Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Awfū Bil-`Uq ū di ۚ 'Uĥillat Lakum Bahīmatu A l-'An`ā mi 'Illā Mā Yutlá `Alaykum Gh y ra Muĥillī A ş -Ş ay di Wa 'An tum Ĥuru mun ۗ 'Inn a A ll āha Yaĥkumu Mā Yur ī du
005-001 บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงรักษาบรรดาสัญญา ให้ครบถ้วนเถิด สัตว์ประเภทปศุสัตว์ นั้นได้ถูกอนุมัติแก่พวกเจ้าแล้ว นอกจากที่จุถูกอ่านให้พวกเจ้าฟัง โดยที่พวกเจ้ามิใช่ผู้ที่ให้สัตว์ที่จะถูกล่านั้น เป็นที่อนุมัติขณะที่พวกเจ้าอยู่ในอิหรอม แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงชี้ขาดตามที่พระองค์ทรงประสงค์
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا أَوْفُوا بِا لْعُقُ و دِ ۚ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ ا لأَنعَا مِ إِلاَّ مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ غَ يْ رَ مُحِلِّي ا ل صَّ يْ دِ وَأَنْ تُمْ حُرُمٌ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ يَحْكُمُ مَا يُر ِيدُ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tuĥillū Sh a`ā 'ir a A ll āhi Wa Lā A sh -Sh ahra A l-Ĥar ā ma Wa Lā A l-Had ya Wa Lā A l-Q alā 'ida Wa Lā 'Ā mm ī na A l-Bay ta A l-Ĥar ā ma Yab tagh ū na Fađlāan Min Ra bbihim Wa R iđwānāan ۚ Wa 'Idh ā Ĥalaltum Fāş ţ ādū ۚ Wa Lā Yaj r imann akum Sh ana'ā nu Q aw min 'An Ş addūkum `Ani A l-Masjidi A l-Ĥar ā mi 'An Ta`tadū ۘ Wa Ta`āwanū `Alá A l-Bir r i Wa A t-Taq ۖ Wa Lā Ta`āwanū `Alá A l-'Ith mi Wa A l-`Ud wā ni ۚ Wa A q ū A ll aha ۖ 'Inn a A ll āha Sh adī du A l-`Iq ā bi
005-002 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงอย่าให้เป็นที่อนุมัติ ซึ่งบรรดาเครื่องหมายแห่งศาสนาของอัลลอฮ์ และเดือนที่ต้องห้าม และสัตว์พลี และสัตว์ที่ถูกสามเครื่องหมายไว้ที่คอเพื่อเป็นสัตว์พลี และบรรดาผุ้ที่มุ่งสู่บ้านอันเป็นที่ต้องห้าม โดยแสวงหาความโปรดปราน และความพอพระทัยจากพระเจ้าของพวกเขา แต่เมื่อพวกเจ้าเปลื้องอิห์รอมแล้ว ก็จงล่าสัตว์ได้ และจงอย่าให้การเกลียดชังแก่พวกหนึ่งพวกใด ที่ขัดขวางพวกเจ้ามิให้เข้ามัศยิดฮะรอม ทำให้พวกเจ้ากระทำการละเมิด และพวกจงช่วยเหลือกันในสิ่งที่เป็นคุณธรรม และความยำเกรง และจงอย่าช่วยกันในสิ่งที่เป็นบาป และเป็นศัตรูกันและพึงกลัวเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรุนแรงในการลงโทษ
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تُحِلُّوا شَعَا ئِر َ ا للَّ هِ وَلاَ ا ل شَّهْرَ ا لْحَرَ ا مَ وَلاَ ا لْهَد ْيَ وَلاَ ا لْقَ لاَئِدَ وَلاَ آمّ ِي نَ ا لْبَيْ تَ ا لْحَرَ ا مَ يَبْ تَغُ و نَ فَضْ لا ً مِن ْ رَ بِّهِمْ وَر ِضْ وَانا ً ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْ طَ ادُوا ۚ وَلاَ يَجْ ر ِمَنَّ كُمْ شَنَآنُ قَ وْ مٍ أَن ْ صَ دُّوكُمْ عَنِ ا لْمَسْجِدِ ا لْحَرَ ا مِ أَن ْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى ا لْبِر ِّ وَا ل تَّقْ وَى ۖ وَلاَ تَعَاوَنُوا عَلَى ا لإِثْمِ وَا لْعُد ْوَا نِ ۚ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ شَدِي دُ ا لْعِقَ ابِ
Ĥurr imat `Alaykumu A l-Maytatu Wa A d-Damu Wa Laĥmu A l-Kh n zī r ā 'Uhilla Ligh y r i A ll ā hi Bihi Wa A l-Munkh q atu Wa A l-Mawq ūdh atu Wa A l-Mutara ddiyatu Wa A n -Naţ īĥatu Wa Mā 'Akala A s-Sabu`u 'Illā Mā Dh akkaytum Wa Mā Dh ubiĥa `Alá A n -Nuş ubi Wa 'An Tastaq ā mi ۚ Dh ālikum Fisq un ۗ A l-Yaw ma Ya'isa A l-Ladh ī na Kafarū Min Dīnikum Falā Takh sh awhum Wa A kh sh awnī ۚ A l-Yaw ma 'Akmaltu Lakum Dīnakum Wa 'Atmam tu `Alaykum Ni`matī Wa Ra đī tu Lakumu A l-'Islā ma Dīnāan ۚ Famani A đţ urra Fī Makh ş atin Gh y ra Mutajānifin L'ith min ۙ Fa'inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-003 ได้ถูกห้ามแก่พวกเจ้าแล้ว ซึ่งสัตว์ที่ตายเอง และเลือด และเนื้อสุกร และสัตว์ที่ถูกเปล่งนามอื่นจากอัลลอฮ์ ที่มัน (ขณะเชือด) และสัตว์ที่ถูกรัดคอตาย และสัตว์ที่ถูกตีตาย และสัตว์ที่ตกเหวตาย และสัตว์ที่ถูกขวิดตาย และสัตว์ที่สัตว์ร้ายกัดกิน นอกจากที่พวกเจ้าเชือดกัน และสัตว์ที่ถูกเชือดบนแท่นหินบูชา และการที่พวกเจ้าเสี่ยงทายด้วยไม้ติ้ว เหล่านั้นเป็นการละเมิด วันนี้ บรรดาผู้ปฏิเสธการศรัทธา หมดหวังในศาสนาของพวกเจ้าแล้ว ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่ากลัวพวกเขา และจงกลัวข้าเถิด วันนี้ข้าได้ให้สมบูรณ์แก่พวกเจ้าแล้ว ซึ่งศาสนาของพวกเจ้าและข้าได้ให้ครบถ้วนแก่พวกเจ้าแล้ว ซึ่งความกรุณาเมตตาของข้า และข้าได้เลือกอิสลามให้เป็นศาสนาแก่พวกเจ้าแล้ว ผู้ใดได้รับความคับขันในความหิวโหย โดยมิใช่เป็นผู้จงใจกระทำบาปแล้วไซร้ แน่นอนอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษผู้ทรงเมตตาเสมอ
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ ا لْمَيْتَةُ وَا ل دَّمُ وَلَحْمُ ا لْخِ ن زِي ر ِ وَمَا أُهِلَّ لِغَ يْ ر ِ ا للَّ هِ بِهِ وَا لْمُنْ خَ نِقَ ةُ وَا لْمَوْقُ وذَةُ وَا لْمُتَرَ دِّيَةُ وَا ل نَّ طِ يحَةُ وَمَا أَكَلَ ا ل سَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى ا ل نُّ صُ بِ وَأَن ْ تَسْتَقْ سِمُوا بِا لأَزْلاَمِ ۚ ذَلِكُمْ فِسْق ٌ ۗ ا لْيَوْ مَ يَئِسَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ دِينِكُمْ فَلاَ تَخْ شَوْهُمْ وَا خْ شَوْنِي ۚ ا لْيَوْ مَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَ ضِ ي تُ لَكُمُ ا لإِسْلاَمَ دِينا ً ۚ فَمَنِ ا ضْ طُ رَّ فِي مَخْ مَصَ ةٍ غَ يْ رَ مُتَجَانِفٍ لإِثْمٍ ۙ فَإِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Yas'alūnaka Mādh ā 'Uĥilla Lahum ۖ Q ul 'Uĥilla Lakumu A ţ -Ţ ayyibā tu ۙ Wa Mā `Allam tum Mina A l-Jawār iĥi Mukallibī na Tu`allimūnahunn a Mimm ā `Allamakumu A ll āhu ۖ Fakulū Mimm ā 'Am sakna `Alaykum Wa A dh kurū A A ll āhi `Alay hi ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ 'Inn a A ll āha Sar ī `u A l-Ĥisā bi
005-004 เขาเหล่านั้นจะถามเจ้าว่า มีอะไรบ้างที่ถูกอนุมัติแก่พวกเขา จงกล่าวเถิด ที่ถูกอนุมัติแพวกเจ้านั้นคือสิ่งดี ๆ ทั้งหลาย และบรรดาสัตว์สำหรับล่าเนื้อที่พวกเจ้าฝึกสอนมัน พวกเจ้าจงบริโภคจากสิ่งที่มันจับมาให้แก่พวกเจ้า และจงกล่าวพระนามของอัลลอฮ์บนมันเสียก่อน และจงกลัวเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรวดเร็วในการชำระสอบสวน
يَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُ لْ أُحِلَّ لَكُمُ ا ل طَّ يِّبَا تُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِنَ ا لْجَوَار ِحِ مُكَلِّبِي نَ تُعَلِّمُونَهُنّ َ مِمَّ ا عَلَّمَكُمُ ا للَّ هُ ۖ فَكُلُوا مِمَّ ا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَا ذْكُرُوا ا ا للَّ هِ عَلَيْ هِ ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ سَر ِي عُ ا لْحِسَابِ
Al-Yaw ma 'Uĥilla Lakumu A ţ -Ţ ayyibā tu ۖ Wa Ţ a`ā mu A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Ĥillun Lakum Wa Ţ a`āmukum Ĥillun Lahum Wa ۖ A l-Muĥş anā tu Mina A l-Mu'uminā ti Wa A l-Muĥş anā tu Mina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Min Q ab likum 'Idh ā 'Ātaytumūhunn a 'Ujūra hunn a Muĥş inī na Gh y ra Musāfiĥī na Wa Lā Muttakh dh ī 'Akh ā nin ۗ Wa Man Yakfur Bil-'Īmā ni Faq ad Ĥabiţ a `Amaluhu Wa Huwa Fī A l-'Ākh ra ti Mina A l-Kh r ī na
005-005 วันนี้สิ่งดี ๆ ทั้งหลายได้ถูกอนุมัติแก่พวกเจ้าแล้ว และอาหารของบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์นั้น เป็นที่อนุมัติแก่พวกเจ้าแล้ว และอาหารของพวกเจ้าก็เป็นที่อนุมัติแก่พวกเขาและบรรดาหญิงบริสุทธิ์ ในหมู่ผู้ศรัทธาหญิงและบรรดาหญิงบริสุทธิ์ในหมู่ผู้ที่ได้รับคัมภีร์ก่อน จากพวกเจ้าก็เป็นอนุมัติแก่พวกเจ้าด้วย เมื่อพวกเจ้าได้มอบให้แก่พวกนางซึ่งมะหัร์ของพวกนางในฐานะเป็นผู้แต่งงานมิใช่เป็นผู้กระทำการซินาโดยเปิดเผย และมิใช่ยึดเอานางเป็นเพื่อน โดยกระทำซินาลับ ๆ และผู้ใดปฏิเสธการศรัทธา แน่นอนงานของเขาก็ไร้ผล ขณะเดียวกันในวันปรโลกพวกเขาจะอยู่ในหมู่ผู้ที่ขาดทุน
ا لْيَوْ مَ أُحِلَّ لَكُمُ ا ل طَّ يِّبَا تُ ۖ وَطَ عَا مُ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ حِلّ ٌ لَكُمْ وَطَ عَامُكُمْ حِلّ ٌ لَهُمْ ۖ وَا لْمُحْصَ نَا تُ مِنَ ا لْمُؤْمِنَا تِ وَا لْمُحْصَ نَا تُ مِنَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنّ َ أُجُورَ هُنّ َ مُحْصِ نِي نَ غَ يْ رَ مُسَافِحِي نَ وَلاَ مُتَّخِ ذِي أَخْ دَا نٍ ۗ وَمَن ْ يَكْفُرْ بِا لإِيمَا نِ فَقَ د ْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي ا لآخِ رَ ةِ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Idh ā Q um tum 'Ilá A ş -Ş alāati Fāgh m Wa 'Aydiyakum 'Ilá A l-Marā fiq i Wa A m saĥū Biru 'ū sikum Wa 'Arjulakum 'Ilá A l-Ka`bay ni ۚ Wa 'In Kun tum Junubāan Fa A ţ ţ ahharū ۚ Wa 'In Kun tum Marđá 'Aw `Alá Safar in 'Aw Jā 'a 'Aĥadun Min kum Mina A l-Gh ā 'iţ i 'Aw Lāmastumu A n -Nisā ' Falam Tajidū Mā 'an Fatayamm amū Ş a`īdāan Ţ ayyibāan Fām saĥū Biwujūhikum Wa 'Aydīkum Minhu ۚ Mā Yur ī du A ll āhu Liyaj `ala `Alaykum Min Ĥara jin Wa Lakin Yur ī du Liyuţ ahhira kum Waliyutimm a Ni`matahu `Alaykum La`allakum Tash kurū na
005-006 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! เมื่อพวกเจ้ายืนขึ้นจะไปละหมาด ก็จงล้างหน้าของพวกเจ้า และมือของพวกเจ้าถึงข้อศอก และจงลูบศีรษะของพวกเจ้า และล้างเท้าของพวกเจ้าถึงตาตุ่มทั้งสอง และหากพวกเจ้ามีญะนาบะฮฺ ก็จงชำระร่างกายให้สะอาด และหากพวกเจ้าป่วย หรืออยู่ในการเดินทาง หรือคนใดในหมู่พวกท่านมาจากการถ่ายทุกข์ หรือได้สัมผัสหญิงมา แล้วพวกเจ้าไม่พบน้ำก็จงมุ่งสู่ดินที่ดี แล้วลูบใบหน้าของพวกเจ้า และมือของพวกเจ้า จากดินนั้น อัลลอฮฺนั้นไม่ทรงประสงค์เพื่อจะให้มีความลำบากใด ๆ แก่พวกเจ้า แต่ทว่าทรงประสงค์ที่จะให้พวกเจ้าสะอาด และเพื่อให้ความกรุณาเมตตาของพระองค์ครบถ้วนแก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจักขอบคุณ
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِذَا قُ مْتُمْ إِلَى ا ل صَّ لاَةِ فَاغْ سِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى ا لْمَرَ افِقِ وَا ا بِرُءُ وسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى ا لْكَعْبَيْ نِ ۚ وَإِن ْ كُنْ تُمْ جُنُبا ً فَاطَّ هَّرُوا ۚ وَإِن ْ كُنْ تُمْ مَرْضَ ى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَا ءَ أَحَدٌ مِنْ كُمْ مِنَ ا لْغَ ا ئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ ا ل نِسَا ء فَلَمْ تَجِدُوا مَا ء ً فَتَيَمَّ مُوا صَ عِيدا ً طَ يِّبا ً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْ هُ ۚ مَا يُر ِي دُ ا للَّ هُ لِيَجْ عَلَ عَلَيْكُمْ مِن ْ حَرَ جٍ وَلَكِن ْ يُر ِي دُ لِيُطَ هِّرَ كُمْ وَلِيُتِمّ َ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
Wa A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum Wa Mīth āq ahu A l-Ladh ī Wa A th aq akum Bihi~ 'Idh Q ultum Sami`nā Wa 'Aţ a`nā ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ 'Inn a A ll āha `Alī mun Bidh ā ti A ş -Ş udū r i
005-007 และจงรำลึกถึงความกรุณาเมตตาของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเจ้า และสัญญาของพระองค์ที่ได้ทรงกระทำมันไว้แก่พวกเจ้า ขณะที่พวกเจ้ากล่าวว่า พวกเราได้ยินแล้ว และพวกเราเชื่อฟังแล้ว และพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรอบรู้ถึงสิ่งที่อยู่ในทรวงอก
وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَ هُ ا لَّذِي وَا قَ كُمْ بِهِ إِذْ قُ لْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَ عْنَا ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ عَلِي مٌ بِذَا تِ ا ل صُّ دُور ِ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Kūnū Q awwāmī na Lill ā h Sh uhadā 'a Bil-Q isţ i ۖ Wa Lā Yaj r imann akum Sh ana'ā nu Q aw min `Alá 'Allā Ta`dilū ۚ A q ra bu Lilttaq ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ 'Inn a A ll āha Kh ī r un Bimā Ta`malū na
005-008 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยดีเพื่ออัลลอฮ์ เป็นพยานด้วยความเที่ยงธรรมและจงอย่าให้การเกลียดชังพวกหนึ่งพวกใด ทำให้พวกเจ้าไม่ยุติธรรม จงยุติธรรมเถิด มันเป็นสิ่งที่ใกล้กับความยำเกรงยิ่งกว่า และพึงยำเกรง อัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงรอบรู้อย่างละเอียดในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกัน
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا كُونُوا قَ وَّامِي نَ لِلَّهِ شُهَدَا ءَ بِا لْقِ سْطِ ۖ وَلاَ يَجْ ر ِمَنَّ كُمْ شَنَآنُ قَ وْ مٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُوا ۚ ا ا هُوَ أَقْ رَ بُ لِلتَّقْ وَى ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ خَ بِي رٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
Wa`ada A ll āhu A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti ۙ Lahum Magh ra tun Wa 'Aj ru n `Ažī mun
005-009 และอัลลอฮ์ได้ทรงสัญญาแก่บรรดาผู้ที่ศรัทธา และประกอบสิ่งที่ดีงามทั้งหลายว่าสำหรับพวกเขานั้นคือ การอภัยโทษ และรางวัลอันยิ่งใหญ่
وَعَدَ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ ۙ لَهُمْ مَغْ فِرَ ةٌ وَأَجْ رٌ عَظِ يمٌ
Wa A l-Ladh ī na Kafarū Wa Kadh dh abū Bi'āyātinā 'Ūlā 'ika 'Aş ĥā bu A l-Jaĥī mi
005-010 และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และปฏิเสธบรรดาโองการของเรานั้น ชนเหล่านี้แหละคือชาวนรก
وَالَّذِي نَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا لْجَحِيمِ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum 'Idh Hamm a Q aw mun 'An Yab suţ ū 'Ilaykum 'Aydiyahum Fakaffa 'Aydiyahum `An kum ۖ Wa A q ū A ll aha ۚ Wa `Alá A ll āhi Falyatawakkali A l-Mu'uminū na
005-011 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงรำลึกถึงความกรุณาของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเจ้า ขณะที่พกวหนึ่งปลงใจที่จะยื่นมือของพวกเขามาทำร้ายพวกเจ้าแล้วพระองค์ก็ทรงยับยั้งและหันเหมือนพวกเขาออกจากพวกเจ้าเสีย และพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด และแต่อัลลอฮ์เท่านั้น ผู้ศรัทธาทั้งหลายจงมอบหมาย
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا ا ذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمّ َ قَ وْ مٌ أَن ْ يَبْ سُطُ و ا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْ كُمْ ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ ۚ وَعَلَى ا للَّ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُؤْمِنُونَ
Wa Laq ad 'Akh dh a A ll āhu Mīth ā q a Banī 'Isrā 'ī la Wa Ba`ath nā Minhumu A th nay `Ash ara Naq ībāan ۖ Wa Q ā la A ll āhu 'Inn ī Ma`akum ۖ La'in 'Aq am tumu A ş -Ş alāata Wa 'Ātaytumu A z-Zakāata Wa 'Āman tum Biru sulī Wa `Azzartumūhum Wa 'Aq ra đtumu A ll āha Q arđāan Ĥasanāan La'ukaffira nn a `An kum Sayyi'ātikum Wa La'ud kh nn akum Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru ۚ Faman Kafara Ba`da Dh ālika Min kum Faq ad Đ alla Sawā 'a A s-Sabī li
005-012 และแท้จริงอัลลอฮฺได้ทรงเอาสัญญาแก่วงศ์วานอิสรออีล และเราได้แต่งตั้งผู้ดูแลจากหมู่พวกเขาขึ้นสิบสองคน และอัลลอฮฺได้ทรงกล่าวว่า แท้จริงข้านั้นร่วมอยู่ด้วยกับพวกเจ้า ถ้าหากพวกเจ้าดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และชำระซะกาต และศรัทธาต่อบรรดาร่อซูลของข้า และสนับสนุนพวกเขา และให้อัลลอฮฺยืมหนี้ที่ดี แล้วแน่นอนข้าจะลบล้างให้พ้นจากพวกเจ้า ซึ่งความชั่วทั้งหลายของพวกเจ้า และแน่นอนข้าจะให้พวกเจ้าเข้าบรรดาสวนสวรรค์ ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลอยู่เบื้องล่างของสวนสวรรค์เหล่านั้น แล้วผู้ใดในหมู่พวกเจ้าปฏิเสธ หลังจากนั้นแล้ว แน่นอนเขาก็หลงทางอันเที่ยงตรง
وَلَقَ د ْ أَخَ ذَ ا للَّ هُ مِيثَا قَ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَبَعَثْنَا مِنْ هُمُ ا رَ نَقِ يبا ً ۖ وَقَ ا لَ ا للَّ هُ إِنِّ ي مَعَكُمْ ۖ لَئِن ْ أَقَ مْتُمُ ا ل صَّ لاَةَ وَآتَيْتُمُ ا ل زَّكَا ةَ وَآمَنْ تُمْ بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْ رَ ضْ تُمُ ا للَّ هَ قَ رْض اً حَسَنا ً لَأُكَفِّرَ نّ َ عَنْ كُمْ سَيِّئَ اتِكُمْ وَلَأُد ْخِ لَنَّ كُمْ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ ۚ فَمَن ْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنْ كُمْ فَقَ د ْ ضَ لَّ سَوَا ءَ ا ل سَّبِيلِ
Fabimā Naq m Mīth āq ahum La`ann āhum Wa Ja`alnā Q ulūbahum Q āsiyatan ۖ Yuĥarr ifū na A l-Kalima `An Mawāđi`ihi ۙ Wa Nasū Ĥažžāan Mimm ā Dh ukkirū Bihi ۚ Wa Lā Tazā lu Taţ ţ ali`u `Alá Kh ā 'inatin Minhum 'Illā Q alīlāan Minhum ۖ Fā`fu `Anhum Wa A ş faĥ ۚ 'Inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Muĥsinī na
005-013 แต่เนื่องจากการที่พวกเขาทำลายสัญญาของพวกเขา เราจึงได้ให้พวกเขาห่างไกลจากความกรุณาเมตตาของเราและให้หัวใจของพวกเขาแข็งกระด้าง พวกเขากระทำการบิดเบือน บรรดาถ้อยคำให้เฉออกจากตำแหน่งของมัน และลืมส่วนหนึ่งจากสิ่งที่พวกเขาถูกเตือนไว้ และเจ้า ก็ยังคงมองเห็นอยู่ในการคดโกงจากพวกเขานอกจากเพียงเล็กน้อยในหมู่พวกเขาเท่านั้น จงอภัยให้แก่พวกเขาเถิด และเมินหน้าเสีย แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงชอบผู้ทำดีทั้งหลาย
فَبِمَا نَقْ ضِ هِمْ مِيثَاقَ هُمْ لَعَنَّ اهُمْ وَجَعَلْنَا قُ لُوبَهُمْ قَ اسِيَة ً ۖ يُحَرِّفُو نَ ا لْكَلِمَ عَن ْ مَوَاضِ عِهِ ۙ وَنَسُوا حَظّ ا ً مِمَّ ا ذُكِّرُوا بِهِ ۚ وَلاَ تَزَا لُ تَطَّ لِعُ عَلَى خَ ا ئِنَةٍ مِنْ هُمْ إِلاَّ قَ لِيلا ً مِنْ هُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْ هُمْ وَا صْ فَحْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa Mina A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn ā Naş ārá 'Akh dh nā Mīth āq ahum Fanasū Ĥažžāan Mimm ā Dh ukkirū Bihi Fa'agh ra ynā Baynahumu A l-`Adāwata Wa A l-Bagh ā 'a 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati ۚ Wa Saw fa Yunabbi'uhumu A ll āhu Bimā Kānū Yaş na`ū na
005-014 และจากบรรดาผู้ที่กล่าวว่า พวกเราเป็นคริสต์นั้น เราได้เอาสัญญาจากพวกเขา แต่แล้วพวกเขาก็ลืมส่วนหนึ่งจากสิ่งที่พวกเขาถูกเตือนไว้ เราจึงได้ให้เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาซึ่งการเป็นศัตรูและการเกลียดชังกันจนกระทั่งวันกิยามะฮ์ และอัลลอฮ์จะทรงบอกเขาเหล่านั้นถึงสิ่งที่เขาเหล่านั้นได้กระทำมาก่อน
وَمِنَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنَّ ا نَصَ ارَ ى أَخَ ذْنَا مِيثَاقَ هُمْ فَنَسُوا حَظّ ا ً مِمَّ ا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْ رَ يْنَا بَيْنَهُمُ ا لْعَدَاوَةَ وَا لْبَغْ ضَ ا ءَ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ ۚ وَسَوْ فَ يُنَبِّئُهُمُ ا للَّ هُ بِمَا كَانُوا يَصْ نَعُونَ
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Q ad Jā 'akum Ra sūlunā Yubayyinu Lakum Kath īr āan Mimm ā Kun tum Tukh ū na Mina A l-Kitā bi Wa Ya`fū `An Kath ī r n ۚ Q ad Jā 'akum Mina A ll āhi Nū ru n Wa Kitā bun Mubī nun
005-015 บรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ทั้งหลาย ! แท้จริงร่อซูลของเรา ได้มายังพวกเจ้าแล้ว โดยที่เขาจะแจกแจงแก่พวกเจ้า ซึ่งมากมายจากสิ่งที่พวกเจ้าปกปิดไว้จากคัมภีร์ และเขาจะระงับไว้มากมาย แท้จริงแสงสว่างจากอัลลอฮ์ และคัมภีร์อันชัดแจ้งนั้นได้มายังพวกเจ้าแล้ว
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ قَ د ْ جَا ءَكُمْ رَ سُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِير ا ً مِمَّ ا كُنْ تُمْ تُخْ فُو نَ مِنَ ا لْكِتَا بِ وَيَعْفُو عَن ْ كَثِي ر ٍ ۚ قَ د ْ جَا ءَكُمْ مِنَ ا للَّ هِ نُو رٌ وَكِتَا بٌ مُبِينٌ
Yahdī Bihi A ll ā hu Mani A R iđwānahu Subula A s-Salā mi Wa Yukh r ijuhum Mina A ž-Ž ulumā ti 'Ilá A n -Nū r i Bi'idh nihi Wa Yahdīhim 'Ilá Ş ir āţ in Mustaq ī min
005-016 ด้วยคัมภีร์นั้นแหละ อัลลอฮ์จะทรงแนะนำผู้ที่ปฏิบัติตามความพึงพระทัยของพระองค์ ซึ่งบรรดาทางแห่งความปลอดภัย และจะทรงให้พวกเขาออกจากความมืดไปสู่แสงสว่างด้วยอนุมัติของอัลลอฮ์ และจะทรงแนะนำพวกเขาสู่ทางอันเที่ยงตรง
يَهْدِي بِهِ ا للَّ هُ مَنِ ا ر ِضْ وَانَهُ سُبُلَ ا ل سَّلاَمِ وَيُخْ ر ِجُهُمْ مِنَ ا ل ظُّ لُمَا تِ إِلَى ا ل نّ ُو ر ِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Laq ad Kafara A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha Huwa A l-Masī ĥu A b nu Maryama ۚ Q ul Faman Yam liku Mina A ll āhi Sh ay'ā an 'In 'Ar ā da 'An Yuhlika A l-Masī ĥa A b na Maryama Wa 'Umm ahu Wa Man Fī A l-'Arđi Jamī`āan ۗ Wa Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۚ Ykh q u Mā Yash ā 'u Wa ۚ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-017 แน่นอนได้ปฏิเสธศรัทธาแล้วบรรดาผู้ที่กล่าวว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นคืออัลมะซีห์ บุตรของมัรยัม จงกล่าวเถิด(มุฮัมมัด) ก็ใครเล่าที่จะมีอำนาจครอบครองสิ่งของ จากอัลลอฮ์ได้ หากพระองค์ทรงประสงค์ที่จะทำลายอัล-มะซีห์ บุตรของมัรยัม และมารดาของเขา และผู้ที่อยู่ในแผ่นดินทั้งหมด และอำนาจแห่งบรรดาชั้นฟ้า และแผ่นดินและสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสองนั้นเป็นสิทธิของอัลลอฮ์เท่านั้น และอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
لَقَ د ْ كَفَرَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ هُوَ ا لْمَسِي حُ ا بْ نُ مَرْيَمَ ۚ قُ لْ فَمَن ْ يَمْلِكُ مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئا ً إِن ْ أَرَ ا دَ أَن ْ يُهْلِكَ ا لْمَسِي حَ ا بْ نَ مَرْيَمَ وَأُمَّ هُ وَمَن ْ فِي ا لأَرْضِ جَمِيعا ً ۗ وَلِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۚ يخْ لُقُ مَا يَشَا ءُ ۚ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Wa Q ālati A l-Yahū du Wa A n -Naş ārá Naĥnu 'Ab nā 'u A ll āhi Wa 'Aĥibbā 'uuhu ۚ Q ul Falima Yu`adh dh ibukum Bidh unūbikum ۖ Bal 'An tum Bash aru n Mimm an Kh q a ۚ Yagh r u Liman Yash ā 'u Wa Yu`adh dh ibu Man Yash ā 'u ۚ Wa Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ Wa 'Ilay hi A l-Maş ī r u
005-018 และบรรดาชาวยิว และชาวคริสต์ได้กล่าวว่า พวกเราคือบุตรของอัลลอฮ์ และเป็นที่รักใคร่ของพระองค์ จงกล่าวเถิด (มุฮัดมัด) แล้วไฉนเล่าพระองค์จึงทรงลงโทษพวกท่าน เนื่องด้วยความผิดทั้งหลายของพวกท่าน มิใช่เช่นนั้นดอกพวกท่านเป็นสามัญชนในหมู่ผู้ที่พระองคืทรงบังเกิดมาต่างหาก ซึ่งพระองค์จะทรงอภัยโทษแก่ผู้ที่พระงอค์ทรงประสงค์ และอำนาจแห่งบรรดาชั้นฟ้า และแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสองนั้น เป็นสิทธิของอัลลอฮ์เท่านั้น และยังพระองค์นั้นคือการกลับไป
وَقَ الَتِ ا لْيَهُو دُ وَا ل نَّ صَ ارَ ى نَحْنُ أَبْ نَا ءُ ا للَّ هِ وَأَحِبَّا ؤُهُ ۚ قُ لْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْ تُمْ بَشَرٌ مِمَّ ن ْ خَ لَقَ ۚ يَغْ فِر ُ لِمَن ْ يَشَا ءُ وَيُعَذِّبُ مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْ هِ ا لْمَصِ يرُ
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Q ad Jā 'akum Ra sūlunā Yubayyinu Lakum `Alá Fatra tin Mina A r-Ru suli 'An Taq ūlū Mā Jā 'anā Min Bash ī r n Wa Lā Nadh ī r n ۖ Faq ad Jā 'akum Bash ī r un Wa Nadh ī r un Wa ۗ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-019 บรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ทั้งหลาย ! แท้จริงร่อซูล ของเราได้มายังพวกเจ้าแล้ว โดยที่เขาจะได้ชี้แจงแก่พวกเจ้า ตามวาระสมัยที่ได้ว่างเว้นบรรดาร่อซูลมา ทั้งนี้เนื่องจากการที่พวกเจ้าจะกล่าวว่า มิได้มีผู้แจ้งข่าวดีคนใด และผู้ตักเตือนคนใดมายังพวกเรา แท้จริงได้มีผู้แจ้งข่าวดีและผู้ตักเตือนมายังพวกเจ้าแล้ว และอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ قَ د ْ جَا ءَكُمْ رَ سُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَ ةٍ مِنَ ا ل رُّسُلِ أَن ْ تَقُ ولُوا مَا جَا ءَنَا مِن ْ بَشِي ر ٍ وَلاَ نَذِي ر ٍ ۖ فَقَ د ْ جَا ءَكُمْ بَشِي رٌ وَنَذِي رٌ ۗ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Wa 'Idh Q ā la Mūsá Liq awmihi Yā Q aw mi A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum 'Idh Ja`ala Fīkum 'An biyā 'a Wa Ja`alakum Mulūkāan Wa 'Ātākum Mā Lam Yu'uti 'Aĥadāan Mina A l-`Ālamī na
005-020 และจงรำลึกถึงขณะที่มูซาได้กล่าวแก่ประชาชาติของเขาว่า โอ้ประชาชาติของฉัน ! พึงรำลึกถึงความกรุณาเมตตาของอัลลอฮ์ที่มีแด่พวกท่านเถิด เพราะว่าพระองค์ได้ทรงให้มีบรรดานะบีขึ้นในหมู่พวกท่าน และได้ทรงให้พวกท่านเป็นกษัตริย์ และได้ทรงประทานแก่พวกท่าน สิ่งที่มิได้ทรงประทานให้แก่ผู้ใดในหมู่ประชาชาติทั้งหลาย
وَإِذْ قَ ا لَ مُوسَى لِقَ وْمِهِ يَا قَ وْ مِ ا ذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْ بِيَا ءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكا ً وَآتَاكُمْ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَدا ً مِنَ ا لْعَالَمِينَ
Yā Q aw mi A d kh A l-'Arđa A l-Muq addasata A llatī Kataba A ll āhu Lakum Wa Lā Tartaddū `Alá 'Ad bār ikum Fatan q alibū Kh r ī na
005-021 โอ้ประชาชาติของฉัน ! จงเข้าไปในแผ่นดินอันบริสุทธิ์ ที่อัลลอฮ์ได้ทรงกำหนดให้แก่พวกท่านเถิด และจงอย่าหันหลังของพวกท่านกลับ เพราะจะทำให้พวกท่านกลับกลายเป็นผู้ขาดทุน
يَا قَ وْ مِ ا د ْخُ لُوا ا لأَرْضَ ا لْمُقَ دَّسَةَ ا لَّتِي كَتَبَ ا للَّ هُ لَكُمْ وَلاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَد ْبَار ِكُمْ فَتَنْ قَ لِبُوا خَ اسِر ِينَ
Q ālū Yā Mūsá 'Inn a Fīhā Q awmāan Jabbār ī na Wa 'Inn ā Lan Nad kh kh ru jū Minhā Fa'in Yakh ru jū Minhā Fa'inn ā Dākh ū na
005-022 พวกเขากล่าวว่า โอ้มูซา แท้จริงในแผ่นดินอันบริสุทธิ์นั้นมีพวกที่เหี้ยมโหด และพวกเราจะไม่เข้าไปในแผ่นดินนั้นเป็นอันขาด จนกว่าพวกเขาจะออกไปจากที่นั้น แต่ถ้าพวกเขาออกไปจากที่นั้นแล้ว พวกเราจึงจะเป็นผู้เข้าไป
قَ الُوا يَا مُوسَى إِنّ َ فِيهَا قَ وْما ً جَبَّار ِي نَ وَإِنَّ ا لَن ْ نَد ْخُ لَهَا حَتَّى يَخْ رُجُوا مِنْ هَا فَإِن ْ يَخْ رُجُوا مِنْ هَا فَإِنَّ ا دَاخِ لُونَ
Q ā la Ra julā ni Mina A l-Ladh ī na Yakh ū na 'An`ama A ll āhu `Alayhimā A d kh A l-Bā ba Fa'idh ā Dakh ū hu Fa'inn akum Gh ū na ۚ Wa `Alá A ll āhi Fatawakkalū 'In Kun tum Mu'uminī na
005-023 มีชายสองคนในหมู่ผู้ยำเกรงที่อัลลอฮ์ได้ทรงกรุณาเมตตาแก่เขามทั้งสองได้กล่าวว่าพวกท่านจงเข้าประตูนั้น ไปเผชิญหน้ากับพวกเขาเถิดครั้นเมื่อพวกท่านเข้าประตูนั้นไปแล้ว แน่นอนพวกท่านจะเป็นผู้ชนะ และแด่อัลลอฮ์นั้นพวกเจ้าจงมอบหมายเถิด หากพวกท่านเป็นผู้ศรัทธา
قَ ا لَ رَ جُلاَنِ مِنَ ا لَّذِي نَ يَخَ افُو نَ أَنْ عَمَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمَا ا د ْخُ لُوا عَلَيْهِمُ ا لْبَا بَ فَإِذَا دَخَ لْتُمُو هُ فَإِنَّ كُمْ غَ الِبُو نَ ۚ وَعَلَى ا للَّ هِ فَتَوَكَّلُو ا إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Q ālū Yā Mūsá 'Inn ā Lan Nad kh ā 'Abadāan Mā Dāmū Fīhā ۖ Fādh /hab 'An ta Wa Ra bbuka Faq ātilā 'Inn ā Hāhunā Q ā`idū na
005-024 พวกเขากล่าวว่า โอ้มูซา ! แท้จริงพวกเราจะไม่เข้าไปที่นั้นโดยเด็ดขาด ตราบใดที่พวกเขา ยังคงอยู่ที่นั้น ดังนั้นท่านและพระเจ้าของท่านจงไปเถิด แล้วจงต่อสู้ พวกเราจะนั่งอยู่ที่นี่
قَ الُوا يَا مُوسَى إِنَّ ا لَن ْ نَد ْخُ لَهَا أَبَدا ً مَا دَامُوا فِيهَا ۖ فَاذْهَب ْ أَنْ تَ وَرَ بُّكَ فَقَ اتِلاَ إِنَّ ا هَاهُنَا قَ اعِدُونَ
Q ā la Ra bbi 'Inn ī Lā 'Am liku 'Illā Nafsī Wa 'Akh ۖ Fāfru q y na A l-Q aw mi A l-Fāsiq ī na
005-025 เขา กล่าวว่า โอ้พระเจ้าแห่งข้าพระองค์แท้จริงข้าพระองค์ไม่มีอำนาจ นอกจากตัวของข้าพระองค์เองและพี่ชายของข้าพระองค์ เท่านั้น ดังนั้นโปรดได้แยกระหว่างเรา กับประชาชาติผู้ละเมิดด้วยเถิด
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي لاَ أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِي وَأَخِ ي ۖ فَافْرُق ْ بَيْنَنَا وَبَيْ نَ ا لْقَ وْ مِ ا لْفَاسِقِ ينَ
Q ā la Fa'inn ahā Muĥarra matun `Alayhim ۛ 'Arba`ī na Sanatan ۛ Yatīhū na Fī A l-'Arđi ۚ Falā Ta'sa `Alá A l-Q aw mi A l-Fāsiq ī na
005-026 พระองค์ตรัสว่า แท้จริงแผ่นดินนั้น เป็นที่ต้องห้ามแก่พวกเขา สี่สิบปี ซึ่งพวกเขาจะระเหเร่ร่อนไปในผืนแผ่นดิน ดังนั้นเจ้าจงอย่าเสียใจให้แก่ประชาชาติผู้ละเมิดเหล่านั้นเลย
قَ ا لَ فَإِنَّ هَا مُحَرَّ مَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِي نَ سَنَة ً ۛ يَتِيهُو نَ فِي ا لأَرْضِ ۚ فَلاَ تَأْسَ عَلَى ا لْقَ وْ مِ ا لْفَاسِقِ ينَ
Wa A tlu `Alayhim Naba'a A b nay 'Ādama Bil-Ĥaq q i 'Idh Q arra bā Q urbānāan Fatuq ubbila Min 'Aĥadihimā Wa Lam Yutaq abbal Mina A l-'Ākh r i Q ā la La'aq nn aka ۖ Q ā la 'Inn amā Yataq abbalu A ll āhu Mina A l-Muttaq ī na
005-027 และเจ้าจงอ่านให้พวกเขา ฟัง ซึ่งข่าวคราวเกี่ยวกับบุตรชายสองคน ของอาดัมตามความเป็นจริง ขณะที่ทั้งสองได้กระทำการพลีซึ่งสิ่งพลี อยู่นั้น แล้วสิ่งพลีนั้นก็ถูกรับจากคนหนึ่งในสองคน และมันมิไสด้ถูกรับจากอีกคนหนึ่ง เขา จึงได้กล่าวว่า แน่นอนข้าจะฆ่าเจ้า ให้ได้เขา กล่าวว่า แท้จริงอัลลอฮ์จะทรงรับจากหมู่ผู้มีความยำเกรงเท่านั้น
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ا بْ نَيْ آدَمَ بِا لْحَقِّ إِذْ قَ رَّ بَا قُ رْبَانا ً فَتُقُ بِّلَ مِن ْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَ بَّلْ مِنَ ا لآخَ ر ِ قَ ا لَ لَأَقْ تُلَنَّ كَ ۖ قَ ا لَ إِنَّ مَا يَتَقَ بَّلُ ا للَّ هُ مِنَ ا لْمُتَّقِ ينَ
La'in Basaţ y ya Yadaka Litaq ā 'Anā Bibāsiţ in Yadiya 'Ilay ka Li'q ۖ 'Inn ī 'Akh ā fu A ll āha Ra bba A l-`Ālamī na
005-028 หากท่าน ยื่นมือของท่านมายังฉัน เพื่อจะฆ่าฉัน ฉันก็จะไม่ยื่นมือของฉันไปยังท่าน เพื่อจะฆ่าท่าน แท้จริงฉันกลัวอัลลอฮ์ผู้เป็นพระเจ้าแห่งสากลโลก
لَئِن ْ بَسَط تَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْ تُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِط ٍ يَدِيَ إِلَيْ كَ لِأقْ تُلَكَ ۖ إِنِّ ي أَخَ ا فُ ا للَّ هَ رَ بَّ ا لْعَالَمِينَ
'Inn ī 'Ur ī du 'An Tabū 'a Bi'ith mī Wa 'Ith mika Fatakū na Min 'Aş ĥā bi A n -Nā r i ۚ Wa Dh alika Jazā 'u A ž-Ž ālimī na
005-029 แท้จริงฉันต้องการที่จะให้ท่านนำบาปของฉันและบาปของท่านกลับไป แล้วท่านก็จะกลายเป็นคนหนึ่งในหมู่ชาวนรก และนั่นแหละคือการตอบแทนแก่บรรดาผู้อธรรม
إِنِّ ي أُر ِي دُ أَن ْ تَبُو ءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُو نَ مِن ْ أَصْ حَا بِ ا ل نّ َا ر ِ ۚ وَذَلِكَ جَزَا ءُ ا ل ظَّ الِمِينَ
Faţ awwa`at Lahu Nafsuhu Q atla 'Akh ī hi Faq atalahu Fa'aş baĥa Mina A l-Kh r ī na
005-030 แล้วจิตใจของเขา ก็คล้อยตามเขาในการที่จะฆ่าน้องชายของเขา แล้วเขาก็ฆ่าน้องชายของเขา ดังนั้นเขาจึงได้กลายเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ขาดทุน
فَطَ وَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَ تْلَ أَخِ ي هِ فَقَ تَلَهُ فَأَصْ بَحَ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Faba`ath a A ll āhu Gh rā bāan Yab ĥath u Fī A l-'Arđi Liyur iyahu Kay fa Yuwār ī Saw'ata 'Akh ī hi ۚ Q ā la Yā Waylatā 'A`ajaztu 'An 'Akū na Mith la Hādh ā A l-Gh r ā bi Fa'uwār iya Saw'ata 'Akh ۖ Fa'aş baĥa Mina A n -Nādimī na
005-031 แล้วอัลลอฮ์ก็ได้ส่งกาตัวหนึ่งมาคุ้ยหาในดิน เพื่อที่จะให้เขาเห็นว่าเขาจะกลบศพน้องชายของเขาอย่างไรเขากล่าวว่า โอ้ความพินาศของฉัน ฉันไม่สามารถที่จะเป็นเช่นกาตัวนี้แล้วกลบศพน้องชายของฉันเชียวหรือนี่? แล้วเขาก็กลายเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ตรอมใจ
فَبَعَثَ ا للَّ هُ غُ رَ ابا ً يَبْ حَثُ فِي ا لأَرْضِ لِيُر ِيَهُ كَيْ فَ يُوَار ِي سَوْ أَةَ أَخِ ي هِ ۚ قَ ا لَ يَاوَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَن ْ أَكُو نَ مِثْلَ هَذَا ا لْغُ رَ ا بِ فَأُ وَار ِيَ سَوْ أَةَ أَخِ ي فَأَصْ بَحَ ۖ مِنَ ا ل نَّ ادِمِينَ
Min 'Aj li Dh ālika Katab nā `Alá Banī 'Isrā 'ī la 'Ann ahu Man Q atala Nafsāan Bigh y r i Nafsin 'Aw Fasā din Fī A l-'Arđi Faka'ann amā Q atala A n -Nā sa Jamī`āan Wa Man 'Aĥyāhā Faka'ann amā 'Aĥyā A n -Nā sa Jamī`āan ۚ Wa Laq ad Jā 'at/hum Ru sulunā Bil-Bayyinā ti Th umm a 'Inn a Kath īr āan Minhum Ba`da Dh ālika Fī A l-'Arđi Lamusr ifū na
005-032 เนื่องจากเหตุนั้นแหละ เราจึงได้บัญญัติแก่วงศ์วาน อิสรออีลว่า แท้จริงผู้ใดฆ่าชีวิตหนึ่งโดยมิใช่เป็นการชดเชยอีกชีวิตหนึ่ง หรือมิใช่เนื่องจากกการบ่อนทำลายในแผ่นดินแล้วก็ประหนึ่ง่าเขาได้ฆ่ามนุษย์ทั้งมวล และแท้จริงนั้นบรรดาร่อซูลของเราได้นำหลักฐานต่าง ๆ อันชัดแจ้งมายังพวกเขาแล้ว แล้วได้มีจำนวนมากมายในหมู่พวกเขาเป็นผู้ฟุ่มเฟือยในแผ่นดิน
مِن ْ أَجْ لِ ذَلِكَ كَتَبْ نَا عَلَى بَنِي إِسْرَا ئِي لَ أَنَّ هُ مَن ْ قَ تَلَ نَفْسا ً بِغَ يْ ر ِ نَفْسٍ أَوْ فَسَا دٍ فِي ا لأَرْضِ فَكَأَنَّ مَا قَ تَلَ ا ل نّ َا سَ جَمِيعا ً وَمَن ْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّ مَا أَحْيَا ا ل نّ َا سَ جَمِيعا ً ۚ وَلَقَ د ْ جَا ءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِا لْبَيِّنَا تِ ثُمّ َ إِنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ بَعْدَ ذَلِكَ فِي ا لأَرْضِ لَمُسْر ِفُونَ
'Inn amā Jazā 'u A l-Ladh ī na Yuĥār ibū na A ll āha Wa Ra sūlahu Wa Yas`aw na Fī A l-'Arđi Fasādāan 'An Yuq attalū 'Aw Yuş allabū 'Aw Tuq aţ ţ a`a 'Aydīhim Wa 'Arjuluhum Min Kh ā fin 'Aw Yun faw Mina A l-'Arđi ۚ Dh ālika Lahum Kh n Fī A d-Dun yā ۖ Wa Lahum Fī A l-'Ākh ra ti `Adh ā bun `Ažī mun
005-033 แท้จริงการตอบแทนแก่บรรดาผู้ที่ทำสงครามต่ออัลลอฮ์ และร่อซูลของพระองค์ และพยายามบ่อนทำลายในแผ่นดิน นั้นก็คือการที่พวกเขาจะถูกฆ่า หรือถูกตรึงบนไม่กางเขน หรือมือของพวกเขาและเท้าของพวกเขาจะถูกตัดสลับข้าง หรือถูกเนรเทศออกไปจากแผ่นดิน นั้นก็คือพวกเขาจะได้รับความอัปยศในโลกนี้ และจะได้รับการลงโทษอันใหญ่หลวงในปรโลก
إِنَّ مَا جَزَا ءُ ا لَّذِي نَ يُحَار ِبُو نَ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ وَيَسْعَوْ نَ فِي ا لأَرْضِ فَسَاداً أَن ْ يُقَ تَّلُو ا أَوْ يُصَ لَّبُو ا أَوْ تُقَ طَّ عَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِن ْ خِ لاَفٍ أَوْ يُن فَوْا مِنَ ا لأَرْضِ ۚ ذَلِكَ لَهُمْ خِ زْيٌ فِي ا ل دُّن يَا ۖ وَلَهُمْ فِي ا لآخِ رَ ةِ عَذَا بٌ عَظِ يمٌ
'Illā A l-Ladh ī na Tābū Min Q ab li 'An Taq m ۖ Fā`lamū 'Ann a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-034 นอกจากบรรดาผู้ที่สำนึกผิดกลับเนื้อกลับตัว ก่อนจากที่พวกเจ้าจะสามารถลงโทษพวกเขา พึงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเอ็นดูเมตตา
إِلاَّ ا لَّذِي نَ تَابُوا مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ تَقْ دِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُو ا أَنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū A q ū A ll aha Wa A b tagh ū 'Ilay hi A l-Wasīlata Wa Jāhidū Fī Sabīlihi La`allakum Tufliĥū na
005-035 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! พึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด และจงแสวงหาสื่อ ไปสู่พระองค์ และจงต่อสู้และเสียสละในทางของอัลลอฮ์เถิด เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا ا قُ وا ا للَّ هَ وَا بْ تَغُ و ا إِلَيْ هِ ا لْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Law 'Ann a Lahum Mā Fī A l-'Arđi Jamī`āan Wa Mith lahu Ma`ahu Liyaftadū Bihi Min `Adh ā bi Yaw mi A l-Q iyāmati Mā Tuq ubbila Minhum ۖ Wa Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
005-036 แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น หากพวกเขามีสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินทั้งหมด และมีเยี่ยงนั้นอีกรวมกัน เพื่อจะใช้มันไถ่ตัวให้พ้นจากการลงโทษในวันกิยามะฮ์แล้ว มันก็จะไม่ถูกรับจากพวกเขา และสำหรับพวกเขานั้นคือการลงโทษอันเจ็บแสบ
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لَوْ أَنّ َ لَهُمْ مَا فِي ا لأَرْضِ جَمِيعا ً وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِن ْ عَذَا بِ يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ مَا تُقُ بِّلَ مِنْ هُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Yur īdū na 'An Yakh ru jū Mina A n -Nā r i Wa Mā Hum Bikh r ijī na Minhā ۖ Wa Lahum `Adh ā bun Muq ī mun
005-037 เขาเหล่านั้นปรารถนาที่จะออกจากไฟนรก แต่พวกเขาก็หาได้ออกจากมันไปได้ไม่ และสำหรับพวกเขานั้นคือการลงโทษที่คงอยู่ตลอดไป
يُر ِيدُو نَ أَن ْ يَخْ رُجُوا مِنَ ا ل نّ َا ر ِ وَمَا هُمْ بِخَ ار ِجِي نَ مِنْ هَا ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ مُقِ يمٌ
Wa A s-Sār iq u Wa A s-Sār iq atu Fāq ţ a`ū 'Aydiyahumā Jazā 'an Bimā Kasabā Nakālāan Mina A ll āhi Wa ۗ A ll āhu `Azī zun Ĥakī mun
005-038 และขโมยชายและขโมยหญิงนั้นจงตัดมือของเขา ทั้งสองคน ทั้งนี้เพื่อเป็นการตอบแทนในสิ่งที่ทั้งสองนั้นได้แสวงหาไว้ (และ) เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างการลงโทษ จากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพ ทรงปรีชาญาณ
وَالسَّار ِقُ وَا ل سَّار ِقَ ةُ فَاقْ طَ عُو ا أَيْدِيَهُمَا جَزَا ء ً بِمَا كَسَبَا نَكَالا ً مِنَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ عَزِي زٌ حَكِيمٌ
Faman Tā ba Min Ba`di Ž ulmihi Wa 'Aş laĥa Fa'inn a A ll āha Yatū bu `Alay hi ۗ 'Inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-039 แล้วผู้ใดสำนึกผิดกลับเนื้อกลับตัวหลังจากการอธรรมของเขา และแก้ไขปรับปรุงแล้ว แท้จริงอัลลอฮฺจะทรงอภัยโทษให้แก่พวกเขา แท้จริงอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเอ็นดูเมตตาเสมอ
فَمَن ْ تَا بَ مِن ْ بَعْدِ ظُ لْمِهِ وَأَصْ لَحَ فَإِنّ َ ا للَّ هَ يَتُو بُ عَلَيْ هِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
'Alam Ta`lam 'Ann a A ll āha Lahu Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Yu`adh dh ibu Man Yash ā 'u Wa Yagh r u Liman Yash ā 'u Wa ۗ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-040 เจ้ามิได้รู้ดอกหรือว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงมีอำนาจในบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดิน โดยที่พระองค์จะทรงลงโทษใครก็ได้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงอภัยโทษแก่ใครก็ได้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮ์นั้น ทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنّ َ ا للَّ هَ لَهُ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن ْ يَشَا ءُ وَيَغْ فِر ُ لِمَن ْ يَشَا ءُ ۗ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Yā 'Ayyuhā A r-Ra sū lu Lā Yaĥzun ka A l-Ladh ī na Yusār i`ū na Fī A l-Kufr i Mina A l-Ladh ī na Q ālū 'Āmann ā Bi'afwāhihim Wa Lam Tu'umin Q ulūbuhum ۛ Wa Mina A l-Ladh ī na Hādū ۛ Samm ā`ū na Lilkadh ibi Samm ā`ū na Liq aw min 'Ākh r ī na Lam Ya'tū ka ۖ Yuĥarr ifū na A l-Kalima Min Ba`di Mawāđi`ihi ۖ Yaq ūlū na 'In 'Ūtītum Hādh ā Fakh dh ū hu Wa 'In Lam Tu'utaw hu Fāĥdh arū ۚ Wa Man Yur idi A ll ā hu Fitnatahu Falan Tam lika Lahu Mina A ll āhi Sh ay'ā an ۚ 'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na Lam Yur idi A ll ā hu 'An Yuţ ahhir a Q ulūbahum ۚ Lahum Fī A d-Dun yā Kh n ۖ Wa Lahum Fī A l-'Ākh ra ti `Adh ā bun `Ažī mun
005-041 รอซูลเอ๋ย ! จงอย่าให้เป็นที่เสียใจแก่เจ้าซึ่งบรรดาผู้ที่รีบเร่งกันในการปฏิเสธศรัทธาจากหมู่ผู้ที่กล่าวด้วยปากของพวกเขาว่า พวกเราศรัทธาแล้วโดยที่หัวใจของพวกเขามิได้ศรัทธา และจากหมู่ผู้ที่เป็นยิวด้วย โดยที่พวกเขาชอบฟังคำมุสา พวกเขาชอบฟังเพื่อพวกอื่นที่มิได้มุ่งหาเจ้า พวกเขาบิดเบือนบรรดาถ้อยคำหลังจาก (ที่มันถูกวางใน) ที่ของมัน พวกเขากล่าวว่า หากพวกท่านได้รับสิ่งนี้ก็จงเอามันไว้ และถ้าหากพวกท่านมิได้รับมันก็จงระวัง และผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์ซึ่งการทดสอบเขาแล้ว เจ้าก็ไม่มีสิทธิแต่อย่างใดจากอัลลอฮ์ที่จะช่วยเหลือเขาได้ ชนเหล่านี้แหละคือผู้ที่อัลลอฮ์มิทรงประสงค์จะให้หัวใจของพวกเขาสะอาด โดยที่พวกเขาจะได้รับความอัปยศในโลกนี้ และจะได้รับการลงโทษอันมหันต์ในปรโลก
يَا أَيُّهَا ا ل رَّ سُو لُ لاَ يَحْزُنْ كَ ا لَّذِي نَ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لْكُفْر ِ مِنَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا آمَنَّ ا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن ْ قُ لُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ ا لَّذِي نَ هَادُوا ۛ سَمَّ اعُو نَ لِلْكَذِبِ سَمَّ اعُو نَ لِقَ وْ مٍ آخَ ر ِي نَ لَمْ يَأْتُو كَ ۖ يُحَرِّفُو نَ ا لْكَلِمَ مِن ْ بَعْدِ مَوَاضِ عِهِ ۖ يَقُ ولُو نَ إِن ْ أُ وتِيتُمْ هَذَا فَخُ ذُو هُ وَإِن ْ لَمْ تُؤْتَوْ هُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَن ْ يُر ِدِ ا للَّ هُ فِتْنَتَهُ فَلَن ْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئاً ۚ أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ لَمْ يُر ِدِ ا للَّ هُ أَن ْ يُطَ هِّر َ قُ لُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي ا ل دُّنْ يَا خِ زْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي ا لآخِ رَ ةِ عَذَا بٌ عَظِ يمٌ
Samm ā`ū na Lilkadh ibi 'Akkālū na Lilssuĥti ۚ Fa'in Jā 'ū ka Fāĥkum Baynahum 'Aw 'A`r iđ `Anhum ۖ Wa 'In Tu`r iđ `Anhum Falan Yađurrū ka Sh ay'ā an ۖ Wa 'In Ĥakam ta Fāĥkum Baynahum Bil-Q isţ i ۚ 'Inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Muq ţ ī na
005-042 พวกเขาชอบฟังคำมุสา ชอบกินสิ่งต้องห้าม ถ้าหากพวกเขามาหาเจ้า ก็จงตัดสินระหว่างพวกเขา หรือไม่ก็หลีกเลี่ยงพวกเขาเสีย และถ้าหากเจ้าหลีกเลี่ยงพวกเขา พวกเขาก็จะไม่ให้โทษแก่เจ้าได้แต่อย่างใดเลย และหากเจ้าตัดสินใจ ก็จงตัดสินใจระหว่างพวกเขา ด้วยความยุติธรรม แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรักบรรดาผู้ที่ยุติธรรม
سَمَّ اعُو نَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُو نَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِن ْ جَا ءُو كَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْر ِضْ عَنْ هُمْ ۖ وَإِن ْ تُعْر ِضْ عَنْ هُمْ فَلَن ْ يَضُ رُّو كَ شَيْ ئا ً ۖ وَإِن ْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِا لْقِ سْطِ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُقْ سِطِ ينَ
Wa Kay fa Yuĥakkimūnaka Wa `In dahumu A t-Tawrā atu Fīhā Ĥukmu A ll āhi Th umm a Yatawallaw na Min Ba`di Dh ālika ۚ Wa Mā 'Ūlā 'ika Bil-Mu'uminī na
005-043 และอย่างไรเล่าที่พวกเขาจะให้เจ้าตัดสินทั้ง ๆ ที่พวกเขามี อัต-เตารอตอยู่ ซึ่งในนั้นมีข้อตัดสินของอัลลอฮ์อยู่แล้วแล้วพวกเขาก็ผินหลังให้ หลังจากนั้น ชนเหล่านี้หาใช่เป็นผู้ศรัทธาไม่
وَكَيْ فَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْ دَهُمُ ا ل تَّوْرَ ا ةُ فِيهَا حُكْمُ ا للَّ هِ ثُمّ َ يَتَوَلَّوْ نَ مِن ْ بَعْدِ ذَلِكَ ۚ وَمَا أُ وْلَا ئِكَ بِا لْمُؤْمِنِينَ
'Inn ā 'An zalnā A t-Tawrā ata Fīhā Hudan Wa Nū ru n ۚ Yaĥkumu Bihā A n -Nabīyū na A l-Ladh ī na 'Aslamū Lilladh ī na Hādū Wa A r-Ra bbānīyū na Wa A l-'Aĥbā ru Bimā A stuĥfižū Min Kitā bi A ll ā hi Wa Kānū `Alay hi Sh uhadā 'a ۚ Falā Takh sh aw A n -Nā sa Wa A kh sh awnī Wa Lā Tash tarū Bi'āyātī Th amanāan Q alīlāan ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'An zala A ll āhu Fa'ūlā 'ika Humu A l-Kāfirū na
005-044 แท้จริงเราได้ให้อัต-เตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อแนะนำและแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้อัต-เตารอตตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้แล้วในอัลลอฮ์ และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้อัต-เตารอต ตัดสิน ด้วย เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์ และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับราคาอันเล็กน้อย และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา
إِنَّ ا أَن زَلْنَا ا ل تَّوْرَ ا ةَ فِيهَا هُد ى ً وَنُو رٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا ا ل نَّ بِيُّو نَ ا لَّذِي نَ أَسْلَمُوا لِلَّذِي نَ هَادُوا وَا ل رَّ بَّانِيُّو نَ وَا لأَحْبَا رُ بِمَا ا سْتُحْفِظُ وا مِن ْ كِتَا بِ ا للَّ هِ وَكَانُوا عَلَيْ هِ شُهَدَا ءَ ۚ فَلاَ تَخْ شَوْا ا ل نّ َا سَ وَا خْ شَوْنِي وَلاَ تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنا ً قَ لِيلا ً ۚ وَمَن ْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْكَافِرُونَ
Wa Katab nā `Alayhim Fīhā 'Ann a A n -Nafsa Bin -Nafsi Wa A l-`Ay na Bil-`Ay ni Wa A l-'An fa Bil-'An fi Wa A l-'Udh una Bil-'Udh uni Wa A s-Sinn a Bis-Sinn i Wa A l-Jurū ĥa Q iş āş un ۚ Faman Taş addaq a Bihi Fahuwa Kaffāra tun Lahu ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'An zala A ll āhu Fa'ūlā 'ika Humu A ž-Ž ālimū na
005-045 และเราได้บัญญัติแก่พวกเขาไว้ในคัมภีร์นั้นว่า ชีวิตด้วยชีวิต และตาด้วยตา และจมูกด้วยจมูก และหูด้วยหู และฟันด้วยฟัน และบรรดาบาดแผลก็ให้มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน และผู้ใดให้การชดเชยนั้นเป็นทาน มันก็เป็นสิ่งลบล้างบาปของเขา และผู้ใดมิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้อธรรม
وَكَتَبْ نَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنّ َ ا ل نَّ فْسَ بِا ل نَّ فْسِ وَا لْعَيْ نَ بِا لْعَيْ نِ وَا لأَن فَ بِا لأَن فِ وَا لأُذُنَ بِا لأُذُنِ وَا ل سِّنّ َ بِا ل سِّنّ ِ وَا لْجُرُو حَ قِ صَ ا ص ٌ ۚ فَمَن ْ تَصَ دَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَ ة ٌ لَهُ ۚ وَمَن ْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Wa Q affaynā `Alá 'Āth ār ihim Bi`īsá A b ni Maryama Muş addiq āan Limā Bay na Yaday hi Mina A t-Tawrā ati ۖ Wa 'Ātaynā hu A l-'In jī la Fī hi Hudan Wa Nū ru n Wa Muş addiq āan Limā Bay na Yaday hi Mina A t-Tawrā ati Wa Hudan Wa Maw`ižatan Lilmuttaq ī na
005-046 และเราได้ให้อีซาบุตรของมัรยัมตามหลังพวกเขามา ในฐานะผู้ยืนยันสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าเขาคือ อัต-เตารอต และเราได้ให้อัล-อินญีลแก่เขา ซึ่งในนั้นมีคำแนะนำและแสงสว่าง และเป็นที่ยืนยันสิ่งที่อยู่เบื้องหน้ามัน คืออัต-เตารอต และเป็นคำแนะนำ และคำตักเตือนแก่ผู้ยำเกรงทั้งหลาย
وَقَ فَّيْنَا عَلَى آثَار ِهِمْ بِعِيسَى ا بْ نِ مَرْيَمَ مُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ مِنَ ا ل تَّوْرَ ا ةِ ۖ وَآتَيْنَا هُ ا لإِن جِي لَ فِي هِ هُد ى ً وَنُو رٌ وَمُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ مِنَ ا ل تَّوْرَ ا ةِ وَهُد ى ً وَمَوْعِظَ ة ً لِلْمُتَّقِ ينَ
Wa Līaĥkum 'Ahlu A l-'In jī li Bimā 'An zala A ll āhu Fī hi ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'An zala A ll āhu Fa'ūlā 'ika Humu A l-Fāsiq ū na
005-047 และบรรดาผู้ที่ได้รับอัล-อินญีลก็จงตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาในนั้น และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้คือผู้ที่ละเมิด
وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ ا لإِن جِي لِ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فِي هِ ۚ وَمَن ْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْفَاسِقُ ونَ
Wa 'An zalnā 'Ilay ka A l-Kitā ba Bil-Ĥaq q i Muş addiq āan Limā Bay na Yaday hi Mina A l-Kitā bi Wa Muhaymināan `Alay hi ۖ Fāĥkum Baynahum Bimā 'An zala A ll āhu ۖ Wa Lā Tattabi` 'Ahwā 'ahum `Amm ā Jā 'aka Mina A l-Ĥaq q i ۚ Likullin Ja`alnā Min kum Sh ir `atan Wa Minhājāan ۚ Wa Law Sh ā 'a A ll āhu Laja`alakum 'Umm atan Wāĥidatan Wa Lakin Liyab luwakum Fī Mā 'Ātākum ۖ Fāstabiq ū A l-Kh r ā ti ۚ 'Ilá A ll āhi Marji`ukum Jamī`āan Fayunabbi'ukum Bimā Kun tum Fī hi Takh ū na
005-048 และเราได้ให้คัมภีร์ลงมาแก่เจ้า ด้วยความจริง ในฐานะเป็นที่ยืนยันคัมภีร์ที่อยู่เบื้องหน้ามันและเป็นที่ควบคุมคัมภีร์(เบื้องหน้า) นั้น ดังนั้นเจ้าจงตัดสินสินระหว่างพวกเขา ด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประทานลงมาเถิด และจงอย่าปฏิบัติตามความใคร่ใฝ่ต่ำของพวกเขา โดยเขวออกจากความจริงที่ได้มายังเจ้า สำหรับแต่ละประชาชาติในหมู่พวกเจ้านั้น เราได้ให้มีบทบัญญัติและแนวทางไว้ และหากอัลลอฮ์ทรงประสงค์แล้วแน่นอนก็ทรงให้พวกเจ้าเป็นประชาชาติเดียวกันแล้ว แต่ทว่าเพื่อที่จะทรงทดสอบพวกเจ้าในสิ่งที่พระองค์ได้ประทานแก่พวกเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงแข่งขันกันในความดีทั้งหลายเถิด ยังอัลลอฮ์นั้นคือ การกลับไปของพวกเจ้าทั้งหมด แล้วพระองค์จะทรงแจ้งให้พวกเจ้าทราบในสิ่งที่พวกเจ้ากำลังขัดแย้งกันในสิ่งนั้น
وَأَن زَلْنَا إِلَيْ كَ ا لْكِتَا بَ بِا لْحَقِّ مُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ مِنَ ا لْكِتَا بِ وَمُهَيْمِناً عَلَيْ هِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ ۖ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَا ءَهُمْ عَمَّ ا جَا ءَكَ مِنَ ا لْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْ كُمْ شِر ْعَة ً وَمِنْ هَاجا ً ۚ وَلَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّ ة ً وَاحِدَة ً وَلَكِن ْ لِيَبْ لُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُ وا ا لْخَ يْرَ ا تِ ۚ إِلَى ا للَّ هِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا ً فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ فِي هِ تَخْ تَلِفُونَ
Wa 'Ani A ĥkum Baynahum Bimā 'An zala A ll āhu Wa Lā Tattabi` 'Ahwā 'ahum Wa A dh arhum 'An Yaftinū ka `An Ba`đi Mā 'An zala A ll āhu 'Ilay ka ۖ Fa'in Tawallaw Fā`lam 'Ann amā Yur ī du A ll āhu 'An Yuş ībahum Biba`đi Dh unūbihim ۗ Wa 'Inn a Kath īr āan Mina A n -Nā si Lafāsiq ū na
005-049 และเจ้า จงตัดสินระหว่างพวกเขา ด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาเถิด และจงอย่าปฏิบัติตามความใคร่ใฝ่ต่ำของพวกเขา และจงระวังพวกเขา ในการที่พวกเขาจะจูงใจเจ้าให้เขวออกจากบางสิ่ง ที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแก่เจ้า แล้วถ้าหากพวกเจ้าผินหลังให้ ก็พึงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเพียงประสงค์จะให้ประสบแก่พวกเขาซึ่งบางส่วนแห่งโทษของพวกเขา เท่านั้น และแท้จริง จำนวนมากมายในหมู่มนุษย์นั้นเป็นผู้ละเมิด
وَأَنِ ا حْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَا ءَهُمْ وَا ن ْ يَفْتِنُو كَ عَن ْ بَعْضِ مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ إِلَيْ كَ ۖ فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّ مَا يُر ِي دُ ا للَّ هُ أَن ْ يُصِ يبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنّ َ كَثِير ا ً مِنَ ا ل نّ َا سِ لَفَاسِقُ ونَ
'Afaĥukma A l-Jāhilīyati Yab gh ū na ۚ Wa Man 'Aĥsanu Mina A ll āhi Ĥukmāan Liq aw min Yūq inū na
005-050 ข้อตัดสินสมัยญาฮิลีญะฮ์ กระนั้นหรือ ที่พวกเขาปรารถนา และใครเล่าที่จะมีข้อตัดสินดียิ่งกว่าอัลลอฮ์สำหรับกลุ่มชนที่เชื่อมั่น
أَفَحُكْمَ ا لْجَاهِلِيَّةِ يَبْ غُ و نَ ۚ وَمَن ْ أَحْسَنُ مِنَ ا للَّ هِ حُكْما ً لِقَ وْ مٍ يُوقِ نُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tattakh dh ū A l-Yahū da Wa A n -Naş ārá 'Awliyā 'a ۘ Ba`đuhum 'Awliyā 'u Ba`đin ۚ Wa Man Yatawallahum Min kum Fa'inn ahu Minhum ۗ 'Inn a A ll āha Lā Yahdī A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
005-051 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงอย่าได้ยึดเอาชาวยิวและชาวคริสต์เป็นมิตร บางส่วนของพวกเขาคือมิตรของอีกบางส่วน และผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเอาพวกเขามาเป็นมิตรแล้วไซร้ แน่นอนผู้นั้นก็เป็นคนหนึ่งในพวกเขา แท้จริงอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงแนะนำกลุ่มชนที่อธรรม
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِ ذُوا ا لْيَهُو دَ وَا ل نَّ صَ ارَ ى أَوْلِيَا ءَ ۘ بَعْضُ هُمْ أَوْلِيَا ءُ بَعْض ٍ ۚ وَمَن ْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْ كُمْ فَإِنَّ هُ مِنْ هُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Fatará A l-Ladh ī na Fī Q ulūbihim Mara đun Yusār i`ū na Fīhim Yaq ūlū na Nakh sh á 'An Tuş ībanā Dā 'ira tun ۚ Fa`asá A ll āhu 'An Ya'tiya Bil-Fatĥi 'Aw 'Am r in Min `In dihi Fayuş biĥū `Alá Mā 'Asarrū Fī 'An fusihim Nādimī na
005-052 แล้วเจ้าจะได้เห็นบรรดาผู้ที่ในหัวใจของพวกเขามีโรค ต่างรีบเร่งกันไปอยู่ในหมู่พวกเขา โดยกล่าวว่า พวกเรากลัวภัยพิบัติ จะเวียนมาประสบแก่พวกเรา อาจเป็นไปได้ว่าอัลลอฮ์นั้นจะทรงนำมาซึ่งชัยชนะ หรือไม่ก็นำพระบัญชาอย่างหนึ่งอย่างใดมาจากที่พระองค์ แล้วพวกเขาก็กลายเป็นผู้เสียใจต่อสิ่งที่พวกเขาปกปิดไว้ในใจของพวกเขา
فَتَرَ ى ا لَّذِي نَ فِي قُ لُوبِهِمْ مَرَ ض ٌ يُسَار ِعُو نَ فِيهِم يَقُ ولُو نَ نَخْ شَى أَن ْ تُصِ يبَنَا دَا ئِرَ ةٌ ۚ فَعَسَى ا للَّ هُ أَن ْ يَأْتِيَ بِا لْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِن ْ عِنْ دِهِ فَيُصْ بِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِي أَن فُسِهِمْ نَادِمِينَ
Wa Yaq ū lu A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Ahā 'uulā ' A l-Ladh ī na 'Aq ll āhi Jahda 'Aymānihim ۙ 'Inn ahum Lama`akum ۚ Ĥabiţ at 'A`māluhum Fa'aş baĥū Kh r ī na
005-053 และบรรดาผู้ที่ศรัทธากล่าวว่า ชนเหล่านี้หรือ คือผู้ที่สามบานต่ออัลลอฮ์อย่างเข้มแข็งว่า แท้จริงพวกเขานั้นจะรวมอยู่กับพวกเจ้า การงานของพวกเขานั้นไร้ผล แล้วพวกเขาก็กลายเป็นผู้ขาดทุน
وَيَقُ و لُ ا لَّذِي نَ آمَنُو ا أَهَا ؤُلاَء ا لَّذِي نَ أَقْ سَمُوا بِا للَّ هِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ إِنَّ هُمْ لَمَعَكُمْ ۚ حَبِطَ تْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْ بَحُوا خَ اسِر ِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Man Yartadda Min kum `An Dīnihi Fasaw fa Ya'tī A l-Lahu Biq aw min Yuĥibbuhum Wa Yuĥibbūnahu~ 'Adh illatin `Alá A l-Mu'uminī na 'A`izzatin `Alá A l-Kāfir ī na Yujāhidū na Fī Sabī li A ll ā hi Wa Lā Yakh ū na Lawmata Lā 'imin ۚ Dh ālika Fađlu A ll āhi Yu'utī hi Man Yash ā 'u Wa ۚ A ll āhu Wāsi`un `Alī mun
005-054 บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! ผู้ใดในหมู่พวกเจ้ากลับออกจากศาสนาของพวกเขาไปอัลลอฮ์ ก็จะทรงนำมาซึ่งพวกหนึ่ง ที่พระองค์ทรงรักพวกเขาและพวกเขาก็รักพระองค์ เป็นผู้นอบน้อมถ่อมตนต่อบรรดามุมิน ไว้เกียรติแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาพวกเขาจะเสียสละและต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์ และไม่กลัวการตำหนิของผู้ตำหนิคนใดนั่นคือความโปรดปรานของอัลลอฮ์ซึ่งพระองค์จะทรงประทานมันแก่ผุ้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงกว้างขวาง ผู้ทรงรอบรู้
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا مَن ْ يَرْتَدَّ مِنْ كُمْ عَن ْ دِينِهِ فَسَوْ فَ يَأْتِي ا للَّهُ بِقَ وْ مٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ~ ُ أَذِلَّةٍ عَلَى ا لْمُؤْمِنِي نَ أَعِزَّةٍ عَلَى ا لْكَافِر ِي نَ يُجَاهِدُو نَ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَلاَ يَخَ افُو نَ لَوْمَةَ لاَئِمٍ ۚ ذَلِكَ فَضْ لُ ا للَّ هِ يُؤْتِي هِ مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَا للَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
'Inn amā Wa Līyukumu A ll āhu Wa Ra sūluhu Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū A l-Ladh ī na Yuq īmū na A ş -Ş alāata Wa Yu'utū na A z-Zakāata Wa Hum Rā ki`ū na
005-055 แท้จริงผู้ที่เป็นมิตรของพวกเจ้านั้น คืออัลลอฮ์ และร่อซูลของพระองค์ และบรรดาผู้ศรัทธาที่ดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และชำระซะกาตและขณะเดียวกันพวกเขาก็เป็นผู้นอบน้อม
إِنَّ مَا وَلِيُّكُمُ ا للَّ هُ وَرَ سُولُهُ وَا لَّذِي نَ آمَنُوا ا لَّذِي نَ يُقِ يمُو نَ ا ل صَّ لاَةَ وَيُؤْتُو نَ ا ل زَّكَا ةَ وَهُمْ رَ اكِعُونَ
Wa Man Yatawalla A ll āha Wa Ra sūlahu Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Fa'inn a Ĥizba A ll āhi Humu A l-Gh ū na
005-056 และผู้ใดให้อัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์ และบรรดาผู้ที่ศรัทธาเป็นมิตรแล้วไซร้ แท้จริงพรรคของอัลลอฮฺนั้น คือพวกที่ชนะ
وَمَن ْ يَتَوَلَّ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ وَا لَّذِي نَ آمَنُوا فَإِنّ َ حِزْبَ ا للَّ هِ هُمُ ا لْغَ الِبُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tattakh dh ū A l-Ladh ī na A kh dh ū Dīnakum Huzūan Wa La`ibāan Mina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Min Q ab likum Wa A l-Kuffā ra 'Awliyā 'a ۚ Wa A q ū A ll aha 'In Kun tum Mu'uminī na
005-057 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงอย่าได้ยึดเอามาเป็นมิตรผู้ซึ่งถือเอาศรัทธาของพวกเจ้าเป็นการเย้ยหยัน และเป็นการล้อเล่น จากบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์ ก่อนพวกเจ้า และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาทั้งหลาย และพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِ ذُوا ا لَّذِي نَ ا خَ ذُوا دِينَكُمْ هُزُو ا ً وَلَعِبا ً مِنَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ وَا لْكُفَّا رَ أَوْلِيَا ءَ ۚ وَا قُ وا ا للَّ هَ إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Idh ā Nādaytum 'Ilá A ş -Ş alāati A kh dh ūhā Huzūan Wa La`ibāan ۚ Dh ālika Bi'ann ahum Q aw mun Lā Ya`q ilū na
005-058 และเมื่อพวกเจ้าได้เรียกร้องไปสู่การละหมาด พวกเขาก็ถือเอาการละหมาดเป็นการเย้ยหยันเป็นการล้อเล่นนั่นก็เพราะพวกเขาเป็นพวกที่ไม่ใช้ปัญญา
وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى ا ل صَّ لاَةِ ا خَ ذُوهَا هُزُو ا ً وَلَعِبا ً ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ قَ وْ م ٌ لاَ يَعْقِ لُونَ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Hal Tan q imū na Minn ā 'Illā 'An 'Āmann ā Bill āhi Wa Mā 'Un zila 'Ilaynā Wa Mā 'Un zila Min Q ab lu Wa 'Ann a 'Akth ara kum Fāsiq ū na
005-059 จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า โอ้บรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ทั้งหลาย ! พวกท่านมิได้ตำหนิติเตียนและปฏิเสธพวกเรา(เพราะอื่นใด) นอกจากว่าพวกเราศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เรา และสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนแล้วเท่านั้น และแท้จริงส่วนมากของพวกท่านนั้นเป็นผู้ละเมิด
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ هَلْ تَن قِ مُو نَ مِنَّ ا إِلاَّ أَن ْ آمَنَّ ا بِا للَّ هِ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْ زِلَ مِن ْ قَ بْ لُ وَأَنّ َ أَكْثَرَ كُمْ فَاسِقُ ونَ
Q ul Hal 'Unabbi'ukum Bish arr in Min Dh ālika Math ūbatan `In da A ll āhi ۚ Man La`anahu A ll āhu Wa Gh y hi Wa Ja`ala Minhumu A l-Q ira data Wa A l-Kh ī r a Wa `Abada A ţ -Ţ āgh ū ta ۚ 'Ūlā 'ika Sh arru n Makānāan Wa 'Ađallu `An Sawā 'i A s-Sabī li
005-060 จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่าจะให้ฉันบอกแก่พวกท่านไหม ถึงการตอบแทนที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้น ณ ที่อัลลอฮ์ คือผู้ที่อัลลอฮ์ได้ทรงละอ์นัต เขาและกริ้วโกรธเขา และให้ส่วนหนึ่งในพวกเขาเป็นลิง และเป็นสุกร และเป็นผู้สักการะชัยฎอน ชนเหล่านี้แหละคือผู้ที่มีตำแหน่งอันชั่วร้ายและเป็นผู้ที่หลงไปจากทางอันเที่ยงตรง
قُ لْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِن ْ ذَلِكَ مَثُوبَةً عِنْ دَ ا للَّ هِ ۚ مَن ْ لَعَنَهُ ا للَّ هُ وَغَ ضِ بَ عَلَيْ هِ وَجَعَلَ مِنْ هُمُ ا لْقِ رَ دَةَ وَا لْخَ نَازِي رَ وَعَبَدَ ا ل طَّ اغُ و تَ ۚ أُ وْلَا ئِكَ شَرٌّ مَكَانا ً وَأَضَ لُّ عَن ْ سَوَا ءِ ا ل سَّبِيلِ
Wa 'Idh ā Jā 'ū kum Q ālū 'Āmann ā Wa Q ad Dakh r i Wa Hum Q ad Kh ra jū Bihi Wa ۚ A ll āhu 'A`lamu Bimā Kānū Yaktumū na
005-061 และเมื่อเขาเหล่านั้น มาหาพวกเจ้า พวกเขาก็กล่าวว่า เราศรัทธาแล้ว ทั้ง ๆ ที่โดยแท้จริงนั้น พวกเขาเข้ามาในสภาพผู้ปฏิเสธศรัทธา และขณะที่พวกเขาออกไปก็ในสภาพนั้น และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเขาปกปิด
وَإِذَا جَا ءُ وكُمْ قَ الُو ا آمَنَّ ا وَقَ د ْ دَخَ لُوا بِا لْكُفْر ِ وَهُمْ قَ د ْ خَ رَ جُوا بِهِ ۚ وَا للَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ
Wa Tará Kath īr āan Minhum Yusār i`ū na Fī A l-'Ith mi Wa A l-`Ud wā ni Wa 'Aklihimu A s-Suĥta ۚ Labi'sa Mā Kānū Ya`malū na
005-062 และเจ้าจะได้เห็นมากมายในหมู่พวกเขา ต่างรีบเร่งกันในการทำบาป และการเป็นศัตรูกันและการที่พวกเขากินสิ่งที่เป็นที่ต้องห้าม ช่างเลวจริง ๆ สิ่งที่พวกเขากระทำกัน
وَتَرَ ى كَثِير ا ً مِنْ هُمْ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لإِثْمِ وَا لْعُد ْوَا نِ وَأَكْلِهِمُ ا ل سُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Lawlā Yanhāhumu A r-Ra bbānīyū na Wa A l-'Aĥbā ru `An Q awlihimu A l-'Ith ma Wa 'Aklihimu A s-Suĥta ۚ Labi'sa Mā Kānū Yaş na`ū na
005-063 ไฉนเล่าผู้ที่รู้แจ้งในอัลลอฮ์และนักปราชญ์เหล่านั้นจึงไม่ห้ามพวกเขา ในการที่พวกเขาพูดสิ่งที่เป็ฯบาป และในการที่พวกเขากินสิ่งที่ต้องห้ามช่างเลวจริง ๆ สิ่งที่พวกเขาทำ
لَوْلاَ يَنْ هَاهُمُ ا ل رَّ بَّانِيُّو نَ وَا لأَحْبَا رُ عَن ْ قَ وْلِهِمُ ا لإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ ا ل سُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْ نَعُونَ
Wa Q ālati A l-Yahū du Yadu A ll āhi Magh ۚ Gh m Wa Lu`inū Bimā Q ālū ۘ Bal Yadā hu Mab sūţ atā ni Yun fiq u Kay fa Yash ā 'u ۚ Wa Layazīdann a Kath īr āan Minhum Mā 'Un zila 'Ilay ka Min Ra bbika Ţ ugh n Wa Kufrā an ۚ Wa 'Alq aynā Baynahumu A l-`Adāwata Wa A l-Bagh ā 'a 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati ۚ Kullamā 'Awq adū Nārā an Lilĥarbi 'Aţ A l-Lahu ۚ Wa Yas`aw na Fī A l-'Arđi Fasādāan Wa ۚ A ll āhu Lā Yuĥibbu A l-Mufsidī na
005-064 และชาวยิวนั้นได้กล่าวว่า พระหัตถ์ของอัลลอฮ์นั้นถูกล่ามตรวน มือของพวกเขาต่างหากที่ถูกล่ามตรวน และพวกเขาได้รับละอ์นัต เนื่องจากสิ่งที่พวกเขาพูดมิได้ พระหัตถ์ทั้งสองของพระองค์ถูกแบออกต่างหาก ซึ่งพระองค์จะทรงแจกจ่ายอย่างไรก็ได้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และแน่นอนสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าจากพระเจ้าของเจ้านั้นจะเพิ่มการละเมิด และการปฏิเสธศรัทธาแก่จำนวนมากมายในหมู่พวกเขา และเราได้ก่อให้เกิดการเป็นศัตรูกันและการเกลียดชังกันในระหว่างพวกเขา จนถึงวันกิยามะฮ์ ทุกครั้งที่พวกเขาจุดไฟขึ้น เพื่อทำสงคราม อัลลอฮ์ก็ทรงดับไฟนั้นเสีย และพวกเขาเพียรพยายามบ่อนทำลายในผืนแผ่นดิน และอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงชอบผู้บ่อนทำลายทั้งหลาย
وَقَ الَتِ ا لْيَهُو دُ يَدُ ا للَّ هِ مَغْ لُولَةٌ ۚ غُ لَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَ الُوا ۘ بَلْ يَدَا هُ مَبْ سُوطَ تَا نِ يُن فِقُ كَيْ فَ يَشَا ءُ ۚ وَلَيَزِيدَنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ مَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ طُ غْ يَانا ً وَكُفْرا ً ۚ وَأَلْقَ يْنَا بَيْنَهُمُ ا لْعَدَاوَةَ وَا لْبَغْ ضَ ا ءَ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَ دُوا نَارا ً لِلْحَرْبِ أَطْ فَأَهَا ا للَّهُ ۚ وَيَسْعَوْ نَ فِي ا لأَرْضِ فَسَادا ً ۚ وَا للَّهُ لاَ يُحِبُّ ا لْمُفْسِدِينَ
Wa Law 'Ann a 'Ahla A l-Kitā bi 'Āmanū Wa A q aw Lakaffarnā `Anhum Sayyi'ātihim Wa La'ad kh m Jann ā ti A n -Na`ī mi
005-065 และหากอะฮ์ลุลกิตาบศรัทธา และยำเกรงแล้ว แน่นอนเราก็จะลบล้างบรรดาความชั่วของพวกเขาให้พ้นจากพวกเขา และแน่นอนเราจะให้พวกเขาเข้าบรรดาสวนสวรรค์แห่งความสุขสำราญ
وَلَوْ أَنّ َ أَهْلَ ا لْكِتَا بِ آمَنُوا وَا قَ وْا لَكَفَّرْنَا عَنْ هُمْ سَيِّئَ اتِهِمْ وَلَأَد ْخَ لْنَاهُمْ جَنّ َا تِ ا ل نَّ عِيمِ
Wa Law 'Ann ahum 'Aq āmū A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la Wa Mā 'Un zila 'Ilayhim Min Ra bbihim La'akalū Min Fawq ihim Wa Min Taĥti 'Arjulihim ۚ Minhum 'Umm atun Muq ş idatun ۖ Wa Kath ī r un Minhum Sā 'a Mā Ya`malū na
005-066 และหากว่าเขาเหล่านั้น ได้ตำรงไว้ซึ่งอัต-เตารอต และอัล-อินญีล และสิ่งที่ถูกปผระทานลงมา แก่พวกเขาจากพระเจ้าของพวกเขาแล้ว แน่นอนพวกเขาก็ได้บริโภคไปแล้วที่มาจากเบื้องบน ของพวกเขา และที่มาจาภายใต้เท้า ของพวกเขาในหมู่พวกเขานั้นมีกลุ่มหนึ่งที่มีความยุติธรรม และมากมายในหมู่พวกเขานั้น ช่างเลวร้ายจริง ๆ สิ่งที่พวกเขากระทำกัน
وَلَوْ أَنَّ هُمْ أَقَ امُوا ا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِن جِي لَ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْهِمْ مِن ْ رَ بِّهِمْ لَأَكَلُوا مِن ْ فَوْقِ هِمْ وَمِن ْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ ۚ مِنْ هُمْ أُمَّ ةٌ مُقْ تَصِ دَةٌ ۖ وَكَثِي رٌ مِنْ هُمْ سَا ءَ مَا يَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā A r-Ra sū lu Balligh ā 'Un zila 'Ilay ka Min Ra bbika ۖ Wa 'In Lam Taf`al Famā Ballagh R isālatahu Wa ۚ A ll āhu Ya`ş imuka Mina A n -Nā si ۗ 'Inn a A ll āha Lā Yahdī A l-Q aw ma A l-Kāfir ī na
005-067 ร่อซูลเอ๋ย ! จงประกาศสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าจากพระเจ้าของเข้า และถ้าเจ้ามิได้ปฏิบัติ เจ้าก็มิได้ประกาศสารของพระองค์ และอัลลอฮ์นั้นจะทรงคุ้มกันเจ้าให้พ้นจากมนุษย์ แท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงแนะนำพวกที่ปฏิเสธศรัทธา
يَا أَيُّهَا ا ل رَّ سُو لُ بَلِّغْ مَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ ۖ وَإِن ْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْ تَ ر ِسَالَتَهُ ۚ وَا للَّهُ يَعْصِ مُكَ مِنَ ا ل نّ َا سِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا لْكَافِر ِينَ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lastum `Alá Sh ay 'in Ĥattá Tuq īmū A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la Wa Mā 'Un zila 'Ilaykum Min Ra bbikum ۗ Wa Layazīdann a Kath īr āan Minhum Mā 'Un zila 'Ilay ka Min Ra bbika Ţ ugh n Wa Kufrā an ۖ Falā Ta'sa `Alá A l-Q aw mi A l-Kāfir ī na
005-068 จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า บรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ทั้งหลาย ! พวกท่านมิได้ตั้งอยู่บนสิ่งใด จนกว่าพวกท่านจะดำรงไว้ซึ่งอัต-เตารอต และอัล-อินญีล และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่พวกท่านจากพระเจ้าของพวกท่าน และแน่นอนสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้า จากพระเจ้าของเจ้านั้นจะเพิ่มการละเมิด และการปฏิเสธศรัทธาแก่จำนวนมากในหมู่พวกเขา ดังนั้นเจ้าจงอย่าเศร้าใจแก่พวกที่ปฏิเสธศรัทธาเหล่านั้นเลย
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْ ءٍ حَتَّى تُقِ يمُوا ا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِن جِي لَ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْكُمْ مِن ْ رَ بِّكُمْ ۗ وَلَيَزِيدَنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ مَا أُن زِلَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ طُ غْ يَانا ً وَكُفْرا ً ۖ فَلاَ تَأْسَ عَلَى ا لْقَ وْ مِ ا لْكَافِر ِينَ
'Inn a A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa A l-Ladh ī na Hādū Wa A ş -Ş ābi'ū na Wa A n -Naş ārá Man 'Āmana Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r Ş āliĥāan Falā Kh w fun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanū na
005-069 แท้จริงบรรดาผู้ที่ศรัทธา และบรรดาผู้ที่เป็นยิว และพวกซอบิอูน และบรรดาผู้ที่เป็นคริสต์นั้น ผู้ใดที่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และวันปรโลกและประกอบสิ่งที่ดีงามแล้ว ก็ไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกเขา และทั้งพวกเขาก็จะไม่สียใจ
إِنّ َ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَا لَّذِي نَ هَادُوا وَا ل صَّ ابِئُو نَ وَا ل نَّ صَ ارَ ى مَن ْ آمَنَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَعَمِلَ صَ الِحا ً فَلاَ خَ وْ فٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
Laq ad 'Akh dh nā Mīth ā q a Banī 'Isrā 'ī la Wa 'Arsalnā 'Ilayhim Ru sulāan ۖ Kullamā Jā 'ahum Ra sū lun Bimā Lā Tahwá 'An fusuhum Far īq āan Kadh dh abū Wa Far īq āan Yaq ū na
005-070 แท้จริงนั้นเราได้เอาสัญญาแก่วงศ์วานอิสราอีล และเราได้ส่งบรรดาร่อซูลมายังพวกเขา ทุกครั้งที่ร่อซูลคนใดนำสิ่งที่จิตใจของพวกเขาไม่ชอบมายังพวกเขาแล้ว กลุ่มหนึ่ง พวกเขาก็ปฏิเสธ และอีกกลุ่มหนึ่งพวกเขาก็ฆ่าเสีย
لَقَ د ْ أَخَ ذْنَا مِيثَا قَ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلا ً ۖ كُلَّمَا جَا ءَهُمْ رَ سُو لٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَن فُسُهُمْ فَر ِيق ا ً كَذَّبُوا وَفَر ِيق ا ً يَقْ تُلُونَ
Wa Ĥasibū 'Allā Takū na Fitnatun Fa`amū Wa Ş amm ū Th umm a Tā ba A ll āhu `Alayhim Th umm a `Amū Wa Ş amm ū Kath ī r un Minhum Wa ۚ A ll āhu Baş ī r un Bimā Ya`malū na
005-071 และพวกเขาคิดว่าจะไม่มีการทอสอบใด ๆ เกิดขึ้น แล้วพวกเขาจึงได้ตาบอด และหูหนวก แล้วอัลลอฮ์ก็ทรงอภัยโทษให้แก่พวกเขา แล้วพกวกเขาก็ตาบอดและหูหนวกอีก คือจำนวนมากในหมู่พวกเขา และอัลลอฮ์นั้นทรงเห็นสิ่งที่พวกเขากระทำกัน
وَحَسِبُو ا أَلاَّ تَكُو نَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَ مُّ وا ثُمّ َ تَا بَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ ثُمّ َ عَمُوا وَصَ مُّ وا كَثِي رٌ مِنْ هُمْ ۚ وَا للَّهُ بَصِ ي رٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
Laq ad Kafara A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha Huwa A l-Masī ĥu A b nu Maryama ۖ Wa Q ā la A l-Masī ĥu Yā Banī 'Isrā 'ī la A `budū A ll aha Ra bbī Wa Ra bbakum ۖ 'Inn ahu Man Yush r ik Bill āhi Faq ad Ĥarra ma A ll āhu `Alay hi A l-Jann ata Wa Ma'wā hu A n -Nā ru ۖ Wa Mā Lilžžālimī na Min 'An ş ā r in
005-072 แท้จริงบรรดาผุ้ที่กล่าวว่า อัลลอฮ์คือ อัล-มะซีห์บุตรของมัรยัมนั้นได้ตกเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาแล้ว และอัล-มะซีห์ได้กล่าวว่า วงศ์วานอิสรออีลเอ๋ย! จงเคารพอิบาดะฮ์ต่ออัลลอฮ์ผุ้เป็นพระเจ้าของฉัน และเป็นพระเจ้าของพวกท่านเถิด แท้จริงผู้ใดให้มีภาแก่อัลลอฮ์ แน่นอนอัลลอฮ์จะทรงให้สวรรค์เป็นที่ต้องห้ามแก่เขา และที่พำนักของเขานั้นคือนรก และสำหรับบรรดาผู้อธรรมนั้นย่อมไม่มีผู้ช่วยเหลือใด ๆ
لَقَ د ْ كَفَرَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ هُوَ ا لْمَسِي حُ ا بْ نُ مَرْيَمَ ۖ وَقَ ا لَ ا لْمَسِي حُ يَابَنِي إِسْرَا ئِي لَ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ رَ بِّي وَرَ بَّكُمْ إِنَّ هُ ۖ مَن ْ يُشْر ِكْ بِا للَّ هِ فَقَ د ْ حَرَّ مَ ا للَّ هُ عَلَيْ هِ ا لْجَنَّ ةَ وَمَأْوَا هُ ا ل نّ َا رُ وَمَا ۖ لِلظَّ الِمِي نَ مِن ْ أَن صَ ارٍ
Laq ad Kafara A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha Th ālith u Th alāth atin ۘ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā 'Ilahun Wāĥidun ۚ Wa 'In Lam Yan tahū `Amm ā Yaq ūlū na Layamassann a A l-Ladh ī na Kafarū Minhum `Adh ā bun 'Alī mun
005-073 แท้จริงบรรดาผู้ที่กล่าวว่าอัลลอฮ์เป็นผู้ที่สามของสามองค์ นั้นได้ตกเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาแล้ว ไม่มีสิ่งใดที่ควรได้รับการเคารพสักการะนอกจากผู้ที่ควรเคารพสักการะองค์เดียวเท่านั้น และหากพวกเขามิหยุดยั้งจากสิ่งที่พวกเขากล่าวแน่นอนบรรดาผู้ที่ปฏิเสธการศรัทธาในหมู่พวกเขานั้นจะต้องประสบการลงโทษอันเจ็บแสบ
لَقَ د ْ كَفَرَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ ۘ وَمَا مِن ْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ ۚ وَإِن ْ لَمْ يَن تَهُوا عَمَّ ا يَقُ ولُو نَ لَيَمَسَّنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِنْ هُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
'Afalā Yatūbū na 'Ilá A ll āhi Wa Yastagh u Wa ۚ A ll āhu Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-074 พวกเขาจะไม่สำนึกผิดกลับเนื้อกลับตัวต่อัลลอฮ์ และขออภัยโทษต่อพระองค์กระนั้นหรือ? และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษผู้ทรงเอ็นดูเมตตาเสมอ
أَفَلاَ يَتُوبُو نَ إِلَى ا للَّ هِ وَيَسْتَغْ فِرُونَهُ ۚ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Mā A l-Masī ĥu A b nu Maryama 'Illā Ra sū lun Q ad Kh n Q ab lihi A r-Ru sulu Wa 'Umm uhu Ş iddīq atun ۖ Kānā Ya'kulā ni A ţ -Ţ a`ā ma ۗ A n žur Kay fa Nubayyinu Lahumu A l-'Āyā ti Th umm a A n žur 'Ann á Yu'ufakū na
005-075 อัล-มะซีห์บุตรของมัรยัม นั้นมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นร่อซูลคนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งบรรดาร่อซูลก่อนเขาก็ได้ล่วงลับไปแล้ว และมารดาของเขานั้นคือหญิงที่มีสัจจะวาจา ซึ่งทั้งสองนั้นรับประทานอาหาร จงดูเถิด(มุฮัมมัด) ว่าอย่างไรเล่าที่เราได้แจกแจงโองการต่าง ๆ แก่พวกเขา? และจงดูเถิดว่าอย่างไรเล่าพวกเขาจึงถูกหันเหไปได้
مَا ا لْمَسِي حُ ا بْ نُ مَرْيَمَ إِلاَّ رَ سُو لٌ قَ د ْ خَ لَتْ مِن ْ قَ بْ لِهِ ا ل رُّسُلُ وَأُمُّ هُ صِ دِّيقَ ةٌ ۖ كَانَا يَأْكُلاَنِ ا ل طَّ عَا مَ ۗ ا ن ظُ رْ كَيْ فَ نُبَيِّنُ لَهُمُ ا لآيَا تِ ثُمّ َ ا ن ظُ رْ أَنَّ ى يُؤْفَكُونَ
Q ul 'Ata`budū na Min Dū ni A ll ā hi Mā Lā Yam liku Lakum Đ arrā an Wa Lā Naf`āan Wa ۚ A ll āhu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
005-076 จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า พวกท่านจะเคารพสักการะอื่นจากอัลลอฮ์ สิ่งซึ่งไม่มีอำนาจครอบครองอันตรายใด ๆ และประโยชน์ใด ๆ ไว้สำหรับพวกท่านกระนั้นหรือ? และอัลลอฮ์นั้นคือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้
قُ لْ أَتَعْبُدُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ مَا لاَ يَمْلِكُ لَكُمْ ضَ رّا ً وَلاَ نَفْعا ً ۚ وَا للَّهُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lā Tagh m Gh y ra A l-Ĥaq q i Wa Lā Tattabi`ū 'Ahwā 'a Q aw min Q ad Đ allū Min Q ab lu Wa 'Ađallū Kath īr āan Wa Đ allū `An Sawā 'i A s-Sabī li
005-077 จงกล่าวเถิด(มุฮัมมัด) ว่าบรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ทั้งหลาย! จงอย่าปฏิบัติให้เกินขอบเขตในศาสนาของพวกท่าน โดยปราศจากความเป็นจริง และจงอย่าปฏิบัติตามความใคร่ใฝ่ต่ำของพวกหนึ่งพวกใดที่พวกเขาได้หลงผิดมาก่อนแล้ว และได้ทำให้ผู้คนมากมายหลงผิดด้วย และพวกเขาก็ได้หลงผิดไปจากทางอันเที่ยงตรง
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لاَ تَغْ لُوا فِي دِينِكُمْ غَ يْ رَ ا لْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعُو ا أَهْوَا ءَ قَ وْ مٍ قَ د ْ ضَ لُّوا مِن ْ قَ بْ لُ وَأَضَ لُّوا كَثِير ا ً وَضَ لُّوا عَن ْ سَوَا ءِ ا ل سَّبِيلِ
Lu`ina A l-Ladh ī na Kafarū Min Banī 'Isrā 'ī la `Alá Lisā ni Dāwū da Wa `Īsá A b ni Maryama ۚ Dh ālika Bimā `Aş aw Wa Kānū Ya`tadū na
005-078 บรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาในหมู่วงศ์วานอิสรออีลนั้นได้ถูกสาปโดยถ้อยคำของดาวูด และอีซาบุตรของมัรยัม นั่นก็เนื่องจากการที่พวกเขาฝ่าฝืน และที่พวกเขาเคยละเมิดกัน
لُعِنَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ عَلَى لِسَا نِ دَاوُو دَ وَعِيسَى ا بْ نِ مَرْيَمَ ۚ ذَلِكَ بِمَا عَصَ وْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ
Kānū Lā Yatanāhaw na `An Mun kar in Fa`alū hu ۚ Labi'sa Mā Kānū Yaf`alū na
005-079 ปรากฏว่าพวกเขาต่างไม่ห้ามปรามกันในสิ่งไม่ชอบที่พวกเขาได้กระทำมันขึ้น ช่างเลวร้ายจริง ๆ สิ่งที่พวกเขากระทำ
كَانُوا لاَ يَتَنَاهَوْ نَ عَن ْ مُن كَرٍ فَعَلُو هُ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
Tará Kath īr āan Minhum Yatawallaw na A l-Ladh ī na Kafarū ۚ Labi'sa Mā Q addamat Lahum 'An fusuhum 'An Sakh ţ a A ll āhu `Alayhim Wa Fī A l-`Adh ā bi Hum Kh ū na
005-080 เจ้า(มุฮัมมัด) ก็จะเห็นมากมายในหมู่พวกเขา เป็นมิตรกับบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา ช่างเลวร้ายจริงๆสิ่งที่ตัวของพวกเขาเองได้ประกอบล่วงหน้าไว้สำหรับพวกเขา อันเป็นเหตุให้อัลลอฮ์ทรงกริ้วพวกเขาและพวกเขาจะคงอยู่ในการลงโทษตลอดกาล
تَرَ ى كَثِير ا ً مِنْ هُمْ يَتَوَلَّوْ نَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ۚ لَبِئْسَ مَا قَ دَّمَتْ لَهُمْ أَن فُسُهُمْ أَن ْ سَخِ طَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ وَفِي ا لْعَذَا بِ هُمْ خَ الِدُونَ
Wa Law Kānū Yu'uminū na Bill āhi Wa A n -Nabī yi Wa Mā 'Un zila 'Ilay hi Mā A kh dh ūhum 'Awliyā 'a Wa Lakinn a Kath īr āan Minhum Fāsiq ū na
005-081 และหากพวกเขาศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และนะบีและสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เขา แล้วพวกเขาก็จะไม่ยึดเอาเขาเหล่านั้น เป็นมิตร แต่ทว่ามากมายในหมู่พวกเขานั้นเป็นผู้ที่ละเมิด
وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَا ل نَّ بِيِّ وَمَا أُن زِلَ إِلَيْ هِ مَا ا خَ ذُوهُمْ أَوْلِيَا ءَ وَلَكِنّ َ كَثِير ا ً مِنْ هُمْ فَاسِقُ ونَ
Latajidann a 'Ash adda A n -Nā si `Adāwatan Lilladh ī na 'Āmanū A l-Yahū da Wa A l-Ladh ī na 'Ash ra kū ۖ Wa Latajidann a 'Aq ra bahum Mawaddatan Lilladh ī na 'Āmanū A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn ā Naş ārá ۚ Dh ālika Bi'ann a Minhum Q issīsī na Wa Ru hbānāan Wa 'Ann ahum Lā Yastakbirū na
005-082 แน่นอนเจ้าจะพบว่า หมู่ชนที่เป็นศัตรูอันรุนแรงแก่บรรดาผู้ที่ศรัทธานั้นคือชาวยิว และบรรดาผู้ที่ให้มีภาคีแก่อัลลอฮ์ และแน่นอนเจ้าจะพบว่า บรรดาผู้ที่มีความรักใคร่แก่บรรดาผู้ที่ศรัทธาใกล้กว่า พวกเขา นั้นคือ บรรดาผู้ที่กล่าวว่าแท้จริงพวกเราเป็นคริสต์ นั่นก็เพราะว่า ในหมู่พวกเขานั้นมีบรรดานักปราชญ์ และบาดหลวงและก็เพราะว่าพวกเขาไม่เย่อหยิ่ง
لَتَجِدَنّ َ أَشَدَّ ا ل نّ َا سِ عَدَاوَة ً لِلَّذِي نَ آمَنُوا ا لْيَهُو دَ وَا لَّذِي نَ أَشْرَ كُوا ۖ وَلَتَجِدَنّ َ أَقْ رَ بَهُمْ مَوَدَّة ً لِلَّذِي نَ آمَنُوا ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنَّ ا نَصَ ارَ ى ۚ ذَلِكَ بِأَنّ َ مِنْ هُمْ قِ سِّيسِي نَ وَرُهْبَانا ً وَأَنَّ هُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ
Wa 'Idh ā Sami`ū Mā 'Un zila 'Ilá A r-Ra sū li Tará 'A`yunahum Tafī đu Mina A d-Dam `i Mimm ā `Ara fū Mina A l-Ĥaq q i ۖ Yaq ūlū na Ra bbanā 'Āmann ā Fāktub nā Ma`a A sh -Sh āhidī na
005-083 และเมื่อพวกเขา ได้ยินสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่ร่อซูลแล้ว เจ้า ก็จะเห็นตาของพวกเขาหลั่งออกมาซึ่งน้ำตา เนื่องจากความจริงที่พวกเขารู้ โดยที่พวกเขาจะกล่าวว่า โอ้พระเจ้าของพวกข้าพระองค์โปรดได้ทรงจารึกพวกข้าพระองค์ไว้ร่วมกับบรรดาผู้กล่าวปฏิญาณยืนยันด้วยเถิด
وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُن زِلَ إِلَى ا ل رَّ سُو لِ تَرَ ى أَعْيُنَهُمْ تَفِي ضُ مِنَ ا ل دَّمْعِ مِمَّ ا عَرَ فُوا مِنَ ا لْحَقِّ ۖ يَقُ ولُو نَ رَ بَّنَا آمَنَّ ا فَاكْتُبْ نَا مَعَ ا ل شَّاهِدِينَ
Wa Mā Lanā Lā Nu'uminu Bill āhi Wa Mā Jā 'anā Mina A l-Ĥaq q i Wa Naţ n Yud kh Ra bbunā Ma`a A l-Q aw mi A ş -Ş āliĥī na
005-084 และไม่มีเหตุผลใด ๆ แก่เราที่เราจะไม่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และความจริงที่มายังเรา และเราปรารถนาอย่างแรงกล้าที่พระเจ้าของเราจะทรงให้เราเข้าร่วมอยู่กับพวกที่ดี ๆ ทั้งหลาย
وَمَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِا للَّ هِ وَمَا جَا ءَنَا مِنَ ا لْحَقِّ وَنَطْ مَعُ أَن ْ يُد ْخِ لَنَا رَ بُّنَا مَعَ ا لْقَ وْ مِ ا ل صَّ الِحِينَ
Fa'ath ābahumu A ll āhu Bimā Q ālū Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā ۚ Wa Dh alika Jazā 'u A l-Muĥsinī na
005-085 แล้วอัลลอฮ์ก็ได้ทรงตอบแทนแก่พวกเขาเนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขากล่าว ซึ่งบรรดาสวนสวรรค์ที่มีแม่น้ำหลายสายไหลอยู่ภายใต้สวนเหล่านั้น โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล และนั่นแหละคือ การตอบแทนแก่บรรดาผู้กระทำดี
فَأَثَابَهُمُ ا للَّ هُ بِمَا قَ الُوا جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ جَزَا ءُ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa A l-Ladh ī na Kafarū Wa Kadh dh abū Bi'āyātinā 'Ūlā 'ika 'Aş ĥā bu A l-Jaĥī mi
005-086 และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และปฏิเสธบรรดาโองการของเรานั้น ชนเหล่านี้แหละคือ ชาวนรกที่มีเปลวไฟอันโชติช่วง (อัล-ญะฮีม)
وَالَّذِي نَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا لْجَحِيمِ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tuĥarr imū Ţ ayyibā ti Mā 'Aĥalla A ll āhu Lakum Wa Lā Ta`tadū ۚ 'Inn a A ll āha Lā Yuĥibbu A l-Mu`tadī na
005-087 ผู้ที่ศรัทธาทั้งหลาย! จงอย่าได้ให้เป็นที่ต้องห้าม ซึ่งบรรดาสิ่งดี ๆ ในสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงอนุมัติแก่พวกเจ้า และพวกเจ้าจงอย่าละเมิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงชอบบรรดาผู้ละเมิด
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تُحَرِّمُوا طَ يِّبَا تِ مَا أَحَلَّ ا للَّ هُ لَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُو ا ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُحِبُّ ا لْمُعْتَدِينَ
Wa Kulū Mimm ā Ra zaq akumu A ll āhu Ĥalālāan Ţ ayyibāan ۚ Wa A q ū A ll aha A l-Ladh ī 'An tum Bihi Mu'uminū na
005-088 และพวกเจ้าจงบริโภคสิ่งอนุมัติที่ดี ๆ จากสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงให้เป็นปัจจัยชีพแก่พวกเจ้า และพึงยำเกรงอัลลอฮ์ผู้ซึ่งพวกเจ้าศรัทธาต่อพระองค์เถิด
وَكُلُوا مِمَّ ا رَ زَقَ كُمُ ا للَّ هُ حَلالا ً طَ يِّبا ً ۚ وَا قُ وا ا للَّ هَ ا لَّذِي أَنْ تُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ
Lā Yu'uākh dh ukumu A ll āhu Bil-Lagh ī 'Aymānikum Wa Lakin Yu'uākh dh ukum Bimā `Aq q ad tumu A l-'Īmā na ۖ Fakaffāra tuhu~ 'Iţ ā mu `Ash ara ti Masākī na Min 'Awsaţ i Mā Tuţ ū na 'Ahlīkum 'Aw Kiswatuhum 'Aw Taĥr ī r u Ra q abatin ۖ Faman Lam Yajid Faş iyā mu Th alāth ati 'Ayyā min ۚ Dh ālika Kaffāra tu 'Aymānikum 'Idh ā Ĥalaftum ۚ Wa A ū 'Aymānakum ۚ Kadh ālika Yubayyinu A ll āhu Lakum 'Āyātihi La`allakum Tash kurū na
005-089 อัลลอฮ์จะไม่ทรงเอาโทษแก่พวกเจ้าด้วยถ้อยคำที่ไร้สาระในการสาบานของพวกเจ้า แต่ทว่าพระองค์จะทรงเอาโทษแก่พวกเจ้าด้วยถ้อยคำที่พวกเจ้าปลงใจสาบาน แล้วสิ่งไถ่โทษมัน นั้นคือการให้อาหารแก่มิสกีนสิบคนจากอาหารปานกลางของสิ่งที่พวกเจ้าให้เป็นอาหารแก่ครอบครัวของพวกเจ้า หรือไม่ก็ให้เครื่องนุ่งห่มแก่พวกเขา หรือไถ่ทาสคนหนึ่งให้เป็นอิสระ ผู้ใดไม่พบ ก็ให้มีการถือบวชสามวัน นั่นแหละคือสิ่งไถ่โทษในการสาบานของพวกเจ้าเมื่อพวกเจ้าได้สาบานไว้ และจงรักษาการสาบานของพวกเจ้าเถิด ในทำนองนั้นแหละอัลลอฮ์จะทรงแจกแจงบรรดาโองการของพระองค์แก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจักขอบคุณ
لاَ يُؤَ اخِ ذُكُمُ ا للَّ هُ بِا ل لَّغْ وِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن ْ يُؤَ اخِ ذُكُمْ بِمَا عَقَّ د ْتُمُ ا لإِيْمَا نَ ۖ فَكَفَّارَ تُهُ~ ُ إِطْ عَا مُ عَشَرَ ةِ مَسَاكِي نَ مِن ْ أَوْسَطِ مَا تُطْ عِمُو نَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْر ِي رُ رَ قَ بَةٍ ۖ فَمَن ْ لَمْ يَجِد ْ فَصِ يَا مُ ثَلاَثَةِ أَيَّا مٍ ۚ ذَلِكَ كَفَّارَ ةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَا ظُ و ا أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ ا للَّ هُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Inn amā A l-Kh m ru Wa A l-Maysir u Wa A l-'An ş ā bu Wa A l-'Azlā mu R ij sun Min `Amali A sh -Sh ayţ ā ni Fāj tanibū hu La`allakum Tufliĥū na
005-090 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! ที่จริงสุราและการพนันและแท่นหินสำหรับเชือดสัตว์บูชายัญ และการเสี่ยงติ้ว นั้นเป็นสิ่งโสมมอันเกิดจากการกระทำของชัยฏอน ดังนั้นพวกเจ้าจงห่างไกลจากมันเสียเพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِنَّ مَا ا لْخَ مْرُ وَا لْمَيْسِر ُ وَا لأَن صَ ا بُ وَا لأَزْلاَمُ ر ِجْ سٌ مِن ْ عَمَلِ ا ل شَّيْطَ ا نِ فَاجْ تَنِبُو هُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
'Inn amā Yur ī du A sh -Sh ayţ ā nu 'An Yūq i`a Baynakumu A l-`Adāwata Wa A l-Bagh ā 'a Fī A l-Kh m r i Wa A l-Maysir ş uddakum `An Dh ikr i A ll ā hi Wa `Ani A ş -Ş alāati ۖ Fahal 'An tum Mun tahū na
005-091 ที่จริงชัยฏอนนั้นเพียงต้องการที่จะให้เกิดการเป็นศัตรูกันและการเกลียดชังกันระหว่างพวกเจ้าในสุราและการพนัน เท่านั้น และมันจะหันเหพวกเจ้าออกจากการรำลึกถึงอัลลอฮ์ และการละหมาด แล้วพวกเจ้าจะยุติใหม่
إِنَّ مَا يُر ِي دُ ا ل شَّيْطَ ا نُ أَن ْ يُوقِ عَ بَيْنَكُمُ ا لْعَدَاوَةَ وَا لْبَغْ ضَ ا ءَ فِي ا لْخَ مْر ِ وَا لْمَيْسِرِ وَيَصُ دَّكُمْ عَن ْ ذِكْر ِ ا للَّ هِ وَعَنِ ا ل صَّ لاَةِ ۖ فَهَلْ أَنْ تُمْ مُن تَهُونَ
Wa 'Aţ ī`ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū A r-Ra sū la Wa A dh arū ۚ Fa'in Tawallaytum Fā`lamū 'Ann amā `Alá Ra sūlinā A l-Balāgh A l-Mubī nu
005-092 และพวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮ์ และจงเชื่อฟังร่อซูลเถิด และพึงระมัดระวัง ไว้ด้วย แต่ถ้าพวกเจ้าผินหลังได้ ก็พึงรู้เถิดว่าที่จริงหน้าที่ของร่อซูลของเรานั้น คือ การประกาศอันชัดเจนเท่านั้น
وَأَطِ يعُوا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُوا ا ل رَّ سُو لَ وَا ا ۚ فَإِن ْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُو ا أَنَّ مَا عَلَى رَ سُولِنَا ا لْبَلاَغُ ا لْمُبِينُ
Lay sa `Alá A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Junāĥun Fīmā Ţ a`imū 'Idh ā Mā A q aw Wa 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Th umm a A q aw Wa 'Āmanū Th umm a A q aw Wa 'Aĥsanū Wa ۗ A ll āhu Yuĥibbu A l-Muĥsinī na
005-093 ไม่มีบาปใด ๆ แก่บรรดาผู้ที่ศรัทธาและปฏิบัติสิ่งที่ดีงามทั้งหลาย ในสิ่งที่พวกเขาได้บริโภค เมื่อพวกเขามีความยำเกรงและศรัทธา และปฏิบัติสิ่งที่ดีงามทั้งหลาย แล้วก็มีความยำเกรงและศรัทธาแล้วก็มีความยำเกรง และกระทำดี และอัลลอฮ์นั้นทรงรักผู้กระทำดีทั้งหลาย
لَيْ سَ عَلَى ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ جُنَا حٌ فِيمَا طَ عِمُو ا إِذَا مَا ا قَ وْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ ثُمّ َ ا قَ وْا وَآمَنُوا ثُمّ َ ا قَ وْا وَأَحْسَنُوا ۗ وَا للَّهُ يُحِبُّ ا لْمُحْسِنِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Layab luwann akumu A ll āhu Bish ay 'in Mina A ş -Ş ay di Tanāluhu~ 'Aydīkum Wa R imāĥukum Liya`lama A ll āhu Man Yakh u Bil-Gh y bi ۚ Famani A Dh ālika Falahu `Adh ā bun 'Alī mun
005-094 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! แน่นอนอัลลอฮ์จะทรงทดสอบพวกเจ้าด้วยสิ่งหนึ่ง อันได้แก่สัตว์ล่า ที่มือของพวกเจ้าได้มันมา และหอกของพวกเจ้าด้วย เพื่ออัลลอฮ์จะทรงรู้ว่าใครที่ยำเกรงพระองค์ในสภาพที่เขาไม่เห็นพระองค์ แล้วผู้ใดละเมิดหลังจากนั้น เขาก็จะได้รับโทษอันเจ็บแสบ
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لَيَبْ لُوَنَّ كُمُ ا للَّ هُ بِشَيْ ءٍ مِنَ ا ل صَّ يْ دِ تَنَالُهُ~ ُ أَيْدِيكُمْ وَر ِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ ا للَّ هُ مَن ْ يَخَ افُهُ بِا لْغَ يْ بِ ۚ فَمَنِ ا هُ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Taq A ş -Ş ay da Wa 'An tum Ĥuru mun ۚ Wa Man Q atalahu Min kum Muta`amm idāan Fajazā 'un Mith lu Mā Q atala Mina A n -Na`ami Yaĥkumu Bihi Dh awā `Ad lin Min kum Had yāan Bāligh A l-Ka`bati 'Aw Kaffāra tun Ţ a`ā mu Masākī na 'Aw `Ad lu Dh ālika Ş iyāmāan Liyadh ū q a Wabā la 'Am r ihi ۗ `Afā A l-Lahu `Amm ā Salafa ۚ Wa Man `Ā da Fayan taq imu A ll āhu Minhu Wa ۗ A ll āhu `Azī zun Dh ū A n tiq ā min
005-095 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงอย่าฆ่าสัตว์ล่าในขณะที่พวกเจ้ากำลังครองอิห์รอมอยู่ และผู้ใดในหมู่พวกเจ้าได้ฆ่ามันโดยเจตนาแล้วไซร้ การชดเชยก็คือ ชนิดเดียวกับที่ถูกฆ่า (จากปศุสัตว์) โดยผู้ที่ยุติธรรมสองคนในหมู่พวกเจ้าจะกระทำการชี้ขาดมัน ในฐานะเป็นสัตว์พลีที่ไปถึงอัล-กะฮ์บะฮ์ หรือไม่ ก็ให้มีการลงไถ่โทษ คือให้อาหารแก่บรรดามีสกีน หรือสิ่งที่เท่าเทียมสิ่งนั้น ด้วยการถือศีลอด เพื่อที่เขาจะได้ลิ้มรสผลภัยแห่งกิจกรรมของเขา อัลลอฮ์ได้ทรงอภัยให้จากสิ่งที่ได้ล่วงเลยมาแล้ว และผู้ใดกลับกระทำอีก อัลลอฮ์ก็จะทรงลงโทษเขาและอัลลอฮ์ คือผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงลงโทษ
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَقْ تُلُوا ا ل صَّ يْ دَ وَأَنْ تُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَن ْ قَ تَلَهُ مِنْ كُمْ مُتَعَمِّ دا ً فَجَزَا ءٌ مِثْلُ مَا قَ تَلَ مِنَ ا ل نَّ عَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَد ْلٍ مِنْ كُمْ هَد ْيا ً بَالِغَ ا لْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَ ةٌ طَ عَا مُ مَسَاكِي نَ أَوْ عَد ْلُ ذَلِكَ صِ يَاما ً لِيَذُو قَ وَبَا لَ أَمْر ِهِ ۗ عَفَا ا للَّهُ عَمَّ ا سَلَفَ ۚ وَمَن ْ عَا دَ فَيَن تَقِ مُ ا للَّ هُ مِنْ هُ ۗ وَا للَّهُ عَزِي زٌ ذُو ا ن تِقَ امٍ
'Uĥilla Lakum Ş ay du A l-Baĥr i Wa Ţ a`āmuhu Matā`āan Lakum Wa Lilssayyāra ti ۖ Wa Ĥurr ima `Alaykum Ş ay du A l-Barr i Mā Dum tum Ĥuru māan ۗ Wa A q ū A ll aha A l-Ladh ī 'Ilay hi Tuĥsh arū na
005-096 ได้ถูกอนุมัติแก่พวกเจ้า ซึ่งสัตว์ล่าในทะเล และอาหารจากทะเล ทั้งนี้เพื่อเป็นสิ่งอำนวยประโยชน์แก่พวกเจ้า และแก่บรรดาผู้เดินทาง และได้ถูกห้ามแก่พวกเจ้า ซึ่งสัตว์ล่าบนบกตราบใดที่พวกเจ้าครองอิห์รอมอยู่และจงยำเกรงอัลลอฮ์เภิดผู้ที่พวกเจ้าจะถูกรวบรวมนำไปสู่พระองค์
أُحِلَّ لَكُمْ صَ يْ دُ ا لْبَحْر ِ وَطَ عَامُهُ مَتَاعا ً لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَ ةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَ يْ دُ ا لْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُما ً ۗ وَا قُ وا ا للَّ هَ ا لَّذِي إِلَيْ هِ تُحْشَرُونَ
Ja`ala A ll āhu A l-Ka`bata A l-Bay ta A l-Ĥar ā ma Q iyāmāan Lilnn ā si Wa A sh -Sh ahra A l-Ĥar ā ma Wa A l-Had ya Wa A l-Q alā 'ida ۚ Dh ālika Lita`lamū 'Ann a A ll āha Ya`lamu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Wa 'Ann a A ll āha Bikulli Sh ay 'in `Alī mun
005-097 อัลลอฮ์ได้ทรงให้อัล-กะอ์บะฮ์ อันเป็นบ้าที่ต้องห้ามนั้นเป็นที่ดำรงอยู่สำหรับมนุษย์ และเดือนที่ต้องห้าม และสัตว์พลีและสัตว์ที่ถูกสวมเครื่องหมายไว้ที่คอ เพื่อเป็นสัตว์พลีด้วย นั่นก็เพื่อพวกเจ้าจะได้รู้ว่า แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรู้สิ่งที่อยู่ในบรรดาชั้นฟ้า และสิ่งที่อยู่ในแผ่นดิน และแท้จริงอัลลอฮ์ทรงรอบรู้ในทุกสิ่งทุกอย่าง
جَعَلَ ا للَّ هُ ا لْكَعْبَةَ ا لْبَيْ تَ ا لْحَرَ ا مَ قِ يَاما ً لِلنّ َا سِ وَا ل شَّهْرَ ا لْحَرَ ا مَ وَا لْهَد ْيَ وَا لْقَ لاَئِدَ ۚ ذَلِكَ لِتَعْلَمُو ا أَنّ َ ا للَّ هَ يَعْلَمُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ وَأَنّ َ ا للَّ هَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ
A ū 'Ann a A ll āha Sh adī du A l-`Iq ā bi Wa 'Ann a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
005-098 พวกเจ้าพึงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้รุนแรงในการลงโทษ และแท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงอภัยโทษทรงเอ็นดูเมตตา
ا و ا أَنّ َ ا للَّ هَ شَدِي دُ ا لْعِقَ ا بِ وَأَنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Mā `Alá A r-Ra sū li 'Illā A l-Balāgh ۗ A ll āhu Ya`lamu Mā Tub dū na Wa Mā Taktumū na
005-099 หน้าที่ของร่อซูลนั้นมิใช่อะไรอื่น นอกจากการประกาศให้ทราบ เท่านั้น และอัลบลอฮ์ทรงรู้สิ่งที่พวกเจ้าเปิดเผย และสิ่งที่พวกเจ้าปกปิด
مَا عَلَى ا ل رَّ سُو لِ إِلاَّ ا لْبَلاَغُ ۗ وَا للَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْ دُو نَ وَمَا تَكْتُمُونَ
Q ul Lā Yastawī A l-Kh th u Wa A ţ -Ţ ayyibu Wa Law 'A`jabaka Kath ra tu A l-Kh th i Fa ۚ A q ū A ll aha Yā 'Ūlī A l-'Albā bi La`allakum Tufliĥū na
005-100 จงกล่าวเถิด(มุฮัมมัด)ว่าสิ่งเลวกับสิ่งดีนั้นย่อมไม่เท่าเทียมกัน และแม้ว่าความมากมายของสิ่งชั่วนั้น ได้ทำให้ท่านพึงใจก็ตาม จงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด ผู้มีสติบัญญัติทั้งหลาย! เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ
قُ لْ لاَ يَسْتَوِي ا لْخَ بِي ثُ وَا ل طَّ يِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَ ةُ ا لْخَ بِي ثِ ۚ فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ يَا أُ ولِي ا لأَلْبَا بِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tas'alū `An 'Ash yā 'a 'In Tub da Lakum Tasu'ukum Wa 'In Tas'alū `Anhā Ĥī na Yunazzalu A l-Q ur'ā nu Tub da Lakum `Afā A l-Lahu `Anhā Wa ۗ A ll āhu Gh ū ru n Ĥalī mun
005-101 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงอย่าถามถึงสิ่งต่างๆ หากสิ่งเหล่านี้ถูกเปิดเผยขึ้น แล้วมันก็จะก่อให้เกิดความเลวร้าย แก่พวกเจ้า และถ้าพวกเจ้าถามถึงสิ่งเหล่านั้น ขณะที่อัล-กรุอานถูกประทานลงมา มันก็จะถูกเปิดเผยขึ้น แก้พวกเจ้า อัลลอฮ์ได้ทรงอภัยสิ่งเหล่านั้นแล้ว และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงอภัยผู้ทรงหนักแน่น
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَسْأَلُوا عَن ْ أَشْيَا ءَ إِن ْ تُبْ دَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن ْ تَسْأَلُوا عَنْ هَا حِي نَ يُنَزَّلُ ا لْقُ رْآنُ تُبْ دَ لَكُمْ عَفَا ا للَّهُ عَنْ هَا ۗ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ حَلِيمٌ
Q ad Sa'alahā Q aw mun Min Q ab likum Th umm a 'Aş baĥū Bihā Kāfir ī na
005-102 แท้จริงได้มีพวกหนึ่งก่อนพวกเจ้าได้ถามถึงสิ่งต่างๆ เหล่านั้นมาแล้ว แล้วพวกเขาก็กลายเป็นผู้ปฏิเสธสิ่งต่างๆ เหล่านั้น
قَ د ْ سَأَلَهَا قَ وْ مٌ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ ثُمّ َ أَصْ بَحُوا بِهَا كَافِر ِينَ
Mā Ja`ala A ll āhu Min Baĥīra tin Wa Lā Sā 'ibatin Wa Lā Waş īlatin Wa Lā Ĥā min ۙ Wa Lakinn a A l-Ladh ī na Kafarū Yaftarū na `Alá A ll āhi A l-Kadh iba ۖ Wa 'Akth aru hum Lā Ya`q ilū na
005-103 อัลลอฮ์มิได้ทรงให้มีขึ้น ซึ่งบะฮีเราะฮ์ และซาอิบะฮ์ และวะซีละฮ์ และฮาม แต่ทว่าบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่างหากที่อุปโลกน์ความเท็จแก่อัลลอฮ์ และส่วนมากของพวกเขาไม่ใช่ปัญญา
مَا جَعَلَ ا للَّ هُ مِن ْ بَحِيرَ ةٍ وَلاَ سَا ئِبَةٍ وَلاَ وَصِ يلَةٍ وَلاَ حَا مٍ ۙ وَلَكِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا يَفْتَرُو نَ عَلَى ا للَّ هِ ا لْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْقِ لُونَ
Wa 'Idh ā Q ī la Lahum Ta`ālaw 'Ilá Mā 'An zala A ll āhu Wa 'Ilá A r-Ra sū li Q ālū Ĥasbunā Mā Wajad nā `Alay hi 'Ābā 'anā ۚ 'Awalaw Kā na 'Ābā 'uuhum Lā Ya`lamū na Sh ay'ā an Wa Lā Yahtadū na
005-104 และเมื่อได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า ท่านทั้งหลายจงมาสู้สิ่งที่อัลลอฮ์ ได้ทรงประทานลงมาเถิด และมาสู่ร่อซูลด้วย พวกเขาก็กล่าวว่า เป็นการพอเพียงแก่เราแล้ว สิ่งที่เราได้พบบรรพบุรุษของเราเคยกระทำมันมา ถึงแม้ได้ปรากฏว่าบรรพบุรุษของพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใด และทั้งไม่ได้รับคำแนะนำอีกด้วยกระนั้นหรือ?
وَإِذَا قِ ي لَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ وَإِلَى ا ل رَّ سُو لِ قَ الُوا حَسْبُنَا مَا وَجَد ْنَا عَلَيْ هِ آبَا ءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَا نَ آبَا ؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُو نَ شَيْ ئا ً وَلاَ يَهْتَدُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū `Alaykum 'An fusakum ۖ Lā Yađurru kum Man Đ alla 'Idh ā A m ۚ 'Ilá A ll āhi Marji`ukum Jamī`āan Fayunabbi'ukum Bimā Kun tum Ta`malū na
005-105 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จำเป็นแก่พวกเจ้าในการป้องกันตัวของพวกเจ้า ผู้ที่หลงผิดไปนั้นจะไม่เป็นอันตรายแก่พวกเจ้า ได้ เมื่อพวกเจ้ารับคำแนะนำไว้ ยังอัลลอฮ์นั้นคือการกลับไปของพวกเจ้าทั้งหมด แล้วพระองค์ก็จะทรงบอกแก่พวกเจ้าทั้งหลาย ในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกัน
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَن فُسَكُمْ ۖ لاَ يَضُ رُّكُمْ مَن ْ ضَ لَّ إِذَا ا ۚ إِلَى ا للَّ هِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا ً فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Sh ahādatu Baynikum 'Idh ā Ĥađara 'Aĥadakumu A l-Maw tu Ĥī na A l-Waş īyati A th nā ni Dh awā `Ad lin Min kum 'Aw 'Ākh r ā ni Min Gh r ikum 'In 'An tum Đ ara b tum Fī A l-'Arđi Fa'aş ābatkum Muş ībatu A l-Maw ti ۚ Taĥbisūnahumā Min Ba`di A ş -Ş alāati Fayuq ā ni Bill āhi~ 'Ini A b tum Lā Nash tar ī Bihi Th amanāan Wa Law Kā na Dh ā Q urbá ۙ Wa Lā Naktumu Sh ahādata A ll āhi 'Inn ā 'Idh āan Lamina A l-'Āth imī na
005-106 ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! การเป็นพยานระหว่างพวกเจ้า-เมื่อความตายได้มายังคนหนึ่งคนใดในพวกเจ้า ขณะมีการทำพินัยกรรมนั้น-คือสองคนที่เป็นผู้เที่ยงธรรมในหมู่พวกเจ้า หรือคนอื่นสองคนที่มิใช่ในหมู่พวกเจ้า หากพวกเจ้าได้เดินทางไปในผืนแผ่นดินแล้วได้มีเหตุภัยแห่งความตายประสบกับพวกเจ้าโดยที่พวกเจ้าจะต้องกักตัวเขาทั้งสองไว้หลังจากละหมาด แล้วทั้งสองนั้นก็จะสาบานต่ออัลลอฮ์-หากพวกเจ้าสงสัย -ว่าเราจะไม่นำการสาบานนั้นไปแลกเปลี่ยนกับราคาใด ๆ และแม้ว่าเขา จะเป็นญาติใกล้ชิดก็ตาม และเราจะไม่ปกปิดหลักฐานของอัลลอฮ์ (ถ้ามิเช่นนั้น)แน่นอนทันใดนั้นเองเราก็จะอยู่ในหมู่ผู้ที่กระทำบาป
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَ رَ أَحَدَكُمُ ا لْمَوْ تُ حِي نَ ا لْوَصِ يَّةِ ا َا نِ ذَوَا عَد ْلٍ مِنْ كُمْ أَوْ آخَ رَ ا نِ مِن ْ غَ يْر ِكُمْ إِن ْ أَنْ تُمْ ضَ رَ بْ تُمْ فِي ا لأَرْضِ فَأَصَ ابَتْكُمْ مُصِ يبَةُ ا لْمَوْ تِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِن ْ بَعْدِ ا ل صَّ لاَةِ فَيُقْ سِمَا نِ بِا للَّ هِ إِنِ ا بْ تُمْ لاَ نَشْتَر ِي بِهِ ثَمَنا ً وَلَوْ كَا نَ ذَا قُ رْبَى ۙ وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ ا للَّ هِ إِنَّ ا إِذا ً لَمِنَ ا لآثِمِينَ
Fa'in `Uth ir a `Alá 'Ann ahumā A q q ā 'Ith māan Fa'ā kh r ā ni Yaq ūmā ni Maq āmahumā Mina A l-Ladh ī na A q q a `Alayhimu A l-'Awlayā ni Fayuq ā ni Bill āhi Lash ahādatunā 'Aĥaq q u Min Sh ahādatihimā Wa Mā A ā 'Inn ā 'Idh āan Lamina A ž-Ž ālimī na
005-107 แล้วหากได้รับรู้ว่าพยานทั้งสองคนนั้นสมควรได้รับโทษ ก็ให้คนอื่นสองคนทำหน้าที่ในตำแหน่งพยานทั้งสองนั้นแทน จากบรรดาผู้ที่มีคนสองคนในหมู่พวกเขาเป็นผู้สมควร แล้วทั้งสองนั้นก็จะสาบานต่ออัลลอฮ์ว่า แน่นอนการเป็นพยานของเรานั้นสมควรยิ่งกว่าการเป็นพยานของเขาทั้งสอง และเรามิได้ละเมิด(ถ้ามิเช่นนั้น)แน่นอนทันใดนั้นเอง เราก็จะอยู่ในหมู่ผู้อธรรม
فَإِن ْ عُثِر َ عَلَى أَنَّ هُمَا ا قَّ ا إِثْما ً فَآخَ رَ ا نِ يَقُ ومَا نِ مَقَ امَهُمَا مِنَ ا لَّذِي نَ ا قَّ عَلَيْهِمُ ا لأَوْلَيَا نِ فَيُقْ سِمَا نِ بِا للَّ هِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن ْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا ا ا إِنَّ ا إِذا ً لَمِنَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Dh ālika 'Ad ná 'An Ya'tū Bish -Sh ahādati `Alá Waj hihā 'Aw Yakh ū 'An Tura dda 'Aymā nun Ba`da 'Aymānihim Wa A q ū ۗ A ll aha Wa A A ll āhu ۗ Lā Yahdī A l-Q aw ma A l-Fāsiq ī na
005-108 นั้นแหละคือสิ่งที่ใกล้ยิ่งกว่า ในการที่พวกเขาจะนำมาซึ่งการเป็นพยานตามความเป็นจริงของมัน หรือในการที่พวกเขากลัวว่า คำสาบานจะถูกปฏิเสธ หลังจากที่พวกเขาสาบาน จงยำเกรงอัลลอฮ์และจงสดับฟังเถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นจะไม่ทรงแนะนำพวกที่เป็นผู้ละเมิด
ذَلِكَ أَد ْنَى أَن ْ يَأْتُوا بِا ل شَّهَادَةِ عَلَى وَجْ هِهَا أَوْ يَخَ افُو ا أَن ْ تُرَ دَّ أَيْمَا نٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ ۗ وَا قُ وا ا للَّ هَ وَا ا ۗ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا لْفَاسِقِ ينَ
Yaw ma Yaj ma`u A ll āhu A r-Ru sula Fayaq ū lu Mādh ā 'Ujib tum ۖ Q ālū Lā `Ilma Lanā ۖ 'Inn aka 'An ta `Allā mu A l-Gh ū bi
005-109 วันที่อัลลอฮ์จะทรงชุมนุมบรรดาร่อซูล แล้วตรัสว่าสิ่งใดบ้างที่พวกเจ้าได้รับการตอบสนอง พวกเขากล่าวว่าไม่มีความรู้ใด ๆ แก่พวกข้าพระองค์ แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ความเร้นลับทั้งหลาย
يَوْ مَ يَجْ مَعُ ا للَّ هُ ا ل رُّسُلَ فَيَقُ و لُ مَاذَا أُجِبْ تُمْ ۖ قَ الُوا لاَ عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّ كَ أَنْ تَ عَلاَّمُ ا لْغُ يُوبِ
'Idh Q ā la A ll āhu Yā `Īsá A b na Maryama A dh kur Ni`matī `Alay ka Wa `Alá Wa A -Datika 'Idh 'Ayyad ttuka Birū ĥi A l-Q udusi Tukallimu A n -Nā sa Fī A l-Mahdi Wa Kahlāan ۖ Wa 'Idh `Allam tuka A l-Kitā ba Wa A l-Ĥikmata Wa A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la ۖ Wa 'Idh Takh q u Mina A ţ -Ţ ī ni Kahay'ati A ţ -Ţ ay r i Bi'idh nī Fatan fukh ū nu Ţ ayrā an Bi'idh nī ۖ Wa Tub r i'u A l-'Akmaha Wa A l-'Ab ra ş a Bi'idh nī ۖ Wa 'Idh Tukh r iju A l-Mawtá Bi'idh nī ۖ Wa 'Idh Kafaftu Banī 'Isrā 'ī la `An ka 'Idh Ji'tahum Bil-Bayyinā ti Faq ā la A l-Ladh ī na Kafarū Minhum 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Mubī nun
005-110 จงรำลึกถึงขณะที่อัลลอฮ์ ตรัสแก่อีซาบุตรของมัรยัมว่า จงรำถึงความโปรดปรานของข้าที่มีต่อเจ้า และมารดาของเจ้า ขณะที่ข้าได้สนับสนุนเจ้า ด้วยวิญญาณอันบริสุทธิ์ โดยที่เจ้าพูดกับประชาชน ขณะที่อยู่ในเปล แลบะขณะที่อยู่ในวัยกลางคน และขณะที่ข้าได้สอนเจ้า ซึ่งคัมภีร์และความมุ่งหมายแห่งบัญญัติศาสนาและอัต-เตารอตและอัล-อิน-ญีล และขณะที่เจ้าสร้างขึ้นจากดินดั่งรูปนกด้วยอนุมัติของข้า แล้วเจ้าเป่าเข้าไปในรูปนกนั้น มันก็กลายเป็นนก ด้วยอนุมัติของข้า และที่เจ้าทำให้คนตาบอดแต่กำเนิด และคนเป็นโรคผิวหนังหาย ด้วยอนุมัติของข้า และขณะที่เจ้าทำให้บรรดาคนตายออกมา ด้วยอนุมัติของข้า และขณะที่ข้าได้ยับยั้งและหันเหวงศ์วานอิสรออีลออกจากเจ้า เมื่อเจ้านำบรรดาหลักฐานอันชัดแจ้งมายังพวกเขาแล้วบรรดาผู้ฝ่าฝืนในหมู่พวกเขาก็กล่าวว่า สิ่งนี้ มิใช่อื่นใด นอกจากมายากลอันชัดแจ้งเท่านั้น
إِذْ قَ ا لَ ا للَّ هُ يَاعِيسَى ا بْ نَ مَرْيَمَ ا ذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْ كَ وَعَلى وَا لِدَتِكَ إِذْ أَيَّد تُّكَ بِرُو حِ ا لْقُ دُسِ تُكَلِّمُ ا ل نّ َا سَ فِي ا لْمَهْدِ وَكَهْلا ً وَإِذْ ۖ عَلَّمْتُكَ ا لْكِتَا بَ وَا لْحِكْمَةَ وَا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِن جِي لَ وَإِذْ ۖ تَخْ لُقُ مِنَ ا ل طِّ ي نِ كَهَيْ ئَةِ ا ل طَّ يْ ر ِ بِإِذْنِي فَتَن فُخُ فِيهَا فَتَكُو نُ طَ يْرا ً بِإِذْنِي وَتُبْ ر ِئُ ۖ ا لأَكْمَهَ وَا لأَبْ رَ صَ بِإِذْنِي وَإِذْ ۖ تُخْ ر ِجُ ا لْمَوْتَى بِإِذْنِي وَإِذْ ۖ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ عَنْ كَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِا لْبَيِّنَا تِ فَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِنْ هُمْ إِن ْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ
Wa 'Idh 'Awĥay tu 'Ilá A l-Ĥawār īyī na 'An 'Āminū Bī Wa Bira sūlī Q ālū 'Āmann ā Wa A sh /had Bi'ann anā Muslimū na
005-111 และจงรำลึกถึงขณะที่ข้าได้ดลใจแก่อัลฮะวารียิน ว่าจงศรัทธาต่อข้าและต่อร่อซูลของข้า เถิด พวกเขากล่าวว่า พวกข้าพระองค์ศรัทธากันแล้ว และโปรดได้ทรงเป็นพยานด้วยว่า แท้จริงพวกข้าพระองค์นั้นเป็นผู้สวามิภักดิ์(ต่อพระองค์)
وَإِذْ أَوْحَيْ تُ إِلَى ا لْحَوَار ِيِّي نَ أَن ْ آمِنُوا بِي وَبِرَ سُولِي قَ الُو ا آمَنَّ ا وَا د ْ بِأَنَّ نَا مُسْلِمُونَ
'Idh Q ā la A l-Ĥawār īyū na Yā `Īsá A b na Maryama Hal Yastaţ ī `u Ra bbuka 'An Yunazzila `Alaynā Mā 'idatan Mina A s-Samā 'i ۖ Q ā la A q ū A ll aha 'In Kun tum Mu'uminī na
005-112 ขณะที่อัล-ฮะวารียูนกล่าวว่า โอ้อีซาบุตรของมัรยัม! พระเจ้าของท่านสามารถที่จะให้สำรับอาหารจากฟากฟ้าลงมาแก่พวกเราไหม? เขากล่าวว่า พวกเจ้าจงยำเกรงอัลลอฮ์ หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา
إِذْ قَ ا لَ ا لْحَوَار ِيُّو نَ يَا عِيسَى ا بْ نَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِ ي عُ رَ بُّكَ أَن ْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَا ئِدَة ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ ۖ قَ ا لَ ا قُ وا ا للَّ هَ إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Q ālū Nur ī du 'An Na'kula Minhā Wa Taţ nn a Q ulūbunā Wa Na`lama 'An Q ad Ş adaq ū na `Alayhā Mina A sh -Sh āhidī na
005-113 พวกเขากล่าวว่า พวกเราต้องการที่จะบริโภคจากมัน และที่จะให้หัวใจของพวกเราสงบ และที่พวกเราจะได้รู้ว่า ท่านได้พูดจริงแก่พวกเรา และที่พวกเราจะได้เป็นพยานยืนยันในเรื่องนั้นด้วย
قَ الُوا نُر ِي دُ أَن ْ نَأْكُلَ مِنْ هَا وَتَطْ مَئِنّ َ قُ لُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن ْ قَ د ْ صَ دَقْ تَنَا وَنَكُو نَ عَلَيْهَا مِنَ ا ل شَّاهِدِينَ
Q ā la `Īsá A b nu Maryama A ll āhumm a Ra bbanā 'An zil `Alaynā Mā 'idatan Mina A s-Samā 'i Takū nu Lanā `Īdāan Li'wwalinā Wa 'Ākh r inā Wa 'Āyatan Min ka ۖ Wa A rzuq n ta Kh y ru A r-Rā ziq ī na
005-114 อีซาบุตรของมัรยัม ได้กล่าวว่า ข้าแต่อัลลอฮ์ ผู้เป้นพระเจ้าของข้าพระองค์! โปรดได้ทรงประทานลงมาแก่พวกข้าพระองค์ ซึ่งสำรับอาหารจากฟากฟ้าด้วยเถิด จะได้เป็นวันรื่นเริงแก่พวกข้าพระองค์ ทั้งแก่คนแรกของพวกข้าพระองค์และแก่คนสุดท้ายของพวกข้าพระองค์ และจะได้เป็นสัญญาณหนึ่ง จากพระองค์ และโปรดได้ทรงประทานปัจจัยยังชีพแก่พวกข้าพระองค์ด้วยเถิด และพระองค์นั้น คือผู้ที่ดีเยี่ยมในหมู่ผู้ประทานปัจจัยยังชีพทั้งหลาย
قَ ا لَ عِيسَى ا بْ نُ مَرْيَمَ ا للَّ هُمّ َ رَ بَّنَا أَن زِلْ عَلَيْنَا مَا ئِدَة ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ تَكُو نُ لَنَا عِيدا ً لِأوَّلِنَا وَآخِ ر ِنَا وَآيَة ً مِنْ كَ ۖ وَا رْزُقْ نَا وَأَنْ تَ خَ يرُ ا ل رَّ ازِقِ ينَ
Q ā la A ll āhu 'Inn ī Munazziluhā `Alaykum ۖ Faman Yakfur Ba`du Min kum Fa'inn ī 'U`adh dh ibuhu `Adh ābāan Lā 'U`adh dh ibuhu~ 'Aĥadāan Mina A l-`Ālamī na
005-115 อัลลอฮ์ตรัสว่า แท้จริงข้าจะให้มันลงมาแก่พวกเจ้า แล้วผู้ใดในหมู่พวกเจ้าปฏิเสธศรัทธาหลังจากนั้น แน่นอนข้าจะลงโทษเขา ซึ่งโทษที่ข้าจะไม่ลงโทษนั้นแก่ผู้ใดในหมู่ประชาชาติทั้งหลาย
قَ ا لَ ا للَّ هُ إِنِّ ي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَن ْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْ كُمْ فَإِنِّ ي أُعَذِّبُهُ عَذَابا ً لاَ أُعَذِّبُهُ~ ُ أَحَدا ً مِنَ ا لْعَالَمِينَ
Wa 'Idh Q ā la A ll āhu Yā `Īsá A b na Maryama 'A'an ta Q ulta Lilnn ā si A kh dh ūnī Wa 'Umm iya 'Ilahay ni Min Dū ni A ll ā hi ۖ Q ā la Sub ĥānaka Mā Yakū nu Lī 'An 'Aq ū la Mā Lay sa Lī Biĥaq q in ۚ 'In Kun tu Q ultuhu Faq ad `Alim tahu ۚ Ta`lamu Mā Fī Nafsī Wa Lā 'A`lamu Mā Fī Nafsika ۚ 'Inn aka 'An ta `Allā mu A l-Gh ū bi
005-116 และจงรำลึกถึงขณะที่อัลลอฮ์ ตรัสว่า อีซาบุตรของมัรยัม เอ๋ย! เจ้าพูดแก่ผู้คนกระนั้นหรือว่า จงยึดถือฉันและมารดาของฉันเป็นที่เคารพสักการะทั้งสองอื่นจากอัลลอฮ์ เขากล่าวว่า มหาบริสุทธิ์พระองค์ท่าน! ไม่เคยแก่ข้าพระองค์ที่จะกล่าวสิ่งที่มิใช่สิทธิของข้าพระองค์ หากข้าพระองค์เคยกล่าวสิ่งนั้น แน่นอนพระองค์ย่อมรู้ดี โดยที่พระองค์ทรงรู้สิ่งที่อยู่ในใจของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ไม่รู้สิ่งที่อยู่ในใจของพระองค์ แท้จริงพระองค์นั้นคือผู้ทรงรอบรู้ในสิ่งเร้นลับทั้งหลาย
وَإِذْ قَ ا لَ ا للَّ هُ يَا عِيسَى ا بْ نَ مَرْيَمَ أَأَن تَ قُ لْتَ لِلنّ َا سِ ا خِ ذُونِي وَأُمِّ يَ إِلَهَيْ نِ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۖ قَ ا لَ سُبْ حَانَكَ مَا يَكُو نُ لِي أَن ْ أَقُ و لَ مَا لَيْ سَ لِي بِحَقّ ٍ ۚ إِن ْ كُن تُ قُ لْتُهُ فَقَ د ْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّ كَ أَنْ تَ عَلاَّمُ ا لْغُ يُوبِ
Mā Q ultu Lahum 'Illā Mā 'Amartanī Bihi~ 'Ani A `budū A ll aha Ra bbī Wa Ra bbakum ۚ Wa Kun tu `Alayhim Sh ahīdāan Mā Dum tu Fīhim ۖ Falamm ā Tawaffaytanī Kun ta 'An ta A r-Ra q ī ba `Alayhim ۚ Wa 'An ta `Alá Kulli Sh ay 'in Sh ahī d un
005-117 ข้าพระองค์มิได้กล่าวแก่พวกเขา นอกจากสิ่งที่พระองค์ใช้ข้าพระองค์เท่านั้น ที่ว่าท่านทั้งหลายจงเคารพสักการะต่ออัลลอฮ์ ผู้เป็นเจ้าของฉัน และเป็นพระเจ้าของพวกท่านด้วย และข้าพระองค์ย่อมเป็นพยานยืนยันต่อพวกเขาในระยะเวลาที่ข้าพระองค์อยู่ในหมู่พวกเขา ครั้นเมื่อพระองค์ได้ทรงรับข้าพระองค์ไปแล้ว พระองค์ท่านก็เป็นผู้ดูและพวกเขา และพระองค์ทรงเป็นสักขีพยานในทุกสิ่ง
مَا قُ لْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ رَ بِّي وَرَ بَّكُمْ ۚ وَكُن تُ عَلَيْهِمْ شَهِيدا ً مَا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّ ا تَوَفَّيْتَنِي كُن تَ أَنْ تَ ا ل رَّ قِ ي بَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنْ تَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيدٌ
'In Tu`adh dh ib hum Fa'inn ahum `Ibāduka ۖ Wa 'In Tagh r Lahum Fa'inn aka 'An ta A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
005-118 หากพระองค์จะทรงลงโทษพวกเขาแท้จริงพวกเขาก็คือบ่าวของพระองค์ และหากพระองค์จะทรงอภัยโทษให้แก่พวกเขา แท้จริงพระองค์ท่านคือ ผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ
إِن ْ تُعَذِّبْ هُمْ فَإِنَّ هُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِن ْ تَغْ فِر ْ لَهُمْ فَإِنَّ كَ أَنْ تَ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Q ā la A ll āhu Hādh ā Yaw mu Yan fa`u A ş -Ş ādiq ī na Ş id q uhum ۚ Lahum Jann ā tun Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā 'Abadāan ۚ Ra điya A ll āhu `Anhum Wa Ra đū `Anhu ۚ Dh ālika A l-Faw zu A l-`Ažī mu
005-119 อัลลอฮ์ตรัสว่า นี่แหละคือวัน ที่การพูดความจริงของพวกเขาจะอำนวยประโยชน์แก่บรรดาผู้ที่พูดจริง พวกเขาจะได้รับบรรดาสวนสวรรค์เหล่านั้น โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล ในสภาพที่อัลลอฮ์ทรงพอพระทัยในพวกเขา และพวกเขาก็พึงพอใจในพระองค์นั่นแหละคือชัยชนะอันยิ่งใหญ่
قَ ا لَ ا للَّ هُ هَذَا يَوْ مُ يَن فَعُ ا ل صَّ ادِقِ ي نَ صِ د ْقُ هُمْ ۚ لَهُمْ جَنّ َا تٌ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنهَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا أَبَدا ً ۚ رَ ضِ يَ ا للَّ هُ عَنْ هُمْ وَرَ ضُ وا عَنْ هُ ۚ ذَلِكَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Fīhinn a ۚ Wa Huwa `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
005-120 อำนาจแห่งบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดินนั้น เป็นสิทธิของอัลลอฮ์ทั้งสิ้น และพระองค์ทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
لِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا فِيهِنّ َ ۚ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
