12) Sūrat Yūsuf |
Printed format | 12) سُورَة يُوسُف |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |
| 'Алиф-Лӓм-Рӓ Тилка 'Ӓйӓту Ал-Китӓби Ал-Мубӥни ۚ |
012-001 Әлиф Ләм Ра. Бұлар ап-айқын Құранның аяттары. | أَلِف-لَام-رَا تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ |
| 'Иннӓ 'Анзалнӓһу Қур'ӓнӓан `Арабӥйӓан Ла`аллакум Та`қилӱна |
012-002 Расында біз мұны Арапша Құран түрінде түсірдік, әрине түсінерсіңдер. | إِنَّا أَنزَلْنَاه ُ قُرْآنا ً عَرَبِيّا ً لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ |
| Нахну Нақуҫҫу `Алайка 'Ахсана Ал-Қаҫаҫи Бимӓ 'Аұхайнӓ 'Илайка Һӓҙӓ Ал-Қур'ӓна Ұа 'Ин Кунта Мин Қаблиһи Ламина Ал-Ғӓфилӥна |
012-003 (Мұхаммед Ғ.С.) саған бұл Құранды уахи етуімізбен өзіңе қиссалардың ең жақсысын баян етеміз. Негізінде сен бұдан бұрын әрине хабарсыз едің. | نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآنَ وَإِنْ كُنتَ مِنْ قَبْلِه ِِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ |
| 'Иҙ Қӓла Йӱсуфу Ли'абӥһи Йӓ 'Абати 'Иннӥ Ра'айту 'Ахада `Ашара Каұкабӓан Ұа Аш-Шамса Ұа Ал-Қамара Ра'айтуһум Лӥ Сӓҗидӥна |
012-004 Сол уақытта Юсып (Ғ.С.) әкесіне: “Әкетайым! Рас мен түсімде он бір жұлдыз және күн мен айды, маған сәжде қылғанын көрдім” деді. | إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيه ِِ يَاأَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبا ً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ |
| Қӓла Йӓ Бунаййа Лӓ Тақҫуҫ Ру'уйӓ Ка `Алá 'Иҳұатика Файакӥдӱ Лака ۖ Кайдӓан 'Инна Аш-Шайҭӓна Лил'инсӓни `Адӱұун Мубӥнун |
012-005 (Яғқұп Ғ.С.): “Әй балақайым! Түсіңді туыстарыңа айтпа! Саған бір айлакерлік жасар. Расында шайтан адам баласына ашық дұшпан” деді. | قَالَ يَابُنَيَّ لاَ تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدا ً إِنَّ ۖ الشَّيْطَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ |
| Ұа Каҙалика Йаҗтабӥка Раббука Ұа Йу`аллимука Мин Та'ұӥли Ал-'Ахӓдӥćи Ұа Йутимму Ни`матаһу `Алайка Ұа `Алá 'Ӓли Йа`қӱба Камӓ 'Атаммаһӓ `Алá 'Абаұайка Мин Қаблу 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исхӓқа ۚ 'Инна Раббака `Алӥмун Хакӥмун |
012-006 “Міне осылайша Раббың сені ұнатады. Саған түстердің жоруын үйретеді. Бұрыңғы аталарың Ыбырайым, Ысхақ (Ғ.С.) тарға нығметтерін тамамдағандай саған және Яғқұп (Ғ.С.) ұрпағына нығметін толықтастырады. Шәксіз Раббың толық білуші, хикмет иесі” | وَكَذَلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَه ُ عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَيْكَ مِنْ قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ |
| Лақад Кӓна Фӥ Йӱсуфа Ұа 'Иҳұатиһи 'Ӓйӓтун Лилссӓ'илӥна |
012-007 Расында Юсып туыстарының киссасында сұраушылар үшін өнегелер бар. | لَقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَات ٌ لِلسَّائِلِينَ |
| 'Иҙ Қӓлӱ Лайӱсуфу Ұа 'Аҳӱһу 'Ахаббу 'Илá 'Абӥнӓ Миннӓ Ұа Нахну `Уҫбатун 'Инна 'Абӓнӓ Лафӥ Đалӓлин Мубӥнин |
012-008 Сол уақытта туыстары: “Юсып және туысы, (Бінямын) әкемізге бізден жақсы көрінеді. Біз болсақ мықты бір топпыз. Дау жоқ, әкеміз ашық адасуда” деді. | إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ~ُ أَحَبُّ إِلَى أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَة ٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلاَلٍ مُبِين ٍ |
| Ақтулӱ Йӱсуфа 'Аұи Аҭрахӱһу 'Арđӓан Йаҳлу Лакум Ұаҗһу 'Абӥкум Ұа Такӱнӱ Мин Ба`диһи Қаұмӓан Ҫӓлихӥна |
012-009 Олардан бір айтушы: “Юсыпты өлтіріңдер немесе бір жерге апарып тастаңдар. Өздеріңе әкелеріңнің алды бос қалды. Артынан да түзу бір топ боларсыңдар” деді. | اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ~ُ أَرْضا ً يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِنْ بَعْدِه ِِ قَوْما ً صَالِحِينَ |
| Қӓла Қӓ'илун Минһум Лӓ Тақтулӱ Йӱсуфа Ұа 'Алқӱһу Фӥ Ғайӓбати Ал-Җубби Йалтақиҭһу Ба`đу Ас-Саййӓрати 'Ин Кунтум Фӓ`илӥна |
012-010 Іштерінен тағы бір айтушы: “Егер менің айтқанымды істейтін болсаңдар, Юсыпты өлтірмеңдер де оны бір құдықтың түбіне тастаңдар. Кейбір жүргінші тауып алар” деді. | قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ لاَ تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوه ُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِنْ كُنتُمْ فَاعِلِينَ |
| Қӓлӱ Йӓ 'Абӓнӓ Мӓ Лака Лӓ Та'маннӓ `Алá Йӱсуфа Ұа 'Иннӓ Лаһу Ланӓҫихӱна |
012-011 Олар: “Әй әкеміз! Юсып туралы бізге сенбейтін саған не болды? Әрине оған қамқормыз” десті. | قَالُوا يَاأَبَانَا مَا لَكَ لاَ تَأْمَنَّا عَلَى يُوسُفَ وَإِنَّا لَه ُ لَنَاصِحُونَ |
| 'Арсилһу Ма`анӓ Ғадӓан Йарта` Ұа Йал`аб Ұа 'Иннӓ Лаһу Лахӓфиžӱна |
012-012 “Ертең оны бізбен бірге жібер. Тамақтансын, ойнасын. Расында біз оны қорғаушымыз” десті. | أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدا ً يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَه ُ لَحَافِظُونَ |
| Қӓла 'Иннӥ Лайахзунунӥ 'Ан Таҙ/һабӱ Биһи Ұа 'Аҳӓфу 'Ан Йа'кулаһу Аҙ-Ҙи'бу Ұа 'Антум `Анһу Ғӓфилӱна |
012-013 (Яғқұп Ғ.С.): “Расында сендердің оны алып кетулерің маған уайым салады. Әрі сендер оған кәперсіз қалып, оны қасқыр жеуінен қорқамын” деді. | قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِه ِِ وَأَخَافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنْتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ |
| Қӓлӱ Ла'ин 'Акалаһу Аҙ-Ҙи'бу Ұа Нахну `Уҫбатун 'Иннӓ 'Иҙӓан Лаҳӓсирӱна |
012-014 Олар: “Біз мықты бір топ бола тұра оны қасқыр жесе, әрине сол уақытта зиянға ұшыруашылардан болармыз” десті. | قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَة ٌ إِنَّا إِذا ً لَخَاسِرُونَ |
| Фаламмӓ Ҙаһабӱ Биһи Ұа 'Аҗма`ӱ 'Ан Йаҗ`алӱһу Фӥ Ғайӓбати Ал-Җубби ۚ Ұа 'Аұхайнӓ 'Илайһи Латунабби'аннаһум Би'амриһим Һӓҙӓ Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна |
012-015 Сонда олар, Юсыпты алып кеткен кезде, бәрі оны құдықтың түбіне тастауға бірлесті. Оған: “Туыстарыңа әлбетте осы істеріңнің хабарын бересің. Олар сезбейді” деп уахи еттік. | فَلَمَّا ذَهَبُوا بِه ِِ وَأَجْمَعُوا أَنْ يَجْعَلُوه ُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هَذَا وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ |
| Ұа Җӓ'ӱ 'Абӓһум `Ишӓ'ан Йабкӱна |
012-016 Олар іңірде әкелеріне жылап келді. | وَجَاءُوا أَبَاهُمْ عِشَاء ً يَبْكُونَ |
| Қӓлӱ Йӓ 'Абӓнӓ 'Иннӓ Ҙаһабнӓ Настабиқу Ұа Таракнӓ Йӱсуфа `Инда Матӓ`инӓ Фа'акалаһу Аҙ-Ҙи'бу ۖ Ұа Мӓ 'Анта Биму'уминин Ланӓ Ұа Лаұ Куннӓ Ҫӓдиқӥна |
012-017 “Әй Әкеміз! Біз жарысып кеткенде, Юсыпты нәрселеріміздің жанына тастап кетсек, сонда оны қасқыр жепті. Енді шын айтсақ та, бізге сенбейсің ғой” десті. | قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِنْدَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ ۖ وَمَا أَنْتَ بِمُؤْمِنٍ لَنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ |
| Ұа Җӓ'ӱ `Алá Қамӥҫиһи Бидамин Каҙибин ۚ Қӓла Бал Саұұалат Лакум 'Анфусукум 'Амрӓан ۖ Фаҫабрун Җамӥлун Ұа ۖ Аллӓһу Ал-Муста`ӓну `Алá Мӓ Таҫифӱна |
012-018 Сондай-ақ олар оның жейдесіне өтірік қан жағып әкелді. Әкелері: “Олай емес! Сендерге нәпсілерің бір істі жақсы көрсеткен екен. Енді көркем сабыр керек. Айтқандарыңа Алладан жәрдем тіленеді” деді. | وَجَاءُوا عَلَى قَمِيصِه ِِ بِدَمٍ كَذِبٍ ۚ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرا ً ۖ فَصَبْرٌ جَمِيلٌ ۖ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ |
| Ұа Җӓ'ат Саййӓратун Фа'арсалӱ Ұа Аридаһум Фа'адлá Далұаһу ۖ Қӓла Йӓ Бушрá Һӓҙӓ Ғулӓмун ۚ Ұа 'Асаррӱһу Биđӓ`атан Ұа ۚ Аллӓһу `Алӥмун Бимӓ Йа`малӱна |
012-019 Бір жүргінші келіп, дереу сушыларын жіберді; ол қауғасын салып: “Ой сүйінші! Міне бір еркек бала” деді. Олар оны сауда малы етіп, жасырып қойды. Алла, олардың не істегендерін толық біледі. | وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَه ُ ۖ قَالَ يَا بُشْرَى هَذَا غُلاَمٌ ۚ وَأَسَرُّوه ُ بِضَاعَة ً ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ |
| Ұа Шараұһу Биćаманин Баҳсин Дарӓһима Ма`дӱдатин Ұа Кӓнӱ Фӥһи Мина Аз-Зӓһидӥна |
012-020 Олар оны кем бағаға бірнеше теңгеге сатып жіберді. Өйткені, Олар Юсыпқа ынтық емес еді. | وَشَرَوْهُ بِثَمَن ٍ بَخْس ٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيه ِِ مِنَ الزَّاهِدِينَ |
| Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥ Аштарӓһу Мин Миҫра Ли'имра'атиһи 'Акримӥ Маćұӓһу `Асá 'Ан Йанфа`анӓ 'Аұ Наттаҳиҙаһу Ұаладӓан ۚ Ұа Каҙалика Макканнӓ Лийӱсуфа Фӥ Ал-'Арđи Ұа Лину`аллимаһу Мин Та'ұӥли Ал-'Ахӓдӥćи Ұа ۚ Аллӓһу Ғӓлибун `Алá 'Амриһи Ұа Лакинна 'Акćара Ан-Нӓси Лӓ Йа`ламӱна |
012-021 Мысырдағы оны сатып алған кісі әйеліне: “Орнын құрметтеп жақсы бақ. Мүмкін бізге пайдасы тиер немесе бала қып алармыз” деді. Осылайша Юсыпты ол жерге орналастырып, оған түстердің жоруын үйреттік. Алла өз ісіне өктем, бірақ адамдардың көбі білмейді. | وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاه ُ مِنْ مِصْرَ لِإمْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاه ُ عَسَى أَنْ يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَه ُ وَلَدا ً ۚ وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَه ُ مِنْ تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ ۚ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِه ِِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Ұа Ламмӓ Балаға 'Ашуддаһу 'Ӓтайнӓһу Хукмӓан Ұа `Илмӓан ۚ Ұа Каҙалика Наҗзӥ Ал-Мухсинӥна |
012-022 Ол ержеткенде, оған даналық, білім бердік. Жақсылық істеушілерді өстіп сыйлаймыз. | وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاه ُ حُكْما ً وَعِلْما ً ۚ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ |
| Ұа Рӓұадат/һу Аллатӥ Һуұа Фӥ Байтиһӓ `Ан Нафсиһи Ұа Ғаллақати Ал-'Абұӓба Ұа Қӓлат Һайта Лака ۚ Қӓла Ма`ӓҙа Ал-Лаһи ۖ 'Иннаһу Раббӥ 'Ахсана Маćұӓйа ۖ 'Иннаһу Лӓ Йуфлиху Аž-Žӓлимӱна |
012-023 Юсып тұрған үйдің әйелі (Зілиха), оның көңлін өзіне тартпақшы болды да есіктерді бекітті: “Қане кел бері!”, – деді. Юсып (Ғ.С.): “Аллаға сиынамын. Ол (ерің) қожайыным, мені жақсы орынға қойды. Шынында залымдар құтылмайды” деді. | وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِه ِِ وَغَلَّقَتِ الأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ ۚ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ ۖ إِنَّه ُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ ۖ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ |
| Ұа Лақад Һаммат Биһи ۖ Ұа Һамма Биһӓ Лаұлӓ 'Ан Ра'á Бурһӓна Раббиһи ۚ Каҙӓлика Линаҫрифа `Анһу Ас-Сӱ'а Ұа Ал-Фахшӓ'а ۚ 'Иннаһу Мин `Ибӓдинӓ Ал-Муҳлаҫӥна |
012-024 Расында әйел одан ой қылды. Егер Раббыңның дәлелін көрмесе, Юсып та одан ой қылған болар еді. Юсыптан жамандық, арсыздықты бұруымыз үшін өстідік. Өйткені, ол ықыласты құлдарымыздан еді. | وَلَقَدْ هَمَّتْ بِه ِِ ۖ وَهَمَّ بِهَا لَوْلاَ أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّه ِِ ۚ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ ۚ إِنَّه ُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ |
| Ұа Астабақӓ Ал-Бӓба Ұа Қаддат Қамӥҫаһу Мин Дубурин Ұа 'Алфайӓ Саййидаһӓ Ладá Ал-Бӓби ۚ Қӓлат Мӓ Җазӓ'у Ман 'Арӓда Би'аһлика Сӱ'ӓан 'Иллӓ 'Ан Йусҗана 'Аұ `Аҙӓбун 'Алӥмун |
012-025 Екеуі есікке жүгірді де әйел, оның жейдесін арт жағынан жыртып алып қалды. Екеуі есік алдында әйелдің қожайынына кездесіп қалып, әйел еріне: “Сенің жұбайыңа жамандық ойлаған біреудің жазасы сөзсіз абақты немесе жан түршігерлік азап” деді. | وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَه ُ مِنْ دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ ۚ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءا ً إِلاَّ أَنْ يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| Қӓла Һийа Рӓұадатнӥ `Ан Нафсӥ ۚ Ұа Шаһида Шӓһидун Мин 'Аһлиһӓ 'Ин Кӓна Қамӥҫуһу Қудда Мин Қубулин Фаҫадақат Ұа Һуұа Мина Ал-Кӓҙибӥна |
012-026 Юсып (Ғ.С.): “Ол, көңлімді өзіне тарпақшы болды” деді. Әйел жағынан бір айғақ: “Егер Юсыптың жейдесі алдынан жыртылса, әйел шын айтты да ол, өтірікшілерден болады” | قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَنْ نَفْسِي ۚ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ أَهْلِهَا إِنْ كَانَ قَمِيصُه ُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ |
| Ұа 'Ин Кӓна Қамӥҫуһу Қудда Мин Дубурин Факаҙабат Ұа Һуұа Мина Аҫ-Ҫӓдиқӥна |
012-027 “Оның жейдесі артынан жыртылса, онда әйел өтірік айтты да Ол, шыншылдардан” деп куәлік берді… | وَإِنْ كَانَ قَمِيصُه ُ قُدَّ مِنْ دُبُر ٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصَّادِقِينَ |
| Фаламмӓ Ра'á Қамӥҫаһу Қудда Мин Дубурин Қӓла 'Иннаһу Мин Кайдикунна ۖ 'Инна Кайдакунна `Аžӥмун |
012-028 Сонда оның жейдесінің арт жағынан жыртылғанын көрген ері: “Міне бұл, әйелдер, сендердің қулықтарың. Расында сендердің амалдарың үлкен” деді. | فَلَمَّا رَأَى قَمِيصَه ُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ قَالَ إِنَّه ُ مِنْ كَيْدِكُنَّ ۖ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ |
| Йӱсуфу 'А`риđ `Ан Һӓҙӓ ۚ Ұа Астағфирӥ Лиҙанбики ۖ 'Иннаки Кунти Мина Ал-Ҳӓҭи'ӥна |
012-029 “Юсып, мұны қоя сал! Ханым, сен күнәң үшін жарылқану тіле! Расында сен қателесушілерденсің!”-(деді). | يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا ۚ وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ ۖ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ |
| Ұа Қӓла Нисұатун Фӥ Ал-Мадӥнати Амра'ату Ал-`Азӥзи Турӓұиду Фатӓһӓ `Ан Нафсиһи ۖ Қад Шағафаһӓ Хуббӓан ۖ 'Иннӓ Ланарӓһӓ Фӥ Đалӓлин Мубӥнин |
012-030 Қаладағы қатындар: “Бастықтың әйелі жігітінен көңілі қыпты. Расында біз оны ашық адасушы көреміз” деп өсектеді. | وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَنْ نَفْسِه ِِ ۖ قَدْ شَغَفَهَا حُبّا ً ۖ إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلاَلٍ مُبِينٍ |
| Фаламмӓ Сами`ат Бимакриһинна 'Арсалат 'Илайһинна Ұа 'А`тадат Лаһунна Муттака'ан Ұа 'Ӓтат Кулла Ұӓхидатин Минһунна Сиккӥнӓан Ұа Қӓлати Аҳруҗ `Алайһинна ۖ Фаламмӓ Ра'айнаһу 'Акбарнаһу Ұа Қаҭҭа`на 'Айдийаһунна Ұа Қулна Хӓша Лиллаһи Мӓ Һӓҙӓ Башарӓан 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ Малакун Карӥмун |
012-031 Зілиха, қатындардың өзіне сөгіс бергендіктерін естігенде; оларға шақыру жіберіп, олар үшін сүйеніп отыратын диван әзірледі де әрбіреуіне пышақ беріп, Юсыпқа: “Шық, оларға көрін!”,-деді. (Жеміс кесіп отырған қатындар,) оны көрген сәтте, бір түрлі ірі бағалап (естері шығып), өз қолдарын турады. Қатындар: “Ой Алла! Мынау адам емес; бұл біртүрлі құрметті періште-ақ қой” десті. | فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأ ً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّينا ً وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ ۖ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ~ُ أَكْبَرْنَه ُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَذَا بَشَرا ً إِنْ هَذَا إِلاَّ مَلَكٌ كَرِيمٌ |
| Қӓлат Фаҙӓликунна Ал-Лаҙӥ Лумтуннанӥ Фӥһи ۖ Ұа Лақад Рӓұадттуһу `Ан Нафсиһи Фӓста`ҫама ۖ Ұа Ла'ин Лам Йаф`ал Мӓ 'Ӓмуруһу Лайусҗананна Ұа Лайакӱнӓан Мина Аҫ-Ҫӓғирӥна |
012-032 (Зілиха оларға): “Ал міне, мені өсектегендерің осы. Расында оның көңілін мен қаладым. Сонда да абырой сақтады. Және де ол, әмірімді орындамаса, әлбетте абақтыға салынып, қор болушылардан болады” деді. | قَالَتْ فَذَلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيه ِِ ۖ وَلَقَدْ رَاوَدتُّه ُ عَنْ نَفْسِه ِِ فَاسْتَعْصَمَ ۖ وَلَئِنْ لَمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُه ُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونا ً مِنَ الصَّاغِرِينَ |
| Қӓла Рабби Ас-Сиҗну 'Ахаббу 'Илаййа Миммӓ Йад`ӱнанӥ 'Илайһи ۖ Ұа 'Иллӓ Таҫриф `Аннӥ Кайдаһунна 'Аҫбу 'Илайһинна Ұа 'Акун Мина Ал-Җӓһилӥна |
012-033 (Юсып Ғ.С.): Раббым! Бұлардың, мені істеуге шақырған істерінен маған зындан сүйкімдірек. Егер бұл қатындардың сұмдықтарын менен бұрмасаң,оларға бейімдеп надандардан боламын” деп тіледі. | قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ ۖ وَإِلاَّ تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنَ الْجَاهِلِينَ |
| Фӓстаҗӓба Лаһу Раббуһу Фаҫарафа `Анһу Кайдаһунна ۚ 'Иннаһу Һуұа Ас-Самӥ`у Ал-`Алӥму |
012-034 Сонда Раббы тілегін қабыл етіп, одан қатындардың сығандықтарын тойтарды. Өйткені Ол Алла, толық естуші, өте білуші. | فَاسْتَجَابَ لَه ُ رَبُّه ُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ ۚ إِنَّه ُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ |
| Ćумма Бадӓ Лаһум Мин Ба`ди Мӓ Ра'аұ Ал-'Ӓйӓти Лайасҗунуннаһу Хаттá Хӥнин |
012-035 Сонсоң оларға дәлелдер көрінгеннен кейін де оны бір мерзімге дейін абақтыға салды. | ثُمَّ بَدَا لَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا رَأَوُا الآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّه ُ حَتَّى حِين ٍ |
| Ұа Даҳала Ма`аһу Ас-Сиҗна Фатайӓни ۖ Қӓла 'Ахадуһумӓ 'Иннӥ 'Арӓнӥ 'А`ҫиру Ҳамрӓан ۖ Ұа Қӓла Ал-'Ӓҳару 'Иннӥ 'Арӓнӥ 'Ахмилу Фаұқа Ра'сӥ Ҳубзӓан Та'кулу Аҭ-Ҭайру Минһу ۖ Набби'нӓ Бита'ұӥлиһи ۖ 'Иннӓ Нарӓка Мина Ал-Мухсинӥна |
012-036 Және де Юсыппен бірге екі жігіт бірге абақтыға кірді. Ол екеуінің бірі: “Мен түсімде арақ сыққанымды көрдім” деді. Екіншісі: “Мен төбеме нан көтеріп жүр екенмін. Одан құс жегенін көрдім. Бізге бұл түстердің жоруын айтып бер. Күдіксіз, біз сені жақсылық қылушылардан көреміз” деді. | وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ ۖ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرا ً ۖ وَقَالَ الآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزا ً تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ ۖ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ ۖ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ |
| Қӓла Лӓ Йа'тӥкумӓ Ҭа`ӓмун Турзақӓниһи 'Иллӓ Набба'тукумӓ Бита'ұӥлиһи Қабла 'Ан Йа'тийакумӓ ۚ Ҙӓликумӓ Миммӓ `Алламанӥ Раббӥ ۚ 'Иннӥ Таракту Миллата Қаұмин Лӓ Йу'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Һум Бил-'Ӓҳирати Һум Кӓфирӱна |
012-037 (Юсып Ғ.С. оларға): “Сендерге қоректендірілетін тамақ келмей-ақ екеуіңе түстің жоруын айтып беремін. Бұл маған Раббымның үйреткендерінен. Шынында Аллаға сенбеген және ақырет күніне сенбеген бір елдің дінін тастадым” деді. | قَالَ لاَ يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلاَّ نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِه ِِ قَبْلَ أَنْ يَأْتِيَكُمَا ۚ ذَلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي ۚ إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُمْ بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ |
| Ұа Аттаба`ту Миллата 'Ӓбӓ'ӥ 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба ۚ Мӓ Кӓна Ланӓ 'Ан Нушрика Бил-Лаһи Мин Шай'ин ۚ Ҙӓлика Мин Фаđли Ал-Лаһи `Алайнӓ Ұа `Алá Ан-Нӓси Ұа Лакинна 'Акćара Ан-Нӓси Лӓ Йашкурӱна |
012-038 “Аталарым, Ыбырайым, Ысқақ және Яғқұп (Ғ.С.) тардың дінін қудым. Біздің Аллаға ешбір серік қосуымыз тиісті емес. Бұл бізге әрі адам баласына Алланың бір мәрхаметі. Бірақ адамдардың көбісі шүкіршілік қылмайды.” | وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ مَا كَانَ لَنَا أَنْ نُشْرِكَ بِاللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۚ ذَلِكَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ |
| Йӓ Ҫӓхибайи Ас-Сиҗни 'А'арбӓбун Мутафарриқӱна Ҳайрун 'Ами Ал-Лаһу Ал-Ұӓхиду Ал-Қаһһӓру |
012-039 “Әй менің абақты жолдастарым! Бөлек-бөлек Раббылар жақсы ма? Немесе әр нәрсеге өктем жалғыз Алла жақсыма?” | يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ |
| Мӓ Та`будӱна Мин Дӱниһи 'Иллӓ 'Асмӓ'ан Саммайтумӱһӓ 'Антум Ұа 'Ӓбӓ'уукум Мӓ 'Анзала Ал-Лаһу Биһӓ Мин Сулҭӓнин ۚ 'Ини Ал-Хукму 'Иллӓ Лиллаһи ۚ 'Амара 'Аллӓ Та`будӱ 'Иллӓ 'Ӥйӓһу ۚ Ҙӓлика Ад-Дӥну Ал-Қаййиму Ұа Лакинна 'Акćара Ан-Нӓси Лӓ Йа`ламӱна |
012-040 “Сендердің Одан өзге шоқынған нәрселерің, сендер әрі аталарың атаған құр аттар ғана. Ала, оларға табынуға байланысты ешбір дәлел түсірмеген. Үкім Аллаға ғана тән. Ол, өзіне ғана құлшылық қылуларыңды бұйырған. Міне осы, тұп-тура дін. Бірақ адамдардың көбі білмейді” | مَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاَّ أَسْمَاء ً سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ ۚ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاه ُ ۚ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Йӓ Ҫӓхибайи Ас-Сиҗни 'Аммӓ 'Ахадукумӓ Файасқӥ Раббаһу Ҳамрӓан ۖ Ұа 'Аммӓ Ал-'Ӓҳару Файуҫлабу Фата'кулу Аҭ-Ҭайру Мин Ра'сиһи ۚ Қуđийа Ал-'Амру Ал-Лаҙӥ Фӥһи Тастафтийӓни |
012-041 “Әй абақты жолдастарым! (Бұл түс көрген екеуінің бірі патшаның сушысы, бірі аспазы екен.) Біреуің қожайынына арақ ішкізеді. (Бұрынғы жұмысын істейді.) Ал біреуің дереу асылып, басын құс шоқиды. Міне екеуің жоруын сұраған іс бітті.” | يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّه ُ خَمْرا ً ۖ وَأَمَّا الآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْ رَأْسِه ِِ ۚ قُضِيَ الأَمْرُ الَّذِي فِيه ِِ تَسْتَفْتِيَانِ |
| Ұа Қӓла Лиллаҙӥ Žанна 'Аннаһу Нӓҗин Минһумӓ Аҙкурнӥ `Инда Раббика Фа'ансӓһу Аш-Шайҭӓну Ҙикра Раббиһи Фалабиćа Фӥ Ас-Сиҗни Биđ`а Синӥна |
012-042 Құтылады деп ойлаған екеуінің біреуіне: “Қожайыныңның жанында мені ескер!”-деді (Юсып Ғ.С.). Сонда шайтан қожайынының алдында еске алуды ұмыттырды да сондықтан Юсып бірнеше жыл абақты да жатып қалды. | وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّه ُ نَاجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّه ِِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ |
| Ұа Қӓла Ал-Малику 'Иннӥ 'Арá Саб`а Бақарӓтин Симӓнин Йа'кулуһунна Саб`ун `Иҗӓфун Ұа Саб`а Сунбулӓтин Ҳуđрин Ұа 'Уҳара Йӓ ۖ Бисӓтин Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Мала'у 'Афтӱнӥ Фӥ Ру'уйӓ Йа 'Ин Кунтум Лилрру'уйӓ Та`бурӱна |
012-043 (Бір күні) патша: “Түсімде, жеті семіз сиырды жеті арық сиыр жеп жатқанын және жеті жасыл сабақтар, тағы солай қурағанын көрдім. Әй сыбайластар! Егер түс жоритын болсаңдар, менің түсімді жорыңдар” деді. | وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَى سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنْبُلاَتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ ۖ يَاأَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِنْ كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ |
| Қӓлӱ 'Аđғӓćу 'Ахлӓмин ۖ Ұа Мӓ Нахну Бита'ұӥли Ал-'Ахлӓми Би`ӓлимӥна |
012-044 (Олар): “Бұл шым-шытырық түс екен. Сондықтан біз мұндай түстердің жоруын білмейміз” деді. | قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ ۖ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الأَحْلاَمِ بِعَالِمِينَ |
| Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥ Наҗӓ Минһумӓ Ұа Аиддакара Ба`да 'Умматин 'Анӓ 'Унабби'укум Бита'ұӥлиһи Фа'арсилӱни |
012-045 Ол екеуінің құтылғаны, Юсыпты бірталайдан кейін есіне алды да: “Мен сендерге оның жоруының хабарын беремін. Дереу мені абақтыға жіберіңдер” деді. | وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَاِدَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُمْ بِتَأْوِيلِه ِِ فَأَرْسِلُونِ |
| Йӱсуфу 'Аййуһӓ Аҫ-Ҫиддӥқу 'Афтинӓ Фӥ Саб`и Бақарӓтин Симӓнин Йа'кулуһунна Саб`ун `Иҗӓфун Ұа Саб`и Сунбулӓтин Ҳуđрин Ұа 'Уҳара Йӓ Бисӓтин Ла`аллӥ 'Арҗи`у 'Илá Ан-Нӓси Ла`аллаһум Йа`ламӱна |
012-046 (Ол, абақтыға барып): “Әй шыншыл Юсып! Бізге, жеті семіз сиырды жеті арық сиырдың жеуі және жеті жасыл сабақ пен қурағандары жайында жоруын бер. Олардың да оны білулері үшін адамдарға қайтып барайын” | يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَات ٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنْبُلاَتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَات ٍ لَعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ |
| Қӓла Тазра`ӱна Саб`а Синӥна Да'абӓан Фамӓ Хаҫадтум Фаҙарӱһу Фӥ Сунбулиһи 'Иллӓ Қалӥлӓан Миммӓ Та'кулӱна |
012-047 Юсып (Ғ.С.): “Жеті жыл әдеттегіше егін егесіңдер де сонда орғандарыңды бастырмай сабақта қойып, бірақ аздап жейтіндеріңді ғана аласыңдар.” | قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبا ً فَمَا حَصَدْتُمْ فَذَرُوه ُ فِي سُنْبُلِهِ إِلاَّ قَلِيلا ً مِمَّا تَأْكُلُونَ |
| Ćумма Йа'тӥ Мин Ба`ди Ҙӓлика Саб`ун Шидӓдун Йа'кулна Мӓ Қаддамтум Лаһунна 'Иллӓ Қалӥлӓан Миммӓ Тухҫинӱна |
012-048 “Тағы бұдан кейін қатты (ашаршылық жыл) келеді. Бір аздап сақтанғандарыңнан басқа бұрыннан сол жинағандарыңды жейсіңдер.” | ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ سَبْع ٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلاَّ قَلِيلا ً مِمَّا تُحْصِنُونَ |
| Ćумма Йа'тӥ Мин Ба`ди Ҙӓлика `Ӓмун Фӥһи Йуғӓćу Ан-Нӓсу Ұа Фӥһи Йа`ҫирӱна |
012-049 “Ал бұдан кейін адамдар жаңбырға қанып онда жемістердің суын сығатын жыл келетін болады” деді. | ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ عَام ٌ فِيه ِِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيه ِِ يَعْصِرُونَ |
| Ұа Қӓла Ал-Малику А'тӱнӥ Биһи ۖ Фаламмӓ Җӓ'аһу Ар-Расӱлу Қӓла Арҗи` 'Илá Раббика Фӓс'алһу Мӓ Бӓлу Ан-Нисұати Ал-Лӓтӥ Қаҭҭа`на 'Айдийаһунна ۚ 'Инна Раббӥ Бикайдиһинна `Алӥмун |
012-050 (Мұны естіген) патша: “Оны маған алып келіңдер” деді. Шабарман келген кезде, (Юсып Ғ.С.): “Қожайыныңа қайтып бар. Ол, қолдарын кескен қатындардың мақсаттары не? Сұра! Күдіксіз Раббым, олардың қулықтарын толық біледі” деді. | وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِه ِِ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللاَّتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ ۚ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ |
| Қӓла Мӓ Ҳаҭбукунна 'Иҙ Рӓұадттунна Йӱсуфа `Ан Нафсиһи ۚ Қулна Хӓша Лиллаһи Мӓ `Алимнӓ `Алайһи Мин Сӱ'ин ۚ Қӓлати Амра'ату Ал-`Азӥзи Ал-'Ӓна Хаҫхаҫа Ал-Хаққу 'Анӓ Рӓұадттуһу `Ан Нафсиһи Ұа 'Иннаһу Ламина Аҫ-Ҫӓдиқӥна |
012-051 (Патша қатындарды жинап алып): “Юсыптың көңілін алмақшы болғандарыңда жағдай не еді?” деп сұрайды. Әйелдер Алла сақтасын! Оған байланысты бір жамандық білмедік” десті. Уәзірдің әйелі де: “Міне шындық ортаға шықты. Оның көңілін алуды мен қалаған едім. Расында, ол анық шыншылдардан” деді. | قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَنْ نَفْسِه ِِ ۚ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِنْ سُوءٍ ۚ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّه ُ عَنْ نَفْسِه ِِ وَإِنَّه ُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ |
| Ҙӓлика Лийа`лама 'Аннӥ Лам 'Аҳунһу Бил-Ғайби Ұа 'Анна Ал-Лаһа Лӓ Йаһдӥ Кайда Ал-Ҳӓ'инӥна |
012-052 (Юсып Ғ.С.): “Осы (қатындардың сұралу мәселесі) расында оған астыртын қиянат қылмағанымды патшаның білуі үшін. Күдіксіз Алла, қиянатшылардың қастығын оңайлатпайды” деді. | ذَلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ |
| Ұа Мӓ 'Убарри'у Нафсӥ ۚ 'Инна Ан-Нафса Ла'аммӓратун Бис-Сӱ'и 'Иллӓ Мӓ Рахима Раббӥ ۚ 'Инна Раббӥ Ғафӱрун Рахӥмун |
012-053 “Нәпсімді ақтамаймын. Расында нәпсі жамандыққа бұйырады. Бірақ та Раббым мәрхамет етсе ол басқа. Күдіксіз Раббым өте жарылқаушы, ерекше мейірімді” | وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّي ۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Ұа Қӓла Ал-Малику А'тӱнӥ Биһи 'Астаҳлиҫһу Линафсӥ ۖ Фаламмӓ Калламаһу Қӓла 'Иннака Ал-Йаұма Ладайнӓ Макӥнун 'Амӥнун |
012-054 Патша: “Оны маған алып келіңдер. Оны өзім үшін арнаулы адам қып алайын” деді. Патша Юсыпқа сөйлескен сәтте: “Әрине бүгін біздің алдымызда елеулі орның және сенімің бар” деді. | وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي ۖ فَلَمَّا كَلَّمَه ُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ |
| Қӓла Аҗ`алнӥ `Алá Ҳазӓ'ини Ал-'Арđи ۖ 'Иннӥ Хафӥžун `Алӥмун |
012-055 (Юсып Ғ.С. патшаға): “Мені мемлекеттің қазына бастығы қыл. Өйткені, мен оны қорғауды (басқаруды) білемін” деді. | قَالَ اجْعَلْنِي عَلَى خَزَائِنِ الأَرْضِ ۖ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ |
| Ұа Каҙалика Макканнӓ Лийӱсуфа Фӥ Ал-'Арđи Йатабаұұа'у Минһӓ Хайćу Йашӓ'у ۚ Нуҫӥбу Бирахматинӓ Ман Нашӓ'у ۖ Ұа Лӓ Нуđӥ`у 'Аҗра Ал-Мухсинӥна |
012-056 Міне, осылайша Юсыпты ол жерге орналастырдық. Қалаған жерінде отыра алады. Қалағанымызды мәрхаметімізге бөлейміз. Сондай-ақ жақсылық істеушілердің еңбегін зая қылмаймыз. | وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ ۚ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَاءُ ۖ وَلاَ نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ |
| Ұа Ла'аҗру Ал-'Ӓҳирати Ҳайрун Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Кӓнӱ Йаттақӱна |
012-057 Әрине иман келтіріп, тақуа болғандардың ақыреттегі сыйлығы тағы жақсы. | وَلَأَجْرُ الآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ |
| Ұа Җӓ'а 'Иҳұату Йӱсуфа Фадаҳалӱ `Алайһи Фа`арафаһум Ұа Һум Лаһу Мункирӱна |
012-058 (Ашаршылық жылдарында) Юсыптың туысқандары келіп, жанына кірді. Сонда Юсып оларды таныды. Олар, оны танымады. | وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَه ُ مُنكِرُونَ |
| Ұа Ламмӓ Җаһһазаһум Биҗаһӓзиһим Қӓла А'тӱнӥ Би'аҳин Лакум Мин 'Абӥкум ۚ 'Алӓ Тараұна 'Аннӥ 'Ӱфӥ Ал-Кайла Ұа 'Анӓ Ҳайру Ал-Мунзилӥна |
012-059 Юсып (Ғ.С.) олардың жүктерін әзірлеткен сәтте: “Маған әке бір туыстарың (Бінямын) ды ала келіңдер. Шын мәнінде астық толтырғанымды және мейман достардың жақсысы екенімді көрмейсіңдер ме?”,-деді. | وَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَكُمْ مِنْ أَبِيكُمْ ۚ أَلاَ تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ |
| Фа'ин Лам Та'тӱнӥ Биһи Фалӓ Кайла Лакум `Индӥ Ұа Лӓ Тақрабӱни |
012-060 “Егер оны маған келтірмесеңдер, менде, сендерге өлшеп берер жоқ. Сондай-ақ маған жақындамаңдар.” | فَإِنْ لَمْ تَأْتُونِي بِه ِِ فَلاَ كَيْلَ لَكُمْ عِندِي وَلاَ تَقْرَبُونِ |
| Қӓлӱ Санурӓұиду `Анһу 'Абӓһу Ұа 'Иннӓ Лафӓ`илӱна |
012-061 Олар: “Біз оны әкесінен қалауға тырысамыз. Сөзсіз мұны орындаймыз” десті. | قَالُوا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاه ُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ |
| Ұа Қӓла Лифитйӓниһи Аҗ`алӱ Биđӓ`атаһум Фӥ Рихӓлиһим Ла`аллаһум Йа`рифӱнаһӓ 'Иҙӓ Анқалабӱ 'Илá 'Аһлиһим Ла`аллаһум Йарҗи`ӱна |
012-062 Юсып (Ғ.С.) жігіттеріне: “Олардың (астық сатып алуға әкелген) өз нәрселерін де жүктерінің ішіне қойыңдар. Әрине үйлеріне қайтып барған кезде, оны біліп, мүмкін олар қайтып келер” деді. | وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ |
| Фаламмӓ Раҗа`ӱ 'Илá 'Абӥһим Қӓлӱ Йӓ 'Абӓнӓ Муни`а Миннӓ Ал-Кайлу Фа'арсил Ма`анӓ 'Аҳӓнӓ Нактал Ұа 'Иннӓ Лаһу Лахӓфиžӱна |
012-063 Сонда олар әкелеріне қайтып барғандарында: “Әй әкеміз! Біздің өлшеу тоқтатылды. (Астық бермейтін болды.) Сондықтан туысымыз (Бінямын) ды бізбен бірге жібер де (астық) өлшеп алайық. Сондай-ақ біз оны әлбетте қорғаймыз” деді. | فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَى أَبِيهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَه ُ لَحَافِظُونَ |
| Қӓла Һал 'Ӓманукум `Алайһи 'Иллӓ Камӓ 'Аминтукум `Алá 'Аҳӥһи Мин Қаблу ۖ Фа-Аллӓһу Ҳайрун Хӓфиžӓан ۖ Ұа Һуұа 'Архаму Ар-Рӓхимӥна |
012-064 (Яғқұп Ғ.С.): “Бұдан бұрын туысына байланысты сендерге сенгенім сияқты бұған да сендерге сенейін бе? Дегенмен, Алла толық қорғаушы әрі Ол, мейірімділердің ең мейірімдісі” деді. | قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلاَّ كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَى أَخِيه ِِ مِنْ قَبْلُ ۖ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظا ً ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ |
| Ұа Ламмӓ Фатахӱ Матӓ`аһум Ұа Җадӱ Биđӓ`атаһум Руддат 'Илайһим ۖ Қӓлӱ Йӓ 'Абӓнӓ Мӓ Набғӥ ۖ Һаҙиһи Биđӓ`атунӓ Руддат 'Илайнӓ ۖ Ұа Намӥру 'Аһланӓ Ұа Нахфаžу 'Аҳӓнӓ Ұа Наздӓду Кайла Ба`ӥрин ۖ Ҙӓлика Кайлун Йасӥрун |
012-065 Олар жүктерін ашқанда, Өздеріне қайтарылған нәрселерін тапты да: “Әй әкеміз! Не іздейміз! Міне нәрселеріміз өзімізге қайтарылыпты, тағы семьямызды қамтамасыз етіп, туыстарымызды қорғаймыз. Сондай-ақ тағы бір түйе (астық) өлшеуімізге болады. Негізінен бұл өлшеп әкелгеніміз шамалы” десті. | وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ ۖ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي ۖ هَذِه ِِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا ۖ وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ۖ ذَلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ |
| Қӓла Лан 'Урсилаһу Ма`акум Хаттá Ту'утӱни Маұćиқӓан Мина Ал-Лаһи Лата'тунанӥ Биһи 'Иллӓ 'Ан Йухӓҭа Бикум ۖ Фаламмӓ 'Ӓтаұһу Маұćиқаһум Қӓла Ал-Лаһу `Алá Мӓ Нақӱлу Ұа Кӥлун |
012-066 Әкелері: “Бәрің бір-ақ қолды болып кетпейінше, оны міндетті түрде маған әкелулеріңе байланысты Алланың атымен серт бергенге дейін оны сендермен бірге жібере алмаймын” деді. Сөйтіп олар, әкелеріне серт берген сәтте, әкелері: “Алла айтқанымызға уәкіл” деді. | قَالَ لَنْ أُرْسِلَه ُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِ مَوْثِقا ً مِنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَنِي بِهِ إِلاَّ أَنْ يُحَاطَ بِكُمْ ۖ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِيلٌ |
| Ұа Қӓла Йӓ Банӥйа Лӓ Тадҳулӱ Мин Бӓбин Ұӓхидин Ұа Адҳулӱ Мин 'Абұӓбин Мутафарриқатин ۖ Ұа Мӓ 'Уғнӥ `Анкум Мина Ал-Лаһи Мин Шай'ин ۖ 'Ини Ал-Хукму 'Иллӓ Лиллаһи ۖ `Алайһи Таұаккалту ۖ Ұа `Алайһи Фалйатаұаккали Ал-Мутаұаккилӱна |
012-067 Балаларына: “Әй балаларым! Қалаға бір қақпадан кірмей бөлек-бөлек қақпалардан кіріңдер. Онымен қатар сендерден Алланың бұйрығынан еш нәрсені кетіре алмаймын. Үкім Аллаға ғана тән. Оған тәуекел еттім. Сондай-ақ тәуекел етушілер Оған тәуекел етсін” деді. | وَقَالَ يَا بَنِيَّ لاَ تَدْخُلُوا مِنْ بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُتَفَرِّقَةٍ ۖ وَمَا أُغْنِي عَنكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۖ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ |
| Ұа Ламмӓ Даҳалӱ Мин Хайćу 'Амараһум 'Абӱһум Ммӓ Кӓна Йуғнӥ `Анһум Ммина Ал-Лаһи Мин Шай'ин 'Иллӓ Хӓҗатан Фӥ Нафси Йа`қӱба Қаđӓһӓ ۚ Ұа 'Иннаһу Лаҙӱ `Илмин Лимӓ `Алламнӓһу Ұа Лакинна 'Акćара Ан-Нӓси Лӓ Йа`ламӱна |
012-068 Олар, әкелерінің әмірінше, кірген болса да олардан Алланың тағдырынан ешнәрсені кетіре алмайтын еді. Бірақ Яғқұп (Ғ.С.) көңліндегі бір қажетін ғана атқарған болды. Өйткені ол, біз үйреткендіктен білім иесі еді. Алайда, оны адамдардың көбі білмейді. | وَلَمَّا دَخَلُواْ مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ حَاجَة ً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا ۚ وَإِنَّه ُ لَذُو عِلْمٍ لِمَا عَلَّمْنَاه ُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Ұа Ламмӓ Даҳалӱ `Алá Йӱсуфа 'Ӓұá 'Илайһи 'Аҳӓһу ۖ Қӓла 'Иннӥ 'Анӓ 'Аҳӱка Фалӓ Табта'ис Бимӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
012-069 Олар Юсыптың жанына кіргенде, Юсып туысын (Бінямынды) өз қасына алып: “Мен, сенің ініңмін. Олардың істегендеріне кейіме” деді. | وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْهِ أَخَاه ُ ۖ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Фаламмӓ Җаһһазаһум Биҗаһӓзиһим Җа`ала Ас-Сиқӓйата Фӥ Рахли 'Аҳӥһи Ćумма 'Аҙҙана Му'уаҙҙинун 'Аййатуһӓ Ал-`Ӥру 'Иннакум Ласӓриқӱна |
012-070 Юсып (Ғ.С.) олардың нәрселерін қамдағанда, су ыдысын өз туысының жүгінің ішіне қойып, олар жүрген соң бір айғайшы: “Әй керуенші! Сендер анық ұрысыңдар!” деп айғайлады. | فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيه ِِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ |
| Қӓлӱ Ұа 'Ақбалӱ `Алайһим Мӓҙӓ Тафқидӱна |
012-071 Олар, бұларға бұрылып: “Не нәрсе жоғалттыңдар?”, – деді. | قَالُوا وَأَقْبَلُوا عَلَيْهِمْ مَاذَا تَفْقِدُونَ |
| Қӓлӱ Нафқиду Ҫуұӓ`а Ал-Малики Ұа Лиман Җӓ'а Биһи Химлу Ба`ӥрин Ұа 'Анӓ Биһи За`ӥмун |
012-072 Бұлар: “Патшаның су ыдысын жоғалттық. Оны әкелген кісіге бір түйе жүк сыйлық бар. Әрі мен оған жауаптымын” деді. | قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَنْ جَاءَ بِه ِِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِه ِِ زَعِيم ٌ |
| Қӓлӱ Та-Аллӓһи Лақад `Алимтум Мӓ Җи'нӓ Линуфсида Фӥ Ал-'Арđи Ұа Мӓ Куннӓ Сӓриқӥна |
012-073 Олар: “Аллаға ант етеміз. Расында бұл жерге бұзақылық үшін келмегенімізді әрине білдіңдер. Сондай-ақ біз ұры емеспіз” деді. | قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُمْ مَا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ |
| Қӓлӱ Фамӓ Җазӓ'ууһу 'Ин Кунтум Кӓҙибӥна |
012-074 Бұлар: “Егер өтірікші болсаңдар, оның жазасы не?”, – деді. | قَالُوا فَمَا جَزَاؤُهُ~ُ إِنْ كُنتُمْ كَاذِبِينَ |
| Қӓлӱ Җазӓ'ууһу Ман Ұуҗида Фӥ Рахлиһи Фаһуұа Җазӓ'ууһу ۚ Каҙӓлика Наҗзӥ Аž-Žӓлимӥна |
012-075 Олар: “Оның жазасы, кімнің жүгінен шықса, сонда оның өзі жазалы. Біз залымдарды осылайша жазалаймыз” деді. | قَالُوا جَزَاؤُه ُ مَنْ وُجِدَ فِي رَحْلِه ِِ فَهُوَ جَزَاؤُه ُ ۚ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ |
| Фабада'а Би'аұ`ийатиһим Қабла Ұи`ӓ'и 'Аҳӥһи Ćумма Астаҳраҗаһӓ Мин Ұи`ӓ'и 'Аҳӥһи ۚ Каҙӓлика Киднӓ Лийӱсуфа ۖ Мӓ Кӓна Лийа'ҳуҙа 'Аҳӓһу Фӥ Дӥни Ал-Малики 'Иллӓ 'Ан Йашӓ'а Ал-Лаһу ۚ Нарфа`у Дараҗӓтин Ман Нашӓ'у ۗ Ұа Фаұқа Кулли Ҙӥ `Илмин `Алӥмун |
012-076 Өз туысының жүгінен бұрын олардың жүгін тінте бастап, сонсоң оны туысының жүгінен шығарды. Осылайша Юсыпқа әдіс үйреттік. Өйткені, Алла қаламайынша патшаның заңында туысын алып қала алмас еді. Қалаған кісіміздің дәрежелерін көтереміз. Сондай-ақ әр ілім иесінің үстінде бір білуші бар. | فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيه ِِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِنْ وِعَاءِ أَخِيه ِِ ۚ كَذَلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ ۖ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاه ُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَنْ نَشَاءُ ۗ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ |
| Қӓлӱ 'Ин Йасриқ Фақад Сарақа 'Аҳун Лаһу Мин Қаблу ۚ Фа'асарраһӓ Йӱсуфу Фӥ Нафсиһи Ұа Лам Йубдиһӓ Лаһум ۚ Қӓла 'Антум Шаррун Макӓнӓан Ұа ۖ Аллӓһу 'А`ламу Бимӓ Таҫифӱна |
012-077 Олар: “Егер бұл ұрлық қылса, әрине туысы да бұрын ұрлық қылған болатын” деді. Сонда Юсып (Ғ.С.) ол сөзді жүрегінде сақтап, оларға әшкерелемеді. (Ішінен): “Сендер тағы жаман орындасыңдар. Алла айтқандарыңды жақсы біледі” деді. | قَالُوا إِنْ يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخ ٌ لَه ُ مِنْ قَبْلُ ۚ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِه ِِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ ۚ قَالَ أَنْتُمْ شَرٌّ مَكَانا ً ۖ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ |
| Қӓлӱ Йӓ 'Аййуһӓ Ал-`Азӥзу 'Инна Лаһу 'Абӓан Шайҳӓан Кабӥрӓан Фаҳуҙ 'Ахаданӓ Макӓнаһу ۖ 'Иннӓ Нарӓка Мина Ал-Мухсинӥна |
012-078 Олар: “Әй қожайын! Бұның кәрі әкесі бар. Сондықтан оның орнына бірімізді ал. Шын мәнінде біз сені игілік істеушілерден көреміз” деді. | قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ~ُ أَبا ً شَيْخا ً كَبِيرا ً فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ~ُ ۖ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ |
| Қӓла Ма`ӓҙа Ал-Лаһи 'Ан На'ҳуҙа 'Иллӓ Ман Ұаҗаднӓ Матӓ`анӓ `Индаһу 'Иннӓ 'Иҙӓан Лаžӓлимӱна |
012-079 (Юсып Ғ.С.): “Нәрсемізді жанынан тапқан адамнан басқаны алып қалудан алудан Аллаға сиынамыз. Біз ол уақытта анық залымдардан боламыз” деді. | قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلاَّ مَنْ وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِنْدَهُ~ُ إِنَّا إِذا ً لَظَالِمُونَ |
| Фаламмӓ Астай'асӱ Минһу Ҳалаҫӱ Наҗӥйӓан ۖ Қӓла Кабӥруһум 'Алам Та`ламӱ 'Анна 'Абӓкум Қад 'Аҳаҙа `Алайкум Маұćиқӓан Мина Ал-Лаһи Ұа Мин Қаблу Мӓ Фарраҭтум Фӥ Йӱсуфа ۖ Фалан 'Абраха Ал-'Арđа Хаттá Йа'ҙана Лӥ 'Абӥ 'Аұ Йахкума Ал-Лаһу Лӥ ۖ Ұа Һуұа Ҳайру Ал-Хӓкимӥна |
012-080 Олар, Юсыптан күдер үзген сәтте, оңашаланып кеңесті. Олардың үлкені: “Білмейсіңдер ме? Расында әкелерің сендерге байланысты Алланың атымен серт алған. Сондай-ақ бұрын Юсып жайында орасан айыптысыңдар. Сондықтан маған әкем рұқсат бергенге немесе мен үшін Алла бір үкім қылғанға (өлгенге) дейін осы жерден әсте айрылмаймын. Ол Алла үкім етушілердің ең жақсысы” деді. | فَلَمَّا اسْتَيْئَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيّا ً ۖ قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُمْ مَوْثِقا ً مِنَ اللَّهِ وَمِنْ قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ ۖ فَلَنْ أَبْرَحَ الأَرْضَ حَتَّى يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللَّهُ لِي ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ |
| Арҗи`ӱ 'Илá 'Абӥкум Фақӱлӱ Йӓ 'Абӓнӓ 'Инна Абнака Сарақа Ұа Мӓ Шаһиднӓ 'Иллӓ Бимӓ `Алимнӓ Ұа Мӓ Куннӓ Лилғайби Хӓфиžӥна |
012-081 “Сендер әкелеріңе қайтыңдар да: Әй әкеміз! Шын мәнінде ұлың ұрлық қылды. Біз білгенімізге ғана айғақпыз. Сондай-ақ біз көместі білмейміз деңдер.” | ارْجِعُوا إِلَى أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ |
| Ұа Ас'али Ал-Қарйата Аллатӥ Куннӓ Фӥһӓ Ұа Ал-`Ӥра Аллатӥ 'Ақбалнӓ Фӥһӓ ۖ Ұа 'Иннӓ Лаҫӓдиқӱна |
012-082 “Ал біз ішінде болған қаладан және бізге кездескен керуеннен сұра. Сөз жоқ, біз шын айтамыз” | وَاسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ |
| Қӓла Бал Саұұалат Лакум 'Анфусукум 'Амрӓан ۖ Фаҫабрун Җамӥлун ۖ `Асá Ал-Лаһу 'Ан Йа'тийанӥ Биһим Җамӥ`ӓан ۚ 'Иннаһу Һуұа Ал-`Алӥму Ал-Хакӥму |
012-083 (Яғқұп Ғ.С.): “Олай емес. Сендерді нәпсілерің бір іске қызықтырған екен. Енді маған көркем сабыр керек. Бәлкім Алла олардың бәрін маған келтірер. Өйткені, Ол толық білуші, хикмет иесі” деді. | قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرا ً ۖ فَصَبْرٌ جَمِيلٌ ۖ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعا ً ۚ إِنَّه ُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ |
| Ұа Таұаллá `Анһум Ұа Қӓла Йӓ 'Асафá `Алá Йӱсуфа Ұа Абйаđđат `Айнӓһу Мина Ал-Хузни Фаһуұа Каžӥмун |
012-084 (Яғқұп Ғ.С.) олардан теріс айналып: “Ой қайран Юсып!”, – деп күйіктен көздері ағарып, сонда ол қасіреттеніп іштей тынды. | وَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاه ُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيم ٌ |
| Қӓлӱ Та-Аллӓһи Тафта'у Таҙкуру Йӱсуфа Хаттá Такӱна Хараđӓан 'Аұ Такӱна Мина Ал-Һӓликӥна |
012-085 Олар, әкелеріне: “Аллаға ант етеміз. Күйіктен ерігенге немесе типыл болғанға дейін Юсыпты жоқтай бересің” деді. | قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضا ً أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ |
| Қӓла 'Иннамӓ 'Ашкӱ Баććӥ Ұа Хузнӥ 'Илá Ал-Лаһи Ұа 'А`ламу Мина Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
012-086 (Яғқұп Ғ.С.): “Мен күйзелісімді де күйінішімді де Аллаға ғана шағамын. Әрі Алладан сендер білмеген нәрсені білемін” деді | قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| Йӓ Банӥйа Аҙ/һабӱ Фатахассасӱ Мин Йӱсуфа Ұа 'Аҳӥһи Ұа Лӓ Тай'асӱ Мин Раұхи Ал-Лаһи ۖ 'Иннаһу Лӓ Йай'асу Мин Раұхи Ал-Лаһи 'Иллӓ Ал-Қаұму Ал-Кӓфирӱна |
012-087 “Әй ұлдарым! Барыңдар да Юсыпты және туысын іздестіріңдер! Сондай-ақ Алланың мәрхаметінен күдер үзбеңдер. Өйткені, Алланың рахметінен, қарсы болған қауым ғана күдер үзеді…” | يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيه ِِ وَلاَ تَيْئَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ لاَ يَيْئَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الكَافِرُونَ |
| Фаламмӓ Даҳалӱ `Алайһи Қӓлӱ Йӓ 'Аййуһӓ Ал-`Азӥзу Массанӓ Ұа 'Аһланӓ Аđ-Đурру Ұа Җи'нӓ Бибиđӓ`атин Музҗӓатин Фа'аұфи Ланӓ Ал-Кайла Ұа Таҫаддақ `Алайнӓ ۖ 'Инна Ал-Лаһа Йаҗзӥ Ал-Мутаҫаддиқӥна |
012-088 Олар, Юсып (Ғ.С.) қа барып, кірген сәтте: “Әй қожайын! Бізге және семьямызға ашаршылық тиді. Онымен қатар мардымсыз бір нәрсемен келдік. Сонда да толық өлшеп бер. Тіпті бізге садақа да бер. Күдіксіз Алла, садақа берушілерді сыйлайды” деді. | فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ |
| Қӓла Һал `Алимтум Мӓ Фа`алтум Бийӱсуфа Ұа 'Аҳӥһи 'Иҙ 'Антум Җӓһилӱна |
012-089 (Юсып Ғ.С.): “Сендер білместіктен Юсыпқа және туысына не істегендеріңді білесіңдер ме?”, – деді. | قَالَ هَلْ عَلِمْتُمْ مَا فَعَلْتُمْ بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنْتُمْ جَاهِلُونَ |
| Қӓлӱ 'А'иннака Ла'анта Йӱсуфу ۖ Қӓла 'Анӓ Йӱсуфу Ұа Һаҙӓ 'Аҳӥ ۖ Қад Манна Ал-Лаһу `Алайнӓ ۖ 'Иннаһу Ман Йаттақи Ұа Йаҫбир Фа'инна Ал-Лаһа Лӓ Йуđӥ`у 'Аҗра Ал-Мухсинӥна |
012-090 Олар: “Сен өзің шын Юсыпсың ба?”, – деді. “Мен Юсып, мынау туысым. Расында Алла бізге игілік қылды. Шын мәнінде кім Алладан сақсынса, сабыр етсе, күдіксіз Алла жақсылық істеушілердің еңбегін зая қылмайды” деді. | قَالُوا أَئِنَّكَ لَأَنْتَ يُوسُفُ ۖ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي ۖ قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا ۖ إِنَّه ُ مَنْ يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ |
| Қӓлӱ Та-Аллӓһи Лақад 'Ӓćарака Ал-Лаһу `Алайнӓ Ұа 'Ин Куннӓ Лаҳӓҭи'ӥна |
012-091 Олар: “Аллаға ант етеміз. Рас Алла сені бізге ықпалды етті. Өйткені, біз күнәкар едік” деді. | قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِنْ كُنَّا لَخَاطِئِينَ |
| Қӓла Лӓ Таćрӥба `Алайкуму Ал-Йаұма ۖ Йағфиру Ал-Лаһу Лакум ۖ Ұа Һуұа 'Архаму Ар-Рӓхимӥна |
012-092 (Юсып Ғ.С.): “Бүгін сендерге сөгіс жоқ. Алла сендерді жарылқайды. Ол мейірімділердің ең мейірімдісі” деді. | قَالَ لاَ تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ ۖ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ |
| Аҙ/һабӱ Биқамӥҫӥ Һӓҙӓ Фа'алқӱһу `Алá Ұаҗһи 'Абӥ Йа'ти Баҫӥрӓан Ұа 'Тӱнӥ Би'аһликум 'Аҗма`ӥна |
012-093 “Енді мына жейдемді апарып, әкемнің бетіне қойыңдар; көзі көруге келеді. Біртұтас үй-іштеріңмен маған келіңдер” деді. | اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَذَا فَأَلْقُوه ُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرا ً وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ |
| Ұа Ламмӓ Фаҫалати Ал-`Ӥру Қӓла 'Абӱһум 'Иннӥ Ла'аҗиду Рӥха Йӱсуфа ۖ Лаұлӓ 'Ан Туфаннидӱни |
012-094 Керуен Мысырдан айрылып шыққан кезде, олардың әкесі (Яғқұп Ғ.С.): “Егер алжыды демесеңдер шын мәнінде мен Юсыптың иісін алып отырмын” деді. | وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ ۖ لَوْلاَ أَنْ تُفَنِّدُونِ |
| Қӓлӱ Та-Аллӓһи 'Иннака Лафӥ Đалӓлика Ал-Қадӥми |
012-095 Ел: “Аллаға ант етеміз. Әрине сен бұрыңғы жан-сақтықтасың” деді. | قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلاَلِكَ الْقَدِيمِ |
| Фаламмӓ 'Ан Җӓ'а Ал-Башӥру 'Алқӓһу `Алá Ұаҗһиһи Фӓртадда Баҫӥрӓан Қӓла ۖ 'Алам 'Ақул Лакум 'Иннӥ 'А`ламу Мина Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
012-096 Сүйіншіші келген сәтте, жейдені Яғқұп (Ғ.С.) тың бетіне қоя сала көзі көруге айналды: “Сендерге Алла тарапынан сендер білмейтін нәрсені білемін демеп пе едім?” деді. | فَلَمَّا أَنْ جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاه ُ عَلَى وَجْهِه ِِ فَارْتَدَّ بَصِيرا ً ۖ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| Қӓлӱ Йӓ 'Абӓнӓ Астағфир Ланӓ Ҙунӱбанӓ 'Иннӓ Куннӓ Ҳӓҭи'ӥна |
012-097 Ұлдары: “Әй әкеміз! Біздің күнәларымыздың жарылқануын тіле! Расында біз қателескен едік” деді. | قَالُوا يَاأَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ |
| Қӓла Саұфа 'Астағфиру Лакум Раббӥ ۖ 'Иннаһу Һуұа Ал-Ғафӱру Ар-Рахӥму |
012-098 Яғқұп (Ғ.С.): “Сендер үшін Раббымнан жарылқау тілеймін. Өйткені, Ол аса жарылқаушы, ерекше мейірімді” деді. | قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي ۖ إِنَّه ُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ |
| Фаламмӓ Даҳалӱ `Алá Йӱсуфа 'Ӓұá 'Илайһи 'Абаұайһи Ұа Қӓла Адҳулӱ Миҫра 'Ин Шӓ'а Ал-Лаһу 'Ӓминӥна |
012-099 Олар, Юсып (Ғ.С.) тың қасына барғанда әке-шешесін өз қасына алды да: “Алланың қалауы бойынша Мысырға бейбіт түрде кіріңдер” деді. | فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ وَقَالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ |
| Ұа Рафа`а 'Абаұайһи `Алá Ал-`Арши Ұа Ҳаррӱ Лаһу Суҗҗадӓан ۖ Ұа Қӓла Йӓ 'Абати Һӓҙӓ Та'ұӥлу Ру'уйӓ Й Мин Қаблу Қад Җа`алаһӓ Раббӥ ۖ Хаққӓан Ұа Қад 'Ахсана Бӥ 'Иҙ 'Аҳраҗанӥ Мина Ас-Сиҗни Ұа Җӓ'а Бикум Мина Ал-Бадұи Мин Ба`ди 'Ан Назаға Аш-Шайҭӓну Байнӥ Ұа Байна ۚ 'Иҳұатӥ 'Инна Раббӥ Лаҭӥфун Лимӓ ۚ Йашӓ'у 'Иннаһу Һуұа Ал-`Алӥму Ал-Хакӥму |
012-100 Әке-шешесін таққа көтерді. Барлығы Алла үшін сәждеге жығылды. (Юсып Ғ.С.): “Әй әкетайым! Міне бұрыңғы көрген түсімнің жоруы. Рас оны Раббым ақиқатқа шығарды. Сондай-ақ шайтан туыстарым мен менің арамды бұзғаннан кейін, мені абақтыдан шығарып, сахарадан сендерді келтіріп, маған рас игілік етті. Күдіксіз Раббым қалағанына өте мейірімді. Ол толық білуші, хикмет иесі.” | وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَه ُ سُجَّدا ً ۖ وَقَالَ يَاأَبَتِ هَذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَاي مِنْ قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّا ً وَقَدْ ۖ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُمْ مِنَ الْبَدْوِ مِنْ بَعْدِ أَنْ نَزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ ۚ رَبِّي لَطِيف ٌ لِمَا يَشَاءُ إِنَّه ُ ۚ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ |
| Рабби Қад 'Ӓтайтанӥ Мина Ал-Мулки Ұа `Алламтанӥ Мин Та'ұӥли Ал-'Ахӓдӥćи ۚ Фӓҭира Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи 'Анта Ұа Лӥйи Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирати ۖ Таұаффанӥ Муслимӓан Ұа 'Алхиқнӥ Биҫ-Ҫӓлихӥна |
012-101 “Раббым маған патшалық бердің және түстердің жоруын үйреттің. Көктер мен жердің жаратушысы, Сен дүние, ақыретте иемсің. Мені бой ұсынған күйде өлтіріп, игілерге қос!” | رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ ۚ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ ۖ تَوَفَّنِي مُسْلِما ً وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ |
| Ҙӓлика Мин 'Анбӓ'и Ал-Ғайби Нӱхӥһи 'Илайка ۖ Ұа Мӓ Кунта Ладайһим 'Иҙ 'Аҗма`ӱ 'Амраһум Ұа Һум Йамкурӱна |
012-102 (Мұхаммед Ғ.С.) саған бұл қиссаны көмес хабарлардан уахи етеміз. Олар іс жүзінде бірлесіп (Юсыпқа) мекерлік жасағанда, жандарында болмаған едің. | ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۖ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ |
| Ұа Мӓ 'Акćару Ан-Нӓси Ұа Лаұ Хараҫта Биму'уминӥна |
012-103 Сен, қанша ынтазар болсаң да, адамдардың көбі иман келтірмейді. | وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ |
| Ұа Мӓ Тас'алуһум `Алайһи Мин 'Аҗрин ۚ 'Ин Һуұа 'Иллӓ Ҙикрун Лил`ӓламӥна |
012-104 (Істегендеріңе) олардан ақы сұрамайсың. Ол Құран бүкіл әлемге тән үгіт. | وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ |
| Ұа Ка'аййин Мин 'Ӓйатин Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Йамуррӱна `Алайһӓ Ұа Һум `Анһӓ Му`риđӱна |
012-105 Көктерде және жерде қаншалаған дәлел бар. Адамдар оған көңіл бөлмей өтеді. | وَكَأَيِّنْ مِنْ آيَة ٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ |
| Ұа Мӓ Йу'умину 'Акćаруһум Бил-Лаһи 'Иллӓ Ұа Һум Мушрикӱна |
012-106 Олардың көбі Аллаға иман келтірмейді. Сондай-ақ олар ортақ қосады. | وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَهُمْ مُشْرِكُونَ |
| 'Афа'аминӱ 'Ан Та'тийаһум Ғӓшийатун Мин `Аҙӓби Ал-Лаһи 'Аұ Та'тийаһуму Ас-Сӓ`ату Бағтатан Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна |
012-107 Ал олар, Алланың баурап алушы азабынан немесе кенеттен сезбеген түрде қияметтің келіп қалуынан қауіпсіз болды ма? | أَفَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ |
| Қул Һаҙиһи Сабӥлӥ 'Ад`ӱ 'Илá Ал-Лаһи ۚ `Алá Баҫӥратин 'Анӓ Ұа Мани Аттаба`анӥ ۖ Ұа Субхӓна Ал-Лаһи Ұа Мӓ 'Анӓ Мина Ал-Мушрикӥна |
012-108 (Мұхаммед Ғ.С.): “Менің жолым осы. Алла жаққа шақырамын. Мен және маған ергендер, ашық дәлел үстінде. Алланы пәктеймін. Сондай-ақ серік қатушылардан емеспін” де. | قُلْ هَذِه ِِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ |
| Ұа Мӓ 'Арсалнӓ Мин Қаблика 'Иллӓ Риҗӓлӓан Нӱхӥ 'Илайһим Мин 'Аһли Ал-Қурá ۗ 'Афалам Йасӥрӱ Фӥ Ал-'Арđи Файанžурӱ Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим ۗ Ұа Ладӓру Ал-'Ӓҳирати Ҳайрун Лиллаҙӥна Аттақаұ ۗ 'Афалӓ Та`қилӱна |
012-109 Сенен бұрын да кенттердің халқынан өздеріне уахи етіп, еркектерді ғана жібердік. Ал енді олар өздерінен бұрынғылардың соңының не болғанын жер жүзін кезіп көрмей ме? Әрине ақырет жұрты тақуалар үшін қайырлы, түсінбейсіңдер ме? | وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلاَّ رِجَالا ً نُوحِي إِلَيْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى ۗ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۗ وَلَدَارُ الآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا ۗ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ |
| Хаттá 'Иҙӓ Астай'аса Ар-Русулу Ұа Žаннӱ 'Аннаһум Қад Куҙибӱ Җӓ'аһум Наҫрунӓ Фануҗҗийа Ман Нашӓ'у ۖ Ұа Лӓ Йурадду Ба'сунӓ `Ани Ал-Қаұми Ал-Муҗримӥна |
012-110 Хатте пайғамбарлар күдер үзіп, олар шын мәнінде жасынға шығарылдық деп ойлаған кезде, өздеріне жәрдеміміз келген еді де сонда қалағанымыз құтқарылды. Сондай-ақ бейнетіміз күнәкар қауымнан қайтарылмайды. | حَتَّى إِذَا اسْتَيْئَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَنْ نَشَاءُ ۖ وَلاَ يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ |
| Лақад Кӓна Фӥ Қаҫаҫиһим `Ибратун Ли'ұлӥ Ал-'Албӓби ۗ Мӓ Кӓна Хадӥćӓан Йуфтарá Ұа Лакин Таҫдӥқа Ал-Лаҙӥ Байна Йадайһи Ұа Тафҫӥла Кулли Шай'ин Ұа Һудáан Ұа Рахматан Лиқаұмин Йу'уминӱна |
012-111 Әрине пайғамбарлардың қиссаларында ақыл иелері үшін өнеге бар. Құран бір жасама сөз емес. Бірақ өзінен бұрынғы кітаптарды растайды. Сондай-ақ иман келтірген ел үшін әр нәрсені ашықтайтын тура жол және игілік. | لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَة ٌ لِأوْلِي الأَلْبَابِ ۗ مَا كَانَ حَدِيثا ً يُفْتَرَى وَلَكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدى ً وَرَحْمَة ً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |