4) Sūrat An-Nisā' |
Printed format | 4) سُورَة النِسَاء |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу Аттақӱ Раббакуму Ал-Лаҙӥ Ҳалақакум Мин Нафсин Ұӓхидатин Ұа Ҳалақа Минһӓ Заұҗаһӓ Ұа Баććа Минһумӓ Риҗӓлӓан Каćӥрӓан Ұа Нисӓ'ан Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ал-Лаҙӥ Тасӓ'алӱна ۚ Биһи Ұа Ал-'Архӓма 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Алайкум ۚ Рақӥбӓан |
004-001 Әй адам баласы! Сендерді бір кісіден (Адам атадан) жаратқан және одан оның жұбайын (Хауа ананы) жаратып, ол екеуінен көптеген ер, әйелді таратқан Раббыларыңнан қорқыңдар. Сол арқылы өзара сұрасқан Алладан және туыстардан (безуден) сақтаныңдар. Шәксіз Алла (Т.) сендерді бақылаушы. | يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالا ً كَثِيرا ً وَنِسَاء ً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ ۚ بِه ِِ وَالأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ ۚ رَقِيبا ً |
| Ұа 'Ӓтӱ Ал-Йатӓмá 'Амұӓлаһум ۖ Ұа Лӓ Татабаддалӱ Ал-Ҳабӥćа Биҭ-Ҭаййиби ۖ Ұа Лӓ Та'кулӱ 'Амұӓлаһум 'Илá 'Амұӓликум ۚ 'Иннаһу Кӓна Хӱбӓан Кабӥрӓан |
004-002 Жетімдердің малдарын беріңдер, жаманды жақсымен алмастырмаңдар; олардың малдарын өз малдарыңа қосып жемеңдер. Өйткені ол, күнә. | وَآتُوا الْيَتَامَى أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلاَ تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ ۖ وَلاَ تَأْكُلُوا أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ ۚ إِنَّه ُ كَانَ حُوبا ً كَبِيرا ً |
| Ұа 'Ин Ҳифтум 'Аллӓ Туқсиҭӱ Фӥ Ал-Йатӓмá Фӓнкихӱ Мӓ Ҭӓба Лакум Мина Ан-Нисӓ' Маćнá Ұа Ćулӓćа Ұа Рубӓ`а ۖ Фа'ин Ҳифтум 'Аллӓ Та`дилӱ Фаұӓхидатан 'Аұ Мӓ Малакат 'Аймӓнукум ۚ Ҙӓлика 'Аднá 'Аллӓ Та`ӱлӱ |
004-003 Егер (үйленгенде) жетім әйелдер жайында әділетсіздік істеуден қорықсаңдар, өздеріңе жаққан басқа әйелдерден екі, үш және төртке дейін үйленіңдер. Сонда егер тең ұстай алмаудан қорықсаңдар, онда біреу алыңдар немесе қолдарыңдағы күң де болады. Әділетсіздік болмауға жақынырағы осы. | وَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَى فَانكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُوا |
| Ұа 'Ӓтӱ Ан-Нисӓ' Ҫадуқӓтиһинна Нихлатан ۚ Фа'ин Ҭибна Лакум `Ан Шай'ин Минһу Нафсӓан Факулӱһу Һанӥ'ӓан Марӥ'ӓан |
004-004 Әйелдердің мәһерін (қалыңын) ықыласпен беріңдер. Сонда егер әйелдер өз көңілдерінше, сендерге мәһерден бір нәрсе кеңшілік етсе, онда оны жеңдер; сіңімді, жүрімді болсын. | وَآتُوا النِسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَة ً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ نَفْسا ً فَكُلُوه ُ هَنِيئا ً مَرِيئا ً |
| Ұа Лӓ Ту'утӱ Ас-Суфаһӓ'а 'Амұӓлакуму Аллатӥ Җа`ала Ал-Лаһу Лакум Қийӓмӓан Ұа Арзуқӱһум Фӥһӓ Ұа Аксӱһум Ұа Қӱлӱ Лаһум Қаұлӓан Ма`рӱфӓан |
004-005 Және Алланың сендерді басына тұрғызған малдарды ақылсыздарға бермеңдер. (Жетімнің малын ақылдары толмай өздеріне тапсырмаңдар.) Оларды көректендіріп, киіндіріңдер де, оларға сыпайы сөз сөйлеңдер. | وَلاَ تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَاما ً وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلا ً مَعْرُوفا ً |
| Ұа Абталӱ Ал-Йатӓмá Хаттá 'Иҙӓ Балағӱ Ан-Никӓха Фа'ин 'Ӓнастум Минһум Рушдӓан Фӓдфа`ӱ 'Илайһим 'Амұӓлаһум ۖ Ұа Лӓ Та'кулӱһӓ 'Исрӓфӓан Ұа Бидӓрӓан 'Ан Йакбарӱ ۚ Ұа Ман Кӓна Ғанӥйӓан Фалйаста`фиф ۖ Ұа Ман Кӓна Фақӥрӓан Фалйа'кул Бил-Ма`рӱфи ۚ Фа'иҙӓ Дафа`тум 'Илайһим 'Амұӓлаһум Фа'аш/һидӱ `Алайһим ۚ Ұа Кафá Бил-Лаһи Хасӥбӓан |
004-006 Жетімдерді үйлену шағына жеткенше сынаңдар. Сонда егер олардан бір естиярлық көрсеңдер, дереу олардың малдарын өздеріне беріңдер. Сондай-ақ олардың ержетуінен қорқып, ысыраптап, тездетіп жемеңдер. Ал және біреу бай болса, онда тартынсын да, біреу жарлы болса, онда да орнымен жесін. Қашан олардың малдарын өздеріне тапсырсаңдар, оларға айғақ қойыңдар. Алла (Т.) есеп көруде жеткілікті. | وَابْتَلُوا الْيَتَامَى حَتَّى إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدا ً فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافا ً وَبِدَارا ً أَنْ يَكْبَرُوا ۚ وَمَنْ كَانَ غَنِيّا ً فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَنْ كَانَ فَقِيرا ً فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبا ً |
| Лилрриҗӓли Наҫӥбун Миммӓ Тарака Ал-Ұӓлидӓни Ұа Ал-'Ақрабӱна Ұа Лилннисӓ'и Наҫӥбун Миммӓ Тарака Ал-Ұӓлидӓни Ұа Ал-'Ақрабӱна Миммӓ Қалла Минһу 'Аұ Каćура ۚ Наҫӥбӓан Мафрӱđӓан |
004-007 Әке-шеше және жақындардың қалдырған нәрселерінен еркектерге де үлес бар. Әке- шеше және жақындардың қалдырған нәрселерінен әйелдерге де үлес бар. Аз немесе көп болса да, одан өлшеулі несібе бар. | لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبا ً مَفْرُوضا ً |
| Ұа 'Иҙӓ Хаđара Ал-Қисмата 'Ӱлӱ Ал-Қурбá Ұа Ал-Йатӓмá Ұа Ал-Масӓкӥну Фӓрзуқӱһум Минһу Ұа Қӱлӱ Лаһум Қаұлӓан Ма`рӱфӓан |
004-008 Бөліс кезінде ағайындар, жетімдер және міскіндер келсе, онда оларды құр тастамай бір нәрсе беріңдер де, өздеріне сыпайы сөз сөйлеңдер. | وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُوْلُوا الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلا ً مَعْرُوفا ً |
| Ұа Лӥаҳша Ал-Лаҙӥна Лаұ Таракӱ Мин Ҳалфиһим Ҙуррӥйатан Đи`ӓфӓан Ҳӓфӱ `Алайһим Фалйаттақӱ Ал-Лаһа Ұа Лӥақӱлӱ Қаұлӓан Садӥдӓан |
004-009 Арттарында нашар (жас) балалар қалдырса, оларға не болар екен деп уайым жесін. Алладан қорықсын да, дұрысын айтсын. | وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّة ً ضِعَافا ً خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلا ً سَدِيدا ً |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Йа'кулӱна 'Амұӓла Ал-Йатӓмá Žулмӓан 'Иннамӓ Йа'кулӱна Фӥ Буҭӱниһим Нӓрӓан ۖ Ұа Сайаҫлаұна Са`ӥрӓан |
004-010 Негізінен сондай жетімдердің малдарын зұлымдықпен жегендер, олар қарындарын от пен толтырған болады. Сондай-ақ жалындаған тозаққа кіреді. | إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْما ً إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارا ً ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرا ً |
| Йӱҫӥкуму Ал-Лаһу Фӥ 'Аұлӓдикум ۖ Лилҙҙакари Миćлу Хаžžи Ал-'Унćайайни ۚ Фа'ин Кунна Нисӓ'ан Фаұқа Аćнатайни Фалаһунна Ćулуćӓ Мӓ Тарака ۖ Ұа 'Ин Кӓнат Ұӓхидатан Фалаһӓ Ан-Ниҫфу ۚ Ұа Ли'абаұайһи Ликулли Ұӓхидин Минһумӓ Ас-Судусу Миммӓ Тарака 'Ин Кӓна Лаһу Ұаладун ۚ Фа'ин Лам Йакун Лаһу Ұаладун Ұа Ұариćаһу 'Абаұӓһу Фали'аммиһи Аć-Ćулуćу ۚ Фа'ин Кӓна Лаһу 'Иҳұатун Фали'аммиһи Ас-Судусу ۚ Мин Ба`ди Ұаҫӥйатин Йӱҫӥ Биһӓ 'Аұ Дайнин ۗ 'Ӓбӓ'уукум Ұа 'Абнӓ'уукум Лӓ Тадрӱна 'Аййуһум 'Ақрабу Лакум Наф`ӓан ۚ Фарӥđатан Мина Ал-Лаһи ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Алӥмӓан Хакӥмӓан |
004-011 Алла сендерге, балаларың жайында; бір еркекке екі әйелдің мирасындай үлес бұйырады. Егер әйелдер екінің үстінде болса, онда қалған малдың үштен екісі олардікі. Ал егер жалғыз қыз болса, онда жартысы онікі. Өліктің баласы болса, әке-шешесіне қалған малдың алтыдан бірі тиеді. Егер баласы болмай оның мұрагері әке-шешесі ғана болмай, онда шешесіне үштен бірі тиеді. Егер өліктің туыстары болса, онда шешесіне алтыдан бірі тиеді. (Бұлар) етілген өсиет және борыш өтелгеннен кейін орындалады. Сендер әкелеріңмен ұлдарыңның пайда тұрғысынан қайсысы жақын екенін білмейсіңдер. Бұл үкімдер, Алла тарапынан бекітілген. Күдіксіз Алла, терең білім, хикмет иесі. | يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاء ً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَة ً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَه ُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَه ُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ~ُ أَبَوَاه ُ فَلِأَمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ~ُ إِخْوَةٌ فَلِأَمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لاَ تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعا ً ۚ فَرِيضَة ً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيما ً حَكِيما ً |
| Ұа Лакум Ниҫфу Мӓ Тарака 'Азұӓҗукум 'Ин Лам Йакун Лаһунна Ұаладун ۚ Фа'ин Кӓна Лаһунна Ұаладун Фалакуму Ар-Рубу`у Миммӓ Таракна ۚ Мин Ба`ди Ұаҫӥйатин Йӱҫӥна Биһӓ 'Аұ Дайнин ۚ Ұа Лаһунна Ар-Рубу`у Миммӓ Тарактум 'Ин Лам Йакун Лакум Ұаладун ۚ Фа'ин Кӓна Лакум Ұаладун Фалаһунна Аć-Ćумуну Миммӓ Тарактум ۚ Мин Ба`ди Ұаҫӥйатин Тӱҫӱна Биһӓ 'Аұ Дайнин ۗ Ұа 'Ин Кӓна Раҗулун Йӱраćу Калӓлатан 'Аұ Амра'атун Ұа Лаһу 'Аҳун 'Аұ 'Уҳтун Фаликулли Ұӓхидин Минһумӓ Ас-Судусу ۚ Фа'ин Кӓнӱ 'Акćара Мин Ҙӓлика Фаһум Шуракӓ'у Фӥ Аć-Ćулуćи ۚ Мин Ба`ди Ұаҫӥйатин Йӱҫá Биһӓ 'Аұ Дайнин Ғайра Муđӓррин ۚ Ұаҫӥйатан Мина Ал-Лаһи Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Халӥмун |
004-012 Сендерге баласы болмаған жұбайларыңның қалдырған нәрселерінің жартысы тиеді. Ал егер олардың баласы болса, олардың қалдырған нәрселерінің сендерге төрттен бірі тиеді; олардың өсиеті және борышы өтелгеннен кейін. Егер сендерде бала болмағанда, қалдырған нәрселеріңнің оларға төрттен бірі, сендерде бала болса, оларға сегізден бірі тиеді; өсиеттерің және борыш өтелгеннен кейін. Ал егер мирас алынатын әке-шешесіз және баласыз (кәлала) ер немесе әйелдің бір еркек яки қыз туысы болса, онда әрбіріне алтыдан бірі, олар бірден көп болса, сонда олар үштен біріне ортақ болады; өсиет және борыш өтелгеннен кейін. Өсиет, зиянсыз болу керек, Алланың нұсқауы осы. Алла (Т.) әр нәрсені білуші, өте жұмсақ. | وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۚ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ وَإِنْ كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلاَلَةً أَوْ امْرَأَةٌ وَلَهُ~ُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَإِنْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ فَهُمْ شُرَكَاءُ فِي الثُّلُثِ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَى بِهَا أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَارٍّ ۚ وَصِيَّة ً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ |
| Тилка Худӱду Ал-Лаһи ۚ Ұа Ман Йуҭи`и Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу Йудҳилһу Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ ۚ Ұа Ҙалика Ал-Фаұзу Ал-`Аžӥму |
004-013 Бұлар Алланың қойған шектері. Кім Аллаға және Елшісіне бой ұсынса, астарынан өзендер ағатын бақшаларға кіргізіледі де, олар онда мәңгі қалады. Зор табыс осы. | تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَه ُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ |
| Ұа Ман Йа`ҫи Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу Ұа Йата`адда Худӱдаһу Йудҳилһу Нӓрӓан Ҳӓлидӓан Фӥһӓ Ұа Лаһу `Аҙӓбун Муһӥнун |
004-014 Ал кім Аллаға, Елшісіне қарсы келіп Оның шектерінен шықса, ол, ішінде мүлде қалатын отқа кіргізіледі. Оған қорлаушы азап бар. | وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَه ُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَه ُ يُدْخِلْهُ نَارا ً خَالِدا ً فِيهَا وَلَه ُ عَذَابٌ مُهِين ٌ |
| Ұа Ал-Лӓтӥ Йа'тӥна Ал-Фӓхишата Мин Нисӓ'икум Фӓсташ/һидӱ `Алайһинна 'Арба`атан Минкум ۖ Фа'ин Шаһидӱ Фа'амсикӱһунна Фӥ Ал-Буйӱти Хаттá Йатаұаффӓһунна Ал-Маұту 'Аұ Йаҗ`ала Ал-Лаһу Лаһунна Сабӥлӓан |
004-015 Сондай әйелдеріңнен зина қылғандар, оларға өздеріңнен төрт айғақ келтіріңдер, егер олар айғақ болса. Онда оларды өлгенге дейін не Алла бір жол қойғанға шейін үйлерде қамаңдар… | وَاللاَّتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَة ً مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلا ً |
| Ұа Ал-Лаҙӓни Йа'тийӓниһӓ Минкум Фа'ӓҙӱһумӓ ۖ Фа'ин Тӓбӓ Ұа 'Аҫлахӓ Фа'а`риđӱ `Анһумӓ ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна Таұұӓбӓан Рахӥмӓан |
004-016 Сендерден арсыздық істеген екеуіне де жапа беріңдер. Егер екеуі де тәубе етіп, түзелсе, олардан бет бұрыңдар. (тиіспеңдер.) Негізінен Алла, тәубені қабыл етуші, ерекше мейірімді. | وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابا ً رَحِيما ً |
| 'Иннамӓ Ат-Таұбату `Алá Ал-Лаһи Лиллаҙӥна Йа`малӱна Ас-Сӱ'а Биҗаһӓлатин Ćумма Йатӱбӱна Мин Қарӥбин Фа'ӱлӓ'ика Йатӱбу Ал-Лаһу `Алайһим ۗ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Алӥмӓан Хакӥмӓан |
004-017 Шын мәнінде Аллаға (сыйымды) тәубе, жамандықты білмей істеп сонсоң дереу тәубе етсе, сонда олардың тәубесін Алла қабылдайды. Алла әр нәрсені білуші хикмет иесі. | إِنَّمَا التَّوبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُوْلَائِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيما ً حَكِيما ً |
| Ұа Лайсати Ат-Таұбату Лиллаҙӥна Йа`малӱна Ас-Саййи'ӓти Хаттá 'Иҙӓ Хаđара 'Ахадаһуму Ал-Маұту Қӓла 'Иннӥ Тубту Ал-'Ӓна Ұа Лӓ Ал-Лаҙӥна Йамӱтӱна Ұа Һум Куффӓрун ۚ 'Ӱлӓ'ика 'А`таднӓ Лаһум `Аҙӓбӓан 'Алӥмӓан |
004-018 Ал жамандықты өздеріне өлім келгенге дейін істеп: “Енді шынайы тәубе қылдым” деген және қарсы болған бойда өлгендердің тәубесі қабыл емес. Міне солар үшін күйзелтуші азап әзірледік. | وَلَيْسَتِ التَّوبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الآنَ وَلاَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُوْلَائِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابا ً أَلِيما ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Йахиллу Лакум 'Ан Тариćӱ Ан-Нисӓ' Карһӓан ۖ Ұа Лӓ Та`đулӱһунна Литаҙ/һабӱ Биба`đи Мӓ 'Ӓтайтумӱһунна 'Иллӓ 'Ан Йа'тӥна Бифӓхишатин Мубаййинатин ۚ Ұа `Ӓширӱһунна Бил-Ма`рӱфи ۚ Фа'ин Кариһтумӱһунна Фа`асá 'Ан Такраһӱ Шай'ӓан Ұа Йаҗ`ала Ал-Лаһу Фӥһи Ҳайрӓан Каćӥрӓан |
004-019 Әй мүміндер! Сендер үшін әйелдерге зорлықпен мұрагер болуларың халал емес. Және бергендеріңнің бір бөлімін алып қалу үшін оларды зорламаңдар. Бірақ олар ашық арсыздық істесе басқа. Сондай-ақ олармен жақсы шығысыңдар. Егер оларды жек көрсеңдер, сендердің жақтырмаған нәрселеріңде Алланың көптеген қайыр жасап қойған болуы мүмкін. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِسَاء كَرْها ً ۖ وَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئا ً وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيه ِِ خَيْرا ً كَثِيرا ً |
| Ұа 'Ин 'Арадтуму Астибдӓла Заұҗин Макӓна Заұҗин Ұа 'Ӓтайтум 'Ихдӓһунна Қинҭӓрӓан Фалӓ Та'ҳуҙӱ Минһу Шай'ӓан ۚ 'Ата'ҳуҙӱнаһу Буһтӓнӓан Ұа 'Иćмӓан Мубӥнӓан |
004-020 Егер бір жұбайды (ажыратып) орнына басқа жұбай алғыларың келсе, оған толып жатқан мәһер берген болсаңдар да, одан еш нәрсе алмаңдар. Оған жала қойып, ашық күнәлы болып аласыңдар ма? | وَإِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارا ً فَلاَ تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئا ً ۚ أَتَأْخُذُونَه ُ بُهْتَانا ً وَإِثْما ً مُبِينا ً |
| Ұа Кайфа Та'ҳуҙӱнаһу Ұа Қад 'Афđá Ба`đукум 'Илá Ба`đин Ұа 'Аҳаҙна Минкум Мӥćӓқӓан Ғалӥžӓан |
004-021 Олар сендерден ауыр серт алып, (некеленіп,) бір-біріңе қосылған едіңдер. | وَكَيْفَ تَأْخُذُونَه ُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثَاقا ً غَلِيظا ً |
| Ұа Лӓ Танкихӱ Мӓ Накаха 'Ӓбӓ'уукум Мина Ан-Нисӓ' 'Иллӓ Мӓ Қад Салафа ۚ 'Иннаһу Кӓна Фӓхишатан Ұа Мақтӓан Ұа Сӓ'а Сабӥлӓан |
004-022 Әйелдерден әкелерің үйленгендерді үйленбеңдер. Бірақ өткен өтті. Бұл бір арсыздық және жиренішті жаман жол. | وَلاَ تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِسَاء إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّه ُ كَانَ فَاحِشَة ً وَمَقْتا ً وَسَاءَ سَبِيلا ً |
| Хурримат `Алайкум 'Уммаһӓтукум Ұа Банӓтукум Ұа 'Аҳаұӓтукум Ұа `Аммӓтукум Ұа Ҳӓлӓтукум Ұа Банӓту Ал-'Аҳи Ұа Банӓту Ал-'Уҳти Ұа 'Уммаһӓтукуму Ал-Лӓтӥ 'Арđа`накум Ұа 'Аҳаұӓтукум Мина Ар-Раđӓ`ати Ұа 'Уммаһӓту Нисӓ'икум Ұа Рабӓ'ибукуму Ал-Лӓтӥ Фӥ Хуҗӱрикум Мин Нисӓ'икуму Ал-Лӓтӥ Даҳалтум Биһинна Фа'ин Лам Такӱнӱ Даҳалтум Биһинна Фалӓ Җунӓха `Алайкум Ұа Халӓ'илу 'Абнӓ'икуму Ал-Лаҙӥна Мин 'Аҫлӓбикум Ұа 'Ан Таҗма`ӱ Байна Ал-'Уҳтайни 'Иллӓ Мӓ Қад Салафа ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна Ғафӱрӓан Рахӥмӓан |
004-023 Сендерге аналарың, (әке-шешелеріңнің аналары) қыздарың, (Ұл-қыздарыңның қыздары,) қыз туыстарың, (әке-шеше бір не бөлек,) әкелеріңмен туысқан әйелдер, шешелеріңмен туысқан әйелдер, еркек және қыз туыстарыңның қыздары, (олардың қыздары,) сүт емізген аналарың, еміскен қыз туыстарың, қайын аналарың, жақындасқан әйелдеріңнің (бұрыңғы ерінен болған) қолдарыңдағы өгей қыздарың, егер ол әйелдерге жақындаспаған болсаңдар, сендерге бір оқасы жоқ. Бел балаларыңның әйелдері және екі қыз туысты бірге үйленулерің арам қылынды. Бірақ өткен өтті. Негізінен Алла (Т.) тым жарылқаушы ерекше мейірімді. | حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالاَتُكُمْ وَبَنَاتُ الأَخِ وَبَنَاتُ الأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللاَّتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللاَّتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمُ اللاَّتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلاَبِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الأُخْتَيْنِ إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورا ً رَحِيما ً |
| Ұа Ал-Мухҫанӓту Мина Ан-Нисӓ' 'Иллӓ Мӓ Малакат 'Аймӓнукум ۖ Китӓба Ал-Лаһи `Алайкум ۚ Ұа 'Ухилла Лакум Мӓ Ұарӓ'а Ҙӓликум 'Ан Табтағӱ Би'амұӓликум Мухҫинӥна Ғайра Мусӓфихӥна ۚ Фамӓ Астамта`тум Биһи Минһунна Фа'ӓтӱһунна 'Уҗӱраһунна Фарӥđатан ۚ Ұа Лӓ Җунӓха `Алайкум Фӥмӓ Тарӓđайтум Биһи Мин Ба`ди Ал-Фарӥđати ۚ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Алӥмӓан Хакӥмӓан |
004-024 Некелі әйелдермен үйленулерің арам қылынды. Бірақ қолдарыңдағы күңдер (соғыс тұтқындары) басқа. Сендерге Алланың жазуы осы. Бұлардан басқаларды абыройлы болу, бой суытушы болмау шартымен малдарыңды беріп қалауларың (мәһер беріп алуларың) халал қылынды. Сонда олардан осы шартпен пайдалансаңдар, бекітілген мәһерін беріңдер. Мәһер тоқтасылғанан кейін ризалассаңдар, (еркек артық беріп, әйелдің аз алуы немесе тіпті алмауында) сендерге оқасы жоқ. Расында Алла толық білуші, хикмет иесі. | وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِسَاء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۖ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ ۚ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِه ِِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَة ً ۚ وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِه ِِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيما ً حَكِيما ً |
| Ұа Ман Лам Йастаҭи` Минкум Ҭаұлӓан 'Ан Йанкиха Ал-Мухҫанӓти Ал-Му'уминӓти Фамин Мӓ Малакат 'Аймӓнукум Мин Фатайӓтикуму Ал-Му'уминӓти Ұа ۚ Аллӓһу 'А`ламу Би'ӥмӓникум ۚ Ба`đукум Мин Ба`đин ۚ Фӓнкихӱһунна Би'иҙни 'Аһлиһинна Ұа 'Ӓтӱһунна 'Уҗӱраһунна Бил-Ма`рӱфи Мухҫанӓтин Ғайра Мусӓфихӓтин Ұа Лӓ Муттаҳиҙӓти 'Аҳдӓнин ۚ Фа'иҙӓ 'Ухҫинна Фа'ин 'Атайна Бифӓхишатин Фа`алайһинна Ниҫфу Мӓ `Алá Ал-Мухҫанӓти Мина Ал-`Аҙӓби ۚ Ҙӓлика Лиман Ҳашийа Ал-`Аната Минкум ۚ Ұа 'Ан Таҫбирӱ Ҳайрун Лакум Ұа ۗ Аллӓһу Ғафӱрун Рахӥмун |
004-025 Сендерден біреудің, мүмін азат әйел алуға шамасы келмесе, онда қолдарыңдағы мүмін күңдерден алсын. Алла имандарыңды жақсы біледі. Бір-біріңненсіңдер. (Бәрің адам баласысыңдар.) Ендеше күңдерді қожайындарының рұқсатымен олардың мәһерлерін дұрыс беріп, абыройлы болулары, зинашы және астыртын көңілдес болмаулары шартымен алсын. Егер олар үйленіп алып, арсыздық істесе, онда оларға азат әйелдерге болатын жазаның жартысы орындалады. Бұл (күңді алу) сендерден зинадан қорыққан кісі үшін. Егер сабыр етсеңдер, өздерің үшін қайырлы. Алла аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلاً أَنْ يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ ۚ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۚ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ۚ وَأَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Йурӥду Ал-Лаһу Лийубаййина Лакум Ұа Йаһдийакум Сунана Ал-Лаҙӥна Мин Қабликум Ұа Йатӱба `Алайкум Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун |
004-026 Алла (Т.) сендерге түсіндіруді және сендерді өздеріңнен бұрынғылардың тура жолдарына салуды сондай-ақ тәубелеріңді қабыл етуді қалайды. Алла толық білуші, хикмет иесі. | يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ |
| Ұа Аллӓһу Йурӥду 'Ан Йатӱба `Алайкум Ұа Йурӥду Ал-Лаҙӥна Йаттаби`ӱна Аш-Шаһаұӓти 'Ан Тамӥлӱ Майлӓан `Аžӥмӓан |
004-027 Алла (Т.) тәубелеріңді қабыл етуді қалайды. Сондай-ақ шаһуат қуғандар (жыныстық әуесқойлар) сендердің зор ауытқумен жолдан шығуларыңды қалайды. | وَاللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلاً عَظِيما ً |
| Йурӥду Ал-Лаһу 'Ан Йуҳаффифа `Анкум ۚ Ұа Ҳулиқа Ал-'Инсӓну Đа`ӥфӓан |
004-028 Негізінен Алла сендерге жеңілдікті қалайды. Өйткені адам баласы нашар жаратылған. | يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ ۚ وَخُلِقَ الإِنسَانُ ضَعِيفا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Та'кулӱ 'Амұӓлакум Байнакум Бил-Бӓҭили 'Иллӓ 'Ан Такӱна Тиҗӓратан `Ан Тарӓđин Минкум ۚ Ұа Лӓ Тақтулӱ 'Анфусакум ۚ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна Бикум Рахӥмӓан |
004-029 Әй мүміндер! Өзара малдарыңды бұзықтықпен жемеңдер. Бірақ өз ризалықтарыңмен саудаласу басқа. Және бір-біріңді өлтірмеңдер. Расында Алла сендерге ерекше мейірімді. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ ۚ وَلاَ تَقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيما ً |
| Ұа Ман Йаф`ал Ҙӓлика `Удұӓнӓан Ұа Žулмӓан Фасаұфа Нуҫлӥһи Нӓрӓан ۚ Ұа Кӓна Ҙӓлика `Алá Ал-Лаһи Йасӥрӓан |
004-030 Ал кім осы айтылғанды дұшпандық, зұлымдықпен істесе, оны жақында отқа саламыз. Бұл Аллаға оңай. | وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانا ً وَظُلْما ً فَسَوْفَ نُصْلِيه ِِ نَارا ً ۚ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرا ً |
| 'Ин Таҗтанибӱ Кабӓ'ира Мӓ Тунһаұна `Анһу Нукаффир `Анкум Саййи'ӓтикум Ұа Нудҳилкум Мудҳалӓан Карӥмӓан |
004-031 Егер сендер тыйым салынған нәрселердің үлкенінен сақтансаңдар, сендердің жамандықтарыңды жасырып, өздеріңді құрметті орынға кіргіземіз. | إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُدْخَلا ً كَرِيما ً |
| Ұа Лӓ Татаманнаұ Мӓ Фаđđала Ал-Лаһу Биһи Ба`đакум `Алá Ба`đин ۚ Лилрриҗӓли Наҫӥбун Миммӓ Актасабӱ ۖ Ұа Лилннисӓ'и Наҫӥбун Миммӓ Актасабна ۚ Ұа Ас'алӱ Ал-Лаһа Мин Фаđлиһи ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна Бикулли Шай'ин `Алӥмӓан |
004-032 Алланың біріңе-біріңді артық еткен нәрсесін көксемеңдер. Еркектердің еңбектерінің үлесі өзіне және әйелдердің еңбектерінің тиесісі өзіне тән. Алладан оның кеңшілігін сұраңдар. Шәксіз Алла әр нәрсені толық білуші. | وَلاَ تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللَّهُ بِه ِِ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ ۚ لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا ۖ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ ۚ وَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيما ً |
| Ұа Ликуллин Җа`алнӓ Маұӓлийа Миммӓ Тарака Ал-Ұӓлидӓни Ұа Ал-'Ақрабӱна Ұа ۚ Ал-Лаҙӥна `Ақадат 'Аймӓнукум Фа'ӓтӱһум Наҫӥбаһум ۚ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Алá Кулли Шай'ин Шаһӥдӓан |
004-033 Әке-шеше және жақындарыңның қалдырған нәрселерінің әрқайсысына мұрагер қылдық. Сондай-ақ сендермен серт байлағандарға да сыбағасын беріңдер. Алла (Т.) әр нәрсені бақылаушы. | وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ ۚ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدا ً |
| Ар-Риҗӓлу Қаұұӓмӱна `Алá Ан-Нисӓ' Бимӓ Фаđđала Ал-Лаһу Ба`đаһум `Алá Ба`đин Ұа Бимӓ 'Анфақӱ Мин 'Амұӓлиһим ۚ Фӓлҫҫӓлихӓту Қӓнитӓтун Хӓфиžӓтун Лилғайби Бимӓ Хафиžа Ал-Лаһу Ұа ۚ Ал-Лӓтӥ Таҳӓфӱна Нушӱзаһунна Фа`иžӱһунна Ұа Аһҗурӱһунна Фӥ Ал-Маđӓҗи`и Ұа Аđрибӱһунна ۖ Фа'ин 'Аҭа`накум Фалӓ Табғӱ `Алайһинна Сабӥлӓан ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Алӥйӓан Кабӥрӓан |
004-034 Еркектер; әйелдерді билеуші. Өйткені Алла, бірін-бірінен артық қылды. Сондай-ақ олар; малдарынан да пайдаландырады. (Әйелдерге мәһер, нафақа береді.) Ал енді жақсы әйелдер; бой ұсынушылар, Алла қоруға бұйырған көмескі нәрселерді (абыройын) қорғаушылар. Ал сондай-ақ әйелдердің бас тартуларынан сезіктенсеңдер, сонда оларды насихаттаңдар және оларды төсектеріңде тастап қойыңдар. (Одан болмаса) оларды сабаңдар. Ал егер олар сендерге бой ұсынса, онда олардың зиянына бір жол іздемеңдер. Расында Алла өте жоғары, тым ірі. | الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِسَاء بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَات ٌ لِلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ ۚ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلا ً ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيّا ً كَبِيرا ً |
| Ұа 'Ин Ҳифтум Шиқӓқа Байниһимӓ Фӓб`аćӱ Хакамӓан Мин 'Аһлиһи Ұа Хакамӓан Мин 'Аһлиһӓ 'Ин Йурӥдӓ 'Иҫлӓхӓан Йуұаффиқи Ал-Лаһу Байнаһумӓ ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Алӥмӓан Ҳабӥрӓан |
004-035 Егерде екеуінің арасының ашылуынан қауіптенсеңдер, еркектің ағайынынан бір төреші, әйелдің ағайынынан бір төреші жіберіңдер. Егер ол екеуі жарастыруды қаласа, Алла да, екеуінің арасын үйлестіреді. Күдіксіз Алла толық білуші, анық хабар алушы. | وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَما ً مِنْ أَهْلِه ِِ وَحَكَما ً مِنْ أَهْلِهَا إِنْ يُرِيدَا إِصْلاَحا ً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيما ً خَبِيرا ً |
| Ұа А`будӱ Ал-Лаһа Ұа Лӓ Тушрикӱ Биһи Шай'ӓан ۖ Ұа Бил-Ұӓлидайни 'Ихсӓнӓан Ұа Биҙӥ Ал-Қурбá Ұа Ал-Йатӓмá Ұа Ал-Масӓкӥни Ұа Ал-Җӓри Ҙӥ Ал-Қурбá Ұа Ал-Җӓри Ал-Җунуби Ұа Аҫ-Ҫӓхиби Бил-Җанби Ұа Абни Ас-Сабӥли Ұа Мӓ Малакат 'Аймӓнукум ۗ 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йухиббу Ман Кӓна Муҳтӓлӓан Фаҳӱрӓан |
004-036 Алла (Т.) ға құлшылық қылыңдар. Оған еш нәрсені ортақ қоспаңдар. Және әке-шешеге, жақындарға, жетімдерге, міскіндерге, жақын көршіге, бөгде көршіге, жан жолдасқа, жолда қалғандарға және қол астындағыларға жақсылық қылыңдар. Негізінен Алла, тәкаппар, мақтаншақты жақсы көрмейді. | وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلاَ تُشْرِكُوا بِه ِِ شَيْئا ً ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانا ً وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالا ً فَخُورا ً |
| Ал-Лаҙӥна Йабҳалӱна Ұа Йа'мурӱна Ан-Нӓса Бил-Буҳли Ұа Йактумӱна Мӓ 'Ӓтӓһуму Ал-Лаһу Мин Фаđлиһи ۗ Ұа 'А`таднӓ Лилкӓфирӥна `Аҙӓбӓан Муһӥнӓан |
004-037 Бұлар сондай сараңдық қылып, адамдарға да сараңдық бұйырады. Сондай-ақ олар өздеріне Алланың кеңшілігімен бергенін жасырады. Қарсы болушылар үшін; қорлаушы азап әзірледік. | الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه ِِ ۗ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابا ً مُهِينا ً |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Йунфиқӱна 'Амұӓлаһум Ри'ӓ'а Ан-Нӓси Ұа Лӓ Йу'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Лӓ Бил-Йаұми Ал-'Ӓҳири ۗ Ұа Ман Йакуни Аш-Шайҭӓну Лаһу Қарӥнӓан Фасӓ'а Қарӥнӓан |
004-038 Олар сондай Аллаға, ақырет күніне сенбей малдарын адамдарға көрсету үшін жұмсайды. Ал біреудің сыбайласы шайтан болса, ол жаман сыбайластық. | وَالَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ ۗ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَه ُ قَرِينا ً فَسَاءَ قَرِينا ً |
| Ұа Мӓҙӓ `Алайһим Лаұ 'Ӓманӱ Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа 'Анфақӱ Миммӓ Разақаһуму Ал-Лаһу ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Биһим `Алӥмӓан |
004-039 Я олар, Аллаға, ақырет күніне сеніп, Алланың өздеріне берген несібесінен пайдаландырса, оларға не болар еді? Әрине Алла оларды толық біледі. | وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيما ً |
| 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йаžлиму Миćқӓла Ҙарратин ۖ Ұа 'Ин Таку Хасанатан Йуđӓ`ифһӓ Ұа Йу'ути Мин Ладунһу 'Аҗрӓан `Аžӥмӓан |
004-040 Негізінен Алла (Т.), тозаң түйірінің салмағындай да әділсіздік етпейді. Егер бір жақсылық болса, оны неше есе арттырады әрі өз жанынан да ірі сыйлық береді. | إِنَّ اللَّهَ لاَ يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِنْ تَكُ حَسَنَة ً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرا ً عَظِيما ً |
| Факайфа 'Иҙӓ Җи'нӓ Мин Кулли 'Умматин Бишаһӥдин Ұа Җи'нӓ Бика `Алá Һӓ'уулӓ' Шаһӥдӓан |
004-041 (Мұхаммед Ғ.С.) әр үмметке бір айғақ келтіріп, сені де оларға куә етіп келтірсек қандай болар еді? | فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّة ٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَاؤُلاَء شَهِيدا ً |
| Йаұма'иҙин Йаұадду Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа `Аҫаұ Ар-Расӱла Лаұ Тусаұұá Биһиму Ал-'Арđу Ұа Лӓ Йактумӱна Ал-Лаһа Хадӥćӓан |
004-042 Аллаға қарсы болып, Пайғамбардан бас тартқандар, қиямет күні, жермен-жексен болуды арман етеді. Алладан бір сөз жасыра алмайды. | يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الأَرْضُ وَلاَ يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Тақрабӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Антум Сукӓрá Хаттá Та`ламӱ Мӓ Тақӱлӱна Ұа Лӓ Җунубӓан 'Иллӓ `Ӓбирӥ Сабӥлин Хаттá Тағтасилӱ ۚ Ұа 'Ин Кунтум Марđá 'Аұ `Алá Сафарин 'Аұ Җӓ'а 'Ахадун Минкум Мина Ал-Ғӓ'иҭи 'Аұ Лӓмастуму Ан-Нисӓ' Фалам Таҗидӱ Мӓ'ан Фатайаммамӱ Ҫа`ӥдӓан Ҭаййибӓан Фӓмсахӱ Биұуҗӱһикум Ұа 'Айдӥкум ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Афӱұӓан Ғафӱрӓан |
004-043 Әй мүміндер! Сендер мас болып, не айтқандарыңды білгенге шейін намазға жақындамаңдар. Сондай-ақ жүніп күйінде шомылмайынша, (бой дәретсіз намаз оқымаңдар.) Бірақ, жол жүргенде болады. Ал егер ауыру немесе сапарда болсаңдар не сендерден біреу түзге отырып келсе, яки әйелдерге жақындассаңдар да су таба алмасаңдар, сонда таза жер жынысына (тәяммүм соғып) беттеріңді, қолдарыңды сипаңдар. Расында Алла аса кешірімді, тым жарылқаушы. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَقْرَبُوا الصَّلاَةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلاَ جُنُبا ً إِلاَّ عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّى تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِنْ كُنتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِسَاء فَلَمْ تَجِدُوا مَاء ً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدا ً طَيِّبا ً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوّا ً غَفُورا ً |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Наҫӥбӓан Мина Ал-Китӓби Йаштарӱна Аđ-Đалӓлата Ұа Йурӥдӱна 'Ан Таđиллӱ Ас-Сабӥла |
004-044 (Мұхаммед Ғ.С.) өздеріне Кітаптан бір үлес берілгендерге қарамайсың ба? Олар, адасуды сатып алды. Сендерді де жолдан аздыруды қалайды. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبا ً مِنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلاَلَةَ وَيُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ |
| Ұа Аллӓһу 'А`ламу Би'а`дӓ'икум ۚ Ұа Кафá Бил-Лаһи Ұалӥйӓан Ұа Кафá Бил-Лаһи Наҫӥрӓан |
004-045 Алла дұшпандарыңды жақсы біледі. Сондай-ақ Алла, достықта жетіп асады әрі жәрдемшілікте де жеткілікті. | وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَى بِاللَّهِ وَلِيّا ً وَكَفَى بِاللَّهِ نَصِيرا ً |
| Мина Ал-Лаҙӥна Һӓдӱ Йухаррифӱна Ал-Калима `Ан Маұӓđи`иһи Ұа Йақӱлӱна Сами`нӓ Ұа `Аҫайнӓ Ұа Асма` Ғайра Мусма`ин Ұа Рӓ`инӓ Лаййӓан Би'алсинатиһим Ұа Ҭа`нӓан Фӥ Ад-Дӥни ۚ Ұа Лаұ 'Аннаһум Қӓлӱ Сами`нӓ Ұа 'Аҭа`нӓ Ұа Асма` Ұа Анžурнӓ Лакӓна Ҳайрӓан Лаһум Ұа 'Ақұама Ұа Лакин Ла`анаһуму Ал-Лаһу Бикуфриһим Фалӓ Йу'уминӱна 'Иллӓ Қалӥлӓан |
004-046 Сондай Яһудилердің кейі; сөзді орындарынан өзгертеді де: “Естідік те қарсы келдік”, “Естіші қане естімегір” және дінді кекеп, тілдерін бұрай: “Рағина” дейді. Егер олар: “Естідік те бағындық, тыңда және бізге қара” десе, оларға қайырлы және тура болар еді. Бірақ Алла, олардың қарсылықтары себепті лағынет еткен. Сондықтан олардың азы ғана иман келтіреді. | مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِه ِِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيّا ً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنا ً فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَيْرا ً لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба 'Ӓминӱ Бимӓ Наззалнӓ Муҫаддиқӓан Лимӓ Ма`акум Мин Қабли 'Ан Наҭмиса Ұуҗӱһӓан Фанаруддаһӓ `Алá 'Адбӓриһӓ 'Аұ Нал`анаһум Камӓ Ла`аннӓ 'Аҫхӓба Ас-Сабти ۚ Ұа Кӓна 'Амру Ал-Лаһи Маф`ӱлӓан |
004-047 Әй Кітап берілгендер! Сендермен бірге болғанды растаушы етіп, Біз түсіргенге, (Құранға,) беттерді бұзып, арттарына қайтаруымыздан немесе сенбішілерді, (сенбі күні шектен шығушыларды) лағынет еткеніміздей оларды да лағынет етуімізден бұрын иман келтіріңдер. Алланың әмірі орындалады. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقا ً لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوها ً فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولا ً |
| 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йағфиру 'Ан Йушрака Биһи Ұа Йағфиру Мӓ Дӱна Ҙӓлика Лиман Йашӓ'у ۚ Ұа Ман Йушрик Бил-Лаһи Фақади Афтарá 'Иćмӓан `Аžӥмӓан |
004-048 Алла (Т.) өзіне ортақ қосылуды жарылқамайды да, бұдан өзге қалаған кісісін жарылқайды. Сондай-ақ кім Аллаға ортақ қосса, расында жала қойып, зор күнәлы болды. | إِنَّ اللَّهَ لاَ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِه ِِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْما ً عَظِيما ً |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Лаҙӥна Йузаккӱна 'Анфусаһум ۚ Бали Ал-Лаһу Йузаккӥ Ман Йашӓ'у Ұа Лӓ Йуžламӱна Фатӥлӓан |
004-049 (Мұхаммед Ғ.С.) сондай өздерін ағартқанды көрмедің бе? Керісінше, кімді Алла (Т.) қаласа тазартады. Оларға қылдай әділсіздік етілмейді. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنفُسَهُمْ ۚ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَنْ يَشَاءُ وَلاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلا ً |
| Анžур Кайфа Йафтарӱна `Алá Ал-Лаһи Ал-Каҙиба ۖ Ұа Кафá Биһи 'Иćмӓан Мубӥнӓан |
004-050 Қара! Олар Аллаға қалай жасанды өтірік айтады? Бұл ашық күнә, оларға жетіп асады. | انظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَكَفَى بِهِ إِثْما ً مُبِينا ً |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Наҫӥбӓан Мина Ал-Китӓби Йу'уминӱна Бил-Җибти Ұа Аҭ-Ҭӓғӱти Ұа Йақӱлӱна Лиллаҙӥна Кафарӱ Һӓ'уулӓ' 'Аһдá Мина Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Сабӥлӓан |
004-051 (Мұхаммед Ғ.С.) сондай Кітаптан үлес берілгендерге қарамадың ба? Олар бұтқа, шайтанға сенеді де, кәпірлерді: “Бұлар, мүміндерден көрі тағы тура жолда” дейді. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبا ً مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَاؤُلاَء أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلا ً |
| 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Ла`анаһуму Ал-Лаһу ۖ Ұа Ман Йал`ани Ал-Лаһу Фалан Таҗида Лаһу Наҫӥрӓан |
004-052 Міне бұлар, Алла лағынет еткендер. Алла, кімге лағынет етсе, оған ешбір жәрдемші таба алмайсың. | أُوْلَائِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَه ُ نَصِيرا ً |
| 'Ам Лаһум Наҫӥбун Мина Ал-Мулки Фа'иҙӓан Лӓ Йу'утӱна Ан-Нӓса Нақӥрӓан |
004-053 Олардың әкімшіліктен бір үлесі бар ма? Ондай болса, олар адамдарға түк бермес еді. | أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذا ً لاَ يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرا ً |
| 'Ам Йахсудӱна Ан-Нӓса `Алá Мӓ 'Ӓтӓһуму Ал-Лаһу Мин Фаđлиһи ۖ Фақад 'Ӓтайнӓ 'Ӓла 'Ибрӓһӥма Ал-Китӓба Ұа Ал-Хикмата Ұа 'Ӓтайнӓһум Мулкӓан `Аžӥмӓан |
004-054 Немесе олар, Алланың өз кеңшілігімен адамдарға бергенін қызғана ма? Расында Ыбырайым (Ғ.С.) ның жұрағатына Кітап, хикмет және зор патшалық берген едік. | أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه ِِ ۖ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكا ً عَظِيما ً |
| Фаминһум Ман 'Ӓмана Биһи Ұа Минһум Ман Ҫадда `Анһу ۚ Ұа Кафá Биҗаһаннама Са`ӥрӓан |
004-055 Олардың кейі оған сенді де, кейі одан бас тартты. Оларға, жалындаған тозақ жетіп асады. | فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِه ِِ وَمِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ ۚ وَكَفَى بِجَهَنَّمَ سَعِيرا ً |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Би'ӓйӓтинӓ Саұфа Нуҫлӥһим Нӓрӓан Кулламӓ Наđиҗат Җулӱдуһум Баддалнӓһум Җулӱдӓан Ғайраһӓ Лийаҙӱқӱ Ал-`Аҙӓба ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Азӥзӓан Хакӥмӓан |
004-056 Негізінен ондай аяттарымызға қарсы шыққандарды жедел тозаққа саламыз да, олардың терілері жанған сайын азапты татулары үшін, оны басқа терілерге ауыстырамыз. Шәксіз Алла тым үстем, хикмет иесі. | إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارا ً كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودا ً غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزا ً حَكِيما ً |
| Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Санудҳилуһум Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ 'Абадӓан ۖ Лаһум Фӥһӓ 'Азұӓҗун Муҭаһһаратун ۖ Ұа Нудҳилуһум Žиллӓ Žалӥлӓан |
004-057 Ал сондай иман келтіріп, ізгі іс істегендер, оларды астарынан өзендер ағатын бақшаларға кіргіземіз. Олар онда мәңгі қалады. Сондай-ақ оларға онда тап-таза жұбайлар бар. Және оларды қалың көлеңкеге кіргіземіз. | وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدا ً ۖ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلاَّ ظَلِيلا ً |
| 'Инна Ал-Лаһа Йа'мурукум 'Ан Ту'уаддӱ Ал-'Амӓнӓти 'Илá 'Аһлиһӓ Ұа 'Иҙӓ Хакамтум Байна Ан-Нӓси 'Ан Тахкумӱ Бил-`Адли ۚ 'Инна Ал-Лаһа Ни`иммӓ Йа`иžукум Биһи ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна Самӥ`ӓан Баҫӥрӓан |
004-058 Негізінен Алла (Т.) сендерге аманаттарды өз лайықты орнына тапсыруларыңды және адамдардың арасына билік қылсаңдар, әділдікпен билік қылуларыңды әмір етеді. Расында Алла сендерге нендей жақсы уағыз береді. Шәксіз Алла, толық естуші, тым қырағы. | إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعا ً بَصِيرا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Аҭӥ`ӱ Ал-Лаһа Ұа 'Аҭӥ`ӱ Ар-Расӱла Ұа 'Ӱлӥ Ал-'Амри Минкум ۖ Фа'ин Танӓза`тум Фӥ Шай'ин Фаруддӱһу 'Илá Ал-Лаһи Ұа Ар-Расӱли 'Ин Кунтум Ту'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири ۚ Ҙӓлика Ҳайрун Ұа 'Ахсану Та'ұӥлӓан |
004-059 Әй мүміндер. Аллаға бой ұсынып, Пайғамбарға әрі өздеріңнен болған әмір иелеріне бой ұсыныңдар. Сонда егер бір нәрсеге талассаңдар, оны Аллаға, пайғамбарға ұсыныңдар: Егер сендер Аллаға, ақырет күніне иман келтірген болсаңдар. Міне осы, қайырлы да нәтижеде жақсы. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ~ُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ۚ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلا ً |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Лаҙӥна Йаз`умӱна 'Аннаһум 'Ӓманӱ Бимӓ 'Унзила 'Илайка Ұа Мӓ 'Унзила Мин Қаблика Йурӥдӱна 'Ан Йатахӓкамӱ 'Илá Аҭ-Ҭӓғӱти Ұа Қад 'Умирӱ 'Ан Йакфурӱ Биһи Ұа Йурӥду Аш-Шайҭӓну 'Ан Йуđиллаһум Đалӓлӓан Ба`ӥдӓан |
004-060 (Мұхаммед Ғ.С.) саған түсірілген Құранға және сенен бұрын түсірілген кітаптарға сендік деп, кұр өршеленгендерді көрмейсің бе? Олар шайтанға жүгінісуді қалайды. Негізінде оларға, оған қарсы болу әмір етілген болатын. өйткені, шайтан, оларды мүлде ұзаққа адастыруды қалайды. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِه ِِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلاَلا ً بَعِيدا ً |
| Ұа 'Иҙӓ Қӥла Лаһум Та`ӓлаұ 'Илá Мӓ 'Анзала Ал-Лаһу Ұа 'Илá Ар-Расӱли Ра'айта Ал-Мунӓфиқӥна Йаҫуддӱна `Анка Ҫудӱдӓан |
004-061 Ал және қашан оларға: “Алла түсірген Құранға және Пайғамбарға келіңдер” делінсе, мұнафықтардың сенен мүлде шегеншектегенін көресің. | وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُودا ً |
| Факайфа 'Иҙӓ 'Аҫӓбат/һум Муҫӥбатун Бимӓ Қаддамат 'Айдӥһим Ćумма Җӓ'ӱка Йахлифӱна Бил-Лаһи 'Ин 'Араднӓ 'Иллӓ 'Ихсӓнӓан Ұа Таұфӥқӓан |
004-062 Сонда олар қайтып, қолекі істегендерінің салдарынан бастарына бір күйзеліс келгенде, саған келіп: “Біз жақсылықты, үйлесуді қалап едік” деп, Алланың атымен ант- су ішеді. | فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَة ٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ إِحْسَانا ً وَتَوْفِيقا ً |
| 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Йа`ламу Ал-Лаһу Мӓ Фӥ Қулӱбиһим Фа'а`риđ `Анһум Ұа `Иžһум Ұа Қул Лаһум Фӥ 'Анфусиһим Қаұлӓан Балӥғӓан |
004-063 Алла олардың жүректеріндегіні біледі. Енді олардан бет бұр. Оларға үгіт бер де, оларға әсерлі сөз сөйле. | أُوْلَائِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُلْ لَهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَوْلا ً بَلِيغا ً |
| Ұа Мӓ 'Арсалнӓ Мин Расӱлин 'Иллӓ Лийуҭӓ`а Би'иҙни Ал-Лаһи ۚ Ұа Лаұ 'Аннаһум 'Иҙ Žаламӱ 'Анфусаһум Җӓ'ӱка Фӓстағфарӱ Ал-Лаһа Ұа Астағфара Лаһуму Ар-Расӱлу Лаұаҗадӱ Ал-Лаһа Таұұӓбӓан Рахӥмӓан |
004-064 Пайғамбар атаулыны Алланың нұсқауымен бой ұсынылуы үшін ғана жібердік. Егер олар өздеріне бір кесір істеген заман, саған келіп, Алладан жарылқану тілесе, әрі Пайғамбар да олар үшін жарылқау тілесе, әрине олар Алланы; тәубені өте қабылдаушы, ерекше мейірімді түрде табар еді. | وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابا ً رَحِيما ً |
| Фалӓ Ұа Раббика Лӓ Йу'уминӱна Хаттá Йухаккимӱка Фӥмӓ Шаҗара Байнаһум Ćумма Лӓ Йаҗидӱ Фӥ 'Анфусиһим Хараҗӓан Миммӓ Қаđайта Ұа Йусаллимӱ Таслӥмӓан |
004-065 (Мұхаммед Ғ.С.) Раббыңа серт! Олар өзара таласқан нәрселерінде сені би қылып, сонсоң берген билігіңнен көңілдерінде ақау таппай толық бой ұсынғанға дейін мүмін бола алмайды. | فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجا ً مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيما ً |
| Ұа Лаұ 'Аннӓ Катабнӓ `Алайһим 'Ани Ақтулӱ 'Анфусакум 'Аұ Аҳруҗӱ Мин Дийӓрикум Мӓ Фа`алӱһу 'Иллӓ Қалӥлун Минһум ۖ Ұа Лаұ 'Аннаһум Фа`алӱ Мӓ Йӱ`аžӱна Биһи Лакӓна Ҳайрӓан Лаһум Ұа 'Ашадда Таćбӥтӓан |
004-066 Ал оларға: “Өздеріңді өлтіріңдер, (соғысыңдар,) немесе жұрттарыңнан шығыңдар!”,- деп әмір еткен болсақ, олардан өте азы ғана орындайды. Олар өздеріне үгіттелген нәрсені атқарса еді, әрине олар үшін қайырлы болып, имандары нығайып бекір еді. | وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ أَوْ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ~ُ إِلاَّ قَلِيلٌ مِنْهُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِه ِِ لَكَانَ خَيْرا ً لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتا ً |
| Ұа 'Иҙӓан Ла'ӓтайнӓһум Мин Ладуннӓ 'Аҗрӓан `Аžӥмӓан |
004-067 Сондай-ақ өз жанымыздан сыйлық берер едік. | وَإِذا ً لَآتَيْنَاهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْرا ً عَظِيما ً |
| Ұа Лаһадайнӓһум Ҫирӓҭӓан Мустақӥмӓан |
004-068 Әрине оларды тура жолға салар едік. | وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطا ً مُسْتَقِيما ً |
| Ұа Ман Йуҭи`и Ал-Лаһа Ұа Ар-Расӱла Фа'ӱлӓ'ика Ма`а Ал-Лаҙӥна 'Ан`ама Ал-Лаһу `Алайһим Мина Ан-Набӥйӥна Ұа Аҫ-Ҫиддӥқӥна Ұа Аш-Шуһадӓ'и Ұа Аҫ-Ҫӓлихӥна ۚ Ұа Хасуна 'Ӱлӓ'ика Рафӥқӓан |
004-069 Ал және кім Аллаға, пайғамбарға бой ұсынса, міне солар; Алла (Т.) нығметке бөлеген пайғамбарлар, шыншылдар, шәһиттер және игілермен бірге болады. Олар нендей жақсы жолдас! | وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَائِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُوْلَائِكَ رَفِيقا ً |
| Ҙӓлика Ал-Фаđлу Мина Ал-Лаһи ۚ Ұа Кафá Бил-Лаһи `Алӥмӓан |
004-070 Міне бұл Алладан ілтипат. Алла әр нәрсені жете білуші. | ذَلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ ۚ وَكَفَى بِاللَّهِ عَلِيما ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ҳуҙӱ Хиҙракум Фӓнфирӱ Ćубӓтин 'Аұ Анфирӱ Җамӥ`ӓан |
004-071 Әй мүміндер! Құралдарыңды алыңдар. Және бөлек-бөлек болып немесе тұтас аттаныңдар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَا نفِرُوا ثُبَاتٍ أَوْ انفِرُوا جَمِيعا ً |
| Ұа 'Инна Минкум Ламан Лайубаҭҭи'анна Фа'ин 'Аҫӓбаткум Муҫӥбатун Қӓла Қад 'Ан`ама Ал-Лаһу `Алаййа 'Иҙ Лам 'Акун Ма`аһум Шаһӥдӓан |
004-072 Әрине сендерден қырқарлық қылатындар да бар. Егер сендерге бір қиыншылық келсе: “Рас Алла, маған бақ берген екен. Өйткені, олармен бірге болмадым” деп айтар. | وَإِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَة ٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدا ً |
| Ұа Ла'ин 'Аҫӓбакум Фаđлун Мина Ал-Лаһи Лайақӱланна Ка'ан Лам Такун Байнакум Ұа Байнаһу Маұаддатун Йӓ Лайтанӥ Кунту Ма`аһум Фа'афӱза Фаұзӓан `Аžӥмӓан |
004-073 Ал егер сендерге Алладан бір мәрхамет (жеңіс) келсе, сендермен араларында ешбір достық жоқтай: “Әттеген-ай! Олармен бірге болсам еді, зор табысқа ие болар едім” деп айтар. | وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَه ُ مَوَدَّةٌ يَالَيْتَنِي كُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزا ً عَظِيما ً |
| Фалйуқӓтил Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ал-Лаҙӥна Йашрӱна Ал-Хайӓата Ад-Дунйӓ Бил-'Ӓҳирати ۚ Ұа Ман Йуқӓтил Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Файуқтал 'Аұ Йағлиб Фасаұфа Ну'утӥһи 'Аҗрӓан `Аžӥмӓан |
004-074 Ендеше, дүние тіршілігін ақыретке айырбастағандар, Алла жолында соғыссын. Ал кім Алла жолында соғысса, сонда өлтірілсе, немесе жеңіске ие болса, әрине оған ірі сыйлық береміз. | فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآخِرَةِ ۚ وَمَنْ يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرا ً عَظِيما ً |
| Ұа Мӓ Лакум Лӓ Туқӓтилӱна Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Ал-Мустаđ`афӥна Мина Ар-Риҗӓли Ұа Ан-Нисӓ' Ұа Ал-Ұилдӓни Ал-Лаҙӥна Йақӱлӱна Раббанӓ 'Аҳриҗнӓ Мин Һаҙиһи Ал-Қарйати Аž-Žӓлими 'Аһлуһӓ Ұа Аҗ`ал Ланӓ Мин Ладунка Ұалӥйӓан Ұа Аҗ`ал Ланӓ Мин Ладунка Наҫӥрӓан |
004-075 Сендерге Алла жолында соғыспайтын не болды? (Меккедегі) шамасыз ерлер, әйелдер және балалардан: “Раббымыз! Бізді осы тұрғындары залым кенттен шығар! Және бізге өз қасыңнан бір ие пайда қыл. Әрі өз қасыңнан бір көмекші қыла көр” дейтіндер бар. | وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُ نْكَ وَلِيّا ً وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُ نْكَ نَصِيرا ً |
| Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Йуқӓтилӱна Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа ۖ Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Йуқӓтилӱна Фӥ Сабӥли Аҭ-Ҭӓғӱти Фақӓтилӱ 'Аұлийӓ'а Аш-Шайҭӓни ۖ 'Инна Кайда Аш-Шайҭӓни Кӓна Đа`ӥфӓан |
004-076 Сондай иман келтіргендер, Алла жолында соғысады да кәпірлер, шайтан жолында соғысады. Ендеше сендер шайтанның достарымен соғысыңдар. Негізінен шайтанның әдісі нашар. | الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفا ً |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Лаҙӥна Қӥла Лаһум Куффӱ 'Айдийакум Ұа 'Ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтӱ Аз-Закӓата Фаламмӓ Кутиба `Алайһиму Ал-Қитӓлу 'Иҙӓ Фарӥқун Минһум Йаҳшаұна Ан-Нӓса Каҳашйати Ал-Лаһи 'Аұ 'Ашадда Ҳашйатан ۚ Ұа Қӓлӱ Раббанӓ Лима Катабта `Алайнӓ Ал-Қитӓла Лаұлӓ 'Аҳҳартанӓ 'Илá 'Аҗалин Қарӥбин ۗ Қул Матӓ`у Ад-Дунйӓ Қалӥлун Ұа Ал-'Ӓҳирату Ҳайрун Лимани Аттақá Ұа Лӓ Туžламӱна Фатӥлӓан |
004-077 (Мұхаммед Ғ.С.) сондай оларға: “Қолдарыңды тыйыңдар, намазды орындап, зекет беріңдер!”,- делінгендерді көрмедің бе? Оларға соғыс парыз етілген заман олардың бір тобы; адамдардан, Алладан қорыққандай немесе, тағы қатты қорқады да: “Раббымыз! Бізге соғысты неге жаздың? Бізді жақын бір мерзімге дейін неге кешіктірмедің?”,- деді. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Дүниенің пайдасы аз ғана. Тақуалар үшін ақырет жақсы. Сендер қылдай әділетсіздікке ұшырамайсыңдар” деп айт. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَة ً ۚ وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلاَ أَخَّرْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَى وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِيلا ً |
| 'Айнамӓ Такӱнӱ Йудриккуму Ал-Маұту Ұа Лаұ Кунтум Фӥ Бурӱҗин Мушаййадатин ۗ Ұа 'Ин Туҫибһум Хасанатун Йақӱлӱ Һаҙиһи Мин `Инди Ал-Лаһи ۖ Ұа 'Ин Туҫибһум Саййи'атун Йақӱлӱ Һаҙиһи Мин `Индика ۚ Қул Куллун Мин `Инди Ал-Лаһи ۖ Фамӓли Һӓ'уулӓ' Ал-Қаұми Лӓ Йакӓдӱна Йафқаһӱна Хадӥćӓан |
004-078 Сендер қайда болсаңдар да, тіпті мықты қорғандарда (жұлдыздарда) болсаңдар да өлім жетеді. Егер оларға бір жақсылық жетсе: “Алла тарапынан” дейді де, егер оларға бір жамандық жетсе, олар: “Бұл сенің тарапыңнан” дейді. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Барлығы Алланың қасынан” деп айт. Сөзді түсінуге жанаспайтын сол елге не болды? | أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ ۗ وَإِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هَذِه ِِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَذِه ِِ مِنْ عِنْدِكَ ۚ قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ فَمَالِ هَاؤُلاَء الْقَوْمِ لاَ يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثا ً |
| Мӓ 'Аҫӓбака Мин Хасанатин Фамина Ал-Лаһи ۖ Ұа Мӓ 'Аҫӓбака Мин Саййи'атин Фамин Нафсика ۚ Ұа 'Арсалнӓка Лилннӓси Расӱлӓан ۚ Ұа Кафá Бил-Лаһи Шаһӥдӓан |
004-079 Саған нендей бір жақсылық келсе, Алладан. Ал және бір жамандық келсе, өзіңнен. (Мұхаммед Ғ.С.) сені адамдарға елші етіп жібердік. Куәлікте Алла жетіп асады. | مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولا ً ۚ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدا ً |
| Ман Йуҭи`и Ар-Расӱла Фақад 'Аҭӓ`а Ал-Лаһа ۖ Ұа Ман Таұаллá Фамӓ 'Арсалнӓка `Алайһим Хафӥžӓан |
004-080 Кім пайғамбарға бағынса, расында Аллаға бағынған болады. Ал және кім бет бұрса, (Мұхаммед Ғ.С.) оларға сені аңдушы етіп жібермедік. | مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ ۖ وَمَنْ تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظا ً |
| Ұа Йақӱлӱна Ҭӓ`атун Фа'иҙӓ Баразӱ Мин `Индика Баййата Ҭӓ'ифатун Минһум Ғайра Ал-Лаҙӥ Тақӱлу Ұа ۖ Аллӓһу Йактубу Мӓ Йубаййитӱна ۖ Фа'а`риđ `Анһум Ұа Таұаккал `Алá Ал-Лаһи ۚ Ұа Кафá Бил-Лаһи Ұа Кӥлӓан |
004-081 Олар: “Бой ұсындық” деп қашан қасыңнан айрылса, олардан бір тобы, түнделетіп сен айтқаннан басқаны кеңеседі. Алла олардың түнгі күңкілдерін жазады. Сондықтан олардан бет бұр да, Аллаға тәуекел ет. Алла (Т.) толық кепіл. | وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلا ً |
| 'Афалӓ Йатадаббарӱна Ал-Қур'ӓна ۚ Ұа Лаұ Кӓна Мин `Инди Ғайри Ал-Лаһи Лаұаҗадӱ Фӥһи Аҳтилӓфӓан Каćӥрӓан |
004-082 Ал сонда олар Құранды түсінбей ме? Егер Алладан басқаның қасынан болса еді, әрине онда олар көптеген қайшылықтар табар еді. | أَفَلاَ يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلاَفا ً كَثِيرا ً |
| Ұа 'Иҙӓ Җӓ'аһум 'Амрун Мина Ал-'Амни 'Аұи Ал-Ҳаұфи 'Аҙӓ`ӱ Биһи ۖ Ұа Лаұ Раддӱһу 'Илá Ар-Расӱли Ұа 'Илá 'Ӱлӥ Ал-'Амри Минһум Ла`алимаһу Ал-Лаҙӥна Йастанбиҭӱнаһу Минһум ۗ Ұа Лаұлӓ Фаđлу Ал-Лаһи `Алайкум Ұа Рахматуһу Лӓттаба`туму Аш-Шайҭӓна 'Иллӓ Қалӥлӓан |
004-083 Қашан оларға (мұнафықтарға) аманшылықтан немесе қауіп-қатерден хабар келсе, олар оны жайып жібереді. Егер олар оны, Пайғамбарға не өздерінің іс басындағыларына ұсынса, олардан оның мән-жайын білер еді. Егер сендерге Алланың кеңшілігі, мейірімі болмаса еді, шайтанға ермегендерің өте аз болар еді. | وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِه ِِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ~ُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُوْلِي الأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَه ُ مِنْهُمْ ۗ وَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلاَّ قَلِيلا ً |
| Фақӓтил Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Лӓ Тукаллафу 'Иллӓ Нафсака ۚ Ұа Харриđи Ал-Му'уминӥна ۖ `Асá Ал-Лаһу 'Ан Йакуффа Ба'са Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа ۚ Аллӓһу 'Ашадду Ба'сӓан Ұа 'Ашадду Танкӥлӓан |
004-084 (Мұхаммед Ғ.С.) енді Алла жолында соғыс. Сен өзіңнен ғана жауаптысың. Сондай-ақ мүміндерді қызықтыр. Мүмкін Алла, кәпірлердің кесірін тоқтатар. Алланың кәрі қатты да жазасы қиын. | فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لاَ تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأْسا ً وَأَشَدُّ تَنكِيلا ً |
| Ман Йашфа` Шафӓ`атан Хасанатан Йакун Лаһу Наҫӥбун Минһӓ ۖ Ұа Ман Йашфа` Шафӓ`атан Саййи'атан Йакун Лаһу Кифлун Минһӓ ۗ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Алá Кулли Шай'ин Муқӥтӓан |
004-085 Кім жақсылықты қолдаса, оған одан несібе бар. Ал және кім жамандыққа болысса, оған да одан бір тиесі бар. Алланың әр нәрсеге күші басым. | مَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَة ً يَكُنْ لَه ُ نَصِيبٌ مِنْهَا ۖ وَمَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَة ً سَيِّئَة ً يَكُنْ لَه ُ كِفْلٌ مِنْهَا ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُقِيتا ً |
| Ұа 'Иҙӓ Хуййӥтум Битахӥйатин Фахаййӱ Би'ахсана Минһӓ 'Аұ Руддӱһӓ ۗ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна `Алá Кулли Шай'ин Хасӥбӓан |
004-086 Қашан сендерге сәлем берілсе, одан жақсырақ немесе соның өзін қайтарыңдар. Шәксіз Алла әр нәрседен есеп алушы. | وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبا ً |
| Ал-Лаһу Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۚ Лайаҗма`аннакум 'Илá Йаұми Ал-Қийӓмати Лӓ Райба Фӥһи ۗ Ұа Ман 'Аҫдақу Мина Ал-Лаһи Хадӥćӓан |
004-087 Алла бір, Одан басқа ешбір тәңір жоқ. Әлбетте сендерді күдік болмаған қиямет күнінде жинайды. Алладан артық кімнің сөзі тура бола алады? | اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيه ِِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثا ً |
| Фамӓ Лакум Фӥ Ал-Мунӓфиқӥна Фи'атайни Ұа Аллӓһу 'Аркасаһум Бимӓ Касабӱ ۚ 'Атурӥдӱна 'Ан Таһдӱ Ман 'Аđалла Ал-Лаһу ۖ Ұа Ман Йуđлили Ал-Лаһу Фалан Таҗида Лаһу Сабӥлӓан |
004-088 Сендерге мұнафықтар жайында екі дай болатын не болды? Алла оларды қылықтары себепті теріс бағындырды. Алла, адастырған біреуді, сендер жолға салуды қалайсыңдар ма? Ал біреуді, Алла адастырса, сонда оған жол таба алмайсың. | فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَه ُ سَبِيلا ً |
| Ұа Ддӱ Лаұ Такфурӱна Камӓ Кафарӱ Фатакӱнӱна Саұӓ'ан ۖ Фалӓ Таттаҳиҙӱ Минһум 'Аұлийӓ'а Хаттá Йуһӓҗирӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи ۚ Фа'ин Таұаллаұ Фаҳуҙӱһум Ұӓқтулӱһум Хайćу Ұаҗадтумӱһум ۖ Ұа Лӓ Таттаҳиҙӱ Минһум Ұалӥйӓан Ұа Лӓ Наҫӥрӓан |
004-089 Олар, өздері қарсы болғандай сендердің де қарсы болып, бірдей болуларыңды қалады. Ендеше оларды Алла жолында босқанға дейін, дос тұтпаңдар. Егер олар бет бұрса, сонда оларды қайдан тапсаңдар да ұстап өлтіріңдер. Сондай-ақ оларды не дос не көмекші тұтпаңдар. | وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاء ً ۖ فَلاَ تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّى يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلاَ تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيّا ً وَلاَ نَصِيرا ً |
| 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Йаҫилӱна 'Илá Қаұмин Байнакум Ұа Байнаһум Мӥćӓқун 'Аұ Җӓ'ӱкум Хаҫират Ҫудӱруһум 'Ан Йуқӓтилӱкум 'Аұ Йуқӓтилӱ Қаұмаһум ۚ Ұа Лаұ Шӓ'а Ал-Лаһу Ласаллаҭаһум `Алайкум Фалақӓталӱкум ۚ Фа'ини А`тазалӱкум Фалам Йуқӓтилӱкум Ұа 'Алқаұ 'Илайкуму Ас-Салама Фамӓ Җа`ала Ал-Лаһу Лакум `Алайһим Сабӥлӓан |
004-090 Бірақ, сендермен араларыңда келісім болған бір елге қосылғандар, немесе сендермен өздері соғысуға, не өз елдерімен соғысуға жүректері сығылып, сендерге келгендер басқа. (Мұндайларға соқтықпаңдар) Егер Алла қаласа, оларды сендерге өктем қылар еді. Сонда олар сендермен соғысар еді. Ал егер сендерден бой тежесе, сондай-ақ қолдарын тыйып, өздеріңе келісім ұсынса, онда Алла, сендер үшін оларға қарсы бір жол қоймады. | إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَى قَوْم ٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلا ً |
| Сатаҗидӱна 'Ӓҳарӥна Йурӥдӱна 'Ан Йа'манӱкум Ұа Йа'манӱ Қаұмаһум Кулла Мӓ Руддӱ 'Илá Ал-Фитнати 'Уркисӱ Фӥһӓ ۚ Фа'ин Лам Йа`тазилӱкум Ұа Йулқӱ 'Илайкуму Ас-Салама Ұа Йакуффӱ 'Айдийаһум Фаҳуҙӱһум Ұӓқтулӱһум Хайćу Ćақифтумӱһум ۚ Ұа 'Ӱла'икум Җа`алнӓ Лакум `Алайһим Сулҭӓнӓан Мубӥнӓан |
004-091 Ал және басқа біреулерді; сендерді де сендіруді, әрі өз елдерін де сендіруді қалаған түрде табасыңдар. Әрқашан олар бұзақылыққа нұсқалса, олар оның ішіне етпетінен түседі. Ал егер олар сендерден тайынбаса, сендерге келісім ұсынбаса және олар қолдарын тыймаса, сонда оларды қайдан тапсаңдар да ұстап өлтіріңдер. Міне осыларды, сендер үшін оларға қарсы ашық дәлел қылдық. | سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُوْلَئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانا ً مُبِينا ً |
| Ұа Мӓ Кӓна Лиму'уминин 'Ан Йақтула Му'уминӓан 'Иллӓ Ҳаҭа'ан ۚ Ұа Ман Қатала Му'уминӓан Ҳаҭа'ан Фатахрӥру Рақабатин Му'уминатин Ұа Дийатун Мусалламатун 'Илá 'Аһлиһи 'Иллӓ 'Ан Йаҫҫаддақӱ ۚ Фа'ин Кӓна Мин Қаұмин `Адӱұин Лакум Ұа Һуұа Му'уминун Фатахрӥру Рақабатин Му'уминатин ۖ Ұа 'Ин Кӓна Мин Қаұмин Байнакум Ұа Байнаһум Мӥćӓқун Фадийатун Мусалламатун 'Илá 'Аһлиһи Ұа Тахрӥру Рақабатин Му'уминатин ۖ Фаман Лам Йаҗид Фаҫийӓму Шаһрайни Мутатӓби`айни Таұбатан Мина Ал-Лаһи ۗ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Алӥмӓан Хакӥмӓан |
004-092 Бір мүміннің бір мүмінді өлтіруіне болмайды. Бірақ қатеден болса басқа. Және біреу, бір мүмінді қателесіп өлтірсе, сонда бір мүмін құл азат етуі әрі өлгеннің иесіне құн тапсыруы керек. Бірақ олар кешірім етсе ол басқа. Егер өлтірілген сендермен дұшпан елдегі бір мүмін болса, (құн төлемей) бір мүмін құл азат етуі керек. Ал егер (өлтірілген мүмін) сендермен олардың арасында келісім болған бір елден болса, өлгеннің иесіне құн тапсырып, әрі бір мүмін құл азат етуі керек. Бұларды таба алмаған кісі, Аллаға тәубе (сінің қабыл болуы) үшін тұтас екі ай ораза ұстауы керек. Алла (Т.) толық білуші, хикмет иесі. | وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِنا ً إِلاَّ خَطَأ ً ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنا ً خَطَأ ً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ إِلاَّ أَنْ يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ وَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْم ٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِه ِِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَة ً مِنَ اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيما ً حَكِيما ً |
| Ұа Ман Йақтул Му'уминӓан Мута`аммидӓан Фаҗазӓ'ууһу Җаһаннаму Ҳӓлидӓан Фӥһӓ Ұа Ғаđиба Ал-Лаһу `Алайһи Ұа Ла`анаһу Ұа 'А`адда Лаһу `Аҙӓбӓан `Аžӥмӓан |
004-093 Кім бір мүмінді әдейі өлтірсе, оның жазасы, ішінде мүлде қалатын тозақ болады. Сондай-ақ оған Алланың ашуы, қарғысы болып және оған зор қинау әзірлеп қойған. | وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنا ً مُتَعَمِّدا ً فَجَزَاؤُه ُ جَهَنَّمُ خَالِدا ً فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَه ُ وَأَعَدَّ لَه ُ عَذَابا ً عَظِيما ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Иҙӓ Đарабтум Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Фатабаййанӱ Ұа Лӓ Тақӱлӱ Лиман 'Алқá 'Илайкуму Ас-Салӓма Ласта Му'уминӓан Табтағӱна `Араđа Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Фа`инда Ал-Лаһи Мағӓниму Каćӥратун ۚ Каҙӓлика Кунтум Мин Қаблу Фаманна Ал-Лаһу `Алайкум Фатабаййанӱ ۚ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна Бимӓ Та`малӱна Ҳабӥрӓан |
004-094 Әй мүміндер! Алла жолында (соғысқа) шықсаңдар, өте анықтаңдар. Сәлем бергенді дүние-мүлікке қызығып: “Мүмін емессің” демеңдер. Өйткені Алланың қасында көптеген олжалар бар. Бұрын сендер де сондай едіңдер. Алла (Т.) сендерге қамқорлық етті. Сондықтан өте-мөте анықтаңдар. Шәксіз Алла істеген істеріңді біледі. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلاَ تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنا ً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ ۚ كَذَلِكَ كُنتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرا ً |
| Лӓ Йастаұӥ Ал-Қӓ`идӱна Мина Ал-Му'уминӥна Ғайру 'Ӱлӥ Аđ-Đарари Ұа Ал-Муҗӓһидӱна Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Би'амұӓлиһим Ұа 'Анфусиһим ۚ Фаđđала Ал-Лаһу Ал-Муҗӓһидӥна Би'амұӓлиһим Ұа 'Анфусиһим `Алá Ал-Қӓ`идӥна Дараҗатан ۚ Ұа Куллӓан Ұа`ада Ал-Лаһу Ал-Хуснá ۚ Ұа Фаđđала Ал-Лаһу Ал-Муҗӓһидӥна `Алá Ал-Қӓ`идӥна 'Аҗрӓан `Аžӥмӓан |
004-095 Мүміндерден себепсіз (соғысқа шықпай) отырушылармен Алла жолында малдары және жандарымен соғысушылар тең емес. Алла (Т.) малдарымен, жандарымен соғысушыларды дәрежеде арттырды. Сондай-ақ барлығына да игілік уәде етті. Және соғысушыларды отырушылардан үстем кеңшілікке бөлеп, ірі сыйлық берді. | لاَ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُوْلِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَة ً ۚ وَكُلاّ ً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى ۚ وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرا ً عَظِيما ً |
| Дараҗӓтин Минһу Ұа Мағфиратан Ұа Рахматан ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Ғафӱрӓан Рахӥмӓан |
004-096 Алладан дәрежелер, жарылқау және мәрхамет бар. Алла өте жарылқаушы, ерекше мейірімді. | دَرَجَاتٍ مِنْهُ وَمَغْفِرَة ً وَرَحْمَة ً ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورا ً رَحِيما ً |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Таұаффӓһуму Ал-Малӓ'икату Žӓлимӥ 'Анфусиһим Қӓлӱ Фӥма Кунтум ۖ Қӓлӱ Куннӓ Мустаđ`афӥна Фӥ Ал-'Арđи ۚ Қӓлӱ 'Алам Такун 'Арđу Ал-Лаһи Ұӓси`атан Фатуһӓҗирӱ Фӥһӓ ۚ Фа'ӱлӓ'ика Ма'ұӓһум Җаһаннаму ۖ Ұа Сӓ'ат Маҫӥрӓан |
004-097 Өздеріне зұлымдық еткендердің, (бұлар Меккеден көшпей қалғандар) періштелер жандарын алғанда: “Қайда едіңдер?”,- деді. Олар: “Біздер бұл жерде шамасыз едік” деді. (Періштелер): “Алланың жері кең емес пе? Сонда ол жерге көшсеңдер еді?”,- деді. Міне бұлардың орны тозақ. Неткен жаман орын. | إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلاَئِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ ۚ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَة ً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُوْلَائِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرا ً |
| 'Иллӓ Ал-Мустаđ`афӥна Мина Ар-Риҗӓли Ұа Ан-Нисӓ' Ұа Ал-Ұилдӓни Лӓ Йастаҭӥ`ӱна Хӥлатан Ұа Лӓ Йаһтадӱна Сабӥлӓан |
004-098 Шамасыз еркек, әйелдер және балалардан шара қолдана алмайтын, жол таба алмайтындар басқа… | إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِسَاء وَالْوِلْدَانِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ حِيلَة ً وَلاَ يَهْتَدُونَ سَبِيلا ً |
| Фа'ӱлӓ'ика `Асá Ал-Лаһу 'Ан Йа`фуұа `Анһум ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Афӱұӓан Ғафӱрӓан |
004-099 Міне бұларды Алланың кешірім етуі үміт етіледі. Өйткені Алла, өте кешірімді, ерекше жарылқаушы. | فَأُوْلَائِكَ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَفُوّا ً غَفُورا ً |
| Ұа Ман Йуһӓҗир Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Йаҗид Фӥ Ал-'Арđи Мурӓғамӓан Каćӥрӓан Ұа Са`атан ۚ Ұа Ман Йаҳруҗ Мин Байтиһи Муһӓҗирӓан 'Илá Ал-Лаһи Ұа Расӱлиһи Ćумма Йудрик/һу Ал-Маұту Фақад Ұақа`а 'Аҗруһу `Алá Ал-Лаһи ۗ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Ғафӱрӓан Рахӥмӓан |
004-100 Кім Алла жолында ауа көшсе, көптеген кең қоныс және кеңшілік табады. Сондай-ақ біреу үйінен Аллаға, Пайғамбарға бола шықса да, оған өлім жетсе, сонда оның бодауы Алланың өзіне тән болады. Алла аса жарылқаушы, тым мейірімді. | وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الأَرْضِ مُرَاغَما ً كَثِيرا ً وَسَعَة ً ۚ وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِه ِِ مُهَاجِرا ً إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِه ِِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُه ُ عَلَى اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورا ً رَحِيما ً |
| Ұа 'Иҙӓ Đарабтум Фӥ Ал-'Арđи Фалайса `Алайкум Җунӓхун 'Ан Тақҫурӱ Мина Аҫ-Ҫалӓати 'Ин Ҳифтум 'Ан Йафтинакуму Ал-Лаҙӥна Кафарӱ ۚ 'Инна Ал-Кӓфирӥна Кӓнӱ Лакум `Адӱұӓан Мубӥнӓан |
004-101 Қашан жер жүзінде сапарда болсаңдар, кәпірлердің өздеріңе бір қастандық істеуінен қорықсаңдар, сендерге намаздан қысқартуларыңда күнә жоқ. Негізінен сендерге кәпірлер ашық қаскүнем. | وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوّا ً مُبِينا ً |
| Ұа 'Иҙӓ Кунта Фӥһим Фа'ақамта Лаһуму Аҫ-Ҫалӓата Фалтақум Ҭӓ'ифатун Минһум Ма`ака Ұа Лӥа'ҳуҙӱ 'Аслихатаһум Фа'иҙӓ Саҗадӱ Фалйакӱнӱ Мин Ұарӓ'икум Ұа Лта'ти Ҭӓ'ифатун 'Уҳрá Лам Йуҫаллӱ Фалйуҫаллӱ Ма`ака Ұа Лӥа'ҳуҙӱ Хиҙраһум Ұа 'Аслихатаһум Ұадда ۗ Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Лаұ Тағфулӱна `Ан 'Аслихатикум Ұа 'Амти`атикум Файамӥлӱна `Алайкум Майлатан Ұӓхидатан Ұа Лӓ ۚ Җунӓха `Алайкум 'Ин Кӓна Бикум 'Аҙáан Мин Маҭарин 'Аұ Кунтум Марđá 'Ан Таđа`ӱ 'Аслихатакум Ұа Ҳуҙӱ ۖ Хиҙракум 'Инна ۗ Ал-Лаһа 'А`адда Лилкӓфирӥна `Аҙӓбӓан Муһӥнӓан |
004-102 (Мұхаммед Ғ.С.) Сен олардың ішінде (соғыс майданында имам болып) тұрған кезде, олардан бір бөлігі сенімен бірге намазға тұрсын, барлығы құралдарын алсын. Сонда қашан олар сәжде қылса, (саған ұйып бір рәкәғат оқыса,) олар арт жақтарыңда (жау жақта) болсын. Екінші намаз оқымаған топ келіп, сенімен бірге намаз оқысын, қорғаныстарын, құралдарын да алсын. Өйткені, кәпірлер құралдарыңнан, нәрселеріңнен кәперсіз болуларыңды, үстеріңе бір-ақ шабуыл жасауды ойлар. Егер сендерге жаңбырдан бір қиналыс немесе ауыру болсаңдар, сендерге құралдарыңды қойып қоюларыңның оқасы жоқ. Сондай-ақ сақтық шарасын қолданыңдар. Негізінен Алла кәпірлер үшін қорлаушы азап әзірлеген. | وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَة ً وَاحِدَة ً ۚ وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذى ً مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنتُمْ مَرْضَى أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابا ً مُهِينا ً |
| Фа'иҙӓ Қаđайтуму Аҫ-Ҫалӓата Фӓҙкурӱ Ал-Лаһа Қийӓмӓан Ұа Қу`ӱдӓан Ұа `Алá Җунӱбикум ۚ Фа'иҙӓ Аҭма'нантум Фа'ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата ۚ 'Инна Аҫ-Ҫалӓата Кӓнат `Алá Ал-Му'уминӥна Китӓбӓан Маұқӱтӓан |
004-103 Қашан намаз өтеп болсаңдар, Алланы; тұрып, отырып және жатқан бойда еске алыңдар. Қашан тынышталсаңдар, онда намазды толық орындаңдар. Өйткені, намаз мүміндерге белгілі уақытта парыз қылынды. | فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَاما ً وَقُعُودا ً وَعَلَى جُنُوبِكُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ ۚ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابا ً مَوْقُوتا ً |
| Ұа Лӓ Таһинӱ Фӥ Абтиғӓ'и Ал-Қаұми ۖ 'Ин Такӱнӱ Та'ламӱна Фа'иннаһум Йа'ламӱна Камӓ Та'ламӱна ۖ Ұа Тарҗӱна Мина Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Йарҗӱна ۗ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Алӥмӓан Хакӥмӓан |
004-104 Ол қауымды іздеуде селқостанбаңдар. Егер сендер күйзелген болсаңдар, расында олар да сендер күйзелгендей күйзелуде. Негізінен сендер Алладан олардың үміт етпеген нәрсесін үміт етесіңдер. Алла (Т.) толық білуші, хикмет иесі. | وَلاَ تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لاَ يَرْجُونَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيما ً حَكِيما ً |
| 'Иннӓ 'Анзалнӓ 'Илайка Ал-Китӓба Бил-Хаққи Литахкума Байна Ан-Нӓси Бимӓ 'Арӓка Ал-Лаһу ۚ Ұа Лӓ Такун Лилҳӓ'инӥна Ҳаҫӥмӓан |
004-105 (Мұхаммед Ғ.С.) шын мәнінде саған Кітапты; Алланың, өзіңе көрсетуі бойынша адамдардың арасына үкім қылуың үшін шындықпен түсірдік. Сондықтан қаралықшылдарға болысушы болма. | إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ ۚ وَلاَ تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيما ً |
| Ұа Астағфири Ал-Лаһа ۖ 'Инна Ал-Лаһа Кӓна Ғафӱрӓан Рахӥмӓан |
004-106 Алладан жарылқану тіле. Негізінен Алла (Т.) аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | وَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورا ً رَحِيما ً |
| Ұа Лӓ Туҗӓдил `Ани Ал-Лаҙӥна Йаҳтӓнӱна 'Анфусаһум ۚ 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йухиббу Ман Кӓна Ҳаұұӓнӓан 'Аćӥмӓан |
004-107 Өздеріне кесір істегендер үшін сөз таластырма. Өйткені; Алла, қаралықшыл күнәкарды жақсы көрмейді. | وَلاَ تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّانا ً أَثِيما ً |
| Йастаҳфӱна Мина Ан-Нӓси Ұа Лӓ Йастаҳфӱна Мина Ал-Лаһи Ұа Һуұа Ма`аһум 'Иҙ Йубаййитӱна Мӓ Лӓ Йарđá Мина Ал-Қаұли ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Бимӓ Йа`малӱна Мухӥҭӓан |
004-108 Олар адамнан жасырса да, Алладан жасыра алмайды. Алла, олар түнделетіп, разы болмайтын сөз қылғанда олармен бірге еді. Алла олардың не істегендерін бұлжытпай біледі. | يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لاَ يَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطا ً |
| Һӓ'антум Һӓ'уулӓ' Җӓдалтум `Анһум Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Фаман Йуҗӓдилу Ал-Лаһа `Анһум Йаұма Ал-Қийӓмати 'Ам Ман Йакӱну `Алайһим Ұа Кӥлӓан |
004-109 Ал міне сендер дүние тіршілігінде олар тарапынан дауластыңдар, сонда қиямет күні олар тарапынан Алламен кім дауласа алады? Немесе оларға кім уәкіл бола алады? | هَاأَنْتُمْ هَاؤُلاَء جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَنْ يُجَادِلُ اللَّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَمْ مَنْ يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلا ً |
| Ұа Ман Йа`мал Сӱ'ӓан 'Аұ Йаžлим Нафсаһу Ćумма Йастағфири Ал-Лаһа Йаҗиди Ал-Лаһа Ғафӱрӓан Рахӥмӓан |
004-110 Біреу бір жамандық істесе немесе өзіне зұлымдық қылса да, сонсоң Алладан жарылқану тілесе, Алланы аса жарылқаушы, ерекше мейірімді табар еді. | وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءا ً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَه ُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورا ً رَحِيما ً |
| Ұа Ман Йаксиб 'Иćмӓан Фа'иннамӓ Йаксибуһу `Алá Нафсиһи ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Алӥмӓан Хакӥмӓан |
004-111 Ал және біреу күнә істесе, сонда негізінен ол өзіне істеген болады. Алла (Т.) толық білуші, аса дана. | وَمَنْ يَكْسِبْ إِثْما ً فَإِنَّمَا يَكْسِبُه ُ عَلَى نَفْسِه ِِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيما ً حَكِيما ً |
| Ұа Ман Йаксиб Ҳаҭӥ'атан 'Аұ 'Иćмӓан Ćумма Йарми Биһи Барӥ'ӓан Фақади Ахтамала Буһтӓнӓан Ұа 'Иćмӓан Мубӥнӓан |
004-112 Тағы да біреу, бір қателік немесе күнә істесе, оны, ақ біреуге жапса, расында ол жала қойып, ашық күнә жүктеп алған болады. | وَمَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْما ً ثُمَّ يَرْمِ بِه ِِ بَرِيئا ً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانا ً وَإِثْما ً مُبِينا ً |
| Ұа Лаұлӓ Фаđлу Ал-Лаһи `Алайка Ұа Рахматуһу Лаһаммат Ҭӓ'ифатун Минһум 'Ан Йуđиллӱка Ұа Мӓ Йуđиллӱна 'Иллӓ 'Анфусаһум ۖ Ұа Мӓ Йаđуррӱнака Мин Шай'ин ۚ Ұа 'Анзала Ал-Лаһу `Алайка Ал-Китӓба Ұа Ал-Хикмата Ұа `Алламака Мӓ Лам Такун Та`ламу ۚ Ұа Кӓна Фаđлу Ал-Лаһи `Алайка `Аžӥмӓан |
004-113 (Мұхаммед Ғ.С.) егер саған Алланың ілтипаты, мәрхаметі болмаса еді, әрине олардың бір тобы сені адастыруды ойлаған еді. Олар өздерін ғана адастырады да саған ешбір зиян келтіре алмайды. Өйткені Алла, саған Құранды және хикметті түсірді әрі саған білмегендеріңді үйретті. Сондай-ақ Алла (Т.) ның саған деген ілтипаты өте ірі. | وَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُه ُ لَهَمَّتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ ۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِنْ شَيْءٍ ۚ وَأَنزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ ۚ وَكَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيما ً |
| Лӓ Ҳайра Фӥ Каćӥрин Мин Наҗұӓһум 'Иллӓ Ман 'Амара Биҫадақатин 'Аұ Ма`рӱфин 'Аұ 'Иҫлӓхин Байна Ан-Нӓси ۚ Ұа Ман Йаф`ал Ҙӓлика Абтиғӓ'а Марđӓати Ал-Лаһи Фасаұфа Ну'утӥһи 'Аҗрӓан `Аžӥмӓан |
004-114 Олардың өзара күңкілдерінің көбінде қайыр жоқ. Бірақ, кім бір садақаны не бір игілікті немесе адамдардың арасын жарастыруды әмір етсе, ол қайырлы. Және біреу, осыны Алланың ризалығын іздеп істесе, сонда оған жедел ірі сауап береміз. | لاَ خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَح ٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرا ً عَظِيما ً |
| Ұа Ман Йушӓқиқи Ар-Расӱла Мин Ба`ди Мӓ Табаййана Лаһу Ал-Һудá Ұа Йаттаби` Ғайра Сабӥли Ал-Му'уминӥна Нуұаллиһи Мӓ Таұаллá Ұа Нуҫлиһи Җаһаннама ۖ Ұа Сӓ'ат Маҫӥрӓан |
004-115 Ал біреу, өзіне тура жол айқындалғаннан кейін Пайғамбарға қарсы шықса, сондай-ақ мүміндердің жолынан басқа жол іздесе, оны бұрылған жағына бұрамыз да тозаққа саламыз. Ол нендей жаман орын! | وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّه ِِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِه ِِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرا ً |
| 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йағфиру 'Ан Йушрака Биһи Ұа Йағфиру Мӓ Дӱна Ҙӓлика Лиман Йашӓ'у ۚ Ұа Ман Йушрик Бил-Лаһи Фақад Đалла Đалӓлӓан Ба`ӥдӓан |
004-116 Негізінен Алла, өзіне ортақ қосуды жарылқамайды. Одан басқа кімді қаласа, жарылқайды. Ал және кім Аллаға ортақ қосса, расында өте ұзаққа адасты. | إِنَّ اللَّهَ لاَ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِه ِِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلا ً بَعِيدا ً |
| 'Ин Йад`ӱна Мин Дӱниһи 'Иллӓ 'Инӓćӓан Ұа 'Ин Йад`ӱна 'Иллӓ Шайҭӓнӓан Марӥдӓан |
004-117 (Мекке мүшріктері,) олар, Алладан өзге ұрғашыларға ғана жалбарынды. Негізінен олар қасарысқан шайтанға жалбарынды. | إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثا ً وَإِنْ يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطَانا ً مَرِيدا ً |
| Ла`анаһу Ал-Лаһу ۘ Ұа Қӓла Ла'аттаҳиҙанна Мин `Ибӓдика Наҫӥбӓан Мафрӱđӓан |
004-118 Алла оны қарғады. Сонда шайтан: “Әрине құлдарыңнан белгілі бір үлес аламын” деді. | لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبا ً مَفْرُوضا ً |
| Ұа Ла'уđилланнаһум Ұа Ла'уманнийаннаһум Ұа Ла'ӓмураннаһум Фалайубаттикунна 'Ӓҙӓна Ал-'Ан`ӓм Ұа Ла'ӓмураннаһум Фалайуғаййирунна Ҳалқа Ал-Лаһи ۚ Ұа Ман Йаттаҳиҙи Аш-Шайҭӓна Ұалӥйӓан Мин Дӱни Ал-Лаһи Фақад Ҳасира Ҳусрӓнӓан Мубӥнӓан |
004-119 “Және оларды әрине адастырамын, әлбетте оларды босқа үміттендіремін. Әрі оларға міндетті түрде әмір етемін. Сонда олар: Малдардың құлақтарын (бұтқа арнап) тіледі. Сондай-ақ оларға әрине Алланың жаратқанын өзгертуді бұйырамын” (деді.) Кім Алладан өзге шайтанды дос тұтса, сонда рас ашық зиянға ұшыраған болды. | وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الأَنعَام وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيّا ً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانا ً مُبِينا ً |
| Йа`идуһум Ұа Йуманнӥһим ۖ Ұа Мӓ Йа`идуһуму Аш-Шайҭӓну 'Иллӓ Ғурӱрӓан |
004-120 Шайтан оларға уәде беріп, оларды босқа үміттендіреді. Шайтанның оларға уәдесі алдау ғана. | يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورا ً |
| 'Ӱлӓ'ика Ма'ұӓһум Җаһаннаму Ұа Лӓ Йаҗидӱна `Анһӓ Махӥҫӓан |
004-121 Міне солардың орны тозақ. Сондай-ақ олар одан қашар жер таба алмайды. | أُوْلَائِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلاَ يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصا ً |
| Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Санудҳилуһум Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ 'Абадӓан ۖ Ұа`да Ал-Лаһи Хаққӓан ۚ Ұа Ман 'Аҫдақу Мина Ал-Лаһи Қӥлӓан |
004-122 Иман келтіріп, ізгі іс істегендерді астарынан өзендер ағатын бақшаларға кіргіземіз де, олар онда мәңгі қалады. Өйткені, Алланың уәдесі хақ. Алла (Т.) дан тура сөзді кім? | وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدا ً ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقّا ً ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلا ً |
| Лайса Би'амӓнӥйикум Ұа Лӓ 'Амӓнӥйи 'Аһли Ал-Китӓби ۗ Ман Йа`мал Сӱ'ӓан Йуҗза Биһи Ұа Лӓ Йаҗид Лаһу Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұалӥйӓан Ұа Лӓ Наҫӥрӓан |
004-123 (Әй мүшріктер!) Не сендердің ойларыңша, не Кітап иелерінің ойларынша да емес. Кім бір жаман іс қылса, сол себепті жазаланады. Ол үшін Алладан өзге ие де жәрдемші де таба алмайды. | لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلاَ أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَنْ يَعْمَلْ سُوءا ً يُجْزَ بِه ِِ وَلاَ يَجِدْ لَه ُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيّا ً وَلاَ نَصِيرا ً |
| Ұа Ман Йа`мал Мина Аҫ-Ҫӓлихӓти Мин Ҙакарин 'Аұ 'Унćá Ұа Һуұа Му'уминун Фа'ӱлӓ'ика Йадҳулӱна Ал-Җанната Ұа Лӓ Йуžламӱна Нақӥрӓан |
004-124 Еркектен немесе әйелден кім иман келтіруші болып, ізгі істерден істесе, міне солар жәннәтқа кіреді. Түк де әділетсіздікке ұшыратылмайды. | وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِن ٌ فَأُوْلَائِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلاَ يُظْلَمُونَ نَقِيرا ً |
| Ұа Ман 'Ахсану Дӥнӓан Мимман 'Аслама Ұаҗһаһу Лиллаһи Ұа Һуұа Мухсинун Ұа Аттаба`а Миллата 'Ибрӓһӥма Ханӥфӓан Ұа Аттаҳаҙа ۗ Ал-Лаһу 'Ибрӓһӥма Ҳалӥлӓан |
004-125 Кім діни тұрғыдан жақсылық істеуші болып, жүзін Аллаға тапсырып, нағыз Ыбырайым (Ғ.С.) ның дініне ерген кісіден жақсы бола алады? Алла (Т.) Ыбырайым (Ғ.С.) ды дос тұтқан. | وَمَنْ أَحْسَنُ دِينا ً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَه ُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفا ً ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلا ً |
| Ұа Лиллаһи Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Бикулли Шай'ин Мухӥҭӓан |
004-126 Көктердегі әрі жердегі нәрселер Алланікі. Сондай-ақ Алла әр нәрсені толық меңгеруші. | وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطا ً |
| Ұа Йастафтӱнака Фӥ Ан-Нисӓ' ۖ Қули Ал-Лаһу Йуфтӥкум Фӥһинна Ұа Мӓ Йутлá `Алайкум Фӥ Ал-Китӓби Фӥ Йатӓмá Ан-Нисӓ' Ал-Лӓтӥ Лӓ Ту'утӱнаһунна Мӓ Кутиба Лаһунна Ұа Тарғабӱна 'Ан Танкихӱһунна Ұа Ал-Мустаđ`афӥна Мина Ал-Ұилдӓни Ұа 'Ан Тақӱмӱ Лилйатӓмá Бил-Қисҭи ۚ Ұа Мӓ Таф`алӱ Мин Ҳайрин Фа'инна Ал-Лаһа Кӓна Биһи `Алӥмӓан |
004-127 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен, әйелдер жайында пәтуа сұрайды. Оларға: “Алла сендерге олар жөнінде пәтуасын білдіреді: Бұл сендерге оқылатын Кітапта да, оларға жазылған мирастарын бермей өздерін алуға қызығатын жетім әйелдермен байқұс балалар және жетімдерге дұрыс қамқорлық істеу жайында пәтуа береді” де. Және қайырдан не істесеңдер сөз жоқ, оны Алла біледі. | وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِسَاء ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِسَاء اللاَّتِي لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِه ِِ عَلِيما ً |
| Ұа 'Ини Амра'атун Ҳӓфат Мин Ба`лиһӓ Нушӱзӓан 'Аұ 'И`рӓđӓан Фалӓ Җунӓха `Алайһимӓ 'Ан Йуҫлихӓ Байнаһумӓ Ҫулхӓан Ұа ۚ Аҫ-Ҫулху Ҳайрун ۗ Ұа 'Ухđирати Ал-'Анфусу Аш-Шухха ۚ Ұа 'Ин Тухсинӱ Ұа Таттақӱ Фа'инна Ал-Лаһа Кӓна Бимӓ Та`малӱна Ҳабӥрӓан |
004-128 Егер бір әйел, ерінің жеруінен немесе бет бұруынан қорықса, өзара келісіп жарасуларында екеуіне де күнә жоқ. Сондай-ақ жарасу жақсы. Нәпсілер қытымырлыққа бейім жаратылған. Егер жақсы шығысып, сақсынсаңдар негізінен Алла (Т.) не істегендеріңді толық біледі. | وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزا ً أَوْ إِعْرَاضا ً فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحا ً ۚ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الأَنفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِنْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرا ً |
| Ұа Лан Тастаҭӥ`ӱ 'Ан Та`дилӱ Байна Ан-Нисӓ' Ұа Лаұ Хараҫтум ۖ Фалӓ Тамӥлӱ Кулла Ал-Майли Фатаҙарӱһӓ Кӓлму`аллақати ۚ Ұа 'Ин Туҫлихӱ Ұа Таттақӱ Фа'инна Ал-Лаһа Кӓна Ғафӱрӓан Рахӥмӓан |
004-129 Қаншалық тырыссаңдар да әйелдердің арасында әсте әділдік істей алмайсыңдар. Ендеше, (біреуіне) мүлде ауып кетіп, өзгесін жіпсіз байлағандай етіп қоймаңдар, (Байсыз қатын құсап, дел-салда жүрмесін.) Егер түзеліп, сақсынсаңдар, негізінен Алла тым жарылқаушы, ерекше мейірімді. | وَلَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِسَاء وَلَوْ حَرَصْتُمْ ۖ فَلاَ تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۚ وَإِنْ تُصْلِحُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورا ً رَحِيما ً |
| Ұа 'Ин Йатафаррақӓ Йуғни Ал-Лаһу Куллӓ Мин Са`атиһи ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Ұӓси`ӓан Хакӥмӓан |
004-130 Егер екеуі ажырасса, Алла әрқайсысын өз кеңшілігінен қамтамасыз етеді. Өйткені, Алла аса кең, өте дана. | وَإِنْ يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّهُ كُلاَّ مِنْ سَعَتِه ِِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ وَاسِعا ً حَكِيما ً |
| Ұа Лиллаһи Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۗ Ұа Лақад Ұаҫҫайнӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Мин Қабликум Ұа 'Ӥйӓкум 'Ани Аттақӱ Ал-Лаһа ۚ Ұа 'Ин Такфурӱ Фа'инна Лиллаһи Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Ғанӥйӓан Хамӥдӓан |
004-131 Көктердегі және жердегі нәрселер Аллаға тән. Сендерден бұрыңғы кітап берілгендерге де, сендерге де: “Алладан қорқыңдар!”,- деп өсиет еткенбіз. Егер қарсы келсеңдер, сонда да көктер мен жердегі нәрселер Алланікі. Алла мұңсыз, мақтаулы. | وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَنِيّا ً حَمِيدا ً |
| Ұа Лиллаһи Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۚ Ұа Кафá Бил-Лаһи Ұа Кӥлӓан |
004-132 Көктердегі әрі жердегі нәрселер Алланікі. Алла (Т.) кепілдік тұрғысынан жеткілікті. | وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ ۚ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلا ً |
| 'Ин Йаша' Йуҙ/һибкум 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу Ұа Йа'ти Би'ӓҳарӥна ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Алá Ҙӓлика Қадӥрӓан |
004-133 Әй адам баласы! Егер Алла қаласа, сендерді кетіріп, басқаларды әкелер еді. Міне осыған Алланың күші толық жетеді. | إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى ذَلِكَ قَدِيرا ً |
| Ман Кӓна Йурӥду Ćаұӓба Ад-Дунйӓ Фа`инда Ал-Лаһи Ćаұӓбу Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирати ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Самӥ`ӓан Баҫӥрӓан |
004-134 Кім дүниенің пайдасын тілесе, Сонда дүние, ақыреттің пайдасы Алланың қасында. Сондай-ақ Алла әр нәрсені естуші, ерекше мейірімді. | مَنْ كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعا ً بَصِيرا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Кӱнӱ Қаұұӓмӥна Бил-Қисҭи Шуһадӓ'а Лиллаһи Ұа Лаұ `Алá 'Анфусикум 'Аұи Ал-Ұӓлидайни Ұа Ал-'Ақрабӥна ۚ 'Ин Йакун Ғанӥйӓан 'Аұ Фақӥрӓан Фа-Аллӓһу 'Аұлá Биһимӓ ۖ Фалӓ Таттаби`ӱ Ал-Һаұá 'Ан Та`дилӱ ۚ Ұа 'Ин Талұӱ 'Аұ Ту`риđӱ Фа'инна Ал-Лаһа Кӓна Бимӓ Та`малӱна Ҳабӥрӓан |
004-135 Әй мүміндер! Әділдікте мықты тұрып, егер өздеріңнің, әке-шешелеріңнің және жақындарыңның зиянына болса да, Алла үшін айғақ болыңдар; бай немесе кедей болса да. Өйткені Алла, екеуіне де тым жақын. (Олардың халін біледі) Ендеше әділдік істеу нәпсіге ермеңдер. Егер тілдеріңді бұрып, шындықты бұрмаласаңдар, шәксіз Алла не істегендеріңді толық білуші. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالأَقْرَبِينَ ۚ إِنْ يَكُنْ غَنِيّا ً أَوْ فَقِيرا ً فَاللَّهُ أَوْلَى بِهِمَا ۖ فَلاَ تَتَّبِعُوا الْهَوَى أَنْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Ӓминӱ Бил-Лаһи Ұа Расӱлиһи Ұа Ал-Китӓби Ал-Лаҙӥ Наззала `Алá Расӱлиһи Ұа Ал-Китӓби Ал-Лаҙӥ 'Анзала Мин Қаблу ۚ Ұа Ман Йакфур Бил-Лаһи Ұа Малӓ'икатиһи Ұа Кутубиһи Ұа Русулиһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Фақад Đалла Đалӓлӓан Ба`ӥдӓан |
004-136 Әй мүміндер! Аллаға, Пайғамбарына және оған түсірген Құранға сондай-ақ одан бұрыңғы түсірген кітапқа иман келтіріңдер. Ал кім Аллаға, періштелеріне, кітаптарына, елшілеріне және ақырет күніне қарсы шықса, сонда тым ұзақ адасты. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِه ِِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِه ِِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنزَلَ مِنْ قَبْلُ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلاَئِكَتِه ِِ وَكُتُبِه ِِ وَرُسُلِه ِِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلا ً بَعِيدا ً |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ćумма Кафарӱ Ćумма 'Ӓманӱ Ćумма Кафарӱ Ćумма Аздӓдӱ Куфрӓан Лам Йакуни Ал-Лаһу Лийағфира Лаһум Ұа Лӓ Лийаһдийаһум Сабӥлӓан |
004-137 Негізінен сондай иман келтіріп сонсоң қарсы келгендер, тағы иман келтіріп, және қарсы шыққандар, сонсоң қарсылығын арттырғандар, міне, Алла соларды жарылқамайды да, тура жолға да салмайды. (Яһудилер әуелі Мұсаға иман келтірді. Сонсоң бұзауға табынып, қарсы келді. Сонсоң Мұсаға иман келтіріп, Ғисаға қарсы болды да, Мұхаммед (Ғ.С.) ке қарсылықтарын арттыра түсті. | إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرا ً لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلا ً |
| Башшири Ал-Мунӓфиқӥна Би'анна Лаһум `Аҙӓбӓан 'Алӥмӓан |
004-138 (Мұхаммед Ғ.С.) мұнафықтарға, өздеріне негізінен күйзелтуші азап бар екендігін шүйіншіле. | بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابا ً أَلِيما ً |
| Ал-Лаҙӥна Йаттаҳиҙӱна Ал-Кӓфирӥна 'Аұлийӓ'а Мин Дӱни Ал-Му'уминӥна ۚ 'Айабтағӱна `Индаһуму Ал-`Иззата Фа'инна Ал-`Иззата Лиллаһи Җамӥ`ӓан |
004-139 Сондай мүміндерден өзге кәпірлерді дос тұтқандар, олардың қасынан ізет іздей ме? Шын мәнінде ізет бүтіндей Аллаға тән. | الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعا ً |
| Ұа Қад Наззала `Алайкум Фӥ Ал-Китӓби 'Ан 'Иҙӓ Сами`тум 'Ӓйӓти Ал-Лаһи Йукфару Биһӓ Ұа Йустаһза'у Биһӓ Фалӓ Тақ`удӱ Ма`аһум Хаттá Йаҳӱđӱ Фӥ Хадӥćин Ғайриһи ۚ 'Иннакум 'Иҙӓан Миćлуһум ۗ 'Инна Ал-Лаһа Җӓми`у Ал-Мунӓфиқӥна Ұа Ал-Кӓфирӥна Фӥ Җаһаннама Җамӥ`ӓан |
004-140 Расында сендерге Кітапта: “Алланың аяттарына қарсы келінгендігін және ажыуаланғандығын сендер естіген сәтте; олар бұдан басқа сөзге кіріскенше, олармен бірге отырмаңдар; әйтпесе сендер де солар сияқты боласыңдар” деп үкім түсірді. Шәксіз Алла мұнафықтармен кәпірлерді біртұтас тозаққа жинаушы. | وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذا ً مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعا ً |
| Ал-Лаҙӥна Йатараббаҫӱна Бикум Фа'ин Кӓна Лакум Фатхун Мина Ал-Лаһи Қӓлӱ 'Алам Накун Ма`акум Ұа 'Ин Кӓна Лилкӓфирӥна Наҫӥбун Қӓлӱ 'Алам Настахұиҙ `Алайкум Ұа Намна`кум Мина Ал-Му'уминӥна ۚ Фа-Аллӓһу Йахкуму Байнакум Йаұма Ал-Қийӓмати ۗ Ұа Лан Йаҗ`ала Ал-Лаһу Лилкӓфирӥна `Алá Ал-Му'уминӥна Сабӥлӓан |
004-141 Сондай сендерді аңдығандар, сендерге Алладан бір жеңіс келсе: “Бізде сендермен бірге емес пе едік?”,-деді. Ал егер кәпірлерге бір олжа түссе, оларға: “Сендерге үстемдік келтіріп, сендерді мүміндерден қорғамадық па?”,- деді. Енді Алла араларыңа қиямет күні үкім қылады, сондай-ақ Алла кәпірлер үшін мүміндерге қарсы жол қоймайды. | الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلا ً |
| 'Инна Ал-Мунӓфиқӥна Йуҳӓди`ӱна Ал-Лаһа Ұа Һуұа Ҳӓди`уһум Ұа 'Иҙӓ Қӓмӱ 'Илá Аҫ-Ҫалӓати Қӓмӱ Кусӓлá Йурӓ'ӱна Ан-Нӓса Ұа Лӓ Йаҙкурӱна Ал-Лаһа 'Иллӓ Қалӥлӓан |
004-142 Мұнафықтар, Алланы алдамақшы болады. Негізінен Алла, оларды алдауға ұшыратады. Қашан олар намазға тұрса, жалқауланып тұрады. Адамдарға көрсету үшін оқып, олар Алланы өте аз еске алады. | إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلاَةِ قَامُوا كُسَالَى يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلاَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلاَّ قَلِيلا ً |
| Муҙабҙабӥна Байна Ҙӓлика Лӓ 'Илá Һӓ'уулӓ' Ұа Лӓ 'Илá Һӓ'уулӓ' ۚ Ұа Ман Йуđлили Ал-Лаһу Фалан Таҗида Лаһу Сабӥлӓан |
004-143 Олар, осы екі арада дел-салда. Не бұларда жоқ, не оларда жоқ. Алла біреуді адастырса оған әсте жол таба алмайсың. | مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَلِكَ لاَ إِلَى هَاؤُلاَء وَلاَ إِلَى هَاؤُلاَء ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَه ُ سَبِيلا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Таттаҳиҙӱ Ал-Кӓфирӥна 'Аұлийӓ'а Мин Дӱни Ал-Му'уминӥна ۚ 'Атурӥдӱна 'Ан Таҗ`алӱ Лиллаһи `Алайкум Сулҭӓнӓан Мубӥнӓан |
004-144 Әй мүміндер! Мүміндерден өзге кәпірлерді дос тұтпаңдар. Өз зияндарың үшін ашық дәлел қылуды қалайсыңдар ма? | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانا ً مُبِينا ً |
| 'Инна Ал-Мунӓфиқӥна Фӥ Ад-Дарки Ал-'Асфали Мина Ан-Нӓри Ұа Лан Таҗида Лаһум Наҫӥрӓан |
004-145 Негізінен мұнафықтар тозақтың ең төмеңгі қабатында болады. Әрі оларға ешбір жәрдемші таба алмайсың. | إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرا ً |
| 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Тӓбӱ Ұа 'Аҫлахӱ Ұа А`таҫамӱ Бил-Лаһи Ұа 'Аҳлаҫӱ Дӥнаһум Лиллаһи Фа'ӱлӓ'ика Ма`а Ал-Му'уминӥна ۖ Ұа Саұфа Йу'ути Ал-Лаһу Ал-Му'уминӥна 'Аҗрӓан `Аžӥмӓан |
004-146 Бірақ тәубе еткендер, өздерін түзелткендер және Аллаға жабысып, діндерінде ықыласты болғандар, міне солар мүміндермен бірге. Алла (Т.) мүміндерге жедел бір сыйлық береді. | إِلاَّ الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُوْلَائِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرا ً عَظِيما ً |
| Мӓ Йаф`алу Ал-Лаһу Би`аҙӓбикум 'Ин Шакартум Ұа 'Ӓмантум ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Шӓкирӓан `Алӥмӓан |
004-147 Егер шүкірлік етіп, иман келтірсеңдер, Алла сендерді неге азап қылсын? Өйткені, Алла (Т.) шүкірлікті бағалаушы, толық білуші. | مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرا ً عَلِيما ً |
| Лӓ Йухиббу Ал-Лаһу Ал-Җаһра Бис-Сӱ'и Мина Ал-Қаұли 'Иллӓ Ман Žулима ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Самӥ`ӓан `Алӥмӓан |
004-148 Алла (Т.) жаман сөздің жарияланып сөйленуін жақсы көрмейді. Бірақ зұлымдыққа ұшыраған біреудікі басқа. Алла әр нәрсені естиді, біледі. | لاَ يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعا ً عَلِيما ً |
| 'Ин Тубдӱ Ҳайрӓан 'Аұ Туҳфӱһу 'Аұ Та`фӱ `Ан Сӱ'ин Фа'инна Ал-Лаһа Кӓна `Афӱұӓан Қадӥрӓан |
004-149 Егер бір жақсылықты ашықтасаңдар немесе оны жасырсаңдар не бір жамандықты кешсеңдер, сонда күдіксіз Алла аса кешірімді, тым күшті. | إِنْ تُبْدُوا خَيْرا ً أَوْ تُخْفُوهُ~ُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوء ٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوّا ً قَدِيرا ً |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Йакфурӱна Бил-Лаһи Ұа Русулиһи Ұа Йурӥдӱна 'Ан Йуфарриқӱ Байна Ал-Лаһи Ұа Русулиһи Ұа Йақӱлӱна Ну'умину Биба`đин Ұа Накфуру Биба`đин Ұа Йурӥдӱна 'Ан Йаттаҳиҙӱ Байна Ҙӓлика Сабӥлӓан |
004-150 Шәксіз, сондай Аллаға, пайғамбарларына қарсы келгендер, олар, Алла мен пайғамбарларының арасын айыруды қалайды. Және де олар: “(Пайғамбарлардың) кейіне сенеміз де, кейіне қарсы келеміз” дейді; сөйтіп олар екі ортадан жол табуды қалайды. | إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِه ِِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِه ِِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلا ً |
| 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Кӓфирӱна Хаққӓан ۚ Ұа 'А`таднӓ Лилкӓфирӥна `Аҙӓбӓан Муһӥнӓан |
004-151 Міне олар анық кәпірлер. Кәпірлер үшін қорлаушы қинау дайындадық. | أُوْلَائِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقّا ً ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابا ً مُهِينا ً |
| Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Бил-Лаһи Ұа Русулиһи Ұа Лам Йуфарриқӱ Байна 'Ахадин Минһум 'Ӱлӓ'ика Саұфа Йу'утӥһим 'Уҗӱраһум ۗ Ұа Кӓна Ал-Лаһу Ғафӱрӓан Рахӥмӓан |
004-152 Және сондай Аллаға, пайғамбарларына иман келтіргендер, олардан ешбіреуінің арасын айырмайды; міне солардың сыйлықтары тезінен беріледі. Сондай-ақ Алла (Т.) өте жарылқаушы, ерекше мейірімді. | وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِه ِِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُوْلَائِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورا ً رَحِيما ً |
| Йас'алука 'Аһлу Ал-Китӓби 'Ан Туназзила `Алайһим Китӓбӓан Мина Ас-Самӓ'и ۚ Фақад Са'алӱ Мӱсá 'Акбара Мин Ҙӓлика Фақӓлӱ 'Аринӓ Ал-Лаһа Җаһратан Фа'аҳаҙат/һуму Аҫ-Ҫӓ`иқату Биžулмиһим ۚ Ćумма Аттаҳаҙӱ Ал-`Иҗла Мин Ба`ди Мӓ Җӓ'ат/һуму Ал-Баййинӓту Фа`афаұнӓ `Ан Ҙӓлика ۚ Ұа 'Ӓтайнӓ Мӱсá Сулҭӓнӓан Мубӥнӓан |
004-153 (Мұхаммед Ғ.С.) Кітап иелері сенен көктен бір кітап түсіруіңді сұрайды. Расында олар Мұса (Ғ.С.) дан одан да зорғыны сұраған. Сонда олар: “Алланы бізге ашық көрсет!”,-дегенде, олардың кесірлері себепті найзағай түсті. Сонсоң оларға ашық дәлелдер келгеннен кейін де, олар бұзауды тәңір жасап алды. Сонда соларды да кештік. Сондай-ақ Мұса (Ғ.С.) ға ашық мұғжиза бердік. | يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابا ً مِنَ السَّمَاءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَى أَكْبَرَ مِنْ ذَلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَة ً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَنْ ذَلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَى سُلْطَانا ً مُبِينا ً |
| Ұа Рафа`нӓ Фаұқаһуму Аҭ-Ҭӱра Бимӥćӓқиһим Ұа Қулнӓ Лаһум Адҳулӱ Ал-Бӓба Суҗҗадӓан Ұа Қулнӓ Лаһуму Лӓ Та`дӱ Фӥ Ас-Сабти Ұа 'Аҳаҙнӓ Минһум Мӥćӓқӓан Ғалӥžӓан |
004-154 Олардың уәделері себепті үстеріне Тұр тауын көтердік. Және оларға: “Қақпадан сәжде қылып кіріңдер” дедік. Тағы оларға: “Сенбі күні шектен шықпаңдар!”,- дедік. Сөйтіп олардан ауыр серт алдық. | وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمْ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدا ً وَقُلْنَا لَهُمُ لاَ تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِيثَاقا ً غَلِيظا ً |
| Фабимӓ Нақđиһим Мӥćӓқаһум Ұа Куфриһим Би'ӓйӓти Ал-Лаһи Ұа Қатлиһиму Ал-'Анбийӓ'а Биғайри Хаққин Ұа Қаұлиһим Қулӱбунӓ Ғулфун ۚ Бал Ҭаба`а Ал-Лаһу `Алайһӓ Бикуфриһим Фалӓ Йу'уминӱна 'Иллӓ Қалӥлӓан |
004-155 Дегенмен олардың серттерін бұзулары, Алланың аяттарына қарсы шығулары, пайғамбарларды жазықсыз өлтірулері және жүректеріміз перделі деулері себепті Алла, әрине олардың қарсылықтары салдарынан жүректерін мөрлеген. Сондықтан өте азы ғана иман келтіреді. | فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلا ً |
| Ұа Бикуфриһим Ұа Қаұлиһим `Алá Марйама Буһтӓнӓан `Аžӥмӓан |
004-156 Және олардың (Ғиса Ғ.С.ға) қарсы шығулары әрі Мәриямға зор жала жапсырған сөздері себепті, | وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَى مَرْيَمَ بُهْتَانا ً عَظِيما ً |
| Ұа Қаұлиһим 'Иннӓ Қаталнӓ Ал-Масӥха `Ӥсá Абна Марйама Расӱла Ал-Лаһи Ұа Мӓ Қаталӱһу Ұа Мӓ Ҫалабӱһу Ұа Лакин Шуббиһа Лаһум ۚ Ұа 'Инна Ал-Лаҙӥна Аҳталафӱ Фӥһи Лафӥ Шаккин Минһу ۚ Мӓ Лаһум Биһи Мин `Илмин 'Иллӓ Аттибӓ`а Аž-Žанни ۚ Ұа Мӓ Қаталӱһу Йақӥнӓан |
004-157 Тағы да; Алланың елшісі, Мәриям ұлы Ғиса Мәсихты өлтірдік!,- дегендіктері негізінде олар оны өлтірмеді де, аспады. Бірақ оларға ұқсатылды (Олар Ғисаға ұқсатылған біреуді өлтірді.) Расында, ол жайында қайшылықтағылар, әрине одан күдіктенуде. Олардың оған байланысты мәліметтері жоқ. Бірақ күмәннің ғана соңында. Олар оны анық өлтірмеді. | وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوه ُ وَمَا صَلَبُوه ُ وَلَكِنْ شُبِّه ََ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيه ِِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِه ِِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوه ُ يَقِينا ً |
| Бал Рафа`аһу Ал-Лаһу 'Илайһи ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Азӥзӓан Хакӥмӓан |
004-158 Олай емес, Алла оны өз тарапына көтерді. Алла(Т.) өте үстем, хикмет иесі. | بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزا ً حَكِيما ً |
| Ұа 'Ин Мин 'Аһли Ал-Китӓби 'Иллӓ Лайу'уминанна Биһи Қабла Маұтиһи ۖ Ұа Йаұма Ал-Қийӓмати Йакӱну `Алайһим Шаһӥдӓан |
004-159 Кітап иелері, Ғиса(Ғ.С) ға өлуінен бұрын әлбетте иман келтіреді. Және қиямет күнінде ол оларға куә болады. | وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِه ِِ قَبْلَ مَوْتِه ِِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدا ً |
| Фабиžулмин Мина Ал-Лаҙӥна Һӓдӱ Харрамнӓ `Алайһим Ҭаййибӓтин 'Ухиллат Лаһум Ұа Биҫаддиһим `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Каćӥрӓан |
004-160 Сонда Яһудилердің зұлымдықтарының және көптеген адамдарды Алланың жолынан тосуларының салдарынан оларға халал етілген көптеген жақсы нәрселерді оларға арам қылдық. | فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرا ً |
| Ұа 'Аҳҙиһиму Ар-Рибӓ Ұа Қад Нуһӱ `Анһу Ұа 'Аклиһим 'Амұӓла Ан-Нӓси Бил-Бӓҭили ۚ Ұа 'А`таднӓ Лилкӓфирӥна Минһум `Аҙӓбӓан 'Алӥмӓан |
004-161 Және де оларға тыйым салынған бола тұра өсім алулары әрі адамдардың малдарын орынсыз жеулері, сондай ақ олардан қарсы келгендер үшін; күйзелтуші азап әзірледік. | وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابا ً أَلِيما ً |
| Лакини Ар-Рӓсиҳӱна Фӥ Ал-`Илми Минһум Ұа Ал-Му'уминӱна Йу'уминӱна Бимӓ 'Унзила 'Илайка Ұа Мӓ 'Унзила Мин Қаблика Ұа ۚ Ал-Муқӥмӥна Аҫ-Ҫалӓата Ұа ۚ Ал-Му'утӱна Аз-Закӓата Ұа Ал-Му'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири 'Ӱлӓ'ика Сану'утӥһим 'Аҗрӓан `Аžӥмӓан |
004-162 Дегенмен іштерінен ғылымда озат болғандар және иман келтіргендер, саған түсірілгенге әрі сенен бұрынғы түсірілгенге сенеді. Және намазды орындаушылар, зекет берушылер әрі Аллаға, ақырет күніне сенушілер, әрине соларға зор сыйлық береміз. | لَكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلاَةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أُوْلَائِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرا ً عَظِيما ً |
| 'Иннӓ 'Аұхайнӓ 'Илайка Камӓ 'Аұхайнӓ 'Илá Нӱхин Ұа Ан-Набӥйӥна Мин Ба`диһи ۚ Ұа 'Аұхайнӓ 'Илá 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исмӓ`ӥла Ұа 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба Ұа Ал-'Асбӓҭи Ұа `Ӥсá Ұа 'Аййӱба Ұа Йӱнус Ұа Һӓрӱна Ұа Сулаймӓна ۚ Ұа 'Ӓтайнӓ Дӓұӱда Забӱрӓан |
004-163 (Мұхаммед Ғ.С.) Нұх (Ғ.С.) және одан кейінгі пайғамбарларға уахи еткеніміздей саған да уахи еттік. Сондай-ақ Ыбырайым, Ысмайыл, Ысхақ, Яғқұп (Ғ.С.), ұрпақтарына және Ғиса, Әйюб, Юныс, Һарұн және Сүлеймен (Ғ.С.) ге де уахи еттік. Әрі Дәуіт (Ғ.С.) ке Зәбұрды бердік. | إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِه ِِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُس وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورا ً |
| Ұа Русулӓан Қад Қаҫаҫнӓһум `Алайка Мин Қаблу Ұа Русулӓан Лам Нақҫуҫһум `Алайка ۚ Ұа Каллама Ал-Лаһу Мӱсá Таклӥмӓан |
004-164 Және саған бұрыңғы пайғамбарларды баян қылдық, сондай-ақ пайғамбарлардың саған баян етпегеніміз де бар. Және Алла (Т.) Мұса (Ғ.С.) ға (тікелей) сөйлескен. | وَرُسُلا ً قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلا ً لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَكْلِيما ً |
| Русулӓан Мубашширӥна Ұа Мунҙирӥна Ли'ллӓ Йакӱна Лилннӓси `Алá Ал-Лаһи Хуҗҗатун Ба`да Ар-Русули ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Азӥзӓан Хакӥмӓан |
004-165 Пайғамбарларды қуандырушы, қорқытушы етіп жібердік: Елшілерден кейін адамдардың Аллаға қарсы сылтауы болмауы үшін. Алла (Т.) аса үстем, хикмет еисі. | رُسُلا ً مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِألاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزا ً حَكِيما ً |
| Лакини Ал-Лаһу Йаш/һаду Бимӓ 'Анзала 'Илайка ۖ 'Анзалаһу Би`илмиһи Ұа ۖ Ал-Малӓ'икату Йаш/һадӱна ۚ Ұа Кафá Бил-Лаһи Шаһӥдӓан |
004-166 Алайда Алла, саған түсіргенін біле тұра түсіндіргеніне куәлік етеді және періштелер де куә болады. Негізінде Алла куәлікте жеткілікті. | لَكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنزَلَ إِلَيْكَ ۖ أَنزَلَه ُ بِعِلْمِه ِِ ۖ وَالْمَلاَئِكَةُ يَشْهَدُونَ ۚ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدا ً |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Ҫаддӱ `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Қад Đаллӱ Đалӓлӓан Ба`ӥдӓан |
004-167 Күдіксіз, сондай қарсы болғандар және Алланың жолынан тосқандар, расында ұзақ адасумен адасты. | إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلاَلا ً بَعِيدا ً |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Žаламӱ Лам Йакуни Ал-Лаһу Лийағфира Лаһум Ұа Лӓ Лийаһдийаһум Ҭарӥқӓан |
004-168 Шәксіз сондай қарсы шығып, зұлымдық қылғандарды тура жолға да салмайды. | إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقا ً |
| 'Иллӓ Ҭарӥқа Җаһаннама Ҳӓлидӥна Фӥһӓ 'Абадӓан ۚ Ұа Кӓна Ҙӓлика `Алá Ал-Лаһи Йасӥрӓан |
004-169 Бірақ тозақтың ғана жолына салады да, олар онда мәңгі қалады. Осы, Аллаға оңай. | إِلاَّ طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدا ً ۚ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу Қад Җӓ'акуму Ар-Расӱлу Бил-Хаққи Мин Раббикум Фа'ӓминӱ Ҳайрӓан Лакум ۚ Ұа 'Ин Такфурӱ Фа'инна Лиллаһи Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۚ Ұа Кӓна Ал-Лаһу `Алӥмӓан Хакӥмӓан |
004-170 Әй адам баласы! Рас сендерге Пайғамбар, Раббыларыңнан хақиқатты келтірді. Сондықтан иман келтіріңдер, сендер үшін жақсы. Егер қарсы келсеңдер, сонда күдіксіз көктердегі және жердегі барлық нәрсе Алланікі. Алла (Т.) аса білуші, хикмет иесі. | يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرا ً لَكُمْ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيما ً حَكِيما ً |
| Йӓ 'Аһла Ал-Китӓби Лӓ Тағлӱ Фӥ Дӥникум Ұа Лӓ Тақӱлӱ `Алá Ал-Лаһи 'Иллӓ Ал-Хаққа ۚ 'Иннамӓ Ал-Масӥху `Ӥсá Абну Марйама Расӱлу Ал-Лаһи Ұа Калиматуһу 'Алқӓһӓ 'Илá Марйама Ұа Рӱхун Минһу ۖ Фа'ӓминӱ Бил-Лаһи Ұа Русулиһи ۖ Ұа Лӓ Тақӱлӱ Ćалӓćатун ۚ Антаһӱ Ҳайрӓан Лакум ۚ 'Иннамӓ Ал-Лаһу 'Илаһун Ұӓхидун ۖ Субхӓнаһу 'Ан Йакӱна Лаһу Ұаладун ۘ Лаһу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۗ Ұа Кафá Бил-Лаһи Ұа Кӥлӓан |
004-171 Әй Кітап иелері! Діндеріңде артық кетпеңдер. Аллаға байланысты шындықты айтыңдар. Шынайы түрде Мәриям ұлы Мәсих Ғиса, Алланың елшісі әрі Мәриямға жалғастырған сөзі және Алла тарапынан бір рух. Ендеше Аллаға және елшілеріне сеніңдер. Әрі (Алланы) “үшеу” демеңдер, (одан) тыйылыңдар. Сендер үшін жақсы. Шынайы түрде Алла бір-ақ Тәңір. Ол – баласы болудан пәк. Көктердегі және жердегі нәрселер оған тән. Алла уәкілдікте жетік. | يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ~ُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِه ِِ ۖ وَلاَ تَقُولُوا ثَلاَثَةٌ ۚ انتَهُوا خَيْرا ً لَكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَه ٌٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ~ُ أَنْ يَكُونَ لَه ُ وَلَدٌ ۘ لَه ُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ ۗ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلا ً |
| Лан Йастанкифа Ал-Масӥху 'Ан Йакӱна `Абдӓан Лиллаһи Ұа Лӓ Ал-Малӓ'икату Ал-Муқаррабӱна ۚ Ұа Ман Йастанкиф `Ан `Ибӓдатиһи Ұа Йастакбир Фасайахшуруһум 'Илайһи Җамӥ`ӓан |
004-172 Ғиса да, Аллаға жақын періштелер де Аллаға құл болудан әсте арланбайды. Кім Оған құлшылықтан арланып дандайсыса, сонда оларды тұтас өз тарапына жинайды. | لَنْ يَسْتَنكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْدا ً لِلَّهِ وَلاَ الْمَلاَئِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ ۚ وَمَنْ يَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِه ِِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعا ً |
| Фа'аммӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Файуұаффӥһим 'Уҗӱраһум Ұа Йазӥдуһум Мин Фаđлиһи ۖ Ұа 'Аммӓ Ал-Лаҙӥна Астанкафӱ Ұа Астакбарӱ Файу`аҙҙибуһум `Аҙӓбӓан 'Алӥмӓан Ұа Лӓ Йаҗидӱна Лаһум Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұалӥйӓан Ұа Лӓ Наҫӥрӓан |
004-173 Ал енді сондай иман келтіріп, ізгі іс істегендердің сыйлықтарын толық береді. Әрі оларға өз ілтипатынан арттырады. Ал және сондай арланып менменсігендерді күйзелтуші азапқа ұшыратады. Сондай-ақ олар үшін Алладан басқа құтқарушы не дос не жәрдемші таба алмайды. | فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِه ِِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابا ً أَلِيما ً وَلاَ يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيّا ً وَلاَ نَصِيرا ً |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу Қад Җӓ'акум Бурһӓнун Мин Раббикум Ұа 'Анзалнӓ 'Илайкум Нӱрӓан Мубӥнӓан |
004-174 Әй адам баласы! Сендерге Раббыларыңнан дәлел келді. Сондай-ақ сендер үшін бір ашық нұр (Құран) түсірдік. | يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورا ً مُبِينا ً |
| Фа'аммӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Бил-Лаһи Ұа А`таҫамӱ Биһи Фасайудҳилуһум Фӥ Рахматин Минһу Ұа Фаđлин Ұа Йаһдӥһим 'Илайһи Ҫирӓҭӓан Мустақӥмӓан |
004-175 Ал енді Аллаға сеніп, Оған жабысқандарды өз тарапынан мәрхамет және ілтипатқа бөлейді де, өзіне баратын тура жолға салады. | فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِه ِِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطا ً مُسْتَقِيما ً |
| Йастафтӱнака Қули Ал-Лаһу Йуфтӥкум Фӥ Ал-Калӓлати ۚ 'Ини Амру'уун Һалака Лайса Лаһу Ұаладун Ұа Лаһу 'Уҳтун Фалаһӓ Ниҫфу Мӓ Тарака ۚ Ұа Һуұа Йариćуһӓ 'Ин Лам Йакун Лаһӓ Ұаладун ۚ Фа'ин Кӓнатӓ Аćнатайни Фалаһумӓ Аć-Ćулуćӓни Миммӓ Тарака ۚ Ұа 'Ин Кӓнӱ 'Иҳұатан Риҗӓлӓан Ұа Нисӓ'ан Фалилҙҙакари Миćлу Хаžžи Ал-'Унćайайни ۗ Йубаййину Ал-Лаһу Лакум 'Ан Таđиллӱ Ұа ۗ Аллӓһу Бикулли Шай'ин `Алӥмун |
004-176 Олар сенен пәтуа сұрайды. Оларға айт: “Алла сендерге “Кәлала” жайында пәтуа береді: Егер әке-шешесі және баласы жоқ біреу өлсе, оның бір қыз туысы болса, сонда оған қалған мирастың жартысы тиеді. Егер өлген әйел болып, оның баласы болмаса, еркек туысы оның мирасқоры болады. Егер өлгеннің қыз туысы екеу болса, екеуіне қалған мирастың үштен екісі тиеді. Және мирасқорлар ер, әйелдер аралас болса, сонда бір ерге екі әйелдің сыбағасындай тиеді. Алла (Т.) адасарсыңдар деп сендерге ашық түсінік береді. Алла әр нәрсені толық біледі” | يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلاَلَةِ ۚ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَه ُ وَلَدٌ وَلَهُ~ُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَا إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهَا وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ ۚ وَإِنْ كَانُوا إِخْوَة ً رِجَالا ً وَنِسَاء ً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ ۗ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ أَنْ تَضِلُّوا ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |