014-001.الف، لام، راء. كتابى است كه آن را به سوى تو فرود آورديم تا مردم را به اذن پروردگارشان، از تاريكيها، به سوى روشنايى بيرون آورى. به سوى راه آن شكست ناپذير ستوده.
Wa Mā 'Arsalnā MinRasūlin 'Illā Bilisāni Qawmihi Liyubayyina Lahum ۖ Fayuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u ۚ Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu
014-004.و ما هيچ پيامبرى را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا [حقايق را] براى آنان بيان كند. پس خدا هر كه را بخواهد بىراه مىگذارد( در بی راهی بحال خود وا ميگذارد)، و هر كه را بخواهد هدايت مىكند. و اوست ارجمند حكيم.
Wa Laqad 'Arsalnā Mūsá Bi'āyātinā 'An 'AkhrijQawmaka Mina Až-Žulumāti 'Ilá An-Nūri Wa Dhakkirhum Bi'ayyāmi Allāhi ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Likulli ŞabbārinShakūrin
014-005.و در حقيقت، موسى را با آيات خود فرستاديم؛ [و به او فرموديم: ] كه قوم خود را از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون آور؛ و روزهاى خدا را به آنان يادآورى كن، كه قطعا در اين [يادآورى] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرتهاست.
Wa 'IdhQāla Mūsá Liqawmihi Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh 'Anjākum Min 'Āli Fir`awna Yasūmūnakum Sū'a Al-`Adhābi Wa Yudhabbiĥūna 'Abnā'akum Wa Yastaĥyūna Nisā'akum ۚ Wa Fī Dhālikum Balā'un MinRabbikum `Ažīmun
014-006.و [به خاطر بياور] هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت: نعمت خدا را بر خود به ياد آوريد. آنگاه كه شما را از فرعونيان رهانيد، [همانان] كه بر شما عذاب سخت روا مىداشتند. و پسرانتان را سر مىبريدند و زنانتان را زنده مىگذاشتند. و در اين [امر] براى شما از جانب پروردگارتان آزمايشى بزرگ بود.
Wa 'Idh Ta'adhdhana Rabbukum La'inShakartum La'azīdannakum ۖ Wa La'in Kafartum 'Inna `Adhābī Lashadīdun
014-007.و آنگاه كه پروردگارتان، اعلام كرد كه اگر واقعا سپاسگزارى كنيد، [نعمت] شما را افزون خواهم كرد. و اگر ناسپاسى نماييد، قطعا عذاب من سخت خواهد بود.
'Alam Ya'tikum Naba'u Al-Ladhīna MinQablikumQawmi Nūĥin Wa `Ādin Wa Thamūda Wa ۛ Al-Ladhīna Min Ba`dihim ۛ Lā Ya`lamuhum 'Illā Al-Lahu ۚ Jā'at/humRusuluhum Bil-Bayyināti Faraddū 'Aydiyahum Fī 'Afwāhihim Wa Qālū 'Innā Kafarnā Bimā 'Ursiltum Bihi Wa 'Innā Lafī Shakkin Mimmā Tad`ūnanā 'Ilayhi Murībin
014-009.آيا خبر كسانى كه پيش از شما بودند، قوم نوح و عاد و ثمود، و آنانكه بعد از ايشان بودند [و] كسى جز خدا از آنان آگاهى ندارد به شما نرسيده است؟ فرستادگانشان دلايل آشكار برايشان آوردند، ولى آنان دستهايشان را [به نشانه اعتراض] بر دهانهايشان نهادند و گفتند: ما به آنچه شما بدان ماموريت داريد كافريم. و از آنچه ما را بدان مىخوانيد سخت در شكيم.
014-010.پيامبرانشان گفتند، مگر در باره خدا، پديد آورنده آسمانها و زمين ترديدى هست؟ او شما را دعوت مىكند تا پارهاى از گناهانتان را بر شما ببخشايد، و تا زمان معينى شما را مهلت دهد. گفتند: شما جز بشرى مانند ما نيستيد؛ مىخواهيد ما را از آنچه پدرانمان مىپرستيدند باز داريد؛ پس براى ما حجتى آشكار بياوريد.
Qālat LahumRusuluhum 'In Naĥnu 'Illā Basharun Mithlukum Wa Lakinna Allāha Yamunnu `Alá Man Yashā'u Min `Ibādihi ۖ Wa Mā Kāna Lanā 'An Na'tiyakum Bisulţānin 'Illā Bi'idhni Allāhi ۚ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna
014-011.پيامبرانشان به آنان گفتند: ما جز بشرى مثل شما نيستيم. ولى خدا بر هر يك از بندگانش كه بخواهد منت مىنهد، و ما را نرسد كه جز به اذن خدا براى شما حجتى بياوريم. و مؤمنان، بايد تنها بر خدا توكل كنند
Wa Mā Lanā 'Allā Natawakkala `Alá Allāhi Wa Qad Hadānā Subulanā ۚ Wa Lanaşbiranna `Alá Mā 'Ādhaytumūnā ۚ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mutawakkilūna
014-012.و چرا بر خدا توكل نكنيم، و حال آنكه ما را به راههايمان رهبرى كرده است؟ و البته ما بر آزارى كه به ما رسانديد شكيبايى خواهيم كرد. و توكل كنندگان، بايد تنها بر خدا توكل كنند.
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lirusulihim Lanukhrijannakum Min 'Arđinā 'Aw Lata`ūdunna Fī Millatinā ۖ Fa'awĥá 'IlayhimRabbuhum Lanuhlikanna Až-Žālimīna
014-013.و كسانى كه كافر شدند، به پيامبرانشان گفتند: شما را از سرزمين خودمان بيرون خواهيم كرد، مگر اينكه به كيش ما بازگرديد. پس پروردگارشان به آنان وحى كرد كه حتما ستمگران را هلاك خواهيم كرد.
Wa Lanuskinannakumu Al-'Arđa Min Ba`dihim ۚ Dhālika Liman Khāfa Maqāmī Wa Khāfa Wa`īdi
014-014.و قطعا شما را، پس از ايشان در آن سرزمين سكونت خواهيم داد. اين براى كسى است كه از ايستادن [در محشر به هنگام حساب] در پيشگاه من بترسد، و از تهديدم بيم داشته باشد.
014-018.مثل كسانى كه به پروردگار خود كافر شدند، كردارهايشان به خاكسترى مىماند كه بادى تند در روزى طوفانى بر آن بوزد. از آنچه به دست آوردهاند هيچ [بهرهاى] نمىتوانند برد. اين است همان گمراهى دور و دراز.
Wa Barazū Lillāh Jamī`āan Faqāla Ađ-Đu`afā'u Lilladhīna Astakbarū 'Innā Kunnā Lakum Taba`āan Fahal 'Antum Mughnūna `Annā Min `Adhābi Allāhi MinShay'in ۚ Qālū Law Hadānā Al-Lahu Lahadaynākum ۖ Sawā'un `Alaynā 'Ajazi`nā 'AmŞabarnā Mā Lanā Min Maĥīşin
014-021.و همگى در برابر خدا ظاهر مىشوند. پس ناتوانان به گردنكشان مىگويند: ما پيروان شما بوديم. آيا چيزى از عذاب خدا را از ما دور مىكنيد؟ مىگويند: اگر خدا ما را هدايت كرده بود قطعا شما را هدايت مىكرديم. چه بىتابى كنيم چه صبر نماييم براى ما يكسان است، ما را راه گريزى نيست.
Wa Qāla Ash-Shayţānu Lammā Quđiya Al-'Amru 'Inna Allāha Wa`adakum Wa`da Al-Ĥaqqi Wa Wa`adtukum Fa'akhlaftukum ۖ Wa Mā Kāna Lī `Alaykum Min Sulţānin 'Illā 'An Da`awtukum Fāstajabtum Lī ۖ Falā Talūmūnī Wa Lūmū 'Anfusakum ۖ Mā 'Anā Bimuşrikhikum Wa Mā 'Antum Bimuşrikhīya ۖ 'Innī Kafartu Bimā 'Ashraktumūnī MinQablu ۗ 'Inna Až-Žālimīna Lahum `Adhābun 'Alīmun
014-022.و چون كار از كار گذشت [و داورى صورت گرفت]، شيطان مىگويد: در حقيقت، خدا به شما وعده داد وعده راست، و من به شما وعده دادم، و با شما خلاف كردم، و مرا بر شما هيچ تسلطى نبود، جز اينكه شما را دعوت كردم و اجابتم نموديد. پس مرا ملامت نكنيد و خود را ملامت كنيد. من فريادرس شما نيستم، و شما هم فريادرس من نيستيد. من به آنچه پيش از اين مرا [در كار خدا] شريك مىدانستيد كافرم. آرى ستمكاران عذابى پردرد خواهند داشت.
Wa 'Udkhila Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā Bi'idhni Rabbihim ۖ Taĥīyatuhum Fīhā Salāmun
014-023.و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به بهشتهايى درآورده مىشوند كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است، كه به اذن پروردگارشان، در آنجا جاودانه به سر مىبرند، و درودشان در آنجا سلام است.
Yuthabbitu Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Bil-Qawli Ath-Thābiti Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Fī Al-'Ākhirati ۖ Wa Yuđillu Allāhu Až-Žālimīna ۚ Wa Yaf`alu Allāhu Mā Yashā'u
014-027.خدا كسانى را كه ايمان آوردهاند، در زندگى دنيا و در آخرت با سخن استوار ثابت مىگرداند، و ستمگران را بىراه مىگذارد. و خدا هر چه بخواهد انجام مىدهد.
Qul Li`ibādiya Al-Ladhīna 'Āmanū Yuqīmū Aş-Şalāata Wa Yunfiqū Mimmā Razaqnāhum Sirrāan Wa `Alāniyatan MinQabli 'An Ya'tiya Yawmun Lā Bay`un Fīhi Wa Lā Khilālun
014-031.به آن بندگانم كه ايمان آوردهاند بگو: نماز را بر پا دارند، و از آنچه به ايشان روزى دادهايم پنهان و آشكارا انفاق كنند. پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن، نه داد و ستدى باشد و نه دوستيى.
Al-Lahu Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'akhraja Bihi Mina Ath-Thamarāti Rizqāan Lakum ۖ Wa Sakhkhara Lakumu Al-Fulka Litajriya Fī Al-Baĥri Bi'amrihi ۖ Wa Sakhkhara Lakumu Al-'Anhāra
014-032.خداست كه آسمانها و زمين را آفريد، و از آسمان آبى فرستاد و به وسيله آن از ميوهها براى شما روزى بيرون آورد. و كشتى را براى شما رام گردانيد تا به فرمان او در دريا روان شود، و رودها را براى شما مسخر كرد.
Rabbi 'Innahunna 'Ađlalna Kathīrāan Mina An-Nāsi ۖ Faman Tabi`anī Fa'innahu Minnī ۖ Wa Man `Aşānī Fa'innaka GhafūrunRaĥīmun
014-036.پروردگارا، آنها بسيارى از مردم را گمراه كردند. پس هر كه از من پيروى كند بى گمان او از من است، و هر كه مرا نافرمانى كند، به يقين، تو آمرزنده و مهربانى.
Rabbanā 'Innī 'Askantu MinDhurrīyatī Biwādin Ghayri Dhī Zar`in `Inda Baytika Al-Muĥarrami Rabbanā Liyuqīmū Aş-Şalāata Fāj`al 'Af'idatan Mina An-Nāsi Tahwī 'Ilayhim Wa Arzuqhum Mina Ath-Thamarāti La`allahum Yashkurūna
014-037.پروردگارا، من [يكى از] فرزندانم را در درهاى بىكشت نزد خانه محترم تو سكونت دادم. پروردگارا، تا نماز را به پا دارند. پس دلهاى برخى از مردم را به سوى آنان گرايش ده، و آنان را از محصولات [مورد نيازشان] روزى ده، باشد كه سپاسگزارى كنند.
Wa 'Andhiri An-Nāsa Yawma Ya'tīhimu Al-`Adhābu Fayaqūlu Al-Ladhīna Žalamū Rabbanā 'Akhkhirnā 'Ilá 'AjalinQarībin Nujib Da`wataka Wa Nattabi`i Ar-Rusula ۗ 'Awalam Takūnū 'Aqsamtum MinQablu Mā Lakum Min Zawālin
014-044.و مردم را از روزى كه عذاب بر آنان مىآيد بترسان. پس آنان كه ستم كردهاند مىگويند: پروردگارا، ما را تا چندى مهلت بخش تا دعوت تو را پاسخ گوييم، و از فرستادگان [تو] پيروى كنيم. [به آنان گفته مىشود] مگر شما پيش از اين سوگند نمىخورديد كه شما را فنايى نيست؟