Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ţ āhā
020-001 طٰہٰ.
طَ اهَا
Mā 'An zalnā `Alay ka A l-Q ur'ā na Litash q á
020-002 توتي قرآن ھن لاءِ نه لاٿوسون ته تون اؤکو ٿئين.
مَا أَنْ زَلْنَا عَلَيْ كَ ا لْقُ رْآنَ لِتَشْقَ ى
'Illā Tadh kira tan Liman Yakh sh á
020-003 پر جيڪو ڊڄي تنھن جي نصيحت ڏيڻ لاءِ (لاٿوسون).
إِلاَّ تَذْكِرَ ة ً لِمَن ْ يَخْ شَى
Tan zīlāan Mimm an Kh alaq a A l-'Arđa Wa A s-Samāwā ti A l-`Ulā
020-004 اُنھي (جي طرف) کان لھڻ وارو آھي جنھن زمين ۽ مٿاھن آسمانن کي بڻايو آھي.
تَن زِيلا ً مِمَّ ن ْ خَ لَقَ ا لأَرْضَ وَا ل سَّمَاوَا تِ ا لْعُلاَ
Ar-Ra ĥmā nu `Alá A l-`Arsh i A stawá
020-005 (اُھو) ٻاجھارو عرش تي قائم آھي.
ا ل رَّ حْمَنُ عَلَى ا لْعَرْشِ ا سْتَوَى
Lahu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Mā Taĥta A th -Th ará
020-006 جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي ۽ جيڪي ٻنھي جي وچ ۾ آھي ۽ جيڪي زمين جي تري ھيٺان آھي سو اُن جو آھي.
لَهُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ ا ل ثَّرَ ى
Wa 'In Taj har Bil-Q aw li Fa'inn ahu Ya`lamu A s-Sir ra Wa 'Akh fá
020-007 ۽ جيڪڏھن (تون) ڏاڍيان ڳالھائين ته بيشڪ اُھو ڳُجھ ۽ پڌرو ڄاڻندڙ آھي.
وَإِن ْ تَجْ هَرْ بِا لْقَ وْ لِ فَإِنَّ هُ يَعْلَمُ ا ل سِّر َّ وَأَخْ فَى
Al-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۖ Lahu A l-'Asmā 'u A l-Ĥusná
020-008 الله (اُھو آھي جو) اُن کانسواءِ ٻيو ڪو معبود نه آھي، اُن جا چڱا نالا آھن.
ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۖ لَهُ ا لأَسْمَا ءُ ا لْحُسْنَى
Wa Hal 'Atā ka Ĥadīth u Mūsá
020-009 ۽ (اي پيغمبر) توکي مُوسىٰ جي ڳالھ نه پُھتي آھي ڇا؟
وَهَلْ أَتَا كَ حَدِي ثُ مُوسَى
'Idh Ra 'ā Nārā an Faq ā la Li'hlihi A m kuth ū 'Inn ī 'Ānastu Nārā an La`allī 'Ātīkum Minhā Biq abasin 'Aw 'Ajidu `Alá A n -Nā r i Hud an
020-010 جڏھن باھ ڏٺائين تڏھن پنھنجي گھر جي ڀاتين کي چيائين ته ترسو جو مون باھ ڏٺي آھي اميد ته منجھانئس ڪو اڱر اوھان وٽ کڻي اچان يا باھ تي ڪو ڏَس ڏيڻ وارو لھان.
إِذْ رَ ءَ ا نَارا ً فَقَ ا لَ لِأهْلِهِ ا مْكُثُو ا إِنِّ ي آنَسْتُ نَارا ً لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْ هَا بِقَ بَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى ا ل نّ َا ر ِ هُد ىً
Falamm ā 'Atāhā Nūdī Yā Mūsá
020-011 پوءِ جنھن مھل باھ وٽ آيو (تنھن مھل) ان کي سڏيو ويو ته اي موسى.
فَلَمَّ ا أَتَاهَا نُودِي يَامُوسَى
'Inn ī 'Anā Ra bbuka Fākh la` Na`lay ka ۖ 'Inn aka Bil-Wā di A l-Muq addasi Ţ uwan
020-012 بيشڪ آءٌ تنھنجو پالڻھار آھيان تنھنڪري پنھنجي جُتي (پري) لاھ، ڇوته تون پاڪ ميدان طُوىٰ ۾ آھين.
إِنِّ ي أَنَا رَ بُّكَ فَاخْ لَعْ نَعْلَيْ كَ ۖ إِنَّ كَ بِا لْوَا دِ ا لْمُقَ دَّسِ طُ وىً
Wa 'Anā A kh tartuka Fāstami` Limā Yūĥá
020-013 ۽ مون توکيپسند ڪيو آھي تنھنڪري جيڪي وحي ڪجي سو ٻُڌ.
وَأَنَا ا خْ تَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى
'Inn anī 'Anā A l-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā 'Anā Fā`bud nī Wa 'Aq imi A ş -Ş alāata Lidh ikr ī
020-014 سچ پچ آءٌ الله آھيان مون کان سواءِ (ٻيو ڪو) معبود نه آھي تنھنڪري منھنجي عبادت ڪر ۽ منھنجي ياد ڪرڻ لاءِ نماز قائم ڪر.
إِنَّ نِي أَنَا ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُد ْنِي وَأَقِ مِ ا ل صَّ لاَةَ لِذِكْر ِي
'Inn a A s-Sā`ata 'Ātiyatun 'Akā du 'Ukh fīhā Lituj zá Kullu Nafsin Bimā Tas`á
020-015 بيشڪ قيامت اچڻي آھي اُن (جي وقت جي اچڻ) کي ھِن ڪري ڳجھو ڪريان ٿو ته سڀڪنھن جيءَ کي سندس ڪوشش جو بدلو ڏجي.
إِنّ َ ا ل سَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَا دُ أُخْ فِيهَا لِتُجْ زَى كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا تَسْعَى
Falā Yaş uddann aka `Anhā Man Lā Yu'uminu Bihā Wa A ttaba`a Hawā hu Fatardá
020-016 جيڪو اُن کي نه مڃيندو آھي ۽ پنھنجن سَڌن جي پٺيان لڳو آھي سو توکي اُن (جي وسھڻ) کان متان ڦيرائي نه ته ھلاڪ ٿيندين.
فَلاَ يَصُ دَّنَّ كَ عَنْ هَا مَن ْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَا تَّبَعَ هَوَا هُ فَتَرْدَى
Wa Mā Tilka Biyamīnika Yā Mūsá
020-017 ۽ اي مُوسىٰ اِھا تنھنجي سڄي ھٿ ۾ ڇا آھي؟
وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَامُوسَى
Q ā la Hiya `Aş ā ya 'Atawakka'u `Alayhā Wa 'Ahush sh u Bihā `Alá Gh anamī Wa Liya Fīhā Ma'ā r ibu 'Ukh rá
020-018 چيائين ته ھيءَ منھنجي لٺ آھي، مٿس ٽيڪ ڏيندو آھيان ۽ اُن سان پنھنجين ٻڪرين تي (وڻ جا) پن ڇاڻيندو آھيان ۽ منجھس مون لاءِ ٻيا (به) فائدا آھن.
قَ ا لَ هِيَ عَصَ ا يَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَ نَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآر ِبُ أُخْ رَ ى
Q ā la 'Alq ihā Yā Mūsá
020-019 (الله) فرمايو ته اي مُوسىٰ اُھا اُڇلي ڇڏ.
قَ ا لَ أَلْقِ هَا يَامُوسَى
Fa'alq āhā Fa'idh ā Hiya Ĥayyatun Tas`á
020-020 پوءِ اُھا اُڇليائين ته اُھا انھي مھل ڊوڙندڙ واسينگ نانگ ٿي پئي.
فَأَلْقَ اهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَى
Q ā la Kh udh /hā Wa Lā Takh af ۖ Sanu`īduhā Sīra tahā A l-'Ūlá
020-021 (الله) فرمايو ته اُنھيءَ کي وٺ ۽ نه ڊڄ، اُنھيءَ کي سندس پھرين شڪل ۾ موٽائينداسون.
قَ ا لَ خُ ذْهَا وَلاَ تَخَ فْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَ تَهَا ا لأُ ولَى
Wa A đmum Yadaka 'Ilá Janāĥika Takh ru j Bayđā 'a Min Gh ay r i Sū 'in 'Āyatan 'Ukh rá
020-022 ۽ پنھنجو ھٿ پنھنجي بغل تي رک ته بي عيبو اڇو ٿي نڪري اِھا ٻي نشاني (ھن لاءِ) آھي.
وَاضْ مُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْ رُج ْ بَيْضَ ا ءَ مِن ْ غَ يْ ر ِ سُو ءٍ آيَةً أُخْ رَ ى
Linur iyaka Min 'Āyātinā A l-Kub rá
020-023 ته توکي پنھنجين وڏين نشانين مان ڏيکاريون.
لِنُر ِيَكَ مِن ْ آيَاتِنَا ا لْكُبْ رَ ى
A dh /hab 'Ilá Fir `aw na 'Inn ahu Ţ agh á
020-024 فرعون ڏانھن وڃ جو اُھو بيشڪ نافرمان ٿيو آھي.
ا ذْهَب ْ إِلَى فِر ْعَوْ نَ إِنَّ هُ طَ غَ ى
Q ā la Ra bbi A sh ra ĥ Lī Ş ad r ī
020-025 (مُوسى) چيوته اي منھنجا پالڻھار مون لاءِ منھنجو سينو کول.
قَ ا لَ رَ بِّ ا شْرَ حْ لِي صَ د ْر ِي
Wa Yassir Lī 'Am r ī
020-026 ۽ منھنجو ڪم مون لاءِ سولو ڪر.
وَيَسِّر ْ لِي أَمْر ِي
Wa A ĥlul `Uq datan Min Lisānī
020-027 ۽ منھنجي زبان جي ھٻڪ لاھ.
وَاحْلُلْ عُقْ دَة ً مِن ْ لِسَانِي
Yafq ahū Q awlī
020-028 ته (اُھي) مُنھنجي ڳالھ سمجھن.
يَفْقَ هُوا قَ وْلِي
Wa A j `al Lī Wazīr āan Min 'Ahlī
020-029 ۽ منھنجي گھر وارن منجھان مون لاءِ ڪو وزير مُقرّر ڪر.
وَاجْ عَلْ لِي وَزِير ا ً مِن ْ أَهْلِي
Hārū na 'Akh ī
020-030 (يعني) منھنجي ڀاءُ ھارون کي.
هَارُو نَ أَخِ ي
A sh dud Bihi~ 'Azr ī
020-031 اُن سان منھنجي سگھ مُحڪم ڪر.
ا شْدُد ْ بِهِ أَزْر ِي
Wa 'Ash r ik/hu Fī 'Am r ī
020-032 ۽ منھنجي ڪم ۾ اُن کي ڀائيوار ڪر.
وَأَشْر ِكْهُ فِي أَمْر ِي
Kay Nusabbiĥaka Kath īr āan
020-033 ته تنھنجي گھڻي پاڪائي بيان ڪريون.
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِير اً
Wa Nadh kura ka Kath īr āan
020-034 ۽ توکي گھڻو ياد ڪريون.
وَنَذْكُرَ كَ كَثِير اً
'Inn aka Kun ta Binā Baş īr āan
020-035 بيشڪ تون اسان جو حال ڏسندڙ آھين.
إِنَّ كَ كُنْ تَ بِنَا بَصِ ير اً
Q ā la Q ad 'Ūtī ta Su'ulaka Yā Mūsá
020-036 (الله) چيو ته اي موسىٰ بيشڪ (تولاءِ) تنھنجو سوال قبول ڪيو ويو.
قَ ا لَ قَ د ْ أُ وتِي تَ سُؤْلَكَ يَامُوسَى
Wa Laq ad Manann ā `Alay ka Marra tan 'Ukh rá
020-037 ۽ بيشڪ توتي ھڪ ڀيرو (ٻيو به) احسان ڪيوسون.
وَلَقَ د ْ مَنَنَّ ا عَلَيْ كَ مَرَّ ةً أُخْ رَ ى
'Idh 'Awĥaynā 'Ilá 'Umm ika Mā Yūĥá
020-038 جڏھن تنھنجي ماءُ ڏانھن اُھو الھام ڪيوسون جيڪو الھام ڪرڻو ھو.
إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ كَ مَا يُوحَى
'Ani A q dh ifī hi Fī A t-Tābū ti Fāq dh ifī hi Fī A l-Yamm i Falyulq ihi A l-Yamm u Bis-Sāĥili Ya'kh udh /hu `Adū wun Lī Wa`adū wun Lahu ۚ Wa 'Alq ay tu `Alay ka Maĥabbatan Minn ī Wa Lituş na`a `Alá `Ay ni
020-039 ته اُن نينگر کي صندوق ۾ وِجھ پوءِ اُن کي درياءَ ۾ اُڇل ته درياءُ کيس ڀر ڏانھن اُڇليندو (۽) منھنجو ويري ۽ سندس ويري کيس وٺندو، ۽ پاڻ وٽان توتي پيار وڌم، ۽ (گھريم) ته منھنجي اکين اڳيان پلجن.
أَنِ ا قْ ذِفِي هِ فِي ا ل تَّابُو تِ فَاقْ ذِفِي هِ فِي ا لْيَمّ ِ فَلْيُلْقِ هِ ا لْيَمّ ُ بِا ل سَّاحِلِ يَأْخُ ذْهُ عَدُوٌّ لِي وَعَدُوٌّ لَهُ ۚ وَأَلْقَ يْ تُ عَلَيْ كَ مَحَبَّة ً مِنِّ ي وَلِتُصْ نَعَ عَلَى عَيْنِ
'Idh Tam sh ī 'Ukh tuka Fataq ū lu Hal 'Adullukum `Alá Man Yakfuluhu ۖ Fara ja`nā ka 'Ilá 'Umm ika Kay Taq arra `Aynuhā Wa Lā Taĥzana ۚ Wa Q atalta Nafsāan Fanajjaynā ka Mina A l-Gh amm i Wa Fatann ā ka Futūnāan ۚ Falabith ta Sinī na Fī 'Ahli Mad yana Th umm a Ji'ta `Alá Q adar in Yā Mūsá
020-040 جڏھن تنھنجي ڀيڻ گھمي ٿي تڏھن چيائين ٿي جيڪو ان کي سنڀالي تنھنجو اوھان کي ڏس ڏيان، پوءِ توکي تنھنجي ماءُ ڏانھن موٽايوسون ته اُن جا نيڻ ٺرن ۽ غمگين نه رھي، ۽ ھڪڙو ماڻھو ماريئي پوءِ توکي ڏککان ڇڏايوسين ۽ توکي پرکڻ طرح پرکيوسون، پوءِ مدين وارن ۾ ڪيترائي ورھ رھين، وري اي موسىٰ تون تقدير (الٰھي) موافق آئين.
إِذْ تَمْشِي أُخْ تُكَ فَتَقُ و لُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن ْ يَكْفُلُهُ ۖ فَرَ جَعْنَا كَ إِلَى أُمِّ كَ كَيْ تَقَ رَّ عَيْنُهَا وَلاَ تَحْزَنَ ۚ وَقَ تَلْتَ نَفْسا ً فَنَجَّيْنَا كَ مِنَ ا لْغَ مّ ِ وَفَتَنّ َا كَ فُتُونا ً ۚ فَلَبِثْتَ سِنِي نَ فِي أَهْلِ مَد ْيَنَ ثُمّ َ جِئْتَ عَلَى قَ دَرٍ يَامُوسَى
Wa A ş ţ ana`tuka Linafsī
020-041 ۽ (اي موسى) توکي خلاصو پاڻ لاءِ بڻايم.
وَاصْ طَ نَعْتُكَ لِنَفْسِي
A dh /hab 'An ta Wa 'Akh ū ka Bi'āyātī Wa Lā Taniyā Fī Dh ikr ī
020-042 تون ۽ تنھنجو ڀاءُ منھنجين نشانين سميت (فرعون ڏانھن) وڃو ۽ منھنجي ياد ڪرڻ ۾ ڍرائي نه ڪجو.
ا ذْهَب ْ أَنْ تَ وَأَخُ و كَ بِآيَاتِي وَلاَ تَنِيَا فِي ذِكْر ِي
A dh /habā 'Ilá Fir `aw na 'Inn ahu Ţ agh á
020-043 فرعون ڏانھن وڃو جو اُھو نافرمان ٿيو آھي.
ا ذْهَبَا إِلَى فِر ْعَوْ نَ إِنَّ هُ طَ غَ ى
Faq ūlā Lahu Q awlāan Layyināan La`allahu Yatadh akkaru 'Aw Yakh sh á
020-044 پوءِ اُن سان نرميءَ سان ڳالھائجو ته مانَ اُھو سوچ ڪري يا ڊڄي.
فَقُ ولاَ لَهُ قَ وْلا ً لَيِّنا ً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْ شَى
Q ālā Ra bbanā 'Inn anā Nakh ā fu 'An Yafru ţ a `Alaynā 'Aw 'An Yaţ gh á
020-045 چيائون ته اي اسان جا پالڻھار اسين ڊڄون ٿا ته متان اسان تي ڏاڍ ڪري يا زيادتي ڪري.
قَ الاَ رَ بَّنَا إِنَّ نَا نَخَ ا فُ أَن ْ يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن ْ يَطْ غَ ى
Q ā la Lā Takh āfā ۖ 'Inn anī Ma`akumā 'Asma`u Wa 'Ará
020-046 (الله) چيو ته نه ڊڄو بيشڪ آءٌ اوھان سان گڏ آھيان ٻڌان ٿو ۽ ڏسان ٿو.
قَ ا لَ لاَ تَخَ افَا ۖ إِنَّ نِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَ ى
Fa'tiyā hu Faq ūlā 'Inn ā Ra sūlā Ra bbika Fa'arsil Ma`anā Banī 'Isrā 'ī la Wa Lā Tu`adh dh ib hum ۖ Q ad Ji'nā ka Bi'āyatin Min Ra bbika Wa ۖ A s-Salā mu `Alá Mani A ttaba`a A l-Hudá
020-047 پوءِ وٽس وڃو ۽ چئو ته اسين پنھنجي پالڻھار جا موڪليل آھيون پوءِ بني اسرائيلن کي اسان سان (ھلڻ) جي موڪل ڏي، ۽ کين نه ڏکوءِ بيشڪ تو وٽ تنھنجي پالڻھار (جي طرف) کان نشانيءَ سان آيا آھيون، ۽ جيڪو سڌي رستي تي ھلي تنھن تي سلامتي آھي.
فَأْتِيَا هُ فَقُ ولاَ إِنَّ ا رَ سُولاَ رَ بِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَلاَ تُعَذِّبْ هُمْ ۖ قَ د ْ جِئْنَا كَ بِآيَةٍ مِن ْ رَ بِّكَ ۖ وَا ل سَّلاَمُ عَلَى مَنِ ا تَّبَعَ ا لْهُدَى
'Inn ā Q ad 'Ūĥiya 'Ilaynā 'Ann a A l-`Adh ā ba `Alá Man Kadh dh aba Wa Tawallá
020-048 بيشڪ اسان ڏانھن وحي موڪليو ويو آھي ته جيڪو الله جي حُڪمن کي ڪُوڙ ڀانئي ۽ منھن موڙي تنھن تي عذاب (مقرر ٿيل) آھي.
إِنَّ ا قَ د ْ أُ وحِيَ إِلَيْنَا أَنّ َ ا لْعَذَا بَ عَلَى مَن ْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
Q ā la Faman Ra bbukumā Yā Mūsá
020-049 (فرعون) چيو ته پوءِ اي مُوسىٰ اوھان جو پالڻھار ڪير آھي؟
قَ ا لَ فَمَن ْ رَ بُّكُمَا يَامُوسَى
Q ā la Ra bbunā A l-Ladh ī 'A`ţ á Kulla Sh ay 'in Kh alq ahu Th umm a Hadá
020-050 (موسى) چيو ته اسان جو پالڻھاراُھو آھي جنھن ھرشيء کي (پاڻو داڻي) رُؤاني بخشي وري ھدايت ڪيائين.
قَ ا لَ رَ بُّنَا ا لَّذِي أَعْطَ ى كُلَّ شَيْ ءٍ خَ لْقَ هُ ثُمّ َ هَدَى
Q ā la Famā Bā lu A l-Q urū ni A l-'Ūlá
020-051 (فرعون) چيو ته پھرين ٽولين جو ڪھڙو حال آھي؟
قَ ا لَ فَمَا بَا لُ ا لْقُ رُو نِ ا لأُ ولَى
Q ā la `Ilmuhā `In da Ra bbī Fī Kitā bin ۖ Lā Yađillu Ra bbī Wa Lā Yan sá
020-052 (موسى) چيو ته اُن جي خبر منھنجي پالڻھار وٽ ڪتاب ۾ آھي، منھنجو پالڻھار نڪي ڀُلندو آھي ۽ نڪي وساريندو آھي.
قَ ا لَ عِلْمُهَا عِنْ دَ رَ بِّي فِي كِتَا بٍ ۖ لاَ يَضِ لُّ رَ بِّي وَلاَ يَن سَى
Al-Ladh ī Ja`ala Lakumu A l-'Arđa Mahdāan Wa Salaka Lakum Fīhā Subulāan Wa 'An zala Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'akh ra j nā Bihi~ 'Azwājāan Min Nabā tin Sh attá
020-053 جنھن اوھان لاءِ زمين کي وڇاڻو بڻايو ۽ توھان لاءِ منجھس رستا جاري ڪيا ۽ آسمان کان پاڻي وَسايو، ۽ پوءِ اُن سان ھر جنس جا اوڀڙ پاڻون داڻا ڄماياسون.
ا لَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ا لأَرْضَ مَهْدا ً وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلا ً وَأَن زَلَ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً فَأَخْ رَ جْ نَا بِهِ أَزْوَاجا ً مِن ْ نَبَا تٍ شَتَّى
Kulū Wa A r`aw 'An`āmakum ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Li'wlī A n -Nuhá
020-054 (چيوسون ته) کائو ۽ پنھنجن ڍورن کي چاريو، بيشڪ اُن ۾ سمجھ وارن لاءِ نشانيون آھن.
كُلُوا وَا رْعَوْا أَنْ عَامَكُمْ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِأو ْلِي ا ل نُّ هَى
Minhā Kh alaq nākum Wa Fīhā Nu`īdukum Wa Minhā Nukh r ijukum Tāra tan 'Ukh rá
020-055 منجھانئس اوھان کي بڻايوسون ۽ منجھس اوھان کي ورائينداسون ۽ منجھانئس ٻيو ڀيرو اوھان کي ڪڍنداسون.
مِنْ هَا خَ لَقْ نَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْ هَا نُخْ ر ِجُكُمْ تَارَ ةً أُخْ رَ ى
Wa Laq ad 'Ara ynā hu 'Āyātinā Kullahā Fakadh dh aba Wa 'Abá
020-056 ۽ بيشڪ اُن (فرعون) کي سڀئي نشانيون ڏيکاريوسون پوءِ ڪوڙ ڀانيائين ۽ انڪار ڪيائين.
وَلَقَ د ْ أَرَ يْنَا هُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى
Q ā la 'Aji'tanā Litukh r ijanā Min 'Arđinā Bisiĥr ika Yā Mūsá
020-057 (فرعون) چيو ته اي موسىٰ اسان وٽ ھِن لاءِ آيو آھين ڇا ته پنھنجي جادوءَ سان اسان جي مُلڪن مان اسان کي لوڌين؟
قَ ا لَ أَجِئْتَنَا لِتُخْ ر ِجَنَا مِن ْ أَرْضِ نَا بِسِحْر ِكَ يَامُوسَى
Falana'tiyann aka Bisiĥr in Mith lihi Fāj `al Baynanā Wa Baynaka Maw`idāan Lā Nukh lifuhu Naĥnu Wa Lā 'An ta Makānāan Suwan
020-058 پوءِ اسان به اھڙائي جادو تو وٽ ضرور آڻينداسون (جھڙا تون اسان کي ڏيکارين ٿو) تنھنڪري اسانجي ۽ پنھنجي وچ ۾ اھڙو انجام (جو وقت) مقرر ڪر ۽ نڪي اسين ابتڙ ٿيون ۽ (اُھو) ھڪ صاف پڌر ۾ ھُجي.
فَلَنَأْتِيَنَّ كَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْ عَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدا ً لاَ نُخْ لِفُهُ نَحْنُ وَلاَ أَنْ تَ مَكَانا ً سُوىً
Q ā la Maw`idukum Yaw mu A z-Zīnati Wa 'An Yuĥsh ara A n -Nā su Đ uĥan
020-059 چيائين ته اوھان جي انجام جو وقت جشن جو ڏينھن آھي ۽ ماڻھوڏينھن چڙھي گڏ ٿين.
قَ ا لَ مَوْعِدُكُمْ يَوْ مُ ا ل زِّينَةِ وَأَن ْ يُحْشَرَ ا ل نّ َا سُ ضُ حىً
Fatawallá Fir `aw nu Fajama`a Kaydahu Th umm a 'Atá
020-060 پوءِ فرعون (گھر ڏانھن) موٽيو ۽ پنھنجا ڦند گڏ ڪيائين وري آيو.
فَتَوَلَّى فِر ْعَوْ نُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمّ َ أَتَى
Q ā la Lahum Mūsá Waylakum Lā Taftarū `Alá A ll āhi Kadh ibāan Fayusĥitakum Bi`adh ā bin ۖ Wa Q ad Kh ā ba Mani A ftará
020-061 مُوسىٰ جادوگرن کي چيو ته اوھان تي خرابي ھجي الله تي ڪوڙو ٺاھ نه ٺاھيو نه ته اوھان کي ڪنھن آفت سان کپائيندو، ۽ جنھن ٺاھ ٺاھيو سو بيشڪ مراد کي نه پھتو.
قَ ا لَ لَهُمْ مُوسَى وَيْلَكُمْ لاَ تَفْتَرُوا عَلَى ا للَّ هِ كَذِبا ً فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَا بٍ ۖ وَقَ د ْ خَ ا بَ مَنِ ا فْتَرَ ى
Fatanāza`ū 'Am ra hum Baynahum Wa 'Asarrū A n -Naj wá
020-062 پوءِ پنھنجي ڪم ۾ پاڻ ۾ گفتگو ڪيائون ۽ ڳجھيون صلاحون ڪيائون.
فَتَنَازَعُو ا أَمْرَ هُمْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا ا ل نَّ جْ وَى
Q ālū 'In Hadh ā ni Lasāĥir ā ni Yur īdā ni 'An Yukh r ijākum Min 'Arđikum Bisiĥr ihimā Wa Yadh /habā Biţ ar īq atikumu A l-Muth lá
020-063 چيائون ته ھي ٻئي ضرور جادوگر آھن پنھنجي جادوءَ سان اوھان کي اوھان جي مُلڪ مان لوڌڻ ۽ اوھان جي بلڪل چڱي مذھب کي وڃائڻ گھرندا آھن.
قَ الُو ا إِن ْ هَذَا نِ لَسَاحِرَ ا نِ يُر ِيدَا نِ أَن ْ يُخْ ر ِجَاكُمْ مِن ْ أَرْضِ كُمْ بِسِحْر ِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَ ر ِيقَ تِكُمُ ا لْمُثْلَى
Fa'aj mi`ū Kaydakum Th umm a A 'tū Ş affāan ۚ Wa Q ad 'Aflaĥa A l-Yaw ma Mani A sta`lá
020-064 تنھنڪري پنھنجا جادوءَ (جا سامان) گڏ ڪريو وري صفون ٻڌي اچو، ۽ جيڪو اڄ ڏاڍو ٿيو سو بيشڪ ڇٽو.
فَأَجْ مِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمّ َ ا ئْتُوا صَ فّا ً ۚ وَقَ د ْ أَفْلَحَ ا لْيَوْ مَ مَنِ ا سْتَعْلَى
Q ālū Yā Mūsá 'Imm ā 'An Tulq iya Wa 'Imm ā 'An Nakū na 'Awwala Man 'Alq á
020-065 چيائون ته اي مُوسىٰ (تون) اُڇليندين يا پھرين اسين (پنھنجو جادو) اُڇليون.
قَ الُوا يَامُوسَى إِمَّ ا أَن ْ تُلْقِ يَ وَإِمَّ ا أَن ْ نَكُو نَ أَوَّلَ مَن ْ أَلْقَ ى
Q ā la Bal 'Alq ū ۖ Fa'idh ā Ĥibāluhum Wa `Iş īyuhum Yukh ayyalu 'Ilay hi Min Siĥr ihim 'Ann ahā Tas`á
020-066 (مُوسى) چيو ته ڀلي (اوھين) اُڇليو، پوءِ اوچتوئي سندن رسا ۽ سندن لٺيون جادوءَ کان موسىٰ جي خيال ۾ آيو ته ڄڻڪ اھي ڊوڙن ٿيون.
قَ ا لَ بَلْ أَلْقُ وا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِ يُّهُمْ يُخَ يَّلُ إِلَيْ هِ مِن ْ سِحْر ِهِمْ أَنَّ هَا تَسْعَى
Fa'awjasa Fī Nafsihi Kh īfatan Mūsá
020-067 پوءِ مُوسىٰ پنھنجي دل ۾ ڊپ ڀانيو.
فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِ يفَة ً مُوسَى
Q ulnā Lā Takh af 'Inn aka 'An ta A l-'A`lá
020-068 چيوسون ته نه ڊڄ ڇوته تون ئي غالب آھين.
قُ لْنَا لاَ تَخَ فْ إِنَّ كَ أَنْ تَ ا لأَعْلَى
Wa 'Alq i Mā Fī Yamīnika Talq af Mā Ş ana`ū ۖ 'Inn amā Ş ana`ū Kay du Sāĥir in ۖ Wa Lā Yufliĥu A s-Sāĥir u Ĥay th u 'Atá
020-069 ۽ جيڪي تنھنجي سڄي ھٿ ۾ آھي سو اُڇل ته جيڪي بڻايائون سو ڳِھي وڃي، جيڪي بڻايائون سو جادوگر جي فريب کانسواءِ نه آھي، ۽ جادوگر جِتي ويندو اُتي نه ڇٽندو.
وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَ فْ مَا صَ نَعُو ا ۖ إِنَّ مَا صَ نَعُوا كَيْ دُ سَاحِر ٍ ۖ وَلاَ يُفْلِحُ ا ل سَّاحِر ُ حَيْ ثُ أَتَى
Fa'ulq iya A s-Saĥara tu Sujjadāan Q ālū 'Āmann ā Bira bbi Hārū na Wa Mūsá
020-070 پوءِسڀ جادوگر سجدو ڪندڙ ٿي ڪري پيا چيائون ته مُوسىٰ ۽ ھارون جي پالڻھار تي آيمان آندوسون.
فَأُلْقِ يَ ا ل سَّحَرَ ةُ سُجَّدا ً قَ الُو ا آمَنَّ ا بِرَ بِّ هَارُو نَ وَمُوسَى
Q ā la 'Āman tum Lahu Q ab la 'An 'Ādh ana Lakum ۖ 'Inn ahu Lakabīru kumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra ۖ Fala'uq aţ ţ i`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ilā fin Wa La'uş allibann akum Fī Judh ū `i A n -Nakh li Wa Lata`lamunn a 'Ayyunā 'Ash addu `Adh ābāan Wa 'Ab q á
020-071 (فرعون) چيو ته اوھان منھنجي موڪل ڏيڻ کان اڳ اُن تي ڇو ايمان آندو، بيشڪ اُھو اوھان جو ضرور وَڏو (يعني استاد) آھي جنھن اوھان کي جادو سيکاريو آھي، تنھنڪري اوھان جا ھٿ ۽ اوھان جا پير اُبتا سُبتا ضرور وڍيندس ۽ اوھان کي کجين جي ٿُڙن ۾ ضرور سُوريءَ چاڙھيندس، ۽ ضرور ڄاڻندؤ ته اسان مان ڪنھنجو عذاب بلڪل سخت ۽ بلڪل ھميشه رھڻ وارو آھي.
قَ ا لَ آمَنْ تُمْ لَهُ قَ بْ لَ أَن ْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هُ لَكَبِيرُكُمُ ا لَّذِي عَلَّمَكُمُ ا ل سِّحْرَ ۖ فَلَأُقَ طِّ عَنّ َ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِن ْ خِ لاَفٍ وَلَأُصَ لِّبَنَّ كُمْ فِي جُذُو عِ ا ل نَّ خْ لِ وَلَتَعْلَمُنّ َ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابا ً وَأَبْ قَ ى
Q ālū Lan Nu'uth ira ka `Alá Mā Jā 'anā Mina A l-Bayyinā ti Wa A l-Ladh ī Faţ ara nā ۖ Fāq đi Mā 'An ta Q āđin ۖ 'Inn amā Taq đī Hadh ihi A l-Ĥayāata A d-Dun yā
020-072 چيائون ته چِٽن دليلن مان جيڪي اسان وٽ آيا تن تي ۽ جنھن اسان کي پيدا ڪيو تنھن تي توکي ڪڏھن زيادتي نه ڏينداسون تنھنڪري جيڪي تون ڪرڻ وارو آھين سو ڪر، (تون) رڳو دُنيا جي حياتيءَ ۾ ڪندين.
قَ الُوا لَن ْ نُؤْثِرَ كَ عَلَى مَا جَا ءَنَا مِنَ ا لْبَيِّنَا تِ وَا لَّذِي فَطَ رَ نَا ۖ فَاقْ ضِ مَا أَنْ تَ قَ ا ض ٍ ۖ إِنَّ مَا تَقْ ضِ ي هَذِهِ ا لْحَيَا ةَ ا ل دُّنْ يَا
'Inn ā 'Āmann ā Bira bbinā Liyagh fir a Lanā Kh aţ āyānā Wa Mā 'Akra htanā `Alay hi Mina A s-Siĥr i Wa ۗ A ll āhu Kh ay ru n Wa 'Ab q á
020-073 بيشڪ اسان پنھنجي پالڻھار تي ھن لاءِ ايمان آندو آھي ته اسان جون خطائون ۽ جنھن جادو ڪرڻ تي تو اسان کي زور ڪيو سو اسان کي بخشي، ۽ الله ڀلو ۽ سدائين رھڻ وارو آھي.
إِنَّ ا آمَنَّ ا بِرَ بِّنَا لِيَغْ فِر َ لَنَا خَ طَ ايَانَا وَمَا أَكْرَ هْتَنَا عَلَيْ هِ مِنَ ا ل سِّحْر ِ ۗ وَا للَّهُ خَ يْ رٌ وَأَبْ قَ ى
'Inn ahu Man Ya'ti Ra bbahu Muj r imāan Fa'inn a Lahu Jahann ama Lā Yamū tu Fīhā Wa Lā Yaĥyā
020-074 سچ آھي ته جيڪو منھنجي پالڻھار وٽ ڏوھاري ٿي ايندو تنھن لاءِ بيشڪ دوزخ آھي، اُھو منجھس نڪي مرندو ۽ نڪي جيئندو.
إِنَّ هُ مَن ْ يَأْتِ رَ بَّهُ مُجْ ر ِما ً فَإِنّ َ لَهُ جَهَنَّ مَ لاَ يَمُو تُ فِيهَا وَلاَ يَحْيَا
Wa Man Ya'tihi Mu'umināan Q ad `Amila A ş -Ş āliĥā ti Fa'ūlā 'ika Lahumu A d-Dara jā tu A l-`Ulā
020-075 ۽ جيڪي مؤمن ٿي وٽس چڱا ڪم ڪري ايندا سي اُھي آھن جن لاءِ وڏا مرتبا آھن.
وَمَن ْ يَأْتِهِ مُؤْمِنا ً قَ د ْ عَمِلَ ا ل صَّ الِحَا تِ فَأُ وْلَا ئِكَ لَهُمُ ا ل دَّرَ جَا تُ ا لْعُلاَ
Jann ā tu `Ad nin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ālidī na Fīhā ۚ Wa Dh alika Jazā 'u Man Tazakká
020-076 سدائين رھڻ جا باغ جن جي ھيٺانواھيون وھنديون آھن منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، ۽ جيڪو پاڪ ٿيو تنھنجو اِھو بدلو آھي.
جَنّ َا تُ عَد ْنٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ جَزَا ءُ مَن ْ تَزَكَّى
Wa Laq ad 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asr i Bi`ibādī Fāđr ib Lahum Ţ ar īq āan Fī A l-Baĥr i Yabasāan Lā Takh ā fu Dara kāan Wa Lā Takh sh á
020-077 ۽ بيشڪ موسىٰ ڏانھن وحي ڪيوسون ته راتو واھ منھنجي ٻانھن سميت نڪر پوءِ سمنڊ ۾ انھن لاءِ سُڪي واٽ بڻاءِ (ويرين کان) پڪڙجڻ جي ڀَو نه ڪر ۽ نڪي (ٻُڏڻ کان) ڊڄ.
وَلَقَ د ْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَن ْ أَسْر ِ بِعِبَادِي فَاضْ ر ِب ْ لَهُمْ طَ ر ِيق ا ً فِي ا لْبَحْر ِ يَبَسا ً لاَ تَخَ ا فُ دَرَ كا ً وَلاَ تَخْ شَى
Fa'atba`ahum Fir `aw nu Bijunūdihi Fagh ash iyahum Mina A l-Yamm i Mā Gh ash iyahum
020-078 پوءِ فرعون پنھنجي لشڪر سميت سندن پوئتان پيو پوءِ سمنڊ مان (پاڻيءَ جو اُھو ڪُنَّ) کين وري ويو جيڪو کين ورڻو ھو.
فَأَتْبَعَهُمْ فِر ْعَوْ نُ بِجُنُودِهِ فَغَ شِيَهُمْ مِنَ ا لْيَمّ ِ مَا غَ شِيَهُمْ
Wa 'Ađalla Fir `aw nu Q awmahu Wa Mā Hadá
020-079 ۽ فرعون پنھنجي قوم کي گمراھ ڪيو ۽ سڌي رستي نه لاتو.
وَأَضَ لَّ فِر ْعَوْ نُ قَ وْمَهُ وَمَا هَدَى
Yā Banī 'Isrā 'ī la Q ad 'An jaynākum Min `Adūwikum Wa Wā`ad nākum Jāniba A ţ -Ţ ū r i A l-'Aymana Wa Nazzalnā `Alaykumu A l-Mann a Wa A s-Salwá
020-080 اي بني اسرائيلؤ بيشڪ اوھان کي اوھان جي ويريءَ کان بچايوسون ۽ طور (جبل) جي سڄي پاسي کان اوھان کي (توريت ڏئڻ جو) انجام ڪيوسون ۽ مَنّ ۽ سَلوىٰ اوھان تي لاٿاسون.
يَابَنِي إِسْرَا ئِي لَ قَ د ْ أَن جَيْنَاكُمْ مِن ْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَد ْنَاكُمْ جَانِبَ ا ل طُّ و ر ِ ا لأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ ا لْمَنّ َ وَا ل سَّلْوَى
Kulū Min Ţ ayyibā ti Mā Ra zaq nākum Wa Lā Taţ gh aw Fī hi Fayaĥilla `Alaykum Gh ađabī ۖ Wa Man Yaĥlil `Alay hi Gh ađabī Faq ad Hawá
020-081 (۽ چيوسون ته) سٺين (شين) مان جيڪا اوھان جي روزي ڪئي سون سا کائو ۽ منجھس نافرماني نه ڪريو نه ته اوھان تي منھنجو ڏمر نازل ٿيندو، ۽ جنھن تي منھنجو ڏمر نازل ٿيو سو بيشڪ اُجڙيو.
كُلُوا مِن ْ طَ يِّبَا تِ مَا رَ زَقْ نَاكُمْ وَلاَ تَطْ غَ وْا فِي هِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَ ضَ بِي ۖ وَمَن ْ يَحْلِلْ عَلَيْ هِ غَ ضَ بِي فَقَ د ْ هَوَى
Wa 'Inn ī Lagh affā ru n Liman Tā ba Wa 'Āmana Wa `Amila Ş āliĥāan Th umm a A htadá
020-082 ۽ جنھن توبه ڪئي ۽ ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا وري سڌو رستو لڌائين تنھن کي بيشڪ آءٌ بخشيندڙ آھيان.
وَإِنِّ ي لَغَ فَّا رٌ لِمَن ْ تَا بَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَ الِحا ً ثُمّ َ ا هْتَدَى
Wa Mā 'A`jalaka `An Q awmika Yā Mūsá
020-083 ۽ اي موسىٰ ڪنھن توکي پنھنجي قوم کان (اڳ اچڻ جي) تڪڙ ڪرائي؟
وَمَا أَعْجَلَكَ عَن ْ قَ وْمِكَ يَامُوسَى
Q ā la Hum 'Ūlā 'i `Alá 'Ath ar ī Wa `Ajiltu 'Ilay ka Ra bbi Litarđá
020-084 چيائين ته اُھي منھنجي پوئتان آھن ۽ اي منھنجا پالڻھار توڏانھن ھن لاءِتڪڙ ڪيم ته راضي ٿئين.
قَ ا لَ هُمْ أُ ولاَءِ عَلَى أَثَر ِي وَعَجِلْتُ إِلَيْ كَ رَ بِّ لِتَرْضَ ى
Q ā la Fa'inn ā Q ad Fatann ā Q awmaka Min Ba`dika Wa 'Ađallahumu A s-Sāmir ī yu
020-085 (الله) چيو ته اسان تنھنجي پويان تنھنجي قوم کي پرکيو ۽ کين سامريءَ گمراھ ڪيو.
قَ ا لَ فَإِنَّ ا قَ د ْ فَتَنَّ ا قَ وْمَكَ مِن ْ بَعْدِكَ وَأَضَ لَّهُمُ ا ل سَّامِر ِيُّ
Fara ja`a Mūsá 'Ilá Q awmihi Gh ađbā na 'Asifāan ۚ Q ā la Yā Q aw mi 'Alam Ya`id kum Ra bbukum Wa`dāan Ĥasanāan ۚ 'Afaţ ā la `Alaykumu A l-`Ahdu 'Am 'Ara d tum 'An Yaĥilla `Alaykum Gh ađabun Min Ra bbikum Fa'akh laftum Maw`idī
020-086 پوءِ مُوسىٰ پنھنجي قوم ڏانھن ڪاوڙجي ارمان ۾ موٽيو، چيائين ته اي منھنجي قوم اوھان جي پالڻھار اوھان کي چڱو انجام نه ڏنو ھو ڇا؟ پوءِ اوھان تي مُدو ڊگھو ٿي پيو ڇا يا پنھنجي پالڻھار جو ڏمر پاڻ تي نازل ٿيڻ گھريوَ؟ تنھنڪري منھنجي انجام جي ابتڙائي ڪيوَ.
فَرَ جَعَ مُوسَى إِلَى قَ وْمِهِ غَ ضْ بَا نَ أَسِفا ً ۚ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ أَلَمْ يَعِد ْكُمْ رَ بُّكُمْ وَعْداً حَسَناً أَفَطَ ا لَ ۚ عَلَيْكُمُ ا لْعَهْدُ أَمْ أَرَ د ْتُمْ أَن ْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَ ضَ بٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ فَأَخْ لَفْتُمْ مَوْعِدِي
Q ālū Mā 'Akh lafnā Maw`idaka Bimalkinā Wa Lakinn ā Ĥumm ilnā 'Awzārā an Min Zīnati A l-Q aw mi Faq adh afnāhā Fakadh alika 'Alq á A s-Sāmir ī yu
020-087 چيائون ته پنھنجي وس کان تنھنجي انجام جي برخلافي نه ڪئي سون پر (فرعون جي) قوم جي زيورن مان بار کڻايا وياسون پوءِ اُھي (باھ ۾) وڌاسون پوءِ اھڙي طرح سامري وڌا.
قَ الُوا مَا أَخْ لَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّ ا حُمِّ لْنَا أَوْزَارا ً مِن ْ زِينَةِ ا لْقَ وْ مِ فَقَ ذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَ ى ا ل سَّامِر ِيُّ
Fa'akh ra ja Lahum `Ij lāan Jasadāan Lahu Kh uwā ru n Faq ālū Hādh ā 'Ilahukum Wa 'Ilahu Mūsá Fanasiya
020-088 پوءِ انھن لاءِ گابي جو بوتو ڪڍيائين جنھن کي رنڀ ھئي پوءِ چيائون ته ھيءُ اوھان جو معبود ۽ موسىٰ جو معبود آھي، ۽ (مُوسى) ڀلجي ويو.
فَأَخْ رَ جَ لَهُمْ عِجْ لا ً جَسَدا ً لَهُ خُ وَا رٌ فَقَ الُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِيَ
'Afalā Yara w na 'Allā Yarji`u 'Ilayhim Q awlāan Wa Lā Yam liku Lahum Đ arrā an Wa Lā Naf`āan
020-089 نه ٿي ڏٺائون ڇا ته (اُھو) اُنھن کي ورندي ورائي نٿو ڏئي، ۽ کين نڪي ڏُک ۽ نڪي سُک ڏئي سگھي ٿو؟
أَفَلاَ يَرَ وْ نَ أَلاَّ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَ وْلا ً وَلاَ يَمْلِكُ لَهُمْ ضَ رّا ً وَلاَ نَفْعاً
Wa Laq ad Q ā la Lahum Hārū nu Min Q ab lu Yā Q aw mi 'Inn amā Futin tum Bihi ۖ Wa 'Inn a Ra bbakumu A r-Ra ĥmā nu Fa A ttabi`ūnī Wa 'Aţ ī`ū 'Am r ī
020-090 ۽ بيشڪ ھارُون پھريون ئي کين چيو ھو ته اي منھنجي قوم اوھين اُن (گابي) سان پرکيا ويا آھيو، بيشڪ اوھان جو پالڻھار ٻاجھارو (الله) آھي تنھنڪري منھنجي تابعداري ڪريو ۽ منھنجو حُڪم مڃيو.
وَلَقَ د ْ قَ ا لَ لَهُمْ هَارُو نُ مِن ْ قَ بْ لُ يَاقَ وْ مِ إِنَّ مَا فُتِن تُمْ بِهِ وَإِنّ َ ۖ رَ بَّكُمُ ا ل رَّ حْمَنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِ يعُو ا أَمْر ِي
Q ālū Lan Nab ra ĥa `Alay hi `Ākifī na Ĥattá Yarji`a 'Ilaynā Mūsá
020-091 چيائون ته (اسين ايسين) مٿس مجاور رھنداسون جيسين مُوسىٰاسان ڏانھن موٽي.
قَ الُوا لَن ْ نَبْ رَ حَ عَلَيْ هِ عَاكِفِي نَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَى
Q ā la Yā Hārū nu Mā Mana`aka 'Idh Ra 'aytahum Đ allū
020-092 (مُوسىٰ اچي) چيو ته اي ھارون توکي ڪنھن جھليو جڏھن کين گمراھ ٿيندو ڏٺئي.
قَ ا لَ يَاهَارُو نُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَ أَيْتَهُمْ ضَ لُّوا
'Allā Tattabi`anī ۖ 'Afa`aş ay ta 'Am r ī
020-093 ته منھنجي پٺيان نه لڳين، منھنجي حُڪم جي نافرماني ڪيئي ڇا؟
أَلاَّ تَتَّبِعَنِي ۖ أَفَعَصَ يْ تَ أَمْر ِي
Q ā la Yab na'uumm a Lā Ta'kh udh Biliĥyatī Wa Lā Bira 'sī 'Inn ī Kh ash ī tu ۖ 'An Taq ū la Farra q ta Bay na Banī 'Isrā 'ī la Wa Lam Tarq ub Q awlī
020-094 (ھارون) چيو ته اي ادا نڪي مون کي ڏاڙھيءَ کان وٺ ۽ نڪي منھنجي مٿي کان، آءٌ (ھن ڳالھ کان) ڊنس ته متان چوين ته يعقوب جي اولاد جي وچ ۾ جدائي وڌءِ ۽ منھنجي چوڻ جو انتظار نه ڪيئي.
قَ ا لَ يَبْ نَؤُمّ َ لاَ تَأْخُ ذْ بِلِحْيَتِي وَلاَ بِرَ أْسِي إِنِّ ي خَ شِي تُ ۖ أَن ْ تَقُ و لَ فَرَّ قْ تَ بَيْ نَ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَلَمْ تَرْقُ ب ْ قَ وْلِي
Q ā la Famā Kh aţ buka Yā Sāmir ī yu
020-095 (موسى) چيو ته اي سامري تنھنجو ڇا حال آھي.
قَ ا لَ فَمَا خَ طْ بُكَ يَاسَامِر ِيُّ
Q ā la Baş urtu Bimā Lam Yab ş urū Bihi Faq abađtu Q ab đatan Min 'Ath ar i A r-Ra sū li Fanabadh tuhā Wa Kadh alika Sawwalat Lī Nafsī
020-096 چيائين ته اُھا (شيء) ڏٺم جا (ماڻھن) نه ڏٺي پوءِ اُن موڪيل جي پيرن جي (مٽيءَ جي) ھڪ مُٺ ڀريم پوءِ اُھا (گابي جي بوتي ۾) وڌم ۽ اھڙي طرح مُنھنجي نفس (اُھو) مون لاءِ سينگاريو.
قَ ا لَ بَصُ رْتُ بِمَا لَمْ يَبْ صُ رُوا بِهِ فَقَ بَضْ تُ قَ بْ ضَ ة ً مِن ْ أَثَر ِ ا ل رَّ سُو لِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي
Q ā la Fādh /hab Fa'inn a Laka Fī A l-Ĥayāati 'An Taq ū la Lā Misā sa ۖ Wa 'Inn a Laka Maw`idāan Lan Tukh lafahu ۖ Wa A n žur 'Ilá 'Ilahika A l-Ladh ī Ž alta `Alay hi `Ākifāan ۖ Lanuĥarr iq ann ahu Th umm a Lanan sifann ahu Fī A l-Yamm i Nasfāan
020-097 (موسى) چيو ته وڃ بيشڪ توکي حياتيءَ ۾ (ھيءَ سزا) آھي ته چوندو رھندين ته نه ڇُھو، ۽ تولاءِ بيشڪ (ٻيو به) انجام آھي جنھن جي توسان ابتڙائي نه ڪبي، ۽ پنھنجي معبود ڏانھن نھار جنھن تي تون مجاور ٿي ويٺو ھُئين، ته اُن کي ساڙينداسون وري اُن (جي ڪيريءَ) کي درياءَ ۾ کنڊائڻ وانگر کنڊائينداسين.
قَ ا لَ فَاذْهَب ْ فَإِنّ َ لَكَ فِي ا لْحَيَا ةِ أَن ْ تَقُ و لَ لاَ مِسَا سَ ۖ وَإِنّ َ لَكَ مَوْعِدا ً لَن ْ تُخْ لَفَهُ ۖ وَا ن ظُ رْ إِلَى إِلَهِكَ ا لَّذِي ظَ لْتَ عَلَيْ هِ عَاكِفا ً ۖ لَنُحَرِّقَ نَّ هُ ثُمّ َ لَنَن سِفَنَّ هُ فِي ا لْيَمّ ِ نَسْفاً
'Inn amā 'Ilahukumu A ll āhu A l-Ladh ī Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۚ Wasi`a Kulla Sh ay 'in `Ilmāan
020-098 اوھان جو معبود الله ئي آھي انھيءَ کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق ڪونھي، سڀڪا شيء سندس علم ۾ سمائي آھي.
إِنَّ مَا إِلَهُكُمُ ا للَّ هُ ا لَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۚ وَسِعَ كُلَّ شَيْ ءٍ عِلْماً
Kadh ālika Naq uş ş u `Alay ka Min 'An bā 'i Mā Q ad Sabaq a ۚ Wa Q ad 'Ātaynā ka Min Ladunn ā Dh ikrā an
020-099 (اي پيغمبر) اھڙي طرح جيڪي گذري وياتن جي خبرن مان توتي بيان ڪريون ٿا، ۽ پاڻ وٽان توکي نصيحت (يعني قرآن) ڏنوسون.
كَذَلِكَ نَقُ صّ ُ عَلَيْ كَ مِن ْ أَنْ بَا ءِ مَا قَ د ْ سَبَقَ ۚ وَقَ د ْ آتَيْنَا كَ مِن ْ لَدُنَّ ا ذِكْراً
Man 'A`ra đa `Anhu Fa'inn ahu Yaĥmilu Yaw ma A l-Q iyāmati Wizrā an
020-100 جيڪو کانئس مُنھن موڙيندو سو قيامت جي ڏينھن (گناھن جو) بار کڻندو.
مَن ْ أَعْرَ ضَ عَنْ هُ فَإِنَّ هُ يَحْمِلُ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ وِزْراً
Kh ālidī na Fī hi ۖ Wa Sā 'a Lahum Yaw ma A l-Q iyāmati Ĥim lāan
020-101 منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، ۽ قيامت جي ڏينھن انھن کي بار کڻڻ بڇڙو آھي.
خَ الِدِي نَ فِي هِ ۖ وَسَا ءَ لَهُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ حِمْلاً
Yaw ma Yun fakh u Fī A ş -Ş ū r i ۚ Wa Naĥsh uru A l-Muj r imī na Yawma'idh in Zurq āan
020-102 جنھن ڏينھن صُور ۾ ڦوڪيو ويندو ۽ اُن ڏينھن ڏوھارين کي جھرو ڪري اُٿارينداسون.
يَوْ مَ يُنْ فَخُ فِي ا ل صُّ و ر ِ ۚ وَنَحْشُرُ ا لْمُجْ ر ِمِي نَ يَوْمَئِذٍ زُرْق اً
Yatakh āfatū na Baynahum 'In Labith tum 'Illā `Ash rā an
020-103 (تنھن ڏينھن) پاڻ ۾ سُ پُس ڪندا ته اوھين (دُنيا ۾) رڳو ڏھاڪو ڏينھن رھيؤ.
يَتَخَ افَتُو نَ بَيْنَهُمْ إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْراً
Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaq ūlū na 'Idh Yaq ū lu 'Am th aluhum Ţ ar īq atan 'In Labith tum 'Illā Yawmāan
020-104 جيڪي چوندا سو اسين چڱو ڄاڻندڙ آھيون اُن مھل منجھائن پوري رستي وارو چوندو ته ھڪ ڏينھن کانسواءِ نه رھيا آھيو.
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُ ولُو نَ إِذْ يَقُ و لُ أَمْثَلُهُمْ طَ ر ِيقَ ة ً إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ يَوْماً
Wa Yas'alūnaka `Ani A l-Jibā li Faq ul Yan sifuhā Ra bbī Nasfāan
020-105 ۽ (اي پيغمبر) جبلن بابت توکان پُڇن ٿا چؤ ته منھنجو پالڻھار اُنھن کي اُڏائي کنڊائيندو.
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ ا لْجِبَا لِ فَقُ لْ يَن سِفُهَا رَ بِّي نَسْفاً
Fayadh aru hā Q ā`āan Ş afş afāan
020-106 پوءِ اُن ھنڌ کي صاف پٽ ڪري ڇڏيندو.
فَيَذَرُهَا قَ اعا ً صَ فْصَ فاً
Lā Tará Fīhā `Iwajāan Wa Lā 'Am tāan
020-107 منجھس نڪي ھيٺاھين ۽ نڪي مٿاھين ڏسندين.
لاَ تَرَ ى فِيهَا عِوَجا ً وَلاَ أَمْتاً
Yawma'idh in Yattabi`ū na A d-Dā`ī Lā `Iwaja Lahu ۖ Wa Kh ash a`ati A l-'Aş wā tu Lilrra ĥmani Falā Tasma`u 'Illā Ham sāan
020-108 اُن ڏينھن سڏيندڙ جي پوئتان لڳندا جنھن کي ڪا ڏنگائي نه ھوندي، ۽ سڀ آواز الله لاءِ جھڪا ٿيندا پوءِ ڀُڻڪ کانسواءِ ڪُجھ نه ٻڌندين.
يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُو نَ ا ل دَّاعِي لاَ عِوَجَ لَهُ ۖ وَخَ شَعَتِ ا لأَصْ وَا تُ لِل رَّ حْمَنِ فَلاَ تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً
Yawma'idh in Lā Tan fa`u A sh -Sh afā`atu 'Illā Man 'Adh ina Lahu A r-Ra ĥmā nu Wa Ra điya Lahu Q awlāan
020-109 جنھن کي الله موڪل ڏني ۽ اُن جي چوڻ کان راضي ٿيو تنھن کانسواءِ اُن ڏينھن ڪا سفارش فائدو نه ڏيندي.
يَوْمَئِذٍ لاَ تَن فَعُ ا ل شَّفَاعَةُ إِلاَّ مَن ْ أَذِنَ لَهُ ا ل رَّ حْمَنُ وَرَ ضِ يَ لَهُ قَ وْلاً
Ya`lamu Mā Bay na 'Aydīhim Wa Mā Kh alfahum Wa Lā Yuĥīţ ū na Bihi `Ilmāan
020-110 جيڪي سندن اڳيان ۽ جيڪي سندن پوئتان آھي سو (الله) ڄاڻندو آھي ۽ (ماڻھو)کيس علم ڪري نه ويڙھيندا.
يَعْلَمُ مَا بَيْ نَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَ لْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُ و نَ بِهِ عِلْماً
Wa `Anati A l-Wujū hu Lilĥay yi A l-Q ayyū mi ۖ Wa Q ad Kh ā ba Man Ĥamala Ž ulmāan
020-111 ۽ سڀ مُنھن سدائين جيئري بيھڪ ڏيندڙ لاءِ عاجزي ڪندڙ آھن، ۽ جنھن ظلم (جو بار) کَنيو سو ڇيئي وارو ٿيو.
وَعَنَتِ ا لْوُجُو هُ لِلْحَيِّ ا لْقَ يُّو مِ ۖ وَقَ د ْ خَ ا بَ مَن ْ حَمَلَ ظُ لْماً
Wa Man Ya`mal Mina A ş -Ş āliĥā ti Wa Huwa Mu'uminun Falā Yakh ā fu Ž ulmāan Wa Lā Hađmāan
020-112 ۽ جيڪي چڱا ڪم ڪندو ۽ اُھو مؤمن (به) ھوندو سو نڪي ظلم کان ۽ نڪي نقصان کان ڊڄندو.
وَمَن ْ يَعْمَلْ مِنَ ا ل صَّ الِحَا تِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلاَ يَخَ ا فُ ظُ لْما ً وَلاَ هَضْ ماً
Wa Kadh alika 'An zalnā hu Q ur'ā nāan `Ara bīyāan Wa Ş arra fnā Fī hi Mina A l-Wa`ī di La`allahum Yattaq ū na 'Aw Yuĥdith u Lahum Dh ikrā an
020-113 ۽ اھڙي طرح اِھو عربي قرآن لاٿوسون ۽ منجھس عذاب جو انجام طرحين طرحين بيان ڪيوسون ته مانَ اُھي ڊڄن يا (اُھو) اُنھن لاءِ نصيحت پيدا ڪري.
وَكَذَلِكَ أَن زَلْنَا هُ قُ رْآناً عَرَ بِيّا ً وَصَ رَّ فْنَا فِي هِ مِنَ ا لْوَعِي دِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُ و نَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْراً
Fata`ālá A ll āhu A l-Maliku A l-Ĥaq q u ۗ Wa Lā Ta`jal Bil-Q ur'ā ni Min Q ab li 'An Yuq đá 'Ilay ka Waĥyuhu ۖ Wa Q ul Ra bbi Zid nī `Ilmāan
020-114 پوءِ الله سچو بادشاھ مٿاھون آھي، ۽ قرآن (جي پڙھڻ) ۾ اُن کان اڳ جو توڏانھن ان جو لھڻ پورو ڪجي تڪڙ نه ڪر، ۽ چؤ ته اي منھنجا پالڻھار منھنجو علم وڌاءَ.
فَتَعَالَى ا للَّ هُ ا لْمَلِكُ ا لْحَقُّ ۗ وَلاَ تَعْجَلْ بِا لْقُ رْآنِ مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ يُقْ ضَ ى إِلَيْ كَ وَحْيُهُ ۖ وَقُ لْ رَ بِّ زِد ْنِي عِلْماً
Wa Laq ad `Ahid nā 'Ilá 'Ādama Min Q ab lu Fanasiya Wa Lam Najid Lahu `Azmāan
020-115 ۽ بيشڪ آدم کي اڳ حُڪم ڪيوھوسون پوءِ وساريائين ۽ سندس ڪا پڪي نيت نه لڌي سون.
وَلَقَ د ْ عَهِد ْنَا إِلَى آدَمَ مِن ْ قَ بْ لُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِد ْ لَهُ عَزْماً
Wa 'Idh Q ulnā Lilmalā 'ikati A sjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Ib lī sa 'Abá
020-116 ۽ (ياد ڪر) جڏھن ملائڪن کي چيوسون ته آدم کي سجدو ڪريو پوءِ ابليس کانسواءِ سڀني سجدو ڪيو، ۽ اُن انڪار ڪيو.
وَإِذْ قُ لْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ ا سْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُو ا إِلاَّ إِبْ لِي سَ أَبَى
Faq ulnā Yā 'Ādamu 'Inn a Hādh ā `Adū wun Laka Wa Lizawjika Falā Yukh r ijann akumā Mina A l-Jann ati Fatash q á
020-117 پوءِ چيوسون ته اي آدم ھيءُ تنھنجو ۽ تنھنجي زال جو ويري آھي متان اوھان کي بھشت مان ڪڍي ته ڏکيا ٿيو.
فَقُ لْنَا يَاآدَمُ إِنّ َ هَذَا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْ ر ِجَنَّ كُمَا مِنَ ا لْجَنَّ ةِ فَتَشْقَ ى
'Inn a Laka 'Allā Tajū `a Fīhā Wa Lā Ta`rá
020-118 بيشڪ تولاءِ (ھي آھي ته) منجھس نڪي بُک لڳندءِ نڪي اُگھاڙو ٿيندين.
إِنّ َ لَكَ أَلاَّ تَجُو عَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَ ى
Wa 'Ann aka Lā Tažma'u Fīhā Wa Lā Tađĥá
020-119 ۽ تون منجھس نڪي اُڃو ٿيندين ۽ نڪي اُس لڳندءِ.
وَأَنَّ كَ لاَ تَظْ مَأُ فِيهَا وَلاَ تَضْ حَى
Fawaswasa 'Ilay hi A sh -Sh ayţ ā nu Q ā la Yā 'Ādamu Hal 'Adulluka `Alá Sh ajara ti A l-Kh uldi Wa Mulkin Lā Yab lá
020-120 پوءِ کيس شيطان ڌوڪو ڏنو چيائين ته اي آدم سدائين رھڻجي وڻ جو ۽ سدائين رھڻ واري بادشاھيءَ جو توکي ڏَس ڏيان؟
فَوَسْوَسَ إِلَيْ هِ ا ل شَّيْطَ ا نُ قَ ا لَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَ ةِ ا لْخُ لْدِ وَمُلْكٍ لاَ يَبْ لَى
Fa'akalā Minhā Fabadat Lahumā Saw'ā tuhumā Wa Ţ afiq ā Yakh ş ifā ni `Alayhimā Min Wara q i A l-Jann ati ۚ Wa `Aş á 'Ādamu Ra bbahu Fagh awá
020-121 پوءِ منجھانئس ٻنھي کاڌو تنھنڪري انھن کي سندين اوگھڙ پڌري ٿي ۽ بھشت (جي وڻ) جا پن پاڻ تي ويڙھڻ لڳا، ۽ آدم پنھنجي پالڻھار کان نافرمان ٿيو تنھنڪري ڀُلو.
فَأَكَلاَ مِنْ هَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَ فِقَ ا يَخْ صِ فَا نِ عَلَيْهِمَا مِن ْ وَرَ قِ ا لْجَنَّ ةِ ۚ وَعَصَ ى آدَمُ رَ بَّهُ فَغَ وَى
Th umm a A j tabā hu Ra bbuhu Fatā ba `Alay hi Wa Hadá
020-122 وري سندس پالڻھار کيس سڳورو ڪيو پوءِ مٿس ٻاجھ سان موٽيو ۽ (کيس) سڌي رستي لاتائين.
ثُمّ َ ا جْ تَبَا هُ رَ بُّهُ فَتَا بَ عَلَيْ هِ وَهَدَى
Q ā la A hbiţ ā Minhā Jamī`āan ۖ Ba`đukum Liba`đin `Adū wun ۖ Fa'imm ā Ya'tiyann akum Minn ī Hudan Famani A ttaba`a Hudā ya Falā Yađillu Wa Lā Yash q á
020-123 چيائين ته منجھانئس ٻئي گڏ لھي وڃو اوھان مان ڪي ڪن جا ويري ٿيندا، پوءِ جڏھن اوھان وٽ منھنجي ھدايت اچي، تڏھن جنھن منھنجي ھدايت جي تابعداري ڪئي سو گمراھ نه ٿيندو ۽ نڪي ڏکيو ٿيندو.
قَ ا لَ ا هْبِطَ ا مِنْ هَا جَمِيعا ً ۖ بَعْضُ كُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ فَإِمَّ ا يَأْتِيَنَّ كُمْ مِنِّ ي هُد ى ً فَمَنِ ا تَّبَعَ هُدَا يَ فَلاَ يَضِ لُّ وَلاَ يَشْقَ ى
Wa Man 'A`ra đa `An Dh ikr ī Fa'inn a Lahu Ma`īsh atan Đ an kāan Wa Naĥsh uru hu Yaw ma A l-Q iyāmati 'A`m á
020-124 ۽ جيڪي منھنجي ياد ڪرڻ کان منھن موڙيندو تنھن لاءِ بيشڪ حياتي اھنجي ٿيندي ۽ قيامت جي ڏينھن کيس انڌو ڪري اٿارينداسون.
وَمَن ْ أَعْرَ ضَ عَن ْ ذِكْر ِي فَإِنّ َ لَهُ مَعِيشَة ً ضَ ن كا ً وَنَحْشُرُهُ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ أَعْمَى
Q ā la Ra bbi Lima Ĥash artanī 'A`m á Wa Q ad Kun tu Baş īr āan
020-125 چوندو اي منھنجا پالڻھار مون کي انڌو ڪري ڇو اُٿاريئي ۽ بيشڪ (اڳي) سڄو ھوس.
قَ ا لَ رَ بِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَ د ْ كُن تُ بَصِ ير اً
Q ā la Kadh ālika 'Atatka 'Āyātunā Fanasītahā ۖ Wa Kadh alika A l-Yaw ma Tun sá
020-126 (الله) چوندو ته ائين آھي تو وٽ اسان جو آيتون آيون پوءِ کين وساريئي، ۽ اھڙي طرح اڄ وساربين.
قَ ا لَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَلِكَ ا لْيَوْ مَ تُن سَى
Wa Kadh alika Naj zī Man 'Asra fa Wa Lam Yu'umin Bi'āyā ti Ra bbihi ۚ Wa La`adh ā bu A l-'Ākh ira ti 'Ash addu Wa 'Ab q á
020-127 ۽ اھڙي طرح انھي کي سزا ڏينداسون جيڪو حد کان لنگھيو ۽ پنھنجي پالڻھار جي نشانين کي نه مڃيائين، ۽ آخرت جو عذاب ڏاڍو سخت ۽ سدائين رھندڙ آھي.
وَكَذَلِكَ نَجْ زِي مَن ْ أَسْرَ فَ وَلَمْ يُؤْمِن ْ بِآيَا تِ رَ بِّهِ ۚ وَلَعَذَا بُ ا لآخِ رَ ةِ أَشَدُّ وَأَبْ قَ ى
'Afalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Q ab lahum Mina A l-Q urū ni Yam sh ū na Fī Masākinihim ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Li'wlī A n -Nuhá
020-128 (ھن ڳالھ) کين سڌو رستو نه ڏيکاريو ڇا ته کانئن اڳ ڪيترائي جُڳناس ڪياسون جن جائن ۾ گھمندا آھن؟ بيشڪ اُن ۾ ڌيان وارن لاءِ نشانيون آھن.
أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَ بْ لَهُمْ مِنَ ا لْقُ رُو نِ يَمْشُو نَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِأو ْلِي ا ل نُّ هَى
Wa Lawlā Kalimatun Sabaq at Min Ra bbika Lakā na Lizāmāan Wa 'Ajalun Musamm an
020-129 ۽ (اي پيغمبر) جيڪڏھن تنھنجي پالڻھار جو حُڪم آڳاٽو نه ٿئي ھا ۽ (پڻ) مدت مقرر ٿيل نه ھجي ھا ته ضرور (عذاب) لازم ٿئي ھا.
وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَ تْ مِن ْ رَ بِّكَ لَكَا نَ لِزَاما ً وَأَجَلٌ مُسَمّ ىً
Fāş bir `Alá Mā Yaq ūlū na Wa Sabbiĥ Biĥam di Ra bbika Q ab la Ţ ulū `i A sh -Sh am si Wa Q ab la Gh urūbihā ۖ Wa Min 'Ānā 'i A l-Lay li Fasabbiĥ Wa 'Aţ r ā fa A n -Nahā r i La`allaka Tarđá
020-130 پوءِ جيڪي چوندا آھن تنھن تي صبر ڪر ۽ سج اُڀرڻ کان اڳ ۽ ان جي لھڻ کان اڳ پنھنجي پالڻھار جي پاڪائي ساراھ سان گڏ بيان ڪر، ۽ رات جي (پھرين) گھڙين ۾ ۽ ڪجھ گھڙيون ڏينھن جون پاڪائي بيان ڪر ته مانَ تون راضي ٿئين.
فَاصْ بِر ْ عَلَى مَا يَقُ ولُو نَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَ بِّكَ قَ بْ لَ طُ لُو عِ ا ل شَّمْسِ وَقَ بْ لَ غُ رُوبِهَا ۖ وَمِن ْ آنَا ءِ ا ل لَّيْ لِ فَسَبِّحْ وَأَطْ رَ ا فَ ا ل نَّ هَا ر ِ لَعَلَّكَ تَرْضَ ى
Wa Lā Tamuddann a `Aynay ka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi~ 'Azwājāan Minhum Zahra ta A l-Ĥayāati A d-Dun yā Linaftinahum Fī hi ۚ Wa R izq u Ra bbika Kh ay ru n Wa 'Ab q á
020-131 ۽ (اي پيغمبر) تون پنھنجي اکين کي انھن ڏانھن نه کول جنھن سان منجھائن (ڪافرن جي) ٽولين کي دنيا جي حياتي جي سينگار سان ھن لاءِ آسودو ڪيوسون ته منجھس کين پرکيون، ۽ تنھنجي پالڻھار جو رزق ڀلو ۽ سدائين رھڻ وارو آھي.
وَلاَ تَمُدَّنّ َ عَيْنَيْ كَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجا ً مِنْ هُمْ زَهْرَ ةَ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّن يَا لِنَفْتِنَهُمْ فِي هِ ۚ وَر ِزْقُ رَ بِّكَ خَ يْ رٌ وَأَبْ قَ ى
Wa 'Mur 'Ahlaka Biş -Ş alāati Wa A ş ţ abir `Alayhā ۖ Lā Nas'aluka R izq āan ۖ Naĥnu Narzuq uka Wa ۗ A l-`Āq ibatu Lilttaq wá
020-132 ۽ پنھنجي گھر وارن کي نمازجو حڪم ڪر ۽ مٿس صبر ڪر (يعني قائم رھ) توکان رزق نه گھرندا آھيون، اسين توکي رزق ڏيندا آھيون، ۽ چڱي عاقبت پرھيزگارن لاءِ آھي.
وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِا ل صَّ لاَةِ وَا صْ طَ بِر ْ عَلَيْهَا ۖ لاَ نَسْأَلُكَ ر ِزْق ا ً ۖ نَحْنُ نَرْزُقُ كَ ۗ وَا لْعَاقِ بَةُ لِلتَّقْ وَى
Wa Q ālū Lawlā Ya'tīnā Bi'āyatin Min Ra bbihi~ ۚ 'Awalam Ta'tihim Bayyinatu Mā Fī A ş -Ş uĥufi A l-'Ūlá
020-133 ۽ چون ٿا ته اسان وٽ پنھنجي پالڻھار جي ڪا نشاني ڇونه آڻيندو آھي؟ جيڪي پھرين صحيفن ۾ آھي تنھن جي نشاني وٽن نه آئي آھي ڇا؟
وَقَ الُوا لَوْلاَ يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِن ْ رَ بِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ مَا فِي ا ل صُّ حُفِ ا لأُ ولَى
Wa Law 'Ann ā 'Ahlaknāhum Bi`adh ā bin Min Q ab lihi Laq ālū Ra bbanā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Ra sūlāan Fanattabi`a 'Āyātika Min Q ab li 'An Nadh illa Wa Nakh zá
020-134 ۽ جيڪڏھن اسين کين ھن (پيغمبر موڪلڻ) کان اڳ عذاب سان ناس ڪريون ھا ته ضرور چون ھا تهاي اسانجا پالڻھار اسان ڏانھن پيغمبر ڇونه موڪليئي ته پنھنجي ذليل ٿيڻ ۽ خوار ھجڻ کان اڳ تنھنجي آيتن جي تابعداري ڪريون ھا.
وَلَوْ أَنَّ ا أَهْلَكْنَاهُمْ بِعَذَا بٍ مِن ْ قَ بْ لِهِ لَقَ الُوا رَ بَّنَا لَوْلاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَ سُولا ً فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ نَذِلَّ وَنَخْ زَى
Q ul Kullun Mutara bbiş un Fatara bbaş ū ۖ Fasata`lamū na Man 'Aş ĥā bu A ş -Ş ir ā ţ i A s-Sawī yi Wa Mani A htadá
020-135 (اي پيغمبر) چؤ ته سڀڪو منتظر آھي پوءِ (اوھين به) منتظر رھو، پوءِ سگھوئي ڄاڻندو ته سڌي واٽ وارا ڪير آھن ۽ ھدايت وارو ڪير ٿيو؟
قُ لْ كُلٌّ مُتَرَ بِّص ٌ فَتَرَ بَّصُ وا ۖ فَسَتَعْلَمُو نَ مَن ْ أَصْ حَا بُ ا ل صِّ رَ ا طِ ا ل سَّوِيِّ وَمَنِ ا هْتَدَى
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ