Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ĥā-Mīm
041-001 حٰمٓ.
حَا-مِيم
Tan zī lun Mina A r-Ra ĥmā ni A r-Ra ĥī mi
041-002 (ھن ڪتاب جو الله) ٻاجھاري مھربان وٽان نازل ٿيڻ آھي.
تَن زِي لٌ مِنَ ا ل رَّ حْمَنِ ا ل رَّ حِيمِ
Kitā bun Fuş ş ilat 'Āyātuhu Q ur'ā nāan `Ara bīyāan Liq aw min Ya`lamū na
041-003 (ھيءُ اھڙو) ڪتاب جو سندس آيتون کولي کولي بيان ڪيون ويون آھن قُرآن عربيءَ ۾ سمجھ وارن ماڻھن لاءِ آھي.
كِتَا بٌ فُصِّ لَتْ آيَاتُهُ قُ رْآناً عَرَ بِيّا ً لِقَ وْ مٍ يَعْلَمُونَ
Bash īr āan Wa Nadh īr āan Fa'a`ra đa 'Akth aru hum Fahum Lā Yasma`ū na
041-004 جو خوشخبري ڏيندڙ ڊيڄاريندڙ آھي، پوءِ گھڻن (ماڻھن) مُنھن موڙيو تنھنڪري اُھي (اُن کي) ٻڌندائي نه آھن.
بَشِير ا ً وَنَذِير ا ً فَأَعْرَ ضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ
Wa Q ālū Q ulūbunā Fī 'Akinn atin Mimm ā Tad `ūnā 'Ilay hi Wa Fī 'Ādh āninā Waq ru n Wa Min Bayninā Wa Baynika Ĥijā bun Fā`mal 'Inn anā `Āmilū na
041-005 ۽ چوندا آھن ته جنھن ڏانھن اسان کي سڏيندو آھين تنھن کان اسان جون دليون پردي ۾ آھن ۽ اسان جي ڪَنن ۾ گھٻرائي آھي ۽ اسان جي ۽ اوھان جي وچ ۾ اوٽ آھي تنھنڪري (تون پنھنجيءَ طرح) ڪم ڪر بيشڪ اسين (پنھنجيءَ طرح) ڪم ڪرڻ وارا آھيون.
وَقَ الُوا قُ لُوبُنَا فِي أَكِنَّ ةٍ مِمَّ ا تَد ْعُونَا إِلَيْ هِ وَفِي آذَانِنَا وَقْ رٌ وَمِن ْ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَا بٌ فَاعْمَلْ إِنَّ نَا عَامِلُونَ
Q ul 'Inn amā 'Anā Bash aru n Mith lukum Yūĥá 'Ilay ya 'Ann amā 'Ilahukum 'Ilahun Wāĥidun Fāstaq īmū 'Ilay hi Wa A stagh firū hu ۗ Wa Way lun Lilmush r ikī na
041-006 (اي پيغمبر کين) چؤ ته آءٌ (به) اوھان ئي جھڙو ماڻھو آھيان مگر مون ڏانھن وحي ڪيو ويندو آھي ته اوھان جو معبُود ھڪ خدا آھي تنھنڪري ڏانھس سڌا متوجه ٿيو ۽ کانئس بخشش گھرو، ۽ (اُنھن) مشرڪن لاءِ ويل آھي.
قُ لْ إِنَّ مَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّ مَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِ يمُو ا إِلَيْ هِ وَا سْتَغْ فِرُو هُ ۗ وَوَيْ ل ٌ لِلْمُشْر ِكِينَ
Al-Ladh ī na Lā Yu'utū na A z-Zakāata Wa Hum Bil-'Ākh ira ti Hum Kāfirū na
041-007 جيڪي زڪوٰة نه ڏيندا آھن ۽ اُھي آخرت کي (به) نه مڃيندا آھن.
ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْتُو نَ ا ل زَّكَا ةَ وَهُمْ بِا لآخِ رَ ةِ هُمْ كَافِرُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Lahum 'Aj ru n Gh ay ru Mam nū nin
041-008 بيشڪ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن لاءِ اَڻ کُٽ اَجر آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ لَهُمْ أَجْ رٌ غَ يْ رُ مَمْنُونٍ
Q ul 'A'inn akum Latakfurū na Bial-Ladh ī Kh alaq a A l-'Arđa Fī Yawmay ni Wa Taj `alū na Lahu~ 'An dādāan ۚ Dh ālika Ra bbu A l-`Ālamī na
041-009 (اي پيغمبر کين)چؤ ته اوھين اُن (الله) جو انڪار ڪندا آھيو ڇا جنھن زمين کي ٻن ڏينھن ۾ بڻايو؟ ۽ اُن لاءِ (ٻـين کي) شريڪ بڻائيندا آھيو، اِھو الله جھانن جو پالڻھار آھي.
قُ لْ أَئِنَّ كُمْ لَتَكْفُرُو نَ بِا لَّذِي خَ لَقَ ا لأَرْضَ فِي يَوْمَيْ نِ وَتَجْ عَلُو نَ لَهُ~ ُ أَن دَادا ً ۚ ذَلِكَ رَ بُّ ا لْعَالَمِينَ
Wa Ja`ala Fīhā Ra wāsiya Min Fawq ihā Wa Bāra ka Fīhā Wa Q addara Fīhā 'Aq wātahā Fī 'Arba`ati 'Ayyā min Sawā 'an Lilssā 'ilī na
041-010 ۽ اُن (زمين) ۾ مٿانئس ڳرا جبل بڻايائين ۽ منجھس برڪت رکيائين ۽ چئن ڏينھن ۾ منجھس اُن (جي رھاڪن) جا قُوۡت مُقرّر ڪيائين، پڇندڙن لاءِ برابر (کولي بيان ڪيو ويو) آھي.
وَجَعَلَ فِيهَا رَ وَاسِيَ مِن ْ فَوْقِ هَا وَبَارَ كَ فِيهَا وَقَ دَّرَ فِيهَا أَقْ وَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّا مٍ سَوَا ء ً لِلسَّا ئِلِينَ
Th umm a A stawá 'Ilá A s-Samā 'i Wa Hiya Dukh ā nun Faq ā la Lahā Wa Lil'arđi A i'tiyā Ţ aw`āan 'Aw Karhāan Q ālatā 'Ataynā Ţ ā 'i`ī na
041-011 وري آسمان ڏانھن مُھڙ ڪيائين ۽ اُھو (اُن وقت) دُونھون ھو پوءِ اُن کي ۽ زمين کي چيائين ته سرھائيءَ سان خواھ اَرھائيءَ سان اچو، (ٻنھي) چيو ته خُوشيءَ سان آياسون.
ثُمّ َ ا سْتَوَى إِلَى ا ل سَّمَا ءِ وَهِيَ دُخَ ا نٌ فَقَ ا لَ لَهَا وَلِلأَرْضِ ا ِئْتِيَا طَ وْعاً أَوْ كَرْها ً قَ الَتَا أَتَيْنَا طَ ا ئِعِينَ
Faq ađāhunn a Sab `a Samāwā tin Fī Yawmay ni Wa 'Awĥá Fī Kulli Samā 'in 'Am ra hā ۚ Wa Zayyann ā A s-Samā 'a A d-Dun yā Bimaş ābī ĥa Wa Ĥifžāan ۚ Dh ālika Taq dī r u A l-`Azī zi A l-`Alī mi
041-012 پوءِ (ٻـين) ٻن ڏينھن ۾ اُنھن کي سَت آسمان بڻايائين ۽ سڀڪنھن آسمان ۾ اُن (جي ڪم) جو حُڪم موڪليائين، ۽ دنيا جي آسمان کي (تارن جي) ڏينئن سينگاريوسون، ۽ (شيطانن کان اُنھيءَ جي) حفاظت ڪئي سون، اِھا (الله) غالب ڄاڻندڙ جي رِٿ آھي.
فَقَ ضَ اهُنّ َ سَبْ عَ سَمَاوَا تٍ فِي يَوْمَيْ نِ وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَا ءٍ أَمْرَ هَا ۚ وَزَيَّنَّ ا ا ل سَّمَا ءَ ا ل دُّنْ يَا بِمَصَ ابِي حَ وَحِفْظ ا ً ۚ ذَلِكَ تَقْ دِي رُ ا لْعَزِي زِ ا لْعَلِيمِ
Fa'in 'A`ra đū Faq ul 'An dh artukum Ş ā`iq atan Mith la Ş ā`iq ati `Ā din Wa Th amū da
041-013 پوءِ جيڪڏھن (اُھي) مُنھن موڙين ته چؤ ته اوھان کي اھڙي عذاب کان ڊيڄاريم جھڙو عاد ۽ ثَمُود جو عذاب (ھو).
فَإِن ْ أَعْرَ ضُ وا فَقُ لْ أَن ذَرْتُكُمْ صَ اعِقَ ة ً مِثْلَ صَ اعِقَ ةِ عَا دٍ وَثَمُودَ
'Idh Jā 'at/humu A r-Ru sulu Min Bay ni 'Aydīhim Wa Min Kh alfihim 'Allā Ta`budū 'Illā A l-Laha ۖ Q ālū Law Sh ā 'a Ra bbunā La'an zala Malā 'ikatan Fa'inn ā Bimā 'Ursiltum Bihi Kāfirū na
041-014 جڏھن پيغمبر سندن اڳيان ۽ سندن پويان انھن وٽ آيا (پيغمبرن چيو) ته الله کانسواءِ (ٻئي) ڪنھن جي عبادت نه ڪريو، چيائون ته جيڪڏھن اسان جو پالڻھار گھري ھا ته ضرور ملائڪن کي موڪليھا تنھنڪري (اوھين) جنھن سان موڪليا ويا آھيو تنھنکي اسين مڃڻ وارا نه آھيون.
إِذْ جَا ءَتْهُمُ ا ل رُّسُلُ مِن ْ بَيْ نِ أَيْدِيهِمْ وَمِن ْ خَ لْفِهِمْ أَلاَّ تَعْبُدُو ا إِلاَّ ا للَّ هَ ۖ قَ الُوا لَوْ شَا ءَ رَ بُّنَا لَأَن زَلَ مَلاَئِكَة ً فَإِنَّ ا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ
Fa'amm ā `Ā dun Fāstakbarū Fī A l-'Arđi Bigh ay r i A l-Ĥaq q i Wa Q ālū Man 'Ash addu Minn ā Q ūwatan ۖ 'Awalam Yara w 'Ann a A ll āha A l-Ladh ī Kh alaq ahum Huwa 'Ash addu Minhum Q ūwatan ۖ Wa Kānū Bi'āyātinā Yaj ĥadū na
041-015 پوءِ عاد (وارن) زمين ۾ ناحق وڏائي ڪئي ۽ چيائون ته سگھ ۾ اسان کان وڌيڪ ڏاڍو ڪير آھي؟ نه ڏٺو اٿن ڇا ته اھو الله جنھن کين پيدا ڪيو سا کائن سگھ ۾ وڌيڪ ڏاڍو آھي، ۽ (اُھي) اسان جي نشانين جو انڪار ڪندا رھيا.
فَأَمَّ ا عَا دٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي ا لأَرْضِ بِغَ يْ ر ِ ا لْحَقِّ وَقَ الُوا مَن ْ أَشَدُّ مِنَّ ا قُ وَّةً ۖ أَوَلَمْ يَرَ وْا أَنّ َ ا للَّ هَ ا لَّذِي خَ لَقَ هُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْ هُمْ قُ وَّة ً ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْ حَدُونَ
Fa'arsalnā `Alayhim R īĥāan Ş arş arā an Fī 'Ayyā min Naĥisā tin Linudh īq ahum `Adh ā ba A l-Kh izyi Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā ۖ Wa La`adh ā bu A l-'Ākh ira ti 'Akh zá ۖ Wa Hum Lā Yun ş arū na
041-016 تنھنڪري نحس (يعني مُصيبت جي) ڏينھن ۾ مٿن سخت واءُ موڪليوسون ته کين دُنيا جي حياتيءَ ۾ خواريءَ وارو عذاب چکايون، ۽ بيشڪ آخرت جو عذاب ته وڌيڪ خراب ڪندڙ آھي ۽ اُنھن کي (ڪا) مدد نه ڏبي.
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ ر ِيحا ً صَ رْصَ را ً فِي أَيَّا مٍ نَحِسَا تٍ لِنُذِيقَ هُمْ عَذَا بَ ا لْخِ زْيِ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ۖ وَلَعَذَا بُ ا لآخِ رَ ةِ أَخْ زَى ۖ وَهُمْ لاَ يُنْ صَ رُونَ
Wa 'Amm ā Th amū du Fahadaynāhum Fāstaĥabbū A l-`Am á `Alá A l-Hudá Fa'akh adh at/hum Ş ā`iq atu A l-`Adh ā bi A l-Hū ni Bimā Kānū Yaksibū na
041-017 ۽ ثمود (قوم) سو اُنھن کي پڌرو رستو ڏيکاريوسون پوءِ ھدايت کان انڌائي کي پسند ڪيائون پوءِ خوار ڪندڙ عذاب جي ڪڙڪي کين پڪڙيو انھي ڪري جو (بڇڙا ڪم) ڪمائيندا ھوا.
وَأَمَّ ا ثَمُو دُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا ا لْعَمَى عَلَى ا لْهُدَى فَأَخَ ذَتْهُمْ صَ اعِقَ ةُ ا لْعَذَا بِ ا لْهُو نِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Wa Najjaynā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa Kānū Yattaq ū na
041-018 ۽ جن ايمان آندو ھو ۽ پرھيزگاري ڪندا ھوا تن کي بچايوسون.
وَنَجَّيْنَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُ ونَ
Wa Yaw ma Yuĥsh aru 'A`dā 'u A ll āhi 'Ilá A n -Nā r i Fahum Yūza`ū na
041-019 ۽ جنھن ڏينھن الله جا ويري باھ ڏانھن گڏ ڪيا ويندا پوءِ (تنھن ڏينھن) اُھي (ھڪ ٻئي جي اچڻ تائين) ترسايا ويندا.
وَيَوْ مَ يُحْشَرُ أَعْدَا ءُ ا للَّ هِ إِلَى ا ل نّ َا ر ِ فَهُمْ يُوزَعُونَ
Ĥattá 'Idh ā Mā Jā 'ū hā Sh ahida `Alayhim Sam `uhum Wa 'Ab ş āru hum Wa Julūduhum Bimā Kānū Ya`malū na
041-020 تانجو جڏھن (اُھي مڙيئي) اُن (دوزخ) وٽ ايندا (تنھن مھل) سندن ڪَن ۽ سندن اکيون ۽ سندن کَلون جيڪي اُھي (دنيا ۾) ڪندا ھوا تنھنجي مٿان شاھدي ڏينديون.
حَتَّى إِذَا مَا جَا ءُ وهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْ صَ ارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa Q ālū Lijulūdihim Lima Sh ahid tum `Alaynā ۖ Q ālū 'An ţ aq anā A l-Lahu A l-Ladh ī 'An ţ aq a Kulla Sh ay 'in Wa Huwa Kh alaq akum 'Awwala Marra tin Wa 'Ilay hi Turja`ū na
041-021 ۽ پنھنجي کَلُن کي چوندا ته اسانتي شاھدي ڇو ڏنوَ؟ (سڀئي) چوندا ته اسان کي اُنھيءَ الله ڳالھرايو جنھن ھر شيء کي ڳالھرايو ۽ اُنھيءَ اوھان کي پھريون ڀيرو بڻايو ۽ (وري به) ڏانھس موٽائبؤ.
وَقَ الُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِد ْتُمْ عَلَيْنَا ۖ قَ الُو ا أَن طَ قَ نَا ا للَّهُ ا لَّذِي أَن طَ قَ كُلَّ شَيْ ءٍ وَهُوَ خَ لَقَ كُمْ أَوَّلَ مَرَّ ةٍ وَإِلَيْ هِ تُرْجَعُونَ
Wa Mā Kun tum Tastatirū na 'An Yash /hada `Alaykum Sam `ukum Wa Lā 'Ab ş āru kum Wa Lā Julūdukum Wa Lakin Ž anan tum 'Ann a A ll āha Lā Ya`lamu Kath īr āan Mimm ā Ta`malū na
041-022 ۽ اوھين پنھنجن ڪَنّن ۽ پنھنجين اکين ۽ پنھنجين کَلُن جي پاڻ تي شاھدي ڏيڻ کان پردو نه ڪندا ھئؤ پر اوھان ئي ڀانيو ھو ته جيڪي ڪندا ھئو تنھن مان گھڻو (احوال) الله نه ڄاڻندو آھي.
وَمَا كُنْ تُمْ تَسْتَتِرُو نَ أَن ْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلاَ أَبْ صَ ارُكُمْ وَلاَ جُلُودُكُمْ وَلَكِن ْ ظَ نَنْ تُمْ أَنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَعْلَمُ كَثِير ا ً مِمَّ ا تَعْمَلُونَ
Wa Dh alikum Ž ann ukumu A l-Ladh ī Ž anan tum Bira bbikum 'Ardākum Fa'aş baĥtum Mina A l-Kh āsir ī na
041-023 ۽ اوھان جو اُھو گمان جيڪو پنھنجي پالڻھار جي حق ۾ (غلطيءَ سان) ڀانيو ھُئو تنھن (ھاڻي) اوھان کي ھلاڪ ڪيو تنھنڪري (اڄ) ڇيئي وارن مان ٿيؤ.
وَذَلِكُمْ ظَ نُّ كُمُ ا لَّذِي ظَ نَن تُمْ بِرَ بِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْ بَحْتُمْ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Fa'in Yaş birū Fālnn ā ru Math wan Lahum ۖ Wa 'In Yasta`tibū Famā Hum Mina A l-Mu`tabī na
041-024 پوءِ جيڪڏھن صبر ڪندا ته (به) اُنھن جي جاءِ باھ آھي، جيڪڏھن معافي گھرندا ته (به) اُنھن کي معافي نه ملندي.
فَإِن ْ يَصْ بِرُوا فَال نّ َا رُ مَثْوى ً لَهُمْ ۖ وَإِن ْ يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُمْ مِنَ ا لْمُعْتَبِينَ
Wa Q ayyađnā Lahum Q ura nā 'a Fazayyanū Lahum Mā Bay na 'Aydīhim Wa Mā Kh alfahum Wa Ĥaq q a `Alayhimu A l-Q aw lu Fī 'Umamin Q ad Kh alat Min Q ab lihim Mina A l-Jinn i Wa A l-'In si ۖ 'Inn ahum Kānū Kh āsir ī na
041-025 ۽ انھن لاءِ (شيطان) سنگتي مُقرّر ڪياسون پوءِ جيڪي سندن اڳيان ۽ جيڪي سندن پويان آھي تنھنکي اُنھن لاءِ (سندن سنگتين) سينگاريو ۽ (انھيءَ ڪري اُنھن ٽولين ۾ گڏجي) مٿن سزا ثابت ٿي جيڪي کائن اڳ جِنّن ۽ ماڻھن مان گذري ويا آھن، بيشڪ اُھي (سڀ) ٽوٽي وارا ھوا.
وَقَ يَّضْ نَا لَهُمْ قُ رَ نَا ءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْ نَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَ لْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ ا لْقَ وْ لُ فِي أُمَمٍ قَ د ْ خَ لَتْ مِن ْ قَ بْ لِهِمْ مِنَ ا لْجِنّ ِ وَا لإِن سِ ۖ إِنَّ هُمْ كَانُوا خَ اسِر ِينَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Lā Tasma`ū Lihadh ā A l-Q ur'ā ni Wa A l-Gh aw Fī hi La`allakum Tagh libū na
041-026 ۽ ڪافرن (ھڪ ٻئي کي) چيو ته ھن قَرآن کي نه ٻُڌو ۽ اُن (جي پڙھڻ جي وچ ۾) لُڙ مچايو ته مانَ اوھين غالب ٿيو.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لاَ تَسْمَعُوا لِهَذَا ا لْقُ رْآنِ وَا لْغَ وْا فِي هِ لَعَلَّكُمْ تَغْ لِبُونَ
Falanudh īq ann a A l-Ladh ī na Kafarū `Adh ābāan Sh adīdāan Wa Lanaj ziyann ahum 'Aswa'a A l-Ladh ī Kānū Ya`malū na
041-027 پوءِ ڪافرن کي ضرور سخت سزا جو مزو چکائينداسون۽ جيڪي تمام بڇڙو (ڪم) ڪندا ھوا تنھن جو بدلو ضرور کين ڏينداسون.
فَلَنُذِيقَ نّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا عَذَابا ً شَدِيدا ً وَلَنَجْ زِيَنَّ هُمْ أَسْوَأَ ا لَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ
Dh ālika Jazā 'u 'A`dā 'i A ll ā hi A n -Nā ru ۖ Lahum Fīhā Dā ru A l-Kh uldi ۖ Jazā 'an Bimā Kānū Bi'āyātinā Yaj ĥadū na
041-028 الله جي ويرين جي سزا اِھا (ئي) باھ آھي، اُنھن لاءِ اُتي ھميشه جو گھر ھوندو، انھيءَ ڪري سزا (ھوندين) جو اسان جي آيتن جو انڪار ڪندا ھوا.
ذَلِكَ جَزَا ءُ أَعْدَا ءِ ا للَّ هِ ا ل نّ َا رُ ۖ لَهُمْ فِيهَا دَا رُ ا لْخُ لْدِ ۖ جَزَا ء ً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْ حَدُونَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Ra bbanā 'Ar inā A l-Ladh ay ni 'Ađallānā Mina A l-Jinn i Wa A l-'In si Naj `alhumā Taĥta 'Aq dāminā Liyakūnā Mina A l-'Asfalī na
041-029 ۽ ڪافر چوندا ته اي اسان جا پالڻھار جِنّن ۽ ماڻھن مان جن اسان کي گُمراھ ڪيو سي اسان کي ڏيکار ته پنھنجن پيرن جي ھيٺان ڪري لتاڙيون ته ڀلي ته (سڀ کان) ھيٺاھان ھجن.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا رَ بَّنَا أَر ِنَا ا لَّذَيْ نِ أَضَ لاَّنَا مِنَ ا لْجِنّ ِ وَا لإِنْ سِ نَجْ عَلْهُمَا تَحْتَ أَقْ دَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ ا لأَسْفَلِينَ
'Inn a A l-Ladh ī na Q ālū Ra bbunā A l-Lahu Th umm a A staq āmū Tatanazzalu `Alayhimu A l-Malā 'ikatu 'Allā Takh āfū Wa Lā Taĥzanū Wa 'Ab sh irū Bil-Jann ati A llatī Kun tum Tū`adū na
041-030 بيشڪ جن چيو ته اسان جو پالڻھار الله آھي وري (ان ڳالھ تي) بيھڪ ورتائون تن تي (موت وقت رحمت جا) ملائڪ لھندا آھن (چوندا اَٿن) ته نه ڊڄو ۽ نڪي ڳڻتي ڪريو ۽ اُنھيءَ بھشت (جي خوشخبريءَ) سان خوش ٿيو جنھن جو اوھان کي وعدو ڏنو ويندو ھو.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ قَ الُوا رَ بُّنَا ا للَّهُ ثُمّ َ ا سْتَقَ امُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ ا لْمَلاَئِكَةُ أَلاَّ تَخَ افُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَبْ شِرُوا بِا لْجَنَّ ةِ ا لَّتِي كُنْ تُمْ تُوعَدُونَ
Naĥnu 'Awliyā 'uukum Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Wa Fī A l-'Ākh ira ti ۖ Wa Lakum Fīhā Mā Tash tahī 'An fusukum Wa Lakum Fīhā Mā Tadda`ū na
041-031 اسين دُنيا جي حياتيءَ ۾ اوھان جا دوست ھواسون ۽ آخرت ۾ به (اوھان جا دوست آھيون)، ۽ جيڪي اوھان جو جيءُ خواھش ڪندو سو اوھان لاءِ منجھس آھي ۽ جيڪي اوھين گھرندؤ سو (پڻ) اوھان لاءِ منجھس آھي.
نَحْنُ أَوْلِيَا ؤُكُمْ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا وَفِي ا لآخِ رَ ةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَن فُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ
Nuzulāan Min Gh afū r in Ra ĥī min
041-032 (اھا) مھماني بخشڻھار مھربان (خدا) وٽان آھي.
نُزُلا ً مِن ْ غَ فُو رٍ رَ حِيمٍ
Wa Man 'Aĥsanu Q awlāan Mimm an Da`ā 'Ilá A ll āhi Wa `Amila Ş āliĥāan Wa Q ā la 'Inn anī Mina A l-Muslimī na
041-033 ۽ انھيءَ کان وڌيڪ چڱو ڳالھ ۾ ڪير آھي جنھن الله ڏانھن سڏيو ۽ (پاڻ ۾) چڱا ڪم ڪيائين ۽ چيو ته بيشڪ آءٌ مُسلمانن مان آھيان؟
وَمَن ْ أَحْسَنُ قَ وْلا ً مِمَّ ن ْ دَعَا إِلَى ا للَّ هِ وَعَمِلَ صَ الِحا ً وَقَ ا لَ إِنَّ نِي مِنَ ا لْمُسْلِمِينَ
Wa Lā Tastawī A l-Ĥasanatu Wa Lā A s-Sayyi'atu ۚ A d fa` Bi-Atī Hiya 'Aĥsanu Fa'idh ā A l-Ladh ī Baynaka Wa Baynahu `Adāwatun Ka'ann ahu Wa Lī yun Ĥamī mun
041-034 ۽ نيڪي ۽ بدي پاڻ ۾برابر نه آھن، (۽ نيڪي) جا ڏاڍي چڱي آھي تنھن سان (مدائي کي) ٽاريو، جو اُنھيءَ جي ۽ تنھنجي وچ ۾ دشمني آھي سو ڄڻڪ دوست مائٽي وارو ٿيندو.
وَلاَ تَسْتَوِي ا لْحَسَنَةُ وَلاَ ا ل سَّيِّئَةُ ۚ ا د ْفَعْ بِا لَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا ا لَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّ هُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
Wa Mā Yulaq q āhā 'Illā A l-Ladh ī na Ş abarū Wa Mā Yulaq q āhā 'Illā Dh ū Ĥažžin `Ažī min
041-035 ۽ اِھا (ڳالھ) صابرن کانسواءِ ٻئي کي حاصل نه ٿيندي آھي، ۽ نڪي وڏي نصيب واري کانسواءِ (ٻئي کي) اِھا حاصل ٿيندي آھي.
وَمَا يُلَقَّ اهَا إِلاَّ ا لَّذِي نَ صَ بَرُوا وَمَا يُلَقَّ اهَا إِلاَّ ذُو حَظّ ٍ عَظِ يمٍ
Wa 'Imm ā Yan zagh ann aka Mina A sh -Sh ayţ ā ni Nazgh un Fāsta`idh Bill āhi~ ۖ 'Inn ahu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
041-036 ۽ جيڪڏھن توکي شيطان کان (دل ۾) ڪا چوڪ اچي ته الله جي پناھ گھُر، ڇوته اُھو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
وَإِمَّ ا يَنْ زَغَ نَّ كَ مِنَ ا ل شَّيْطَ ا نِ نَزْغ ٌ فَاسْتَعِذْ بِا للَّ هِ ۖ إِنَّ هُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Wa Min 'Āyātihi A l-Lay lu Wa A n -Nahā ru Wa A sh -Sh am su Wa A l-Q amaru ۚ Lā Tasjudū Lilsh sh am si Wa Lā Lilq amar i Wa A sjudū Lill ā h A l-Ladh ī Kh alaq ahunn a 'In Kun tum 'Īyā hu Ta`budū na
041-037 ۽ سندس (قدرت جي) نشانين مان رات ۽ ڏينھن ۽ سج ۽ چنڊ آھي، نڪي سج کي ۽ نڪي چنڊ کي سجدو ڪريو ۽ انھيءَ الله کي سجدو ڪريو جنھن انھن کي خلقيو جيڪڏھن خاص سنديس عبادت ڪندا آھيو.
وَمِن ْ آيَاتِهِ ا ل لَّيْ لُ وَا ل نَّ هَا رُ وَا ل شَّمْسُ وَا لْقَ مَرُ ۚ لاَ تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلاَ لِلْقَ مَر ِ وَا سْجُدُوا لِلَّهِ ا لَّذِي خَ لَقَ هُنّ َ إِن ْ كُنْ تُمْ إِيَّا هُ تَعْبُدُونَ
Fa'ini A stakbarū Fa-Al-Ladh ī na `In da Ra bbika Yusabbiĥū na Lahu Bil-Lay li Wa A n -Nahā r i Wa Hum Lā Yas'amū na
041-038 پوءِ جيڪڏھن وڏائي ڪن ته (ڇا ٿيو) جيڪي تنھنجي پالڻھار وٽ آھن سي رات ۽ ڏينھن سندس تسبيحون چوندا آھن ۽ اُھي نه ٿڪبا آھن.
فَإِنِ ا سْتَكْبَرُوا فَالَّذِي نَ عِنْ دَ رَ بِّكَ يُسَبِّحُو نَ لَهُ بِا ل لَّيْ لِ وَا ل نَّ هَا ر ِ وَهُمْ لاَ يَسْأَمُونَ
Wa Min 'Āyātihi~ 'Ann aka Tará A l-'Arđa Kh āsh i`atan Fa'idh ā 'An zalnā `Alayhā A l-Mā 'a A htazzat Wa Ra bat ۚ 'Inn a A l-Ladh ī 'Aĥyāhā Lamuĥyī A l-Mawtá ۚ 'Inn ahu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
041-039 ۽ سندس (قدرت جي) نشانين مان ھيءُ به آھي جو زمين کي وساڻل ڏسندو آھين پوءِ جڏھن مٿس (مينھن جو) پاڻي وسايو سون (تڏھن) چري ۽ اُڀامي، بيشڪ جنھن اُنھي (زمين) کي جياريو آھي سو ضرور مُئن کي (به) جيارڻ وارو آھي، بيشڪ اُھو سڀڪنھن شيءَ تي وس وارو آھي.
وَمِن ْ آيَاتِهِ أَنَّ كَ تَرَ ى ا لأَرْضَ خَ اشِعَة ً فَإِذَا أَن زَلْنَا عَلَيْهَا ا لْمَا ءَ ا هْتَزَّتْ وَرَ بَتْ ۚ إِنّ َ ا لَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي ا لْمَوْتَى ۚ إِنَّ هُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
'Inn a A l-Ladh ī na Yulĥidū na Fī 'Āyātinā Lā Yakh faw na `Alaynā ۗ 'Afaman Yulq á Fī A n -Nā r i Kh ay ru n 'Am Man Ya'tī 'Āmināan Yaw ma A l-Q iyāmati ۚ A `malū Mā Sh i'tum ۖ 'Inn ahu Bimā Ta`malū na Baş ī r un
041-040 بيشڪ جيڪي اسان جي آيتن ۾ ڏنگائي ڪندا آھن سي اسان کان ڳُجھا نه آھن، ڀلا جيڪو باھ ۾ وجھبو سو ڀلوآھي يا جيڪو قيامت جي ڏينھن اَمن وارو ٿي ايندو؟ جيڪي وڻيوَ سو ڪريو بيشڪ جيڪي ڪندا آھيو سو خُدا ڏسندڙ آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ يُلْحِدُو نَ فِي آيَاتِنَا لاَ يَخْ فَوْ نَ عَلَيْنَا ۗ أَفَمَن ْ يُلْقَ ى فِي ا ل نّ َا ر ِ خَ يْ رٌ أَمْ مَن ْ يَأْتِي آمِنا ً يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ ۚ ا عْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّ هُ بِمَا تَعْمَلُو نَ بَصِ يرٌ
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Bidh -Dh ikr i Lamm ā Jā 'ahum ۖ Wa 'Inn ahu Lakitā bun `Azī zun
041-041 بيشڪ جن قرآن جو (اُنھي وقت) انڪار ڪيو جڏھن وٽن آيو (سي اسان کان ڳُجھا نه آھن)، ۽ بيشڪ اُھو ڪتاب عزّت وارو آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بِا ل ذِّكْر ِ لَمَّ ا جَا ءَهُمْ ۖ وَإِنَّ هُ لَكِتَا بٌ عَزِيزٌ
Lā Ya'tī hi A l-Bāţ ilu Min Bay ni Yaday hi Wa Lā Min Kh alfihi ۖ Tan zī lun Min Ĥakī min Ĥamī d in
041-042 جو نڪي اُن جي اڳيان ۽ نڪي اُن جي پويان ڪُوڙ داخل ٿيندو آھي، حڪمت واري ساراھيل (الله جي پار) کان لاٿل آھي.
لاَ يَأْتِي هِ ا لْبَاطِ لُ مِن ْ بَيْ نِ يَدَيْ هِ وَلاَ مِن ْ خَ لْفِهِ ۖ تَن زِي لٌ مِن ْ حَكِي مٍ حَمِيدٍ
Mā Yuq ā lu Laka 'Illā Mā Q ad Q ī la Lilrru suli Min Q ab lika ۚ 'Inn a Ra bbaka Ladh ū Magh fira tin Wa Dh ū `Iq ā bin 'Alī min
041-043 (اي پيغمبر) توکي اُنھيءَ کانسواءِ (ٻيو) ڪي نه چئبو آھي جيڪي توکان اڳ (ٻـين) پيغمبرن کي چيو ويو ھو، بيشڪ تنھنجو پالڻھار بخشش وارو (به) آھي ۽ ڏکوئيندڙ سزا ڏيڻ وارو (به) آھي.
مَا يُقَ ا لُ لَكَ إِلاَّ مَا قَ د ْ قِ ي لَ لِل رُّسُلِ مِن ْ قَ بْ لِكَ ۚ إِنّ َ رَ بَّكَ لَذُو مَغْ فِرَ ةٍ وَذُو عِقَ ا بٍ أَلِيمٍ
Wa Law Ja`alnā hu Q ur'ā nāan 'A`jamīyāan Laq ālū Lawlā Fuş ş ilat 'Āyātuhu~ ۖ 'A'a`jamī yun Wa `Ara bī yun ۗ Q ul Huwa Lilladh ī na 'Āmanū Hudan Wa Sh ifā 'un Wa ۖ A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Fī 'Ādh ānihim Waq ru n Wa Huwa `Alayhim `Aman 'Ūlā 'ika ۚ Yunādaw na Min Makā nin Ba`ī d in
041-044 ۽ جيڪڏھن اِن (ڪتاب) کي عجمي (يعني عربيءَ کان ڌارين ٻوليءَ ۾) قرآن ڪريون ھا ته ضرور (ڪافر) چون ھا ته سنديس آيتون ڇونه کولي بيان ڪيون ويون، ڀلا (قرآن) عجمي (ٻوليءَ ۾) ۽ (ٻڌڻ وارا) عربيءَ (ٻوليءَ) وارا آھن (سو ڇو)؟ (اي پيغمبر کين) چؤ ته اُھو مؤمنن لاءِ ھدايت ۽ شفا آھي، ۽ جيڪي نه مڃيندا آھن تن جي ڪَنّن ۾ گھٻرائي آھي ۽ اُھو (قرآن) مٿن انڌائي آھي، اِھي (اُنھن وانگر آھن جو) ڄڻڪ ڏورانھين ھنڌ کان سڏيا ويندا آھن.
وَلَوْ جَعَلْنَا هُ قُ رْآناً أَعْجَمِيّا ً لَقَ الُوا لَوْلاَ فُصِّ لَتْ آيَاتُهُ~ ُ ۖ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَ بِيٌّ ۗ قُ لْ هُوَ لِلَّذِي نَ آمَنُوا هُد ى ً وَشِفَا ءٌ ۖ وَا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ فِي آذَانِهِمْ وَقْ رٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمىً ۚ أُ وْلَا ئِكَ يُنَادَوْ نَ مِن ْ مَكَا ن ٍ بَعِيدٍ
Wa Laq ad 'Ātaynā Mūsá A l-Kitā ba Fākh tulifa Fī hi ۗ Wa Lawlā Kalimatun Sabaq at Min Ra bbika Laq uđiya Baynahum ۚ Wa 'Inn ahum Lafī Sh akkin Minhu Mur ī b in
041-045 ۽ بيشڪ مُوسىٰ کي ڪتاب ڏنوسون پوءِ منجھس اختلاف ڪيو ويو، ۽ جيڪڏھنتنھنجي پالڻھار کان حُڪم آڳاٽو نه ٿئي ھا ته سندن وچ ۾ ضرور نبيرو ڪيو وڃي ھا، ۽ بيشڪ اُھي کانئس وڏي شڪ ۾ (پيل) آھن.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ فَاخْ تُلِفَ فِي هِ ۗ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَ تْ مِن ْ رَ بِّكَ لَقُ ضِ يَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ هُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْ هُ مُر ِيبٍ
Man `Amila Ş āliĥāan Falinafsihi ۖ Wa Man 'Asā 'a Fa`alayhā ۗ Wa Mā Ra bbuka Bižallā min Lil`abī di
041-046 جيڪو چڱا ڪم ڪندو سو پاڻ لاءِ (ڪندو) تنھن تي (ئي اُن جو نقصان) آھي، ۽ تنھنجو پالڻھار ٻانھن تي ظلم ڪرڻ وارو آھي.
مَن ْ عَمِلَ صَ الِحا ً فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ْ أَسَا ءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَ بُّكَ بِظَ لاَّمٍ لِلْعَبِيدِ
'Ilay hi Yura ddu `Ilmu A s-Sā`ati ۚ Wa Mā Takh ru ju Min Th amar ā tin Min 'Akmāmihā Wa Mā Taĥmilu Min 'Un th á Wa Lā Tađa`u 'Illā Bi`ilmihi ۚ Wa Yaw ma Yunādīhim 'Ay na Sh ura kā 'ī Q ālū 'Ādh ann ā ka Mā Minn ā Min Sh ahī d in
041-047 قيامت (اچڻ) جي خبر الله (ئي) جي حوالي آھي، ۽ سندس ڄاڻپ ڌاران ڪي ميوا پنھنجن ڳڀين مان نه نڪرندا آھن ۽ (سندس ڄاڻپ ڌاران) ڪابه مادي نڪي ڍُڪي ٿيندي آھي ۽ نڪي ڄڻيندي آھي، ۽ اُن ڏينھن (الله) کين سڏيندو ته منھنجا شريڪ (جي اوھين مُقرّر ڪندا ھئو سي) ڪٿي آھن چوندا ته توکي خبر ڏني سون ته اسان سان ڪوبه (اُنھن جو) شاھد ڪونھي.
إِلَيْ هِ يُرَ دُّ عِلْمُ ا ل سَّاعَةِ ۚ وَمَا تَخْ رُجُ مِن ْ ثَمَرَ ا تٍ مِن ْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِن ْ أُن ثَى وَلاَ تَضَ عُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ ۚ وَيَوْ مَ يُنَادِيهِمْ أَيْ نَ شُرَ كَا ئِ ي قَ الُو ا آذَنّ َا كَ مَا مِنَّ ا مِن ْ شَهِيدٍ
Wa Đ alla `Anhum Mā Kānū Yad `ū na Min Q ab lu ۖ Wa Ž ann ū Mā Lahum Min Maĥīş in
041-048 ۽ جن کي (ھن کان) اڳ (دنيا ۾) پوڄيندا ھوا سي کائن ڀُلجي ويندا ۽ ڀانئيندا ته کين ڪو ڇوٽڪارو ڪونھي.
وَضَ لَّ عَنْ هُمْ مَا كَانُوا يَد ْعُو نَ مِن ْ قَ بْ لُ ۖ وَظَ نُّ وا مَا لَهُمْ مِن ْ مَحِيصٍ
Lā Yas'amu A l-'In sā nu Min Du`ā 'i A l-Kh ay r i Wa 'In Massahu A sh -Sh arru Faya'ū sun Q anūţ un
041-049 ماڻھو چڱائيءَ جي سڏڻ (دُعا گھرڻ) کان نه ٿڪبو آھي، ۽ جيڪڏھن کيس (ڪا) مدائي پھچندي آھي ته پوءِ آسرو ڇِني نا اُميد ٿيندو آھي.
لاَ يَسْأَمُ ا لإِنْ سَا نُ مِن ْ دُعَا ءِ ا لْخَ يْ ر ِ وَإِن ْ مَسَّهُ ا ل شَّرُّ فَيَئُو سٌ قَ نُوطٌ
Wa La'in 'Adh aq nā hu Ra ĥmatan Minn ā Min Ba`di Đ arrā 'a Massat/hu Layaq ūlann a Hādh ā Lī Wa Mā 'Ažunn u A s-Sā`ata Q ā 'imatan Wa La'in Ru ji`tu 'Ilá Ra bbī 'Inn a Lī `In dahu Lalĥusná ۚ Falanunabbi'ann a A l-Ladh ī na Kafarū Bimā `Amilū Wa Lanudh īq ann ahum Min `Adh ā bin Gh alīžin
041-050 ۽ جيڪڏھن کيس اوکائي پھچڻ کان پوءِ پاڻ وٽان ڪا ٻاجھ چکائيندا آھيون ته ضرور چوندو آھي ته ھيءَ مون (ئي) لاءِ آھي ۽ نه ٿو ڀانيان ته قيامت قائم ٿيڻي آھي ۽ جيڪڏھن (آءٌ) پنھنجي پالڻھار ڏانھن (کڻي) موٽائبس ته بيشڪ مونلاءِ وٽس (به) ضرور چڱي حالت ھوندي، پوءِ ڪافرن جيڪي ڪيو آھي تنھن بابت کين ضرور خبردار ڪنداسون، ۽ کين سخت عذاب ضرور چکائينداسون.
وَلَئِن ْ أَذَقْ نَا هُ رَ حْمَة ً مِنَّ ا مِن ْ بَعْدِ ضَ رَّا ءَ مَسَّتْهُ لَيَقُ ولَنّ َ هَذَا لِي وَمَا أَظُ نّ ُ ا ل سَّاعَةَ قَ ا ئِمَة ً وَلَئِن ْ رُجِعْتُ إِلَى رَ بِّي إِنّ َ لِي عِنْ دَهُ لَلْحُسْنَى ۚ فَلَنُنَبِّئَنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِيقَ نَّ هُمْ مِن ْ عَذَا بٍ غَ لِيظٍ
Wa 'Idh ā 'An`am nā `Alá A l-'In sā ni 'A`ra đa Wa Na'á Bijānibihi Wa 'Idh ā Massahu A sh -Sh arru Fadh ū Du`ā 'in `Ar īđin
041-051 ۽ جڏھن ماڻھوءَ تي فضل ڪندا آھيون (تڏھن) مُنھن ڦيرائيندو آھي ۽ پنھنجو پاسو موڙيندو آھي، ۽ جڏھن کيس ڪا اوکائي پھچندي آھي تڏھن وڏيون دعائون گھُرندو آھي.
وَإِذَا أَنْ عَمْنَا عَلَى ا لإِنْ سَا نِ أَعْرَ ضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ ا ل شَّرُّ فَذُو دُعَا ءٍ عَر ِيضٍ
Q ul 'Ara 'aytum 'In Kā na Min `In di A ll ā hi Th umm a Kafartum Bihi Man 'Ađallu Mimm an Huwa Fī Sh iq ā q in Ba`ī d in
041-052 (اي پيغمبر کين) چؤ ته اوھين ڏسو ته جيڪڏھن (قرآن) الله وٽان ھجي وري سندس انڪار ڪريو ته جيڪو وڏي ضِدّ ۾ پيل ھجي تنھن کان وڌيڪ گُمراھ ڪير آھي؟
قُ لْ أَرَ أَيْتُمْ إِن ْ كَا نَ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ ثُمّ َ كَفَرْتُمْ بِهِ مَن ْ أَضَ لُّ مِمَّ ن ْ هُوَ فِي شِقَ ا ق ٍ بَعِيدٍ
Sanur īhim 'Āyātinā Fī A l-'Āfā q i Wa Fī 'An fusihim Ĥattá Yatabayyana Lahum 'Ann ahu A l-Ĥaq q u ۗ 'Awalam Yakfi Bira bbika 'Ann ahu `Alá Kulli Sh ay 'in Sh ahī d un
041-053 پنھنجيون نشانيون مُلڪن ۾ سندن وجودن ۾ کين سگھوئي ڏيکاريندا سون تان جو کين پڌرو ٿيندو بيشڪ اِھو (قرآن) سچو آھي، تنھنجو پالڻھار ڪافي نه آھي ڇا جيڪو سڀڪنھن شيء تي حاضر آھي؟
سَنُر ِيهِمْ آيَاتِنَا فِي ا لآفَا قِ وَفِي أَنْ فُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّ هُ ا لْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَ بِّكَ أَنَّ هُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيدٌ
'Alā 'Inn ahum Fī Mir yatin Min Liq ā 'i Ra bbihim ۗ 'Alā 'Inn ahu Bikulli Sh ay 'in Muĥīţ un
041-054 خبردار بيشڪ اُھي پنھنجي پالڻھار جي ملڻ کان شڪ ۾ (پيل) آھن، خبردار اُھو ھر ڪنھن شيء کي وڪوڙيندڙ آھي.
أَلاَ إِنَّ هُمْ فِي مِر ْيَةٍ مِن ْ لِقَ ا ءِ رَ بِّهِمْ ۗ أَلاَ إِنَّ هُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ مُحِيطٌ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ