Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Ajalin Musamman Wa ۚ Al-Ladhīna Kafarū `Ammā 'Undhirū Mu`riđūna
046-003. [ما] آسمانها و زمين، و آنچه را كه ميان آن دو است، جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم؛ و كسانى كه كافر شدهاند، از آنچه هشدار داده شدهاند رويگردانند.
Qul 'Ara'aytum Mā Tad`ūna Min Dūni Allāhi 'Arūnī Mādhā Khalaqū Mina Al-'Arđi 'Am LahumShirkun Fī As-Samāwāti ۖ Ai'tūnī Bikitābin MinQabli Hādhā 'Aw 'Athāratin Min `Ilmin 'In KuntumŞādiqīna
046-004. بگو: به من خبر دهيد، آنچه را به جاى خدا فرا مىخوانيد به من نشان دهيد كه چه چيزى از زمين [را] آفريده، يا [مگر] آنان را در [كار] آسمانها مشاركتى است؟ اگر راست مىگوييد، كتابى پيش از اين [قرآن]، يا بازماندهاى از دانش نزد من آوريد.
'Am Yaqūlūna Aftarāhu ۖ Qul 'Ini Aftaraytuhu Falā Tamlikūna Lī Mina Allāhi Shay'āan ۖ Huwa 'A`lamu Bimā Tufīđūna Fīhi ۖ Kafá Bihi Shahīdāan Baynī Wa Baynakum ۖ Wa Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
046-008. يا مىگويند: اين [كتاب] را بربافته است. بگو: اگر آن را بربافته باشم، در برابر خدا اختيار چيزى براى من نداريد. او آگاه تر است به آنچه [با طعنه] در آن فرو مىرويد. گواه بودن او ميان من و شما بس است، و اوست آمرزنده مهربان.
Qul Mā Kuntu Bid`āan Mina Ar-Rusuli Wa Mā 'Adrī Mā Yuf`alu Bī Wa Lā Bikum ۖ 'In 'Attabi`u 'Illā Mā Yūĥá 'Ilayya Wa Mā 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun
046-009. بگو: من از [ميان] پيامبران نو در آمدى (اولين پيغمبر) نبودم، و نمىدانم با من و با شما چه معاملهاى خواهد شد. جز آنچه را كه به من وحى مىشود پيروى نمىكنم؛ و من جز هشدار دهندهاى آشكار [بيش] نيستم.
Qul 'Ara'aytum 'In Kāna Min `Indi Allāhi Wa Kafartum Bihi Wa Shahida Shāhidun Min Banī 'Isrā'īla `Alá Mithlihi Fa'āmana Wa Astakbartum ۖ 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna
046-010. بگو: به من خبر دهيد، اگر اين [قرآن] از نزد خدا باشد و شما بدان كافر شده باشيد، و شاهدى از فرزندان اسرائيل به مشابهت آن [با تورات] گواهى داده و ايمان آورده باشد، و شما تكبر نموده باشيد [آيا باز هم شما ستمكار نيستيد؟] البته خدا قوم ستمگر را هدايت نمىكند.
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū Law Kāna Khayrāan Mā Sabaqūnā 'Ilayhi ۚ Wa 'Idh Lam Yahtadū Bihi Fasayaqūlūna Hādhā 'IfkunQadīmun
046-011. و كسانى كه كافر شدند به آنان كه گرويدهاند گفتند: اگر [اين دين] خوب بود بر ما بدان پيشى نمىگرفتند. و چون بدان هدايت نيافتهاند، به زودى خواهند گفت: اين دروغى كهنه است.
Wa MinQablihi Kitābu Mūsá 'Imāmāan Wa Raĥmatan ۚ Wa Hadhā Kitābun Muşaddiqun Lisānāan `Arabīyāan Liyundhira Al-Ladhīna Žalamū Wa Bushrá Lilmuĥsinīna
046-012. و [حال آنكه] پيش از آن، كتاب موسى راهبر و [مايه] رحمتى بود. و اين [قرآن] كتابى است به زبان عربى كه تصديق كننده [آن] است؛ تا كسانى را كه ستم كردهاند هشدار دهد، و براى نيكوكاران مژدهاى باشد.
Wa Waşşaynā Al-'Insāna Biwālidayhi 'Iĥsānāan ۖ Ĥamalat/hu 'Ummuhu Kurhāan Wa Wađa`at/hu Kurhāan ۖ Wa Ĥamluhu Wa Fişāluhu Thalāthūna Shahrāan ۚ Ĥattá 'Idhā Balagha 'Ashuddahu Wa Balagha 'Arba`īna SanatanQāla Rabbi 'Awzi`nī 'An 'Ashkura Ni`mataka Allatī 'An`amta `Alayya Wa `Alá Wa A-Dayya Wa 'An 'A`mala Şāliĥāan Tarđāhu Wa 'Aşliĥ Lī Fī Dhurrīyatī ۖ 'Innī Tubtu 'Ilayka Wa 'Innī Mina Al-Muslimīna
046-015. و انسان را، [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش كرديم. مادرش با تحمل رنج به او باردار شد، و با تحمل رنج او را به دنيا آورد. و بار برداشتن و از شيرگرفتن او سى ماه است، تا آنگاه كه به رشد كامل خود برسد، و به چهل سال برسد، مىگويد: پروردگارا، بر دلم بيفكن تا نعمتى را كه به من و به پدر و مادرم ارزانى داشتهاى سپاس گويم، و كار شايستهاى انجام دهم كه آن را خوش دارى، و فرزندانم را برايم شايسته گردان؛ در حقيقت، من به درگاه تو توبه آوردم، و من از فرمان پذيرانم.
046-016. اينانند كسانى كه بهترين آنچه را انجام دادهاند از ايشان خواهيم پذيرفت، و از بديهايشان درخواهيم گذشت، در [زمره] بهشتيانند؛ [همان] وعده راستى كه بدانان (به آنان) وعده داده مىشده است.
Wa Al-Ladhī Qāla Liwālidayhi 'Uffin Lakumā 'Ata`idāninī 'An 'Ukhraja Wa QadKhalati Al-Qurūnu MinQablī Wa Humā Yastaghīthāni Allāha Waylaka 'Āmin 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Fayaqūlu Mā Hādhā 'Illā 'Asāţīru Al-'Awwalīna
046-017. و آن كس كه به پدر و مادر خود گويد: اف بر شما، آيا به من وعده مىدهيد كه زنده خواهم شد، و حال آنكه پيش از من نسلها سپرى [و نابود] شدند. و آن دو به [درگاه] خدا زارى مىكنند: واى بر تو، ايمان بياور. وعده [و تهديد] خدا حق است. و [لى پسر] پاسخ مىدهد: اينها جز افسانههاى گذشتگان نيست.
'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ĥaqqa `Alayhimu Al-Qawlu Fī 'UmaminQadKhalat MinQablihim Mina Al-Jinni Wa Al-'Insi ۖ 'Innahum Kānū Khāsirīna
046-018. آنان كسانىاند كه گفتار [خدا] عليه ايشان، همراه با امتهايى از جنيان و آدميان كه پيش از آنان روزگار به سر بردند، به حقيقت پيوست. بىگمان آنان زيانكار بودند.
Wa Yawma Yu`rađu Al-Ladhīna Kafarū `Alá An-Nāri 'Adh/habtumŢayyibātikum Fī Ĥayātikumu Ad-Dunyā Wa Astamta`tum Bihā Fālyawma Tujzawna `Adhāba Al-Hūni Bimā Kuntum Tastakbirūna Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi Wa Bimā Kuntum Tafsuqūna
046-020. و آن روز كه آنهايى را كه كفر ورزيدهاند بر آتش عرضه مىدارند، [به آنان مى گويند: ] نعمتهاى پاكيزه خود را در زندگى دنيايتان [خود خواهانه] صرف كرديد، و از آنها برخوردار شديد؛ پس امروز، به [سزاى] آنكه در زمين بناحق سركشى مىنموديد، و به سبب آنكه نافرمانى مىكرديد، به عذاب خفت [آور] كيفر مىيابيد.
Wa Adhkur 'Akhā `Ādin 'Idh 'AndharaQawmahu Bil-'Aĥqāfi Wa QadKhalati An-Nudhuru Min Bayni Yadayhi Wa Min Khalfihi~ 'Allā Ta`budū 'Illā Al-Laha 'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin
046-021. و برادر عاديان را به ياد آور، آنگاه كه قوم خويش را در ريگستان بيم داد، در حالى كه پيش از او و پس از او [نيز] قطعا هشدار دهندگانى گذشته بودند، كه: جز خدا را مپرستيد، واقعا من بر شما از عذاب روزى هولناك مىترسم.
Falammā Ra'awhu `Āriđāan Mustaqbila 'AwdiyatihimQālū Hādhā `Āriđun Mumţirunā ۚ Bal Huwa Mā Asta`jaltum Bihi ۖ Rīĥun Fīhā `Adhābun 'Alīmun
046-024. پس چون آن [عذاب] را [به صورت] ابرى روى آورنده به سوى واديهاى خود ديدند، گفتند: اين ابرى است كه بارش دهنده ماست. [هود گفت نه،] بلكه همان چيزى است كه به شتاب خواستارش بوديد؛ بادى است كه در آن عذابى پر درد [نهفته] است.
Wa Laqad Makkannāhum Fīmā 'In Makkannākum Fīhi Wa Ja`alnā Lahum Sam`āan Wa 'Abşārāan Wa 'Af'idatan Famā 'Aghná `Anhum Sam`uhum Wa Lā 'Abşāruhum Wa Lā 'Af'idatuhum MinShay'in 'Idh Kānū Yajĥadūna Bi'āyāti Allāhi Wa Ĥāqa Bihim Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
046-026. و به راستى، در چيزهايى به آنان امكانات داده بوديم كه به شما در آنها [چنان] امكاناتى ندادهايم؛ و براى آنان گوش و ديدهها و دلهايى [نيرومندتر از شما] قرار داده بوديم؛ و[لى] چون به نشانههاى خدا انكار ورزيدند، [نه] گوششان، و نه ديدگانشان، و نه دلهايشان، به هيچ وجه به دردشان نخورد؛ و آنچه ريشخندش مىكردند به سرشان آمد.
Falawlā Naşarahumu Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūni Allāhi Qurbānāan 'Ālihatan ۖ Bal Đallū `Anhum ۚ Wa Dhalika 'Ifkuhum Wa Mā Kānū Yaftarūna
046-028. پس چرا آن كسانى را كه غير از خدا، به منزله معبودانى، براى تقرب [به خدا] اختيار كرده بودند، آنان را يارى نكردند؟ بلكه از دستشان دادند؛ و اين بود دروغ آنان و آنچه برمىبافتند.
Wa 'IdhŞarafnā 'Ilayka Nafarāan Mina Al-Jinni Yastami`ūna Al-Qur'āna Falammā Ĥađarūhu Qālū 'Anşitū ۖ Falammā Quđiya Wa Llaw 'Ilá Qawmihim Mundhirīna
046-029. و چون تنى چند از جن را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را بشنوند. پس چون بر آن حاضر شدند [به يكديگر] گفتند: گوش فرا دهيد. و چون به انجام رسيد، هشدار دهنده به سوى قوم خود بازگشتند.
046-030. گفتند: اى قوم ما، ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى نازل شده، [و] تصديق كننده [كتابهاى] پيش از خود است، و به سوى حق، و به سوى راهى راست راهبرى مىكند.
Yā Qawmanā 'Ajībū Dā`iya Allāhi Wa 'Āminū Bihi Yaghfir Lakum MinDhunūbikum Wa Yujirkum Min `Adhābin 'Alīmin
046-031. اى قوم ما، دعوت كننده خدا را پاسخ [مثبت] دهيد، و به او ايمان آوريد، تا [خدا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد، و از عذابى پر درد پناهتان دهد.
046-033. مگر ندانستهاند كه آن خدايى كه آسمانها و زمين را آفريده، و در آفريدن آنها درمانده نگرديد؛ مىتواند مردگان را [نيز] زنده كند؟ آرى اوست كه بر همه چيز تواناست.
046-034. و روزى كه كافران بر آتش عرضه مىشوند، [از آنان مىپرسند: ] آيا اين راست نيست؟ مىگويند: سوگند به پروردگارمان كه آرى. مىفرمايد: پس به [سزاى] آنكه انكار مىكرديد عذاب را بچشيد.
046-035. پس همان گونه كه پيامبران نستوه (با اراده) صبر كردند، صبر كن، و براى آنان شتابزدگى به خرج مده. روزى كه آنچه را وعده داده مىشوند بنگرند، گويى كه آنان جز ساعتى از روز را [در دنيا] نماندهاند؛ [اين] ابلاغى است. پس آيا جز مردم نافرمان هلاكت خواهند يافت؟
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
