Ya`lamu Mā Yaliju Fī Al-'Arđi Wa Mā Yakhruju Minhā Wa Mā Yanzilu Mina As-Samā'i Wa Mā Ya`ruju Fīhā ۚ Wa Huwa Ar-Raĥīmu Al-Ghafūru
034-002. آنچه در زمين فرو مىرود، و آنچه از آن بر مىآيد، و آنچه از آسمان فرومىشود (ميريزد)، و آنچه در آن بالا مىرود [همه را] مىداند؛ و اوست مهربان آمرزنده.
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lā Ta'tīnā As-Sā`atu ۖ Qul Balá Wa Rabbī Lata'tiyannakum `Ālimi Al-Ghaybi ۖ Lā Ya`zubu `Anhu Mithqālu Dharratin Fī As-Samāwāti Wa Lā Fī Al-'Arđi Wa Lā 'Aşgharu MinDhālika Wa Lā 'Akbaru 'Illā Fī Kitābin Mubīnin
034-003. و كسانى كه كافر شدند گفتند: رستاخيز براى ما نخواهد آمد. بگو: چرا، سوگند به پروردگارم كه حتما براى شما خواهد آمد. [همان] داناى نهان[ها] كه هموزن ذرهاى، نه در آسمانها و نه در زمين، از وى پوشيده نيست، و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر از آن چيزی است، مگر اينكه در كتابى روشن [درج شده] است.
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Hal Nadullukum `Alá Rajulin Yunabbi'ukum 'Idhā Muzziqtum Kulla Mumazzaqin 'Innakum Lafī Khalqin Jadīdin
034-007. و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: آيا مردى را به شما نشان دهيم كه شما را خبر مىدهد كه چون كاملا متلاشى شديد، [باز] قطعا در آفرينشى جديد خواهيد بود.
'Afalam Yaraw 'Ilá Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Khalfahum Mina As-Samā'i Wa Al-'Arđi ۚ 'In Nasha' Nakhsif Bihimu Al-'Arđa 'Aw Nusqiţ `Alayhim Kisafāan Mina As-Samā'i ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Likulli `Abdin Munībin
034-009. آيا به آنچه از آسمان و زمين در دسترسشان و پشت سرشان است ننگريستهاند؟ اگر بخواهيم آنان را در زمين فرو مىبريم، يا پاره سنگهايى از آسمان بر سرشان مىافكنيم. قطعا در اين [تهديد] براى هر بنده توبه كارى عبرت است.
Wa Laqad 'Ātaynā Dāwūda Minnā Fađlāan ۖ Yā Jibālu 'Awwibī Ma`ahu Wa Aţ-Ţayra ۖ Wa 'Alannā Lahu Al-Ĥadīda
034-010. و به راستى داوود را از جانب خويش مزيتى (برتری)عطا كرديم. [و گفتيم:] اى كوهها، با او [در تسبيح خدا] همصدا شويد، و اى پرندگان [هماهنگى كنيد]. و آهن را براى او نرم گردانيديم؛
Wa Lisulaymāna Ar-Rīĥa Ghudūwuhā Shahrun Wa Rawāĥuhā Shahrun ۖ Wa 'Asalnā Lahu `Ayna Al-Qiţri ۖ Wa Mina Al-Jinni Man Ya`malu Bayna Yadayhi Bi'idhni Rabbihi ۖ Wa Man Yazigh Minhum `An 'Amrinā Nudhiqhu Min `Adhābi As-Sa`īri
034-012. و باد را براى سليمان [رام كرديم:] كه رفتن آن بامداد، يك ماه، و آمدنش شبانگاه، يك ماه [راه] بود، و معدن مس را براى او ذوب [و روان] گردانيديم، و برخى از جن، به فرمان پروردگارشان پيش او كار مىكردند، و هر كس از آنها از دستور ما سر برمىتافت، از عذاب سوزان به او مىچشانيديم.
Ya`malūna Lahu Mā Yashā'u Min Maĥārība Wa Tamāthīla Wa Jifānin Kāljawābi Wa QudūrinRāsiyātin ۚ A`malū 'Āla Dāwūda Shukrāan ۚ Wa Qalīlun Min `Ibādiya Ash-Shakūru
034-013. [آن متخصصان] براى او هر چه مىخواست: از نمازخانهها و مجسمهها و ظروف بزرگ مانند حوضچهها و ديگهاى چسبيده به زمين مىساختند. اى خاندان، داوود شكرگزار باشيد. و از بندگان من اندكى سپاسگزارند.
034-014. پس چون مرگ را بر او مقرر داشتيم، جز جنبندهاى خاكى [= موريانه] كه عصاى او را [به تدريج] مىخورد، [آدميان را] از مرگ او آگاه نگردانيد. پس چون [سليمان] فرو افتاد، براى جنيان روشن گرديد كه اگر غيب مىدانستند، در آن عذاب خفتآور [باقى] نمىماندند.
Laqad Kāna Lisaba'iin Fī Maskanihim 'Āyatun ۖ Jannatāni `An Yamīnin Wa Shimālin ۖ Kulū MinRizqi Rabbikum Wa Ashkurū Lahu ۚ BaldatunŢayyibatun Wa Rabbun Ghafūrun
034-015. قطعا براى [مردم] سبا در محل سكونتشان نشانه [رحمتى] بود: دو باغستان از راست و چپ. [به آنان گفتيم:] از روزى پروردگارتان بخوريد، و او را شكر كنيد. شهرى است خوش و خدايى آمرزنده.
Fa'a`rađū Fa'arsalnā `Alayhim Sayla Al-`Arimi Wa Baddalnāhum Bijannatayhim Jannatayni Dhawātá 'Ukulin Khamţin Wa 'Athlin Wa Shay'in Min SidrinQalīlin
034-016. پس روى گردانيدند، و بر آن سيل [سد] عرم را روانه كرديم، و دو باغستان آنها را به دو باغ كه ميوههاى تلخ و شوره گز و نوعى از كنار تنك داشت تبديل كرديم.
Wa Ja`alnā Baynahum Wa Bayna Al-Qurá Allatī Bāraknā Fīhā QuranŽāhiratan Wa Qaddarnā Fīhā As-Sayra ۖ Sīrū Fīhā Layāliya Wa 'Ayyāmāan 'Āminīna
034-018. و ميان آنان، و ميان آبادانيهايى كه در آنها بركت نهاده بوديم شهرهاى متصل به هم قرار داده بوديم، و در ميان آنها مسافت را، به اندازه، مقرر داشته بوديم. در اين [راه]ها، شبان و روزان آسوده خاطر بگرديد.
034-019. تا گفتند: پروردگارا، ميان [منزلهاى] سفرهايمان فاصله انداز. و بر خويشتن ستم كردند. پس آنها را [براى آيندگان موضوع] حكايتها گردانيديم، و سخت تارومارشان كرديم. قطعا در اين [ماجرا] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرتهاست.
Wa Mā Kāna Lahu `Alayhim Min Sulţānin 'Illā Lina`lama Man Yu'uminu Bil-'Ākhirati Mimman Huwa Minhā Fī Shakkin ۗ Wa Rabbuka `Alá Kulli Shay'in Ĥafīžun
034-021. و [شيطان] را بر آنان تسلطى نبود، جز آنكه كسى را كه به آخرت ايمان دارد از كسى كه در باره آن در ترديد است باز شناسيم. و پروردگار تو بر هر چيزى نگاهبان است.
Qul Ad`ū Al-Ladhīna Za`amtum Min Dūni Allāhi ۖ Lā Yamlikūna Mithqāla Dharratin Fī As-Samāwāti Wa Lā Fī Al-'Arđi Wa Mā Lahum Fīhimā MinShirkin Wa Mā Lahu Minhum MinŽahīrin
034-022. بگو: كسانى را كه جز خدا [معبود خود] پنداشتهايد بخوانيد؛ هموزن ذرهاى نه در آسمانها و نه در زمين مالك نيستند، و در آن دو، شركتى ندارند، و براى وى از ميان آنان هيچ پشتيبانى نيست.
Wa Lā Tanfa`u Ash-Shafā`atu `Indahu~ 'Illā Liman 'Adhina Lahu ۚ Ĥattá 'Idhā Fuzzi`a `AnQulūbihimQālū Mādhā Qāla Rabbukum ۖ Qālū Al-Ĥaqqa ۖ Wa Huwa Al-`Alīyu Al-Kabīru
034-023. و شفاعتگرى در پيشگاه او سود نمىبخشد، مگر براى آن كس كه به وى اجازه دهد. تا چون هراس از دلهايشان برطرف شود، مىگويند: پروردگارتان چه فرمود؟ مى گويند: حقيقت؛ و هموست بلند مرتبه و بزرگ.
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lan Nu'umina Bihadhā Al-Qur'āni Wa Lā Bial-Ladhī Bayna Yadayhi ۗ Wa Law Tará 'Idhi Až-Žālimūna Mawqūfūna `Inda Rabbihim Yarji`u Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin Al-Qawla Yaqūlu Al-Ladhīna Astuđ`ifū Lilladhīna Astakbarū Lawlā 'Antum Lakunnā Mu'uminīna
034-031. و كسانى كه كافر شدند گفتند: نه به اين قرآن و نه به آن [توراتى] كه پيش از آن است هرگز ايمان نخواهيم آورد. و اى كاش بيدادگران را هنگامى كه در پيشگاه پروردگارشان بازداشت شدهاند مىديدى، [كه چگونه] برخى از آنان با برخى [ديگر جدل و] گفتگو مىكنند. كسانى كه زيردست بودند به كسانى كه [رياست و] برترى داشتند مىگويند: اگر شما نبوديد قطعا ما مؤمن بوديم.
034-032. كسانى كه [رياست و] برترى داشتند، به كسانى كه زيردست بودند مىگويند: مگر ما بوديم كه شما را از هدايت، پس از آنكه به سوى شما آمد، بازداشتيم؟ [نه،] بلكه خودتان گناهكار بوديد.
Wa Qāla Al-Ladhīna Astuđ`ifū Lilladhīna Astakbarū Bal Makru Al-Layli Wa An-Nahāri 'Idh Ta'murūnanā 'An Nakfura Billāhi Wa Naj`ala Lahu~ 'Andādāan ۚ Wa 'Asarrū An-Nadāmata Lammā Ra'aw Al-`Adhāba Wa Ja`alnā Al-'Aghlāla Fī 'A`nāqi Al-Ladhīna Kafarū ۚ Hal Yujzawna 'Illā Mā Kānū Ya`malūna
034-033. و كسانى كه زيردست بودند به كسانى كه [رياست و] برترى داشتند، مىگويند: [نه،] بلكه نيرنگ شب و روز [شما بود] آنگاه كه ما را وادار مىكرديد كه به خدا كافر شويم، و براى او همتايانى قرار دهيم. و هنگامى كه عذاب را ببينند، پشيمانى خود را آشكار كنند. و در گردنهاى كسانى كه كافر شدهاند، غلها مىنهيم؛ آيا جز به سزاى آنچه انجام مىدادند مىرسند؟
Wa Mā 'Amwālukum Wa Lā 'Awlādukum Bi-Atī Tuqarribukum `Indanā Zulfá 'Illā Man 'Āmana Wa `Amila Şāliĥāan Fa'ūlā'ika Lahum Jazā'u Ađ-Đi`fi Bimā `Amilū Wa Hum Fī Al-Ghurufāti 'Āminūna
034-037. و اموال و فرزندانتان چيزى نيست كه شما را به پيشگاه ما نزديك گرداند، مگر كسانى كه ايمان آورده، و كار شايسته كرده باشند. پس براى آنان دو برابر آنچه انجام دادهاند پاداش است، و آنها در غرفهها [ى بهشتى] آسوده خاطر خواهند بود.
Qul 'Inna Rabbī Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Min `Ibādihi Wa Yaqdiru Lahu ۚ Wa Mā 'Anfaqtum MinShay'in Fahuwa Yukhlifuhu ۖ Wa Huwa Khayru Ar-Rāziqīna
034-039. بگو: در حقيقت، پروردگار من است كه روزى را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد گشاده يا براى او تنگ مىگرداند؛ و هر چه را انفاق كرديد، عوضش را او مىدهد، و او بهترين روزى دهندگان است.
034-043. و چون آيات تابناك ما بر آنان خوانده مىشود مىگويند: اين جز مردى نيست كه مىخواهد شما را از آنچه پدرانتان مىپرستيدند باز دارد. و [نيز] مىگويند: اين جز دروغى بربافته نيست. و كسانى كه به حق چون به سويشان آمد كافر شدند مىگويند، اين جز افسونى آشكار نيست.
Wa Kadhdhaba Al-Ladhīna MinQablihim Wa Mā Balaghū Mi`shāra Mā 'Ātaynāhum Fakadhdhabū Rusulī ۖ Fakayfa Kāna Nakīri
034-045. و كسانى كه پيش از اينان بودند [نيز] تكذيب كردند، در حالى كه اينان به ده يك آنچه بديشان داده بوديم نرسيدهاند. [آرى] فرستادگان مرا دروغ شمردند؛ پس چگونه بود كيفر من؟
Qul 'Innamā 'A`ižukum Biwāĥidatin ۖ 'An Taqūmū Lillāh Mathná Wa Furādá Thumma Tatafakkarū ۚ Mā Bişāĥibikum Min Jinnatin ۚ 'In Huwa 'Illā Nadhīrun Lakum Bayna Yaday `AdhābinShadīdin
034-046.بگو: من فقط به شما يك اندرز مىدهم: كه دو دو و به تنهايى براى خدا به پا خيزيد، سپس بينديشيد كه رفيق شما هيچ گونه ديوانگى ندارد. او شما را از عذاب سختى كه در پيش است جز هشداردهندهاى [بيش] نيست.
034-050. بگو: اگر گمراه شوم، فقط به زيان خود گمراه شدهام. و اگر هدايت يابم، [اين از بركت] چيزى است كه پروردگارم به سويم وحى مىكند، كه اوست شنواى نزديك.
Wa Ĥīla Baynahum Wa Bayna Mā Yashtahūna Kamā Fu`ila Bi'ashyā`ihim MinQablu ۚ 'Innahum Kānū Fī Shakkin Murībin
034-054. و ميان آنان، و ميان آنچه [به آرزو] مىخواستند، حايلى قرار مىگيرد؛ همان گونه كه از ديرباز با امثال ايشان چنين رفت، زيرا آنها [نيز] در دو دلى سختى بودند.