Takādu As-Samāwātu Yatafaţţarna Min Fawqihinna Wa ۚ Al-Malā'ikatu Yusabbiĥūna Biĥamdi Rabbihim Wa Yastaghfirūna Liman Fī Al-'Arđi ۗ 'Alā 'Inna Allāha Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
042-005. چيزى نمانده كه آسمانها از فرازشان بشكافند، و [حال آنكه] فرشتگان به سپاس پروردگارشان تسبيح مىگويند، و براى كسانى كه در زمين هستند، آمرزش مىطلبند. آگاه باش، در حقيقت خداست كه آمرزنده مهربان است.
Wa Kadhalika 'Awĥaynā 'Ilayka Qur'ānāan `Arabīyāan Litundhira 'Umma Al-Qurá Wa Man Ĥawlahā Wa Tundhira Yawma Al-Jam`i Lā Rayba Fīhi ۚ Farīqun Fī Al-Jannati Wa Farīqun Fī As-Sa`īri
042-007. و بدين گونه، قرآن عربى به سوى تو وحى كرديم، تا [مردم] مكه و كسانى را كه پيرامون آنند، هشدار دهى؛ و از روز گرد آمدن [خلق]، كه ترديدى در آن نيست، بيم دهى؛
Fāţiru As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۚ Ja`ala Lakum Min 'Anfusikum 'Azwājāan Wa Mina Al-'An`ām 'Azwājāan ۖ Yadhra'uukum Fīhi ۚ Laysa Kamithlihi Shay'un ۖ Wa Huwa As-Samī`u Al-Başīru
042-011. پديدآورنده آسمانها و زمين است؛ از خودتان براى شما جفتهايى قرار داد، و از دامها [نيز] نر و ماده [قرار داد]؛ بدين وسيله شما را بسيار مىگرداند. چيزى مانند او نيست، و اوست شنواى بينا.
Shara`a Lakum Mina Ad-Dīni Mā Waşşá Bihi Nūĥāan Wa Al-Ladhī 'Awĥaynā 'Ilayka Wa Mā Waşşaynā Bihi~ 'Ibrāhīma Wa Mūsá Wa `Īsá ۖ 'An 'Aqīmū Ad-Dīna Wa Lā Tatafarraqū Fīhi ۚ Kabura `Alá Al-Mushrikīna Mā Tad`ūhum 'Ilayhi ۚ Allāhu Yajtabī 'Ilayhi Man Yashā'u Wa Yahdī 'Ilayhi Man Yunību
042-013. از [احكام] دين، آنچه را كه به نوح درباره آن سفارش كرد، براى شما تشريع كرد، و آنچه را به تو وحى كرديم، و آنچه را كه در باره آن، به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش نموديم كه: دين را برپا داريد، و در آن تفرقه اندازى مكنيد. بر مشركان آنچه كه ايشان را به سوى آن فرا مىخوانى گران مىآيد. خدا هر كه را بخواهد به سوى خود برمىگزيند، و هر كه را كه از در توبه درآيد، به سوى خود راه مىنمايد.
Wa Mā Tafarraqū 'Illā Min Ba`di Mā Jā'ahumu Al-`Ilmu Baghyāan Baynahum ۚ Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat MinRabbika 'Ilá 'Ajalin Musamman Laquđiya Baynahum ۚ Wa 'Inna Al-Ladhīna 'Ūrithū Al-Kitāba Min Ba`dihim Lafī Shakkin Minhu Murībin
042-014. و فقط پس از آنكه علم برايشان آمد، راه تفرقه پيمودند. [آن هم] به صرف حسد [و برترى جويى] ميان همديگر، و اگر سخنى [داير بر تاخير عذاب] از جانب پروردگارت تا زمانى معين پيشى نگرفته بود، قطعا ميانشان داورى شده بود. و كسانى كه بعد از آنان كتاب [تورات] را ميراث يافتند، واقعا در باره او در ترديدى سخت [دچار] اند.
Falidhalika Fād`u ۖ Wa Astaqim Kamā 'Umirta ۖ Wa Lā Tattabi` 'Ahwā'ahum ۖ Wa Qul 'Āmantu Bimā 'Anzala Allāhu Min Kitābin ۖ Wa 'Umirtu Li'`dila Baynakumu ۖ Allāhu Rabbunā Wa Rabbukum ۖ Lanā 'A`mālunā Wa Lakum 'A`mālukum ۖ Lā Ĥujjata Baynanā Wa Baynakumu ۖ Allāhu Yajma`u Baynanā ۖ Wa 'Ilayhi Al-Maşīru
042-015. بنابراين، به دعوت پرداز، و همان گونه كه مامورى ايستادگى كن، و هوسهاى آنان را پيروى مكن، و بگو: به هر كتابى كه خدا نازل كرده است ايمان آوردم، و مامور شدم كه ميان شما عدالت كنم. خدا، پروردگار ما و پروردگار شماست، اعمال ما از آن ما، و اعمال شما از آن شماست، ميان ما و شما خصومتى نيست. خدا ميان ما را جمع مىكند، و فرجام به سوى اوست.
Wa Al-Ladhīna Yuĥājjūna Fī Al-Lahi Min Ba`di Mā Astujība Lahu Ĥujjatuhum Dāĥiđatun `Inda Rabbihim Wa `AlayhimGhađabun Wa Lahum `AdhābunShadīdun
042-016. و كسانى كه در باره خدا، پس از اجابت [دعوت] او به مجادله مىپردازند، حجتشان (دليل هايشان) پيش پروردگارشان باطل است، و خشمى [از خدا] برايشان است و براى آنان عذابى سخت خواهد بود.
042-018. كسانى كه به آن ايمان ندارند، شتابزده آن را مىخواهند؛ و كسانى كه ايمان آوردهاند، از آن هراسناكند، و مىدانند كه آن حق است. بدان كه آنان كه در مورد قيامت ترديد مىورزند، قطعا در گمراهى دور و درازىاند.
Man Kāna Yurīdu Ĥartha Al-'Ākhirati Nazid Lahu Fī Ĥarthihi ۖ Wa Man Kāna Yurīdu Ĥartha Ad-Dunyā Nu'utihi Minhā Wa Mā Lahu Fī Al-'Ākhirati Min Naşībin
042-020. كسى كه كشت (پاداش) آخرت بخواهد، براى وى در كشتهاش (پاداش هايش) مىافزاييم؛ و كسى كه كشت (پاداش) اين دنيا را بخواهد، به او از آن مىدهيم، و[لى] در آخرت او را نصيبى نيست.
'Am LahumShurakā'u Shara`ū Lahum Mina Ad-Dīni Mā Lam Ya'dhan Bihi Allāhu ۚ Wa Lawlā Kalimatu Al-Faşli Laquđiya Baynahum ۗ Wa 'Inna Až-Žālimīna Lahum `Adhābun 'Alīmun
042-021. آيا براى آنان شريكانى است كه در آنچه خدا بدان اجازه نداده برايشان بنياد آيينى نهادهاند؟ و اگر فرمان قاطع [در باره تاخير عذاب در كار] نبود، مسلما ميانشان داورى مىشد؛ و براى ستمكاران شكنجهاى پر درد است.
Tará Až-Žālimīna Mushfiqīna Mimmā Kasabū Wa Huwa Wāqi`un Bihim Wa ۗ Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fī Rawđāti Al-Jannāti ۖ Lahum Mā Yashā'ūna `Inda Rabbihim ۚ Dhālika Huwa Al-Fađlu Al-Kabīru
042-022. [در قيامت] ستمگران را، از آنچه انجام دادهاند هراسناك مىبينى، و [جزاى عملشان] به آنان خواهد رسيد؛ و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، در باغهاى بهشتند؛ آنچه را بخواهند نزد پروردگارشان خواهند داشت. اين است همان فضل عظيم.
042-023. اين همان [پاداشى] است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند [بدان] مژده داده است. بگو: به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم، مگر دوستى در باره خويشاوندان، و هر كس نيكى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد]، براى او در ثواب آن خواهيم افزود. قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است.
042-024. آيا مىگويند: بر خدا دروغى بسته است؟ پس اگر خدا بخواهد بر دلت مهر مى نهد، و خدا باطل را محو، و حقيقت را با كلمات خويش پا برجا مىكند. اوست كه به راز دلها داناست.
Wa Yastajību Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Yazīduhum Min Fađlihi Wa ۚ Al-Kāfirūna Lahum `AdhābunShadīdun
042-026. و [درخواست] كسانى را كه ايمان آورده، و كارهاى شايسته انجام دادهاند اجابت مىكند، و از فضل خويش به آنان زياده مىدهد؛ و[لى] براى كافران عذاب سختى خواهد بود.
Wa Law Basaţa Allāhu Ar-Rizqa Li`ibādihi Labaghaw Fī Al-'Arđi Wa Lakin Yunazzilu Biqadarin Mā Yashā'u ۚ 'Innahu Bi`ibādihi Khabīrun Başīrun
042-027. و اگر خدا، روزى را بر بندگانش فراخ گرداند، مسلما در زمين سر به عصيان برمىدارند؛ ليكن آنچه را بخواهد به اندازهاى [كه مصلحت است] فرو مىفرستد. به راستى، كه او به [حال] بندگانش آگاه بيناست.
Wa Min 'Āyātihi Khalqu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baththa Fīhimā Min Dābbatin ۚ Wa Huwa `Alá Jam`ihim 'Idhā Yashā'u Qadīrun
042-029. و از نشانههاى [قدرت] اوست آفرينش آسمانها و زمين، و آنچه از [انواع] جنبنده در ميان آن دو پراكنده است. و او هرگاه بخواهد، بر گرد آوردن آنان تواناست.
Famā 'Ūtītum MinShay'in Famatā`u Al-Ĥayāati Ad-Dunyā ۖ Wa Mā `Inda Allāhi Khayrun Wa 'Abqá Lilladhīna 'Āmanū Wa `Alá Rabbihim Yatawakkalūna
042-036. و آنچه به شما داده شده، برخوردارى [و كالاى] زندگى دنياست؛ و آنچه پيش خداست، براى كسانى كه گرويدهاند، و به پروردگارشان اعتماد دارند، بهتر و پايدارتر است.
Wa Al-Ladhīna Astajābū Lirabbihim Wa 'Aqāmū Aş-Şalāata Wa 'AmruhumShūrá Baynahum Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna
042-038. و كسانى كه [نداى] پروردگارشان را پاسخ [مثبت] داده، و نماز برپا كردهاند، و كارشان در ميانشان مشورت است، و از آنچه روزيشان دادهايم انفاق مىكنند.
Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Wa Līyin Min Ba`dihi ۗ Wa Tará Až-Žālimīna Lammā Ra'aw Al-`Adhāba Yaqūlūna Hal 'Ilá Maraddin Min Sabīlin
042-044. و هر كه را خدا بىراه گذارد، پس از او، يار [و ياور] ى نخواهد داشت. و ستمگران را مىبينى كه چون عذاب را بنگرند مىگويند: آيا راهى براى برگشتن [به دنيا] هست؟
Wa Tarāhum Yu`rađūna `Alayhā Khāshi`īna Mina Adh-Dhulli Yanžurūna MinŢarfin Khafīyin ۗ Wa Qāla Al-Ladhīna 'Āmanū 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati ۗ 'Alā 'Inna Až-Žālimīna Fī `Adhābin Muqīmin
042-045. آنان را مىبينى [كه چون] بر [آتش] عرضه مىشوند، از [شدت] زبونى فروتن شدهاند، زيرچشمى مىنگرند. و كسانى كه گرويدهاند مىگويند، در حقيقت زيانكاران كسانىاند كه روز قيامت خودشان و كسانشان را دچار زيان كردهاند. آرى ستمكاران در عذابى پايدارند.
Astajībū Lirabbikum MinQabli 'An Ya'tiya Yawmun Lā Maradda Lahu Mina Allāhi ۚ Mā Lakum Min Malja'iin Yawma'idhin Wa Mā Lakum Min Nakīrin
042-047. پيش از آنكه روزى فرا رسد كه آن را از جانب خدا برگشتى نباشد، پروردگارتان را اجابت كنيد. آن روز نه براى شما پناهى، و نه برايتان [مجال] انكارى هست.
042-048. پس اگر روى برتابند، ما تو را بر آنان نگهبان نفرستادهايم. بر عهده تو جز رسانيدن [پيام] نيست. و ما چون رحمتى از جانب خود به انسان بچشانيم، بدان شاد و سرمست گردد، و چون به [سزاى] دستاورد پيشين آنها، به آنان بدى رسد، انسان ناسپاسى مىكند.
042-051. و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن گويد، جز [از راه] وحى، يا از فراسوى حجابى، يا فرستادهاى بفرستد؛ و به اذن او، هر چه بخواهد وحى نمايد. آرى اوست بلند مرتبه سنجيده كار.
Wa Kadhalika 'Awĥaynā 'Ilayka Rūĥāan Min 'Amrinā ۚ Mā Kunta Tadrī Mā Al-Kitābu Wa Lā Al-'Īmānu Wa Lakin Ja`alnāhu Nūrāan Nahdī Bihi Man Nashā'u Min `Ibādinā ۚ Wa 'Innaka Latahdī 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin
042-052. وهمين گونه روحى از امر خودمان به سوى تو وحى كرديم. تو نمىدانستى كتاب چيست و نه ايمان [كدام است؟] ولى آن را نورى گردانيديم كه هر كه از بندگان خود را بخواهيم به وسيله آن راه مىنماييم. و به راستى كه تو به خوبى به راه راست هدايت مىكنى.