Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

13) Sūrat Ar-Ra`d

Printed format

13) سُورَة الرَّعد

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām-Mīm- ۚ Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa ۗ Al-Ladhī 'Unzila 'Ilayka Min Rabbika Al-Ĥaqqu Wa Lakinna 'Akthara An-Nāsi Lā Yu'uminūna 013-001. الف، لام، ميم، راء. اين است آيات كتاب، و آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده حق است. ولى بيشتر مردم نمى‏گروند. أَلِف-لَام-مِيم-‍رَ‌ا‌ ۚ تِلْكَ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ۗ ‌وَ‌الَّذِي ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لاَ‌ يُؤْمِنُونَ
Al-Lahu Al-Ladhī Rafa`a As-Samāwāti Bighayri `Amadin Tarawnahā ۖ Thumma Astawá `Alá Al-`Arshi ۖ Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara ۖ Kullun Yajrī Li'jalin Musamman ۚ Yudabbiru Al-'Amra Yufaşşilu Al-'Āyāti La`allakum Biliqā'i Rabbikumqinūna 013-002. خدا [همان] كسى است كه آسمانها را بدون ستونهايى كه آنها را ببينيد برافراشت، آنگاه بر عرش استيلا يافت (قرار گرفت، پرداخت) و خورشيد و ماه را رام گردانيد. هر كدام براى مدتى معين به سير خود ادامه مى‏دهند. [خداوند] در كار [آفرينش] تدبير مى‏كند، و آيات [خود] را به روشنى بيان مى‏نمايد. اميد كه شما به لقاى (ملاقات) پروردگارتان يقين حاصل كنيد. 1 اللَّهُ ‌الَّذِي ‌‍رَفَعَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عَمَد‌‌ٍ‌ تَ‍رَ‌وْنَهَا‌ ۖ ثُ‍‍مَّ ‌اسْتَوَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌الْعَرْشِ ۖ ‌وَسَ‍‍خَّ‍رَ‌ال‍‍شَّمْسَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَۖ كُلٌّ‌ يَ‍‍جْ‍‍رِي لِأجَلٍ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌ ًۚ يُدَبِّ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الأَمْ‍رَ‌ يُفَ‍‍صِّ‍‍لُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لَعَلَّكُمْ بِلِ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌‍رَبِّكُمْ تُوقِ‍‍نُونَ
Wa Huwa Al-Ladhī Madda Al-'Arđa Wa Ja`ala Fīhā Rawāsiya Wa 'Anhāan ۖ Wa Min Kulli Ath-Thamarāti Ja`ala Fīhā Zawjayni Athnayni ۖ Yughshī Al-Layla An-Nahāra ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yatafakkarūna 013-003. و اوست كسى كه زمين را گسترانيد، و در آن كوهها و رودها نهاد، و از هر گونه ميوه‏اى در آن، جفت جفت قرار داد. روز را به شب مى‏پوشاند. قطعا در اين [امور] براى مردمى كه تفكر مى‏كنند نشانه‏هايى وجود دارد. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي مَدَّ‌ ‌الأَ‌رْ‍ضَ ‌وَجَعَلَ فِيهَا‌ ‌‍رَ‌وَ‌اسِيَ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍هَا‌ر‌ا‌ ًۖ ‌وَمِ‍‌‍نْ كُلِّ ‌ال‍‍ثَّمَ‍رَ‍‌اتِ جَعَلَ فِيهَا‌ ‌زَ‌وْجَ‍‍يْ‍‍نِ ‌اثْنَ‍‍يْ‍‍نِ ۖ يُ‍‍غْ‍‍شِي ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَتَفَكَّرُ‌ونَ
Wa Fī Al-'Arđi Qiţa`un Mutajāwirātun Wa Jannātun Min 'A`nābin Wa Zar`un Wa Nakhīlun Şinwānun Wa Ghayru Şinwānin Yusqá Bimā'in Wāĥidin Wa Nufađđilu Ba`đahā `Alá Ba`đin Al-'Ukuli ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Ya`qilūna 013-004. و در زمين قطعاتى است كنار هم، و باغهايى از انگور، و كشتزارها و درختان خرما، چه از يك ريشه و چه از غير يك ريشه، كه با يك آب سيراب مى‏گردند، و [با اين همه] برخى از آنها را در ميوه [از حيث مزه و نوع و كيفيت] بر برخى ديگر برترى مى‏دهيم. بى گمان در اين [امر نيز] براى مردمى كه تعقل (فکر) مى‏كنند دلايل [روشنى] است. وَفِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ قِ‍‍طَ‍‍عٌ‌ مُتَجَا‌وِ‌رَ‍‌اتٌ‌ ‌وَجَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَعْن‍‍َ‍ابٍ‌ ‌وَ‌زَ‌رْعٌ‌ ‌وَنَ‍‍خِ‍‍ي‍‍ل‌‍ٌصِ‍‍‌‍نْ‍‍و‍َ‍‌انٌ‌ ‌وَ‍‍غَ‍‍يْ‍‍رُ‌ صِ‍‍‌‍نْ‍‍و‍َ‍‌انٍ‌ يُسْ‍‍قَ‍‍ى‌ بِم‍‍َ‍ا‌ء‌ٍ‌ ‌وَ‌احِد‌ٍ‌ ‌وَنُفَ‍‍ضِّ‍‍لُ بَعْ‍‍ضَ‍‍هَا‌ عَلَى‌ بَعْ‍‍ضٍ‌ فِي ‌الأُكُلِ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Wa 'In Ta`jab Fa`ajabun Qawluhum 'A'idhā Kunnā Tubāan 'A'innā Lafī Khalqin Jadīdin ۗ 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Kafarū Birabbihim ۖ Wa 'Ūlā'ika Al-'Aghlālu Fī 'A`nāqihim ۖ Wa 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri ۖ Hum Fīhā Khālidūna 013-005. و اگر عجب دارى، عجب از سخن آنان [=كافران] است، كه آيا وقتى خاك شديم به راستى در آفرينش جديدى خواهيم بود. اينان همان كسانند كه به پروردگارشان كفر ورزيده‏اند، و در گردنهايشان زنجيرهاست، و آنان همدم آتشند و در آن ماندگار خواهند بود. وَ‌إِ‌نْ تَعْجَ‍‍بْ فَعَجَب‌‍ٌقَ‍‍وْلُهُمْ ‌أَئِذَ‌ا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ تُ‍رَ‌اباً‌ ‌أَئِ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَفِي خَ‍‍لْ‍‍ق‍ٍ‌ جَد‍ِ‍ي‍‍دٍ‌ ۗ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍رَبِّهِمْ ۖ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الأَ‍‍غْ‍‍لاَلُ فِ‍‍ي ‌أَعْنَاقِ‍‍هِمْ ۖ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۖ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍الِدُ‌ونَ
Wa Yasta`jilūnaka Bis-Sayyi'ati Qabla Al-Ĥasanati Wa Qad Khalat Min Qablihimu Al-Mathulātu ۗ Wa 'Inna Rabbaka Ladhū Maghfiratin Lilnnāsi `Alá Žulmihim ۖ Wa 'Inna Rabbaka Lashadīdu Al-`Iqābi 013-006. و پيش از رحمت، ‏شتابزده از تو عذاب مى‏طلبند، و حال آنكه پيش از آنان [بر كافران] عقوبتها رفته است. و به راستى پروردگار تو نسبت به مردم با وجود ستمشان بخشايشگر است. و به يقين پروردگار تو سخت‏كيفر است. وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِ‍ال‍‍سَّيِّئَةِ قَ‍‍بْ‍‍لَ ‌الْحَسَنَةِ ‌وَ‍قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمُ ‌الْمَثُلاَتُ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَذُ‌و‌ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَة‍ٍ‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ عَلَى‌ ظُ‍‍لْمِهِمْ ۖ ‌وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَشَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ
Wa Yaqūlu Al-Ladhīna Kafarū Lawlā 'Unzila `Alayhi 'Āyatun Min Rabbihi~ ۗ 'Innamā 'Anta Mundhirun ۖ Wa Likulli Qawmin Hādin 013-007. و آنان كه كافر شده‏اند مى‏گويند: چرا نشانه‏اى آشكار از طرف پروردگارش بر او نازل نشده است؟ [اى پيامبر] تو فقط هشداردهنده‏اى. و براى هر قومى رهبرى است. وَيَ‍قُ‍‍ولُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌آيَةٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّهِ ۗ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ مُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌ر‌ٌۖ ‌وَلِكُلِّ قَ‍‍وْمٍ هَا‌دٍ
Al-Lahu Ya`lamu Mā Taĥmilu Kullu 'Unthá Wa Mā Taghīđu Al-'Arĥāmu Wa Mā Tazdādu ۖ Wa Kullu Shay'in `Indahu Bimiqdārin 013-008. خدا مى‏داند آنچه را كه هر ماده‏اى [در رحم] بار مى‏گيرد، و [نيز] آنچه را كه رحمها مى‏كاهند، و آنچه را مى‏افزايند. و هر چيزى نزد او اندازه‏اى دارد. اللَّهُ يَعْلَمُ مَا‌ تَحْمِلُ كُلُّ ‌أُ‌ن‍‍ثَى‌ ‌وَمَا‌ تَ‍‍غِ‍‍ي‍‍ضُ ‌الأَ‌رْح‍‍َ‍امُ ‌وَمَا‌ تَزْ‌د‍َ‍‌ا‌دُ‌ ۖ ‌وَكُلُّ شَ‍‍يْءٍ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ بِمِ‍‍قْ‍‍دَ‌ا‌رٍ
`Ālimu Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Al-Kabīru Al-Muta`ālī 013-009. داناى نهان و آشكار [و] بزرگ بلند مرتبه است. عَالِمُ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْ‍‍بِ ‌وَ‌ال‍‍شَّهَا‌دَةِ ‌الْكَب‍‍ِ‍ي‍‍رُ‌ ‌الْمُتَعَالِي
Sawā'un Minkum Man 'Asarra Al-Qawla Wa Man Jahara Bihi Wa Man Huwa Mustakhfin Bil-Layli Wa Sāribun Bin-Nahāri 013-010. [براى او] يكسان است، كسى از شما سخن [خود] را نهان كند، و كسى كه آن را فاش گرداند، و كسى كه خويشتن را به شب پنهان دارد، و در روز آشكارا حركت كند. سَو‍َ‍‌ا‌ء‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مَ‍‌‍نْ ‌أَسَ‍رَّ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلَ ‌وَمَ‍‌‍نْ جَهَ‍رَ‌ بِ‍‍هِ ‌وَمَ‍‌‍نْ هُوَ‌ مُسْتَ‍‍خْ‍‍ف ٍ‌ بِ‍ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ ‌وَسَا‌رِب‌‍ٌ‌ بِ‍ال‍‍نَّ‍‍هَا‌رِ
Lahu Mu`aqqibātun Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi Yaĥfažūnahu Min 'Amri Allāhi ۗ 'Inna Allāha Lā Yughayyiru Mā Biqawmin Ĥattá Yughayyirū Mā Bi'anfusihim ۗ Wa 'Idhā 'Arāda Allāhu Biqawmin Sū'āan Falā Maradda Lahu ۚ Wa Mā Lahum Min Dūnihi Min Wa A- 013-011. براى او فرشتگانى است كه پى در پى، او را به فرمان خدا، از پيش رو و از پشت‏ سرش، پاسدارى مى‏كنند. در حقيقت‏ خدا، حال قومى را تغيير نمى‏دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند. و چون خدا براى قومى آسيبى بخواهد، هيچ برگشتى براى آن نيست، و غير از او حمايتگرى براى آنان نخواهد بود. لَ‍‍هُ مُعَ‍‍قِّ‍‍ب‍‍َ‍اتٌ‌ مِ‍‌‍نْ بَ‍‍يْ‍‍نِ يَدَيْ‍‍هِ ‌وَمِ‍‌‍نْ خَ‍‍لْفِ‍‍هِ يَحْفَ‍‍ظُ‍‍ونَ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ ‌أَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُ‍‍غَ‍‍يِّ‍‍ر‍ُ‍‌ مَا‌ بِ‍‍قَ‍‍وْمٍ حَتَّى‌ يُ‍‍غَ‍‍يِّرُ‌و‌ا‌ مَا‌ بِأَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ۗ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌رَ‍‌ا‌دَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ بِ‍‍قَ‍‍وْم‌‍ٍ‌ س‍‍ُ‍و‌ء‌ا‌‌ ً‌ فَلاَ‌ مَ‍رَ‌دَّ‌ لَ‍‍هُ ۚ ‌وَمَا‌ لَهُمْ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌وَ‌الٍ
Huwa Al-Ladhī Yurīkumu Al-Barqa Khawfāan Wa Ţama`āan Wa Yunshi'u As-Saĥāba Ath-Thiqāla 013-012. اوست كسى كه برق را براى بيم و اميد به شما مى‏نماياند، و ابرهاى گرانبار را پديدار مى‏كند. هُوَ‌ ‌الَّذِي يُ‍‍رِيكُمُ ‌الْبَرْ‍قَ خَ‍‍وْفا‌ ً‌ ‌وَ‍طَ‍‍مَعا‌ ً‌ ‌وَيُ‍‌‍نْ‍‍شِئُ ‌ال‍‍سَّح‍‍َ‍ابَ ‌ال‍‍ثِّ‍‍قَ‍‍الَ
Wa Yusabbiĥu Ar-Ra`du Biĥamdihi Wa Al-Malā'ikatu Min Khīfatihi Wa Yursilu Aş-Şawā`iqa Fayuşību Bihā Man Yashā'u Wa Hum Yujādilūna Fī Al-Lahi Wa Huwa Shadīdu Al-Miĥāli 013-013. رعد به حمد او، و فرشتگان [جملگى] از بيمش تسبيح مى‏گويند. و صاعقه‏ها را فرو مى‏فرستند، و با آنها هر كه را بخواهد مورد اصابت قرار مى‏دهد. در حالى كه آنان در باره خدا مجادله مى‏كنند. و او سخت‏ كيفر است. وَيُسَبِّحُ ‌ال‍رَّعْدُ‌ بِحَمْدِهِ ‌وَ‌الْمَلاَئِكَةُ مِ‍‌‍نْ خِ‍‍يفَتِ‍‍هِ ‌وَيُرْسِلُ ‌ال‍‍صَّ‍‍وَ‌اعِ‍‍قَ فَيُ‍‍صِ‍‍ي‍‍بُ بِهَا‌ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَهُمْ يُجَا‌دِل‍‍ُ‍ونَ فِي ‌اللَّهِ ‌وَهُوَ‌ شَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْمِحَالِ
Lahu Da`watu Al-Ĥaqqi Wa ۖ Al-Ladhīna Yad`ūna Min Dūnihi Lā Yastajībūna Lahum Bishay'in 'Illā Kabāsiţi Kaffayhi 'Ilá Al-Mā'i Liyablugha Fāhu Wa Mā Huwa Bibālighihi ۚ Wa Mā Du`ā'u Al-Kāfirīna 'Illā Fī Đalālin 013-014. دعوت حق براى اوست. و كسانى كه [مشركان] جز او مى‏خوانند، هيچ جوابى به آنان نمى‏دهند. مگر مانند كسى كه دو دستش را به سوى آب بگشايد تا [آب] به دهانش برسد، در حالى كه [آب] به [دهان] او نخواهد رسيد. و دعاى كافران جز بر هدر نباشد. لَ‍‍هُ ‌دَعْوَةُ ‌الْحَ‍‍قِّ ۖ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِ‍‍هِ لاَ‌ يَسْتَجِيب‍‍ُ‍ونَ لَهُمْ بِشَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ كَبَاسِ‍‍طِ كَفَّ‍‍يْ‍‍هِ ‌إِلَى‌ ‌الْم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ لِيَ‍‍بْ‍‍لُ‍‍غَ ف‍‍َ‍اهُ ‌وَمَا‌ هُوَ‌ بِبَالِ‍‍غِ‍‍هِ ۚ ‌وَمَا‌ ‌دُع‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِلاَّ‌ فِي ضَ‍‍لاَلٍ
Wa Lillāh Yasjudu Man As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Ţaw`āan Wa Karhāan Wa Žilāluhum Bil-Ghudūwi Wa Al-'Āşāli 013-015. و هر كه در آسمانها و زمين است‏، خواه و ناخواه با سايه‏هايشان بامدادان و شامگاهان براى خدا سجده مى‏كنند. وَلِلَّهِ يَسْجُدُ‌ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ طَ‍‍وْعا‌ ً‌ ‌وَكَرْها‌ ً‌ ‌وَ‍ظِ‍‍لاَلُهُمْ بِ‍الْ‍‍غُ‍‍دُ‌وِّ‌ ‌وَ‌الآ‍‍صَ‍‍الِ
Qul Man Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Quli Allāhu ۚ Qul 'Afāttakhadhtum Min Dūnihi~ 'Awliyā'a Lā Yamlikūna Li'nfusihim Naf`āan Wa Lā Đaran ۚ Qul Hal Yastawī Al-'A`má Wa Al-Başīru 'Am Hal Tastawī Až-Žulumātu Wa An-Nūr ۗ 'Am Ja`alū Lillāh Shurakā'a Khalaqū Kakhalqihi Fatashābaha Al-Khalqu `Alayhim ۚ Quli Allāhu Khāliqu Kulli Shay'in Wa Huwa Al-Wāĥidu Al-Qahhāru 013-016. بگو: پروردگار آسمانها و زمين كيست؟ بگو: خدا. بگو: پس آيا جز او سرپرستانى گرفته‏ايد كه اختيار سود و زيان خود را ندارند. بگو: آيا نابينا و بينا يكسانند؟ يا تاريكيها و روشنايى برابرند؟ يا براى خدا شريكانى پنداشته‏اند كه مانند آفرينش او آفريده‏اند، و در نتيجه [اين دو] آفرينش، بر آنان مشتبه شده است؟ بگو خدا آفريننده هر چيزى است و اوست‏يگانه قهار. قُ‍‍لْ مَ‍‌‍نْ ‌‍رَبُّ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ قُ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ قُ‍‍لْ ‌أَف‍‍َ‍اتَّ‍‍خَ‍‍ذْتُمْ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِهِ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ لاَ‌ يَمْلِك‍‍ُ‍ونَ لِأ‌ن‍‍فُسِهِمْ نَفْعا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ ضَ‍‍رّ‌ا‌‌ ًۚ قُ‍‍لْ هَلْ يَسْتَوِي ‌الأَعْمَى‌ ‌وَ‌الْبَ‍‍صِ‍‍ي‍‍رُ‌ ‌أَمْ هَلْ تَسْتَوِي ‌ال‍‍ظُّ‍‍لُم‍‍َ‍اتُ ‌وَ‌ال‍‍نُّ‍‍و‌ر‌ ۗ ‌أَمْ جَعَلُو‌الِلَّهِ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَ‌ خَ‍‍لَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ كَ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قِ‍‍هِ فَتَشَابَهَ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قُ عَلَيْهِمْ ۚ قُ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هُ خَ‍‍الِ‍‍قُ كُلِّ شَ‍‍يْء‌ٍ‌ ‌وَهُوَ‌ ‌الْوَ‌احِدُ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍هَّا‌رُ
'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fasālat 'Awdiyatun Biqadarihā Fāĥtamala As-Saylu Zabadāan bīāan ۚ Wa Mimmā Yūqidūna `Alayhi Fī An-Nāri Abtighā'a Ĥilyatin 'Aw Matā`in Zabadun Mithluhu ۚ Kadhālika Yađribu Allāhu Al-Ĥaqqa Wa Al-Bāţila ۚ Fa'ammā Az-Zabadu Fayadh/habu Jufā'an ۖ Wa 'Ammā Mā Yanfa`u An-Nāsa Fayamkuthu Fī Al-'Arđi ۚ Kadhālika Yađribu Allāhu Al-'Amthāla 013-017. [همو كه] از آسمان آبى فرو فرستاد، پس رودخانه‏هايى به اندازه گنجايش خودشان روان شدند، و سيل كفى بلند روى خود برداشت. و از آنچه براى به دست آوردن زينتى يا كالايى در آتش مى‏گدازند هم نظير آن كفى برمى‏آيد. خداوند، حق و باطل را چنين مثل مى‏زند. اما كف بيرون افتاده از ميان مى‏رود، ولى آنچه به مردم سود مى‏رساند، در زمين [باقى] مى‏ماند. خداوند مثلها را چنين مى‏زند. أَ‌ن‍‍زَلَ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَسَالَتْ ‌أَ‌وْ‌دِيَة‌‍ٌ‌ بِ‍‍قَ‍‍دَ‌رِهَا‌ فَاحْتَمَلَ ‌ال‍‍سَّ‍‍يْ‍‍لُ ‌زَبَد‌ا‌ ً‌ ‌‍رَ‌اب‍‍ِ‍ي‍‍ا‌ ًۚ ‌وَمِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يُوقِ‍‍د‍ُ‍‌ونَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ فِي ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌ابْ‍‍تِ‍‍غَ‍‍ا‌ءَ‌ حِلْيَةٍ ‌أَ‌وْ‌ مَت‍‍َ‍اع‌‍ٍ‌ ‌زَبَد‌ٌ‌ مِثْلُ‍‍هُ ۚ كَذَلِكَ يَ‍‍ضْ‍‍رِبُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الْحَ‍‍قَّ ‌وَ‌الْبَاطِ‍‍لَ ۚ فَأَمَّ‍‍ا‌ ‌ال‍‍زَّبَدُ‌ فَيَذْهَبُ جُف‍‍َ‍ا‌ء‌ ًۖ ‌وَ‌أَمَّ‍‍ا‌ مَا‌ يَ‍‌‍ن‍‍فَعُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ فَيَمْكُثُ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ كَذَلِكَ يَ‍‍ضْ‍‍رِبُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الأَمْثَالَ
Lilladhīna Astajābū Lirabbihimu Al-Ĥusná Wa ۚ Al-Ladhīna Lam Yastajībū Lahu Law 'Anna Lahum Mā Fī Al-'Arđi Jamī`āan Wa Mithlahu Ma`ahu Lāftadaw Bihi~ ۚ 'Ūlā'ika Lahum Sū'u Al-Ĥisābi Wa Ma'wāhum Jahannamu ۖ Wa Bi'sa Al-Mihādu 013-018. براى كسانى كه پروردگارشان را اجابت كرده‏اند، پاداش بس نيكوست. و كسانى كه وى را اجابت نكرده‏اند، اگر سراسر آنچه در زمين است، و مانند آن را با آن، داشته باشند، قطعا آن را براى بازخريد خود خواهند داد. آنان به سختى بازخواست ‏شوند، و جايشان در دوزخ است، و چه بد جايگاهى است. لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اسْتَجَابُو‌ا‌ لِ‍رَبِّهِمُ ‌الْحُسْنَى‌ ۚ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لَمْ يَسْتَجِيبُو‌ا‌ لَ‍‍هُ لَوْ‌ ‌أَنَّ لَهُمْ مَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ جَمِيعا‌ ً‌ ‌وَمِثْلَ‍‍هُ مَعَ‍‍هُ لاَفْتَدَ‌وْ‌ا‌ بِهِ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ س‍‍ُ‍و‌ءُ‌ ‌الْحِس‍‍َ‍ابِ ‌وَمَأْ‌وَ‌اهُمْ جَهَ‍‍نَّ‍‍مُ ۖ ‌وَبِئْسَ ‌الْمِهَا‌دُ
'Afaman Ya`lamu 'Annamā 'Unzila 'Ilayka Min Rabbika Al-Ĥaqqu Kaman Huwa 'A`má ۚ 'Innamā Yatadhakkaru 'Ūlū Al-'Albābi 013-019. پس آيا كسى كه مى‏داند آنچه از جانب پروردگارت به تو نازل شده حقيقت دارد، مانند كسى است كه كوردل است؟ تنها خردمندانند كه عبرت مى‏گيرند. أَفَمَ‍‌‍نْ يَعْلَمُ ‌أَنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ ‌الْحَ‍‍قُّ كَمَ‍‌‍نْ هُوَ‌ ‌أَعْمَ‍‍ىۚ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ يَتَذَكَّرُ‌ ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌الأَلْبَابِ
Al-Ladhīna Yūfūna Bi`ahdi Allāhi Wa Lā Yanqūna Al-Mīthāqa 013-020. همانان كه به پيمان خدا وفادارند و عهد [او] را نمى‏شكنند. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُوف‍‍ُ‍ونَ بِعَهْدِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلاَ‌ يَ‍‌‍ن‍‍قُ‍‍ضُ‍‍ونَ ‌الْمِيثَاقَ
Wa Al-Ladhīna Yaşilūna Mā 'Amara Allāhu Bihi~ 'Anşala Wa Yakhshawna Rabbahum Wa Yakhāfūna Sū'a Al-Ĥisābi 013-021. و آنان كه آنچه را خدا به پيوستنش فرمان داده مى‏پيوندند، و از (نافرمانی و عذاب) پروردگارشان مى‏ترسند، و از سختى حساب بيم دارند. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍صِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ مَ‍‍ا‌ ‌أَمَ‍رَ‌اللَّ‍‍هُ بِهِ ‌أَ‌نْ يُوصَ‍‍لَ ‌وَيَ‍‍خْ‍‍شَ‍‍وْنَ ‌‍رَبَّهُمْ ‌وَيَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ س‍‍ُ‍و‌ءَ‌ ‌الْحِسَابِ
Wa Al-Ladhīna Şabarū Abtighā'a Wajhi Rabbihim Wa 'Aqāmū Aş-Şalāata Wa 'Anfaqū Mimmā Razaqnāhum Siran Wa `Alāniyatan Wa Yadra'ūna Bil-Ĥasanati As-Sayyi'ata 'Ūlā'ika Lahum `Uq Ad-Dāri 013-022. و كسانى كه براى طلب خشنودى پروردگارشان شكيبايى كردند، و نماز برپا داشتند، و از آنچه روزيشان داديم نهان و آشكارا انفاق كردند، و بدى را با نيكى مى‏زدايند. ايشان راست فرجام خوش سراى باقى. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ابْ‍‍تِ‍‍غَ‍‍ا‌ءَ‌ ‌وَجْ‍‍هِ ‌‍رَبِّهِمْ ‌وَ‌أَ‍قَ‍‍امُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍فَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُمْ سِ‍‍ر‍ّ‍‌ا‌ ً‌ ‌وَعَلاَنِيَة ً‌ ‌وَيَ‍‍دْ‌‍رَ‌ء‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْحَسَنَةِ ‌ال‍‍سَّيِّئَةَ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ عُ‍‍قْ‍‍بَى‌ ‌ال‍‍دَّ‌ا‌رِ
Jannātu `Adnin Yadkhulūnahā Wa Man Şalaĥa Min 'Ābā'ihim Wa 'Azwājihim Wa Dhurrīyātihim Wa ۖ Al-Malā'ikatu Yadkhulūna `Alayhim Min Kulli Bābin 013-023. [همان] بهشتهاى عدن كه آنان با پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان كه درستكارند در آن داخل مى‏شوند. و فرشتگان از هر درى بر آنان درمى‏آيند. جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتُ عَ‍‍دْنٍ‌ يَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍لُونَهَا‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ صَ‍‍لَحَ مِ‍‌‍نْ ‌آب‍‍َ‍ائِهِمْ ‌وَ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجِهِمْ ‌وَ‌ذُ‌رِّيَّاتِهِمْ ۖ ‌وَ‌الْمَلاَئِكَةُ يَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ عَلَيْهِمْ مِ‍‌‍نْ كُلِّ بَابٍ
Salāmun `Alaykum Bimā Şabartum ۚ Fani`ma `Uq Ad-Dāri 013-024. [و به آنان مى‏گويند] درود بر شما به [پاداش] آنچه صبر كرديد. راستى چه نيكوست فرجام آن سراى. سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ بِمَا‌ صَ‍‍بَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُ‍‍قْ‍‍بَى‌ ‌ال‍‍دَّ‌ا‌رِ
Wa Al-Ladhīna Yanqūna `Ahda Allāhi Min Ba`di Mīthāqihi Wa Yaqţa`ūna Mā 'Amara Allāhu Bihi~ 'Anşala Wa Yufsidūna Fī Al-'Arđi ۙ 'Ūlā'ika Lahumu Al-La`natu Wa Lahum Sū'u Ad-Dāri 013-025. و كسانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى‏شكنند، و آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده مى‏گسلند، و در زمين فساد مى‏كنند. بر ايشان لعنت است، و بد فرجامى آن سراى ايشان راست. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‌‍ن‍‍قُ‍‍ضُ‍‍ونَ عَهْدَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مِيثَاقِ‍‍هِ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍ع‍‍ُ‍ونَ مَ‍‍ا‌ ‌أَمَ‍رَ‌اللَّ‍‍هُ بِهِ ‌أَ‌نْ يُوصَ‍‍لَ ‌وَيُفْسِد‍ُ‍‌ونَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۙ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمُ ‌ال‍‍لَّعْنَةُ ‌وَلَهُمْ س‍‍ُ‍و‌ءُ‌ ‌ال‍‍دَّ‌ا‌رِ
Al-Lahu Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Wa Yaqdiru ۚ Wa Fariĥū Bil-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Mā Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā Fī Al-'Ākhirati 'Illā Matā`un 013-026. خدا روزى را براى هر كه بخواهد گشاده يا تنگ مى‏گرداند. و[لى آنان] به زندگى دنيا شاد شده‏اند، و زندگى دنيا در [برابر] آخرت جز بهره‏اى [ناچيز] نيست. اللَّهُ يَ‍‍بْ‍‍سُ‍‍طُ ‌ال‍‍رِّ‌زْ‍قَ لِمَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍دِ‌ر‍ُ‍‌ ۚ ‌وَفَ‍‍رِحُو‌ا‌ بِ‍الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَمَا‌ ‌الْحَي‍‍َ‍اةُ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌إِلاَّ‌ مَتَاعٌ
Wa Yaqūlu Al-Ladhīna Kafarū Lawlā 'Unzila `Alayhi 'Āyatun Min Rabbihi ۗ Qul 'Inna Allāha Yuđillu Man Yashā'u Wa Yahdī 'Ilayhi Man 'Anāba 013-027. و كسانى كه كافر شده‏اند مى‏گويند: چرا از جانب پروردگارش معجزه‏اى بر او نازل نشده است؟ بگو: در حقيقت‏خداست كه هر كس را بخواهد بى‏راه مى‏گذارد، و هر كس را كه [به سوى او] بازگردد، به سوى خود راه مى‏نمايد. وَيَ‍قُ‍‍ولُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌آيَةٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّ‍‍هِ ۗ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُ‍‍ضِ‍‍لُّ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَهْدِي ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مَ‍‌‍نْ ‌أَنَابَ
Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Taţma'innu Qulūbuhum Bidhikri Allāhi ۗ 'Alā Bidhikri Allāhi Taţma'innu Al-Qulūbu 013-028. همان كسانى كه ايمان آورده‏اند، و دلهايشان به ياد خدا آرام مى‏گيرد. آگاه باش كه با ياد خدا دلها آرامش مى‏يابد. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَتَ‍‍طْ‍‍مَئِ‍‍نُّ قُ‍‍لُوبُهُمْ بِذِكْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌أَلاَ‌ بِذِكْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ تَ‍‍طْ‍‍مَئِ‍‍نُّ ‌الْ‍‍قُ‍‍لُوبُ
Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Ţūbá Lahum Wa Ĥusnu Ma'ābin 013-029. كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، خوشا به حالشان و خوش سرانجامى دارند. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ طُ‍‍وبَى‌ لَهُمْ ‌وَحُسْنُ مَآبٍ
Kadhālika 'Arsalnāka Fī 'Ummatin Qad Khalat Min Qablihā 'Umamun Litatluwa `Alayhimu Al-Ladhī 'Awĥaynā 'Ilayka Wa Hum Yakfurūna Bir-Raĥmani ۚ Qul Huwa Rabbī Lā 'Ilāha 'Illā Huwa `Alayhi Tawakkaltu Wa 'Ilayhi Matābi 013-030. بدين گونه تو را، در ميان امتى كه پيش از آن، امتهايى روزگار به سر بردند فرستاديم، تا آنچه را به تو وحى كرديم بر آنان بخوانى. در حالى كه آنان به [خداى] رحمان كفر مى‏ورزند. بگو: اوست پروردگار من. معبودى بجز او نيست. بر او توكل كرده‏ام، و بازگشت من به سوى اوست. كَذَلِكَ ‌أَ‌رْسَلْن‍‍َ‍اكَ فِ‍‍ي ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٍقَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهَ‍‍ا‌ ‌أُمَم ٌ‌ لِتَتْلُوَ‌ عَلَيْهِمُ ‌الَّذِي ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌وَهُمْ يَكْفُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍ال‍رَّحْمَنِ ۚ قُ‍‍لْ هُوَ‌ ‌‍رَبِّي لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ تَوَكَّلْتُ ‌وَ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مَتَابِ
Wa Law 'Anna Qur'ānāan Suyyirat Bihi Al-Jibālu 'Aw Quţţi`at Bihi Al-'Arđu 'Aw Kullima Bihi Al-Mawtá ۗ Bal Lillāh Al-'Amru Jamī`āan ۗ 'Afalam Yay'asi Al-Ladhīna 'Āmanū 'An Law Yashā'u Allāhu Lahadá An-Nāsa Jamī`āan ۗ Wa Lā Yazālu Al-Ladhīna Kafarū Tuşībuhum Bimā Şana`ū Qāri`atun 'Aw Taĥullu Qarībāan Minrihim Ĥattá Ya'tiya Wa`du Allāhi ۚ 'Inna Allāha Lā Yukhlifu Al-Mī`āda 013-031. و اگر قرآنى بود كه كوهها بدان روان مى‏شد، يا زمين بدان قطعه قطعه مى‏گرديد، يا مردگان بدان به سخن درمى‏آمدند [باز هم در آنان اثر نمى‏كرد]. نه چنين است، بلكه همه امور بستگى به خدا دارد. آيا كسانى كه ايمان آورده‏اند ندانسته‏اند كه اگر خدا مى‏خواست قطعا تمام مردم را به راه مى‏آورد؟ و كسانى كه كافر شده‏اند، پيوسته به [سزاى] آنچه كرده‏اند مصيبت كوبنده‏اى به آنان مى‏رسد، يا نزديك خانه‏هايشان فرود مى‏آيد، تا وعده خدا فرا رسد. آرى خدا وعده [خود را] خلاف نمى‏كند. وَلَوْ‌ ‌أَنَّ قُ‍‍رْ‌آنا‌‌ ً‌ سُيِّ‍رَتْ بِهِ ‌الْجِب‍‍َ‍الُ ‌أَ‌وْ‌ قُ‍‍طِّ‍‍عَتْ بِهِ ‌الأَ‌رْ‍ضُ ‌أَ‌وْ‌ كُلِّمَ بِهِ ‌الْمَوْتَى‌ ۗ بَلْ لِلَّهِ ‌الأَمْرُ‌ جَمِيعاً‌ ۗ ‌أَفَلَمْ يَ‍‍يْ‍‍ئَسِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ لَوْ‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌اللَّ‍‍هُ لَهَدَ‌ى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ جَمِيعا‌ ًۗ ‌وَلاَ‌ يَز‍َ‍‌الُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ تُ‍‍صِ‍‍يبُهُمْ بِمَا‌ صَ‍‍نَعُو‌اقَ‍‍ا‌رِعَةٌ ‌أَ‌وْ‌ تَحُلُّ قَ‍‍رِيبا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ ‌دَ‌ا‌رِهِمْ حَتَّى‌ يَأْتِيَ ‌وَعْدُ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُ‍‍خْ‍‍لِفُ ‌الْمِيعَا‌دَ
Wa Laqadi Astuhzi'a Birusulin Min Qablika Fa'amlaytu Lilladhīna Kafarū Thumma 'Akhadhtuhum ۖ Fakayfa Kāna `Iqābi 013-032. و بى‏گمان فرستادگان پيش از تو [نيز] مسخره شدند. پس به كسانى كه كافر شده بودند مهلت دادم. آنگاه آنان را [به كيفر] گرفتم. پس چگونه بود كيفر من؟ وَلَ‍قَ‍‍دِ‌ ‌اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ فَأَمْلَ‍‍يْ‍‍تُ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍خَ‍‍ذْتُهُمْ ۖ فَكَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ عِ‍‍قَ‍‍ابِ
'Afaman Huwa Qā'imun `Alá Kulli Nafsin Bimā Kasabat ۗ Wa Ja`alū Lillāh Shurakā'a Qul Sammūhum ۚ 'Am Tunabbi'ūnahu Bimā Lā Ya`lamu Fī Al-'Arđi 'Am Bižāhirin Mina Al-Qawli ۗ Bal Zuyyina Lilladhīna Kafarū Makruhum Wa Şuddū `Ani As-Sabīli ۗ Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin 013-033. آيا كسى كه بر هر شخصى بدانچه كرده است مراقب است [مانند كسى است كه از همه جا بى‏خبر است]؟ و براى خدا شريكانى قرار دادند. بگو: نامشان را ببريد. آيا او را به آنچه در زمين است و او نمى‏داند خبر مى‏دهيد، يا سخنى سطحى [و ميان‏تهى] مى‏گوييد؟ [چنين نيست] بلكه براى كسانى كه كافر شده‏اند نيرنگشان آراسته شده، و از راه [حق] بازداشته شده‏اند. و هر كه را خدا بى‏راه گذارد (در بی راهی وا گذارد) ، رهبرى نخواهد داشت. أَفَمَ‍‌‍نْ هُوَ‌ قَ‍‍ائِمٌ عَلَى‌ كُلِّ نَفْس ٍ‌ بِمَا‌ كَسَبَتْ ۗ ‌وَجَعَلُو‌الِلَّهِ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَ‌ قُ‍‍لْ سَ‍‍مُّ‍‍وهُمْ ۚ ‌أَمْ تُنَبِّئ‍‍ُ‍‍ونَ‍‍هُ بِمَا‌ لاَ‌ يَعْلَمُ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌أَمْ بِ‍‍ظَ‍‍اهِ‍‍ر‌ٍ‌ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلِ ۗ بَلْ ‌زُيِّنَ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مَكْرُهُمْ ‌وَ‍صُ‍‍دُّ‌و‌ا‌ عَنِ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُ‍‍ضْ‍‍لِلِ ‌اللَّ‍‍هُ فَمَا‌ لَ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ هَا‌دٍ
Lahum `Adhābun Al-Ĥayāati Ad-Dunۖ Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Ashaqqu ۖ Wa Mā Lahum Mina Allāhi Min Wāqin 013-034. براى آنان در زندگى دنيا عذابى است، و قطعا عذاب آخرت دشوارتر است. و براى ايشان در برابر خدا هيچ نگهدارنده‏اى نيست. لَهُمْ عَذ‍َ‍‌اب‌‍ٌ‌ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ۖ ‌وَلَعَذ‍َ‍‌ابُ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌أَشَ‍‍قُّ ۖ ‌وَمَا‌ لَهُمْ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌وَ‌اقٍ
Mathalu Al-Jannati Allatī Wu`ida Al-Muttaqūna ۖ Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru ۖ 'Ukuluhā Dā'imun Wa Žilluhā ۚ Tilka `Uq Al-Ladhīna Attaqaw ۖ Wa `Uq Al-Kāfirīna An-Nāru 013-035. وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده، [اين است كه] از زير [درختان ] آن نهرها روان است. ميوه و سايه‏اش پايدار است. اين است فرجام كسانى كه پرهيزگارى كرده‏اند. و فرجام كافران آتش [دوزخ] است. مَثَلُ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ ‌الَّتِي ‌وُعِدَ‌ ‌الْمُتَّ‍‍قُ‍‍ونَ ۖ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۖ ‌أُكُلُهَا‌ ‌د‍َ‍‌ائِمٌ‌ ‌وَ‍ظِ‍‍لُّهَا‌ ۚ تِلْكَ عُ‍‍قْ‍‍بَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍قَ‍‍و‌ا‌ ۖ ‌وَعُ‍‍قْ‍‍بَى‌ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌رُ
Wa Al-Ladhīna 'Ātaynāhumu Al-Kitāba Yafraĥūna Bimā 'Unzila 'Ilayka ۖ Wa Mina Al-'Aĥzābi Man Yunkiru Ba`đahu ۚ Qul 'Innamā 'Umirtu 'An 'A`buda Allāha Wa Lā 'Ushrika Bihi~ ۚ 'Ilayhi 'Ad`ū Wa 'Ilayhi Ma'ābi 013-036. و كسانى كه به آنان كتاب [آسمانى] داده‏ايم، از آنچه به سوى تو نازل شده شاد مى‏شوند. و برخى از دسته‏ها كسانى هستند كه بخشى از آن را انكار مى‏كنند. بگو: جز اين نيست كه من مامورم، خدا را بپرستم، و به او شرك نورزم، به سوى او مى‏خوانم، و بازگشتم به سوى اوست. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آتَيْنَاهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يَفْ‍رَح‍‍ُ‍ونَ بِمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ۖ ‌وَمِنَ ‌الأَحْز‍َ‍‌ابِ مَ‍‌‍نْ يُ‍‌‍ن‍‍كِ‍‍ر‍ُ‍‌ بَعْ‍‍ضَ‍‍هُ ۚ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أُمِ‍‍رْتُ ‌أَ‌نْ ‌أَعْبُدَ‌ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَلاَ‌ ‌أُشْ‍‍رِكَ بِهِ ۚ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌أَ‌دْعُو‌ ‌وَ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مَآبِ
Wa Kadhalika 'Anzalnāhu Ĥukmāan `Arabīyāan ۚ Wa La'ini Attaba`ta 'Ahwā'ahum Ba`damā Jā'aka Mina Al-`Ilmi Mā Laka Mina Allāhi Min Wa Līyin Wa Lā Wāqin 013-037. و بدين سان آن [قرآن] را فرمانى روشن نازل كرديم. و اگر پس از دانشى كه به تو رسيده [باز] از هوسهاى آنان پيروى كنى، در برابر خدا هيچ دوست و حمايتگرى نخواهى داشت. وَكَذَلِكَ ‌أَ‌ن‍‍زَلْن‍‍َ‍اهُ حُكْماً‌ عَ‍رَبِيّا‌ ًۚ ‌وَلَئِنِ ‌اتَّبَعْتَ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَهُمْ بَعْدَمَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكَ مِنَ ‌الْعِلْمِ مَا‌ لَكَ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌وَلِيٍّ‌ ‌وَلاَ‌ ‌وَ‌اقٍ
Wa Laqad 'Arsalnā Rusulāan Min Qablika Wa Ja`alnā Lahum 'Azwājāan Wa Dhurrīyatan ۚ Wa Mā Kāna Lirasūlin 'An Ya'tiya Bi'āyatin 'Illā Bi'idhni Allāhi ۗ Likulli 'Ajalin Kitābun 013-038. و قطعا پيش از تو [نيز] رسولانى فرستاديم، و براى آنان زنان و فرزندانى قرار داديم. و هيچ پيامبرى را نرسد(حق ندارد) كه جز به اذن خدا معجزه‏اى بياورد. براى هر زمانى كتابى است. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ ‌رُسُلا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ ‌وَجَعَلْنَا‌ لَهُمْ ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجا‌ ً‌ ‌وَ‌ذُ‌رِّيَّة ًۚ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِ‍رَس‍‍ُ‍ولٍ ‌أَ‌نْ يَأْتِيَ بِآيَة‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ لِكُلِّ ‌أَجَل‌‍ٍ‌ كِتَابٌ
Yamĥū Allahu Mā Yashā'u Wa Yuthbitu ۖ Wa `Indahu~ 'Ummu Al-Kitābi 013-039. خدا آنچه را بخواهد محو يا اثبات مى‏كند، و اصل كتاب نزد اوست. يَمْحُو‌ا‌اللَّهُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيُثْبِتُ ۖ ‌وَعِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ~ُ ‌أُمُّ ‌الْكِتَابِ
Wa 'In Mā Nuriyannaka Ba`đa Al-Ladhī Na`iduhum 'Aw Natawaffayannaka Fa'innamā `Alayka Al-Balāghu Wa `Alaynā Al-Ĥisābu 013-040. و اگر پاره‏اى از آنچه را كه به آنان وعده مى‏دهيم به تو بنمايانيم، يا تو را بميرانيم، جز اين نيست كه بر تو رساندن [پيام] است و بر ما حساب [آنان]. وَ‌إِ‌نْ مَا‌ نُ‍‍رِيَ‍‍نَّ‍‍كَ بَعْ‍‍ضَ ‌الَّذِي نَعِدُهُمْ ‌أَ‌وْ‌ نَتَوَفَّيَ‍‍نَّ‍‍كَ فَإِنَّ‍‍مَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌الْبَلاَ‍‍غُ ‌وَعَلَيْنَا‌ ‌الْحِسَابُ
'Awalam Yaraw 'Annā Na'tī Al-'Arđa Nanquşuhā Min 'Aţfihā Wa ۚ Allāhu Yaĥkumu Lā Mu`aqqiba Liĥukmihi ۚ Wa Huwa Sarī`u Al-Ĥisābi 013-041. آيا نديده‏اند كه ما [همواره] مى‏آييم و از اطراف اين زمين مى‏كاهيم. 2 و خداست كه حكم مى‏كند. براى حكم او باز دارنده‏اى نيست، و او به سرعت‏ حسابرسى مى‏كند. أَ‌وَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍ا‌ نَأْتِي ‌الأَ‌رْ‍ضَ نَ‍‌‍نْ‍‍‍‍قُ‍‍صُ‍‍هَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‍طْ‍‍‍رَ‌افِهَا‌ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ يَحْكُمُ لاَ‌ مُعَ‍‍قِّ‍‍بَ لِحُكْمِ‍‍هِ ۚ ‌وَهُوَ‌ سَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْحِسَابِ
Wa Qad Makara Al-Ladhīna Min Qablihim Falillāhi Al-Makru Jamī`āan ۖ Ya`lamu Mā Taksibu Kullu Nafsin ۗ Wa Saya`lamu Al-Kuffāru Liman `Uq Ad-Dāri 013-042. و به يقين كسانى كه پيش از آنان بودند نيرنگ كردند. ولى همه تدبيرها نزد خداست. آنچه را كه هر كسى به دست مى‏آورد مى‏داند. و به زودى كافران بدانند كه فرجام آن سراى از كيست. وَ‍قَ‍‍دْ‌ مَكَ‍رَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ فَ‍‍لِلَّهِ ‌الْمَكْرُ‌ جَمِيعا‌ ًۖ يَعْلَمُ مَا‌ تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍۗ ‌وَسَيَعْلَمُ ‌الْكُفّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ لِمَ‍‌‍نْ عُ‍‍قْ‍‍بَى‌ ‌ال‍‍دَّ‌ا‌رِ
Wa Yaqūlu Al-Ladhīna Kafarū Lasta Mursalāan ۚ Qul Kafá Billāhi Shahīdāan Baynī Wa Baynakum Wa Man `Indahu `Ilmu Al-Kitābi 013-043. و كسانى كه كافر شدند مى‏گويند: تو فرستاده نيستى. بگو: كافى است‏خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است. ميان من و شما گواه باشد. وَيَ‍قُ‍‍ولُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَسْتَ مُرْسَلا‌‌ ًۚ قُ‍‍لْ كَفَى‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ شَهِيد‌ا‌ ً‌ بَيْنِي ‌وَبَيْنَكُمْ ‌وَمَ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ عِلْمُ ‌الْكِتَابِ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah