Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa 'Āmanū Bimā Nuzzila `Alá Muĥammadin Wa Huwa Al-Ĥaqqu MinRabbihim ۙ Kaffara `Anhum Sayyi'ātihim Wa 'Aşlaĥa Bālahum
047-002. و آنان كه ايمان آورده، و كارهاى شايسته كردهاند، و به آنچه بر محمد [ص] نازل آمده گرويدهاند، [كه] آن خود حق [و] از جانب پروردگارشان است، [خدا نيز] بديهايشان را زدود (محو کرد) و حال [و روز] شان را بهبود بخشيد.
047-003. اين بدان سبب است كه آنان كه كفر ورزيدند، از باطل پيروى كردند، و كسانى كه ايمان آوردند، از همان حق كه از جانب پروردگارشان است پيروى كردند. اين گونه خدا براى [بيدارى] مردم مثالهايشان را مىزند.
Fa'idhā Laqītumu Al-Ladhīna Kafarū Fađarba Ar-Riqābi Ĥattá 'Idhā 'Athkhantumūhum Fashuddū Al-Wathāqa Fa'immā Mannāan Ba`du Wa 'Immā Fidā'an Ĥattá Tađa`a Al-Ĥarbu 'Awzārahā ۚ Dhālika Wa Law Yashā'u Allāhu Lāntaşara Minhum Wa Lakin Liyabluwa Ba`đakum Biba`đin Wa ۗ Al-Ladhīna Qutilū Fī Sabīli Allāhi Falan Yuđilla 'A`mālahum
047-004. پس چون با كسانى كه كفر ورزيدهاند برخورد كنيد، گردنها [يشان] را بزنيد. تا چون آنان را [در كشتار] از پاى درآورديد، پس [اسيران را] استوار در بند كشيد؛ سپس يا [بر آنان] منت نهيد [و آزادشان كنيد]، و يا فديه [و عوض از ايشان بگيريد] تا در جنگ، اسلحه بر زمين گذاشته شود. اين است [دستور خدا]؛ و اگر خدا مىخواست، از ايشان انتقام مىكشيد، ولى [فرمان پيكار داد] تا برخى از شما را به وسيله برخى [ديگر] بيازمايد، و كسانى كه در راه خدا كشته شدهاند، هرگز كارهايشان را ضايع نمىكند.
047-010. مگر در زمين نگشتهاند تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آنها بودند به كجا انجاميده است؟ خدا زير و زبرشان كرد، و كافران را نظاير (مانند) [همين كيفرها در پيش] است.
'Inna Allāha Yudkhilu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa ۖ Al-Ladhīna Kafarū Yatamatta`ūna Wa Ya'kulūna Kamā Ta'kulu Al-'An`ām Wa An-Nāru Mathwan Lahum
047-012. خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، در باغهايى كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است درمىآورد. و [حال آنكه] كسانى كه كافر شدهاند، [در ظاهر] بهره مىبرند؛ و همان گونه كه چارپايان مىخورند، مىخورند؛ و[لى] جايگاه آنها آتش است.
Mathalu Al-Jannati Allatī Wu`ida Al-Muttaqūna ۖ Fīhā 'Anhārun Min Mā'in Ghayri 'Āsinin Wa 'Anhārun Min Labanin Lam Yataghayyar Ţa`muhu Wa 'Anhārun Min Khamrin Ladhdhatin Lilshshāribīna Wa 'Anhārun Min `Asalin Muşaffan ۖ Wa Lahum Fīhā Min Kulli Ath-Thamarāti Wa Maghfiratun MinRabbihim ۖ Kaman Huwa Khālidun Fī An-Nāri Wa Suqū Mā'an Ĥamīmāan Faqaţţa`a 'Am`ā'ahum
047-015. مثل بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده [چون باغى است كه] در آن نهرهايى است، از آبى كه [رنگ و بو و طعمش] برنگشته، و جويهايى از شيرى كه مزهاش دگرگون نشود، و رودهايى از بادهاى كه براى نوشندگان لذتى است، و جويبارهايى از انگبين ناب. و در آنجا از هر گونه ميوه براى آنان [فراهم] است، و [از همه بالاتر] آمرزش پروردگار آنهاست. [آيا چنين كسى در چنين باغى دلانگيز] مانند كسى است كه جاودانه در آتش است، و آبى جوشان به خوردشان داده مىشود [تا] رودههايشان را از هم فرو پاشد؟
Wa Minhum Man Yastami`u 'Ilayka Ĥattá 'Idhā Kharajū Min `Indika Qālū Lilladhīna 'Ūtū Al-`Ilma Mādhā Qāla 'Ānifāan ۚ 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ţaba`a Allāhu `Alá Qulūbihim Wa Attaba`ū 'Ahwā'ahum
047-016. و از ميان [منافقان] كسانىاند كه [در ظاهر] به [سخنان] تو گوش مىدهند، ولى چون از نزد تو بيرون مىروند، به دانش يافتگان مىگويند: هم اكنون چه گفت؟ اينان همانانند كه خدا بر دلهايشان مهر نهاده است، و از هوسهاى خود پيروى كردهاند.
047-018. آيا [كافران] جز اين انتظار مىبرند كه رستاخيز به ناگاه بر آنان فرا رسد؟ و علامات آن اينك پديد آمده است. پس اگر [رستاخيز] بر آنان دررسد، ديگر كجا جاى اندرزشان است؟
Fā`lam 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Wa Astaghfir Lidhanbika Wa Lilmu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Wa ۗ Allāhu Ya`lamu Mutaqallabakum Wa Mathwākum
047-019. پس بدان كه هيچ معبودى جز خدا نيست. و براى گناه خويش آمرزش جوى، و براى مردان و زنان با ايمان [طلب مغفرت كن]؛ و خداست كه فرجام و مآل [هر يك از] شما را مىداند.
047-020. و كسانى كه ايمان آوردهاند مىگويند: چرا سورهاى [در باره جهاد] نازل نمى شود. اما چون سورهاى صريح نازل شد و در آن نام كارزار آمد، آنان كه در دلهايشان مرضى هست مانند كسى كه به حال بيهوشى مرگ افتاده، به تو مىنگرند.
047-026. چرا كه آنان به كسانى كه آنچه را خدا نازل كرده خوش نمىداشتند؛ گفتند: ما در كار [مخالفت] تا حدودى از شما اطاعت خواهيم كرد. و خدا از همداستانى آنان آگاه است.
Wa Law Nashā'u La'araynākahum Fala`araftahum Bisīmāhum ۚ Wa Lata`rifannahum Fī Laĥni Al-Qawli Wa ۚ Allāhu Ya`lamu 'A`mālakum
047-030. و اگر بخواهيم قطعا آنان را به تو مىنمايانيم، در نتيجه ايشان را به سيماى [حقيقى] شان مىشناسى، و از آهنگ سخن به [حال] آنان پى خواهى برد. و خداست كه كارهاى شما را مىداند.
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi Wa Shāqqū Ar-Rasūla Min Ba`di Mā Tabayyana Lahumu Al-Hudá Lan Yađurrū Allaha Shay'āan Wa Sayuĥbiţu 'A`mālahum
047-032. كسانى كه كافر شدند، و [مردم را] از راه خدا باز داشتند، و پس از آنكه راه هدايت بر آنان آشكار شد با پيامبر [خدا] در افتادند، هرگز به خدا گزندى نمىرسانند، و به زودى [خدا] كردههايشان را تباه خواهد كرد.
Hā'antum Hā'uulā' Tud`awna Litunfiqū Fī Sabīli Allāhi Faminkum Man Yabkhalu Wa Man ۖ Yabkhal Fa'innamā Yabkhalu `An Nafsihi Wa Allāhu ۚ Al-Ghanīyu Wa 'Antumu Al-Fuqarā'u Wa 'In ۚ Tatawallaw Yastabdil Qawmāan GhayrakumThumma Lā Yakūnū 'Amthālakum
047-038. شما همان [مردمى] هستيد كه براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شدهايد. پس برخى از شما بخل مىورزند، و هر كس بخل ورزد تنها به زيان خود بخل ورزيده، و [گرنه] خدا بىنياز است، و شما نيازمنديد. و اگر روى برتابيد، [خدا] جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد كه مانند شما نخواهند بود.