11) Sūrat Hūd

Printed format

11) سُورَة هُود

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Алиф-Лӓм-Рӓ Китӓбун 'Ухкимат 'Ӓйӓтуһу Ćумма ۚ Фуҫҫилат Мин Ладун Хакӥмин Ҳабӥрин 011-001 Әлиф Ләм Ра. Бұл аяттары бекітілген бір Кітап. Сонсоң аса дана, толық білуші тарапынан ашық баян етілген. أَلِف-لَام-‍رَ‌ا‌ كِت‍‍َ‍ابٌ ‌أُحْكِمَتْ ‌آيَاتُه ُ‌ ثُ‍‍مَّ ۚ فُ‍‍صِّ‍‍لَتْ مِ‍‍نْ لَدُنْ حَك‍‍ِ‍ي‍‍مٍ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٍ
'Аллӓ Та`будӱ 'Иллӓ Ал-Лаһа ۚннанӥ Лакум Минһу Наҙӥрун Ұа Башӥрун 011-002 Алладан басқаға әсте құлшылық қылмаңдар. Шын мәнінде мен сендерге Оның тарапынан қорқытушы, қуандырушымын. أَلاَّ‌ تَعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍لَّهَ ۚ ‌إِنَّ‍‍نِي لَكُ‍‍مْ مِنْهُ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ ‌وَبَش‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Ұа 'Ани Астағфирӱ Раббакум Ćумма Тӱбӱ 'Илайһи Йуматти`кум Матӓ`ӓан Хасанӓан 'Илá 'Аҗалин Мусаммáан Ұа Йу'ути Кулла Ҙӥ Фаđлин Фаđлаһу ۖ Ұа 'Ин Таұаллаұ Фа'иннӥҳӓфу `Алайкум `Аҙӓба Йаұмин Кабӥрин 011-003 Раббыларыңнан жарылқау тілеңдер. Сонан соң Оған тәубе етіңдер. Ол сендерді белгілі бір мерзімге дейін көркем түрде пайдаландырады да, әрбір мәрхамет иесіне артық сыйлық береді. Егер жалтайсаңдар, расында сендер туралы ұлы күннің азабынан қорқамын. وَ‌أَنِ ‌اسْتَ‍‍غْ‍‍فِرُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّكُمْ ثُ‍‍مَّ تُوبُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُ‍‍مْ مَتَاعا‌‌ ً‌ حَسَنا‌‌ ً‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَجَلٍ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ً‌ ‌وَيُؤْتِ كُلَّ ‌ذِي فَ‍‍ضْ‍‍ل‌‍ٍ‌ فَ‍‍ضْ‍‍لَه ُۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَإِنِّ‍‍ي ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ عَلَيْكُمْ عَذ‍َ‍‌ابَ يَوْم‌‍ٍ‌ كَب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٍ
'Илá Ал-Лаһи Марҗи`укум ۖ Ұа Һуұа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун 011-004 Қайтар жерлерің Алла жақ. Ол, әр нәрсеге күші жетуші. إِلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ ‌وَهُوَ‌ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء‌‌ٍقَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
'Алӓннаһум Йаćнӱна Ҫудӱраһум Лийастаҳфӱ Минһу ۚ 'Алӓ Хӥна Йастағшӱна Ćийӓбаһум Йа`ламу Мӓ Йусиррӱна Ұа Мӓ Йу`линӱна ۚннаһу `Алӥмун Биҙӓти Аҫ-Ҫудӱри 011-005 Естеріңде болсын. Олар, Одан жасырыну үшін кеуделерін бұрады! Біліңдер! Олар киімдерін бүркенген кезде де, Алла көрнеу, көмес істеген нәрселерін біледі. Расында Ол, көкіректегілерді толық білуші. أَلاَ‌ ‌إِنَّ‍‍هُمْ يَثْن‍‍ُ‍ونَ صُ‍‍دُ‌و‌‍رَهُمْ لِيَسْتَ‍‍خْ‍‍فُو‌ا‌ مِنْهُ ۚ ‌أَلاَ‌ ح‍‍ِ‍ي‍‍نَ يَسْتَ‍‍غْ‍‍ش‍‍ُ‍ونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا‌ يُسِرّ‍ُ‍‌ونَ ‌وَمَا‌ يُعْلِن‍‍ُ‍ونَ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِذ‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍صُّ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌
Ұа Мӓ Мин Дӓббатин Фӥ Ал-'Арđи 'Иллӓ `Алá Ал-Лаһи Ризқуһӓ Ұа Йа`ламу Мустақарраһӓ Ұа Мустаұда`аһӓ ۚ Куллун Фӥ Китӓбин Мубӥнин 011-006 Жер бетіндегі әр жәндіктің қорегі Аллаға ғана тән. Ол, олардың тұрақты, тұрақсыз орындарын біледі. Барлығы ашық бір Кітапта. وَمَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍َ‍‌ابَّة‌‍ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌رِ‌زْ‍‍قُ‍‍هَا‌ ‌وَيَعْلَمُ مُسْتَ‍‍قَ‍رَّهَا‌ ‌وَمُسْتَوْ‌دَعَهَا‌ ۚ كُلّ‌‍ٌ‌ فِي كِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٍ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Фӥ Ситтати 'Аййӓмин Ұа Кӓна `Аршуһу `Алá Ал-Мӓ'и Лийаблуұакум 'Аййукум 'Ахсану `Амалӓан ۗ Ұа Ла'ин Қулта 'Иннакум Маб`ӱćӱна Мин Ба`ди Ал-Маұти Лайақӱланна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ Сихрун Мубӥнун 011-007 Ол Алла, қайсыларың жақсы амал істейді деп, сынау үшін көктер мен жерді алты күнде жаратты. Оның ғаршысы су үстінде еді… (Ғаршыдан кейін су жаратылған). (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Егер сендер өлгеннен кейін тірілесіңдер” десең, кәпірлер: “Мынау ашық жадыдан басқа дәнеңе емес” дейді. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ فِي سِتَّةِ ‌أَيّ‍‍َ‍امٍ‌ ‌وَك‍‍َ‍انَ عَرْشُه ُ‌ عَلَى‌ ‌الْم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ لِيَ‍‍بْ‍‍لُوَكُمْ ‌أَيُّكُمْ ‌أَحْسَنُ عَمَلا‌ ًۗ ‌وَلَئِ‍‌‍نْ قُ‍‍لْتَ ‌إِنَّ‍‍كُ‍‍مْ مَ‍‍بْ‍‍عُوث‍‍ُ‍ونَ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ ‌الْمَوْتِ لَيَ‍‍قُ‍‍ولَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌إِنْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ سِحْر‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٌ
Ұа Ла'ин 'Аҳҳарнӓ `Анһуму Ал-`Аҙӓба 'Илáмматин Ма`дӱдатин Лайақӱлунна Мӓ Йахбисуһу ۗ 'Алӓ Йаұма Йа'тӥһим Лайса Маҫрӱфӓан `Анһум Ұа Хӓқа Биһим Мӓ Кӓнӱ Биһи Йастаһзи'ӱн 011-008 Егер олардан азапты белгілі бір мерзімге дейін кешіктірсек, әрине олар: “Оны не тосты?”,- дейді. Сақ болыңдар! Оларға азап келген күні солардан қайтарылмайды. Олардың мазақ қылған нәрселері бастарына жетеді. وَلَئِنْ ‌أَ‍‍خَّ‍‍رْنَا‌ عَنْهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أُمَّ‍‍ةٍ‌ مَعْدُ‌و‌دَة‌‍ٍ‌ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ مَا‌ يَحْبِسُهُ‍‍~ُ ۗ ‌أَلاَ‌ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَ‍‍صْ‍‍رُ‌وفا‌‌ ً‌ عَنْهُمْ ‌وَح‍‍َ‍اقَ بِهِ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ يَسْتَهْزِئ‍‍ُ‍‍و‌ن
Ұа Ла'ин 'Аҙақнӓ Ал-'Инсӓна Миннӓ Рахматан Ćумма Наза`нӓһӓ Минһу 'Иннаһу Лайа'ӱсун Кафӱрун 011-009 Егер біз адам баласына мәрхамет нәсіп етіп, сонан кейін оны одан алсақ, сөзсіз ол мүлде күдер үзіп, өте қарсы келеді. وَلَئِنْ ‌أَ‌ذَ‍قْ‍‍نَا‌ ‌الإِن‍‍س‍‍َ‍انَ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌‍رَحْمَة ً‌ ثُ‍‍مَّ نَزَعْنَاهَا‌ مِنْهُ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَيَئ‍‍ُ‍وس ‍ٌ‌ كَف‍‍ُ‍و‌ر ‌ٌ
Ұа Ла'ин 'Аҙақнӓһу На`мӓ'а Ба`да Đаррӓ'а Массат/һу Лайақӱланна Ҙаһаба Ас-Саййи'ӓту `Аннӥ ۚннаһу Лафарихун Фаҳӱрун 011-010 Алайда оған тиген зияннан кейін, нығметтерімізді таттырсақ, әрине: “Ол жамандықтар менен кетті” деп, күдіксіз ол қуанып, мақтанады. وَلَئِنْ ‌أَ‌ذَ‍قْ‍‍ن‍‍َ‍اه ُ‌ نَعْم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بَعْدَ‌ ضَ‍‍رّ‍َ‍‌ا‌ءَ‌ مَسَّتْهُ لَيَ‍‍قُ‍‍ولَ‍‍نَّ ‌ذَهَبَ ‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتُ عَ‍‍نِّ‍‍ي ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَفَ‍‍رِح‌‍ٌ‌ فَ‍‍خُ‍‍و‌ر‌‌ٌ
'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Ҫабарӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти 'Ӱлӓ'ика Лаһум Мағфиратун Ұа 'Аҗрун Кабӥрун 011-011 Бірақ сабыр етіп, ізгі іс істегендер, міне солар үшін жарылқау және зор сауап бар. إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُ‍‍مْ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌أَجْ‍‍ر ‌ٌ‌ كَب‍‍ِ‍ي‍‍ر ‌ٌ
Фала`аллака Тӓрикун Ба`đа Мӓ Йӱхá 'Илайка Ұа Đӓқун Биһи Ҫадрука 'Ан Йақӱлӱ Лаұлӓнзила `Алайһи Канзун 'Аұ Җӓ'а Ма`аһу Малакун ۚннамӓнта Наҙӥрун Ұа ۚ Аллӓһу `Алá Кулли Шай'ин Ұа Кӥлун 011-012 (Мұхаммед Ғ.С.) бәлкім сен олардың: “Оған қазына неге түсірмейді? Яки онымен бірге періште неге келмейді?”,- деулеріне көңлің тарайып, уахи етілген нәрсенің кейбірін тастауың ықтимал. Шынында сен бір ескертушісің. Алла әр нәрсеге кепіл. فَلَعَلَّكَ تَا‌رِك‌‍ٌ‌ بَعْ‍‍ضَ مَا‌ يُوحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيْكَ ‌وَ‍‍ضَ‍‍ائِ‍‍ق‍‍‌‍ٌ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ صَ‍‍دْ‌رُكَ ‌أَنْ يَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ عَلَيْهِ كَ‍‌‍ن‍‍زٌ‌ ‌أَ‌وْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَعَه ُ‌ مَلَك‌‍ٌۚ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌۚ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء‌ٍ‌ ‌وَك‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٌ
м Йақӱлӱна Афтарӓһу ۖ Қул Фа'тӱ Би`ашри Суұарин Миćлиһи Муфтарайӓтин Ұа Ад`ӱ Мани Астаҭа`тум Мин Дӱни Ал-Лаһин Кунтум Ҫӓдиқӥна 011-013 Немесе олар: “Құранды өзі жасады” дей ме? (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Егер айтқандарың шын болса, Алладан өзге көмекке шақыра алатындарыңды шақырыңдар да сол сияқты жасама он сүре келтіріңдер” де. أَمْ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌افْتَرَ‍‌اه ُۖ قُ‍‍لْ فَأْتُو‌ا‌ بِعَشْ‍‍ر‍ِ‍‌ سُوَ‌ر‌ٍ‌ مِثْلِه ِ‍ِ‍‌ مُفْتَ‍رَي‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَ‌ا‌دْعُو‌ا‌ مَنِ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍عْتُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Фа'иллам Йастаҗӥбӱ Лакум Фӓ`ламӱннамӓнзила Би`илми Ал-Лаһи Ұа 'Ан Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۖ Фаһал 'Антум Муслимӱна 011-014 “Егер ол шақырғандарың сендерге жауап бермесе, онда біліңдер, шын мәнінде бұл Құран Алланың білімімен түсірілген әрі Алладан басқа ешбір Тәңір жоқ. Ал енді де бой ұсынбайсыңдар ма?”,- де. فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُو‌ا‌ لَكُمْ فَ‍‍اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ بِعِلْمِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌أَنْ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ فَهَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُ‍‍مْ مُسْلِم‍‍ُ‍ونَ
Ман Кӓна Йурӥду Ал-Хайӓата Ад-Дунйӓ Ұа Зӥнатаһӓ Нуұаффи 'Илайһим 'А`мӓлаһум Фӥһӓ Ұа Һум Фӥһӓ Лӓ Йубҳасӱна 011-015 Кім дүние тіршілігін әрі оның зейнетін қаласа, дүниеде олардың еңбектерін толық береміз; сондай-ақ олар кемшілікке ұшыратылмайды. مَ‍‍نْ ك‍‍َ‍انَ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْحَي‍‍َ‍اةَ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌زِينَتَهَا‌ نُوَفِّ ‌إِلَيْهِمْ ‌أَعْمَالَهُمْ فِيهَا‌ ‌وَهُمْ فِيهَا‌ لاَ‌ يُ‍‍بْ‍‍‍‍خَ‍‍س‍‍ُ‍ونَ
'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Лайса Лаһум Фӥ Ал-'Ӓҳирати 'Иллӓ Анӓру ۖ Ұа Хабиҭа Мӓ Ҫана`ӱ Фӥһӓ Ұа Бӓҭилун Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 011-016 Соларға ақыретте тозақ отынан басқа еш нәрсе жоқ. Дүниедегі жасағандары жойылып кетті. Негізінде олардың істегендері босқа. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لَيْسَ لَهُمْ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۖ ‌وَحَبِ‍‍طَ مَا‌ صَ‍‍نَعُو‌ا‌ فِيهَا‌ ‌وَبَاطِ‍‍لٌ‌ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
'Афаман Кӓна `Алá Баййинатин Мин Раббиһи Ұа Йатлӱһу Шӓһидун Минһу Ұа Мин Қаблиһи Китӓбу Мӱсá 'Имӓмӓан Ұа Рахматан ۚ 'Ӱлӓ'ика Йу'уминӱна Биһи ۚ Ұа Ман Йакфур Биһи Мина Ал-'Ахзӓби Фӓлннӓру Маұ`идуһу ۚ Фалӓ Такун Фӥ Мирйатин Минһу ۚннаһу Ал-Хаққу Мин Раббика Ұа Лакинна 'Акćара Анӓси Лӓ Йу'уминӱна 011-017 Раббынан ашық бір дәлелі болған және оған жалғас куәсы да болған сондай-ақ бұрынғы жетекші әрі игілік түріндегі Мұса (Ғ.С.) ның Кітабына ие болған кісілер, міне солар, Құранға сенгендер. Әрқандай топтардан кім Құранға қарсы келсе онда оның уәделі орны от. (Мұхаммед Ғ.С.) сен де одан күдікте болма. Расында Құран, Раббың тарапынан бір ақиқат. Бірақ адамдардың көбі сенбейді. أَفَمَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ عَلَى‌ بَيِّنَةٍ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّه ِ‍ِ‍‌ ‌وَيَتْل‍‍ُ‍وه ُ‌ شَاهِد‌ٌ‌ مِنْهُ ‌وَمِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ كِت‍‍َ‍ابُ مُوسَ‍‍ى‌ ‌إِمَاما‌‌ ً‌ ‌وَ‌‍رَحْمَةً ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَمَ‍‍نْ يَكْفُرْ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ مِنَ ‌الأَحْز‍َ‍‌ابِ فَ‍ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ مَوْعِدُه ُۚ فَلاَ‌ تَكُ‍‌‍نْ فِي مِرْيَةٍ‌ مِنْهُ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан ۚ 'Ӱлӓ'ика Йу`раđӱна `Алá Раббиһим Ұа Йақӱлу Ал-'Аш/һӓду Һӓ'уулӓ' Ал-Лаҙӥна Каҙабӱ `Алá Раббиһим ۚ 'Алӓ Ла`нату Ал-Лаһи `Алá Аž-Žӓлимӥна 011-018 Аллаға өтірік жала жапсырғаннан кім залымырақ. Міне бұлар, Раббыларының құзырына шығарылады. Сондай-ақ айғақтары да: “Міне бұлар, Раббыларына өтірік айтқандар” дейді. Естеріңде болсын! Алланың қарғысы залымдарға тән. وَمَنْ ‌أَ‍‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ كَذِبا‌‌ ًۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يُعْ‍رَ‍ضُ‍‍ونَ عَلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌الأَشْه‍‍َ‍ا‌دُ‌ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَبُو‌ا‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۚ ‌أَلاَ‌ لَعْنَةُ ‌ال‍‍لَّهِ عَلَى‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ал-Лаҙӥна Йаҫуддӱна `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Йабғӱнаһӓ `Иұаҗӓан Ұа Һум Бил-'Ӓҳирати Һум Кӓфирӱна 011-019 Олар сондай Алланың жолынан тосады да оны қисайтуға тырысады. Тағы олар ақыретке қарсы келушілер. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَ‍‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَيَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَهَا‌ عِوَجا ‌ ً‌ ‌وَهُ‍‍مْ بِ‍الآ‍‍خِ‍رَةِ هُمْ كَ‍‍افِر‍ُ‍‌ونَ
'Ӱлӓ'ика Лам Йакӱнӱ Му`җизӥна Фӥ Ал-'Арđи Ұа Мӓ Кӓна Лаһум Мин Дӱни Ал-Лаһи Мин 'Аұлийӓۘ Йуđӓ`афу Лаһуму Ал-`Аҙӓбу ۚ Мӓ Кӓнӱ Йастаҭӥ`ӱна Ас-Сам`а Ұа Мӓ Кӓнӱ Йубҫирӱна 011-020 Бұлар жер жүзінде Алланы нашарлата алмайды. Әрі олардың Алладан өзге жәрдемшілері жоқ. Оларға азап еселеніп отырады. Өйткені, олар ести алмайды да көре алмайды. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَمْ يَكُونُو‌ا‌ مُعْجِز‍ِ‍ي‍‍نَ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لَهُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مِنْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ۘ يُ‍‍ضَ‍‍اعَفُ لَهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ ۚ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَسْتَ‍‍طِ‍‍يع‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍سَّمْعَ ‌وَمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Ҳасирӱнфусаһум Ұа Đалла `Анһум Мӓ Кӓнӱ Йафтарӱна 011-021 Міне солар, өздеріне зиян етеді. Жасама Тәңірлері олардан безіп жоқ болады. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍‍سِرُ‌و‌ا‌ ‌أَن‍‍فُسَهُمْ ‌وَ‍‍ضَ‍‍لَّ عَنْهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Лӓ Җарама 'Аннаһум Фӥ Ал-'Ӓҳирати Һуму Ал-'Аҳсарӱна 011-022 Күдіксіз олар, ақыретте өте зиянға ұшырағандар. لاَ‌ جَ‍رَمَ ‌أَنَّ‍‍هُمْ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ هُمُ ‌الأَ‍‍خْ‍‍سَر‍ُ‍‌ونَ
нна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ұа 'Аҳбатӱ 'Илá Раббиһим 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ал-Җаннати ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна 011-023 Дау жоқ, иман келтіріп ізгі іс істегендер, Раббыларына бой ұсынғандар, олар жаннаттық. Олар, онда мәңгі қалады. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌أَ‍‍خْ‍‍بَتُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ ۖ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ُ‍‌ونَ
Маćалу Ал-Фарӥқайни Кӓл'а`мá Ұа Ал-'Аҫамми Ұа Ал-Баҫӥри Ұа Ас-Самӥۚ Һал Йастаұийӓни Маćалӓан ۚ 'Афалӓ Таҙаккарӱна 011-024 (Кәпір, Мұсылман) екі топтың мысалы: саңырау мен естуші тәрізді. Мысал тұрғысынан екеуі тең бе? Түсінбейсіңдер ме? مَثَلُ ‌الْفَ‍‍رِي‍‍قَ‍‍يْنِ كَ‍الأَعْمَى‌ ‌وَ‌الأَ‍‍صَ‍‍مِّ ‌وَ‌الْبَ‍‍صِ‍‍ي‍‍رِ‌ ‌وَ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عِ ۚ هَلْ يَسْتَوِي‍‍َ‍انِ مَثَلاً‌ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лақад 'Арсалнӓ Нӱхӓан 'Илá Қаұмиһиннӥ Лакум Наҙӥрун Мубӥнун 011-025 Әрине біз Нұх (Ғ.С.) ты қауымына жібердік: “Мен сендер үшін ап-ашық бір ескертушімін.” وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ نُوحا ‌ ً‌ ‌إِلَى‌ قَ‍‍وْمِهِ ‌إِنِّ‍‍ي لَكُمْ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٌ
н Лӓ Та`будӱ 'Иллӓ Ал-Лаһа ۖннӥҳӓфу `Алайкум `Аҙӓба Йаұмин 'Алӥмин 011-026 “Аллаға ғана ғибадат қылыңдар, шынында мен сендерге, күйзелтуші күннің азабынан қорқамын” деді. أَنْ لاَ‌ تَعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍لَّهَ ۖ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ عَلَيْكُمْ عَذ‍َ‍‌ابَ يَوْمٍ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٍ
Фақӓла Ал-Мала'у Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин Қаұмиһи Мӓ Нарӓка 'Иллӓ Башарӓан Миćланӓ Ұа Мӓ Нарӓка Аттаба`ака 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Һумрӓҙилунӓ Бӓдийа Ар-Ра'йи Ұа Мӓ Нарá Лакум `Алайнӓ Мин Фаđлин Бал Наžуннукум Кӓҙибӥна 011-027 Елінің қарсы келген бастықтары: “Біз сені өзіміз тәрізді ғана адам көреміз, саған тар көзқарасты қорларымыздан басқанын ергенін көрмейміз. Сондай-ақ сендердің бізге бір артықшыларыңды көрмейміз. Тіпті сендерді өтірікші деп ойлаймыз” деді. فَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الْمَلَأُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ مَا‌ نَرَ‍‌اكَ ‌إِلاَّ‌ بَشَر‌ا ‌ ً‌ مِثْلَنَا‌ ‌وَمَا‌ نَرَ‍‌اكَ ‌اتَّبَعَكَ ‌إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ ‌أَ‌‍رَ‌ا‌ذِلُنَا‌ بَا‌دِيَ ‌ال‍رَّ‌أْيِ ‌وَمَا‌ نَ‍رَ‌ى‌ لَكُمْ عَلَيْنَا‌ مِ‍‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍ل ٍ‌ بَلْ نَ‍‍ظُ‍‍نُّ‍‍كُمْ كَ‍‍ا‌ذِب‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла Йӓ Қаұми 'Ара'айтумн Кунту `Алá Баййинатин Мин Раббӥ Ұа 'Ӓтӓнӥ Рахматан Мин `Индиһи Фа`уммийат `Алайкум 'Анулзимукумӱһӓ Ұа 'Антум Лаһӓ Кӓриһӱна 011-028 Нұх (Ғ.С.): “Әй елім! Көрдіңдер ме? Раббым тарапынан ашық бір дәлел үстінде болсам және Ол, өз қасынан бір мәрхамет еткен болса, ал ол, сендерге көрінбесе, сондай-ақ сендер оны жек көрсеңдер де сендерге оны зорлап қабылдата аламыз ба?” деді. قَ‍‍الَ يَاقَ‍‍وْمِ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تُ عَلَى‌ بَيِّنَةٍ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌آتَانِي ‌‍رَحْمَة ً‌ مِنْ عِ‍‍نْ‍‍دِه ِ‍ِ‍‌ فَعُ‍‍مِّ‍‍يَتْ عَلَيْكُمْ ‌أَنُلْزِمُكُمُوهَا‌ ‌وَ‌أَنْ‍‍تُمْ لَهَا‌ كَ‍‍ا‌رِه‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йӓқаұми Лӓ 'Ас'алукум `Алайһи Мӓлӓан 'Ин ۖҗрийа 'Иллӓ `Алá Ал-Лаһи Ұа Мӓ ۚ 'Анӓ Биҭӓриди Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱннаһум ۚ Мулӓқӱ Раббиһим Ұа Лакиннӥрӓкум Қаұмӓан Таҗһалӱна 011-029 “Әй елім! Сендерден мал сұрамаймын. Жалақым Аллаға ғана тән. Сондай-ақ иман келтіргендерді қуалаушы емеспін. Өйткені, олар Раббыларына жолығушылар. Бірақ мен сендерді надан көремін”. وَيَاقَ‍‍وْمِ لاَ‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالا‌‌ ً‌ ‌إِنْ ۖ ‌أَجْ‍‍رِيَ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَمَ‍‍ا‌ ۚ ‌أَنَا‌ بِ‍‍طَ‍‍ا‌رِ‌دِ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍هُ‍‍مْ ۚ مُلاَ‍‍قُ‍‍و‌ ‌‍رَبِّهِمْ ‌وَلَكِ‍‍نِّ‍‍ي ‌أَ‌‍رَ‌اكُمْ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ تَ‍‍جْ‍‍هَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йӓқаұми Ман Йанҫурунӥ Мина Ал-Лаһин Ҭарадтуһум 'Афалӓ ۚ Таҙаккарӱна 011-030 “Әй елім! Егер мен оларды қуаласам, мені Алладан кім қорғайды, түсінбейсіңдер ме?” وَيَاقَ‍‍وْمِ مَ‍‍نْ يَ‍‌‍ن‍‍صُ‍‍رُنِي مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِ‌نْ طَ‍رَ‌دْتُهُمْ ‌أَفَلاَ‌ ۚ تَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лӓқӱлу Лакумндӥ Ҳазӓ'ину Ал-Лаһи Ұа Лӓ 'А`ламу Ал-Ғайба Ұа Лӓқӱлу 'Иннӥ Малакун Ұа Лӓқӱлу Лиллаҙӥна Таздарӥ 'А`йунукум Лан Йу'утийаһуму Ал-Лаһу Ҳайрӓан ۖ Ал-Лаһу 'А`ламу Бимӓ Фӥнфусиһим ۖннӥ 'Иҙӓан Ламина Аž-Žӓлимӥна 011-031 Мен сендерге: “Жанымда Алланың қазыналары бар демеймін де, көместі де білмеймін. Мен бір періштемін де демеймін. Сондай-ақ көздеріңе ілмейтіндерге: “Алла әсте жақсылық қылмайды” демеймін. Алла олардың ішіндегілерді жақсы біледі. Ол уақытта мен залымдардан болармын” (деді). وَلاَ‌ ‌أَ‍‍قُ‍‍ولُ لَكُمْ عِ‍‌‍ن‍‍دِي خَ‍‍ز‍َ‍‌ائِنُ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلاَ‌ ‌أَعْلَمُ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبَ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌إِنِّ‍‍ي مَلَكٌ‌ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‍‍قُ‍‍ولُ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَزْ‌دَ‌رِي ‌أَعْيُنُكُمْ لَ‍‍نْ يُؤْتِيَهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ خَ‍‍يْر‌ا‌‌ ًۖ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ فِ‍‍ي ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ۖ ‌إِنِّ‍‍ي ‌إِ‌ذ‌ا‌‌ ً‌ لَمِنَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓлӱ Йӓ Нӱху Қад Җӓдалтанӓ Фа'акćарта Җидӓланӓ Фа'тинӓ Бимӓ Та`идунӓн Кунта Мина Аҫ-Ҫӓдиқӥна 011-032 Олар: “Әй Нұх! Рас бізбен жанжалдастың, сондықтан тартысуды көбейтіп жібердің. Егер сөзің шын болса, енді бопсалаған нәрсеңді бізге келтір” деді. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَان‍‍ُ‍وحُ قَ‍‍دْ‌ جَا‌دَلْتَنَا‌ فَأَكْثَرْتَ جِدَ‌الَنَا‌ فَأْتِنَا‌ بِمَا‌ تَعِدُنَ‍‍ا‌ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تَ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Қӓла 'Иннамӓ Йа'тӥкум Биһи Ал-Лаһун Шӓ'а Ұа Мӓнтум Биму`җизӥна 011-033 Нұх (Ғ.С.): “Оны сендерге қаласа, Алла ғана келтіреді. Сендердің оған шамаларың келмейді” деді. قَ‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ يَأْتِيكُ‍‍مْ بِهِ ‌ال‍‍لَّهُ ‌إِنْ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَنْ‍‍تُ‍‍مْ بِمُعْجِز‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лӓ Йанфа`укум Нуҫхӥ 'Ин 'Арадту 'Ан 'Анҫаха Лакумн Кӓна Ал-Лаһу Йурӥду 'Ан Йуғұийакум ۚ Һуұа Раббукум Ұа 'Илайһи Турҗа`ӱна 011-034 “Егер Алла, сендерді қаңғыртуды қаласа, сендерді үгіттеуді қаласам да үгітім сендерге пайда бермейді. Ол, сендердің Раббыларың. Сол уақытта оған қайтарыласыңдар”. وَلاَ‌ يَ‍‌‍ن‍‍فَعُكُمْ نُ‍‍صْ‍‍حِ‍‍ي ‌إِنْ ‌أَ‌‍رَ‌دْتُ ‌أَنْ ‌أَ‌ن‍‍صَ‍‍حَ لَكُمْ ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍لَّهُ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَنْ يُ‍‍غْ‍‍وِيَكُمْ ۚ هُوَ‌ ‌‍رَبُّكُمْ ‌وَ‌إِلَيْهِ تُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
м Йақӱлӱна Афтарӓһу ۖ Қул 'Ини Афтарайтуһу Фа`алаййа 'Иҗрӓмӥ Ұа 'Анӓ Барӥн Миммӓ Туҗримӱна 011-035 (Мұхаммед Ғ.С.) бәлкім кәпірлер: “Құранды өзі жасады” дей ме?. Оларға: “Егер оны жасаған болсам күнәсы маған тән. Алайда, мен сендердің істеген күнәларыңнан аулақпын” де. أَمْ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌افْتَرَ‍‌اه ُۖ قُ‍‍لْ ‌إِنِ ‌افْتَ‍رَيْتُه ُ‌ فَعَلَيَّ ‌إِجْ‍‍‍رَ‌امِي ‌وَ‌أَنَا‌ بَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ء‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Ӱхийа 'Илá Нӱхин 'Аннаһу Лан Йу'умина Мин Қаұмика 'Иллӓ Ман Қад 'Ӓмана Фалӓ Табта'ис Бимӓ Кӓнӱ Йаф`алӱна 011-036 Сондай-ақ Нұх (Ғ.С.) қа: “Еліңнен иман келтіргеннен басқалары, әсте иман келтірмейді. Енді олардың істегендеріне кейіме” делінген түрде уахи етілді. وَ‌أ‍ُ‍‌وحِيَ ‌إِلَى‌ ن‍‍ُ‍وحٍ ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ لَ‍‍نْ يُؤْمِنَ مِ‍‍نْ قَ‍‍وْمِكَ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‍نْ قَ‍‍دْ‌ ‌آمَنَ فَلاَ‌ تَ‍‍بْ‍‍تَئِسْ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْعَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Аҫна`и Ал-Фулка Би'а`йунинӓ Ұа Ұахйинӓ Ұа Лӓ Туҳӓҭибнӥ Фӥ Ал-Лаҙӥна Žаламӱ ۚннаһум Муғрақӱна 011-037 Көз алдымызда нұсқауымыз бойынша кеме жаса. Залымдар турасында маған айтпа! Өйткені, олар суға батырылады. وَ‌ا‍صْ‍‍نَعِ ‌الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا‌ ‌وَ‌وَحْيِنَا‌ ‌وَلاَ‌ تُ‍‍خَ‍‍اطِ‍‍بْ‍‍نِي فِي ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُ‍‍و‌اۚ ‌إِنَّ‍‍هُ‍‍مْ مُ‍‍غْ‍رَ‍قُ‍‍ونَ
Ұа Йаҫна`у Ал-Фулка Ұа Кулламӓ Марра `Алайһи Мала'ун Мин Қаұмиһи Саҳирӱ Минһу ۚ Қӓла 'Ин Тасҳарӱ Миннӓ Фа'иннӓ Насҳару Минкум Камӓ Тасҳарӱна 011-038 Кемені жасап жатқанда, елінің бастықтары жанынан өткен сайын оны тәлкек қылды. Нұх (Ғ.С.) оларға: “Егер бізді сықақ қылсаңдар, біз де сендерді, бізді сықақ қылғандарыңдай сықақ етеміз” деді. وَيَ‍‍صْ‍‍نَعُ ‌الْفُلْكَ ‌وَكُلَّمَا‌ مَ‍رَّ‌ عَلَيْهِ مَلَأ‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ سَ‍‍خِ‍‍رُ‌و‌ا‌ مِنْهُ ۚ قَ‍‍الَ ‌إِ‌نْ تَسْ‍‍خَ‍‍رُ‌و‌ا‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ فَإِنَّ‍‍ا‌ نَسْ‍‍خَ‍‍رُ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ كَمَا‌ تَسْ‍‍خَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Фасаұфа Та`ламӱна Ман Йа'тӥһи `Аҙӓбун Йуҳзӥһи Ұа Йахиллу `Алайһи `Аҙӓбун Муқӥмун 011-039 Ал енді жедел білесіңдер: Қорлайтын азап кімге келер екен және тұрақты азап кімнің басына түседі екен? فَسَوْفَ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ مَ‍‍نْ يَأْت‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ يُ‍‍خْ‍‍ز‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ‌وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ مُ‍‍قِ‍‍ي‍‍م ‍ٌ
Хаттá 'Иҙӓ Җӓмрунӓ Ұа Фӓра Ат-Таннӱру Қулнӓ Ахмил Фӥһӓ Мин Куллин Заұҗайни Аćнайни Ұа 'Аһлака 'Иллӓ Ман Сабақа `Алайһи Ал-Қаұлу Ұа Ман 'Ӓмана ۚ Ұа Мӓ 'Ӓмана Ма`аһу 'Иллӓ Қалӥлун 011-040 Ақыр әміріміз келген заманда, тандырдан су қайнады. Нұх (Ғ.С.) қа: “Ол кемеге әр нәрседен бір жұп және бұрын үкім етілгеннен басқа семьяңды орналастыр. Әрі иман келтіргендерді де ал” дедік. Негізінде онымен бірге иман келтірген өте аз ғана еді. حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُنَا‌ ‌وَف‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ال‍‍تَّ‍‍نّ‍‍ُ‍و‌رُ‌ قُ‍‍لْنَا‌ ‌احْمِلْ فِيهَا‌ مِ‍‌‍نْ كُلّ‌‍ٍ‌ ‌زَ‌وْجَيْنِ ‌اثْنَيْنِ ‌وَ‌أَهْلَكَ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‌‍نْ سَبَ‍‍قَ عَلَيْهِ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلُ ‌وَمَ‍‌‍نْ ‌آمَنَ ۚ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌آمَنَ مَعَهُ‍‍~ُ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٌ
Ұа Қӓла Аркабӱ Фӥһӓ Бисми Ал-Лаһи Маҗрӓһӓ Ұа Мурсӓһӓ ۚнна Раббӥ Лағафӱрун Рахӥмун 011-041 Нұх (Ғ.С.): “Кемеге отырыңдар. Оның жүруі де тұруы да Алланың атымен. Расында Раббым өте жарылқаушы, ерекше мейірімді” деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ ‌ا‌رْكَبُو‌ا‌ فِيهَا‌ بِسْمِ ‌ال‍‍لَّهِ مَ‍‍جْ‍‍‍رَ‌اهَا‌ ‌وَمُرْسَاهَ‍‍اۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبِّي لَ‍‍غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Һийа Таҗрӥ Биһим Фӥ Маұҗин Кӓлҗибӓли Ұа Нӓдá Нӱхун Абнаһу Ұа Кӓна Фӥ Ма`зилин Йӓ Бунаййа Аркаб Ма`анӓ Ұа Лӓ Такун Ма`а Ал-Кӓфирӥна 011-042 Ол кеме оларды, таулардай толқында алып жүрді. Нұх (Ғ.С.) айрылуда болған ұлына: “Әй балақайым! Бізбен бірге кемеге отыр, қарсы болушылардан болма!”,- деп дыбыстады. وَهِيَ تَ‍‍جْ‍‍رِي بِهِمْ فِي مَوْج ‍ٍ‌ كَ‍الْجِب‍‍َ‍الِ ‌وَنَا‌دَ‌ى‌ ن‍‍ُ‍وح ‍ٌ‌ابْ‍‍نَه ُ‌ ‌وَك‍‍َ‍انَ فِي مَعْزِلٍ‌ يَابُنَيَّ ‌ا‌رْكَ‍‍بْ مَعَنَا‌ ‌وَلاَ‌ تَكُ‍‍نْ مَعَ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла Са'ӓұӥ 'Илá Җабалин Йа`ҫимунӥ Мина Ал-Мӓۚ Қӓла Лӓ `Ӓҫима Ал-Йаұма Мин 'Амри Ал-Лаһи 'Иллӓ Ман Рахима ۚ Ұа Хӓла Байнаһумӓ Ал-Маұҗу Факӓна Мина Ал-Муғрақӥна 011-043 Ұлы, Кенған: “Мені судан сақтайтын тауға паналаймын” деді. Әкесі: “Бүгін Алланың әмірімен сақтаушы жоқ. Бірақ біреуге мәрхамет етсе басқа” дегенде, екеуінің арасына толқын түсіп Кенған суға батқандардан болды. قَ‍‍الَ سَآ‌وِي ‌إِلَى‌ جَبَلٍ‌ يَعْ‍‍صِ‍‍مُنِي مِنَ ‌الْم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ۚ قَ‍‍الَ لاَ‌ عَاصِ‍‍مَ ‌الْيَوْمَ مِنْ ‌أَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‍نْ ‌‍رَحِمَ ۚ ‌وَح‍‍َ‍الَ بَيْنَهُمَا‌ ‌الْمَوْجُ فَك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْمُ‍‍غْ‍رَ‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ұа Қӥла Йӓ 'Арđу Абла`ӥ Мӓ'аки Ұа Йӓ Самӓ'у 'Ақли`ӥ Ұа Ғӥđа Ал-Мӓ'у Ұа Қуđийа Ал-'Амру Ұа Астаұат `Алá Ал-Җӱдӥйи ۖ Ұа Қӥла Бу`дӓан Лилқаұми Аž-Žӓлимӥна 011-044 “Әй жер! Суыңды жұт! Аспан сен де тоқта” делінді де су тартылды. Іс бітті. Кеме Жуди тауына тоқтады. “Залымдар жоқ болсын!” делінді. وَ‍‍قِ‍‍ي‍‍لَ ي‍‍َ‍ا‌أَ‌رْ‍‍ضُ ‌ابْ‍‍لَعِي م‍‍َ‍ا‌ءَكِ ‌وَيَاسَم‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌أَ‍قْ‍‍لِعِي ‌وَغِ‍‍ي‍‍ضَ ‌الْم‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ ‌الأَمْرُ‌ ‌وَ‌اسْتَوَتْ عَلَى‌ ‌الْجُو‌دِيِّ ‌وَ‍‍قِ‍‍ي‍‍لَ بُعْد‌ا‌‌ ًۖ لِلْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Нӓдá Нӱхун Раббаһу Фақӓла Рабби 'Инна Абнӥ Мин 'Аһлӥ Ұа 'Инна Ұа`дака Ал-Хаққу Ұа 'Анта 'Ахкаму Ал-Хӓкимӥна 011-045 Нұх (Ғ.С.) Раббына дабыстап: “Раббым! Күдіксіз ұлым семьямнан ғой. Шәксіз уәдең хақ. Сондай-ақ Сен ең тура үкім етушісің” деді. وَنَا‌دَ‌ى‌ ن‍‍ُ‍وح ٌ‌ ‌‍رَبَّه ُ‌ فَ‍‍قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنَّ ‌ابْ‍‍نِي مِنْ ‌أَهْلِي ‌وَ‌إِنَّ ‌وَعْدَكَ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَ‌أَنْ‍‍تَ ‌أَحْكَمُ ‌الْحَاكِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла Йӓ Нӱху 'Иннаһу Лайса Мин 'Аһлика ۖннаһу `Амалун Ғайру Ҫӓлихин ۖ Фалӓ Тас'ални Мӓ Лайса Лака Биһи `Илмун ۖннӥ 'А`иžука 'Ан Такӱна Мина Ал-Җӓһилӥна 011-046 (Алла): “Әй Нұх! Ол, семьяңнан емес. Өйткені, оның ісі дұрыс емес. Сондықтан білмеген бір нәрсені Менен тілеме. Сені надандардан болмауыңды насихаттаймын” деді. قَ‍‍الَ يَان‍‍ُ‍وحُ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَيْسَ مِنْ ‌أَهْلِكَ ‌إِنَّ‍‍ه ُۖ عَمَلٌ غَ‍‍يْرُ‌ صَ‍‍الِ‍‍ح‌‍ٍ‌ فَلاَ‌ ۖ تَسْأَلْنِ مَا‌ لَيْسَ لَكَ بِه ِ‍ِ‍‌ عِلْم‌‍ٌ‌ ‌إِنِّ‍‍ي ۖ ‌أَعِ‍‍ظُ‍‍كَ ‌أَ‌نْ تَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْجَاهِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла Рабби 'Иннӥ 'А`ӱҙу Бика 'Ан 'Ас'алака Мӓ Лайса Лӥ Биһи `Илмун ۖ Ұа 'Иллӓ Тағфир Лӥ Ұа Тархамнӥ 'Акун Мина Ал-Ҳӓсирӥна 011-047 (Нұх Ғ.С.): “Раббым! Расында білмегенімді Сенен тілеуден өзіңе сиынамын. Егер мені жарылқамасаң, маған мәрхамет етпесең зиянға ұшыраушылардан болармын” деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَع‍‍ُ‍و‌ذُ‌ بِكَ ‌أَنْ ‌أَسْأَلَكَ مَا‌ لَيْسَ لِي بِه ِ‍ِ‍‌ عِلْمٌۖ ‌وَ‌إِلاَّ‌ تَ‍‍غْ‍‍فِرْ‌ لِي ‌وَتَرْحَمْنِ‍‍ي ‌أَكُ‍‍نْ مِنَ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӥла Йӓ Нӱху Аһбиҭ Бисалӓмин Миннӓ Ұа Баракӓтин `Алайка Ұа `Алá 'Умамин Мимман Ма`ака ۚ Ұа 'Умамун Сануматти`уһум Ćумма Йамассуһум Миннӓ `Аҙӓбун 'Алӥмун 011-048 “Әй Нұх! Саған, сенімен бірге болған топтарға бізден сәлеметтік, молшылықпен кемеден түс! Бір талай топты дүниеде пайдаландырамыз да сонан кейін олар біздің күйзелтуші азабымызға ұшырайды” делінді. قِ‍‍ي‍‍لَ يَا‌ ن‍‍ُ‍وحُ ‌اهْبِ‍‍ط‍ْ بِسَلاَمٍ‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَبَ‍رَك‍‍َ‍اتٍ عَلَيْكَ ‌وَعَلَ‍‍ى‌ ‌أُمَمٍ‌ مِ‍‍مَّ‍‍نْ مَعَكَ ۚ ‌وَ‌أُمَم‌‍ٌ‌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُ‍‍مَّ يَمَسُّهُ‍‍مْ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Тилка Мин 'Анбӓ Ал-Ғайби Нӱхӥһӓ 'Илайка ۖ Мӓ Кунта Та`ламуһӓнта Ұа Лӓ Қаұмука Мин Қабли Һӓҙӓ ۖ Фӓҫбир ۖнна Ал-`Ӓқибата Лилмуттақӥна 011-049 (Мұхаммед Ғ.С.) міне бұлар білінбеген әңгімелерден. Оны саған уақи етеміз. Бұдан бұрын оны сен де, қаумың да білмейтін еді. Онда сабыр ет. Расында соңғы табыс тақуалар үшін. تِلْكَ مِنْ ‌أَنْ‍‍ب‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبِ نُوحِيهَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْكَ ۖ مَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تَ تَعْلَمُهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌وَلاَ‌ قَ‍‍وْمُكَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِ هَذَ‌ا‌ ۖ فَ‍‍ا‍صْ‍‍بِرْ‌ ۖ ‌إِنَّ ‌العَاقِ‍‍بَةَ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ұа 'Илá `Ӓдин 'Аҳӓһум Һӱдӓан ۚ Қӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۖ 'Ин 'Антум 'Иллӓ Муфтарӱна 011-050 Ғад қаумына туыстары Һұд (Ғ.С.) ты жібердік: “Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар. Сендердің Одан басқа тәңірлерің жоқ. Сендер өте жалақорсыңдар” деді. وَ‌إِلَى‌ ع‍‍َ‍ا‌دٍ‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍اهُمْ هُو‌د‌ا‌‌ ًۚ قَ‍‍الَ يَاقَ‍‍وْمِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ مَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٍ‍ٍ‍‌ غَ‍‍يْرُهُ‍‍~ُ ‌إِنْ ۖ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌إِلاَّ‌ مُفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Йӓ Қаұми Лӓ 'Ас'алукум `Алайһи 'Аҗрӓан ۖ 'Ин 'Аҗрийа 'Иллӓ `Алá Ал-Лаҙӥ Фаҭаранӥ ۚ 'Афалӓ Та`қилӱна 011-051 “Әй елім! Бұған сендерден жалақы сұрамаймын, еңбегім мені жаратқанға ғана тән. Сонда да түсінбейсіңдер ме?” يَا‌ قَ‍‍وْمِ لاَ‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ ‌أَجْ‍‍ر‌ا‌‌ ًۖ ‌إِنْ ‌أَجْ‍‍رِيَ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌الَّذِي فَ‍‍طَ‍رَنِ‍‍ي ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йӓ Қаұми Астағфирӱ Раббакум Ćумма Тӱбӱ 'Илайһи Йурсили Ас-Самӓ'а `Алайкум Мидрӓрӓан Ұа Йазидкум Қӱұатан 'Илá Қӱұатикум Ұа Лӓ Татаұаллаұ Муҗримӥна 011-052 “Әй халқым! Раббыларыңнан жарылқау тілеңдер. Сонсоң Оған тәубе қылыңдар. Сендерге көктен жаңбыр жаудырып, қуаттарыңның үстіне қуат қоссын. Сондай-ақ күнәкар болып, жалтармаңдар” деді. وَيَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌اسْتَ‍‍غْ‍‍فِرُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّكُمْ ثُ‍‍مَّ تُوبُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْهِ يُرْسِلِ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ عَلَيْكُ‍‍مْ مِ‍‍دْ‌‍رَ‌ا‌ر‌ا ‌ ً‌ ‌وَيَزِ‌دْكُمْ قُ‍‍وَّة ً‌ ‌إِلَى‌ قُ‍‍وَّتِكُمْ ‌وَلاَ‌ تَتَوَلَّوْ‌ا‌ مُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓлӱ Йӓ Һӱду Мӓ Җи'танӓ Бибаййинатин Ұа Мӓ Нахну Битӓрикӥ 'Ӓлиһатинӓ `Ан Қаұлика Ұа Мӓ Нахну Лака Биму'уминӥна 011-053 Олар: “Әй Һұд! Сен бізге ашық дәлел келтірмедің. Біздер сенің сөзің бойынша тәңірлерімізді тастамаймыз да саған сенбейміз” деді. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ ه‍‍ُ‍و‌دُ‌ مَا‌ جِئْتَنَا‌ بِبَيِّنَةٍ‌ ‌وَمَا‌ نَحْنُ بِتَا‌رِكِ‍‍ي ‌آلِهَتِنَا‌ عَ‍‍نْ قَ‍‍وْلِكَ ‌وَمَا‌ نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
н Нақӱлу 'Иллӓ А`тарӓка Ба`đу 'Ӓлиһатинӓ Бисӱн ۗ Қӓла 'Иннӥ 'Уш/һиду Ал-Лаһа Ұа Аш/һадӱннӥ Барӥн Миммӓ Тушрикӱна 011-054 Олар: “Саған кейбір тәңірлеріміздің киесі тиген екен” деп қана айтамыз. Һұд (Ғ.С.): “Расында мен Алланы айғақ қыламын, сендер де айғақ болыңдар. Мен сендердің Аллаға қосқан серіктеріңнен аулақпын” деді. إِنْ نَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌إِلاَّ‌ ‌اعْتَرَ‍‌اكَ بَعْ‍‍ضُ ‌آلِهَتِنَا‌ بِس‍‍ُ‍و‌ء‌‌ٍۗ قَ‍‍الَ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أُشْهِدُ‌ ‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌اشْهَدُ‌و‌ا‌ ‌أَنِّ‍‍ي بَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ء‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Мин Дӱниһи ۖ Факӥдӱнӥ Җамӥ`ӓан Ćумма Лӓ Тунžирӱни 011-055 “Маған Алладан басқа бәрің мекерлік қылыңдар да сонан кейін мұрса бермеңдер” مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِه ِ‍ِ‍‌ ۖ فَكِيدُ‌ونِي جَمِيعا‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ لاَ‌ تُ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظِ‍‍ر‍ُ‍‌ونِ
ннӥ Таұаккалту `Алá Ал-Лаһи Раббӥ Ұа Раббикум ۚ Мӓ Мин Дӓббатин 'Иллӓ Һуұа 'Ӓҳиҙун Бинӓҫийатиһӓ ۚнна Раббӥ `Алá Ҫирӓҭин Мустақӥмин 011-056 “Расында мен, менің Раббым әрі сендердің Раббыларың Аллаға тәуекел еттім. Ол, маңдайынан ұстамаған (толық меңгермеген) ешбір жандық жоқ. Күдіксіз Раббым тура жолда” إِنِّ‍‍ي تَوَكَّلْتُ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌‍رَبِّكُ‍‍مْ ۚ مَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍َ‍‌ابَّة‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ‌آ‍‍خِ‍‍ذ‌ٌ‌ بِنَاصِ‍‍يَتِهَ‍‍اۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبِّي عَلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Фа'ин Таұаллаұ Фақадблағтукум Мӓ 'Урсилту Биһи 'Илайкум ۚ Ұа Йастаҳлифу Раббӥ Қаұмӓан Ғайракум Ұа Лӓ Таđуррӱнаһу Шай'ӓан ۚнна Раббӥ `Алá Кулли Шай'ин Хафӥžун 011-057 “Егер жалтарсаңдар да мен шынында өзім арқылы жіберілген нұсқауды сендерге жалғастырдым. Раббым орындарыңа басқа елді әкелсе, сендер оған ешбір зиян келтіре алмайсыңдар. Шынында Раббым әр нәрсені қорғаушы” (деді). فَإِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَبْ‍‍لَ‍‍غْ‍‍تُكُ‍‍مْ مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌رْسِلْتُ بِهِ ‌إِلَيْكُمْ ۚ ‌وَيَسْتَ‍‍خْ‍‍لِفُ ‌‍رَبِّي قَ‍‍وْما‌‌ ًغَ‍‍يْ‍رَكُمْ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍ضُ‍‍رُّ‌ونَه ُ‌ شَيْئا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبِّي عَلَى‌ كُلِّ شَيْءٍ‌ حَف‍‍ِ‍ي‍‍ظ‌‍ٌ
Ұа Ламмӓ Җӓмрунӓ Наҗҗайнӓ Һӱдӓан Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ма`аһу Бирахматин Миннӓ Ұа Наҗҗайнӓһум Мин `Аҙӓбин Ғалӥžин 011-058 Әміріміз келген кезде, Һұд (Ғ.С.) ты және онымен бірге иман келтіргендерді мәрхаметімізбен құтқардық. Сондай-ақ оларды ауыр азаптан да босаттық. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُنَا‌ نَجَّيْنَا‌ هُو‌د‌ا ‌ ً‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مَعَه ُ‌ بِ‍رَحْمَةٍ‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَنَجَّيْنَاهُ‍‍مْ مِنْ عَذ‍َ‍‌ابٍ غَ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍ظ ‍ٍ
Ұа Тилка `Ӓдун ۖ Җахадӱ Би'ӓйӓти Раббиһим Ұа `Аҫаұ Русулаһу Ұа Аттаба`ӱмра Кулли Җаббӓрин `Анӥдин 011-059 Осы Ғад елі, Раббыларының аяттарына қарсы келіп, Оның елшілеріне мойындамай әрбір зөрекер тоңмойындардың әміріне бағынды. وَتِلْكَ ع‍‍َ‍ا‌د‌‌ٌۖ جَحَدُ‌و‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌‍رَبِّهِمْ ‌وَعَ‍‍صَ‍‍وْ‌ا‌ ‌رُسُلَه ُ‌ ‌وَ‌اتَّبَعُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمْ‍رَ‌ كُلِّ جَبّ‍‍َ‍ا‌رٍ‌ عَن‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٍ
Ұа 'Утби`ӱ Фӥ Һаҙиһи Ад-Дунйӓ Ла`натан Ұа Йаұма Ал-Қийӓмати ۗ 'Алӓнна `Ӓдӓан Кафарӱ Раббаһум ۗ 'Алӓ Бу`дӓан Ли`ӓдин Қаұми Һӱдин 011-060 Бұл дүниеде де қиямет күнінде де олардың қырсоңынан лағынет қалмады. Естеріңде болсын! Ғад елі Раббыларына қарсы болды. Естеріңде болсын! Һұдтың қауымы Ғад, (мәрхаметтен) аулақ болсын! وَ‌أُتْبِعُو‌ا‌ فِي هَذِهِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ لَعْنَة ً‌ ‌وَيَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۗ ‌أَلاَ‌ ‌إِنَّ عَا‌د‌ا‌‌ ً‌ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّهُمْ ۗ ‌أَلاَ‌ بُعْد‌ا‌‌ ً‌ لِع‍‍َ‍ا‌د‌‌ٍقَ‍‍وْمِ ه‍‍ُ‍و‌د‌ٍ
Ұа 'Илá Ćамӱда 'Аҳӓһум Ҫӓлихӓан ۚ Қӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۖ Һуұа 'Анша'акум Мина Ал-'Арđи Ұа Аста`маракум Фӥһӓ Фӓстағфирӱһу Ćумма Тӱбӱ 'Илайһи ۚнна Раббӥ Қарӥбун Муҗӥбун 011-061 Сәмүд еліне туыстары Салих (Ғ.С.) ты жібердік: “Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар. Сендердің Одан басқа ешбір тәңірлерің жоқ. Ол, сендерді жерден таратып әрі онда өмір сүргізді. Енді Одан жарылқау тілеңдер. Және Оған тәубе қылыңдар. Күдіксіз Раббым жақын тілеуді қабылдаушы” деді. وَ‌إِلَى‌ ثَم‍‍ُ‍و‌دَ‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍اهُمْ صَ‍‍الِ‍‍حا‌‌ ًۚ قَ‍‍الَ يَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ مَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٍ‍ٍ‍‌ غَ‍‍يْرُه ُۖ هُوَ‌ ‌أَ‌ن‍‍شَأَكُ‍‍مْ مِنَ ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَ‌اسْتَعْمَ‍رَكُمْ فِيهَا‌ فَ‍‍اسْتَ‍‍غْ‍‍فِر‍ُ‍‌وه ُ‌ ثُ‍‍مَّ تُوبُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْهِ ۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبِّي قَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍بٌ‌ مُج‍‍ِ‍ي‍‍ب‌‍ٌ
Қӓлӱ Йӓ Ҫӓлиху Қад Кунта Фӥнӓ Марҗӱұӓан Қабла Һӓҙӓ ۖ 'Атанһӓнӓн На`буда Мӓ Йа`буду 'Ӓбӓ'уунӓ Ұа 'Иннанӓ Лафӥ Шаккин Миммӓ Тад`ӱнӓ 'Илайһи Мурӥбин 011-062 Олар: “Әй Салих! Сен бұдан бұрын арамызда үміт күтілген едің. Аталарымыздың табынғанынан бізді тиясың ба? Расында сенің бізді шақырған нәрсеңе күдік ішінде әрі күмәндіміз” деді. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ صَ‍‍الِ‍‍حُ قَ‍‍دْ‌ كُ‍‌‍ن‍‍تَ فِينَا‌ مَرْجُوّ‌ا‌‌ ًقَ‍‍بْ‍‍لَ هَذَ‌ا‌ ۖ ‌أَتَنْهَانَ‍‍ا‌ ‌أَنْ نَعْبُدَ‌ مَا‌ يَعْبُدُ‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُنَا‌ ‌وَ‌إِنَّ‍‍نَا‌ لَفِي شَكٍّ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَ‍‍دْعُونَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْهِ مُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ب‌‍‌‍ٍ
Қӓла Йӓ Қаұми 'Ара'айтумн Кунту `Алá Баййинатин Мин Раббӥ Ұа 'Ӓтӓнӥ Минһу Рахматан Фаман Йанҫурунӥ Мина Ал-Лаһи 'Ин `Аҫайтуһу ۖ Фамӓ Тазӥдӱнанӥ Ғайра Таҳсӥрин 011-063 (Салих Ғ.С.): “Әй халқым! Айтыңдаршы, егер мен Раббым тарапынан ашық дәлелде болсам, өз тарапынан маған бір мәрхамет еткен болса да мен оған қарсы келсем, сонда мені Алладан кім қорғайды? Сонда сендер маған зияннан басқаны арттырмайсыңдар” деді. قَ‍‍الَ يَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُ عَلَى‌ بَيِّنَةٍ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌آتَانِي مِنْهُ ‌‍رَحْمَة‌ ً‌ فَمَ‍‍نْ يَ‍‌‍ن‍‍صُ‍‍رُنِي مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِنْ عَ‍‍صَ‍‍يْتُه ُۖ فَمَا‌ تَزِيدُ‌ونَنِي غَ‍‍يْ‍رَ‌ تَ‍‍خْ‍‍س‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٍ
Ұа Йӓ Қаұми Һаҙиһи Нӓқату Ал-Лаһи Лакум 'Ӓйатан Фаҙарӱһӓ Та'кул Фӥ 'Арđи Ал-Лаһи Ұа Лӓ Тамассӱһӓ Бисӱн Файа'ҳуҙакум `Аҙӓбун Қарӥбун 011-064 “Әй халқым! Мынау Алланың аруанасы, сендерге бір мұғжиза. Сондықтан оны қойып қойыңдар, Алланың жерінде оттасын. Оған жамандық тигізбеңдер. Онда сендерді жуықта бір азап қолға алады” деді. وَيَا‌ قَ‍‍وْمِ هَذِه ِ‍ِ‍‌ نَاقَ‍‍ةُ ‌ال‍‍لَّهِ لَكُمْ ‌آيَة ً‌ فَذَ‌رُ‌وهَا‌ تَأْكُلْ فِ‍‍ي ‌أَ‌رْ‍‍ضِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلاَ‌ تَمَسُّوهَا‌ بِس‍‍ُ‍و‌ء ‌ٍ‌ فَيَأْ‍‍خُ‍‍ذَكُمْ عَذ‍َ‍‌اب ‍ٌقَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ب‍‍ٌ
Фа`ақарӱһӓ Фақӓла Таматта`ӱ Фӥ Дӓрикум Ćалӓćата 'Аййӓмин ۖ Ҙӓлика Ұа`дун Ғайру Макҙӱбин 011-065 Сонда да олар оны өлтіріп тастады. (Салих Ғ.С.): “Жұрттарыңда үш күн бой жасай тұрыңдар. Бұл өтіріксінуге болмайтын бір уәде” деді. فَعَ‍‍قَ‍‍رُ‌وهَا‌ فَ‍‍قَ‍‍الَ تَمَتَّعُو‌ا‌ فِي ‌دَ‌ا‌رِكُمْ ثَلاَثَةَ ‌أَيّ‍‍َ‍ام‌‍ٍۖ ‌ذَلِكَ ‌وَعْدٌ‌ غَ‍‍يْرُ‌ مَكْذ‍ُ‍‌وب‌‍‌‍ٍ
Фаламмӓ Җӓмрунӓ Наҗҗайнӓ Ҫӓлихӓан Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ма`аһу Бирахматин Миннӓ Ұа Мин Ҳизйи Йаұми'иҙин ۗнна Раббака Һуұа Ал-Қаұӥйу Ал-`Азӥзу 011-066 Ал әміріміз келген кезде, мәрхаметімізбен Салих (Ғ.С.) және онымен бірге иман келтіргендерді құтқардық. Сондай-ақ сол күннің қорлығынан да… Күдіксіз Раббың, Ол өте күшті, аса үстем. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُنَا‌ نَجَّيْنَا‌ صَ‍‍الِ‍‍حا‌‌ ً‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مَعَه ُ‌ بِ‍رَحْمَةٍ‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَمِنْ خِ‍‍زْيِ يَوْمِئِذ‌‌ٍۗ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ هُوَ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍وِيُّ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌
Ұа 'Аҳаҙа Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Аҫ-Ҫайхату Фа'аҫбахӱ Фӥ Дийӓриһим Җӓćимӥна 011-067 Залымдық істегендерді ащы дауыс алып, олар өз жұртында жалмандарынан түсіп, типыл болды. وَ‌أَ‍‍خَ‍‍ذَ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍يْحَةُ فَأَ‍‍صْ‍‍بَحُو‌ا‌ فِي ‌دِيَا‌رِهِمْ جَاثِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ка'ан Лам Йағнаұ Фӥһӓ ۗ 'Алӓнна Ćамӱда Кафарӱ Раббаһум ۗ 'Алӓ Бу`дӓан Лиćамӱда 011-068 Тіпті ол жерде олар отырмаған сияқты болды. Естеріңде болсын! Шынында Сәмүд елі Раббыларына қарсы келді. Біліңдер! Сәмүд еліне рахмет жоламасын. كَأَنْ لَمْ يَ‍‍غْ‍‍نَوْ‌ا‌ فِيهَ‍‍ا‌ ۗ ‌أَلاَ‌ ‌إِنَّ ثَم‍‍ُ‍و‌دَ‌ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّهُمْ ۗ ‌أَلاَ‌ بُعْد‌ا‌‌ ً‌ لِثَم‍‍ُ‍و‌د‍َ‍‌
Ұа Лақад Җӓ'ат Русулунӓбрӓһӥма Бил-Бушрá Қӓлӱ Салӓмӓан ۖ Қӓла Салӓмун ۖ Фамӓ Лабиćа 'Ан Җӓ'а Би`иҗлин Ханӥҙин 011-069 Расында елші (періште) леріміз Ыбырайым (Ғ.С.) ға хош хабармен сәлем берді. Ыбырайым (Ғ.С.) олардың сәлемін алып сонда дереу пісірілген бұзау келтірді. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ ‌رُسُلُنَ‍‍ا‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ بِ‍الْبُشْ‍رَ‌ى‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ سَلاَما‌‌ ًۖ قَ‍‍الَ سَلاَم‌‍ٌۖ فَمَا‌ لَبِثَ ‌أَ‌نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِعِ‍‍جْ‍‍لٍ حَن‍‍ِ‍ي‍‍ذ‌‌ٍ
Фаламмӓ Ра'á 'Айдийаһум Лӓ Таҫилу 'Илайһи Накираһум Ұа 'Аұҗаса Минһум Ҳӥфатан ۚ Қӓлӱ Лӓ Таҳаф 'Иннӓ 'Урсилнӓ 'Илá Қаұми Лӱҭин 011-070 (Ыбырайым Ғ.С.) олардың қолдарын тигізбегенін көріп, оларды жатырқады да олардан тіксінді. Олар: “Қорықпа! Расында біз Лұт қауымына жіберілдік” деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌أَ‌ى‌ ‌أَيْدِيَهُمْ لاَ‌ تَ‍‍صِ‍‍لُ ‌إِلَيْهِ نَكِ‍رَهُمْ ‌وَ‌أَ‌وْجَسَ مِنْهُمْ خِ‍‍يفَة‌ ًۚ قَ‍‍الُو‌ا‌ لاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍فْ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌أُ‌رْسِلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ قَ‍‍وْمِ ل‍‍ُ‍و‍ط‍‍‌‍‌‍ٍ
Ұа Амра'атуһу Қӓ'иматун Фаđахикат Фабашшарнӓһӓ Би'исхӓқа Ұа Мин Ұарӓ 'Исхӓқа Йа`қӱба 011-071 (Ыбырайым Ғ.С.) ның түрегеп тұрған әйелі күліп жіберді. Сонда оны Ысхақ және артынан Яғқұппен қуандырдық. وَ‌امْ‍رَ‌أَتُه ُقَ‍‍ائِمَة ‍ٌ‌ فَ‍‍ضَ‍‍حِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا‌ بِإِسْح‍‍َ‍اقَ ‌وَمِ‍‍نْ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ا‌ءِ‌ ‌إِسْح‍‍َ‍اقَ يَعْ‍‍قُ‍‍وب‍َ
Қӓлат Йӓ Ұайлатӓ 'А'алиду Ұа 'Анӓ `Аҗӱзун Ұа Һаҙӓ Ба`лӥ Шайҳӓан ۖнна Һӓҙӓ Лашай'ун `Аҗӥбун 011-072 (Ыбырайым Ғ.С. ның жұбайы): “Әттең-ай! Мен кемпір мына ерім шал, мен туам ба? Бұл әрине таңғажайып нәрсе!”, – деді. قَ‍‍الَتْ يَا‌ ‌وَيْلَتَ‍‍ا‌ ‌أَ‌أَلِدُ‌ ‌وَ‌أَنَا‌ عَج‍‍ُ‍و‌ز‌ٌ‌ ‌وَهَذَ‌ا‌ بَعْلِي شَيْ‍‍خ‍‍ا‌‌ ًۖ ‌إِنَّ هَذَ‌ا‌ لَشَيْءٌ‌ عَج‍‍ِ‍ي‍‍ب‌‍ٌ
Қӓлӱ 'Ата`җабӥна Мин 'Амри Ал-Лаһи ۖ Рахмату Ал-Лаһи Ұа Баракӓтуһу `Алайкум 'Аһла Ал-Байти ۚннаһу Хамӥдун Маҗӥдун 011-073 (Періштелер оған): “Сен Алланың әміріне таңғаласың ба? Алланың мәрхаметімен молшылығы сендерге болсын. (Әй Ыбырайым) семьясы Шынында Алла мақтауға лайық, аса жоғары.” قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَتَعْجَب‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِنْ ‌أَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۖ ‌‍رَحْمَةُ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَبَ‍رَكَاتُه ُ‌ عَلَيْكُمْ ‌أَهْلَ ‌الْبَيْتِ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ حَم‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ‌ مَج‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ
Фаламмӓ Ҙаһаба `Ан 'Ибрӓһӥма Ар-Раұ`у Ұа Җӓ'ат/һу Ал-Бушрá Йуҗӓдилунӓ Фӥ Қаұми Лӱҭин 011-074 Ыбырайым (Ғ.С.) нан қорқу кетіп, оған қуаныш келген кезде, Біз (елшілеріміз) бен Лұт елі жайында сөзге килікті. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌ذَهَبَ عَ‍‍نْ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌ال‍رَّ‌وْعُ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُ ‌الْبُشْ‍رَ‌ى‌ يُجَا‌دِلُنَا‌ فِي قَ‍‍وْمِ ل‍‍ُ‍و‍ط‍ٍ
нна 'Ибрӓһӥма Лахалӥмун 'Аұұӓһун Мунӥбун 011-075 Шынында Ыбырайым (Ғ.С.) анық жұмсақ, тым қамқор, бой ұсынушы. إِنَّ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ لَحَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ ‌أَ‌وّ‍َ‍‌اه ٌ‌ٌ‌ مُن‍‍ِ‍ي‍‍ب‍‍ٌ
Йӓбрӓһӥму 'А`риđ `Ан Һӓҙӓ ۖннаһу Қад Җӓмру Раббика ۖ Ұа 'Иннаһум 'Ӓтӥһим `Аҙӓбун Ғайру Мардӱдин 011-076 (Періштелер): “Әй Ыбырайым! Бұдан шегін! Өйткені, Раббыңның әмірі келген. Күдіксіз оларға қайтарылмайтын апат келеді” (деді). يَ‍‍ا‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مُ ‌أَعْ‍‍رِ‍‍ضْ عَنْ هَذَ‌اۖ ‌إِنَّ‍‍ه ُقَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُ‌ ‌‍رَبِّكَ ۖ ‌وَ‌إِنَّ‍‍هُمْ ‌آتِيهِمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ غَ‍‍يْرُ‌ مَرْ‌د‍ُ‍‌و‌د‌ٍ
Ұа Ламмӓ Җӓ'ат Русулунӓ Лӱҭӓан Сӥ'а Биһим Ұа Đӓқа Биһим Ҙар`ӓан Ұа Қӓла Һӓҙӓ Йаұмун `Аҫӥбун 011-077 Елшілеріміз (жас жігіттер бейнесінде) Лұт (Ғ.С.) қа келгенде (елінің сұмдығын ойлап), олардың келуімен қынжылды да олардың салдарынан көңлі тарайып: “Бұл ауыр бір күн” деді. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ ‌رُسُلُنَا‌ لُوط‍‍ا ‌ ً‌ س‍‍ِ‍ي‍‍ءَ‌ بِهِمْ ‌وَ‍‍ضَ‍‍اقَ بِهِمْ ‌ذَ‌رْعا ‌ ً‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍الَ هَذَ‌ا‌ يَوْمٌ عَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ب‍‍ٌ
Ұа Җӓ'аһу Қаұмуһу Йуһра`ӱна 'Илайһи Ұа Мин Қаблу Кӓнӱ Йа`малӱна Ас-Саййи'ӓти ۚ Қӓла Йӓ Қаұми Һӓ'уулӓ' Банӓтӥ Һунна 'Аҭһару Лакум Фа ۖ Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа Лӓ Туҳзӱнӥ Фӥ Đайфӥ ۖ 'Алайса Минкум Раҗулун Рашӥдун 011-078 Қауымы оған жүгірісіп келді. Сондай-ақ олар бұрыннан да жаман істер істейтін еді. (Лұт Ғ.С.): “Әй халқым! Мына қыздарым, олар сендер үшін тағы таза. Енді Алладан қорқыңдар! Қонақтарым жайында мені қорламаңдар. Іштеріңде бір де есті кісі жоқ па?”, – деді. وَج‍‍َ‍ا‌ءَه ُقَ‍‍وْمُه ُ‌ يُهْ‍رَع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَيْهِ ‌وَمِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتِ ۚ قَ‍‍الَ يَا‌ قَ‍‍وْمِ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ بَنَاتِي هُ‍‍نَّ ‌أَ‍طْ‍‍هَرُ‌ لَكُمْ ۖ فَ‍‍اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ال‍‍لَّهَ ‌وَلاَ‌ تُ‍‍خْ‍‍زُ‌ونِي فِي ضَ‍‍يْفِ‍‍ي ۖ ‌أَلَيْسَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌‍رَجُل ٌ‌ ‌‍رَش‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ
Қӓлӱ Лақад `Алимта Мӓ Ланӓ Фӥ Банӓтика Мин Хаққин Ұа 'Иннака Лата`ламу Мӓ Нурӥду 011-079 Олар: “Сен де білесің. Қыздарыңда жұмысымыз жоқ. Расында сен біздің нені қалайтындығымызды жақсы білесің” деді. قَ‍‍الُو‌ا‌ لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ عَلِمْتَ مَا‌ لَنَا‌ فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَ‍‍قٍّ‌ ‌وَ‌إِنَّ‍‍كَ لَتَعْلَمُ مَا‌ نُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍د‍ُ‍‌
Қӓла Лаұ 'Анна Лӥ Бикум Қӱұатан 'Аұ 'Ӓұӥ 'Илá Рукнин Шадӥдин 011-080 (Лұт Ғ.С.): “Әттең! Сендерге төтеп берер күшім болса не бір мықты бекініске паналасам” деді. قَ‍‍الَ لَوْ‌ ‌أَنَّ لِي بِكُمْ قُ‍‍وَّةً ‌أَ‌وْ‌ ‌آ‌وِي ‌إِلَى‌ ‌رُكْن ‍ٍ‌ شَد‍ِ‍ي‍‍د ‌ٍ
Қӓлӱ Йӓ Лӱҭу 'Иннӓ Русулу Раббика Лан Йаҫилӱ 'Илайка ۖ Фа'асри Би'аһлика Биқиҭн Мина Ал-Лайли Ұа Лӓ Йалтафит Минкум 'Ахадун 'Иллӓ Амра'атака ۖннаһу Муҫӥбуһӓ Мӓҫӓбаһум ۚнна Маұ`идаһуму Аҫ-Ҫубху ۚ 'Алайса Аҫ-Ҫубху Биқарӥбин 011-081 (Елшілер): “Әй Лұт! Расында біз Раббыңның елшілеріміз. Олар, әсте саған соқтыға алмайды. Дереу түннің бір бөлімінде үй-ішіңмен жөнел, жұбайыңнан басқа ешкім кейін қалмасын. Өйткені, еліңе келетін апат оған да жетеді. Олардың уәдесі таң. Таң жақын емес пе?”, – деді. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ ل‍‍ُ‍و‍طُ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌رُسُلُ ‌‍رَبِّكَ لَ‍‍نْ يَ‍‍صِ‍‍لُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْكَ ۖ فَأَسْ‍‍ر‍ِ‍‌ بِأَهْلِكَ بِ‍‍قِ‍‍طْ‍‍عٍ‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّيْلِ ‌وَلاَ‌ يَلْتَفِتْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌أَحَد‌‌ٌ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌امْ‍رَ‌أَتَكَ ۖ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ مُ‍‍صِ‍‍يبُهَا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍‍صَ‍‍ابَهُمْ ۚ ‌إِنَّ مَوْعِدَهُمُ ‌ال‍‍صُّ‍‍بْ‍‍حُ ۚ ‌أَلَيْسَ ‌ال‍‍صُّ‍‍بْ‍‍حُ بِ‍‍قَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ب‌‍‌‍ٍ
Фаламмӓ Җӓмрунӓ Җа`алнӓ `Ӓлийаһӓ Сӓфилаһӓ Ұа 'Амҭарнӓ `Алайһӓ Хиҗӓратан Мин Сиҗҗӥлин Манđӱдин 011-082 Оларға апат әміріміз келген сәтте, ол жердің үстін астына келтірдік. Сондай-ақ үстеріне ерекше әзірленіп қыздырылған тас жаудырдық. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُنَا‌ جَعَلْنَا‌ عَالِ‍‍يَهَا‌ سَافِلَهَا‌ ‌وَ‌أَمْ‍‍طَ‍‍رْنَا‌ عَلَيْهَا‌ حِجَا‌‍رَة ً‌ مِ‍‍نْ سِجّ‍‍ِ‍ي‍‍لٍ‌ مَ‍‍نْ‍‍‍‍ضُ‍‍و‌د ‌ٍ
Мусаұұаматан `Инда Раббика ۖ Ұа Мӓ Һийа Мина Аž-Žӓлимӥна Биба`ӥдин 011-083 Раббыңның қасында таңбаланған болатын. Бұл апат залымдардан ұзақ емес. مُسَوَّمَةً عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّكَ ۖ ‌وَمَا‌ هِيَ مِنَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ بِبَع‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٍ
Ұа 'Илá Мадйана 'Аҳӓһум Шу`айбӓан ۚ Қӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۖ Ұа Лӓ Танқуҫӱ Ал-Микйӓ Ла Ұа ۚ Ал-Мӥзӓна 'Иннӥрӓкум Биҳайрин Ұа 'Иннӥҳӓфу `Алайкум `Аҙӓба Йаұмин Мухӥҭин 011-084 Мәдянға туыстары Шұғайыпты жібердік: “Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар. Сендердің одан басқа тәңірлерің жоқ. Сондай-ақ өлшеуді, таразыны кемітпеңдер. Расында мен сендерді молшылық ішінде көремін. Күдіксіз мен сендерге байланысты тырп еткізбейтін күннің азабынан қорқамын” деді. وَ‌إِلَى‌ مَ‍‍دْيَنَ ‌أَ‍‍خَ‍‍اهُمْ شُعَيْبا‌‌ ًۚ قَ‍‍الَ يَاقَ‍‍وْمِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ مَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٍ‍ٍ‍‌ غَ‍‍يْرُه ُ‌ ‌وَلاَ‌ ۖ تَ‍‌‍ن‍‍قُ‍‍صُ‍‍و‌ا‌الْمِكْي‍‍َ‍الَ ‌وَ‌الْمِيز‍َ‍‌انَ ‌إِنِّ‍‍ي ۚ ‌أَ‌‍رَ‌اكُ‍‍مْ بِ‍‍خَ‍‍يْر‌ٍ‌ ‌وَ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ عَلَيْكُمْ عَذ‍َ‍‌ابَ يَوْمٍ‌ مُح‍‍ِ‍ي‍‍ط‍‍‌‍‌‍ٍ
Ұа Йӓ Қаұми 'Аұфӱ Ал-Микйӓла Ұа Ал-Мӥзӓна Бил-Қисҭи ۖ Ұа Лӓ Табҳасӱ Анӓса 'Ашйӓ'аһум Ұа Лӓ Та`ćаұ Фӥ Ал-'Арđи Муфсидӥна 011-085 “Әй елім! Өлшеуді, тартуды толық орындаңдар, адамдардың нәрселерін кемітпеңдер! Сондай-ақ жер жүзінде бұзғыншы болып жүрмеңдер”. وَيَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌أَ‌وْفُو‌ا‌الْمِكْي‍‍َ‍الَ ‌وَ‌الْمِيز‍َ‍‌انَ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۖ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍بْ‍‍‍‍خَ‍‍سُو‌ا‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌أَشْي‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ ‌وَلاَ‌ تَعْثَوْ‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ مُفْسِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Бақӥйату Ал-Лаһи Ҳайрун Лакумн Кунтум Му'уминӥна ۚ Ұа Мӓ 'Анӓ `Алайкум Бихафӥžин 011-086 “Егер нанатын болсаңдар, сендерге Алланың қалдырған халал нәрсесі қайырлы. Мен сендерге күзетші емеспін”. بَ‍‍قِ‍‍يَّةُ ‌ال‍‍لَّهِ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ لَكُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُ‍‍مْ مُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ۚ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ عَلَيْكُ‍‍مْ بِحَف‍‍ِ‍ي‍‍ظ‌‍‌‍ٍ
Қӓлӱ Йӓ Шу`айбу 'Аҫалӓтука Та'мурука 'Ан Натрука Мӓ Йа`буду 'Ӓбӓ'уунӓ 'Аұ 'Ан Наф`ала Фӥмұӓлинӓ Мӓ Нашӓۖннака Ла'анта Ал-Халӥму Ар-Рашӥду 011-087 Олар: “Әй Шұғайып! Біздің аталарымыздың табынғанын тастауымызды немесе малдарымызды қалауымызша істетуден тыйылуымызды саған намазың әмір ете ме? Тіпті сен өте жұмсақ, аса есті көрінесің” деді. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ شُعَيْبُ ‌أَ‍‍صَ‍‍لاَتُكَ تَأْمُرُكَ ‌أَنْ نَتْرُكَ مَا‌ يَعْبُدُ‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَنْ نَفْعَلَ فِ‍‍ي ‌أَمْوَ‌الِنَا‌ مَا‌ نَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۖ ‌إِنَّ‍‍كَ لَأَ‌نْ‍‍تَ ‌الْحَل‍‍ِ‍ي‍‍مُ ‌ال‍رَّش‍‍ِ‍ي‍‍د‍ُ‍‌
Қӓла Йӓ Қаұми 'Ара'айтумн Кунту `Алá Баййинатин Мин Раббӥ Ұа Разақанӥ Минһу Ризқӓан Хасанӓан ۚ Ұа Мӓрӥду 'Ан 'Уҳӓлифакум 'Илá Мӓ 'Анһӓкум `Анһу ۚ 'Ин 'Урӥду 'Иллӓ Ал-'Иҫлӓха Мӓ Астаҭа`ту ۚ Ұа Мӓ Таұфӥқӥ 'Иллӓ Бил-Лаһи ۚ `Алайһи Таұаккалту Ұа 'Илайһи 'Унӥбу 011-088 (Шұғайып Ғ.С.): “Әй халқым! Айтыңдаршы! Егер мен Раббым тарапынан ашық дәлел үстінде болсам және өз қасынан маған көркем ризық берген болса, сендерді тыйған нәрсемді өзім істеп, сендерге қарсы келуді қаламаймын. Шамам келгенінше түзелтуді ғана қалаймын. Табысты болуым, Аллаға ғана байланысты, Оған тәуекел еттім әрі Оған бой ұсынамын” деді. قَ‍‍الَ يَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُ عَلَى‌ بَيِّنَةٍ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌‍رَ‌زَ‍‍قَ‍‍نِي مِنْهُ ‌رِ‌زْ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ حَسَنا‌‌ ًۚ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَنْ ‌أُ‍‍خَ‍‍الِفَكُمْ ‌إِلَى‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ۚ ‌إِنْ ‌أُ‌ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الإِ‍‍صْ‍‍لاَحَ مَا‌ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍عْتُ ۚ ‌وَمَا‌ تَوْفِي‍‍قِ‍‍ي ‌إِلاَّ‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ‌وَ‌إِلَيْهِ ‌أُن‍‍ِ‍ي‍‍بُ
Ұа Йӓ Қаұми Лӓ Йаҗриманнакум Шиқӓқӥн Йуҫӥбакум Миćлу Мӓҫӓба Қаұма Нӱхин 'Аұ Қаұма Һӱдин 'Аұ Қаұма Ҫӓлихин ۚ Ұа Мӓ Қаұму Лӱҭин Минкум Биба`ӥдин 011-089 “Әй халқым! Маған қарсы келулерің, өздеріңе Нұх қауымы не Һұд қауымы немесе Салих қауымына келген тәрізді ауыршылық келтірмесін! Сондай-ақ Лұт елі сендерден ұзақ емес”. وَيَا‌ قَ‍‍وْمِ لاَ‌ يَ‍‍جْ‍‍رِمَ‍‍نَّ‍‍كُمْ شِ‍‍قَ‍‍اقِ‍‍ي ‌أَنْ يُ‍‍صِ‍‍يبَكُ‍‍مْ مِثْلُ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍‍صَ‍‍ابَ قَ‍‍وْمَ ن‍‍ُ‍وحٍ ‌أَ‌وْ‌ قَ‍‍وْمَ ه‍‍ُ‍و‌دٍ‌ ‌أَ‌وْ‌ قَ‍‍وْمَ صَ‍‍الِ‍‍حٍۚ ‌وَمَا‌ قَ‍‍وْمُ ل‍‍ُ‍و‍طٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُ‍‍مْ بِبَع‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٍ
Ұа Астағфирӱ Раббакум Ćумма Тӱбӱ 'Илайһи ۚнна Раббӥ Рахӥмун Ұадӱдун 011-090 “Раббыларыңнан жарылқау тілеңдер. Сонсоң Оған тәубе қылыңдар. Шынында менің Раббым ерекше мейірімді, өте сүйгіш…” وَ‌اسْتَ‍‍غْ‍‍فِرُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّكُمْ ثُ‍‍مَّ تُوبُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْهِ ۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبِّي ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍مٌ‌ ‌وَ‌د‍ُ‍‌و‌د‌ٌ
Қӓлӱ Йӓ Шу`айбу Мӓ Нафқаһу Каćӥрӓан Миммӓ Тақӱлу Ұа 'Иннӓ Ланарӓка Фӥнӓ Đа`ӥфӓан ۖ Ұа Лаұлӓ Раһҭука Лараҗамнӓка ۖ Ұа Мӓнта `Алайнӓ Би`азӥзин 011-091 Олар: “Әй Шұғайып! Біз сенің айтқаныңның көбіне түсінбейміз. Әрі сені ішімізде әрине төмен көреміз. Егер ағайының болмаса еді, әлбетте таспен атып өлтірер едік. Сондай-ақ сен бізге кәдірлі емессің” деді. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ شُعَيْبُ مَا‌ نَفْ‍‍قَ‍‍ه ُ‌ كَثِير‌ا‌‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَنَرَ‍‌اكَ فِينَا‌ ضَ‍‍عِيفا‌‌ ًۖ ‌وَلَوْلاَ‌ ‌‍رَهْ‍‍طُ‍‍كَ لَ‍رَجَمْن‍‍َ‍اكَ ۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ عَلَيْنَا‌ بِعَز‍ِ‍ي‍‍ز‌‌ٍ
Қӓла Йӓ Қаұми 'Араһҭӥ 'А`аззу `Алайкум Мина Ал-Лаһи Ұа Аттаҳаҙтумӱһу Ұарӓ'акум Žиһрӥйӓан ۖнна Раббӥ Бимӓ Та`малӱна Мухӥҭун 011-092 (Шұғайып Ғ.С.): “Әй халқым! Сендерге Алладан ағайыным қадірлі ме? Алланы мүлде арқаларыңның артына тастадыңдар. Расында Раббым не істегендеріңді толық білуші” деді. قَ‍‍الَ يَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌أَ‌‍رَهْ‍‍طِ‍‍ي ‌أَعَزُّ‌ عَلَيْكُ‍‍مْ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذْتُم‍‍ُ‍وه ُ‌ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ا‌ءَكُمْ ظِ‍‍هْ‍‍رِيّا‌‌ ًۖ ‌إِنَّ ‌‍رَبِّي بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ مُح‍‍ِ‍ي‍‍ط‍‍‌‍ٌ
Ұа Йӓ Қаұми А`малӱ `Алá Макӓнатикумннӥ `Ӓмилун ۖ Саұфа Та`ламӱна Ман Йа'тӥһи `Аҙӓбун Йуҳзӥһи Ұа Ман Һуұа Кӓҙибун ۖ Ұа Артақибӱннӥ Ма`акум Рақӥбун 011-093 “Әй халқым! Қолдарыңнан келгенін істеңдер, мен де істеймін. (Міндетімді атқарамын). Жақында қорлаушы азаптың кімге келетінін және кімнің өтірікші екенін білесіңдер. Енді бақылаңдар! Әрине мен де сендермен бірге бақылаушымын” деді. وَيَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌اعْمَلُو‌ا‌ عَلَى‌ مَكَانَتِكُمْ ‌إِنِّ‍‍ي عَامِل‌‍ٌۖ سَوْفَ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ مَ‍‍نْ يَأْت‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ يُ‍‍خْ‍‍ز‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ‌وَمَنْ هُوَ‌ كَ‍‍ا‌ذِبٌۖ ‌وَ‌ا‌رْتَ‍‍قِ‍‍بُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنِّ‍‍ي مَعَكُمْ ‌‍رَ‍قِ‍‍ي‍‍ب‌‍ٌ
Ұа Ламмӓ Җӓмрунӓ Наҗҗайнӓ Шу`айбӓан Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ма`аһу Бирахматин Миннӓ Ұа 'Аҳаҙати Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Аҫ-Ҫайхату Фа'аҫбахӱ Фӥ Дийӓриһим Җӓćимӥна 011-094 Әміріміз келген заман, Шұғайып (Ғ.С.) ды және онымен бірге иман келтіргендерді мәрхаметімізбен құтқардық. Сондай-ақ залымдық қылғандарды бір ащы дауыс қолға алды да жұрттарында етпеттеген бойда жоққа айналды; وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُنَا‌ نَجَّيْنَا‌ شُعَيْبا ‌ ً‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مَعَه ُ‌ بِ‍رَحْمَةٍ‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَ‌أَ‍‍خَ‍‍ذَتِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍يْحَةُ فَأَ‍‍صْ‍‍بَحُو‌ا‌ فِي ‌دِيَا‌رِهِمْ جَاثِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ка'ан Лам Йағнаұ Фӥһӓ ۗ 'Алӓ Бу`дӓан Лимадйана Камӓ Ба`идат Ćамӱду 011-095 Тіпті ол жерде отырмағандай. Естеріңде болсын! Сәмүд елі мәрхаметтен ұзақтасқандай Мәдян елі де ұзақтасты. كَأَنْ لَمْ يَ‍‍غْ‍‍نَوْ‌ا‌ فِيهَ‍‍ا‌ ۗ ‌أَلاَ‌ بُعْد‌ا‌‌ ً‌ لِمَ‍‍دْيَنَ كَمَا‌ بَعِدَتْ ثَم‍‍ُ‍و‌د‍ُ‍‌
Ұа Лақад 'Арсалнӓ Мӱсá Би'ӓйӓтинӓ Ұа Сулҭӓнин Мубӥнин 011-096 Расында Мұса (Ғ.С.) ны аяттарымызбен және ашық дәлелмен жібердік. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ مُوسَى‌ بِآيَاتِنَا‌ ‌وَسُلْ‍‍طَ‍‍انٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٍ
'Илá Фир`аұна Ұа Мала'иһи Фа Аттаба`ӱмра Фир`аұна ۖ Ұа Мӓмру Фир`аұна Бирашӥдин 011-097 Перғауынға және шонжарларына жіберсек те олар Перғауынның әміріне бағынды. Перғауынның әмірі тура емес еді. إِلَى‌ فِرْعَوْنَ ‌وَمَلَئِه ِ‍ِ‍‌ فَ‍‍اتَّبَعُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمْ‍رَ‌ فِرْعَوْنَ ۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَمْرُ‌ فِرْعَوْنَ بِ‍رَش‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٍ
Йақдуму Қаұмаһу Йаұма Ал-Қийӓмати Фа'аұрадаһуму Анӓра ۖ Ұа Би'са Ал-Ұирду Ал-Маұрӱду 011-098 Перғауын қиямет күні елінің алдына түседі. Оларды тозаққа апарады. Ол баратын жер нендей жаман бір жер. يَ‍‍قْ‍‍دُمُ قَ‍‍وْمَه ُ‌ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ فَأَ‌وْ‌‍رَ‌دَهُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌‍رَۖ ‌وَبِئْسَ ‌الْوِ‌رْ‌دُ‌ ‌الْمَوْ‌ر‍ُ‍‌و‌د‍ُ‍‌
Ұа 'Утби`ӱ Фӥ Һаҙиһи Ла`натан Ұа Йаұма Ал-Қийӓмати ۚ Би'са Ар-Рифду Ал-Марфӱду 011-099 Бұл дүниеде де қиямет күнінде де лағынет оның қырсоңынан қалмайды. Ол нендей жаман сыбаға! وَ‌أُتْبِعُو‌ا‌ فِي هَذِه ِ‍ِ‍‌ لَعْنَة ً‌ ‌وَيَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۚ بِئْسَ ‌ال‍‍رِّفْدُ‌ ‌الْمَرْف‍‍ُ‍و‌د‍ُ‍‌
Ҙӓлика Мин 'Анбӓ Ал-Қурá Нақуҫҫуһу `Алайка ۖ Минһӓ Қӓ'имун Ұа Хаҫӥдун 011-100 (Мұхаммед Ғ.С.) осы өлкелердің хабары. Саған оны баян етеміз. Олардың кейі тұр, кейі орылып жоғалған. ذَلِكَ مِنْ ‌أَنْ‍‍ب‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌الْ‍‍قُ‍رَ‌ى‌ نَ‍‍قُ‍‍صُّ‍‍ه ُ‌ عَلَيْكَ ۖ مِنْهَا‌ قَ‍‍ائِمٌ‌ ‌وَحَ‍‍صِ‍‍ي‍‍د‌ٌ
Ұа Мӓ Žаламнӓһум Ұа Лакин Žаламӱнфусаһум ۖ Фамӓғнат `Анһум 'Ӓлиһатуһуму Аллатӥ Йад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Мин Шай'ин Ламмӓ Җӓмру Раббика ۖ Ұа Мӓ Зӓдӱһум Ғайра Татбӥбин 011-101 Біз оларға зұлымдық қылмадық. Олар өздеріне зұлымдық етті. Раббыңның әмірі келген сәтте, олардың Алладан өзге жалбарынғандары өздеріне ешбір пайда келтірмеді. Сондай-ақ зияндарын арттырғаннан басқа түкке тұрмады. وَمَا‌ ظَ‍‍لَمْنَاهُمْ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ ظَ‍‍لَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ ۖ فَمَ‍‍ا‌ ‌أَغْ‍‍نَتْ عَنْهُمْ ‌آلِهَتُهُمُ ‌الَّتِي يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌ٍ‌ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُ‌ ‌‍رَبِّكَ ۖ ‌وَمَا‌ ‌زَ‌ا‌دُ‌وهُمْ غَ‍‍يْ‍رَ‌ تَتْب‍‍ِ‍ي‍‍ب‌‍‌‍ٍ
Ұа Каҙалика 'Аҳҙу Раббика 'Иҙӓҳаҙа Ал-Қурá Ұа Һийа Žӓлиматун ۚнна 'Аҳҙаһу 'Алӥмун Шадӥдун 011-102 (Мұхаммед Ғ.С.) Раббың қолға алғанда, кенттердің залым халқын өстіп алады; күдіксіз Оның соққысы қатты күйзелтеді. وَكَذَلِكَ ‌أَ‍‍خْ‍‍ذُ‌ ‌‍رَبِّكَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذَ‌ ‌الْ‍‍قُ‍رَ‌ى‌ ‌وَهِيَ ظَ‍‍الِ‍‍مَة‌‍ٌۚ ‌إِنَّ ‌أَ‍‍خْ‍‍ذَهُ‍‍~ُ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ شَد‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ
нна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйатан Лиман Ҳӓфа `Аҙӓба Ал-'Ӓҳирати ۚ Ҙӓлика Йаұмун Маҗмӱн Лаһу Анӓсу Ұа Ҙалика Йаұмун Маш/һӱдун 011-103 Күдіксіз осы да ақырет азабынан қорыққан кісілерге әрине дәлел бар. Қиямет; адамдардың жиналатын күні. Сондай-ақ ол, әзір болатын бір күн. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ً‌ لِمَنْ خَ‍‍افَ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۚ ‌ذَلِكَ يَوْمٌ‌ مَ‍‍جْ‍‍م‍‍ُ‍وع ٌ‌ لَهُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌وَ‌ذَلِكَ يَوْمٌ‌ مَشْه‍‍ُ‍و‌د‌ٌ
Ұа Мӓ Ну'уаҳҳируһу 'Иллӓ Ли'җалин Ма`дӱдин 011-104 Ол қиямет күнін, санаулы бір мерзім ғана кешіктіреміз. وَمَا‌ نُؤَ‍‍خِّ‍‍رُهُ‍‍~ُ ‌إِلاَّ‌ لِأجَلٍ‌ مَعْد‍ُ‍‌و‌د ‌ٍ
Йаұма Йа'ти Лӓ Такалламу Нафсун 'Иллӓ Би'иҙниһи ۚ Фаминһум Шақӥйун Ұа Са`ӥдун 011-105 Ол күн келсе, Алланың рұқсатынсыз ешкім сөйлемейді. Олардың сорлысы да бақыттысы да бар. يَوْمَ يَأْتِ لاَ‌ تَكَلَّمُ نَفْس‌‍ٌ‌ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِه ِ‍ِ‍‌ ۚ فَمِنْهُمْ شَ‍‍قِ‍‍يٌّ‌ ‌وَسَع‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ
Фа'аммӓ Ал-Лаҙӥна Шақӱ Фафӥ Анӓри Лаһум Фӥһӓ Зафӥрун Ұа Шаһӥқун 011-106 Ал енді сорлылар, тозақта ыңыранып, шыңғырады. فَأَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ شَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ فَفِي ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ لَهُمْ فِيهَا‌ ‌زَف‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ ‌وَشَه‍‍ِ‍ي‍‍ق‍‍ٌ
Ҳӓлидӥна Фӥһӓ Мӓ Дӓмати Ас-Самӓұӓту Ұа Ал-'Арđу 'Иллӓ Мӓ ШӓРаббука ۚнна Раббака Фа``ӓлун Лимӓ Йурӥду 011-107 Олар тозақта көктер мен жердің тұруынша мүлде қалады. Бірақ Раббың қаласа басқа. Шынында Раббың қалағанын толық орындаушы. خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ مَا‌ ‌دَ‌امَتِ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتُ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبُّكَ ۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ فَعّ‍‍َ‍ال ٌ‌ لِمَا‌ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍د‍ُ‍‌
Ұа 'Аммӓ Ал-Лаҙӥна Су`идӱ Фафӥ Ал-Җаннати Ҳӓлидӥна Фӥһӓ Мӓ Дӓмати Ас-Самӓұӓту Ұа Ал-'Арđу 'Иллӓ Мӓ ШӓРаббука ۖҭӓ'ан Ғайра Маҗҙӱҙин 011-108 Ал енді бақытты болғандар, жаннаттық болады. Олар жаннатта көктер мен жердің тұруынша мәңгі қалады. Бірақ Раббың қаласа басқа. Бұл үздіксіз бір сыйлық. وَ‌أَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ سُعِدُ‌و‌ا‌ فَفِي ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ مَا‌ ‌دَ‌امَتِ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتُ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبُّكَ ۖ عَ‍‍طَ‍‍ا‌ءً‌ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مَ‍‍جْ‍‍ذ‍ُ‍‌و‌ذ‌‌ٍ
Фалӓ Таку Фӥ Мирйатин Миммӓ Йа`буду Һӓ'уулӓ' ۚ Мӓ Йа`будӱна 'Иллӓ Камӓ Йа`буду 'Ӓбӓ'ууһум Мин Қаблу ۚ Ұа 'Иннӓ Ламуұаффӱһум Наҫӥбаһум Ғайра Манқӱҫин 011-109 (Мұхаммед Ғ.С.) онда олардың табынғандарына байланысты күдікте болма. Олар ата-бабаларыңның бұрыннан табынғандары құсап табынады. Әрине біз олардың сыбағаларын кемітпей береміз. فَلاَ‌ تَكُ فِي مِرْيَةٍ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَعْبُدُ‌ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ ۚ مَا‌ يَعْبُد‍ُ‍‌ونَ ‌إِلاَّ‌ كَمَا‌ يَعْبُدُ‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُهُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۚ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَمُوَفُّوهُمْ نَ‍‍صِ‍‍يبَهُمْ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مَ‍‌‍ن‍‍قُ‍‍و‍ص‌‍‌‍ٍ
Ұа Лақад 'Ӓтайнӓ Мӱсá Ал-Китӓба Фӓҳтулифа Фӥһи ۚ Ұа Лаұлӓ Калиматун Сабақат Мин Раббика Лақуđийа Байнаһум ۚ Ұа 'Иннаһум Лафӥ Шаккин Минһу Мурӥбин 011-110 Расында Мұса (Ғ.С.) ға Кітап бердік. Сонда да қайшылық тудырылды. Егер Раббыңнан сөз берілмеген болса еді (бұйрық солай болмаса еді), әрине араларына үкім берілген болар еді. Расында олар Құраннан шәк ішінде күдіктенуде. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌آتَيْنَا‌ مُوسَى‌ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ فَ‍‍اخْ‍‍تُلِفَ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَلَوْلاَ‌ كَلِمَة‌‍ٌ‌ سَبَ‍‍قَ‍‍تْ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُمْ ۚ ‌وَ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَفِي شَكٍّ‌ مِنْهُ مُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ب‌‍‌‍ٍ
Ұа 'Инна Куллӓ Ламмӓ Лайуұаффийаннаһум Раббука 'А`мӓлаһум ۚннаһу Бимӓ Йа`малӱна Ҳабӥрун 011-111 (Мұхаммед Ғ.С.) күдіксіз Раббың; олардың барлығының істегендерінің бодауын әрине толық береді. Өйткені Ол, олардың істегендерін толық біледі. وَ‌إِنَّ كُلاَّ‌ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ لَيُوَفِّيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ ‌‍رَبُّكَ ‌أَعْمَالَهُمْ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ بِمَا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Фӓстақим Камӓ 'Умирта Ұа Ман Тӓба Ма`ака Ұа Лӓ Таҭғаұ ۚннаһу Бимӓ Та`малӱна Баҫӥрун 011-112 (Мұхаммед Ғ.С.) бұйырылғанындай тура бол! Сенімен бірге тәубе еткен кісілер де. Және артық кетпеңдер! Өйткені Алла, не істегендеріңді толық көруші. فَ‍‍اسْتَ‍‍قِ‍‍مْ كَمَ‍‍ا‌ ‌أُمِرْتَ ‌وَمَ‍‌‍نْ ت‍‍َ‍ابَ مَعَكَ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍طْ‍‍‍‍غَ‍‍وْ‌اۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ بَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Ұа Лӓ Тарканӱ 'Илá Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Фатамассакуму Анӓру Ұа Мӓ Лакум Мин Дӱни Ал-Лаһи Мин 'Аұлийӓ'а Ćумма Лӓ Тунҫарӱна 011-113 Сондай зұлымдық істегендерге бейім сыңай байқатпаңдар. Онда сендерге тозақ кездеседі. Сендерге Алладан басқа дос болмайды, сонсоң көмек те көрмейсіңдер! وَلاَ‌ تَرْكَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ فَتَمَسَّكُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَمَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مِنْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ثُ‍‍مَّ لاَ‌ تُ‍‍ن‍‍صَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Ақими Аҫ-Ҫалӓата Ҭарафайи Ан-Наһӓри Ұа Зулафӓан Мина Ал-Лайли ۚнна Ал-Хасанӓти Йуҙ/һибна Ас-Саййи'ӓти ۚ Ҙӓлика Ҙикрá Лилҙҙӓкирӥна 011-114 (Мұхаммед Ғ.С.) күндіздің екі жағында (таң және екінді намазы), түннің күндізге таяу кезінде (ақшам, жашыйық) намазын толық орында. Шынында жақсылықтар, жамандықтарды жояды. Бұл түсінушілер үшін бір насихат. وَ‌أَ‍‍قِ‍‍مِ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ طَ‍رَفَيِ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌زُلَفا‌‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّيْلِ ۚ ‌إِنَّ ‌الْحَسَن‍‍َ‍اتِ يُذْهِ‍‍بْ‍‍نَ ‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتِ ۚ ‌ذَلِكَ ‌ذِكْ‍رَ‌ى‌ لِلذَّ‌اكِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Аҫбир Фа'инна Ал-Лаһа Лӓ Йуđӥ`у 'Аҗра Ал-Мухсинӥна 011-115 (Мұхаммед Ғ.С.) сабыр ет. Расында Алла, жақсылық істеушілердің еңбегін жоймайды. وَ‌ا‍صْ‍‍بِرْ‌ فَإِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يُ‍‍ضِ‍‍ي‍‍عُ ‌أَجْ‍‍‍رَ‌الْمُحْسِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фалаұлӓ Кӓна Мина Ал-Қурӱни Мин Қабликум 'Ӱлӱ Бақӥйатин Йанһаұна `Ани Ал-Фасӓди Фӥ Ал-'Арđи 'Иллӓ Қалӥлӓан Мимман 'Анҗайнӓ Минһум ۗ Ұа Аттаба`а Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Мӓ 'Утрифӱ Фӥһи Ұа Кӓнӱ Муҗримӥна 011-116 Сендерден бұрынғы ғасырлардағы ақыл иелері, жер жүзіндегі бұзықтықтан тыйса еді? Бірақ олардың азын ғана құтқардық. Зұлымдық істегендер, берілген жоғары тұрмыстың соңына түсіп күнәкар болды. فَلَوْلاَ‌ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْ‍‍قُ‍‍ر‍ُ‍‌ونِ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌ بَ‍‍قِ‍‍يَّةٍ‌ يَنْهَوْنَ عَنِ ‌الْفَس‍‍َ‍ا‌دِ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍لِيلا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍نْ ‌أَ‌نْ‍‍جَيْنَا‌ مِنْهُمْ ۗ ‌وَ‌اتَّبَعَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أُتْ‍‍رِفُو‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ‌وَكَانُو‌ا‌ مُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ Кӓна Раббука Лийуһлика Ал-Қурá Биžулмин Ұа 'Аһлуһӓ Муҫлихӱна 011-117 (Мұхаммед Ғ.С.) Раббың халқы түзу болған кенттерді орынсыз жоқ етпейді. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌‍رَبُّكَ لِيُهْلِكَ ‌الْ‍‍قُ‍رَ‌ى‌ بِ‍‍ظُ‍‍لْمٍ‌ ‌وَ‌أَهْلُهَا‌ مُ‍‍صْ‍‍لِح‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лаұ ШӓРаббука Лаҗа`ала Анӓса 'Умматан Ұӓхидатан ۖ Ұа Лӓ Йазӓлӱна Муҳталифӥна 011-118 (Мұхаммед Ғ.С.) егер Раббың қаласа, адамдарды бір-ақ үммет қылар еді. Олар үнемі қайшылықта тұруда. وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبُّكَ لَجَعَلَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌أُمَّ‍‍ة ً‌ ‌وَ‌احِدَة ًۖ ‌وَلاَ‌ يَزَ‌ال‍‍ُ‍ونَ مُ‍‍خْ‍‍تَلِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'Иллӓ Ман Рахима Раббука ۚ Ұа Лиҙалика Ҳалақаһум ۗ Ұа Таммат Калимату Раббика Ла'амла'анна Җаһаннама Мина Ал-Җиннати Ұа Анӓси 'Аҗма`ӥна 011-119 Бірақ Раббыңның мәрхамет еткені басқа. Оларды сол үшін жаратты. Раббыңның: “Әрине тозақты бүкіл жындар және адамдармен толтырамын” деген сөзі тура шықты. إِلاَّ‌ مَ‍‍نْ ‌‍رَحِمَ ‌‍رَبُّكَ ۚ ‌وَلِذَلِكَ خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍هُمْ ۗ ‌وَتَ‍‍مَّ‍‍تْ كَلِمَةُ ‌‍رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ مِنَ ‌الْجِ‍‍نَّ‍‍ةِ ‌وَ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌أَجْ‍‍مَع‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Куллӓан Нақуҫҫу `Алайка Мин 'Анбӓ Ар-Русули Мӓ Нуćаббиту Биһи Фу'уӓдака ۚ Ұа Җӓ'ака Фӥ Һаҙиһи Ал-Хаққу Ұа Маұ`иžатун Ұа Ҙикрá Лилму'уминӥна 011-120 (Мұхаммед Ғ.С.) саған пайғамбарлардың қиссасын көңліңді орнықтыру тұрғысынан баян етеміз. Осында саған ақиқат және мүміндер үшін бір насихат әрі түсінік келді. وَكُلاّ‌ ً‌ نَ‍‍قُ‍‍صُّ عَلَيْكَ مِنْ ‌أَنْ‍‍ب‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌ال‍‍رُّسُلِ مَا‌ نُثَبِّتُ بِه ِ‍ِ‍‌ فُؤ‍َ‍‌ا‌دَكَ ۚ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَكَ فِي هَذِهِ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَمَوْعِ‍‍ظَ‍‍ةٌ‌ ‌وَ‌ذِكْ‍رَ‌ى‌ لِلْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қул Лиллаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна А`малӱ `Алá Макӓнатикумннӓ `Ӓмилӱна 011-121 (Мұхаммед Ғ.С.) сондай иман келтірмегендерге: “Өздеріңше істеңдер, Расында біз де істейміз” де. وَ‍‍قُ‍‍لْ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌اعْمَلُو‌ا‌ عَلَى‌ مَكَانَتِكُمْ ‌إِنَّ‍‍ا‌ عَامِل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Антаžирӱннӓ Мунтаžирӱна 011-122 “Сендер де соңын күтіңдер, біз де күтеміз” (де). وَ‌ان‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مُ‍‍ن‍‍تَ‍‍ظِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лиллаһи Ғайбу Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа 'Илайһи Йурҗа`у Ал-'Амру Куллуһу Фӓ`буд/һу Ұа Таұаккал `Алайһи ۚ Ұа Мӓ Раббука Биғӓфилин `Аммӓ Та`малӱна 011-123 Көктер мен жердің сыры Аллаға тән. Істің бәрі соған қайтады. Ендеше, Соған құлшылық қылып, Оған тәуекел ет. Раббың істейтін істеріңнен ғапыл емес. وَلِلَّهِ غَ‍‍يْبُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَ‌إِلَيْهِ يُرْجَعُ ‌الأَمْرُ‌ كُلُّه ُ‌ فَ‍‍اعْبُ‍‍دْهُ ‌وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ ‌وَمَا‌ ‌‍رَبُّكَ بِ‍‍غَ‍‍افِلٍ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah