21) Sūrat Al-'Anbyā' |
Printed format | 21) سُورَة الأَنبيَاء |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |
| Ақтараба Лилннӓси Хисӓбуһум Ұа Һум Фӥ Ғафлатин Му`риđӱна |
021-001 Адам баласының есеп көретін мезгілі таяды. Алайда, олар кәперсіз бет бұруда. | اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ |
| Мӓ Йа'тӥһим Мин Ҙикрин Мин Раббиһим Мухдаćин 'Иллӓ Астама`ӱһу Ұа Һум Йал`абӱна |
021-002 Олар, Раббыларынан өздеріне келген әр жаңа ескертуді мүлде ойыншық етіп қана тыңдайды. | مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَث ٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوه ُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ |
| Лӓһийатан Қулӱбуһум ۗ Ұа 'Асаррӱ Ан-Наҗұá Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Һал Һӓҙӓ 'Иллӓ Башарун Миćлукум ۖ 'Афата'тӱна Ас-Сихра Ұа 'Антум Тубҫирӱна |
021-003 Олардың жүректері боста. Жасырын кеңескен залымдар: “Бұл сендер сияқты ғана адам. Көре тұра сиқырға ересіңдер ме?”,- (деп күңкілдесті). | لاَهِيَة ً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَذَا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ |
| Қӓла Раббӥ Йа`ламу Ал-Қаұла Фӥ Ас-Самӓ'и Ұа Ал-'Арđи ۖ Ұа Һуұа Ас-Самӥ`у Ал-`Алӥму |
021-004 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Раббым; жер, көктегі сөйленгенді біледі. Сондай-ақ Ол, толық естуші, білуші” деді. | قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ |
| Бал Қӓлӱ 'Аđғӓćу 'Ахлӓмин Бал Афтарӓһу Бал Һуұа Шӓ`ирун Фалйа'тинӓ Би'ӓйатин Камӓ 'Урсила Ал-'Аұұалӱна |
021-005 Олар: “Олай емес. Бұл шым-шытырық түстер. Жоқ, өзінің жасандысы. Жоқ, ол ақын. Әйтпесе, бізге бұрынғы елшілерше бір белгі келтірсін” деді. | بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلاَم ٍ بَلْ افْتَرَاه ُ بَلْ هُوَ شَاعِر ٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَة ٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ |
| Мӓ 'Ӓманат Қаблаһум Мин Қарйатин 'Аһлакнӓһӓ ۖ 'Афаһум Йу'уминӱна |
021-006 Бұлардан бұрынғы біз жоқ еткен кент (халқы) иман келтірмеді. Енді бұлар иман келтіре ме? | مَا آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ |
| Ұа Мӓ 'Арсалнӓ Қаблака 'Иллӓ Риҗӓлӓан Нӱхӥ 'Илайһим ۖ Фӓс'алӱ 'Аһла Аҙ-Ҙикри 'Ин Кунтум Лӓ Та`ламӱна |
021-007 Сенен бұрын да өздеріне уахи етіп, еркектерді ғана жіберген едік. Егер білмесеңдер Кітап иелерінен сұраңдар. | وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلاَّ رِجَالا ً نُوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ |
| Ұа Мӓ Җа`алнӓһум Җасадӓан Лӓ Йа'кулӱна Аҭ-Ҭа`ӓма Ұа Мӓ Кӓнӱ Ҳӓлидӥна |
021-008 Ол пайғамбарларды тамақ жемейтін бір дене қылмадық. Сондай-ақ олар мәңгі қалушы да емес. | وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدا ً لاَ يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ |
| Ćумма Ҫадақнӓһуму Ал-Ұа`да Фа'анҗайнӓһум Ұа Ман Нашӓ'у Ұа 'Аһлакнӓ Ал-Мусрифӥна |
021-009 Сонан кейін оларға етілген уәдемізді шынға шығарып, оларды және қалаған кісілерімізді құтқардық та, шектен шығушыларды жоқ еттік. | ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ وَمَنْ نَشَاءُ وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ |
| Лақад 'Анзалнӓ 'Илайкум Китӓбӓан Фӥһи Ҙикрукум ۖ 'Афалӓ Та`қилӱна |
021-010 Сендерге ішінде өздеріңе үгіт болған бір Кітап жібердік. Сонда да түсінбейсіңдер ме? | لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابا ً فِيه ِِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ |
| Ұа Кам Қаҫамнӓ Мин Қарйатин Кӓнат Žӓлиматан Ұа 'Анша'нӓ Ба`даһӓ Қаұмӓан 'Ӓҳарӥна |
021-011 Қаншалаған халқы залым кентті талқандадық та, одан кейін басқа ел жараттық. | وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَة ٍ كَانَتْ ظَالِمَة ً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْما ً آخَرِينَ |
| Фаламмӓ 'Ахассӱ Ба'санӓ 'Иҙӓ Һум Минһӓ Йаркуđӱна |
021-012 Сонда олар азабымызды сезген сәтте, ол жерден қаша бастады. | فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَرْكُضُونَ |
| Лӓ Таркуđӱ Ұа Арҗи`ӱ 'Илá Мӓ 'Утрифтум Фӥһи Ұа Масӓкиникум Ла`аллакум Тус'алӱна |
021-013 “Қашпаңдар! Бақ берілген жерге, үйлеріңе қайтыңдар. Мүмкін сұраласыңдар” (деді). | لاَ تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَى مَا أُتْرِفْتُمْ فِيه ِِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ |
| Қӓлӱ Йӓ Ұайланӓ 'Иннӓ Куннӓ Žӓлимӥна |
021-014 Олар: Өкінішке орай біз залым екенбіз” деді. | قَالُوا يَاوَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ |
| Фамӓ Зӓлат Тилка Да`ұӓһум Хаттá Җа`алнӓһум Хаҫӥдӓан Ҳӓмидӥна |
021-015 Осы дауыстары; біз оларды орылған шөп, сөнген отқа айналдырғанға дейін сенбеді. | فَمَا زَالَتْ تِلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدا ً خَامِدِينَ |
| Ұа Мӓ Ҳалақнӓ Ас-Самӓ'а Ұа Ал-'Арđа Ұа Мӓ Байнаһумӓ Лӓ`ибӥна |
021-016 Көк пен жерді және екі арасындағыны ойыншық қып жаратпадық. | وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لاَعِبِينَ |
| Лаұ 'Араднӓ 'Ан Наттаҳиҙа Лаһұан Лӓттаҳаҙнӓһу Мин Ладуннӓ 'Ин Куннӓ Фӓ`илӥна |
021-017 Егер бір ойыншық жасағымыз келсе де оны жасайтын болсақ өз қасымыздан-ақ жасап алар едік… | لَوْ أَرَدْنَا أَنْ نَتَّخِذَ لَهْوا ً لاَتَّخَذْنَاه ُ مِنْ لَدُنَّا إِنْ كُنَّا فَاعِلِينَ |
| Бал Нақҙифу Бил-Хаққи `Алá Ал-Бӓҭили Файадмағуһу Фа'иҙӓ Һуұа Зӓһиқун ۚ Ұа Лакуму Ал-Ұайлу Миммӓ Таҫифӱна |
021-018 Егер өтірікті, шындықпен ұрсақ, миын бырқ еткізер еді де сонда ол жойылып, кетер еді. Жасанды сөздеріңнің салдарынан сендерге нендей өкініш. | بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُه ُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ ۚ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ |
| Ұа Лаһу Ман Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۚ Ұа Ман `Индаһу Лӓ Йастакбирӱна `Ан `Ибӓдатиһи Ұа Лӓ Йастахсирӱна |
021-019 Көктер мен жердегілер Алланікі. Оның қасындағылар, Оған құлшылық қылудан дандайсымайды да, шаршамайды. | وَلَه ُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ ۚ وَمَنْ عِنْدَهُ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِه ِِ وَلاَ يَسْتَحْسِرُونَ |
| Йусаббихӱна Ал-Лайла Ұа Ан-Наһӓра Лӓ Йафтурӱна |
021-020 Олар күндіз-түні Алланы дәріптеуден жалықпайды. | يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لاَ يَفْتُرُونَ |
| 'Ам Аттаҳаҙӱ 'Ӓлиһатан Мина Ал-'Арđи Һум Йунширӱна |
021-021 Олардың жерден жасап алған тәңірлері; солар, өліктерді тірілте ме? | أَمْ اتَّخَذُوا آلِهَة ً مِنَ الأَرْضِ هُمْ يُنشِرُونَ |
| Лаұ Кӓна Фӥһимӓ 'Ӓлиһатун 'Иллӓ Ал-Лаһу Лафасадатӓ ۚ Фасубхӓна Ал-Лаһи Рабби Ал-`Арши `Аммӓ Йаҫифӱна |
021-022 Егер жер-көкте Алладан басқа да тәңірлер болса еді, әлбетте екеуі де бұзылып, кетер еді. Ғаршының Раббы Алла, олардың жасанды сипаттарынан пәк. | لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ |
| Лӓ Йус'алу `Аммӓ Йаф`алу Ұа Һум Йус'алӱна |
021-023 Ол, істегендерінен сұралмайды да, олар сұралады. | لاَ يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ |
| 'Ам Аттаҳаҙӱ Мин Дӱниһи 'Ӓлиһатан ۖ Қул Һӓтӱ Бурһӓнакум ۖ Һӓҙӓ Ҙикру Ман Ма`ийа Ұа Ҙикру Ман Қаблӥ ۗ Бал 'Акćаруһум Лӓ Йа`ламӱна Ал-Хаққа ۖ Фаһум Му`риđӱна |
021-024 Немесе олар, Алладан өзге тәңірлер жасап алды ма? (Мұхаммед Ғ.С.): Дәлелдеріңді келтіріңдер. Міне менімен бірге болғандардың Кітабы және менен бұрынғылардың Кітабы” де. Олай емес, олардың көбі шындықты білмейді. Сондықтан олар жалтарады. | أَمْ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَة ً ۖ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَذَا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَذِكْرُ مَنْ قَبْلِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ الْحَقَّ ۖ فَهُمْ مُعْرِضُونَ |
| Ұа Мӓ 'Арсалнӓ Мин Қаблика Мин Расӱл 'Ииниллӓ Нӱхӥ 'Илайһи 'Аннаһу Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ 'Анӓ Фӓ`будӱни |
021-025 (Мұхаммед Ғ.С.) сенен бұрын бір пайғамбар жіберсек, оған: “Күдіксіз Менен басқа ешбір тәңір жоқ. Онда Маған ғана құлшылық қылыңдар” деп қана уахи етіп, жібердік. | وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُول ٍإِلاَّ نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ |
| Ұа Қӓлӱ Аттаҳаҙа Ар-Рахмӓну Ұаладӓан ۗ Субхӓнаһу ۚ Бал `Ибӓдун Мукрамӱна |
021-026 Сонда олар: “Алланың баласы бар” деді. Алла одан пәк. Олай емес, періштелер ардақты құлдары. | وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدا ً ۗ سُبْحَانَه ُ ۚ بَلْ عِبَادٌ مُكْرَمُونَ |
| Лӓ Йасбиқӱнаһу Бил-Қаұли Ұа Һум Би'амриһи Йа`малӱна |
021-027 Олар, Одан оза сөз сөйлемейді. Сондай-ақ олар, Оның әмірін ғана орындайды. | لاَ يَسْبِقُونَه ُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِه ِِ يَعْمَلُونَ |
| Йа`ламу Мӓ Байна 'Айдӥһим Ұа Мӓ Ҳалфаһум Ұа Лӓ Йашфа`ӱна 'Иллӓ Лимани Артаđá Ұа Һум Мин Ҳашйатиһи Мушфиқӱна |
021-028 Алла олардың өткенін де, келешегін де біледі. Олар, Алланың разы болған кісісіне ғана шапағат ете алады. Олар Алладан қорыққаннан тітірейді. | يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يَشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضَى وَهُمْ مِنْ خَشْيَتِه ِِ مُشْفِقُونَ |
| Ұа Ман Йақул Минһум 'Иннӥ 'Илаһун Мин Дӱниһи Фаҙӓлика Наҗзӥһи Җаһаннама ۚ Каҙӓлика Наҗзӥ Аž-Žӓлимӥна |
021-029 Олардан кім: “Алладан өзге мен де тәңірмін!,- десе, оны тозақпен жазаландырамыз. Залымдардың сазайын сөйтіп тарттырамыз. | وَمَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلَه ٌٌ مِنْ دُونِه ِِ فَذَلِكَ نَجْزِيه ِِ جَهَنَّمَ ۚ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ |
| 'Аұалам Йарá Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'Анна Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Кӓнатӓ Ратқӓан Фафатақнӓһумӓ ۖ Ұа Җа`алнӓ Мина Ал-Мӓ'и Кулла Шай'ин Хаййин ۖ 'Афалӓ Йу'уминӱна |
021-030 Қарсы болғандар, негізінде көктер менен жер тиіскен еді. Екеуін ажыратқанымызды, әр жанды нәрсені судан жаратқанымызды көрмей ме? Сондай-ақ сенбей ме? | أَوَلَمْ يَرَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ كَانَتَا رَتْقا ً فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلاَ يُؤْمِنُونَ |
| Ұа Җа`алнӓ Фӥ Ал-'Арđи Раұӓсийа 'Ан Тамӥда Биһим Ұа Җа`алнӓ Фӥһӓ Фиҗӓҗӓан Субулӓан Ла`аллаһум Йаһтадӱна |
021-031 Жер оларды тербетпесін деп, асқар тауларды орналастырдық. Және жөн табулары үшін кең жолдар жараттық. | وَجَعَلْنَا فِي الأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجا ً سُبُلا ً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ |
| Ұа Җа`алнӓ Ас-Самӓ'а Сақфӓан Махфӱžӓан ۖ Ұа Һум `Ан 'Ӓйӓтиһӓ Му`риđӱна |
021-032 Аспанды берік бір төбе қылдық. Олар болса, мұндағы белгілерден бет бұрады. | وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفا ً مَحْفُوظا ً ۖ وَهُمْ عَنْ آيَاتِهَا مُعْرِضُونَ |
| Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Ҳалақа Ал-Лайла Ұа Ан-Наһӓра Ұа Аш-Шамса Ұа Ал-Қамара ۖ Куллун Фӥ Фалакин Йасбахӱна |
021-033 Ол Сондай Алла; түнді, күндізді, күнді және айды жаратты. Әрқайсысы өз айналасында жүзеді. | وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ |
| Ұа Мӓ Җа`алнӓ Либашарин Мин Қаблика Ал-Ҳулда ۖ 'Афа'ӥн Митта Фаһуму Ал-Ҳӓлидӱна |
021-034 (Мұхаммед Ғ.С.) сенен бұрын да адам баласына мәңгілік (өмір) бермедік. Ал егер сен өлсең сонда олар мәңгі қала ма? | وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِكَ الْخُلْدَ ۖ أَفَإِيْنْ مِتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ |
| Куллу Нафсин Ҙӓ'иқату Ал-Маұти ۗ Ұа Наблӱкум Биш-Шарри Ұа Ал-Ҳайри Фитнатан ۖ Ұа 'Илайнӓ Турҗа`ӱна |
021-035 Әркім өлімді татады. Сендерді сынап; жаман-жақсы күйге саламыз. Сондай-ақ бізге қайтарыласыңдар. | كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَة ً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Ра'ӓка Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'Ин Йаттаҳиҙӱнака 'Иллӓ Һузӱан 'Аһаҙӓ Ал-Лаҙӥ Йаҙкуру 'Ӓлиһатакум Ұа Һум Биҙикри Ар-Рахмӓни Һум Кӓфирӱна |
021-036 (Мұхаммед Ғ.С.) қарсы болғандар, қашан сені көрсе, өзіңді мүлде тәлкектеп: “Тәңірлеріңді сөз қылып жүрген осыма?”,- дейді. Сондай-ақ олар өздері Рахманның зікіріне (Кітабына) қарсы. | وَإِذَا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلاَّ هُزُوا ً أَهَذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمَنِ هُمْ كَافِرُونَ |
| Ҳулиқа Ал-'Инсӓну Мин `Аҗалин ۚ Са'урӥкум 'Ӓйӓтӥ Фалӓ Таста`җилӱни |
021-037 Адам баласы асыққыш болып жаратылған. Белгілерімді көрсетемін. Менен тез тілемеңдер. | خُلِقَ الإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلاَ تَسْتَعْجِلُونِ |
| Ұа Йақӱлӱна Матá Һӓҙӓ Ал-Ұа`ду 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна |
021-038 Олар: “Ал егер шын айтсаңдар, осы уәде қашан келеді?”,- дейді. | وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ |
| Лаұ Йа`ламу Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Хӥна Лӓ Йакуффӱна `Ан Ұуҗӱһиһиму Ан-Нӓра Ұа Лӓ `Ан Žуһӱриһим Ұа Лӓ Һум Йунҫарӱна |
021-039 Егер қарсы болғандар; оттан беттерін де, арқаларын да қорғай алмайтын мезгілді білсе еді. | لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لاَ يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلاَ عَنْ ظُهُورِهِمْ وَلاَ هُمْ يُنْصَرُونَ |
| Бал Та'тӥһим Бағтатан Фатабһатуһум Фалӓ Йастаҭӥ`ӱна Раддаһӓ Ұа Лӓ Һум Йунžарӱна |
021-040 Олай емес! Бейнет оларға кенеттен келіп, өздерін абыржытады. Сонда олар оны тойтара алмайды да, өздеріне мұрса да берілмейді. | بَلْ تَأْتِيهِمْ بَغْتَة ً فَتَبْهَتُهُمْ فَلاَ يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلاَ هُمْ يُنظَرُونَ |
| Ұа Лақади Астуһзи'а Бирусулин Мин Қаблика Фахӓқа Биал-Лаҙӥна Саҳирӱ Минһум Мӓ Кӓнӱ Биһи Йастаһзи'ӱн |
021-041 Расында сенен бұрынғы пайғамбарлар да ажыуаланған. Сонда мазақтағандардың, тәлкектеген нәрселері өз бастарына жеткен. | وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِه ِِ يَسْتَهْزِئُون |
| Қул Ман Йакла'уукум Бил-Лайли Ұа Ан-Наһӓри Мина Ар-Рахмӓни ۗ Бал Һум `Ан Ҙикри Раббиһим Му`риđӱна |
021-042 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Сендерді күндіз-түні Алладан кім арашалай алады?”,- де. Керісінше олар Раббыларының насихатынан бет бұруда. | قُلْ مَنْ يَكْلَؤُكُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَنِ ۗ بَلْ هُمْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِمْ مُعْرِضُونَ |
| 'Ам Лаһум 'Ӓлиһатун Тамна`уһум Мин Дӱнинӓ ۚ Лӓ Йастаҭӥ`ӱна Наҫра 'Анфусиһим Ұа Лӓ Һум Миннӓ Йуҫхабӱна |
021-043 Немесе бізден өзге өздерін корғайтын тәңірлері бар ма? Тәңірлері өз бастарына жәрдем ете алмаумен қатар бізден де қолдау таппайды. | أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِنْ دُونِنَا ۚ لاَ يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلاَ هُمْ مِنَّا يُصْحَبُونَ |
| Бал Матта`нӓ Һӓ'уулӓ' Ұа 'Ӓбӓ'аһум Хаттá Ҭӓла `Алайһиму Ал-`Умуру ۗ 'Афалӓ Йараұна 'Аннӓ На'тӥ Ал-'Арđа Нанқуҫуһӓ Мин 'Аҭрӓфиһӓ ۚ 'Афаһуму Ал-Ғӓлибӱна |
021-044 Әрине, оларды да, аталарын да ұзын бір өмірге дейін пайдаландырдық. Ал енді олар, жерді айналасынан (апаттар арқылы) кеміткенімізді көрмей ме? Сонда жеңіске солар ие бола ма? | بَلْ مَتَّعْنَا هَاؤُلاَء وَآبَاءَهُمْ حَتَّى طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۗ أَفَلاَ يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ |
| Қул 'Иннамӓ 'Унҙирукум Бил-Ұахйи ۚ Ұа Лӓ Йасма`у Аҫ-Ҫумму Ад-Ду`ӓ'а 'Иҙӓ Мӓ Йунҙарӱна |
021-045 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Шын мәнінде сендерге уахи арқылы ескертемін. Саңырау ескертілсе де дауысты естімейді” де. | قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُكُمْ بِالْوَحْيِ ۚ وَلاَ يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ |
| Ұа Ла'ин Массат/һум Нафхатун Мин `Аҙӓби Раббика Лайақӱлунна Йӓ Ұайланӓ 'Иннӓ Куннӓ Žӓлимӥна |
021-046 Рас, егер оларға Раббыңның азабынан азғантай ғана жетсе, олар: “Нендей өкініш! Біз залым екенбіз” дейді. | وَلَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَاوَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ |
| Ұа Наđа`у Ал-Маұӓзӥна Ал-Қисҭа Лийаұми Ал-Қийӓмати Фалӓ Туžламу Нафсун Шай'ӓан ۖ Ұа 'Ин Кӓна Миćқӓла Хаббатин Мин Ҳардалин 'Атайнӓ Биһӓ ۗ Ұа Кафá Бинӓ Хӓсибӥна |
021-047 Қиямет күні, туралық таразысын қоямыз. Сонда ешкім әділетсіздікке ұшырамайды. Егер бір ұрық түйірінің салмағындай болса да оны әкелеміз. Есеп көруде жеткіліктіміз. | وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلاَ تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئا ً ۖ وَإِنْ كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا ۗ وَكَفَى بِنَا حَاسِبِينَ |
| Ұа Лақад 'Ӓтайнӓ Мӱсá Ұа Һӓрӱна Ал-Фурқӓна Ұа Đийӓ'ан Ұа Ҙикрӓан Лилмуттақӥна |
021-048 Рас Мұса мен Һарұн (Ғ.С.) ға жақсы-жаманды ажырататын, тақуалар үшін жарық және үгіт түрінде Кітап бердік. | وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى وَهَارُونَ الْفُرْقَانَ وَضِيَاء ً وَذِكْرا ً لِلْمُتَّقِينَ |
| Ал-Лаҙӥна Йаҳшаұна Раббаһум Бил-Ғайби Ұа Һум Мина Ас-Сӓ`ати Мушфиқӱна |
021-049 Олар Раббыларын көрмей-ақ қорқып әрі олар, қияметтен үрейленеді. | الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَهُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ |
| Ұа Һаҙӓ Ҙикрун Мубӓракун 'Анзалнӓһу ۚ 'Афа'антум Лаһу Мункирӱна |
021-050 Бұл Құран біз түсірген мүбарак бір насихат. Енді соған да қарсы келесіңдер ме? | وَهَذَا ذِكْرٌ مُبَارَكٌ أَنزَلْنَاهُ~ُ ۚ أَفَأَنْتُمْ لَه ُ مُنكِرُونَ |
| Ұа Лақад 'Ӓтайнӓ 'Ибрӓһӥма Рушдаһу Мин Қаблу Ұа Куннӓ Биһи `Ӓлимӥна |
021-051 Рас, бұрын Ыбырайым (Ғ.С.) ға да туралық берген едік. | وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَه ُ مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِه ِِ عَالِمِينَ |
| 'Иҙ Қӓла Ли'абӥһи Ұа Қаұмиһи Мӓ Һаҙиһи Ат-Тамӓćӥлу Аллатӥ 'Антум Лаһӓ `Ӓкифӱна |
021-052 Сол уақытта ол; әкесіне, еліне: “Мына сендер шоқынған мүсіндер не?”,- деді. | إِذْ قَالَ لِأَبِيه ِِ وَقَوْمِه ِِ مَا هَذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ |
| Қӓлӱ Ұаҗаднӓ 'Ӓбӓ'анӓ Лаһӓ `Ӓбидӥна |
021-053 Олар: “Біз аталарымызды осыған табынған түрде таптық.”,-деді. | قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ |
| Қӓла Лақад Кунтум 'Антум Ұа 'Ӓбӓ'уукум Фӥ Đалӓлин Мубӥнин |
021-054 (Ыбырайым Ғ.С.): “Рас сендер де, аталарың да адасудасыңдар” деді. | قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلاَلٍ مُبِين ٍ |
| Қӓлӱ 'Аҗи'танӓ Бил-Хаққи 'Ам 'Анта Мина Ал-Лӓ`ибӥна |
021-055 Олар: “Сен бізге шындықты әкелдің бе? Ойнап, жүрсің бе?”,- деді. | قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللاَّعِبِينَ |
| Қӓла Бал Раббукум Раббу Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ал-Лаҙӥ Фаҭараһунна Ұа 'Анӓ `Алá Ҙӓликум Мина Аш-Шӓһидӥна |
021-056 “Олай емес. Негізінде сендердің Раббыларың, көктер мен жердің Раббы; соларды Ол жаратты. Сондай-ақ осыларыңа айғақ болушыларданмын” деді. | قَالَ بَل رَبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَى ذَلِكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ |
| Ұа Тӓлллаһи Ла'акӥданна 'Аҫнӓмакум Ба`да 'Ан Туұаллӱ Мудбирӥна |
021-057 “Аллаға серт етемін! Сендер бұрылып кеткеннен кейін әлбетте пұттарыңа соқтығамын” (деді). | وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنَامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ |
| Фаҗа`алаһум Җуҙӓҙӓан 'Иллӓ Кабӥрӓан Лаһум Ла`аллаһум 'Илайһи Йарҗи`ӱна |
021-058 Сонда оларды быт-шыт қылып, бәлкім осыған айналар деп, үлкенін ғана қойды. | فَجَعَلَهُمْ جُذَاذا ً إِلاَّ كَبِيرا ً لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ |
| Қӓлӱ Ман Фа`ала Һӓҙӓ Би'ӓлиһатинӓ 'Иннаһу Ламина Аž-Žӓлимӥна |
021-059 Олар: “Бұны тәңірлерімізге кім істесе де ол, анық залым екен” десті. | قَالُوا مَنْ فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّه ُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ |
| Қӓлӱ Сами`нӓ Фатáан Йаҙкуруһум Йуқӓлу Лаһу 'Ибрӓһӥму |
021-060 “Ыбырайым деген бір жігіттің осыларды сөз қып жүргенін естідік” десті. | قَالُوا سَمِعْنَا فَتى ً يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ~ُ إِبْرَاهِيمُ |
| Қӓлӱ Фа'тӱ Биһи `Алá 'А`йуни Ан-Нӓси Ла`аллаһум Йаш/һадӱна |
021-061 “Оны, көрулері үшін адамдардың көз алдына алып келіңдер” десті. | قَالُوا فَأْتُوا بِه ِِ عَلَى أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ |
| Қӓлӱ 'А'анта Фа`алта Һӓҙӓ Би'ӓлиһатинӓ Йӓ 'Ибрӓһӥму |
021-062 “Әй Ыбырайым! Осыны тәңірлерімізге сен істедің бе?”,-десті. | قَالُوا أَأَنْتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَاإِبْرَاهِيمُ |
| Қӓла Бал Фа`алаһу Кабӥруһум Һӓҙӓ Фӓс'алӱһум 'Ин Кӓнӱ Йанҭиқӱна |
021-063 “Бәлкім мына олардың үлкені істеген шығар. Егер сөйлей алатын болса, олардан сұраңдар” деді. | قَالَ بَلْ فَعَلَه ُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِنْ كَانُوا يَنطِقُونَ |
| Фараҗа`ӱ 'Илá 'Анфусиһим Фақӓлӱ 'Иннакум 'Антуму Аž-Žӓлимӱна |
021-064 Олар өзара: “Шынында сендер залымсыңдар” десті. | فَرَجَعُوا إِلَى أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ |
| Ćумма Нукисӱ `Алá Ру'ӱсиһим Лақад `Алимта Мӓ Һӓ'уулӓ' Йанҭиқӱна |
021-065 Сосын олар, мүсеуірей сүлкиіп: “Расында бұлардың сөйлемейтінін білесің ғой” деді. | ثُمَّ نُكِسُوا عَلَى رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَاؤُلاَء يَنطِقُونَ |
| Қӓла 'Афата`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Йанфа`укум Шай'ӓан Ұа Лӓ Йаđуррукум |
021-066 “Онда сендер Алланы қойып, өздеріңе ешбір пайда, зиян келтіре алмайтын нәрсеге табынасыңдар ма?” | قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لاَ يَنفَعُكُمْ شَيْئا ً وَلاَ يَضُرُّكُمْ |
| 'Уффин Лакум Ұа Лимӓ Та`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи ۖ 'Афалӓ Та`қилӱна |
021-067 “Түһ! Сендерге де Алланы қойып, табынғандарыңа да. Енді де түсінбейсіңдер ме?”,- деді. | أُفٍّ لَكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ |
| Қӓлӱ Харриқӱһу Ұа Анҫурӱ 'Ӓлиһатакум 'Ин Кунтум Фӓ`илӥна |
021-068 Олар: “Егер бір нәрсе істейтін болсаңдар, Ыбырайымды өртеп, тәңірлеріңе көмек етіңдер” десті. | قَالُوا حَرِّقُوه ُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِنْ كُنتُمْ فَاعِلِينَ |
| Қулнӓ Йӓ Нӓру Кӱнӥ Бардӓан Ұа Салӓмӓан `Алá 'Ибрӓһӥма |
021-069 “Әй от! Ыбырайымға салқын, зиянсыз бол” дедік. | قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدا ً وَسَلاَما ً عَلَى إِبْرَاهِيمَ |
| Ұа 'Арӓдӱ Биһи Кайдӓан Фаҗа`алнӓһуму Ал-'Аҳсарӥна |
021-070 Олардың Ыбырайым (Ғ.С.) ға қастық істегілері келді. Бірақ өздерін сәтсіздікке ұшыраттық. | وَأَرَادُوا بِه ِِ كَيْدا ً فَجَعَلْنَاهُمُ الأَخْسَرِينَ |
| Ұа Наҗҗайнӓһу Ұа Лӱҭӓан 'Илá Ал-'Арđи Аллатӥ Бӓракнӓ Фӥһӓ Лил`ӓламӥна |
021-071 Лұт (Ғ.С.) ты құтқарып, әлемдер үшін мүбарак болған жерге жеткіздік. | وَنَجَّيْنَاه ُ وَلُوطا ً إِلَى الأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ |
| Ұа Ұаһабнӓ Лаһу 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба Нӓфилатан ۖ Ұа Куллӓан Җа`алнӓ Ҫӓлихӥна |
021-072 Ыбырайым (Ғ.С.) ға Ысхақты артықша Яғқұпты бердік. Бәрін де түзу кісілер еттік. | وَوَهَبْنَا لَهُ~ُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَة ً ۖ وَكُلاّ ً جَعَلْنَا صَالِحِينَ |
| Ұа Җа`алнӓһум 'А'имматан Йаһдӱна Би'амринӓ Ұа 'Аұхайнӓ 'Илайһим Фи`ла Ал-Ҳайрӓти Ұа 'Иқӓма Аҫ-Ҫалӓати Ұа 'Ӥтӓ'а Аз-Закӓати ۖ Ұа Кӓнӱ Ланӓ `Ӓбидӥна |
021-073 Оларды әміріміз бойынша, тура жол көрсететін басшы қылып, оларға жақсылық істеуді, намазды орындауды, зекет беруді уахи қылдық. Олар бізге құлшылық қылушы еді. | وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّة ً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلاَةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ ۖ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ |
| Ұа Лӱҭӓан 'Ӓтайнӓһу Хукмӓан Ұа `Илмӓан Ұа Наҗҗайнӓһу Мина Ал-Қарйати Аллатӥ Кӓнат Та`малу Ал-Ҳабӓ'иćа ۗ 'Иннаһум Кӓнӱ Қаұма Саұ'ин Фӓсиқӥна |
021-074 Лұт (Ғ.С.) қа хикмет, ғылым бердік. Жаман істер істейтін кенттен құтқардық. Рас олар, жаман бұзық ел еді. | وَلُوطا ً آتَيْنَاه ُ حُكْما ً وَعِلْما ً وَنَجَّيْنَاه ُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ تَعْمَلُ الْخَبَائِثَ ۗ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ |
| Ұа 'Адҳалнӓһу Фӥ Рахматинӓ ۖ 'Иннаһу Мина Аҫ-Ҫӓлихӥна |
021-075 Оны рахметімізге бөледік. Рас ол жақсылардан еді. | وَأَدْخَلْنَاه ُ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّه ُ مِنَ الصَّالِحِينَ |
| Ұа Нӱхӓан 'Иҙ Нӓдá Мин Қаблу Фӓстаҗабнӓ Лаһу Фанаҗҗайнӓһу Ұа 'Аһлаһу Мина Ал-Карби Ал-`Аžӥми |
021-076 Бұрын жалбарынған Нұх (Ғ.С.) тың тілегін қабыл етіп, оны әрі үй-ішін зор апаттан құтқарған едік. | وَنُوحا ً إِذْ نَادَى مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَه ُ فَنَجَّيْنَاه ُ وَأَهْلَه ُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ |
| Ұа Наҫарнӓһу Мина Ал-Қаұми Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ ۚ 'Иннаһум Кӓнӱ Қаұма Саұ'ин Фа'ағрақнӓһум 'Аҗма`ӥна |
021-077 Оны, аяттарымызды жасынға шығарған елден қорғадық. Өйткені олар, сұмпайы ел еді. Сонда оларды түгел суға батырдық. | وَنَصَرْنَاه ُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ |
| Ұа Дӓұӱда Ұа Сулаймӓна 'Иҙ Йахкумӓни Фӥ Ал-Харćи 'Иҙ Нафашат Фӥһи Ғанаму Ал-Қаұми Ұа Куннӓ Лихукмиһим Шӓһидӥна |
021-078 Дәуіт пен Сүлеймен (Ғ.С.) ді есіңе ал. Екеуі бір елдің қойы түнде егінге түсіп, соған билік айтқанда, биліктерін көріп тұрдық. | وَدَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ إِذْ يَحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيه ِِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ |
| Фафаһһамнӓһӓ Сулаймӓна ۚ Ұа Куллӓан 'Ӓтайнӓ Хукмӓан Ұа `Илмӓан ۚ Ұа Саҳҳарнӓ Ма`а Дӓұӱда Ал-Җибӓла Йусаббихна Ұа Аҭ-Ҭайра ۚ Ұа Куннӓ Фӓ`илӥна |
021-079 Сонда оны Сүлейменнің көкейіне салдық. Негізінен де әрқайсысына әкімшілік, білім бердік. Және Дәуіт (Ғ.С.) пен бірге Алланы дәріптейтін тауларды, құсты бой ұсындырдық. Оны Біз істедік. | فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ ۚ وَكُلاّ ً آتَيْنَا حُكْما ً وَعِلْما ً ۚ وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ ۚ وَكُنَّا فَاعِلِينَ |
| Ұа `Алламнӓһу Ҫан`ата Лабӱсин Лакум Литухҫинакум Мин Ба'сикум ۖ Фаһал 'Антум Шӓкирӱна |
021-080 Дәуіт (Ғ.С.) ке сендерді соғыстан қорғау үшін сауыт жасау өнерін үйреткен едік. Сонда сендер шүкір етесіңдер ме? | وَعَلَّمْنَاه ُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ لِتُحْصِنَكُمْ مِنْ بَأْسِكُمْ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ شَاكِرُونَ |
| Ұа Лисулаймӓна Ар-Рӥха `Ӓҫифатан Таҗрӥ Би'амриһи 'Илá Ал-'Арđи Аллатӥ Бӓракнӓ Фӥһӓ ۚ Ұа Куннӓ Бикулли Шай'ин `Ӓлимӥна |
021-081 Сүлеймен (Ғ.С.) ге қатты желді бағындырдық. Оның әмірімен, біз мүбарак қылған жерге жүреді. | وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَة ً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلَى الأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عَالِمِينَ |
| Ұа Мина Аш-Шайӓҭӥни Ман Йағӱҫӱна Лаһу Ұа Йа`малӱна `Амалӓан Дӱна Ҙӓлика ۖ Ұа Куннӓ Лаһум Хӓфиžӥна |
021-082 Оған суға сүңгитін, басқа істер де істейтін жындардан да мойынсал қылдық. Сондай-ақ олардың бақылаушысы едік. | وَمِنَ الشَّيَاطِينِ مَنْ يَغُوصُونَ لَه ُ وَيَعْمَلُونَ عَمَلا ً دُونَ ذَلِكَ ۖ وَكُنَّا لَهُمْ حَافِظِينَ |
| Ұа 'Аййӱба 'Иҙ Нӓдá Раббаһу 'Аннӥ Массанӥ Аđ-Đурру Ұа 'Анта 'Архаму Ар-Рӓхимӥна |
021-083 Әйүп (Ғ.С.) те Раббына: “Маған бір бәле келді. Сен мәрхамет етушілердің абзалысың” деп, жалбарынды. | وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ~ُ أَنِّي مَسَّنِي الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ |
| Фӓстаҗабнӓ Лаһу Факашафнӓ Мӓ Биһи Мин Đуррин ۖ Ұа 'Ӓтайнӓһу 'Аһлаһу Ұа Миćлаһум Ма`аһум Рахматан Мин `Индинӓ Ұа Ҙикрá Лил`ӓбидӥна |
021-084 Сонда тілегін қабыл етіп, өзіндегі науқасты айықтырып, сондай-ақ құлшылық қылушыларға ғибрат үшін өзіне семьясын және олармен бірге бір есе артық мәрхамет етіп, бердік. | فَاسْتَجَبْنَا لَه ُ فَكَشَفْنَا مَا بِه ِِ مِنْ ضُرٍّ ۖ وَآتَيْنَاهُ~ُ أَهْلَه ُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَة ً مِنْ عِنْدِنَا وَذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ |
| Ұа 'Исмӓ`ӥла Ұа 'Идрӥса Ұа Ҙӓ Ал-Кифли ۖ Куллун Мина Аҫ-Ҫӓбирӥна |
021-085 Ысмайыл, Ыдрыс, Зүлкәфил (Ғ.С.) дерге де (мәрхамет еткен едік). Солардың барлығы да сабырлы еді. | وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ |
| Ұа 'Адҳалнӓһум Фӥ Рахматинӓ ۖ 'Иннаһум Мина Аҫ-Ҫӓлихӥна |
021-086 Сондай-ақ оларды мәрхаметімізге бөледік. Өйткені олар, игілерден еді. | وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ |
| Ұа Ҙӓ Ан-Нӱни 'Иҙ Ҙаһаба Муғӓđибӓан Фаžанна 'Ан Лан Нақдира `Алайһи Фанӓдá Фӥ Аž-Žулумӓти 'Ан Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ 'Анта Субхӓнака 'Иннӥ Кунту Мина Аž-Žӓлимӥна |
021-087 Юнысты есіңе ал. Сол уақытта ашуланып, кетіп қалды да біздің еш тарлық қылмауымызды ойлап, сонда қараңғылықтар ішінде (балықтың қарнында): “Сенен басқа ешбір тәңір жоқ. Пәксін. Шын мәнінде мен қателесушілерден болдым” деп, жалбарынды. | وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبا ً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ |
| Фӓстаҗабнӓ Лаһу Ұа Наҗҗайнӓһу Мина Ал-Ғамми ۚ Ұа Каҙалика Нунҗӥ Ал-Му'уминӥна |
021-088 Тілегін қабыл етіп, оны қайғыдан құтқардық. Міне иман келтіргендерді сөйтіп құтқарамыз. | فَاسْتَجَبْنَا لَه ُ وَنَجَّيْنَاه ُ مِنَ الْغَمِّ ۚ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ |
| Ұа Закарӥйӓ 'Иҙ Нӓдá Раббаһу Рабби Лӓ Таҙарнӥ Фардӓан Ұа 'Анта Ҳайру Ал-Ұӓриćӥна |
021-089 Зәкерияны да есіңе ал. Раббына: “Раббым! Мені жалғыз қойма. Сен ең жақсы мұрагерсің” деп жалбарынды. | وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّه ُ رَبِّ لاَ تَذَرْنِي فَرْدا ً وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ |
| Фӓстаҗабнӓ Лаһу Ұа Ұаһабнӓ Лаһу Йахйá Ұа 'Аҫлахнӓ Лаһу Заұҗаһу ۚ 'Иннаһум Кӓнӱ Йусӓри`ӱна Фӥ Ал-Ҳайрӓти Ұа Йад`ӱнанӓ Рағабӓан Ұа Раһабӓан ۖ Ұа Кӓнӱ Ланӓ Ҳӓши`ӥна |
021-090 Сонда тілегін қабыл етіп, оған Яхияны бердік. Әрі жұбайын жасарттық. Өйткені бұлар, жақсылықтарға ұмтылады. Бізден үмітпен қорқу арасында тілейді де, бізге бәйек болады. | فَاسْتَجَبْنَا لَه ُ وَوَهَبْنَا لَه ُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَه ُ زَوْجَهُ~ُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبا ً وَرَهَبا ً ۖ وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ |
| Ұа А-Атӥ 'Ахҫанат Фарҗаһӓ Фанафаҳнӓ Фӥһӓ Мин Рӱхинӓ Ұа Җа`алнӓһӓ Ұа Абнаһӓ 'Ӓйатан Лил`ӓламӥна |
021-091 Сондай абыройын қорғаған (Мәриям) ға рухымыздан үрледік. Сондай-ақ өзін де, ұлын да бүкіл әлемге ғибрат қылдық. | وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِنْ رُوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَة ً لِلْعَالَمِينَ |
| 'Инна Һаҙиһи 'Умматукум 'Умматан Ұӓхидатан Ұа 'Анӓ Раббукум Фӓ`будӱни |
021-092 Осы сендердің үмметтерің бір-ақ үммет. Мен Раббыларың. Сондықтан Маған ғана құлшылық қылыңдар. | إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّة ً وَاحِدَة ً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ |
| Ұа Тақаҭҭа`ӱ 'Амраһум Байнаһум ۖ Куллун 'Илайнӓ Рӓҗи`ӱна |
021-093 Олар араларында дін істерін бөлшектеді. Негізінде барлығы бізге қайтады. | وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ ۖ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ |
| Фаман Йа`мал Мина Аҫ-Ҫӓлихӓти Ұа Һуұа Му'уминун Фалӓ Куфрӓна Лиса`йиһи Ұа 'Иннӓ Лаһу Кӓтибӱна |
021-094 Сонда кім иман келтіріп, жақсылық істесе, оның еңбегі босқа кетпейді. Күдіксіз оған жазамыз. | فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِن ٌ فَلاَ كُفْرَانَ لِسَعْيِه ِِ وَإِنَّا لَه ُ كَاتِبُونَ |
| Ұа Харӓмун `Алá Қарйатин 'Аһлакнӓһӓ 'Аннаһум Лӓ Йарҗи`ӱна |
021-095 Біз жоқ еткен кент халқының бізге қайтпауы мүмкін емес. | وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ |
| Хаттá 'Иҙӓ Футихат Йа'җӱҗу Ұа Ма'җӱҗу Ұа Һум Мин Кулли Хадабин Йансилӱна |
021-096 Яжұж, Мажұж ағытылып, әрбір төбеден келгенге дейін. | حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُمْ مِنْ كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ |
| Ұӓқтараба Ал-Ұа`ду Ал-Хаққу Фа'иҙӓ Һийа Шӓҳиҫатун 'Абҫӓру Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Йӓ Ұайланӓ Қад Куннӓ Фӥ Ғафлатин Мин Һӓҙӓ Бал Куннӓ Žӓлимӥна |
021-097 Ол шын уәде (қиямет) таяса, сол уақытта қарсы болғандардың көздері шарасынан шығып: “Әттеген-ай! Біз бұдан кәперсіз залым екенміз” дейді. | وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَاوَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ |
| 'Иннакум Ұа Мӓ Та`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Хаҫабу Җаһаннама 'Антум Лаһӓ Ұа Аридӱна |
021-098 Сендер және Алладан өзге табынған нәрселерің, тозақтың отынысыңдар. Сендер соған кіресіңдер. | إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ |
| Лаұ Кӓна Һӓ'уулӓ' 'Ӓлиһатан Мӓ Ұарадӱһӓ ۖ Ұа Куллун Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
021-099 Егер олар тәңір болса, оған кірмес еді. Барлығы онда мүлде қалады. | لَوْ كَانَ هَاؤُلاَء آلِهَة ً مَا وَرَدُوهَا ۖ وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ |
| Лаһум Фӥһӓ Зафӥрун Ұа Һум Фӥһӓ Лӓ Йасма`ӱна |
021-100 Олар, тозақта ыңыранып, олар ол жерде еш нәрсе естімейді. | لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لاَ يَسْمَعُونَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Сабақат Лаһум Миннӓ Ал-Хуснá 'Ӱлӓ'ика `Анһӓ Муб`адӱна |
021-101 Күдіксіз өздеріне Бізден игілік жазылғандар, солар тозақтан аулақ болады. | إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنَى أُوْلَائِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ |
| Лӓ Йасма`ӱна Хасӥсаһӓ ۖ Ұа Һум Фӥ Мӓ Аштаһат 'Анфусуһум Ҳӓлидӱна |
021-102 Олар тозақтың сыбдырын да естімейді. Сондай-ақ олар жаннаттағы көңілдері қалаған нәрселерінде мәңгі қалады. | لاَ يَسْمَعُونَ حَسِيسَهَا ۖ وَهُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ |
| Лӓ Йахзунуһуму Ал-Фаза`у Ал-'Акбару Ұа Таталаққӓһуму Ал-Малӓ'икату Һӓҙӓ Йаұмукуму Ал-Лаҙӥ Кунтум Тӱ`адӱна |
021-103 Оларды қорқыныштың ең зоры уайымдатпайды да оларды періштелер: “Міне бұл сендерге уәде етілген күн” деп қарсы алады. | لاَ يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلاَئِكَةُ هَذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ |
| Йаұма Наҭұӥ Ас-Самӓ'а Каҭаййи Ас-Сиҗилли Лилкутуби ۚ Камӓ Бада'нӓ 'Аұұала Ҳалқин Ну`ӥдуһу ۚ Ұа`дӓан `Алайнӓ ۚ 'Иннӓ Куннӓ Фӓ`илӥна |
021-104 Ол күнде, көкті, кітаптың бетін бүктегендей бүктейміз де, әуел бастағыдай қайта жаратамыз. Бұл Бізге бір міндет. Шынында Біз орындаймыз. | يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ۚ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُه ُ ۚ وَعْدا ً عَلَيْنَا ۚ إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ |
| Ұа Лақад Катабнӓ Фӥ Аз-Забӱри Мин Ба`ди Аҙ-Ҙикри 'Анна Ал-'Арđа Йариćуһӓ `Ибӓдийа Аҫ-Ҫӓлихӱна |
021-105 Расында Тәураттан кейінгі Зәбүрде: “Жерге игі құлдарым мұрагер болады” деп жаздық. | وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ |
| 'Инна Фӥ Һӓҙӓ Лабалӓғӓан Лиқаұмин `Ӓбидӥна |
021-106 Күдіксіз осы Құранда, құлшылық қылған елге, әрине бір ұқтыру бар. | إِنَّ فِي هَذَا لَبَلاَغا ً لِقَوْمٍ عَابِدِينَ |
| Ұа Мӓ 'Арсалнӓка 'Иллӓ Рахматан Лил`ӓламӥна |
021-107 (Мұхаммед Ғ.С.) Біз сені бүкіл әлемге рахмет етіп қана жібердік. | وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ رَحْمَة ً لِلْعَالَمِينَ |
| Қул 'Иннамӓ Йӱхá 'Илаййа 'Аннамӓ 'Илаһукум 'Илаһун Ұӓхидун ۖ Фаһал 'Антум Муслимӱна |
021-108 “Шын мәнінде маған, Тәңірлерің бір-ақ Тәңір деп уахи етілді. Онда Соған бой ұсынасыңдар ма?”,- де. | قُلْ إِنَّمَا يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَه ٌٌ وَاحِدٌ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ |
| Фа'ин Таұаллаұ Фақул 'Ӓҙантукум `Алá Саұӓ'ин ۖ Ұа 'Ин 'Адрӥ 'Ақарӥбун 'Ам Ба`ӥдун Мӓ Тӱ`адӱна |
021-109 Ал сонда егер олар жүз бұрса: “Сендерді тегіс құлақтандырдым. Сендерге уәде етілген нәрсе алыс па? Жақын ба? Білмеймін” де. | فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُكُمْ عَلَى سَوَاءٍ ۖ وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَمْ بَعِيدٌ مَا تُوعَدُونَ |
| 'Иннаһу Йа`ламу Ал-Җаһра Мина Ал-Қаұли Ұа Йа`ламу Мӓ Тактумӱна |
021-110 “Күдіксіз Алла, сөздің көрнеуін де біледі, жасырғандарыңды да біледі.” | إِنَّه ُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ |
| Ұа 'Ин 'Адрӥ Ла`аллаһу Фитнатун Лакум Ұа Матӓ`ун 'Илá Хӥнин |
021-111 “Білмеймін. Бәлкім бұл (мерзім) сендер үшін бір сынау, бір заманға дейін пайдалану шығар.” | وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّه ُ فِتْنَة ٌ لَكُمْ وَمَتَاع ٌ إِلَى حِين ٍ |
| Қӓла Рабби Ахкум Бил-Хаққи ۗ Ұа Раббунӓ Ар-Рахмӓну Ал-Муста`ӓну `Алá Мӓ Таҫифӱна |
021-112 (Мұхаммед Ғ.С.): “Раббым, туралықпен үкім ет. Жасама суреттеулеріңе, мейірімді Раббымыздан жәрдем тіленеді” деді. | قَالَ رَبِّ احْكُمْ بِالْحَقِّ ۗ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |