Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Al-Ĥam du Lill ā h A l-Ladh ī Lahu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Wa Lahu A l-Ĥam du Fī A l-'Ākh ra ti ۚ Wa Huwa A l-Ĥakī mu A l-Kh ī r u
034-001 سڀ ساراھ اُنھيءَ الله کي جڳائي جو جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو (سڀ) سندس آھي ۽ اُن جي ئي ساراھ آخرت ۾ آھي، ۽ اُھو ئي حڪمت وارو خبر رکندڙ آھي.
ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي لَهُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ وَلَهُ ا لْحَمْدُ فِي ا لآخِ رَ ةِ ۚ وَهُوَ ا لْحَكِي مُ ا لْخَ بِيرُ
Ya`lamu Mā Yaliju Fī A l-'Arđi Wa Mā Yakh ru ju Minhā Wa Mā Yan zilu Mina A s-Samā 'i Wa Mā Ya`ru ju Fīhā ۚ Wa Huwa A r-Ra ĥī mu A l-Gh ū ru
034-002 جيڪي زمين ۾ گھڙندو آھي ۽ جيڪي منجھانئس نڪرندو آھي ۽ جيڪي آسمان مان لھندو آھي ۽ جيڪي منجھس چڙھندو آھي سو (سڀ اُھو) ڄاڻندو آھي، ۽ اھوئي بخشڻھار مھربان آھي.
يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي ا لأَرْضِ وَمَا يَخْ رُجُ مِنْ هَا وَمَا يَن زِلُ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا ۚ وَهُوَ ا ل رَّ حِي مُ ا لْغَ فُورُ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Lā Ta'tīnā A s-Sā`atu ۖ Q ul Balá Wa Ra bbī Lata'tiyann akum `Ālimi A l-Gh y bi ۖ Lā Ya`zubu `Anhu Mith q ā lu Dh arra tin Fī A s-Samāwā ti Wa Lā Fī A l-'Arđi Wa Lā 'Aş gh ru Min Dh ālika Wa Lā 'Akbaru 'Illā Fī Kitā bin Mubī nin
034-003 ۽ ڪافر چوندا آھن ته اسان تي قيامت (ڪڏھن) نه ايندي، (کين) چؤ ته ھائو مون کي پنھنجي (اُنھيءَ) پالڻھار ڳُجھ ڄاڻيندڙ جو قسم آھي ته اوھان وٽ ضرور ايندي، جنھن کان ذري جيترو نڪي آسمانن ۽ نڪي زمين ۾ ڳُجھو رھي ٿو ۽ اُن کان تمام ننڍي (ڪا شيء اھڙي) ڪانھي ۽ نڪي تمام وڏي جا پڌري ڪتاب ۾ (لکيل) نه آھي.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لاَ تَأْتِينَا ا ل سَّاعَةُ ۖ قُ لْ بَلَى وَرَ بِّي لَتَأْتِيَنَّ كُمْ عَالِمِ ا لْغَ يْ بِ ۖ لاَ يَعْزُبُ عَنْ هُ مِثْقَ ا لُ ذَرَّ ةٍ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَلاَ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ أَصْ غَ رُ مِن ْ ذَلِكَ وَلاَ أَكْبَرُ إِلاَّ فِي كِتَا بٍ مُبِينٍ
Liyaj ziya A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti ۚ 'Ūlā 'ika Lahum Magh ra tun Wa R izq un Kar ī mun
034-004 ھن لاءِ ته جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي بدلو ڏئي، انھن لاءِ ئي بخشش ۽ سڳوري روزي آھي.
لِيَجْ زِيَ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ ۚ أُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ مَغْ فِرَ ةٌ وَر ِزْق ٌ كَر ِيمٌ
Wa A l-Ladh ī na Sa`aw Fī 'Āyātinā Mu`ājizī na 'Ūlā 'ika Lahum `Adh ā bun Min R ij zin 'Alī mun
034-005 ۽ جيڪي اسان جي آيتن ۾ مقابلو ڪندڙ ٿي ڊوڙيا انھن لاءِ ئي ڏکوئيندڙ عذاب جي سزا آھي.
وَالَّذِي نَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِي نَ أُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ عَذَا بٌ مِن ْ ر ِجْ زٍ أَلِيمٌ
Wa Yará A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-`Ilma A l-Ladh ī 'Un zila 'Ilay ka Min Ra bbika Huwa A l-Ĥaq q a Wa Yahdī 'Ilá Ş ir ā ţ i A l-`Azī zi A l-Ĥamī di
034-006 ۽ جن کي عِلم ڏنو ويو سي سمجھندا آھن ته جيڪو (قرآن) تنھنجي پالڻھار وٽان توڏانھن نازل ڪيو ويو آھي سو برحق آھي ۽ غالب ساراھيل (الله) جي واٽ ڏانھن رستو ڏيکاريندڙ آھي.
وَيَرَ ى ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْعِلْمَ ا لَّذِي أُن زِلَ إِلَيْ كَ مِن ْ رَ بِّكَ هُوَ ا لْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَى صِ رَ ا طِ ا لْعَزِي زِ ا لْحَمِيدِ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Hal Nadullukum `Alá Ra julin Yunabbi'ukum 'Idh ā Muzziq m Kulla Mumazzaq in 'Inn akum Lafī Kh q in Jadī d in
034-007 ۽ ڪافر(ھڪ ٻئي) کي چوندا آھن ته اوھان کي اھڙو مڙس ڏسيون ڇا جو اوھان کي ٻڌائي ٿو ته جڏھن (اوھين) تمام ڳري ذرا ذرا ٿيندؤ (تڏھن) بيشڪ اوھين نئين سر بڻايا ويندؤ.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَ جُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْ تُمْ كُلَّ مُمَزَّق ٍ إِنَّ كُمْ لَفِي خَ لْق ٍ جَدِيدٍ
'Ā ftará `Alá A ll āhi Kadh ibāan 'Am Bihi Jinn atun ۗ Bali A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ra ti Fī A l-`Adh ā bi Wa A đ-Đ alā li A l-Ba`ī di
034-008 (اُنھيءَ) الله تي ڪوڙو ٺاھ ٺاھيو آھي يا کيس ڪا چريائي آھي، (نه!) بلڪ جيڪي آخرت کي نه مڃيندا آھن سي عذاب ۾ ھُوندا ۽ (اُھي) وڏي ڀُل ۾ آھن.
أَ افْتَرَ ى عَلَى ا للَّ هِ كَذِباً أَمْ بِهِ جِنَّ ةٌ ۗ بَلِ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ فِي ا لْعَذَا بِ وَا ل ضَّ لاَلِ ا لْبَعِيدِ
'Afalam Yara w 'Ilá Mā Bay na 'Aydīhim Wa Mā Kh m Mina A s-Samā 'i Wa A l-'Arđi ۚ 'In Nash a' Nakh A l-'Arđa 'Aw Nusq iţ m Kisafāan Mina A s-Samā 'i ۚ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Likulli `Ab din Munī b in
034-009 جيڪي سندن اڳيان ۽ جيڪي سندن پويان آسمان ۽ زمين مان (بڻايو ويو) آھي سو (غور ڪري) نه ڏٺائون ڇا؟ جيڪڏھن گھُرون ته کين زمين ۾ ڳھائي ڇڏيون يا آسمان کان مٿن ٽُڪرا ڪيرايون، بيشڪ ان ۾ سڀڪنھن (الله ڏانھن) ورندڙ ٻانھي لاءِ (وڏي) نشاني آھي.
أَفَلَمْ يَرَ وْا إِلَى مَا بَيْ نَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَ لْفَهُمْ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ وَا لأَرْضِ ۚ إِن ْ نَشَأْ نَخْ سِفْ بِهِمُ ا لأَرْضَ أَوْ نُسْقِ ط ْ عَلَيْهِمْ كِسَفا ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ ۚ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لِكُلِّ عَبْ دٍ مُنِيبٍ
Wa Laq ad 'Ātaynā Dāwū da Minn ā Fađlāan ۖ Yā Jibā lu 'Awwibī Ma`ahu Wa A ţ -Ţ ay ra ۖ Wa 'Alann ā Lahu A l-Ĥadī da
034-010 ۽ بيشڪ داؤد کي پاڻ وٽان بزرگي ڏني سون، (۽ حُڪم ڪيوسون ته) اي جبلؤ ساڻس تسبيحون چئو ۽ پکين کي (اُن جو فرمانبردار ڪيوسون)، ۽ اُن لاءِ لوھ کي نرم ڪيوسون.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا دَاوُو دَ مِنَّ ا فَضْ لا ً ۖ يَاجِبَا لُ أَوِّبِي مَعَهُ وَا ل طَّ يْ رَ وَأَلَنَّ ا ۖ لَهُ ا لْحَدِيدَ
'Ani A gh ā tin Wa Q addir Fī A s-Sardi ۖ Wa A Ş āliĥāan ۖ 'Inn ī Bimā Ta`malū na Baş ī r un
034-011 (حڪم ڏنوسون) ته ويڪريون زرھون بڻاءِ ۽ اندازي سان ڪڙيون ٺاھ ۽ (اي داؤد جي گھراڻي وارؤ) چڱا ڪم ڪريو، ڇوته جيڪي اوھان ڪندا آھيو سو بيشڪ آءٌ ڏسندڙ آھيان.
أَنِ ا غَ ا تٍ وَقَ دِّر ْ فِي ا ل سَّرْدِ ۖ وَا ا صَ الِحا ً ۖ إِنِّ ي بِمَا تَعْمَلُو نَ بَصِ يرٌ
Wa Lisulaymā na A r-R ī ĥa Gh Sh ahru n Wa Ra wāĥuhā Sh ahru n ۖ Wa 'Asalnā Lahu `Ay na A l-Q iţ r i ۖ Wa Mina A l-Jinn i Man Ya`malu Bay na Yaday hi Bi'idh ni Ra bbihi ۖ Wa Man Yazigh m `An 'Am r inā Nudh iq dh ā bi A s-Sa`ī r
034-012 ۽ واءُ کي سُليمان لاءِ (نوايوسون) اُن جي اڳياڙيءَ جي منزل مھيني جو پنڌ ۽ پوياڙيءَ جي منزل (به) مھيني جو پنڌ ھئي ۽ اُن لاءِ پگھريل ٽامي جو تلاءُوَھايوسون، ۽ جنّن مان (به ڪن کي فرمانبردار ڪيوسون) جو سندس پالڻھار جي حڪم سان سندس اڳيان ڪمائيندا ھوا، ۽ منجھائن جيڪو اسان جي حُڪم کان مُنھن موڙيندو تنھن کي باھ جو عذاب چکائينداسون.
وَلِسُلَيْمَا نَ ا ل رِّي حَ غُ دُوُّهَا شَهْرٌ وَرَ وَاحُهَا شَهْرٌ ۖ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْ نَ ا لْقِ طْ ر ِ ۖ وَمِنَ ا لْجِنّ ِ مَن ْ يَعْمَلُ بَيْ نَ يَدَيْ هِ بِإِذْنِ رَ بِّهِ ۖ وَمَن ْ يَزِغْ مِنْ هُمْ عَن ْ أَمْر ِنَا نُذِقْ هُ مِن ْ عَذَا بِ ا ل سَّعِير ِ
Ya`malū na Lahu Mā Yash ā 'u Min Maĥār ī ba Wa Tamāth ī la Wa Jifā nin Kāljawā bi Wa Q udū r in Rā siyā tin ۚ A ū 'Ā la Dāwū da Sh ukrā an ۚ Wa Q alī lun Min `Ibādiya A sh -Sh akū ru
034-013 جيڪي گھرندو ھو سو اُن لاءِ ڪي قلعا ۽ مُورتون ۽ حوض جيڏا پيالا ۽ وڏيون ديڳيون جي نه چُرنديون ھيون سي بڻائيندا ھوا، (چيوسون ته) اي داؤد جا اولاد شُڪرانو ڪريو، ۽ مُنھنجن ٻانھن مان ٿورا شُڪرانو ڪندڙ آھن.
يَعْمَلُو نَ لَهُ مَا يَشَا ءُ مِن ْ مَحَار ِي بَ وَتَمَاثِي لَ وَجِفَا نٍ كَالْجَوَا بِ وَقُ دُو رٍ رَ اسِيَا تٍ ۚ ا و ا آلَ دَاوُو دَ شُكْرا ً ۚ وَقَ لِي لٌ مِن ْ عِبَادِيَ ا ل شَّكُورُ
Falamm ā Q ađaynā `Alay hi A l-Maw ta Mā Dallahum `Alá Mawtihi~ 'Illā Dā bbatu A l-'Arđi Ta'kulu Min sa'atahu ۖ Falamm ā Kh ra Tabayyanati A l-Jinn u 'An Law Kānū Ya`lamū na A l-Gh y ba Mā Labith ū Fī A l-`Adh ā bi A l-Muhī ni
034-014 پوءِ جنھن مھل مٿس موت کي حُڪم ڪيوسون (تنھن مھل) سندس موت تي اُڏيھيءَ کانسواءِ (ٻئي ڪنھن) اُنھن (جِنّن) کي نه چتايو جو سندس لٺ کي ٿي کاڌائين، پوءِ جنھن مھل ڪريو (تنھن مھل) جِنّن معلوم ڪيو ته جيڪڏھن ڳجھ ڄاڻن ھا ته خواريءَ واري عذاب ۾ نه رھن ھا.
فَلَمَّ ا قَ ضَ يْنَا عَلَيْ هِ ا لْمَوْ تَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلاَّ دَا بَّةُ ا لأَرْضِ تَأْكُلُ مِن سَأَتَهُ ۖ فَلَمَّ ا خَ رَّ تَبَيَّنَتِ ا لْجِنّ ُ أَن ْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُو نَ ا لْغَ يْ بَ مَا لَبِثُوا فِي ا لْعَذَا بِ ا لْمُهِينِ
Laq ad Kā na Lisaba'iin Fī Maskanihim 'Āyatun ۖ Jann atā ni `An Yamī nin Wa Sh imā lin ۖ Kulū Min R izq i Ra bbikum Wa A sh kurū Lahu ۚ Baldatun Ţ ayyibatun Wa Ra bbun Gh ū ru n
034-015 بيشڪ سبا جي قوم لاءِ سندن ڳوٺ ۾ ھڪ نشاني ھُئي، (يعني) ٻه باغ سڄي ۽ کٻي پاسي کان ھوا، (چيو وين ته) پنھنجي پالڻھار جي رزق مان کائو ۽ سندس شڪرانو ڪريو، (اوھان لاءِ ھي) شھر سٺو آھي ۽ پالڻھار بخشڻھار آھي.
لَقَ د ْ كَا نَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ ۖ جَنَّ تَا نِ عَن ْ يَمِي نٍ وَشِمَا لٍ ۖ كُلُوا مِن ْ ر ِزْقِ رَ بِّكُمْ وَا شْكُرُوا لَهُ ۚ بَلْدَةٌ طَ يِّبَةٌ وَرَ بٌّ غَ فُورٌ
Fa'a`ra đū Fa'arsalnā `Alayhim Say la A l-`Ar imi Wa Baddalnāhum Bijann atayhim Jann atay ni Dh awātá 'Ukulin Kh m ţ in Wa 'Ath lin Wa Sh ay 'in Min Sid r in Q alī lin
034-016 پوءِ (شڪر ڪرڻ کان) منھن موڙيائون تنھنڪري (بند ڀڃي) سخت ڇَـرَ کي مٿن وھايوسين ۽ سندن (اُنھن) ٻن باغن جي بدلي کين (ٻيا) ٻه باغ ڪسارن ميون ۽ لَئِن وارا ۽ڪجھ ٿورين ٻيرين وارا ڏناسون.
فَأَعْرَ ضُ وا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْ لَ ا لْعَر ِمِ وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّ تَيْهِمْ جَنَّ تَيْ نِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَ مْط ٍ وَأَثْلٍ وَشَيْ ءٍ مِن ْ سِد ْرٍ قَ لِيلٍ
Dh ālika Jazaynāhum Bimā Kafarū ۖ Wa Hal Nujāzī 'Illā A l-Kafū ra
034-017 سندن بي شڪريءَ سببان کين اھا سزا ڏني سون، ۽ بي شڪر کانسواءِ (ٻئي) ڪنھن کي سزا نه ڏيندا آھيون.
ذَلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِمَا كَفَرُوا ۖ وَهَلْ نُجَازِي إِلاَّ ا لْكَفُورَ
Wa Ja`alnā Baynahum Wa Bay na A l-Q urá A llatī Bāra knā Fīhā Q ura n Ž āhira tan Wa Q addarnā Fīhā A s-Say ra ۖ Sīrū Fīhā Layāliya Wa 'Ayyāmāan 'Āminī na
034-018 ۽ سندن وچ ۾ اُھي ڳوٺ جن ۾ برڪت رکي سون تن جي وچ ۾ پڌرا ڳوٺ (لڳولڳ) ڪياسون ۽ انھن ۾ اچ وڃ جو پورو بندوبست رکيوسون، (چيوسون ته) راتيان ۽ ڏينھان منجھن بي ڀؤا گھمندا رھو.
وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْ نَ ا لْقُ رَ ى ا لَّتِي بَارَ كْنَا فِيهَا قُ رى ً ظَ اهِرَ ة ً وَقَ دَّرْنَا فِيهَا ا ل سَّيْ رَ ۖ سِيرُوا فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّاما ً آمِنِينَ
Faq ālū Ra bbanā Bā`id Bay na 'Asfār inā Wa Ž alamū 'An fusahum Faja`alnāhum 'Aĥādīth a Wa Mazzaq m Kulla Mumazzaq in ۚ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Likulli Ş abbā r in Sh akū r in
034-019 پوءِ چيائون ته اي اسان جا پالڻھار اسان جي مسافرين ۾ ڏورائي ڪر ۽ پاڻ تي ظلم ڪيائون تنھن ڪري انھن کي (ٻـين جي لاءِ) آکاڻيون ڪيوسين ۽ کين تمام پرزا پرزا ڪري ڇني ڦاڙي ڇڏيوسون، بيشڪ ھن ۾ سڀڪنھن وڏي صابِر شاڪر لاءِ نشانيون آھن.
فَقَ الُوا رَ بَّنَا بَاعِد ْ بَيْ نَ أَسْفَار ِنَا وَظَ لَمُو ا أَن فُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِي ثَ وَمَزَّقْ نَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّق ٍ ۚ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِكُلِّ صَ بَّا رٍ شَكُورٍ
Wa Laq ad Ş addaq a `Alayhim 'Ib lī su Ž ann ahu Fa A ū hu 'Illā Far īq āan Mina A l-Mu'uminī na
034-020 ۽ بيشڪ ابليس انھن به نسبت پنھنجي گمان کي سچو لڌو جو مؤمنن جي ھڪ ٽوليءَ کانسواءِ ٻـين اُن جي تابعداري ڪئي.
وَلَقَ د ْ صَ دَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْ لِي سُ ظَ نَّ هُ فَاتَّبَعُو هُ إِلاَّ فَر ِيق ا ً مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa Mā Kā na Lahu `Alayhim Min Sulţ ā nin 'Illā Lina`lama Man Yu'uminu Bil-'Ākh ra ti Mimm an Huwa Minhā Fī Sh akkin ۗ Wa Ra bbuka `Alá Kulli Sh ay 'in Ĥafīžun
034-021 ۽ اُن جو مٿن ڪو زور نه ھو پر (اسين پرکون) ته جيڪو آخرت کي مڃيندو ھجي تنھن کي اُنھيءَ کان ڌار ڪريون جيڪو اُن کان شڪ ۾ (پيل) ھجي، ۽ تنھنجو پالڻھار سڀڪنھن شيء تي نگھبان آھي.
وَمَا كَا نَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِن ْ سُلْطَ ا نٍ إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن ْ يُؤْمِنُ بِا لآخِ رَ ةِ مِمَّ ن ْ هُوَ مِنْ هَا فِي شَكٍّ ۗ وَرَ بُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ حَفِيظٌ
Q ul A d `ū A l-Ladh ī na Za`am tum Min Dū ni A ll ā hi ۖ Lā Yam likū na Mith q ā la Dh arra tin Fī A s-Samāwā ti Wa Lā Fī A l-'Arđi Wa Mā Lahum Fīhimā Min Sh ir kin Wa Mā Lahu Minhum Min Ž ahī r n
034-022 (کين) چؤ ته الله کانسواءِ جن ۾ اوھين گمان ڪندا آھيو تن کي سڏيو، اُھي نڪي آسمانن ۾ ۽ نڪي زمين ۾ ذري جيترا (به) مالڪ آھن ۽ نڪي منجھن ڪا ڀائيواري آھي ۽ نڪي منجھائن ڪو الله جومددگار آھي.
قُ لْ ا د ْعُوا ا لَّذِي نَ زَعَمْتُمْ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۖ لاَ يَمْلِكُو نَ مِثْقَ ا لَ ذَرَّ ةٍ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَلاَ فِي ا لأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن ْ شِر ْكٍ وَمَا لَهُ مِنْ هُمْ مِن ْ ظَ هِير ٍ
Wa Lā Tan fa`u A sh -Sh afā`atu `In dahu~ 'Illā Liman 'Adh ina Lahu ۚ Ĥattá 'Idh ā Fuzzi`a `An Q ulūbihim Q ālū Mādh ā Q ā la Ra bbukum ۖ Q ālū A l-Ĥaq q a ۖ Wa Huwa A l-`Alī yu A l-Kabī r u
034-023 ۽ نڪي وٽس (ٻئي ڪنھن جي) سفارش فائدو ڏيندي مگر جنھن لاءِ رخصت ڏني ھوندائين (فرشتن جو ھي حال آھي ته جنھن مھل ڪو حُڪم خدا جو نازل ٿئي ٿو ته اُنھن جي طبيعت ۾ گھٻراھٽ پيدا ٿئي ٿي) تانجو جنھن وقت ھنن جي دلين تان گھٻراھٽ لھي ٿي (تنھن مھل) چون ٿا ته اوھان جي پالڻھار ڇا چيو آھي (مٿان ملائڪ ھيٺين کي) چوندا ته سچ فرمايو اٿس ۽ اُھو (سڀ کان) مٿاھون وڏو آھي.
وَلاَ تَن فَعُ ا ل شَّفَاعَةُ عِنْ دَهُ~ ُ إِلاَّ لِمَن ْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن ْ قُ لُوبِهِمْ قَ الُوا مَاذَا قَ ا لَ رَ بُّكُمْ ۖ قَ الُوا ا لْحَقَّ ۖ وَهُوَ ا لْعَلِيُّ ا لْكَبِيرُ
Q ul Man Yarzuq ukum Mina A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۖ Q uli A ll ā hu ۖ Wa 'Inn ā 'Aw 'Īyākum La`alá Hudan 'Aw Fī Đ alā lin Mubī nin
034-024 (کين) چؤ ته اوھان کي آسمانن ۽ زمين مان ڪير روزي ڏيندو آھي، چؤ ته الله (ڏيندو آھي) ۽ بيشڪ اسين يا اوھين (يا ته) ھدايت تي آھيون يا پڌريءَ گُمراھي ۾.
قُ لْ مَن ْ يَرْزُقُ كُمْ مِنَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۖ قُ لِ ا للَّ هُ ۖ وَإِنَّ ا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَى هُد ىً أَوْ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Q ul Lā Tus'alū na `Amm ā 'Aj ra m nā Wa Lā Nus'alu `Amm ā Ta`malū na
034-025 چؤ ته جيڪي اسان ڏوھ ڪيا آھن تنھن بابت اوھين پڇيا نه ويندؤ ۽ جيڪي اوھين ڪندا آھيو تنھن بابت اسين پُڇيا نه وينداسون.
قُ لْ لاَ تُسْأَلُو نَ عَمَّ ا أَجْ رَ مْنَا وَلاَ نُسْأَلُ عَمَّ ا تَعْمَلُونَ
Q ul Yaj ma`u Baynanā Ra bbunā Th umm a Yaftaĥu Baynanā Bil-Ĥaq q i Wa Huwa A l-Fattā ĥu A l-`Alī mu
034-026 چؤ ته اسان جو پالڻھار اسان (مڙني) کي گڏ ڪندو وري اسان ۽ (اوھان) جي وچ ۾ حق سان فيصلو ڪندو، ۽ اھوئي (سچو) فيصلو ڪندڙ ڄاڻندڙ آھي.
قُ لْ يَجْ مَعُ بَيْنَنَا رَ بُّنَا ثُمّ َ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِا لْحَقِّ وَهُوَ ا لْفَتَّا حُ ا لْعَلِيمُ
Q ul 'Arūniya A l-Ladh ī na 'Alĥaq m Bihi Sh ura kā 'a ۖ Kallā ۚ Bal Huwa A ll āhu A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
034-027 چؤ ته جن کي اوھان ساڻس شريڪ بڻائي ملايو آھي سي مون کي ڏيکاريو (چؤ ته) ائين نه آھي، بلڪ اُھو الله غالب حِڪمت وارو آھي.
قُ لْ أَرُونِيَ ا لَّذِي نَ أَلْحَقْ تُمْ بِهِ شُرَ كَا ءَ ۖ كَلاَّ ۚ بَلْ هُوَ ا للَّ هُ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Wa Mā 'Arsalnā ka 'Illā Kā ffatan Lilnn ā si Bash īr āan Wa Nadh īr āan Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Ya`lamū na
034-028 (اي پيغمبر) توکي ته مڙني ماڻھن لاءِ خوشخبري ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ ڪري موڪليوسون پر گھڻا ماڻھو نهڄاڻندا آھن.
وَمَا أَرْسَلْنَا كَ إِلاَّ كَافَّة ً لِلنّ َا سِ بَشِير ا ً وَنَذِير ا ً وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Yaq ūlū na Matá Hādh ā A l-Wa`du 'In Kun tum Ş ādiq ī na
034-029 ۽ چوندا آھن ته جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته اھو (قيامت جو) انجام ڪڏھن ٿيندو.
وَيَقُ ولُو نَ مَتَى هَذَا ا لْوَعْدُ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Q ul Lakum Mī`ā du Yaw min Lā Tasta'kh ū na `Anhu Sā`atan Wa Lā Tastaq ū na
034-030 چؤ ته اوھان لاءِ اھڙي ڏينھن جو انجام آھي جنھن کان ھڪ گھڙي نڪي دير ڪندؤ ۽ نڪي اڳي ويندؤ.
قُ لْ لَكُمْ مِيعَا دُ يَوْ مٍ لاَ تَسْتَأْخِ رُو نَ عَنْ هُ سَاعَة ً وَلاَ تَسْتَقْ دِمُونَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Lan Nu'umina Bihadh ā A l-Q ur'ā ni Wa Lā Bial-Ladh ī Bay na Yaday hi ۗ Wa Law Tará 'Idh i A ž-Ž ālimū na Mawq ūfū na `In da Ra bbihim Yarji`u Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin A l-Q aw la Yaq ū lu A l-Ladh ī na A stuđ`ifū Lilladh ī na A ā 'An tum Lakunn ā Mu'uminī na
034-031 ۽ ڪافر چون ٿا ته ھن قُرآن کي ڪڏھن نه مڃينداسون ۽ نڪي اُنھي کي جو کانئس اڳ آھي، ۽ (اي ڏسندڙ) جڏھن ظالم پنھنجي پالڻھار اڳيان بيھاربا (تڏھن) جيڪڏھن ڏسين ته (عجب ڪرين)، جو (پاڻ ۾) انھن مان ھڪڙا ٻـين ڏي ڳالھ ورائيندا، جيڪي ھيڻا آھن سي ھٺيلن کي چوندا ته جيڪڏھن اوھان نه ھجوھا ته اسين مؤمن ھجون ھا.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لَن ْ نُؤْمِنَ بِهَذَا ا لْقُ رْآنِ وَلاَ بِا لَّذِي بَيْ نَ يَدَيْ هِ ۗ وَلَوْ تَرَ ى إِذِ ا ل ظَّ الِمُو نَ مَوْقُ وفُو نَ عِنْ دَ رَ بِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُ هُمْ إِلَى بَعْض ٍ ا لْقَ وْ لَ يَقُ و لُ ا لَّذِي نَ ا سْتُضْ عِفُوا لِلَّذِي نَ ا ا لَوْلاَ أَنْ تُمْ لَكُنَّ ا مُؤْمِنِينَ
Q ā la A l-Ladh ī na A dh ī na A stuđ`ifū 'Anaĥnu Ş adad nākum `Ani A l-Hudá Ba`da 'Idh Jā 'akum ۖ Bal Kun tum Muj r imī na
034-032 ھٺيلا ھيڻن کي چوندا ته جڏھن (ھدايت) اوھان وٽ آئي تڏھن اسان اوھان کي ھدايت کان جھليو ھو ڇا؟ (نه!) بلڪ اوھين پاڻ گنھگار ھئؤ.
قَ ا لَ ا لَّذِي نَ ا ا لِلَّذِي نَ ا سْتُضْ عِفُو ا أَنَحْنُ صَ دَد ْنَاكُمْ عَنِ ا لْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَا ءَكُمْ ۖ بَلْ كُن تُمْ مُجْ ر ِمِينَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na A stuđ`ifū Lilladh ī na A ru A l-Lay li Wa A n -Nahā r i 'Idh Ta'murūnanā 'An Nakfura Bill āhi Wa Naj `ala Lahu~ 'An dādāan ۚ Wa 'Asarrū A n -Nadāmata Lamm ā Ra 'aw A l-`Adh ā ba Wa Ja`alnā A l-'Agh ā la Fī 'A`nā q i A l-Ladh ī na Kafarū ۚ Hal Yuj zaw na 'Illā Mā Kānū Ya`malū na
034-033 ۽ ھيڻا ھٺيلن کي چوندا ته (ائين نه آھي) بلڪ رات ۽ ڏينھن جي (اوھان جي) مڪر ڪرڻ (اسان کي جھليو ھو) جڏھن اسان کي حُڪم ڪندا ھيؤ ته الله سان ڪفر ڪيو ۽ ساڻس شريڪ ٺھرايون، ۽ جڏھن عذاب کي ڏسندا (تڏھن) پشيماني (دل ۾) لڪائيندا، ۽ ڪافرن جي ڳچين ۾ ڳٽ وجھنداسون، جيڪي ڪندا ھوا تنھن کانسواءِ ٻئي جي سزا نه ڏبين.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ ا سْتُضْ عِفُوا لِلَّذِي نَ ا ا بَلْ مَكْرُ ا ل لَّيْ لِ وَا ل نَّ هَا ر ِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن ْ نَكْفُرَ بِا للَّ هِ وَنَجْ عَلَ لَهُ~ ُ أَن دَادا ً ۚ وَأَسَرُّوا ا ل نَّ دَامَةَ لَمَّ ا رَ أَوْا ا لْعَذَا بَ وَجَعَلْنَا ا لأَغْ لاَلَ فِي أَعْنَا قِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ۚ هَلْ يُجْ زَوْ نَ إِلاَّ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa Mā 'Arsalnā Fī Q aryatin Min Nadh ī r Q ā la Mutra fūhā 'Inn ā Bimā 'Ursiltum Bihi Kāfirū na
034-034 ۽ ڪنھن ڳوٺ ۾ ڪو ڊيڄاريندڙ نه موڪليوسون مگر اُن جي آسودن (ماڻھن) چيو ته بيشڪجنھن شيء سان اوھين موڪليا ويا آھيو (تنھنکي) اسين نه مڃيندڙ آھيون.
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَ رْيَةٍ مِن ْ نَذِي ر ٍ إِلاَّ قَ ا لَ مُتْرَ فُوهَا إِنَّ ا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ
Wa Q ālū Naĥnu 'Akth aru 'Am wālāan Wa 'Awlādāan Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na
034-035 ۽ چيائون ته اسين گھڻي مال ۽ اولاد وارا آھيون ۽ اسان کي عذاب ٿيڻو نه آھي.
وَقَ الُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالا ً وَأَوْلاَدا ً وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
Q ul 'Inn a Ra bbī Yab suţ u A r-R izq a Liman Yash ā 'u Wa Yaq ru Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Ya`lamū na
034-036 چؤ ته منھنجو پالڻھار جنھن لاءِ گھري تنھنجي روزي ڪشادي ڪندو آھي ۽ (جنھن لاءِ گھري تنھن جي) تنگ ڪندو آھي پر گھڻا ماڻھو نه ڄاڻندا آھن.
قُ لْ إِنّ َ رَ بِّي يَبْ سُطُ ا ل رِّزْقَ لِمَن ْ يَشَا ءُ وَيَقْ دِر ُ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Mā 'Am wālukum Wa Lā 'Awlādukum Bi-Atī Tuq arr ibukum `In danā Zulfá 'Illā Man 'Āmana Wa `Amila Ş āliĥāan Fa'ūlā 'ika Lahum Jazā 'u A đ-Đ i`fi Bimā `Amilū Wa Hum Fī A l-Gh ru fā ti 'Āminū na
034-037 ۽ نڪي اوھان جا مال ۽ نڪي اوھان جا اولاد اھڙي شيء آھن جو اوھان کي اسان وٽ مرتبي جي ڪري ويجھو ڪن پر (ويجھا اُھي آھن) جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا، تن جيڪي ڪمايو تنھن سببان اُنھن لاءِ ٻيڻو بدلو آھي ۽ اُھي ماڙين ۾ امن سان رھندا.
وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلاَ أَوْلاَدُكُمْ بِا لَّتِي تُقَ رِّبُكُمْ عِنْ دَنَا زُلْفَى إِلاَّ مَن ْ آمَنَ وَعَمِلَ صَ الِحا ً فَأُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ جَزَا ءُ ا ل ضِّ عْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِي ا لْغُ رُفَا تِ آمِنُونَ
Wa A l-Ladh ī na Yas`aw na Fī 'Āyātinā Mu`ājizī na 'Ūlā 'ika Fī A l-`Adh ā bi Muĥđarū na
034-038 ۽ جيڪي اسان جي آيتن (جي رد ڪرڻ) ۾ مقابلو ڪندڙ ٿي ڪوشش ڪندا آھن اُھي عذاب ۾ حاضر ڪبا.
وَالَّذِي نَ يَسْعَوْ نَ فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِي نَ أُ وْلَا ئِكَ فِي ا لْعَذَا بِ مُحْضَ رُونَ
Q ul 'Inn a Ra bbī Yab suţ u A r-R izq a Liman Yash ā 'u Min `Ibādihi Wa Yaq ru Lahu ۚ Wa Mā 'An faq m Min Sh ay 'in Fahuwa Yukh u ۖ Wa Huwa Kh y ru A r-Rā ziq ī na
034-039 چؤ ته بيشڪ منھنجو پالڻھار پنھنجن ٻانھن مان جنھن لاءِ گھرندو آھي تنھنجي روزي ڪشادي ڪندو آھي ۽ (جنھن لاءِ گھرندو آھي تنھنجي) تنگ ڪندو آھي، ۽ جيڪي اوھين ڪُجھ خرچيندؤ تنھن جو الله بدلو ڏيندو، ۽ اُھو چڱو روزي ڏيندڙ آھي.
قُ لْ إِنّ َ رَ بِّي يَبْ سُطُ ا ل رِّزْقَ لِمَن ْ يَشَا ءُ مِن ْ عِبَادِهِ وَيَقْ دِر ُ لَهُ ۚ وَمَا أَن فَقْ تُمْ مِن ْ شَيْ ءٍ فَهُوَ يُخْ لِفُهُ ۖ وَهُوَ خَ يْ رُ ا ل رَّ ازِقِ ينَ
Wa Yaw ma Yaĥsh uru hum Jamī`āan Th umm a Yaq ū lu Lilmalā 'ikati 'Ahā 'uulā ' 'Īyākum Kānū Ya`budū na
034-040 ۽ جنھن ڏينھن اُنھن مڙني کي گڏ ڪندو وري ملائڪن کي چوندو ته (ھيءُ) اُھي آھن ڇا جيڪي اوھان کي پوڄيندا ھوا؟
وَيَوْ مَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعا ً ثُمّ َ يَقُ و لُ لِلْمَلاَئِكَةِ أَهَا ؤُلاَء إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ
Q ālū Sub ĥānaka 'An ta Walīyunā Min Dūnihim ۖ Bal Kānū Ya`budū na A l-Jinn a ۖ 'Akth aru hum Bihim Mu'uminū na
034-041 (ملائڪ) چوندا ته تون پاڪ ذات آھين تون اسان جو سائين آھين نهاُھي، بلڪ اُھي جنّن کي پوڄيندا ھوا، انھن مان گھڻا کين مڃيندڙ ھوا.
قَ الُوا سُبْ حَانَكَ أَنْ تَ وَلِيُّنَا مِن ْ دُونِهِمْ ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُو نَ ا لْجِنّ َ ۖ أَكْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ
Fālyaw ma Lā Yam liku Ba`đukum Liba`đin Naf`āan Wa Lā Đ arrā an Wa Naq ū lu Lilladh ī na Ž alamū Dh ūq ū `Adh ā ba A n -Nā r i A llatī Kun tum Bihā Tukadh dh ibūn
034-042 پوءِ اڄ اوھان مان ڪوبه ھڪ ٻئي کي نڪي سُک پُھچائڻ جو نڪي ڏک پھچائڻ جو اختيار رکي ٿو، ۽ ظالمن کي چونداسون ته اُن باھ جي سزا جو (جو مزو) چکو جنھن کي اوھين ڪُوڙ ڀائيندا ھوا.
فَالْيَوْ مَ لاَ يَمْلِكُ بَعْضُ كُمْ لِبَعْض ٍ نَفْعا ً وَلاَ ضَ رّا ً وَنَقُ و لُ لِلَّذِي نَ ظَ لَمُوا ذُوقُ وا عَذَا بَ ا ل نّ َا ر ِ ا لَّتِي كُن تُمْ بِهَا تُكَذِّبُ ون
Wa 'Idh ā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinā tin Q ālū Mā Hādh ā 'Illā Ra julun Yur ī du 'An Yaş uddakum `Amm ā Kā na Ya`budu 'Ābā 'uukum Wa Q ālū Mā Hādh ā 'Illā 'Ifkun Muftara n ۚ Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Lilĥaq q i Lamm ā Jā 'ahum 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Mubī nun
034-043 ۽ جڏھن اسان جون پڌريون آيتون کين پڙھي ٻڌائبيون آھن تڏھن (ھڪ ٻئي کي) چوندا آھن ته ھيءُ رڳو ھڪ ماڻھو آھي جو جنھن کي اوھان جا ابا ڏاڏا پوڄيندا ھوا تنھن کان اوھان کي جھلڻ گھرندو آھي، ۽ چوندا آھن ته ھيءُ (قرآن) رڳو ڪوڙ ٺھيل آھي، ۽ ڪافرن وٽ جڏھن سچي ڳالھ آئي (تڏھن) اُن لاءِ چوندا آھن ته ھي رڳو پڌرو جادو آھي.
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَا تٍ قَ الُوا مَا هَذَا إِلاَّ رَ جُلٌ يُر ِي دُ أَن ْ يَصُ دَّكُمْ عَمَّ ا كَا نَ يَعْبُدُ آبَا ؤُكُمْ وَقَ الُوا مَا هَذَا إِلاَّ إِفْكٌ مُفْتَرى ً ۚ وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّ ا جَا ءَهُمْ إِن ْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ
Wa Mā 'Ātaynāhum Min Kutubin Yad ru sūnahā ۖ Wa Mā 'Arsalnā 'Ilayhim Q ab laka Min Nadh ī r n
034-044 حالانڪ اُنھن (مشرڪن) کي نڪو ڪو ڪتاب ڏنوسون جنھن کي پڙھن ۽ نڪي توکان اڳ ڪو ڊيڄاريندڙ اُنھن ڏانھن موڪليوسون.
وَمَا آتَيْنَاهُمْ مِن ْ كُتُبٍ يَد ْرُسُونَهَا ۖ وَمَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَ بْ لَكَ مِن ْ نَذِير ٍ
Wa Kadh dh aba A l-Ladh ī na Min Q ab lihim Wa Mā Balagh sh ā ra Mā 'Ātaynāhum Fakadh dh abū Ru sulī ۖ Fakay fa Kā na Nakī r
034-045 ۽ کائن اڳين به ڪوڙ ڄاتو ھو حالانڪ جيڪي انھنکي ڏنوھوسون تنھن جي ڏھين پتيءَ کي (به اُھي مشرڪ) نه پُھتا آھن پوءِ اُنھن اسان جي پيغمبرن کي ڪوڙو ڄاتو، پوءِ منھنجو عذاب ڪئن ھو.
وَكَذَّبَ ا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِهِمْ وَمَا بَلَغُ وا مِعْشَا رَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي ۖ فَكَيْ فَ كَا نَ نَكِير ِ
Q ul 'Inn amā 'A`ižukum Biwāĥidatin ۖ 'An Taq ūmū Lill ā h Math ná Wa Furā dá Th umm a Tatafakkarū ۚ Mā Biş āĥibikum Min Jinn atin ۚ 'In Huwa 'Illā Nadh ī r un Lakum Bay na Yaday `Adh ā bin Sh adī d in
034-046 (کين) چؤ ته اوھان کي رڳو ھڪ ڳالھ جي نصيحت ڪريان ٿو، ته ٻه ٻه ۽ ھڪ ھڪ ٿي الله (جي ڪم) لاءِ کڙا ٿيو وري پروڙيو، ته اوھان جي سنگتيءَ کي ڪو سوداءُ نه آھي،(بلڪ) اُھو ته سخت عذاب (جي پھچڻ) کان اڳ اوھان کي ڊيڄاريندڙ آھي.
قُ لْ إِنَّ مَا أَعِظُ كُمْ بِوَاحِدَةٍ ۖ أَن ْ تَقُ ومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَ ادَى ثُمّ َ تَتَفَكَّرُوا ۚ مَا بِصَ احِبِكُمْ مِن ْ جِنَّ ةٍ ۚ إِن ْ هُوَ إِلاَّ نَذِي رٌ لَكُمْ بَيْ نَ يَدَيْ عَذَا بٍ شَدِيدٍ
Q ul Mā Sa'altukum Min 'Aj r in Fahuwa Lakum ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá A ll āhi ۖ Wa Huwa `Alá Kulli Sh ay 'in Sh ahī d un
034-047 (۽ کين) چؤ ته اوھان کان جيڪو ڪو اُجورو گھريو ھجيم سو اوھان کي ئي ھجي، منھنجو اُجورو الله کانسواءِ ٻئي ڪنھن تي نه آھي، ۽ اُھو ھر شيء تي شاھد آھي.
قُ لْ مَا سَأَلْتُكُمْ مِن ْ أَجْ رٍ فَهُوَ لَكُمْ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِيَ إِلاَّ عَلَى ا للَّ هِ ۖ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيدٌ
Q ul 'Inn a Ra bbī Yaq dh ifu Bil-Ĥaq q i `Allā mu A l-Gh ū bi
034-048 (کين) چؤ ته بيشڪ منھنجو پالڻھار حق کي منھنجي دل ۾ وجھندو آھي، (اھو) ڳُجھن جو ڄاڻندڙ آھي.
قُ لْ إِنّ َ رَ بِّي يَقْ ذِفُ بِا لْحَقِّ عَلاَّمُ ا لْغُ يُوبِ
Q ul Jā 'a A l-Ĥaq q u Wa Mā Yub di'u A l-Bāţ ilu Wa Mā Yu`ī du
034-049 (کين) چؤ ته حق آيو ۽ ڪوڙو معبود نڪي نئي سر پيدا ڪري ٿو نڪي بِھر پيدا ڪندو.
قُ لْ جَا ءَ ا لْحَقُّ وَمَا يُبْ دِئُ ا لْبَاطِ لُ وَمَا يُعِيدُ
Q ul 'In Đ alaltu Fa'inn amā 'Ađillu `Alá Nafsī ۖ Wa 'Ini A y tu Fabimā Yūĥī 'Ilay ya Ra bbī ۚ 'Inn ahu Samī `un Q ar ī b un
034-050 (کين) چؤ ته جيڪڏھن گمراھ ٿيس ته رڳو پاڻ لاءِ گمراھ ٿيان ٿو، ۽ جيڪڏھن ھدايت وارو ٿيس ته (اُھا) اُنھيءَ سببان آھي جو منھنجو پالڻھار مون ڏانھن وحي موڪليندو آھي، بيشڪ اُھو ٻڌندڙ ويجھو آھي.
قُ لْ إِن ْ ضَ لَلْتُ فَإِنَّ مَا أَضِ لُّ عَلَى نَفْسِي ۖ وَإِنِ ا يْ تُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَ بِّي ۚ إِنَّ هُ سَمِي عٌ قَ ر ِيبٌ
Wa Law Tará 'Idh Fazi`ū Falā Faw ta Wa 'Ukh dh ū Min Makā nin Q ar ī b in
034-051 ۽ جنھن مھل پريشان ٿيندا ۽ (الله جي عذاب کان) ڇوٽڪارو نه لھندا ۽ ويجھي ھنڌان پڪڙبا (تنھن مھل) جيڪڏھن ڏسين (ته عجب ڪرين).
وَلَوْ تَرَ ى إِذْ فَزِعُوا فَلاَ فَوْ تَ وَأُخِ ذُوا مِن ْ مَكَا نٍ قَ ر ِيبٍ
Wa Q ālū 'Āmann ā Bihi Wa 'Ann á Lahumu A t-Tanāwush u Min Makā nin Ba`ī d in
034-052 ۽ چوندا ته (ھاڻي) اُن (قرآن) تي ايمان آندوسون، ۽ (اُتي دُنيا جي) ڏورين ھنڌ کان کين (ايمان) ھٿ آڻڻ ڪٿان ٿيندو؟
وَقَ الُو ا آمَنَّ ا بِهِ وَأَنَّ ى لَهُمُ ا ل تَّنَاوُشُ مِن ْ مَكَا ن ٍ بَعِيدٍ
Wa Q ad Kafarū Bihi Min Q ab lu ۖ Wa Yaq dh ifū na Bil-Gh y bi Min Makā nin Ba`ī d in
034-053 حالانڪ اڳي اُن قرآن کي نه مڃيندا ھوا، ۽ ڏورين ھنڌ کان اَڻ ڏٺو (گُمان جا تير) اُڇليندا رھيا.
وَقَ د ْ كَفَرُوا بِهِ مِن ْ قَ بْ لُ ۖ وَيَقْ ذِفُو نَ بِا لْغَ يْ بِ مِن ْ مَكَا ن ٍ بَعِيدٍ
Wa Ĥī la Baynahum Wa Bay na Mā Yash tahū na Kamā Fu`ila Bi'ash yā`ihim Min Q ab lu ۚ 'Inn ahum Kānū Fī Sh akkin Mur ī b in
034-054 ۽ اُنھن جي ۽ اُھي جيڪي سَڌون ڪندا رھيا تن جي وچ ۾ اَڙ وڌي وئي جھڙي طرحانھن جھڙن (ٻـين) کان اڳ ڪيو ويو، بيشڪ اُھي به وڏي شڪ ۾ پيل ھوا.
وَحِي لَ بَيْنَهُمْ وَبَيْ نَ مَا يَشْتَهُو نَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِمْ مِن ْ قَ بْ لُ ۚ إِنَّ هُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُر ِيبٍ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
