10) Sūrat Yūnis

Printed format

10) سُورَة يُونِس

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Алиф-Лӓм-Рӓ Тилка 'Ӓйӓту Ал-Китӓби Ал-Хакӥми ۚ 010-001 Әлиф Ләм Ра. Міне бұлар, терең сырлы Құранның аяттары. أَلِف-لَام-‍رَ‌ا‌ تِلْكَ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌الْحَك‍‍ِ‍ي‍‍مِ
'Акӓна Лилннӓси `Аҗабӓан 'Ан 'Аұхайнӓ 'Илá Раҗулин Минһум 'Ан 'Анҙири Анӓса Ұа Башшири Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱнна Лаһум Қадама Ҫидқин `Инда Раббиһим ۗ Қӓла Ал-Кӓфирӱна 'Инна Һӓҙӓ Ласӓхирун Мубӥнун 010-002 Іштерінен бір кісіге: «Адамдарды қорқыт! Иман келтіргендерді Раббыларының қасында олар үшін жоғары орын барлығын сүйіншіле!»,- деп уахи қылғанымызға бұл адамдар таңырқай ма? Кәпірлер: «Шынында бұл ашық жады» деді. أَك‍‍َ‍انَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ عَجَبا‌‌ ً‌ ‌أَنْ ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَجُلٍ‌ مِنْهُمْ ‌أَنْ ‌أَ‌نْ‍‍ذِ‌رِ‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ لَهُمْ قَ‍‍دَمَ صِ‍‍دْ‍‍قٍ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۗ قَ‍‍الَ ‌الْكَافِر‍ُ‍‌ونَ ‌إِنَّ هَذَ‌ا‌ لَسَاحِر‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٌ
нна Раббакуму Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥ Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Фӥ Ситтати 'Аййӓмин Ćумма Астаұá `Алá Ал-`Арши ۖ Йудаббиру Ал-'Амра ۖ Мӓ Мин Шафӥ`ин 'Иллӓ Мин Ба`ди 'Иҙниһи ۚ Ҙаликуму Ал-Лаһу Раббукум Фӓ`будӱһу ۚ 'Афалӓ Таҙаккарӱна 010-003 Раббыларың сондай Алла көктер мен жерді алты түнде жаратты. Сонсоң ғаршыны меңгеріп, істі басқарды. Оның рұқсатынсыз ешбір шапағатшы жоқ. Міне Осы Алла, Раббыларың. Ендеше Оған құлшылық қылыңдар! Сонда да түсінбейсіңдер ме? إِنَّ ‌‍رَبَّكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ فِي سِتَّةِ ‌أَيّ‍‍َ‍ام‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ ‌اسْتَوَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌الْعَرْشِ ۖ يُدَبِّ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الأَمْ‍رَۖ مَا‌ مِ‍‌‍نْ شَف‍‍ِ‍ي‍‍ع‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ ‌إِ‌ذْنِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌ذَلِكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌‍رَبُّكُمْ فَ‍‍اعْبُد‍ُ‍‌وهُ‍‍~ُ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
'Илайһи Марҗи`укум Җамӥ`ӓан ۖ Ұа`да Ал-Лаһи Хаққӓан ۚннаһу Йабда'у Ал-Ҳалқа Ćумма Йу`ӥдуһу Лийаҗзийа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Бил-Қисҭи Ұа ۚ Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Лаһум Шарӓбун Мин Хамӥмин Ұа `Аҙӓбун 'Алӥмун Бимӓ Кӓнӱ Йакфурӱна 010-004 Біртұтас барар жерлерің сол тарап. Сондай-ақ Алланың уәдесі хақ. Күдіксіз Ол, бастап жаратады (Жоқтан бар етеді). Сонсоң иман келтіріп, ізгі іс істегендерге әділдікпен сыйлық беру үшін оны қайта тірілтеді. Сондай-ақ кәпірлер үшін қарсы болғандықтары себепті қайнап тұрған судан сусын әрі күйзелтуші азап бар. إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا‌‌ ًۖ ‌وَعْدَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ حَ‍‍قّ‍‍ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ يَ‍‍بْ‍‍دَ‌أُ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُه ُ‌ لِيَ‍‍جْ‍‍زِيَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۚ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَهُمْ شَرَ‍‌ابٌ‌ مِنْ حَم‍‍ِ‍ي‍‍مٍ‌ ‌وَعَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْفُر‍ُ‍‌ونَ
Һуұа Ал-Лаҙӥ Җа`ала Аш-Шамса Đийӓн Ұа Ал-Қамара Нӱрӓан Ұа Қаддараһу Манӓзила Лита`ламӱ `Адада Ас-Синӥна Ұа Ал-Хисӓба ۚ Мӓ Ҳалақа Ал-Лаһу Ҙӓлика 'Иллӓ Бил-Хаққи ۚ Йуфаҫҫилу Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йа`ламӱна 010-005 Ол сондай Алла, күнді жарық, айды нұр етіп жаратты да оған (айға) жылдардың сандарын, есептерін білулерің үшін орындар белгіледі. Алла, бұларды шындықпен ғана жаратты. Алла, білетін ел үшін; аяттарын ашық-ашық баян етеді. هُوَ‌ ‌الَّذِي جَعَلَ ‌ال‍‍شَّمْسَ ضِ‍‍ي‍‍َ‍ا‌ء‌ ً‌ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَ‌ نُو‌ر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍دَّ‌‍رَه ُ‌ مَنَا‌زِلَ لِتَعْلَمُو‌ا‌ عَدَ‌دَ‌ ‌ال‍‍سِّن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْحِس‍‍َ‍ابَ ۚ مَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌ذَلِكَ ‌إِلاَّ‌ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ يُفَ‍‍صِّ‍‍لُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
нна Фӥ Аҳтилӓфи Ал-Лайли Ұа Ан-Наһӓри Ұа Мӓ Ҳалақа Ал-Лаһу Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ла'ӓйӓтин Лиқаұмин Йаттақӱна 010-006 Расында түн мен күннің ауысып келуінде және Алланың көктер мен жердегі жаратқан нәрселерінде әрине сақтанатын ел үшін дәлелдер бар. إِنَّ فِي ‌ا‍خْ‍‍تِلاَفِ ‌ال‍‍لَّيْلِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَمَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍لَّهُ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ لَآي‍‍َ‍ات ‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
нна Ал-Лаҙӥна Лӓ Йарҗӱна Лиқӓ'анӓ Ұа Раđӱ Бил-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ұа Аҭма'аннӱ Биһӓ Ұа Ал-Лаҙӥна Һум `Ан 'Ӓйӓтинӓ Ғӓфилӱна 010-007 Расында сондай бізге жолығуларын үміт етпегендер және дүние тіршілігіне мәз болып сонымен көңілдері жай тапқандар, міне солар, аяттарымыздан хабарсыз. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَرْج‍‍ُ‍ونَ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَنَا‌ ‌وَ‌‍رَ‍ضُ‍‍و‌ا‌ بِ‍الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌ا‍طْ‍‍مَأَنُّ‍‍و‌ا‌ بِهَا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ عَ‍‍نْ ‌آيَاتِنَا‌ غَ‍‍افِل‍‍ُ‍ونَ
'Ӱлӓ'ика Ма'ұӓһуму Анӓру Бимӓ Кӓнӱ Йаксибӱна 010-008 Осылардың істеген күнәлары себепті орындары тозақ. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ مَأْ‌وَ‌اهُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْسِب‍‍ُ‍ونَ
нна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Йаһдӥһим Раббуһум Би'ӥмӓниһим ۖ Таҗрӥ Мин Тахтиһиму Ал-'Анһӓру Фӥ Җаннӓти Ан-На`ӥми 010-009 Расында сондай иман келтіріп, ізгі іс істегендердің имандары себепті Раббылары, оларды астарынан өзендер ағатын Нағым жәннәтінің жолына салады. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ يَهْدِيهِمْ ‌‍رَبُّهُ‍‍مْ بِإِيمَانِهِمْ ۖ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهِمُ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌رُ‌ فِي جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍نَّ‍‍ع‍‍ِ‍ي‍‍مِ
Да`ұӓһум Фӥһӓ Субхӓнака Ал-Лаһумма Ұа Тахӥйатуһум Фӥһӓ Салӓмун ۚ Ұа 'Ӓҳиру Да`ұӓһум 'Ани Ал-Хамду Лиллаһи Рабби Ал-`Ӓламӥна 010-010 Олардың ондағы дұғалары: «Әй Алла! Пәксің» әрі олардың ондағы амандасулары: «Сәлем» және олардың дұғаларының соңы: «Барлық мақтау әлемдердің Раббы, Аллаға тән!»,- деу болады. دَعْوَ‌اهُمْ فِيهَا‌ سُ‍‍بْ‍‍حَانَكَ ‌ال‍‍لَّهُ‍‍مَّ ‌وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا‌ سَلاَمٌۚ ‌وَ‌آ‍‍خِ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌دَعْوَ‌اهُمْ ‌أَنِ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лаұ Йу`аҗҗилу Ал-Лаһу Лилннӓси Аш-Шарра Асти`җӓлаһум Бил-Ҳайри Лақуđийа 'Илайһим 'Аҗалуһум ۖ Фанаҙару Ал-Лаҙӥна Лӓ Йарҗӱна Лиқӓ'анӓ Фӥ Ҭуғйӓниһим Йа`маһӱна 010-011 Егер Алла, адам баласының қайырды, асығыс тілегеніндей; жамандықты да тез берсе еді, әрине олардың ажалдары біткен болар еді. Алайда, бізге кездесуді үміт етпегендерді адасқан бойда қойып қоямыз да, қаңғыра береді. وَلَوْ‌ يُعَجِّلُ ‌ال‍‍لَّهُ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌ال‍‍شَّ‍رَّ‌اسْتِعْجَالَهُ‍‍مْ بِ‍الْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ ‌إِلَيْهِمْ ‌أَجَلُهُمْ ۖ فَنَذَ‌رُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَرْج‍‍ُ‍ونَ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَنَا‌ فِي طُ‍‍غْ‍‍يَانِهِمْ يَعْمَه‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Иҙӓ Масса Ал-'Инсӓна Аđ-Đурру Да`ӓнӓ Лиҗанбиһи 'Аұ Қӓ`идӓан 'Аұ Қӓ'имӓан Фаламмӓ Кашафнӓ `Анһу Đурраһу Марра Ка'ан Лам Йад`унӓ 'Илá Đуррин Массаһу ۚ Каҙӓлика Зуййина Лилмусрифӥна Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 010-012 Ал қашан адам баласына бір зиян жетсе: жатса да отырса да немесе түрегеп тұрса да бізге жалбарынады; алайда қашан одан зиянды айықтырсақ, тіпті оған тиген зиянды айықтыру үшін бізге жалбарынмағандай-ақ кете береді. Солайша, шектен шығушыларға істеген істері көркем көрсетілді. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَسَّ ‌الإِ‌نْ‍‍س‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍ضُّ‍‍رُّ‌ ‌دَعَانَا‌ لِجَ‍‍نْ‍‍بِهِ ‌أَ‌وْ‌ قَ‍‍اعِد‌ا‌‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ قَ‍‍ائِما‌‌ ً‌ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ كَشَفْنَا‌ عَنْهُ ضُ‍رَّه ُ‌ مَ‍رَّ‌ كَأَنْ لَمْ يَ‍‍دْعُنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ضُ‍‍رّ‌ٍ‌ مَسَّه ُۚ كَذَلِكَ ‌زُيِّنَ لِلْمُسْ‍‍رِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақад 'Аһлакнӓ Ал-Қурӱна Мин Қабликум Ламмӓ Žаламӱ ۙ Ұа Җӓ'ат/һум Русулуһум Бил-Баййинӓти Ұа Мӓ Кӓнӱ Лийу'уминӱ ۚ Каҙӓлика Наҗзӥ Ал-Қаұма Ал-Муҗримӥна 010-013 Расында сендерден бұрынғы дәуірдегілердің зұлымдық қылғандықтары және пайғамбарлары келтірген ашық дәлелдерге иман келтірмегендіктері үшін жоқ еттік. Осылайша күнәкар қауымға жаза береміз. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَهْلَكْنَا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ظَ‍‍لَمُو‌اۙ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ ‌رُسُلُهُ‍‍مْ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ ‌وَمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ لِيُؤْمِنُو‌اۚ كَذَلِكَ نَ‍‍جْ‍‍زِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма Җа`алнӓкум Ҳалӓ'ифа Фӥ Ал-'Арđи Мин Ба`диһим Линанžура Кайфа Та`малӱна 010-014 Сонан кейін олардың артынан не істейтіндіктеріңді көру үшін жер жүзінде сендерді орындарына қойдық. ثُ‍‍مَّ جَعَلْنَاكُمْ خَ‍‍لاَئِفَ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ مِ‍‍نْ بَعْدِهِمْ لِنَ‍‍نْ‍‍‍‍ظُ‍رَ‌ كَيْفَ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓтунӓ Баййинӓтин ۙ Қӓла Ал-Лаҙӥна Лӓ Йарҗӱна Лиқӓ'анӓ А'ти Биқур'ӓнин Ғайри Һӓҙӓ 'Аұ Баддилһу ۚ Қул Мӓ Йакӱну Лӥ 'Ан 'Убаддилаһу Мин Тилқӓ'и Нафсӥ ۖ 'Ин 'Аттаби`у 'Иллӓ Мӓ Йӱхá 'Илаййа ۖннӥҳӓфу 'Ин `Аҫайту Раббӥ `Аҙӓба Йаұмин `Аžӥмин 010-015 Сондай-ақ оларға аяттарымыз ашық дәлел түрінде оқылған кезде, сондай Бізге кездесуді үміт етпегендер: «Бұдан басқа бір Құран келтір немесе мұны ауыстыр!»,- деді. (Мұхаммед Ғ.С.): «Оны өз тарапымнан өзгертуіме болмайды. Мен өзіме уахи етілгенге ғана еремін. Расында мен, Раббыма қарсы келсем, ұлы күннің азабынан қорқамын» де. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتُنَا‌ بَيِّن‍‍َ‍ات‌‍ٍۙ قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَرْج‍‍ُ‍ونَ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَنَا‌ ‌ائْتِ بِ‍‍قُ‍‍رْ‌آنٍ غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ هَذَ‌ا‌ ‌أَ‌وْ‌ بَدِّلْهُ ۚ قُ‍‍لْ مَا‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لِ‍‍ي ‌أَنْ ‌أُبَدِّلَه ُ‌ مِ‍‌‍نْ تِلْ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ نَفْسِ‍‍ي ۖ ‌إِنْ ‌أَتَّبِعُ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ يُوحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيَّ ۖ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ ‌إِنْ عَ‍‍صَ‍‍يْتُ ‌‍رَبِّي عَذ‍َ‍‌ابَ يَوْمٍ عَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Қул Лаұ Шӓ Ал-Лаһу Мӓ Талаұтуһу `Алайкум Ұа Лӓдрӓкум Биһи ۖ Фақад Лабиćту Фӥкум `Умурӓан Мин Қаблиһи ۚ 'Афалӓ Та`қилӱна 010-016 (Мұхаммед Ғ.С.): «Егер Алла қаласа еді, мен Құранды сендерге оқымас едім де, оны сендерге білдірмес еді. Расында мен бұдан бұрын іштеріңде өмір бойынша болдым. Сонда да түсінбейсіңдер ме?»,- де. قُ‍‍لْ لَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ مَا‌ تَلَوْتُه ُ‌ عَلَيْكُمْ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‌دْ‌‍رَ‌اكُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ ۖ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُر‌ا‌‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Фаман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан 'Аұ Каҙҙаба Би'ӓйӓтиһи ۚннаһу Лӓ Йуфлиху Ал-Муҗримӱна 010-017 Ал енді Аллаға бір өтірік жала жапсырған не аяттарын жасынға шығарған біреуден кім залымырақ? Шынында күнәкарлар құтылмайды. فَمَنْ ‌أَ‍‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ كَذِبا‌‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُفْلِحُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йа`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Йаđурруһум Ұа Лӓ Йанфа`уһум Ұа Йақӱлӱна Һӓ'уулӓ' Шуфа`ӓ'уунӓ `Инда Ал-Лаһи ۚ Қул 'Атунабби'ӱна Ал-Лаһа Бимӓ Лӓ Йа`ламу Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Лӓ Фӥ Ал-'Арđи ۚ Субхӓнаһу Ұа Та`ӓлá `Аммӓ Йушрикӱна 010-018 Олар, Алладан өзге, өздеріне зиян не пайда бермейтін нәрселерге шоқынып: «Оларды, Алланың қасында шапағатшымыз» дейді. (Мұхаммед Ғ.С.): «Сендер Аллаға, көктердегі әрі жердегі Оның білмеген нәрсесінен хабар бересіңдер ме?»,- де. Алла, олардың қосқан серіктерінен пәк, жоғары. وَيَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مَا‌ لاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّهُمْ ‌وَلاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُهُمْ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ شُفَع‍‍َ‍ا‌ؤُنَا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ قُ‍‍لْ ‌أَتُنَبِّئ‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍لَّهَ بِمَا‌ لاَ‌ يَعْلَمُ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۚ سُ‍‍بْ‍‍حَانَه ُ‌ ‌وَتَعَالَى‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Кӓна Анӓсу 'Иллӓмматан Ұӓхидатан Фӓҳталафӱ ۚ Ұа Лаұлӓ Калиматун Сабақат Мин Раббика Лақуđийа Байнаһум Фӥмӓ Фӥһи Йаҳталифӱна 010-019 Адамдар бір-ақ үммет еді, сонсоң олар қайшылыққа түсті. (Мұхаммед Ғ.С.) егер Раббыңнан бір сөз өткен болмаса еді, таласқан нәрселері турасында әрине араларына үкім берілген болар еді (жазаландырылар еді). وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِلاَّ‌ ‌أُمَّ‍‍ة ً‌ ‌وَ‌احِدَة‌ ً‌ فَ‍‍ا‍خْ‍‍تَلَفُو‌اۚ ‌وَلَوْلاَ‌ كَلِمَة‌‍ٌ‌ سَبَ‍‍قَ‍‍تْ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُمْ فِيمَا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ يَ‍‍خْ‍‍تَلِف‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йақӱлӱна Лаұлӓнзила `Алайһи 'Ӓйатун Мин Раббиһи ۖ Фақул 'Иннамӓ Ал-Ғайбу Лиллаһи Фӓнтаžирӱннӥ Ма`акум Мина Ал-Мунтаžирӥна 010-020 Және олар: «Оған, Раббылары тарапынан бір мұғжиза неге түсірілмейді?»,- дейді. Сонда сен оларға: «Негізінен көмес, Аллаға тән. Сондықтан күтіңдер! Мен де сендермен бірге соны тосамын!»,- де. وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ عَلَيْهِ ‌آيَةٌ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّه ِ‍ِ‍‌ ۖ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبُ لِلَّهِ فَ‍‍انْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِنِّ‍‍ي مَعَكُ‍‍مْ مِنَ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Иҙӓ 'Аҙақнӓ Анӓса Рахматан Мин Ба`ди Đаррӓ'а Массат/һум 'Иҙӓ Лаһум Макрун Фӥ 'Ӓйӓтинӓ ۚ Қули Ал-Лаһу 'Асра`у Макрӓан ۚнна Русуланӓ Йактубӱна Мӓ Тамкурӱн 010-021 Адам баласына бір зиян тигеннен кейін рахметімізді таттырсақ, сол уақытта олардың аяттарымызға байланысты айлакерліктері болады. (Мұхаммед Ғ.С.): «Алла, жазаландыруда өте жылдам» де. Расында елшілеріміз (періштеріміз) істеген сығандықтарыңды жазады. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌ذَ‍قْ‍‍نَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌‍رَحْمَة ً‌ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ ضَ‍‍رّ‍َ‍‌ا‌ءَ‌ مَسَّتْهُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ لَهُ‍‍مْ مَكْر‌‌ٌ‌ فِ‍‍ي ‌آيَاتِنَا‌ ۚ قُ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَسْ‍رَعُ مَكْر‌ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌رُسُلَنَا‌ يَكْتُب‍‍ُ‍ونَ مَا‌ تَمْكُرُ‌و‌ن
Һуұа Ал-Лаҙӥ Йусаййирукум Фӥ Ал-Барри Ұа Ал-Бахри ۖ Хаттá 'Иҙӓ Кунтум Фӥ Ал-Фулки Ұа Җарайна Биһим Бирӥхин Ҭаййибатин Ұа Фарихӱ Биһӓ Җӓ'ат/һӓ Рӥхун `Ӓҫифун Ұа Җӓ'аһуму Ал-Маұҗу Мин Кулли Макӓнин Ұа Žаннӱннаһум 'Ухӥҭа Биһим ۙ Да`аұ Ал-Лаһа Муҳлиҫӥна Лаһу Адӥна Ла'ин 'Анҗайтанӓ Мин Һаҙиһи Ланакӱнанна Мина Аш-Шӓкирӥна 010-022 Ол сондай Алла, сендерді құрылықта, теңізде кездіреді. Хатте сендер кемеде боласыңдар. Кеме, оларды жақсы бір самал арқылы алып бара жатады да, олар онымен мәз болады. Бір боран келіп оларға әр тараптан толқын келгенде, олар, онымен қоршалдық деп ойлаған сәтте; сенімін нағыз Аллаға арнап: «Егер осыдан бізді құтқарсаң шүкір етушілерден болар едік» деп тілейді. هُوَ‌ ‌الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي ‌الْبَرِّ‌ ‌وَ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۖ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ فِي ‌الْفُلْكِ ‌وَجَ‍رَيْنَ بِهِ‍‍مْ بِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ح‌‍ٍطَ‍‍يِّبَةٍ‌ ‌وَفَ‍‍رِحُو‌ا‌ بِهَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهَا‌ ‌ر‍ِ‍ي‍‍حٌ عَاصِ‍‍فٌ‌ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْمَوْجُ مِ‍‌‍نْ كُلِّ مَك‍‍َ‍انٍ‌ ‌وَ‍‍ظَ‍‍نُّ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ ‌أُح‍‍ِ‍ي‍‍طَ بِهِمْ ۙ ‌دَعَوْ‌ا‌ ‌ال‍‍لَّهَ مُ‍‍خْ‍‍لِ‍‍صِ‍‍ي‍‍نَ لَهُ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نَ لَئِنْ ‌أَ‌نْ‍‍جَيْتَنَا‌ مِنْ هَذِه ِ‍ِ‍‌ لَنَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌ال‍‍شَّاكِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаламмӓнҗӓһум 'Иҙӓ Һум Йабғӱна Фӥ Ал-'Арđи Биғайри Ал-Хаққи ۗ Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу 'Иннамӓ Бағйукум `Алáнфусикум ۖ Матӓ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ ۖ Ćумма 'Илайнӓ Марҗи`укум Фанунабби'укум Бимӓ Кунтум Та`малӱна 010-023 Дегенмен, Алла оларды құтқарған кезде, олар жер жүзінде орынсыз қарсылық істейді. Әй адам баласы! Дүние тіршілігіндегі қарсылықтарыңның зияны өздеріңе ғана. Сонсоң барар жерлерің біз жақ. Сонда сендерге істеген істеріңді білдіреміз. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍جَاهُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ يَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ۗ يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ بَ‍‍غْ‍‍يُكُمْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسِكُ‍‍مْ ۖ مَت‍‍َ‍اعَ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ۖ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْنَا‌ مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُ‍‍مْ بِمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
ннамӓ Маćалу Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Камӓ'ин 'Анзалнӓһу Мина Ас-Самӓ'и Фӓҳталаҭа Биһи Набӓту Ал-'Арđи Миммӓ Йа'кулу Анӓсу Ұа Ал-'Ан`ӓм Хаттá 'Иҙӓҳаҙати Ал-'Арđу Зуҳруфаһӓ Ұа Аззаййанат Ұа Žанна 'Аһлуһӓннаһум Қӓдирӱна `Алайһӓ 'Атӓһӓмрунӓ Лайлӓан 'Аұ Наһӓрӓан Фаҗа`алнӓһӓ Хаҫӥдӓан Ка'ан Лам Тағна Бил-'Амси ۚ Каҙӓлика Нуфаҫҫилу Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йатафаккарӱна 010-024 Шын мәнінде дүние тіршілігінің мысалы: Біз көктен жаудырған жаңбыр тәрізді. Ол арқылы адамдар, малдар жейтін өсімдіктер аралас өсіп, жер жүзі құлпырып зейнеттенген кезде, жер иесі; пайдалануға күшіміз жетеді деп ойлаған сәтте, түнде не күндіз әміріміз келіп, тіпті кеше болмаған тәрізді түбінен орылғанға айналдырдық. Ойланатын қауымға аяттарымызды осылайша айырып баян етеміз. إِنَّ‍‍مَا‌ مَثَلُ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ كَم‍‍َ‍ا‌ءٍ‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْن‍‍َ‍اه ُ‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ فَ‍‍ا‍خْ‍‍تَلَ‍‍طَ بِه ِ‍ِ‍‌ نَب‍‍َ‍اتُ ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَأْكُلُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌وَ‌الأَنعَام حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذَتِ ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ ‌زُ‍‍خْ‍‍رُفَهَا‌ ‌وَ‌ا‌زَّيَّنَتْ ‌وَ‍‍ظَ‍‍نَّ ‌أَهْلُهَ‍‍ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍ا‌دِ‌ر‍ُ‍‌ونَ عَلَيْهَ‍‍ا‌ ‌أَتَاهَ‍‍ا‌ ‌أَمْرُنَا‌ لَيْلاً‌ ‌أَ‌وْ‌ نَهَا‌ر‌ا‌‌ ً‌ فَجَعَلْنَاهَا‌ حَ‍‍صِ‍‍يد‌ا‌‌ ً‌ كَأَنْ لَمْ تَ‍‍غْ‍‍نَ بِ‍الأَمْسِ ۚ كَذَلِكَ نُفَ‍‍صِّ‍‍لُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَتَفَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Аллӓһу Йад`ӱ 'Илá Дӓри Ас-Салӓми Ұа Йаһдӥ Ман Йашӓ'у 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин 010-025 Алла есендік жұртына (жәннәтқа) шақырады да, қалаған құлын тұп-тура жолға салады. وَ‌اللَّهُ يَ‍‍دْعُو‌ ‌إِلَى‌ ‌د‍َ‍‌ا‌ر‍ِ‍‌ ‌ال‍‍سَّلاَمِ ‌وَيَهْدِي مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م ‍ٍ
Лиллаҙӥна 'Ахсанӱ Ал-Хуснá Ұа Зийӓдатун ۖ Ұа Лӓ Йарһақу Ұуҗӱһаһум Қатарун Ұа Лӓ Ҙиллатун ۚ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ал-Җаннати ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна 010-026 Сондай жақсы іс істегендерге жақсылық әрі артығы да бар. Олардың беттерінде бір дақ не қорлық әсері көрінбейді, солар жәннәттік. Олар онда мәңгі қалады. لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَحْسَنُو‌ا‌الْحُسْنَى‌ ‌وَ‌زِيَا‌دَةٌۖ ‌وَلاَ‌ يَرْهَ‍‍قُ ‌وُجُوهَهُمْ قَ‍‍تَر‌ٌ‌ ‌وَلاَ‌ ‌ذِلَّةٌ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ ۖ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ُ‍‌ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Касабӱ Ас-Саййи'ӓти Җазӓ'у Саййи'атин Бимиćлиһӓ Ұа Тарһақуһум Ҙиллатун ۖ Мӓ Лаһум Мина Ал-Лаһи Мин `Ӓҫимин ۖ Ка'аннамӓғшийат Ұуҗӱһуһум Қиҭа`ӓан Мина Ал-Лайли Муžлимӓан ۚ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Анӓри ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна 010-027 Ал сондай жамандық істегендердің жазасы, сондай ғана болады, беттерінде қорлық әсері болады. Оларды, Алладан қорғаушы болмайды. Олардың беттері түннің қараңғылығынан бір бөлім қаптағандай. Солар тозақтық. Олар онда мүлде қалады. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَسَبُو‌ا‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتِ جَز‍َ‍‌ا‌ءُ‌ سَيِّئَة ٍ‌ بِمِثْلِهَا‌ ‌وَتَرْهَ‍‍قُ‍‍هُمْ ‌ذِلَّةٌۖ مَا‌ لَهُ‍‍مْ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ مِنْ عَاصِ‍‍م‌‍ٍۖ كَأَنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أُ‍‍غْ‍‍شِيَتْ ‌وُجُوهُهُمْ قِ‍‍طَ‍‍عا‌‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّيْلِ مُ‍‍ظْ‍‍لِما‌‌ ًۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۖ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ُ‍‌ونَ
Ұа Йаұма Нахшуруһум Җамӥ`ӓан Ćумма Нақӱлу Лиллаҙӥна 'Ашракӱ Макӓнакумнтум Ұа Шуракӓ'уукум ۚ Фазаййалнӓ Байнаһум ۖ Ұа Қӓла Шуракӓ'ууһум Мӓ Кунтум 'Ӥйӓнӓ Та`будӱна 010-028 Қиямет күні оларды түгел жинаймыз. Сонсоң мүшріктерге: «Сендер де, Аллаға қосқан серіктерің де орындарыңда тұрыңдар!»,- дейміз. Сонда олардың араларын айырамыз. Олардың серіктері: «Сендер бізге табынбаған едіңдер» дейді. وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعا‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ نَ‍‍قُ‍‍ولُ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُو‌ا‌ مَكَانَكُمْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌وَشُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا‌ بَيْنَهُمْ ۖ ‌وَ‍‍قَ‍‍الَ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ؤُهُ‍‍مْ مَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ‌إِيَّانَا‌ تَعْبُد‍ُ‍‌ونَ
Факафá Бил-Лаһи Шаһӥдӓан Байнанӓ Ұа Байнакумн Куннӓ `Ан `Ибӓдатикум Лағӓфилӥна 010-029 «Енді сендер мен біздің арамызға куәлікке Алла жеткілікті. Тіпті біздің, сендердің табынғандарыңнан хабарымыз жоқ» дейді. فَكَفَى‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ شَهِيد‌ا ‌ ً‌ بَيْنَنَا‌ ‌وَبَيْنَكُمْ ‌إِنْ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ عَنْ عِبَا‌دَتِكُمْ لَ‍‍غَ‍‍افِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Һунӓлика Таблӱ Куллу Нафсин Мӓ 'Аслафат ۚ Ұа Руддӱ 'Илá Ал-Лаһи Маұлӓһуму Ал-Хаққи ۖ Ұа Đалла `Анһум Мӓ Кӓнӱ Йафтарӱна 010-030 Сол арада әркім бұрын істеген ісінен сыналады. Сондай-ақ шынайы иелері Алланың құзырына апарылады. Жасама нәрселері олардан ғайып болды. هُنَالِكَ تَ‍‍بْ‍‍لُو‌ كُلُّ نَفْسٍ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَسْلَفَتْ ۚ ‌وَ‌رُ‌دُّ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ مَوْلاَهُمُ ‌الْحَ‍‍قِّ ۖ ‌وَ‍‍ضَ‍‍لَّ عَنْهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Қул Ман Йарзуқукум Мина Ас-Самӓ'и Ұа Ал-'Арđи 'Амман Йамлику Ас-Сам`а Ұа Ал-'Абҫӓра Ұа Ман Йуҳриҗу Ал-Хаййа Мина Ал-Маййити Ұа Йуҳриҗу Ал-Маййита Мина Ал-Хаййи Ұа Ман Йудаббиру Ал-'Амра ۚ Фасайақӱлӱна Ал-Лаһу ۚ Фақул 'Афалӓ Таттақӱна 010-031 (Мұхаммед Ғ.С.): «Сендерді аспаннан, жерден кім ризықтандырады? Құлаққа, көздерге кім ие? Өліден тіріні, тіріден өліні кім шығарады? Әр істі кім игерді?»,- де. Олар: «Алла» дейді. «Ендеше Алладан қорықпайсыңдар ма?»,- де. قُ‍‍لْ مَ‍‍نْ يَرْ‌زُ‍‍قُ‍‍كُ‍‍مْ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌أَمَّ‍‍نْ يَمْلِكُ ‌ال‍‍سَّمْعَ ‌وَ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ ‌وَمَ‍‍نْ يُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْحَيَّ مِنَ ‌الْمَيِّتِ ‌وَيُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْمَيِّتَ مِنَ ‌الْحَيِّ ‌وَمَ‍‍نْ يُدَبِّ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الأَمْ‍رَۚ فَسَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍لَّهُ ۚ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌أَفَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Фаҙаликуму Ал-Лаһу Раббукуму Ал-Хаққу ۖ Фамӓҙӓ Ба`да Ал-Хаққи 'Иллӓ Аđ-Đалӓлу ۖ Фа'аннӓ Туҫрафӱна 010-032 Міне осы Алла, шынайы Раббыларың. Шындықтан кейін адасудан басқа не бар? Қалай бұрылып бара жатырсыңдар? فَذَلِكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌‍رَبُّكُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ ۖ فَمَا‌ذَ‌ا‌ بَعْدَ‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍ضَّ‍‍لاَلُ ۖ فَأَنَّ‍‍ا‌ تُ‍‍صْ‍رَف‍‍ُ‍ونَ
Каҙӓлика Хаққат Калимату Раббика `Алá Ал-Лаҙӥна Фасақӱннаһум Лӓ Йу'уминӱна 010-033 Осылайша бұзақылық істегендерге Раббыңның: «Рас олар иман келтірмейді» деген сөзі ақиқат болды. كَذَلِكَ حَ‍‍قَّ‍‍تْ كَلِمَةُ ‌‍رَبِّكَ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فَسَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Қул Һал Мин Шуракӓ'икум Ман Йабда'у Ал-Ҳалқа Ćумма Йу`ӥдуһу ۚ Қули Ал-Лаһу Йабда'у Ал-Ҳалқа Ćумма Йу`ӥдуһу ۖ Фа'аннá Ту'уфакӱна 010-034 (Мұхаммед Ғ.С.): «Аллаға теңеген серіктеріңнен, тұңғыш жаратып, сонсоң өлтіріп қайта тірілтетін бар ма?»,- де. «Алла, бастапта жаратып, сонан соң қайта тірілтеді. Сонда қайда бұрылып бара жатырсыңдар?»,- де. قُ‍‍لْ هَلْ مِ‍‌‍نْ شُ‍رَك‍‍َ‍ائِكُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَ‍‍بْ‍‍دَ‌أُ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُه ُۚ قُ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهُ يَ‍‍بْ‍‍دَ‌أُ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُه ُۖ فَأَنَّ‍‍ى‌ تُؤْفَك‍‍ُ‍ونَ
Қул Һал Мин Шуракӓ'икум Ман Йаһдӥ 'Илá Ал-Хаққи ۚ Қули Ал-Лаһу Йаһдӥ Лилхаққи ۗ 'Афаман Йаһдӥ 'Илá Ал-Хаққи 'Ахаққу 'Ан Йуттаба`а 'Амман Лӓ Йаһиддӥ 'Иллӓн Йуһдá ۖ Фамӓ Лакум Кайфа Тахкумӱна 010-035 «Серіктеріңнен тура жолға салатын бар ма?»,-де. «Алла тура жолға салды. Ал сонда тура жолға салатын Аллаға бағыну лайық па? Жоқ, тура жолға салынбайынша жол таба алмайтын біреуге ме? Сендерге не болды? Қалай (жансақ) үкім бересіңдер?»,-де. قُ‍‍لْ هَلْ مِ‍‌‍نْ شُ‍رَك‍‍َ‍ائِكُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَهْدِي ‌إِلَى‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ۚ قُ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهُ يَهْدِي لِلْحَ‍‍قِّ ۗ ‌أَفَمَ‍‍نْ يَهْدِي ‌إِلَى‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌أَحَ‍‍قُّ ‌أَنْ يُتَّبَعَ ‌أَمَّ‍‍نْ لاَ‌ يَهِدِّي ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ يُهْدَ‌ى‌ ۖ فَمَا‌ لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Йаттаби`у 'Акćаруһум 'Иллӓ Žаннӓан ۚнна Аž-Žанна Лӓ Йуғнӥ Мина Ал-Хаққи Шай'ӓан ۚнна Ал-Лаһа `Алӥмун Бимӓ Йаф`алӱна 010-036 Олардың көбі ой жоруға ғана ілеседі. Расында ой, шындыққа қарағанда түкке тұрмайды. Күдіксіз Алла, олардың істегендерін толық білуші. وَمَا‌ يَتَّبِعُ ‌أَكْثَرُهُمْ ‌إِلاَّ‌ ظَ‍‍نّ‍‍ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍نَّ لاَ‌ يُ‍‍غْ‍‍نِي مِنَ ‌الْحَ‍‍قِّ شَيْئا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِمَا‌ يَفْعَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Кӓна Һӓҙӓ Ал-Қур'ӓну 'Ан Йуфтарá Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа Лакин Таҫдӥқа Ал-Лаҙӥ Байна Йадайһи Ұа Тафҫӥла Ал-Китӓби Лӓ Райба Фӥһи Мин Рабби Ал-`Ӓламӥна 010-037 Осы Құран, Алладан өзгенікі деп жала жапсыруға болмайды. Ол, алдындағыны растап, Кітапты ашық баян етеді. Әлемдердің Раббы тарапынан екендігіне шәк жоқ. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ هَذَ‌ا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنُ ‌أَنْ يُفْتَ‍رَ‌ى‌ مِ‍‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلَكِ‍‍نْ تَ‍‍صْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍قَ ‌الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ ‌وَتَفْ‍‍صِ‍‍ي‍‍لَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لاَ‌ ‌‍رَيْبَ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
м Йақӱлӱна Афтарӓһу ۖ Қул Фа'тӱ Бисӱратин Миćлиһи Ұа Ад`ӱ Мани Астаҭа`тум Мин Дӱни Ал-Лаһин Кунтум Ҫӓдиқӥна 010-038 Олар: «Оны, Мұхаммед өзі сәйкестірді» дей ме? (Мұхаммед Ғ.С.): «Ондай шыншыл болсаңдар, Алладан өзге кімге шамаларың келсе шақырып, осы тәрізді бір сүре жасап әкеліңдер»,-де. أَمْ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌افْتَرَ‍‌اه ُۖ قُ‍‍لْ فَأْتُو‌ا‌ بِسُو‌‍رَةٍ‌ مِثْلِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَ‌ا‌دْعُو‌ا‌ مَنِ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍عْتُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Бал Каҙҙабӱ Бимӓ Лам Йухӥҭӱ Би`илмиһи Ұа Ламмӓ Йа'тиһим Та'ұӥлуһу ۚ Каҙӓлика Каҙҙаба Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим ۖ Фӓнžур Кайфа Кӓна `Ӓқибату Аž-Žӓлимӥна 010-039 Олай емес, олар білімі жетпеген сондай-ақ өздеріне мағынасы білдірілмеген нәрсені олар жасынға шығарды. Осылайша, бұлардан бұрынғылар да жасынға шығарған болатын. Енді қарашы! Залымдардың соңы не болды? بَلْ كَذَّبُو‌ا‌ بِمَا‌ لَمْ يُحِي‍‍طُ‍‍و‌ا‌ بِعِلْمِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَأْتِهِمْ تَأْ‌وِيلُه ُۚ كَذَلِكَ كَذَّبَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۖ فَ‍‍انْ‍‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَيْفَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Минһум Ман Йу'умину Биһи Ұа Минһум Ман Лӓ Йу'умину Биһи ۚ Ұа Раббука 'А`ламу Бил-Муфсидӥна 010-040 Олардан Құранға сенетіндер де бар. Олардан оған сенбейтіндер де бар. Раббың бұзақыларды жақсы біледі. وَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يُؤْمِنُ بِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ لاَ‌ يُؤْمِنُ بِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَ‌‍رَبُّكَ ‌أَعْلَمُ بِ‍الْمُفْسِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Ин Каҙҙабӱка Фақул Лӥ `Амалӥ Ұа Лакум `Амалукум ۖнтум Барӥ'ӱна Миммӓ 'А`малу Ұа 'Анӓ Барӥн Миммӓ Та`малӱна 010-041 (Мұхаммед Ғ.С.) егер сені жасынға шығарса: «Менің ісім өзіме тән, сендердің істерің өздеріңе тән. Сондай-ақ сендер менің істегенімнен аулақсыңдар, мен де сендердің істегендеріңнен аулақпын.» де. وَ‌إِ‌نْ كَذَّب‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قُ‍‍لْ لِي عَمَلِي ‌وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ ‌أَ‌نْ‍‍تُ‍‍مْ بَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ئ‍‍ُ‍ونَ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَعْمَلُ ‌وَ‌أَنَا‌ بَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ء‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Минһум Ман Йастами`ӱна 'Илайка ۚ 'Афа'анта Тусми`у Аҫ-Ҫумма Ұа Лаұ Кӓнӱ Лӓ Йа`қилӱна 010-042 Олардан саған құлақ салатын біреулер де бар. Егер олар түсінбейтін болса да, саңырауларға естірте аласың ба? وَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَسْتَمِع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَيْكَ ۚ ‌أَفَأَ‌نْ‍‍تَ تُسْمِعُ ‌ال‍‍صُّ‍‍مَّ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Минһум Ман Йанžуру 'Илайка ۚ 'Афа'анта Таһдӥ Ал-`Умйа Ұа Лаұ Кӓнӱ Лӓ Йубҫирӱна 010-043 (Мұхаммед Ғ.С.) олардың саған қарайтын біреулері де бар. Дегенмен көрмейтін көзсіздерді сен тура жолға саласың ба? وَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌ ‌إِلَيْكَ ۚ ‌أَفَأَ‌نْ‍‍تَ تَهْدِي ‌الْعُمْيَ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ لاَ‌ يُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
нна Ал-Лаһа Лӓ Йаžлиму Анӓса Шай'ӓан Ұа Лакинна Анӓса 'Анфусаһум Йаžлимӱна 010-044 Расында Алла адамдарға еш зұлымдық қылмайды. Бірақ адамдар өздеріне-өздері зұлымдық қылады. إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يَ‍‍ظْ‍‍لِمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ شَيْئا ‌ ً‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌أَنْ‍‍فُسَهُمْ يَ‍‍ظْ‍‍لِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йаұма Йахшуруһум Ка'ан Лам Йалбаćӱ 'Иллӓ Сӓ`атан Мина Ан-Наһӓри Йата`ӓрафӱна Байнаһум ۚ Қад Ҳасира Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Билиқӓ Ал-Лаһи Ұа Мӓ Кӓнӱ Муһтадӥна 010-045 Оларды жинайтын күні; (дүниеде) күндіз бір-ақ сағат тұрғандай болып, олар бір-бірін таниды. Аллаға жолығуды жасынға шығарып, тура жолға түспегендер зиянға ұшырайды. وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَنْ لَمْ يَلْبَثُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ سَاعَة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ يَتَعَا‌‍رَف‍‍ُ‍ونَ بَيْنَهُمْ ۚ قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍سِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِلِ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ مُهْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Иммӓ Нурийаннака Ба`đа Ал-Лаҙӥ На`идуһум 'Аұ Натаұаффайаннака Фа'илайнӓ Марҗи`уһум Ćумма Ал-Лаһу Шаһӥдун `Алá Мӓ Йаф`алӱна 010-046 (Мұхаммед Ғ.С.) егер оларға уәде еткен бейнеттің кейбірін саған көрсетсек немесе сені (бұрын) дүниеден алсақ та, олардың жиналатын орны біз жақ. Соңында Алла олардың не істегендеріне айғақ. وَ‌إِمَّ‍‍ا‌ نُ‍‍رِيَ‍‍نَّ‍‍كَ بَعْ‍‍ضَ ‌الَّذِي نَعِدُهُمْ ‌أَ‌وْ‌ نَتَوَفَّيَ‍‍نَّ‍‍كَ فَإِلَيْنَا‌ مَرْجِعُهُمْ ثُ‍‍مَّ ‌ال‍‍لَّهُ شَه‍‍ِ‍ي‍‍دٌ‌ عَلَى‌ مَا‌ يَفْعَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ликулли 'Умматин Расӱлун ۖ Фа'иҙӓ ҖӓРасӱлуһум Қуđийа Байнаһум Бил-Қисҭи Ұа Һум Лӓ Йуžламӱна 010-047 Әр үмметтің бір пайғамбары бар. Оларға пайғамбарлары келген заман, араларына туралықпен үкім болады. Сондай-ақ олар, зұлымдыққа ұшырамайды. وَلِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٍ‌ ‌‍رَس‍‍ُ‍ول‌‍ٌۖ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَسُولُهُمْ قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُ‍‍مْ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йақӱлӱна Матá Һӓҙӓ Ал-Ұа`ду 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна 010-048 Олар (кәпірлер): «Егер сендер шыншыл болсаңдар, осы уәде қашан болады» дейді. وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ مَتَى‌ هَذَ‌ا‌ ‌الْوَعْدُ‌ ‌إِنْ كُ‍‍نْ‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Қул Лӓмлику Линафсӥ Đаррӓан Ұа Лӓ Наф`ӓан 'Иллӓ Мӓ Шӓ Ал-Лаһу ۗ Ликулли 'Умматин 'Аҗалун ۚ 'Иҙӓ Җӓ 'Аҗалуһум Фалӓ Йаста'ҳирӱна Сӓ`атан ۖ Ұа Лӓ Йастақдимӱна 010-049 (Мұхаммед Ғ.С.): «Алланың қалауынан басқа өзіме пайда, зиян келтіру күшіне ие емеспін. Әр үммет үшін бір ажал бар. Қашан олардың белгілі мерзімі келсе, бір сәтке кешіктірілмейді де ілгерлетілмейді » де. قُ‍‍لْ لاَ‌ ‌أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَ‍‍رّ‌ا‌‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ نَفْعا‌‌ ً‌ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ۗ لِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ةٍ ‌أَجَل‌‍ٌۚ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَجَلُهُمْ فَلاَ‌ يَسْتَأْ‍‍خِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ سَاعَة ًۖ ‌وَلاَ‌ يَسْتَ‍‍قْ‍‍دِم‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Ара'айтум 'Ин 'Атӓкум `Аҙӓбуһу Байӓтӓан 'Аұ Наһӓрӓан Мӓҙӓ Йаста`җилу Минһу Ал-Муҗримӱна 010-050 Маған айтыңдаршы! Алланың азабы сендерге түнделетіп не күндіз келсе, күнәкарлар не нәрсені асығып тілер еді» де. قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِنْ ‌أَتَاكُمْ عَذَ‌ابُه ُ‌ بَيَاتا ‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ نَهَا‌ر‌ا ‌ ً‌ مَا‌ذَ‌ا‌ يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ُ‍ونَ
'Аćумма 'Иҙӓ Мӓ Ұақа`а 'Ӓмантум Биһи ۚ 'Ӓл'ӓна Ұа Қад Кунтум Биһи Таста`җилӱна 010-051 Азап түскеннен кейін оған иман келтіресіңдер ме? Немесе әзір ме? Расында сендер азапты асығып тілеп едіңдер. أَثُ‍‍مَّ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَا‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍عَ ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُ‍‍مْ بِهِ ۚ ‌أ‍َ‍‌الآنَ ‌وَ‍‍قَ‍‍دْ‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ تَسْتَعْجِل‍‍ُ‍ونَ
Ćумма Қӥла Лиллаҙӥна Žаламӱ Ҙӱқӱ `Аҙӓба Ал-Ҳулди Һал Туҗзаұна 'Иллӓ Бимӓ Кунтум Таксибӱна 010-052 Сонсоң залымдарға: «Мәңгілік азапты татыңдар! Істегендеріңнің ғана сазайын тартасыңдар» делінеді. ثُ‍‍مَّ قِ‍‍ي‍‍لَ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْ‍‍خُ‍‍لْدِ‌ هَلْ تُ‍‍جْ‍‍زَ‌وْنَ ‌إِلاَّ‌ بِمَا‌ كُ‍‍نْ‍‍تُمْ تَكْسِب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йастанби'ӱнака 'Ахаққун Һуұа ۖ Қул 'Ӥ Ұа Раббӥннаһу Лахаққун ۖ Ұа Мӓнтум Биму`җизӥна 010-053 Сенен олар: «Бұл шындық па?»,- деп сұрайды. «Әрине Раббыма ант етемін, сөзсіз Ол хақ. Сендер Алланы әлсірете алмайсыңдар» де. وَيَسْتَ‍‍نْ‍‍بِئ‍‍ُ‍‍ونَكَ ‌أَحَ‍‍قٌّ‍‍ هُوَ‌ ۖ قُ‍‍لْ ‌إِي ‌وَ‌‍رَبِّ‍‍ي ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَحَ‍‍قٌّۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُ‍‍مْ بِمُعْجِز‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лаұ 'Анна Ликулли Нафсин Žаламат Мӓ Фӥ Ал-'Арđи Лӓфтадат Биһи ۗ Ұа 'Асаррӱ Ан-Надӓмата Ламмӓ Ра'аұ Ал-`Аҙӓба ۖ Ұа Қуđийа Байнаһум Бил-Қисҭи ۚ Ұа Һум Лӓ Йуžламӱна 010-054 Өзіне зұлымдық істеген әркім жер жүзіндегі нәрселер өзінікі болса, төлеуге беріп, азапты көргенде, іштей өкінер еді. Араларына әділдік пен үкім етіледі. Зұлымдыққа ұшырамайды. وَلَوْ‌ ‌أَنَّ لِكُلِّ نَفْس‌‍ٍظَ‍‍لَمَتْ مَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ لاَفْتَدَتْ بِه ِ‍ِ‍‌ ۗ ‌وَ‌أَسَرُّ‌و‌ا‌ال‍‍نَّ‍‍دَ‌امَةَ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌أَ‌وُ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ۖ ‌وَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُ‍‍مْ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۚ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَم‍‍ُ‍ونَ
'Алӓнна Лиллаһи Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۗ 'Алӓнна Ұа`да Ал-Лаһи Хаққун Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йа`ламӱна 010-055 Сақ болыңдар! Расында көктердегі әрі жердегі нәрселер Алланікі. Біліңдер! Алланың уәдесі хақ. Бірақ олардың көбі білмейді. أَلاَ‌ ‌إِنَّ لِلَّهِ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۗ ‌أَلاَ‌ ‌إِنَّ ‌وَعْدَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ حَ‍‍قٌّ‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Һуұа Йухйӥ Ұа Йумӥту Ұа 'Илайһи Турҗа`ӱна 010-056 Ол тірілтеді, өлтіреді. Сондай-ақ Оның алдына қайтарыласыңдар. هُوَ‌ يُحْيِي ‌وَيُم‍‍ِ‍ي‍‍تُ ‌وَ‌إِلَيْهِ تُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу Қад Җӓ'аткум Маұ`иžатун Мин Раббикум Ұа Шифӓн Лимӓ Фӥ Аҫ-Ҫудӱри Ұа Һудáан Ұа Рахматун Лилму'уминӥна 010-057 Әй адамдар! Сендерге Раббыларың тарапынан бір үгіт, жүректегілерге бір шипа, сенушілер үшін тура жол және рахмет (түрінде Құран) келді. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْكُ‍‍مْ مَوْعِ‍‍ظَ‍‍ةٌ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ ‌وَشِف‍‍َ‍ا‌ء‌ٌ‌ لِمَا‌ فِي ‌ال‍‍صُّ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌ ‌وَهُد‌ى ‌ ً‌ ‌وَ‌‍رَحْمَة ٌ‌ لِلْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Бифаđли Ал-Лаһи Ұа Бирахматиһи Фабиҙӓлика Фалйафрахӱ Һуұа Ҳайрун Миммӓ Йаҗма`ӱна 010-058 (Мұхаммед Ғ.С.): «Олар, Алланың кеңшілігі, мәрхаметімен болған осылармен қуансын. Өйткені, Құран олардың жиған-тергендерінен қайырлы» де. قُ‍‍لْ بِفَ‍‍ضْ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَبِ‍رَحْمَتِه ِ‍ِ‍‌ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْ‍رَحُو‌ا‌ هُوَ‌ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَ‍‍جْ‍‍مَع‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Ара'айтум Мӓнзала Ал-Лаһу Лакум Мин Ризқин Фаҗа`алтум Минһу Харӓмӓан Ұа Халӓлӓан Қул 'Ӓлллаһу 'Аҙина Лакум ۖм `Алá Ал-Лаһи Тафтарӱна 010-059 «Қарамайсыңдар ма! Алланың сендерге берген несібесінен арам, халал жасадыңдар» де. «Сендерге Алла рұқсат берді ме? Немесе Аллаға жала жауып жүрсіңдер ме?»,- де. قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُ‍‍مْ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلَ ‌ال‍‍لَّهُ لَكُ‍‍مْ مِ‍‍نْ ‌رِ‌زْ‍‍ق‍ٍ‌ فَجَعَلْتُ‍‍مْ مِنْهُ حَ‍رَ‌اما‌‌ ً‌ ‌وَحَلالا‌‌ ًقُ‍‍لْ ‌أ‍َ‍‌ال‍‍لَّهُ ‌أَ‌ذِنَ لَكُمْ ۖ ‌أَمْ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ تَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Мӓ Žанну Ал-Лаҙӥна Йафтарӱна `Алá Ал-Лаһи Ал-Каҙиба Йаұма Ал-Қийӓмати ۗнна Ал-Лаһа Лаҙӱ Фаđлин `Алá Анӓси Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йашкурӱна 010-060 Сондай Аллаға өтірік жала жапқандардың, қиямет күні туралы ойы не? Расында Алла, әрине адамдарға кеңшілік иесі. Бірақ олардың көбі шүкірлік қылмайды. وَمَا‌ ظَ‍‍نُّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌الْكَذِبَ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَذُ‌و‌ فَ‍‍ضْ‍‍لٍ عَلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَشْكُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Мӓ Такӱну Фӥ Ша'нин Ұа Мӓ Татлӱ Минһу Мин Қур'ӓнин Ұа Лӓ Та`малӱна Мин `Амалин 'Иллӓ Куннӓ `Алайкум Шуһӱдӓан 'Иҙ Туфӥđӱна Фӥһи ۚ Ұа Мӓ Йа`зубу `Ан Раббика Мин Миćқӓли Ҙарратин Фӥ Ал-'Арđи Ұа Лӓ Фӥ Ас-Самӓ'и Ұа Лӓҫғара Мин Ҙӓлика Ұа Лӓ 'Акбара 'Иллӓ Фӥ Китӓбин Мубӥнин 010-061 (Мұхаммед Ғ.С.) әрқандай бір жағдайда болсаң, Алла тарапынан бір Құран оқысаң және сендер бір іс істесеңдер, әлбетте оған шомған кездеріңде, сендерді көреміз. Сондай-ақ жердегі, көктегі тозаң салмағындай нәрсе Раббыңнан жасырылмайды. Тағы одан кішісі, үлкені ашық бір Кітапта бар. وَمَا‌ تَك‍‍ُ‍ونُ فِي شَأْنٍ‌ ‌وَمَا‌ تَتْلُو‌ا‌ مِنْهُ مِ‍‌‍نْ قُ‍‍رْ‌آنٍ‌ ‌وَلاَ‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ مِنْ عَمَل‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ عَلَيْكُمْ شُهُو‌د‌ا‌‌ ً‌ ‌إِ‌ذْ‌ تُفِي‍‍ضُ‍‍ونَ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَمَا‌ يَعْزُبُ عَ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ مِ‍‍نْ مِثْ‍‍قَ‍‍الِ ‌ذَ‌‍رَّة‌‍ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‍‍صْ‍‍غَ‍رَ‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَلِكَ ‌وَلاَ‌ ‌أَكْبَ‍رَ‌ ‌إِلاَّ‌ فِي كِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٍ
'Алӓнна 'Аұлийӓ Ал-Лаһи Лӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна 010-062 Біліңдер! Расында Алланың достарына қауіп-қатер жоқ, әрі олар қайғырмайды. أَلاَ‌ ‌إِنَّ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ لاَ‌ خَ‍‍وْفٌ عَلَيْهِمْ ‌وَلاَ‌ هُمْ يَحْزَن‍‍ُ‍ونَ
Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Кӓнӱ Йаттақӱна 010-063 Сондай иман келтіріп, тақуа болғандар. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَكَانُو‌ا‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Лаһуму Ал-Бушрá Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ұа Фӥ Ал-'Ӓҳирати ۚ Лӓ Табдӥла Ликалимӓти Ал-Лаһи ۚ Ҙӓлика Һуұа Ал-Фаұзу Ал-`Аžӥму 010-064 Оларға дүние тіршілігінде де ақыретте де қуаныш бар. Алланың сөздерінде өзгеріс жоқ. Міне ірі қол жетушілік осы. لَهُمُ ‌الْبُشْ‍رَ‌ى‌ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَفِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۚ لاَ‌ تَ‍‍بْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍لَ لِكَلِم‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌الْفَوْ‌زُ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مُ
Ұа Лӓ Йахзунка Қаұлуһум ۘнна Ал-`Иззата Лиллаһи Җамӥ`ӓан ۚ Һуұа Ас-Самӥ Ал-`Алӥму 010-065 (Мұхаммед Ғ.С.) кәпірлердің сөзі сені кейітпесін, Расында бүкіл үстемдік Аллаға тән. Ол әр нәрсені естуші, білуші. وَلاَ‌ يَحْزُ‌نْ‍‍كَ قَ‍‍وْلُهُمْ ۘ ‌إِنَّ ‌الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعا‌‌ ًۚ هُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَل‍‍ِ‍ي‍‍مُ
'Алӓнна Лиллаһи Ман Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ман Фӥ Ал-'Арđи ۗ Ұа Мӓ Йаттаби`у Ал-Лаҙӥна Йад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Шуракӓۚн Йаттаби`ӱна 'Иллӓ Аž-Žанна Ұа 'Ин Һум 'Иллӓ Йаҳруҫӱна 010-066 Естеріңде болсын! Расында көктердегі, жердегі әркім Алланың иелігінде. Алладан өзге теңеген серіктеріне шоқынғандар, олар ойларына ғана ілеседі. Сондай-ақ олар ойларынша ғана жорамалдайды. أَلاَ‌ ‌إِنَّ لِلَّهِ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۗ ‌وَمَا‌ يَتَّبِعُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ۚ ‌إِنْ يَتَّبِع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍نَّ ‌وَ‌إِنْ هُمْ ‌إِلاَّ‌ يَ‍‍خْ‍‍رُ‍‍صُ‍‍ونَ
Һуұа Ал-Лаҙӥ Җа`ала Лакуму Ал-Лайла Литаскунӱ Фӥһи Ұа Ан-Наһӓра Мубҫирӓан ۚнна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйӓтин Лиқаұмин Йасма`ӱна 010-067 Ол сондай Алла, сендер үшін түнді демалыс, күндізді жарық қылды. Күдіксіз, осында тыңдайтын ел үшін дәлелдер бар. هُوَ‌ ‌الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ‌ال‍‍لَّيْلَ لِتَسْكُنُو‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ مُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍ر‌ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَسْمَع‍‍ُ‍ونَ
Қӓлӱ Аттаҳаҙа Ал-Лаһу Ұаладӓан ۗ Субхӓнаһу ۖ Һуұа Ал-Ғанӥйу ۖ Лаһу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۚ 'Ин `Индакум Мин Сулҭӓнин Биһаҙӓ ۚ 'Атақӱлӱна `Алá Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна 010-068 Олар: «Алланың баласы бар» десті. Ол, одан пәк. Ол, мұңсыз. Әрине көктердегі әрі жердегі нәрселер Оған тән. Бұған байланысты қастарыңда бір дәлел жоқ. Аллаға қарсы білмеген нәрселеріңді айтасыңдар ма? قَ‍‍الُو‌ا‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَلَد‌ا‌‌ ًۗ سُ‍‍بْ‍‍حَانَه ُۖ هُوَ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍نِيُّ ۖ لَه ُ‌ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۚ ‌إِنْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ سُلْ‍‍طَ‍‍ان ٍ‌ بِهَذَ‌ا‌ ۚ ‌أَتَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ مَا‌ لاَ‌ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Инна Ал-Лаҙӥна Йафтарӱна `Алá Ал-Лаһи Ал-Каҙиба Лӓ Йуфлихӱна 010-069 (Мұхаммед Ғ.С.): «Расында сондай Аллаға өтірік жала жапсырғандар, құтылмайды» де. قُ‍‍لْ ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌الْكَذِبَ لاَ‌ يُفْلِح‍‍ُ‍ونَ
Матӓн Фӥ Ад-Дунйӓ Ćумма 'Илайнӓ Марҗи`уһум Ćумма Нуҙӥқуһуму Ал-`Аҙӓба Аш-Шадӥда Бимӓ Кӓнӱ Йакфурӱна 010-070 Олардікі дүниеде ғана пайдалану. Сонсоң олардың қайтар орны біз жақ. Сонан кейін де қарсы болғандықтары себепті қатты азап таттырамыз. مَت‍‍َ‍اع ‍ٌ‌ فِي ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْنَا‌ مَرْجِعُهُمْ ثُ‍‍مَّ نُذِي‍‍قُ‍‍هُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍شَّد‍ِ‍ي‍‍دَ‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْفُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Атлу `Алайһим Наба'а Нӱхин 'Иҙ Қӓла Лиқаұмиһи Йӓ Қаұми 'Ин Кӓна Кабура `Алайкум Мақӓмӥ Ұа Таҙкӥрӥ Би'ӓйӓ Ти Ал-Лаһи Фа`алá Ал-Лаһи Таұаккалту Фа'аҗми`ӱмракум Ұа Шуракӓ'акум Ćумма Лӓ Йакун 'Амрукум `Алайкум Ғумматан Ćумма Ақđӱ 'Илаййа Ұа Лӓ Тунžирӱни 010-071 (Мұхаммед Ғ.С.) Оларға Нұх (Ғ.С.) тың әңгімесін оқы. Бір заманда еліне: «Әй елім! Араларыңда тұруым, Алланың аяттарын үгіттеуім сендерге зор келген болса, онда Аллаға тәуекел еттім. Ал енді сендер және серіктерің не істейтіңдеріңде бірлесіңдер. Сонсоң істерің өздеріңе мұң болмасын. Кейін маған мұрса бермей-ақ қолдарыңнан келгенін істеңдер!» деген. وَ‌اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ‌ ن‍‍ُ‍وح ‍ٍ‌ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لِ‍‍قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ يَاقَ‍‍وْمِ ‌إِنْ ك‍‍َ‍انَ كَبُ‍رَ‌ عَلَيْكُ‍‍مْ مَ‍‍قَ‍‍امِي ‌وَتَذْكِي‍‍رِي بِآي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ فَعَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْ‍‍مِعُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمْ‍رَكُمْ ‌وَشُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ثُ‍‍مَّ لاَ‌ يَكُنْ ‌أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُ‍‍مَّ‍‍ة ً‌ ثُ‍‍مَّ ‌ا‍قْ‍‍‍‍ضُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيَّ ‌وَلاَ‌ تُ‍‍نْ‍‍‍‍ظِ‍‍ر‍ُ‍‌ونِ
Фа'ин Таұаллайтум Фамӓ Са'алтукум Мин 'Аҗрин ۖ 'Ин 'Аҗрӥ 'Иллӓ `Алá Ал-Лаһи ۖ Ұа 'Умирту 'Ан 'Акӱна Мина Ал-Муслимӥна 010-072 «Ал егер жалтайсаңдар, сендерден жалақы сұрамадым ғой. Менің жалақым Аллаға ғана тән. Сондай-ақ Мұсылмандардан болуға бұйырылдым…» فَإِ‌نْ تَوَلَّيْتُمْ فَمَا‌ سَأَلْتُكُ‍‍مْ مِنْ ‌أَجْ‍‍ر‌‌ٍۖ ‌إِنْ ‌أَجْ‍‍رِي ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۖ ‌وَ‌أُمِرْتُ ‌أَنْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُسْلِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Факаҙҙабӱһу Фанаҗҗайнӓһу Ұа Ман Ма`аһу Фӥ Ал-Фулки Ұа Җа`алнӓһум Ҳалӓ'ифа Ұа 'Ағрақнӓ Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ ۖ Фӓнžур Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Мунҙарӥна 010-073 Сонда олар, оны жасынға шығарды. Сондықтан Нұх (Ғ.С.) ты әрі онымен бірге кемеде болғандарды құтқарып, олардың орындарын бастырдық. Аяттарымызды жасынға шығарғандарды суға батырдық. Ескерту берілгендердің соңының не болғанын көр! فَكَذَّب‍‍ُ‍وه ُ‌ فَنَجَّيْن‍‍َ‍اه ُ‌ ‌وَمَ‍‍نْ مَعَه ُ‌ فِي ‌الْفُلْكِ ‌وَجَعَلْنَاهُمْ خَ‍‍لاَئِفَ ‌وَ‌أَغْ‍رَ‍قْ‍‍نَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ ۖ فَ‍‍انْ‍‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَيْفَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍ذَ‌ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма Ба`аćнӓ Мин Ба`диһи Русулӓан 'Илá Қаұмиһим Фаҗӓ'ӱһум Бил-Баййинӓти Фамӓ Кӓнӱ Лийу'уминӱ Бимӓ Каҙҙабӱ Биһи Мин Қаблу ۚ Каҙӓлика Наҭба`у `Алá Қулӱби Ал-Му`тадӥна 010-074 Сонсоң Нұх (Ғ.С.) тан кейін де елдеріне пайғамбарлар жібердік. Оларға ашық мұғжизалар келтірді. Бұрында жасынға шығарғандықтары үшін олар иман келтірмеді. Міне шектен шығушылардың жүректерін өстіп бітейміз. ثُ‍‍مَّ بَعَثْنَا‌ مِ‍‍نْ بَعْدِه ِ‍ِ‍‌ ‌رُسُلا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ قَ‍‍وْمِهِمْ فَج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌وهُ‍‍مْ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ فَمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ لِيُؤْمِنُو‌ا‌ بِمَا‌ كَذَّبُو‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۚ كَذَلِكَ نَ‍‍طْ‍‍بَعُ عَلَى‌ قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبِ ‌الْمُعْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма Ба`аćнӓ Мин Ба`диһим Мӱсá Ұа Һӓрӱна 'Илá Фир`аұна Ұа Мала'иһи Би'ӓйӓтинӓ Фӓстакбарӱ Ұа Кӓнӱ Қаұмӓан Муҗримӥна 010-075 Сонсоң олардың кейін Мұса мен Һарұн (Ғ.С.) ды Перғауын және сыбайластарына мұғжизалармен жібердік. Олар менменсіп, күнәкар ел болды. ثُ‍‍مَّ بَعَثْنَا‌ مِ‍‍نْ بَعْدِهِ‍‍مْ مُوسَى‌ ‌وَهَا‌ر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلَى‌ فِرْعَوْنَ ‌وَمَلَئِه ِ‍ِ‍‌ بِآيَاتِنَا‌ فَ‍‍اسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَانُو‌اقَ‍‍وْما ‌ ً‌ مُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаламмӓ Җӓ'аһуму Ал-Хаққу Мин `Индинӓ Қӓлӱнна Һӓҙӓ Ласихрун Мубӥнун 010-076 Оларға біз тараптан шындық келген кезде: «Рас осы ашық жады» деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِنْ عِ‍‍نْ‍‍دِنَا‌ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ هَذَ‌ا‌ لَسِحْر‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٌ
Қӓла Мӱсá 'Атақӱлӱна Лилхаққи Ламмӓ Җӓ'акум ۖ 'Асихрун Һӓҙӓ Ұа Лӓ Йуфлиху Ас-Сӓхирӱна 010-077 Мұса (Ғ.С.): «Сендерге келген ақиқатты сөйтіп айтасыңдар ма? Бұл сиқыр ма? Сиқыршылар құтылмайды» деді. قَ‍‍الَ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَتَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لِلْحَ‍‍قِّ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ۖ ‌أَسِحْرٌ‌ هَذَ‌ا‌ ‌وَلاَ‌ يُفْلِحُ ‌ال‍‍سَّاحِر‍ُ‍‌ونَ
Қӓлӱ 'Аҗи'танӓ Литалфитанӓ `Аммӓ Ұаҗаднӓ `Алайһи 'Ӓбӓ'анӓ Ұа Такӱна Лакумӓ Ал-Кибрийӓ'у Фӥ Ал-'Арđи Ұа Мӓ Нахну Лакумӓ Биму'уминӥна 010-078 Олар (Мұса мен Һарұнға): «Ата-бабаларымызды тапқан жолдан бұруға әрі жер жүзінде екеуің ұлық болуға келдіңдер ме? Біз, екеуіңе сенбейміз» деді. قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَجِئْتَنَا‌ لِتَلْفِتَنَا‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌وَجَ‍‍دْنَا‌ عَلَيْهِ ‌آب‍‍َ‍ا‌ءَنَا‌ ‌وَتَك‍‍ُ‍ونَ لَكُمَا‌ ‌الْكِ‍‍بْ‍‍رِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَمَا‌ نَحْنُ لَكُمَا‌ بِمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓла Фир`аұну А'тӱнӥ Бикулли Сӓхирин `Алӥмин 010-079 Перғауын: «Бүкіл білген сиқыршыларды маған келтіріңдер» деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ فِرْعَوْنُ ‌ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ‌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م ‍ٍ
Фаламмӓ Җӓ Ас-Сахарату Қӓла Лаһум Мӱсá 'Алқӱ Мӓнтум Мулқӱна 010-080 Ал сиқыршылар келген кезде, Мұса (Ғ.С.): «Не қоймақшы болсаңдар, қойыңдар» деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍سَّحَ‍رَةُ قَ‍‍الَ لَهُ‍‍مْ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَلْ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَنْ‍‍تُ‍‍مْ مُلْ‍‍قُ‍‍ونَ
Фаламмӓ 'Алқаұ Қӓла Мӱсá Мӓ Җи'тум Биһи Ас-Сихру ۖнна Ал-Лаһа Сайубҭилуһу ۖнна Ал-Лаһа Лӓ Йуҫлиху `Амала Ал-Муфсидӥна 010-081 Олар қойғанда, Мұса (Ғ.С.): «Бұл келтіргендерің сиқыр, күдіксіз Алла оны бұзады. Расында Алла бұзақылардың ісін жөндемейді» деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَلْ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ قَ‍‍الَ مُوسَى‌ مَا‌ جِئْتُ‍‍مْ بِهِ ‌ال‍‍سِّحْرُ‌ ۖ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ سَيُ‍‍بْ‍‍‍‍طِ‍‍لُهُ‍‍~ُ ۖ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يُ‍‍صْ‍‍لِحُ عَمَلَ ‌الْمُفْسِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Йухиққу Ал-Лаһу Ал-Хаққа Бикалимӓтиһи Ұа Лаұ Кариһа Ал-Муҗримӱна 010-082 «Егер күнәкарлар жақтырмаса да, Алла ақиқатты сөздерімен шынға шығарады.» وَيُحِ‍‍قُّ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الْحَ‍‍قَّ بِكَلِمَاتِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍رِهَ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ُ‍ونَ
Фамӓ 'Ӓмана Лимӱсá 'Иллӓ Ҙуррӥйатун Мин Қаұмиһи `Алá Ҳаұфин Мин Фир`аұна Ұа Мала'иһимн Йафтинаһум ۚ Ұа 'Инна Фир`аұна Ла`ӓлин Фӥ Ал-'Арđи Ұа 'Иннаһу Ламина Ал-Мусрифӥна 010-083 Мұса (Ғ.С.) ға, Перғауын мен шонжарларының өздеріне тигізетін кесірінен қорқып, елінен бір топ ғана иман келтірді. Расында Перғауын ол жерде өктем еді. Сондай-ақ ол шектен шығушылардан еді. فَمَ‍‍ا‌ ‌آمَنَ لِمُوسَ‍‍ى‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ذُ‌رِّيَّةٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ عَلَى‌ خَ‍‍وْفٍ‌ مِ‍‌‍نْ فِرْعَوْنَ ‌وَمَلَئِهِمْ ‌أَنْ يَفْتِنَهُمْ ۚ ‌وَ‌إِنَّ فِرْعَوْنَ لَع‍‍َ‍ال‌‍ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَمِنَ ‌الْمُسْ‍‍رِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓла Мӱсá Йӓ Қаұми 'Ин Кунтум 'Ӓмантум Бил-Лаһи Фа`алайһи Таұаккалӱн Кунтум Муслимӥна 010-084 Мұса (Ғ.С.) еліне: «Әй елім! Егер Аллаға иман келтірген болсаңдар, сондай-ақ Мұсылман болсаңдар онда Аллаға тәуекел қылыңдар» деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ مُوسَى‌ يَاقَ‍‍وْمِ ‌إِنْ كُ‍‍نْ‍‍تُمْ ‌آمَ‍‍نْ‍‍تُ‍‍مْ بِ‍ال‍‍لَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنْ كُ‍‍نْ‍‍تُ‍‍مْ مُسْلِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фақӓлӱ `Алá Ал-Лаһи Таұаккалнӓ Раббанӓ Лӓ Таҗ`алнӓ Фитнатан Лилқаұми Аž-Žӓлимӥна 010-085 Олар: «Біз Аллаға тәуекел қылдық. Раббымыз, бізді залым елмен сынама» деді. فَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ تَوَكَّلْنَا‌ ‌‍رَبَّنَا‌ لاَ‌ تَ‍‍جْ‍‍عَلْنَا‌ فِتْنَة ً‌ لِلْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Наҗҗинӓ Бирахматика Мина Ал-Қаұми Ал-Кӓфирӥна 010-086 «Сондай-ақ бізді мәрхаметіңмен кәпір қауымнан құтқара көр!…» وَنَجِّنَا‌ بِ‍رَحْمَتِكَ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Аұхайнӓ 'Илá Мӱсá Ұа 'Аҳӥһин Табаұұа'ӓ Лиқаұмикумӓ Бимиҫра Буйӱтӓан Ұа Аҗ`алӱ Буйӱтакум Қиблатан Ұа 'Ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата ۗ Ұа Башшири Ал-Му'уминӥна 010-087 Мұса мен оның туысына: «Екеуің Мысырда елдеріңе үйлер салыңдар да үйлеріңді намаз орны қылып, намаз оқыңдар. Онымен қатар мүміндерді сүйіншіле» деп уахи еттік. وَ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ مُوسَى‌ ‌وَ‌أَ‍‍خِ‍‍ي‍‍هِ ‌أَ‌نْ تَبَوَّ‌ء‍َ‍‌ا‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمِكُمَا‌ بِمِ‍‍صْ‍رَ‌ بُيُوتا‌‌ ً‌ ‌وَ‌اجْ‍‍عَلُو‌ا‌ بُيُوتَكُمْ قِ‍‍بْ‍‍لَة ً‌ ‌وَ‌أَ‍‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓла Мӱсá Раббанӓннака 'Ӓтайта Фир`аұна Ұа Мала'аһу Зӥнатан Ұа 'Амұӓлӓан Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Раббанӓ Лийуđиллӱ `Ан Сабӥлика ۖ Раббанӓ Аҭмис `Алáмұӓлиһим Ұа Ашдуд `Алá Қулӱбиһим Фалӓ Йу'уминӱ Хаттá Йараұ Ал-`Аҙӓба Ал-'Алӥма 010-088 Мұса (Ғ.С.): «Раббымыз! Расында Сен Перғауын және оның шонжарларына дүние тіршілігінде зейнет және малдар бердің, жолыңнан адастырулары үшін бе? Малдарын жоқ ет, жүректерін қатайт! Жан түршігерлік азапты көргенге дейін олар иман келтірмейді» деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ مُوسَى‌ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍كَ ‌آتَيْتَ فِرْعَوْنَ ‌وَمَلَأَه ُ‌ ‌زِينَة ً‌ ‌وَ‌أَمْوَ‌الا‌‌ ً‌ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌‍رَبَّنَا‌ لِيُ‍‍ضِ‍‍لُّو‌ا‌ عَ‍‌‍نْ سَبِيلِكَ ۖ ‌‍رَبَّنَا‌ ‌ا‍طْ‍‍مِسْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَمْوَ‌الِهِمْ ‌وَ‌اشْدُ‌دْ‌ عَلَى‌ قُ‍‍لُوبِهِمْ فَلاَ‌ يُؤْمِنُو‌ا‌ حَتَّى‌ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌الأَل‍‍ِ‍ي‍‍مَ
Қӓла Қад 'Уҗӥбат Да`ұатукумӓ Фӓстақӥмӓ Ұа Лӓ Таттаби`ӓни Сабӥла Ал-Лаҙӥна Лӓ Йа`ламӱна 010-089 Алла: «Екеуіңнің тілектерің қабылданды. Онда тура жолда болыңдар да, білмейтіндердің жолына ермеңдер!»,- деді. قَ‍‍الَ قَ‍‍دْ‌ ‌أُجِيبَتْ ‌دَعْوَتُكُمَا‌ فَ‍‍اسْتَ‍‍قِ‍‍يمَا‌ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِع‍‍َ‍انِ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Җӓұазнӓ Бибанӥ 'Исрӓ'ӥла Ал-Бахра Фа'атба`аһум Фир`аұну Ұа Җунӱдуһу Бағйӓан Ұа`адұан ۖ Хаттá 'Иҙӓдракаһу Ал-Ғарақу Қӓла 'Ӓманту 'Аннаһу Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Ал-Лаҙӥ 'Ӓманат Биһи Банӱ 'Исрӓ'ӥла Ұа 'Анӓ Мина Ал-Муслимӥна 010-090 Исраил ұрпақтарын теңізден өткіздік. Сонда Перғауын және әскерлері жауыздық, дұшпандықпен оларды қуды. Ақыр ол суға батар сәтте: «Исраил ұрпақтары иман келтірген Тәңірден басқа тәңір жоқтығына иман келтірдім. Мен де бой ұсынушылардан болдым» деді. وَجَا‌وَ‌زْنَا‌ بِبَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌الْبَحْ‍رَ‌ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ ‌وَجُنُو‌دُه ُ‌ بَ‍‍غْ‍‍يا‌‌ ً‌ ‌وَعَ‍‍دْ‌و‌ا‌‌ ًۖ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌دْ‌‍رَكَهُ ‌الْ‍‍غَ‍رَ‍قُ قَ‍‍الَ ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُ ‌أَنَّ‍‍هُ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ ‌الَّذِي ‌آمَنَتْ بِه ِ‍ِ‍‌ بَنُو‌ ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَ‌أَنَا‌ مِنَ ‌الْمُسْلِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'Ӓл'ӓна Ұа Қадҫайта Қаблу Ұа Кунта Мина Ал-Муфсидӥна 010-091 «Енді ғана сендің бе? Расында сен бұрын қарсы келген бұзақылардан болған едің…» أ‍َ‍‌الآنَ ‌وَ‍‍قَ‍‍دْ‌ عَ‍‍صَ‍‍يْتَ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَكُ‍‍نْ‍‍تَ مِنَ ‌الْمُفْسِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Фӓлйаұма Нунаҗҗӥка Бибаданика Литакӱна Лиман Ҳалфака 'Ӓйатан ۚ Ұа 'Инна Каćӥрӓан Мина Анӓси `Ан 'Ӓйӓтинӓ Лағӓфилӱна 010-092 «Сенен кейінгіге үлгі болуы үшін денеңді (жансыз түрде) құтқарамыз. Расында адамдардың көбі аяттарымыздан хабарсыз». فَ‍الْيَوْمَ نُنَجّ‍‍ِ‍ي‍‍كَ بِبَدَنِكَ لِتَك‍‍ُ‍ونَ لِمَنْ خَ‍‍لْفَكَ ‌آيَة ًۚ ‌وَ‌إِنَّ كَثِير‌ا‌‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ عَ‍‌‍نْ ‌آيَاتِنَا‌ لَ‍‍غَ‍‍افِل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақад Баұұа'нӓ Банӥ 'Исрӓ'ӥла Мубаұұа'а Ҫидқин Ұа Разақнӓһум Мина Аҭ-Ҭаййибӓти Фамӓ Аҳталафӱ Хаттá Җӓ'аһуму Ал-`Илму ۚнна Раббака Йақđӥ Байнаһум Йаұма Ал-Қийӓмати Фӥмӓ Кӓнӱ Фӥһи Йаҳталифӱна 010-093 Расында Исраил ұрпақтарын жақсы жерге орналастырдық. Сондай-ақ жақсы нәрселермен ризықтандырдық. Оларға білім келгенге дейін қайшылыққа түспеді. Расында Раббың олардың таласқан нәрселері жайында қиямет күні үкім береді. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ بَوَّ‌أْنَا‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ مُبَوَّ‌أَ‌ صِ‍‍دْ‍‍قٍ‌ ‌وَ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُ‍‍مْ مِنَ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتِ فَمَا‌ ‌ا‍خْ‍‍تَلَفُو‌ا‌ حَتَّى‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْعِلْمُ ۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ يَ‍‍قْ‍‍‍‍ضِ‍‍ي بَيْنَهُمْ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ فِيمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ يَ‍‍خْ‍‍تَلِف‍‍ُ‍ونَ
Фа'ин Кунта Фӥ Шаккин Миммӓнзалнӓ 'Илайка Фӓс'али Ал-Лаҙӥна Йақра'ӱна Ал-Китӓба Мин Қаблика ۚ Лақад Җӓ'ака Ал-Хаққу Мин Раббика Фалӓ Такӱнанна Мина Ал-Мумтарӥна 010-094 (Мұхаммед Ғ.С.) егер саған түсіргенімізден күдіктенсең, сенен бұрынғы Кітап оқығандардан сұра. Расында саған Раббыңнан ақиқат келді. Сондықтан күдіктенушілерден болма. فَإِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ فِي شَكٍّ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْكَ فَ‍‍اسْأَلِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍قْ‍‍‍رَ‌ء‍ُ‍‌ونَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ ۚ لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكَ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ فَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌المُمْتَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лӓ Такӱнанна Мина Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓти Ал-Лаһи Фатакӱна Мина Ал-Ҳӓсирӥна 010-095 Сондай-ақ Алланың аяттарын жасынға шығарушылардан болма. Онда зиян тартушылардан боларсың. وَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ فَتَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
нна Ал-Лаҙӥна Хаққат `Алайһим Калимату Раббика Лӓ Йу'уминӱна 010-096 Расында өздеріне Раббыңның қарғысы лайық болғандар иман келтірмейді. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ حَ‍‍قَّ‍‍تْ عَلَيْهِمْ كَلِمَةُ ‌‍رَبِّكَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лаұ Җӓ'ат/һум Куллу 'Ӓйатин Хаттá Йараұ Ал-`Аҙӓба Ал-'Алӥма 010-097 Сондай-ақ оларға бүкіл мұғжизалар келсе де күйзелтуші азапты көргенге дейін (олар иман келтірмейді). وَلَوْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ كُلُّ ‌آيَةٍ حَتَّى‌ يَ‍رَ‌وُ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌الأَل‍‍ِ‍ي‍‍مَ
Фалаұлӓ Кӓнат Қарйатун 'Ӓманат Фанафа`аһӓ 'Ӥмӓнуһӓ 'Иллӓ Қаұма Йӱнис Ламмӓ 'Ӓманӱ Кашафнӓ `Анһум `Аҙӓба Ал-Ҳизйи Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ұа Матта`нӓһум 'Илá Хӥнин 010-098 Юныс (Ғ.С.) тың ғана елінен басқа (азаптың келгенін көріп) иман келтірген әрі имандары пайда берген бір кент болмаған. Олар иман келтірген заманда, өздерінен дүние тіршілігіндегі қорлықты айықтырдық та, оларды бір мерзімге дәйін пайдаландырдық. فَلَوْلاَ‌ كَ‍‍انَتْ قَ‍‍رْيَة ‍ٌ‌ ‌آمَنَتْ فَنَفَعَهَ‍‍ا‌ ‌إِيمَانُهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍وْمَ يُونِس لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌آمَنُو‌ا‌ كَشَفْنَا‌ عَنْهُمْ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْ‍‍خِ‍‍زْيِ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَمَتَّعْنَاهُمْ ‌إِلَى‌ ح‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٍ
Ұа Лаұ ШӓРаббука Ла'ӓмана Ман Фӥ Ал-'Арđи Куллуһум Җамӥ`ӓан ۚ 'Афа'анта Тукриһу Анӓса Хаттá Йакӱнӱ Му'уминӥна 010-099 (Мұхаммед Ғ.С.) егер Раббың қаласа еді, әрине жер жүзіндегілердің барлығы түгелдей иман келтірер еді. Адамдарды иман келтіруге сен зорлайсың ба? وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبُّكَ لَآمَنَ مَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ كُلُّهُمْ جَمِيعا‌‌ ًۚ ‌أَفَأَ‌نْ‍‍تَ تُكْ‍‍رِهُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ حَتَّى‌ يَكُونُو‌ا‌ مُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ Кӓна Линафсин 'Ан Ту'умина 'Иллӓ Би'иҙни Ал-Лаһи ۚ Ұа Йаҗ`алу Ар-Риҗса `Алá Ал-Лаҙӥна Лӓ Йа`қилӱна 010-100 Алладан бұйрықсыз ешкімнің иман келтіруі мүмкін емес. Алла азапты ақылдарын жұмсамайтындарға береді. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِنَفْسٍ ‌أَ‌نْ تُؤْمِنَ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ ‌وَيَ‍‍جْ‍‍عَلُ ‌ال‍‍رِّجْ‍‍سَ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Қул Анžурӱ Мӓҙӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۚ Ұа Мӓ Туғнӥ Ал-'Ӓйӓту Ұа Ан-Нуҙурун Қаұмин Лӓ Йу'уминӱна 010-101 (Мұхаммед Ғ.С.): «Қараңдар! Көктер мен жерде не бар?»,- де. Сенбейтін қауымға; дәлелдер, ескертулер пайда бермейді. قُ‍‍لْ ‌انْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ مَا‌ذَ‌ا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۚ ‌وَمَا‌ تُ‍‍غْ‍‍نِي ‌الآي‍‍َ‍اتُ ‌وَ‌ال‍‍نُّ‍‍ذُ‌رُ‌ عَ‍‌‍نْ قَ‍‍وْم‌‍ٍ‌ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Фаһал Йантаžирӱна 'Иллӓ Миćла 'Аййӓми Ал-Лаҙӥна Ҳалаұ Мин Қаблиһим ۚ Қул Фӓнтаžирӱннӥ Ма`акум Мина Ал-Мунтаžирӥна 010-102 Олар өздерінен бұрын өткендердің бастарына келген күндер тәріздіні ғана күтеді. (Мұхаммед Ғ.С.): «Онда тосыңдар! Расында мен де сендермен бірге тосамын!»,- де. فَهَلْ يَ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلاَّ‌ مِثْلَ ‌أَيّ‍‍َ‍امِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍‍لَوْ‌ا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۚ قُ‍‍لْ فَ‍‍انْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِنِّ‍‍ي مَعَكُ‍‍مْ مِنَ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма Нунаҗҗӥ Русуланӓ Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ ۚ Каҙӓлика Хаққӓан `Алайнӓ Нунҗи Ал-Му'уминӥна 010-103 Сонсоң елшілерімізді, иман келтіргендерді құтқарамыз. Осылайша иман келтіргендерді құтқаруымыз бізге міндет. ثُ‍‍مَّ نُنَجِّي ‌رُسُلَنَا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌اۚ كَذَلِكَ حَ‍‍قّ‍‍ا‌‌ ً‌ عَلَيْنَا‌ نُ‍‌‍نْ‍‍جِ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу 'Ин Кунтум Фӥ Шаккин Мин Дӥнӥ Фалӓ 'А`буду Ал-Лаҙӥна Та`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа Лакин 'А`буду Ал-Лаһа Ал-Лаҙӥ Йатаұаффӓкум ۖ Ұа 'Умирту 'Ан 'Акӱна Мина Ал-Му'уминӥна 010-104 (Мұхаммед Ғ.С.): «Әй адам баласы! Менің дінімнен күдікте болсаңдар. Ал онда мен, сендердің Алладан өзге табынғандарыңа табынбаймын; бірақ сендерді өлтіретін Аллаға құлшылық қыламын және иман келтірушілерден болуға бұйырылдым» де. قُ‍‍لْ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ فِي شَكٍّ‌ مِ‍‌‍نْ ‌دِينِي فَلاَ‌ ‌أَعْبُدُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلَكِنْ ‌أَعْبُدُ‌ ‌ال‍‍لَّهَ ‌الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ‌وَ‌أُمِرْتُ ۖ ‌أَنْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Ан 'Ақим Ұаҗһака Лилддӥни Ханӥфӓан Ұа Лӓ Такӱнанна Мина Ал-Мушрикӥна 010-105 «Ал бетіңді нағыз бір ыңғай Алланы бірлеу дініне бұр. Серік қатушылардан болма!» وَ‌أَنْ ‌أَ‍‍قِ‍‍مْ ‌وَجْ‍‍هَكَ لِلدّ‍ِ‍ي‍‍نِ حَنِيفا ‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лӓ Тад`у Мин Дӱни Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Йанфа`ука Ұа Лӓ Йаđуррука ۖ Фа'ин Фа`алта Фа'иннака 'Иҙӓан Мина Аž-Žӓлимӥна 010-106 «Және де Алладан өзге саған пайда, зиян келтіре алмайтын нәрселерге жалбарынба. Сонда егер оны істесең, онда күдіксіз сен залымдардан боларсың». وَلاَ‌ تَ‍‍دْعُ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مَا‌ لاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُكَ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّكَ ۖ فَإِ‌نْ فَعَلْتَ فَإِنَّ‍‍كَ ‌إِ‌ذ‌ا‌‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Ин Йамсаска Ал-Лаһу Биđуррин Фалӓ Кӓшифа Лаһу 'Иллӓ Һуұа ۖ Ұа 'Ин Йуридка Биҳайрин Фалӓ Рӓдда Лифаđлиһи ۚ Йуҫӥбу Биһи Ман Йашӓ'у Мин `Ибӓдиһи ۚ Ұа Һуұа Ал-Ғафӱру Ар-Рахӥму 010-107 (Мұхаммед Ғ.С.) егер Алла саған бір зиян жеткізсе, сонда оны Алладан басқа айықтырушы жоқ. Ал егер саған бір жақсылық қаласа, оның кеңшілігін тойтарушы жоқ. Ол, оны құлдарынан қалаған кісісіне береді. Ол өте жарылқаушы, ерекше мейірімді. وَ‌إِنْ يَمْسَسْكَ ‌ال‍‍لَّهُ بِ‍‍ضُ‍‍رّ‌‌ٍ‌ فَلاَ‌ كَ‍‍اشِفَ لَهُ‍‍~ُ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ ‌وَ‌إِنْ يُ‍‍رِ‌دْكَ بِ‍‍خَ‍‍يْر‌‌ٍ‌ فَلاَ‌ ‌ر‍َ‍‌ا‌دَّ‌ لِفَ‍‍ضْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ ۚ يُ‍‍صِ‍‍ي‍‍بُ بِه ِ‍ِ‍‌ مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مِنْ عِبَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌رُ‌ ‌ال‍رَّح‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Қул Йӓ 'Аййуһӓ Анӓсу Қад Җӓ'акуму Ал-Хаққу Мин Раббикум ۖ Фамани Аһтадá Фа'иннамӓ Йаһтадӥ Линафсиһи ۖ Ұа Ман Đалла Фа'иннамӓ Йаđиллу `Алайһӓ ۖ Ұа Мӓ 'Анӓ `Алайкум Биұакӥлин 010-108 (Мұхаммед Ғ.С.): «Әй адам баласы! Сендерге Раббыларыңнан хақ келді. Енді кім тура жолда болса, өзі үшін тура жолда болады. Ал енді біреу адасса, өз зиянына ғана адасады. Мен сендерге кепіл емеспін» де. قُ‍‍لْ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ فَمَنِ ۖ ‌اهْتَدَ‌ى‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَهْتَدِي لِنَفْسِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ ۖ ضَ‍‍لَّ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَ‍‍ضِ‍‍لُّ عَلَيْهَا‌ ‌وَمَ‍‍ا‌ ۖ ‌أَنَا‌ عَلَيْكُ‍‍مْ بِوَك‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٍ
Ұа Аттаби` Мӓ Йӱхá 'Илайка Ұа Аҫбир Хаттá Йахкума Ал-Лаһу ۚ Ұа Һуұа Ҳайру Ал-Хӓкимӥна 010-109 Саған уахи етілгенге ер. Сондай-ақ Алла бір үкім бергенге сабыр ет. Ол, үкім берушілердің қайырлысы. وَ‌اتَّبِعْ مَا‌ يُوحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيْكَ ‌وَ‌ا‍صْ‍‍بِرْ‌ حَتَّى‌ يَحْكُمَ ‌ال‍‍لَّهُ ۚ ‌وَهُوَ‌ خَ‍‍يْرُ‌ ‌الْحَاكِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah