22) Sūrat Al-Ĥaj

Printed format

22) سُورَة الحَج

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу Аттақӱ Раббакумнна Залзалата Ас-Сӓ`ати Шай'ун ۚ `Аžӥмун 022-001 Әй адам баласы! Раббыларыңнан қорқыңдар. Расында қияметтің сілкінісі үлкен нәрсе, ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌‍رَبَّكُمْ ‌إِنَّ ‌زَلْزَلَةَ ‌ال‍‍سَّاعَةِ شَيْءٌ‌ عَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍م‌‍ٌ
Йаұма Тараұнаһӓ Таҙ/һалу Куллу Мурđи`атин `Аммӓ 'Арđа`ат Ұа Таđа`у Куллу Ҙӓти Хамлин Хамлаһӓ Ұа Тарá Анӓса Сукӓрá Ұа Мӓ Һум Бисукӓрá Ұа Лакинна `Аҙӓба Ал-Лаһи Шадӥдун 022-002 Ол күні, әр емізушінің емізгенін ұмытқанын және әрбір буаз жәндіктің іш тастағанын көресің. Адамдарды мас түрде көресің. Негізінде олар мас емес. Бірақ Алланың азабы қатты. يَوْمَ تَ‍رَ‌وْنَهَا‌ تَذْهَلُ كُلُّ مُرْ‍‍ضِ‍‍عَةٍ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌رْ‍‍ضَ‍‍عَتْ ‌وَتَ‍‍ضَ‍‍عُ كُلُّ ‌ذ‍َ‍‌اتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا‌ ‌وَتَ‍رَ‌ى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ سُكَا‌‍رَ‌ى‌ ‌وَمَا‌ هُ‍‍مْ بِسُكَا‌‍رَ‌ى‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍لَّهِ شَد‍ِ‍ي‍‍د ‌ٌ
Ұа Мина Анӓси Ман Йуҗӓдилу Фӥ Ал-Лаһи Биғайри `Илмин Ұа Йаттаби`у Кулла Шайҭӓнин Марӥдин 022-003 Адамдардың кейі, Алла жайында білмей таласады да қасарысқан шайтанға ілеседі. وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ مَ‍‍نْ يُجَا‌دِلُ فِي ‌ال‍‍لَّهِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْمٍ‌ ‌وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْ‍‍طَ‍‍انٍ‌ مَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍د ‌ٍ
Кутиба `Алайһи 'Аннаһу Ман Таұаллӓһу Фа'аннаһу Йуđиллуһу Ұа Йаһдӥһи 'Илá `Аҙӓби Ас-Са`ӥри 022-004 Негізінде кім шайтанды дос көрсе; ол, оны адастырып, тозақ отына бастайды деп жазылған. كُتِبَ عَلَيْهِ ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ مَ‍‍نْ تَوَلاَّه ُ‌ فَأَنَّ‍‍ه ُ‌ يُ‍‍ضِ‍‍لُّه ُ‌ ‌وَيَهْد‍ِ‍ي‍‍هِ ‌إِلَى‌ عَذ‍َ‍‌ابِ ‌ال‍‍سَّع‍‍ِ‍ي‍‍رِ‌
Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу 'Ин Кунтум Фӥ Райбин Мина Ал-Ба`ćи Фа'иннӓ Ҳалақнӓкум Мин Турӓбин Ćумма Мин Нуҭфатин Ćумма Мин `Алақатин Ćумма Мин Муđғатин Муҳаллақатин Ұа Ғайри Муҳаллақатин Линубаййина Лакум ۚ Ұа Нуқирру Фӥ Ал-'Архӓми Мӓ Нашӓ'у 'Илá 'Аҗалин Мусаммáан Ćумма Нуҳриҗукум Ҭифлӓан Ćумма Литаблуғӱ 'Ашуддакум ۖ Ұа Минкум Ман Йутаұаффá Ұа Минкум Ман Йурадду 'Илá 'Арҙали Ал-`Умури Ликайлӓ Йа`лама Мин Ба`ди `Илмин Шай'ӓан ۚ Ұа Тарá Ал-'Арđа Һӓмидатан Фа'иҙӓнзалнӓ `Алайһӓ Ал-МӓАһтаззат Ұа Рабат Ұа 'Анбатат Мин Кулли Заұҗин Баһӥҗин 022-005 Әй адам баласы! Егер өлгеннен кейін тірілуден күдіктенсеңдер, әрине біз сендерді топырақтан, сонан соң жыныстық тамшыдан, кейін ұйыған қаннан тағы бейнеленген, бейнеленбеген кесек еттен өздеріңе тектеріңді білдіру үшін жараттық. Сондай-ақ жатырларда қалаған мерзімге дейін қойып қоямыз. Соңында бөбек түрінде шығарамыз. Одан кейін ержетесіңдер. Кейбіреулерің қайтыс болып, кейбіреулерің әр нәрсені білгеннен кейін түк білмейтін өмірдің ең нашарына қайтарыласыңдар. Қураған жерді көресің. Оған жаңбыр жаудырсақ, құлпырып, көпсіді де әр түрлі көркем өсімдік өндірді. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ فِي ‌‍رَيْبٍ‌ مِنَ ‌الْبَعْثِ فَإِنَّ‍‍ا‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَاكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ تُرَ‍‌اب‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ مِ‍‍نْ نُ‍‍طْ‍‍فَة‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ مِنْ عَلَ‍‍قَ‍‍ة‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ مِ‍‍نْ مُ‍‍ضْ‍‍غَ‍‍ةٍ‌ مُ‍‍خَ‍‍لَّ‍‍قَ‍‍ةٍ‌ ‌وَغَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ مُ‍‍خَ‍‍لَّ‍‍قَ‍‍ة‌‍ٍ‌ لِنُبَيِّنَ لَكُمْ ‌وَنُ‍‍قِ‍‍رُّ‌ ۚ فِي ‌الأَ‌رْح‍‍َ‍امِ مَا‌ نَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَجَلٍ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ نُ‍‍خْ‍‍رِجُكُمْ طِ‍‍فْلا‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ لِتَ‍‍بْ‍‍لُ‍‍غُ‍‍و‌ا‌ ‌أَشُدَّكُمْ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍كُ‍‍مْ ۖ مَ‍‍نْ يُتَوَفَّى‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍كُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يُ‍رَ‌دُّ‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌رْ‌ذَلِ ‌الْعُمُ‍‍ر‍ِ‍‌ لِكَيْلاَ‌ يَعْلَمَ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ عِلْم‌‍ٍ‌ شَيْئا‌‌ ً‌ ‌وَتَ‍رَ‌ى‌ ۚ ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ هَامِدَة‌ ً‌ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ عَلَيْهَا‌ ‌الْم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اهْتَزَّتْ ‌وَ‌‍رَبَتْ ‌وَ‌أَنْ‍‍بَتَتْ مِ‍‌‍نْ كُلِّ ‌زَ‌وْج ٍ‌ بَه‍‍ِ‍ي‍‍ج‌‍‌‍ٍ
Ҙӓлика Би'анна Ал-Лаһа Һуұа Ал-Хаққу Ұа 'Аннаһу Йухйӥ Ал-Маұтá Ұа 'Аннаһу `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун 022-006 Осы дәлелдер бойынша, шын мәнінде Алла; Ол, хақ. Күдіксіз Ол, өлікті тірілтеді. Өйткені, әр нәрсеге күші жетеді. ذَلِكَ بِأَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ هُوَ‌ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ يُحْيِي ‌الْمَوْتَى‌ ‌وَ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء ‌ٍقَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍ر ‌ٌ
Ұа 'Анна Ас-Сӓ`ата 'Ӓтийатун Лӓ Райба Фӥһӓ Ұа 'Анна Ал-Лаһа Йаб`аćу Ман Фӥ Ал-Қубӱри 022-007 Әлбетте қиямет келеді. Онда күдік жоқ. Шәксіз Алла, қабірдегілерді тірілтеді. وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍سَّاعَةَ ‌آتِيَة ٌ‌ لاَ‌ ‌‍رَيْبَ فِيهَا‌ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَ‍‍بْ‍‍عَثُ مَ‍‍نْ فِي ‌الْ‍‍قُ‍‍ب‍‍ُ‍و‌ر‍ِ‍‌
Ұа Мина Анӓси Ман Йуҗӓдилу Фӥ Ал-Лаһи Биғайри `Илмин Ұа Лӓ Һудáан Ұа Лӓ Китӓбин Мунӥрин 022-008 Адамдардың кейі; білімсіз, жолбасшысыз және сәуле беруші кітабы да жоқ. Алла жайында таласады. وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ مَ‍‍نْ يُجَا‌دِلُ فِي ‌ال‍‍لَّهِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْمٍ‌ ‌وَلاَ‌ هُد‌ى ‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ كِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُن‍‍ِ‍ي‍‍ر ‌ٍ
Ćӓнийа `Иҭфиһи Лийуđилла `Ан Сабӥли Ал-Лаһи ۖ Лаһу Фӥ Ад-Дунйӓ Ҳизйун ۖ Ұа Нуҙӥқуһу Йаұма Ал-Қийӓмати `Аҙӓба Ал-Харӥқи 022-009 Алланың жолынан адастыру үшін тоң мойындық істейді. Оған дүниеде қорлық бар. Әрі қиямет күнінде, жандырушы азаптың дәмін таттырамыз. ثَانِيَ عِ‍‍طْ‍‍فِه ِ‍ِ‍‌ لِيُ‍‍ضِ‍‍لَّ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ۖ لَه ُ‌ فِي ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ خِ‍‍زْيٌۖ ‌وَنُذِي‍‍قُ‍‍ه ُ‌ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْحَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ق‍ِ
Ҙӓлика Бимӓ Қаддамат Йадӓка Ұа 'Анна Ал-Лаһа Лайса Биžаллӓмин Лил`абӥди 022-010 “Бұл бұрыннан қолекі істегендеріңнің сазайы”. Расында Алла құлдарына зұлымдық қылушы емес. ذَلِكَ بِمَا‌ قَ‍‍دَّمَتْ يَد‍َ‍‌اكَ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَيْسَ بِ‍‍ظَ‍‍لاَّم ‍ٍ‌ لِلْعَب‍‍ِ‍ي‍‍د‍ِ‍‌
Ұа Мина Анӓси Ман Йа`буду Ал-Лаһа `Алá Харфин ۖ Фа'ин 'Аҫӓбаһу Ҳайрун Аҭма'анна Биһи ۖ Ұа 'Ин 'Аҫӓбат/һу Фитнатун Анқалаба `Алá Ұаҗһиһи Ҳасира Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирата Ҙӓлика ۚ Һуұа Ал-Ҳусрӓну Ал-Мубӥну 022-011 Адамдардан Аллаға немқұрайлы құлшылық қылатындар бар. Егер оған бір жақсылық келсе, сол себепті көңілдері орнығады да, егер оған бір кесір тисе жалтарып, дүние, ақыретте зиян тартады. Міне бұл ашық зиян. وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ مَ‍‍نْ يَعْبُدُ‌ ‌ال‍‍لَّهَ عَلَى‌ حَرْف‌‍ٍۖ فَإِنْ ‌أَ‍‍صَ‍‍ابَه ُخَ‍‍يْر‌‌ٌ‌ا‍طْ‍‍مَأَنَّ بِه ِ‍ِ‍‌ ۖ ‌وَ‌إِنْ ‌أَ‍‍صَ‍‍ابَتْهُ فِتْنَة‌‍ٌ‌ان‍‍قَ‍‍لَبَ عَلَى‌ ‌وَجْ‍‍هِه ِ‍ِ‍‌ خَ‍‍سِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةَ ۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌الْ‍‍خُ‍‍سْرَ‍‌انُ ‌الْمُب‍‍ِ‍ي‍‍نُ
Йад`ӱ Мин Дӱни Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Йаđурруһу Ұа Мӓ Лӓ Йанфа`уһу ۚ Ҙӓлика Һуұа Аđ-Đалӓлу Ал-Ба`ӥду 022-012 Олар Алладан өзге өздеріне пайда, зиян бере алмайтын нәрселерге сиынады. Міне сол ұзақ адасу. يَ‍‍دْعُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مَا‌ لاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّه ُ‌ ‌وَمَا‌ لاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُه ُۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌ال‍‍ضَّ‍‍لاَلُ ‌الْبَع‍‍ِ‍ي‍‍د‍ُ‍‌
Йад`ӱ Ламан Đарруһуқрабу Мин Наф`иһи ۚ Лаби'са Ал-Маұлá Ұа Лаби'са Ал-`Ашӥру 022-013 Сөйтіп олар, пайдасынан зияны жақын біреулерге сиынады. Әрине нендей жаман қожайын! Нендей жаман сыбайлас! يَ‍‍دْعُو‌ا‌ لَمَ‍‌‍نْ ضَ‍‍رُّهُ‍‍~ُ ‌أَ‍قْ‍‍‍رَبُ مِ‍‍نْ نَفْعِه ِ‍ِ‍‌ ۚ لَبِئْسَ ‌الْمَوْلَى‌ ‌وَلَبِئْسَ ‌الْعَش‍‍ِ‍ي‍‍ر‍ُ‍‌
нна Ал-Лаһа Йудҳилу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру ۚнна Ал-Лаһа Йаф`алу Мӓ Йурӥду 022-014 Күдіксіз Алла, иман келтіріп, түзу іс істегендерді, астарынан өзендер ағатын бақшаларға кіргізеді. Шынында Алла қалағанын істейді. إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَفْعَلُ مَا‌ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍د‍ُ‍‌
Ман Кӓна Йаžунну 'Ан Лан Йанҫураһу Ал-Лаһу Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирати Фалйамдуд Бисабабин 'Илá Ас-Самӓ'и Ćумма Лийақҭа` Фалйанžур Һал Йуҙ/һибанна Кайдуһу Мӓ Йағӥžу 022-015 Кім Алла дүние, ақыретте пайғамбарға әсте жәрдем етпейді деп, ойласа, дереу бір жіппен төбеге асылып, сосын соны кессін де көрсін. Оның бұл амалы ызаланған нәрсесін келтіре ала ма? مَ‍‍نْ ك‍‍َ‍انَ يَ‍‍ظُ‍‍نُّ ‌أَنْ لَ‍‍نْ يَ‍‍ن‍‍صُ‍رَهُ ‌ال‍‍لَّهُ فِي ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ فَلْيَمْدُ‌دْ‌ بِسَبَب ‍ٍ‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ثُ‍‍مَّ لِيَ‍‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍عْ فَلْيَ‍‍ن‍‍ظُ‍‍رْ‌ هَلْ يُذْهِبَ‍‍نَّ كَيْدُه ُ‌ مَا‌ يَ‍‍غِ‍‍ي‍‍ظُ
Ұа Каҙалика 'Анзалнӓһу 'Ӓйӓтин Баййинӓтин Ұа 'Анна Ал-Лаһа Йаһдӥ Ман Йурӥду 022-016 Сөйтіп Құранды ашық-ашық аяттар түрінде түсірдік. Рас Алла, қалағанын тура жолға салады. وَكَذَلِكَ ‌أَن‍‍زَلْن‍‍َ‍اهُ ‌آي‍‍َ‍ات ٍ‌ بَيِّن‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَهْدِي مَ‍‍نْ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍د‍ُ‍‌
нна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Ал-Лаҙӥна Һӓдӱ Ұа Аҫ-Ҫӓби'ӥна Ұа Ан-Наҫӓрá Ұа Ал-Маҗӱса Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ашракӱнна Ал-Лаһа Йафҫилу Байнаһум Йаұма Ал-Қийӓмати ۚнна Ал-Лаһа `Алá Кулли Шай'ин Шаһӥдун 022-017 Расында иман келтіргендер, Яһуди болғандар, Сабилар, Христиандар, Мәжүсилер және Аллаға серік қосқандар, күдіксіз Алла, осылардың арасына билік айтады. Шын мәнінде Алла әр нәрсеге айғақ. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَا‌دُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِئ‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ ‌وَ‌الْمَج‍‍ُ‍وسَ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَفْ‍‍صِ‍‍لُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء‌‌ٍ‌ شَه‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ
'Алам Тарáнна Ал-Лаһа Йасҗуду Лаһу Ман Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ман Фӥ Ал-'Арđи Ұа Аш-Шамсу Ұа Ал-Қамару Ұа Ан-Нуҗӱму Ұа Ал-Җибӓлу Ұа Аш-Шаҗару Ұа Ад-Даұӓббу Ұа Каćӥрун Мина Анӓси ۖ Ұа Каćӥрун Хаққа `Алайһи Ал-`Аҙӓбу ۗ Ұа Ман Йуһини Ал-Лаһу Фамӓ Лаһу Мин Мукримин ۚнна Ал-Лаһа Йаф`алу Мӓ Йашӓ'у 022-018 (Мұхаммед Ғ.С.) көрмейсің бе? Аллаға; көктерде, жерде болған әркім; күн, ай, жұлдыздар, таулар, ағаш, хайуандар және адамдардың көбі сәжде қылады. Және де олардың көбіне азап тиісті болған. Алла кімді қорласа, сонда оны, ешбір құрметтеуші болмайды. Күдіксіз Алла, қалағанын істейді. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَسْجُدُ‌ لَه ُ‌ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَ‌ال‍‍شَّمْسُ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَرُ‌ ‌وَ‌ال‍‍نُّ‍‍ج‍‍ُ‍ومُ ‌وَ‌الْجِب‍‍َ‍الُ ‌وَ‌ال‍‍شَّجَرُ‌ ‌وَ‌ال‍‍دَّ‌و‍َ‍‌ابُّ ‌وَكَث‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۖ ‌وَكَث‍‍ِ‍ي‍‍رٌ‌ حَ‍‍قَّ عَلَيْهِ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ ۗ ‌وَمَ‍‍نْ يُهِنِ ‌ال‍‍لَّهُ فَمَا‌ لَه ُ‌ مِ‍‍نْ مُكْ‍‍رِم‌‍ٍۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَفْعَلُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌
Һаҙӓни Ҳаҫмӓни Аҳтаҫамӱ Фӥ Раббиһим ۖ Фа-Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Қуҭҭи`ат Лаһум Ćийӓбун Мин Нӓрин Йуҫаббу Мин Фаұқи Ру'ӱсиһиму Ал-Хамӥму 022-019 Осы Раббылары жайында таласқан екі әріптес: қарсы болғандарға, оттан киім пішілген, төбелерінің үстінен қайнап тұрған су құйылады. هَذ‍َ‍‌انِ خَ‍‍صْ‍‍م‍‍َ‍انِ ‌ا‍خْ‍‍تَ‍‍صَ‍‍مُو‌ا‌ فِي ‌‍رَبِّهِمْ ۖ فَ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌اقُ‍‍طِّ‍‍عَتْ لَهُمْ ثِي‍‍َ‍ابٌ‌ مِ‍‍نْ ن‍‍َ‍ا‌ر‌ٍ‌ يُ‍‍صَ‍‍بُّ مِ‍‌‍نْ فَوْقِ ‌رُ‌ء‍ُ‍‌وسِهِمُ ‌الْحَم‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Йуҫһару Биһи Мӓ Фӥ Буҭӱниһим Ұа Ал-Җулӱду 022-020 Онымен олардың ішіндегілері және терілері ерітіледі. يُ‍‍صْ‍‍هَرُ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ مَا‌ فِي بُ‍‍طُ‍‍ونِهِمْ ‌وَ‌الْجُل‍‍ُ‍و‌د‍ُ‍‌
Ұа Лаһум Мақӓми`у Мин Хадӥдин 022-021 Олар үшін темірден күрзілер болады. وَلَهُ‍‍مْ مَ‍‍قَ‍‍امِعُ مِنْ حَد‍ِ‍ي‍‍د ‌ٍ
Кулламӓрӓдӱн Йаҳруҗӱ Минһӓ Мин Ғаммин 'У`ӥдӱ Фӥһӓ Ұа Ҙӱқӱ `Аҙӓба Ал-Харӥқи 022-022 Қашан олар, тозақтың бейнетінен шығуды қаласа, оған қайта итеріледі де: “Жандырушы азаптың дәмін татыңдар!”,-(делінеді). كُلَّمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌‍رَ‌ا‌دُ‌و‌ا‌ ‌أَنْ يَ‍‍خْ‍‍رُجُو‌ا‌ مِنْهَا‌ مِنْ غَ‍‍مّ‍ٍ ‌أُعِيدُ‌و‌ا‌ فِيهَا‌ ‌وَ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْحَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ق‍ِ
нна Ал-Лаһа Йудҳилу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Йухаллаұна Фӥһӓ Мин 'Асӓұира Мин Ҙаһабин Ұа Лу'улу'уӓан ۖ Ұа Либӓсуһум Фӥһӓ Харӥрун 022-023 Күдіксіз Алла; иман келтіріп, ізгі іс істегендерді, астарынан өзендер ағатын бақшаларға кіргізеді. Олар онда алтын және інжу білезіктермен безенеді. Ондағы киімдері де жібек болады. إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌رُ‌ يُحَلَّوْنَ فِيهَا‌ مِنْ ‌أَسَا‌وِ‌ر‍َ‍‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَهَبٍ‌ ‌وَلُؤْلُؤ‌ا‌‌ ًۖ ‌وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا‌ حَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Ұа Һудӱ 'Илá Аҭ-Ҭаййиби Мина Ал-Қаұли Ұа Һудӱ 'Илá Ҫирӓҭи Ал-Хамӥди 022-024 Олар, көркем сөзге көндіріліп, мақтаулы Алланың жолына салынғандар. وَهُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّبِ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلِ ‌وَهُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطِ ‌الْحَم‍‍ِ‍ي‍‍د‍ِ‍‌
нна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Йаҫуддӱна `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Ал-Лаҙӥ Җа`алнӓһу Лилннӓси Саұӓ'ан Ал-`Ӓкифу Фӥһи Ұа Ал-Бӓди ۚ Ұа Ман Йурид Фӥһи Би'илхӓдин Биžулмин Нуҙиқһу Мин `Аҙӓбин 'Алӥмин 022-025 Шынында қарсы болғандарға, Алланың жолынан сондай-ақ Біз; оның тұрғындарымен шеттен келуші адамдарға тең қылған Месжіт Харамнан тосқандарға және кім онда зұлымдықпен жолдан шығуды қаласа, оған жан түршігерлік азаптың дәмін таттырамыз. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَيَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌الْمَسْجِدِ‌ ‌الْحَرَ‍‌امِ ‌الَّذِي جَعَلْن‍‍َ‍اه ُ‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ سَو‍َ‍‌ا‌ء‌‌ ً‌الْعَاكِفُ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ‌وَ‌الْب‍‍َ‍ا‌دِ‌ ۚ ‌وَمَ‍‍نْ يُ‍‍رِ‌دْ‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ بِإِلْح‍‍َ‍ا‌د‌ٍ‌ بِ‍‍ظُ‍‍لْمٍ‌ نُذِ‍قْ‍‍هُ مِنْ عَذ‍َ‍‌ابٍ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٍ
Ұа 'Иҙ Баұұа'нӓ Ли'ибрӓһӥма Макӓна Ал-Байти 'Ан Лӓ Тушрик Бӥ Шай'ӓан Ұа Ҭаһһир Байтийа Лилҭҭӓ'ифӥна Ұа Ал-Қӓ'имӥна Ұа Ар-Рукка`и Ас-Суҗӱди 022-026 Сол уақытта Ыбырайым (Ғ.С.) ды Кағбаның орнына: “Маған ешбір нәрсені ортақ қоспа! Тауап етушілерге, тік тұрып, еңкейіп және бас қойып, құлшылық қылушыларға таза ұста” деп, орналастырған едік. وَ‌إِ‌ذْ‌ بَوَّ‌أْنَا‌ لِإبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ مَك‍‍َ‍انَ ‌الْبَيْتِ ‌أَنْ لاَ‌ تُشْ‍‍رِكْ بِي شَيْئا ‌ ً‌ ‌وَ‍‍طَ‍‍هِّرْ‌ بَيْتِيَ لِل‍‍طَّ‍‍ائِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍ائِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌ال‍‍رُّكَّعِ ‌ال‍‍سُّج‍‍ُ‍و‌د‍ِ‍‌
Ұа 'Аҙҙин Фӥ Анӓси Бил-Хаҗҗи Йа'тӱка Риҗӓлӓан Ұа `Алá Кулли Đӓмирин Йа'тӥна Мин Кулли Фаҗҗин `Амӥқин 022-027 Адамдарды хажға шақыр. Олар жаяу және көлік үстінде әрбір алыс жолдардан саған келеді. وَ‌أَ‌ذِّنْ فِي ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ بِ‍الْحَجِّ يَأْت‍‍ُ‍وكَ ‌رِجَالا‌ ً‌ ‌وَعَلَى‌ كُلِّ ضَ‍‍امِر‌ٍ‌ يَأْت‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‍نْ كُلِّ فَجٍّ عَم‍‍ِ‍ي‍‍ق‍ٍ
Лийаш/һадӱ Манӓфи`а Лаһум Ұа Йаҙкурӱ Асма Ал-Лаһи Фӥ 'Аййӓмин Ма`лӱмӓтин `Алá Мӓ Разақаһум Мин Баһӥмати Ал-'Ан`ӓм ۖ Факулӱ Минһӓ Ұа 'Аҭ`имӱ Ал-Бӓ'иса Ал-Фақӥра 022-028 Олар өздеріне тән пайдаларын көрсін. Сондай-ақ өздеріне берілген малдардан белгілі күндерде Алланың атын алсын. Одан өздерің де жеңдер және жоқ-жітікке де жегізіңдер. لِيَشْهَدُ‌و‌ا‌ مَنَافِعَ لَهُمْ ‌وَيَذْكُرُ‌و‌ا‌اسْمَ ‌ال‍‍لَّهِ فِ‍‍ي ‌أَيّ‍‍َ‍امٍ‌ مَعْلُوم‍‍َ‍اتٍ عَلَى‌ مَا‌ ‌‍رَ‌زَ‍‍قَ‍‍هُ‍‍مْ مِ‍‍نْ بَهِيمَةِ ‌الأَنعَام ۖ فَكُلُو‌ا‌ مِنْهَا‌ ‌وَ‌أَ‍طْ‍‍عِمُو‌ا‌الْب‍‍َ‍ائِسَ ‌الْفَ‍‍قِ‍‍ي‍‍ر‍َ‍‌
Ćумма Лийақđӱ Тафаćаһум Ұа Лӥӱфӱ Нуҙӱраһум Ұа Лӥаҭҭаұұафӱ Бил-Байти Ал-`Атӥқи 022-029 Сонан соң олар кірлерін кетірсін. (Шаш, тырнағын алып, ыхрамнан шықсын.) Және айтқан нәзірлерін орындап, Кағбаны тауап кылсын. ثُ‍‍مَّ لِيَ‍‍قْ‍‍‍‍ضُ‍‍و‌ا‌ تَفَثَهُمْ ‌وَلْيُوفُو‌ا‌ نُذُ‌و‌‍رَهُمْ ‌وَلْيَ‍‍طَّ‍‍وَّفُو‌ا‌ بِ‍الْبَيْتِ ‌الْعَت‍‍ِ‍ي‍‍ق‍ِ
Ҙӓлика Ұа Ман Йу`аžžим Хурумӓти Ал-Лаһи Фаһуұа Ҳайрун Лаһунда Раббиһи ۗ Ұа 'Ухиллат Лакуму Ал-'Ан`ӓм 'Иллӓ Мӓ Йутлá `Алайкум ۖ Фӓҗтанибӱ Ар-Риҗса Мина Ал-'Аұćӓни Ұа Аҗтанибӱ Қаұла Аз-Зӱри 022-030 Міне осы, кім Алланың ардақтағандарын жоғары бағаласа; сонда оған Раббыларының қасында қайырлы. Сендерге арамдығы білдірілгеннен басқа малдар, халал қылынды. Ал енді нәжіс пұттардан сақтаныңдар. Сондай-ақ өтірік сөздерден сақтаныңдар. ذَلِكَ ‌وَمَ‍‍نْ يُعَ‍‍ظِّ‍‍مْ حُرُم‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ فَهُوَ‌ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ لَه ُ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّه ِ‍ِ‍‌ ۗ ‌وَ‌أُحِلَّتْ لَكُمُ ‌الأَنعَام ‌إِلاَّ‌ مَا‌ يُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ ۖ فَ‍‍اجْ‍‍تَنِبُو‌ا‌ال‍‍رِّجْ‍‍سَ مِنَ ‌الأَ‌وْث‍‍َ‍انِ ‌وَ‌اجْ‍‍تَنِبُو‌اقَ‍‍وْلَ ‌ال‍‍زّ‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌
Хунафӓ'а Лиллаһи Ғайра Мушрикӥна Биһи ۚ Ұа Ман Йушрик Бил-Лаһи Фака'аннамӓ Ҳарра Мина Ас-Самӓ'и Фатаҳҭафуһу Аҭ-Ҭайру 'Аұ Таһұӥ Биһи Ар-Рӥху Фӥ Макӓнин Сахӥқин 022-031 Нағыз құл болып, Аллаға ортақ қоспаңдар. Кім Аллаға ортақ қосса; сонда ол, көктен түсіп, оны құс іліп, әкететін немесе оны, ұзаққа жел ұшырып кеткен нәрсе сияқты. حُنَف‍‍َ‍ا‌ءَ‌ لِلَّهِ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ بِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَمَ‍‍نْ يُشْ‍‍رِكْ بِ‍ال‍‍لَّهِ فَكَأَنَّ‍‍مَا‌ خَ‍رَّ‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ فَتَ‍‍خْ‍‍طَ‍‍فُهُ ‌ال‍‍طَّ‍‍يْرُ‌ ‌أَ‌وْ‌ تَهْوِي بِهِ ‌ال‍‍رّ‍ِ‍ي‍‍حُ فِي مَك‍‍َ‍ان‌‍ٍ‌ سَح‍‍ِ‍ي‍‍ق‍‍‌‍‌‍ٍ
Ҙӓлика Ұа Ман Йу`аžžим Ша`ӓра Ал-Лаһи Фа'иннаһӓ Мин Тақұá Ал-Қулӱби 022-032 Міне осы. Кім Алланың белгілерін ұлықтаса; күдіксіз ол, жүректің тақуалығынан. ذَلِكَ ‌وَمَ‍‍نْ يُعَ‍‍ظِّ‍‍مْ شَع‍‍َ‍ائِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌ال‍‍لَّهِ فَإِنَّ‍‍هَا‌ مِ‍‍نْ تَ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبِ
Лакум Фӥһӓ Манӓфи`у 'Илá 'Аҗалин Мусаммáан Ćумма Махиллуһӓ 'Илá Ал-Байти Ал-`Атӥқи 022-033 Құрбандықтан белгілі мерзімге дейін пайдалануларыңа болады. Сосын ол Кағбаның жанындағы орнына апарылады. لَكُمْ فِيهَا‌ مَنَافِعُ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَجَلٍ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى ‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ مَحِلُّهَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌الْبَيْتِ ‌الْعَت‍‍ِ‍ي‍‍ق‍ِ
Ұа Ликулли 'Умматин Җа`алнӓ Мансакӓан Лийаҙкурӱ Асма Ал-Лаһи `Алá Мӓ Разақаһум Мин Баһӥмати Ал-'Ан`ӓми ۗ Фа'илаһукум 'Илаһун Ұӓхидун Фалаһу 'Аслимӱ ۗ Ұа Башшири Ал-Муҳбитӥна 022-034 Біз әрбір үммет үшін, өздеріне берген малдардан, Алланың ғана атын атап, құрбан шалуды бекіттік. Өйткені, Тәңірлерің бір-ақ Тәңір. Сондықтан Соған бой ұсыныңдар. (Мұхаммед!) Ықыластыларды қуандыр. وَلِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٍ‌ جَعَلْنَا‌ مَ‍‌‍نْ‍‍سَكا‌‌ ً‌ لِيَذْكُرُ‌و‌ا‌اسْمَ ‌ال‍‍لَّهِ عَلَى‌ مَا‌ ‌‍رَ‌زَ‍‍قَ‍‍هُ‍‍مْ مِ‍‍نْ بَهِيمَةِ ‌الأَنع‍‍َ‍امِ ۗ فَإِلَهُكُمْ ‌إِلَه ٌ‌ٌ‌ ‌وَ‌احِد‌‌ٌ‌ فَلَهُ‍‍~ُ ‌أَسْلِمُو‌اۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الْمُ‍‍خْ‍‍بِت‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ал-Лаҙӥна 'Иҙӓ Ҙукира Ал-Лаһу Ұаҗилат Қулӱбуһум Ұа Аҫ-Ҫӓбирӥна `Алá Мӓҫӓбаһум Ұа Ал-Муқӥмӥ Аҫ-Ҫалӓати Ұа Миммӓ Разақнӓһум Йунфиқӱна 022-035 Олар, қашан Алла зікір етілсе, жүректері дүпілдейді. Өздеріне келген ауыршылыққа шыдап, намазды орындай отырып, берген несібемізден тиісті орынға жұмсайды. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌ذُكِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَجِلَتْ قُ‍‍لُوبُهُمْ ‌وَ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ عَلَى‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍‍صَ‍‍ابَهُمْ ‌وَ‌الْمُ‍‍قِ‍‍يمِي ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ‌وَمِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُمْ يُ‍‍نْ‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Ал-Будна Җа`алнӓһӓ Лакум Мин Ша`ӓри Ал-Лаһи Лакум Фӥһӓ Ҳайрун ۖ Фӓҙкурӱ Асма Ал-Лаһи `Алайһӓ Ҫаұӓффа ۖ Фа'иҙӓ Ұаҗабат Җунӱбуһӓ Факулӱ Минһӓ Ұа 'Аҭ`имӱ Ал-Қӓни`а Ұа Ал-Му`тарра ۚ Каҙӓлика Саҳҳарнӓһӓ Лакум Ла`аллакум Ташкурӱна 022-036 Түйе, сиырды сендер үшін; Алланың белгілері (құрбандықтары) қылдық. Мұнда сендер үшін қайыр бар. Оларды тұрғызып қойып, оған Алланың атын айтыңдар. Сонда қашан олардың жамбастары жерге тисе (жаны шықса) жеңдер де, мұқтажға да, мұқтаж емеске де жегізіңдер. Өстіп шүкір етулерің үшін; малды еріктеріңе бердік. وَ‌الْبُ‍‍دْنَ جَعَلْنَاهَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ شَع‍‍َ‍ائِرِ‌ ‌ال‍‍لَّهِ لَكُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍يْر‌‌ٌۖ فَ‍‍ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌اسْمَ ‌ال‍‍لَّهِ عَلَيْهَا‌ صَ‍‍و‍َ‍‌افَّ ۖ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌وَجَبَتْ جُنُوبُهَا‌ فَكُلُو‌ا‌ مِنْهَا‌ ‌وَ‌أَ‍طْ‍‍عِمُو‌ا‌الْ‍‍قَ‍‍انِعَ ‌وَ‌الْمُعْتَ‍رَّۚ كَذَلِكَ سَ‍‍خَّ‍‍رْنَاهَا‌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُر‍ُ‍‌ونَ
Лан Йанӓла Ал-Лаһа Лухӱмуһӓ Ұа Лӓ Димӓ'ууһӓ Ұа Лакин Йанӓлуһу Ат-Тақұá Минкум ۚ Каҙӓлика Саҳҳараһӓ Лакум Литукаббирӱ Ал-Лаһа `Алá Мӓ Һадӓкум ۗ Ұа Башшири Ал-Мухсинӥна 022-037 Ешқашан құрбанның еттері, қандары Аллаға үлгірмейді. Бірақ сендердің тақуалықтарың үлгіреді. Сендерге тура жол көрсеткен Алланы, ұлықтауларың үшін; осылайша малды, еріктеріңе бердік. (Мұхаммед Ғ.С.) жақсылық істеушілерді қуандыр. لَ‍‍نْ يَن‍‍َ‍الَ ‌ال‍‍لَّهَ لُحُومُهَا‌ ‌وَلاَ‌ ‌دِم‍‍َ‍ا‌ؤُهَا‌ ‌وَلَكِ‍‍نْ يَنَالُهُ ‌ال‍‍تَّ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۚ كَذَلِكَ سَ‍‍خَّ‍رَهَا‌ لَكُمْ لِتُكَبِّرُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ عَلَى‌ مَا‌ هَدَ‌اكُمْ ۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الْمُحْسِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
нна Ал-Лаһа Йудӓфи`у `Ани Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ ۗнна Ал-Лаһа Лӓ Йухиббу Кулла Ҳаұұӓнин Кафӱрин 022-038 Күдіксіз Алла, иман келтіргендерді қорғайды. Әрине Алла, бүкіл қиянатшыл, қасарысқандарды жақсы көрмейді. إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يُدَ‌افِعُ عَنِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌اۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يُحِبُّ كُلَّ خَ‍‍وّ‍َ‍‌ان‌‍ٍ‌ كَف‍‍ُ‍و‌ر‌‌ٍ
'Уҙина Лиллаҙӥна Йуқӓталӱна Би'аннаһум Žулимӱ ۚ Ұа 'Инна Ал-Лаһа `Алá Наҫриһим Лақадӥрун 022-039 Шынында шабуыл жасалып, зұлымдыққа ұшырағандарға, соғысу үшін рұқсат берілді. Күдіксіз Алланың, оларға жәрдем етуге, күші толық жетеді. أُ‌ذِنَ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‍قَ‍‍اتَل‍‍ُ‍ونَ بِأَنَّ‍‍هُمْ ظُ‍‍لِمُو‌اۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عَلَى‌ نَ‍‍صْ‍‍رِهِمْ لَ‍‍قَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Ал-Лаҙӥна 'Уҳриҗӱ Мин Дийӓриһим Биғайри Хаққин 'Иллӓн Йақӱлӱ Раббунӓ Ал-Лаһу ۗ Ұа Лаұлӓ Даф`у Ал-Лаһи Анӓса Ба`đаһум Биба`đин Лаһуддимат Ҫаұӓми`у Ұа Бийа`ун Ұа Ҫалаұӓтун Ұа Масӓҗиду Йуҙкару Фӥһӓ Асму Ал-Лаһи Каćӥрӓан ۗ Ұа Лайанҫуранна Ал-Лаһу Ман Йанҫуруһу ۗнна Ал-Лаһа Лақаұӥйун `Азӥзун 022-040 Олар, сондай жазықсыз: “Раббымыз Алла” дегендіктерінен ғана жұрттарынан шығарылғандар. Егер Алла адамдарды, бірін-бірі арқылы қорғамаса, манастырлар, шіркеулер, яһудилердің құлшылық орындары және ішінде Алланың аты көбірек зікір етілетін мешіттер құлатылар еді. Кім Алла жолына жәрдем етсе, Алла оған жәрдем етеді. Шәксіз Алла, аса көруші, тым үстем. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أُ‍‍خْ‍‍رِجُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌دِيَا‌رِهِ‍‍مْ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حَ‍‍قّ‌‍‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ يَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ ‌‍رَبُّنَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ ۗ ‌وَلَوْلاَ‌ ‌دَفْعُ ‌ال‍‍لَّهِ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ بَعْ‍‍ضَ‍‍هُ‍‍مْ بِبَعْ‍‍ض‍‍‌‍ٍ‌ لَهُدِّمَتْ صَ‍‍وَ‌امِعُ ‌وَبِيَعٌ‌ ‌وَ‍‍صَ‍‍لَو‍َ‍‌اتٌ‌ ‌وَمَسَاجِدُ‌ يُذْكَرُ‌ فِيهَا‌ ‌اسْمُ ‌ال‍‍لَّهِ كَثِير‌ا‌‌ ًۗ ‌وَلَيَ‍‌‍ن‍‍صُ‍رَنَّ ‌ال‍‍لَّهُ مَ‍‍نْ يَ‍‌‍ن‍‍صُ‍‍رُهُ‍‍~ُ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَ‍‍قَ‍‍وِيٌّ عَز‍ِ‍ي‍‍ز‌‌ٌ
Ал-Лаҙӥна 'Ин Макканнӓһум Фӥ Ал-'Арđи 'Ақӓмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтаұ Аз-Закӓата Ұа 'Амарӱ Бил-Ма`рӱфи Ұа Наһаұ `Ани Ал-Мункари ۗ Ұа Лиллаһи `Ӓқибату Ал-'Умӱри 022-041 Егер оларды жер жүзіне орналастырсақ; олар, намазды орындар, зекет берер сондай-ақ дұрысқа қосып, бұрыстан тосар еді. Негізінде істердің соңы Аллаға тән. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِنْ مَكَّ‍‍نَّ‍‍اهُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌أَ‍‍قَ‍‍امُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتَوْ‌ا‌ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَ‌أَمَرُ‌و‌ا‌ بِ‍الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَنَهَوْ‌ا‌ عَنِ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ۗ ‌وَلِلَّهِ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الأُم‍‍ُ‍و‌ر‍ِ‍‌
Ұа 'Ин Йукаҙҙибӱка Фақад Каҙҙабат Қаблаһум Қаұму Нӱхин Ұа `Ӓдун Ұа Ćамӱду 022-042 (Мұхаммед Ғ.С.) егер олар, сені жасынға шығарса, рас олардан бұрын Нұх (Ғ.С.) тың елі және Ғад, Сәмүд елі де жасынға шығарған болатын. وَ‌إِنْ يُكَذِّب‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ كَذَّبَتْ قَ‍‍بْ‍‍لَهُمْ قَ‍‍وْمُ ن‍‍ُ‍وحٍ‌ ‌وَع‍‍َ‍ا‌د‌ٌ‌ ‌وَثَم‍‍ُ‍و‌د‍ُ‍‌
Ұа Қаұму 'Ибрӓһӥма Ұа Қаұму Лӱҭин 022-043 Сондай-ақ Ыбырайым (Ғ.С.) елі және Нұх (Ғ.С) елі де. وَ‍‍قَ‍‍وْمُ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌وَ‍‍قَ‍‍وْمُ ل‍‍ُ‍و‍ط‍ٍ
Ұа 'Аҫхӓбу Мадйана ۖ Ұа Куҙҙиба Мӱсá Фа'амлайту Лилкӓфирӥна Ćумма 'Аҳаҙтуһум ۖ Факайфа Кӓна Накӥри 022-044 Сондай-ақ Мәдяндықтар да жасынға шығарып, Мұса да жасынға шығарылған еді. Сонда ол кәпірлерге мұрса беріп барып, сосын қолға алдым. Танымау қалай екен? وَ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ مَ‍‍دْيَنَ ۖ ‌وَكُذِّبَ مُوسَى‌ فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ ك‍‍َ‍انَ نَك‍‍ِ‍ي‍‍رِ‌
Фака'аййин Мин Қарйатин 'Аһлакнӓһӓ Ұа Һийа Žӓлиматун Фаһийа Ҳӓұийатун `Алá `Урӱшиһӓ Ұа Би'рин Му`аҭҭалатин Ұа Қаҫрин Машӥдин 022-045 Қаншалаған залым болған кенттерді типыл қылдық. Міне ол, үсті-астына түсіп жатыр. Және иен қалған құдық, ойран болған сарай. فَكَأَيِّ‍‍نْ مِ‍‍نْ قَ‍‍رْيَةٍ ‌أَهْلَكْنَاهَا‌ ‌وَهِيَ ظَ‍‍الِ‍‍مَة ‍ٌ‌ فَهِيَ خَ‍‍ا‌وِيَةٌ عَلَى‌ عُرُ‌وشِهَا‌ ‌وَبِئْر‌ٍ‌ مُعَ‍‍طَّ‍‍لَةٍ‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍صْ‍‍ر‌ٍ‌ مَش‍‍ِ‍ي‍‍د ‌ٍ
'Афалам Йасӥрӱ Фӥ Ал-'Арđи Фатакӱна Лаһум Қулӱбун Йа`қилӱна Биһӓ 'Аұ 'Ӓҙӓнун Йасма`ӱна Биһӓ ۖ Фа'иннаһӓ Лӓ Та`мá Ал-'Абҫӓру Ұа Лакин Та`мá Ал-Қулӱбу Аллатӥ Фӥ Аҫ-Ҫудӱри 022-046 Олар жер жүзінде кезіп жүрмеді ме? Сонда олардың түсінер жүректері және естір құлақтары болса еді. Негізінен көздері соқыр емес. Бірақ көкіректеріндегі жүректері соқыр. أَفَلَمْ يَسِيرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ فَتَك‍‍ُ‍ونَ لَهُمْ قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبٌ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ بِهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‌ ‌آ‌ذ‍َ‍‌انٌ‌ يَسْمَع‍‍ُ‍ونَ بِهَا‌ ۖ فَإِنَّ‍‍هَا‌ لاَ‌ تَعْمَى‌ ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُ‌ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ تَعْمَى‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبُ ‌الَّتِي فِي ‌ال‍‍صُّ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌
Ұа Йаста`җилӱнака Бил-`Аҙӓби Ұа Лан Йуҳлифа Ал-Лаһу Ұа`даһу ۚ Ұа 'Инна Йаұмӓан `Инда Раббика Ка'алфи Санатин Миммӓ Та`уддӱна 022-047 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен азаптың тез келуін тілейді. Алла уәдесінен әсте айнымайды. Негізінде Алланың қасындағы бір күн, сендер санайтын мың жылмен тең. وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌وَلَ‍‍نْ يُ‍‍خْ‍‍لِفَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَعْدَه ُۚ ‌وَ‌إِنَّ يَوْما‌‌ ً‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعُدّ‍ُ‍‌ونَ
Ұа Ка'аййин Мин Қарйатин 'Амлайту Лаһӓ Ұа Һийа Žӓлиматун Ćумма 'Аҳаҙтуһӓ Ұа 'Илаййа Ал-Маҫӥру 022-048 Қаншалаған кенттерге ол залым бола тұра мұрса беріп барып сонан соң қолға алдым. Әрине барар жері де Біз тарап. وَكَأَيِّ‍‍نْ مِ‍‍نْ قَ‍‍رْيَةٍ ‌أَمْلَيْتُ لَهَا‌ ‌وَهِيَ ظَ‍‍الِ‍‍مَة ‍ٌ‌ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذْتُهَا‌ ‌وَ‌إِلَيَّ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌
Қул Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу 'Иннамӓ 'Анӓ Лакум Наҙӥрун Мубӥнун 022-049 (Мұхаммед Ғ.С.): “Әй адамдар! Шын мәнінде мен сендерге ашық ескертуші ғанамын” де. قُ‍‍لْ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ لَكُمْ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٌ
Фа-Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Лаһум Мағфиратун Ұа Ризқун Карӥмун 022-050 Ал иман келтіріп, түзу іс істегендер, оларға жарылқау әрі құрметті несібе бар. ف‍‍َ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَهُ‍‍مْ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌رِ‌زْ‍‍ق ‍ٌ‌ كَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍م ‍ٌ
Ұа Ал-Лаҙӥна Са`аұ Фӥ 'Ӓйӓтинӓ Му`ӓҗизӥна 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ал-Җахӥми 022-051 Сондай аяттарымызды бұзуға тырысқандар, міне солар тозақтық. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ سَعَوْ‌ا‌ فِ‍‍ي ‌آيَاتِنَا‌ مُعَاجِز‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَح‍‍ِ‍ي‍‍مِ
Ұа Мӓ 'Арсалнӓ Мин Қаблика Мин Расӱлин Ұа Лӓ Набӥйин 'Иллӓ 'Иҙӓ Таманнá 'Алқá Аш-Шайҭӓну Фӥмнӥйатиһи Файансаҳу Ал-Лаһу Мӓ Йулқӥ Аш-Шайҭӓну Ćумма Йухкиму Ал-Лаһу 'Ӓйӓтиһи Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун 022-052 (Мұхаммед Ғ.С.) Сенен бұрын да, елші не пайғамбар жіберген болсақ, қашан ол үміттенсе, үмітіне шайтан күдік салды. Алла шайтанның салатынын жойып, сосын өз аяттарын бекемдейді. Алла толық білуші, хикмет иесі. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ مِ‍‍نْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٍ‌ ‌وَلاَ‌ نَبِيّ‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تَمَ‍‍نَّ‍‍ى‌ ‌أَلْ‍‍قَ‍‍ى‌ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ فِ‍‍ي ‌أُمْنِيَّتِه ِ‍ِ‍‌ فَيَ‍‌‍نْ‍‍سَ‍‍خُ ‌ال‍‍لَّهُ مَا‌ يُلْ‍‍قِ‍‍ي ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ ثُ‍‍مَّ يُحْكِمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌آيَاتِه ِ‍ِ‍‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Лийаҗ`ала Мӓ Йулқӥ Аш-Шайҭӓну Фитнатан Лиллаҙӥна Фӥ Қулӱбиһим Мараđун Ұа Ал-Қӓсийати Қулӱбуһум ۗ Ұа 'Инна Аž-Žӓлимӥна Лафӥ Шиқӓқин Ба`ӥдин 022-053 Шайтанның салатынын; жүректері қатайғандарға, сынақ үшін. Залымдар, әрине ұзақ бір қайшылықта. لِيَ‍‍جْ‍‍عَلَ مَا‌ يُلْ‍‍قِ‍‍ي ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ فِتْنَة ً‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فِي قُ‍‍لُوبِهِ‍‍مْ مَ‍رَ‍ضٌ‌ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍اسِيَةِ قُ‍‍لُوبُهُمْ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ لَفِي شِ‍‍قَ‍‍اق‍ ٍ‌ بَع‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٍ
Ұа Лийа`лама Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-`Илма 'Аннаһу Ал-Хаққу Мин Раббика Файу'уминӱ Биһи Фатуҳбита Лаһу Қулӱбуһум ۗ Ұа 'Инна Ал-Лаһа Лаһӓди Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин 022-054 (Мұхаммед Ғ.С.) ғылым берілгендер, Құранның Раббыңнан бір ақиқат екендігін біліп, оған сеніп және оған жүректері берілуі үшін. Күдіксіз Алла, иман келтіргендерді әлбетте тура жолға салды. وَلِيَعْلَمَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْعِلْمَ ‌أَنَّ‍‍هُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ فَيُؤْمِنُو‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ فَتُ‍‍خْ‍‍بِتَ لَه ُقُ‍‍لُوبُهُمْ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَه‍‍َ‍ا‌دِ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Ұа Лӓ Йазӓлу Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Фӥ Мирйатин Минһу Хаттá Та'тийаһуму Ас-Сӓ`ату Бағтатан 'Аұ Йа'тийаһум `Аҙӓбу Йаұмин `Ақӥмин 022-055 Сондай қарсы келгендер, өздеріне кенеттен қиямет келгенге немесе сәтсіз бір күннің азабы келгенге дейін үнемі Құраннан күдіктенуде. وَلاَ‌ يَز‍َ‍‌الُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ فِي مِرْيَةٍ‌ مِنْهُ حَتَّى‌ تَأْتِيَهُمُ ‌ال‍‍سَّاعَةُ بَ‍‍غْ‍‍تَةً ‌أَ‌وْ‌ يَأْتِيَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابُ يَوْمٍ عَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م ‍ٍ
Ал-Мулку Йаұма'иҙин Лиллаһи Йахкуму Байнаһум ۚ Фа-Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Фӥ Җаннӓти Ан-На`ӥми 022-056 Сол күні, иелік Аллаға тән. Олардың араларына үкім жүргізеді. Сонда иман келтіргендер, ізгі іс істегендер, бақытты жаннаттарда болады. الْمُلْكُ يَوْمَئِذ‌ٍ‌ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ فِي جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍نَّ‍‍ع‍‍ِ‍ي‍‍مِ
Ұа Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Фа'ӱлӓ'ика Лаһум `Аҙӓбун Муһӥнун 022-057 Қарсы келіп, аяттарымызды жасынға айналдырғандар, міне соларға қорлаушы азап бар. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ مُه‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٌ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һӓҗарӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ćумма Қутилӱ 'Аұ Мӓтӱ Лайарзуқаннаһуму Ал-Лаһу Ризқӓан Хасанӓан ۚ Ұа 'Инна Ал-Лаһа Лаһуұа Ҳайру Ар-Рӓзиқӥна 022-058 Ал Алла жолында босқандар, сосын өлтірілген немесе өлгендер, әлбетте Алла оларға көркем несібе береді. Күдіксіз Алла, әрине Ол, несібе берушілердің жақсысы. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَاجَرُ‌و‌ا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ثُ‍‍مَّ قُ‍‍تِلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْ‌ مَاتُو‌ا‌ لَيَرْ‌زُ‍‍قَ‍‍نَّ‍‍هُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌رِ‌زْ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ حَسَنا‌‌ ًۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَهُوَ‌ خَ‍‍يْرُ‌ ‌ال‍رَّ‌ا‌زِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Лайудҳиланнаһум Мудҳалӓан Йарđаұнаһу ۗ Ұа 'Инна Ал-Лаһа Ла`алӥмун Халӥмун 022-059 Алла оларды разы болатын орынға кіргізеді. Рас Алла, аса білуші, өте жұмсақ. لَيُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لَ‍‍نَّ‍‍هُ‍‍مْ مُ‍‍دْ‍‍خَ‍‍لا‌ ً‌ يَرْ‍‍ضَ‍‍وْنَه ُۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَعَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ҙӓлика Ұа Ман `Ӓқаба Бимиćли Мӓ `Ӱқиба Биһи Ćумма Буғийа `Алайһи Лайанҫураннаһу Ал-Лаһу ۗнна Ал-Лаһа Ла`афӱұун Ғафӱрун 022-060 Міне осылай; кім өзіне істелгендей ғана істеген бола тұра; ол, қайта бұған соқтықса, әрине Алла, оған жәрдем етеді. Күдіксіз Алла, аса кешірімді, өте жарылқаушы. ذَلِكَ ‌وَمَنْ عَاقَ‍‍بَ بِمِثْلِ مَا‌ عُوقِ‍‍بَ بِه ِ‍ِ‍‌ ثُ‍‍مَّ بُ‍‍غِ‍‍يَ عَلَيْهِ لَيَ‍‌‍ن‍‍صُ‍رَنَّ‍‍هُ ‌ال‍‍لَّهُ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَعَفُوٌّ‌ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌‌ٌ
Ҙӓлика Би'анна Ал-Лаһа Йӱлиҗу Ал-Лайла Фӥ Ан-Наһӓри Ұа Йӱлиҗу Ан-Наһӓра Фӥ Ал-Лайли Ұа 'Анна Ал-Лаһа Самӥн Баҫӥрун 022-061 Міне шын мәнінде Алла, түнді күндізге қосып, күндізді түнге қосады. Күдіксіз Алла, әр нәрсені естиді, көреді. ذَلِكَ بِأَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يُولِجُ ‌ال‍‍لَّيْلَ فِي ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَيُولِجُ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ فِي ‌ال‍‍لَّيْلِ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ سَم‍‍ِ‍ي‍‍ع ‍ٌ‌ بَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر ‌ٌ
Ҙӓлика Би'анна Ал-Лаһа Һуұа Ал-Хаққу Ұа 'Анна Мӓ Йад`ӱна Мин Дӱниһи Һуұа Ал-Бӓҭилу Ұа 'Анна Ал-Лаһа Һуұа Ал-`Алӥйу Ал-Кабӥру 022-062 Міне күдіксіз Алла, Ол хақ. Расында олардың Алладан өзге сиынғандары ол, босқа. Рас Алла, Ол өте жоғары, аса ұлы. ذَلِكَ بِأَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ هُوَ‌ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَ‌أَنَّ مَا‌ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‍نْ ‌دُ‌ونِه ِ‍ِ‍‌ هُوَ‌ ‌الْبَاطِ‍‍لُ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ هُوَ‌ ‌الْعَلِيُّ ‌الْكَب‍‍ِ‍ي‍‍ر‍ُ‍‌
'Алам Тарáнна Ал-Лаһанзала Мина Ас-Самӓ'и Мӓн Фатуҫбиху Ал-'Арđу Муҳđарратан ۗнна Ал-Лаһа Лаҭӥфун Ҳабӥрун 022-063 Көрмейсің бе? Рас Алла, көктен жаңбыр жаудырып, жерді жасылдыққа айналдырды. Шәксіз Алла, өте мүлайым, толық білуші. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَتُ‍‍صْ‍‍بِحُ ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ مُ‍‍خْ‍‍ضَ‍رَّة‌ ًۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَ‍‍طِ‍‍ي‍‍فٌ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Лаһу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۗ Ұа 'Инна Ал-Лаһа Лаһуұа Ал-Ғанӥйу Ал-Хамӥду 022-064 Көктердегі әрі жердегі нәрселер Алланікі. Шынында Алла, өте бай, аса мақтаулы. لَه ُ‌ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَهُوَ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍نِيُّ ‌الْحَم‍‍ِ‍ي‍‍د‍ُ‍‌
'Алам Тарáнна Ал-Лаһа Саҳҳара Лакум Мӓ Фӥ Ал-'Арđи Ұа Ал-Фулка Таҗрӥ Фӥ Ал-Бахри Би'амриһи Ұа Йумсику Ас-Самӓн Тақа `Алá Ал-'Арđи 'Иллӓ Би'иҙниһи ۗнна Ал-Лаһа Бинӓси Лара'ӱфун Рахӥмун 022-065 Рас Алланың, жердегілерді және өз әмірімен теңізде жүрген кемені сендерге бағынышты қылғанын және де өз бұйрығынсыз көктің жерге түсуін тоқтатқанын кермейсің бе? Күдіксіз Алла, адам баласына, әлбетте өте есіргеуші, аса мейірімді. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ سَ‍‍خَّ‍رَ‌ لَكُ‍‍مْ مَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَ‌الْفُلْكَ تَ‍‍جْ‍‍رِي فِي ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ بِأَمْ‍‍رِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَيُمْسِكُ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قَ‍‍عَ عَلَى‌ ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِهِ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ بِ‍ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لَ‍رَ‌ء‍ُ‍‌وف ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ 'Ахйӓкум Ćумма Йумӥтукум Ćумма Йухйӥкум ۗнна Ал-'Инсӓна Лакафӱрун 022-066 Ол сондай Алла, сендерді тірілтті, сосын өлтіреді, сонан кейін және тірілтеді. Расында адам баласы нәсүкір. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَحْيَاكُمْ ثُ‍‍مَّ يُمِيتُكُمْ ثُ‍‍مَّ يُحْيِيكُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌الإِ‌ن‍‍س‍‍َ‍انَ لَكَف‍‍ُ‍و‌ر‌‌ٌ
Ликулли 'Умматин Җа`алнӓ Мансакӓан Һум Нӓсикӱһу ۖ Фалӓ Йунӓзи`уннака Фӥ Ал-'Амри ۚ Ұа Ад`у 'Илá Раббика ۖннака Ла`алá Һудáан Мустақӥмин 022-067 Әр үммет үшін, олар орындайтын бір ереже жасадық. Ендеше (Мұхаммед Ғ.С.) олар, сенімен бұл іс жайында тартыспасын. Раббың жаққа шақыр. Сен әлбетте тура жол үстіндесің. لِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٍ‌ جَعَلْنَا‌ مَ‍‌‍ن‍‍سَكا‌‌ ً‌ هُمْ نَاسِك‍‍ُ‍وه ُۖ فَلاَ‌ يُنَا‌زِعُ‍‍نَّ‍‍كَ فِي ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۚ ‌وَ‌ا‌دْعُ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّكَ ۖ ‌إِنَّ‍‍كَ لَعَلَى‌ هُد‌ى‌‌ ً‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Ұа 'Ин Җӓдалӱка Фақули Ал-Лаһу 'А`ламу Бимӓ Та`малӱна 022-068 Егер олар сенімен таласса: “Алла, не істегендеріңді жақсы біледі” де. وَ‌إِنْ جَا‌دَل‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قُ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ал-Лаһу Йахкуму Байнакум Йаұма Ал-Қийӓмати Фӥмӓ Кунтум Фӥһи Таҳталифӱна 022-069 Алла, қиямет күні, араларыңдағы қайшылыққа түскен нәрселер жайында үкім береді. ال‍‍لَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ فِيمَا‌ كُ‍‍نْ‍‍تُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ تَ‍‍خْ‍‍تَلِف‍‍ُ‍ونَ
'Алам Та`ламнна Ал-Лаһа Йа`ламу Мӓ Фӥ Ас-Самӓ'и Ұа Ал-'Арđи ۗнна Ҙӓлика Фӥ Китӓбин ۚнна Ҙӓлика `Алá Ал-Лаһи Йасӥрун 022-070 Алланың жер, көктегі нәрселерді білетінін білмейсің бе? Шәксіз бұлар, Кітапта жазулы. Күдіксіз бұл, Аллаға оңай. أَلَمْ تَعْلَمْ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَعْلَمُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۗ ‌إِنَّ ‌ذَلِكَ فِي كِت‍‍َ‍اب‌‍ٍۚ ‌إِنَّ ‌ذَلِكَ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ يَس‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Ұа Йа`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Мӓ Лам Йуназзил Биһи Сулҭӓнӓан Ұа Мӓ Лайса Лаһум Биһи `Илмун ۗ Ұа Мӓ Лилžžӓлимӥна Мин Наҫӥрин 022-071 Олар, Алладан өзге, оған ешбір дәлел түсірілмеген және ол жөнде өздеріне де ешбір мәлімет болмаған нәрселерге табынады. Ол залымдар үшін, бір жәрдемші болмайды. وَيَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مَا‌ لَمْ يُنَزِّلْ بِه ِ‍ِ‍‌ سُلْ‍‍طَ‍‍انا‌‌ ً‌ ‌وَمَا‌ لَيْسَ لَهُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ عِلْمٌۗ ‌وَمَا‌ لِل‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‍نْ نَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌‌ٍ
Ұа 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓтунӓ Баййинӓтин Та`рифу Фӥ Ұуҗӱһи Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ал-Мункара ۖ Йакӓдӱна Йасҭӱна Биал-Лаҙӥна Йатлӱна `Алайһим 'Ӓйӓтинӓ ۗ Қул 'Афа'унабби'укум Бишаррин Мин Ҙаликуму ۗ Анӓру Ұа`адаһӓ Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥна Кафарӱ ۖ Ұа Би'са Ал-Маҫӥру 022-072 Қашан оларға ашық аяттарымыз оқылса, кәпірлердің жүздерінен қарсылық сезесің. Сондай-ақ оларға аяттарымызды оқығандарды бассала жаздайды. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Енді сендерге бұдан да жаманның хабарын берейін бе? Ол, от! Алла оны, қарсы болғандарға уәде еткен нендей жаман орын!”,- де. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتُنَا‌ بَيِّن‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَعْ‍‍رِفُ فِي ‌وُج‍‍ُ‍وهِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍رَۖ يَكَا‌د‍ُ‍‌ونَ يَسْ‍‍طُ‍‍ونَ بِ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَتْل‍‍ُ‍ونَ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتِنَا‌ ۗ قُ‍‍لْ ‌أَفَأُنَبِّئُكُ‍‍مْ بِشَرّ‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَلِكُمُ ۗ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَعَدَهَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌اۖ ‌وَبِئْسَ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌
Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу Đуриба Маćалун Фӓстами`ӱ Лаһу ۚнна Ал-Лаҙӥна Тад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Лан Йаҳлуқӱ Ҙубӓбӓан Ұа Лаұи Аҗтама`ӱ Лаһу ۖ Ұа 'Ин Йаслубһуму Аҙ-Ҙубӓбу Шай'ӓан Лӓ Йастанқиҙӱһу Минһу ۚ Đа`уфа Аҭ-Ҭӓлибу Ұа Ал-Маҭлӱбу 022-073 Әй адам баласы! Бір мысал келтірілді. Енді соған құлақ салыңдар: Сендердің Алладан өзге табынғандарың, барлығы жиылса да әсте бір шыбын жарата алмайды. Сондай-ақ егер шыбын олардың бір нәрсесін алып қашса, одан оны құтқара алмайды. Өйткені, іздеуші де ізделген де нашар. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ضُ‍‍رِبَ مَثَل‌‍ٌ‌ فَ‍‍اسْتَمِعُو‌ا‌ لَهُ‍‍~ُ ‌إِنَّ ۚ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ لَ‍‍نْ يَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌ذُبَابا‌‌ ً‌ ‌وَلَوِ‌ ‌اجْ‍‍تَمَعُو‌ا‌ لَه ُ‌ ‌وَ‌إِنْ ۖ يَسْلُ‍‍بْ‍‍هُمُ ‌ال‍‍ذُّب‍‍َ‍ابُ شَيْئا‌‌ ً‌ لاَ‌ يَسْتَ‍‌‍ن‍‍قِ‍‍ذ‍ُ‍‌وه ُ‌ مِنْهُ ضَ‍‍عُفَ ۚ ‌ال‍‍طَّ‍‍الِبُ ‌وَ‌الْمَ‍‍طْ‍‍ل‍‍ُ‍وبُ
Мӓ Қадарӱ Ал-Лаһа Хаққа Қадриһи ۗнна Ал-Лаһа Лақаұӥйун `Азӥзун 022-074 Олар Алланың қадырын біліп, шын мәнінде бағалай алмады. Алла аса күшті, өте үстем. مَا‌ قَ‍‍دَ‌رُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ حَ‍‍قَّ قَ‍‍دْ‌رِهِ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَ‍‍قَ‍‍وِيٌّ عَز‍ِ‍ي‍‍ز‌‌ٌ
Ал-Лаһу Йаҫҭафӥ Мина Ал-Малӓ'икати Русулӓан Ұа Мина Анӓси ۚнна Ал-Лаһа Самӥн Баҫӥрун 022-075 Алла, періштелерден де адамдардан да елшілер ғана белгіледі. Шәксіз Алла, әр нәрсені аса естуші, тым көруші. ال‍‍لَّهُ يَ‍‍صْ‍‍طَ‍‍فِي مِنَ ‌الْمَلاَئِكَةِ ‌رُسُلا‌ ً‌ ‌وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ سَم‍‍ِ‍ي‍‍ع‌‍ٌ‌ بَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Йа`ламу Мӓ Байна 'Айдӥһим Ұа Мӓ Ҳалфаһум ۗ Ұа 'Илá Ал-Лаһи Турҗа`у Ал-'Умӱру 022-076 Олардың алдарындағыны да арттарындағыны да біледі. Сондай-ақ барлық іс Аллаға қайтады. يَعْلَمُ مَا‌ بَيْنَ ‌أَيْدِيهِمْ ‌وَمَا‌ خَ‍‍لْفَهُمْ ۗ ‌وَ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ تُرْجَعُ ‌الأُم‍‍ُ‍و‌رُ‌
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Арка`ӱ Ұа Асҗудӱ Ұа А`будӱ Раббакум Ұа Аф`алӱ Ал-Ҳайра Ла`аллакум Туфлихӱна 022-077 Әй иман келтіргендер! Рүкүғ, сәжде қылып, Раббыларыңа ғибадат қылыңдар. Және қайыр қылыңдар. Әрине құтыласыңдар. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ا‌رْكَعُو‌ا‌ ‌وَ‌اسْجُدُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّكُمْ ‌وَ‌افْعَلُو‌ا‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍رَ‌ لَعَلَّكُمْ تُفْلِح‍‍ُ‍ونَ
Ұа Җӓһидӱ Фӥ Ал-Лаһи Хаққа Җиһӓдиһи ۚ Һуұа Аҗтабӓкум Ұа Мӓ Җа`ала `Алайкум Фӥ Адӥни Мин Хараҗин ۚ Миллата 'Абӥкумбрӓһӥма ۚ Һуұа Саммӓкуму Ал-Муслимйна Мин Қаблу Ұа Фӥ Һӓҙӓ Лийакӱна Ар-Расӱлу Шаһӥдӓан `Алайкум Ұа Такӱнӱ Шуһадӓ'а `Алá Анӓси ۚ Фа'ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтӱ Аз-Закӓата Ұа А`таҫимӱ Бил-Лаһи Һуұа Маұлӓкум ۖ Фани`ма Ал-Маұлá Ұа Ни`ма Ан-Наҫӥру 022-078 Алла жолында шынайы түрде күресіңдер. Сендерді Ол таңдады. Сендерге дінде қиындық қылған емес. Аталарың Ыбырайым (Ғ.С.) ның жолы. Алла бұрын да осы Құранда да пайғамбардың сендерге куә болуы, сендердің де адамдарға куә болуларың үшін, “Мұсылман” деп атады. Енді намазды толық орындаңдар, зекет беріңдер де Аллаға жабысыңдар. Иелерің Сол; нендей жақсы ие. Нендей жақсы жәрдемші! وَجَاهِدُ‌و‌ا‌ فِي ‌ال‍‍لَّهِ حَ‍‍قَّ جِهَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ۚ هُوَ‌ ‌اجْ‍‍تَبَاكُمْ ‌وَمَا‌ جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نِ مِنْ حَ‍رَجٍۚ مِلَّةَ ‌أَبِيكُمْ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ۚ هُوَ‌ سَ‍‍مَّ‍‍اكُمُ ‌الْمُسْلِمينَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَفِي هَذَ‌ا‌ لِيَك‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولُ شَهِيد‌ا‌‌ ً‌ عَلَيْكُمْ ‌وَتَكُونُو‌ا‌ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۚ فَأَ‍‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتُو‌ا‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَ‌اعْتَ‍‍صِ‍‍مُو‌ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ هُوَ‌ مَوْلاَكُمْ ۖ فَنِعْمَ ‌الْمَوْلَى‌ ‌وَنِعْمَ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah