Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

22) Sūrat Al-Ĥaj

Printed format

22) سُورَة الحَج

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Attaqū ۚ Rabbakum 'Inna Zalzalata As-Sā`ati Shay'un `Ažīmun 022-001 ای مردم! از پروردگارتان پروا کنید، بی تردید زلزله قیامت، واقعه ای بزرگ است. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌‍رَبَّكُمْ ۚ ‌إِنَّ ‌زَلْزَلَةَ ‌ال‍‍سَّاعَةِ شَ‍‍يْءٌ‌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Yawma Tarawnahā Tadh/halu Kullu Murđi`atin `Ammā 'Arđa`at Wa Tađa`u Kullu Dhāti Ĥamlin Ĥamlahā Wa Tará An-Nāsa Sukārá Wa Mā Hum Bisukārá Wa Lakinna `Adhāba Allāhi Shadīdun 022-002 روزی که آن را ببینید [مشاهده خواهید کرد که] هر مادر شیر دهنده ای از کودکی که شیرش می دهد، بی خبر می شود، و هر ماده بارداری بار خود را سقط می کند، و مردم را مست می بینی در حالی که مست نیستند، بلکه عذاب خدا بسیار سخت است. يَ‍‍وْمَ تَ‍رَ‌وْنَهَا‌ تَذْهَلُ كُلُّ مُرْ‍ضِ‍‍عَةٍ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌رْ‍ضَ‍‍عَتْ ‌وَتَ‍‍ضَ‍‍عُ كُلُّ ‌ذ‍َ‍‌اتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا‌ ‌وَتَ‍رَ‌ى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ سُكَا‌‍رَ‌ى‌ ‌وَمَا‌ هُمْ بِسُكَا‌‍رَ‌ى‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌اللَّ‍‍هِ شَدِيدٌ
Wa Mina An-Nāsi Man Yujādilu Fī Al-Lahi Bighayri `Ilmin Wa Yattabi`u Kulla Shayţānin Marīdin 022-003 و برخی از مردم اند که [همواره] بدون هیچ دانشی [بلکه از روی جهل و نادانی] درباره خدا [با اصرار بر یک اعتقاد بی پایه] برخورد خصمانه و گفتگوی ستیزآمیز می کنند، و از هر شیطان سرکشی پیروی می نمایند. وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ مَ‍‌‍نْ يُجَا‌دِلُ فِي ‌اللَّهِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْمٍ‌ ‌وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْ‍‍طَ‍‍انٍ‌ مَ‍‍رِيدٍ
Kutiba `Alayhi 'Annahu Man Tawallāhu Fa'annahu Yuđilluhu Wa Yahdīhi 'Ilá `Adhābi As-Sa`īri 022-004 بر آن شیطان، لازم و مقرّر شده است که هر کس که او را به سرپرستی و دوستی خود گیرد، حتماً او گمراهش می کند، و به آتش سوزنده راهنمایی اش می نماید. كُتِبَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌أَنَّ‍‍هُ مَ‍‌‍نْ تَوَلاَّهُ فَأَنَّ‍‍هُ يُ‍‍ضِ‍‍لُّ‍‍هُ ‌وَيَهْد‍ِ‍ي‍‍هِ ‌إِلَى‌ عَذ‍َ‍‌ابِ ‌ال‍‍سَّعِي‍‍رِ
Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'In KuntumRaybin Mina Al-Ba`thi Fa'innā Khalaqnākum Min Turābin Thumma Min Nuţfatin Thumma Min `Alaqatin Thumma Min Muđghatin Mukhallaqatin Wa Ghayri Mukhallaqatin Linubayyina Lakum ۚ Wa Nuqirru Al-'Arĥāmi Mā Nashā'u 'Ilá 'Ajalin Musamman Thumma Nukhrijukum Ţiflāan Thumma Litablughū 'Ashuddakum ۖ Wa Minkum Man Yutawaffá Wa Minkum Man Yuraddu 'Ilá 'Ardhali Al-`Umuri Likaylā Ya`lama Min Ba`di `Ilmin Shay'āan ۚ Wa Tará Al-'Arđa Hāmidatan Fa'idhā 'Anzalnā `Alayhā Al-Mā'a Ahtazzat Wa Rabat Wa 'Anbatat Min Kulli Zawjin Bahījin 022-005 ای مردم! اگر درباره برانگیخته شدن [پس از مرگ] در تردید هستید، پس [به این واقعیت توجه کنید که] ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، سپس از علقه، سپس از پاره گوشتی با آفرینشی کامل یا غیر کامل آفریدیم تا برای شما روشن کنیم [که ما به برانگیختن مردگان تواناییم]؛ و آنچه را می خواهیم تا مدتی معین در رحم ها مستقر می کنیم؛ آن گاه شما را به صورت کودک [از رحم مادر] بیرون می آوریم تا آنکه به قدرت فکری و نیرومندی جسمی خود برسید. و برخی از شما [پیش از فرتوتی] قبض روح می شود، و برخی از شما را به پست ترین دوره عمر [که ایام پیری است] برمی گردانند تا در نتیجه از دانشی که داشتند چیزی ندانند. و [از نشانه های دیگر قدرت ما اینکه] زمین را [در زمستان] خشک و افسرده می بینی، پس چون آب [باران] را بر آن نازل می کنیم، می جنبد و برمی آید و از هر نوع گیاه تر و تازه و بهجت انگیزی می رویاند. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ فِي ‌‍رَيْ‍‍بٍ‌ مِنَ ‌الْبَعْثِ فَإِنَّ‍‍ا‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَاكُمْ مِ‍‌‍نْ تُ‍رَ‍‌اب‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ مِ‍‌‍نْ نُ‍‍طْ‍‍فَة‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ مِ‍‌‍نْ عَلَ‍‍قَ‍‍ة‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ مِ‍‌‍نْ مُ‍‍ضْ‍‍غَ‍‍ةٍ‌ مُ‍‍خَ‍‍لَّ‍‍قَ‍‍ةٍ‌ ‌وَ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ مُ‍‍خَ‍‍لَّ‍‍قَ‍‍ة‍ٍ‌ لِنُبَيِّنَ لَكُمْ ‌وَنُ‍‍قِ‍‍ر‍ّ‍ُ‌ ۚ فِي ‌الأَ‌رْح‍‍َ‍امِ مَا‌ نَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَجَلٍ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ نُ‍‍خْ‍‍رِجُكُمْ طِ‍‍فْلا‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ لِتَ‍‍بْ‍‍لُ‍‍غُ‍‍و‌ا‌ ‌أَشُدَّكُمْ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۖ مَ‍‌‍نْ يُتَوَفَّى‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مَ‍‌‍نْ يُ‍رَ‌دُّ‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌رْ‌ذَلِ ‌الْعُمُ‍‍ر‍ِ‍‌ لِكَيْلاَ‌ يَعْلَمَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ عِلْم‌‍ٍ‌ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَتَ‍رَ‌ى‌ ۚ ‌الأَ‌رْ‍ضَ هَامِدَة‌ ً‌ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ عَلَيْهَا‌ ‌الْم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اهْتَزَّتْ ‌وَ‌‍رَبَتْ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍بَتَتْ مِ‍‌‍نْ كُلِّ ‌زَ‌وْج ٍ‌ بَهِيجٍ
Dhālika Bi'anna Allāha Huwa Al-Ĥaqqu Wa 'Annahu Yuĥyī Al-Mawtá Wa 'Annahu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 022-006 [همه] این [امور] برای این است که [بدانید] خدا همان حق است، و اینکه او مردگان را زنده می کند، و اینکه او بر هر کاری تواناست. ذَلِكَ بِأَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ هُوَ‌ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَ‌أَنَّ‍‍هُ يُحْيِي ‌الْمَوْتَى‌ ‌وَ‌أَنَّ‍‍هُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Wa 'Anna As-Sā`ata 'ĀtiyatunRayba Fīhā Wa 'Anna Allāha Yab`athu Man Al-Qubūri 022-007 و اینکه قیامت آمدنی است، هیچ شکی در آن نیست، و اینکه خدا کسانی را که در گورهایند، برمی انگیزد. وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍سَّاعَةَ ‌آتِيَة ٌ‌ لاَ‌ ‌‍رَيْ‍‍بَ فِيهَا‌ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَ‍‍بْ‍‍عَثُ مَ‍‌‍نْ فِي ‌الْ‍‍قُ‍‍بُو‌رِ
Wa Mina An-Nāsi Man Yujādilu Fī Al-Lahi Bighayri `Ilmin Wa Lā Hudan Wa Lā Kitābin Munīrin 022-008 و از مردمان کسی است که همواره بدون هیچ دانشی [بلکه از روی جهل و نادانی] و بدون هیچ هدایتی، و هیچ کتاب روشنی درباره خدا مجادله و ستیزه می کند. وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ مَ‍‌‍نْ يُجَا‌دِلُ فِي ‌اللَّهِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْمٍ‌ ‌وَلاَ‌ هُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ كِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُنِي‍‍ر‍ٍ‍
Thāniya `Iţfihi Liyuđilla `An Sabīli Allāhi ۖ Lahu Fī Ad-DunKhizyun ۖ Wa Nudhīquhu Yawma Al-Qiyāmati `Adhāba Al-Ĥarīqi 022-009 [آن هم] با حالتی متکبرانه و مغرورانه که سرانجام مردم را از راه خدا گمراه کند؛ برای او در دنیا رسوایی است و روز قیامت عذاب سوزان به وی می چشانیم. ثَانِيَ عِ‍‍طْ‍‍فِ‍‍هِ لِيُ‍‍ضِ‍‍لَّ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ لَ‍‍هُ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ خِ‍‍زْيٌۖ ‌وَنُذِي‍‍قُ‍‍هُ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْحَ‍‍رِي‍‍قِ
Dhālika Bimā Qaddamat Yadāka Wa 'Anna Allāha Laysa Bižallāmin Lil`abīdi 022-010 این [رسوایی و عذاب] به کیفر اعمالی است که از پیش فرستاده ای و به آن خاطر است که خدا نسبت به بندگان ستمکار نیست. ذَلِكَ بِمَا‌ قَ‍‍دَّمَتْ يَد‍َ‍‌اكَ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍يْ‍‍سَ بِ‍‍ظَ‍‍لاَّم‍ٍ‌ لِلْعَبِيدِ
Wa Mina An-Nāsi Man Ya`budu Allāha `Alá Ĥarfin ۖ Fa'in 'Aşābahu Khayrun Aţma'anna Bihi ۖ Wa 'In 'Aşābat/hu Fitnatun Anqalaba `Alá Wajhihi Khasira Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirata Dhālika ۚ Huwa Al-Khusrānu Al-Mubīnu 022-011 و برخی از مردم اند که خدا را یک سویه [و بر پایه دست یابی به امور مادی] می پرستند، پس اگر خیری [چون ثروت، مقام و اولاد] به آنان برسد به آن آرامش یابند، و اگر بلایی [چون بیماری، تهیدستی و محرومیت از عناوین اجتماعی] به آنان برسد [از پرستش خدا] عقب گرد می کنند [و به بی دینی و ارتداد می گرایند]، دنیا و آخرت را از دست داده اند، و این است همان زیان آشکار. وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ مَ‍‌‍نْ يَعْبُدُ‌ ‌اللَّ‍‍هَ عَلَى‌ حَرْف‌‍ٍۖ فَإِ‌نْ ‌أَ‍صَ‍‍ابَ‍‍هُ خَ‍‍يْ‍‍ر‌‌ٌ‌ا‍طْ‍‍مَأَنَّ بِ‍‍هِ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ ‌أَ‍صَ‍‍ابَتْهُ فِتْنَة‌‍ٌ‌ان‍‍قَ‍‍لَبَ عَلَى‌ ‌وَجْ‍‍هِ‍‍هِ خَ‍‍سِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةَ ۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌الْ‍‍خُ‍‍سْ‍رَ‍‌انُ ‌الْمُبِينُ
Yad`ū Min Dūni Allāhi Mā Lā Yađurruhu Wa Mā Lā Yanfa`uhu ۚ Dhālika Huwa Ađ-Đalālu Al-Ba`īdu 022-012 چیزی را به جای خدا می پرستند که نه زیانی به آنان می رساند و نه سودی به آنان می دهد؛ این است همان گمراهی بسیار دور. يَ‍‍دْعُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ مَا‌ لاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّهُ ‌وَمَا‌ لاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُ‍‍هُ ۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌ال‍‍ضَّ‍‍لاَلُ ‌الْبَعِيدُ
Yad`ū Laman Đarruhu~ 'Aqrabu Min Naf`ihi ۚ Labi'sa Al-Mawlá Wa Labi'sa Al-`Ashīru 022-013 بلکه کسی را می پرستند که قطعاً زیانش از سودش نزدیک تر است، بد سرپرست و یاوری و بد معاشر و همدمی است! يَ‍‍دْعُو‌ا‌ لَمَ‍‌‍نْ ضَ‍‍رُّهُ~ُ ‌أَ‍قْ‍‍‍رَبُ مِ‍‌‍نْ نَفْعِ‍‍هِ ۚ لَبِئْسَ ‌الْمَوْلَى‌ ‌وَلَبِئْسَ ‌الْعَشِيرُ
'Inna Allāha Yudkhilu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru ۚ 'Inna Allāha Yaf`alu Mā Yurīdu 022-014 یقیناً خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، در بهشت هایی در می آورد که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است؛ مسلماً خدا هر چه را بخواهد انجام می دهد. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَفْعَلُ مَا‌ يُ‍‍رِيدُ
Man Kāna Yažunnu 'An Lan Yanşurahu Allāhu Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Falyamdud Bisababin 'Ilá As-Samā'i Thumma Liyaqţa` Falyanžur Hal Yudh/hibanna Kayduhu Mā Yaghīžu 022-015 کسی که همواره گمان می کند که خدا هرگز پیامبرش را در دنیا و آخرت یاری نخواهد داد [و اکنون یاری خدا را می بیند و به این خاطر ناامید و خشمگین است] باید طنابی از سقف [خانه اش] بیاویزد، سپس خود را حلق آویز کند، پس ببیند آیا حیله و نیرنگش آنچه را سبب خشم او شده است از بین می برد؟! مَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ يَ‍‍ظُ‍‍نُّ ‌أَ‌نْ لَ‍‌‍نْ يَ‍‌‍ن‍‍صُ‍رَهُ ‌اللَّ‍‍هُ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ فَلْيَمْدُ‌دْ‌ بِسَبَب‌‍ٍ‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ثُ‍‍مَّ لِيَ‍‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍عْ فَلْيَ‍‌‍ن‍‍ظُ‍‍رْ‌ هَلْ يُذْهِبَ‍‍نَّ كَيْدُهُ مَا‌ يَ‍‍غِ‍‍ي‍‍ظُ
Wa Kadhalika 'Anzalnāhu 'Āyātin Bayyinātin Wa 'Anna Allāha Yahdī Man Yurīdu 022-016 و این گونه، قرآن را [به صورت] آیاتی روشن نازل کردیم؛ و قطعاً خدا هر که را بخواهد، هدایت می کند. وَكَذَلِكَ ‌أَ‌ن‍‍زَلْن‍‍َ‍اهُ ‌آي‍‍َ‍ات ٍ‌ بَيِّن‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَهْدِي مَ‍‌‍نْ يُ‍‍رِيدُ
'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Al-Ladhīna Hādū Wa Aş-Şābi'īna Wa An-Naşārá Wa Al-Majūsa Wa Al-Ladhīna 'Ashrakū 'Inna Allāha Yafşilu Baynahum Yawma Al-Qiyāmati ۚ 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Shahīdun 022-017 همانا آنان که ایمان آوردند و آنان که یهودی اند و صابئان و نصاری و مجوس و کسانی که شرک ورزیده اند، حتماً خدا روز قیامت میانشان داوری می کند [تا گرویدگان به حق از آلودگان به باطل جدا شوند و حق پیشگان به بهشت و باطل گرایان به دوزخ درآیند]؛ بی تردید خدا بر همه چیز گواه است. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَا‌دُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِئ‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ ‌وَ‌الْمَج‍‍ُ‍وسَ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَفْ‍‍صِ‍‍لُ بَيْنَهُمْ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ شَهِيدٌ
'Alam Tará 'Anna Allāha Yasjudu Lahu Man As-Samāwāti Wa Man Al-'Arđi Wa Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru Wa An-Nujūmu Wa Al-Jibālu Wa Ash-Shajaru Wa Ad-Dawābbu Wa Kathīrun Mina An-Nāsi ۖ Wa Kathīrun Ĥaqqa `Alayhi Al-`Adhābu ۗ Wa Man Yuhini Allāhu Famā Lahu Min Mukrimin ۚ 'Inna Allāha Yaf`alu Mā Yashā'u 022-018 آیا ندانسته ای که هر که در آسمان ها و هر که در زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوه ها و درختان و جنبندگان و بسیاری از مردم برای او سجده می کنند؟ و بر بسیاری [که از سجده امتناع دارند] عذاب، لازم و مقرّر شده است. و کسی را که خدا خوار کند، گرامی دارنده ای برای او نیست؛ به یقین خدا هر چه را بخواهد انجام می دهد. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَسْجُدُ‌ لَ‍‍هُ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَ‌ال‍‍شَّمْسُ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَرُ‌ ‌وَ‌ال‍‍نُّ‍‍ج‍‍ُ‍ومُ ‌وَ‌الْجِب‍‍َ‍الُ ‌وَ‌ال‍‍شَّجَرُ‌ ‌وَ‌ال‍‍دَّ‌و‍َ‍‌ابُّ ‌وَكَث‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۖ ‌وَكَث‍‍ِ‍ي‍‍رٌ‌ حَ‍‍قَّ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ ۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُهِنِ ‌اللَّ‍‍هُ فَمَا‌ لَ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ مُكْ‍‍رِم‌‍ٍۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَفْعَلُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ء‍ُ
Hadhāni Khaşmāni Akhtaşamū Fī Rabbihim ۖ Fa-Al-Ladhīna Kafarū Quţţi`at Lahum Thiyābun Min Nārin Yuşabbu Min Fawqi Ru'ūsihimu Al-Ĥamīmu 022-019 این دو [گروهِ حق پیشه و باطل گرا] دشمن یکدیگرند که درباره پروردگارشان در جدال و ستیزند [گروه حق پیشه، پروردگار را به صفاتی وصف می کنند که شایسته اوست و گروه باطل گرا او را به اموری می ستایند که سزاوار او نیست]، پس کسانی که کافر شدند برای آنان لباس هایی از آتش [به اندازه اندامشان] بریده شده و از بالای سرشان مایع جوشان [به روی آنان] ریخته می شود، هَذ‍َ‍‌انِ خَ‍‍صْ‍‍م‍‍َ‍انِ ‌اخْ‍‍تَ‍‍صَ‍‍مُو‌ا‌ فِي ‌‍رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌اقُ‍‍طِّ‍‍عَتْ لَهُمْ ثِي‍‍َ‍ابٌ‌ مِ‍‌‍نْ ن‍‍َ‍ا‌ر‌ٍ‌ يُ‍‍صَ‍‍بُّ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍وْ‍قِ ‌رُ‌ء‍ُ‍‌وسِهِمُ ‌الْحَمِيمُ
Yuşharu Bihi Mā Fī Buţūnihim Wa Al-Julūdu 022-020 که آنچه در شکم های ایشان است و پوست بدنشان به وسیله آن گداخته می شود، يُ‍صْ‍‍هَرُ‌ بِ‍‍هِ مَا‌ فِي بُ‍‍طُ‍‍ونِهِمْ ‌وَ‌الْجُلُو‌دُ
Wa Lahum Maqāmi`u Min Ĥadīdin 022-021 و برای آنان گرزهایی از آهن [مخصوص] است [که بر سرشان می کوبند.] وَلَهُمْ مَ‍‍قَ‍‍امِعُ مِ‍‌‍نْ حَدِيدٍ
Kullamā 'Adū 'An Yakhrujū Minhā Min Ghammin 'U`īdū Fīhā Wa Dhūqū `Adhāba Al-Ĥarīqi 022-022 هرگاه بخواهند به سبب اندوه [فراوان و غصه گلوگیر] از دوزخ درآیند، به آن بازشان می گردانند؛ و [به آنان می گویند:] عذاب سوزان را بچشید. كُلَّمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌‍رَ‌ا‌دُ‌و‌ا‌ ‌أَ‌نْ يَ‍‍خْ‍‍رُجُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ مِ‍‌‍نْ غَ‍‍مّ‍ٍ ‌أُعِيدُ‌و‌ا‌ فِيهَا‌ ‌وَ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْحَ‍‍رِي‍‍قِ
'Inna Allāha Yudkhilu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Yuĥallawna Fīhā Min 'Asāwira Min Dhahabin Wa Lu'ulu'uāan ۖ Wa Libāsuhum Fīhā Ĥarīrun 022-023 بی تردید خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، در بهشت هایی درمی آورد که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنجا با دستبندهایی از طلا و مروارید آرایش می شوند، و لباسشان در آنجا حریر است. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ يُحَلَّ‍‍وْنَ فِيهَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَسَا‌وِ‌ر‍َ‍‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَهَبٍ‌ ‌وَلُؤْلُؤ‌ا‌ ًۖ ‌وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا‌ حَ‍‍رِيرٌ
Wa Hudū 'Ilá Aţ-Ţayyibi Mina Al-Qawli Wa Hudū 'Ilá Şirāţi Al-Ĥamīdi 022-024 و به سوی گفتار پاک و پاکیزه [مانند سلام، الحمدلله و سبحان الله] راهنماییشان کنند، و به راه پسندیده [که راه بهشت است] هدایتشان نمایند. وَهُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّبِ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلِ ‌وَهُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطِ ‌الْحَمِيدِ
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Yaşuddūna `An Sabīli Allāhi Wa Al-Masjidi Al-Ĥarāmi Al-Ladhī Ja`alnāhu Lilnnāsi Sawā'an Al-`Ākifu Fīhi Wa Al-Bādi ۚ Wa Man Yurid Fīhi Bi'ilĥādin Bižulmin Nudhiqhu Min `Adhābin 'Alīmin 022-025 مسلماً کسانی که کافرند و از راه خدا و [ورود مؤمنان به] مسجدالحرام که آن را برای همه مردم چه مقیم و حاضر و چه مسافر، یکسان قرار داده ایم جلوگیری می کنند، [کیفری بسیار سخت خواهند داشت]، و هر که بخواهد در آنجا با انحراف از حق روی به ستم آورد [و دست به شرک و هر گناهی بیالاید] او را عذابی دردناک می چشانیم. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَيَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌الْمَسْجِدِ‌ ‌الْحَ‍رَ‍‌امِ ‌الَّذِي جَعَلْن‍‍َ‍اهُ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ سَو‍َ‍‌ا‌ء‌‌ ً‌الْعَاكِفُ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌وَ‌الْب‍‍َ‍ا‌دِ‌ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُ‍‍رِ‌دْ‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ بِإِلْح‍‍َ‍ا‌د‌ٍ‌ بِ‍‍ظُ‍‍لْمٍ‌ نُذِ‍قْ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ عَذ‍َ‍‌ابٍ ‌أَلِيمٍ
Wa 'Idh Bawwa'nā Li'ibhīma Makāna Al-Bayti 'An Lā Tushrik Bī Shay'āan Wa Ţahhir Baytiya Lilţţā'ifīna Wa Al-Qā'imīna Wa Ar-Rukka`i As-Sujūdi 022-026 و [یاد کن] هنگامی را که جای خانه [کعبه] را برای ابراهیم آماده کردیم [و از او پیمان گرفتیم] که هیچ چیز را شریک من قرار مده و خانه ام را برای طواف کنندگان و قیام کنندگان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان [از پلیدی های ظاهری و باطنی] پاک و پاکیزه گردان. وَ‌إِ‌ذْ‌ بَوَّ‌أْنَا‌ لِإبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ مَك‍‍َ‍انَ ‌الْبَ‍‍يْ‍‍تِ ‌أَ‌نْ لاَ‌ تُشْ‍‍رِكْ بِي شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَ‍طَ‍‍هِّ‍‍رْ‌ بَيْتِيَ لِل‍‍طَّ‍‍ائِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍ائِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌ال‍‍رُّكَّعِ ‌ال‍‍سُّجُو‌دِ
Wa 'Adhdhin An-Nāsi Bil-Ĥajji Ya'tūka Rijālāan Wa `Alá Kulli Đāmirin Ya'tīna Min Kulli Fajjin `Amīqin 022-027 و در میان مردم برای حج بانگ زن تا پیاده و سوار بر هر شتر باریک اندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور می آیند، به سوی تو آیند. وَ‌أَ‌ذِّ‌نْ فِي ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ بِ‍الْحَجِّ يَأْت‍‍ُ‍وكَ ‌رِجَالا‌ ً‌ ‌وَعَلَى‌ كُلِّ ضَ‍‍امِ‍‍ر‌ٍ‌ يَأْت‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ كُلِّ فَجٍّ عَمِي‍‍قٍ
Liyash/hadū Manāfi`a Lahum Wa Yadhkurū Asma Allāhi Fī 'Ayyāmin Ma`lūmātin `Alá Mā Razaqahum Min Bahīmati Al-'An`ām ۖ Fakulū Minhā Wa 'Aţ`imū Al-Bā'isa Al-Faqīra 022-028 تا منافع خود را [از برکت این سفر معنوی] مشاهده کنند، و نام خدا را در روزهایی معین [که برای قربانی اعلام شده] بر دام های زبان بسته ای که به آنان عطا کرده ذکر کنند، [چون قربانی کردید] از آن بخورید و تهیدست را نیز اطعام کنید. لِيَشْهَدُ‌و‌ا‌ مَنَافِعَ لَهُمْ ‌وَيَذْكُرُ‌و‌ا‌اسْمَ ‌اللَّ‍‍هِ فِ‍‍ي ‌أَيّ‍‍َ‍امٍ‌ مَعْلُوم‍‍َ‍اتٍ عَلَى‌ مَا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قَ‍‍هُمْ مِ‍‌‍نْ بَهِيمَةِ ‌الأَنعَام ۖ فَكُلُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ‌وَ‌أَ‍طْ‍‍عِمُو‌ا‌الْب‍‍َ‍ائِسَ ‌الْفَ‍‍قِ‍‍ي‍رَ
Thumma Liyaqđū Tafathahum Wa Līūfū Nudhūrahum Wa Līaţţawwafū Bil-Bayti Al-`Atīqi 022-029 سپس باید آلودگی های خود را [که در مدت مُحرم بودن و قربانی کردن و سر تراشیدن بر بدن هایشان قرار گرفته] برطرف کنند و نذرهایشان را وفا نمایند و بر گرد خانه کهن طواف کنند. ثُ‍‍مَّ لِيَ‍‍قْ‍‍‍‍ضُ‍‍و‌ا‌ تَفَثَهُمْ ‌وَلْيُوفُو‌ا‌ نُذُ‌و‌‍رَهُمْ ‌وَلْيَ‍‍طَّ‍‍وَّفُو‌ا‌ بِ‍الْبَ‍‍يْ‍‍تِ ‌الْعَتِي‍‍قِ
Dhālika Wa Man Yu`ažžim Ĥurumāti Allāhi Fahuwa Khayrun Lahu `Inda Rabbihi ۗ Wa 'Uĥillat Lakumu Al-'An`ām 'Illā Mā Yutlá `Alaykum ۖjtanibū Ar-Rijsa Mina Al-'Awthāni Wa Ajtanibū Qawla Az-Zūri 022-030 این است [آنچه به عنوان مناسک حج قرار داده ایم] و هر کس مقرّرات خدا را بزرگ شمارد، برای او نزد پروردگارش بهتر است. و چهارپایان مگر آنچه [در آیات دیگر، حُرمتش] بر شما خوانده می شود، برای شما حلال شده است؛ بنابراین از پلیدی بت ها و از گفتار باطل [چون دروغ، افترا، غیبت و شهادت ناحق] دوری گزینید. ذَلِكَ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُعَ‍‍ظِّ‍‍مْ حُرُم‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ فَهُوَ‌ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لَ‍‍هُ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌أُحِلَّتْ لَكُمُ ‌الأَنعَام ‌إِلاَّ‌ مَا‌ يُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ ۖ فَاجْ‍‍تَنِبُو‌ا‌ال‍‍رِّجْ‍‍سَ مِنَ ‌الأَ‌وْث‍‍َ‍انِ ‌وَ‌اجْ‍‍تَنِبُو‌اقَ‍‍وْلَ ‌ال‍‍زُّ‌و‌رِ
Ĥunafā'a Lillāh Ghayra Mushrikīna Bihi ۚ Wa Man Yushrik Billāhi Faka'annamā Kharra Mina As-Samā'i Fatakhţafuhu Aţ-Ţayru 'Aw Tahwī Bihi Ar-Rīĥu Fī Makānin Saĥīqin 022-031 در حالی که برای خدا حق گرا باشید [و در مناسک حج] به او شرک نورزید. و هر کس به خدا شرک ورزد، گویا چنان است که از آسمان سقوط کرده و پرندگان [شکاری] او را می ربایند، یا باد او را به جایی دور دست می اندازد. حُنَف‍‍َ‍ا‌ءَ‌ لِلَّهِ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ بِ‍‍هِ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُشْ‍‍رِكْ بِ‍اللَّ‍‍هِ فَكَأَنَّ‍‍مَا‌ خَ‍رَّ‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ فَتَ‍‍خْ‍‍طَ‍‍فُهُ ‌ال‍‍طَّ‍‍يْ‍‍رُ‌ ‌أَ‌وْ‌ تَهْوِي بِهِ ‌ال‍‍رّ‍ِ‍ي‍‍حُ فِي مَك‍‍َ‍ان‌‍ٍ‌ سَحِي‍‍قٍ
Dhālika Wa Man Yu`ažžim Sha`ā'ira Allāhi Fa'innahā Min Taq Al-Qulūbi 022-032 این است [برنامه های حج و حدود و مقرّرات خدا] و هر کس شعایر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست. ذَلِكَ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُعَ‍‍ظِّ‍‍مْ شَع‍‍َ‍ائِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَإِنَّ‍‍هَا‌ مِ‍‌‍نْ تَ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍لُوبِ
Lakum Fīhā Manāfi`u 'Ilá 'Ajalin Musamman Thumma Maĥilluhā 'Ilá Al-Bayti Al-`Atīqi 022-033 برای شما در دام های قربانی تا زمانی معین سودهایی است [مانند سواری گرفتن و تغذیه از شیر و گوشت آنها] سپس جایگاه [فرود آمدنشان برای قربانی] به سوی خانه کهن [یعنی خانه کعبه] است. لَكُمْ فِيهَا‌ مَنَافِعُ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَجَلٍ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ مَحِلُّهَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌الْبَ‍‍يْ‍‍تِ ‌الْعَتِي‍‍قِ
Wa Likulli 'Ummatin Ja`alnā Mansakāan Liyadhkurū Asma Allāhi `Alá Mā Razaqahum Min Bahīmati Al-'An`āmi ۗ Fa'ilahukum 'Ilahun Wāĥidun Falahu~ 'Aslimū ۗ Wa Bashshiri Al-Mukhbitīna 022-034 و برای هر امتی عبادتی ویژه قرار داده ایم [که مشتمل بر قربانی است] تا نام خدا را بر آنچه که از دام های زبان بسته روزی آنان نموده ایم [به هنگام قربانی] ذکر کنند. پس [بدانید که] معبود شما خدای یکتاست؛ بنابراین فقط تسلیم او شوید. و فرمانبرداران فروتن را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده. وَلِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٍ‌ جَعَلْنَا‌ مَ‍‌‍نْ‍‍سَكا‌ ً‌ لِيَذْكُرُ‌و‌ا‌اسْمَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَى‌ مَا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قَ‍‍هُمْ مِ‍‌‍نْ بَهِيمَةِ ‌الأَنع‍‍َ‍امِ ۗ فَإِلَهُكُمْ ‌إِلَهٌ‌ ‌وَ‌احِد‌‌ٌ‌ فَلَهُ~ُ ‌أَسْلِمُو‌اۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الْمُ‍‍خْ‍‍بِتِينَ
Al-Ladhīna 'Idhā Dhukira Allāhu Wajilat Qulūbuhum Wa Aş-Şābirīna `Alá Mā 'Aşābahum Wa Al-Muqīmī Aş-Şalāati Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna 022-035 همانان که وقتی خدا یاد شود، دل هایشان می هراسد، و بر آنچه [از بلا و حادثه] به آنان می رسد، شکیبایند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزی آنان نمودیم، انفاق می کنند. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌ذُكِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَجِلَتْ قُ‍‍لُوبُهُمْ ‌وَ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ عَلَى‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍صَ‍‍ابَهُمْ ‌وَ‌الْمُ‍‍قِ‍‍يمِي ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ‌وَمِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُمْ يُ‍‌‍نْ‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ
Wa Al-Budna Ja`alnāhā Lakum Min Sha`ā'iri Allāhi Lakum Fīhā Khayrun ۖdhkurū Asma Allāhi `Alayhā Şawāffa ۖ Fa'idhā Wajabat Junūbuhā Fakulū Minhā Wa 'Aţ`imū Al-Qāni`a Wa Al-Mu`tarra ۚ Kadhālika Sakhkharnāhā Lakum La`allakum Tashkurūna 022-036 شتران قربانی را برای شما از شعایر خدا قرار دادیم، برای شما در آنها سودی [مانند سواری گرفتن و تغذیه از شیر و گوشت آنها] ست؛ در حالی که به نظم در خط مستقیم ایستاده اند، نام خدا را [هنگام نحر کردنشان] بر آنها ذکر کنید، و زمانی که [بی جان] به پهلو در افتاده اند، از آنها بخورید و به تهیدستانی که اهل درخواست کردن نیستند و فقیرانی که اهل درخواست کردن هستند، بخورانید. این گونه آنها را برای شما رام و مسخّر کردیم تا سپاس گزاری کنید. وَ‌الْبُ‍‍دْنَ جَعَلْنَاهَا‌ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ شَع‍‍َ‍ائِرِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ لَكُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍يْ‍‍ر‌‌ٌۖ فَا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌اسْمَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْهَا‌ صَ‍‍و‍َ‍‌افَّ ۖ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌وَجَبَتْ جُنُوبُهَا‌ فَكُلُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ‌وَ‌أَ‍طْ‍‍عِمُو‌ا‌الْ‍‍قَ‍‍انِعَ ‌وَ‌الْمُعْتَ‍رَّۚ كَذَلِكَ سَ‍‍خَّ‍‍رْنَاهَا‌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ‌ونَ
Lan Yanāla Allāha Luĥūmuhā Wa Lā Dimā'uuhā Wa Lakin Yanāluhu At-Taqwá Minkum ۚ Kadhālika Sakhkharahā Lakum Litukabbirū Allaha `Alá Mā Hadākum ۗ Wa Bashshiri Al-Muĥsinīna 022-037 هرگز گوشت هایشان وخون هایشان به خدا نمی رسد، بلکه تقوای شما به او می رسد. این گونه آنها را برای شما رام و مسخّر کرد تا خدا را به [شکرانه] اینکه هدایتتان کرد به بزرگی یاد کنید؛ و نیکوکاران را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده. لَ‍‌‍نْ يَن‍‍َ‍الَ ‌اللَّ‍‍هَ لُحُومُهَا‌ ‌وَلاَ‌ ‌دِم‍‍َ‍ا‌ؤُهَا‌ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ يَنَالُهُ ‌ال‍‍تَّ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۚ كَذَلِكَ سَ‍‍خَّ‍رَهَا‌ لَكُمْ لِتُكَبِّرُ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ عَلَى‌ مَا‌ هَدَ‌اكُمْ ۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الْمُحْسِنِينَ
'Inna Allāha Yudāfi`u `Ani Al-Ladhīna 'Āmanū ۗ 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Kulla Khawwānin Kafūrin 022-038 مسلماً خدا از مؤمنان دفاع می کند، قطعاً خدا هیچ خیانت کار ناسپاسی را دوست ندارد. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُدَ‌افِعُ عَنِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌اۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُحِبُّ كُلَّ خَ‍‍وّ‍َ‍‌ان‌‍ٍ‌ كَفُو‌رٍ
'Udhina Lilladhīna Yuqātalūna Bi'annahum Žulimū ۚ Wa 'Inna Allāha `Alá Naşrihim Laqadīrun 022-039 به کسانی که [ستمکارانه] مورد جنگ و هجوم قرار می گیرند، چون به آنان ستم شده اذن جنگ داده شده، مسلماً خدا بر یاری دادن آنان تواناست. أُ‌ذِنَ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‍قَ‍‍اتَل‍‍ُ‍ونَ بِأَنَّ‍‍هُمْ ظُ‍‍لِمُو‌اۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَلَى‌ نَ‍‍صْ‍‍رِهِمْ لَ‍‍قَ‍‍دِيرٌ
Al-Ladhīna 'Ukhrijū Min Diyārihim Bighayri Ĥaqqin 'Illā 'An Yaqūlū Rabbunā Al-Lahu ۗ Wa Lawlā Daf`u Allāhi An-Nāsa Ba`đahum Biba`đin Lahuddimat Şawāmi`u Wa Biya`un Wa Şalawātun Wa Masājidu Yudhkaru Fīhā Asmu Allāhi Kathīrāan ۗ Wa Layanşuranna Allāhu Man Yanşuruhu~ ۗ 'Inna Allāha Laqawīyun `Azīzun 022-040 همانان که به ناحق از خانه هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی کرد، همانا صومعه ها و کلیساها و کنیسه ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می شود به شدت ویران می شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می دهند یاری می رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست ناپذیر است. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أُ‍خْ‍‍رِجُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌دِيَا‌رِهِمْ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حَ‍‍قّ‌‍‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ يَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ ‌‍رَبُّنَا‌ ‌اللَّهُ ۗ ‌وَلَوْلاَ‌ ‌دَفْعُ ‌اللَّ‍‍هِ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ بَعْ‍‍ضَ‍‍هُمْ بِبَعْ‍‍ض‍‍ٍ‌ لَهُدِّمَتْ صَ‍‍وَ‌امِعُ ‌وَبِيَعٌ‌ ‌وَ‍صَ‍‍لَو‍َ‍‌اتٌ‌ ‌وَمَسَاجِدُ‌ يُذْكَرُ‌ فِيهَا‌ ‌اسْمُ ‌اللَّ‍‍هِ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ًۗ ‌وَلَيَ‍‌‍ن‍‍صُ‍رَنَّ ‌اللَّ‍‍هُ مَ‍‌‍نْ يَ‍‌‍ن‍‍صُ‍‍رُهُ~ُ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍قَ‍‍وِيٌّ عَزِيزٌ
Al-Ladhīna 'In Makkannāhum Al-'Arđi 'Aqāmū Aş-Şalāata Wa 'Ātaw Az-Zakāata Wa 'Amarū Bil-Ma`rūfi Wa Nahaw `Ani Al-Munkari ۗ Wa Lillāh `Āqibatu Al-'Umūri 022-041 همانان که اگر آنان را در زمین قدرت و تمکّن دهیم، نماز را برپا می دارند، و زکات می پردازند، و مردم را به کارهای پسندیده وا می دارند و از کارهای زشت بازمی دارند؛ و عاقبت همه کارها فقط در اختیار خداست. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌نْ مَكَّ‍‍نَّ‍‍اهُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌أَ‍قَ‍‍امُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتَوْ‌ا‌ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَ‌أَمَرُ‌و‌ا‌ بِ‍الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَنَهَوْ‌ا‌ عَنِ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ۗ ‌وَلِلَّهِ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الأُمُو‌رِ
Wa 'In Yukadhdhibūka Faqad Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa `Ādun Wa Thamūdu 022-042 و اگر تو را تکذیب می کنند [کار جدیدی نیست] پیش از اینان قوم نوح و عاد و ثمود هم [پیامبرانشان را] تکذیب کردند. وَ‌إِ‌نْ يُكَذِّب‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ كَذَّبَتْ قَ‍‍بْ‍‍لَهُمْ قَ‍‍وْمُ ن‍‍ُ‍وحٍ‌ ‌وَع‍‍َ‍ا‌د‌ٌ‌ ‌وَثَمُو‌دُ
Wa Qawmu 'Ibhīma Wa Qawmu Lūţin 022-043 و [نیز] قوم ابراهیم وقوم لوط، وَ‍قَ‍‍وْمُ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌وَ‍قَ‍‍وْمُ لُوطٍ
Wa 'Aşĥābu Madyana ۖ Wa Kudhdhiba Mūsá Fa'amlaytu Lilkāfirīna Thumma 'Akhadhtuhum ۖ Fakayfa Kāna Nakīri 022-044 و [هم چنین] اهل مدین؛ و موسی هم تکذیب شد. پس کافران را مهلت دادم، سپس آنان را [به عذابی سخت] گرفتم، پس [بنگر که] کیفر و انتقام من [نسبت به آنان] چگونه بود؟ وَ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ مَ‍‍دْيَنَ ۖ ‌وَكُذِّبَ مُوسَى‌ فَأَمْلَ‍‍يْ‍‍تُ لِلْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍خَ‍‍ذْتُهُمْ ۖ فَكَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ نَكِي‍‍رِ
Faka'ayyin Min Qaryatin 'Ahlaknāhā Wa Hiya Žālimatun Fahiya Khāwiyatun `Alá `Urūshihā Wa Bi'rin Mu`aţţalatin Wa Qaşrin Mashīdin 022-045 و چه بسیار شهرها را در حالی که اهلش ستمکار بودند، هلاک کردیم، پس [به سبب نزول عذاب سقف های خانه هایشان خراب شده و دیوارهایشان بر] سقف ها فرو ریخته است و [چه بسیار] چاه های پر آب [که به سبب نابود شدن مالکانش] متروک افتاده و کاخ ها و قصرهای برافراشته [ومحکمی که بی ساکن و بی صاحب مانده است.] فَكَأَيِّ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍رْيَةٍ ‌أَهْلَكْنَاهَا‌ ‌وَهِيَ ظَ‍‍الِمَة‌‍ٌ‌ فَهِيَ خَ‍‍ا‌وِيَةٌ عَلَى‌ عُرُ‌وشِهَا‌ ‌وَبِئْر‌ٍ‌ مُعَ‍‍طَّ‍‍لَةٍ‌ ‌وَ‍قَ‍‍صْ‍‍ر‌ٍ‌ مَشِيدٍ
'Afalam Yasīrū Fī Al-'Arđi Fatakūna Lahum Qulūbun Ya`qilūna Bihā 'Aw 'Ādhānun Yasma`ūna Bihā ۖ Fa'innahā Lā Ta`má Al-'Abşāru Wa Lakin Ta`má Al-Qulūbu Allatī Fī Aş-Şudūri 022-046 آیا در زمین گردش نکرده اند تا برای آنان دل هایی [بیدار و بینا] پیدا شود که با آن بیندیشند یا گوش هایی که با آن [اندرزها را] بشنوند؟ حقیقت این است که دیده ها کور نیست بلکه دل هایی که در سینه هاست، کور است! أَفَلَمْ يَسِيرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَتَك‍‍ُ‍ونَ لَهُمْ قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبٌ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ بِهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‌ ‌آ‌ذ‍َ‍‌انٌ‌ يَسْمَع‍‍ُ‍ونَ بِهَا‌ ۖ فَإِنَّ‍‍هَا‌ لاَ‌ تَعْمَى‌ ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُ‌ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ تَعْمَى‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبُ ‌الَّتِي فِي ‌ال‍‍صُّ‍‍دُ‌و‌رِ
Wa Yasta`jilūnaka Bil-`Adhābi Wa Lan Yukhlifa Allāhu Wa`dahu ۚ Wa 'Inna Yawmāan `Inda Rabbika Ka'alfi Sanatin Mimmā Ta`uddūna 022-047 و آنان از تو [از روی مسخره و ریشخند] شتاب در عذاب را درخواست می کنند، در حالی که خدا هرگز از وعده اش تخلف نمی کند؛ و همانا یک روز نزد پروردگارت مانند هزار سال از سال هایی است که شما می شمارید [برای او زمان نزدیک، زمان دور، امروز، دیروز، گذشته و آینده مفهومی ندارد؛ بنابراین فاصله زمانی شما با عذاب الهی شما را دچار این پندار نکند که تهدید به عذاب، تهدیدی طولانی و دروغ است.] وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌وَلَ‍‌‍نْ يُ‍‍خْ‍‍لِفَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَعْدَهُ ۚ ‌وَ‌إِنَّ يَوْماً‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعُدُّ‌ونَ
Wa Ka'ayyin Min Qaryatin 'Amlaytu Lahā Wa Hiya Žālimatun Thumma 'Akhadhtuhā Wa 'Ilayya Al-Maşīru 022-048 و چه بسا شهرها که به [اهل] آنها در حالی که ستمکار بودند، مهلت دادم، سپس آنان را [به عذابی سخت] گرفتم؛ وبازگشت همه به سوی اوست. وَكَأَيِّ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍رْيَةٍ ‌أَمْلَ‍‍يْ‍‍تُ لَهَا‌ ‌وَهِيَ ظَ‍‍الِمَة‌‍ٌ‌ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍خَ‍‍ذْتُهَا‌ ‌وَ‌إِلَيَّ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'Innamā 'Anā Lakum Nadhīrun Mubīnun 022-049 بگو: ای مردم! من برای شما فقط بیم دهنده ای آشکارم. قُ‍‍لْ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ لَكُمْ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مُبِينٌ
Fa-Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lahum Maghfiratun Wa Rizqun Karīmun 022-050 پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، آمرزش و رزقی نیکو برای آنهاست. فَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَهُمْ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌رِ‌زْ‍ق‌‍ٌ‌ كَ‍‍رِيمٌ
Wa Al-Ladhīna Sa`aw Fī 'Āyātinā Mu`ājizīna 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jaĥīmi 022-051 و کسانی که در [باطل کردن و بی اثر نمودن] آیات ما کوشیده اند، به گمان آنکه ما را عاجز کنند [تا از دسترس قدرت ما بیرون روند] اهل آتشِ افروخته اند. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ سَعَوْ‌ا‌ فِ‍‍ي ‌آيَاتِنَا‌ مُعَاجِز‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَحِيمِ
Wa Mā 'Arsalnā Min Qablika Min Rasūlin Wa Lā Nabīyin 'Illā 'Idhā Tamanná 'Alqá Ash-Shayţānu Fī 'Umnīyatihi Fayansakhu Allāhu Mā Yulqī Ash-Shayţānu Thumma Yuĥkimu Allāhu 'Āyātihi Wa ۗ Allāhu `Alīmun Ĥakīmun 022-052 و پیش از تو هیچ رسول و پیامبری را نفرستادیم مگر آنکه هرگاه آرزو می کرد [اهداف پاک و سعادت بخش خود را برای نجات مردم از کفر و شرک پیاده کند] شیطان [برای بازداشتن مردم از پذیرش حق] در برابر آرزویش شبهه و وسوسه می انداخت، ولی خدا آنچه را شیطان [از وسوسه ها و شبهه ها می اندازد] می زداید و محو می کند، سپس آیاتش را محکم و استوار می سازد؛ و خدا دانا و حکیم است. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٍ‌ ‌وَلاَ‌ نَبِيّ‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تَمَ‍‍نَّ‍‍ى‌ ‌أَلْ‍‍قَ‍‍ى‌ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ فِ‍‍ي ‌أُمْنِيَّتِ‍‍هِ فَيَ‍‌‍نْ‍‍سَ‍‍خُ ‌اللَّ‍‍هُ مَا‌ يُلْ‍‍قِ‍‍ي ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ ثُ‍‍مَّ يُحْكِمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌آيَاتِ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَكِيمٌ
Liyaj`ala Mā Yulqī Ash-Shayţānu Fitnatan Lilladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Qāsiyati Qulūbuhum ۗ Wa 'Inna Až-Žālimīna Lafī Shiqāqin Ba`īdin 022-053 [آزاد گذاشتن شبهه اندازی شیطان] برای این [است] که خدا آنچه را شیطان می اندازد برای آنان که در دل هایشان بیماری است و برای سنگدلان وسیله آزمایش قرار دهد؛ و قطعاً ستمکاران در دشمنی و ستیزی بسیار دور [نسبت به حق و حقیقت] قرار دارند. لِيَ‍‍جْ‍‍عَلَ مَا‌ يُلْ‍‍قِ‍‍ي ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ فِتْنَة ً‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ مَ‍رَضٌ‌ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍اسِيَةِ قُ‍‍لُوبُهُمْ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ لَفِي شِ‍‍قَ‍‍اق‍ ٍ‌ بَعِيدٍ
Wa Liya`lama Al-Ladhīna 'Ūtū Al-`Ilma 'Annahu Al-Ĥaqqu Min Rabbika Fayu'uminū Bihi Fatukhbita Lahu Qulūbuhum ۗ Wa 'Inna Allāha Lahādi Al-Ladhīna 'Āmanū 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin 022-054 و [نیز برای این است] تا کسانی که دانش و آگاهی [دینی] به آنان عطا شده بدانند که [محو شدن و نابودی القائات شیطان و استوار شدن آیات] از سوی پروردگارت حق است، پس به آن ایمان آورند و دل هایشان برای آن رام و فروتن شود؛ و قطعاً خدا هدایت کننده اهل ایمان به سوی راهی راست است. وَلِيَعْلَمَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْعِلْمَ ‌أَنَّ‍‍هُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ فَيُؤْمِنُو‌ا‌ بِ‍‍هِ فَتُ‍‍خْ‍‍بِتَ لَ‍‍هُ قُ‍‍لُوبُهُمْ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَه‍‍َ‍ا‌دِ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يمٍ
Wa Lā Yazālu Al-Ladhīna Kafarū Fī Miryatin Minhu Ĥattá Ta'tiyahumu As-Sā`atu Baghtatan 'Aw Ya'tiyahum `Adhābu Yawmin `Aqīmin 022-055 و کافران همواره نسبت به آیات خدا در تردیدی سخت قرار دارند تا آنکه ناگهان قیامت بر آنان در رسد، یا عذاب روزی که روز دیگری به دنبال ندارد [بلکه ابدی است] به سراغشان آید. وَلاَ‌ يَز‍َ‍‌الُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ فِي مِ‍‍رْيَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ حَتَّى‌ تَأْتِيَهُمُ ‌ال‍‍سَّاعَةُ بَ‍‍غْ‍‍تَةً ‌أَ‌وْ‌ يَأْتِيَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابُ يَ‍‍وْمٍ عَ‍‍قِ‍‍يمٍ
Al-Mulku Yawma'idhin Lillāh Yaĥkumu Baynahum ۚ Fa-Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fī Jannāti An-Na`īmi 022-056 آن روز، حاکمیّت و فرمانروایی ویژه خداست. میان آنان داوری می کند؛ پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، در بهشت های پر نعمت اند. الْمُلْكُ يَوْمَئِذ‌ٍلِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ فِي جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍نَّ‍‍عِيمِ
Wa Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Bi'āyātinā Fa'ūlā'ika Lahum `Adhābun Muhīnun 022-057 و کسانی که کافر شده و آیات ما را تکذیب کرده اند، پس عذابی خوارکننده برای آنان است. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ مُهِينٌ
Wa Al-Ladhīna Hājarū Fī Sabīli Allāhi Thumma Qutilū 'Aw Mātū Layarzuqannahumu Allāhu Rizqāan Ĥasanāan ۚ Wa 'Inna Allāha Lahuwa Khayru Ar-ziqīna 022-058 و کسانی که در راه خدا هجرت کرده سپس کشته شده یا مرده اند، به یقین خدا رزقی نیکو به آنان می دهد؛ و قطعاً خدا بهترین روزی دهندگان است. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَاجَرُ‌و‌ا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ثُ‍‍مَّ قُ‍‍تِلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْ‌ مَاتُو‌ا‌ لَيَرْ‌زُ‍قَ‍‍نَّ‍‍هُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌رِ‌زْ‍ق‍‍اً‌ حَسَنا‌ ًۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَهُوَ‌ خَ‍‍يْ‍‍رُ‌ ‌ال‍رَّ‌ا‌زِقِ‍‍ينَ
Layudkhilannahum Mudkhalāan Yarđawnahu ۗ Wa 'Inna Allāha La`alīmun Ĥalīmun 022-059 مسلماً آنان را به جایگاهی که آن را می پسندند وارد می کند؛ و بی تردید خدا دانا و بردبار است. لَيُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لَ‍‍نَّ‍‍هُمْ مُ‍‍دْ‍‍خَ‍‍لا‌ ً‌ يَرْ‍ضَ‍‍وْنَ‍‍هُ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَعَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَلِيمٌ
Dhālika Wa Man `Āqaba Bimithli Mā `Ūqiba Bihi Thumma Bughiya `Alayhi Layanşurannahu Allāhu ۗ 'Inna Allāha La`afūwun Ghafūrun 022-060 [مطلب درباره مؤمن و کافر] همان است [که گفتیم]، و هر کس به مانند آنچه به آن عقوبت شده [متجاوز را] عقوبت کند، آن گاه به وی ستم شود، یقیناً خدا او را یاری می دهد؛ زیرا خدا باگذشت و بسیار آمرزنده است. ذَلِكَ ‌وَمَ‍‌‍نْ عَاقَ‍‍بَ بِمِثْلِ مَا‌ عُوقِ‍‍بَ بِ‍‍هِ ثُ‍‍مَّ بُ‍‍غِ‍‍يَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ لَيَ‍‌‍ن‍‍صُ‍رَنَّ‍‍هُ ‌اللَّ‍‍هُ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَعَفُوٌّ‌ غَ‍‍فُو‌رٌ
Dhālika Bi'anna Allāha Yūliju Al-Layla Fī An-Nahāri Wa Yūliju An-Nahāra Al-Layli Wa 'Anna Allāha Samī`un Başīrun 022-061 این [یاری ستمدیده بر ضد ستمکار] به سبب این است که خدا [دارای قدرت بی نهایت است و گوشه ای از قدرتش اینکه] همواره شب را در روز و روز را در شب درمی آورد؛ و به یقین خدا شنوا و بیناست. ذَلِكَ بِأَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُولِجُ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لَ فِي ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَيُولِجُ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ فِي ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَم‍‍ِ‍ي‍‍ع‌‍ٌ‌ بَ‍‍صِ‍‍يرٌ
Dhālika Bi'anna Allāha Huwa Al-Ĥaqqu Wa 'Anna Mā Yad`ūna Min Dūnihi Huwa Al-Bāţilu Wa 'Anna Allāha Huwa Al-`Alīyu Al-Kabīru 022-062 این [قدرت بی نهایت او نسبت به امور آفرینش و نسبت به وضع و حال مردم] برای این است که فقط خدا حق است، و اینکه آنچه را جز او می پرستید، باطل است، و اینکه فقط خدا بلند مرتبه و بزرگ است. ذَلِكَ بِأَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ هُوَ‌ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَ‌أَنَّ مَا‌ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِ‍‍هِ هُوَ‌ ‌الْبَاطِ‍‍لُ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ هُوَ‌ ‌الْعَلِيُّ ‌الْكَبِيرُ
'Alam Tará 'Anna Allāha 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fatuşbiĥu Al-'Arđu Mukhđarratan ۗ 'Inna Allāha Laţīfun Khabīrun 022-063 آیا ندانسته ای که خدا از آسمان آبی نازل می کند، در نتیجه زمین سرسبز و خرم می شود؛ به یقین خدا لطیف و آگاه است. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَتُ‍‍صْ‍‍بِحُ ‌الأَ‌رْ‍ضُ مُ‍‍خْ‍‍ضَ‍رَّة‌ ًۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍طِ‍‍ي‍‍فٌ خَ‍‍بِيرٌ
Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi ۗ Wa 'Inna Allāha Lahuwa Al-Ghanīyu Al-Ĥamīdu 022-064 آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست؛ و یقیناً خداست که خود بی نیاز و ستوده است. لَ‍‍هُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَهُوَ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍نِيُّ ‌الْحَمِيدُ
'Alam Tará 'Anna Allāha Sakhkhara Lakum Mā Fī Al-'Arđi Wa Al-Fulka Tajrī Fī Al-Baĥri Bi'amrihi Wa Yumsiku As-Samā'a 'An Taqa`a `Alá Al-'Arđi 'Illā Bi'idhnihi~ ۗ 'Inna Allāha Bin-Nāsi Lara'ūfun Raĥīmun 022-065 آیا ندانسته ای که خدا آنچه را در زمین است و [نیز] کشتی ها را که به فرمان او در دریا روانند، برای شما رام و مسخّر کرده است؟ و آسمان را نگه می دارد که بر زمین نیفتد مگر به اذن او؟ یقیناً خدا به همه مردم رؤوف و مهربان است. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَ‍‍خَّ‍رَ‌ لَكُمْ مَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَ‌الْفُلْكَ تَ‍‍جْ‍‍رِي فِي ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ بِأَمْ‍‍رِهِ ‌وَيُمْسِكُ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قَ‍‍عَ عَلَى‌ ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِهِ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ بِ‍ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لَ‍رَ‌ء‍ُ‍‌وف ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Wa Huwa Al-Ladhī 'Aĥyākum Thumma Yumītukum Thumma Yuĥyīkum ۗ 'Inna Al-'Insāna Lakafūrun 022-066 و اوست که به شما حیات داد، سپس شما را می میراند، آن گاه شما را زنده می کند؛ به یقین که انسان بسیار ناسپاس است. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَحْيَاكُمْ ثُ‍‍مَّ يُمِيتُكُمْ ثُ‍‍مَّ يُحْيِيكُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌الإِ‌ن‍‍س‍‍َ‍انَ لَكَفُو‌رٌ
Likulli 'Ummatin Ja`alnā Mansakāan Hum Nāsikūhu ۖ Falā Yunāzi`unnaka Fī Al-'Amri ۚ Wa Ad`u 'Ilá Rabbika ۖ 'Innaka La`alá Hudan Mustaqīmin 022-067 برای هر امتی عبادتی ویژه قرار داده ایم که آن را انجام می دهند؛ پس نباید در این امر با تو ستیز و نزاع کنند. و به سوی پروردگارت دعوت کن که بی تردید تو بر راهی راست قرار داری. لِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٍ‌ جَعَلْنَا‌ مَ‍‌‍ن‍‍سَكاً‌ هُمْ نَاسِك‍‍ُ‍وهُ ۖ فَلاَ‌ يُنَا‌زِعُ‍‍نَّ‍‍كَ فِي ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۚ ‌وَ‌ا‌دْعُ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّكَ ۖ ‌إِنَّ‍‍كَ لَعَلَى‌ هُ‍‍د‌ى‌ ً‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يمٍ
Wa 'In Jādalūka Faquli Allāhu 'A`lamu Bimā Ta`malūna 022-068 و اگر با تو [با اصرار بر یک اعتقاد بی پایه برخورد خصمانه کنند و] مجادله ستیزآمیز نمایند، بگو: خدا به آنچه انجام می دهید، داناتر است. وَ‌إِ‌نْ جَا‌دَل‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قُ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ تَعْمَلُونَ
Al-Lahu Yaĥkumu Baynakum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kuntum Fīhi Takhtalifūna 022-069 خدا روز قیامت درباره آنچه با یکدیگر در آن اختلاف می کردید، داوری خواهد کرد [تا مؤمنان با ورود به بهشت و ستیزه جویان با ورود به دوزخ از هم مشخص و جدا شوند.] اللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ فِيمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ تَ‍‍خْ‍‍تَلِفُونَ
'Alam Ta`lam 'Anna Allāha Ya`lamu Mā Fī As-Samā'i Wa Al-'Arđi ۗ 'Inna Dhālika Fī Kitābin ۚ 'Inna Dhālika `Alá Allāhi Yasīrun 022-070 آیا ندانسته ای که خدا آنچه را در آسمان و زمین است، می داند؟ مسلماً [همه] این [اعمالی که انجام می دهید] در کتابی [چون لوح محفوظ، ثبت] است [و] بی تردید [ثبت در آن کتاب] بر خدا آسان است. أَلَمْ تَعْلَمْ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَعْلَمُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌إِنَّ ‌ذَلِكَ فِي كِت‍‍َ‍اب‌‍ٍۚ ‌إِنَّ ‌ذَلِكَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ يَسِيرٌ
Wa Ya`budūna Min Dūni Allāhi Mā Lam Yunazzil Bihi Sulţānāan Wa Mā Laysa Lahum Bihi `Ilmun ۗ Wa Mā Lilžžālimīna Min Naşīrin 022-071 و [مشرکان] به جای خدا معبودانی را می پرستند که خدا هیچ دلیل و برهانی [نسبت] به [حق بودن] آنها نازل نکرده است؛ و معبودانی را می پرستند که به آن دانشی [برای استدلال بر ربوبیّت آنها] ندارند و ستمکاران را [در قیامت] هیچ یاوری نیست. وَيَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ مَا‌ لَمْ يُنَزِّلْ بِ‍‍هِ سُلْ‍‍طَ‍‍انا‌ ً‌ ‌وَمَا‌ لَ‍‍يْ‍‍سَ لَهُمْ بِ‍‍هِ عِلْمٌۗ ‌وَمَا‌ لِل‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ نَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‍ٍ‍
Wa 'Idhā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinātin Ta`rifu Fī Wujūhi Al-Ladhīna Kafarū Al-Munkara ۖ Yakādūna Yasţūna Bial-Ladhīna Yatlūna `Alayhim 'Āyātinā ۗ Qul 'Afa'unabbi'ukum Bisharrin Min Dhalikumu ۗ An-Nāru Wa`adahā Al-Lahu Al-Ladhīna Kafarū ۖ Wa Bi'sa Al-Maşīru 022-072 و هنگامی که آیات روشن ما را بر آنان می خوانند در چهره های کسانی که کافرند [اثرِ] انکار [و خشم] را می شناسی، آن چنان که نزدیک است [از شدت خشم] به کسانی که آیات ما را بر آنان می خوانند، بتازند، بگو: آیا شما را به بدتر از این [خشم و ناگواری که از شنیدن قرآن به شما دست می دهد] خبر دهم [آن] آتشِ [دوزخ] است که خدا آن را به کافران وعده داده است، و بد بازگشت گاهی است. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتُنَا‌ بَيِّن‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَعْ‍‍رِفُ فِي ‌وُج‍‍ُ‍وهِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍رَۖ يَكَا‌د‍ُ‍‌ونَ يَسْ‍‍طُ‍‍ونَ بِ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَتْل‍‍ُ‍ونَ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتِنَا‌ ۗ قُ‍‍لْ ‌أَفَأُنَبِّئُكُمْ بِشَرّ‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَلِكُمُ ۗ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَعَدَهَا‌ ‌اللَّهُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌اۖ ‌وَبِئْسَ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Đuriba Mathalun Fāstami`ū Lahu~ ۚ 'Inna Al-Ladhīna Tad`ūna Min Dūni Allāhi Lan Yakhluqū Dhubābāan Wa Lawi Ajtama`ū Lahu ۖ Wa 'In Yaslubhumu Adh-Dhubābu Shay'āan Lā Yastanqidhūhu Minhu ۚ Đa`ufa Aţ-Ţālibu Wa Al-Maţlūbu 022-073 ای مردم! [برای شما و معبودانتان] مَثَلی زده شده است؛ پس به آن گوش فرا دهید، یقیناً کسانی که به جای خدا می پرستید، هرگز نمی توانند مگسی بیافرینند اگر چه برای آفریدن آن گرد آیند و اگر مگس، چیزی را از آنان برباید، نمی توانند آن را از او بازگیرند، هم پرستش کنندگان و هم معبودان ناتوانند. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ضُ‍‍رِبَ مَثَل‌‍ٌ‌ فَاسْتَمِعُو‌ا‌ لَهُ~ُ ‌إِنَّ ۚ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ لَ‍‌‍نْ يَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌ذُبَابا‌ ً‌ ‌وَلَوِ‌ ‌اجْ‍‍تَمَعُو‌ا‌ لَ‍‍هُ ‌وَ‌إِ‌نْ ۖ يَسْلُ‍‍بْ‍‍هُمُ ‌ال‍‍ذُّب‍‍َ‍ابُ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ لاَ‌ يَسْتَ‍‌‍ن‍‍قِ‍‍ذ‍ُ‍‌وهُ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ضَ‍‍عُفَ ۚ ‌ال‍‍طَّ‍‍الِبُ ‌وَ‌الْمَ‍‍طْ‍‍لُوبُ
Qadarū Allaha Ĥaqqa Qadrihi~ ۗ 'Inna Allāha Laqawīyun `Azīzun 022-074 خدا را آن گونه که سزاوار اوست نشناختند، بی تردید خدا نیرومند و توانای شکست ناپذیر است. مَا‌ قَ‍‍دَ‌رُ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ حَ‍‍قَّ قَ‍‍دْ‌رِهِ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍قَ‍‍وِيٌّ عَزِيزٌ
Al-Lahu Yaşţafī Mina Al-Malā'ikati Rusulāan Wa Mina An-Nāsi ۚ 'Inna Allāha Samī`un Başīrun 022-075 خدا از میان فرشتگان و از میان مردم رسولانی [برای هدایت مردم] برمی گزیند [تا فرشتگان وحی را دریافت کنند و به پیامبران برسانند و پیامبران هم وحی را پس از دریافت از فرشتگان به مردم ابلاغ کنند]؛ یقیناً خدا شنوا و بیناست. اللَّهُ يَ‍‍صْ‍‍طَ‍‍فِي مِنَ ‌الْمَلاَئِكَةِ ‌رُسُلا‌ ً‌ ‌وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَم‍‍ِ‍ي‍‍ع‌‍ٌ‌ بَ‍‍صِ‍‍يرٌ
Ya`lamu Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Khalfahum ۗ Wa 'Ilá Allāhi Turja`u Al-'Umūru 022-076 همه اعمال و احوال گذشته [رسولان چه فرشته و چه بشر] و [همه اعمال و احوال] آینده آنان را می داند؛ و همه کارها به خدا بازگردانده می شود. يَعْلَمُ مَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ ‌أَيْدِيهِمْ ‌وَمَا‌ خَ‍‍لْفَهُمْ ۗ ‌وَ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ تُرْجَعُ ‌الأُمُو‌رُ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Arka`ū Wa Asjudū Wa A`budū Rabbakum Wa Af`alū Al-Khayra La`allakum Tufliĥūna 022-077 ای اهل ایمان! رکوع به جا آورید و سجده نمایید و پروردگارتان را عبادت کنید و کار نیک انجام دهید تا رستگار شوید. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ا‌رْكَعُو‌ا‌ ‌وَ‌اسْجُدُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّكُمْ ‌وَ‌افْعَلُو‌ا‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍رَ‌ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Wa Jāhidū Fī Al-Lahi Ĥaqqa Jihādihi ۚ Huwa Ajtabākum Wa Mā Ja`ala `Alaykum Ad-Dīni Min Ĥarajin ۚ Millata 'Abīkum 'Ibhīma ۚ Huwa Sammākumu Al-Muslimyna Min Qablu Wa Fī Hādhā Liyakūna Ar-Rasūlu Shahīdāan `Alaykum Wa Takūnū Shuhadā'a `Alá An-Nāsi ۚ Fa'aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa A`taşimū Billāhi Huwa Mawlākum ۖ Fani`ma Al-Mawlá Wa Ni`ma An-Naşīru 022-078 و در راه خدا چنان که شایسته جهاد است، جهاد کنید؛ او شما را برگزید و بر شما در دین هیچ مشقت و سختی قرار نداد. [در دینتان گشایش و آسانی قرار داد مانند گشایش و آسانیِ] آیین پدرتان ابراهیم، او شما را پیش از این «مسلمان» نامید و در این [قرآن هم به همین عنوان نامگذاری شده اید] تا پیامبر گواه بر شما باشد و شما هم گواه بر مردم باشید؛ پس نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و به خدا تمسّک جویید. او سرپرست و یاور شماست؛ چه خوب سرپرست و یاوری و چه نیکو یاری دهنده ای است. وَجَاهِدُ‌و‌ا‌ فِي ‌اللَّهِ حَ‍‍قَّ جِهَا‌دِهِ ۚ هُوَ‌ ‌اجْ‍‍تَبَاكُمْ ‌وَمَا‌ جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نِ مِ‍‌‍نْ حَ‍رَجٍۚ مِلَّةَ ‌أَبِيكُمْ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ۚ هُوَ‌ سَ‍‍مَّ‍‍اكُمُ ‌الْمُسْلِمينَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَفِي هَذَ‌ا‌ لِيَك‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولُ شَهِيد‌اً‌ عَلَيْكُمْ ‌وَتَكُونُو‌ا‌ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۚ فَأَ‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتُو‌ا‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَ‌اعْتَ‍‍صِ‍‍مُو‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ هُوَ‌ مَوْلاَكُمْ ۖ فَنِعْمَ ‌الْمَوْلَى‌ ‌وَنِعْمَ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صِ‍‍يرُ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah