19) Sūrat Maryam

Printed format

19) سُورَة مَريَم

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Кӓф-Һӓ-Йӓ-`Айн-Ҫӓд 019-001 Кәф Һә Иә ‘Айн Сад. كَ‍‍اف-هَا-يَا-عَي‍‍ن‍‍-‍‍صَ‍‍ا‌د
Ҙикру Рахмати Раббика `Абдаһу Закарӥйӓ 019-002 (Мұхаммед Ғ.С.) Бұл Раббыңның құлы Зәкерия (Ғ.С.) ға мәрхаметінің естелігі. ذِكْرُ‌ ‌‍رَحْمَةِ ‌‍رَبِّكَ عَ‍‍بْ‍‍دَه ُ‌ ‌زَكَ‍‍رِيَّا‌
'Иҙ Нӓдá Раббаһу Нидӓ'ан Ҳафӥйӓан 019-003 Ал бір заманда ол, Раббына құпия дауыспен жалбарынған еді. إِ‌ذْ‌ نَا‌دَ‌ى‌ ‌‍رَبَّه ُ‌ نِد‍َ‍‌ا‌ءً‌ خَ‍‍فِيّا ‌ ً
Қӓла Рабби 'Иннӥ Ұаһана Ал-`Аžму Миннӥ Ұа Ашта`ала Ар-Ра'су Шайбӓан Ұа Лам 'Акун Биду`ӓ'ика Рабби Шақӥйӓан 019-004 “Раббым! Сүйегім қаусап, басым ағарған. Дегенмен саған қойған тілегім, босқа кетпеген еді” деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي ‌وَهَنَ ‌الْعَ‍‍ظْ‍‍مُ مِ‍‍نِّ‍‍ي ‌وَ‌اشْتَعَلَ ‌ال‍رَّ‌أْسُ شَيْبا ‌ ً‌ ‌وَلَمْ ‌أَكُ‍‍نْ بِدُع‍‍َ‍ائِكَ ‌‍رَبِّ شَ‍‍قِ‍‍يّا ‌ ً
Ұа 'Иннӥ Ҳифту Ал-Маұӓлийа Мин Ұарӓ'ӥ Ұа Кӓнати Амра'атӥ `Ӓқирӓан Фаһаб Лӥ Мин Ладунка Ұалӥйӓан 019-005 “Шынында мен өзімнен кейінгі жақындарымнан (мұрагер бола алмайды деп) қорқамын. Сондай-ақ жұбайым кемпір. Сонда да маған өз қасыңнан бір мұрагер бере көр!” وَ‌إِنِّ‍‍ي خِ‍‍فْتُ ‌الْمَوَ‌الِيَ مِ‍‍نْ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍‍ي ‌وَكَانَتِ ‌امْ‍رَ‌أَتِي عَاقِ‍‍ر‌ا ‌ ً‌ فَهَ‍‍بْ لِي مِ‍‍نْ لَدُ نْ‍‍كَ ‌وَلِيّا ‌ ً
Йариćунӥ Ұа Йариćу Мин 'Ӓли Йа`қӱба ۖ Ұа Аҗ`алһу Рабби Раđӥйӓан 019-006 “Ол, маған да мұрагер болып, әрі Яғқұп ұрпағына да мұрагер болсын. Раббым оны ризалығыңа бөле!” يَ‍‍رِثُنِي ‌وَيَ‍‍رِثُ مِ‍‌‍نْ ‌آلِ يَعْ‍‍قُ‍‍وبَ ۖ ‌وَ‌اجْ‍‍عَلْهُ ‌‍رَبِّ ‌‍رَ‍ضِ‍‍يّا‌‌ ً
Йӓ Закарӥйӓннӓ Нубашширука Биғулӓмин Асмуһу Йахйá Лам Наҗл Лаһу Мин Қаблу Самӥйӓан 019-007 (Алла): “Әй Зәкерия! Расында сені бір ұл арқылы қуантамыз. Аты Яхия. Бұрын оған ешкімді аттас қылмаған едік.” يَا‌زَكَ‍‍رِيَّ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ نُبَشِّرُكَ بِ‍‍غُ‍‍لاَم ‍ٍ‌اسْمُه ُ‌ يَحْيَى‌ لَمْ نَ‍‍جْ‍‍عَ‍‍لْ لَه ُ‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ سَمِيّا ‌ ً
Қӓла Рабби 'Аннá Йакӱну Лӥ Ғулӓмун Ұа Кӓнат Амра'атӥ `Ӓқирӓан Ұа Қад Балағту Мина Ал-Кибари `Итӥйӓан 019-008 (Зәкерия): “Раббым! Менің ұлым қалайша болады! Жұбайым кемпір. Расында өзім де кәріліктен қурадым” деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌أَنَّ‍‍ى‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لِي غُ‍‍لاَمٌ‌ ‌وَكَانَتْ ‌امْ‍رَ‌أَتِي عَاقِ‍‍ر‌ا ‌ ً‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍دْ‌ بَلَ‍‍غْ‍‍تُ مِنَ ‌الْكِبَ‍‍ر‍ِ‍‌ عِتِيّا ‌ ً
Қӓла Каҙӓлика Қӓла Раббука Һуұа `Алаййа Һаййинун Ұа Қад Ҳалақтука Мин Қаблу Ұа Лам Таку Шай'ӓан 019-009 “Міне солайша” деді. Бірақ Раббың: “Ол маған оңай. Өйткені, сені бұрын жаратқанымда дәнеңе емес едің” деді. قَ‍‍الَ كَذَلِكَ قَ‍‍الَ ‌‍رَبُّكَ هُوَ‌ عَلَيَّ هَيِّنٌ‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍تُكَ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَلَمْ تَكُ شَيْئا ‌ ً
Қӓла Рабби Аҗл Лӥ 'Ӓйатан ۚ Қӓла 'Ӓйатука 'Аллӓ Тукаллима Анӓса Ćалӓćа Лайӓлин Саұӥйӓан 019-010 “Раббым маған бір белгі бер” деді. (Алла): “Сенің белгің: сап-сау бола тұра үш тәулік адамдармен сөйлесе алмайсың” деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌اجْ‍‍عَ‍‍ل لِ‍‍ي ‌آيَة‌ ًۚ قَ‍‍الَ ‌آيَتُكَ ‌أَلاَّ‌ تُكَلِّمَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ثَلاَثَ لَي‍‍َ‍ال‌‍ٍ‌ سَوِيّا‌‌ ً
Фаҳараҗа `Алá Қаұмиһи Мина Ал-Михрӓби Фа'аұхá 'Илайһимн Саббихӱ Букратан Ұа `Ашӥйӓан 019-011 Сонда (Зәкерия) михраптан шығып, қауымына: “Ертелі-кеш Алланы дәріптеңдер” деп нұсқады. فَ‍‍خَ‍رَجَ عَلَى‌ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ مِنَ ‌الْمِحْرَ‍‌ابِ فَأَ‌وْحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيْهِمْ ‌أَنْ سَبِّحُو‌ا‌ بُكْ‍رَة ً‌ ‌وَعَشِيّا ‌ ً
Йӓ Йахйá Ҳуҙи Ал-Китӓба Биқӱұатин ۖ Ұа 'Ӓтайнӓһу Ал-Хукма Ҫабӥйӓан 019-012 “Әй Яхия! Кітапты мықты ұста” деп, сәбилігінде-ақ даналық берген едік. يَايَحْيَى‌ خُ‍‍ذِ‌ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ بِ‍‍قُ‍‍وَّةٍ‌ ‌وَ‌آتَيْن‍‍َ‍اهُ ۖ ‌الْحُكْمَ صَ‍‍بِيّا‌‌ ً
Ұа Ханӓнӓан Мин Ладуннӓ Ұа Закӓатан ۖ Ұа Кӓна Тақӥйӓан 019-013 Әрі оған өз қасымыздан мұлайымдық, күнәдан тазалық бердік. Өзі де тақуа еді. وَحَنَانا‌‌ ً‌ مِ‍‍نْ لَدُنَّ‍‍ا‌ ‌وَ‌زَك‍‍َ‍اة ًۖ ‌وَك‍‍َ‍انَ تَ‍‍قِ‍‍يّا‌‌ ً
Ұа Баррӓан Биұӓлидайһи Ұа Лам Йакун Җаббӓрӓан `Аҫӥйӓан 019-014 Әрі әке-шешесіне де мейірімді еді. Зоракер, күнәкар емес еді. وَبَرّ‌ا ‌ ً‌ بِوَ‌الِدَيْهِ ‌وَلَمْ يَكُ‍‍نْ جَبَّا‌ر‌ا ‌ ً‌ عَ‍‍صِ‍‍يّا ‌ ً
Ұа Салӓмун `Алайһи Йаұма Ұулида Ұа Йаұма Йамӱту Ұа Йаұма Йуб`аćу Хаййӓан 019-015 Оған туылған күні, өлетін күні және тірі тұрғызылатын күні амандық болсын. وَسَلاَمٌ عَلَيْهِ يَوْمَ ‌وُلِدَ‌ ‌وَيَوْمَ يَم‍‍ُ‍وتُ ‌وَيَوْمَ يُ‍‍بْ‍‍عَثُ حَيّا ‌ ً
Ұа Аҙкур Фӥ Ал-Китӓби Марйама 'Иҙ Антабаҙат Мин 'Аһлиһӓ Макӓнӓан Шарқӥйӓан 019-016 (Мұхаммед Ғ.С.) Құрандағы Мәриямды айтып бер. Сол уақытта ол, тұрған үйінің шығыс жағындағы бір орынға жекеленіп барды. وَ‌ا‌ذْكُرْ‌ فِي ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ مَرْيَمَ ‌إِ‌ذْ‌ ‌ان‍‍تَبَذَتْ مِنْ ‌أَهْلِهَا‌ مَكَانا ‌ ً‌ شَرْ‍‍قِ‍‍يّا ‌ ً
Фӓттаҳаҙат Мин Дӱниһим Хиҗӓбӓан Фа'арсалнӓ 'Илайһӓ Рӱханӓ Фатамаććала Лаһӓ Башарӓан Саұӥйӓан 019-017 Сонда олардың бер жағынан шымылдық ұстап қойған еді. Сондай-ақ оған рухымызды (Жебірейілді) жібердік те ол, оған толық адам бейнесінде көрінді. ف‍‍َ‍اتَّ‍‍خَ‍‍ذَتْ مِ‍‍نْ ‌دُ‌ونِهِمْ حِجَابا ‌ ً‌ فَأَ‌رْسَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْهَا‌ ‌رُ‌وحَنَا‌ فَتَمَثَّلَ لَهَا‌ بَشَر‌ا ‌ ً‌ سَوِيّا ‌ ً
Қӓлат 'Иннӥ 'А`ӱҙу Бир-Рахмани Минка 'Ин Кунта Тақӥйӓан 019-018 (Мәриям): “Егер сен тақуа болсаң да сенен Аллаға сиынамын” деді. قَ‍‍الَتْ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَع‍‍ُ‍و‌ذُ‌ بِ‍ال‍رَّحْمَنِ مِ‍‍نْ‍‍كَ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تَ تَ‍‍قِ‍‍يّا ‌ ً
Қӓла 'Иннамӓ 'Анӓ Расӱлу Раббики Ли'һаба Лаки Ғулӓмӓан Закӥйӓан 019-019 (Рух): “Мен саған бір таза бала беруге жіберілген Раббыңның елшісімін” деді. قَ‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولُ ‌‍رَبِّكِ لِأهَبَ لَكِ غُ‍‍لاَما ‌ ً‌ ‌زَكِيّا ‌ ً
Қӓлат 'Аннá Йакӱну Лӥ Ғулӓмун Ұа Лам Йамсаснӥ Башарун Ұа Лам 'Аку Бағӥйӓан 019-020 Мәриям: “Маған бір адам жұғыспаса, маған қалайша бала болады? Сондай-ақ суық жолда болмасам” деді. قَ‍‍الَتْ ‌أَنَّ‍‍ى‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لِي غُ‍‍لاَمٌ‌ ‌وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَر‌ٌ‌ ‌وَلَمْ ‌أَكُ بَ‍‍غِ‍‍يّا ‌ ً
Қӓла Каҙӓлики Қӓла Раббуки Һуұа `Алаййа Һаййинун ۖ Ұа Линаҗ`алаһу 'Ӓйатан Лилннӓси Ұа Рахматан Миннӓ ۚ Ұа Кӓна 'Амрӓан Мақđӥйӓан 019-021 (Жебірейіл Ғ.С.): “Ол, солайша” деді. Өйткені, Раббың: “Бұл Маған оңай. Мен тараптан адам баласына бір үлгі әрі бір мәрхамет. Бұл біткен бір іс еді” деді. قَ‍‍الَ كَذَلِكِ قَ‍‍الَ ‌‍رَبُّكِ هُوَ‌ عَلَيَّ هَيِّنٌۖ ‌وَلِنَ‍‍جْ‍‍عَلَهُ ‌آيَة ً‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَ‌‍رَحْمَة ً‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ۚ ‌وَك‍‍َ‍انَ ‌أَمْر‌ا‌‌ ً‌ مَ‍‍قْ‍‍‍‍ضِ‍‍يّا‌‌ ً
Фахамалат/һу Фӓнтабаҙат Биһи Макӓнӓан Қаҫӥйӓан 019-022 Мәриям; ол балаға жүкті болып, соныменен ұзақ бір жерге кетті. فَحَمَلَتْهُ فَ‍‍ا ن‍‍تَبَذَتْ بِه ِ‍ِ‍‌ مَكَانا ‌ ًقَ‍‍صِ‍‍يّا ‌ ً
Фа'аҗӓ'аһӓ Ал-Маҳӓđу 'Илá Җиҙ`и Ан-Наҳлати Қӓлат Йӓ Лайтанӥ Митту Қабла Һӓҙӓ Ұа Кунту Насйӓан Мансӥйӓан 019-023 Сонда оны толғақ қысып, құрма ағашының түбіне барды да: “Әттең-ай! Мен бұдан бұрын өліп қана мүлде ұмытылып кеткен болсам еді” деді. فَأَج‍‍َ‍ا‌ءَهَا‌ ‌الْمَ‍‍خَ‍‍اضُ ‌إِلَى‌ جِذْعِ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍خْ‍‍لَةِ قَ‍‍الَتْ يَالَ‍‍يْتَنِي مِتُّ قَ‍‍بْ‍‍لَ هَذَ‌ا‌ ‌وَكُ‍‍ن‍‍تُ نَسْيا ‌ ً‌ مَ‍‍نْ‍‍سِيّا ‌ ً
Фанӓдӓһӓ Мин Тахтиһӓ 'Аллӓ Тахзанӥ Қад Җа`ала Раббуки Тахтаки Сарӥйӓан 019-024 (Періште) оның астыңғы жағынан: “Кейіме, Раббың астыңнан бір бұлақ жаратты” деп дабыстады. فَنَا‌دَ‌اهَا‌ مِ‍‍نْ تَحْتِهَ‍‍ا‌ ‌أَلاَّ‌ تَحْزَنِي قَ‍‍دْ‌ جَعَلَ ‌‍رَبُّكِ تَحْتَكِ سَ‍‍رِيّا ‌ ً
Ұа Һуззӥ 'Илайки Биҗиҙ`и Ан-Наҳлати Тусӓқиҭ `Алайки Руҭабӓан Җанӥйӓан 019-025 “Құрманың бұтағын өзіңе қарай сілк. Саған жас құрма түседі” (деген үн келді). وَهُزِّي ‌إِلَيْكِ بِجِذْعِ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍خْ‍‍لَةِ تُسَاقِ‍‍ط‍ْ عَلَيْكِ ‌رُ‍‍طَ‍‍با ‌ ً‌ جَنِيّا ‌ ً
Факулӥ Ұа Ашрабӥ Ұа Қаррӥ `Айнӓан ۖ Фа'иммӓ Тарайнна Мина Ал-Башари 'Ахадӓан Фақӱлӥннӥ Наҙарту Лилррахмани Ҫаұмӓан Фалан 'Укаллима Ал-Йаұма 'Инсӥйӓан 019-026 Ал енді же де, іш. Көз айым бол! Егер адамдардан біреу көрсең: “Аса қамқор Алла үшін ораза атадым. Сондықтан бүгін еш адаммен сөйлеспеймін” де. فَكُلِي ‌وَ‌اشْ‍رَبِي ‌وَ‍‍قَ‍‍رِّي عَيْنا‌‌ ًۖ فَإِمَّ‍‍ا‌ تَ‍رَيْ‍‍نَّ مِنَ ‌الْبَشَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌أَحَد‌ا‌‌ ً‌ فَ‍‍قُ‍‍ولِ‍‍ي ‌إِنِّ‍‍ي نَذَ‌رْتُ لِل‍رَّحْمَنِ صَ‍‍وْما‌‌ ً‌ فَلَنْ ‌أُكَلِّمَ ‌الْيَوْمَ ‌إِ‌ن‍‍سِيّا‌‌ ً
Фа'атат Биһи Қаұмаһӓ Тахмилуһу ۖ Қӓлӱ Йӓ Марйаму Лақад Җи'ти Шай'ӓан Фарӥйӓан 019-027 Сонда баланы көтеріп еліне келді. Олар: “Әй Мәриям! Расында сен өрескел бір нәрсе келтірдің” деді. فَأَتَتْ بِه ِ‍ِ‍‌ قَ‍‍وْمَهَا‌ تَحْمِلُه ُۖ قَ‍‍الُو‌ا‌ يَامَرْيَمُ لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ جِئْتِ شَيْئا‌‌ ً‌ فَ‍‍رِيّا‌‌ ً
Йӓҳта Һӓрӱна Мӓ Кӓна 'Абӱки Амра'а Саұ'ин Ұа Мӓ Кӓнат 'Уммуки Бағӥйӓан 019-028 “Әй һарұнның қарындасы! Әкең де жаман кісі емес, шешең де жаман жолда емес еді.” ي‍‍َ‍ا‌أُ‍‍خْ‍‍تَ هَا‌ر‍ُ‍‌ونَ مَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَب‍‍ُ‍وكِ ‌امْ‍رَ‌أَ‌ سَوْ‌ء‌ٍ‌ ‌وَمَا‌ كَ‍‍انَتْ ‌أُمُّ‍‍كِ بَ‍‍غِ‍‍يّا ‌ ً
Фа'ашӓрат 'Илайһи ۖ Қӓлӱ Кайфа Нукаллиму Ман Кӓна Фӥ Ал-Маһди Ҫабӥйӓан 019-029 Мәриям баланы көрсетті. Олар: “Бесіктегі бір бөбекпен қайтып сөйлесеміз?”,- деді. فَأَشَا‌‍رَتْ ‌إِلَيْهِ ۖ قَ‍‍الُو‌ا‌ كَيْفَ نُكَلِّمُ مَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ فِي ‌الْمَهْدِ‌ صَ‍‍بِيّا‌‌ ً
Қӓла 'Иннӥ `Абду Ал-Лаһи 'Ӓтӓнийа Ал-Китӓба Ұа Җа`аланӥ Набӥйӓан 019-030 (Бала): “Рас мен Алланың құлымын. Маған кітап беріп, пайғамбар қылды” деді. قَ‍‍الَ ‌إِنِّ‍‍ي عَ‍‍بْ‍‍دُ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌آتَانِيَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَجَعَلَنِي نَبِيّا ‌ ً
Ұа Җа`аланӥ Мубӓракӓан 'Айна Мӓ Кунту Ұа 'Аұҫӓнӥ Биҫ-Ҫалӓати Ұа Аз-Закӓати Мӓ Думту Хаййӓан 019-031 “Сондай-ақ мені қайда болсам да құтты етті де, тіршілігім бойынша намазды, зекетті орындауға бұйырды.” وَجَعَلَنِي مُبَا‌‍رَكا ‌ ً‌ ‌أَيْنَ مَا‌ كُ‍‍ن‍‍تُ ‌وَ‌أَ‌وْصَ‍‍انِي بِ‍ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ‌وَ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةِ مَا‌ ‌دُمْتُ حَيّا ‌ ً
Ұа Баррӓан Биұӓлидатӥ Ұа Лам Йаҗ`алнӥ Җаббӓрӓан Шақӥйӓан 019-032 “(Мені) шешеме мейірімді етіп, бір зоракер және қиқар қылмады.” وَبَرّ‌ا ‌ ً‌ بِوَ‌الِدَتِي ‌وَلَمْ يَ‍‍جْ‍‍عَلْنِي جَبَّا‌ر‌ا ‌ ً‌ شَ‍‍قِ‍‍يّا ‌ ً
Ұа Ас-Салӓму `Алаййа Йаұма Ұулидту Ұа Йаұма 'Амӱту Ұа Йаұма 'Уб`аćу Хаййӓан 019-033 “Маған туылған күнімде, өлер күнімде және тірілтіліп, тұрғызылатын күнім де амандық болады.” وَ‌السَّلاَمُ عَلَيَّ يَوْمَ ‌وُلِ‍‍دْتُ ‌وَيَوْمَ ‌أَم‍‍ُ‍وتُ ‌وَيَوْمَ ‌أُبْ‍‍عَثُ حَيّا ‌ ً
Ҙӓлика `Ӥсá Абну Марйама ۚ Қаұла Ал-Хаққи Ал-Лаҙӥ Фӥһи Йамтарӱна 019-034 Міне осы: Олар шүбәланған Мәриям ұлы Ғиса (Ғ.С) жайындағы Алланың хақ сөзі. ذَلِكَ عِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نُ مَرْيَمَ ۚ قَ‍‍وْلَ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌الَّذِي ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ يَمْتَر‍ُ‍‌ونَ
Мӓ Кӓна Лиллаһи 'Ан Йаттаҳиҙа Мин Ұаладин ۖ Субхӓнаһу ۚ 'Иҙӓ Қаđáмрӓан Фа'иннамӓ Йақӱлу Лаһу Кун Файакӱну 019-035 Алланың баласы болуы мүмкін емес. Алла (Т.) одан мүлде пәк. Ол, бір істің болуын қаласа, тек қана оған “бол” дейді. Сонда ол, бола қалады. مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِلَّهِ ‌أَنْ يَتَّ‍‍خِ‍‍ذَ‌ مِ‍‍نْ ‌وَلَد‌‌ٍۖ سُ‍‍بْ‍‍حَانَهُ‍‍~ُ ۚ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ قَ‍‍ضَ‍‍ى‌ ‌أَمْر‌ا‌‌ ً‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَ‍‍قُ‍‍ولُ لَه ُ‌ كُ‍‌‍نْ فَيَك‍‍ُ‍ونُ
Ұа 'Инна Ал-Лаһа Раббӥ Ұа Раббукум Фӓ`будӱһу ۚ Һӓҙӓ Ҫирӓҭун Мустақӥмун 019-036 “Күдіксіз Алла, менің де Раббым әрі сендердің де Раббыларың. Онда Оған ғана құлшылық қылыңдар. Тура жол осы.” وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌‍رَبُّكُمْ فَ‍‍اعْبُد‍ُ‍‌وه ُۚ هَذَ‌ا‌ صِ‍رَ‍‌اط‍ٌ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٌ
Фӓҳталафа Ал-'Ахзӓбу Мин Байниһим ۖ Фаұайлун Лиллаҙӥна Кафарӱ Мин Маш/һади Йаұмин `Аžӥмин 019-037 Алайда, (Яһуди, Христиан) топтары өзара таласты. Қарсы болғандарға, ұлы бір күннің келуінде нендей өкініш. فَ‍‍ا‍خْ‍‍تَلَفَ ‌الأَحْز‍َ‍‌ابُ مِ‍‍نْ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْل ٌ‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‍نْ مَشْهَدِ‌ يَوْمٍ عَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
'Асми` Биһим Ұа 'Абҫир Йаұма Йа'тӱнанӓ ۖ Лакини Аž-Žӓлимӱна Ал-Йаұма Фӥ Đалӓлин Мубӥнин 019-038 Олар, алдымызға келген күні, нақ естиді де көреді. Бірақ залымдар, бүгін ашық түрде адасуда. أَسْمِعْ بِهِمْ ‌وَ‌أَبْ‍‍‍‍صِ‍‍رْ‌ يَوْمَ يَأْتُونَنَا‌ ۖ لَكِنِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ ‌الْيَوْمَ فِي ضَ‍‍لاَلٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٍ
Ұа 'Анҙирһум Йаұма Ал-Хасрати 'Иҙ Қуđийа Ал-'Амру Ұа Һум Фӥ Ғафлатин Ұа Һум Лӓ Йу'уминӱна 019-039 (Мұхаммед Ғ.С.) ол сенбей селқостықта болғандарға, олар үшін іс бітіп кететін қасырет күнін ескерт. وَ‌أَن‍‍ذِ‌رْهُمْ يَوْمَ ‌الْحَسْ‍رَةِ ‌إِ‌ذْ‌ قُ‍‍ضِ‍‍يَ ‌الأَمْرُ‌ ‌وَهُمْ فِي غَ‍‍فْلَةٍ‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
ннӓ Нахну Нариćу Ал-'Арđа Ұа Ман `Алайһӓ Ұа 'Илайнӓ Йурҗа`ӱна 019-040 Расында біз жерге де ондағыларға да мұрагер боламыз. Және олар біз жаққа қайтарылады. إِنَّ‍‍ا‌ نَحْنُ نَ‍‍رِثُ ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ ‌وَمَنْ عَلَيْهَا‌ ‌وَ‌إِلَيْنَا‌ يُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Ұа Аҙкур Фӥ Ал-Китӓби 'Ибрӓһӥма ۚннаһу Кӓна Ҫиддӥқӓан Набӥйӓан 019-041 (Мұхаммед Ғ.С.) Кітаптағы Ыбырайым (Ғ.С.) ды есіңе ал. Негізінде ол турашыл пайғамбар еді. وَ‌ا‌ذْكُرْ‌ فِي ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ صِ‍‍دِّي‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ نَبِيّا‌‌ ً
'Иҙ Қӓла Ли'абӥһи Йӓ 'Абати Лима Та`буду Мӓ Лӓ Йасма`у Ұа Лӓ Йубҫиру Ұа Лӓ Йуғнӥ `Анка Шай'ӓан 019-042 Сол уақытта әкесіне: “Әй әкетайым! Естімес, көрмес, сондай-ақ өзіңе бір пайдасы жоқ нәрсеге неге шоқынасың?”,- деді. إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لِأَب‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ي‍‍َ‍ا‌أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ‌ مَا‌ لاَ‌ يَسْمَعُ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍غْ‍‍نِي عَ‍‍نْ‍‍كَ شَيْئا ‌ ً
Йӓ 'Абати 'Иннӥ Қад Җӓ'анӥ Мина Ал-`Илми Мӓ Лам Йа'тика Фа Аттаби`нӥ 'Аһдика Ҫирӓҭӓан Саұӥйӓан 019-043 “Әй әкетайым! Расында маған, саған келмеген білім келді. Сондықтан маған ілес. Сені тура жолға салайын.” ي‍‍َ‍ا‌أَبَتِ ‌إِنِّ‍‍ي قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَنِي مِنَ ‌الْعِلْمِ مَا‌ لَمْ يَأْتِكَ فَ‍‍اتَّبِعْنِ‍‍ي ‌أَهْدِكَ صِ‍رَ‌اط‍‍ا ‌ ً‌ سَوِيّا ‌ ً
Йӓ 'Абати Лӓ Та`буди Аш-Шайҭӓна ۖнна Аш-Шайҭӓна Кӓна Лилррахмани `Аҫӥйӓан 019-044 “Әй әкетайым! Шайтанға шоқынба! Өйткені, шайтан, Аллаға қарсы болған.” ي‍‍َ‍ا‌أَبَتِ لاَ‌ تَعْبُدِ‌ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انَ ‌إِنَّ ۖ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انَ ك‍‍َ‍انَ لِل‍رَّحْمَنِ عَ‍‍صِ‍‍يّا‌‌ ً
Йӓ 'Абати 'Иннӥҳӓфу 'Ан Йамассака `Аҙӓбун Мина Ар-Рахмӓни Фатакӱна Лилшшайҭӓни Ұалӥйӓан 019-045 Әй әкетайым! Сені Алла жағынан азап қолға алып, шайтанға дос болып, қалуыңнан қорқамын.” ي‍‍َ‍ا‌أَبَتِ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ ‌أَنْ يَمَسَّكَ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ مِنَ ‌ال‍رَّحْمَنِ فَتَك‍‍ُ‍ونَ لِلشَّيْ‍‍طَ‍‍انِ ‌وَلِيّا ‌ ً
Қӓла 'Арӓғибун 'Анта `Ан 'Ӓлиһатӥ Йӓбрӓһӥму ۖ Ла'ин Лам Тантаһи Ла'арҗуманнака ۖ Ұа Аһҗурнӥ Малӥйӓан 019-046 Әкесі: “Әй Ыбырайым! Сен тәңірлерімнен бет бұрасың ба? Егер, оны қоймасаң, әрине сені таспен атамын. Сондай-ақ өзің менен аулақ бол” деді. قَ‍‍الَ ‌أَ‌‍رَ‌اغِ‍‍بٌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ عَ‍‌‍نْ ‌آلِهَتِي يَا‌إِبْ‍‍ر‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مُ لَئِ‍‍نْ ۖ لَمْ تَ‍‌‍ن‍‍تَه ِ‍ِ‍‌ لَأَ‌رْجُمَ‍‍نَّ‍‍كَ ‌وَ‌اهْجُرْنِي ۖ مَلِيّا‌‌ ً
Қӓла Салӓмун `Алайка ۖ Са'астағфиру Лака Раббӥ ۖннаһу Кӓна Бӥ Хафӥйӓан 019-047 (Ыбырайым Ғ.С.): “Саған амандық болсын. Сені Раббымның жарылқауын тілеймін. Өйткені, Ол, өте мейірімді” деді. قَ‍‍الَ سَلاَمٌ عَلَيْكَ ۖ سَأَسْتَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍ُ‍‌ لَكَ ‌‍رَبِّ‍‍ي ۖ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ بِي حَفِيّا‌‌ ً
Ұа 'А`тазилукум Ұа Мӓ Тад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа 'АдРаббӥ `Асá 'Аллӓ 'Акӱна Биду`ӓРаббӥ Шақӥйӓан 019-048 Мен сендерден де, Алладан өзге шоқынғандарыңнан да араны ашып, Раббыма жалбарынамын. Сондай-ақ Раббыма жалбарынсам, бос қалмауымнан үміткермін.” وَ‌أَعْتَزِلُكُمْ ‌وَمَا‌ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌أَ‌دْعُو‌ ‌‍رَبِّي عَسَ‍‍ى‌ ‌أَلاَّ‌ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ بِدُع‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌‍رَبِّي شَ‍‍قِ‍‍يّا ‌ ً
Фаламмӓ А`тазалаһум Ұа Мӓ Йа`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұаһабнӓ Лаһу 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба ۖ Ұа Куллӓ Җа`алнӓ Набӥйӓан 019-049 (Ыбырайым Ғ.С.) олардан, олардың Алладан өзге табынғандарынан да ажыраған кезде, оған Ысхақ пен Яғқұпты беріп, әрқайсысын пайғамбар қылдық. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌اعْتَزَلَهُمْ ‌وَمَا‌ يَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَهَ‍‍بْ‍‍نَا‌ لَهُ‍‍~ُ ‌إِسْح‍‍َ‍اقَ ‌وَيَعْ‍‍قُ‍‍وبَ ۖ ‌وَكُلاَّ‌ جَعَلْنَا‌ نَبِيّا‌‌ ً
Ұа Ұаһабнӓ Лаһум Мин Рахматинӓ Ұа Җа`алнӓ Лаһум Лисӓна Ҫидқин `Алӥйӓан 019-050 Оларға рахметімізден бағыш етіп, оларды әр тілде жоғары бағалаттық. وَ‌وَهَ‍‍بْ‍‍نَا‌ لَهُ‍‍مْ مِ‍‍نْ ‌‍رَحْمَتِنَا‌ ‌وَجَعَلْنَا‌ لَهُمْ لِس‍‍َ‍انَ صِ‍‍دْ‍‍قٍ عَلِيّا ‌ ً
Ұа Аҙкур Фӥ Ал-Китӓби Мӱсá ۚннаһу Кӓна Муҳлаҫӓан Ұа Кӓна Расӱлӓан Набӥйӓан 019-051 (Мұхаммед Ғ.С.) Кітаптағы Мұса (Ғ.С.) ны есіңе ал. Рас ол, ықыласты әрі жіберілген пайғамбар еді. وَ‌ا‌ذْكُرْ‌ فِي ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ مُوسَ‍‍ىۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ مُ‍‍خْ‍‍لَ‍‍ص‍‍ا‌‌ ً‌ ‌وَك‍‍َ‍انَ ‌‍رَسُولا‌ ً‌ نَبِيّا‌‌ ً
Ұа Нӓдайнӓһу Мин Җӓниби Аҭ-Ҭӱри Ал-'Аймани Ұа Қаррабнӓһу Наҗӥйӓан 019-052 Оған Тұр тауының оң жағынан дыбыстап, сөйлесу үшін өзімізге жақындаттық. وَنَا‌دَيْن‍‍َ‍اه ُ‌ مِ‍‍نْ جَانِبِ ‌ال‍‍طُّ‍‍و‌ر‍ِ‍‌ ‌الأَيْمَنِ ‌وَ‍‍قَ‍رَّبْ‍‍ن‍‍َ‍اه ُ‌ نَجِيّا ‌ ً
Ұа Ұаһабнӓ Лаһу Мин Рахматинӓҳӓһу Һӓрӱна Набӥйӓан 019-053 Әрі мәрхаметімізбен туысы Һарұнды, өзіне пайғамбар етіп бердік. وَ‌وَهَ‍‍بْ‍‍نَا‌ لَه ُ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَحْمَتِنَ‍‍ا‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍اه ُ‌ هَا‌ر‍ُ‍‌ونَ نَبِيّا ‌ ً
Ұа Аҙкур Фӥ Ал-Китӓби 'Исмӓ`ӥла ۚннаһу Кӓна Ҫӓдиқа Ал-Ұа`ди Ұа Кӓна Расӱлӓан Набӥйӓан 019-054 (Мұхаммед Ғ.С.) Құрандағы Ысмайыл (Ғ.С.) ды есіңе ал. Шынында ол, уәдесіне берік әрі жіберілген бір пайғамбар еді. وَ‌ا‌ذْكُرْ‌ فِي ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌إِسْمَاع‍‍ِ‍ي‍‍لَ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ صَ‍‍ا‌دِ‍‍قَ ‌الْوَعْدِ‌ ‌وَك‍‍َ‍انَ ‌‍رَسُولا‌ ً‌ نَبِيّا‌‌ ً
Ұа Кӓна Йа'муру 'Аһлаһу Биҫ-Ҫалӓати Ұа Аз-Закӓати Ұа Кӓна `Инда Раббиһи Марđӥйӓан 019-055 Үй-ішіне, намазбен зекетті орындауды бұйыратын еді. Сондай-ақ Раббының қасында сүйікті еді. وَك‍‍َ‍انَ يَأْمُرُ‌ ‌أَهْلَه ُ‌ بِ‍ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ‌وَ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةِ ‌وَك‍‍َ‍انَ عِ‍‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّه ِ‍ِ‍‌ مَرْ‍‍ضِ‍‍يّا ‌ ً
Ұа Аҙкур Фӥ Ал-Китӓби 'Идрӥса ۚннаһу Кӓна Ҫиддӥқӓан Набӥйӓан 019-056 (Мұхаммед Ғ.С.) Кітаптағы Ыдырыс (Ғ.С.) ды ескер. Өйткені, ол шыншыл бір пайғамбар еді. وَ‌ا‌ذْكُرْ‌ فِي ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌إِ‌دْ‌ر‍ِ‍ي‍‍سَ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ صِ‍‍دِّي‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ نَبِيّا‌‌ ً
Ұа Рафа`нӓһу Макӓнӓан `Алӥйӓан 019-057 Оны жоғары орынға көтердік. وَ‌‍رَفَعْن‍‍َ‍اه ُ‌ مَكَانا ‌ ً‌ عَلِيّا ‌ ً
'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна 'Ан`ама Ал-Лаһу `Алайһим Мина Ан-Набӥйӥна Мин Ҙуррӥйати 'Ӓдама Ұа Мимман Хамалнӓ Ма`а Нӱхин Ұа Мин Ҙуррӥйати 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исрӓ'ӥла Ұа Мимман Һадайнӓ Ұа Аҗтабайнӓ ۚ 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓту Ар-Рахмӓни Ҳаррӱ Суҗҗадӓан Ұа Букӥйӓан 019-058 Міне бұлар, Алла, өздерін нығметке бөлеген пайғамбарлар. Адам (Ғ.С.) ның және Нұх (Ғ.С.) пен бірге (кемеде) тасығандарымыздың ұрпағынан әрі Ыбырайым (Ғ.С.) және Исраилдың, ұрпағынан тура жол көрсетіп, таңдаған кісілерімізден. Оларға Алланың аяттары оқылған сәтте, жылаған бойда сәждеге жығылады. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَنْعَمَ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَيْهِ‍‍مْ مِنَ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ ‌ذُ‌رِّيَّةِ ‌آ‌دَمَ ‌وَمِ‍‍مَّ‍‍نْ حَمَلْنَا‌ مَعَ ن‍‍ُ‍وحٍ‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ ‌ذُ‌رِّيَّةِ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌وَ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَمِ‍‍مَّ‍‍نْ هَدَيْنَا‌ ‌وَ‌اجْ‍‍تَبَيْنَ‍‍اۚ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌ال‍رَّحْمَنِ خَ‍‍رُّ‌و‌ا‌ سُجَّد‌ا‌‌ ً‌ ‌وَبُكِيّا‌‌ ً
Фаҳалафа Мин Ба`диһим Ҳалфун 'Аđӓ`ӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа Аттаба`ӱ Аш-Шаһаұӓти ۖ Фасаұфа Йалқаұна Ғаййӓан 019-059 Бұл пайғамбарлардан кейін орындарына, намазды қойып, нәпсілеріне ергендер келді. Олар жақында (қияметте) адасуларының сазайын тартады. فَ‍‍خَ‍‍لَفَ مِ‍‍نْ بَعْدِهِمْ خَ‍‍لْفٌ ‌أَ‍‍ضَ‍‍اعُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌اتَّبَعُو‌ا‌ال‍‍شَّهَو‍َ‍‌اتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْ‍‍قَ‍‍وْنَ غَ‍‍يّا‌‌ ً
'Иллӓ Ман Тӓба Ұа 'Ӓмана Ұа `Амила Ҫӓлихӓан Фа'ӱлӓ'ика Йадҳулӱна Ал-Җанната Ұа Лӓ Йуžламӱна Шай'ӓан 019-060 Бірақ кім тәубе қылып, иман келтірген түрде түзу іс істесе, міне солар ешбір әділетсіздікке ұшырамай жаннатқа кіреді. إِلاَّ‌ مَ‍‍نْ ت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌آمَنَ ‌وَعَمِلَ صَ‍‍الِ‍‍حا ‌ ً‌ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةَ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَم‍‍ُ‍ونَ شَيْئا ‌ ً
Җаннӓти `Аднин Аллатӥ Ұа`ада Ар-Рахмӓну `Ибӓдаһу Бил-Ғайби ۚннаһу Кӓна Ұа`дуһу Ма'тӥйӓан 019-061 Ол, аса қамқор Алланың құпия түрде құлдарына уәде еткен (Ғадын) жаннаттары. Расында Оның уәдесі орындалады. جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتِ عَ‍‍دْن‌‍ٍ‌الَّتِي ‌وَعَدَ‌ ‌ال‍رَّحْمَنُ عِبَا‌دَه ُ‌ بِ‍الْ‍‍غَ‍‍يْبِ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ ‌وَعْدُه ُ‌ مَأْتِيّا‌‌ ً
Лӓ Йасма`ӱна Фӥһӓ Лағұан 'Иллӓ Салӓмӓан ۖ Ұа Лаһум Ризқуһум Фӥһӓ Букратан Ұа `Ашӥйӓан 019-062 Олар жаннатта сәлемнен басқа бос сөз естімейді. Және оларға жаннатта ертелі-кеш несібе бар. لاَ‌ يَسْمَع‍‍ُ‍ونَ فِيهَا‌ لَ‍‍غْ‍‍و‌ا‌‌ ً‌ ‌إِلاَّ‌ سَلاَما‌‌ ًۖ ‌وَلَهُمْ ‌رِ‌زْ‍‍قُ‍‍هُمْ فِيهَا‌ بُكْ‍رَة ً‌ ‌وَعَشِيّا‌‌ ً
Тилка Ал-Җаннату Аллатӥ Нӱриćу Мин `Ибӓдинӓ Ман Кӓна Тақӥйӓан 019-063 Құлдарымыздан біреу тақуа болса, соны мұрагер ететін пейіш осы. تِلْكَ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةُ ‌الَّتِي نُو‌رِثُ مِنْ عِبَا‌دِنَا‌ مَ‍‍نْ ك‍‍َ‍انَ تَ‍‍قِ‍‍يّا ‌ ً
Ұа Мӓ Натаназзалу 'Иллӓ Би'амри Раббика ۖ Лаһу Мӓ Байна 'Айдӥнӓ Ұа Мӓ Ҳалфанӓ Ұа Мӓ Байна Ҙӓлика ۚ Ұа Мӓ Кӓна Раббука Насӥйӓан 019-064 (Жебрейіл Ғ.С.): “Раббымның әмірімен ғана түсеміз. Алды-артымдағы және екі арадағы жағдайларды білу Оған тән. Сондай-ақ Раббың ұмытпайды. وَمَا‌ نَتَنَزَّلُ ‌إِلاَّ‌ بِأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌‍رَبِّكَ ۖ لَه ُ‌ مَا‌ بَيْنَ ‌أَيْدِينَا‌ ‌وَمَا‌ خَ‍‍لْفَنَا‌ ‌وَمَا‌ بَيْنَ ‌ذَلِكَ ۚ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌‍رَبُّكَ نَسِيّا‌‌ ً
Раббу Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Мӓ Байнаһумӓ Фӓ`буд/һу Ұа Аҫҭабир Ли`ибӓдатиһи ۚ Һал Та`ламу Лаһу Самӥйӓан 019-065 Ол, көктер мен жердің екі арасындағылардың Раббы. Сондықтан Соған құлшылықта сабырлы бол. Сол аттас білетінің бар ма? رَبُّ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَمَا‌ بَيْنَهُمَا‌ فَ‍‍اعْبُ‍‍دْهُ ‌وَ‌ا‍صْ‍‍طَ‍‍بِرْ‌ لِعِبَا‌دَتِه ِ‍ِ‍‌ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَه ُ‌ سَمِيّا‌‌ ً
Ұа Йақӱлу Ал-'Инсӓну 'А'иҙӓ Мӓ Митту Ласаұфа 'Уҳраҗу Хаййӓан 019-066 Адам баласы: “Мен өлген уақытта тіріліп, ортаға шығарыламын ба?”,-дейді. وَيَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌الإِن‍‍س‍‍َ‍انُ ‌أَئِذَ‌ا‌ مَا‌ مِتُّ لَسَوْفَ ‌أُ‍‍خْ‍رَجُ حَيّا ‌ ً
'Аұалӓ Йаҙкуру Ал-'Инсӓну 'Аннӓ Ҳалақнӓһу Мин Қаблу Ұа Лам Йаку Шай'ӓан 019-067 Ал адам баласы, өзін алғаш жаратқанымызда, дәнеңе емес екенін ойламай ма? أَ‌وَلاَ‌ يَذْكُرُ‌ ‌الإِن‍‍س‍‍َ‍انُ ‌أَنَّ‍‍ا‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍ن‍‍َ‍اه ُ‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَلَمْ يَكُ شَيْئا ‌ ً
Фаұараббика Ланахшураннаһум Ұа Аш-Шайӓҭӥна Ćумма Ланухđираннаһум Хаұла Җаһаннама Җиćӥйӓан 019-068 Раббыңа серт! Әлбетте оларды да шайтандарын да жинаймыз. Сонан соң тозақтың айналасына тізерлетіп, оларды әзірлейміз. فَوَ‌‍رَبِّكَ لَنَحْشُ‍رَنَّ‍‍هُمْ ‌وَ‌ال‍‍شَّيَاطِ‍‍ي‍‍نَ ثُ‍‍مَّ لَنُحْ‍‍ضِ‍رَنَّ‍‍هُمْ حَوْلَ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ جِثِيّا ‌ ً
Ćумма Лананзи`анна Мин Кулли Шӥ`атин 'Аййуһум 'Ашадду `Алá Ар-Рахмӓни `Итӥйӓан 019-069 Сонан кейін әрбір топтан Аллаға қайсысы қатты қарсы келгенін ортаға шығарамыз. ثُ‍‍مَّ لَنَ‍‍ن‍‍زِعَ‍‍نَّ مِ‍‍نْ كُلِّ شِيعَةٍ ‌أَيُّهُمْ ‌أَشَدُّ‌ عَلَى‌ ‌ال‍رَّحْمَنِ عِتِيّا ‌ ً
Ćумма Ланахну 'А`ламу Биал-Лаҙӥна Һум 'Аұлá Биһӓ Ҫилӥйӓан 019-070 Сосын әрине олардан тозаққа лайық болғанын жақсы білеміз. ثُ‍‍مَّ لَنَحْنُ ‌أَعْلَمُ بِ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ ‌أَ‌وْلَى‌ بِهَا‌ صِ‍‍لِيّا ‌ ً
Ұа 'Ин Минкум 'Иллӓ Ұа Аридуһӓ ۚ Кӓна `Алá Раббика Хатмӓан Мақđӥйӓан 019-071 Сендерден тозаққа келмейтін (сыраттан өтпейтін) ешкім болмайды. (Бұл) Раббыңа тұжырымды, міндетті бір үкім. وَ‌إِنْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌إِلاَّ‌ ‌وَ‌ا‌رِ‌دُهَا‌ ۚ ك‍‍َ‍انَ عَلَى‌ ‌‍رَبِّكَ حَتْما‌‌ ً‌ مَ‍‍قْ‍‍‍‍ضِ‍‍يّا‌‌ ً
Ćумма Нунаҗҗӥ Ал-Лаҙӥна Аттақаұ Ұа Наҙару Аž-Žӓлимӥна Фӥһӓ Җиćӥйӓан 019-072 Соңыра тақуа болғандарды құтқарамыз да залымдарды тозақта жүгіндіріп қоямыз. ثُ‍‍مَّ نُنَجِّي ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ ‌وَنَذَ‌رُ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ جِثِيّا ‌ ً
Ұа 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓтунӓ Баййинӓтин Қӓла Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ 'Аййу Ал-Фарӥқайни Ҳайрун Мақӓмӓан Ұа 'Ахсану Надӥйӓан 019-073 Өздеріне ашық түрде аяттарымыз оқылған заман; кәпірлер, (байлықтарын салғастырып) мүміндерге: “Екі топтың қайсысы жағдайда жақсы, жиналыста көркем?”,- деді. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتُنَا‌ بَيِّن‍‍َ‍ات ‍ٍقَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيُّ ‌الْفَ‍‍رِي‍‍قَ‍‍يْنِ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ مَ‍‍قَ‍‍اما ‌ ً‌ ‌وَ‌أَحْسَنُ نَدِيّا ‌ ً
Ұа Кам 'Аһлакнӓ Қаблаһум Мин Қарнин Һум 'Ахсану 'Аćӓćӓан Ұа Ри'йӓан 019-074 Бұлардан бұрынғы нәсілден талайды жоқ еттік. Олар, дүниелікте әрі көріністе бұлардан артық еді. وَكَمْ ‌أَهْلَكْنَا‌ قَ‍‍بْ‍‍لَهُ‍‍مْ مِ‍‍نْ قَ‍‍رْنٍ هُمْ ‌أَحْسَنُ ‌أَثَاثا ‌ ً‌ ‌وَ‌رِئْيا ‌ ً
Қул Ман Кӓна Фӥ Аđ-Đалӓлати Фалйамдуд Лаһу Ар-Рахмӓну Маддӓан ۚ Хаттá 'Иҙӓ Ра'аұ Мӓ Йӱ`адӱна 'Иммӓ Ал-`Аҙӓба Ұа 'Иммӓ Ас-Сӓ`ата Фасайа`ламӱна Ман Һуұа Шаррун Макӓнӓан Ұа 'Аđ`афу Җундӓан 019-075 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Кім адасқан болса, Алла оны мүлде созып қояды да ақыр өздеріне уәде етілген азапты не қияметті көрген сәтте, олар кімнің орны жаман, сыбайластары әлсіз екенін біледі” де. قُ‍‍لْ مَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ فِي ‌ال‍‍ضَّ‍‍لاَلَةِ فَلْيَمْدُ‌دْ‌ لَهُ ‌ال‍رَّحْمَنُ مَدّ‌ا‌‌ ًۚ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌‍رَ‌أَ‌وْ‌ا‌ مَا‌ يُوعَد‍ُ‍‌ونَ ‌إِمَّ‍‍ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌وَ‌إِمَّ‍‍ا‌ ‌ال‍‍سَّاعَةَ فَسَيَعْلَم‍‍ُ‍ونَ مَنْ هُوَ‌ شَرّ‌ٌ‌ مَكَانا‌‌ ً‌ ‌وَ‌أَ‍‍ضْ‍‍عَفُ جُ‍‌‍ن‍‍د‌ا‌‌ ً
Ұа Йазӥду Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥна Аһтадаұ Һудáан Ұа ۗ Ал-Бӓқийӓту Аҫ-Ҫӓлихӓту Ҳайрун `Инда Раббика Ćаұӓбӓан Ұа Ҳайрун Мараддӓан 019-076 Алла (Т.) тура жол тапқандарға туралықты арттырады. Тұрақты игілік; Раббыңның, қасында сауап тұрғысынан жақсы да нәтиже бойынша қайырлы. وَيَز‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اهْتَدَ‌وْ‌ا‌ هُد‌ى‌‌ ًۗ ‌وَ‌الْبَاقِ‍‍ي‍‍َ‍اتُ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتُ خَ‍‍يْرٌ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّكَ ثَوَ‌ابا‌‌ ً‌ ‌وَ‍‍خَ‍‍يْر‌ٌ‌ مَ‍رَ‌دّ‌ا‌‌ ً
'Афара'айта Ал-Лаҙӥ Кафара Би'ӓйӓтинӓ Ұа Қӓла Ла'ӱтайанна Мӓлӓан Ұа Ұаладӓан 019-077 (Мұхаммед Ғ.С.) аяттарымызға қарсы келіп: “Әлбетте маған мал, бала беріледі” дегенді көрдің бе? أَفَ‍رَ‌أَيْتَ ‌الَّذِي كَفَ‍رَ‌ بِآيَاتِنَا‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍الَ لَأ‍ُ‍‌وتَيَ‍‍نَّ مَالا‌ ً‌ ‌وَ‌وَلَد‌ا ‌ ً
'Ӓҭҭала`а Ал-Ғайба 'Ам Аттаҳаҙа `Инда Ар-Рахмӓни `Аһдӓан 019-078 Ол, көместі білді ме? Немесе Алладан уәде алды ма? أ‍َ‍‌اطَّ‍‍لَعَ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبَ ‌أَمْ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَ‌ عِ‍‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍رَّحْمَنِ عَهْد‌ا ‌ ً
Каллӓ ۚ Санактубу Мӓ Йақӱлу Ұа Намудду Лаһу Мина Ал-`Аҙӓби Маддӓан 019-079 Әсте олай емес. Оның айтқанын жазамыз да оған азапты арттырған сайын арттырамыз. كَلاَّ‌ ۚ سَنَكْتُبُ مَا‌ يَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌وَنَمُدُّ‌ لَه ُ‌ مِنَ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ مَدّ‌ا‌‌ ً
Ұа Нариćуһу Мӓ Йақӱлу Ұа Йа'тӥнӓ Фардӓан 019-080 Сондай-ақ оның айтқанына Біз ие боламыз да ол бізге жалғыз келеді. وَنَ‍‍رِثُه ُ‌ مَا‌ يَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌وَيَأْتِينَا‌ فَرْ‌د‌ا ‌ ً
Ұа Аттаҳаҙӱ Мин Дӱни Ал-Лаһи 'Ӓлиһатан Лийакӱнӱ Лаһум `Иззӓан 019-081 Олар өздеріне абырой үшін Алладан өзге тәңір жасап алды. وَ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ مِ‍‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌آلِهَة ً‌ لِيَكُونُو‌ا‌ لَهُمْ عِزّ‌ا ‌ ً
Каллӓ ۚ Сайакфурӱна Би`ибӓдатиһим Ұа Йакӱнӱна `Алайһим Đиддӓан 019-082 Олай емес, тәңірлері олардың табынуларына қарсы шығып, өздеріне теріс келеді. كَلاَّ‌ ۚ سَيَكْفُر‍ُ‍‌ونَ بِعِبَا‌دَتِهِمْ ‌وَيَكُون‍‍ُ‍ونَ عَلَيْهِمْ ضِ‍‍دّ‌ا‌‌ ً
'Алам Тараннӓ 'Арсалнӓ Аш-Шайӓҭӥна `Алá Ал-Кӓфирӥна Та'ууззуһум 'Аззӓан 019-083 (Мұхаммед Ғ.С.) көрмедің бе? Кәпірлерге, оларға түрткі салатын шайтандарды жібердік. أَلَمْ تَ‍رَ‌ ‌أَنَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ ‌ال‍‍شَّيَاطِ‍‍ي‍‍نَ عَلَى‌ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ تَؤُ‌زُّهُمْ ‌أَ‌زّ‌ا ‌ ً
Фалӓ Та`җал `Алайһим ۖннамӓ На`удду Лаһумддӓан 019-084 Олар үшін асықпа. Шынайы түрде олардың күнін санаудамыз. فَلاَ‌ تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ نَعُدُّ‌ لَهُمْ عَدّ‌ا‌‌ ً
Йаұма Нахшуру Ал-Муттақӥна 'Илá Ар-Рахмӓни Ұафдӓан 019-085 Сол күні, тақуаларды Рахманның құзырына қонақ түрінде жинаймыз. يَوْمَ نَحْشُرُ‌ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ ‌إِلَى‌ ‌ال‍رَّحْمَنِ ‌وَفْد‌ا ‌ ً
Ұа Насӱқу Ал-Муҗримӥна 'Илá Җаһаннама Ұирдӓан 019-086 Күнәкарларды шөлдеген түрде тозаққа айдаймыз. وَنَس‍‍ُ‍و‍قُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِلَى‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ ‌وِ‌رْ‌د‌ا ‌ ً
Лӓ Йамликӱна Аш-Шафӓ`ата 'Иллӓ Мани Аттаҳаҙа `Инда Ар-Рахмӓни `Аһдӓан 019-087 Рахманның қасында уәде алғаннан басқа ешкім шапағат ету күшіне ие бола алмайды. لاَ‌ يَمْلِك‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍شَّفَاعَةَ ‌إِلاَّ‌ مَنِ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَ‌ عِ‍‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍رَّحْمَنِ عَهْد‌ا ‌ ً
Ұа Қӓлӱ Аттаҳаҙа Ар-Рахмӓну Ұаладӓан 019-088 Олар: “Алла, бала иемденді” десті. وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَ‌ ‌ال‍رَّحْمَنُ ‌وَلَد‌ا ‌ ً
Лақад Җи'тум Шай'ӓан 'Иддӓан 019-089 Расында өрескел нәрсе сөйледіңдер. لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ جِئْتُمْ شَيْئا ‌ ً‌ ‌إِ‌دّ‌ا ‌ ً
Такӓду Ас-Самӓұӓту Йатафаҭҭарна Минһу Ұа Таншаққу Ал-'Арđу Ұа Таҳирру Ал-Җибӓлу Һаддӓан 019-090 Бұдан көктер шатынай, жер жарыла, таулар құлап түсе жаздайды. تَك‍‍َ‍ا‌دُ‌ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتُ يَتَفَ‍‍طَّ‍‍رْنَ مِنْهُ ‌وَتَ‍‍ن‍‍شَ‍‍قُّ ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ ‌وَتَ‍‍خِ‍‍رُّ‌ ‌الْجِب‍‍َ‍الُ هَدّ‌ا ‌ ً
н Да`аұ Лилррахмани Ұаладӓан 019-091 Аллаға бала ұйғарғандықтарынан. أَنْ ‌دَعَوْ‌ا‌ لِل‍رَّحْمَنِ ‌وَلَد‌ا ‌ ً
Ұа Мӓ Йанбағӥ Лилррахмани 'Ан Йаттаҳиҙа Ұаладӓан 019-092 Негізінен Аллаға бала лайық емес. وَمَا‌ يَ‍‍نْ‍‍بَ‍‍غِ‍‍ي لِل‍رَّحْمَنِ ‌أَنْ يَتَّ‍‍خِ‍‍ذَ‌ ‌وَلَد‌ا ‌ ً
н Куллу Ман Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи 'Иллӓ 'Ӓтӥ Ар-Рахмӓни `Абдӓан 019-093 Көктер мен жердегі әркім Аллаға ғана құл болып келеді. إِنْ كُلُّ مَ‍‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌إِلاَّ‌ ‌آتِي ‌ال‍رَّحْمَنِ عَ‍‍بْ‍‍د‌ا ‌ ً
Лақад 'Ахҫӓһум Ұа `Аддаһумддӓан 019-094 Расында Алла, оларды түгендеп, бір-бірлеп санын біледі. لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَحْ‍‍صَ‍‍اهُمْ ‌وَعَدَّهُمْ عَدّ‌ا ‌ ً
Ұа Куллуһум 'Ӓтӥһи Йаұма Ал-Қийӓмати Фардӓан 019-095 Сондай-ақ олардың барлығы Оған жеке-жеке келеді. وَكُلُّهُمْ ‌آت‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ فَرْ‌د‌ا ‌ ً
нна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Сайаҗ`алу Лаһуму Ар-Рахмӓну Ұуддӓан 019-096 Күдіксіз иман келтіріп, түзу іс істегендерге; Алла, сүйіспеншілік береді. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ سَيَ‍‍جْ‍‍عَلُ لَهُمُ ‌ال‍رَّحْمَنُ ‌وُ‌دّ‌ا ‌ ً
Фа'иннамӓ Йассарнӓһу Билисӓника Литубашшира Биһи Ал-Муттақӥна Ұа Тунҙира Биһи Қаұмӓан Луддӓан 019-097 (Мұхаммед Ғ.С.) Құранды, ол арқылы тақуаларды қуантып, қасарысқан елді қорқытуың үшін өз тіліңде оңайластырып түсірдік. فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَسَّرْن‍‍َ‍اه ُ‌ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّ‍‍ر‍َ‍‌ بِهِ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ ‌وَتُ‍‍ن‍‍ذِ‌ر‍َ‍‌ بِه ِ‍ِ‍‌ قَ‍‍وْما ‌ ً‌ لُدّ‌ا ‌ ً
Ұа Кам 'Аһлакнӓ Қаблаһум Мин Қарнин Һал Тухиссу Минһум Мин 'Ахадин 'Аұ Тасма`у Лаһум Рикзӓан 019-098 Олардан қаншалаған нәсілді жоқ еттік. Енді олардың ешбіреуін сезініп, сыбдырларын естисің бе? وَكَمْ ‌أَهْلَكْنَا‌ قَ‍‍بْ‍‍لَهُ‍‍مْ مِ‍‍نْ قَ‍‍رْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُ‍‍مْ مِنْ ‌أَحَدٍ‌ ‌أَ‌وْ‌ تَسْمَعُ لَهُمْ ‌رِكْز‌ا ‌ ً
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah