Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
A q ra ba Lilnn ā si Ĥisābuhum Wa Hum Fī Gh n Mu`r iđū na
021-001 ماڻھن لاءِ سندن حساب ويجھو ٿيو آھي ۽ اُھي غفلت ۾ (رھي کانئس) منھن موڙيندڙ آھن.
ا قْ تَرَ بَ لِلنّ َا سِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَ فْلَةٍ مُعْر ِضُ ونَ
Mā Ya'tīhim Min Dh ikr in Min Ra bbihim Muĥdath in 'Illā A ū hu Wa Hum Yal`abū na
021-002 سندن پالڻھار وٽان ڪا نئين نصيحت وٽن نه ايندي آھي پر اُن کي (ٺـٺوليءَ وانگر راند) کيڏندي ٻڌندا آھن.
مَا يَأْتِيهِمْ مِن ْ ذِكْرٍ مِن ْ رَ بِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ ا ُو هُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ
Lāhiyatan Q ulūbuhum ۗ Wa 'Asarrū A n -Naj wá A l-Ladh ī na Ž alamū Hal Hādh ā 'Illā Bash aru n Mith lukum ۖ 'Afata'tū na A s-Siĥra Wa 'An tum Tub ş irū na
021-003 سندن دليون وائڙيون آھن، ۽ ظالم ڳجھيون صلاحون ڪندا آھن، ته ھي (پيغمبر) اوھان جھڙو ئي ماڻھو آھي، ۽ اوھين ڏسي وائسي جادوءَ کي ڇو ويجھا ويندا آھيو؟
لاَهِيَة ً قُ لُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا ا ل نَّ جْ وَى ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا هَلْ هَذَا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُو نَ ا ل سِّحْرَ وَأَنْ تُمْ تُبْ صِ رُونَ
Q ā la Ra bbī Ya`lamu A l-Q aw la Fī A s-Samā 'i Wa A l-'Arđi ۖ Wa Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
021-004 (پيغمبر) چيو ته منھنجو پالڻھار سڀ ڳالھ ڄاڻندڙ آھي (جا) آسمان ۽ زمين ۾ (جتي ھُجي)، ۽ اُھو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
قَ ا لَ رَ بِّي يَعْلَمُ ا لْقَ وْ لَ فِي ا ل سَّمَا ءِ وَا لأَرْضِ ۖ وَهُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Bal Q ālū 'Ađgh th u 'Aĥlā min Bal A r ā hu Bal Huwa Sh ā`ir un Falya'tinā Bi'āyatin Kamā 'Ursila A l-'Awwalū na
021-005 بلڪ چيائون ته (اھو قرآن) اجايا خيالات آھن بلڪ اُن کي ٺاھ ٺاھيو اٿس بلڪ اُھو شاعر آھي، پوءِ جڳائي ته اسان وٽ ڪا نشاني آڻي جھڙي طرح پھريان (پيغمبر) موڪليا ويا ھوا.
بَلْ قَ الُو ا أَضْ غَ ا ثُ أَحْلاَم ٍ بَلْ ا رَ ا هُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ ا لأَوَّلُونَ
Mā 'Āmanat Q ab lahum Min Q aryatin 'Ahlaknāhā ۖ 'Afahum Yu'uminū na
021-006 (ھائو) ڪوبه ڳوٺ جنھن کي اڳ ناس ڪيوسون تنھن (جي رھاڪن پنھنجن پيغمبرن تي) ايمان نه آندو ھو، پوءِ ھيءَ ايمان آڻيندا آھن ڇا؟
مَا آمَنَتْ قَ بْ لَهُمْ مِن ْ قَ رْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ
Wa Mā 'Arsalnā Q ab laka 'Illā R ijālāan Nūĥī 'Ilayhim ۖ Fās'alū 'Ahla A dh -Dh ikr i 'In Kun tum Lā Ta`lamū na
021-007 ۽ (اي پيغمبر) توکان اڳ رڳا مرد موڪلياسون جن ڏانھن وحي ڪيوھوسون (چؤ ته) جيڪڏھن نه ڄاڻندا آھيو ته ڪتاب وارن کان پڇو.
وَمَا أَرْسَلْنَا قَ بْ لَكَ إِلاَّ ر ِجَالا ً نُوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُو ا أَهْلَ ا ل ذِّكْر ِ إِن ْ كُن تُمْ لاَ تَعْلَمُونَ
Wa Mā Ja`alnāhum Jasadāan Lā Ya'kulū na A ţ -Ţ a`ā ma Wa Mā Kānū Kh ī na
021-008 ۽ اُنھن (پيغمبرن) جو جُسو اھڙو نه بڻايوسون جو طعام نه کائين ۽ نه سدائين رھڻ وارا ھوا.
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدا ً لاَ يَأْكُلُو نَ ا ل طَّ عَا مَ وَمَا كَانُوا خَ الِدِينَ
Th umm a Ş adaq A l-Wa`da Fa'an jaynāhum Wa Man Nash ā 'u Wa 'Ahlaknā A l-Musr ifī na
021-009 وري ساڻن (پنھنجي) انجام کي سچو ڪيوسون پوءِ اُنھن کي ۽ جنھن لاءِ گھريوسون تنھن کي بچايوسون ۽ حد کان لنگھندڙن کي ناس ڪيوسون.
ثُمّ َ صَ دَقْ نَاهُمُ ا لْوَعْدَ فَأَن جَيْنَاهُمْ وَمَن ْ نَشَا ءُ وَأَهْلَكْنَا ا لْمُسْر ِفِينَ
Laq ad 'An zalnā 'Ilaykum Kitābāan Fī hi Dh ikru kum ۖ 'Afalā Ta`q ilū na
021-010 بيشڪ اوھان ڏانھن ھڪ ڪتاب نازل ڪيوسون جنھن ۾ اوھان لاءِ نصيحت آھي، پوءِ ڇونه سمجھندا آھيو؟
لَقَ د ْ أَن زَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابا ً فِي هِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Wa Kam Q aş am nā Min Q aryatin Kānat Ž ālimatan Wa 'An sh a'nā Ba`dahā Q awmāan 'Ākh r ī na
021-011 ۽ ڪيترائي ڳوٺ جو اُھي ظالم ھوا ويران ڪياسون ۽ کانئن پوءِ ٻيو قومون پيدا ڪيون سون.
وَكَمْ قَ صَ مْنَا مِن ْ قَ رْيَةٍ كَانَتْ ظَ الِمَة ً وَأَن شَأْنَا بَعْدَهَا قَ وْما ً آخَ ر ِينَ
Falamm ā 'Aĥassū Ba'sanā 'Idh ā Hum Minhā Yarkuđū na
021-012 پوءِ جنھن دم اسان جو عذاب سھي ڪيائون (تنھن دم) اُمالڪ اُتاھون اُٿي ڀڳا ٿي.
فَلَمَّ ا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُمْ مِنْ هَا يَرْكُضُ ونَ
Lā Tarkuđū Wa A ū 'Ilá Mā 'Utr iftum Fī hi Wa Masākinikum La`allakum Tus'alū na
021-013 (چيوسون ته) نه ڀڄو ۽ جن (نعمتن) ۾ آسودا ھُيؤ اُنھن ڏانھن ۽ پنھنجن گھرن ڏانھن موٽو ته مانَ اوھان کان پڇيو وڃي.
لاَ تَرْكُضُ وا وَا و ا إِلَى مَا أُتْر ِفْتُمْ فِي هِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ
Q ālū Yā Waylanā 'Inn ā Kunn ā Ž ālimī na
021-014 چوندا رھيا ته اسان لاءِ خرابي آھي بيشڪ اسين ظالم ھئاسون.
قَ الُوا يَاوَيْلَنَا إِنَّ ا كُنَّ ا ظَ الِمِينَ
Famā Zālat Tilka Da`wāhum Ĥattá Ja`alnāhum Ĥaş īdāan Kh ī na
021-015 پوءِ سدائين سندن اھو پڪارڻ ھو تانجو کين لڻيل (۽) وسانيل ڪيوسون.
فَمَا زَالَتْ تِلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى جَعَلْنَاهُمْ حَصِ يداً خَ امِدِينَ
Wa Mā Kh q A s-Samā 'a Wa A l-'Arđa Wa Mā Baynahumā Lā`ibī na
021-016 ۽ آسمان ۽ زمين کي ۽ جيڪي سندن وچ ۾ آھي سا ڪا اسان راند نه بڻائي آھي.
وَمَا خَ لَقْ نَا ا ل سَّمَا ءَ وَا لأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لاَعِبِينَ
Law 'Ara d nā 'An Nattakh dh a Lahwan Lā ttakh dh nā hu Min Ladunn ā 'In Kunn ā Fā`ilī na
021-017 جيڪڏھن اسان کي راند بڻائڻ (يعني ٻارن ٻچن) جو ڪو ارادو ھجي ھا تهضرور اُنکي پاڻ وٽان وٺون ھا (يعني پاڻ جھڙا ڪريون ھا)، جيڪڏھن اسين ڪندڙ ھجون ھا (پر اسين ائين ڪندڙ نه آھيون).
لَوْ أَرَ د ْنَا أَن ْ نَتَّخِ ذَ لَهْوا ً لاَتَّخَ ذْنَا هُ مِن ْ لَدُنَّ ا إِن ْ كُنَّ ا فَاعِلِينَ
Bal Naq dh ifu Bil-Ĥaq q i `Alá A l-Bāţ ili Fayad magh u Fa'idh ā Huwa Zāhiq un ۚ Wa Lakumu A l-Way lu Mimm ā Taş ifū na
021-018 بلڪ سچ کي ڪُوڙ تي اُڇليندا آھيون پوءِ اُھو سندن مٿو ڀڃندو آھي پوءِ اُنھيءَ مھل اُھو (ڪوڙ) چٽ ٿيندڙ آھي ۽ جيڪي (الله جون) وصفون اوھين بيان ڪندا آھيو تنھن سببان اوھان لاءِ خرابي آھي.
بَلْ نَقْ ذِفُ بِا لْحَقِّ عَلَى ا لْبَاطِ لِ فَيَد ْمَغُ هُ فَإِذَا هُوَ زَاهِق ٌ ۚ وَلَكُمُ ا لْوَيْ لُ مِمَّ ا تَصِ فُونَ
Wa Lahu Man Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۚ Wa Man `In dahu Lā Yastakbirū na `An `Ibādatihi Wa Lā Yastaĥsirū na
021-019 ۽ جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آھي سو الله جو آھي، ۽ جيڪي وٽس آھن سي سندس عبادت کان وڏائي نه ڪندا آھن ۽ نڪي ٿڪبا آھن.
وَلَهُ مَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۚ وَمَن ْ عِنْ دَهُ لاَ يَسْتَكْبِرُو نَ عَن ْ عِبَادَتِهِ وَلاَ يَسْتَحْسِرُونَ
Yusabbiĥū na A l-Lay la Wa A n -Nahā ra Lā Yafturū na
021-020 (اُھي) رات جو ۽ ڏينھن جو پاڪائي بيان ڪندا آھن سُست نه ٿيندا آھن.
يُسَبِّحُو نَ ا ل لَّيْ لَ وَا ل نَّ هَا رَ لاَ يَفْتُرُونَ
'Am A kh dh ū 'Ālihatan Mina A l-'Arđi Hum Yun sh irū na
021-021 زمين (جي شين) مان اھڙا معبود ورتا اٿن ڇا جو اُھي (مئي کانپوءِ کين) کڙو ڪندا؟
أَمْ ا خَ ذُو ا آلِهَة ً مِنَ ا لأَرْضِ هُمْ يُن شِرُونَ
Law Kā na Fīhimā 'Ālihatun 'Illā A l-Lahu Lafasadatā ۚ Fasub ĥā na A ll āhi Ra bbi A l-`Arsh i `Amm ā Yaş ifū na
021-022 جيڪڏھن آسمان ۽ زمين ۾ الله کانسواءِ (گھڻا) معبود ھجن ھا ته (آسمان ۽ زمين) ٻئي اُجڙن ھا، پوءِ ڪافر جيڪو بيان ڪندا آھن تنھن (ڳالھ) کان عرش جو پالڻھار پاڪ آھي.
لَوْ كَا نَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلاَّ ا للَّ هُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْ حَا نَ ا للَّ هِ رَ بِّ ا لْعَرْشِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
Lā Yus'alu `Amm ā Yaf`alu Wa Hum Yus'alū na
021-023 (الله) جيڪي ڪندو آھي تنھن بابت (اُھو) نه پڇبو ۽ اُنھن کان پڇا ڪبي.
لاَ يُسْأَلُ عَمَّ ا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ
'Am A kh dh ū Min Dūnihi~ 'Ālihatan ۖ Q ul Hātū Burhānakum ۖ Hādh ā Dh ikru Man Ma`iya Wa Dh ikru Man Q ab lī ۗ Bal 'Akth aru hum Lā Ya`lamū na A l-Ĥaq q a ۖ Fahum Mu`r iđū na
021-024 اُن کانسواءِ (ٻيا) معبود ڇا ورتائون؟ (اي پيغمبر کين) چؤ ته پنھنجو دليل آڻيو، ھي (قرآن) منھنجي سنگت جي نصيحت آھي ۽ (ھي) مون کان اڳ وارن جي نصيحت آھي (يعني توريت ۽ انجيل انھن مان دليل ڏيو) بلڪانھن مان گھڻا حق کي نه ڄاڻندا آھن اُن ڪري اُھي مُنھن موڙيندڙ آھن.
أَمْ ا خَ ذُوا مِن ْ دُونِهِ آلِهَة ً ۖ قُ لْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَذَا ذِكْرُ مَن ْ مَعِيَ وَذِكْرُ مَن ْ قَ بْ لِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُو نَ ا لْحَقَّ ۖ فَهُمْ مُعْر ِضُ ونَ
Wa Mā 'Arsalnā Min Q ab lika Min Ra sūl 'Illā Nūĥī 'Ilay hi 'Ann ahu Lā 'Ilā ha 'Illā 'Anā Fā`budū ni
021-025 ۽ توکان اڳ جيڪو (به) پيغمبر موڪليوسون تنھن ڏانھن ھي ئي وحي ڪيوسون ته مون کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي تنھنڪري منھنجي عبادت ڪريو.
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن ْ قَ بْ لِكَ مِن ْ رَ سُول إِلاَّ نُوحِي إِلَيْ هِ أَنَّ هُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ
Wa Q ālū A kh dh a A r-Ra ĥmā nu Waladāan ۗ Sub ĥānahu ۚ Bal `Ibā dun Mukra mū na
021-026 ۽ چون ٿا ته الله (پنھنجي لاءِ) اولاد ورتو آھي اُھو پاڪ آھي، بلڪ (ملائڪ الله جا) سڳورا ٻانھا آھن.
وَقَ الُوا ا خَ ذَ ا ل رَّ حْمَنُ وَلَدا ً ۗ سُبْ حَانَهُ ۚ بَلْ عِبَا دٌ مُكْرَ مُونَ
Lā Yasbiq ūnahu Bil-Q aw li Wa Hum Bi'am r ihi Ya`malū na
021-027 ڳالھائڻ ۾ اُن کان آڳاٽائي نه ڪندا آھن ۽ سندس حُڪم موجب ڪم ڪندا آھن.
لاَ يَسْبِقُ ونَهُ بِا لْقَ وْ لِ وَهُمْ بِأَمْر ِهِ يَعْمَلُونَ
Ya`lamu Mā Bay na 'Aydīhim Wa Mā Kh m Wa Lā Yash fa`ū na 'Illā Limani A m Min Kh sh yatihi Mush fiq ū na
021-028 جيڪي سندن اڳتان ۽ جيڪي سندن پوئتان آھي سو (الله) ڄاڻندو آھي ۽ (الله) جنھن کان راضي ٿئي تنھن کان سواءِ ٻئي لاءِ سفارش نه ڪندا آھن ۽ اُھي سندس ڀَوَ کان ڊڄندڙ آھن.
يَعْلَمُ مَا بَيْ نَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَ لْفَهُمْ وَلاَ يَشْفَعُو نَ إِلاَّ لِمَنِ ا ضَ ى وَهُمْ مِن ْ خَ شْيَتِهِ مُشْفِقُ ونَ
Wa Man Yaq ul Minhum 'Inn ī 'Ilahun Min Dūnihi Fadh ālika Naj zī hi Jahann ama ۚ Kadh ālika Naj zī A ž-Ž ālimī na
021-029 ۽ منجھائن جيڪو چوي ته آءٌ الله کان سواءِ معبود آھيان تنھن کي دوزخ جي سزا ڏينداسون، ظالمن کي اھڙي ئي سزا ڏيندا آھيون.
وَمَن ْ يَقُ لْ مِنْ هُمْ إِنِّ ي إِلَهٌ مِن ْ دُونِهِ فَذَلِكَ نَجْ زِي هِ جَهَنَّ مَ ۚ كَذَلِكَ نَجْ زِي ا ل ظَّ الِمِينَ
'Awalam Yará A l-Ladh ī na Kafarū 'Ann a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Kānatā Ra tq āan Fafataq ۖ Wa Ja`alnā Mina A l-Mā 'i Kulla Sh ay 'in Ĥay yin ۖ 'Afalā Yu'uminū na
021-030 ڪافرن نه ڏٺو آھي ڇا ته آسمان ۽ زمين بند ٿيل ھوا؟ پوءِ انھن کي کوليوسون، ۽ سڀڪنھن جيئري شيء کي پاڻيءَ مان پيدا ڪيوسون، پوءِ ڇونه ايمان آڻيندا آھن؟
أَوَلَمْ يَرَ ى ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا أَنّ َ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ كَانَتَا رَ تْق ا ً فَفَتَقْ نَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ ا لْمَا ءِ كُلَّ شَيْ ءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلاَ يُؤْمِنُونَ
Wa Ja`alnā Fī A l-'Arđi Ra wāsiya 'An Tamī da Bihim Wa Ja`alnā Fīhā Fijājāan Subulāan La`allahum Yahtadū na
021-031 ۽ زمين ۾ جبل پيدا ڪياسون ته متان کين ڌوڏي ۽ منجھس ويڪريون واٽون بڻايوسون ته مانَ اُھي واٽ لھن.
وَجَعَلْنَا فِي ا لأَرْضِ رَ وَاسِيَ أَن ْ تَمِي دَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجا ً سُبُلا ً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ
Wa Ja`alnā A s-Samā 'a Saq n Maĥfūžāan ۖ Wa Hum `An 'Āyātihā Mu`r iđū na
021-032 ۽ آسمان کي مُحڪم ڇت بڻائي سون، ۽ اُھي اُن جي نشانين کان مُنھنموڙيندڙ آھن.
وَجَعَلْنَا ا ل سَّمَا ءَ سَقْ فا ً مَحْفُوظ ا ً ۖ وَهُمْ عَن ْ آيَاتِهَا مُعْر ِضُ ونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Kh q a A l-Lay la Wa A n -Nahā ra Wa A sh -Sh am sa Wa A l-Q amara ۖ Kullun Fī Falakin Yasbaĥū na
021-033 ۽ (الله) اُھو آھي جنھن رات ۽ ڏينھن ۽ سج ۽ چنڊ بڻايو، سڀڪو (تارو پنھنجي) آسمان ۾ ترندو آھي.
وَهُوَ ا لَّذِي خَ لَقَ ا ل لَّيْ لَ وَا ل نَّ هَا رَ وَا ل شَّمْسَ وَا لْقَ مَرَ ۖ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ
Wa Mā Ja`alnā Libash ar in Min Q ab lika A l-Kh ۖ 'Afa'ī n Mitta Fahumu A l-Kh ū na
021-034 ۽ توکان اڳ ڪنھن ماڻھوءَ کي سدائين رھڻ وارو نه ڪيوسون، جيڪڏھن تون مُئين ته اُھي سدائين رھڻ وارا آھن.
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِن ْ قَ بْ لِكَ ا لْخُ لْدَ ۖ أَفَإِيْن ْ مِتَّ فَهُمُ ا لْخَ الِدُونَ
Kullu Nafsin Dh ā 'iq atu A l-Maw ti ۗ Wa Nab lūkum Bish -Sh arr i Wa A l-Kh y r i Fitnatan ۖ Wa 'Ilaynā Turja`ū na
021-035 سڀڪو جيءُ موت (جو مزو) چکڻ وارو آھي، ۽ اوھان کي مدائي ۽ چڱائي سان جاچڻ طرح پرکيندا آھيون، ۽ اسان ڏانھن موٽائبؤ.
كُلُّ نَفْسٍ ذَا ئِقَ ةُ ا لْمَوْ تِ ۗ وَنَبْ لُوكُمْ بِا ل شَّرِّ وَا لْخَ يْ ر ِ فِتْنَة ً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ
Wa 'Idh ā Ra 'ā ka A l-Ladh ī na Kafarū 'In Yattakh dh ūnaka 'Illā Huzūan 'Ahadh ā A l-Ladh ī Yadh kuru 'Ālihatakum Wa Hum Bidh ikr i A r-Ra ĥmā ni Hum Kāfirū na
021-036 ۽ جڏھن ڪافر توکي ڏسندا آھن تڏھن توکي رڳو ٺـٺولي ڪري وٺندا آھن، (۽ چوندا آھن) ته ھيءُ اُھو آھي ڇا جيڪو اوھان جي معبودن (جي عيبن) جو ذڪر ڪندو آھي، ۽ اُھي الله ياد ڪرڻ کان انڪار ڪندا آھن.
وَإِذَا رَ آكَ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا إِن ْ يَتَّخِ ذُونَكَ إِلاَّ هُزُو اً أَهَذَا ا لَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُمْ بِذِكْر ِ ا ل رَّ حْمَنِ هُمْ كَافِرُونَ
Kh q a A l-'In sā nu Min `Ajalin ۚ Sa'ur īkum 'Āyātī Falā Tasta`jilū ni
021-037 ماڻھو اُٻھر مان بڻايو ويو آھي، سگھو پنھنجون نشانيون اوھان کي ڏيکاريندس پوءِ مون کان عذاب جلد نه گھرو.
خُ لِقَ ا لإِن سَا نُ مِن ْ عَجَلٍ ۚ سَأُر ِيكُمْ آيَاتِي فَلاَ تَسْتَعْجِلُونِ
Wa Yaq ūlū na Matá Hādh ā A l-Wa`du 'In Kun tum Ş ādiq ī na
021-038 ۽ چون ٿا ته جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته اُھو انجام ڪڏھن ٿيندو؟
وَيَقُ ولُو نَ مَتَى هَذَا ا لْوَعْدُ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Law Ya`lamu A l-Ladh ī na Kafarū Ĥī na Lā Yakuffū na `An Wujūhihimu A n -Nā ra Wa Lā `An Ž uhūr ihim Wa Lā Hum Yun ş arū na
021-039 جيڪڏھن ڪافر اُن وقت کي ڄاڻن ھا جنھن مھل نڪي پنھنجن منھن ۽ نڪي پنھنجين پٺين کان باھ کي جھلي سگھندا ۽ نڪي کين مدد ڏبي (ته ائين نه چون ھا).
لَوْ يَعْلَمُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا حِي نَ لاَ يَكُفُّو نَ عَن ْ وُجُوهِهِمُ ا ل نّ َا رَ وَلاَ عَن ْ ظُ هُور ِهِمْ وَلاَ هُمْ يُنْ صَ رُونَ
Bal Ta'tīhim Bagh n Fatab hatuhum Falā Yastaţ ī`ū na Ra ddahā Wa Lā Hum Yun žarū na
021-040 بلڪ (اھا گھڙي) وٽن اوچتو ايندي پوءِ کين حيران ڪندي پوءِ نڪي اُھا ٽاري سگھندا ۽ نڪي کين مُھلت ڏبي.
بَلْ تَأْتِيهِمْ بَغْ تَة ً فَتَبْ هَتُهُمْ فَلاَ يَسْتَطِ يعُو نَ رَ دَّهَا وَلاَ هُمْ يُن ظَ رُونَ
Wa Laq adi A stuhzi'a Biru sulin Min Q ab lika Faĥā q a Bial-Ladh ī na Sakh m Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
021-041 ۽ بيشڪ توکان اڳ پيغمبرن سان ٺـٺوليون ڪيون ويونپوءِ منجھائن جن ٺـٺوليون ڪيون تن تي اُھو عذاب اُلٽيو جنھن سان ٺـٺوليون ڪندا ھوا.
وَلَقَ دِ ا سْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِن ْ قَ بْ لِكَ فَحَا قَ بِا لَّذِي نَ سَخِ رُوا مِنْ هُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
Q ul Man Yakla'uukum Bil-Lay li Wa A n -Nahā r i Mina A r-Ra ĥmā ni ۗ Bal Hum `An Dh ikr i Ra bbihim Mu`r iđū na
021-042 (اي پيغمبر کين) چؤ ته رات ۽ ڏينھن ۾ ٻاجھاري (الله جي عذاب) کان ڪير اوھان جي نگھباني ڪندو آھي، بلڪ اُھي، پنھنجي پالڻھار جي ياد ڪرڻ کان منھن موڙيندا آھن.
قُ لْ مَن ْ يَكْلَؤُكُمْ بِا ل لَّيْ لِ وَا ل نَّ هَا ر ِ مِنَ ا ل رَّ حْمَنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ْ ذِكْر ِ رَ بِّهِمْ مُعْر ِضُ ونَ
'Am Lahum 'Ālihatun Tam na`uhum Min Dūninā ۚ Lā Yastaţ ī`ū na Naş ra 'An fusihim Wa Lā Hum Minn ā Yuş ĥabū na
021-043 اسان کانسواءِ (بچائڻ وارا) ڪي معبود آھن ڇا جو انھن کي بچائيندا؟ اُھي پاڻ کي به مدد ڏيئي نه سگھندا آھن ۽ نڪي اُھي (ھڪ ٻئي جي مدد سان) اسان (جي عذاب) کان بچندا.
أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِن ْ دُونِنَا ۚ لاَ يَسْتَطِ يعُو نَ نَصْ رَ أَن فُسِهِمْ وَلاَ هُمْ مِنَّ ا يُصْ حَبُونَ
Bal Matta`nā Hā 'uulā ' Wa 'Ābā 'ahum Ĥattá Ţ ā la `Alayhimu A l-`Umuru ۗ 'Afalā Yara w na 'Ann ā Na'tī A l-'Arđa Nan q uş uhā Min 'Aţ rā fihā ۚ 'Afahumu A l-Gh ū na
021-044 بلڪ کين ۽ پيءُ ڏاڏن کي آسودو ڪيوسون تان جو سندن ڄمار ڊگھي ٿي، پوءِ نه ٿا ڏسن ڇا ته (ڪافرن جي) مُلڪ کي اُن جي چوڌاريون (مسلمانن جي غلبي سان) گھٽائيندا آھيون؟ پوءِ اُھي غالب ٿيندا ڇا؟
بَلْ مَتَّعْنَا هَا ؤُلاَء وَآبَا ءَهُمْ حَتَّى طَ ا لَ عَلَيْهِمُ ا لْعُمُرُ ۗ أَفَلاَ يَرَ وْ نَ أَنَّ ا نَأْتِي ا لأَرْضَ نَن قُ صُ هَا مِن ْ أَطْ رَ افِهَا ۚ أَفَهُمُ ا لْغَ الِبُونَ
Q ul 'Inn amā 'Un dh iru kum Bil-Waĥyi ۚ Wa Lā Yasma`u A ş -Ş umm u A d-Du`ā 'a 'Idh ā Mā Yun dh arū na
021-045 (اي پيغمبر کين) چؤ ته آءٌ اوھان کي وحي سان ئي ڊيڄاريندو آھيان، ۽ جڏھن (ماڻھو) ڊيڄاريا ويندا آھن تڏھن ٻوڙو (ڊيڄارڻ جو) سڏ نه ٻڌندو آھي.
قُ لْ إِنَّ مَا أُن ذِرُكُمْ بِا لْوَحْيِ ۚ وَلاَ يَسْمَعُ ا ل صُّ مّ ُ ا ل دُّعَا ءَ إِذَا مَا يُن ذَرُونَ
Wa La'in Massat/hum Nafĥatun Min `Adh ā bi Ra bbika Layaq ūlunn a Yā Waylanā 'Inn ā Kunn ā Ž ālimī na
021-046 ۽ جيڪڏھن تنھنجي پالڻھار جي عذاب مان ٿوروئي کين پھچي ته ضرور چون ته ھيء ارمان اسين ظالم ھواسون.
وَلَئِن ْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِن ْ عَذَا بِ رَ بِّكَ لَيَقُ ولُنّ َ يَاوَيْلَنَا إِنَّ ا كُنَّ ا ظَ الِمِينَ
Wa Nađa`u A l-Mawāzī na A l-Q isţ a Liyaw mi A l-Q iyāmati Falā Tužlamu Nafsun Sh ay'ā an ۖ Wa 'In Kā na Mith q ā la Ĥabbatin Min Kh ۗ Wa Kafá Binā Ĥāsibī na
021-047 ۽ قيامت جي ڏينھن عدل جي ترازي رکندسون پوءِ ڪنھن جيءُ تي ڪجھ ظلم نه ڪبو، ۽ جيڪڏھن عمل اَھر جي داڻي جي تور ھوندو ته به اُن کي آڻينداسون، ۽ اسين حساب ڪندڙ بسآھيون.
وَنَضَ عُ ا لْمَوَازِي نَ ا لْقِ سْطَ لِيَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ فَلاَ تُظْ لَمُ نَفْسٌ شَيْ ئا ً ۖ وَإِن ْ كَا نَ مِثْقَ ا لَ حَبَّةٍ مِن ْ خَ رْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا ۗ وَكَفَى بِنَا حَاسِبِينَ
Wa Laq ad 'Ātaynā Mūsá Wa Hārū na A l-Furq ā na Wa Đ iyā 'an Wa Dh ikrā an Lilmuttaq ī na
021-048 ۽ بيشڪ مُوسىٰ ۽ ھارون کي نبيريندڙ ڪتاب ۽ انھن پرھيزگارن لاءِ سوجھرو ۽ نصيحت ڏني سون.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا مُوسَى وَهَارُو نَ ا لْفُرْقَ ا نَ وَضِ يَا ء ً وَذِكْرا ً لِلْمُتَّقِ ينَ
Al-Ladh ī na Yakh sh aw na Ra bbahum Bil-Gh y bi Wa Hum Mina A s-Sā`ati Mush fiq ū na
021-049 جيڪي پنھنجي پالڻھار کان پرپٺ ڊڄندا آھن ۽ اُھي قيامت کان (پڻ) ڊڄندڙ آھن.
ا لَّذِي نَ يَخْ شَوْ نَ رَ بَّهُمْ بِا لْغَ يْ بِ وَهُمْ مِنَ ا ل سَّاعَةِ مُشْفِقُ ونَ
Wa Hadh ā Dh ikru n Mubāra kun 'An zalnā hu ۚ 'Afa'an tum Lahu Mun kirū na
021-050 ۽ ھي (قرآن) ھڪ برڪت واري نصيحت آھي جنھن کي نازل ڪيوسون، پوءِ به اوھين ان جا منڪر ٿيندا آھيو ڇا؟
وَهَذَا ذِكْرٌ مُبَارَ كٌ أَن زَلْنَا هُ ۚ أَفَأَنْ تُمْ لَهُ مُن كِرُونَ
Wa Laq ad 'Ātaynā 'Ib rā hī ma Ru sh dahu Min Q ab lu Wa Kunn ā Bihi `Ālimī na
021-051 ۽ بيشڪ ابراھيم کي اڳي سندس ھدايت ڏني سون ۽ کيس ڄاڻندڙ ھواسين.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا إِبْ رَ اهِي مَ رُشْدَهُ مِن ْ قَ بْ لُ وَكُنَّ ا بِهِ عَالِمِينَ
'Idh Q ā la Li'abī hi Wa Q awmihi Mā Hadh ihi A t-Tamāth ī lu A llatī 'An tum Lahā `Ākifū na
021-052 جڏھن پنھنجي پيءُ ۽ پنھنجي قوم کي چيائين ته ھي ڪھڙيون مورتون آھن جن تي اوھين ويھي عبادت ٿا ڪريو.
إِذْ قَ ا لَ لِأَبِي هِ وَقَ وْمِهِ مَا هَذِهِ ا ل تَّمَاثِي لُ ا لَّتِي أَنْ تُمْ لَهَا عَاكِفُونَ
Q ālū Wajad nā 'Ābā 'anā Lahā `Ābidī na
021-053 چيائين ته پنھنجا ابا ڏاڏا اُنھن جا پوڄيندڙ ڏٺاسون.
قَ الُوا وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا لَهَا عَابِدِينَ
Q ā la Laq ad Kun tum 'An tum Wa 'Ābā 'uukum Fī Đ alā lin Mubī nin
021-054 (ابراھيم) چيو ته بيشڪ اوھين پاڻ ۽ اوھان جا ابا ڏاڏا پڌريءَ گمراھيءَ ۾ آھيو.
قَ ا لَ لَقَ د ْ كُن تُمْ أَنْ تُمْ وَآبَا ؤُكُمْ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Q ālū 'Aji'tanā Bil-Ĥaq q i 'Am 'An ta Mina A l-Lā`ibī na
021-055 چيائون اسان وٽ سچ آندو اٿئي يا تون راند ڪندڙن مان آھين؟
قَ الُو ا أَجِئْتَنَا بِا لْحَقِّ أَمْ أَنْ تَ مِنَ ا ل لاَّعِبِينَ
Q ā la Bal Ra bbukum Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi A l-Ladh ī Faţ ara hunn a Wa 'Anā `Alá Dh ālikum Mina A sh -Sh āhidī na
021-056 (ابراھيم) چيو ته بلڪ اوھان جو پالڻھار اُھوئي آسمانن ۽ زمين جو پالڻھار آھي جنھن اُھي بڻايا آھن، ۽ آءٌ اُن (ڳالھ) تي شاھدي ڏيندڙن مان آھيان.
قَ ا لَ بَل رَ بُّكُمْ رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ا لَّذِي فَطَ رَ هُنّ َ وَأَنَا عَلَى ذَلِكُمْ مِنَ ا ل شَّاهِدِينَ
Wa Tā lllahi La'akīdann a 'Aş nāmakum Ba`da 'An Tuwallū Mud bir ī na
021-057 ۽ الله جو قسم آھي ته اوھان جي پٺيري ٿي ڦرڻ کانپوءِ اوھان جي بتن جو ضرور ڪو حيلو ڪندس.
وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنّ َ أَصْ نَامَكُمْ بَعْدَ أَن ْ تُوَلُّوا مُد ْبِر ِينَ
Faja`alahum Judh ādh āan 'Illā Kabīr āan Lahum La`allahum 'Ilay hi Yarji`ū na
021-058 پوءِ اُنھن کي سندن وڏي کانسواءِ ٽُڪر ٽُڪر ڪيائين ته مانَ اھي ڏانھس موٽن.
فَجَعَلَهُمْ جُذَاذا ً إِلاَّ كَبِير ا ً لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْ هِ يَرْجِعُونَ
Q ālū Man Fa`ala Hādh ā Bi'ālihatinā 'Inn ahu Lamina A ž-Ž ālimī na
021-059 چيائون ته اسان جي بُتن سانڪنھن ھھڙو حال ڪيو؟ بيشڪ اُھو ظالمن مان آھي.
قَ الُوا مَن ْ فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّ هُ لَمِنَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Q ālū Sami`nā Fatan Yadh kuru hum Yuq ā lu Lahu~ 'Ib rā hī mu
021-060 چيائون ته ھڪ جوان کان ٻڌوسون ته سندين گلا ٿي ڪيائين اُن کي ابراھيم سڏيندا آھن.
قَ الُوا سَمِعْنَا فَتى ً يَذْكُرُهُمْ يُقَ ا لُ لَهُ~ ُ إِبْ رَ اهِيمُ
Q ālū Fa'tū Bihi `Alá 'A`yuni A n -Nā si La`allahum Yash /hadū na
021-061 چيائون ته کيس ماڻھن جي اکين اڳيان آڻيو ته مانَ اُھي گواھي ڏين.
قَ الُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَى أَعْيُنِ ا ل نّ َا سِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ
Q ālū 'A'an ta Fa`alta Hādh ā Bi'ālihatinā Yā 'Ib rā hī mu
021-062 (جڏھن آندائون تڏھن) چيائون ته اي ابراھيم تو اسان جي بُتن جو ھي حال ڪيو آھي ڇا؟
قَ الُو ا أَأَنْ تَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَاإِبْ رَ اهِيمُ
Q ā la Bal Fa`alahu Kabīru hum Hādh ā Fās'alūhum 'In Kānū Yan ţ iq ū na
021-063 (ابراھيم) چيو ته (نه)! بلڪ اھو سندن ھن وڏي ڪيو آھي جيڪڏھن ڳالھائن ٿا ته کانئن پڇو.
قَ ا لَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن ْ كَانُوا يَن طِ قُ ونَ
Fara ja`ū 'Ilá 'An fusihim Faq ālū 'Inn akum 'An tumu A ž-Ž ālimū na
021-064 پوءِ پاڻ ڏانھن (سوچيندڙ ٿي) موٽيا پوءِ (ھڪ ٻئي کي) چيائون ته بيشڪ اوھين پاڻ بي انصاف آھيو.
فَرَ جَعُو ا إِلَى أَن فُسِهِمْ فَقَ الُو ا إِنَّ كُمْ أَنْ تُمُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Th umm a Nukisū `Alá Ru 'ū sihim Laq ad `Alim ta Mā Hā 'uulā ' Yan ţ iq ū na
021-065 پوءِ پنھنجا ڪنڌ اُونڌا ڪيائون، (چيائون) ته بيشڪ ڄاڻندو آھين ته ھي نه ڳالھائيندا آھن.
ثُمّ َ نُكِسُوا عَلَى رُءُ وسِهِمْ لَقَ د ْ عَلِمْتَ مَا هَا ؤُلاَء يَن طِ قُ ونَ
Q ā la 'Afata`budū na Min Dū ni A ll ā hi Mā Lā Yan fa`ukum Sh ay'ā an Wa Lā Yađurru kum
021-066 (ابراھيم) چيو ته الله کانسواءِ انھن کي پوڄيندا آھيو ڇا جيڪي اوھان کي نڪي نفعو پھچائيندا آھن ۽ نڪي اوھان کي نقصان پھچائيندا آھن.
قَ ا لَ أَفَتَعْبُدُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ مَا لاَ يَن فَعُكُمْ شَيْ ئا ً وَلاَ يَضُ رُّكُمْ
'Uffin Lakum Wa Limā Ta`budū na Min Dū ni A ll ā hi ۖ 'Afalā Ta`q ilū na
021-067 اوھان کي ۽ جنھن کي الله کانسواءِ پوڄيندا آھيو تنھن کي ڌِڪار ھُجي، (اوھين) نه ڄاڻندا آھيو ڇا؟
أُفٍّ لَكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۖ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Q ālū Ĥarr iq ū hu Wa A n ş urū 'Ālihatakum 'In Kun tum Fā`ilī na
021-068 چيائون ته اُن کي ساڙيو ۽ جيڪڏھن اوھين ڪي ڪرڻ گھرو ٿا ته پنھنجن بُتن جو ڀَلو وٺو.
قَ الُوا حَرِّقُ و هُ وَا ن صُ رُو ا آلِهَتَكُمْ إِن ْ كُن تُمْ فَاعِلِينَ
Q ulnā Yā Nā ru Kūnī Bardāan Wa Salāmāan `Alá 'Ib rā hī ma
021-069 (پوءِ باھ ۾ وڌائونس) چيوسون ته اي باھ ابراھيم تي ٿڌي ۽ سلامتي واري ٿي پؤ.
قُ لْنَا يَا نَا رُ كُونِي بَرْدا ً وَسَلاَماً عَلَى إِبْ رَ اهِيمَ
Wa 'Arā dū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu A l-'Akh r ī na
021-070 ۽ کيس ايذائڻ گھريائون تنھنڪري کينبلڪل ڇيئي وارو ڪيوسون.
وَأَرَ ادُوا بِهِ كَيْدا ً فَجَعَلْنَاهُمُ ا لأَخْ سَر ِينَ
Wa Najjaynā hu Wa Lūţ āan 'Ilá A l-'Arđi A llatī Bāra knā Fīhā Lil`ālamī na
021-071 ۽ کيس ۽ لوط کي اھڙي زمين ڏانھن بچائي آندوسون جنھن ۾ جھان وارن لاءِ برڪت ڪئي سون.
وَنَجَّيْنَا هُ وَلُوط ا ً إِلَى ا لأَرْضِ ا لَّتِي بَارَ كْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ
Wa Wahab nā Lahu~ 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba Nāfilatan ۖ Wa Kullāan Ja`alnā Ş āliĥī na
021-072 ۽ ابراھيم کي اسحاق بخشيوسون، ۽ يعقوب (جو سندس پوٽو ھو) وڌيڪ (بخشيوسون)، ۽ سڀني کي صالح ڪيوسون.
وَوَهَبْ نَا لَهُ~ ُ إِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ نَافِلَة ً ۖ وَكُلاّ ً جَعَلْنَا صَ الِحِينَ
Wa Ja`alnāhum 'A'imm atan Yahdū na Bi'am r inā Wa 'Awĥaynā 'Ilayhim Fi`la A l-Kh r ā ti Wa 'Iq ā ma A ş -Ş alāati Wa 'Ītā 'a A z-Zakāati ۖ Wa Kānū Lanā `Ābidī na
021-073 ۽ اُھي اھڙا امام ڪياسون جو اسان جي حُڪم موجب سڌو رستو ڏيکاريندا ھوا ۽ انھن ڏانھن چڱن ڪمن ڪرڻ ۽ نماز پڙھڻ ۽ زڪوٰة ڏيڻ جو حُڪم ڪيوسون، ۽ اسان جي عبادت ڪندڙ ھوا.
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّ ة ً يَهْدُو نَ بِأَمْر ِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ ا لْخَ يْرَ ا تِ وَإِقَ ا مَ ا ل صَّ لاَةِ وَإِيتَا ءَ ا ل زَّكَا ةِ ۖ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ
Wa Lūţ āan 'Ātaynā hu Ĥukmāan Wa `Ilmāan Wa Najjaynā hu Mina A l-Q aryati A llatī Kānat Ta`malu A l-Kh ā 'ith a ۗ 'Inn ahum Kānū Q aw ma Saw 'in Fāsiq ī na
021-074 ۽ لُوط کي حڪمت ۽ علم ڏنوسون ۽ کيس اھڙي ڳوٺ وارن کان بچايوسون جو مدا ڪم ڪندا ھوا، ڇوته اُھي بڇڙي نافرمان قوم ھوا.
وَلُوط ا ً آتَيْنَا هُ حُكْما ً وَعِلْما ً وَنَجَّيْنَا هُ مِنَ ا لْقَ رْيَةِ ا لَّتِي كَانَتْ تَعْمَلُ ا لْخَ بَا ئِثَ ۗ إِنَّ هُمْ كَانُوا قَ وْ مَ سَوْ ءٍ فَاسِقِ ينَ
Wa 'Ad kh ā hu Fī Ra ĥmatinā ۖ 'Inn ahu Mina A ş -Ş āliĥī na
021-075 ۽ کيس پنھنجي ٻاجھ ھيٺ داخل ڪيوسون، بيشڪ اُھو صالحن مان ھو.
وَأَد ْخَ لْنَا هُ فِي رَ حْمَتِنَا ۖ إِنَّ هُ مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Wa Nūĥāan 'Idh Nādá Min Q ab lu Fāstajab nā Lahu Fanajjaynā hu Wa 'Ahlahu Mina A l-Karbi A l-`Ažī mi
021-076 ۽ (اي پيغمبر) نوح (جي قصي) کي (ياد ڪر) جڏھن (اُنھن پيغمبرن کان) اڳ دُعا گھريائين تڏھن سندس دُعا قبول ڪئي سون پوءِ کيس ۽ سندس گھر وارن کي وڏي اوکائيءَ کان بچايو سون.
وَنُوحا ً إِذْ نَادَى مِن ْ قَ بْ لُ فَاسْتَجَبْ نَا لَهُ فَنَجَّيْنَا هُ وَأَهْلَهُ مِنَ ا لْكَرْبِ ا لْعَظِ يمِ
Wa Naş arnā hu Mina A l-Q aw mi A l-Ladh ī na Kadh dh abū Bi'āyātinā ۚ 'Inn ahum Kānū Q aw ma Saw 'in Fa'agh ra q m 'Aj ma`ī na
021-077 ۽ کيس اھڙي قوم تي سوڀارو ڪيوسون جنھن اسان جي آيتن کي ڪوڙ ڀانيو، بيشڪ اُھي بڇڙي قوم ھوا تنھنڪري انھن مڙني کي ٻوڙيوسون.
وَنَصَ رْنَا هُ مِنَ ا لْقَ وْ مِ ا لَّذِي نَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّ هُمْ كَانُوا قَ وْ مَ سَوْ ءٍ فَأَغْ رَ قْ نَاهُمْ أَجْ مَعِينَ
Wa Dāwū da Wa Sulaymā na 'Idh Yaĥkumā ni Fī A l-Ĥarth i 'Idh Nafash at Fī hi Gh A l-Q aw mi Wa Kunn ā Liĥukmihim Sh āhidī na
021-078 ۽ دائود ۽ سليمان (جي قصي) کي (ياد ڪر) جڏھن پوک بابت فيصلو ڪيائون جو ھڪ قوم جي ڌڻ رات جو منجھس ڀيل ڪئي ھئي، ۽ سندن حُڪم ڪرڻ وقت حاضرھواسون.
وَدَاوُو دَ وَسُلَيْمَا نَ إِذْ يَحْكُمَا نِ فِي ا لْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِي هِ غَ نَمُ ا لْقَ وْ مِ وَكُنَّ ا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ
Fafahham nāhā Sulaymā na ۚ Wa Kullāan 'Ātaynā Ĥukmāan Wa `Ilmāan ۚ Wa Sakh kh ū da A l-Jibā la Yusabbiĥna Wa A ţ -Ţ ay ra ۚ Wa Kunn ā Fā`ilī na
021-079 تڏھن اُھو سليمان کي سمجھايوسون، ۽ ھر ھڪ کي حڪمت ۽ علم ڏنوسون، ۽ دائود کي جبل ۽ پکي تابع ڪري ڏناسون جو (ساڻس) تسبيح چوندا ھوا، ۽ (اسين ايئن) ڪرڻ وارا ھواسون.
فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَا نَ ۚ وَكُلاّ ً آتَيْنَا حُكْما ً وَعِلْما ً ۚ وَسَخَّ رْنَا مَعَ دَاوُو دَ ا لْجِبَا لَ يُسَبِّحْنَ وَا ل طَّ يْ رَ ۚ وَكُنَّ ا فَاعِلِينَ
Wa `Allam nā hu Ş an`ata Labū sin Lakum Lituĥş inakum Min Ba'sikum ۖ Fahal 'An tum Sh ākirū na
021-080 ۽ دائود کي اوھان لاءِ زرھ بڻائڻ ھن لاءِ سيکاري سون ته اوھان کي اوھان جي لڙائي (جي نقصان) کان بچائي، پوءِ اوھين ڪي شڪر ڪندڙ آھيو ڇا؟
وَعَلَّمْنَا هُ صَ نْ عَةَ لَبُو سٍ لَكُمْ لِتُحْصِ نَكُمْ مِن ْ بَأْسِكُمْ ۖ فَهَلْ أَنْ تُمْ شَاكِرُونَ
Wa Lisulaymā na A r-R ī ĥa `Āş ifatan Taj r ī Bi'am r ihi~ 'Ilá A l-'Arđi A llatī Bāra knā Fīhā ۚ Wa Kunn ā Bikulli Sh ay 'in `Ālimī na
021-081 ۽ سُليمان کي تِکو واءُ (تابع ڪري ڏنوسون) جو سندس حُڪم سان اھڙي زمين ڏانھن ھلندو ھو جنھن ۾ برڪت رکي سون، ۽ سڀڪنھن شيء کي ڄاڻندڙ آھيون.
وَلِسُلَيْمَا نَ ا ل رِّي حَ عَاصِ فَة ً تَجْ ر ِي بِأَمْر ِهِ إِلَى ا لأَرْضِ ا لَّتِي بَارَ كْنَا فِيهَا ۚ وَكُنَّ ا بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَالِمِينَ
Wa Mina A sh -Sh ayāţ ī ni Man Yagh ş ū na Lahu Wa Ya`malū na `Amalāan Dū na Dh ālika ۖ Wa Kunn ā Lahum Ĥāfižī na
021-082 ۽ ديوَن مان ڪي اھڙا (تابع ڪري ڏناسون) جي اُن لاءِ ٽٻندا ھوا ۽ اُن کانسواءِ ٻيو ڪم (به) ڪندا ھوا، ۽ سندن نگھبان ھواسون.
وَمِنَ ا ل شَّيَاطِ ي نِ مَن ْ يَغُ وصُ و نَ لَهُ وَيَعْمَلُو نَ عَمَلا ً دُو نَ ذَلِكَ ۖ وَكُنَّ ا لَهُمْ حَافِظِ ينَ
Wa 'Ayyū ba 'Idh Nādá Ra bbahu~ 'Ann ī Massanī A đ-Đ urru Wa 'An ta 'Arĥamu A r-Rā ĥimī na
021-083 ۽ (اي پيغمبر) ايوب (جي قصي) کي (ياد ڪر) جڏھن پنھنجي پالڻھار کي سڏيائين ته مون کي ڏُک پھتو آھي ۽ تون (سڀني) کان تمام ٻاجھارو آھين.
وَأَيُّو بَ إِذْ نَادَى رَ بَّهُ~ ُ أَنِّ ي مَسَّنِي ا ل ضُّ رُّ وَأَنْ تَ أَرْحَمُ ا ل رَّ احِمِينَ
Fāstajab nā Lahu Fakash afnā Mā Bihi Min Đ urr in ۖ Wa 'Ātaynā hu 'Ahlahu Wa Mith lahum Ma`ahum Ra ĥmatan Min `In dinā Wa Dh ikrá Lil`ābidī na
021-084 پوءِ سندس دُعا قبول ڪئي سون پوءِ جيڪو کيس ڏک پھتو ھو سو لاٿوسون ۽ سندس گھر وارا کيس (ورائي) ڏناسون ۽ اُنھن جھڙا ساڻن گڏ پنھنجي ٻاجھ وٽان (ڏناسون) ۽ (ته) عبادت ڪندڙن لاءِ يادگيري ھجي.
فَاسْتَجَبْ نَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ْ ضُ رٍّ ۖ وَآتَيْنَا هُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَ حْمَة ً مِن ْ عِنْ دِنَا وَذِكْرَ ى لِلْعَابِدِينَ
Wa 'Ismā`ī la Wa 'Id r ī sa Wa Dh ā A l-Kifli ۖ Kullun Mina A ş -Ş ābir ī na
021-085 ۽ اسماعيل ۽ ادريس ۽ ذوالڪفل کي (ياد ڪر)، ھر ھڪ صابرن مان ھو.
وَإِسْمَاعِي لَ وَإِد ْر ِي سَ وَذَا ا لْكِفْلِ ۖ كُلٌّ مِنَ ا ل صَّ ابِر ِينَ
Wa 'Ad kh m Fī Ra ĥmatinā ۖ 'Inn ahum Mina A ş -Ş āliĥī na
021-086 ۽ کين پنھنجي ٻاجھ ۾ داخلڪيوسون، بيشڪ اُھي صالحن مان ھوا.
وَأَد ْخَ لْنَاهُمْ فِي رَ حْمَتِنَا ۖ إِنَّ هُمْ مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Wa Dh ā A n -Nū ni 'Idh Dh ahaba Mugh n Fažann a 'An Lan Naq ra `Alay hi Fanādá Fī A ž-Ž ulumā ti 'An Lā 'Ilā ha 'Illā 'An ta Sub ĥānaka 'Inn ī Kun tu Mina A ž-Ž ālimī na
021-087 ۽ مڇي واري (جي قصي) کي (ياد ڪر) جڏھن ھو (پنھنجي قوم) تي ڪاوڙجي ويو پوءِ (ذوالنون ائين) ڀانيو ته اسان جي مٿس ڪڏھن پڪڙ نه ھلندي پوءِ اونداھين ۾ دانھون ڪيائين ته توکان سواءِ ڪو معبود نه آھي تون پاڪ آھين، آءٌ گنھگارن مان آھيان.
وَذَا ا ل نّ ُو نِ إِذْ ذَهَبَ مُغَ اضِ با ً فَظَ نّ َ أَن ْ لَن ْ نَقْ دِر َ عَلَيْ هِ فَنَادَى فِي ا ل ظُّ لُمَا تِ أَن ْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْ تَ سُبْ حَانَكَ إِنِّ ي كُن تُ مِنَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Fāstajab nā Lahu Wa Najjaynā hu Mina A l-Gh mm i ۚ Wa Kadh alika Nun jī A l-Mu'uminī na
021-088 پوءِ سندس دُعا قبول ڪئي سون ۽ کيس غم کان بچايوسون، ۽ اھڙي طرح مؤمنن کي بچائيندا آھيون.
فَاسْتَجَبْ نَا لَهُ وَنَجَّيْنَا هُ مِنَ ا لْغَ مّ ِ ۚ وَكَذَلِكَ نُنْ جِي ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa Zakar īyā 'Idh Nādá Ra bbahu Ra bbi Lā Tadh arnī Fardāan Wa 'An ta Kh y ru A l-Wār ith ī na
021-089 ۽ زڪريا (جو قصّو ياد ڪر) جڏھن پنھنجي پالڻھار کي سڏيائين ته اي منھنجا پالڻھار مون کي ھيڪلو نه ڇڏ ۽ تون چڱو وارث آھين.
وَزَكَر ِيَّا إِذْ نَادَى رَ بَّهُ رَ بِّ لاَ تَذَرْنِي فَرْدا ً وَأَنْ تَ خَ يْ رُ ا لْوَار ِثِينَ
Fāstajab nā Lahu Wa Wahab nā Lahu Yaĥyá Wa 'Aş laĥnā Lahu Zawjahu~ ۚ 'Inn ahum Kānū Yusār i`ū na Fī A l-Kh r ā ti Wa Yad `ūnanā Ra gh n Wa Ra habāan ۖ Wa Kānū Lanā Kh sh i`ī na
021-090 پوءِ سندس دُعا قبول ڪئي سون ۽ کيس يحيىٰ بخشيوسون ۽ سندس زال کي سندس لاءِ چڱو ڪيوسون، اُھي چڱاين ۾ آڳاٽائي ڪندا ھوا ۽ اسان کي اُميد ۽ ڀؤ ڪري سڏيندا ھوا، ۽ اسان کان ڊڄندڙ ھوا.
فَاسْتَجَبْ نَا لَهُ وَوَهَبْ نَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْ لَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ~ ُ ۚ إِنَّ هُمْ كَانُوا يُسَار ِعُو نَ فِي ا لْخَ يْرَ ا تِ وَيَد ْعُونَنَا رَ غَ با ً وَرَ هَبا ً ۖ وَكَانُوا لَنَا خَ اشِعِينَ
Wa A -Atī 'Aĥş anat Farjahā Fanafakh n Rūĥinā Wa Ja`alnāhā Wa A b nahā 'Āyatan Lil`ālamī na
021-091 ۽ (انھيءَ زال جوقصّو ياد ڪر) جنھن پنھنجي اُگھڙ بچائي پوءِ منجھس پنھنجو روح ڦوڪيوسون ۽ کيس ۽ سندس پٽ کي ساري جڳ لاءِ نشاني ڪئي سون.
وَالَّتِي أَحْصَ نَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْ نَا فِيهَا مِن ْ رُوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَا بْ نَهَا آيَة ً لِلْعَالَمِينَ
'Inn a Hadh ihi~ 'Umm atukum 'Umm atan Wāĥidatan Wa 'Anā Ra bbukum Fā`budū ni
021-092 بيشڪ اِھو اوھان جو دين ھڪ دين آھي، ۽ آءٌ اوھان جو پالڻھار آھيان تنھنڪري منھنجي عبادت ڪريو.
إِنّ َ هَذِهِ أُمَّ تُكُمْ أُمَّ ة ً وَاحِدَة ً وَأَنَا رَ بُّكُمْ فَاعْبُدُونِ
Wa Taq aţ ţ a`ū 'Am ra hum Baynahum ۖ Kullun 'Ilaynā Rā ji`ū na
021-093 ۽ پنھنجي (دين جي) ڪمن کي پاڻ ۾ ٽُڪر ٽُڪر ڪيائون، سڀئي مون ڏانھن موٽندڙ آھن.
وَتَقَ طَّ عُو ا أَمْرَ هُمْ بَيْنَهُمْ ۖ كُلٌّ إِلَيْنَا رَ اجِعُونَ
Faman Ya`mal Mina A ş -Ş āliĥā ti Wa Huwa Mu'uminun Falā Kufr ā na Lisa`yihi Wa 'Inn ā Lahu Kātibū na
021-094 پوءِ جيڪو چڱا ڪمڪندو ۽ اُھو مؤمن به ھوندو تنھنجي ڪوشش جي بي قدري نه ڪبي، ۽ اسين اُن لاءِ لکندڙ آھيون.
فَمَن ْ يَعْمَلْ مِنَ ا ل صَّ الِحَا تِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلاَ كُفْرَ ا نَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّ ا لَهُ كَاتِبُونَ
Wa Ĥar ā mun `Alá Q aryatin 'Ahlaknāhā 'Ann ahum Lā Yarji`ū na
021-095 ۽ جنھن ڳوٺ کي ناس ڪيوسون تنھن تي حرام ٿيل آھي ته وري موٽي ايندا اُھي.
وَحَرَ ا مٌ عَلَى قَ رْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّ هُمْ لاَ يَرْجِعُونَ
Ĥattá 'Idh ā Futiĥat Ya'jū ju Wa Ma'jū ju Wa Hum Min Kulli Ĥadabin Yan silū na
021-096 تان جو جڏھن يَاجُوج ۽ مَاجُوج کي کولبو ۽ اُھي سڀڪنھن دڙي کان ڊوڙندا.
حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُو جُ وَمَأْجُو جُ وَهُمْ مِن ْ كُلِّ حَدَبٍ يَن سِلُونَ
Wāq ra ba A l-Wa`du A l-Ĥaq q u Fa'idh ā Hiya Sh ākh ş atun 'Ab ş ā ru A l-Ladh ī na Kafarū Yā Waylanā Q ad Kunn ā Fī Gh n Min Hādh ā Bal Kunn ā Ž ālimī na
021-097 ۽ (جڏھن) سچو وعدو پھچندو تڏھن اوچتو ئي ڪافرن جو اکيون ٽڙي وينديون، (چوندا ته) ھَيءِ اَرمان بيشڪ ھن (حال) کان بي خبريءَ ۾ ھواسون بلڪ اسين ئي ظالم ھواسون.
وَاقْ تَرَ بَ ا لْوَعْدُ ا لْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِ صَ ةٌ أَبْ صَ ا رُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا يَاوَيْلَنَا قَ د ْ كُنَّ ا فِي غَ فْلَةٍ مِن ْ هَذَا بَلْ كُنَّ ا ظَ الِمِينَ
'Inn akum Wa Mā Ta`budū na Min Dū ni A ll ā hi Ĥaş abu Jahann ama 'An tum Lahā Wa A r idū na
021-098 اوھين ۽ جن کي الله کانسواءِ پوڄيندا آھيو سي دوزخ جو ٻارڻ آھيو، اُن ۾ اوھين گھڙندڙ آھيو.
إِنَّ كُمْ وَمَا تَعْبُدُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ حَصَ بُ جَهَنَّ مَ أَنْ تُمْ لَهَا وَا ر ِدُونَ
Law Kā na Hā 'uulā ' 'Ālihatan Mā Wara dūhā ۖ Wa Kullun Fīhā Kh ū na
021-099 جيڪڏھن اُھي (بُت) معبود ھجن ھا ته اُن (دوزخ) ۾ نه گھڙن ھا، ۽ مڙيئي منجھس سدائين رھڻ وارا آھن.
لَوْ كَا نَ هَا ؤُلاَء آلِهَة ً مَا وَرَ دُوهَا ۖ وَكُلٌّ فِيهَا خَ الِدُونَ
Lahum Fīhā Zafī r un Wa Hum Fīhā Lā Yasma`ū na
021-100 منجھس انھن کي رڙيون ھونديون ۽ اُھي منجھس (ڪي) نه ٻڌندا.
لَهُمْ فِيهَا زَفِي رٌ وَهُمْ فِيهَا لاَ يَسْمَعُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Sabaq at Lahum Minn ā A l-Ĥusná 'Ūlā 'ika `Anhā Mub `adū na
021-101 جن لاءِ اڳي ئي اسان وٽ چڱائي (لکيل) آھي اُھي اُن (دوزخ) کان پري ڪبا.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ سَبَقَ تْ لَهُمْ مِنَّ ا ا لْحُسْنَى أُ وْلَا ئِكَ عَنْ هَا مُبْ عَدُونَ
Lā Yasma`ū na Ĥasīsahā ۖ Wa Hum Fī Mā A sh tahat 'An fusuhum Kh ū na
021-102 (اُھي) اُن جي ڀڻڪ نه ٻڌندا، ۽ جنھن (عيش) ۾ سندن جيءُ (رھڻ) گھرندو تنھن ۾ اُھي سدائين رھندا.
لاَ يَسْمَعُو نَ حَسِيسَهَا ۖ وَهُمْ فِي مَا ا ن فُسُهُمْ خَ الِدُونَ
Lā Yaĥzunuhumu A l-Faza`u A l-'Akbaru Wa Tatalaq q āhumu A l-Malā 'ikatu Hādh ā Yawmukumu A l-Ladh ī Kun tum Tū`adū na
021-103 کين تمام وڏو خوف ملول نه ڪندو ۽ کين مَلائڪ گڏبا، (۽ چوندن ته) ھيءُ اُھو ڏينھن آھي جنھن جو اوھان کي وعدو ڏنو ويندو ھو.
لاَ يَحْزُنُهُمُ ا لْفَزَعُ ا لأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّ اهُمُ ا لْمَلاَئِكَةُ هَذَا يَوْمُكُمُ ا لَّذِي كُن تُمْ تُوعَدُونَ
Yaw ma Naţ A s-Samā 'a Kaţ ay yi A s-Sijilli Lilkutubi ۚ Kamā Bada'nā 'Awwala Kh q in Nu`īduhu ۚ Wa`dāan `Alaynā ۚ 'Inn ā Kunn ā Fā`ilī na
021-104 جنھن ڏينھن آسمان کي ڪاغذ جي ويڙھيءَوانگي ويڙھينداسون، جئن پھريون بڻايوسون (تئن) ان کي وري بڻائينداسون، اھو انجام اسان تي لازم آھي، اسين ڪرڻ وارا آھيون.
يَوْ مَ نَطْ وِي ا ل سَّمَا ءَ كَطَ يِّ ا ل سِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ۚ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَ لْق ٍ نُعِيدُهُ ۚ وَعْداً عَلَيْنَا ۚ إِنَّ ا كُنَّ ا فَاعِلِينَ
Wa Laq ad Katab nā Fī A z-Zabū r i Min Ba`di A dh -Dh ikr i 'Ann a A l-'Arđa Yar ith uhā `Ibādiya A ş -Ş āliĥū na
021-105 ۽ بيشڪ توريت کان پوءِ زبور ۾ لکيوسون ته منھنجا صالح ٻانھان زمين جا وارث ٿيندا.
وَلَقَ د ْ كَتَبْ نَا فِي ا ل زَّبُو ر ِ مِن ْ بَعْدِ ا ل ذِّكْر ِ أَنّ َ ا لأَرْضَ يَر ِثُهَا عِبَادِيَ ا ل صَّ الِحُونَ
'Inn a Fī Hādh ā Labalāgh n Liq aw min `Ābidī na
021-106 ھن (قِصّي) ۾ عبادت ڪندڙ قوم لاءِ (مطلب جي) پورائي آھي.
إِنّ َ فِي هَذَا لَبَلاَغ ا ً لِقَ وْ مٍ عَابِدِينَ
Wa Mā 'Arsalnā ka 'Illā Ra ĥmatan Lil`ālamī na
021-107 ۽ (اي پيغمبر) توکي خاص جھانن جي رحمت لاءِ موڪليوسون.
وَمَا أَرْسَلْنَا كَ إِلاَّ رَ حْمَة ً لِلْعَالَمِينَ
Q ul 'Inn amā Yūĥá 'Ilay ya 'Ann amā 'Ilahukum 'Ilahun Wāĥidun ۖ Fahal 'An tum Muslimū na
021-108 چؤ ته مون وٽ ھن حُڪم کانسواءِ وحي نه ٿيندو آھي ته ھڪ الله کانسواءِ اوھان جو ڪو معبود نه آھي، پوءِ اوھين ڇونه حُڪم مڃيندڙ آھيو؟
قُ لْ إِنَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ أَنَّ مَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ ۖ فَهَلْ أَنْ تُمْ مُسْلِمُونَ
Fa'in Tawallaw Faq ul 'Ādh an tukum `Alá Sawā 'in ۖ Wa 'In 'Ad r ī 'Aq ar ī bun 'Am Ba`ī dun Mā Tū`adū na
021-109 پوءِ جيڪڏھن ڦرن ته چؤ ته اوھان سڀني کي (الله جي حڪم تي) ھڪ جھڙو خبردار ڪيم، ۽ جيڪو اوھان کي انجام ڏنو ويو سو نه ٿو ڄاڻان ته ويجھو آھي يا پري آھي.
فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَقُ لْ آذَنْ تُكُمْ عَلَى سَوَا ءٍ ۖ وَإِن ْ أَد ْر ِي أَقَ ر ِي بٌ أَمْ بَعِي دٌ مَا تُوعَدُونَ
'Inn ahu Ya`lamu A l-Jahra Mina A l-Q aw li Wa Ya`lamu Mā Taktumū na
021-110 بيشڪ الله ظاھري ڳالھ (به) ڄاڻندو آھي ۽ جيڪي اوھين لڪائيندا آھيو سو (به) ڄاڻندو آھي.
إِنَّ هُ يَعْلَمُ ا لْجَهْرَ مِنَ ا لْقَ وْ لِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ
Wa 'In 'Ad r ī La`allahu Fitnatun Lakum Wa Matā `un 'Ilá Ĥī nin
021-111 ۽ آءٌ نه ڄاڻندو آھيان ته متان اُھا ٺھرايل (دير) اوھان لاءِ پرک ھجي ۽ ھڪ وقت تائين (اوھان لاءِ) نفعو ھُجي.
وَإِن ْ أَد ْر ِي لَعَلَّهُ فِتْنَة ٌ لَكُمْ وَمَتَا عٌ إِلَى حِينٍ
Q ā la Ra bbi A ĥkum Bil-Ĥaq q i ۗ Wa Ra bbunā A r-Ra ĥmā nu A l-Musta`ā nu `Alá Mā Taş ifū na
021-112 (پيغمبر) چيو ته اي منھنجا پالڻھار سچو فيصلو ڪر، ۽ اسان جو پالڻھار ٻاجھارو آھي جيڪي اوھين بيان ڪندو آھي تنھن تي کانئس مدد گھري ويندي آھي.
قَ ا لَ رَ بِّ ا حْكُمْ بِا لْحَقِّ ۗ وَرَ بُّنَا ا ل رَّ حْمَنُ ا لْمُسْتَعَا نُ عَلَى مَا تَصِ فُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
