Yakūna Ma`a As-Sājidīna
| 015-031. جز ابليس كه خوددارى كرد از اينكه با سجده كنندگان باشد.
|
إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى أَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ |
Qāla Yā 'Iblīsu Mā Laka 'Allā Takūna Ma`a As-Sājidīna
| 015-032. فرمود: اى ابليس، تو را چه شده است كه با سجده كنندگان نيستى
|
قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ |
Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
| 015-033. گفت: من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك، از گلى سياه و بد بو
|
قَالَ لَمْ أَكُنْ لِأسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ |
Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun
| 015-034. فرمود: از اين [مقام] بيرون شو كه تو رانده شدهاى.
|
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ |
Wa 'Inna `Alayka Al-La`nata 'Ilá Yawmi Ad-Dīni
| 015-035. و تا روز جزا بر تو لعنت باشد.
|
وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ |
Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna
| 015-036. گفت: پروردگارا، پس مرا تا روزى كه برانگيخته خواهند شد مهلت ده.
|
قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ |
Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna
| 015-037. فرمود تو از مهلت يافتگانى.
|
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ |
'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi
| 015-038. تا روز [و] وقت معلوم.
|
إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ |
Qāla Rabbi Bimā 'Aghwaytanī La'uzayyinanna Lahum Fī Al-'Arđi Wa La'ughwiyannahum 'Ajma`īna
| 015-039. گفت: پروردگارا، به سبب آنكه مرا گمراه ساختى، من [هم گناهانشان را] در زمين برايشان مىآرايم، و همه را گمراه خواهم ساخت.
|
قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ |
'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna
| 015-040. مگر بندگان خالص تو از ميان آنان را.
|
إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ |
Qāla Hādhā Şirāţun `Alayya Mustaqīmun
| 015-041. فرمود: اين راهى است راست [كه] به سوى من [منتهى مىشود].
|
قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ |
'Inna `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţānun 'Illā Mani Attaba`aka Mina Al-Ghāwīna
| 015-042. در حقيقت، تو را بر بندگان من تسلطى نيست، مگر كسانى از گمراهان كه تو را
|
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ |
Wa 'Inna Jahannama Lamaw`iduhum 'Ajma`īna
| 015-043. و قطعا وعده گاه همه آنان دوزخ است.
|
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ |
Lahā Sab`atu 'Abwābin Likulli Bābin Minhum Juz'un Maqsūmun
| 015-044.[دوزخى] كه براى آن هفت در است، و از هر درى بخشى معين از آنان [وارد
|
لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ |
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
| 015-045. بىگمان پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند.
|
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ |
Adkhulūhā Bisalāmin 'Āminīna
| 015-046.[به آنان گويند: ] با سلامت و ايمنى در آنجا داخل شويد.
|
ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ |
Wa Naza`nā Mā Fī Şudūrihim Min Ghillin 'Ikhwānāan `Alá Sururin Mutaqābilīna
| 015-047. و آنچه كينه [و شائبههاى (هوس) نفسانى] در سينههاى آنان است بركنيم. برادرانه بر تختهايى روبروى يكديگر نشستهاند.
|
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَاناً عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ |
Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukhrajīna
| 015-048. نه رنجى در آنجا به آنان مىرسد، و نه از آنجا بيرون رانده مىشوند.
|
لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ |
Nabbi' `Ibādī 'Annī 'Anā Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
| 015-049. به بندگان من خبر ده، كه منم آمرزنده مهربان.
|
نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ |
Wa 'Anna `Adhābī Huwa Al-`Adhābu Al-'Alīmu
| 015-050. و اينكه عذاب من عذابى است دردناك.
|
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمُ |
Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ibrāhīma
| 015-051. و از مهمانان ابراهيم به آنان خبر ده.
|
وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ |
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla 'Innā Minkum Wajilūna
| 015-052. هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام گفتند. [ابراهيم] گفت: ما از شما
|
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلاَما ً قَالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ |
Qālū Lā Tawjal 'Innā Nubashshiruka Bighulāmin `Alīmin
| 015-053. گفتند: مترس، كه ما تو را به پسرى دانا مژده مىدهيم.
|
قَالُوا لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلاَمٍ عَلِيمٍ |
Qāla 'Abashshartumūnī `Alá 'An Massaniya Al-Kibaru Fabima Tubashshirūna
| 015-054. گفت: آيا با اينكه مرا پيرى فرا رسيده است بشارتم مىدهيد، به چه بشارت
|
قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ |
Qālū Bashsharnāka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina Al-Qāniţīna
| 015-055. گفتند: ما تو را به حق بشارت داديم؛ پس، از نوميدان مباش.
|
قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُنْ مِنَ الْقَانِطِينَ |
Qāla Wa Man Yaqnaţu Min Raĥmati Rabbihi~ 'Illā Ađ-Đāllūna
| 015-056. گفت: چه كسى، جز گمراهان از رحمت پروردگارش نوميد مىشود؟
|
قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّالُّونَ |
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
| 015-057.[سپس] گفت: اى فرشتگان [ديگر] كارتان چيست.
|
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ |
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
| 015-058. گفتند: ما به سوى گروه مجرمان فرستاده شدهايم؛
|
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ |
'Illā 'Āla Lūţin 'Innā Lamunajjūhum 'Ajma`īna
| 015-059. مگر خانواده لوط، كه ما قطعا همه آنان را نجات مىدهيم؛
|
إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ |
'Illā Amra'atahu Qaddarnā ۙ 'Innahā Lamina Al-Ghābirīna
| 015-060. جز زنش را، كه مقدر كرديم او از بازماندگان [در عذاب] باشد.
|
إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ |
Falammā Jā'a 'Āla Lūţin Al-Mursalūna
| 015-061. پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند؛
|
فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ |
Qāla 'Innakum Qawmun Munkarūna
| 015-062. [لوط] گفت:شما مردمى ناشناس هستيد.
|
قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ |
Qālū Bal Ji'nāka Bimā Kānū Fīhi Yamtarūna
| 015-063. گفتند: [نه] بلكه براى تو چيزى آوردهايم كه در آن ترديد مىكردند.
|
قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ |
Wa 'Ataynāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Innā Laşādiqūna
| 015-064. و حق را براى تو آوردهايم، و قطعا ما راستگويانيم.
|
وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ |
Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna
| 015-065. پس، پاسى از شب [گذشته] خانوادهات را حركت ده، و [خودت] به دنبال آنان برو، و هيچ يك از شما نبايد به عقب بنگرد، و هر جا به شما دستور داده
|
فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ |
Wa Qađaynā 'Ilayhi Dhālika Al-'Amra 'Anna Dābira Hā'uulā' Maqţū`un Muşbiĥīna
| 015-066. و او را از اين امر آگاه كرديم، كه ريشه آن گروه صبحگاهان بريده خواهد
|
وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَاؤُلاَء مَقْطُوعٌ مُصْبِحِينَ |
Wa Jā'a 'Ahlu Al-Madīnati Yastabshirūna
| 015-067. و مردم شهر شادى كنان روى آوردند.
|
وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ |
Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni
| 015-068. [لوط] گفت: اينان مهمانان منند، مرا رسوا مكنيد.
|
قَالَ إِنَّ هَاؤُلاَء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ |
Wa Attaqū Allaha Wa Lā Tukhzūni
| 015-069. (از نافرمانی خدا حذر کنيد)، و مرا خوار نسازيد.
|
وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلاَ تُخْزُونِ |
Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna
| 015-070. گفتند: آيا تو را [از مهمان كردن] مردم بيگانه منع نكرديم؟
|
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ |
Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna
| 015-071. گفت: اگر مىخواهيد [كارى مشروع] انجام دهيد، اينان دختران منند [با آنان ازدواج كنيد].
|
قَالَ هَاؤُلاَء بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ |
La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna
| 015-072. به جان تو سوگند كه آنان در مستى خود سرگردان بودند.
|
لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ |
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Mushriqīna
| 015-073. پس، به هنگام طلوع آفتاب فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت.
|
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ |
Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Amţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjīlin
| 015-074. و آن [شهر] را زير و زبر كرديم، و بر آنان سنگهايى از سنگ گل بارانديم.
|
فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَة ً مِنْ سِجِّيلٍ |
'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lilmutawassimīna
| 015-075. به يقين در اين [كيفر] براى هوشياران عبرتهاست.
|
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ |
Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin
| 015-076. و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [داير] برجاست.
|
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ |
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna
| 015-077. بىگمان در اين براى مؤمنان عبرتى است.
|
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لِلْمُؤْمِنِينَ |
Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna
| 015-078. و راستى اهل "ايكه" ستمگر بودند.
|
وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ |
Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin
| 015-079. پس از آنان انتقام گرفتيم، و آن دو [شهر اكنون] بر سر راهى آشكاراست.
|
فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِينٍ |
Wa Laqad Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-Ĥijri Al-Mursalīna
| 015-080. و اهل حجر [نيز] پيامبران [ما] را تكذيب كردند.
|
وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ |
Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`riđīna
| 015-081. و آيات خود را به آنان داديم، و[لى] از آنها اعراض كردند (قبول نکردند).
|
وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ |
Wa Kānū Yanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan 'Āminīna
| 015-082. و [براى خود] از كوهها خانههايى مىتراشيدند كه در امان بمانند.
|
وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتا ً آمِنِينَ |
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Muşbiĥīna
| 015-083. پس صبحدم فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت.
|
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ |
Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna
| 015-084. و آنچه به دست مىآوردند به كارشان نخورد.
|
فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ |
Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi ۗ Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun ۖ Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla
| 015-085. و ما آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است، جز به حق نيافريدهايم. و يقينا قيامت فرا خواهد رسيد. پس به خوبى صرف نظر كن.
|
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ |
'Inna Rabbaka Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
| 015-086. زيرا پروردگار تو همان آفريننده داناست.
|
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ |
Wa Laqad 'Ātaynāka Sab`āan Mina Al-Mathānī Wa Al-Qur'āna Al-`Ažīma
| 015-087. و به راستى، به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا كرديم.
|
وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعا ً مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ |
Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi~ 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna
| 015-088. و به آنچه ما دستههايى از آنان [=كافران] را بدان برخوردار ساختهايم، چشم مدوز، و بر ايشان اندوه مخور، و بال خويش براى مؤمنان فرو گستر.
|
لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجا ً مِنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ |
Wa Qul 'Innī 'Anā An-Nadhīru Al-Mubīnu
| 015-089. و بگو من همان هشداردهنده آشكارم.
|
وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ |
Kamā 'Anzalnā `Alá Al-Muqtasimīna
| 015-090. همان گونه كه [عذاب را] بر تقسيمكنندگان نازل كرديم:
|
كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ |
Al-Ladhīna Ja`alū Al-Qur'āna `Iđīna
| 015-091. همانان كه قرآن را جزء جزء كردند [به برخى از آن عمل كردند و بعضى را
|
الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ |
Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna
| 015-092. پس سوگند به پروردگارت كه از همه آنان خواهيم پرسيد.
|
فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ |
`Ammā Kānū Ya`malūna
| 015-093. از آنچه انجام مىدادند.
|
عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna
| 015-094. پس آنچه را بدان مامورى آشكار كن، و از مشركان روى برتاب.
|
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ |
'Innā Kafaynāka Al-Mustahzi'īna
| 015-095. كه ما [شر] ريشخندگران را از تو برطرف خواهيم كرد.
|
إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ |
Al-Ladhīna Yaj`alūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara ۚ Fasawfa Ya`lamūna
| 015-096. همانان كه با خدا، معبودى ديگر قرار مىدهند. پس به زودى [حقيقت را]
|
الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَها ً آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ |
Wa Laqad Na`lamu 'Annaka Yađīqu Şadruka Bimā Yaqūlūna
| 015-097. و قطعا مىدانيم كه سينه تو از آنچه مىگويند تنگ مىشود.
|
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ |
Fasabbiĥ Biĥamdi Rabbika Wa Kun Mina As-Sājidīna
| 015-098. پس با ستايش پروردگارت تسبيح گوى، و از سجده
|
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ |
Wa A`bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka Al-Yaqīnu
| 015-099. و پروردگارت را پرستش كن، تا اينكه مرگ تو فرا رسد.
|
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ |
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ |