Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ţ āhā
020-001 ฏอฮา
طَ اهَا
Mā 'An zalnā `Alay ka A l-Q ur'ā na Litash q á
020-002 เรามิได้ให้อัลกุรอานลงมาแก่เจ้า เพื่อให้เจ้าลำบาก
مَا أَنْ زَلْنَا عَلَيْ كَ ا لْقُ رْآنَ لِتَشْقَ ى
'Illā Tadh kira tan Liman Yakh sh á
020-003 เว้นแต่เป็นการตักเตือนแก่ผู้ที่ยำเกรง
إِلاَّ تَذْكِرَ ة ً لِمَن ْ يَخْ شَى
Tan zīlāan Mimm an Kh q a A l-'Arđa Wa A s-Samāwā ti A l-`Ulā
020-004 เป็นการประทานลงจากพระผู้สร้างแผ่นดินและชั้นฟ้าทั้งหลายอันสูงส่ง
تَن زِيلا ً مِمَّ ن ْ خَ لَقَ ا لأَرْضَ وَا ل سَّمَاوَا تِ ا لْعُلاَ
Ar-Ra ĥmā nu `Alá A l-`Arsh i A
020-005 ผู้ทรงกรุณาปรานี ทรงสถิตย์อยู่บนบัลลังก์
ا ل رَّ حْمَنُ عَلَى ا لْعَرْشِ ا
Lahu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Mā Taĥta A th -Th ará
020-006 กรรมสิทธิ์ของพระองค์นั้นคือ สิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง และสิ่งที่อยู่ใต้พื้นดิน
لَهُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ ا ل ثَّرَ ى
Wa 'In Taj har Bil-Q aw li Fa'inn ahu Ya`lamu A s-Sir ra Wa 'Akh
020-007 และหากว่าเจ้ากล่าวเสียงดัง เพราะแท้จริงอัลลอฮฺทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับ และสิ่งซ่อนเร้น
وَإِن ْ تَجْ هَرْ بِا لْقَ وْ لِ فَإِنَّ هُ يَعْلَمُ ا ل سِّر َّ وَأَخْ فَى
Al-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۖ Lahu A l-'Asmā 'u A l-Ĥusná
020-008 อัลลอฮฺ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์สำหรับพระองค์นั้นทรงพระนามอันสวยงาม
ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۖ لَهُ ا لأَسْمَا ءُ ا لْحُسْنَى
Wa Hal 'Atā ka Ĥadīth u Mūsá
020-009 และเรื่องราวของมูซาได้มีมาถึงเจ้าบ้างไหม ?
وَهَلْ أَتَا كَ حَدِي ثُ مُوسَى
'Idh Ra 'ā Nārā an Faq ā la Li'hlihi A m kuth ū 'Inn ī 'Ānastu Nārā an La`allī 'Ātīkum Minhā Biq abasin 'Aw 'Ajidu `Alá A n -Nā r i Hud an
020-010 เมื่อเขาเห็นไฟ เขาจึงกลัวแก่ครอบครัวของเขาว่า “พวกท่านจงหยุดอยู่ที่นี่ เพราะฉันเห็นไฟ บางทีฉันจะนำคบเพลิงจากที่นั่นมาให้พวกท่าน หรือฉันอาจจะพบผู้นำทางที่กองไฟนั้น
إِذْ رَ ءَ ا نَارا ً فَقَ ا لَ لِأهْلِهِ ا مْكُثُو ا إِنِّ ي آنَسْتُ نَارا ً لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْ هَا بِقَ بَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى ا ل نّ َا ر ِ هُد ىً
Falamm ā 'Atāhā Nūdī Yā Mūsá
020-011 ครั้นเมื่อเขามาถึงกองไฟนั้น มีเสียงเรียกขึ้นว่า “โอ้ มูซาเอ๋ย !
فَلَمَّ ا أَتَاهَا نُودِي يَامُوسَى
'Inn ī 'Anā Ra bbuka Fākh y ka ۖ 'Inn aka Bil-Wā di A l-Muq addasi Ţ uwan
020-012 “แท้จริงข้าคือพระเจ้าของเจ้า จงถอดรองเท้าทั้งสองข้างของเจ้าออก แท้จริงเจ้ากำลังอยู่ ณ หุบเขาอันศักดิ์สิทธิ์ (มีชื่อว่า) ฏุว่า
إِنِّ ي أَنَا رَ بُّكَ فَاخْ لَعْ نَعْلَيْ كَ ۖ إِنَّ كَ بِا لْوَا دِ ا لْمُقَ دَّسِ طُ وىً
Wa 'Anā A kh
020-013 “และข้าได้เลือกเจ้า ฉะนั้น จงตั้งใจฟังสิ่งที่ถูกวะฮีâ€
وَأَنَا ا خْ تَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى
'Inn anī 'Anā A l-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā 'Anā Fā`bud nī Wa 'Aq imi A ş -Ş alāata Lidh ikr ī
020-014 “แท้จริงข้าคืออัลลอฮฺ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากข้า ดังนั้นเจ้าจงเคารพภักดีต่อข้าและจงดำรงไว้ซึ่งการละหมาด เพื่อรำลึกถึงข้า
إِنَّ نِي أَنَا ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُد ْنِي وَأَقِ مِ ا ل صَّ لاَةَ لِذِكْر ِي
'Inn a A s-Sā`ata 'Ātiyatun 'Akā du 'Ukh j zá Kullu Nafsin Bimā Tas`á
020-015 “แท้จริงวันอวสานของโลกนั้นกำลังมาถึงข้าปกปิดมันไว้เพื่อทุกชีวิตจะถูกตอบแทนตามี่มันได้แสวงหาไว้
إِنّ َ ا ل سَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَا دُ أُخْ فِيهَا لِتُجْ زَى كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا تَسْعَى
Falā Yaş uddann aka `Anhā Man Lā Yu'uminu Bihā Wa A ā hu Fatardá
020-016 “ดังนั้น ผู้ที่ไม่ศรัทธาต่อมันจะต้องไม่ทำให้เจ้าเหินห่างจากมัน และปฏิบัติตามอารมณ์ต่ำของเขา แล้วเจ้าจะพินาศâ€
فَلاَ يَصُ دَّنَّ كَ عَنْ هَا مَن ْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَا َا هُ فَتَرْدَى
Wa Mā Tilka Biyamīnika Yā Mūsá
020-017 “และอะไรที่อยู่ในมือขวาขอเจ้าเล่า โอ้มูซา เอ๋ย !
وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَامُوسَى
Q ā la Hiya `Aş ā ya 'Atawakka'u `Alayhā Wa 'Ahush sh u Bihā `Alá Gh ā r ibu 'Ukh
020-018 เขากล่าวว่า “มันคือไม้เท้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ใช้มันสำหรับยัน และข้าพระองค์ใช้มันตีบนพุ่มไม้เพื่อเป็นอาหารสำหรับแกะของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ใช้มันในประโยชน์อื่น ๆ อีกâ€
قَ ا لَ هِيَ عَصَ ا يَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَ نَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآر ِبُ أُخْ رَ ى
Q ā la 'Alq ihā Yā Mūsá
020-019 พระองค์ตรัสว่า “จงโยนมันไปซิ โอ้มูซาเอ๋ยâ€
قَ ا لَ أَلْقِ هَا يَامُوسَى
Fa'alq āhā Fa'idh ā Hiya Ĥayyatun Tas`á
020-020 เขาจึงโยนมันลงไป แล้วมันก็ได้กลายเป็นงูเลื้อย
فَأَلْقَ اهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَى
Q ā la Kh dh /hā Wa Lā Takh ۖ Sanu`īduhā Sīra tahā A l-'Ūlá
020-021 พระองค์ตรัสว่าâ€จงจับมันขึ้นมาและอย่ากลัว เราจะให้มันกลับมาเป็นไม้เท้าตามสภาพก่อนของมันâ€
قَ ا لَ خُ ذْهَا وَلاَ تَخَ فْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَ تَهَا ا لأُ ولَى
Wa A đmum Yadaka 'Ilá Janāĥika Takh ru j Bayđā 'a Min Gh y r i Sū 'in 'Āyatan 'Ukh
020-022 “และจงเอามือของเข้าซุกเข้าไปใต้รักแร้แล้วเอามันออกมามันจะมีสภาพขาวประกาย ปราศจากอันตรายใด ๆ มันเป็นอีกสัญญาณหนึ่ง
وَاضْ مُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْ رُج ْ بَيْضَ ا ءَ مِن ْ غَ يْ ر ِ سُو ءٍ آيَةً أُخْ رَ ى
Linur iyaka Min 'Āyātinā A l-Kub rá
020-023 “เพื่อเราจะให้เข้าได้เห็นบางส่วนจากสัญญาณทั้งหลายอันยิ่งใหญ่ของเราâ€
لِنُر ِيَكَ مِن ْ آيَاتِنَا ا لْكُبْ رَ ى
A dh /hab 'Ilá Fir `aw na 'Inn ahu Ţ agh
020-024 “จงไปหาฟิรเอาน์ เพราะเขาได้ละเมิดฝ่าฝืนâ€
ا ب ْ إِلَى فِر ْعَوْ نَ إِنَّ هُ طَ غَ ى
Q ā la Ra bbi A sh ra ĥ Lī Ş ad r ī
020-025 เขากล่าวว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงโปรดเปิดอกของข้าพระองค์ให้แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิดâ€
قَ ا لَ رَ بِّ ا رَ حْ لِي صَ د ْر ِي
Wa Yassir Lī 'Am r ī
020-026 “และทรงโปรดทำให้การงานของข้าพระองค์ ง่ายดายแก่ข้าพระองค์ด้วย
وَيَسِّر ْ لِي أَمْر ِي
Wa A ĥlul `Uq n Min Lisānī
020-027 “และทรงโปรดแก้ปม จากลิ้นของข้าพระองค์ด้วยâ€
وَاحْلُلْ عُقْ دَة ً مِن ْ لِسَانِي
Yafq ahū Q awlī
020-028 “เพื่อให้พวกเขาเข้าใจคำพูดของข้าพระองค์â€
يَفْقَ هُوا قَ وْلِي
Wa A j `al Lī Wazīr āan Min 'Ahlī
020-029 “และทรงโปรดให้คนในครอบครัวของข้าพระองค์ เป็นผู้ช่วยแก่ข้าพระองค์ด้วยâ€
وَاجْ عَلْ لِي وَزِير ا ً مِن ْ أَهْلِي
Hārū na 'Akh
020-030 “ฮารูนพี่ชายของข้าพระองค์â€
هَارُو نَ أَخِ ي
A sh dud Bihi~ 'Azr ī
020-031 “ได้โปรดให้เขาเพิ่มความเข้มแข็งแก่ข้าพระองค์ด้วยâ€
ا شْدُد ْ بِهِ أَزْر ِي
Wa 'Ash r ik/hu Fī 'Am r ī
020-032 “และให้เขามีส่วนร่วมในกิจการของข้าพระองค์ด้วยâ€
وَأَشْر ِكْهُ فِي أَمْر ِي
Kay Nusabbiĥaka Kath īr āan
020-033 “เพื่อเราจักได้ถวายการแซ่ซร้องสดุดีต่อพระองค์ท่านอย่างมากมายâ€
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِير اً
Wa Nadh kura ka Kath īr āan
020-034 “และเราจักได้รำลึกถึงพระองค์ท่านอย่างมากมายâ€
وَنَذْكُرَ كَ كَثِير اً
'Inn aka Kun ta Binā Baş īr āan
020-035 “แท้จริงพระองค์ท่านเป็นผู้ทรงเห็นเราâ€
إِنَّ كَ كُنْ تَ بِنَا بَصِ ير اً
Q ā la Q ad 'Ūtī ta Su'ulaka Yā Mūsá
020-036 พระองค์ตรัสว่า “แน่นอน เราได้ให้ตามคำขอของเจ้าแล้ว โอ้ มูซาเอ๋ยâ€
قَ ا لَ قَ د ْ أُ وتِي تَ سُؤْلَكَ يَامُوسَى
Wa Laq ad Manann ā `Alay ka Marra tan 'Ukh
020-037 และโดยแน่นอน เราได้ให้ความโปรดปรานแก่เจ้ามาครั้งหนึ่งก่อนนี้แล้ว
وَلَقَ د ْ مَنَنَّ ا عَلَيْ كَ مَرَّ ةً أُخْ رَ ى
'Idh 'Awĥaynā 'Ilá 'Umm ika Mā Yūĥá
020-038 โดยที่เราได้ดลใจให้มารดของเจ้าถึงสิ่งที่ถูกดลใจ
إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ كَ مَا يُوحَى
'Ani A q dh ifī hi Fī A t-Tābū ti Fāq dh ifī hi Fī A l-Yamm i Falyulq ihi A l-Yamm u Bis-Sāĥili Ya'kh dh /hu `Adū wun Lī Wa`adū wun Lahu ۚ Wa 'Alq ay tu `Alay ka Maĥabbatan Minn ī Wa Lituş na`a `Alá `Ay ni
020-039 โดยให้นางวางเขาลงในหีบ แล้วเอาไปปล่อยในแม่น้ำ (ไนล์) แล้วแม่น้ำก็ซัดเขาไปติดที่ชายฝั่ง (จากนั้น) ศัตรูของข้าและศัตรูของเขาก็จะเก็บเอาเขาไป และข้าก็ได้ให้ความรักจากข้าแก่เจ้า เพื่อเจ้าจะได้รับการเลี้ยงดู ภายใต้การดูแลของข้า
أَنِ ا قْ ذِفِي هِ فِي ا ل تَّابُو تِ فَاقْ ذِفِي هِ فِي ا لْيَمّ ِ فَلْيُلْقِ هِ ا لْيَمّ ُ بِا ل سَّاحِلِ يَأْخُ ذْهُ عَدُوٌّ لِي وَعَدُوٌّ لَهُ ۚ وَأَلْقَ يْ تُ عَلَيْ كَ مَحَبَّة ً مِنِّ ي وَلِتُصْ نَعَ عَلَى عَيْنِ
'Idh Tam sh ī 'Ukh q ū lu Hal 'Adullukum `Alá Man Yakfuluhu ۖ Fara ja`nā ka 'Ilá 'Umm ika Kay Taq arra `Aynuhā Wa Lā Taĥzana ۚ Wa Q atalta Nafsāan Fanajjaynā ka Mina A l-Gh mm i Wa Fatann ā ka Futūnāan ۚ Falabith ta Sinī na Fī 'Ahli Mad yana Th umm a Ji'ta `Alá Q adar in Yā Mūsá
020-040 เมื่อพี่สาวของเจ้าเดินไป เธอได้พูด(กับพวกนั้น)ว่า ฉันจะชี้แนะผู้ที่เลี้ยงดูเขาแก่พวกท่านไหม? แล้วเราให้เจ้ากับไปหามารดาของเจ้า เพื่อที่จะได้เป็นที่รื่นรมณ์แก่สายตาของนางและไม่เศร้าโศกและเจ้าได้ฆ่าชายคนหนึ่ง แล้วเราได้ช่วยเจ้าให้พ้นจากความหนักใจ และเราได้ทดสอบเจ้าด้วยการทดสอบนานาชนิด แล้วเจ้าได้พำนักอยู่กับชาวมัดยันเป็นเวลาหลายปี ภายหลังเจ้าได้กลับมาตามกำหนด โอ้ มูซาเอ๋ย !
إِذْ تَمْشِي أُخْ تُكَ فَتَقُ و لُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن ْ يَكْفُلُهُ ۖ فَرَ جَعْنَا كَ إِلَى أُمِّ كَ كَيْ تَقَ رَّ عَيْنُهَا وَلاَ تَحْزَنَ ۚ وَقَ تَلْتَ نَفْسا ً فَنَجَّيْنَا كَ مِنَ ا لْغَ مّ ِ وَفَتَنّ َا كَ فُتُونا ً ۚ فَلَبِثْتَ سِنِي نَ فِي أَهْلِ مَد ْيَنَ ثُمّ َ جِئْتَ عَلَى قَ دَرٍ يَامُوسَى
Wa A ş ţ ana`tuka Linafsī
020-041 และเราได้เลือกเจ้าเพื่อทำหน้าที่ของข้า
وَاصْ طَ نَعْتُكَ لِنَفْسِي
A dh /hab 'An ta Wa 'Akh ū ka Bi'āyātī Wa Lā Taniyā Fī Dh ikr ī
020-042 เจ้าจงไปพร้อมกับพี่ชายของเจ้า พร้อมด้วยสัญญาณทั้งหลายของข้า และเจ้าทั้งสองอย่าเฉื่อยชาในการรำลึกถึงข้า
ا ب ْ أَنْ تَ وَأَخُ و كَ بِآيَاتِي وَلاَ تَنِيَا فِي ذِكْر ِي
A dh /habā 'Ilá Fir `aw na 'Inn ahu Ţ agh
020-043 เจ้าทั้งสองจงไปหาฟิรเอาน์ แท้จริงเขายะโสโอหังมาก
ا ا إِلَى فِر ْعَوْ نَ إِنَّ هُ طَ غَ ى
Faq ūlā Lahu Q awlāan Layyināan La`allahu Yatadh akkaru 'Aw Yakh sh á
020-044 แล้วเจ้าทั้งสองจงพูดกับเขาด้วยคำพูดที่อ่อนโยน บางทีเขาอาจจะรำลึกขึ้นมา หรือเกิดความยำเกรงขึ้น
فَقُ ولاَ لَهُ قَ وْلا ً لَيِّنا ً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْ شَى
Q ālā Ra bbanā 'Inn anā Nakh ā fu 'An Yafru ţ a `Alaynā 'Aw 'An Yaţ gh
020-045 เขาทั้งสองได้กล่าวว่า “ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าของเรา แท้จริงเรากลัวว่า เขาจะล่วงเกินเรา
قَ الاَ رَ بَّنَا إِنَّ نَا نَخَ ا فُ أَن ْ يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن ْ يَطْ غَ ى
Q ā la Lā Takh ā ۖ 'Inn anī Ma`akumā 'Asma`u Wa 'Ará
020-046 พระองค์ตรัสว่า “เจ้าทั้งสองอย่ากลัวแท้จริงข้าอยู่กับเจ้าทั้งสอง ข้าได้ยินและได้เห็น (ทุกสิ่งทุกอย่าง)
قَ ا لَ لاَ تَخَ افَا ۖ إِنَّ نِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَ ى
Fa'tiyā hu Faq ūlā 'Inn ā Ra sūlā Ra bbika Fa'arsil Ma`anā Banī 'Isrā 'ī la Wa Lā Tu`adh dh ib hum ۖ Q ad Ji'nā ka Bi'āyatin Min Ra bbika Wa ۖ A s-Salā mu `Alá Mani A A l-Hudá
020-047 ดังนั้น เจ้าทั้งสองจงไปหาเขาแล้วกล่าวว่า “แท้จริงเราเป็นร่อซูลของพระเจ้าของท่าน ฉะนั้นท่านจงปล่อยวงศ์วานอิสรออีลมากับเราเถิด และอย่าได้ทรมานพวกเขาเลย แน่นอน เราได้นำสัญญาณ จากพระเจ้าของท่านมายังท่านแล้วและความปลอดภัย (จากการลงโทษของอัลลอฮฺ) จงมีแด่ผู้ปฏิบัติตามแนวทางที่ถูกต้อง
فَأْتِيَا هُ فَقُ ولاَ إِنَّ ا رَ سُولاَ رَ بِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَلاَ تُعَذِّبْ هُمْ ۖ قَ د ْ جِئْنَا كَ بِآيَةٍ مِن ْ رَ بِّكَ ۖ وَا ل سَّلاَمُ عَلَى مَنِ ا ا لْهُدَى
'Inn ā Q ad 'Ūĥiya 'Ilaynā 'Ann a A l-`Adh ā ba `Alá Man Kadh dh aba Wa Tawallá
020-048 “แท้จริงได้มีวะฮีมายังเราว่า แท้จริงการลงโทษจะประสบแก่ผู้ที่ปฏิเสธ (บรรดานะบีของอัลลอฮฺ) และหันหลัง (ให้กับการอีมาน)
إِنَّ ا قَ د ْ أُ وحِيَ إِلَيْنَا أَنّ َ ا لْعَذَا بَ عَلَى مَن ْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
Q ā la Faman Ra bbukumā Yā Mūsá
020-049 เขากล่าวว่า “ดังนั้น ใครเล่าคือพระเจ้าของท่านทั้งสอง โอ้มูซาเอ๋ยâ€
قَ ا لَ فَمَن ْ رَ بُّكُمَا يَامُوسَى
Q ā la Ra bbunā A l-Ladh ī 'A`ţ á Kulla Sh ay 'in Kh q ahu Th umm a Hadá
020-050 มูซากล่าวว่า “พระเจ้าของเราคือ ผุ้ทรงประทานทุกอย่างแก่สิ่งที่พระองค์ทรงสร้างแล้วพระองค์ก็ทรงชี้แนะแนวทางให้â€
قَ ا لَ رَ بُّنَا ا لَّذِي أَعْطَ ى كُلَّ شَيْ ءٍ خَ لْقَ هُ ثُمّ َ هَدَى
Q ā la Famā Bā lu A l-Q urū ni A l-'Ūlá
020-051 เขากล่าวว่า “แล้วสภาพของคนรุ่นก่อน ๆ นั้นเป็นเช่นไร ?â€
قَ ا لَ فَمَا بَا لُ ا لْقُ رُو نِ ا لأُ ولَى
Q ā la `Ilmuhā `In da Ra bbī Fī Kitā bin ۖ Lā Yađillu Ra bbī Wa Lā Yan sá
020-052 มูซากล่าวว่า “ความรู้ในเรื่องนั้น อยู่ที่พระเจ้าของฉัน ในบันทึกของพระองค์ พระเจ้าของฉันจะไม่ทรงผิดพลาด และไม่ทรงหลงลืมâ€
قَ ا لَ عِلْمُهَا عِنْ دَ رَ بِّي فِي كِتَا بٍ ۖ لاَ يَضِ لُّ رَ بِّي وَلاَ يَن سَى
Al-Ladh ī Ja`ala Lakumu A l-'Arđa Mahdāan Wa Salaka Lakum Fīhā Subulāan Wa 'An zala Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'akh ra j nā Bihi~ 'Azwājāan Min Nabā tin Sh attá
020-053 พระผู้ทรงทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบเรียบ สำหรับพวกท่าน และทรงทำให้เป็นถนนหนทางสำหรับพวกท่าน และทรงหลั่งน้ำฝนมาจากฟากฟ้าและเราได้ให้พืชผลนานาชนิดออกมาเป็นคู่ ๆ
ا لَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ا لأَرْضَ مَهْدا ً وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلا ً وَأَن زَلَ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً فَأَخْ رَ جْ نَا بِهِ أَزْوَاجا ً مِن ْ نَبَا تٍ شَتَّى
Kulū Wa A m ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Li'wlī A n -Nuhá
020-054 พวกเจ้าจงกิน และจงเลี้ยงปศุสัตว์ของพวกเจ้า แท้จริงในการนั้น แน่นนอน ย่อมเป็นสัญญาณมากหลายสำหรับปัญญาชน
كُلُوا وَا نْ عَامَكُمْ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِأو ْلِي ا ل نُّ هَى
Minhā Kh q m Wa Fīhā Nu`īdukum Wa Minhā Nukh r ijukum Tāra tan 'Ukh
020-055 จากแผ่นดินเราได้บังเกิดพวกเจ้า และ ณ แผ่นดินนั้นเราจะให้พวกเจ้ากลับคืนไป และจากแผ่นดินนั้น เราจะให้พวกเจ้ากลับออกมาอีกครั้งหนึ่ง
مِنْ هَا خَ لَقْ نَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْ هَا نُخْ ر ِجُكُمْ تَارَ ةً أُخْ رَ ى
Wa Laq ad 'Ara ynā hu 'Āyātinā Kullahā Fakadh dh aba Wa 'Abá
020-056 และแน่นอน เราได้ให้เขาเห็นสัญญาณทั้งหมดของเรา แต่เขาได้ปฏิเสธและดื้อดึง
وَلَقَ د ْ أَرَ يْنَا هُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى
Q ā la 'Aji'tanā Litukh r ijanā Min 'Arđinā Bisiĥr ika Yā Mūsá
020-057 เขากล่าวว่า “เจ้ามาหาเราเพื่อที่จะเอาเราออกจาแผ่นดินของเรา ด้วยเล่ห์กลของเจ้ากระนั้นหรือ โอ้ มูซาเอ๋ย !â€
قَ ا لَ أَجِئْتَنَا لِتُخْ ر ِجَنَا مِن ْ أَرْضِ نَا بِسِحْر ِكَ يَامُوسَى
Falana'tiyann aka Bisiĥr in Mith lihi Fāj `al Baynanā Wa Baynaka Maw`idāan Lā Nukh u Naĥnu Wa Lā 'An ta Makānāan Suwan
020-058 “ดังนั้น เราก็จะนำมาซึ่งเล่ห์กลนั้นเจ้าเช่นเดียวกัน ฉะนั้น เจ้าจงกำหนดวันขึ้นระหว่างเรากับท่าน ณ สถานที่ที่แน่นอน โดยที่เราจะไม่ผิดสัญญาและตัวท่านด้วยâ€
فَلَنَأْتِيَنَّ كَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْ عَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدا ً لاَ نُخْ لِفُهُ نَحْنُ وَلاَ أَنْ تَ مَكَانا ً سُوىً
Q ā la Maw`idukum Yaw mu A z-Zīnati Wa 'An Yuĥsh ara A n -Nā su Đ uĥan
020-059 มูซากล่าวว่า “กำหนดวันของพวกท่านคือวันอีดวันรื่นเริง โดยให้ประชาชนมาร่วมชุมนุมกันในตอนสายâ€
قَ ا لَ مَوْعِدُكُمْ يَوْ مُ ا ل زِّينَةِ وَأَن ْ يُحْشَرَ ا ل نّ َا سُ ضُ حىً
Fatawallá Fir `aw nu Fajama`a Kaydahu Th umm a 'Atá
020-060 ฟิรเอาน์ได้กลับออกไป เพื่อไปร่วมมือกันวางแผนการณ์ของเขา แล้วได้มายังที่นัดหมาย
فَتَوَلَّى فِر ْعَوْ نُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمّ َ أَتَى
Q ā la Lahum Mūsá Waylakum Lā Taftarū `Alá A ll āhi Kadh ibāan Fayusĥitakum Bi`adh ā bin ۖ Wa Q ad Kh ā ba Mani A
020-061 มูซาได้กล่าวแก่พวกเขา “ความหายนะจงประสบแก่พวกท่าน พวกท่านอย่าได้เสกสรรปั้นแต่งการมุสาต่ออัลลอฮฺ มิฉะนั้นพระองค์จะทรงทำลายพวกท่านด้วยการลงโทษ และแน่นอนผู้ปั้นแต่งการมุสานั้น ได้ประสบความผิดหวังมาแล้วâ€
قَ ا لَ لَهُمْ مُوسَى وَيْلَكُمْ لاَ تَفْتَرُوا عَلَى ا للَّ هِ كَذِبا ً فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَا بٍ ۖ وَقَ د ْ خَ ا بَ مَنِ ا رَ ى
Fatanāza`ū 'Am ra hum Baynahum Wa 'Asarrū A n -Naj wá
020-062 พวกเขาได้โต้แย้งกันในเรื่องของพวกเขา และได้มีการพูดกันอย่างลับ ๆ
فَتَنَازَعُو ا أَمْرَ هُمْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا ا ل نَّ جْ وَى
Q ālū 'In Hadh ā ni Lasāĥir ā ni Yur īdā ni 'An Yukh r ijākum Min 'Arđikum Bisiĥr ihimā Wa Yadh /habā Biţ ar īq atikumu A l-Muth lá
020-063 พวกเขากล่าวว่า “สองคนนี้มิได้เป็นอื่นใด นอกจากเป็นนักมายากลอย่างแน่นอน ต้องการที่จะเอาพวกท่านออกจาแผ่นดินของพวกท่านด้วยเล่ห์กลของเขาทั้งสอง และต้องการจะลบล้างขนบธรรมเนียมอันดีงามของพวกท่าน
قَ الُو ا إِن ْ هَذَا نِ لَسَاحِرَ ا نِ يُر ِيدَا نِ أَن ْ يُخْ ر ِجَاكُمْ مِن ْ أَرْضِ كُمْ بِسِحْر ِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَ ر ِيقَ تِكُمُ ا لْمُثْلَى
Fa'aj mi`ū Kaydakum Th umm a A 'tū Ş affāan ۚ Wa Q ad 'Aflaĥa A l-Yaw ma Mani A
020-064 “ดังนั้น พวกท่านจงรวบรวมแผนการณ์ของพวกท่าน แล้วเดินออกมาเป็นแถว และวันนี้ผู้ใดเหนือกว่า ก็จะได้รับชัยชนะอย่างแน่นอนâ€
فَأَجْ مِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمّ َ ا ئْتُوا صَ فّا ً ۚ وَقَ د ْ أَفْلَحَ ا لْيَوْ مَ مَنِ ا
Q ālū Yā Mūsá 'Imm ā 'An Tulq iya Wa 'Imm ā 'An Nakū na 'Awwala Man 'Alq á
020-065 พวกเขากล่าวว่า “โอ้ มูซาเอ๋ย ! ท่านจะเป็นผู้โยนหรือว่าพวกเราจะเป็นผู้โยนก่อนâ€
قَ الُوا يَامُوسَى إِمَّ ا أَن ْ تُلْقِ يَ وَإِمَّ ا أَن ْ نَكُو نَ أَوَّلَ مَن ْ أَلْقَ ى
Q ā la Bal 'Alq ū ۖ Fa'idh ā Ĥibāluhum Wa `Iş īyuhum Yukh y hi Min Siĥr ihim 'Ann ahā Tas`á
020-066 มูซากล่าวว่า “แต่ว่าพวกท่านจงโยนก่อนเถิด†ณ บัดนั้น เชือกและไม้เท้าของพวกเขาดูประหนึ่งว่ามันเลื้อยคลานไปมาเพราะเล่ห์กลของพวกเขา
قَ ا لَ بَلْ أَلْقُ وا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِ يُّهُمْ يُخَ يَّلُ إِلَيْ هِ مِن ْ سِحْر ِهِمْ أَنَّ هَا تَسْعَى
Fa'awjasa Fī Nafsihi Kh n Mūsá
020-067 มูซาจึงรู้สึกกลัวขึ้นในตัวของเขา
فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِ يفَة ً مُوسَى
Q ulnā Lā Takh nn aka 'An ta A l-'A`lá
020-068 เรากล่าวว่า “เจ้าอย่ากลัว แท้จริง เจ้าอยู่ในสภาพที่เหนือกว่าâ€
قُ لْنَا لاَ تَخَ فْ إِنَّ كَ أَنْ تَ ا لأَعْلَى
Wa 'Alq i Mā Fī Yamīnika Talq af Mā Ş ana`ū ۖ 'Inn amā Ş ana`ū Kay du Sāĥir n ۖ Wa Lā Yufliĥu A s-Sāĥir u Ĥay th u 'Atá
020-069 “และเจ้าจงโยนสิ่งที่อยู่ในมือขวาของเจ้า มันจะกลืนสิ่งที่พวกเขาทำขึ้น แท้จริงสิ่งที่พวกเขาทำขึ้นนั้นเป็นแผนของนักมายากล และนักมายากลนั้นจะไม่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าเขาจะมาจากทางไหนก็ตามâ€
وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَ فْ مَا صَ نَعُو ا ۖ إِنَّ مَا صَ نَعُوا كَيْ دُ سَاحِر ٍ ۖ وَلاَ يُفْلِحُ ا ل سَّاحِر ُ حَيْ ثُ أَتَى
Fa'ulq iya A s-Saĥara tu Sujjadāan Q ālū 'Āmann ā Bira bbi Hārū na Wa Mūsá
020-070 ดังนั้น พวกมายากลได้ก้มลงสุญูด โดยกล่าวว่า “เราขอศรัทธาต่อพระเจ้าของฮารูนและมูซาâ€
فَأُلْقِ يَ ا ل سَّحَرَ ةُ سُجَّدا ً قَ الُو ا آمَنَّ ا بِرَ بِّ هَارُو نَ وَمُوسَى
Q ā la 'Āman tum Lahu Q ab la 'An 'Ādh ana Lakum ۖ 'Inn ahu Lakabīru kumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra ۖ Fala'uq aţ ţ i`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ā fin Wa La'uş allibann akum Fī Judh ū `i A n -Nakh nn a 'Ayyunā 'Ash addu `Adh ābāan Wa 'Ab q á
020-071 เขา (ฟิรเอาน์) กล่าวว่า “พวกท่านศรัทธาต่อเขา ก่อนที่ฉันจะขออนุญาตให้แก่พวกท่านกระนั้นหรือ ? แท้จริงเขาต้องเป็นหัวหน้าของพวกท่าน ซึ่งได้สอนวิชามายากลแก่พวกท่าน ฉะนั้น ฉันจะตัดมือและเท้าของพวกท่านสลับข้างกัน และฉันจะเอาพวกท่านไปตรึงไว้ที่ต้นอินทผาลัม และพวกท่านก็จะรู้อย่างแน่ชัดว่า ผู้ใดในหมู่พวกเราที่จะให้การลงโทษที่สาหัสกว่า และยาวนานยิ่งกว่าâ€
قَ ا لَ آمَنْ تُمْ لَهُ قَ بْ لَ أَن ْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هُ لَكَبِيرُكُمُ ا لَّذِي عَلَّمَكُمُ ا ل سِّحْرَ ۖ فَلَأُقَ طِّ عَنّ َ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِن ْ خِ لاَفٍ وَلَأُصَ لِّبَنَّ كُمْ فِي جُذُو عِ ا ل نَّ خْ لِ وَلَتَعْلَمُنّ َ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابا ً وَأَبْ قَ ى
Q ālū Lan Nu'uth ira ka `Alá Mā Jā 'anā Mina A l-Bayyinā ti Wa A l-Ladh ī Faţ ara nā ۖ Fāq ā 'An ta Q āđin ۖ 'Inn amā Taq dh ihi A l-Ĥayāata A d-Dun yā
020-072 พวกเขากล่าวว่า “เราจะไม่ฝักใฝ่ท่านมากกว่าหลักฐานที่ชัดแจ้งที่ได้มายังเรา ขอสาบานต่อพระผู้ให้บังเกิดเรา ท่านจงกระทำตามสิ่งที่ท่านต้องการจะกระทำผิด แท้จริงท่านจะกระทำได้ในชีวิตแห่งโลกนี้เท่านั้น
قَ الُوا لَن ْ نُؤْثِرَ كَ عَلَى مَا جَا ءَنَا مِنَ ا لْبَيِّنَا تِ وَا لَّذِي فَطَ رَ نَا ۖ فَاقْ ضِ مَا أَنْ تَ قَ ا ض ٍ ۖ إِنَّ مَا تَقْ ضِ ي هَذِهِ ا لْحَيَا ةَ ا ل دُّنْ يَا
'Inn ā 'Āmann ā Bira bbinā Liyagh r a Lanā Kh ţ āyānā Wa Mā 'Akra htanā `Alay hi Mina A s-Siĥr i Wa ۗ A ll āhu Kh y ru n Wa 'Ab q á
020-073 “แท้จริง เราได้ศรัทธาต่อพระเจ้าของเราเพื่อพระองค์จะทรงอภัยความผิดต่าง ๆ ของเราให้แก่เรา และทรงอภัยสิ่งที่ท่านได้บังคับให้เรากระทำเกี่ยวกับเรื่องมายากล และอัลลอฮฺนั้นทรงเป็นผู้ดีเลิศยิ่งและทรงยั่งยืนตลอดไปâ€
إِنَّ ا آمَنَّ ا بِرَ بِّنَا لِيَغْ فِر َ لَنَا خَ طَ ايَانَا وَمَا أَكْرَ هْتَنَا عَلَيْ هِ مِنَ ا ل سِّحْر ِ ۗ وَا للَّهُ خَ يْ رٌ وَأَبْ قَ ى
'Inn ahu Man Ya'ti Ra bbahu Muj r imāan Fa'inn a Lahu Jahann ama Lā Yamū tu Fīhā Wa Lā Yaĥyā
020-074 ความจริงนั้น ผู้ใดมาหาพระเจ้าของเขาในสภาพของผู้กระทำความผิด แน่นอน เขาจะได้รับนรกเป็นการตอบแทน โดยที่เขาจะไม่ตายและไม่เป็นในนั้น
إِنَّ هُ مَن ْ يَأْتِ رَ بَّهُ مُجْ ر ِما ً فَإِنّ َ لَهُ جَهَنَّ مَ لاَ يَمُو تُ فِيهَا وَلاَ يَحْيَا
Wa Man Ya'tihi Mu'umināan Q ad `Amila A ş -Ş āliĥā ti Fa'ūlā 'ika Lahumu A d-Dara jā tu A l-`Ulā
020-075 และผู้ใดมาหาพระองค์โดยเป็นผู้ศรัทธาเขาได้กระทำความดีต่าง ๆ ไว้ ชนเหล่านี้แหละสำหรับพวกเขานั้นจะมีสถานะอันสูงส่ง
وَمَن ْ يَأْتِهِ مُؤْمِنا ً قَ د ْ عَمِلَ ا ل صَّ الِحَا تِ فَأُ وْلَا ئِكَ لَهُمُ ا ل دَّرَ جَا تُ ا لْعُلاَ
Jann ā tu `Ad nin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā ۚ Wa Dh alika Jazā 'u Man Tazakká
020-076 สวนสวรรค์หลากหลายอันสถาพร ณ เบื้องล่างของมันมีลำน้ำหลายสายไหลผ่าน พวกเขาเป็นผู้พำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล และนั่นคือการตอบแทนสำหรับผู้ขัดเกลาตนเอง (ให้พ้นจากความชั่ว)
جَنّ َا تُ عَد ْنٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ جَزَا ءُ مَن ْ تَزَكَّى
Wa Laq ad 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asr i Bi`ibādī Fāđr ib Lahum Ţ ar īq āan Fī A l-Baĥr i Yabasāan Lā Takh ā fu Dara kāan Wa Lā Takh sh á
020-077 และโดยแน่นอน เราได้วะฮีแก่มูซาว่า “จงเดินทางในเวลากลางคืนพร้อมด้วยปวงบ่าวของข้าแล้วฟาดลงในทะเล ให้เป็นทางเดินแห้งแก่พวกเขา เจ้าอย่าได้กลัวว่าจะถูกตามทัน และจ้าอย่าได้กลัวจมน้ำâ€
وَلَقَ د ْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَن ْ أَسْر ِ بِعِبَادِي فَاضْ ر ِب ْ لَهُمْ طَ ر ِيق ا ً فِي ا لْبَحْر ِ يَبَسا ً لاَ تَخَ ا فُ دَرَ كا ً وَلاَ تَخْ شَى
Fa'atba`ahum Fir `aw nu Bijunūdihi Fagh sh iyahum Mina A l-Yamm i Mā Gh sh iyahum
020-078 ฟิรเอาน์พร้อมด้วยไร่พลของเขาได้ตามมาทันพวกเขา แล้วน้ำจากทะเลได้ท่วม ทำให้พวกเขาจมน้ำ
فَأَتْبَعَهُمْ فِر ْعَوْ نُ بِجُنُودِهِ فَغَ شِيَهُمْ مِنَ ا لْيَمّ ِ مَا غَ شِيَهُمْ
Wa 'Ađalla Fir `aw nu Q awmahu Wa Mā Hadá
020-079 และฟิรเอาน์ได้ทำให้กลุ่มชนของเขาหลงผิด และมิได้แนะทางที่ถูกต้องให้
وَأَضَ لَّ فِر ْعَوْ نُ قَ وْمَهُ وَمَا هَدَى
Yā Banī 'Isrā 'ī la Q ad 'An jaynākum Min `Adūwikum Wa Wā`ad nākum Jāniba A ţ -Ţ ū r i A l-'Aymana Wa Nazzalnā `Alaykumu A l-Mann a Wa A s-Salwá
020-080 โอ้ วงศ์วานของอิสรออีลเอ๋ย ! แน่นอนเราได้ช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากศัตรูของพวกเจ้า และเราได้สัญญาพวกเจ้าทางด้านขวาของภูเขาฏูร และเราได้ให้อาหารหวานและนกคุ่มแก่พวกเจ้า
يَابَنِي إِسْرَا ئِي لَ قَ د ْ أَن جَيْنَاكُمْ مِن ْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَد ْنَاكُمْ جَانِبَ ا ل طُّ و ر ِ ا لأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ ا لْمَنّ َ وَا ل سَّلْوَى
Kulū Min Ţ ayyibā ti Mā Ra zaq m Wa Lā Taţ gh ī hi Fayaĥilla `Alaykum Gh ۖ Wa Man Yaĥlil `Alay hi Gh q ad Hawá
020-081 พวกเจ้าจงกินจากสิ่งที่ดีทั้งหลาย ที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า และพวกเจ้าอย่าได้ฝ่าฝืน มิฉะนั้น ความกริ้วของข้าจะเกิดขึ้นแก่พวกเจ้า และผู้ใดที่ความกริ้วของข้าจะเกิดขึ้นแก่เขาแน่นอนเขาจะประสบความพินาศ
كُلُوا مِن ْ طَ يِّبَا تِ مَا رَ زَقْ نَاكُمْ وَلاَ تَطْ غَ وْا فِي هِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَ ضَ بِي ۖ وَمَن ْ يَحْلِلْ عَلَيْ هِ غَ ضَ بِي فَقَ د ْ هَوَى
Wa 'Inn ī Lagh ā ru n Liman Tā ba Wa 'Āmana Wa `Amila Ş āliĥāan Th umm a A
020-082 และแท้จริง ข้าเป็นผู้อภัยอย่างมากหลายแก่ผู้ลุแก่โทษ และศรัทธา และประกอบความดีแล้วยึดมั่นอยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง
وَإِنِّ ي لَغَ فَّا رٌ لِمَن ْ تَا بَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَ الِحا ً ثُمّ َ ا
Wa Mā 'A`jalaka `An Q awmika Yā Mūsá
020-083 และอะไรเล่าที่ทำให้เจ้ารีบเร่งออกจากกลุ่มชนของเจ้า โอ้ มูซาเอ๋ย !
وَمَا أَعْجَلَكَ عَن ْ قَ وْمِكَ يَامُوسَى
Q ā la Hum 'Ūlā 'i `Alá 'Ath ar ī Wa `Ajiltu 'Ilay ka Ra bbi Litarđá
020-084 เขากล่าวว่า â€พวกเขาเหล่านั้นตามหลังข้าพระองค์มาอยู่แล้ว และข้าพระองค์ได้รีบเร่งมายังพระองค์เท่านั้น โอ้พระเจ้าของข้าพระองค์ก็เพื่อให้พระองค์ทรงพอพระทัยเท่านั้น"
قَ ا لَ هُمْ أُ ولاَءِ عَلَى أَثَر ِي وَعَجِلْتُ إِلَيْ كَ رَ بِّ لِتَرْضَ ى
Q ā la Fa'inn ā Q ad Fatann ā Q awmaka Min Ba`dika Wa 'Ađallahumu A s-Sāmir ī yu
020-085 พระองค์ตรัสว่า “แท้จริงเราได้ทดสอบกลุ่มชนของเจ้า หลังจากที่เจ้าได้จากมา และซามิรีย์ก็ได้ทำให้พวกเขาหลงทางâ€
قَ ا لَ فَإِنَّ ا قَ د ْ فَتَنَّ ا قَ وْمَكَ مِن ْ بَعْدِكَ وَأَضَ لَّهُمُ ا ل سَّامِر ِيُّ
Fara ja`a Mūsá 'Ilá Q awmihi Gh ā na 'Asifāan ۚ Q ā la Yā Q aw mi 'Alam Ya`id kum Ra bbukum Wa`dāan Ĥasanāan ۚ 'Afaţ ā la `Alaykumu A l-`Ahdu 'Am 'Ara d tum 'An Yaĥilla `Alaykum Gh n Min Ra bbikum Fa'akh m Maw`idī
020-086 มูซาได้กลับมายังกลุ่มชนของเขาด้วยความกริ้วโกรธเสียใจ เขากล่าวว่า “โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พระเจ้าของพวกท่านมิได้ทรงสัญญากับพวกท่านด้วยสัญญาที่ดีดอกหรือ คำมั่นสัญญานั้นนานเกินไปสำหรับพวกท่านกระนั้นหรือ ? หรือว่าพวกท่านประสงค์ที่จะให้ความกริ้วจากพระเจ้าของพวกท่าน เกิดขึ้นแก่พวกท่าน ? พวกท่านจึงได้บิดพริ้วสัญญาของฉันâ€
فَرَ جَعَ مُوسَى إِلَى قَ وْمِهِ غَ ضْ بَا نَ أَسِفا ً ۚ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ أَلَمْ يَعِد ْكُمْ رَ بُّكُمْ وَعْداً حَسَناً أَفَطَ ا لَ ۚ عَلَيْكُمُ ا لْعَهْدُ أَمْ أَرَ د ْتُمْ أَن ْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَ ضَ بٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ فَأَخْ لَفْتُمْ مَوْعِدِي
Q ālū Mā 'Akh nn ā Ĥumm ilnā 'Awzārā an Min Zīnati A l-Q aw mi Faq adh afnāhā Fakadh alika 'Alq á A s-Sāmir ī yu
020-087 พวกเขากล่าวว่า “เรามิได้บิดพริ้วสัญญาของท่าน ตามความสมัครใจของเราดอก แต่ว่าเราต้องแบกน้ำหนักเครื่องประดับของพรรคพวกอย่างมากมาย เราจึงโยนมันลงไป เช่นเดียวกัน ซามิรีย์ก็ได้โยนมันลงไปด้วยâ€
قَ الُوا مَا أَخْ لَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّ ا حُمِّ لْنَا أَوْزَارا ً مِن ْ زِينَةِ ا لْقَ وْ مِ فَقَ ذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَ ى ا ل سَّامِر ِيُّ
Fa'akh ra ja Lahum `Ij lāan Jasadāan Lahu Kh ā ru n Faq ālū Hādh ā 'Ilahukum Wa 'Ilahu Mūsá Fanasiya
020-088 แล้วซามิรีย์ก็ได้ทำลูกวัวออกมาเป็นรูปร่างมีเสียงร้อง พวกเขาจึงกล่าวว่า “นี่คือพระเจ้าของพวกท่าน และพระเจ้าของมูซา แต่เขาลืมเสียâ€
فَأَخْ رَ جَ لَهُمْ عِجْ لا ً جَسَدا ً لَهُ خُ وَا رٌ فَقَ الُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِيَ
'Afalā Yara w na 'Allā Yarji`u 'Ilayhim Q awlāan Wa Lā Yam liku Lahum Đ arrā an Wa Lā Naf`āan
020-089 พวกเขาไม่รู้ดอกหรือว่า มันไม่อาจจะให้คำตอบแพวกเขา และมันไม่สามารถจะให้โทษและให้คุณแก่พวกเขาเลย
أَفَلاَ يَرَ وْ نَ أَلاَّ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَ وْلا ً وَلاَ يَمْلِكُ لَهُمْ ضَ رّا ً وَلاَ نَفْعاً
Wa Laq ad Q ā la Lahum Hārū nu Min Q ab lu Yā Q aw mi 'Inn amā Futin tum Bihi ۖ Wa 'Inn a Ra bbakumu A r-Ra ĥmā nu Fa A ţ ī`ū 'Am r ī
020-090 และโดยแน่นอน ฮารูนกล่าวกับพวกเขาก่อนว่า “โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย แท้จริงพวกท่านถูกทดสอบให้หลงเสียแล้ว และแท้จริงพระเจ้าของพวกท่านนั้นคือพระผู้ทรงกรุณาปรานี ดังนั้นพวกท่านจงปฏิบัติตามฉัน และจงเชื่อฟังคำสั่งของฉัน
وَلَقَ د ْ قَ ا لَ لَهُمْ هَارُو نُ مِن ْ قَ بْ لُ يَاقَ وْ مِ إِنَّ مَا فُتِن تُمْ بِهِ وَإِنّ َ ۖ رَ بَّكُمُ ا ل رَّ حْمَنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِ يعُو ا أَمْر ِي
Q ālū Lan Nab ra ĥa `Alay hi `Ākifī na Ĥattá Yarji`a 'Ilaynā Mūsá
020-091 พวกเขากล่าวว่า “เรายังคงจะบูชามันโดยจะจงรักภักดี (ต่อมัน) จนกว่ามูซาจะกลับมาหาพวกเราâ€
قَ الُوا لَن ْ نَبْ رَ حَ عَلَيْ هِ عَاكِفِي نَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَى
Q ā la Yā Hārū nu Mā Mana`aka 'Idh Ra 'aytahum Đ allū
020-092 (เมื่อมูซากลับมาแล้ว) เขากล่าวว่า “โอ้ฮารูนเอ๋ย อันใดเล่าที่ยับยั้งท่าน เมื่อท่านเห็นพวกเขาหลงผิดâ€
قَ ا لَ يَاهَارُو نُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَ أَيْتَهُمْ ضَ لُّوا
'Allā Tattabi`anī ۖ 'Afa`aş ay ta 'Am r ī
020-093 “ทำไมท่านจึงไม่ปฏิบัติตามฉัน†ท่านฝ่าฝืนคำสั่งของฉันกระนั้นหรือ ?â€
أَلاَّ تَتَّبِعَنِي ۖ أَفَعَصَ يْ تَ أَمْر ِي
Q ā la Yab na'uumm a Lā Ta'kh dh Biliĥyatī Wa Lā Bira 'sī 'Inn ī Kh sh ī tu ۖ 'An Taq ū la Farra q y na Banī 'Isrā 'ī la Wa Lam Tarq ub Q awlī
020-094 ฮารูน กล่าวว่า “โอ้ลูกของแม่ฉันเอ๋ย อย่าดึงเคราและศีรษะของฉันซิ แท้จริงฉันกลัวว่า ท่านจะกล่าว(แก่ฉัน) ว่า ท่านได้ก่อการแตกแยกขึ้นในหมู่วงศ์วานอิสรออีล และท่านไม่คอบฟังคำสั่งของฉันâ€
قَ ا لَ يَبْ نَؤُمّ َ لاَ تَأْخُ ذْ بِلِحْيَتِي وَلاَ بِرَ أْسِي إِنِّ ي خَ شِي تُ ۖ أَن ْ تَقُ و لَ فَرَّ قْ تَ بَيْ نَ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ وَلَمْ تَرْقُ ب ْ قَ وْلِي
Q ā la Famā Kh ţ r ī yu
020-095 มูซากล่าวว่า “เจ้าต้องการอะไร โอ้ซามิรีย์เอ๋ย !â€
قَ ا لَ فَمَا خَ طْ بُكَ يَاسَامِر ِيُّ
Q ā la Baş urtu Bimā Lam Yab ş urū Bihi Faq abađtu Q ab đatan Min 'Ath ar i A r-Ra sū li Fanabadh tuhā Wa Kadh alika Sawwalat Lī Nafsī
020-096 เขากล่าวว่า “ฉันเห็นในสิ่งที่พวกเขามองไม่เห็น ดังนั้น ฉันจึงกำเอากอบหนึ่งจากรอยของร่อซูล (หมายถึงญิบรีล) แล้วฉันได้โยนมันลงไปและเช่นนั้นแหละจิตใจของฉันได้เห็นดีเห็นงามâ€
قَ ا لَ بَصُ رْتُ بِمَا لَمْ يَبْ صُ رُوا بِهِ فَقَ بَضْ تُ قَ بْ ضَ ة ً مِن ْ أَثَر ِ ا ل رَّ سُو لِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي
Q ā la Fādh /hab Fa'inn a Laka Fī A l-Ĥayāati 'An Taq ū la Lā Misā sa ۖ Wa 'Inn a Laka Maw`idāan Lan Tukh u ۖ Wa A n žur 'Ilá 'Ilahika A l-Ladh ī Ž alta `Alay hi `Ākifāan ۖ Lanuĥarr iq ann ahu Th umm a Lanan sifann ahu Fī A l-Yamm i Nasfāan
020-097 มูซากล่าวว่า “ท่านจงออกไป แท้จริงสำหรับท่านในชีวิตนี้จะได้รับการลงโทษโดยท่านกล่าวว่า อย่ามาแตะต้องฉัน และแท้จริงสำหรับท่านนั้นมีสัญญาหนึ่ง ท่านจะไม่ถูกทำให้ผิดสัญญาและจงดูพระเจ้าของท่านซึ่งท่านยึดถือบูชามันแน่นอนเราจะเผามัน แล้วเราจะโปรยมันลงในทะเลให้กระจายâ€
قَ ا لَ فَاذْهَب ْ فَإِنّ َ لَكَ فِي ا لْحَيَا ةِ أَن ْ تَقُ و لَ لاَ مِسَا سَ ۖ وَإِنّ َ لَكَ مَوْعِدا ً لَن ْ تُخْ لَفَهُ ۖ وَا ن ظُ رْ إِلَى إِلَهِكَ ا لَّذِي ظَ لْتَ عَلَيْ هِ عَاكِفا ً ۖ لَنُحَرِّقَ نَّ هُ ثُمّ َ لَنَن سِفَنَّ هُ فِي ا لْيَمّ ِ نَسْفاً
'Inn amā 'Ilahukumu A ll āhu A l-Ladh ī Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۚ Wasi`a Kulla Sh ay 'in `Ilmāan
020-098 แท้จริง พระเจ้าของพวกท่านนั้นคือ อัลลอฮฺ ซึ่งไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ พระองค์ทรงแผ่ความรอบรู้ในยังทุกสิ่ง
إِنَّ مَا إِلَهُكُمُ ا للَّ هُ ا لَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۚ وَسِعَ كُلَّ شَيْ ءٍ عِلْماً
Kadh ālika Naq uş ş u `Alay ka Min 'An bā 'i Mā Q ad Sabaq a ۚ Wa Q ad 'Ātaynā ka Min Ladunn ā Dh ikrā an
020-099 เช่นนี้แหละ เราได้บอกเล่าข่าวคราวที่ได้เกิดขึ้นแต่กาลก่อนแก่เจ้า และแน่นอน เราได้ให้ข้อเตือนสติ จากเราแก่เจ้า
كَذَلِكَ نَقُ صّ ُ عَلَيْ كَ مِن ْ أَنْ بَا ءِ مَا قَ د ْ سَبَقَ ۚ وَقَ د ْ آتَيْنَا كَ مِن ْ لَدُنَّ ا ذِكْراً
Man 'A`ra đa `Anhu Fa'inn ahu Yaĥmilu Yaw ma A l-Q iyāmati Wizrā an
020-100 ผู้ใดหันหลังให้อัลกุรอาน แท้จริงเขาจะแบกโทษหนักในวันกิยามะฮ์ (อยุ่ในนรก)
مَن ْ أَعْرَ ضَ عَنْ هُ فَإِنَّ هُ يَحْمِلُ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ وِزْراً
Kh ī na Fī hi ۖ Wa Sā 'a Lahum Yaw ma A l-Q iyāmati Ĥim lāan
020-101 พวกเขาจะพำนักอย่างถาวรอยู่ในนั้น และโทษหนักนั้นเป็นความชั่วช้าสำหรับพวกเขาในวันกิยามะฮ์เสียนี่กระไร !
خَ الِدِي نَ فِي هِ ۖ وَسَا ءَ لَهُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ حِمْلاً
Yaw ma Yun fakh A ş -Ş ū r i ۚ Wa Naĥsh uru A l-Muj r imī na Yawma'idh in Zurq āan
020-102 วันซึ่งสังข์จะถูกเป่า และในวันนั้นเราจะรวมนักโทษทั้งหลายที่มีตาสีฟ้าไว้ด้วยกัน
يَوْ مَ يُنْ فَخُ فِي ا ل صُّ و ر ِ ۚ وَنَحْشُرُ ا لْمُجْ ر ِمِي نَ يَوْمَئِذٍ زُرْق اً
Yatakh ū na Baynahum 'In Labith tum 'Illā `Ash rā an
020-103 พวกเขาจะกระซิบกระซาบระหว่างกันว่า “พวกท่านมิได้พักในโลกนี้นอกจากเพียง 10 วัน เท่านั้นâ€
يَتَخَ افَتُو نَ بَيْنَهُمْ إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْراً
Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaq ūlū na 'Idh Yaq ū lu 'Am th aluhum Ţ ar īq atan 'In Labith tum 'Illā Yawmāan
020-104 เรารู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกเขากล่าวกัน เมื่อผู้มีความคิดที่ดียิ่งกล่าวว่า “พวกท่านมิได้พักอยู่ นอกจากเพียงวันเดียวเท่านั้นâ€
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُ ولُو نَ إِذْ يَقُ و لُ أَمْثَلُهُمْ طَ ر ِيقَ ة ً إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ يَوْماً
Wa Yas'alūnaka `Ani A l-Jibā li Faq ul Yan sifuhā Ra bbī Nasfāan
020-105 และพวกเขาจะถามเจ้าเกี่ยวกับภูเขา จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) “พระเจ้าของฉันจะทรงทำให้มันแตกออกเป็นผุยผง â€
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ ا لْجِبَا لِ فَقُ لْ يَن سِفُهَا رَ بِّي نَسْفاً
Fayadh aru hā Q ā`āan Ş afş afāan
020-106 “แล้วจะทรงปล่อยให้มันเป็นที่ราบโล่งเตียน (ไม่มีต้นไม้และสิ่งก่อสร้าง)â€
فَيَذَرُهَا قَ اعا ً صَ فْصَ فاً
Lā Tará Fīhā `Iwajāan Wa Lā 'Am tāan
020-107 “สูเจ้าจะไม่เห็น ณ ที่นั้น ที่ลุ่มและที่ดอนâ€
لاَ تَرَ ى فِيهَا عِوَجا ً وَلاَ أَمْتاً
Yawma'idh in Yattabi`ū na A d-Dā`ī Lā `Iwaja Lahu ۖ Wa Kh sh a`ati A l-'Aş wā tu Lilrra ĥmani Falā Tasma`u 'Illā Ham sāan
020-108 วันนั้นพวกเขาจะติดตามผู้ร้องเรียกไปโดยไม่มีการอิดเอื้อนแต่ประการใด เสียงทั้งหลายก็จะลดค่อยลงต่อพระผู้ทรงกรุณาปรานี เจ้าจะไม่ได้ยินเสียงใด นอกจากเสียแผ่วเบา
يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُو نَ ا ل دَّاعِي لاَ عِوَجَ لَهُ ۖ وَخَ شَعَتِ ا لأَصْ وَا تُ لِل رَّ حْمَنِ فَلاَ تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً
Yawma'idh in Lā Tan fa`u A sh -Sh afā`atu 'Illā Man 'Adh ina Lahu A r-Ra ĥmā nu Wa Ra điya Lahu Q awlāan
020-109 วันนั้น การชะฟาอะฮ์ จะไม่เกิดประโยชน์อันใด นอกจากผู้ที่พระผู้ทรงกรุณาปรานีทรงอนุญาตแก่เขา และพระองค์ทรงพอพระทัยในคำพูดของเขาเท่านั้น
يَوْمَئِذٍ لاَ تَن فَعُ ا ل شَّفَاعَةُ إِلاَّ مَن ْ أَذِنَ لَهُ ا ل رَّ حْمَنُ وَرَ ضِ يَ لَهُ قَ وْلاً
Ya`lamu Mā Bay na 'Aydīhim Wa Mā Kh m Wa Lā Yuĥīţ ū na Bihi `Ilmāan
020-110 พระองค์ทรงรอบรู้สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา และสิ่งต่าง ๆที่อยู่ลับหลังพวกเขาและความรู้ของพวกเขาไม่อาจจะเท่าเทียมความรู้ของพระองค์ได้
يَعْلَمُ مَا بَيْ نَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَ لْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُ و نَ بِهِ عِلْماً
Wa `Anati A l-Wujū hu Lilĥay yi A l-Q ayyū mi ۖ Wa Q ad Kh ā ba Man Ĥamala Ž ulmāan
020-111 และใบหน้าทั้งหลาย ได้สยบลงต่อพระผู้ทรงเป็นอยู่เสมอ พระผู้ทรงอมตะ และแน่นอน ผู้ที่แบกเอาความอธรรมไว้ (ชิริก)ต้องประสบกับการขาดทุนอย่างแน่นอน
وَعَنَتِ ا لْوُجُو هُ لِلْحَيِّ ا لْقَ يُّو مِ ۖ وَقَ د ْ خَ ا بَ مَن ْ حَمَلَ ظُ لْماً
Wa Man Ya`mal Mina A ş -Ş āliĥā ti Wa Huwa Mu'uminun Falā Yakh ā fu Ž ulmāan Wa Lā Hađmāan
020-112 และผู้ใดปฏิบัติคุณงามความดีทั้งหลายโดยที่เขาเป็นผู้ศรัทธา เขาจะไม่กลัวความอธรรมและการบั่นทอนใด ๆ
وَمَن ْ يَعْمَلْ مِنَ ا ل صَّ الِحَا تِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلاَ يَخَ ا فُ ظُ لْما ً وَلاَ هَضْ ماً
Wa Kadh alika 'An zalnā hu Q ur'ā nāan `Ara bīyāan Wa Ş arra fnā Fī hi Mina A l-Wa`ī di La`allahum Yattaq ū na 'Aw Yuĥdith u Lahum Dh ikrā an
020-113 และเช่นนั้นแหละ เราได้ให้กุรอานเป็นภาษาอาหรับลงมาแก่เขา และเราได้กล่าวซ้ำในนั้นซึ่งข้อตักเตือน หวังว่าพวกเขาจะมีความยำเกรงหรือเกิดข้อเตือนใจแก่พวกเขา
وَكَذَلِكَ أَن زَلْنَا هُ قُ رْآناً عَرَ بِيّا ً وَصَ رَّ فْنَا فِي هِ مِنَ ا لْوَعِي دِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُ و نَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْراً
Fata`ālá A ll āhu A l-Maliku A l-Ĥaq q u ۗ Wa Lā Ta`jal Bil-Q ur'ā ni Min Q ab li 'An Yuq á 'Ilay ka Waĥyuhu ۖ Wa Q ul Ra bbi Zid nī `Ilmāan
020-114 ดังนั้น อัลลอฮฺคือพระผู้ทรงสูงส่งยิ่ง พระผู้ทรงอำนาจอันแท้จริง และเจ้าอย่ารีบเร่งในการอ่านอัลกุรอาน ก่อนที่วะฮีย์ของพระองค์จะจบลง และจงกล่าวเถิด “ข้าแต่พระเจ้าของข้า พระองค์ขอพระองค์ทรงโปรดเพิ่มพูนความรู้แก่ข้าพระองค์ด้วยâ€
فَتَعَالَى ا للَّ هُ ا لْمَلِكُ ا لْحَقُّ ۗ وَلاَ تَعْجَلْ بِا لْقُ رْآنِ مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ يُقْ ضَ ى إِلَيْ كَ وَحْيُهُ ۖ وَقُ لْ رَ بِّ زِد ْنِي عِلْماً
Wa Laq ad `Ahid nā 'Ilá 'Ādama Min Q ab lu Fanasiya Wa Lam Najid Lahu `Azmāan
020-115 และโดยแน่นอน เราได้ให้คำมั่นสัญญาแก่อาดัมแต่กาลก่อน แต่เขาได้ลืม และเราไม่พบความมั่ใจอดทนในตัวเขา
وَلَقَ د ْ عَهِد ْنَا إِلَى آدَمَ مِن ْ قَ بْ لُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِد ْ لَهُ عَزْماً
Wa 'Idh Q ulnā Lilmalā 'ikati A sjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Ib lī sa 'Abá
020-116 และเมื่อเรากล่าวแก่บรรดามะลาอิกะฮ์ว่า “จงสุญูดคารวะแก่อาดัม†และพวกเขาได้สุญูดนอกจากอิบลีส มันได้ดื้อดึง
وَإِذْ قُ لْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ ا سْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُو ا إِلاَّ إِبْ لِي سَ أَبَى
Faq ulnā Yā 'Ādamu 'Inn a Hādh ā `Adū wun Laka Wa Lizawjika Falā Yukh r ijann akumā Mina A l-Jann ati Fatash q á
020-117 แล้วเราได้กล่าวว่า “โอ้อาดัมเอ๋ย ! แท้จริงนี่คือศัตรูของเจ้าและของภริยาของเจ้า ดังนั้นอย่าให้มันทำให้เจ้าทั้งสองออกจากสวนสวรรค์ แล้วเจ้าจะได้รับความลำบากâ€
فَقُ لْنَا يَاآدَمُ إِنّ َ هَذَا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْ ر ِجَنَّ كُمَا مِنَ ا لْجَنَّ ةِ فَتَشْقَ ى
'Inn a Laka 'Allā Tajū `a Fīhā Wa Lā Ta`rá
020-118 “แท้จริงในสวนสวรรค์นั้น เจ้าจะไม่หิวและจะไม่ต้องเปลือยกายâ€
إِنّ َ لَكَ أَلاَّ تَجُو عَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَ ى
Wa 'Ann aka Lā Tažma'u Fīhā Wa Lā Tađĥá
020-119 “และแท้จริงในสวนสวรรค์นั้น เจ้าจะไม่กระหายน้ำ และจะไม่ตากแดดâ€
وَأَنَّ كَ لاَ تَظْ مَأُ فِيهَا وَلاَ تَضْ حَى
Fawaswasa 'Ilay hi A sh -Sh ayţ ā nu Q ā la Yā 'Ādamu Hal 'Adulluka `Alá Sh ajara ti A l-Kh n Lā Yab lá
020-120 ต่อมาชัยฏอนมารร้ายได้กระซิบกระซาบเขา มันกล่าวว่า “อาดัมเอ๋ย ฉันจะชี้แนะแก่ท่านไปยังต้นไม้ที่อยู่เป็นนิจตลอดกาลและการมีอำนาจที่ไม่สูญสลายเอาไหม?â€
فَوَسْوَسَ إِلَيْ هِ ا ل شَّيْطَ ا نُ قَ ا لَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَ ةِ ا لْخُ لْدِ وَمُلْكٍ لاَ يَبْ لَى
Fa'akalā Minhā Fabadat Lahumā Saw'ā tuhumā Wa Ţ afiq ā Yakh ş ifā ni `Alayhimā Min Wara q i A l-Jann ati ۚ Wa `Aş á 'Ādamu Ra bbahu Fagh
020-121 ดังนั้น เขาทั้งสองจึงกินจากต้นไม้นั้นสิ่งพึงสงวนของทั้งสองจึงถูกเผยแก่เขาทั้งสอง เขาทั้งสองจึงเริ่มเอาใบไม้ของสวนนั้นมาปกปิดบนตัวของเขาทั้งสอง และอาดัมได้ฝ่าฝืนพระเจ้าของเขา เขาจึงหลงผิด
فَأَكَلاَ مِنْ هَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَ فِقَ ا يَخْ صِ فَا نِ عَلَيْهِمَا مِن ْ وَرَ قِ ا لْجَنَّ ةِ ۚ وَعَصَ ى آدَمُ رَ بَّهُ فَغَ وَى
Th umm a A j tabā hu Ra bbuhu Fatā ba `Alay hi Wa Hadá
020-122 ภายหลัง พระเจ้าของเขาทรงคัดเลือกเขาแล้วทรงอภัยโทษให้แก่เขา และทรงแนะทางที่ถูกต้องให้เขา
ثُمّ َ ا جْ تَبَا هُ رَ بُّهُ فَتَا بَ عَلَيْ هِ وَهَدَى
Q ā la A ţ ā Minhā Jamī`āan ۖ Ba`đukum Liba`đin `Adū wun ۖ Fa'imm ā Ya'tiyann akum Minn ī Hudan Famani A ā ya Falā Yađillu Wa Lā Yash q á
020-123 พระองค์ตรัสว่า “เจ้าทั้งสองจงออกไปจากสวนสวรรค์ทั้งหมด โดยบางคน (ลูกหลาน) ในหมู่พวกเจ้าเป็นศัตรูกับอีกบางคน บางทีเมื่อมีคำแนะนำ (ฮิดายะฮ์) จากข้ามายังพวกเจ้า แล้วผู้ใดปฏิบัติตามคำแนะนำ (ฮิดายะฮ์) ของข้า เขาก็จะไม่หลงผิด และจะไม่ได้รับความลำบากâ€
قَ ا لَ ا طَ ا مِنْ هَا جَمِيعا ً ۖ بَعْضُ كُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ فَإِمَّ ا يَأْتِيَنَّ كُمْ مِنِّ ي هُد ى ً فَمَنِ ا َا يَ فَلاَ يَضِ لُّ وَلاَ يَشْقَ ى
Wa Man 'A`ra đa `An Dh ikr ī Fa'inn a Lahu Ma`īsh atan Đ an kāan Wa Naĥsh uru hu Yaw ma A l-Q iyāmati 'A`m á
020-124 “และผู้ใดผินหลังจากการรำลึกถึงข้า แท้จริงสำหรับเขาคือ การมีชีวิตอยู่อย่างคับแค้น และเราจะให้เขาฟื้นคืนชีพในวันกิยามะฮ์ในสภาพของคนตาบอดâ€
وَمَن ْ أَعْرَ ضَ عَن ْ ذِكْر ِي فَإِنّ َ لَهُ مَعِيشَة ً ضَ ن كا ً وَنَحْشُرُهُ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ أَعْمَى
Q ā la Ra bbi Lima Ĥash artanī 'A`m á Wa Q ad Kun tu Baş īr āan
020-125 เขากล่าวว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ทำไมพระองค์จึงทรงให้ข้าพระองค์ฟื้นคืนชีพขึ้นมาในสภาพของคนตาบอดเล่า ทั้งๆที่ข้าพระองค์เคยเป็นคนตาดี มองเห็นâ€
قَ ا لَ رَ بِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَ د ْ كُن تُ بَصِ ير اً
Q ā la Kadh ālika 'Atatka 'Āyātunā Fanasītahā ۖ Wa Kadh alika A l-Yaw ma Tun sá
020-126 พระองค์ตรัสว่า “เช่นนั้นแหละ เมื่อโองการทั้งหลายของเราได้มีมายังเจ้า เจ้าก็ทำเป็นลืมมัน และในทำนองเดียวกัน วันนี้เจ้าก็จะถูกลืมâ€
قَ ا لَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَلِكَ ا لْيَوْ مَ تُن سَى
Wa Kadh alika Naj zī Man 'Asra fa Wa Lam Yu'umin Bi'āyā ti Ra bbihi ۚ Wa La`adh ā bu A l-'Ākh ra ti 'Ash addu Wa 'Ab q á
020-127 และเช่นเดียวกัน เราจะตอบแทนผู้ที่ล่วงละเมิดขอบเขต และไม่ศรัทธาต่อโองการทั้งหลายของพระเจ้า และแน่นอน การลงโทษในปรโลกนั้นสาหัสยิ่ง และยาวนานยิ่ง
وَكَذَلِكَ نَجْ زِي مَن ْ أَسْرَ فَ وَلَمْ يُؤْمِن ْ بِآيَا تِ رَ بِّهِ ۚ وَلَعَذَا بُ ا لآخِ رَ ةِ أَشَدُّ وَأَبْ قَ ى
'Afalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Q ab lahum Mina A l-Q urū ni Yam sh ū na Fī Masākinihim ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Li'wlī A n -Nuhá
020-128 ยังมิเป็นที่ประจักษ์ชัดแก่พวกเขาดอกหรือว่า กี่มากน้อยแล้ว เราได้ทำลายประชาชาติก่อนหน้าพวกเขาหลายชั่วศตวรรษ โดยที่พวกเขา (กุฟารมักกะฮ์) ได้ไปพบเห็นมาในที่พำนักอาศัยของพวกเขา แท้จริง ในการลงโทษเช่นนั้นแหละเป็นนิทัศน์อุทาหารณ์สำหรับบรรดาผู้มีสติปัญญา
أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَ بْ لَهُمْ مِنَ ا لْقُ رُو نِ يَمْشُو نَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِأو ْلِي ا ل نُّ هَى
Wa Lawlā Kalimatun Sabaq at Min Ra bbika Lakā na Lizāmāan Wa 'Ajalun Musamm an
020-129 และหากมิใช่ลิขิตจากพระเจ้าของเจ้า ถูกบันทึกไว้ล่วงหน้าก่อนแล้ว แน่นอน การลงโทษจะเกิดขึ้นทันทีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَ تْ مِن ْ رَ بِّكَ لَكَا نَ لِزَاما ً وَأَجَلٌ مُسَمّ ىً
Fāş bir `Alá Mā Yaq ūlū na Wa Sabbiĥ Biĥam di Ra bbika Q ab la Ţ ulū `i A sh -Sh am si Wa Q ab la Gh ۖ Wa Min 'Ānā 'i A l-Lay li Fasabbiĥ Wa 'Aţ r ā fa A n -Nahā r i La`allaka Tarđá
020-130 ดังนั้น เจ้าจงอดทนต่อสิ่งที่พวกเขากล่าวร้าย และจงแซ่ซร้องสดุดีด้วยการสรรเสริญพระเจ้าของเจ้า ก่อนตะวันขึ้นและก่อนตะวันลับลงไป และส่วนหนึ่งจากเวลากลางคืน ก็จงแซ่ซร้องสดุดีและปลายช่วงของเวลากลางวัน เพื่อเจ้าจะได้พออกพอใจ
فَاصْ بِر ْ عَلَى مَا يَقُ ولُو نَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَ بِّكَ قَ بْ لَ طُ لُو عِ ا ل شَّمْسِ وَقَ بْ لَ غُ رُوبِهَا ۖ وَمِن ْ آنَا ءِ ا ل لَّيْ لِ فَسَبِّحْ وَأَطْ رَ ا فَ ا ل نَّ هَا ر ِ لَعَلَّكَ تَرْضَ ى
Wa Lā Tamuddann a `Aynay ka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi~ 'Azwājāan Minhum Zahra ta A l-Ĥayāati A d-Dun yā Linaftinahum Fī hi ۚ Wa R izq u Ra bbika Kh y ru n Wa 'Ab q á
020-131 และเจ้าจงอย่าทอดสายตาของเจ้าไปยังสิ่งที่เราได้ให้ความเพลิดเพลินแก่บุคคลประเภทต่าง ๆ ของพวกกุฟฟาร ซึ่งความสุขสำราญในโลกดุนยา เพื่อเราจะได้ทดสอบพวกเขาในการนี้ และการตอบแทนของพระเจ้านั้น ดียิ่งกว่าและจีรังยิ่งกว่า
وَلاَ تَمُدَّنّ َ عَيْنَيْ كَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجا ً مِنْ هُمْ زَهْرَ ةَ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّن يَا لِنَفْتِنَهُمْ فِي هِ ۚ وَر ِزْقُ رَ بِّكَ خَ يْ رٌ وَأَبْ قَ ى
Wa 'Mur 'Ahlaka Biş -Ş alāati Wa A ş ţ abir `Alayhā ۖ Lā Nas'aluka R izq āan ۖ Naĥnu Narzuq uka Wa ۗ A l-`Āq ibatu Lilttaq
020-132 และเจ้าจงใช้ครอบครัวของเจ้า ให้ทำละหมาด และจงอดทนในการปฏิบัติ เรามิได้ขอเครื่องยังชีพจากเจ้า เราต่างหากเป็นผู้ให้เครื่องยังชีพแก่เจ้า และบั้นปลายนั้นสำหรับผู้ที่มีความยำแกรง
وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِا ل صَّ لاَةِ وَا صْ طَ بِر ْ عَلَيْهَا ۖ لاَ نَسْأَلُكَ ر ِزْق ا ً ۖ نَحْنُ نَرْزُقُ كَ ۗ وَا لْعَاقِ بَةُ لِلتَّقْ وَى
Wa Q ālū Lawlā Ya'tīnā Bi'āyatin Min Ra bbihi~ ۚ 'Awalam Ta'tihim Bayyinatu Mā Fī A ş -Ş uĥufi A l-'Ūlá
020-133 และพวกเขากล่าวว่า “ทำไมเขาจึงไม่นำสัญญาณหนึ่งจากพระเจ้าของเขามาให้เรา†หรือว่าหลักฐานอันชัดแจ้งที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์ต่าง ๆ สมัยก่อนนั้น มิได้มีมายังพวกเขาดอกหรือ?
وَقَ الُوا لَوْلاَ يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِن ْ رَ بِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ مَا فِي ا ل صُّ حُفِ ا لأُ ولَى
Wa Law 'Ann ā 'Ahlaknāhum Bi`adh ā bin Min Q ab lihi Laq ālū Ra bbanā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Ra sūlāan Fanattabi`a 'Āyātika Min Q ab li 'An Nadh illa Wa Nakh
020-134 และหากเราทำลายพวกเขาด้วยการลงโทษก่อนการให้อัลกุรอานลงมา แน่นอนพวกเขาก็กล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของเราทำไมพระองค์ท่านจึงไม่ส่งร่อซูลมายังพวกเรา เพื่อเราจะได้ปฏิบัติตามโองการของพระองค์ท่าน ก่อนที่เราจะได้รับความต่ำต้อยและความอัปยศ
وَلَوْ أَنَّ ا أَهْلَكْنَاهُمْ بِعَذَا بٍ مِن ْ قَ بْ لِهِ لَقَ الُوا رَ بَّنَا لَوْلاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَ سُولا ً فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ نَذِلَّ وَنَخْ زَى
Q ul Kullun Mutara bbiş un Fatara bbaş ū ۖ Fasata`lamū na Man 'Aş ĥā bu A ş -Ş ir ā ţ i A s-Sawī yi Wa Mani A
020-135 จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ทุกคนเป็นผู้คอย ดังนั้น พวกท่านจงคอยเถิด แล้วพวกท่านจะได้รู้ว่าใครคือ พวกที่อยู่ในแนวทางอันเที่ยงตรง และใครคือผู้ที่อยู่ในแนวทางที่ถูกต้องâ€
قُ لْ كُلٌّ مُتَرَ بِّص ٌ فَتَرَ بَّصُ وا ۖ فَسَتَعْلَمُو نَ مَن ْ أَصْ حَا بُ ا ل صِّ رَ ا طِ ا ل سَّوِيِّ وَمَنِ ا
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
