Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

50) Sūrat Qāf

Printed format

50) سُورَة قَاف

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Qāf Wa ۚ Al-Qur'āni Al-Majīdi 050-001. قاف. سوگند به قرآن باشكوه. قَ‍‍اف ۚ ‌وَ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنِ ‌الْمَجِيدِ
Bal `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Faqāla Al-Kāfirūna Hādhā Shay'un `Ajībun 050-002. [كه آنان نگرويدند] بلكه از اينكه هشدار دهنده‏اى از خودشان برايشان آمد در شگفت ‏شدند. و كافران گفتند: اين [محمد و حكايت معاد] چيزى عجيب است. بَلْ عَجِبُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ مُ‍‌‍نْ‍‍ذِ‌ر‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ فَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الْكَافِر‍ُ‍‌ونَ هَذَ‌ا‌ شَ‍‍يْءٌ‌ عَجِيبٌ
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Tubāan ۖ Dhālika Raj`un Ba`īdun 050-003. آيا چون مرديم و خاك شديم [زنده مى‏شويم]؟ اين بازگشتى بعيد است. أَئِذَ‌ا‌ مِتْنَا‌ ‌وَكُ‍‍نَّ‍‍ا‌ تُ‍رَ‌ابا‌‌ ًۖ ‌ذَلِكَ ‌‍رَجْ‍‍ع‌‍ٌ‌ بَعِيدٌ
Qad `Alimnā Mā Tanquşu Al-'Arđu Minhum ۖ Wa `Indanā Kitābun Ĥafīžun 050-004. قطعا دانسته‏ايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مى‏كاهد. و پيش ما كتاب ضبط كننده‏اى است. قَ‍‍دْ‌ عَلِمْنَا‌ مَا‌ تَ‍‌‍نْ‍‍‍‍قُ‍‍صُ ‌الأَ‌رْ‍ضُ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۖ ‌وَعِ‍‌‍نْ‍‍دَنَا‌ كِت‍‍َ‍ابٌ حَفِي‍‍ظٌ
Bal Kadhdhabū Bil-Ĥaqqi Lammā Jā'ahum Fahum Fī 'Amrin Marījin 050-005. [نه،] بلكه حقيقت را، وقتى برايشان آمد، دروغ خواندند، و آنها در كارى سردرگم [مانده]اند. بَلْ كَذَّبُو‌ا‌ بِ‍الْحَ‍‍قِّ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ فَهُمْ فِ‍‍ي ‌أَمْر‌ٍ‌ مَ‍‍رِيجٍ
'Afalam Yanžurū 'Ilá As-Samā'i Fawqahum Kayfa Banaynāhā Wa Zayyannāhā Wa Mā Lahā Min Furūjin 050-006. مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريسته‏اند كه چگونه آن را ساخته و زينتش داده‏ايم، و براى آن هيچ گونه شكافتگى نيست؟ أَفَلَمْ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ فَوْ‍قَ‍‍هُمْ كَ‍‍يْ‍‍فَ بَنَيْنَاهَا‌ ‌وَ‌زَيَّ‍‍نَّ‍‍اهَا‌ ‌وَمَا‌ لَهَا‌ مِ‍‌‍نْ فُرُ‌وجٍ
Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Bahījin 050-007. و زمين را گسترديم، و در آن لنگر[آسا كوه]ها فرو افكنديم، و در آن از هر گونه جفت دل‏انگيز رويانيديم. وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ مَدَ‌دْنَاهَا‌ ‌وَ‌أَلْ‍‍قَ‍‍يْنَا‌ فِيهَا‌ ‌‍رَ‌وَ‌اسِيَ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍بَتْنَا‌ فِيهَا‌ مِ‍‌‍نْ كُلِّ ‌زَ‌وْج ٍ‌ بَهِيجٍ
Tabşiratan Wa Dhikrá Likulli `Abdin Munībin 050-008. [تا] براى هر بنده توبه ‏كارى بينش‏ افزا و پندآموز باشد. تَ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍رَة ً‌ ‌وَ‌ذِكْ‍رَ‌ى‌ لِكُلِّ عَ‍‍بْ‍‍د‌ٍ‌ مُنِيبٍ
Wa Nazzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Mubārakāan Fa'anbatnā Bihi Jannātin Wa Ĥabba Al-Ĥaşīdi 050-009. و از آسمان، آبى پر بركت فرود آورديم؛ پس بدان [وسيله] باغها و دانه‏هاى درو كردنى رويانيديم. وَنَزَّلْنَا‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌ ً‌ مُبَا‌‍رَكا‌‌ ً‌ فَأَ‌نْ‍‍بَتْنَا‌ بِ‍‍هِ جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَحَبَّ ‌الْحَ‍‍صِ‍‍يدِ
Wa An-Nakhla Bāsiqātin Lahā Ţal`un Nađīdun 050-010. و درختان تناور خرما كه خوشه[هاى] روى هم چيده دارند. وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍خْ‍‍لَ بَاسِ‍‍قَ‍‍ات‍ٍ‌ لَهَا‌ طَ‍‍لْعٌ‌ نَ‍‍ضِ‍‍يدٌ
Rizqāan Lil`ibādi ۖ Wa 'Aĥyaynā Bihi Baldatan Maytāan ۚ Kadhālika Al-Khurūju 050-011. [اينها همه] براى روزى بندگان [من] است؛ و با آن [آب] سرزمين مرده‏اى را زنده گردانيديم؛ رستاخيز [نيز] چنين است. ‍رِ‌زْ‍ق‍‍ا‌ ً‌ لِلْعِب‍‍َ‍ا‌دِ‌ ۖ ‌وَ‌أَحْيَيْنَا‌ بِ‍‍هِ بَلْدَة ً‌ مَيْتا‌‌ ًۚ كَذَلِكَ ‌الْ‍‍خُ‍‍رُ‌وجُ
Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa 'Aşĥābu Ar-Rassi Wa Thamūdu 050-012. پيش از ايشان، قوم نوح و اصحاب رس و ثمود، كَذَّبَتْ قَ‍‍بْ‍‍لَهُمْ قَ‍‍وْمُ ن‍‍ُ‍وحٍ‌ ‌وَ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌ال‍رَّسِّ ‌وَثَمُو‌دُ
Wa `Ādun Wa Fir`awnu Wa 'Ikhwānu Lūţin 050-013. و عاد و فرعون و برادران لوط، وَع‍‍َ‍ا‌د‌ٌ‌ ‌وَفِ‍‍رْعَ‍‍وْنُ ‌وَ‌إِخْ‍‍و‍َ‍‌انُ لُوطٍ
Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati Wa Qawmu Tubba`in ۚ Kullun Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa Wa`īdi 050-014. و بيشه ‏نشينان و قوم تبع به تكذيب پرداختند. همگى فرستادگان [ما] را به دروغ گرفتند، و [در نتيجه،] تهديد [من] واجب آمد. وَ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الأَيْكَةِ ‌وَ‍قَ‍‍وْمُ تُبَّع‌‍ٍۚ كُلّ‌‍ٌ‌ كَذَّبَ ‌ال‍‍رُّسُلَ فَحَ‍‍قَّ ‌وَعِيدِ
'Afa`ayīnā Bil-Khalqi Al-'Awwali ۚ Bal Hum Fī Labsin Min Khalqin Jadīdin 050-015. مگر از آفرينش نخستين [خود] به تنگ آمديم؟ [نه،] بلكه آنها از خلق جديد در شبهه‏اند (ترديد دارند). أَفَعَيِينَا‌ بِ‍الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قِ ‌الأَ‌وَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَ‍‍بْ‍‍سٍ‌ مِ‍‌‍نْ خَ‍‍لْ‍‍ق‍ٍ‌ جَدِيدٍ
Wa Laqad Khalaq Al-'Insāna Wa Na`lamu Mā Tuwaswisu Bihi Nafsuhu ۖ Wa Naĥnu 'Aqrabu 'Ilayhi Min Ĥabli Al-Warīdi 050-016. و ما انسان را آفريده‏ايم و مى‏دانيم كه نفس او چه وسوسه‏اى به او مى‏كند؛ و ما از شاهرگ [او] به او نزديكتريم. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَا‌ ‌الإِ‌ن‍‍س‍‍َ‍انَ ‌وَنَعْلَمُ مَا‌ تُوَسْوِسُ بِ‍‍هِ نَفْسُ‍‍هُ ۖ ‌وَنَحْنُ ‌أَ‍قْ‍‍‍رَبُ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ حَ‍‍بْ‍‍لِ ‌الْوَ‌رِيدِ
'Idh Yatalaqqá Al-Mutalaqqiyāni `Ani Al-Yamīni Wa `Ani Ash-Shimāli Qa`īdun 050-017. آنگاه كه دو [فرشته] دريافت‏ كننده (ثبت کننده) از راست و از چپ، مراقب نشسته‏اند. إِ‌ذْ‌ يَتَلَ‍‍قَّ‍‍ى‌ ‌الْمُتَلَ‍‍قِّ‍‍ي‍‍َ‍انِ عَنِ ‌الْيَم‍‍ِ‍ي‍‍نِ ‌وَعَنِ ‌ال‍‍شِّم‍‍َ‍الِ قَ‍‍عِيدٌ
Mā Yalfižu Min Qawlin 'Illā Ladayhi Raqībun `Atīdun 050-018. [آدمى] هيچ سخنى را به لفظ درنمى‏آورد، مگر اينكه مراقبى آماده نزد او [آن را ضبط مى‏كند]. مَا‌ يَلْفِ‍‍ظُ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وْل‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ لَدَيْ‍‍هِ ‌‍رَقِ‍‍ي‍‍بٌ عَتِيدٌ
Wa Jā'at Sakratu Al-Mawti Bil-Ĥaqqi ۖ Dhālika Mā Kunta Minhu Taĥīdu 050-019. و سكرات (بی هوشی) مرگ به راستى در رسيد؛ اين همان است كه از آن مى‏گريختى. وَج‍‍َ‍ا‌ءَتْ سَكْ‍رَةُ ‌الْمَ‍‍وْتِ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۖ ‌ذَلِكَ مَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ تَحِيدُ
Wa Nufikha Fī Aş-Şūri ۚ Dhālika Yawmu Al-Wa`īdi 050-020. و در صور دميده شود، اين است روز تهديد [من]. وَنُفِ‍‍خَ فِي ‌ال‍‍صُّ‍‍و‌ر‍ِ‍‌ ۚ ‌ذَلِكَ يَ‍‍وْمُ ‌الْوَعِيدِ
Wa Jā'at Kullu Nafsin Ma`ahā Sā'iqun Wa Shahīdun 050-021. و هر كسى مى‏آيد؛ [در حالى كه] با او سوق ‏دهنده، و گواهى ‏دهنده‏اى است. وَج‍‍َ‍ا‌ءَتْ كُلُّ نَفْسٍ‌ مَعَهَا‌ س‍‍َ‍ائِ‍‍قٌ‌ ‌وَشَهِيدٌ
Laqad Kunta Fī Ghaflatin Min Hādhā Fakashafnā `Anka Ghiţā'aka Fabaşaruka Al-Yawma Ĥadīdun 050-022. [به او مى‏گويند: ] واقعا كه از اين [حال،] سخت در غفلت بودى. و[لى] ما پرده‏ات را [از جلوى چشمانت] برداشتيم و ديده‏ات امروز تيز است. لَ‍قَ‍‍دْ‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ فِي غَ‍‍فْلَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ هَذَ‌ا‌ فَكَشَفْنَا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍كَ غِ‍‍طَ‍‍ا‌ءَكَ فَبَ‍‍صَ‍‍رُكَ ‌الْيَ‍‍وْمَ حَدِيدٌ
Wa Qāla Qarīnuhudhā Mā Ladayya `Atīdun 050-023. و [فرشته] همنشين او مى‏گويد: اين است آنچه پيش من آماده است [و ثبت كرده‏ام]. وَ‍قَ‍‍الَ قَ‍‍رِينُ‍‍هُ هَذَ‌ا‌ مَا‌ لَدَيَّ عَتِيدٌ
'Alqiyā Fī Jahannama Kulla Kaffārin `Anīdin 050-024. [به آن دو فرشته خطاب مى‏شود: ] هر كافر سرسختى را در جهنم فروافكنيد. أَلْ‍قِ‍‍يَا‌ فِي جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ كُلَّ كَفّ‍‍َ‍ا‌رٍ‌ عَنِيدٍ
Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin Murībin 050-025. [هر] بازدارنده از خيرى، [هر] متجاوز شكاكى، مَ‍‍نّ‍‍َ‍اع‍ٍ‌ لِلْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ مُعْتَد‌ٍ‌ مُ‍‍رِيبٍ
Al-Ladhī Ja`ala Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fa'alqiyāhu Fī Al-`Adhābi Ash-Shadīdi 050-026. كه با خداوند خدايى ديگر قرار داد. [اى دو فرشته، ] او را در عذاب شديد فرو افكنيد. الَّذِي جَعَلَ مَعَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌إِلَها‌‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍رَ‌ فَأَلْ‍‍قِ‍‍ي‍‍َ‍اهُ فِي ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌ال‍‍شَّدِيدِ
Qāla Qarīnuhu Rabbanā Mā 'Aţghaytuhu Wa Lakin Kāna Fī Đalālin Ba`īdin 050-027. [شيطان] همدمش مى‏گويد: پروردگار ما، من او را به عصيان وانداشتم، ليكن [خودش] در گمراهى دور و درازى بود. قَ‍‍الَ قَ‍‍رِينُ‍‍هُ ‌‍رَبَّنَا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍طْ‍‍‍‍غَ‍‍يْتُ‍‍هُ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ فِي ضَ‍‍لاَل ٍ‌ بَعِيدٍ
Qāla Lā Takhtaşimū Ladayya Wa Qad Qaddamtu 'Ilaykum Bil-Wa`īdi 050-028. [خدا] مى‏فرمايد: در پيشگاه من با همديگر مستيزيد [كه] از پيش به شما هشدار داده بودم. قَ‍‍الَ لاَ‌ تَ‍‍خْ‍‍تَ‍‍صِ‍‍مُو‌ا‌ لَدَيَّ ‌وَ‍قَ‍‍دْ‌ قَ‍‍دَّمْتُ ‌إِلَيْكُمْ بِ‍الْوَعِيدِ
Mā Yubaddalu Al-Qawlu Ladayya Wa Mā 'Anā Bižallāmin Lil`abīdi 050-029. پيش من حكم دگرگون نمى‏شود، و من [نسبت] به بندگانم بيدادگر نيستم. مَا‌ يُبَدَّلُ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلُ لَدَيَّ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ بِ‍‍ظَ‍‍لاَّم‍ٍ‌ لِلْعَبِيدِ
Yawma Naqūlu Lijahannama Hal Amtala'ti Wa Taqūlu Hal Min Mazīdin 050-030. آن روز كه [ما] به دوزخ مى‏گوييم: آيا پر شدى؟ و مى‏گويد: آيا باز هم هست؟ يَ‍‍وْمَ نَ‍‍قُ‍‍ولُ لِجَهَ‍‍نَّ‍‍مَ هَلْ ‌امْتَلَأْتِ ‌وَتَ‍‍قُ‍‍ولُ هَلْ مِ‍‌‍نْ مَزِيدٍ
Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna Ghayra Ba`īdin 050-031. و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك گردانند، بى‏آنكه دور باشد. وَ‌أُ‌زْلِفَتِ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةُ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ غَ‍‍يْ‍رَ‌ بَعِيدٍ
dhā Mā Tū`adūna Likulli 'Awwābin Ĥafīžin 050-032. [و به آنان گويند: ] اين همان است كه وعده يافته‏ايد، [و] براى هر توبه‏ كار، نگهبان [حدود خدا] خواهد بود. هَذَ‌ا‌ مَا‌ تُوعَد‍ُ‍‌ونَ لِكُلِّ ‌أَ‌وّ‍َ‍‌ابٍ حَفِي‍‍ظٍ
Man Khashiya Ar-Raĥmana Bil-Ghaybi Wa Jā'a Biqalbin Munībin 050-033. آنكه در نهان از (نافرمانی و عذاب) خداى بخشنده بترسد، و با دلى توبه‏كار [باز] آيد. مَ‍‌‍نْ خَ‍‍شِيَ ‌ال‍رَّحْمَنَ بِ‍الْ‍‍غَ‍‍يْ‍‍بِ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍‍قَ‍‍لْبٍ‌ مُنِيبٍ
Adkhulūhā Bisalāmin ۖ Dhālika Yawmu Al-Khulūdi 050-034. به سلامت [و شادكامى] در آن درآييد، [كه] اين روز جاودانگى است. ‍ا‌دْ‍‍خُ‍‍لُوهَا‌ بِسَلاَم‌‍ٍۖ ‌ذَلِكَ يَ‍‍وْمُ ‌الْ‍‍خُ‍‍لُو‌دِ
Lahum Mā Yashā'ūna Fīhā Wa Ladaynā Mazīdun 050-035. هر چه بخواهند در آنجا دارند، و پيش ما فزونتر [هم] هست. لَهُمْ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌ونَ فِيهَا‌ ‌وَلَدَيْنَا‌ مَزِيدٌ
Wa Kam 'Ahlaknā Qablahum Min Qarnin Hum 'Ashaddu Minhum Baţshāan Fanaqqabū Fī Al-Bilādi Hal Min Maĥīşin 050-036. و چه بسا نسلها كه پيش از ايشان هلاك كرديم، كه [بس] نيرومندتر از اينان بودند، و در شهرها پرسه زده بودند، [اما سرانجام] مگر گريزگاهى بود؟ وَكَمْ ‌أَهْلَكْنَا‌ قَ‍‍بْ‍‍لَهُمْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍رْنٍ هُمْ ‌أَشَدُّ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ بَ‍‍طْ‍‍شا‌‌ ً‌ فَنَ‍‍قَّ‍‍بُو‌ا‌ فِي ‌الْبِلاَ‌دِ‌ هَلْ مِ‍‌‍نْ مَحِي‍‍صٍ
'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Liman Kāna Lahu Qalbun 'Aw 'Alqá As-Sam`a Wa Huwa Shahīdun 050-037. قطعا در اين [عقوبتها] براى هر صاحبدل و حق نيوشى (گوش دهنده حقيقت) كه خود به گواهى ايستد عبرتى است. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَذِكْ‍رَ‌ى‌ لِمَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ لَ‍‍هُ قَ‍‍لْبٌ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَلْ‍‍قَ‍‍ى‌ ‌ال‍‍سَّمْعَ ‌وَهُوَ‌ شَهِيدٌ
Wa Laqad Khalaq As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Fī Sittati 'Ayyāmin Wa Mā Massanā Min Lughūbin 050-038. و در حقيقت، آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش هنگام (مرحله) آفريديم، و احساس ماندگى نكرديم. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَا‌ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ ‌وَمَا‌ بَيْنَهُمَا‌ فِي سِتَّةِ ‌أَيّ‍‍َ‍امٍ‌ ‌وَمَا‌ مَسَّنَا‌ مِ‍‌‍نْ لُ‍‍غُ‍‍وبٍ
şbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Sabbiĥ Biĥamdi Rabbika Qabla Ţulū`i Ash-Shamsi Wa Qabla Al-Ghurūbi 050-039. و بر آنچه مى‏گويند، صبر كن، و پيش از برآمدن آفتاب و پيش از غروب، به ستايش پروردگارت تسبيح گوى. فَاصْ‍‍بِ‍‍رْ‌ عَلَى‌ مَا‌ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌وَسَبِّحْ بِحَمْدِ‌ ‌‍رَبِّكَ قَ‍‍بْ‍‍لَ طُ‍‍ل‍‍ُ‍وعِ ‌ال‍‍شَّمْسِ ‌وَ‍قَ‍‍بْ‍‍لَ ‌الْ‍‍غُ‍‍رُ‌وبِ
Wa Mina Al-Layli Fasabbiĥhu Wa 'Adbāra As-Sujūdi 050-040. و پاره‏اى از شب، و به دنبال سجود او را تسبيح گوى. 1 وَمِنَ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ فَسَبِّحْهُ ‌وَ‌أَ‌دْب‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ال‍‍سُّجُو‌دِ
Wa Astami` Yawma Yunādi Al-Munādi Min Makānin Qarībin 050-041. و روزى كه منادى از جايى نزديك ندا درمى‏دهد، به گوش باش. وَ‌اسْتَمِعْ يَ‍‍وْمَ يُن‍‍َ‍ا‌دِ‌ ‌الْمُن‍‍َ‍ا‌دِ‌ مِ‍‌‍نْ مَك‍‍َ‍ان‌‍ٍقَ‍‍رِيبٍ
Yawma Yasma`ūna Aş-Şayĥata Bil-Ĥaqqi ۚ Dhālika Yawmu Al-Khurūji 050-042. روزى كه فرياد [رستاخيز] را به حق مى‏شنوند، آن [روز،] روز بيرون آمدن [از زمين] است. يَ‍‍وْمَ يَسْمَع‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍صَّ‍‍يْحَةَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ ‌ذَلِكَ يَ‍‍وْمُ ‌الْ‍‍خُ‍‍رُ‌وجِ
'Innā Naĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa 'Ilaynā Al-Maşīru 050-043. ماييم كه خود زندگى مى‏بخشيم، و به مرگ مى‏رسانيم، و برگشت به سوى ماست. إِنَّ‍‍ا‌ نَحْنُ نُحْيِي ‌وَنُم‍‍ِ‍ي‍‍تُ ‌وَ‌إِلَيْنَا‌ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Yawma Tashaqqaqu Al-'Arđu `Anhum Sirā`āan ۚ Dhālika Ĥashrun `Alaynā Yasīrun 050-044. روزى كه زمين به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شكافته مى‏شود؛ اين حشرى (جمع کردن مردم) است كه بر ما آسان خواهد بود. يَ‍‍وْمَ تَشَ‍‍قَّ‍‍قُ ‌الأَ‌رْ‍ضُ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ سِ‍رَ‌اعا‌‌ ًۚ ‌ذَلِكَ حَشْرٌ‌ عَلَيْنَا‌ يَسِيرٌ
Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaqūlūna ۖ Wa Mā 'Anta `Alayhim Bijabbārin ۖ Fadhakkir Bil-Qur'āni Man Yakhāfu Wa`īdi 050-045. ما به آنچه مى‏گويند داناتريم، و تو به زور وادارنده آنان نيستى؛ پس به [وسيله] قرآن، هر كه را از تهديد [من] مى‏ترسد پند ده. نَحْنُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ عَلَيْهِمْ بِجَبّ‍‍َ‍ا‌ر‌‌ٍۖ فَذَكِّ‍‍رْ‌ بِ‍الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنِ مَ‍‌‍نْ يَ‍‍خَ‍‍افُ ‌وَعِيدِ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah