Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ĥā-Mīm
043-001. حاء، ميم.
حَا-مِيم
Wa A l-Kitā bi A l-Mubī ni
043-002. سوگند به كتاب روشنگر.
وَالْكِتَا بِ ا لْمُبِينِ
'Inn ā Ja`alnā hu Q ur'ā nāan `Ara bīyāan La`allakum Ta`q ilū na
043-003. ما آن را قرآنى عربى قرار داديم؛ باشد كه بينديشيد.
إِنَّ ا جَعَلْنَا هُ قُ رْآناً عَرَ بِيّا ً لَعَلَّكُمْ تَعْقِ لُونَ
Wa 'Inn ahu Fī 'Umm i A l-Kitā bi Ladaynā La`alī yun Ĥakī mun
043-004. و همانا كه آن در كتاب اصلى [=لوح محفوظ] به نزد ما سخت والا، و پر حكمت است.
وَإِنَّ هُ فِي أُمّ ِ ا لْكِتَا بِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ
'Afanađr ibu `An kumu A dh -Dh ikra Ş afĥāan 'An Kun tum Q awmāan Musr ifī na
043-005. آيا به [صرف] اينكه شما قومى منحرفيد، [بايد] قرآن را از شما باز داريم؟
أَفَنَضْ ر ِبُ عَن كُمُ ا ل ذِّكْرَ صَ فْحاً أَن ْ كُن تُمْ قَ وْما ً مُسْر ِفِينَ
Wa Kam 'Arsalnā Min Nabī yin Fī A l-'Awwalī na
043-006. و چه بسا پيامبرانى كه در [ميان] گذشتگان روانه كرديم.
وَكَمْ أَ‌رْسَلْنَا مِن ْ نَبِيٍّ فِي ا لأَوَّلِينَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Nabī yin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
043-007. و هيچ پيامبرى به سوى ايشان نيامد، مگر اينكه او را به ريشخند مىگرفتند.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِن ْ نَبِيٍّ إِلاَّ كَانُو‌ا بِ‍‍هِ يَسْتَهْزِئُ ون
Fa'ahlaknā 'Ash adda Minhum Baţ sh āan Wa Mađá Math alu A l-'Awwalī na
043-008. و نيرومندتر از آنان را به هلاكت رسانيديم، و سنت پيشينيان تكرار شد.
فَأَهْلَكْنَ‍‍ا أَشَدَّ مِ‍‌‍نْ هُمْ بَطْ شا ً وَمَضَ ى مَثَلُ ا لأَوَّلِينَ
Wa La'in Sa'altahum Man Kh q a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Layaq ūlunn a Kh q ahunn a A l-`Azī zu A l-`Alī mu
043-009. و اگر از آنان بپرسى: آسمانها و زمين را چه كسى آفريده؟ قطعا خواهند گفت: آنها را همان قادر دانا آفريده است.
وَلَئِن ْ سَأَلْتَهُمْ مَن ْ خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ لَيَقُ ولُنّ َ خَ لَقَ هُنّ َ ا لْعَزِي زُ ا لْعَلِيمُ
Al-Ladh ī Ja`ala Lakumu A l-'Arđa Mahdāan Wa Ja`ala Lakum Fīhā Subulāan La`allakum Tahtadū na
043-010. همان كسى كه اين زمين را براى شما گهوارهاى گردانيد، و براى شما در آن راهها نهاد؛ باشد كه راه يابيد.
ا لَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ا لأَرْضَ مَهْد‌ا ً وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلا ً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُ‌ونَ
Wa A l-Ladh ī Nazzala Mina A s-Samā 'i Mā 'an Biq adar in Fa'an sh arnā Bihi Baldatan Maytāan ۚ Kadh ālika Tukh ra jū na
043-011. و آن كس كه آبى به اندازه از آسمان فرود آورد، پس به وسيله آن، سرزمينى مرده را زنده گردانيديم؛ همين گونه [از گورها] بيرون آورده مىشويد.
وَ‌الَّذِي نَزَّلَ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً بِقَ دَرٍ فَأَن شَرْنَا بِ‍‍هِ بَلْدَة ً مَيْتا ً ۚ كَذَلِكَ تُخْ رَ جُونَ
Wa A l-Ladh ī Kh q a A l-'Azwā ja Kullahā Wa Ja`ala Lakum Mina A l-Fulki Wa A l-'An`ām Mā Tarkabū na
043-012. و همان كسى كه جفتها را يكسره آفريد، و براى شما از كشتيها و دامها [وسيلهاى كه] سوار شويد قرار داد.
وَ‌الَّذِي خَ لَقَ ا لأَزْوَا جَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ ا لْفُلْكِ وَا لأَنعَام مَا تَرْكَبُونَ
Litastawū `Alá Ž uhūr ihi Th umm a Tadh kurū Ni`mata Ra bbikum 'Idh ā A m `Alay hi Wa Taq ūlū Sub ĥā na A l-Ladh ī Sakh kh ra Lanā Hādh ā Wa Mā Kunn ā Lahu Muq r inī na
043-013. تا بر پشت آن [ها] قرار گيريد، پس چون بر آن [ها] برنشستيد، نعمت پروردگار خود را ياد كنيد و بگوييد: پاك است كسى كه اين را براى ما رام كرد، و[گرنه] ما را ياراى [رام ساختن] آنها نبود.
لِتَسْتَوُ‌و‌ا عَلَى ظُ هُور ِهِ ثُمّ َ تَذْكُرُ‌و‌ا نِعْمَةَ رَ بِّكُمْ إِ‌ذَ‌ا ا يْ هِ وَتَقُ ولُوا سُبْ حانَ ا لَّذِي سَخَّ رَ لَنَا هَذَ‌ا وَمَا كُنَّ ا لَ‍‍هُ مُقْ ر ِنِينَ
Wa 'Inn ā 'Ilá Ra bbinā Lamun q alibū na
043-014. و به راستى كه ما به سوى پروردگارمان بازخواهيم گشت.
وَإِنَّ ا إِلَى رَ بِّنَا لَمُن قَ لِبُونَ
Wa Ja`alū Lahu Min `Ibādihi Juz'ā an ۚ 'Inn a A l-'In sā na Lakafū ru n Mubī nun
043-015. و براى او بعضى از بندگان [خدا] را جزئى [چون فرزند و شريك] قرار دادند. به راستى كه انسان بس ناسپاس آشكار است.
وَجَعَلُو‌ا لَ‍‍هُ مِن ْ عِبَا‌دِهِ جُزْ‌ء‌ا ً ۚ إِنّ َ ا لإِن سَا نَ لَكَفُو رٌ مُبِينٌ
'Am A kh dh a Mimm ā Yakh q u Banā tin Wa 'Aş fākum Bil-Banī na
043-016. آيا از آنچه مىآفريند، خود دخترانى برگرفته و به شما پسران را اختصاص داده است؟
أَمْ ا خَ ذَ مِمَّ ا يَخْ لُقُ بَنَا تٍ وَأَصْ فَاكُمْ بِا لْبَنِينَ
Wa 'Idh ā Bush sh ir a 'Aĥaduhum Bimā Đ ara ba Lilrra ĥmani Math alāan Ž alla Waj huhu Muswaddāan Wa Huwa Kažī mun
043-017. و چون يكى از آنان را به آنچه به [خداى] رحمان نسبت مىدهد خبر دهند، چهره او سياه مىگردد، در حالى كه خشم و تاسف خود را فرو مىخورد.
وَ‌إِ‌ذَ‌ا بُشِّر َ أَحَدُهُمْ بِمَا ضَ رَ بَ لِل رَّ حْمَنِ مَثَلا ً ظَ لَّ وَجْ هُهُ مُسْوَ‌دّ‌ا ً وَهُوَ كَظِ يمٌ
'Awaman Yunash sh a'u Fī A l-Ĥilyati Wa Huwa Fī A l-Kh ş ā mi Gh y ru Mubī nin
043-018. آيا كسى [را شريك خدا مىكنند] كه در زر و زيور پرورش يافته، و در [هنگام] مجادله بيانش غير روشن است.
أَوَمَن ْ يُنَشَّأُ فِي ا لْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي ا لْخِ صَ ا مِ غَ يْ رُ مُبِينٍ
Wa Ja`alū A l-Malā 'ikata A l-Ladh ī na Hum `Ibā du A r-Ra ĥmā ni 'Ināth āan ۚ 'Ash ahidū Kh q ahum ۚ Satuktabu Sh ahādatuhum Wa Yus'alū na
043-019. و فرشتگانى را كه خود، بندگان رحمانند، مادينه [و دختران او] پنداشتند. آيا در خلقت آنان حضور داشتند؟ گواهى ايشان به زودى نوشته مىشود، و [از آن] پرسيده خواهند شد.
وَجَعَلُو‌ا ا لْمَلاَئِكَةَ ا لَّذِي نَ هُمْ عِبَا دُ ا ل رَّ حْمَنِ إِنَاثاً ۚ أَشَهِدُ‌و‌ا خَ لْقَ هُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَا‌دَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ
Wa Q ālū Law Sh ā 'a A r-Ra ĥmā nu Mā `Abad nāhum ۗ Mā Lahum Bidh ālika Min `Ilmin ۖ 'In Hum 'Illā Yakh ru ş ū na
043-020. و مىگويند: اگر [خداى] رحمان مىخواست، آنها را نمىپرستيديم. آنان به اين [دعوى] دانشى ندارند، [و] جز حدس نمىزنند.
وَقَ الُوا لَوْ شَا ءَ ا ل رَّ حْمَنُ مَا عَبَد ْنَاهُمْ ۗ مَا لَهُمْ بِذَلِكَ مِن ْ عِلْم‌‍ٍ ۖ إِن ْ هُمْ إِلاَّ يَخْ رُصُ ونَ
'Am 'Ātaynāhum Kitābāan Min Q ab lihi Fahum Bihi Mustam sikū na
043-021. آيا به آنان پيش از آن [قرآن] كتابى دادهايم كه بدان تمسك مىجويند (استناد ميکنند)؟
أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابا ً مِن ْ قَ بْ لِهِ فَهُمْ بِ‍‍هِ مُسْتَمْسِكُونَ
Bal Q ālū 'Inn ā Wajad nā 'Ābā 'anā `Alá 'Umm atin Wa 'Inn ā `Alá 'Āth ār ihim Muhtadū na
043-022. [نه،] بلكه گفتند ما پدران خود را بر آيينى يافتيم، و ما [هم با] پى گيرى از آنان راه يافتگانيم.
بَلْ قَ الُو ا إِنَّ ا وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا عَلَى أُمَّ ةٍ وَإِنَّ ا عَلَى آثَار ِهِمْ مُهْتَدُ‌ونَ
Wa Kadh alika Mā 'Arsalnā Min Q ab lika Fī Q aryatin Min Nadh ī r Q ā la Mutra fūhā 'Inn ā Wajad nā 'Ābā 'anā `Alá 'Umm atin Wa 'Inn ā `Alá 'Āth ār ihim Muq ū na
043-023. و بدين گونه، در هيچ شهرى پيش از تو هشداردهندهاى نفرستاديم؛ مگر آنكه خوشگذرانان آن گفتند: ما پدران خود را بر آيينى [و راهى] يافتهايم، و ما از پى ايشان راه سپريم.
وَكَذَلِكَ مَا أَ‌رْسَلْنَا مِن ْ قَ بْ لِكَ فِي قَ رْيَةٍ مِن ْ نَذِي ر ٍ إِلاَّ قَ ا لَ مُتْرَ فُوهَا إِنَّ ا وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا عَلَى أُمَّ ةٍ وَإِنَّ ا عَلَى آثَار ِهِمْ مُقْ تَدُونَ
Q ā la 'Awalaw Ji'tukum Bi'ahdá Mimm ā Wajad tum `Alay hi 'Ābā 'akum ۖ Q ālū 'Inn ā Bimā 'Ursiltum Bihi Kāfirū na
043-024. گفت: هر چند هدايت كنندهتر از آنچه پدران خود را بر آن يافتهايد براى شما بياورم؟ گفتند: ما [نسبت] به آنچه بدان فرستاده شدهايد كافريم.
قَ ا لَ أَ‌وَلَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدَ‌ى مِمَّ ا وَجَد ْتُمْ عَلَيْ هِ آبَا ءَكُمْ ۖ قَ الُو ا إِنَّ ا بِمَا أُ‌رْسِلْتُمْ بِ‍‍هِ كَافِرُ‌ونَ
Fān taq am nā Minhum ۖ Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mukadh dh ibī na
043-025. پس، از آنان انتقام گرفتيم. پس بنگر فرجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است.
فَان تَقَ مْنَا مِ‍‌‍نْ هُمْ ۖ فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُكَذِّبِينَ
Wa 'Idh Q ā la 'Ib rā hī mu Li'abī hi Wa Q awmihi~ 'Inn anī Barā 'un Mimm ā Ta`budū na
043-026. و چون ابراهيم به [نا] پدرى خود و قومش گفت: من واقعا از آنچه مىپرستيد بيزارم،
وَ‌إِ‌ذْ قَ ا لَ إِبْ رَ اهِي مُ لِأَبِي هِ وَقَ وْمِهِ إِنَّ نِي بَرَا ءٌ مِمَّ ا تَعْبُدُ‌ونَ
'Illā A l-Ladh ī Faţ ara nī Fa'inn ahu Sayahdī ni
043-027. مگر [از] آن كس كه مرا پديد آورد؛ و البته او مرا راهنمايى خواهد كرد.
إِلاَّ ا لَّذِي فَطَ رَ نِي فَإِنَّ هُ سَيَهْدِينِ
Wa Ja`alahā Kalimatan Bāq iyatan Fī `Aq ibihi La`allahum Yarji`ū na
043-028. و او آن را در پى خود سخنى جاويدان كرد، باشد كه آنان [به توحيد] بازگردند.
وَجَعَلَهَا كَلِمَة ً بَاقِ يَة ً فِي عَقِ بِ‍‍هِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Bal Matta`tu Hā 'uulā ' Wa 'Ābā 'ahum Ĥattá Jā 'ahumu A l-Ĥaq q u Wa Ra sū lun Mubī nun
043-029. بلكه اينان و پدرانشان را برخودارى دادم، تا حقيقت و فرستادهاى آشكار به سويشان آمد.
بَلْ مَتَّعْتُ هَا ؤُلاَء وَآبَا ءَهُمْ حَتَّى جَا ءَهُمُ ا لْحَقُّ وَرَ سُو لٌ مُبِينٌ
Wa Lamm ā Jā 'ahumu A l-Ĥaq q u Q ālū Hādh ā Siĥru n Wa 'Inn ā Bihi Kāfirū na
043-030. و چون حقيقت به سويشان آمد گفتند: اين افسونى است و ما منكر آنيم.
وَلَمَّ ا جَا ءَهُمُ ا لْحَقُّ قَ الُوا هَذَ‌ا سِحْر‌ٌ وَإِنَّ ا بِ‍‍هِ كَافِرُ‌ونَ
Wa Q ālū Lawlā Nuzzila Hādh ā A l-Q ur'ā nu `Alá Ra julin Mina A l-Q aryatay ni `Ažī min
043-031. و گفتند: چرا اين قرآن بر مردى بزرگ از [آن] دو شهر فرود نيامده است؟
وَقَ الُوا لَوْلاَ نُزِّلَ هَذَ‌ا ا لْقُ رْآنُ عَلَى رَ جُلٍ مِنَ ا لْقَ رْيَتَيْ نِ عَظِ يمٍ
'Ahum Yaq ū na Ra ĥmata Ra bbika ۚ Naĥnu Q asam nā Baynahum Ma`īsh atahum Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā ۚ Wa Ra fa`nā Ba`đahum Faw q a Ba`đin Dara jā tin Liyattakh dh a Ba`đuhum Ba`đāan Sukh r īyāan ۗ Wa Ra ĥmatu Ra bbika Kh y ru n Mimm ā Yaj ma`ū na
043-032. آيا آنانند كه رحمت پروردگارت را تقسيم مىكنند؟ ما [وسايل] معاش آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كردهايم؛ و برخى از آنان را از [نظر] درجات، بالاتر از بعضى [ديگر] قرار دادهايم، تا بعضى از آنها، بعضى [ديگر] را در خدمت گيرند؛ و رحمت پروردگار تو، از آنچه آنان مىاندوزند بهتر است.
أَهُمْ يَقْ سِمُو نَ رَ حْمَةَ رَ بِّكَ ۚ نَحْنُ قَ سَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ۚ وَرَ فَعْنَا بَعْ‍‍ضَ هُمْ فَوْ قَ بَعْض ٍ دَرَ جَا تٍ لِيَتَّخِ ذَ بَعْضُ هُمْ بَعْض ا ً سُخْ ر ِيّا ً ۗ وَرَ حْمَةُ رَ بِّكَ خَ يْ رٌ مِمَّ ا يَجْ مَعُونَ
Wa Lawlā 'An Yakū na A n -Nā su 'Umm atan Wāĥidatan Laja`alnā Liman Yakfuru Bir -Ra ĥmani Libuyūtihim Suq ufāan Min Fađđatin Wa Ma`ār ija `Alayhā Yažharū na
043-033. و اگر نه آن بود كه [همه] مردم [در انكار خدا] امتى واحد گردند، قطعا براى خانههاى آنان كه به [خداى] رحمان كفر مىورزيدند، سقفها و نردبانهايى از نقره كه بر آنها بالا روند قرار مىداديم.
وَلَوْلاَ أَن ْ يَكُو نَ ا ل نّ َا سُ أُمَّ ة ً وَ‌احِدَة ً لَجَعَلْنَا لِمَن ْ يَكْفُرُ بِا ل رَّ حْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُ فا ً مِن ْ فَضَّ ةٍ وَمَعَار ِجَ عَلَيْهَا يَظْ هَرُونَ
Wa Libuyūtihim 'Ab wābāan Wa Suru rā an `Alayhā Yattaki'ū na
043-034. و براى خانههايشان نيز درها و تختهايى كه بر آنها تكيه زنند.
وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْ وَابا ً وَسُرُ‌ر‌اً عَلَيْهَا يَتَّكِئُ ونَ
Wa Zukh ru fāan ۚ Wa 'In Kullu Dh ālika Lamm ā Matā `u A l-Ĥayāati A d-Dun yā Wa ۚ A l-'Ākh ra tu `In da Ra bbika Lilmuttaq ī na
043-035. و زر و زيورهاى [ديگر نيز]. و همه اينها جز متاع زندگى دنيا نيست، و آخرت پيش پروردگار تو براى پرهيزگاران است.
وَزُخْ رُفا ً ۚ وَإِن ْ كُلُّ ذَلِكَ لَمَّ ا مَتَا عُ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ۚ وَا لآخِ رَ ةُ عِنْ دَ رَ بِّكَ لِلْمُتَّقِ ينَ
Wa Man Ya`sh u `An Dh ikr i A r-Ra ĥmā ni Nuq ayyiđ Lahu Sh ayţ ānāan Fahuwa Lahu Q ar ī nun
043-036. و هر كس از ياد [خداى] رحمان دل بگرداند، بر او شيطانى مىگماريم تا براى وى دمسازى باشد.
وَمَن ْ يَعْشُ عَن ْ ذِكْر ِ ا ل رَّ حْمَنِ نُقَ يِّضْ لَ‍‍هُ شَيْطَ انا ً فَهُوَ لَ‍‍هُ قَ ر ِينٌ
Wa 'Inn ahum Layaş uddūnahum `Ani A s-Sabī li Wa Yaĥsabū na 'Ann ahum Muhtadū na
043-037. و مسلما آنها، ايشان را از راه باز مىدارند، و [آنها] مىپندارند كه راه يافتگانند.
وَإِنَّ هُمْ لَيَصُ دُّونَهُمْ عَنِ ا ل سَّبِي لِ وَيَحْسَبُو نَ أَنَّ هُمْ مُهْتَدُ‌ونَ
Ĥattá 'Idh ā Jā 'anā Q ā la Yā Lay ta Baynī Wa Baynaka Bu`da A l-Mash r iq ay ni Fabi'sa A l-Q ar ī nu
043-038. تا آنگاه كه او [با دمسازش] به حضور ما آيد، [خطاب به شيطان] گويد: اى كاش ميان من و تو فاصله خاور و باختر بود، كه چه بد دمسازى هستى.
حَتَّى إِ‌ذَ‌ا جَا ءَنَا قَ ا لَ يَالَيْ تَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ ا لْمَشْر ِقَ يْ نِ فَبِئْسَ ا لْقَ ر ِينُ
Wa Lan Yan fa`akumu A l-Yaw ma 'Idh Ž alam tum 'Ann akum Fī A l-`Adh ā bi Mush tar ikū na
043-039. و امروز هرگز [پشيمانى] براى شما سود نمىبخشد، چون ستم كرديد. در حقيقت، شما در عذاب مشترك خواهيد بود.
وَلَن ْ يَن فَعَكُمُ ا لْيَوْ مَ إِ‌ذْ ظَ لَمْتُمْ أَنَّ كُمْ فِي ا لْعَذَا بِ مُشْتَر ِكُونَ
'Afa'an ta Tusmi`u A ş -Ş umm a 'Aw Tahdī A l-`Um ya Wa Man Kā na Fī Đ alā lin Mubī nin
043-040. پس آيا تو مىتوانى كران را شنوا كنى، يا نابينايان و كسى را كه همواره در گمراهى آشكارى است راه نمايى؟
أَفَأَنْ تَ تُسْمِعُ ا ل صُّ مّ َ أَ‌وْ تَهْدِي ا لْعُمْيَ وَمَن ْ كَا نَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Fa'imm ā Nadh /habann a Bika Fa'inn ā Minhum Mun taq imū na
043-041. پس اگر ما تو را [از دنيا] ببريم، قطعا از آنان انتقام مىكشيم،
فَإِمَّ ا نَذْهَبَنّ َ بِكَ فَإِنَّ ا مِ‍‌‍نْ هُمْ مُنْ تَقِ مُونَ
'Aw Nur iyann aka A l-Ladh ī Wa`ad nāhum Fa'inn ā `Alayhim Muq ū na
043-042. يا [اگر] آنچه را به آنان وعده دادهايم به تو نشان دهيم؛ حتما ما بر آنان قدرت داريم.
أَ‌وْ نُر ِيَنَّ كَ ا لَّذِي وَعَد ْنَاهُمْ فَإِنَّ ا عَلَيْهِمْ مُقْ تَدِرُونَ
Fāstam sik Bial-Ladh ī 'Ūĥiya 'Ilay ka ۖ 'Inn aka `Alá Ş ir āţ in Mustaq ī min
043-043. پس به آنچه به سوى تو وحى شده است چنگ در زن، كه تو بر راهى راست قرار دارى.
فَاسْتَمْسِكْ بِا لَّذِي أُ وحِيَ إِلَيْ كَ ۖ إِنَّ كَ عَلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Wa 'Inn ahu Ladh ikru n Laka Wa Liq awmika ۖ Wa Saw fa Tus'alū na
043-044. و به راستى، كه [قرآن] براى تو و براى قوم تو [مايه] تذكرى است، و به زودى [در مورد آن] پرسيده خواهيد شد.
وَإِنَّ هُ لَذِكْر‌ٌ لَكَ وَلِقَ وْمِكَ ۖ وَسَوْ فَ تُسْأَلُونَ
Wa A n Q ab lika Min Ru sulinā 'Aja`alnā Min Dū ni A r-Ra ĥmā ni 'Ālihatan Yu`badū na
043-045. و از رسولان ما كه پيش از تو گسيل داشتيم (فرستاديم) جويا شو؛ آيا در برابر [خداى] رحمان، خدايانى كه مورد پرستش قرار گيرند مقرر داشتهايم؟
وَ‌اسْأَلْ مَن ْ أَ‌رْسَلْنَا مِن ْ قَ بْ لِكَ مِن ْ رُسُلِنَ‍‍ا أَجَعَلْنَا مِن ْ دُو نِ ا ل رَّ حْمَنِ آلِهَة ً يُعْبَدُ‌ونَ
Wa Laq ad 'Arsalnā Mūsá Bi'āyātinā 'Ilá Fir `aw na Wa Mala'ihi Faq ā la 'Inn ī Ra sū lu Ra bbi A l-`Ālamī na
043-046. و همانا موسى را، با نشانههاى خويش به سوى فرعون و سران [قوم] او روانه كرديم. پس گفت: من فرستاده پروردگار جهانيانم.
وَلَقَ د ْ أَ‌رْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِر ْعَوْ نَ وَمَلَئِ‍‍هِ فَقَ ا لَ إِنِّ ي رَ سُو لُ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Falamm ā Jā 'ahum Bi'āyātinā 'Idh ā Hum Minhā Yađĥakū na
043-047. پس چون آيات ما را براى آنان آورد، ناگهان ايشان بر آنها خنده زدند.
فَلَمَّ ا جَا ءَهُمْ بِآيَاتِنَا إِ‌ذَ‌ا هُمْ مِ‍‌‍نْ هَا يَضْ حَكُونَ
Wa Mā Nur īhim Min 'Āyatin 'Illā Hiya 'Akbaru Min 'Ukh ۖ Wa 'Akh dh nāhum Bil-`Adh ā bi La`allahum Yarji`ū na
043-048. و [ما] نشانهاى به ايشان نمىنموديم، مگر اينكه آن از نظير [و مشابه] آن بزرگتر بود، و به عذاب گرفتارشان كرديم تا مگر به راه آيند.
وَمَا نُر ِيهِمْ مِن ْ آيَة‌‍ٍ إِلاَّ هِيَ أَكْبَرُ مِن ْ أُخْ تِهَا ۖ وَأَخَ ذْنَاهُمْ بِا لْعَذَا بِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Wa Q ālū Yā 'Ayyuhā A s-Sāĥir u A d `u Lanā Ra bbaka Bimā `Ahida `In daka 'Inn anā Lamuhtadūn
043-049. و گفتند: اى فسونگر، پروردگارت را به [پاس] آنچه با تو عهد كرده، براى ما بخوان، كه ما واقعا به راه درست درآمدهايم.
وَقَ الُوا يَا أَيُّهَا ا ل سَّاحِر ُ ا د ْعُ لَنَا رَ بَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْ دَكَ إِنَّ نَا لَمُهْتَد ُون
Falamm ā Kash afnā `Anhumu A l-`Adh ā ba 'Idh ā Hum Yan kuth ū na
043-050. و چون عذاب را از آنها برداشتيم، بناگاه آنان پيمان شكستند.
فَلَمَّ ا كَشَفْنَا عَ‍‌‍نْ هُمُ ا لْعَذَا بَ إِ‌ذَ‌ا هُمْ يَن كُثُونَ
Wa Nādá Fir `aw nu Fī Q awmihi Q ā la Yā Q aw mi 'Alay sa Lī Mulku Miş ra Wa Hadh ihi A l-'Anhā ru Taj r ī Min Taĥtī ۖ 'Afalā Tub ş irū na
043-051. و فرعون در [ميان] قوم خود ندا در داد [و] گفت: اى مردم [كشور] من، آيا پادشاهى مصر و اين نهرها كه از زير [كاخهاى] من روان است از آن من نيست؟ پس مگر نمىبينيد؟
وَنَا‌دَ‌ى فِر ْعَوْ نُ فِي قَ وْمِهِ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ أَلَيْ سَ لِي مُلْكُ مِصْ رَ وَهَذِهِ ا لأَنْ هَا رُ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِ‍‍ي أَفَلاَ ۖ تُبْ صِ رُونَ
'Am 'Anā Kh y ru n Min Hādh ā A l-Ladh ī Huwa Mahī nun Wa Lā Yakā du Yubī nu
043-052. آيا [نه] من از اين كس كه خود بى مقدار است و نمىتواند درست بيان كند بهترم؟
أَمْ أَنَا خَ يْ رٌ مِن ْ هَذَ‌ا ا لَّذِي هُوَ مَهِي نٌ وَلاَ يَكَا دُ يُبِينُ
Falawlā 'Ulq iya `Alay hi 'Aswira tun Min Dh ahabin 'Aw Jā 'a Ma`ahu A l-Malā 'ikatu Muq r inī na
043-053. پس چرا بر او دستبندهايى زرين آويخته نشده، يا با او فرشتگانى همراه نيامدهاند؟
فَلَوْلاَ أُلْقِ يَ عَلَيْ هِ أَسْوِرَ ةٌ مِن ْ ذَهَبٍ أَ‌وْ جَا ءَ مَعَهُ ا لْمَلاَئِكَةُ مُقْ تَر ِنِينَ
Fāstakh Q awmahu Fa'aţ ā`ū hu ۚ 'Inn ahum Kānū Q awmāan Fāsiq ī na
043-054. پس قوم خود را سبك مغز يافت، [و آنان را فريفت،] و اطاعتش كردند، چرا كه آنها مردمى منحرف بودند.
فَاسْتَخَ فَّ قَ وْمَهُ فَأَطَ اعُو هُ ۚ إِنَّ هُمْ كَانُو‌ا قَ وْما ً فَاسِقِ ينَ
Falamm ā 'Āsafūnā A n taq am nā Minhum Fa'agh ra q m 'Aj ma`ī na
043-055. و چون ما را به خشم درآوردند، از آنان انتقام گرفتيم، و همه آنان را غرق كرديم.
فَلَمَّ ا آسَفُونَا ا ن تَقَ مْنَا مِ‍‌‍نْ هُمْ فَأَغْ رَ قْ نَاهُمْ أَجْ مَعِينَ
Faja`alnāhum Salafāan Wa Math alāan Lil'ā kh r ī na
043-056. و آنان را پيشينهاى [بد] و عبرتى براى آيندگان گردانيديم.
فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفا ً وَمَثَلا ً لِلآخِ ر ِينَ
Wa Lamm ā Đ ur iba A b nu Maryama Math alāan 'Idh ā Q awmuka Minhu Yaş iddū na
043-057. و هنگامى كه [در مورد] پسر مريم مثالى آورده شد، بناگاه قوم تو از آن [سخن] هلهله درانداختند [و اعراض كردند]،
وَلَمَّ ا ضُ ر ِبَ ا بْ نُ مَرْيَمَ مَثَلا ً إِ‌ذَ‌ا قَ وْمُكَ مِ‍‌‍نْ هُ يَصِ دُّونَ
Wa Q ālū 'A'ā lihatunā Kh y ru n 'Am Huwa ۚ Mā Đ ara bū hu Laka 'Illā Jadalāan ۚ Bal Hum Q aw mun Kh ş imū na
043-058. و گفتند: آيا معبودان ما بهترند يا او؟ آن [مثال] را جز از راه جدل براى تو نزدند، بلكه آنان مردمى جدلپيشهاند.
وَقَ الُو ا أَ‌آلِهَتُنَا خَ يْ رٌ أَمْ هُوَ ۚ مَا ضَ رَ بُو هُ لَكَ إِلاَّ جَدَلا ً ۚ بَلْ هُمْ قَ وْ مٌ خَ صِ مُونَ
'In Huwa 'Illā `Ab dun 'An`am nā `Alay hi Wa Ja`alnā hu Math alāan Libanī 'Isrā 'ī la
043-059. [عيسى] جز بندهاى كه بر وى منت نهاده، و او را براى فرزندان اسرائيل سرمشق [و آيتى] گردانيدهايم نيست.
إِن ْ هُوَ إِلاَّ عَبْ دٌ أَ‌نْ عَمْنَا عَلَيْ هِ وَجَعَلْنَا هُ مَثَلا ً لِبَنِ‍‍ي إِسْرَا ئِ يلَ
Wa Law Nash ā 'u Laja`alnā Min kum Malā 'ikatan Fī A l-'Arđi Yakh ū na
043-060. و اگر بخواهيم، قطعا به جاى شما فرشتگانى كه در [روى] زمين جانشين [شما] گردند قرار دهيم.
وَلَوْ نَشَا ءُ لَجَعَلْنَا مِ‍‌‍نْ كُمْ مَلاَئِكَة ً فِي ا لأَرْضِ يَخْ لُفُونَ
Wa 'Inn ahu La`ilmun Lilssā`ati Falā Tam taru nn a Bihā Wa A ۚ Hādh ā Ş ir āţ un Mustaq ī mun
043-061. و همانا آن نشانهاى براى [فهم] رستاخيز است. پس زنهار در آن ترديد مكن، و از من پيروى كنيد؛ اين است راه راست.
وَإِنَّ هُ لَعِلْم ٌ لِلسَّاعَةِ فَلاَ تَمْتَرُنّ َ بِهَا وَا ۚ هَذَ‌ا صِ رَ ا ط ٌ مُسْتَقِ يمٌ
Wa Lā Yaş uddann akumu A sh -Sh ayţ ā nu ۖ 'Inn ahu Lakum `Adū wun Mubī nun
043-062. و مبادا شيطان شما را از راه به در برد، زيرا او براى شما دشمنى آشكار است.
وَلاَ يَصُ دَّنَّ كُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ ۖ إِنَّ هُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ
Wa Lamm ā Jā 'a `Īsá Bil-Bayyinā ti Q ā la Q ad Ji'tukum Bil-Ĥikmati Wa Li'abayyina Lakum Ba`đa A l-Ladh ī Takh ū na Fī hi Fa ۖ A q ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
043-063. و چون عيسى دلايل آشكار آورد، گفت: به راستى براى شما حكمت آوردم، و تا در باره بعضى از آنچه در آن اختلاف مىكرديد، برايتان توضيح دهم. پس از (نافرمانی و عذاب) خدا بترسيد و فرمانم ببريد.
وَلَمَّ ا جَا ءَ عِيسَى بِا لْبَيِّنَا تِ قَ ا لَ قَ د ْ جِئْتُكُمْ بِا لْحِكْمَةِ وَلِأَبَيِّنَ لَكُمْ بَعْ‍‍ضَ ا لَّذِي تَخْ تَلِفُو نَ فِي هِ ۖ فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
'Inn a A ll āha Huwa Ra bbī Wa Ra bbukum Fā`budū hu ۚ Hādh ā Ş ir āţ un Mustaq ī mun
043-064. در حقيقت، خداست كه خود پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را بپرستيد؛ اين است راه راست.
إِنّ َ ا للَّ هَ هُوَ رَ بِّي وَرَ بُّكُمْ فَاعْبُدُو هُ ۚ هَذَ‌ا صِ رَ ا ط ٌ مُسْتَقِ يمٌ
Fākh A l-'Aĥzā bu Min Baynihim ۖ Faway lun Lilladh ī na Ž alamū Min `Adh ā bi Yaw min 'Alī min
043-065. تا [آنكه] از ميانشان، احزاب دست به اختلاف زدند، پس واى بر كسانى كه ستم كردند از عذاب روزى دردناك.
فَاخْ تَلَفَ ا لأَحْزَا بُ مِن ْ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْ ل ٌ لِلَّذِي نَ ظَ لَمُوا مِن ْ عَذَا بِ يَوْ مٍ أَلِيمٍ
Hal Yan žurū na 'Illā A s-Sā`ata 'An Ta'tiyahum Bagh n Wa Hum Lā Yash `urū na
043-066. آيا جز [اين] انتظار مىبرند كه رستاخيز در حالى كه حدس نمىزنند ناگهان بر آنان در رسد؟
هَلْ يَن ظُ رُو نَ إِلاَّ ا ل سَّاعَةَ أَن ْ تَأْتِيَهُمْ بَغْ تَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُ‌ونَ
Al-'Akh ā 'u Yawma'idh in Ba`đuhum Liba`đin `Adū wun 'Illā A l-Muttaq ī na
043-067. در آن روز، ياران، جز پرهيزگاران، بعضىشان دشمن بعضى ديگرند.
ا لأَخِ لاَّءُ يَوْمَئِذ‌ٍ بَعْضُ هُمْ لِبَعْ‍‍ضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ ا لْمُتَّقِ ينَ
Yā `Ibā di Lā Kh w fun `Alaykumu A l-Yaw ma Wa Lā 'An tum Taĥzanū na
043-068. اى بندگان من، امروز بر شما بيمى نيست و غمگين نخواهيد شد.
يَاعِبَا دِ لاَ خَ وْ فٌ عَلَيْكُمُ ا لْيَوْ مَ وَلاَ أَ‌نْ تُمْ تَحْزَنُونَ
Al-Ladh ī na 'Āmanū Bi'āyātinā Wa Kānū Muslimī na
043-069. همان كسانى كه به آيات ما ايمان آورده و تسليم بودند.
ا لَّذِي نَ آمَنُو‌ا بِآيَاتِنَا وَكَانُو‌ا مُسْلِمِينَ
A d kh A l-Jann ata 'An tum Wa 'Azwājukum Tuĥbarū na
043-070. شما با همسرانتان شادمانه داخل بهشت شويد.
ا د ْخُ لُوا ا لْجَنَّ ةَ أَ‌نْ تُمْ وَ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجُكُمْ تُحْبَرُ‌ونَ
Yuţ ā fu `Alayhim Biş iĥā fin Min Dh ahabin Wa 'Akwā bin ۖ Wa Fīhā Mā Tash tahī hi A l-'An fusu Wa Taladh dh u A l-'A`yunu ۖ Wa 'An tum Fīhā Kh ū na
043-071. سينيهايى از طلا و جامهايى در برابر آنان مىگردانند، و در آنجا آنچه دلها آن را بخواهند، و ديدگان را خوش آيد [هست] و شما در آن جاودانيد.
يُطَ ا فُ عَلَيْهِمْ بِصِ حَا فٍ مِن ْ ذَهَبٍ وَأَكْوَا بٍ ۖ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِي هِ ا لأَن فُسُ وَتَلَذُّ ا لأَعْيُنُ ۖ وَأَنْ تُمْ فِيهَا خَ الِدُونَ
Wa Tilka A l-Jann atu A llatī 'Ūr ith tumūhā Bimā Kun tum Ta`malū na
043-072. و اين است همان بهشتى كه به [پاداش] آنچه مىكرديد ميراث يافتيد.
وَتِلْكَ ا لْجَنَّ ةُ ا لَّتِي أُ ور ِثْتُمُوهَا بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Lakum Fīhā Fākihatun Kath īra tun Minhā Ta'kulū na
043-073. در آنجا، براى شما ميوههايى فراوان خواهد بود كه از آنها مىخوريد.
لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَة‌‍ٌ كَثِيرَ ةٌ مِ‍‌‍نْ هَا تَأْكُلُونَ
'Inn a A l-Muj r imī na Fī `Adh ā bi Jahann ama Kh n
043-074. بىگمان، مجرمان در عذاب جهنم ماندگارند.
إِنّ َ ا لْمُجْ ر ِمِي نَ فِي عَذَا بِ جَهَنَّ مَ خَ الِد ُون
Lā Yufattaru `Anhum Wa Hum Fī hi Mub lisū na
043-075. [عذاب] از آنان تخفيف نمىيابد، و آنها در آنجا نوميدند.
لاَ يُفَتَّرُ عَ‍‌‍نْ هُمْ وَهُمْ فِي هِ مُبْ لِسُونَ
Wa Mā Ž alam nāhum Wa Lakin Kānū Humu A ž-Ž ālimī na
043-076. و ما بر ايشان ستم نكرديم، بلكه خود ستمكار بودند.
وَمَا ظَ لَمْنَاهُمْ وَلَكِن ْ كَانُو‌ا هُمُ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Nādaw Yā Māliku Liyaq Ra bbuka ۖ Q ā la 'Inn akum Mākith ū na
043-077. و فرياد كشند: اى مالك [بگو: ] پروردگارت جان ما را بستاند. پاسخ دهد: شما ماندگاريد.
وَنَا‌دَ‌وْ‌ا يَامَالِكُ لِيَقْ ضِ عَلَيْنَا رَ بُّكَ قَ ا لَ ۖ إِنَّ كُمْ مَاكِثُونَ
Laq ad Ji'nākum Bil-Ĥaq q i Wa Lakinn a 'Akth ara kum Lilĥaq q i Kār ihū na
043-078. قطعا حقيقت را برايتان آورديم، ليكن بيشتر شما حقيقت را خوش نداشتيد.
لَقَ د ْ جِئْنَاكُمْ بِا لْحَقِّ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ كُمْ لِلْحَ‍‍قِّ كَار ِهُونَ
'Am 'Ab ra mū 'Am rā an Fa'inn ā Mub r imū na
043-079. يا در كارى ابرام (اصرار) ورزيدهاند؟ ما [نيز] ابرام (اصرار) مىورزيم.
أَمْ أَبْ رَ مُو ا أَمْر‌ا ً فَإِنَّ ا مُبْ ر ِمُونَ
'Am Yaĥsabū na 'Ann ā Lā Nasma`u Sir ra hum Wa Naj wāhum ۚ Balá Wa Ru sulunā Ladayhim Yaktubū na
043-080. آيا مىپندارند كه ما راز آنها و نجوايشان را نمىشنويم؟ چرا؛ و فرشتگان ما پيش آنان [حاضرند و] ثبت مىكنند.
أَمْ يَحْسَبُو نَ أَنَّ ا لاَ نَسْمَعُ سِر َّهُمْ وَنَجْ وَاهُمْ ۚ بَلَى وَ‌رُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ
Q ul 'In Kā na Lilrra ĥmani Waladun Fa'anā 'Awwalu A l-`Ābidī na
043-081. بگو: اگر براى [خداى] رحمان فرزندى بود، خود من نخستين پرستندگان بودم.
قُ لْ إِن ْ كَا نَ لِل رَّ حْمَنِ وَلَد‌‌ٌ فَأَنَ‍‍ا أَ‌وَّلُ ا لْعَابِدِينَ
Sub ĥā na Ra bbi A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Ra bbi A l-`Arsh i `Amm ā Yaş ifū na
043-082. پروردگار آسمانها و زمين [و] پروردگار عرش، از آنچه وصف مىكنند منزه است.
سُبْ حَا نَ رَ بِّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ رَ بِّ ا لْعَرْشِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
Fadh arhum Yakh q ū Yawmahumu A l-Ladh ī Yū`adū na
043-083. پس آنان را رها كن، تا در ياوهگويى خود فرو روند و بازى كنند، تا آن روزى را كه بدان وعده داده مىشوند ديدار كنند.
فَذَ‌رْهُمْ يَخُ وضُ وا وَيَلْعَبُو‌ا حَتَّى يُلاَقُ وا يَوْمَهُمُ ا لَّذِي يُوعَدُ‌ونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Fī A s-Samā 'i 'Ilahun Wa Fī A l-'Arđi 'Ilahun ۚ Wa Huwa A l-Ĥakī mu A l-`Alī mu
043-084. و اوست كه در آسمان خداست، و در زمين خداست، و هموستسنجيده كار دانا.
وَهُوَ ا لَّذِي فِي ا ل سَّمَا ءِ إِلَهٌ وَفِي ا لأَرْضِ إِلَهٌ ۚ وَهُوَ ا لْحَكِي مُ ا لْعَلِيمُ
Wa Tabāra ka A l-Ladh ī Lahu Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa `In dahu `Ilmu A s-Sā`ati Wa 'Ilay hi Turja`ū na
043-085. و خجسته است كسى كه فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آن اوست؛ و علم قيامت پيش اوست، و به سوى او برگردانيده مىشويد.
وَتَبَارَ كَ ا لَّذِي لَ‍‍هُ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِنْ دَهُ عِلْمُ ا ل سَّاعَةِ وَإِلَيْ هِ تُرْجَعُونَ
Wa Lā Yam liku A l-Ladh ī na Yad `ū na Min Dūnihi A sh -Sh afā`ata 'Illā Man Sh ahida Bil-Ĥaq q i Wa Hum Ya`lamū na
043-086. و كسانى كه به جاى او مىخوانند اختيار شفاعت ندارند، مگر آن كسانى كه آگاهانه به حق گواهى داده باشند.
وَلاَ يَمْلِكُ ا لَّذِي نَ يَد ْعُو نَ مِن ْ دُ‌ونِهِ ا ل شَّفَاعَةَ إِلاَّ مَن ْ شَهِدَ بِا لْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
Wa La'in Sa'altahum Man Kh q ahum Layaq ūlunn a A ll āhu ۖ Fa'ann á Yu'ufakū na
043-087. و اگر از آنان بپرسى: چه كسى آنان را خلق كرده؟ مسلما خواهند گفت:خدا. پس چگونه [از حقيقت] بازگردانيده مىشوند.
وَلَئِن ْ سَأَلْتَهُمْ مَن ْ خَ لَقَ هُمْ لَيَقُ ولُنّ َ ا للَّ هُ ۖ فَأَنَّ ى يُؤْفَكُونَ
Wa Q īlihi Yā Ra bbi 'Inn a Hā 'uulā ' Q aw mun Lā Yu'uminū na
043-088. و گويد: اى پروردگار من، اينها جماعتىاند كه ايمان نخواهند آورد.
وَقِ يلِهِ يَارَ بِّ إِنّ َ هَا ؤُلاَء قَ وْ م ٌ لاَ يُؤْمِنُونَ
Fāş faĥ `Anhum Wa Q ul Salā mun ۚ Fasaw fa Ya`lamū na
043-089. [و خدا فرمود: ] از ايشان روى برتاب، و بگو: به سلامت پس زودا كه بدانند.
فَاصْ فَحْ عَ‍‌‍نْ هُمْ وَقُ لْ سَلاَم‌‍ٌ ۚ فَسَوْ فَ يَعْلَمُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
