Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

3) Sūrat 'Āli `Imn

Printed format

3) سُورَة آلِ عِمرَان

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām-Mīm 003-001 الم أَلِف-لَام-مِيم
Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Al-Ĥayyu Al-Qayyūmu 003-002 خدای یکتا که جز او هیچ معبودی نیست، زنده و قائم به ذات [و مدبّر و برپا دارنده ونگه دارنده همه مخلوقات] است. اللَّهُ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ‌الْحَيُّ ‌الْ‍‍قَ‍‍يُّومُ
Nazzala `Alayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Wa 'Anzala At-Tawata Wa Al-'Injīla 003-003 این کتاب را تدریجاً به حق و راستی بر تو نازل کرد که تصدیق کننده کتاب های پیش از خود است؛ و تورات و انجیل را نَزَّلَ عَلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ مُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ لِمَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ يَدَيْ‍‍هِ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍زَلَ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةَ ‌وَ‌الإِ‌نْ‍‍جِيلَ
Min Qablu Hudan Lilnnāsi Wa 'Anzala Al-Furqāna ۗ 'Inna Al-Ladhīna Kafarū Bi'āyāti Allāhi Lahum `Adhābun Shadīdun Wa ۗ Allāhu `Azīzun Dhū Antiqāmin 003-004 پیش از این برای هدایت مردم فرستاد، و فرقان را [که مایه جدایی حق از باطل است] نازل کرد. مسلماً کسانی که به آیات خدا کافر شدند، برای آنان [به کیفرِ کفرشان] عذابی سخت است؛ وخدا توانای شکست ناپذیر و صاحب انتقام است. مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ هُ‍‍د‌ى‌ ً‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍زَلَ ‌الْفُرْ‍قَ‍‍انَ ۗ ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌اب‌‍ٌ‌ شَد‍ِ‍ي‍‍د‌ٌۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَز‍ِ‍ي‍‍ز‌‌ٌ‌ ‌ذُ‌و‌ ‌انْ‍‍تِ‍‍قَ‍‍امٍ
'Inna Allāha Lā Yakhfá `Alayhi Shay'un Al-'Arđi Wa Lā Fī As-Samā'i 003-005 یقیناً چیزی در زمین و در آسمان بر خدا پوشیده نیست. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يَ‍‍خْ‍‍فَى‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ شَ‍‍يْء‌‌ٌ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ء‍ِ‍
Huwa Al-Ladhī Yuşawwirukum Al-'Arĥāmi Kayfa Yashā'u ۚ Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu 003-006 اوست که شما را در رحم ها [یِ مادران] به هر گونه که می خواهد تصویر می کند. جز او هیچ معبودی نیست؛ توانای شکست ناپذیر و حکیم است. هُوَ‌ ‌الَّذِي يُ‍‍صَ‍‍وِّ‌رُكُمْ فِي ‌الأَ‌رْح‍‍َ‍امِ كَ‍‍يْ‍‍فَ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
Huwa Al-Ladhī 'Anzala `Alayka Al-Kitāba Minhu 'Āyātun Muĥkamātun Hunna 'Ummu Al-Kitābi Wa 'Ukharu Mutashābihātun ۖ Fa'ammā Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Zayghun Fayattabi`ūna Mā Tashābaha Minhu Abtighā'a Al-Fitnati Wa Abtighā'a Ta'wīlihi ۗ Wa Mā Ya`lamu Ta'wīlahu~ 'Illā Al-Lahu Wa ۗ Ar-sikhūna Fī Al-`Ilmi Yaqūlūna 'Āmannā Bihi Kullun Min `Indi Rabbinā ۗ Wa Mā Yadhdhakkaru 'Illā 'Ūlū Al-'Albābi 003-007 اوست که این کتاب را بر تو نازل کرد که بخشی از آن کتاب، آیات محکم است [که دارای کلماتی صریح و مفاهیمی روشن است] آنها اصل و اساس کتاب اند، و بخشی دیگر آیات متشابه است [که کلماتش غیر صریح و معانی اش مختلف و گوناگون است و جز به وسیله آیات محکم و روایات استوار تفسیر نمی شود] ولی کسانی که در قلوبشان انحراف [از هدایت الهی] است برای فتنه انگیزی و طلب تفسیرِ [نادرست و به تردید انداختن مردم و گمراه کردن آنان] از آیات متشابهش پیروی می کنند، و حال آنکه تفسیر واقعی و حقیقی آنها را جز خدا نمی داند. و استواران در دانش [و چیره دستان در بینش] می گویند: ما به آن ایمان آوردیم، همه [چه محکم، چه متشابه] از سوی پروردگار ماست. و [این حقیقت را] جز صاحبان خرد متذکّر نمی شوند. هُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَ‌نْ‍‍زَلَ عَلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌آي‍‍َ‍اتٌ‌ مُحْكَم‍‍َ‍اتٌ هُ‍‍نَّ ‌أُمُّ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌وَ‌أُ‍خَ‍‍رُ‌ مُتَشَابِه‍‍َ‍ات‌‍ٌۖ فَأَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ ‌زَيْ‍‍غ‌‍ٌ‌ فَيَتَّبِع‍‍ُ‍ونَ مَا‌ تَشَابَهَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌ابْ‍‍تِ‍‍غَ‍‍ا‌ءَ‌ ‌الْفِتْنَةِ ‌وَ‌ابْ‍‍تِ‍‍غَ‍‍ا‌ءَ‌ تَأْ‌وِيلِ‍‍هِ ۗ ‌وَمَا‌ يَعْلَمُ تَأْ‌وِيلَهُ~ُ ‌إِلاَّ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ۗ ‌وَ‌ال‍رَّ‌اسِ‍‍خُ‍‍ونَ فِي ‌الْعِلْمِ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍‍هِ كُلٌّ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌‍رَبِّنَا‌ ۗ ‌وَمَا‌ يَذَّكَّرُ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌الأَلْبَابِ
Rabbanā Lā Tuzigh Qulūbanā Ba`da 'Idh Hadaytanā Wa Hab Lanā Min Ladunka Raĥmatan ۚ 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu 003-008 [و می گویند:] پروردگارا! دل هایمان را پس از آنکه هدایتمان فرمودی منحرف مکن، و از سوی خود رحمتی برما ببخش؛ زیرا تو بسیار بخشنده ای. رَبَّنَا‌ لاَ‌ تُزِغْ قُ‍‍لُوبَنَا‌ بَعْدَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ هَدَيْتَنَا‌ ‌وَهَ‍‍بْ لَنَا‌ مِ‍‌‍نْ لَدُ‌نْ‍‍كَ ‌‍رَحْمَة‌ ًۚ ‌إِنَّ‍‍كَ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌الْوَهَّابُ
Rabbanā 'Innaka Jāmi`u An-Nāsi LiyawminRayba Fīhi ۚ 'Inna Allāha Lā Yukhlifu Al-Mī`āda 003-009 پروردگارا! قطعاً تو در روزی که هیچ شکی در آن نیست، گردآورنده همه مردمی؛ مسلماً خدا خلف وعده نمی کند. رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍كَ جَامِعُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لِيَ‍‍وْم‍ٍ‌ لاَ‌ ‌‍رَيْ‍‍بَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُ‍‍خْ‍‍لِفُ ‌الْمِيعَا‌دَ
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Lan Tughniya `Anhum 'Amwāluhum Wa Lā 'Awlāduhum Mina Allāhi Shay'āan ۖ Wa 'Ūlā'ika Hum Wa Qūdu An-Nāri 003-010 یقیناً اموال و فرزندان کافران هرگز چیزی از [عذاب] خدا را از آنان برطرف نمی کند؛ و اینانند که آتشگیره آتش اند. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَ‍‌‍نْ تُ‍‍غْ‍‍نِيَ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌أَمْوَ‌الُهُمْ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‌وْلاَ‌دُهُمْ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ًۖ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمْ ‌وَ‍قُ‍‍و‌دُ‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌رِ
Kada'bi 'Āli Fir`awna Wa Al-Ladhīna Min Qablihim ۚ Kadhdhabū Bi'āyātinā Fa'akhadhahumu Allāhu Bidhunūbihim Wa ۗ Allāhu Shadīdu Al-`Iqābi 003-011 [روشِ آنان] مانند روش فرعونیان و کسانی است که پیش از آنان بودند که آیات ما را تکذیب کردند، پس خدا هم آنان را به گناهانشان مؤاخذه کرد؛ و خدا سخت کیفر است. كَدَ‌أْبِ ‌آلِ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۚ كَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ فَأَ‍خَ‍‍ذَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ شَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ
Qul Lilladhīna Kafarū Satughlabūna Wa Tuĥsharūna 'Ilá Jahannama ۚ Wa Bi'sa Al-Mihādu 003-012 به کافران بگو: به زودی شکست می خورید و به سوی دوزخ محشور می شوید، و آن بد آرامگاهی است. قُ‍‍لْ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ سَتُ‍‍غْ‍‍لَب‍‍ُ‍ونَ ‌وَتُحْشَر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلَى‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ ۚ ‌وَبِئْسَ ‌الْمِهَا‌دُ
Qad Kāna Lakum 'Āyatun Fī Fi'atayni At-Taqatā ۖ Fi'atun Tuqātilu Fī Sabīli Allāhi Wa 'Ukhrá Kāfiratun Yarawnahum Mithlayhim Ra'ya Al-`Ayni Wa ۚ Allāhu Yu'uayyidu Binaşrihi Man Yashā'u ۗ 'Inna Fī Dhālika La`ibratan Li'wlī Al-'Abşāri 003-013 تحقیقاً برای شما در دو گروهی که [در جنگ بدر] با هم رو به رو شدند، نشانه ای [از قدرت خدا و حقّانیّت نبوّت پیامبر] بود، گروهی در راه خدا می جنگیدند، و گروه دیگر کافر بودند، که اهل ایمان را به چشم خویش دو برابر می دیدند [به همین خاطر شکست خوردند] و خدا هر که را بخواهد با یاری خود تأیید می کند؛ مسلماً در این [واقعیت] عبرتی برای دارندگان بصیرت است. قَ‍‍دْ‌ ك‍‍َ‍انَ لَكُمْ ‌آيَة‌‍ٌ‌ فِي فِئَتَ‍‍يْ‍‍نِ ‌الْتَ‍‍قَ‍‍تَا‌ ۖ فِئَة‌‍ٌ‌ تُ‍‍قَ‍‍اتِلُ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌أُ‍خْ‍رَ‌ى‌ كَافِ‍رَةٌ‌ يَ‍رَ‌وْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ ‌‍رَ‌أْيَ ‌الْعَ‍‍يْ‍‍نِ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ يُؤَيِّدُ‌ بِنَ‍‍صْ‍‍رِهِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۗ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَعِ‍‍بْ‍‍‍رَة ً‌ لِأ‌و‍ْ‍لِي ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رِ
Zuyyina Lilnnāsi Ĥubbu Ash-Shahawāti Mina An-Nisā' Wa Al-Banīna Wa Al-Qanāţīri Al-Muqanţarati Mina Adh-Dhahabi Wa Al-Fiđđati Wa Al-Khayli Al-Musawwamati Wa Al-'An`āmi Wa Al-Ĥarthi ۗ Dhālika Matā`u Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa ۖ Allāhu `Indahu Ĥusnu Al-Ma'ābi 003-014 محبت و عشق به خواستنی ها [که عبارت است] از زنان و فرزندان و اموال فراوان از طلا و نقره و اسبان نشاندار و چهارپایان و کشت و زراعت، برای مردم آراسته شده است؛ اینها کالای زندگیِ [زودگذرِ] دنیاست؛ و خداست که بازگشت نیکو نزد اوست. زُيِّنَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ حُبُّ ‌ال‍‍شَّهَو‍َ‍‌اتِ مِنَ ‌ال‍‍نِس‍‍َ‍ا‌ء‌ ‌وَ‌الْبَن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍نَاطِ‍‍ي‍‍ر‍ِ‍‌ ‌الْمُ‍‍قَ‍‍‌‍نْ‍‍‍‍طَ‍رَةِ مِنَ ‌ال‍‍ذَّهَبِ ‌وَ‌الْفِ‍‍ضَّ‍‍ةِ ‌وَ‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍لِ ‌الْمُسَوَّمَةِ ‌وَ‌الأَنع‍‍َ‍امِ ‌وَ‌الْحَرْثِ ۗ ‌ذَلِكَ مَت‍‍َ‍اعُ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ۖ ‌وَ‌اللَّهُ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ حُسْنُ ‌الْمَآبِ
Qul 'A'uunabbi'ukum Bikhayrin Min Dhālikum ۚ Lilladhīna Attaqaw `Inda Rabbihim Jannātun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Wa 'Azwājun Muţahharatun Wa Riđwānun Mina Allāhi Wa ۗ Allāhu Başīrun Bil-`Ibādi 003-015 بگو: آیا شما را به بهتر از این [امور] خبر دهم؟ برای آنان که [در همه شؤون زندگی] پرهیزکاری پیشه کرده اند، در نزد پروردگارشان بهشت هایی است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنجا جاودانه اند و [نیز برای آنان] همسرانی پاکیزه و خشنودی و رضایتی از سوی خداست؛ و خدا به بندگان بیناست. قُ‍‍لْ ‌أَ‌ؤُنَبِّئُكُمْ بِ‍‍خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَلِكُمْ ۚ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ‌وَ‌أَ‌زْ‌و‍َ‍‌اجٌ‌ مُ‍‍طَ‍‍هَّ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌رِ‍‍ضْ‍‍و‍َ‍‌انٌ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ بَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِ‍الْعِبَا‌دِ
Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā 'Innanā 'Āmannā Fāghfir Lanā Dhunūbanā Wa Qinā `Adhāba An-Nāri 003-016 آنان که می گویند: پروردگارا! قطعاً ما ایمان آوردیم، پس گناهانمان را بیامرز وما را از عذاب آتش نگاه دار. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍نَ‍‍ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ فَاغْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَنَا‌ ‌ذُنُوبَنَا‌ ‌وَ‍قِ‍‍نَا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌رِ
Aş-Şābirīna Wa Aş-Şādiqīna Wa Al-Qānitīna Wa Al-Munfiqīna Wa Al-Mustaghfirīna Bil-'Asĥāri 003-017 آنان که صبر کنندگان و راستگویان و فرمانبرداران و انفاق کنندگان و استغفار کنندگان در سحرهایند؛ ال‍‍صَّ‍‍ابِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍انِت‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍فِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْمُسْتَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ بِ‍الأَسْحَا‌رِ
Shahida Allāhu 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Wa Al-Malā'ikatu Wa 'Ūlū Al-`Ilmi Qā'imāan Bil-Qisţi ۚ Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu 003-018 خدا در حالی که برپا دارنده عدل است [با منطق وحی، با نظام مُتقن آفرینش و با زبان همه موجودات] گواهی می دهد که هیچ معبودی جز او نیست؛ و فرشتگان و صاحبان دانش نیز گواهی می دهند که هیچ معبودی جز او نیست؛ معبودی که توانای شکست ناپذیر و حکیم است. شَهِدَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَنَّ‍‍هُ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ‌وَ‌الْمَلاَئِكَةُ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌الْعِلْمِ قَ‍‍ائِما‌ ً‌ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۚ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
'Inna Ad-Dīna `Inda Allāhi Al-'Islāmu ۗ Wa Mā Akhtalafa Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba 'Illā Min Ba`di Mā Jā'ahumu Al-`Ilmu Baghyāan Baynahum ۗ Wa Man Yakfur Bi'āyāti Allāhi Fa'inna Allāha Sarī`u Al-Ĥisābi 003-019 مسلماً دینِ [واقعی که همه پیامبرانْ مُبلّغ آن بودند] نزد خدا، اسلام است. و اهل کتاب [درباره آن] اختلاف نکردند مگر پس از آنکه آنان را [نسبت به حقّانیّت آن] آگاهی و دانش آمد، این اختلاف به خاطر حسد و تجاوز میان خودشان بود؛ و هر کس به آیات خدا کافر شود [بداند که] خدا حسابرسی، سریع است. إِنَّ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نَ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الإِسْلاَمُ ۗ ‌وَمَا‌ ‌اخْ‍‍تَلَفَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌إِلاَّ‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْعِلْمُ بَ‍‍غْ‍‍يا‌ ً‌ بَيْنَهُمْ ۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَكْفُرْ‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْحِسَابِ
Fa'in Ĥājjūka Faqul 'Aslamtu Wajhiya Lillāh Wa Mani Attaba`ani Wa Qul ۗ Lilladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-'Ummīyīna 'A'aslamtum Fa'in ۚ 'Aslamū Faqadi Ahtadaw Wa 'In ۖ Tawallaw Fa'innamā `Alayka Al-Balāghu Wa Allāhu ۗ Başīrun Bil-`Ibādi 003-020 پس اگر با تو جدال و گفتگوی خصومت آمیز کردند، [فقط در پاسخشان] بگو: من و همه پیروانمْ وجود خود را تسلیم خدا کرده ایم. و به اهل کتاب و به بی سوادانِ [مشرک] بگو: آیا شما هم تسلیم شده اید؟ پس اگر تسلیم شوند، قطعاً هدایت یافته اند، و اگر روی گرداندند [برتو دشوار و سخت نیاید] که آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ [پیام خدا] ست؛ و خدا به بندگان بیناست. فَإِ‌نْ ح‍‍َ‍اجّ‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌أَسْلَمْتُ ‌وَجْ‍‍هِيَ لِلَّهِ ‌وَمَنِ ‌اتَّبَعَنِ ۗ ‌وَ‍قُ‍‍لْ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌الأُمِّ‍‍يّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَ‌أَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِ‌نْ ‌أَسْلَمُو‌ا‌ فَ‍‍قَ‍‍دِ‌ ‌اهْتَدَ‌و‌ا‌ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌الْبَلاَ‍‍غُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ بَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِ‍الْعِبَا‌دِ
'Inna Al-Ladhīna Yakfurūna Bi'āyāti Allāhi Wa Yaqtulūna An-Nabīyīna Bighayri Ĥaqqin Wa Yaqtulūna Al-Ladhīna Ya'murūna Bil-Qisţi Mina An-Nāsi Fabashshirhum Bi`adhābin 'Alīmin 003-021 کسانی که پیوسته به آیات خدا کفر می ورزند، و همواره پیامبران را به ناحق می کشند، و از مردم کسانی را که امر به عدالت می کنند به قتل می رسانند، پس آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَكْفُر‍ُ‍‌ونَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حَ‍‍قٍّ‌ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍ونَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَأْمُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ فَبَشِّ‍‍رْهُمْ بِعَذ‍َ‍‌ابٍ ‌أَلِيمٍ
'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ĥabiţat 'A`māluhum Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Mā Lahum Minşirīna 003-022 آنان کسانی اند که اعمالشان در دنیا و آخرت تباه و بی اثر شده، و برای آنان هیچ یاوری نخواهد بود. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ حَبِ‍‍طَ‍‍تْ ‌أَعْمَالُهُمْ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَمَا‌ لَهُمْ مِ‍‌‍نْ نَاصِ‍‍رِينَ
'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna 'Ūtū Naşībāan Mina Al-Kitābi Yud`awna 'Ilá Kitābi Allāhi Liyaĥkuma Baynahum Thumma Yatawallá Farīqun Minhum Wa Hum Mu`rūna 003-023 آیا به کسانی که بهره ای اندک از کتاب [تورات و انجیل] به آنان داده شده ننگریستی که به سوی کتاب خدا خوانده می شوند تا در میان آنان [درباره احکام الهی و نبوّت پیامبر اسلام] داوری کنند؟ سپس گروهی از آنان در حالی که اعراض کننده [از حق و حقیقت] اند، روی می گردانند. أَلَمْ تَ‍رَ‌ ‌إِلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌ نَ‍‍صِ‍‍يبا‌ ً‌ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ يُ‍‍دْعَ‍‍وْنَ ‌إِلَى‌ كِت‍‍َ‍ابِ ‌اللَّ‍‍هِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُ‍‍مَّ يَتَوَلَّى‌ فَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍قٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌وَهُمْ مُعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍ونَ
Dhālika Bi'annahum Qālū Lan Tamassanā An-Nāru 'Illā 'Ayyāmāan Ma`dūdātin ۖ Wa Gharrahum Fī Dīnihim Mā Kānū Yaftarūna 003-024 این روی گردانی به خاطر آن است که گفتند: هرگز آتش [دوزخ در روز قیامت] جز چند روزی به ما نمی رسد و آنچه همواره افترا و دروغ [به خدا] می بستند، آنان را در دینشان مغرور کرده است. ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍الُو‌ا‌ لَ‍‌‍نْ تَمَسَّنَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَيَّاما‌ ً‌ مَعْدُ‌و‌د‍َ‍‌اتٍۖ ‌وَ‍‍غَ‍رَّهُمْ فِي ‌دِينِهِمْ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يَفْتَرُ‌ونَ
Fakayfa 'Idhā Jama`nāhum LiyawminRayba Fīhi Wa Wuffiyat Kullu Nafsin Mā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamūna 003-025 پس چه خواهند کرد، هنگامی که آنان را برای روزی که هیچ شکی در آن نیست گرد آوریم، و به هر کس آنچه [از نیک و بد] به دست آورده، به طور کامل داده شود، و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت. فَكَ‍‍يْ‍‍فَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ جَمَعْنَاهُمْ لِيَ‍‍وْم‍ٍ‌ لاَ‌ ‌‍رَيْ‍‍بَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌وَ‌وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ‌ مَا‌ كَسَبَتْ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَمُونَ
Quli Allāhumma Mālika Al-Mulki Tu'utī Al-Mulka Man Tashā'u Wa Tanzi`u Al-Mulka Mimman Tashā'u Wa Tu`izzu Man Tashā'u Wa Tudhillu Man Tashā'u ۖ Biyadika Al-Khayru ۖ 'Innaka `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 003-026 بگو: خدایا! ای مالک همه موجودات! به هر که خواهی حکومت می دهی و از هر که خواهی حکومت را می ستانی، و هر که را خواهی عزت می بخشی و هر که را خواهی خوار و بی مقدار می کنی، هر خیری به دست توست، یقیناً تو بر هر کاری توانایی. قُ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هُ‍‍مَّ مَالِكَ ‌الْمُلْكِ تُؤْتِي ‌الْمُلْكَ مَ‍‌‍نْ تَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَتَ‍‌‍نْ‍‍زِعُ ‌الْمُلْكَ مِ‍‍مَّ‍‍‌‍نْ تَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَتُعِزُّ‌ مَ‍‌‍نْ تَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَتُذِلُّ مَ‍‌‍نْ تَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۖ بِيَدِكَ ‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍رُ‌ ۖ ‌إِنَّ‍‍كَ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Tūliju Al-Layla Fī An-Nahāri Wa Tūliju An-Nahāra Al-Layli ۖ Wa Tukhriju Al-Ĥayya Mina Al-Mayyiti Wa Tukhriju Al-Mayyita Mina Al-Ĥayyi ۖ Wa Tarzuqu Man Tashā'u Bighayri Ĥisābin 003-027 شب را در روز در می آوری و روز را در شب در می آوری، و زنده را از مرده بیرون می آوری و مرده را از زنده بیرون می آوری؛ و هر که را بخواهی بی حساب روزی می دهی. تُولِجُ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لَ فِي ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَتُولِجُ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ فِي ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ ۖ ‌وَتُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْحَيَّ مِنَ ‌الْمَيِّتِ ‌وَتُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْمَيِّتَ مِنَ ‌الْحَيِّ ۖ ‌وَتَرْ‌زُ‍قُ مَ‍‌‍نْ تَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حِسَابٍ
Lā Yattakhidhi Al-Mu'uminūna Al-Kāfirīna 'Awliyā'a Min Dūni Al-Mu'uminīna ۖ Wa Man Yaf`al Dhālika Falaysa Mina Allāhi Fī Shay'in 'Illā 'An Tattaqū Minhum Tuqāatan ۗ Wa Yuĥadhdhirukumu Allāhu Nafsahu ۗ Wa 'Ilá Allāhi Al-Maşīru 003-028 مؤمنان نباید کافران را به جای اهل ایمان، سرپرست و دوست بگیرند؛ و هر کس چنین کند در هیچ پیوند و رابطه ای با خدا نیست، مگر آنکه بخواهید به سبب دفع خطری که متوجه شماست از آنان تقیّه کنید؛ خدا شما را از [عذاب] خود بر حذر می دارد، و بازگشت [همه] به سوی خداست. لاَ‌ يَتَّ‍‍خِ‍‍ذِ‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَفْعَلْ ‌ذَلِكَ فَلَ‍‍يْ‍‍سَ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ فِي شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ تَتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ تُ‍‍قَ‍‍اة ًۗ ‌وَيُحَذِّ‌رُكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ نَفْسَ‍‍هُ ۗ ‌وَ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Qul 'In Tukhfū Mā Fī Şudūrikum 'Aw Tubdūhu Ya`lamhu Allāhu ۗ Wa Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa ۗ Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 003-029 بگو: اگر آنچه [از نیّت های فاسد و افکار باطل] در سینه های شماست، پنهان دارید یا آشکار کنید، خدا آن را می داند. و نیز آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است، می داند و خدا بر هر چیز تواناست. قُ‍‍لْ ‌إِ‌نْ تُ‍‍خْ‍‍فُو‌ا‌ مَا‌ فِي صُ‍‍دُ‌و‌رِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ تُ‍‍بْ‍‍د‍ُ‍‌وهُ يَعْلَمْهُ ‌اللَّ‍‍هُ ۗ ‌وَيَعْلَمُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Yawma Tajidu Kullu Nafsin Mā `Amilat Min Khayrin Muĥđaan Wa Mā `Amilat Min Sū'in Tawaddu Law 'Anna Baynahā Wa Baynahu~ 'Amadāan Ba`īdāan ۗ Wa Yuĥadhdhirukumu Allāhu Nafsahu Wa ۗ Allāhu Ra'ūfun Bil-`Ibādi 003-030 روزی که هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده و آنچه را از کار زشت مرتکب شده حاضر شده می یابد، و آرزو می کند که ای کاش میان او و کارهای زشتش زمان دور و درازی فاصله بود. و خدا شما را از [عذاب] خود برحذر می دارد؛ و خدا به بندگان مهربان است. يَ‍‍وْمَ تَجِدُ‌ كُلُّ نَفْسٍ‌ مَا‌ عَمِلَتْ مِ‍‌‍نْ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٍ‌ مُحْ‍‍ضَ‍‍ر‌ا‌ ً‌ ‌وَمَا‌ عَمِلَتْ مِ‍‌‍نْ س‍‍ُ‍و‌ء‌‌ٍ‌ تَوَ‌دُّ‌ لَوْ‌ ‌أَنَّ بَيْنَهَا‌ ‌وَبَيْنَهُ~ُ ‌أَمَد‌ا‌ ً‌ بَعِيد‌ا‌ ًۗ ‌وَيُحَذِّ‌رُكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ نَفْسَ‍‍هُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌‍رَ‌ء‍ُ‍‌وف‌‍ٌ‌ بِ‍الْعِبَا‌دِ
Qul 'In Kuntum Tuĥibbūna Allāha Fa Attabi`ūnī Yuĥbibkumu Allāhu Wa Yaghfir Lakum Dhunūbakum Wa ۗ Allāhu Ghafūrun Raĥīmun 003-031 بگو: اگر خدا را دوست دارید، پس مرا پیروی کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد، و گناهانتان را بیامرزد؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. قُ‍‍لْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تُحِبّ‍‍ُ‍ونَ ‌اللَّ‍‍هَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِ‍‍بْ‍‍كُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَيَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَكُمْ ‌ذُنُوبَكُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Qul 'Aţī`ū Allaha Wa Ar-Rasūla ۖ Fa'in Tawallaw Fa'inna Allāha Lā Yuĥibbu Al-Kāfirīna 003-032 بگو: از خدا و پیامبر اطاعت کنید. پس اگر روی گردانیدند [بدانند که] یقیناً خدا کافران را دوست ندارد. قُ‍‍لْ ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ ۖ فَإِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُحِبُّ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
'Inna Allāha Aşţafá 'Ādama Wa Nūĥāan Wa 'Āla 'Ibhīma Wa 'Āla `Imn `Alá Al-`Ālamīna 003-033 بی تردید خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را [به خاطر شایستگی های ویژه ای که در آنان بود] بر جهانیان برگزید. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌اصْ‍‍طَ‍‍فَ‍‍ى‌ ‌آ‌دَمَ ‌وَنُوحا‌ ً‌ ‌وَ‌آلَ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌وَ‌آلَ عِم‍رَ‌ان عَلَى‌ ‌الْعَالَمِينَ
Dhurrīyatan Ba`đuhā Min Ba`đin Wa ۗ Allāhu Samī`un `Alīmun 003-034 فرزندانی [را برگزید] که [از نظر پاکی، تقوا، درستی و راستی] برخی از [آنان از نسل] برخی دیگرند؛ و خدا شنوا و داناست. ذُ‌رِّيَّة ً‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍هَا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْ‍‍ضٍۗ ‌وَ‌اللَّهُ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَلِيمٌ
'Idh Qālati Amra'atu `Imrāna Rabbi 'Innī Nadhartu Laka Mā Fī Baţnī Muĥarraan Fataqabbal Minnī ۖ 'Innaka 'Anta As-Samī`u Al-`Alīmu 003-035 [یاد کنید] هنگامی که همسر عمران گفت: پروردگارا! برای تو نذر کردم که آنچه را در شکم خود دارم [برای خدمت خانه تو از ولایت و سرپرستی من] آزاد باشد، بنابراین از من بپذیر؛ یقیناً تو شنوا و دانایی. إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَتِ ‌امْ‍رَ‌أَةُ عِمْ‍رَ‍‌انَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي نَذَ‌رْتُ لَكَ مَا‌ فِي بَ‍‍طْ‍‍نِي مُحَ‍رَّ‌ر‌ا‌‌ ً‌ فَتَ‍‍قَ‍‍بَّلْ مِ‍‍نِّ‍‍ي ۖ ‌إِنَّ‍‍كَ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
Falammā Wađa`at/hā Qālat Rabbi 'Innī Wađa`tuhā 'Unthá Wa Allāhu 'A`lamu Bimā Wađa`at Wa Laysa Adh-Dhakaru Kāl'unthá ۖ Wa 'Innī Sammaytuhā Maryama Wa 'Innī 'U`īdhuhā Bika Wa Dhurrīyatahā Mina Ash-Shayţāni Ar-Rajīmi 003-036 زمانی که او را زایید، گفت: پروردگارا! من او را دختر زاییدم. و خدا به آنچه او زایید داناتر بود؛ و آن پسر [که زاییدن او را آرزو داشت، در کرامت، عظمت، ارزش و شخصیت] مانند این دختر نیست؛ [پس در مقام نام گذاریش گفت:] البته من نامش را «مریم» نهادم، و او و فرزندانش را از خطرات مهلک و وسوسه های بنیان برانداز شیطان رانده شده به پناه تو می آورم. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌وَ‍ضَ‍‍عَتْهَا‌ قَ‍‍الَتْ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي ‌وَ‍ضَ‍‍عْتُهَ‍‍ا‌ ‌أُ‌نْ‍‍ثَى‌ ‌وَ‌اللَّهُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ ‌وَ‍ضَ‍‍عَتْ ‌وَلَ‍‍يْ‍‍سَ ‌ال‍‍ذَّكَرُ‌ كَالأُ‌نْ‍‍ثَى‌ ۖ ‌وَ‌إِنِّ‍‍ي سَ‍‍مَّ‍‍يْتُهَا‌ مَرْيَمَ ‌وَ‌إِنِّ‍‍ي ‌أُعِيذُهَا‌ بِكَ ‌وَ‌ذُ‌رِّيَّتَهَا‌ مِنَ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ ‌ال‍رَّجِيمِ
Fataqabbalahā Rabbuhā Biqabūlin Ĥasanin Wa 'Anbatahā Nabātāan Ĥasanāan Wa Kaffalahā Zakarīyā ۖ Kullamā Dakhala `Alayhā Zakarīyā Al-Miĥrāba Wajada `Indahā Rizqāan ۖ Qāla Yā Maryamu 'Anná Laki Hādhā ۖ Qālat Huwa Min `Indi Allāhi ۖ 'Inna Allāha Yarzuqu Man Yashā'u Bighayri Ĥisābin 003-037 پس پرودگارش او را به صورت نیکویی پذیرفت، و به طرز نیکویی نشو و نما داد، و زکریا را کفیلِ [رشد و تربیت معنوی] او قرار داد. هر زمان که زکریا در محراب [عبادت] بر او وارد می شد، رزق ویژه ای نزدش می یافت. [روزی در کمال شگفتی] گفت: ای مریم! این رزق ویژه برای تو از کجاست؟! گفت: از سوی خداست، یقیناً خدا هر کس را بخواهد، رزق بی حساب می دهد. فَتَ‍قَ‍‍بَّلَهَا‌ ‌‍رَبُّهَا‌ بِ‍‍قَ‍‍ب‍‍ُ‍ولٍ حَسَنٍ‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍بَتَهَا‌ نَبَاتاً‌ حَسَنا‌ ً‌ ‌وَكَفَّلَهَا‌ ‌زَكَ‍‍رِيَّا‌ ۖ كُلَّمَا‌ ‌دَ‍خَ‍‍لَ عَلَيْهَا‌ ‌زَكَ‍‍رِيَّا‌ ‌الْمِحْ‍رَ‍‌ابَ ‌وَجَدَ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهَا‌ ‌رِ‌زْ‍ق‍‍ا‌‌ ًۖ قَ‍‍الَ يَا‌ مَرْيَمُ ‌أَنَّ‍‍ى‌ لَكِ هَذَ‌ا‌ ۖ قَ‍‍الَتْ هُوَ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَرْ‌زُ‍قُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حِسَابٍ
Hunālika Da`ā Zakarīyā Rabbahu ۖ Qāla Rabbi Hab Lī Min Ladunka Dhurrīyatan Ţayyibatan ۖ 'Innaka Samī`u Ad-Du`ā'i 003-038 در آنجا بود که زکریا [با دیدن کرامت و عظمت مریم] پروردگار خود را خوانده، گفت: پروردگارا! مرا از سوی خود فرزندی پاک و پاکیزه عطا کن، یقیناً تو شنوای دعایی. هُنَالِكَ ‌دَعَا‌ ‌زَكَ‍‍رِيَّا‌ ‌‍رَبَّ‍‍هُ ۖ قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ هَ‍‍بْ لِي مِ‍‌‍نْ لَدُ‌نْ‍‍كَ ‌ذُ‌رِّيَّة‌ ًطَ‍‍يِّبَة‌ ًۖ ‌إِنَّ‍‍كَ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌ال‍‍دُّع‍‍َ‍ا‌ء‍ِ
Fanādat/hu Al-Malā'ikatu Wa Huwa Qā'imun Yuşallī Fī Al-Miĥrābi 'Anna Allāha Yubashshiruka Biyaĥyá Muşaddiqāan Bikalimatin Mina Allāhi Wa Sayyidāan Wa Ĥaşūan Wa Nabīyāan Mina Aş-Şāliĥīna 003-039 پس فرشتگان، او را در حالی که در محراب عبادت به نماز ایستاده بود، ندا دادند که خدا تو را به یحیی بشارت می دهد که تصدیق کننده کلمه ای از سوی خدا [یعنی مسیح] است و سرور و پیشوا، و [از روی زهد و حیا] نگاهدار خود از مُشتهیات نفسانی، و پیامبری از شایستگان است. فَنَا‌دَتْهُ ‌الْمَلاَئِكَةُ ‌وَهُوَ‌ قَ‍‍ائِمٌ‌ يُ‍‍صَ‍‍لِّي فِي ‌الْمِحْ‍رَ‍‌ابِ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى‌ مُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ بِكَلِمَةٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَسَيِّد‌ا‌ ً‌ ‌وَحَ‍‍صُ‍‍و‌ر‌ا‌ ً‌ ‌وَنَبِيّا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِحِينَ
Qāla Rabbi 'Anná Yakūnu Lī Ghulāmun Wa Qad Balaghaniya Al-Kibaru Wa Amra'atī `Āqirun ۖ Qāla Kadhālika Allāhu Yaf`alu Mā Yashā'u 003-040 گفت: پروردگارا! چگونه برای من پسری خواهد بود، در حالی که پیری به من رسیده و همسرم نازاست؟ خدا فرمود: چنین است [که می گویی، ولی کار خدا مُقیّد به علل و اسباب نیست] خدا هر چه را بخواهد [با مشیّت مطلقه خود] انجام می دهد. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌أَنَّ‍‍ى‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لِي غُ‍‍لاَمٌ‌ ‌وَ‍قَ‍‍دْ‌ بَلَ‍‍غَ‍‍نِيَ ‌الْكِبَرُ‌ ‌وَ‌امْ‍رَ‌أَتِي عَاقِ‍‍ر‌‌ٌۖ قَ‍‍الَ كَذَلِكَ ‌اللَّ‍‍هُ يَفْعَلُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ء‍ُ
Qāla Rabbi Aj`al Lī 'Āyatan ۖ Qāla 'Āyatuka 'Allā Tukallima An-Nāsa Thalāthata 'Ayyāmin 'Illā Ramzāan ۗ Wa Adhkur Rabbaka Kathīrāan Wa Sabbiĥ Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ibkāri 003-041 گفت: پروردگارا! برای من نشانه ای [جهت الهی بودن این بشارت] قرار ده. گفت: نشانه تو این است که سه روز نتوانی با مردم جز با رمز و اشاره سخن گویی، و پروردگارت را بسیار یاد کن و [او را] شام گاه و بامداد تسبیح گوی. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌اجْ‍‍عَلْ لِ‍‍ي ‌آيَة‌ ًۖ قَ‍‍الَ ‌آيَتُكَ ‌أَلاَّ‌ تُكَلِّمَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ثَلاَثَةَ ‌أَيّ‍‍َ‍ام‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌‍رَمْز‌ا‌ ًۗ ‌وَ‌ا‌ذْكُرْ‌ ‌‍رَبَّكَ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ ‌وَسَبِّحْ بِ‍الْعَشِيِّ ‌وَ‌الإِبْ‍‍كَا‌رِ
Wa 'Idh Qālati Al-Malā'ikatu Yā Maryamu 'Inna Allāha Aşţafāki Wa Ţahharaki Wa Aşţafāki `Alá Nisā'i Al-`Ālamīna 003-042 و [یاد کنید] هنگامی که فرشتگان گفتند: ای مریم! قطعاً خدا تو را برگزیده و [از همه آلودگی های ظاهری و باطنی] پاک ساخته، و بر زنان جهانیان برتری داده است. وَ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَتِ ‌الْمَلاَئِكَةُ يَا‌ مَرْيَمُ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌اصْ‍‍طَ‍‍ف‍‍َ‍اكِ ‌وَ‍طَ‍‍هَّ‍رَكِ ‌وَ‌اصْ‍‍طَ‍‍ف‍‍َ‍اكِ عَلَى‌ نِس‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌الْعَالَمِينَ
Yā Maryamu Aqnutī Lirabbiki Wa Asjudī Wa Arka`ī Ma`a Ar-ki`īna 003-043 ای مریم! فروتنانه برای پروردگارت به طاعت برخیز و سجده به جای آور و با رکوع کنندگان رکوع کن. يَا‌ مَرْيَمُ ‌ا‍قْ‍‍نُتِي لِ‍رَبِّكِ ‌وَ‌اسْجُدِي ‌وَ‌ا‌رْكَعِي مَعَ ‌ال‍رَّ‌اكِعِينَ
Dhālika Min 'Nbā'i Al-Ghaybi Nūĥīhi 'Ilayka ۚ Wa Mā Kunta Ladayhim 'Idh Yulqūna 'Aqlāmahum 'Ayyuhum Yakfulu Maryama Wa Mā Kunta Ladayhim 'Idh Yakhtaşimūna 003-044 این [حقایق] از خبرهای غیبی است که به تو وحی می کنیم. و تو هنگامی که آنان قلم های خود را [به عنوان قرعه زدن در آب] می انداختند که کدامیک از آنان سرپرستی مریم را عهده دار شود، و نیز زمانی که [برای کفالت او] با یکدیگر جدال و ستیز می کردند، نزد آنان نبودی. ذَلِكَ مِ‍‌‍نْ ‌أ‌نْ‍‍ب‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْ‍‍بِ نُوح‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ۚ ‌وَمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ لَدَيْهِمْ ‌إِ‌ذْ‌ يُلْ‍‍قُ‍‍ونَ ‌أَ‍قْ‍‍لاَمَهُمْ ‌أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ ‌وَمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ لَدَيْهِمْ ‌إِ‌ذْ‌ يَ‍‍خْ‍‍تَ‍‍صِ‍‍مُونَ
'Idh Qālati Al-Malā'ikatu Yā Maryamu 'Inna Allāha Yubashshiruki Bikalimatin Minhu Asmuhu Al-Masīĥu `Īsá Abnu Maryama Wajīhāan Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Mina Al-Muqarrabīna 003-045 [یاد کنید] زمانی که فرشتگان گفتند: ای مریم! یقیناً خدا تو را به کلمه ای از سوی خود که نامش مسیح عیسی بن مریم است مژده می دهد که در دنیا و آخرت دارای مقبولیّت و آبرومندی و از مقربّان است. إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَتِ ‌الْمَلاَئِكَةُ يَامَرْيَمُ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌اسْمُهُ ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حُ عِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نُ مَرْيَمَ ‌وَجِيها‌‌ ً‌ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَمِنَ ‌الْمُ‍‍قَ‍رَّبِينَ
Wa Yukallimu An-Nāsa Fī Al-Mahdi Wa Kahlāan Wa Mina Aş-Şāliĥīna 003-046 و با مردم در گهواره [به صورت کاری خارق العاده] و در میان سالی [با زبان وحی] سخن می گوید و از شایستگان است. وَيُكَلِّمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ فِي ‌الْمَهْدِ‌ ‌وَكَهْلا‌ ً‌ ‌وَمِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِحِينَ
Qālat Rabbi 'Anná Yakūnu Lī Waladun Wa Lam Yamsasnī Basharun ۖ Qāla Kadhāliki Allāhu Yakhluqu Mā Yashā'u ۚ 'Idhā Qá 'Aman Fa'innamā Yaqūlu Lahu Kun Fayakūnu 003-047 [مریم] گفت: پروردگارا! چگونه برای من فرزندی خواهد بود، در حالی که هیچ بشری با من تماس نگرفته؟! [خدا] فرمود: چنین است که می گویی [ولی کار خدا مُقیّد به علل و اسباب نیست،] خدا هر چه را بخواهد [با مشیّت مطلقه خود] می آفریند، چون چیزی را اراده کند جز این نیست که به آن می گوید: «باش» پس بی درنگ می باشد؛ قَ‍‍الَتْ ‌‍رَبِّ ‌أَنَّ‍‍ى‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لِي ‌وَلَد‌ٌ‌ ‌وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَر‌‌ٌۖ قَ‍‍الَ كَذَلِكِ ‌اللَّ‍‍هُ يَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ قَ‍‍ضَ‍‍ى‌ ‌أَمْر‌ا‌‌ ً‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَ‍‍قُ‍‍ولُ لَ‍‍هُ كُ‍‌‍نْ فَيَكُونُ
Wa Yu`allimuhu Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa At-Tawata Wa Al-'Injīla 003-048 و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل می آموزد. وَيُعَلِّمُهُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌الْحِكْمَةَ ‌وَ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةَ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍جِيلَ
Wa Rasūlāan 'Ilá Banī 'Isrā'īla 'Annī Qad Ji'tukum Bi'āyatin Min Rabbikum ۖ 'Annī 'Akhluqu Lakum Mina Aţ-Ţīni Kahay'ati Aţ-Ţayri Fa'anfukhu Fīhi Fayakūnu Ţayan Bi'idhni Allāhi ۖ Wa 'Ubri'u Al-'Akmaha Wa Al-'Abraşa Wa 'Uĥyi Al-Mawtá Bi'idhni Allāhi ۖ Wa 'Unabbi'ukum Bimā Ta'kulūna Wa Mā Taddakhirūna Fī Buyūtikum ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lakum 'In Kuntum Mu'uminyna 003-049 و به رسالت و پیامبری به سوی بنی اسرائیل می فرستد که [به آنان گوید:] من از سوی پروردگارتان برای شما نشانه ای [بر صدق رسالتم] آورده ام؛ من از گِل برای شما چیزی به شکل پرنده می سازم و در آن می دَمم که به اراده و مشیّت خدا پرنده ای [زنده و قادر به پرواز] می شود؛ و کور مادرزاد و مبتلای به پیسی را بهبود می بخشم؛ و مردگان را به اِذن خدا زنده می کنم؛ و شما را از آنچه می خورید و آنچه در خانه هایتان ذخیره می کنید خبر می دهم؛ مسلماً اگر مؤمن باشید این [معجزات] برای شما نشانه ای [بر صدق رسالت من] است؛ وَ‌‍رَسُولا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌أَنِّ‍‍ي قَ‍‍دْ‌ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ ۖ ‌أَنِّ‍‍ي ‌أَ‍خْ‍‍لُ‍‍قُ لَكُمْ مِنَ ‌ال‍‍طِّ‍‍ي‍‍نِ كَهَ‍‍يْ‍‍ئَةِ ‌ال‍‍طَّ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ فَأَ‌ن‍‍فُ‍‍خُ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ فَيَك‍‍ُ‍ونُ طَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ بِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ ‌وَ‌أُبْ‍‍رِئُ ‌الأَكْمَهَ ‌وَ‌الأَبْ‍‍‍رَصَ ‌وَ‌أُحْيِ ‌الْمَوْتَى‌ بِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ ‌وَ‌أُنَبِّئُكُمْ بِمَا‌ تَأْكُل‍‍ُ‍ونَ ‌وَمَا‌ تَدَّ‍‍خِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ً‌ لَكُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ مُؤْمِ‍‍ن‍‍ينَ
Wa Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayya Mina At-Tawati Wa Li'uĥilla Lakum Ba`đa Al-Ladhī Ĥurrima `Alaykum ۚ Wa Ji'tukum Bi'āyatin Min Rabbikum Fa Attaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 003-050 وآنچه را از تورات پیش از من بوده، تصدیق دارم و [آمده ام] تا برخی از چیزهایی را که [در گذشته به سزای ستمکاری وگناهانتان] بر شما حرام شده حلال کنم، وبرای شما نشانه ای [برصدق رسالتم] از سوی پروردگارتان آورده ام؛ پس [ای بنی اسرائیل!] از خدا پروا کنید و مرا فرمان برید؛ وَمُ‍صَ‍‍دِّ‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ لِمَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ يَدَيَّ مِنَ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةِ ‌وَلِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْ‍‍ضَ ‌الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ ‌وَجِئْتُكُمْ بِآيَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
'Inna Allāha Rabbī Wa Rabbukum Fā`budūhu ۗdhā Şirāţun Mustaqīmun 003-051 یقیناً خدا پروردگار من و پرودگار شماست؛ پس او را بپرستید، این است راه راست. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌‍رَبُّكُمْ فَاعْبُد‍ُ‍‌وهُ ۗ هَذَ‌ا‌ صِ‍رَ‍‌اطٌ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يمٌ
Falammā 'Aĥassa `Īsá Minhumu Al-Kufra Qāla Man 'Anşārī 'Ilá Allāhi ۖ Qāla Al-Ĥawārīyūna Naĥnu 'Anşāru Allāhi 'Āmannā Billāhi Wa Ash/had Bi'annā Muslimūna 003-052 زمانی که عیسی از آنان احساس کفر کرد، گفت: [برای اقامه دین و سلوک و حرکت] کیانند یاران من به سوی خدا؟ حواریون گفتند: ما یاران خداییم، به خدا ایمان آوردیم؛ و گواه باش که ما در برابر خدا [و فرمان ها و احکام او] تسلیم هستیم. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَحَسَّ عِيسَى‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمُ ‌الْكُفْ‍رَقَ‍‍الَ مَ‍‌‍نْ ‌أَ‌نْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رِي ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ قَ‍‍الَ ‌الْحَوَ‌ا‌رِيّ‍‍ُ‍ونَ نَحْنُ ‌أَ‌نْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌اشْهَ‍‍دْ‌ بِأَنَّ‍‍ا‌ مُسْلِمُونَ
Rabbanā 'Āmannā Bimā 'Anzalta Wa Attaba`nā Ar-Rasūla Fāktubnā Ma`a Ash-Shāhidīna 003-053 پروردگارا! به آنچه نازل کردی ایمان آوردیم و از این پیامبر پیروی کردیم؛ پس ما را در زمره گواهان [که پیامبران تواند] بنویس. رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْتَ ‌وَ‌اتَّبَعْنَا‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ فَاكْتُ‍‍بْ‍‍نَا‌ مَعَ ‌ال‍‍شَّاهِدِينَ
Wa Makarū Wa Makara Allāhu Wa ۖ Allāhu Khayru Al-Mākirīna 003-054 و [کافران از بنی اسرائیل درباره عیسی و آیینش] نیرنگ زدند، و خدا هم جزای نیرنگشان را داد؛ و خدا بهترین جزا دهنده نیرنگ زنندگان است. وَمَكَرُ‌و‌ا‌ ‌وَمَكَ‍رَ‌اللَّ‍‍هُ ۖ ‌وَ‌اللَّهُ خَ‍‍يْ‍‍رُ‌ ‌الْمَاكِ‍‍رِينَ
'Idh Qāla Allāhu Yā `Īsá 'Innī Mutawaffīka Wa fi`uka 'Ilayya Wa Muţahhiruka Mina Al-Ladhīna Kafarū Wa Jā`ilu Al-Ladhīna Attaba`ūka Fawqa Al-Ladhīna Kafarū 'Ilá Yawmi Al-Qiyā ۖ Mati Thumma 'Ilayya Marji`ukum Fa'aĥkumu Baynakum Fīmā Kuntum Fīhi Takhtalifūna 003-055 [یاد کنید] هنگامی که خدا فرمود: ای عیسی! من تو را [از روی زمین و از میان مردم] بر می گیرم، و به سوی خود بالا می برم، و از بودن در میان اجتماع آلوده کافران پاک می کنم، و آنان را که از تو پیروی کردند تا روز قیامت برتر از کسانی که کافر شدند قرار می دهم؛ سپس بازگشت شما به سوی من است، و در میان شما در آنچه با هم اختلاف داشتید [به حقّ و عدالت] داوری می کنم؛ إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ ‌اللَّ‍‍هُ يَاعِيسَ‍‍ى‌ ‌إِنِّ‍‍ي مُتَوَفّ‍‍ِ‍ي‍‍كَ ‌وَ‌‍رَ‌افِعُكَ ‌إِلَيَّ ‌وَمُ‍‍طَ‍‍هِّرُكَ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَجَاعِلُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّبَع‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍وْ‍قَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ يَ‍‍وْمِ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ثُ‍‍مَّ ۖ ‌إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ تَ‍‍خْ‍‍تَلِفُونَ
Fa'ammā Al-Ladhīna Kafarū Fa'u`adhdhibuhum `Adhābāan Shadīdāan Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Mā Lahum Minşirīna 003-056 اما کسانی که کافر شدند، آنان را در دنیا و آخرت به عذابی سخت شکنجه می کنم و برای آنان هیچ یاوری نخواهد بود؛ فَأَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَ‌ابا‌‌ ً‌ شَدِيد‌ا‌‌ ً‌ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَمَا‌ لَهُمْ مِ‍‌‍نْ نَاصِ‍‍رِينَ
Wa 'Ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fayuwaffīhim 'Ujūrahum Wa ۗ Allāhu Lā Yuĥibbu Až-Žālimīna 003-057 و اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، خدا پاداششان را به طور کامل می دهد؛ و خدا ستمکاران را [که به دین کافر شدند، یا از دین فقط به اسم آن قناعت کردند] دوست ندارد. وَ‌أَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ فَيُوَفِّيهِمْ ‌أُجُو‌‍رَهُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ لاَ‌ يُحِبُّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Dhālika Natlūhu `Alayka Mina Al-'Āyāti Wa Adh-Dhikri Al-Ĥakīmi 003-058 این داستان هایی که بر تو می خوانیم از آیات [الهی] و پندهای حکیمانه است. ذَلِكَ نَتْل‍‍ُ‍وهُ عَلَ‍‍يْ‍‍كَ مِنَ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌ال‍‍ذِّكْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌الْحَكِيمِ
'Inna Mathala `Īsá `Inda Allāhi Kamathali 'Ādama ۖ Khalaqahu Min Turābin Thumma Qāla Lahu Kun Fayakūnu 003-059 قطعاً داستان عیسی نزد خدا [از نظر چگونگی آفرینش] مانند داستان آدم است که [پیکر] او را از خاک آفرید، سپس به او فرمود: [موجود زنده] باش؛ پس بی درنگ [موجود زنده] شد. إِنَّ مَثَلَ عِيسَى‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ كَمَثَلِ ‌آ‌دَمَ ۖ خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ تُ‍رَ‍‌اب‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ قَ‍‍الَ لَ‍‍هُ كُ‍‌‍نْ فَيَكُونُ
Al-Ĥaqqu Min Rabbika Falā Takun Mina Al-Mumtarīna 003-060 حق از [ناحیه] پروردگار توست؛ بنابراین از تردیدکنندگان مباش. الْحَ‍‍قُّ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ فَلاَ‌ تَكُ‍‌‍نْ مِنَ ‌الْمُمْتَ‍‍رِينَ
Faman Ĥājjaka Fīhi Min Ba`di Mā Jā'aka Mina Al-`Ilmi Faqul Ta`ālaw Nad`u 'Abnā'anā Wa 'Abnā'akum Wa Nisā'anā Wa Nisā'akum Wa 'Anfusanā Wa 'Anfusakum Thumma Nabtahil Fanaj`al La`nata Allāhi `Alá Al-Kādhibīna 003-061 پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم فَمَ‍‌‍نْ ح‍‍َ‍اجَّكَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكَ مِنَ ‌الْعِلْمِ فَ‍‍قُ‍‍لْ تَعَالَوْ‌ا‌ نَ‍‍دْعُ ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ءَنَا‌ ‌وَ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌وَنِس‍‍َ‍ا‌ءَنَا‌ ‌وَنِس‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍فُسَنَا‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍فُسَكُمْ ثُ‍‍مَّ نَ‍‍بْ‍‍تَهِلْ فَنَ‍‍جْ‍‍عَلْ لَعْنَةَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَى‌ ‌الْكَا‌ذِبِينَ
'Inna Hādhā Lahuwa Al-Qaşaşu Al-Ĥaqqu ۚ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā Al-Lahu ۚ Wa 'Inna Allāha Lahuwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu 003-062 یقیناً این [واقعیاتی که بیان شد،] همان داستان راست و درست [مسیح] است؛ [و الوهیّت او یا فرزند خدا بودنش از پندارهای واهی و ادعاهای باطل نصاری است] و هیچ معبودی جز خدا نیست؛ و یقیناً خداست که توانای شکست ناپذیر و حکیم است. إِنَّ هَذَ‌ا‌ لَهُوَ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍صَ‍‍صُ ‌الْحَ‍‍قُّ ۚ ‌وَمَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَه‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
Fa'in Tawallaw Fa'inna Allāha `Alīmun Bil-Mufsidīna 003-063 چنانچه [با این همه دلایل روشن از اعتراف به توحید و پذیرفتن اسلام] روی گرداندند، [بدانند که] یقیناً خدا به [وضع و حال] مفسدان آگاه است. فَإِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِ‍الْمُفْسِدِينَ
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Ta`ālaw 'Ilá Kalimatin Sawā'in Baynanā Wa Baynakum 'Allā Na`buda 'Illā Al-Laha Wa Lā Nushrika Bihi Shay'āan Wa Lā Yattakhidha Ba`đunā Ba`đāan 'Arbābāan Min Dūni Allāhi ۚ Fa'in Tawallaw Faqūlū Ash/hadū Bi'annā Muslimūna 003-064 بگو: ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است [و همه کتاب های آسمانی و پیامبران آن را ابلاغ کردند] که جز خدای یگانه را نپرستیم، و چیزی را شریک او قرار ندهیم، و بعضی از ما بعضی را اربابانی به جای خدا نگیرد. پس اگر [از دعوتت به این حقایق] روی گرداندند [تو و پیروانت] بگویید: گواه باشید که ما [در برابر خدا و فرمان ها و احکام او] تسلیم هستیم. قُ‍‍لْ يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ تَعَالَوْ‌ا‌ ‌إِلَى‌ كَلِمَة‌‍ٍ‌ سَو‍َ‍‌ا‌ء‌ٍ‌ بَيْنَنَا‌ ‌وَبَيْنَكُمْ ‌أَلاَّ‌ نَعْبُدَ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَلاَ‌ نُشْ‍‍رِكَ بِ‍‍هِ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ يَتَّ‍‍خِ‍‍ذَ‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍نَا‌ بَعْ‍‍ض‍‍اً‌ ‌أَ‌رْبَابا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ فَإِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌اشْهَدُ‌و‌ا‌ بِأَنَّ‍‍ا‌ مُسْلِمُونَ
Yā 'Ahla Al-Kitābi Lima Tuĥājjūna Fī 'Ibhīma Wa Mā 'Unzilati At-Tawatu Wa Al-'Injīlu 'Illā Min Ba`dihi~ ۚ 'Afalā Ta`qilūna 003-065 ای اهل کتاب! چرا درباره ابراهیم مجادله و ستیز می کنید [شما قوم یهود، او را یهودی می دانید، و شما گروه نصاری، او را نصرانی می شمارید] در حالی که تورات و انجیل بعد از او نازل شد؛ آیا نمی اندیشید؟! يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لِمَ تُح‍‍َ‍اجّ‍‍ُ‍ونَ فِ‍‍ي ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَتِ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةُ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍ج‍‍ِ‍ي‍‍لُ ‌إِلاَّ‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِهِ~‍ِ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Hā'antum Hā'uulā' Ĥājajtum Fīmā Lakum Bihi `Ilmun Falima Tuĥājjūna Fīmā Laysa Lakum Bihi `Ilmun Wa Allāhu ۚ Ya`lamu Wa 'Antum Lā Ta`lamūna 003-066 آگاه باشید! شما کسانی هستید که درباره آنچه به آن آگاهی داشتید مجادله و ستیز کردید، [ستیز شما یهودیان با نصاری این بود که مسیح، فرزند خدا نیست، و ستیز شما نصاری با یهودیان این بود که عیسی دارای مقام نبوّت است و ایمان به او واجب است،] پس چرا درباره آنچه به آن آگاهی ندارید [و آن آیین ابراهیم است] مجادله و ستیز می کنید؟! و خدا می داند و شما نمی دانید. ه‍‍َ‍ا‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ حَاجَ‍‍جْ‍‍تُمْ فِيمَا‌ لَكُمْ بِ‍‍هِ عِلْم‌‍ٌ‌ فَلِمَ تُح‍‍َ‍اجّ‍‍ُ‍ونَ فِيمَا‌ لَ‍‍يْ‍‍سَ لَكُمْ بِ‍‍هِ عِلْمٌ‌ ‌وَ‌اللَّهُ ۚ يَعْلَمُ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ لاَ‌ تَعْلَمُونَ
Mā Kāna 'Ibhīmu Yahūdīyāan Wa Lā Naşnīyāan Wa Lakin Kāna Ĥanīfāan Muslimāan Wa Mā Kāna Mina Al-Mushrikīna 003-067 ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی، بلکه یکتاپرست و حق گرایی تسلیم بود، و از مشرکان نبود. مَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مُ يَهُو‌دِيّا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ نَ‍‍صْ‍رَ‌انِيّا‌ ً‌ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ حَنِيفا‌ ً‌ مُسْلِما‌ ً‌ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِكِينَ
'Inna 'Awlá An-Nāsi Bi'ibhīma Lalladhīna Attaba`ūhu Wa Hadhā An-Nabīyu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa ۗ Allāhu Wa Līyu Al-Mu'uminīna 003-068 مسلماً نزدیک ترین مردم به ابراهیم [از جهت پیوند وانتساب معنوی] کسانی اند که [از روی حقیقت] از او پیروی کردند، و این پیامبر و کسانی که [به او] ایمان آورده اند [از همه به او نزدیک ترند] و خدا یاور و سرپرست مؤمنان است. إِنَّ ‌أَ‌وْلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ بِإِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ لَلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّبَع‍‍ُ‍وهُ ‌وَهَذَ‌ا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيُّ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌اۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌وَلِيُّ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Waddat Ţā'ifatun Min 'Ahli Al-Kitābi Law Yuđillūnakum Wa Mā Yuđillūna 'Illā 'Anfusahum Wa Mā Yash`urūn 003-069 گروهی از اهل کتاب آرزو دارند که کاش شما را [از راه خدا] گمراه کنند، در حالی که جز خودشان را گمراه نمی کنند، و [این واقعیت را] درک نمی کنند. وَ‌دَّتْ طَ‍‍ائِفَةٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَهْلِ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لَوْ‌ يُ‍‍ضِ‍‍لُّونَكُمْ ‌وَمَا‌ يُ‍‍ضِ‍‍لّ‍‍ُ‍ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَهُمْ ‌وَمَا‌ يَشْعُرُ‌ون
Yā 'Ahla Al-Kitābi Lima Takfurūna Bi'āyāti Allāhi Wa 'Antum Tash/hadūna 003-070 ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا [در تورات و انجیل درباره اوصاف پیامبر اسلام] کفر می ورزید در حالی که خودتان گواهی می دهید [که این آیات از سوی خدا نازل شده است؟!] يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لِمَ تَكْفُر‍ُ‍‌ونَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تَشْهَدُ‌ونَ
Yā 'Ahla Al-Kitābi Lima Talbisūna Al-Ĥaqqa Bil-Bāţili Wa Taktumūna Al-Ĥaqqa Wa 'Antum Ta`lamūna 003-071 ای اهل کتاب! چرا در حالی که [به حقایق و واقعیات] آگاهید، حق را به باطل مُشتبه می کنید، و حق را پنهان می دارید [تا مردم گمراه بمانند؟!] يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لِمَ تَلْبِس‍‍ُ‍ونَ ‌الْحَ‍‍قَّ بِ‍الْبَاطِ‍‍لِ ‌وَتَكْتُم‍‍ُ‍ونَ ‌الْحَ‍‍قَّ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تَعْلَمُونَ
Wa Qālat Ţā'ifatun Min 'Ahli Al-Kitābi 'Āminū Bial-Ladhī 'Unzila `Alá Al-Ladhīna 'Āmanū Wajha An-Nahāri Wa Akfurūkhirahu La`allahum Yarji`ūna 003-072 و گروهی از [عالمانِ] اهل کتاب [به پیروان خود] گفتند: اول روز به آنچه [از آیات قرآن] بر مؤمنان نازل شده [به مکر و حیله] ایمان آورید، و در پایان روز کفر ورزید، شاید [مؤمنان با این ایمان و انکار شما به تردید افتند و] از دینشان بازگردند!! وَ‍قَ‍‍الَتْ طَ‍‍ائِفَةٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَهْلِ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌آمِنُو‌ا‌ بِ‍الَّذِي ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَجْ‍‍هَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌اكْفُرُ‌و‌ا‌ ‌آ‍‍خِ‍رَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Wa Lā Tu'uminū 'Illā Liman Tabi`a Dīnakum Qul 'Inna Al-Hudá Hudá Allāhi 'An Yu'utá 'Aĥadun Mithla Mā 'Ūtītum 'Aw Yuĥājjūkum `Inda Rabbikum ۗ Qul 'Inna Al-Fađla Biyadi Allāhi Yu'utīhi Man Yashā'u Wa ۗ Allāhu Wāsi`un `Alīmun 003-073 و [نیز گفتند: در توضیح حقایق] جز به کسی که از دینتان پیروی می کند، اطمینان نورزید [تا دیگران هدایت نیابند]. بگو: یقیناً هدایت، هدایت خداست. سپس گفتند: گمان نکنید آنچه به شما اهل کتاب [از نبوّت، معجزه، قبله مستقل و آیات آسمانی] داده شده به کسی [از عرب و غیر عرب] داده شود، یا اینکه مؤمنان می توانند نزد پروردگارشان با شما محاجّه و گفتگو کنند. [در پاسخ یاوه های آنان] بگو: فضل و رحمت [که از جلوه هایش نبوّت، کتاب، معجزه و قبله است،] به دست خداست، به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطا کننده و داناست. وَلاَ‌ تُؤْمِنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ لِمَ‍‌‍نْ تَبِعَ ‌دِينَكُمْ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ ‌الْهُدَ‌ى‌ هُدَ‌ى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَ‌نْ يُؤْتَ‍‍ى‌ ‌أَحَد‌ٌ‌ مِثْلَ مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيتُمْ ‌أَ‌وْ‌ يُح‍‍َ‍اجُّوكُمْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّكُمْ ۗ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ ‌الْفَ‍‍ضْ‍‍لَ بِيَدِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ يُؤْت‍‍ِ‍ي‍‍هِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌وَ‌اسِعٌ عَلِيمٌ
Yakhtaşşu Biraĥmatihi Man Yashā'u Wa ۗ Allāhu Dhū Al-Fađli Al-`Ažīmi 003-074 هر که را بخواهد، به رحمت خود اختصاص می دهد و خدا دارای فضل بزرگ است. يَ‍خْ‍‍تَ‍‍صُّ بِ‍رَحْمَتِ‍‍هِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌ذُ‌و‌ ‌الْفَ‍‍ضْ‍‍لِ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍يمِ
Wa Min 'Ahli Al-Kitābi Man 'In Ta'manhu Biqinţārin Yu'uaddihi~ 'Ilayka Wa Minhum Man 'In Ta'manhu Bidīnārin Lā Yu'uaddihi~ 'Ilayka 'Illā Mā Dumta `Alayhi Qā'imāan ۗ Dhālika Bi'annahum Qālū Laysa `Alaynā Fī Al-'Ummīyīna Sabīlun Wa Yaqūlūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Wa Hum Ya`lamūna 003-075 و از اهل کتاب کسی است که اگر او را بر مال فراوانی امین شماری، آن را به تو بازمی گرداند؛ و از آنان کسی است که اگر او را به یک دینار امین شماری، آن را به تو بازنمی گرداند، مگر آنکه همواره بالای سرش بایستی [و مال خود را با سخت گیری از او بستانی]. این به خاطر آن است که آنان گفتند: [چون ما اهل کتابیم] رعایت کردن حقوق غیر اهل کتاب بر عهده ما نیست، [و در ضایع کردن حقوق دیگران گناه و عقوبتی نداریم] و اینان [در حالی که باطل بودن گفتار خود را] می دانند بر خدا دروغ می بندند. وَمِ‍‌‍نْ ‌أَهْلِ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ مَ‍‌‍نْ ‌إِ‌نْ تَأْمَ‍‌‍نْ‍‍هُ بِ‍‍قِ‍‍‌‍ن‍‍طَ‍‍ا‌ر‌ٍ‌ يُؤَ‌دِّهِ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ ‌إِ‌نْ تَأْمَ‍‌‍نْ‍‍هُ بِدِين‍‍َ‍ا‌ر‌ٍ‌ لاَ‌ يُؤَ‌دِّهِ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ‌دُمْتَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ قَ‍‍ائِما‌‌ ًۗ ‌ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍الُو‌ا‌ لَ‍‍يْ‍‍سَ عَلَيْنَا‌ فِي ‌الأُمِّ‍‍يّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لٌ‌ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْكَذِبَ ‌وَهُمْ يَعْلَمُونَ
Balá Man 'Awfá Bi`ahdihi Wa Attaqá Fa'inna Allāha Yuĥibbu Al-Muttaqīna 003-076 آری، هر که به پیمان خود [در تعهد به اجرای احکام دین] وفا کرد، و [در همه امور زندگی] تقوا پیشه ساخت، [بداند که] یقیناً خدا تقوا پیشگان را دوست دارد. بَلَى‌ مَ‍‌‍نْ ‌أَ‌وْفَى‌ بِعَهْدِهِ ‌وَ‌اتَّ‍‍قَ‍‍ى‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُحِبُّ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
'Inna Al-Ladhīna Yashtarūna Bi`ahdi Allāhi Wa 'Aymānihim Thamanāan Qalīlāan 'Ūlā'ika Lā Khalāqa Lahum Al-'Ākhirati Wa Lā Yukallimuhumu Allāhu Wa Lā Yanžuru 'Ilayhim Yawma Al-Qiyāmati Wa Lā Yuzakkīhim Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun 003-077 قطعاً کسانی که پیمان خدا و سوگندهایشان را [برای رسیدن به مقاصد دنیایی] به بهای اندکی می فروشند، برای آنان در آخرت بهره ای نیست؛ و خدا با آنان سخن نمی گوید، و در قیامت به آنان نظر [لطف و رحمت] نمی نماید، و [از گناه و آلودگی] پاکشان نمی کند؛ و برای آنان عذاب دردناکی خواهد بود. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَشْتَر‍ُ‍‌ونَ بِعَهْدِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌أَيْمَانِهِمْ ثَمَنا‌‌ ًقَ‍‍لِيلاً‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لاَ‌ خَ‍‍لاَ‍قَ لَهُمْ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَلاَ‌ يُكَلِّمُهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَلاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌ ‌إِلَيْهِمْ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ‌وَلاَ‌ يُزَكِّيهِمْ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
Wa 'Inna Minhum Lafarīqāan Yalwūna 'Alsinatahum Bil-Kitābi Litaĥsabūhu Mina Al-Kitābi Wa Mā Huwa Mina Al-Kitābi Wa Yaqūlūna Huwa Min `Indi Allāhi Wa Mā Huwa Min `Indi Allāhi Wa Yaqūlūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Wa Hum Ya`lamūna 003-078 و از یهود گروهی هستند که هنگام [خواندن] دست نوشته ها [ی دروغ و بر بافته های خود] زبان [و صدایشان] را چنان پیچ و خم می دهند تا شما گمان کنید که [آنچه می خوانند] از کتاب آسمانی است، در حالی که از کتاب [آسمانی] نیست؛ و [با بی شرمی] می گویند: آنچه می خوانیم از سوی خداست. در حالی که از سوی خدا نیست؛ و با آنکه می دانند [از سوی خدا نیست] به خدا دروغ می بندند. وَ‌إِنَّ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ لَفَ‍‍رِي‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ يَلْو‍ُ‍‌ونَ ‌أَلْسِنَتَهُمْ بِ‍الْكِت‍‍َ‍ابِ لِتَحْسَب‍‍ُ‍وهُ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌وَمَا‌ هُوَ‌ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ هُوَ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَمَا‌ هُوَ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْكَذِبَ ‌وَهُمْ يَعْلَمُونَ
Mā Kāna Libasharin 'An Yu'utiyahu Allāhu Al-Kitāba Wa Al-Ĥukma Wa An-Nubūwata Thumma Yaqūla Lilnnāsi Kūnū `Ibādāan Lī Min Dūni Allāhi Wa Lakin Kūnū Rabbānīyīna Bimā Kuntum Tu`allimūna Al-Kitāba Wa Bimā Kuntum Tadrusūna 003-079 هیچ انسانی را نسزد که خدا او را کتاب و حکمت و نبوّت دهد، سپس به مردم بگوید: به جای خدا بندگان من باشید بلکه [تکلیف الهی و انسانی او اقتضا می کند به مردم بگوید:] به خاطر آنکه کتاب خدا را تعلیم می دادید، و به سبب آنکه آن را می خواندید، دانشمندانِ «الهی مسلک» [و کاملان در دین] باشید. مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِبَشَرٍ‌ ‌أَ‌نْ يُؤْتِيَهُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌الْحُكْمَ ‌وَ‌ال‍‍نُّ‍‍بُوَّةَ ثُ‍‍مَّ يَ‍‍قُ‍‍ولَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ كُونُو‌ا‌ عِبَا‌د‌ا‌ ً‌ لِي مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ كُونُو‌ا‌ ‌‍رَبَّانِيّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ بِمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تُعَلِّم‍‍ُ‍ونَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَبِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَ‍‍دْ‌رُسُونَ
Wa Lā Ya'murakum 'An Tattakhidhū Al-Malā'ikata Wa An-Nabīyīna 'Arbābāan ۗ 'Aya'murukum Bil-Kufri Ba`da 'Idh 'Antum Muslimūna 003-080 و نیز نَسِزد که به شما فرمان دهد که فرشتگان و پیامبران را خدایان خود گیرید. آیا [چنین انسان والایی که دارای نبوّت و حکمت است] شما را پس از آنکه تسلیم [خدا و فرمان ها و احکام او] شده اید، امر به کفر می کند؟ وَلاَ‌ يَأْمُ‍رَكُمْ ‌أَ‌نْ تَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌و‌ا‌الْمَلاَئِكَةَ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَ‌رْبَاباً‌ ۗ ‌أَيَأْمُرُكُمْ بِ‍الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ بَعْدَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ مُسْلِمُونَ
Wa 'Idh 'Akhadha Allāhu Mīthāqa An-Nabīyīna Lamā 'Ātaytukum Min Kitābin Wa Ĥikmatin Thumma Jā'akum Rasūlun Muşaddiqun Limā Ma`akum Latu'uminunna Bihi Wa Latanşurunnahu ۚ Qāla 'A'aqrartum Wa 'Akhadhtum `Alá Dhālikum 'Işrī ۖ Qālū 'Aqrarnā ۚ Qāla Fāsh/hadū Wa 'Anā Ma`akum Mina Ash-Shāhidīna 003-081 و [یاد کنید] هنگامی که خدا از همه پیامبران [و امت هایشان] پیمان گرفت که هرگاه کتاب و حکمت به شما دادم، سپس [در آینده] پیامبری برای شما آمد که آنچه را [از کتاب های آسمانی] نزد شماست تصدیق کرد، قطعاً باید به او ایمان آورید و وی را یاری دهید. [آن گاه خدا] فرمود: آیا اقرار کردید و بر این [حقیقت] پیمان محکم مرا [به صورتی که به آن وفا کنید] دریافت نمودید؟ گفتند: اقرار کردیم. فرمود: پس [بر این پیمان] گواه باشید و من هم با شما از گواهانم. وَ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ مِيث‍‍َ‍اقَ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ لَمَ‍‍ا‌ ‌آتَيْتُكُمْ مِ‍‌‍نْ كِت‍‍َ‍ابٍ‌ ‌وَحِكْمَة‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٌ‌ مُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍ق‍ ٌ‌ لِمَا‌ مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُ‍‍نَّ بِ‍‍هِ ‌وَلَتَ‍‌‍نْ‍‍‍‍صُ‍‍رُنَّ‍‍هُ ۚ قَ‍‍الَ ‌أَ‌أَ‍قْ‍‍‍رَ‌رْتُمْ ‌وَ‌أَ‍خَ‍‍ذْتُمْ عَلَى‌ ‌ذَلِكُمْ ‌إِصْ‍‍رِي ۖ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‍قْ‍‍‍رَ‌رْنَا‌ ۚ قَ‍‍الَ فَاشْهَدُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌أَنَا‌ مَعَكُمْ مِنَ ‌ال‍‍شَّاهِدِينَ
Faman Tawallá Ba`da Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-Fāsiqūna 003-082 پس کسانی که بعد از این [پیمان محکم و استوار از آن] روی برتافتند فقط آنان هستند که از دایره انسانیت بیرون شده اند. فَمَ‍‌‍نْ تَوَلَّى‌ بَعْدَ‌ ‌ذَلِكَ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْفَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
'Afaghayra Dīni Allāhi Yabghūna Wa Lahu~ 'Aslama Man As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Ţaw`āan Wa Karhāan Wa 'Ilayhi Yurja`ūna 003-083 آیا [اهل کتاب پس از این همه دلایل روشن] غیر دین خدا را خواستارند؟ در حالی که هر که در آسمان ها وزمین است از روی رغبت یا کراهت در برابر او [و اراده و فرمانش] تسلیم است، وهمه به سوی او بازگردانده می شوند. أَفَ‍‍غَ‍‍يْ‍رَ‌ ‌د‍ِ‍ي‍‍نِ ‌اللَّ‍‍هِ يَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَ ‌وَلَهُ~ُ ‌أَسْلَمَ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ طَ‍‍وْعا‌ ً‌ ‌وَكَرْها‌ ً‌ ‌وَ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ يُرْجَعُونَ
Qul 'Āmannā Billāhi Wa Mā 'Unzila `Alaynā Wa Mā 'Unzila `Alá 'Ibhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţi Wa Mā 'Ūtiya Mūsá Wa `Īsá Wa An-Nabīyūna Min Rabbihim Lā Nufarriqu Bayna 'Aĥadin Minhum Wa Naĥnu Lahu Muslimūna 003-084 [ای پیامبر! از جانب خود و پیروانت به همه] بگو: ما به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگان [دارای مقام نبوتشان] فرود آمده، و آنچه به موسی و عیسی و پیامبران از سوی پروردگارشان داده شده ایمان آوردیم، و میان هیچ یک از آنان فرق نمی گذاریم، و ما در برابر او [و فرمان ها و احکام او] تسلیم هستیم. قُ‍‍لْ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ عَلَيْنَا‌ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ عَلَ‍‍ى‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌وَ‌إِسْمَاع‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَ‌إِسْح‍‍َ‍اقَ ‌وَيَعْ‍‍قُ‍‍وبَ ‌وَ‌الأَسْب‍‍َ‍اطِ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيَ مُوسَى‌ ‌وَعِيسَى‌ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيّ‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّهِمْ لاَ‌ نُفَرِّ‍‍قُ بَ‍‍يْ‍‍نَ ‌أَحَد‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌وَنَحْنُ لَ‍‍هُ مُسْلِمُونَ
Wa Man Yabtaghi Ghayra Al-'Islāmi Dīnāan Falan Yuqbala Minhu Wa Huwa Fī Al-'Ākhirati Mina Al-Khāsirīna 003-085 و هرکه جز اسلام، دینی طلب کند، هرگز از او پذیرفته نمی شود و او در آخرت از زیانکاران است. وَمَ‍‌‍نْ يَ‍‍بْ‍‍تَ‍‍غِ غَ‍‍يْ‍رَ‌الإِسْلاَمِ ‌دِينا‌‌ ً‌ فَلَ‍‌‍نْ يُ‍‍قْ‍‍بَلَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌وَهُوَ‌ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ مِنَ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Kayfa Yahdī Al-Lahu Qawmāan Kafarū Ba`da 'Īmānihim Wa Shahidū 'Anna Ar-Rasūla Ĥaqqun Wa Jā'ahumu Al-Bayyinātu Wa ۚ Allāhu Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna 003-086 چگونه خدا گروهی را هدایت کند که بعد از آنکه ایمان آوردند، و به حقّانیّت رسول اسلام شهادت دادند، و دلایل روشن و آشکار برای آنان آمد، کافر شدند؟ و خدا گروه ستمکاران را هدایت نمی کند. كَ‍‍يْ‍‍فَ يَهْدِي ‌اللَّهُ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ كَفَرُ‌و‌ا‌ بَعْدَ‌ ‌إِيمَانِهِمْ ‌وَشَهِدُ‌و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ حَ‍‍قٌّ‌ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْبَيِّن‍‍َ‍اتُ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
'Ūlā'ika Jazā'uuhum 'Anna `Alayhim La`nata Allāhi Wa Al-Malā'ikati Wa An-Nāsi 'Ajma`īna 003-087 اینان کیفرشان این است که لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان است. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ جَز‍َ‍‌ا‌ؤُهُمْ ‌أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌الْمَلاَئِكَةِ ‌وَ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌أَجْ‍‍مَعِينَ
Khālidīna Fīhā Lā Yukhaffafu `Anhumu Al-`Adhābu Wa Lā Hum Yunžarūna 003-088 در آن لعنت جاودانه اند؛ نه عذاب از آنان سبک شود، و نه مهلتشان دهند. خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ لاَ‌ يُ‍‍خَ‍‍فَّفُ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ ‌وَلاَ‌ هُمْ يُ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظَ‍‍رُ‌ونَ
'Illā Al-Ladhīna Tābū Min Ba`di Dhālika Wa 'Aşlaĥū Fa'inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun 003-089 مگر کسانی که بعد از آن توبه کردند و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند؛ زیرا خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَابُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌ذَلِكَ ‌وَ‌أَ‍صْ‍‍لَحُو‌ا‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Ba`da 'Īmānihim Thumma Azdādū Kufan Lan Tuqbala Tawbatuhum Wa 'Ūlā'ika Humu Ađ-Đāllūna 003-090 مسلماً کسانی که پس از ایمانشان کافر شدند، سپس بر کفر [خود] افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نخواهد شد؛ و اینانند که گمراهند. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بَعْدَ‌ ‌إِيمَانِهِمْ ثُ‍‍مَّ ‌ا‌زْ‌دَ‌ا‌دُ‌و‌ا‌ كُفْر‌ا‌ ً‌ لَ‍‌‍نْ تُ‍‍قْ‍‍بَلَ تَوْبَتُهُمْ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌ال‍‍ضَّ‍‍الُّونَ
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Mātū Wa Hum Kuffārun Falan Yuqbala Min 'Aĥadihim Mil'u Al-'Arđi Dhahabāan Wa Law Aftadá Bihi~ ۗ 'Ūlā'ika Lahum `Adhābun 'Alīmun Wa Mā Lahum Minşirīna 003-091 قطعاً کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند، هرگز از هیچ یک از آنان [برای رهایی از عذاب] هر چند به اندازه آکندگی زمین از طلا فدیه و عوض دهد، پذیرفته نمی شود؛ برای آنان عذابی دردناک خواهد بود، و هیچ یاوری نخواهند داشت. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَمَاتُو‌ا‌ ‌وَهُمْ كُفّ‍‍َ‍ا‌ر‌‌ٌ‌ فَلَ‍‌‍نْ يُ‍‍قْ‍‍بَلَ مِ‍‌‍نْ ‌أَحَدِهِمْ مِلْءُ‌ ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌ذَهَبا‌ ً‌ ‌وَلَوْ‌ ‌افْتَدَ‌ى‌ بِهِ ۗ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ‌ ‌وَمَا‌ لَهُمْ مِ‍‌‍نْ نَاصِ‍‍رِينَ
Lan Tanālū Al-Birra Ĥattá Tunfiqū Mimmā Tuĥibbūna ۚ Wa Mā Tunfiqū Min Shay'in Fa'inna Allāha Bihi `Alīmun 003-092 هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. لَ‍‌‍نْ تَنَالُو‌ا‌الْبِ‍‍ر‍ّ‍َ‌ حَتَّى‌ تُ‍‌‍نْ‍‍فِ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تُحِبّ‍‍ُ‍ونَ ۚ ‌وَمَا‌ تُ‍‌‍نْ‍‍فِ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ بِ‍‍هِ عَلِيمٌ
Kullu Aţ-Ţa`āmi Kāna Ĥillāan Libanī 'Isrā'īla 'Illā Mā Ĥarrama 'Isrā'īlu `Alá Nafsihi Min Qabli 'An Tunazzala At-Tawatu ۗ Qul Fa'tū Bit-Tawati Fātlūhā 'In Kuntum Şādiqīna 003-093 همه خوراکی ها بر بنی اسرائیل حلال بود، جز آنچه اسرائیل [یعنی حضرت یعقوب] پیش از آنکه تورات نازل شود [به علتی] بر خود حرام کرد؛ [بنابراین آنچه از خوراکی ها در توراتْ حرام شده به کیفر گناهان بنی اسرائیل است نه آنکه از آیین ابراهیم به جا مانده باشد] بگو: اگر راستگویید [و حقیقت غیر از این است] تورات را [که از نظرها پنهان کرده اید] بیاورید و آن را بخوانید، [و اگر از آوردن تورات و خواندنش خودداری ورزید، اعتراف کنید که به تورات دروغ می بندید.] كُلُّ ‌ال‍‍طَّ‍‍ع‍‍َ‍امِ ك‍‍َ‍انَ حِلّا‌ ً‌ لِبَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ حَ‍رَّمَ ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لُ عَلَى‌ نَفْسِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِ ‌أَ‌نْ تُنَزَّلَ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةُ ۗ قُ‍‍لْ فَأْتُو‌ا‌ بِ‍ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةِ فَاتْلُوهَ‍‍ا‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Famani Aftará `Alá Allāhi Al-Kadhiba Min Ba`di Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Až-Žālimūna 003-094 پس کسانی که بعد از این [دلایل روشن] بر خدا دروغ بندند، [و بگویند: آنچه از خوراکی ها در تورات حرام شده از شریعت ابراهیم باقی مانده و نسخ آن محال است،] اینانند که یقیناً ستمکارند. فَمَنِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الكَذِبَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌ذَلِكَ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمُونَ
Qul Şadaqa Allāhu Fa ۗ Attabi`ū Millata 'Ibhīma Ĥanīfāan Wa Mā Kāna Mina Al-Mushrikīna 003-095 بگو: خدا راست گفت [که خوراکی ها در آیین ابراهیم حرام نبوده]. بنابراین از آیین ابراهیم که یکتاپرست و حق گرا بود و از مشرکان نبود، پیروی کنید. قُ‍‍لْ صَ‍‍دَ‍قَ ‌اللَّ‍‍هُ ۗ فَاتَّبِعُو‌ا‌ مِلَّةَ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ حَنِيفا‌ ً‌ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِكِينَ
'Inna 'Awwala Baytin Wuđi`a Lilnnāsi Lalladhī Bibakkata Mubārakāan Wa Hudan Lil`ālamīna 003-096 یقیناً نخستین خانه ای که برای [نیایش و عبادت] مردم نهاده شد، همان است که در مکه است، که پر برکت و وسیله هدایت برای جهانیان است. إِنَّ ‌أَ‌وَّلَ بَ‍‍يْ‍‍تٍ‌ ‌وُ‍ضِ‍‍عَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَا‌‍رَكا‌ ً‌ ‌وَهُ‍‍د‌ى‌ ً‌ لِلْعَالَمِينَ
Fīhi 'Āyātun Bayyinātun Maqāmu 'Ibhīma ۖ Wa Man Dakhalahu Kāna 'Āmināan ۗ Wa Lillāh `Alá An-Nāsi Ĥijju Al-Bayti Mani Astaţā`a 'Ilayhi Sabīlāan ۚ Wa Man Kafara Fa'inna Allāha Ghanīyun `Ani Al-`Ālamīna 003-097 در آن نشانه هایی روشن [از ربوبیّت، لطف، رحمت خدا و از جمله] مقام ابراهیم است؛ و هر که وارد آن شود در امان است؛ و خدا را حقّی ثابت و لازم بر عهده مردم است که [برای ادای مناسک حج] آهنگ آن خانه کنند، [البته] کسانی که [از جهت سلامت جسمی و توانمندی مالی و باز بودن مسیر] بتوانند به سوی آن راه یابند، و هر که ناسپاسی ورزد [و از رفتن به آنجا خودداری کند، به خود زیان زده]؛ زیرا خدا از جهانیان بی نیاز است. ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌آي‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ بَيِّن‍‍َ‍اتٌ‌ مَ‍‍قَ‍‍امُ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ ‌دَ‍خَ‍‍لَ‍‍هُ ك‍‍َ‍انَ ‌آمِنا‌ ًۗ ‌وَلِلَّهِ عَلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ حِجُّ ‌الْبَ‍‍يْ‍‍تِ مَنِ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍اعَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ سَبِيلا‌ ًۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ كَفَ‍رَ‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍نِيٌّ عَنِ ‌الْعَالَمِينَ
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Lima Takfurūna Bi'āyāti Allāhi Wa Allāhu Shahīdun `Alá Mā Ta`malūna 003-098 بگو: ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا کفر می ورزید؟ در حالی که خدا بر آنچه انجام می دهید، گواه است. قُ‍‍لْ يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لِمَ تَكْفُر‍ُ‍‌ونَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌اللَّهُ شَه‍‍ِ‍ي‍‍دٌ‌ عَلَى‌ مَا‌ تَعْمَلُونَ
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Lima Taşuddūna `An Sabīli Allāhi Man 'Āmana Tabghūnahā `Iwajāan Wa 'Antum Shuhadā'u ۗ Wa Mā Al-Lahu Bighāfilin `Ammā Ta`malūna 003-099 بگو: ای اهل کتاب! چرا کسانی را که ایمان آورده اند از راه خدا ـ در حالی که خواهان کج نشان دادن آن هستید ـ بازمی دارید؟ با اینکه شما [به مستقیم بودن و حقّانیّتش] گواهید، و خدا از آنچه انجام می دهید بی خبر نیست. قُ‍‍لْ يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لِمَ تَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ مَ‍‌‍نْ ‌آمَنَ تَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَهَا‌ عِوَجا‌ ً‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ۗ ‌وَمَا‌ ‌اللَّهُ بِ‍‍غَ‍‍افِلٍ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'In Tuţī`ū Farīqāan Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Yaruddūkum Ba`da 'Īmānikum Kāfirīna 003-100 ای اهل ایمان! اگر از گروهی از کسانی که به آنان کتاب داده شده اطاعت کنید، شما را پس از ایمانتان به کفر بازمی گردانند. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌نْ تُ‍‍طِ‍‍يعُو‌ا‌ فَ‍‍رِي‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يَرُ‌دُّ‌وكُمْ بَعْدَ‌ ‌إِيمَانِكُمْ كَافِ‍‍رِينَ
Wa Kayfa Takfurūna Wa 'Antum Tutlá `Alaykum 'Āyātu Allāhi Wa Fīkum Rasūluhu ۗ Wa Man Ya`taşim Billāhi Faqad Hudiya 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin 003-101 و چگونه کفر می ورزید در حالی که آیات خدا بر شما خوانده می شود، و پیامبر او در میان شماست؟! و هر کس به خدا تمسّک جوید، قطعاً به راه راست هدایت شده است. وَكَ‍‍يْ‍‍فَ تَكْفُر‍ُ‍‌ونَ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَفِيكُمْ ‌‍رَسُولُ‍‍هُ ۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَعْتَ‍‍صِ‍‍مْ بِ‍اللَّ‍‍هِ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ هُدِيَ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يمٍ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Allaha Ĥaqqa Tuqātihi Wa Lā Tamūtunna 'Illā Wa 'Antum Muslimūna 003-102 ای اهل ایمان! از خدا آن گونه که شایسته پروای از اوست، پروا کنید، و نمیرید مگر در حالی که [در برابر او و فرمان ها و احکامش] تسلیم باشید. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ حَ‍‍قَّ تُ‍‍قَ‍‍اتِ‍‍هِ ‌وَلاَ‌ تَمُوتُ‍‍نَّ ‌إِلاَّ‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ مُسْلِمُونَ
Wa A`taşimū Biĥabli Allāhi Jamī`āan Wa Lā Tafarraqū ۚ Wa Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh Kuntum 'A`dā'an Fa'allafa Bayna Qulūbikum Fa'aşbaĥtum Bini`matihi~ 'Ikhwānāan Wa Kuntum `Alá Shafā Ĥufratin Mina An-Nāri Fa'anqadhakum Minhā ۗ Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakum 'Āyātihi La`allakum Tahtadūna 003-103 و همگی به ریسمان خدا [قرآن و اهل بیت (علیهم السلام)] چنگ زنید، و پراکنده و گروه گروه نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که [پیش از بعثت پیامبر و نزول قرآن] با یکدیگر دشمن بودید، پس میان دل های شما پیوند و الفت برقرار کرد، در نتیجه به رحمت و لطف او با هم برادر شدید، و بر لب گودالی از آتش بودید، پس شما را از آن نجات داد؛ خدا این گونه، نشانه های [قدرت، لطف و رحمت] خود را برای شما روشن می سازد تا هدایت شوید. وَ‌اعْتَ‍‍صِ‍‍مُو‌ا‌ بِحَ‍‍بْ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ جَمِيعا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ تَفَ‍رَّ‍قُ‍‍و‌اۚ ‌وَ‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌ نِعْمَةَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌إِ‌ذْ‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ‌أَعْد‍َ‍‌ا‌ء‌‌ ً‌ فَأَلَّفَ بَ‍‍يْ‍‍نَ قُ‍‍لُوبِكُمْ فَأَ‍صْ‍‍بَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ ‌إِخْ‍‍وَ‌انا‌ ً‌ ‌وَكُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ عَلَى‌ شَفَا‌ حُفْ‍رَةٍ‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ فَأَ‌نْ‍‍‍‍قَ‍‍ذَكُمْ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ۗ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمْ ‌آيَاتِ‍‍هِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُ‌ونَ
Wa Ltakun Minkum 'Ummatun Yad`ūna 'Ilá Al-Khayri Wa Ya'murūna Bil-Ma`rūfi Wa Yanhawna `Ani Al-Munkari ۚ Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna 003-104 و باید از شما گروهی باشند که [همه مردم را] به سوی خیر [اتحاد، اتفاق، الفت، برادری، مواسات و درستی] دعوت نمایند، و به کار شایسته و پسندیده وادارند، و از کار ناپسند و زشت بازدارند؛ و اینانند که یقیناً رستگارند. وَلْتَكُ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌أُمَّ‍‍ةٌ‌ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَى‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَيَأْمُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَيَ‍‌‍نْ‍‍هَ‍‍وْنَ عَنِ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْمُفْلِحُونَ
Wa Lā Takūnū Kālladhīna Tafarraqū Wa Akhtalafū Min Ba`di Mā Jā'ahumu Al-Bayyinātu ۚ Wa 'Ūlā'ika Lahum `Adhābun `Ažīmun 003-105 و [شما ای اهل ایمان!] مانند کسانی نباشید که پس از آنکه دلایل روشن برای آنان آمد، پراکنده و گروه گروه شدند و [در دین] اختلاف پیدا کردند، و آنان را عذابی بزرگ است؛ وَلاَ‌ تَكُونُو‌ا‌ كَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَفَ‍رَّ‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌وَ‌اخْ‍‍تَلَفُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْبَيِّن‍‍َ‍اتُ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Yawma Tabyađđu Wujūhun Wa Taswaddu Wujūhun ۚ Fa'ammā Al-Ladhīna Aswaddat Wujūhuhum 'Akafartum Ba`da 'Īmānikum Fadhūqū Al-`Adhāba Bimā Kuntum Takfurūna 003-106 در روزی که چهره هایی سپید و چهره هایی سیاه شود، اما آنان که چهره هایشان سیاه شده [به آنان گویند:] آیا پس از ایمانتان کافر شدید؟ پس به کیفر آنکه کفر می ورزیدید، این عذاب را بچشید. يَ‍‍وْمَ تَ‍‍بْ‍‍يَ‍‍ضُّ ‌وُج‍‍ُ‍وهٌ‌ ‌وَتَسْوَ‌دُّ‌ ‌وُج‍‍ُ‍وه‌‍ٌۚ فَأَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اسْوَ‌دَّتْ ‌وُجُوهُهُمْ ‌أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ‌ ‌إِيمَانِكُمْ فَذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ بِمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَكْفُرُ‌ونَ
Wa 'Ammā Al-Ladhīna Abyađđat Wujūhuhum Fafī Raĥmati Allāhi Hum Fīhā Khālidūna 003-107 و اما آنان که چهره هایشان سپید گشته، همواره در رحمت خدایند، و در آن جاودانه اند. وَ‌أَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌ابْ‍‍يَ‍‍ضَّ‍‍تْ ‌وُجُوهُهُمْ فَفِي ‌‍رَحْمَةِ ‌اللَّ‍‍هِ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍الِدُ‌ونَ
Tilka 'Āyātu Allāhi Natlūhā `Alayka Bil-Ĥaqqi ۗ Wa Mā Al-Lahu Yurīdu Žulmāan Lil`ālamīna 003-108 اینها [که سرگذشت اهل کتاب، مژده ها، بیم ها و امور مربوط به آخرت است] آیات خداست که آن را به درستی و راستی بر تو می خوانیم؛ و خدا هیچ ستم و بیدادی بر جهانیان نمی خواهد. تِلْكَ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌اللَّ‍‍هِ نَتْلُوهَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍كَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۗ ‌وَمَا‌ ‌اللَّهُ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ظُ‍‍لْما‌ ً‌ لِلْعَالَمِينَ
Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi ۚ Wa 'Ilá Allāhi Turja`u Al-'Umūru 003-109 و آنچه در آسمان و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و همه امور به سوی او بازگردانده می شود. وَلِلَّهِ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ ‌وَ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ تُرْجَعُ ‌الأُمُو‌رُ
Kuntum Khayra 'Ummatin 'Ukhrijat Lilnnāsi Ta'murūna Bil-Ma`rūfi Wa Tanhawna `Ani Al-Munkari Wa Tu'uminūna Billāhi ۗ Wa Law 'Āmana 'Ahlu Al-Kitābi Lakāna Khayan Lahum ۚ Minhumu Al-Mu'uminūna Wa 'Aktharuhumu Al-Fāsiqūna 003-110 شما بهترین امتی هستید که [برای اصلاح جوامع انسانی] پدیدار شده اید، به کار شایسته و پسندیده فرمان می دهید و از کار ناپسند و زشت بازمی دارید، و [از روی تحقیق، معرفت، صدق و اخلاص] به خدا ایمان می آورید. و اگر اهل کتاب ایمان می آوردند قطعاً برای آنان بهتر بود؛ برخی از آنان مؤمن [به قرآن و پیامبرند] و بیشترشان فاسقند. كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ خَ‍‍يْ‍رَ‌ ‌أُمَّ‍‍ةٍ ‌أُ‍خْ‍‍رِجَتْ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ تَأْمُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَتَ‍‌‍نْ‍‍هَ‍‍وْنَ عَنِ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَتُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَلَوْ‌ ‌آمَنَ ‌أَهْلُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لَك‍‍َ‍انَ خَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ لَهُمْ ۚ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمُ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌أَكْثَرُهُمُ ‌الْفَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Lan Yađurrūkum 'Illā 'Adhan ۖ Wa 'In Yuqātilūkum Yuwallūkumu Al-'Adbāra Thumma Lā Yunşarūna 003-111 هرگز به شما جز آزاری اندک نمی رسانند، و اگر با شما بجنگند [شکست می خورند و] به شما پشت کرده [فرار می کنند] آن گاه [از جانب دیگران] یاری نمی شوند. لَ‍‌‍نْ يَ‍‍ضُ‍‍رُّ‌وكُمْ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌ذ‌ى‌ ًۖ ‌وَ‌إِ‌نْ يُ‍‍قَ‍‍اتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ ‌الأَ‌دْب‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ ثُ‍‍مَّ لاَ‌ يُ‍‌‍نْ‍‍‍‍صَ‍‍رُ‌ونَ
Đuribat `Alayhimu Adh-Dhillatu 'Ayna Mā Thuqifū 'Illā Biĥablin Mina Allāhi Wa Ĥablin Mina An-Nāsi Wa Bā'ū Bighađabin Mina Allāhi Wa Đuribat `Alayhimu Al-Maskanatu ۚ Dhālika Bi'annahum Kānū Yakfurūna Bi'āyāti Allāhi Wa Yaqtulūna Al-'Anbiyā'a Bighayri Ĥaqqin ۚ Dhālika Bimā `Aşaw Wa Kānū Ya`tadūna 003-112 هر زمان و هر کجا یافت شوند، [داغِ] خواری و ذلت بر آنان زده شده، مگر [آنکه] به ریسمانی از جانب خدا [که ایمان به قرآن و نبوّت پیامبر است] و یا ریسمانی از سوی مردمِ [مؤمن که پذیرش ذمه و شرایط آن است، چنگ زنند] و به خشمی از سوی خدا سزاوار شده اند و [داغِ] بینوایی و بدبختی بر آنان زده شد. این بدان سبب است که آنان همواره به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند، و این [کفرورزی و کشتن پیامبران] به سبب این است که [خدا را] نافرمانی نمودند و همواره [از حدود الهی] تجاوز می کردند. ضُ‍‍رِبَتْ عَلَيْهِمُ ‌ال‍‍ذِّلَّةُ ‌أَيْ‍‍نَ مَا‌ ثُ‍‍قِ‍‍فُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ بِحَ‍‍بْ‍‍لٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَحَ‍‍بْ‍‍لٍ‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَب‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌و‌ا‌ بِ‍‍غَ‍‍ضَ‍‍بٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‍ضُ‍‍رِبَتْ عَلَيْهِمُ ‌الْمَسْكَنَةُ ۚ ‌ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ كَانُو‌ا‌ يَكْفُر‍ُ‍‌ونَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍ونَ ‌الأَن‍‍بِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حَ‍‍قّ‌‍‌‍ٍۚ ‌ذَلِكَ بِمَا‌ عَ‍‍صَ‍‍وْ‌ا‌ ‌وَكَانُو‌ا‌ يَعْتَدُ‌ونَ
Laysū Sawā'an ۗ Min 'Ahli Al-Kitābi 'Ummatun Qā'imatun Yatlūna 'Āyāti Allāhi 'Ānā'a Al-Layli Wa Hum Yasjudūna 003-113 [همه اهل کتاب] یکسان نیستند، از اهل کتاب گروهی درستکار [و رعایت کننده حقّ خدا و مردم] هستند، آیات خدا را در ساعاتی از شب می خوانند و [به پیشگاه حق از روی تواضع و فروتنی] سجده می کنند. لَيْسُو‌ا‌ سَو‍َ‍‌ا‌ء‌ ًۗ مِ‍‌‍نْ ‌أَهْلِ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٌقَ‍‍ائِمَةٌ‌ يَتْل‍‍ُ‍ونَ ‌آي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌آن‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ ‌وَهُمْ يَسْجُدُ‌ونَ
Yu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Ya'murūna Bil-Ma`rūfi Wa Yanhawna `Ani Al-Munkari Wa Yusāri`ūna Fī Al-Khayrāti Wa 'Ūlā'ika Mina Aş-Şāliĥīna 003-114 [در سایه قرآن و نبوّت پیامبر] به خدا و روز قیامت ایمان می آورند و به کار شایسته و پسندیده فرمان می دهند، و از کار ناپسند و زشت بازمی دارند و در کارهای خیر می شتابند؛ و اینان از شایستگانند. يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌الْيَ‍‍وْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌وَيَأْمُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَيَ‍‌‍نْ‍‍هَ‍‍وْنَ عَنِ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَيُسَا‌رِع‍‍ُ‍ونَ فِي ‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍رَ‍‌اتِ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِحِينَ
Wa Mā Yaf`alū Min Khayrin Falan Yukfarūhu Wa ۗ Allāhu `Alīmun Bil-Muttaqīna 003-115 و هر کار خیری انجام دهند، هرگز درباره آن مورد ناسپاسی قرار نخواهند گرفت؛ و خدا به تقواپیشگان داناست. وَمَا‌ يَفْعَلُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ خَ‍‍يْ‍‍ر‌‌ٍ‌ فَلَ‍‌‍نْ يُكْفَر‍ُ‍‌وهُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِ‍الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Lan Tughniya `Anhum 'Amwāluhum Wa Lā 'Awlāduhum Mina Allāhi Shay'āan ۖ Wa 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri ۚ Hum Fīhā Khālidūna 003-116 قطعاً کسانی که کافر شدند، هرگز اموال و اولادشان چیزی از [عذاب] خدا را از آنان دفع نخواهد کرد؛ و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه اند. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَ‍‌‍نْ تُ‍‍غْ‍‍نِيَ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌أَمْوَ‌الُهُمْ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‌وْلاَ‌دُهُمْ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ًۖ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۚ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍الِدُ‌ونَ
Mathalu Mā Yunfiqūna Fī Hadhihi Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Kamathali Rīĥin Fīhā Şirrun 'Aşābat Ĥartha Qawmin Žalamū 'Anfusahum Fa'ahlakat/hu ۚ Wa Mā Žalamahumu Allāhu Wa Lakin 'Anfusahum Yažlimūna 003-117 داستان آنچه [کافران] در این زندگی دنیا انفاق می کنند، مانند بادی آمیخته با سرمایی سخت است که [به عنوان مجازات] به کشتزار قومی که بر خود ستم کرده اند برسد و آن را نابود کند؛ و خدا به آنان ستم نکرده است، ولی آنان به خویشتن ستم می ورزند. مَثَلُ مَا‌ يُ‍‌‍نْ‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ فِي هَذِهِ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ كَمَثَلِ ‌ر‍ِ‍ي‍‍ح‌‍ٍ‌ فِيهَا‌ صِ‍‍ر‍ّ‍ٌ‌ ‌أَ‍صَ‍‍ابَتْ حَرْثَ قَ‍‍وْم‌‍ٍظَ‍‍لَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ ۚ ‌وَمَا‌ ظَ‍‍لَمَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَهُمْ يَ‍‍ظْ‍‍لِمُونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Biţānatan Min Dūnikum Lā Ya'lūnakum Khabālāan Waddū Mā `Anittum Qad Badati Al-Baghđā'u Min 'Afwāhihim Wa Mā TukhŞudūruhum 'Akbaru ۚ Qad Bayyannā Lakumu Al-'Āyāti ۖ 'In Kuntum Ta`qilūna 003-118 ای اهل ایمان! از غیر خودتان برای خود محرم راز نگیرید؛ آنان از هیچ توطئه و فسادی درباره شما کوتاهی نمی کنند؛ شدت گرفتاری و رنج و زیان شما را دوست دارند؛ تحقیقاً دشمنی [با اسلام و مسلمانان] از لابلای سخنانشان پدیدار است و آنچه سینه هایشان [از کینه و نفرت] پنهان می دارد بزرگ تر است. ما نشانه ها [یِ دشمنی و کینه آنان] را اگر می اندیشید برای شما روشن ساختیم. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌و‌ا‌ بِ‍‍طَ‍‍انَة ً‌ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِكُمْ لاَ‌ يَأْلُونَكُمْ خَ‍‍بَالا‌ ً‌ ‌وَ‌دُّ‌و‌ا‌ مَا‌ عَنِتُّمْ قَ‍‍دْ‌ بَدَتِ ‌الْبَ‍‍غْ‍‍ضَ‍‍ا‌ءُ‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَفْوَ‌اهِهِمْ ‌وَمَا‌ تُ‍‍خْ‍‍فِي صُ‍‍دُ‌و‌رُهُمْ ‌أَكْبَرُ‌ ۚ قَ‍‍دْ‌ بَيَّ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَكُمُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ۖ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Hā'antum 'Ūlā'i Tuĥibbūnahum Wa Lā Yuĥibbūnakum Wa Tu'uminūna Bil-Kitābi Kullihi Wa 'Idhā Laqūkum Qālū 'Āmannā Wa 'Idhā Khalaw `Ađđū `Alaykumu Al-'Anāmila Mina Al-Ghayži Qul ۚ Mūtū Bighayžikum 'Inna ۗ Allāha `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri 003-119 آگاه باشید! این شمایید که آنان را دوست دارید، و آنان شما را دوست ندارند. و شما به همه کتاب ها [یِ آسمانی] ایمان دارید [ولی آنان ایمان ندارند]. و چون با شما دیدار کنند، می گویند: ایمان آوردیم. و زمانی که با یکدیگر خلوت نمایند از شدت خشمی که بر شما دارند، سر انگشتان خود را می گزند. بگو: به خشمتان بمیرید. یقیناً خدا به آنچه در سینه هاست، داناست. ه‍‍َ‍ا‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌أ‍ُ‍‌وْلاَ‌ءِ‌ تُحِبُّونَهُمْ ‌وَلاَ‌ يُحِبُّونَكُمْ ‌وَتُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍الْكِت‍‍َ‍ابِ كُلِّ‍‍هِ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ لَ‍‍قُ‍‍وكُمْ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ خَ‍‍لَوْ‌ا‌ عَ‍‍ضُّ‍‍و‌ا‌ عَلَيْكُمُ ‌الأَنَامِلَ مِنَ ‌ال‍‍غَ‍‍يْ‍‍ظِ قُ‍‍لْ ۚ مُوتُو‌ا‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ظِ‍‍كُمْ ‌إِنَّ ۗ ‌اللَّ‍‍هَ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِذ‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍صُّ‍‍دُ‌و‌رِ
'In Tamsaskum Ĥasanatun Tasu'uhum Wa 'In Tuşibkum Sayyi'atun Yafraĥū Bihā ۖ Wa 'In Taşbirū Wa Tattaqū Lā Yađurrukum Kayduhum Shay'āan ۗ 'Inna Allāha Bimā Ya`malūna Muĥīţun 003-120 اگر به شما خیر و خوشی [و پیروزی و غنیمت] رسد، آنان را بدحال [و دلتنگ] می کند، و اگر بدی و ناخوشی [و حادثه تلخی] رسد به سبب آن خوشحال می شوند؛ و اگر شکیبایی ورزید و پرهیزکاری کنید، نیرنگشان هیچ زیانی به شما نمی رساند؛ مسلماً خدا به آنچه انجام می دهند، احاطه دارد. إِ‌نْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَة‌‍ٌ‌ تَسُؤْهُمْ ‌وَ‌إِ‌نْ تُ‍‍صِ‍‍بْ‍‍كُمْ سَيِّئَةٌ‌ يَفْ‍رَحُو‌ا‌ بِهَا‌ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تَ‍‍صْ‍‍بِرُ‌و‌ا‌ ‌وَتَتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ لاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌‌ ًۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ بِمَا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ مُحِي‍‍طٌ
Wa 'Idh Ghadawta Min 'Ahlika Tubawwi'u Al-Mu'uminīna Maqā`ida Lilqitāli Wa ۗ Allāhu Samī`un `Alīmun 003-121 و [یاد کن] زمانی را که صبحگاهان [برای جنگ احد] از میان خانواده ات بیرون آمدی تا مؤمنان را برای جنگیدن در سنگرهای نظامی جای دهی؛ و خدا شنوا [یِ به گفته ها] و دانا [یِ بهنیّت ها] ست. وَ‌إِ‌ذْ‌ غَ‍‍دَ‌وْتَ مِ‍‌‍نْ ‌أَهْلِكَ تُبَوِّئُ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ مَ‍‍قَ‍‍اعِدَ‌ لِلْ‍‍قِ‍‍ت‍‍َ‍الِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَلِيمٌ
'Idh Hammat Ţā'ifatāni Minkum 'An Tafshalā Wa Allāhu Walīyuhumā ۗ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna 003-122 [یاد کنید که] در آن هنگام دو گروه از شما بر آن شدند که سستی و ناتوانی نشان دهند [و از جنگ منصرف شده، برگردند]، در حالی که خدا یار و یاورشان بود [لذا از این قصد شیطانی بازشان داشت] و مؤمنان باید فقط بر خدا توکل کنند. إِ‌ذْ‌ هَ‍‍مَّ‍‍تْ طَ‍‍ائِفَت‍‍َ‍انِ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌أَ‌نْ تَفْشَلاَ‌ ‌وَ‌اللَّهُ ‌وَلِيُّهُمَا‌ ۗ ‌وَعَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ‌الْمُؤْمِنُونَ
Wa Laqad Naşarakumu Allāhu Bibadrin Wa 'Antum 'Adhillatun Fa ۖ Attaqū Allaha La`allakum Tashkurūna 003-123 و بی تردید خدا در [جنگِ] بدر شما را یاری داد، در حالی که [از نظر ساز و برگ جنگی و شمار نفرات نسبت به دشمن] ناتوان بودید؛ بنابراین از خدا پروا کنید، باشد که سپاس گزاری نمایید. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ نَ‍‍صَ‍رَكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ بِبَ‍‍دْ‌ر‌ٍ‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌أَ‌ذِلَّة‌‍ٌۖ فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ‌ونَ
'Idh Taqūlu Lilmu'uminīna 'Alan Yakfiyakum 'An Yumiddakum Rabbukum Bithalāthati 'Ālāfin Mina Al-Malā'ikati Munzalīna 003-124 آن هنگام که به مؤمنان می گفتی: آیا شما را بس نیست که پروردگارتان به سه هزار فرشته نازل شده شما را یاری دهد؟ إِ‌ذْ‌ تَ‍‍قُ‍‍ولُ لِلْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَلَ‍‌‍نْ يَكْفِيَكُمْ ‌أَ‌نْ يُمِدَّكُمْ ‌‍رَبُّكُمْ بِثَلاَثَةِ ‌آلاَفٍ‌ مِنَ ‌الْمَلاَئِكَةِ مُ‍‌‍نْ‍‍زَلِينَ
Balá ۚ 'In Taşbirū Wa Tattaqū Wa Ya'tūkum Min Fawrihimdhā Yumdidkum Rabbukum Bikhamsati 'Ālāfin Mina Al-Malā'ikati Musawwimīna 003-125 آری، اگر شکیبایی ورزید و پرهیزکاری کنید و دشمنان در همین لحظه، جوشان و خروشان بر شما بتازند، پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشان دار یاری می دهد. بَلَ‍‍ىۚ ‌إِ‌نْ تَ‍‍صْ‍‍بِرُ‌و‌ا‌ ‌وَتَتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌وَيَأْتُوكُمْ مِ‍‌‍نْ فَوْ‌رِهِمْ هَذَ‌ا‌ يُمْدِ‌دْكُمْ ‌‍رَبُّكُمْ بِ‍‍خَ‍‍مْسَةِ ‌آلاَفٍ‌ مِنَ ‌الْمَلاَئِكَةِ مُسَوِّمِينَ
Wa Mā Ja`alahu Allāhu 'Illā Bushrá Lakum Wa Litaţma'inna Qulūbukum Bihi ۗ Wa Mā An-Naşru 'Illā Min `Indi Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi 003-126 و خدا [وعده یاری و پیروزی] را جز بشارتی برای شما و برای آنکه دل هایتان به آن آرامش یابد، قرار نداد؛ و یاری و نصرت جز از سوی خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم نیست. وَمَا‌ جَعَلَهُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌إِلاَّ‌ بُشْ‍رَ‌ى‌ لَكُمْ ‌وَلِتَ‍‍طْ‍‍مَئِ‍‍نَّ قُ‍‍لُوبُكُمْ بِ‍‍هِ ۗ ‌وَمَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صْ‍‍رُ‌ ‌إِلاَّ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زِ‌ ‌الْحَكِيمِ
Liyaqţa`a Ţarafāan Mina Al-Ladhīna Kafarū 'Aw Yakbitahum Fayanqalibū Khā'ibīna 003-127 تا برخی از کافران را [از ریشه و بن] نابود کند، یا آنان را خوار و ذلیل سازد، تا نومید بازگردند. لِيَ‍‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍عَ طَ‍رَفا‌ ً‌ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌أَ‌وْ‌ يَكْبِتَهُمْ فَيَ‍‌‍نْ‍‍‍‍قَ‍‍لِبُو‌اخَ‍‍ائِبِينَ
Laysa Laka Mina Al-'Amri Shay'un 'Aw Yatūba `Alayhim 'Aw Yu`adhdhibahum Fa'innahum Žālimūna 003-128 زمام چیزی از امور [مشرکان و مؤمنانِ فراری از جنگ] در اختیار تو نیست، یا توبه آنان را [به شرط آنکه توبه کنند] می پذیرد یا عذابشان می کند؛ زیرا آنان ستمکارند. لَ‍‍يْ‍‍سَ لَكَ مِنَ ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ شَ‍‍يْءٌ‌ ‌أَ‌وْ‌ يَت‍‍ُ‍وبَ عَلَيْهِمْ ‌أَ‌وْ‌ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّ‍‍هُمْ ظَ‍‍الِمُونَ
Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi ۚ Yaghfiru Liman Yashā'u Wa Yu`adhdhibu Man Yashā'u Wa ۚ Allāhu Ghafūrun Raĥīmun 003-129 و آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست. هر که را بخواهد می آمرزد و هر که را بخواهد عذاب می کند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. وَلِلَّهِ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ يَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍ُ‍‌ لِمَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيُعَذِّبُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Ta'kulū Ar-Ribā 'Ađ`āfāan Muđā`afatan ۖ Wa Attaqū Allaha La`allakum Tufliĥūna 003-130 ای اهل ایمان! ربا را که سودهای چند برابر است نخورید، و از خدا پروا کنید تا رستگار شوید. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَأْكُلُو‌ا‌ال‍‍رِّبَ‍‍ا‌ ‌أَ‍ضْ‍‍عَافا‌ ً‌ مُ‍‍ضَ‍‍اعَفَة ًۖ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Wa Attaqū An-Nāra Allatī 'U`iddat Lilkāfirīna 003-131 و از آتشی که برای کافران آماده شده است بپرهیزید. وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌‍رَ‌الَّتِ‍‍ي ‌أُعِدَّتْ لِلْكَافِ‍‍رِينَ
Wa 'Aţī`ū Allaha Wa Ar-Rasūla La`allakum Turĥamūna 003-132 و از خدا و پیامبر فرمان برید تا مورد رحمت قرار گیرید. وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Wa Sāri`ū 'Ilá Maghfiratin Min Rabbikum Wa Jannatin `Arđuhā As-Samāwātu Wa Al-'Arđu 'U`iddat Lilmuttaqīna 003-133 و به سوی آمرزشی از پروردگارتان و بهشتی که پهنایش [به وسعتِ] آسمان ها و زمین است بشتابید؛ بهشتی که برای پرهیزکاران آماده شده است؛ وَسَا‌رِعُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ ‌وَجَ‍‍نَّ‍‍ةٍ عَرْ‍ضُ‍‍هَا‌ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتُ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضُ ‌أُعِدَّتْ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
Al-Ladhīna Yunfiqūna Fī As-Sarrā'i Wa Ađ-Đarrā'i Wa Al-Kāžimīna Al-Ghayža Wa Al-`Āfīna `Ani An-Nāsi Wa ۗ Allāhu Yuĥibbu Al-Muĥsinīna 003-134 آنان که در گشایش و تنگ دستی انفاق می کنند، و خشم خود را فرو می برند، و از [خطاهایِ] مردم در می گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‌‍نْ‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ فِي ‌ال‍‍سَّرّ‍َ‍‌ا‌ءِ‌ ‌وَ‌ال‍‍ضَّ‍‍رّ‍َ‍‌ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الْكَاظِ‍‍م‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ظَ ‌وَ‌الْعَاف‍‍ِ‍ي‍‍نَ عَنِ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ يُحِبُّ ‌الْمُحْسِنِينَ
Wa Al-Ladhīna 'Idhā Fa`alū Fāĥishatan 'Aw Žalamū 'Anfusahum Dhakarū Allaha Fāstaghfarū Lidhunūbihim Wa Man Yaghfiru Adh-Dhunūba 'Illā Al-Lahu Wa Lam Yuşirrū `Alá Mā Fa`alū Wa Hum Ya`lamūna 003-135 و آنان که چون کار زشتی مرتکب شوند یا بر خود ستم ورزند، خدا را یاد کنند و برای گناهانشان آمرزش خواهند؛ و چه کسی جز خدا گناهان را می آمرزد؟ و دانسته و آگاهانه بر آنچه مرتکب شده اند، پا فشاری نمی کنند؛ وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ فَعَلُو‌ا‌ فَاحِشَةً ‌أَ‌وْ‌ ظَ‍‍لَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَهُمْ ‌ذَكَرُ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ فَاسْتَ‍‍غْ‍‍فَرُ‌و‌ا‌ لِذُنُوبِهِمْ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌ال‍‍ذُّن‍‍ُ‍وبَ ‌إِلاَّ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَلَمْ يُ‍‍صِ‍‍ر‍ّ‍ُ‌و‌ا‌ عَلَى‌ مَا‌ فَعَلُو‌ا‌ ‌وَهُمْ يَعْلَمُونَ
'Ūlā'ika Jazā'uuhum Maghfiratun Min Rabbihim Wa Jannātun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā ۚ Wa Ni`ma 'Ajru Al-`Āmilīna 003-136 پاداش آنان آمرزشی است از سوی پروردگارشان، و بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آن جاودانه اند؛ و پاداش عمل کنندگان، نیکوست. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ جَز‍َ‍‌ا‌ؤُهُمْ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّهِمْ ‌وَجَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ۚ ‌وَنِعْمَ ‌أَجْ‍‍رُ‌ ‌الْعَامِلِينَ
Qad Khalat Min Qablikum Sunanun Fasīrū Fī Al-'Arđi Fānžurū Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mukadhdhibīna 003-137 قطعاً پیش از شما روش هایی [در میان ملل و جوامع بوده که از میان رفته است]، پس در زمین گردش کنید و با دقت و تامّل بنگرید که سرانجام تکذیب کنندگانِ [حقایق] چگونه بود. قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ سُنَن‌‍ٌ‌ فَسِيرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَا‌نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الْمُكَذِّبِينَ
dhā Bayānun Lilnnāsi Wa Hudan Wa Maw`ižatun Lilmuttaqīna 003-138 این [قرآن] برای مردم، بیانگر [حوادث و واقعیات] و برای پرهیزکاران، سراسر هدایت و اندرز است. هَذَ‌ا‌ بَي‍‍َ‍ان ٌ‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَهُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَمَوْعِ‍‍ظَ‍‍ة ٌ‌ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
Wa Lā Tahinū Wa Lā Taĥzanū Wa 'Antumu Al-'A`lawna 'In Kuntum Mu'uminīna 003-139 و [در انجام فرمان هایِ حق و در جهاد با دشمن] سستی نکنید و [از پیش آمدها و حوادث و سختی هایی که به شما می رسد] اندوهگین مشوید که شما اگر مؤمن باشید، برترید. وَلاَ‌ تَهِنُو‌ا‌ ‌وَلاَ‌ تَحْزَنُو‌ا‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمُ ‌الأَعْلَ‍‍وْنَ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ مُؤْمِنِينَ
'In Yamsaskum Qarĥun Faqad Massa Al-Qawma Qarĥun Mithluhu ۚ Wa Tilka Al-'Ayyāmu Nudāwiluhā Bayna An-Nāsi Wa Liya`lama Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Yattakhidha Minkum Shuhadā'a Wa ۗ Allāhu Lā Yuĥibbu Až-Žālimīna 003-140 اگر [در جنگ احد] به شما آسیب و جراحتی رسید، آن گروه را نیز [در جنگ بدر] آسیب و جراحتی مانند آن رسید. و ما این روزها [یِ پیروزی و ناکامی] را [به عنوان امتحان] در میان مردم می گردانیم [تا عبرت گیرند] و خدا کسانی را که [از روی حقیقت و خلوص] ایمان آورده اند، مشخص کند و از میان شما گواهانی [نسبت به پیروزی ها که نتیجه طاعت و تقواست، و شکست ها که محصول نافرمانی و بی تقوایی است] بگیرد؛ و خدا ستمکاران را [که با سستی و بی تقوایی بر خود ستم می کنند] دوست ندارد. إِ‌نْ يَمْسَسْكُمْ قَ‍‍رْح‌‍ٌ‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ مَسَّ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ قَ‍‍رْحٌ‌ مِثْلُ‍‍هُ ۚ ‌وَتِلْكَ ‌الأَيّ‍‍َ‍امُ نُدَ‌ا‌وِلُهَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَلِيَعْلَمَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَيَتَّ‍‍خِ‍‍ذَ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ لاَ‌ يُحِبُّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Wa Liyumaĥĥişa Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Yamĥaqa Al-Kāfirīna 003-141 و [نیز این پیروزی ها و ناکامی ها] برای آن است که کسانی را که [از روی حقیقت] ایمان آورده اند [از عیوب و آلودگی ها] تصفیه و پاک کند، و کافران را نابود نماید. وَلِيُمَحِّ‍‍صَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَيَمْحَ‍‍قَ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
'Am Ĥasibtum 'An Tadkhulū Al-Jannata Wa Lammā Ya`lami Allāhu Al-Ladhīna Jāhadū Minkum Wa Ya`lama Aş-Şābirīna 003-142 آیا پنداشته اید [با ایمانِ بدون عمل] وارد بهشت می شوید، در حالی که هنوز خدا کسانی از شما را که در راه خدا جهاد کرده اند وشکیبایان را [از دیگران] مشخص و معلوم نکرده است؟! أَمْ حَسِ‍‍بْ‍‍تُمْ ‌أَ‌نْ تَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍لُو‌ا‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةَ ‌وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَعْلَمِ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ جَاهَدُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌وَيَعْلَمَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِ‍‍رِينَ
Wa Laqad Kuntum Tatamannawn Al-Mawta Min Qabli 'An Talqawhu Faqad Ra'aytumūhu Wa 'Antum Tanžurūna 003-143 و یقیناً شما [پس از آگاهی از درجات شُهدایِ بدر] مرگِ [در میدان جنگ] را پیش از رویارویی با آن سخت آرزو می کردید، و هنگامی که با آن روبرو شدید [به هراس افتادید و بدون هیچ اقدامی] به تماشای آن پرداختید!! وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَتَمَ‍‍نَّ‍‍وْ‌ن ‌الْمَ‍‍وْتَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِ ‌أَ‌نْ تَلْ‍‍قَ‍‍وْهُ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌‍رَ‌أَيْتُم‍‍ُ‍وهُ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تَ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌ونَ
Wa Mā Muĥammadun 'Illā Rasūlun Qad Khalat Min Qablihi Ar-Rusulu ۚ 'Afa'īn Māta 'Aw Qutila Anqalabtum `Alá 'A`qābikum ۚ Wa Man Yanqalib `Alá `Aqibayhi Falan Yađurra Allāha Shay'āan ۗ Wa Sayaj Al-Lahu Ash-Shākirīna 003-144 و محمّد جز فرستاده ای از سوی خدا که پیش از او هم فرستادگانی [آمده و] گذشته اند، نیست. پس آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، [ایمان و عمل صالح را ترک می کنید و] به روش گذشتگان و نیاکان خود برمی گردید؟! و هر کس به روش گذشتگان خود برگردد، هیچ زیانی به خدا نمی رساند؛ و یقیناً خدا سپاس گزاران را پاداش می دهد. وَمَا‌ مُحَ‍‍مَّ‍‍د‌‌ٌ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌‍رَس‍‍ُ‍ول‌‍ٌقَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِ ‌ال‍‍رُّسُلُ ۚ ‌أَفَإِيْ‍‍ن م‍‍َ‍اتَ ‌أَ‌وْ‌ قُ‍‍تِلَ ‌انْ‍‍‍‍قَ‍‍لَ‍‍بْ‍‍تُمْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَعْ‍‍قَ‍‍ابِكُمْ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍قَ‍‍لِ‍‍بْ عَلَى‌ عَ‍‍قِ‍‍بَ‍‍يْ‍‍هِ فَلَ‍‌‍نْ يَ‍‍ضُ‍رَّ‌اللَّ‍‍هَ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ًۗ ‌وَسَيَ‍‍جْ‍‍زِي ‌اللَّهُ ‌ال‍‍شَّاكِ‍‍رِينَ
Wa Mā Kāna Linafsin 'An Tamūta 'Illā Bi'idhni Allāhi Kitābāan Mu'uajjalāan ۗ Wa Man Yurid Thawāba Ad-Dunyā Nu'utihi Minhā Wa Man Yurid Thawāba Al-'Ākhirati Nu'utihi Minhā ۚ Wa Sanaj Ash-Shākirīna 003-145 و هیچ کس جز به مشیّت و فرمان خدا نمی میرد. سرنوشتی است مقرّر شده و هر که پاداش دنیا را بخواهد [اندکی از آن] به او می دهیم، و هر که خواستار پاداش آخرت باشد، او را از آن می بخشیم؛ و یقیناً سپاس گزاران را پاداش خواهیم داد. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِنَفْسٍ ‌أَ‌نْ تَم‍‍ُ‍وتَ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ كِتَابا‌ ً‌ مُؤَجَّلا‌ ًۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُ‍‍رِ‌دْ‌ ثَو‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ نُؤْتِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُ‍‍رِ‌دْ‌ ثَو‍َ‍‌ابَ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ نُؤْتِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ۚ ‌وَسَنَ‍‍جْ‍‍زِي ‌ال‍‍شَّاكِ‍‍رِينَ
Wa Ka'ayyin Min Nabīyin Qātala Ma`ahu Ribbīyūna Kathīrun Famā Wahanū Limā 'Aşābahum Fī Sabīli Allāhi Wa Mā Đa`ufū Wa Mā Astakānū Wa ۗ Allāhu Yuĥibbu Aş-Şābirīna 003-146 چه بسا پیامبرانی که انبوهی دانشمندانِ الهی مسلک [و کاملان در دینِ] به همراه او با دشمنان جنگیدند، پس در برابر آسیب هایی که در راه خدا به آنان رسید، سستی نکردند و ناتوان نشدند و [در برابر دشمن] سر تسلیم و فروتنی فرود نیاوردند؛ و خدا شکیبایان را دوست دارد. وَكَأَيِّ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ نَبِيّ‌‍ٍقَ‍‍اتَلَ مَعَ‍‍هُ ‌رِبِّيّ‍‍ُ‍ونَ كَث‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ‌ فَمَا‌ ‌وَهَنُو‌ا‌ لِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‍صَ‍‍ابَهُمْ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَمَا‌ ضَ‍‍عُفُو‌ا‌ ‌وَمَا‌ ‌اسْتَكَانُو‌اۗ ‌وَ‌اللَّهُ يُحِبُّ ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِ‍‍رِينَ
Wa Mā Kāna Qawlahum 'Illā 'An Qālū Rabbanā Aghfir Lanā Dhunūbanā Wa 'Isfanā Fī 'Amrinā Wa Thabbit 'Aqdāmanā Wa Anşurnā `Alá Al-Qawmi Al-Kāfirīna 003-147 و سخن آنان [در گرما گرم و سختی جنگ] جز این نبود که گفتند: پروردگارا! گناهان ما و زیاده روی در کارمان را بر ما ببخش و قدم هایمان را استوار بدار و ما را بر گروه کافران یاری ده. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ قَ‍‍وْلَهُمْ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌‍رَبَّنَا‌ ‌اغْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَنَا‌ ‌ذُنُوبَنَا‌ ‌وَ‌إِسْ‍رَ‌افَنَا‌ فِ‍‍ي ‌أَمْ‍‍رِنَا‌ ‌وَثَبِّتْ ‌أَ‍قْ‍‍دَ‌امَنَا‌ ‌وَ‌انْ‍‍‍‍صُ‍‍رْنَا‌ عَلَى‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
Fa'ātāhumu Allāhu Thawāba Ad-Dunyā Wa Ĥusna Thawābi Al-'Ākhirati Wa ۗ Allāhu Yuĥibbu Al-Muĥsinīna 003-148 پس خدا پاداش این دنیا و پاداش نیک آخرت را به آنان عطا فرمود؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد. فَآتَاهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ثَو‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَحُسْنَ ثَو‍َ‍‌ابِ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ يُحِبُّ ‌الْمُحْسِنِينَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'In Tuţī`ū Al-Ladhīna Kafarū Yaruddūkum `Alá 'A`qābikum Fatanqalibū Khāsirīna 003-149 ای اهل ایمان! اگر از کافران فرمان برید، شما را به [عقاید و روش های کافرانه] گذشتگانتان بازمی گردانند، در نتیجه زیانکار خواهید شد. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌نْ تُ‍‍طِ‍‍يعُو‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ يَرُ‌دُّ‌وكُمْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَعْ‍‍قَ‍‍ابِكُمْ فَتَ‍‌‍نْ‍‍‍‍قَ‍‍لِبُو‌اخَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Bali Allāhu Mawlākum ۖ Wa Huwa Khayru An-Nāşirīna 003-150 [آنان نه سرپرست شما و نه شایسته اطاعت هستند] بلکه خدا یار و سرپرست شماست؛ و او بهترین یاری دهندگان است. بَلِ ‌اللَّ‍‍هُ مَوْلاَكُمْ ۖ ‌وَهُوَ‌ خَ‍‍يْ‍‍رُ‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍اصِ‍‍رِينَ
Sanulqī Fī Qulūbi Al-Ladhīna Kafarū Ar-Ru`ba Bimā 'Ashrakū Billāhi Mā Lam Yunazzil Bihi Sulţānāan ۖ Wa Ma'wāhumu An-Nāru ۚ Wa Bi'sa Math Až-Žālimīna 003-151 به زودی در دل های کافران ترس می اندازیم؛ زیرا چیزی را که خدا بر [حقّانیّت] آن دلیلی نازل نکرده، شریک خدا قرار داده اند، و جایگاهشان آتش است؛ و بد است جایگاه ستمکاران. سَنُلْ‍‍قِ‍‍ي فِي قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ال‍‍رُّعْبَ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَشْ‍رَكُو‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ مَا‌ لَمْ يُنَزِّلْ بِ‍‍هِ سُلْ‍‍طَ‍‍انا‌ ًۖ ‌وَمَأْ‌وَ‌اهُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۚ ‌وَبِئْسَ مَثْوَ‌ى‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Wa Laqad Şadaqakumu Allāhu Wa`dahu~ 'Idh Taĥussūnahum Bi'idhnihi ۖ Ĥattá 'Idhā Fashiltum Wa Tanāza`tum Al-'Amri Wa `Aşaytum Min Ba`di Mā 'Akum Mā Tuĥibbūna ۚ Minkum Man Yurīdu Ad-Dunyā Wa Minkum Man Yurīdu Al-'Ākhirata ۚ Thumma Şarafakum `Anhum Liyabtaliyakum ۖ Wa Laqad `Afā `Ankum Wa ۗ Allāhu Dhū Fađlin `Alá Al-Mu'uminīna 003-152 و یقیناً خدا وعده اش را [در جنگ احد] برای شما تحقّق داد، آن گاه که دشمنان را به فرمان او تا مرز ریشه کن شدنشان می کشتید، تا زمانی که سست شدید و در کارِ [جنگ و غنیمت و حفظ سنگری که محل رخنه دشمن بود] به نزاع و ستیز برخاستید، و پس از آنکه [در شروع جنگ] آنچه را از پیروزی و غنیمت دوست داشتید، به شما نشان داد [از فرمان پیامبر در رابطه با حفظ سنگر] سر پیچی کردید، برخی از شما دنیا را می خواست و برخی از شما خواهان آخرت بود، سپس برای آنکه شما را امتحان کند از [پیروزی بر] آنان بازداشت و از شما درگذشت؛ و خدا بر مؤمنان دارای فضل است. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ صَ‍‍دَ‍قَ‍‍كُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَعْدَهُ~ُ ‌إِ‌ذْ‌ تَحُسُّونَهُمْ بِإِ‌ذْنِ‍‍هِ ۖ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ فَشِلْتُمْ ‌وَتَنَا‌زَعْتُمْ فِي ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَعَ‍‍صَ‍‍يْتُمْ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌‍رَ‌اكُمْ مَا‌ تُحِبّ‍‍ُ‍ونَ ۚ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مَ‍‌‍نْ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مَ‍‌‍نْ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الآ‍‍خِ‍رَةَ ۚ ثُ‍‍مَّ صَ‍رَفَكُمْ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ لِيَ‍‍بْ‍‍تَلِيَكُمْ ۖ ‌وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ عَفَا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌ذُ‌و‌ فَ‍‍ضْ‍‍لٍ عَلَى‌ ‌الْمُؤْمِنِينَ
'Idh Tuş`idūna Wa Lā Talwūna `Alá 'Aĥadin Wa Ar-Rasūlu Yad`ūkum Fī 'Ukhkum Fa'athābakum Ghammāan Bighammin Likaylā Taĥzanū `Alá Mā Fātakum Wa Lā Mā 'Aşābakum Wa ۗ Allāhu Khabīrun Bimā Ta`malūna 003-153 [یاد کنید] زمانی که [از میدان جنگ احد] تا مرز پنهان شدن از دیده ها دور می شدید و به هیچ کس توجه نمی کردید، در صورتی که پیامبر [که اجابت دعوتش واجب است] شما را از پشت سرتان فرا می خواند، پس خدا شما را به اندوهی روی اندوهی مجازات کرد تا بر آنچه [از پیروزی و غنیمت] از دستتان رفته و به آنچه [از آسیب و مصیبت] به شما رسیده، اندوهگین نشوید؛ و خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است. إِ‌ذْ‌ تُ‍‍صْ‍‍عِد‍ُ‍‌ونَ ‌وَلاَ‌ تَلْو‍ُ‍‌ونَ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَحَد‌ٍ‌ ‌وَ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولُ يَ‍‍دْعُوكُمْ فِ‍‍ي ‌أُ‍خْ‍رَ‌اكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَ‍‍مّ‍‍ا‌ ً‌ بِ‍‍غَ‍‍مّ‍‍ٍ‌ لِكَيْلاَ‌ تَحْزَنُو‌ا‌ عَلَى‌ مَا‌ فَاتَكُمْ ‌وَلاَ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍صَ‍‍ابَكُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ تَعْمَلُونَ
Thumma 'Anzala `Alaykum Min Ba`di Al-Ghammi 'Amanatan Nu`āsāan Yaghshá Ţā'ifatan Minkum ۖ Wa Ţā'ifatun Qad 'Ahammat/hum 'Anfusuhum Yažunnūna Billāhi Ghayra Al-Ĥaqqi Žanna Al-Jāhilīyati ۖ Yaqūlūna Hal Lanā Mina Al-'Amri Min Shay'in ۗ Qul 'Inna Al-'Amra Kullahu Lillāh ۗ Yukhfūna Fī 'Anfusihim Mā Lā Yubdūna Laka ۖ Yaqūlūna Law Kāna Lanā Mina Al-'Amri Shay'unQutilnā Hāhunā ۗ Qul Law Kuntum Fī Buyūtikum Labaraza Al-Ladhīna Kutiba `Alayhimu Al-Qatlu 'Ilá Mađāji`ihim ۖ Wa Liyabtaliya Allāhu Mā Fī Şudūrikum Wa Liyumaĥĥişa Mā Fī Qulūbikum Wa ۗ Allāhu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri 003-154 سپس بعد از آن اندوه و غم، خواب آرام بخشی بر شما فرود آمد که گروهی از شما را [که بر اثر پشیمانی، دست از فرار برداشته به سوی پیامبر آمدید] فرا گرفت، و گروهی که فکر حفظ جانشان آنان را [در آن میدان پر حادثه] پریشان خاطر و غمگین کرده بود، و درباره خدا گمان ناحق و ناروا هم چون گمان هایِ [زمانِ] جاهلیت می بردند [که چون خدا وعده پیروزی داده پس پیروزی بدون هر قید و شرطی حقّ مسلّم آنان است! اما وقتی شکست خوردند درباره وعده خدا دچار تردید شدند و] گفتند: آیا ما را در این امر [پیروزی] اختیاری هست؟ بگو: یقیناً اختیار همه امور به دست خداست. [این نیست که چون خدا وعده پیروزی به شما داده بدون قید و شرط برای شما حاصل شود، پیروزیِ وعده داده شده، محصول صبر و تقوا، و شکست معلول سستی و نافرمانی است]. آنان در دل هایشان چیزی را پنهان می کنند که برای تو آشکار نمی سازند، می گویند: اگر ما را در این امر [پیروزی] اختیاری بود [و وعده خدا و پیامبر حقیقت داشت] در اینجا کشته نمی شدیم. بگو: اگر شما در خانه های خود هم بودید کسانی که کشته شدن بر آنان لازم و مقرّر شده بود، یقیناً به سوی خوابگاه های خود [در معرکه جهاد و جنگ] بیرون می آمدند. و [تحقّق دادن این برنامه ها] به سبب این است که خدا آنچه را [از نیّت ها] در سینه های شماست [در مقام عمل] بیازماید، و آنچه را [از عیوب و آلودگی ها] در دل های شماست، خالص و پاک گرداند؛ و خدا به آنچه در سینه هاست، داناست. ثُ‍‍مَّ ‌أَ‌نْ‍‍زَلَ عَلَيْكُمْ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍مِّ ‌أَمَنَة ً‌ نُعَاسا‌ ً‌ يَ‍‍غْ‍‍شَى‌ طَ‍‍ائِفَة ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۖ ‌وَ‍طَ‍‍ائِفَة‌‍ٌقَ‍‍دْ‌ ‌أَهَ‍‍مَّ‍‍تْهُمْ ‌أَ‌نْ‍‍فُسُهُمْ يَ‍‍ظُ‍‍نّ‍‍ُ‍ونَ بِ‍اللَّ‍‍هِ غَ‍‍يْ‍رَ‌الْحَ‍‍قِّ ظَ‍‍نَّ ‌الْجَاهِلِيَّةِ ۖ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ هَلْ لَنَا‌ مِنَ ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌‌ٍۗ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ ‌الأَمْ‍رَ‌ كُلَّ‍‍هُ لِلَّهِ ۗ يُ‍‍خْ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ فِ‍‍ي ‌أَ‌نْ‍‍فُسِهِمْ مَا‌ لاَ‌ يُ‍‍بْ‍‍د‍ُ‍‌ونَ لَكَ ۖ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لَوْ‌ ك‍‍َ‍انَ لَنَا‌ مِنَ ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ شَ‍‍يْء‌ٌ‌ مَا‌ قُ‍‍تِلْنَا‌ هَاهُنَا‌ ۗ قُ‍‍لْ لَوْ‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَ‍رَ‌زَ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ ‌الْ‍‍قَ‍‍تْلُ ‌إِلَى‌ مَ‍‍ضَ‍‍اجِعِهِمْ ۖ ‌وَلِيَ‍‍بْ‍‍تَلِيَ ‌اللَّ‍‍هُ مَا‌ فِي صُ‍‍دُ‌و‌رِكُمْ ‌وَلِيُمَحِّ‍‍صَ مَا‌ فِي قُ‍‍لُوبِكُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِذ‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍صُّ‍‍دُ‌و‌رِ
'Inna Al-Ladhīna Tawallaw Minkum Yawma At-Taqá Al-Jam`āni 'Innamā Astazallahumu Ash-Shayţānu Biba`đi Mā Kasabū ۖ Wa Laqad `Afā Al-Lahu `Anhum ۗ 'Inna Allāha Ghafūrun Ĥalīmun 003-155 قطعاً کسانی از شما روزی که [در نبرد احد] که دو گروه [مؤمن و مشرک] با هم رویاروی شدند، به دشمن پشت کردند، جز این نیست که شیطان آنان را به سبب برخی از گناهانی که مرتکب شده بودند لغزانید، و یقیناً خدا از آنان در گذشت؛ زیرا خدا بسیار آمرزنده و بردبار است. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَوَلَّوْ‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ يَ‍‍وْمَ ‌الْتَ‍‍قَ‍‍ى‌ ‌الْجَمْع‍‍َ‍انِ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌اسْتَزَلَّهُمُ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ بِبَعْ‍‍ضِ مَا‌ كَسَبُو‌اۖ ‌وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ عَفَا‌ ‌اللَّهُ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌رٌ‌ حَلِيمٌ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Takūnū Kālladhīna Kafarū Wa Qālū Li'khwānihim 'Idhā Đarabū Fī Al-'Arđi 'Aw Kānū Ghuzzan Law Kānū `Indanā Mā Mātū Wa Mā Qutilū Liyaj`ala Allāhu Dhālika ĤasratanQulūbihim Wa ۗ Allāhu Yuĥyī Wa Yumītu Wa ۗ Allāhu Bimā Ta`malūna Başīrun 003-156 ای اهل ایمان! مانند کسانی نباشید که کفر ورزیدند و درباره برادرانشان هنگامی که آنان به سفر رفتند [و در سفر مُردند] و یا جهادگر بودند [و شهید شدند]، گفتند: اگر نزد ما مانده بودند نمی مردند و شهید نمی شدند. [شما به کافران اعتنا نکنید] تا خدا این [اعتقاد و گفتار] را حسرتی در دل هایشان قرار دهد. و خداست که زنده می کند و می میراند؛ و خدا به آنچه انجام می دهید، بیناست. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَكُونُو‌ا‌ كَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لِأخْ‍‍وَ‌انِهِمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ضَ‍رَبُو‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌أَ‌وْ‌ كَانُو‌اغُ‍‍زّ‌ى‌ ً‌ لَوْ‌ كَانُو‌ا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَنَا‌ مَا‌ مَاتُو‌ا‌ ‌وَمَا‌ قُ‍‍تِلُو‌ا‌ لِيَ‍‍جْ‍‍عَلَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌ذَلِكَ حَسْ‍رَة‌ ً‌ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ يُحْيِي ‌وَيُم‍‍ِ‍ي‍‍تُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ بَ‍‍صِ‍‍يرٌ
Wa La'in Qutiltum Fī Sabīli Allāhi 'Aw Muttum Lamaghfiratun Mina Allāhi Wa Raĥmatun Khayrun Mimmā Yajma`ūna 003-157 و اگر در راه خدا شهید شوید یا بمیرید، یقیناً آمرزش و رحمتی از سوی خدا، بهتر است از آنچه [آنان از مال و منال دنیا] جمع می کنند. وَلَئِ‍‌‍نْ قُ‍‍تِلْتُمْ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَ‌وْ‌ مُتُّمْ لَمَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌‍رَحْمَةٌ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَ‍‍جْ‍‍مَعُونَ
Wa La'in Muttum 'Aw Qutiltum La'ilá Allāhi Tuĥsharūna 003-158 و اگر بمیرید یا شهید شوید، به سوی خدا محشور خواهید شد. وَلَئِ‍‌‍نْ مُتُّمْ ‌أَ‌وْ‌ قُ‍‍تِلْتُمْ لَإِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ تُحْشَرُ‌ونَ
Fabimā Raĥmatin Mina Allāhi Linta Lahum ۖ Wa Law Kunta Fažžāan Ghalīža Al-Qalbi Lānfađđū Min Ĥawlika ۖ Fā`fu `Anhum Wa Astaghfir Lahum Wa Shāwirhum Al-'Amri ۖ Fa'idhā `Azamta Fatawakkal `Alá Allāhi ۚ 'Inna Allāha Yuĥibbu Al-Mutawakkilīna 003-159 [ای پیامبر!] پس به مهر و رحمتی از سوی خدا با آنان نرم خوی شدی، و اگر درشت خوی و سخت دل بودی از پیرامونت پراکنده می شدند؛ بنابراین از آنان گذشت کن، و برای آنان آمرزش بخواه، و در کارها با آنان مشورت کن، و چون تصمیم گرفتی بر خدا توکل کن؛ زیرا خدا توکل کنندگان را دوست دارد. فَبِمَا‌ ‌‍رَحْمَةٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ لِ‍‌‍نْ‍‍تَ لَهُمْ ۖ ‌وَلَوْ‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ فَ‍‍ظّ‍‍اً‌ غَ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍ظَ ‌الْ‍‍قَ‍‍لْبِ لاَ‌نْ‍‍فَ‍‍ضُّ‍‍و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌وَ‌اسْتَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَهُمْ ‌وَشَا‌وِ‌ر‍ْ‍هُمْ فِي ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۖ فَإِ‌ذَ‌ا‌ عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُحِبُّ ‌الْمُتَوَكِّلِينَ
'In Yanşurkumu Allāhu Falā Ghāliba Lakum ۖ Wa 'In Yakhdhulkum Faman Dhā Al-Ladhī Yanşurukum Min Ba`dihi ۗ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna 003-160 اگر خدا شما را یاری کند، هیچ کس بر شما چیره و غالب نخواهد شد، و اگر شما را واگذارد، چه کسی بعد از او شما را یاری خواهد داد؟ و مؤمنان باید فقط بر خدا توکل کنند. إِ‌نْ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍صُ‍‍رْكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ فَلاَ‌ غَ‍‍الِبَ لَكُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ يَ‍‍خْ‍‍ذُلْكُمْ فَمَ‍‌‍نْ ‌ذَ‌ا‌ ‌الَّذِي يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍صُ‍‍رُكُمْ مِ‍‌‍نْ بَعْدِهِ ۗ ‌وَعَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ‌الْمُؤْمِنُونَ
Wa Mā Kāna Linabīyin 'An Yaghulla ۚ Wa Man Yaghlul Ya'ti Bimā Ghalla Yawma Al-Qiyāmati ۚ Thumma Tuwaffá Kullu Nafsin Mā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamūna 003-161 هیچ پیامبری را نَسِزد که [در اموال، غنایم، سایر امور به امت خود] خیانت ورزد و هر که خیانت کند، روز قیامت با آنچه در آن خیانت کرده بیاید؛ سپس به هر کس آنچه را مرتکب شده به طور کامل می دهند، و آنان مورد ستم قرار نمی گیرند. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِنَبِيٍّ ‌أَ‌نْ يَ‍‍غُ‍‍لَّ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَ‍‍غْ‍‍لُلْ يَأْتِ بِمَا‌ غَ‍‍لَّ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۚ ثُ‍‍مَّ تُوَفَّى‌ كُلُّ نَفْسٍ‌ مَا‌ كَسَبَتْ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَمُونَ
'Afamani Attaba`a Riđwāna Allāhi Kaman Bā'a Bisakhaţin Mina Allāhi Wa Ma'wāhu Jahannamu ۚ Wa Bi'sa Al-Maşīru 003-162 پس آیا کسی که [با طاعت و عبادت] از خشنودی خدا پیروی کرده، همانند کسی است که [بر اثر گناه] به خشمی از سوی خدا سزاوار شده؟ و جایگاه او دوزخ است و آن بد بازگشت گاهی است. أَفَمَنِ ‌اتَّبَعَ ‌رِ‍‍ضْ‍‍و‍َ‍‌انَ ‌اللَّ‍‍هِ كَمَ‍‌‍نْ ب‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِسَ‍‍خَ‍‍طٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَمَأْ‌و‍َ‍‌اهُ جَهَ‍‍نَّ‍‍مُ ۚ ‌وَبِئْسَ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Hum Darajātun `Inda Allāhi Wa ۗ Allāhu Başīrun Bimā Ya`malūna 003-163 همه آنان را [چه مؤمن، چه کافر] نزد خدا درجات و منزلت هایی [متفاوت] است، و خدا به آنچه انجام می دهند، بیناست. هُمْ ‌دَ‌‍رَج‍‍َ‍اتٌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ بَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ يَعْمَلُونَ
Laqad Manna Allāhu `Alá Al-Mu'uminīna 'Idh Ba`atha Fīhim Rasūlāan Min 'Anfusihim Yatlū `Alayhim 'Āyātihi Wa Yuzakkīhim Wa Yu`allimuhumu Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa 'In Kānū Min Qablu Lafī Đalālin Mubīnin 003-164 یقیناً خدا بر مؤمنان منّت نهاد که در میان آنان پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنان می خواند و [از آلودگی های فکری و روحی] پاکشان می کند، و کتاب و حکمت به آنان می آموزد، و به راستی که آنان پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند. لَ‍قَ‍‍دْ‌ مَ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هُ عَلَى‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌ذْ‌ بَعَثَ فِيهِمْ ‌‍رَسُولا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‌نْ‍‍فُسِهِمْ يَتْلُو‌ا‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتِ‍‍هِ ‌وَيُزَكِّيهِمْ ‌وَيُعَلِّمُهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌الْحِكْمَةَ ‌وَ‌إِ‌نْ كَانُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ لَفِي ضَ‍‍لاَلٍ‌ مُبِينٍ
'Awalammā 'Aşābatkum Muşībatun Qad 'Aşabtum Mithlayhā Qultum 'Anná Hādhā ۖ Qul Huwa Min `Indi 'Anfusikum ۗ 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 003-165 آیا زمانی که [در جنگ احد] آسیبی به شما رسید که بی تردید دو برابرش را [در جنگ بدر به دشمن] رساندید، [از روی بی صبری، جزع، ناراحتی و اضطراب] می گویید: این آسیب چگونه و از کجاست؟ بگو: از ناحیه خود شماست [که بر اثر سستی در جنگ، نافرمانی از پیامبر، نزاع و اختلاف، به شما رسید]. یقیناً خدا بر هر کاری تواناست. أَ‌وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‍صَ‍‍ابَتْكُمْ مُ‍‍صِ‍‍يبَة‌‍ٌقَ‍‍دْ‌ ‌أَ‍صَ‍‍بْ‍‍تُمْ مِثْلَيْهَا‌ قُ‍‍لْتُمْ ‌أَنَّ‍‍ى‌ هَذَ‌ا‌ ۖ قُ‍‍لْ هُوَ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسِكُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Wa Mā 'Aşābakum Yawma At-Taqá Al-Jam`āni Fabi'idhni Allāhi Wa Liya`lama Al-Mu'uminīna 003-166 و آنچه [در جنگ احد] روزی که دو گروه [مؤمن و مشرک] با هم رویاروی شدند به شما رسید به اذن خدا بود، [تا شما را امتحان کند] و مؤمنان را معلوم و مشخص نماید. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‍صَ‍‍ابَكُمْ يَ‍‍وْمَ ‌الْتَ‍‍قَ‍‍ى‌ ‌الْجَمْع‍‍َ‍انِ فَبِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلِيَعْلَمَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Wa Liya`lama Al-Ladhīna Nāfaqū ۚ Wa Qīla Lahum Ta`ālaw Qātilū Fī Sabīli Allāhi 'Aw Adfa`ū ۖ Qālū Law Na`lamu Qitālāan Lāttaba`nākum ۗ Hum Lilkufri Yawma'idhin 'Aqrabu Minhum Lil'īmāni ۚ Yaqūlūna Bi'afwhihim Mā Laysa Fī Qulūbihim Wa ۗ Allāhu 'A`lamu Bimā Yaktumūna 003-167 و نیز کسانی را که نفاق و دورویی ورزیدند، معلوم و مشخص کند. و به آنان گفته شد: بیایید در راه خدا بجنگید یا [از مدینه و کیان جامعه] دفاع کنید. گفتند: اگر جنگیدن می دانستیم، قطعاً از شما پیروی می کردیم. آنان در آن روز به کفر نزدیک تر بودند تا ایمان. به زبانشان چیزی را می گویند که در دل هایشان نیست؛ و خدا به آنچه پنهان می کنند، داناتر است. وَلِيَعْلَمَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ نَافَ‍‍قُ‍‍و‌اۚ ‌وَ‍قِ‍‍ي‍‍لَ لَهُمْ تَعَالَوْ‌ا‌ قَ‍‍اتِلُو‌ا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَ‌وْ‌ ‌ا‌دْفَعُو‌اۖ قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْ‌ نَعْلَمُ قِ‍‍تَالا‌ ً‌ لاَتَّبَعْنَاكُمْ ۗ هُمْ لِلْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ يَوْمَئِذٍ‌ ‌أَ‍قْ‍‍‍رَبُ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ لِلإِيم‍‍َ‍انِ ۚ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ بِأَفْو‌اهِهِمْ مَا‌ لَ‍‍يْ‍‍سَ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ يَكْتُمُونَ
Al-Ladhīna Qālū Li'khwānihim Wa Qa`adū Law 'Aţā`ūnā Mā Qutilū ۗ Qul Fādra'ū `An 'Anfusikumu Al-Mawta 'In Kuntum Şādiqīna 003-168 همان کسانی که [از جنگ کناره گرفتند]، و در خانه های خود نشستند، و درباره برادرانشان گفتند: اگر از ما فرمان می بردند کشته نمی شدند. بگو: [چنانچه اختیار مرگ در دست شماست] پس مرگ را از خود دفع کنید، اگر راستگویید. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُو‌ا‌ لِأخْ‍‍وَ‌انِهِمْ ‌وَ‍قَ‍‍عَدُ‌و‌ا‌ لَوْ‌ ‌أَ‍طَ‍‍اعُونَا‌ مَا‌ قُ‍‍تِلُو‌اۗ قُ‍‍لْ فَا‌دْ‌‍رَ‌ء‍ُ‍‌و‌ا‌ عَ‍‌‍نْ ‌أَ‌نْ‍‍فُسِكُمُ ‌الْمَ‍‍وْتَ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Wa Lā Taĥsabanna Al-Ladhīna Qutilū Fī Sabīli Allāhi 'Amwātāan ۚ Bal 'Aĥyā'un `Inda Rabbihim Yurzaqūna 003-169 و هرگز گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شدند مرده اند، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند. وَلاَ‌ تَحْسَبَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قُ‍‍تِلُو‌ا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَمْوَ‌اتا‌ ًۚ بَلْ ‌أَحْي‍‍َ‍ا‌ءٌ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِمْ يُرْ‌زَ‍قُ‍‍ونَ
Farīna Bimā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Wa Yastabshirūna Bial-Ladhīna Lam Yalĥaqū Bihim Min Khalfihim 'Allā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna 003-170 در حالی که خدا به آنچه از بخشش و احسان خود به آنان عطا کرده شادمانند، و برای کسانی که از پی ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته اند [و سرانجام به شرف شهادت نایل می شوند] شادی می کنند، که نه بیمی بر آنان است ونه اندوهگین می شوند. فَ‍‍رِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ بِمَ‍‍ا‌ ‌آتَاهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِ‍‍هِ ‌وَيَسْتَ‍‍بْ‍‍شِر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لَمْ يَلْحَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ بِهِمْ مِ‍‌‍نْ خَ‍‍لْفِهِمْ ‌أَلاَّ‌ خَ‍‍وْفٌ عَلَيْهِمْ ‌وَلاَ‌ هُمْ يَحْزَنُونَ
Yastabshirūna Bini`matin Mina Allāhi Wa Fađlin Wa 'Anna Allāha Lā Yuđī`u 'Ajra Al-Mu'uminīna 003-171 [شهیدان] به نعمت و فضلی از سوی خدا و اینکه خدا پاداش مؤمنان را تباه نمی کند، شادمان و مسرورند. يَسْتَ‍‍بْ‍‍شِر‍ُ‍‌ونَ بِنِعْمَةٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَفَ‍‍ضْ‍‍لٍ‌ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُ‍‍ضِ‍‍ي‍‍عُ ‌أَجْ‍‍‍رَ‌الْمُؤْمِنِينَ
Al-Ladhīna Astajābū Lillāh Wa Ar-Rasūli Min Ba`di Mā 'Aşābahumu Al-Qarĥu ۚ Lilladhīna 'Aĥsanū Minhum Wa Attaqaw 'Ajrun `Ažīmun 003-172 برای نیکوکاران و تقواپیشگان از کسانی که خدا و رسول را پس از آنکه زخم و جراحت به آنان رسیده بود [برای جنگی دیگر بعد از جنگ احد] اجابت کردند، پاداشی بزرگ است. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اسْتَجَابُو‌الِلَّهِ ‌وَ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍صَ‍‍ابَهُمُ ‌الْ‍‍قَ‍‍رْحُ ۚ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَحْسَنُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌وَ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ ‌أَجْ‍‍رٌ‌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Al-Ladhīna Qāla Lahumu An-Nāsu 'Inna An-Nāsa Qad Jama`ū Lakumkhshawhum Fazādahum 'Īmānāan Wa Qālū Ĥasbunā Al-Lahu Wa Ni`ma Al-Wakīlu 003-173 همان کسانی که مردمِ [منافق و عوامل نفوذی دشمن] به آنان گفتند: لشکری انبوه از مردم [مکه] برای جنگ با شما گرد آمده اند، از آنان بترسید. ولی [این تهدید] بر ایمانشان افزود، و گفتند: خدا ما را بس است، و او نیکو وکیل و [نیکو کارگزاری] است. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الَ لَهُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِنَّ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ قَ‍‍دْ‌ جَمَعُو‌ا‌ لَكُمْ فَاخْ‍‍شَوْهُمْ فَزَ‌ا‌دَهُمْ ‌إِيمَانا‌ ً‌ ‌وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ حَسْبُنَا‌ ‌اللَّهُ ‌وَنِعْمَ ‌الْوَكِيلُ
nqalabū Bini`matin Mina Allāhi Wa Fađlin Lam Yamsas/hum Sū'un Wa Attaba`ū Riđwāna Allāhi Wa ۗ Allāhu Dhū Fađlin `Ažīmin 003-174 پس با نعمت و بخششی از سوی خدا [از میدان جنگ] بازگشتند، در حالی که هیچ گزند و آسیبی به آنان نرسیده بود، و از خشنودی خدا پیروی کردند؛ و خدا دارای فضلی بزرگ است. فَا‌نْ‍‍‍‍قَ‍‍لَبُو‌ا‌ بِنِعْمَةٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَفَ‍‍ضْ‍‍ل‍ٍ‌ لَمْ يَمْسَسْهُمْ س‍‍ُ‍و‌ء‌ٌ‌ ‌وَ‌اتَّبَعُو‌ا‌رِ‍‍ضْ‍‍و‍َ‍‌انَ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌ذُ‌و‌ فَ‍‍ضْ‍‍لٍ عَ‍‍ظِ‍‍يمٍ
'Innamā Dhalikumu Ash-Shayţānu Yukhawwifu 'Awliyā'ahu Falā Takhāfūhum Wa Khāfūni 'In Kuntum Mu'uminīna 003-175 در حقیقت این شیطان است که دوستانش را [با شایعه پراکنی و گفتار وحشت زا، از رفتن به جهاد] می ترساند؛ پس اگر مؤمن هستید از آنان نترسید و از من بترسید. إِنَّ‍‍مَا‌ ‌ذَلِكُمُ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ يُ‍‍خَ‍‍وِّفُ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَهُ فَلاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍افُوهُمْ ‌وَ‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa Lā Yaĥzunka Al-Ladhīna Yusāri`ūna Fī Al-Kufri ۚ 'Innahum Lan Yađurrū Allaha Shay'āan ۗ Yurīdu Allāhu 'Allā Yaj`ala Lahum Ĥažžāan Al-'Ākhirati ۖ Wa Lahum `Adhābun `Ažīmun 003-176 و مبادا آنان که در کفر می شتابند، تو را اندوهگین کنند، آنان هرگز به خدا هیچ زیانی نمی رسانند، خدا می خواهد [به سزای کفرشان] هیچ بهره ای در آخرت برای آنان قرار ندهد، و برای آنان عذابی بزرگ است. وَلاَ‌ يَحْزُ‌نْ‍‍كَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُسَا‌رِع‍‍ُ‍ونَ فِي ‌الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَ‍‌‍نْ يَ‍‍ضُ‍‍رُّ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ًۗ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَلاَّ‌ يَ‍‍جْ‍‍عَلَ لَهُمْ حَ‍‍ظّ‍‍ا‌‌ ً‌ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۖ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
'Inna Al-Ladhīna Ashtaraw Al-Kufra Bil-'Īmāni Lan Yađurrū Allaha Shay'āan Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun 003-177 مسلماً کسانی که کفر را به بهای از دست دادن ایمان خریدند، هرگز به خدا هیچ زیانی نمی رسانند، و برای آنان عذابی دردناک است. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اشْتَ‍رَ‌وُ‌ا‌ ‌الْكُفْ‍رَ‌ بِ‍الإِيم‍‍َ‍انِ لَ‍‌‍نْ يَ‍‍ضُ‍‍رُّ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
Wa Lā Yaĥsabanna Al-Ladhīna Kafarū 'Annamā Numlī Lahum Khayrun Li'anfusihim ۚ 'Innamā Numlī Lahum Liyazdādū 'Ithmāan ۚ Wa Lahum `Adhābun Muhīnun 003-178 و کسانی که کافر شدند، گمان نکنند مهلتی که به آنان می دهیم به سودشان خواهد بود، جز این نیست که مهلتشان می دهیم تا بر گناه خود بیفزایند، و برای آنان عذابی خوار کننده است. وَلاَ‌ يَحْسَبَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ نُمْلِي لَهُمْ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لِأَ‌نْ‍‍فُسِهِمْ ۚ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْ‌دَ‌ا‌دُ‌و‌ا‌ ‌إِثْما‌ ًۚ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ مُهِينٌ
Mā Kāna Allāhu Liyadhara Al-Mu'uminīna `Alá Mā 'Antum `Alayhi Ĥattá Yamīza Al-Khabītha Mina Aţ-Ţayyibi ۗ Wa Mā Kāna Allāhu Liyuţli`akum `Alá Al-Ghaybi Wa Lakinna Allāha Yajtabī Min Rusulihi Man Yashā'u ۖ Fa'āminū Billāhi Wa Rusulihi ۚ Wa 'In Tu'uminū Wa Tattaqū Falakum 'Ajrun `Ažīmun 003-179 خدا بر آن نیست که مؤمنان را بر این [وضعی] که شما بر آن قرار دارید [که منافق از مؤمن، و خوب از بد مشخص و معلوم نیست] واگذارد، [بر آن است] تا پلید را از پاک [به سبب آزمایش های مختلف] جدا سازد. و خدا بر آن نیست که شما را بر غیب آگاه کند. ولی خدا از میان فرستادگانش هر کس را بخواهد [برای آگاه کردن به غیب] برمی گزیند، پس به خدا و فرستادگانش ایمان آورید. و اگر ایمان آورید و تقوا پیشه کنید، برای شما پاداشی بزرگ خواهد بود. مَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌اللَّ‍‍هُ لِيَذَ‌‍رَ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ عَلَى‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ حَتَّى‌ يَم‍‍ِ‍ي‍‍زَ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ثَ مِنَ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّبِ ۗ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌اللَّ‍‍هُ لِيُ‍‍طْ‍‍لِعَكُمْ عَلَى‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْ‍‍بِ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَ‍‍جْ‍‍تَبِي مِ‍‌‍نْ ‌رُسُلِ‍‍هِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۖ فَآمِنُو‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌رُسُلِ‍‍هِ ۚ ‌وَ‌إِ‌نْ تُؤْمِنُو‌ا‌ ‌وَتَتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ فَلَكُمْ ‌أَجْ‍‍رٌ‌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Wa Lā Yaĥsabanna Al-Ladhīna Yabkhalūna Bimā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Huwa Khayan Lahum ۖ Bal Huwa Sharrun Lahum ۖ Sayuţawwaqūna Mā Bakhilū Bihi Yawma Al-Qiyāmati ۗ Wa Lillāh Mīrāthu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa ۗ Allāhu Bimā Ta`malūna Khabīrun 003-180 و کسانی که خدا به آنچه از فضلش به آنان داده بخل می ورزند، گمان نکنند که آن بخل به سود آنان است، بلکه آن بخل به زیانشان خواهد بود. به زودی آنچه به آن بخل ورزیدند در روز قیامت طوق گردنشان می شود. و میراث آسمان ها و زمین فقط در سیطره مالکیّت خداست، و خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است. وَلاَ‌ يَحْسَبَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍بْ‍‍‍‍خَ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ بِمَ‍‍ا‌ ‌آتَاهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِ‍‍هِ هُوَ‌ خَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ‌ شَرّ‌ٌ‌ لَهُمْ ۖ سَيُ‍‍طَ‍‍وَّ‍‍قُ‍‍ونَ مَا‌ بَ‍‍خِ‍‍لُو‌ا‌ بِ‍‍هِ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۗ ‌وَلِلَّهِ مِيرَ‍‌اثُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ خَ‍‍بِيرٌ
Laqad Sami`a Allāhu Qawla Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Faqīrun Wa Naĥnu 'Aghniyā'u ۘ Sanaktubu Mā Qālū Wa Qatlahumu Al-'Anbiyā'a Bighayri Ĥaqqin Wa Naqūlu Dhūqū `Adhāba Al-Ĥarīqi 003-181 محققاً خدا سخن کسانی را که گفتند: «خدا نیازمند است و ما بی نیازیم»، شنید. بی تردید آنچه را گفتند، و [نیز] کشتن پیامبران را از روی ستم [در پرونده اعمالشان] می نویسیم، و [روز قیامت] می گوییم: عذاب سوزان را بچشید. لَ‍قَ‍‍دْ‌ سَمِعَ ‌اللَّ‍‍هُ قَ‍‍وْلَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ فَ‍‍قِ‍‍ي‍‍ر‌ٌ‌ ‌وَنَحْنُ ‌أَ‍‍غْ‍‍نِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۘ سَنَكْتُبُ مَا‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌وَ‍قَ‍‍تْلَهُمُ ‌الأَ‌نْ‍‍بِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حَ‍‍قٍّ‌ ‌وَنَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْحَ‍‍رِي‍‍قِ
Dhālika Bimā Qaddamat 'Aydīkum Wa 'Anna Allāha Laysa Bižallāmin Lil`abīdi 003-182 این [عذاب] به خاطر فسق و فجور و گناهانی است که خود پیش فرستادید، و گرنه خدا به بندگان ستمکار نیست. ذَلِكَ بِمَا‌ قَ‍‍دَّمَتْ ‌أَيْدِيكُمْ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍يْ‍‍سَ بِ‍‍ظَ‍‍لاَّم‍ٍ‌ لِلْعَبِيدِ
Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha `Ahida 'Ilaynā 'Allā Nu'umina Lirasūlin Ĥattá Ya'tiyanā Biqurbānin Ta'kuluhu An-Nāru ۗ Qul Qad Jā'akum Rusulun Min Qablī Bil-Bayyināti Wa Bial-Ladhī Qultum Falima Qataltumūhum 'In Kuntum Şādiqīna 003-183 کسانی که گفتند: خدا به ما سفارش کرده است که به هیچ پیامبری ایمان نیاوریم تا برای ما [به نشانه صدق نبوتش] یک قربانی بیاورد که آن را آتش [غیبی] بسوزاند، بگو: پیش از من پیامبرانی دلایل روشن و آنچه گفتید برای شما آوردند؛ اگر راستگویید، پس چرا آنان را کشتید؟ الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَهِدَ‌ ‌إِلَيْنَ‍‍ا‌ ‌أَلاَّ‌ نُؤْمِنَ لِ‍رَس‍‍ُ‍ولٍ حَتَّى‌ يَأْتِيَنَا‌ بِ‍‍قُ‍‍رْب‍‍َ‍ان‌‍ٍ‌ تَأْكُلُهُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۗ قُ‍‍لْ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌رُسُلٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِي بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ ‌وَبِالَّذِي قُ‍‍لْتُمْ فَلِمَ قَ‍‍تَلْتُمُوهُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Fa'in Kadhdhabūka Faqad Kudhdhiba Rusulun Min Qablika Jā'ū Bil-Bayyināti Wa Az-Zuburi Wa Al-Kitābi Al-Munīri 003-184 اگر [این یهودیان بهانه جو] تو را تکذیب کردند، [غمگین مباش] مسلماً رسولانی هم که پیش از تو دلایل روشن، و نوشته ها [ی مشتمل بر پند و موعظه] و کتاب روشنگر آورده بودند، تکذیب شدند؟ فَإِ‌نْ كَذَّب‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ كُذِّبَ ‌رُسُلٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌و‌ا‌ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌ال‍‍زُّبُ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌الْمُنِي‍‍رِ
Kullu Nafsin Dhā'iqatu Al-Mawti ۗ Wa 'Innamā Tuwaffawna 'Ujūrakum Yawma Al-Qiyāmati ۖ Faman Zuĥziĥa `Ani An-Nāri Wa 'Udkhila Al-Jannata Faqad Fāza ۗ Wa Mā Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā 'Illā Matā`u Al-Ghurūri 003-185 هر کسی مرگ را می چشد؛ و بدون تردید روز قیامت پاداش هایتان به طور کامل به شما داده می شود. پس هر که را از آتش دور دارند و به بهشت درآورند مسلماً کامیاب شده است؛ و زندگی این دنیا جز کالای فریبنده نیست. كُلُّ نَفْس‌‍ٍ‌ ‌ذ‍َ‍‌ائِ‍‍قَ‍‍ةُ ‌الْمَ‍‍وْتِ ۗ ‌وَ‌إِنَّ‍‍مَا‌ تُوَفَّ‍‍وْنَ ‌أُجُو‌‍رَكُمْ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۖ فَمَ‍‌‍نْ ‌زُحْزِحَ عَنِ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌أُ‌دْ‍‍خِ‍‍لَ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةَ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ف‍‍َ‍ا‌زَ‌ ۗ ‌وَمَا‌ ‌الْحَي‍‍َ‍اةُ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ مَت‍‍َ‍اعُ ‌الْ‍‍غُ‍‍رُ‌و‌رِ
Latublawunna Fī 'Amwālikum Wa 'Anfusikum Wa Latasma`unna Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Min Qablikum Wa Mina Al-Ladhīna 'Ashrakū 'Adhan Kathīrāan ۚ Wa 'In Taşbirū Wa Tattaqū Fa'inna Dhālika Min `Azmi Al-'Umūri 003-186 یقیناً در اموال و جان هایتان امتحان خواهید شد، و مسلماً از کسانی که پیش از شما کتاب آسمانی به آنان داده شده و [نیز] از کسانی که شرک آوردند، سخنان رنج آور بسیاری خواهید شنید، و اگر [در برابر آزار اینان] شکیبایی ورزید و [از تجاوز از حدود الهی] بپرهیزید [سزاوارتر است.] این اموری است که ملازمت بر آن از واجبات است. لَتُ‍‍بْ‍‍لَوُنَّ فِ‍‍ي ‌أَمْوَ‌الِكُمْ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍فُسِكُمْ ‌وَلَتَسْمَعُ‍‍نَّ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ ‌وَمِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌ذ‌ى‌‌ ً‌ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ًۚ ‌وَ‌إِ‌نْ تَ‍‍صْ‍‍بِرُ‌و‌ا‌ ‌وَتَتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ فَإِنَّ ‌ذَلِكَ مِ‍‌‍نْ عَزْمِ ‌الأُمُو‌رِ
Wa 'Idh 'Akhadha Allāhu Mīthāqa Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Latubayyinunnahu Lilnnāsi Wa Lā Taktumūnahu Fanabadhūhu Warā'a Žuhūrihim Wa Ashtaraw Bihi Thamanāan Qalīlāan ۖ Fabi'sa Mā Yashtarūna 003-187 و [یاد کنید] هنگامی که خدا از کسانی که به آنان کتاب آسمانی داده شد، پیمان گرفت که حتماً باید [احکام و حقایق] آن را برای مردم بیان کنید و پنهانش ننمایید. پس آن [عهد و کتاب] را ترک کردند و به آن اعتنایی ننمودند، و در برابر ترک آن اندک بهایی به دست آوردند؛ و بد چیزی است آنچه به دست می آورند. وَ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ مِيث‍‍َ‍اقَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ لَتُبَيِّنُ‍‍نَّ‍‍هُ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَلاَ‌ تَكْتُمُونَ‍‍هُ فَنَبَذ‍ُ‍‌وهُ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ظُ‍‍هُو‌رِهِمْ ‌وَ‌اشْتَ‍رَ‌وْ‌ا‌ بِ‍‍هِ ثَمَنا‌‌ ًقَ‍‍لِيلا‌‌ ًۖ فَبِئْسَ مَا‌ يَشْتَرُ‌ونَ
Lā Taĥsabanna Al-Ladhīna Yafraĥūna Bimā 'Ataw Wa Yuĥibbūna 'An Yuĥmadū Bimā Lam Yaf`alū Falā Taĥsabannahum Bimafāzatin Mina Al-`Adhābi ۖ Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun 003-188 البته مپندار کسانی که به آنچه [از پنهان داشتن حقایق و باز داشتن مردم از اسلام] انجام دادند، شادمانی می کنند، و دوست دارند به آنچه انجام نداده اند ستایش شوند [از عذاب خدا در امانند،] پس گمان مبر که برای آنان نجاتی از عذاب است، [بلکه] برای آنان عذابی دردناک خواهد بود. لاَ‌ تَحْسَبَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَفْ‍رَح‍‍ُ‍ونَ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَتَو‌ا‌ ‌وَيُحِبّ‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌نْ يُحْمَدُ‌و‌ا‌ بِمَا‌ لَمْ يَفْعَلُو‌ا‌ فَلاَ‌ تَحْسَبَ‍‍نَّ‍‍هُمْ بِمَفَا‌زَةٍ‌ مِنَ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ ۖ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa ۗ Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 003-189 و مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست، و خدا بر هر کاری تواناست. وَلِلَّهِ مُلْكُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
'Inna Fī Khalqi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Akhtilāfi Al-Layli Wa An-Nahāri La'āyātin Li'wlī Al-'Albābi 003-190 یقیناً در آفرینش آسمان ها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانه هایی [بر توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] برای خردمندان است. إِنَّ فِي خَ‍‍لْ‍‍قِ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَ‌اخْ‍‍تِلاَفِ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِأ‌ولِي ‌الأَلْبَابِ
Al-Ladhīna Yadhkurūna Allāha Qiyāmāan Wa Qu`ūdāan Wa `Alá Junūbihim Wa Yatafakkarūna Fī Khalqi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Rabbanā Mā Khalaqta Hādhā Bāţilāan Subĥānaka Faqinā `Adhāba An-Nāri 003-191 آنان که همواره خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده یاد می کنند، و پیوسته در آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند، [و از عمق قلب همراه با زبان می گویند:] پروردگارا! این [جهان با عظمت] را بیهوده نیافریدی، تو از هر عیب و نقصی منزّه و پاکی؛ پس ما را از عذاب آتش نگاهدار. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَذْكُر‍ُ‍‌ونَ ‌اللَّ‍‍هَ قِ‍‍يَاما‌ ً‌ ‌وَ‍قُ‍‍عُو‌د‌ا‌ ً‌ ‌وَعَلَى‌ جُنُوبِهِمْ ‌وَيَتَفَكَّر‍ُ‍‌ونَ فِي خَ‍‍لْ‍‍قِ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌‍رَبَّنَا‌ مَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍تَ هَذَ‌ا‌ بَاطِ‍‍لا‌‌ ً‌ سُ‍‍بْ‍‍حَانَكَ فَ‍‍قِ‍‍نَا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌رِ
Rabbanā 'Innaka Man Tudkhili An-Nāra Faqad 'Akhzaytahu ۖ Wa Mā Lilžžālimīna Min 'Anşārin 003-192 پروردگارا! بی تردید هر که را تو در آتش در آوری، قطعاً خوار و رسوایش کرده ای، و برای ستمکاران هیج یاری وجود ندارد. رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍كَ مَ‍‌‍نْ تُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لِ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‍خْ‍‍زَيْتَ‍‍هُ ۖ ‌وَمَا‌ لِل‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‌نْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رٍ
Rabbanā 'Innanā Sami`nā Munādīāan Yunādī Lil'īmāni 'An 'Āminū Birabbikum Fa'āmannā ۚ Rabbanā Fāghfir Lanā Dhunūbanā Wa Kaffir `Annā Sayyi'ātinā Wa Tawaffanā Ma`a Al-'Abrāri 003-193 پروردگارا! بی تردید ما [صدای] ندا دهنده ای را شنیدیم [که مردم را] به ایمان فرا می خواند که به پروردگارتان ایمان آورید. پس ما ایمان آوردیم. پروردگارا! گناهان ما را بیامرز، و بدی هایمان را از ما محو کن، و ما را در زمره نیکوکاران بمیران. رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍نَا‌ سَمِعْنَا‌ مُنَا‌د‍ِ‍ي‍‍ا‌ ً‌ يُنَا‌دِي لِلإِيم‍‍َ‍انِ ‌أَ‌نْ ‌آمِنُو‌ا‌ بِ‍رَبِّكُمْ فَآمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ۚ ‌‍رَبَّنَا‌ فَاغْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَنَا‌ ‌ذُنُوبَنَا‌ ‌وَكَفِّ‍‍رْ‌ عَ‍‍نَّ‍‍ا‌ سَيِّئ‍‍َ‍‍اتِنَا‌ ‌وَتَوَفَّنَا‌ مَعَ ‌الأَبْ‍‍‍رَ‌ا‌رِ
Rabbanā Wa 'Ātinā Mā Wa`adtanā `Alá Rusulika Wa Lā Tukhzinā Yawma Al-Qiyāmati ۗ 'Innaka Lā Tukhlifu Al-Mī`āda 003-194 پروردگارا! آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده ای به ما عطا فرما و روز قیامت، ما را رسوا و خوار مکن؛ زیرا تو خلف وعده نمی کنی؟ رَبَّنَا‌ ‌وَ‌آتِنَا‌ مَا‌ ‌وَعَ‍‍دْتَنَا‌ عَلَى‌ ‌رُسُلِكَ ‌وَلاَ‌ تُ‍‍خْ‍‍زِنَا‌ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۗ ‌إِنَّ‍‍كَ لاَ‌ تُ‍‍خْ‍‍لِفُ ‌الْمِيعَا‌دَ
Fāstajāba Lahum Rabbuhum 'Annī Lā 'Uđī`u `Amala `Āmilin Minkum Min Dhakarin 'Aw 'Unthá ۖ Ba`đukum Min Ba`đin ۖ Fa-Al-Ladhīna Hājarū Wa 'Ukhrijū Min Diyārihim Wa 'Ūdhū Fī Sabīlī Wa Qātalū Wa Qutilū La'ukaffiranna `Anhum Sayyi'ātihim Wa La'udkhilannahum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Thawābāan Min `Indi Allāhi Wa ۗ Allāhu `Indahu Ĥusnu Ath-Thawābi 003-195 پس پروردگارشان دعای آنان را اجابت کرد [که] یقیناً من عمل هیچ عمل کننده ای از شما را از مرد یا زن که همه از یکدیگرند تباه نمی کنم؛ پس کسانی که [برای خدا] هجرت کردند، و از خانه هایشان رانده شدند، و در راه من آزار دیدند، و جنگیدند و کشته شدند، قطعاً بدی هایشان را محو خواهم کرد و آنان را به بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، وارد می کنم [که] پاداشی است از سوی خدا و خداست که پاداش نیکو نزد اوست. فَاسْتَج‍‍َ‍ابَ لَهُمْ ‌‍رَبُّهُمْ ‌أَنِّ‍‍ي لاَ‌ ‌أُ‍ضِ‍‍ي‍‍عُ عَمَلَ عَامِلٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مِ‍‌‍نْ ‌ذَكَرٍ‌ ‌أَ‌وْ‌ ‌أُ‌نْ‍‍ثَى‌ ۖ بَعْ‍‍ضُ‍‍كُمْ مِ‍‌‍نْ بَعْ‍‍ضٍۖ فَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَاجَرُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌أُ‍خْ‍‍رِجُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌دِيَا‌رِهِمْ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌و‌ذُ‌و‌ا‌ فِي سَبِيلِي ‌وَ‍قَ‍‍اتَلُو‌ا‌ ‌وَ‍قُ‍‍تِلُو‌ا‌ لَأُكَفِّ‍رَنَّ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ سَيِّئ‍‍َ‍‍اتِهِمْ ‌وَلَأُ‌دْ‍‍خِ‍‍لَ‍‍نَّ‍‍هُمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ ثَوَ‌ابا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ حُسْنُ ‌ال‍‍ثَّوَ‌ابِ
Lā Yaghurrannaka Taqallubu Al-Ladhīna Kafarū Fī Al-Bilādi 003-196 رفت و آمد کافران در شهرها [با وسایل و ابزار فراوان و شوکت ظاهری] تو را به طمع نیندازد. لاَ‌ يَ‍‍غُ‍رَّنَّ‍‍كَ تَ‍‍قَ‍‍لُّبُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الْبِلاَ‌دِ
Matā`un Qalīlun Thumma Ma'wāhum Jahannamu ۚ Wa Bi'sa Al-Mihādu 003-197 [این] برخورداری اندک [و ناچیزی از زندگی زود گذر دنیا] است؛ سپس جایگاهشان دوزخ است، و آن بد آرامگاهی است. مَت‍‍َ‍اع‌‍ٌقَ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٌ‌ ثُ‍‍مَّ مَأْ‌وَ‌اهُمْ جَهَ‍‍نَّ‍‍مُ ۚ ‌وَبِئْسَ ‌الْمِهَا‌دُ
Lakini Al-Ladhīna Attaqaw Rabbahum Lahum Jannātun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Nuzulāan Min `Indi Allāhi ۗ Wa Mā `Inda Allāhi Khayrun Lil'abrāri 003-198 کسانی که از پروردگارشان پروا کردند [و فریفته زرق و برق زندگی مادی نشدند] برای آنان بهشت هایی است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنجا جاودانه اند. [این به عنوان آغاز] پذیرایی از سوی خداست، و آنچه [غیر از بهشت و نعمت هایش] نزد خداست، برای نیکوکاران بهتر است. لَكِنِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ ‌‍رَبَّهُمْ لَهُمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ نُزُلا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَمَا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لِلأَبْ‍‍‍رَ‌ا‌رِ
Wa 'Inna Min 'Ahli Al-Kitābi Laman Yu'uminu Billāhi Wa Mā 'Unzila 'Ilaykum Wa Mā 'Unzila 'Ilayhim Khāshi`īna Lillāh Lā Yashtarūna Bi'āyāti Allāhi Thamanāan Qalīlāan ۗ 'Ūlā'ika Lahum 'Ajruhum `Inda Rabbihim ۗ 'Inna Allāha Sarī`u Al-Ĥisābi 003-199 بی تردید از اهل کتاب کسانی هستند که به خدا و آنچه به سوی شما نازل شده و آنچه به سوی خودشان فرود آمده ایمان می آورند، در حالی که در برابر خدا فروتن و خاکسار بوده، آیات خدا را به بهای اندک نمی فروشند. برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته و مناسب است؛ یقیناً خدا حسابرسی سریع است. وَ‌إِنَّ مِ‍‌‍نْ ‌أَهْلِ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لَمَ‍‌‍نْ يُؤْمِنُ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ ‌إِلَيْكُمْ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ ‌إِلَيْهِمْ خَ‍‍اشِع‍‍ِ‍ي‍‍نَ لِلَّهِ لاَ‌ يَشْتَر‍ُ‍‌ونَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ثَمَنا‌‌ ًقَ‍‍لِيلاً‌ ۗ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ ‌أَجْ‍‍رُهُمْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْحِسَابِ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Aşbirū Wa Şābirū Wa biţū Wa Attaqū Allaha La`allakum Tufliĥūna 003-200 ای اهل ایمان! [در برابر حوادث] شکیبایی کنید، و دیگران را هم به شکیبایی وادارید، و با یکدیگر [چه در حال آسایش چه در بلا و گرفتاری] پیوند و ارتباط برقرار کنید و از خدا پروا نمایید تا رستگار شوید. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌اصْ‍‍بِرُ‌و‌ا‌ ‌وَ‍صَ‍‍ابِرُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌‍رَ‌ابِ‍‍طُ‍‍و‌ا‌ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah