Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ |
Qāf Wa ۚ Al-Qur'āni Al-Majīdi
| 050-001. قاف. سوگند به قرآن باشكوه.
|
قَاف ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ |
Bal `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Faqāla Al-Kāfirūna Hādhā Shay'un `Ajībun
| 050-002. [كه آنان نگرويدند] بلكه از اينكه هشدار دهندهاى از خودشان برايشان آمد در شگفت شدند. و كافران گفتند: اين [محمد و حكايت معاد] چيزى عجيب است.
|
بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ |
'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan ۖ Dhālika Raj`un Ba`īdun
| 050-003. آيا چون مرديم و خاك شديم [زنده مىشويم]؟ اين بازگشتى بعيد است.
|
أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابا ً ۖ ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ |
Qad `Alimnā Mā Tanquşu Al-'Arđu Minhum ۖ Wa `Indanā Kitābun Ĥafīžun
| 050-004. قطعا دانستهايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مىكاهد. و پيش ما كتاب ضبط كنندهاى است.
|
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ |
Bal Kadhdhabū Bil-Ĥaqqi Lammā Jā'ahum Fahum Fī 'Amrin Marījin
| 050-005. [نه،] بلكه حقيقت را، وقتى برايشان آمد، دروغ خواندند، و آنها در كارى سردرگم [مانده]اند.
|
بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ |
'Afalam Yanžurū 'Ilá As-Samā'i Fawqahum Kayfa Banaynāhā Wa Zayyannāhā Wa Mā Lahā Min Furūjin
| 050-006. مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريستهاند كه چگونه آن را ساخته و زينتش دادهايم، و براى آن هيچ گونه شكافتگى نيست؟
|
أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ |
Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Bahījin
| 050-007. و زمين را گسترديم، و در آن لنگر[آسا كوه]ها فرو افكنديم، و در آن از هر گونه جفت دلانگيز رويانيديم.
|
وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْج ٍ بَهِيجٍ |
Tabşiratan Wa Dhikrá Likulli `Abdin Munībin
| 050-008. [تا] براى هر بنده توبه كارى بينش افزا و پندآموز باشد.
|
تَبْصِرَة ً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ |
Wa Nazzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Mubārakāan Fa'anbatnā Bihi Jannātin Wa Ĥabba Al-Ĥaşīdi
| 050-009. و از آسمان، آبى پر بركت فرود آورديم؛ پس بدان [وسيله] باغها و دانههاى درو كردنى رويانيديم.
|
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاء ً مُبَارَكا ً فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ |
Wa An-Nakhla Bāsiqātin Lahā Ţal`un Nađīdun
| 050-010. و درختان تناور خرما كه خوشه[هاى] روى هم چيده دارند.
|
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِيدٌ |
Rizqāan Lil`ibādi ۖ Wa 'Aĥyaynā Bihi Baldatan Maytāan ۚ Kadhālika Al-Khurūju
| 050-011. [اينها همه] براى روزى بندگان [من] است؛ و با آن [آب] سرزمين مردهاى را زنده گردانيديم؛ رستاخيز [نيز] چنين است.
|
رِزْقا ً لِلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَة ً مَيْتا ً ۚ كَذَلِكَ الْخُرُوجُ |
Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa 'Aşĥābu Ar-Rassi Wa Thamūdu
| 050-012. پيش از ايشان، قوم نوح و اصحاب رس و ثمود،
|
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ |
Wa `Ādun Wa Fir`awnu Wa 'Ikhwānu Lūţin
| 050-013. و عاد و فرعون و برادران لوط،
|
وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ |
Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati Wa Qawmu Tubba`in ۚ Kullun Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa Wa`īdi
| 050-014. و بيشه نشينان و قوم تبع به تكذيب پرداختند. همگى فرستادگان [ما] را به دروغ گرفتند، و [در نتيجه،] تهديد [من] واجب آمد.
|
وَأَصْحَابُ الأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ |
'Afa`ayīnā Bil-Khalqi Al-'Awwali ۚ Bal Hum Fī Labsin Min Khalqin Jadīdin
| 050-015. مگر از آفرينش نخستين [خود] به تنگ آمديم؟ [نه،] بلكه آنها از خلق جديد در شبههاند (ترديد دارند).
|
أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ |
Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Wa Na`lamu Mā Tuwaswisu Bihi Nafsuhu ۖ Wa Naĥnu 'Aqrabu 'Ilayhi Min Ĥabli Al-Warīdi
| 050-016. و ما انسان را آفريدهايم و مىدانيم كه نفس او چه وسوسهاى به او مىكند؛ و ما از شاهرگ [او] به او نزديكتريم.
|
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ |
'Idh Yatalaqqá Al-Mutalaqqiyāni `Ani Al-Yamīni Wa `Ani Ash-Shimāli Qa`īdun
| 050-017. آنگاه كه دو [فرشته] دريافت كننده (ثبت کننده) از راست و از چپ، مراقب نشستهاند.
|
إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ |
Mā Yalfižu Min Qawlin 'Illā Ladayhi Raqībun `Atīdun
| 050-018. [آدمى] هيچ سخنى را به لفظ درنمىآورد، مگر اينكه مراقبى آماده نزد او [آن را ضبط مىكند].
|
مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ |
Wa Jā'at Sakratu Al-Mawti Bil-Ĥaqqi ۖ Dhālika Mā Kunta Minhu Taĥīdu
| 050-019. و سكرات (بی هوشی) مرگ به راستى در رسيد؛ اين همان است كه از آن مىگريختى.
|
وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِيدُ |
Wa Nufikha Fī Aş-Şūri ۚ Dhālika Yawmu Al-Wa`īdi
| 050-020. و در صور دميده شود، اين است روز تهديد [من].
|
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ۚ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ |
Wa Jā'at Kullu Nafsin Ma`ahā Sā'iqun Wa Shahīdun
| 050-021. و هر كسى مىآيد؛ [در حالى كه] با او سوق دهنده، و گواهى دهندهاى است.
|
وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ |
Laqad Kunta Fī Ghaflatin Min Hādhā Fakashafnā `Anka Ghiţā'aka Fabaşaruka Al-Yawma Ĥadīdun
| 050-022. [به او مىگويند: ] واقعا كه از اين [حال،] سخت در غفلت بودى. و[لى] ما پردهات را [از جلوى چشمانت] برداشتيم و ديدهات امروز تيز است.
|
لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ |
Wa Qāla Qarīnuhu Hādhā Mā Ladayya `Atīdun
| 050-023. و [فرشته] همنشين او مىگويد: اين است آنچه پيش من آماده است [و ثبت كردهام].
|
وَقَالَ قَرِينُهُ هَذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ |
'Alqiyā Fī Jahannama Kulla Kaffārin `Anīdin
| 050-024. [به آن دو فرشته خطاب مىشود: ] هر كافر سرسختى را در جهنم فروافكنيد.
|
أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ |
Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin Murībin
| 050-025. [هر] بازدارنده از خيرى، [هر] متجاوز شكاكى،
|
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ |
Al-Ladhī Ja`ala Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fa'alqiyāhu Fī Al-`Adhābi Ash-Shadīdi
| 050-026. كه با خداوند خدايى ديگر قرار داد. [اى دو فرشته، ] او را در عذاب شديد فرو افكنيد.
|
الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَها ً آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ |
Qāla Qarīnuhu Rabbanā Mā 'Aţghaytuhu Wa Lakin Kāna Fī Đalālin Ba`īdin
| 050-027. [شيطان] همدمش مىگويد: پروردگار ما، من او را به عصيان وانداشتم، ليكن [خودش] در گمراهى دور و درازى بود.
|
قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَكِنْ كَانَ فِي ضَلاَل ٍ بَعِيدٍ |
Qāla Lā Takhtaşimū Ladayya Wa Qad Qaddamtu 'Ilaykum Bil-Wa`īdi
| 050-028. [خدا] مىفرمايد: در پيشگاه من با همديگر مستيزيد [كه] از پيش به شما هشدار داده بودم.
|
قَالَ لاَ تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ |
Mā Yubaddalu Al-Qawlu Ladayya Wa Mā 'Anā Bižallāmin Lil`abīdi
| 050-029. پيش من حكم دگرگون نمىشود، و من [نسبت] به بندگانم بيدادگر نيستم.
|
مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ |
Yawma Naqūlu Lijahannama Hal Amtala'ti Wa Taqūlu Hal Min Mazīdin
| 050-030. آن روز كه [ما] به دوزخ مىگوييم: آيا پر شدى؟ و مىگويد: آيا باز هم هست؟
|
يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلْ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ |
Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna Ghayra Ba`īdin
| 050-031. و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك گردانند، بىآنكه دور باشد.
|
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ |
Hādhā Mā Tū`adūna Likulli 'Awwābin Ĥafīžin
| 050-032. [و به آنان گويند: ] اين همان است كه وعده يافتهايد، [و] براى هر توبه كار، نگهبان [حدود خدا] خواهد بود.
|
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ |
Man Khashiya Ar-Raĥmana Bil-Ghaybi Wa Jā'a Biqalbin Munībin
| 050-033. آنكه در نهان از (نافرمانی و عذاب) خداى بخشنده بترسد، و با دلى توبهكار [باز] آيد.
|
مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ |
Adkhulūhā Bisalāmin ۖ Dhālika Yawmu Al-Khulūdi
| 050-034. به سلامت [و شادكامى] در آن درآييد، [كه] اين روز جاودانگى است.
|
ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ ۖ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ |
Lahum Mā Yashā'ūna Fīhā Wa Ladaynā Mazīdun
| 050-035. هر چه بخواهند در آنجا دارند، و پيش ما فزونتر [هم] هست.
|
لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ |
Wa Kam 'Ahlaknā Qablahum Min Qarnin Hum 'Ashaddu Minhum Baţshāan Fanaqqabū Fī Al-Bilādi Hal Min Maĥīşin
| 050-036. و چه بسا نسلها كه پيش از ايشان هلاك كرديم، كه [بس] نيرومندتر از اينان بودند، و در شهرها پرسه زده بودند، [اما سرانجام] مگر گريزگاهى بود؟
|
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشا ً فَنَقَّبُوا فِي الْبِلاَدِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ |
'Inna Fī Dhālika Ladhikrá Liman Kāna Lahu Qalbun 'Aw 'Alqá As-Sam`a Wa Huwa Shahīdun
| 050-037. قطعا در اين [عقوبتها] براى هر صاحبدل و حق نيوشى (گوش دهنده حقيقت) كه خود به گواهى ايستد عبرتى است.
|
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ |
Wa Laqad Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Fī Sittati 'Ayyāmin Wa Mā Massanā Min Lughūbin
| 050-038. و در حقيقت، آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش هنگام (مرحله) آفريديم، و احساس ماندگى نكرديم.
|
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ |
Fāşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Sabbiĥ Biĥamdi Rabbika Qabla Ţulū`i Ash-Shamsi Wa Qabla Al-Ghurūbi
| 050-039. و بر آنچه مىگويند، صبر كن، و پيش از برآمدن آفتاب و پيش از غروب، به ستايش پروردگارت تسبيح گوى.
|
فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ |
Wa Mina Al-Layli Fasabbiĥhu Wa 'Adbāra As-Sujūdi
| 050-040. و پارهاى از شب، و به دنبال سجود او را تسبيح گوى. 1
|
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ |
Wa Astami` Yawma Yunādi Al-Munādi Min Makānin Qarībin
| 050-041. و روزى كه منادى از جايى نزديك ندا درمىدهد، به گوش باش.
|
وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ |
Yawma Yasma`ūna Aş-Şayĥata Bil-Ĥaqqi ۚ Dhālika Yawmu Al-Khurūji
| 050-042. روزى كه فرياد [رستاخيز] را به حق مىشنوند، آن [روز،] روز بيرون آمدن [از زمين] است.
|
يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ |
'Innā Naĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa 'Ilaynā Al-Maşīru
| 050-043. ماييم كه خود زندگى مىبخشيم، و به مرگ مىرسانيم، و برگشت به سوى ماست.
|
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ |
Yawma Tashaqqaqu Al-'Arđu `Anhum Sirā`āan ۚ Dhālika Ĥashrun `Alaynā Yasīrun
| 050-044. روزى كه زمين به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شكافته مىشود؛ اين حشرى (جمع کردن مردم) است كه بر ما آسان خواهد بود.
|
يَوْمَ تَشَقَّقُ الأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعا ً ۚ ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ |
Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaqūlūna ۖ Wa Mā 'Anta `Alayhim Bijabbārin ۖ Fadhakkir Bil-Qur'āni Man Yakhāfu Wa`īdi
| 050-045. ما به آنچه مىگويند داناتريم، و تو به زور وادارنده آنان نيستى؛ پس به [وسيله] قرآن، هر كه را از تهديد [من] مىترسد پند ده.
|
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ |
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ |