Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ |
Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan
| 051-001. سوگند به بادهاى ذره افشان،
|
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْواً |
Fālĥāmilāti Wiqrāan
| 051-002. و ابرهاى گرانبار،
|
فَالْحَامِلاَتِ وِقْراً |
Fāljāriyāti Yusrāan
| 051-003. و سبك سيران،
|
فَالْجَارِيَاتِ يُسْراً |
Fālmuqassimāti 'Amrāan
| 051-004. و تقسيم كنندگان كار[ها]،
|
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْراً |
'Innamā Tū`adūna Laşādiqun
| 051-005. كه آنچه وعده داده شده ايد راست است.
|
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ |
Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un
| 051-006. و [روز] پاداش واقعيت دارد.
|
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ |
Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki
| 051-007. سوگند به آسمان مشبك (شبکه دار)،
|
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ |
'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin
| 051-008. كه شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونيد (حرفهايتان با هم اختلاف دارد).
|
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ |
Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika
| 051-009. [بگوى] تا هر كه از آن برگشته، برگشته باشد.
|
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ |
Qutila Al-Kharrāşūna
| 051-010. مرگ بر دروغ پردازان.
|
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ |
Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna
| 051-011. همانان كه در ورطه نادانى بىخبرند.
|
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ |
Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni
| 051-012. پرسند: روز پاداش كى است؟
|
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ |
Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna
| 051-013. همان روز كه آنان بر آتش، عقوبت (مجازات) [و آزموده] شوند.
|
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ |
Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna
| 051-014. عذاب [موعود] خود را بچشيد؛ اين است همان [بلايى] كه با شتاب خواستار آن بوديد.
|
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ |
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
| 051-015. پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند.
|
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ |
'Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum ۚ 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna
| 051-016. آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مىگيرند، زيرا كه آنها پيش از اين نيكوكار بودند.
|
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ |
Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna
| 051-017. و از شب اندكى را مىغنودند (ميخوابند).
|
كَانُوا قَلِيلا ً مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ |
Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna
| 051-018. و در سحرگاهان، [از خدا] طلب آمرزش مىكردند.
|
وَبِالأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ |
Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi
| 051-019. و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معين] بود.
|
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقّ ٌ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ |
Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna
| 051-020. و روى زمين، براى اهل يقين نشانههايى [متقاعد كننده] است،
|
وَفِي الأَرْضِ آيَات ٌ لِلْمُوقِنِينَ |
Wa Fī 'Anfusikum ۚ 'Afalā Tubşirūna
| 051-021. و در خود شما؛ پس مگر نمىبينيد؟
|
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلاَ تُبْصِرُونَ |
Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna
| 051-022. و روزى شما، و آنچه وعده داده شدهايد در آسمان است.
|
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ |
Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna
| 051-023. پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين، كه واقعا او حق است؛ همان گونه كه خود شما سخن مىگوييد.
|
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ |
Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna
| 051-024. آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيد؟
|
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ |
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan ۖ Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna
| 051-025. چون بر او درآمدند؛ پس سلام گفتند. گفت: سلام، مردمى ناشناسيد.
|
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلاَما ً ۖ قَالَ سَلاَمٌ قَوْمٌ مُنكَرُونَ |
Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin
| 051-026. پس آهسته به سوى زنش رفت و گوسالهاى فربه [و بريان] آورد.
|
فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ |
Faqarrabahu~ 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna
| 051-027. آن را به نزديكشان برد [و] گفت: مگر نمىخوريد؟
|
فَقَرَّبَهُ~ُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلاَ تَأْكُلُونَ |
Fa'awjasa Minhum Khīfatan ۖ Qālū Lā Takhaf ۖ Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin
| 051-028. و [در دلش] از آنان احساس ترسى كرد. گفتند: مترس. و او را به پسرى دانا مژده دادند.
|
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَة ً ۖ قَالُوا لاَ تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلاَمٍ عَلِيمٍ |
Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun
| 051-029. و زنش با فريادى [از شگفتى] سر رسيد و بر چهره خود زد و گفت: زنى پير نازا [چگونه بزايد]؟
|
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ |
Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki ۖ 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu
| 051-030. گفتند: پروردگارت چنين فرموده است. او خود حكيم داناست.
|
قَالُوا كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ |
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
| 051-031. [ابراهيم] گفت: اى فرستادگان ماموريت شما چيست؟
|
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ |
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
| 051-032. گفتند: ما به سوى مردمى پليد كار فرستاده شدهايم،
|
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ |
Linursila `Alayhim Ĥijāratan Min Ţīnin
| 051-033. تا سنگهايى از گل رس بر [سر] آنان فرو فرستيم.
|
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَة ً مِنْ طِينٍ |
Musawwamatan `Inda Rabbika Lilmusrifīna
| 051-034. [كه] نزد پروردگارت براى مسرفان (متجاوزان) نشانگذارى شده است.
|
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ |
Fa'akhrajnā Man Kāna Fīhā Mina Al-Mu'uminīna
| 051-035. پس هر كه از مؤمنان در آن [شهرها] بود بيرون برديم.
|
فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ |
Famā Wajadnā Fīhā Ghayra Baytin Mina Al-Muslimīna
| 051-036. و[لى] در آنجا، جز يك خانه از فرمانبران [خدا بيشتر] نيافتيم.
|
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ |
Wa Taraknā Fīhā 'Āyatan Lilladhīna Yakhāfūna Al-`Adhāba Al-'Alīma
| 051-037. و در آنجا براى آنها كه از عذاب پر درد مىترسند، عبرتى به جاى گذاشتيم.
|
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَة ً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الأَلِيمَ |
Wa Fī Mūsá 'Idh 'Arsalnāhu 'Ilá Fir`awna Bisulţānin Mubīnin
| 051-038. و [نيز] در [ماجراى] موسى، چون او را با حجتى آشكار به سوى فرعون گسيل داشتيم (فرستاديم).
|
وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ |
Fatawallá Biruknihi Wa Qāla Sāĥirun 'Aw Majnūnun
| 051-039. پس [فرعون] با اركان [دولت] خود روى برتافت و گفت: [اين شخص] ساحر يا ديوانهاى است.
|
فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ |
Fa'akhadhnāhu Wa Junūdahu Fanabadhnāhum Fī Al-Yammi Wa Huwa Mulīmun
| 051-040. [تا] او و سپاهيانش را گرفتيم و آنان را در دريا افكنديم، در حالى كه او [در آخرين لحظه] نكوهشگر [خود] بود.
|
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ |
Wa Fī `Ādin 'Idh 'Arsalnā `Alayhimu Ar-Rīĥa Al-`Aqīma
| 051-041. و در [ماجراى] عاد [نيز]، چون بر [سر] آنها آن باد مهلك را فرستاديم.
|
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ |
Mā Tadharu Min Shay'in 'Atat `Alayhi 'Illā Ja`alat/hu Kālrramīmi
| 051-042. به هر چه مىوزيد، آن را چون خاكستر استخوان مرده مىگردانيد.
|
مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلاَّ جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ |
Wa Fī Thamūda 'Idh Qīla Lahum Tamatta`ū Ĥattá Ĥīnin
| 051-043. و در [ماجراى] ثمود [نيز عبرتى بود]؛ آنگاه كه به ايشان گفته شد تا چندى برخوردار شويد.
|
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ |
Fa`ataw `An 'Amri Rabbihim Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Wa Hum Yanžurūna
| 051-044. تا [آنكه] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند، و در حالى كه آنها مىنگريستند، آذرخش (صاعقه) آنان را فرو گرفت.
|
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ |
Famā Astaţā`ū Min Qiyāmin Wa Mā Kānū Muntaşirīna
| 051-045. در نتيجه نه توانستند به پاى خيزند، و نه طلب يارى كنند.
|
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ |
Wa Qawma Nūĥin Min Qablu ۖ 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna
| 051-046. و قوم نوح [نيز] پيش از آن [اقوام نامبرده همين گونه هلاك شدند]، زيرا آنها مردمى نافرمان بودند.
|
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْما ً فَاسِقِينَ |
Wa As-Samā'a Banaynāhā Bi'ayydin Wa 'Innā Lamūsi`ūna
| 051-047. و آسمان را به قدرت خود برافراشتيم، و بىگمان، ما [آسمان]گستريم.
|
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْيدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ |
Wa Al-'Arđa Farashnāhā Fani`ma Al-Māhidūna
| 051-048. و زمين را گسترانيدهايم، و چه نيكو گسترندگانيم.
|
وَالأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ |
Wa Min Kulli Shay'in Khalaqnā Zawjayni La`allakum Tadhakkarūna
| 051-049. و از هر چيزى دو گونه، [يعنى نر و ماده] آفريديم، اميد كه شما عبرت گيريد.
|
وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ |
Fafirrū 'Ilá Allāhi ۖ 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
| 051-050. پس به سوى خدا بگريزيد، كه من شما را از طرف او بيم دهندهاى آشكارم.
|
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ |
Wa Lā Taj`alū Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara ۖ 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
| 051-051. و با خدا معبودى ديگر قرار مدهيد كه من از جانب او هشداردهندهاى آشكارم.
|
وَلاَ تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَها ً آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ |
Kadhālika Mā 'Atá Al-Ladhīna Min Qablihim Min Rasūlin 'Illā Qālū Sāĥirun 'Aw Majnūnun
| 051-052. بدين سان بر كسانى كه پيش از آنها بودند هيچ پيامبرى نيامد، جز اينكه گفتند ساحر يا ديوانهاى است.
|
كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ |
'Atawāşaw Bihi ۚ Bal Hum Qawmun Ţāghūna
| 051-053. آيا همديگر را به اين [سخن] سفارش كرده بودند؟ [نه،] بلكه آنان مردمى سركش بودند.
|
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ |
Fatawalla `Anhum Famā 'Anta Bimalūmin
| 051-054. پس، از آنان روى بگردان، كه تو در خور نكوهش نيستى.
|
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ |
Wa Dhakkir Fa'inna Adh-Dhikrá Tanfa`u Al-Mu'uminīna
| 051-055. و پند ده، كه مؤمنان را پند سود بخشد.
|
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ |
Wa Mā Khalaqtu Al-Jinna Wa Al-'Insa 'Illā Liya`budūni
| 051-056. و جن و انس را نيافريدم جز براى آنكه مرا بپرستند.
|
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ |
Mā 'Urīdu Minhum Min Rizqin Wa Mā 'Urīdu 'An Yuţ`imūni
| 051-057. از آنان هيچ روزيى نمىخواهم، و نمىخواهم كه مرا خوراك دهند.
|
مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ |
'Inna Allāha Huwa Ar-Razzāqu Dhū Al-Qūwati Al-Matīnu
| 051-058. خداست كه خود روزى بخش نيرومند استوار است.
|
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ |
Fa'inna Lilladhīna Žalamū Dhanūbāan Mithla Dhanūbi 'Aşĥābihim Falā Yasta`jilūni
| 051-059. پس براى كسانى كه ستم كردند، بهرهاى است از عذاب، همانند بهره عذاب ياران [قبلى] شان. پس [بگو: ] در خواستن عذاب از من شتابزدگى نكنند.
|
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبا ً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلاَ يَسْتَعْجِلُونِ |
Fawaylun Lilladhīna Kafarū Min Yawmihimu Al-Ladhī Yū`adūna
| 051-060. پس واى بر كسانى كه كافر شدهاند از آن روزى كه وعده يافتهاند.
|
فَوَيْل ٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ |
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ |