Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

14) Sūrat 'Ibrāhīm

Printed format

14) سُورَة إبرَاهِيم

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām- ۚ Kitābun 'Anzalnāhu 'Ilayka Litukhrija An-Nāsa Mina Až-Žulumāti 'Ilá An-Nūr Bi'idhni Rabbihim 'Ilá Şirāţi Al-`Azīzi Al-Ĥamīdi 014-001.الف، لام، راء. كتابى است كه آن را به سوى تو فرود آورديم تا مردم را به اذن پروردگارشان، از تاريكيها، به سوى روشنايى بيرون آورى. به سوى راه آن شكست ناپذير ستوده. أَلِف-لَام-‍رَ‌ا‌ ۚ كِت‍‍َ‍ابٌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْن‍‍َ‍اهُ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ لِتُ‍‍خْ‍‍رِجَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ مِنَ ‌ال‍‍ظُّ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍نُّ‍‍و‌ر‌ بِإِ‌ذْنِ ‌‍رَبِّهِمْ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطِ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زِ‌ ‌الْحَمِيدِ
Al-Lahi Al-Ladhī Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi ۗ Wa Waylun Lilkāfirīna Min `Adhābin Shadīdin 014-002.خدايى كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، از آن اوست. و واى بر كافران از عذابى سخت. اللَّهِ ‌الَّذِي لَ‍‍هُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌وَ‌وَيْ‍‍ل ٌ‌ لِلْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ عَذ‍َ‍‌اب‌‍ٍ‌ شَدِيدٍ
Al-Ladhīna Yastaĥibbūna Al-Ĥayāata Ad-Dunyā `Alá Al-'Ākhirati Wa Yaşuddūna `An Sabīli Allāhi Wa Yabghūnahā `Iwajāan ۚ 'Ūlā'ika Fī Đalālin Ba`īdin 014-003.همانان كه زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح مى‏دهند، و مانع راه خدا مى‏شوند، و آن را كج مى‏شمارند. آنانند كه در گمراهى دور و درازى هستند. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَسْتَحِبّ‍‍ُ‍ونَ ‌الْحَي‍‍َ‍اةَ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ عَلَى‌ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَيَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَيَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَهَا‌ عِوَجاً‌ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ فِي ضَ‍‍لاَل ٍ‌ بَعِيدٍ
Wa Mā 'Arsalnā Min Rasūlin 'Illā Bilisāni Qawmihi Liyubayyina Lahum ۖ Fayuđillu Allāhu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u ۚ Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu 014-004.و ما هيچ پيامبرى را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا [حقايق را] براى آنان بيان كند. پس خدا هر كه را بخواهد بى‏راه مى‏گذارد( در بی راهی بحال خود وا ميگذارد)، و هر كه را بخواهد هدايت مى‏كند. و اوست ارجمند حكيم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ول‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ بِلِس‍‍َ‍انِ قَ‍‍وْمِ‍‍هِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ۖ فَيُ‍‍ضِ‍‍لُّ ‌اللَّ‍‍هُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَهْدِي مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
Wa Laqad 'Arsalnā Mūsá Bi'āyātinā 'An 'Akhrij Qawmaka Mina Až-Žulumāti 'Ilá An-Nūri Wa Dhakkirhum Bi'ayyāmi Allāhi ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Likulli Şabbārin Shakūrin 014-005.و در حقيقت، موسى را با آيات خود فرستاديم؛ [و به او فرموديم: ] كه قوم خود را از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون آور؛ و روزهاى خدا را به آنان يادآورى كن، كه قطعا در اين [يادآورى] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرتهاست. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ مُوسَى‌ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ ‌أَ‍خْ‍‍رِجْ قَ‍‍وْمَكَ مِنَ ‌ال‍‍ظُّ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍ُ‍و‌ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌ذَكِّ‍‍رْهُمْ بِأَيّ‍‍َ‍امِ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِكُلِّ صَ‍‍بّ‍‍َ‍ا‌ر‌‌ٍ‌ شَكُو‌رٍ
Wa 'Idh Qāla Mūsá Liqawmihi Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh 'Anjākum Min 'Āli Fir`awna Yasūmūnakum Sū'a Al-`Adhābi Wa Yudhabbiĥūna 'Abnā'akum Wa Yastaĥyūna Nisā'akum ۚ Wa Fī Dhālikum Balā'un Min Rabbikum `Ažīmun 014-006.و [به خاطر بياور] هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت: نعمت‏ خدا را بر خود به ياد آوريد. آنگاه كه شما را از فرعونيان رهانيد، [همانان] كه بر شما عذاب سخت روا مى‏داشتند. و پسرانتان را سر مى‏بريدند و زنانتان را زنده مى‏گذاشتند. و در اين [امر] براى شما از جانب پروردگارتان آزمايشى بزرگ بود. وَ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ مُوسَى‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمِهِ ‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌ نِعْمَةَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَ‌ن‍‍جَاكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌آلِ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ يَسُومُونَكُمْ س‍‍ُ‍و‌ءَ‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌وَيُذَبِّح‍‍ُ‍ونَ ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌وَيَسْتَحْي‍‍ُ‍ونَ نِس‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ۚ ‌وَفِي ‌ذَلِكُمْ بَلاَ‌ء‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Wa 'Idh Ta'adhdhana Rabbukum La'in Shakartum La'azīdannakum ۖ Wa La'in Kafartum 'Inna `Adhābī Lashadīdun 014-007.و آنگاه كه پروردگارتان، اعلام كرد كه اگر واقعا سپاسگزارى كنيد، [نعمت] شما را افزون خواهم كرد. و اگر ناسپاسى نماييد، قطعا عذاب من سخت‏ خواهد بود. وَ‌إِ‌ذْ‌ تَأَ‌ذَّنَ ‌‍رَبُّكُمْ لَئِ‍‌‍نْ شَكَرْتُمْ لَأَ‌زِيدَنَّ‍‍كُمْ ۖ ‌وَلَئِ‍‌‍نْ كَفَرْتُمْ ‌إِنَّ عَذَ‌ابِي لَشَدِيدٌ
Wa Qāla Mūsá 'In Takfurū 'Antum Wa Man Al-'Arđi Jamī`āan Fa'inna Allāha Laghanīyun Ĥamīdun 014-008.و موسى گفت: اگر شما و هر كه در روى زمين است همگى كافر شويد، بى‏گمان خدا بى‏نياز ستوده [صفات] است. وَ‍قَ‍‍الَ مُوسَ‍‍ى‌ ‌إِ‌نْ تَكْفُرُ‌و‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ جَمِيعا‌‌ ً‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍غَ‍‍نِيٌّ حَمِيدٌ
'Alam Ya'tikum Naba'u Al-Ladhīna Min Qablikum Qawmi Nūĥin Wa `Ādin Wa Thamūda Wa ۛ Al-Ladhīna Min Ba`dihim ۛ Lā Ya`lamuhum 'Illā Al-Lahu ۚ Jā'at/hum Rusuluhum Bil-Bayyināti Faraddū 'Aydiyahum Fī 'Afwāhihim Wa Qālū 'Innā Kafarnā Bimā 'Ursiltum Bihi Wa 'Innā Lafī Shakkin Mimmā Tad`ūnanā 'Ilayhi Murībin 014-009.آيا خبر كسانى كه پيش از شما بودند، قوم نوح و عاد و ثمود، و آنانكه بعد از ايشان بودند [و] كسى جز خدا از آنان آگاهى ندارد به شما نرسيده است؟ فرستادگانشان دلايل آشكار برايشان آوردند، ولى آنان دستهايشان را [به نشانه اعتراض] بر دهانهايشان نهادند و گفتند: ما به آنچه شما بدان ماموريت داريد كافريم. و از آنچه ما را بدان مى‏خوانيد سخت در شكيم. أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ قَ‍‍وْمِ ن‍‍ُ‍وحٍ‌ ‌وَع‍‍َ‍ا‌د‌ٍ‌ ‌وَثَم‍‍ُ‍و‌دَ‌ ۛ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِهِمْ ۛ لاَ‌ يَعْلَمُهُمْ ‌إِلاَّ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ ‌رُسُلُهُمْ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ فَ‍رَ‌دُّ‌و‌ا‌ ‌أَيْدِيَهُمْ فِ‍‍ي ‌أَفْوَ‌اهِهِمْ ‌وَ‍قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ كَفَرْنَا‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌رْسِلْتُمْ بِ‍‍هِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَفِي شَكٍّ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَ‍‍دْعُونَنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مُ‍‍رِيبٍ
Qālat Rusuluhum 'Afī Al-Lahi Shakkunţiri As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۖ Yad`ūkum Liyaghfira Lakum Min Dhunūbikum Wa Yu'uakhkhirakum 'Ilá 'Ajalin Musamman ۚ Qālū 'In 'Antum 'Illā Basharun Mithlunā Turīdūna 'An Taşuddūnā `Ammā Kāna Ya`budu 'Ābā'uunā Fa'tūnā Bisulţānin Mubīnin 014-010.پيامبرانشان گفتند، مگر در باره خدا، پديد آورنده آسمانها و زمين ترديدى هست؟ او شما را دعوت مى‏كند تا پاره‏اى از گناهانتان را بر شما ببخشايد، و تا زمان معينى شما را مهلت دهد. گفتند: شما جز بشرى مانند ما نيستيد؛ مى‏خواهيد ما را از آنچه پدرانمان مى‏پرستيدند باز داريد؛ پس براى ما حجتى آشكار بياوريد. قَ‍‍الَتْ ‌رُسُلُهُمْ ‌أَفِي ‌اللَّهِ شَكّ‌‍ٌ‌ فَاطِ‍‍رِ‌ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۖ يَ‍‍دْعُوكُمْ لِيَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍َ‍‌ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌ذُنُوبِكُمْ ‌وَيُؤَ‍‍خِّ‍رَكُمْ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَجَلٍ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ًۚ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌نْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌إِلاَّ‌ بَشَر‌ٌ‌ مِثْلُنَا‌ تُ‍‍رِيد‍ُ‍‌ونَ ‌أَ‌نْ تَ‍‍صُ‍‍دُّ‌ونَا‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ك‍‍َ‍انَ يَعْبُدُ‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُنَا‌ فَأْتُونَا‌ بِسُلْ‍‍طَ‍‍انٍ‌ مُبِينٍ
Qālat Lahum Rusuluhum 'In Naĥnu 'Illā Basharun Mithlukum Wa Lakinna Allāha Yamunnu `Alá Man Yashā'u Min `Ibādihi ۖ Wa Mā Kāna Lanā 'An Na'tiyakum Bisulţānin 'Illā Bi'idhni Allāhi ۚ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna 014-011.پيامبرانشان به آنان گفتند: ما جز بشرى مثل شما نيستيم. ولى خدا بر هر يك از بندگانش كه بخواهد منت مى‏نهد، و ما را نرسد كه جز به اذن خدا براى شما حجتى بياوريم. و مؤمنان، بايد تنها بر خدا توكل كنند قَ‍‍الَتْ لَهُمْ ‌رُسُلُهُمْ ‌إِ‌نْ نَحْنُ ‌إِلاَّ‌ بَشَر‌ٌ‌ مِثْلُكُمْ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَمُ‍‍نُّ عَلَى‌ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مِ‍‌‍نْ عِبَا‌دِهِ ۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لَنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ نَأْتِيَكُمْ بِسُلْ‍‍طَ‍‍ان‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌وَعَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ‌الْمُؤْمِنُونَ
Wa Mā Lanā 'Allā Natawakkala `Alá Allāhi Wa Qad Hadānā Subulanā ۚ Wa Lanaşbiranna `Alá Mādhaytumūnā ۚ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mutawakkilūna 014-012.و چرا بر خدا توكل نكنيم، و حال آنكه ما را به راه‏هايمان رهبرى كرده است؟ و البته ما بر آزارى كه به ما رسانديد شكيبايى خواهيم كرد. و توكل ‏كنندگان، بايد تنها بر خدا توكل كنند. وَمَا‌ لَنَ‍‍ا‌ ‌أَلاَّ‌ نَتَوَكَّلَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‍قَ‍‍دْ‌ هَدَ‌انَا‌ سُبُلَنَا‌ ۚ ‌وَلَنَ‍‍صْ‍‍بِ‍رَنَّ عَلَى‌ مَ‍‍ا‌ ‌آ‌ذَيْتُمُونَا‌ ۚ ‌وَعَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ‌الْمُتَوَكِّلُونَ
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lirusulihim Lanukhrijannakum Min 'Arđinā 'Aw Lata`ūdunna Fī Millatinā ۖ Fa'awĥá 'Ilayhim Rabbuhum Lanuhlikanna Až-Žālimīna 014-013.و كسانى كه كافر شدند، به پيامبرانشان گفتند: شما را از سرزمين خودمان بيرون خواهيم كرد، مگر اينكه به كيش ما بازگرديد. پس پروردگارشان به آنان وحى كرد كه حتما ستمگران را هلاك خواهيم كرد. وَ‍قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لِرُسُلِهِمْ لَنُ‍‍خْ‍‍رِجَ‍‍نَّ‍‍كُمْ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‌رْ‍ضِ‍‍نَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‌ لَتَعُو‌دُنَّ فِي مِلَّتِنَا‌ ۖ فَأَ‌وْحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيْهِمْ ‌‍رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَ‍‍نَّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Wa Lanuskinannakumu Al-'Arđa Min Ba`dihim ۚ Dhālika Liman Khāfa Maqāmī Wa Khāfa Wa`īdi 014-014.و قطعا شما را، پس از ايشان در آن سرزمين سكونت ‏خواهيم داد. اين براى كسى است كه از ايستادن [در محشر به هنگام حساب] در پيشگاه من بترسد، و از تهديدم بيم داشته باشد. وَلَنُسْكِنَ‍‍نَّ‍‍كُمُ ‌الأَ‌رْ‍ضَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِهِمْ ۚ ‌ذَلِكَ لِمَ‍‌‍نْ خَ‍‍افَ مَ‍‍قَ‍‍امِي ‌وَ‍خَ‍‍افَ ‌وَعِيدِ
Wa Astaftaĥū Wa Khāba Kullu Jabbārin `Anīdin 014-015.و [پيامبران از خدا] گشايش خواستند. و [سرانجام] هر زورگوى لجوجى نوميد شد وَ‌اسْتَفْتَحُو‌ا‌ ‌وَ‍خَ‍‍ابَ كُلُّ جَبّ‍‍َ‍ا‌رٍ‌ عَنِيدٍ
Min Warā'ihi Jahannamu Wa Yusqá Min Mā'in Şadīdin 014-016.[آن كس كه] دوزخ پيش روى اوست، و به او آبى چركين نوشانده مى‏شود. مِ‍‌‍نْ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ائِ‍‍هِ جَهَ‍‍نَّ‍‍مُ ‌وَيُسْ‍‍قَ‍‍ى‌ مِ‍‌‍نْ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ٍصَ‍‍دِيدٍ
Yatajarra`uhu Wa Lā Yakādu Yusīghuhu Wa Ya'tīhi Al-Mawtu Min Kulli Makānin Wa Mā Huwa Bimayyitin ۖ Wa Min Warā'ihi `Adhābun Ghalīžun 014-017.آن را جرعه جرعه مى‏نوشد، و نمى‏تواند آن را فرو برد، و مرگ از هر جانبى به سويش مى‏آيد، ولى نمى‏ميرد، و عذابى سنگين به دنبال دارد. يَتَجَ‍رَّعُ‍‍هُ ‌وَلاَ‌ يَك‍‍َ‍ا‌دُ‌ يُسِي‍‍غُ‍‍هُ ‌وَيَأْت‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌الْمَ‍‍وْتُ مِ‍‌‍نْ كُلِّ مَك‍‍َ‍انٍ‌ ‌وَمَا‌ هُوَ‌ بِمَيِّتٍۖ ‌وَمِ‍‌‍نْ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ائِ‍‍هِ عَذ‍َ‍‌ابٌ غَ‍‍لِي‍‍ظٌ
Mathalu Al-Ladhīna Kafarū Birabbihim ۖ 'A`māluhum Karamādin Ashtaddat Bihi Ar-Rīĥu Fī Yawmin `Āşifin ۖ Lā Yaqdirūna Mimmā Kasabū `Alá Shay'in ۚ Dhālika Huwa Ađ-Đalālu Al-Ba`īdu 014-018.مثل كسانى كه به پروردگار خود كافر شدند، كردارهايشان به خاكسترى مى‏ماند كه بادى تند در روزى طوفانى بر آن بوزد. از آنچه به دست آورده‏اند هيچ [بهره‏اى] نمى‏توانند برد. اين است همان گمراهى دور و دراز. مَثَلُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍رَبِّهِمْ ۖ ‌أَعْمَالُهُمْ كَ‍رَم‍‍َ‍ا‌د‌‌ٍ‌اشْتَدَّتْ بِهِ ‌ال‍‍رّ‍ِ‍ي‍‍حُ فِي يَ‍‍وْمٍ عَاصِ‍‍ف‍ٍۖ لاَ‌ يَ‍‍قْ‍‍دِ‌ر‍ُ‍‌ونَ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ كَسَبُو‌ا‌ عَلَى‌ شَ‍‍يْء‌‌ٍۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌ال‍‍ضَّ‍‍لاَلُ ‌الْبَعِيدُ
'Alam Tará 'Anna Allāha Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi ۚ 'In Yasha' Yudh/hibkum Wa Ya'ti Bikhalqin Jadīdin 014-019.آيا در نيافته‏اى كه خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده؟ اگر بخواهد، شما را مى‏برد و خلق تازه‏اى مى‏آورد. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ ‌إِ‌نْ يَشَأْ‌ يُذْهِ‍‍بْ‍‍كُمْ ‌وَيَأْتِ بِ‍‍خَ‍‍لْ‍‍ق‍ٍ‌ جَدِيدٍ
Wa Mā Dhālika `Alá Allāhi Bi`azīzin 014-020.و اين [كار] بر خدا دشوار نيست. وَمَا‌ ‌ذَلِكَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ بِعَزِيزٍ
Wa Barazū Lillāh Jamī`āan Faqāla Ađ-Đu`afā'u Lilladhīna Astakbarū 'Innā Kunnā Lakum Taba`āan Fahal 'Antum Mughnūna `Annā Min `Adhābi Allāhi Min Shay'in ۚ Qālū Law Hadānā Al-Lahu Lahadaynākum ۖ Sawā'un `Alaynā 'Ajazi`nā 'Am Şabarnā Mā Lanā Min Maĥīşin 014-021.و همگى در برابر خدا ظاهر مى‏شوند. پس ناتوانان به گردنكشان مى‏گويند: ما پيروان شما بوديم. آيا چيزى از عذاب خدا را از ما دور مى‏كنيد؟ مى‏گويند: اگر خدا ما را هدايت كرده بود قطعا شما را هدايت مى‏كرديم. چه بى‏تابى كنيم چه صبر نماييم براى ما يكسان است، ما را راه گريزى نيست. وَبَ‍رَ‌زُ‌و‌الِلَّهِ جَمِيعا‌‌ ً‌ فَ‍‍قَ‍‍الَ ‌ال‍‍ضُّ‍‍عَف‍‍َ‍ا‌ءُ‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَكُمْ تَبَعا‌‌ ً‌ فَهَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ مُ‍‍غْ‍‍ن‍‍ُ‍ونَ عَ‍‍نَّ‍‍ا‌ مِ‍‌‍نْ عَذ‍َ‍‌ابِ ‌اللَّ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌‌ٍۚ قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْ‌ هَدَ‌انَا‌ ‌اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَو‍َ‍‌ا‌ءٌ‌ عَلَيْنَ‍‍ا‌ ‌أَجَزِعْنَ‍‍ا‌ ‌أَمْ صَ‍‍بَرْنَا‌ مَا‌ لَنَا‌ مِ‍‌‍نْ مَحِي‍‍صٍ
Wa Qāla Ash-Shayţānu Lammā Quđiya Al-'Amru 'Inna Allāha Wa`adakum Wa`da Al-Ĥaqqi Wa Wa`adtukum Fa'akhlaftukum ۖ Wa Mā Kāna Lī `Alaykum Min Sulţānin 'Illā 'An Da`awtukum Fāstajabtumۖ Falā Talūmūnī Wa Lūmū 'Anfusakum ۖ Mā 'Anā Bimuşrikhikum Wa Mā 'Antum Bimuşrikhīya ۖ 'Innī Kafartu Bimā 'Ashraktumūnī Min Qablu ۗ 'Inna Až-Žālimīna Lahum `Adhābun 'Alīmun 014-022.و چون كار از كار گذشت [و داورى صورت گرفت]، شيطان مى‏گويد: در حقيقت‏، خدا به شما وعده داد وعده راست، و من به شما وعده دادم، و با شما خلاف كردم، و مرا بر شما هيچ تسلطى نبود، جز اينكه شما را دعوت كردم و اجابتم نموديد. پس مرا ملامت نكنيد و خود را ملامت كنيد. من فريادرس شما نيستم، و شما هم فريادرس من نيستيد. من به آنچه پيش از اين مرا [در كار خدا] شريك مى‏دانستيد كافرم. آرى ستمكاران عذابى پردرد خواهند داشت. وَ‍قَ‍‍الَ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ قُ‍‍ضِ‍‍يَ ‌الأَمْرُ‌ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَعَدَكُمْ ‌وَعْدَ‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌وَ‌وَعَ‍‍دْتُكُمْ فَأَ‍خْ‍‍لَفْتُكُمْ ۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِي عَلَيْكُمْ مِ‍‌‍نْ سُلْ‍‍طَ‍‍ان‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ ‌دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَ‍‍بْ‍‍تُمْ لِي ۖ فَلاَ‌ تَلُومُونِي ‌وَلُومُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَكُمْ ۖ مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ بِمُ‍‍صْ‍‍رِ‍‍خِ‍‍كُمْ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بِمُ‍‍صْ‍‍رِ‍‍خِ‍‍يَّ ۖ ‌إِنِّ‍‍ي كَفَرْتُ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَشْ‍رَكْتُمُونِي مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
Wa 'Udkhila Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Bi'idhni Rabbihim ۖ Taĥīyatuhum Fīhā Salāmun 014-023.و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، به بهشتهايى درآورده مى‏شوند كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است، كه به اذن پروردگارشان، در آنجا جاودانه به سر مى‏برند، و درودشان در آنجا سلام است. وَ‌أُ‌دْ‍‍خِ‍‍لَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ بِإِ‌ذْنِ ‌‍رَبِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا‌ سَلاَمٌ
'Alam Tará Kayfa Đaraba Allāhu Mathalāan Kalimatan Ţayyibatan Kashajaratin Ţayyibatin 'Aşluhā Thābitun Wa Far`uhā Fī As-Samā'i 014-024.آيا نديدى خدا چگونه مثل زده: سخنى پاك كه مانند درختى پاك است كه ريشه‏اش استوار و شاخه‏اش در آسمان است؟ أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ ضَ‍رَبَ ‌اللَّ‍‍هُ مَثَلا‌‌ ً‌ كَلِمَة‌ ًطَ‍‍يِّبَة‌ ً‌ كَشَجَ‍رَة‌‍ٍطَ‍‍يِّبَةٍ ‌أَ‍صْ‍‍لُهَا‌ ثَابِتٌ‌ ‌وَفَرْعُهَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ء‍ِ‍
Tu'utī 'Ukulahā Kulla Ĥīnin Bi'idhni Rabbihā ۗ Wa Yađribu Allāhu Al-'Amthāla Lilnnāsi La`allahum Yatadhakkarūna 014-025.ميوه‏اش را هر دم، به اذن پروردگارش مى‏دهد. و خدا مثلها را براى مردم مى‏زند، شايد كه آنان پند گيرند. تُؤْتِ‍‍ي ‌أُكُلَهَا‌ كُلَّ ح‍‍ِ‍ي‍‍ن ٍ‌ بِإِ‌ذْنِ ‌‍رَبِّهَا‌ ۗ ‌وَيَ‍‍ضْ‍‍رِبُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الأَمْث‍‍َ‍الَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُ‌ونَ
Wa Mathalu Kalimatin Khabīthatin Kashajaratin Khabīthatin Ajtuththat Min Fawqi Al-'Arđi Mā Lahā Min Qarārin 014-026.و مثل سخنى ناپاك، چون درختى ناپاك است، كه از روى زمين كنده شده و قرارى ندارد. وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَ‍‍بِيثَة‌‍ٍ‌ كَشَجَ‍رَةٍ خَ‍‍بِيثَة‌‍ٍ‌اجْ‍‍تُثَّتْ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍وْ‍قِ ‌الأَ‌رْ‍ضِ مَا‌ لَهَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍رَ‌ا‌رٍ
Yuthabbitu Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Bil-Qawli Ath-Thābiti Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Fī Al-'Ākhirati ۖ Wa Yuđillu Allāhu Až-Žālimīna ۚ Wa Yaf`alu Allāhu Mā Yashā'u 014-027.خدا كسانى را كه ايمان آورده‏اند، در زندگى دنيا و در آخرت با سخن استوار ثابت مى‏گرداند، و ستمگران را بى‏راه مى‏گذارد. و خدا هر چه بخواهد انجام مى‏دهد. يُثَبِّتُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ بِ‍الْ‍‍قَ‍‍وْلِ ‌ال‍‍ثَّابِتِ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَفِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۖ ‌وَيُ‍‍ضِ‍‍لُّ ‌اللَّ‍‍هُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ ۚ ‌وَيَفْعَلُ ‌اللَّ‍‍هُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ء‍ُ
'Alam Tará 'Ilá Al-Ladhīna Baddalū Ni`mata Allāhi Kufan Wa 'Aĥallū Qawmahum Dāra Al-Bawāri 014-028.آيا به كسانى كه [شكر] نعمت‏ خدا را به كفر تبديل كردند و قوم خود را به سراى هلاكت درآوردند ننگريستى؟ أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌إِلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ بَدَّلُو‌ا‌ نِعْمَةَ ‌اللَّ‍‍هِ كُفْر‌ا‌ ً‌ ‌وَ‌أَحَلُّو‌اقَ‍‍وْمَهُمْ ‌د‍َ‍‌ا‌‍رَ‌الْبَوَ‌ا‌رِ
Jahannama Yaşlawnahā ۖ Wa Bi'sa Al-Qarāru 014-029.[در آن سراى هلاكت كه] جهنم است [و] در آن وارد مى‏شوند، و چه بد قرارگاهى است. جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ يَ‍‍صْ‍‍لَوْنَهَا‌ ۖ ‌وَبِئْسَ ‌الْ‍‍قَ‍رَ‌ا‌رُ
Wa Ja`alū Lillāh 'Andādāan Liyuđillū `An Sabīlihi ۗ Qul Tamatta`ū Fa'inna Maşīrakum 'Ilá An-Nāri 014-030.و براى خدا مانندهايى قرار دادند تا [مردم را] از راه او گمراه كنند. بگو: برخوردار شويد كه قطعا بازگشت‏ شما به سوى آتش است. وَجَعَلُو‌الِلَّهِ ‌أَ‌ن‍‍دَ‌ا‌د‌ا‌ ً‌ لِيُ‍‍ضِ‍‍لُّو‌ا‌ عَ‍‌‍نْ سَبِيلِ‍‍هِ ۗ قُ‍‍لْ تَمَتَّعُو‌ا‌ فَإِنَّ مَ‍‍صِ‍‍ي‍رَكُمْ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌رِ
Qul Li`ibādiya Al-Ladhīna 'Āmanū Yuqīmū Aş-Şalāata Wa Yunfiqū Mimmā Razaqnāhum Siran Wa `Alāniyatan Min Qabli 'An Ya'tiya Yawmun Lā Bay`un Fīhi Wa Lā Khilālun 014-031.به آن بندگانم كه ايمان آورده‏اند بگو: نماز را بر پا دارند، و از آنچه به ايشان روزى داده‏ايم پنهان و آشكارا انفاق كنند. پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن، نه داد و ستدى باشد و نه دوستيى. قُ‍‍لْ لِعِبَا‌دِيَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ يُ‍‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَيُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُمْ سِ‍‍ر‍ّ‍‌ا‌ ً‌ ‌وَعَلاَنِيَة ً‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِ ‌أَ‌نْ يَأْتِيَ يَ‍‍وْم ٌ‌ لاَ‌ بَ‍‍يْ‍‍ع‌‍ٌ‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌وَلاَ‌ خِ‍‍لاَلٌ
Al-Lahu Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'akhraja Bihi Mina Ath-Thamarāti Rizqāan Lakum ۖ Wa Sakhkhara Lakumu Al-Fulka Litajriya Fī Al-Baĥri Bi'amrihi ۖ Wa Sakhkhara Lakumu Al-'Anhāra 014-032.خداست كه آسمانها و زمين را آفريد، و از آسمان آبى فرستاد و به وسيله آن از ميوه‏ها براى شما روزى بيرون آورد. و كشتى را براى شما رام گردانيد تا به فرمان او در دريا روان شود، و رودها را براى شما مسخر كرد. اللَّهُ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍زَلَ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَأَ‍خْ‍رَجَ بِ‍‍هِ مِنَ ‌ال‍‍ثَّمَ‍رَ‍‌اتِ ‌رِ‌زْ‍ق‍‍ا‌ ً‌ لَكُمْ ۖ ‌وَسَ‍‍خَّ‍رَ‌ لَكُمُ ‌الْفُلْكَ لِتَ‍‍جْ‍‍رِيَ فِي ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ بِأَمْ‍‍رِهِ ۖ ‌وَسَ‍‍خَّ‍رَ‌ لَكُمُ ‌الأَنهَا‌‍رَ
Wa Sakhkhara Lakumu Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Dā'ibayni ۖ Wa Sakhkhara Lakumu Al-Layla Wa An-Nahār 014-033.و خورشيد و ماه را، كه پيوسته روانند براى شما رام گردانيد، و شب و روز را [نيز] مسخر شما ساخت. وَسَ‍خَّ‍رَ‌ لَكُمُ ‌ال‍‍شَّمْسَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَ‌ ‌د‍َ‍‌ائِبَ‍‍يْ‍‍نِ ۖ ‌وَسَ‍‍خَّ‍رَ‌ لَكُمُ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لَ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍هَا‌ر
Wa 'Ātākum Min Kulli Mā Sa'altumūhu ۚ Wa 'In Ta`uddū Ni`mata Allāhi Lā Tuĥşūhā ۗ 'Inna Al-'Insāna Lažalūmun Kaffārun 014-034.و از هر چه از او خواستيد به شما عطا كرد. و اگر نعمت‏ خدا را شماره كنيد نمى‏توانيد آن را به شمار درآوريد. قطعا انسان ستم ‏پيشه ناسپاس است. وَ‌آتَاكُمْ مِ‍‌‍نْ كُلِّ مَا‌ سَأَلْتُم‍‍ُ‍وهُ ۚ ‌وَ‌إِ‌نْ تَعُدُّ‌و‌ا‌ نِعْمَةَ ‌اللَّ‍‍هِ لاَ‌ تُحْ‍‍صُ‍‍وهَ‍‍اۗ ‌إِنَّ ‌الإِ‌ن‍‍س‍‍َ‍انَ لَ‍‍ظَ‍‍ل‍‍ُ‍وم‌‍ٌ‌ كَفَّا‌رٌ
Wa 'Idh Qāla 'Ibhīmu Rabbi Aj`al Hādhā Al-Balada 'Āmināan Wa Ajnubnī Wa Banīya 'An Na`buda Al-'Aşnāma 014-035.و [ياد كن] هنگامى را كه ابراهيم گفت: پروردگارا، اين شهر را ايمن گردان، و مرا و فرزندانم را از پرستيدن بتان دور دار. وَ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مُ ‌‍رَبِّ ‌اجْ‍‍عَلْ هَذَ‌ا‌ ‌الْبَلَدَ‌ ‌آمِنا‌ ً‌ ‌وَ‌اجْ‍‍نُ‍‍بْ‍‍نِي ‌وَبَنِيَّ ‌أَ‌نْ نَعْبُدَ‌ ‌الأَ‍صْ‍‍نَامَ
Rabbi 'Innahunna 'Ađlalna Kathīrāan Mina An-Nāsi ۖ Faman Tabi`anī Fa'innahu Minnī ۖ Wa Man `Aşānī Fa'innaka Ghafūrun Raĥīmun 014-036.پروردگارا، آنها بسيارى از مردم را گمراه كردند. پس هر كه از من پيروى كند بى گمان او از من است، و هر كه مرا نافرمانى كند، به يقين، تو آمرزنده و مهربانى. رَبِّ ‌إِنَّ‍‍هُ‍‍نَّ ‌أَ‍ضْ‍‍لَلْنَ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۖ فَمَ‍‌‍نْ تَبِعَنِي فَإِنَّ‍‍هُ مِ‍‍نِّ‍‍ي ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ عَ‍‍صَ‍‍انِي فَإِنَّ‍‍كَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Rabbanā 'Innī 'Askantu Min Dhurrīyatī Biwādin Ghayri Dhī Zar`in `Inda Baytika Al-Muĥarrami Rabbanā Liyuqīmū Aş-Şalāata Fāj`al 'Af'idatan Mina An-Nāsi Tahwī 'Ilayhim Wa Arzuqhum Mina Ath-Thamarāti La`allahum Yashkurūna 014-037.پروردگارا، من [يكى از] فرزندانم را در دره‏اى بى‏كشت نزد خانه محترم تو سكونت دادم. پروردگارا، تا نماز را به پا دارند. پس دلهاى برخى از مردم را به سوى آنان گرايش ده، و آنان را از محصولات [مورد نيازشان] روزى ده، باشد كه سپاسگزارى كنند. رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَسْكَ‍‌‍ن‍‍تُ مِ‍‌‍نْ ‌ذُ‌رِّيَّتِي بِو‍َ‍‌ا‌دٍ‌ غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌ذِي ‌زَ‌رْعٍ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ بَيْتِكَ ‌الْمُحَ‍رَّمِ ‌‍رَبَّنَا‌ لِيُ‍‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ فَاجْ‍‍عَلْ ‌أَفْئِدَة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ تَهْوِي ‌إِلَيْهِمْ ‌وَ‌ا‌رْ‌زُ‍قْ‍‍هُمْ مِنَ ‌ال‍‍ثَّمَ‍رَ‍‌اتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُ‌ونَ
Rabbanā 'Innaka Ta`lamu Mā Nukhfī Wa Mā Nu`linu ۗ Wa Mā Yakhfá `Alá Allāhi Min Shay'in Al-'Arđi Wa Lā Fī As-Samā'i 014-038.پروردگارا، بى‏گمان تو آنچه را كه پنهان مى‏داريم و آنچه را كه آشكار مى‏سازيم مى‏دانى، و چيزى در زمين و در آسمان بر خدا پوشيده نمى‏ماند. رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍كَ تَعْلَمُ مَا‌ نُ‍‍خْ‍‍فِي ‌وَمَا‌ نُعْلِنُ ۗ ‌وَمَا‌ يَ‍‍خْ‍‍فَى‌ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ء‍ِ
Al-Ĥamdu Lillāh Al-Ladhī Wahaba Lī `Alá Al-Kibari 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa ۚ 'Inna Rabbī Lasamī`u Ad-Du`ā'i 014-039.سپاس خداى را كه با وجود سالخوردگى، اسماعيل و اسحاق را به من بخشيد. به راستى پروردگار من شنونده دعاست. الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌الَّذِي ‌وَهَبَ لِي عَلَى‌ ‌الْكِبَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌إِسْمَاع‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَ‌إِسْح‍‍َ‍اقَ ۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبِّي لَسَم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌ال‍‍دُّع‍‍َ‍ا‌ء‍ِ
Rabbi Aj`alnī Muqīma Aş-Şalāati Wa Min Dhurrīyatī ۚ Rabbanā Wa Taqabbal Du`ā'i 014-040.پروردگارا، مرا برپا دارنده نماز قرار ده، و از فرزندان من نيز. پروردگارا، و دعاى مرا بپذير رَبِّ ‌اجْ‍‍عَلْنِي مُ‍‍قِ‍‍ي‍‍مَ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ‌وَمِ‍‌‍نْ ‌ذُ‌رِّيَّتِي ۚ ‌‍رَبَّنَا‌ ‌وَتَ‍‍قَ‍‍بَّلْ ‌دُع‍‍َ‍ا‌ء‍ِ
Rabbanā Aghfir Lī Wa Liwālidayya Wa Lilmu'uminīna Yawma Yaqūmu Al-Ĥisābu 014-041.پروردگارا، روزى كه حساب برپا مى‏شود، بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشاى. رَبَّنَا‌ ‌اغْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لِي ‌وَلِوَ‌الِدَيَّ ‌وَلِلْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍وْمَ يَ‍‍قُ‍‍ومُ ‌الْحِسَابُ
Wa Lā Taĥsabanna Allāha Ghāfilāan `Ammā Ya`malu Až-Žālimūna ۚ 'Innamā Yu'uakhkhiruhum Liyawmin Tashkhaşu Fīhi Al-'Abşāru 014-042.و خدا را از آنچه ستمكاران مى‏كنند غافل مپندار. جز اين نيست كه [كيفر] آنان را، براى روزى به تاخير مى‏اندازد، كه چشمها در آن خيره مى‏شود. وَلاَ‌ تَحْسَبَ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍افِلاً‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَعْمَلُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ ۚ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ يُؤَ‍‍خِّ‍‍رُهُمْ لِيَ‍‍وْم‌‍ٍ‌ تَشْ‍‍خَ‍‍صُ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُ
Muhţi`īna Muqni`ī Ru'ūsihim Lā Yartaddu 'Ilayhim Ţarfuhum ۖ Wa 'Af'idatuhum Hawā'un 014-043.شتابان سر برداشته، و چشم بر هم نمى‏زنند، و [از وحشت] دلهايشان تهى است. مُهْ‍طِ‍‍ع‍‍ِ‍ي‍‍نَ مُ‍‍قْ‍‍نِعِي ‌رُ‌ء‍ُ‍‌وسِهِمْ لاَ‌ يَرْتَدُّ‌ ‌إِلَيْهِمْ طَ‍‍رْفُهُمْ ۖ ‌وَ‌أَفْئِدَتُهُمْ هَو‍َ‍‌ا‌ءٌ
Wa 'Andhiri An-Nāsa Yawma Ya'tīhimu Al-`Adhābu Fayaqūlu Al-Ladhīna Žalamū Rabbanā 'Akhkhirnā 'Ilá 'Ajalin Qarībin Nujib Da`wataka Wa Nattabi`i Ar-Rusula ۗ 'Awalam Takūnū 'Aqsamtum Min Qablu Mā Lakum Min Zawālin 014-044.و مردم را از روزى كه عذاب بر آنان مى‏آيد بترسان. پس آنان كه ستم كرده‏اند مى‏گويند: پروردگارا، ما را تا چندى مهلت بخش تا دعوت تو را پاسخ گوييم، و از فرستادگان [تو] پيروى كنيم. [به آنان گفته مى‏شود] مگر شما پيش از اين سوگند نمى‏خورديد كه شما را فنايى نيست؟ وَ‌أَ‌ن‍‍ذِ‌رِ‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ يَ‍‍وْمَ يَأْتِيهِمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ فَيَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌أَ‍خِّ‍‍رْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَجَل‌‍ٍقَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍بٍ‌ نُجِ‍‍بْ ‌دَعْوَتَكَ ‌وَنَتَّبِعِ ‌ال‍‍رُّسُلَ ۗ ‌أَ‌وَلَمْ تَكُونُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‍قْ‍‍سَمْتُمْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ مَا‌ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌زَ‌وَ‌الٍ
Wa Sakantum Fī Masākini Al-Ladhīna Žalamū 'Anfusahum Wa Tabayyana Lakum Kayfa Fa`alnā Bihim Wa Đarabnā Lakumu Al-'Amthāla 014-045.و در سراهاى كسانى كه بر خود ستم روا داشتند سكونت گزيديد، و براى شما آشكار گرديد كه با آنان چگونه معامله كرديم، و مثلها براى شما زديم. وَسَكَ‍‌‍ن‍‍تُمْ فِي مَسَاكِنِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ ‌وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَ‍‍يْ‍‍فَ فَعَلْنَا‌ بِهِمْ ‌وَ‍ضَ‍رَبْ‍‍نَا‌ لَكُمُ ‌الأَمْثَالَ
Wa Qad Makarū Makrahum Wa `Inda Allāhi Makruhum Wa 'In Kāna Makruhum Litazūla Minhu Al-Jibālu 014-046.و به يقين آنان نيرنگ خود را به كار بردند، و [جزاى] مكرشان با خداست، هر چند از مكرشان كوهها از جاى كنده مى‏شد. وَ‍قَ‍‍دْ‌ مَكَرُ‌و‌ا‌ مَكْ‍رَهُمْ ‌وَعِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ مَكْرُهُمْ ‌وَ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ مَكْرُهُمْ لِتَز‍ُ‍‌ولَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌الْجِبَالُ
Falā Taĥsabanna Allāha Mukhlifa Wa`dihi Rusulahu~ ۗ 'Inna Allāha `Azīzun Dhū Antiqāmin 014-047.پس مپندار كه خدا وعده خود را به پيامبرانش خلاف مى‏كند، كه خدا شكست‏ ناپذير انتقام ‏گيرنده است. فَلاَ‌ تَحْسَبَ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ مُ‍‍خْ‍‍لِفَ ‌وَعْدِهِ ‌رُسُلَهُ~ُ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَز‍ِ‍ي‍‍ز‌‌ٌ‌ ‌ذُ‌و‌ ‌ان‍‍تِ‍‍قَ‍‍امٍ
Yawma Tubaddalu Al-'Arđu Ghayra Al-'Arđi Wa As-Samāwātu ۖ Wa Barazū Lillāh Al-Wāĥidi Al-Qahhāri 014-048.روزى كه زمين به غير اين زمين، و آسمانها [به غير اين آسمانها] مبدل گردد، و [مردم] در برابر خداى يگانه قهار ظاهر شوند. يَ‍‍وْمَ تُبَدَّلُ ‌الأَ‌رْ‍ضُ غَ‍‍يْ‍رَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتُ ۖ ‌وَبَ‍رَ‌زُ‌و‌الِلَّهِ ‌الْوَ‌احِدِ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍هَّا‌رِ
Wa Tará Al-Mujrimīna Yawma'idhin Muqarranīna Fī Al-'Aşfādi 014-049.و گناهكاران را در آن روز مى‏بينى كه با هم در زنجيرها بسته شده‏اند. وَتَ‍رَ‌ى‌ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ يَوْمَئِذ‌ٍ‌ مُ‍‍قَ‍رَّن‍‍ِ‍ي‍‍نَ فِي ‌الأَ‍صْ‍‍فَا‌دِ
Sabīluhum Min Qaţirānin Wa Taghshá Wujūhahumu An-Nāru 014-050.تن‏ پوشهايشان از قطران است، و چهره‏هايشان را آتش مى‏پوشاند. سَ‍رَ‌ابِيلُهُمْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍طِ‍رَ‍‌انٍ‌ ‌وَتَ‍‍غْ‍‍شَى‌ ‌وُجُوهَهُمُ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌رُ
Liyajziya Allāhu Kulla Nafsin Mā Kasabat ۚ 'Inna Allāha Sarī`u Al-Ĥisābi 014-051.تا خدا به هر كس هر چه به دست آورده است جزا دهد، كه خدا زود شمار است. لِيَ‍‍جْ‍‍زِيَ ‌اللَّ‍‍هُ كُلَّ نَفْسٍ‌ مَا‌ كَسَبَتْ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْحِسَابِ
dhā Balāghun Lilnnāsi Wa Liyundharū Bihi Wa Liya`lamū 'Annamā Huwa 'Ilahun Wāĥidun Wa Liyadhdhakkara 'Ūlū Al-'Albābi 014-052.اين [قرآن] ابلاغى براى مردم است [تا به وسيله آن هدايت ‏شوند]، و بدان بيم يابند. و بدانند كه او معبودى يگانه است؛ و تا صاحبان خرد پند گيرند. هَذَ‌ا‌ بَلاَ‍‍غ‍ ٌ‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَلِيُ‍‌‍ن‍‍ذَ‌رُ‌و‌ا‌ بِ‍‍هِ ‌وَلِيَعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ هُوَ‌ ‌إِلَهٌ‌ ‌وَ‌احِد‌ٌ‌ ‌وَلِيَذَّكَّ‍رَ‌ ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌الأَلْبَابِ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah