Fasīĥū Fī Al-'Arđi 'Arba`ata 'Ash/hurin Wa A`lamū 'AnnakumGhayru Mu`jizī Al-Lahi ۙ Wa 'Anna Allāha Mukhzī Al-Kāfirīna
009-002. پس [اى مشركان] چهار ماه [ديگر با امنيت كامل] در زمين بگرديد، و بدانيد كه شما نمىتوانيد خدا را به ستوه آوريد. و اين خداست كه رسوا كننده كافران است.
Wa 'Adhānun Mina Allāhi Wa Rasūlihi~ 'Ilá An-Nāsi Yawma Al-Ĥajji Al-'Akbari 'Anna Allāha Barī'un Mina Al-Mushrikīna ۙ Wa Rasūluhu ۚ Fa'in Tubtum Fahuwa Khayrun Lakum ۖ Wa 'In Tawallaytum Fā`lamū 'AnnakumGhayru Mu`jizī Al-Lahi ۗ Wa Bashshiri Al-Ladhīna Kafarū Bi`adhābin 'Alīmin
009-003. و [اين آيات] اعلامى است از جانب خدا و پيامبرش به مردم در روز حج اكبر، كه خدا و پيامبرش در برابر مشركان تعهدى ندارند. [با اين حال] اگر [از كفر] توبه كنيد، آن براى شما بهتر است. و اگر روى بگردانيد، پس بدانيد كه شما خدا را درمانده نخواهيد كرد. و كسانى را كه كفر ورزيدند، از عذابى دردناك خبر ده.
009-004. مگر آن مشركانى كه با آنان پيمان بستهايد، و چيزى از [تعهدات خود نسبت به] شما فروگذار نكرده، و كسى را بر ضد شما پشتيبانى ننمودهاند. پس پيمان اينان را تا [پايان] مدتشان تمام كنيد؛ چرا كه خدا پرهيزگاران را دوست دارد.
Fa'idhā Ansalakha Al-'Ash/huru Al-Ĥurumu Fāqtulū Al-Mushrikīna Ĥaythu Wajadtumūhum Wa Khudhūhum Wa Aĥşurūhum Wāq`udū Lahum Kulla Marşadin ۚ Fa'in Tābū Wa 'Aqāmū Aş-Şalāata Wa 'Ātaw Az-Zakāata Fakhallū Sabīlahum ۚ 'Inna Allāha GhafūrunRaĥīmun
009-005. پس چون ماههاى حرام سپرى شد، مشركان را هر كجا يافتيد بكشيد. و آنان را دستگير كنيد و به محاصره درآوريد؛ و در هر كمينگاهى به كمين آنان بنشينيد. پس اگر توبه كردند، و نماز برپا داشتند، و زكات دادند، راه برايشان گشاده گردانيد، زيرا خدا آمرزنده مهربان است.
009-007. چگونه مشركان را نزد خدا و نزد فرستاده او عهدى تواند بود؟ مگر با كسانى كه كنار مسجد الحرام پيمان بستهايد. پس تا با شما [بر سر عهد] پايدارند، با آنان پايدار باشيد. زيرا خدا پرهيزگاران را دوست مىدارد.
Kayfa Wa 'In Yažharū `Alaykum Lā Yarqubū Fīkum 'Illāan Wa Lā Dhimmatan ۚ Yurđūnakum Bi'afwāhihim Wa Ta'bá Qulūbuhum Wa 'Aktharuhum Fāsiqūna
009-008. چگونه [براى آنان عهدى است] با اينكه اگر بر شما دستيابند، در باره شما نه خويشاوندى را مراعات مىكنند، و نه تعهدى را. شما را با زبانشان راضى مىكنند،و حال آنكه دلهايشان امتناع مىورزد و بيشترشان منحرفند.
Fa'in Tābū Wa 'Aqāmū Aş-Şalāata Wa 'Ātaw Az-Zakāata Fa'ikhwānukum Fī Ad-Dīni ۗ Wa Nufaşşilu Al-'Āyāti Liqawmin Ya`lamūna
009-011. پس اگر توبه كنند، و نماز برپا دارند، و زكات دهند، در اين صورت برادران دينى شما مىباشند. و ما آيات [خود] را براى گروهى كه مىدانند، به تفصيل بيان مىكنيم.
Wa 'In Nakathū 'Aymānahum Min Ba`di `Ahdihim Wa Ţa`anū Fī Dīnikum Faqātilū 'A'immata Al-Kufri ۙ 'Innahum Lā 'Aymāna Lahum La`allahum Yantahūna
009-012. و اگر سوگندهاى خود را پس از پيمان خويش شكستند، و شما را در دينتان طعن زدند، پس با پيشوايان كفر بجنگيد. چرا كه آنان را هيچ پيمانى نيست؛ باشد كه [از پيمانشكنى] باز ايستند.
009-013. چرا با گروهى كه سوگندهاى خود را شكستند، و بر آن شدند كه فرستاده [خدا] را بيرون كنند، و آنان بودند كه نخستين بار [جنگ را] با شما آغاز كردند نمىجنگيد؟ آيا از آنان مىترسيد؟ با اينكه اگر مؤمنيد خدا سزاوارتر است كه از او بترسيد (از نافرمانی و عذاب خدا بترسيد).
'Am Ĥasibtum 'An Tutrakū Wa Lammā Ya`lami Allāhu Al-Ladhīna Jāhadū Minkum Wa Lam Yattakhidhū Min Dūni Allāhi Wa Lā Rasūlihi Wa Lā Al-Mu'uminīna Walījatan Wa ۚ Allāhu Khabīrun Bimā Ta`malūna
009-016. آيا پنداشتهايد كه به خود واگذار مىشويد، و خداوند كسانى را كه از ميان شما جهاد كرده، و غير از خدا و فرستاده او و مؤمنان، محرم اسرارى نگرفتهاند معلوم نمىدارد؟ و خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
'Innamā Ya`muru Masājida Allāhi Man 'Āmana Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa 'Aqāma Aş-Şalāata Wa 'Ātá Az-Zakāata Wa Lam Yakhsha 'Illā Al-Laha ۖ Fa`asá 'Ūlā'ika 'An Yakūnū Mina Al-Muhtadīna
009-018. مساجد خدا را، تنها كسانى آباد مىكنند كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده، و نماز برپا داشته، و زكات داده، و جز از خدا نترسيدهاند. پس اميد است كه اينان از راهيافتگان باشند.
'Aja`altum Siqāyata Al-Ĥājji Wa `Imārata Al-Masjidi Al-Ĥarāmi Kaman 'Āmana Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Jāhada Fī Sabīli Allāhi ۚ Lā Yastawūna `Inda Allāhi Wa ۗ Allāhu Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna
009-019. آيا سيراب ساختن حاجيان، و آباد كردن مسجد الحرام را همانند [كار] كسى پنداشتهايد كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده، و در راه خدا جهاد مىكند؟ [نه، اين دو] نزد خدا يكسان نيستند. و خدا بيدادگران را هدايت نخواهد كرد.
Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Hājarū Wa Jāhadū Fī Sabīli Allāhi Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim 'A`žamu Darajatan `Inda Allāhi ۚ Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Fā'izūna
009-020. كسانى كه ايمان آورده، و هجرت كرده، و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداختهاند، نزد خدا مقامى هر چه والاتر دارند؛و اينان همان رستگارانند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū 'Ābā'akum Wa 'Ikhwānakum 'Awliyā'a 'Ini Astaĥabbū Al-Kufra `Alá Al-'Īmāni ۚ Wa Man Yatawallahum Minkum Fa'ūlā'ika Humu Až-Žālimūna
009-023. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر پدرانتان و برادرانتان كفر را بر ايمان ترجيح دهند، [آنان را] به دوستى مگيريد. و هر كس از ميان شما آنان را به دوستى گيرد، آنان همان ستمكارانند.
Qul 'In Kāna 'Ābā'uukum Wa 'Abnā'uukum Wa 'Ikhwānukum Wa 'Azwājukum Wa `Ashīratukum Wa 'Amwālun Aqtaraftumūhā Wa Tijāratun Takhshawna Kasādahā Wa Masākinu Tarđawnahā 'Aĥabba 'Ilaykum Mina Allāhi Wa Rasūlihi Wa Jihādin Fī Sabīlihi Fatarabbaşū Ĥattá Ya'tiya Allāhu Bi'amrihi Wa ۗ Allāhu Lā Yahdī Al-Qawma Al-Fāsiqīna
009-024. بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما، و اموالى كه گرد آوردهايد، و تجارتى كه از كسادش بيمناكيد، و سراهايى را كه خوش مىداريد، نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه وى دوستداشتنىتر است، پس منتظر باشيد تا خدا فرمانش را [به اجرا در] آورد. و خداوند گروه فاسقان را راهنمايى نمىكند.
009-025. قطعا خداوند، شما را در مواضع بسيارى، يارى كرده است. و [نيز] در روز "حنين"، آن هنگام كه شمار زيادتان شما را به شگفت آورده بود، ولى به هيچ وجه از شما دفع [خطر] نكرد، و زمين با همه فراخى بر شما تنگ گرديد، سپس در حالى كه پشت [به دشمن] كرده بوديد برگشتيد.
Thumma 'Anzala Allāhu Sakīnatahu `Alá Rasūlihi Wa `Alá Al-Mu'uminīna Wa 'Anzala Junūdāan Lam Tarawhā Wa `Adhdhaba Al-Ladhīna Kafarū ۚ Wa Dhalika Jazā'u Al-Kāfirīna
009-026. آنگاه خدا، آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مؤمنان فرود آورد، و سپاهيانى فرو فرستاد كه آنها را نمىديديد. و كسانى را كه كفر ورزيدند عذاب كرد. و سزاى كافران همين بود.
009-028. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، حقيقت اين است كه مشركان ناپاكند. پس نبايد از سال آينده به مسجدالحرام نزديك شوند. و اگر [در اين قطع رابطه] از فقر بيمناكيد، پس به زودى خدا، اگر بخواهد شما را به فضل خويش بىنياز مىگرداند، كه خدا داناى حكيم است.
Qātilū Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Billāhi Wa Lā Bil-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Lā Yuĥarrimūna Mā Ĥarrama Allāhu Wa Rasūluhu Wa Lā Yadīnūna Dīna Al-Ĥaqqi Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Ĥattá Yu`ţū Al-Jizyata `An Yadin Wa HumŞāghirūna
009-029. با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز بازپسين ايمان نمىآورند، و آنچه را خدا و فرستادهاش حرام گردانيدهاند حرام نمىدارند، و متدين به دين حق نمىگردند كارزار كنيد، تا با [كمال] خوارى به دست خود جزيه دهند.
009-030. و يهود گفتند: عزير پسر خداست. و نصارى (عيسوی) گفتند مسيح پسر خداست. اين سخنى است [باطل] كه به زبان مىآورند. و به گفتار كسانى كه پيش از اين كافر شدهاند شباهت دارد. خدا آنان را بكشد، چگونه [از حق] بازگردانده مىشوند.
Attakhadhū 'Aĥbārahum Wa Ruhbānahum 'Arbābāan Min Dūni Allāhi Wa Al-Masīĥa Abna Maryama Wa Mā 'Umirū 'Illā Liya`budū 'Ilahāan Wāĥidāan ۖ Lā 'Ilāha 'Illā Huwa ۚ Subĥānahu `Ammā Yushrikūna
009-031. اينان دانشمندان، و راهبان خود، و مسيح پسر مريم را به جاى خدا به الوهيت (خدائی) گرفتند. با آنكه مامور نبودند جز اينكه خدايى يگانه را بپرستند، كه هيچ معبودى جز او نيست. منزه است او، از آنچه [با وى] شريك مىگردانند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Inna Kathīrāan Mina Al-'Aĥbāri Wa Ar-Ruhbāni Laya'kulūna 'Amwāla An-Nāsi Bil-Bāţili Wa Yaşuddūna `An Sabīli Allāhi Wa ۗ Al-Ladhīna Yaknizūna Adh-Dhahaba Wa Al-Fiđđata Wa Lā Yunfiqūnahā Fī Sabīli Allāhi Fabashshirhum Bi`adhābin 'Alīmin
009-034. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، بسيارى از دانشمندان يهود و راهبان، اموال مردم را به ناروا مىخورند، و [آنان را] از راه خدا باز مىدارند. و كسانى كه زر و سيم را گنجينه مىكنند، و آن را در راه خدا هزينه نمىكنند، ايشان را از عذابى دردناك خبر ده.
009-035. روزى كه آن [گنجينه]ها را در آتش دوزخ بگدازند، و پيشانى و پهلو و پشت آنان را با آنها داغ كنند، [و گويند] اين است آنچه براى خود اندوختيد. پس [كيفر] آنچه را مىاندوختيد بچشيد.
009-036. در حقيقت، شماره ماهها نزد خدا، از روزى كه آسمانها و زمين را آفريده در كتاب [علم] خدا دوازده ماه است. از اين [دوازده ماه] چهار ماه [ماه] حرام است. اين است آيين استوار پس در اين [چهار ماه] بر خود ستم مكنيد. و همگى با مشركان بجنگيد، چنانكه آنان همگى با شما مىجنگند، و بدانيد كه خدا با پرهيزگاران است.
009-037. جز اين نيست كه جابجا كردن [ماههاى حرام] فزونى در كفر است، كه كافران به وسيله آن گمراه مىشوند. آن را يكسال حلال مىشمارند، و يكسال [ديگر] آن را حرام مىدانند. تا با شماره ماههايى كه خدا حرام كرده است موافق سازند، و در نتيجه آنچه را خدا حرام كرده [بر خود] حلال گردانند. زشتى اعمالشان برايشان آراسته شده است، و خدا گروه كافران را هدايت نمىكند.
009-038. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، شما را چه شده است كه چون به شما گفته مىشود در راه خدا بسيجشويد كندى به خرج مىدهيد؟ آيا به جاى آخرت به زندگى دنيا دل خوش كردهايد؟ متاع زندگى دنيا در برابر آخرت، جز اندكى نيست.
'Illā Tanfirū Yu`adhdhibkum `Adhābāan 'Alīmāan Wa Yastabdil Qawmāan Ghayrakum Wa Lā Tađurrūhu Shay'āan Wa ۗ Allāhu `Alá Kulli Shay'inQadīrun
009-039. اگر بسيج نشويد، [خدا] شما را به عذابى دردناك عذاب مىكند، و گروهى ديگر به جاى شما مىآورد، و به او زيانى نخواهيد رسانيد. و خدا بر هر چيزى تواناست.
009-040. اگر او [پيامبر] را يارى نكنيد، قطعا خدا او را يارى كرد. هنگامى كه كسانى كه كفر ورزيدند او را [از مكه] بيرون كردند، و او نفر دوم از دو تن بود، آنگاه كه در غار [ثور] بودند، وقتى به همراه خود مىگفت: اندوه مدار كه خدا با ماست. پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد، و او را با سپاهيانى كه آنها را نمىديديد تاييد كرد، و كلمه كسانى را كه كفر ورزيدند پستتر گردانيد. و كلمه خداست كه برتر است. و خدا شكست ناپذير حكيم است.
Law Kāna `ArađāanQarībāan Wa SafarāanQāşidāan Lāttaba`ūka Wa Lakin Ba`udat `Alayhimu Ash-Shuqqatu ۚ Wa Sayaĥlifūna Billāhi Law Astaţa`nā Lakharajnā Ma`akum Yuhlikūna 'Anfusahum Wa Allāhu Ya`lamu 'Innahum Lakādhibūna
009-042. اگر مالى در دسترس و سفرى [آسان و] كوتاه بود، قطعا از پى تو مىآمدند. ولى آن راه پر مشقت بر آنان دور مىنمايد، و به زودى به خدا سوگند خواهند خورد كه اگر مىتوانستيم حتما با شما بيرون مىآمديم. [با سوگند دروغ] خود را به هلاكت مىكشانند، و خدا مىداند كه آنان سخت دروغ گويند.
Wa Law 'Arādū Al-Khurūja La'a`addū Lahu `Uddatan Wa Lakin Kariha Allāhu Anbi`āthahum Fathabbaţahum Wa Qīla Aq`udū Ma`a Al-Qā`idīna
009-046. و اگر [به راستى] اراده بيرون رفتن داشتند، قطعا براى آن، ساز و برگى تدارك مىديدند. ولى خداوند راه افتادن آنان را خوش نداشت. پس ايشان را منصرف گردانيد، و [به آنان] گفته شد با ماندگان بمانيد.
Law Kharajū Fīkum Mā Zādūkum 'Illā Khabālāan Wa La'awđa`ū Khilālakum Yabghūnakumu Al-Fitnata Wa Fīkum Sammā`ūna Lahum Wa ۗ Allāhu `Alīmun Biž-Žālimīna
009-047. اگر با شما بيرون آمده بودند، جز فساد براى شما نمىافزودند، و به سرعت خود را ميان شما مىانداختند، و در حق شما فتنه جويى مىكردند. و در ميان شما جاسوسانى دارند [كه] به نفع آنان [اقدام مىكنند]. و خدا به [حال] ستمكاران داناست.
Laqadi Abtaghaw Al-Fitnata MinQablu Wa Qallabū Laka Al-'Umūra Ĥattá Jā'a Al-Ĥaqqu Wa Žahara 'Amru Allāhi Wa Hum Kārihūna
009-048. در حقيقت، پيش از اين [نيز] در صدد فتنه جويى برآمدند، و كارها را بر تو وارونه ساختند. تا حق آمد، و امر خدا آشكار شد، در حالى كه آنان ناخشنود بودند.
Wa Minhum Man Yaqūlu A'dhan Lī Wa Lā Taftinnī ۚ 'Alā Fī Al-Fitnati Saqaţū ۗ Wa 'Inna Jahannama Lamuĥīţatun Bil-Kāfirīna
009-049. و از آنان كسى است كه مىگويد: مرا [در ماندن] اجازه ده، و به فتنهام مينداز. هشدار كه آنان خود به فتنه افتادهاند. و بىترديد جهنم بر كافران احاطه دارد.
'In Tuşibka Ĥasanatun Tasu'uhum ۖ Wa 'In Tuşibka Muşībatun Yaqūlū Qad 'Akhadhnā 'Amranā MinQablu Wa Yatawallaw Wa Hum Fariĥūna
009-050. اگر نيكى به تو رسد، آنان را بد حال مىسازد. و اگر پيشامد ناگوارى به تو رسد، مىگويند ما پيش از اين تصميم خود را گرفتهايم، و شادمان روى بر مىتابند.
Qul Hal Tarabbaşūna Binā 'Illā 'Iĥdá Al-Ĥusnayayni ۖ Wa Naĥnu Natarabbaşu Bikum 'An Yuşībakumu Allāhu Bi`adhābin Min `Indihi~ 'Aw Bi'aydīnā ۖ Fatarabbaşū 'Innā Ma`akum Mutarabbişūna
009-052. بگو: آيا براى ما جز يكى از اين دو نيكى را انتظار مىبريد؟ در حالى كه ما انتظار مىكشيم كه خدا از جانب خود، يا به دست ما، عذابى به شما برساند. پس انتظار بكشيد كه ما هم با شما در انتظاريم.
Wa Mā Mana`ahum 'An Tuqbala Minhum Nafaqātuhum 'Illā 'Annahum Kafarū Billāhi Wa Birasūlihi Wa Lā Ya'tūna Aş-Şalāata 'Illā Wa Hum Kusālá Wa Lā Yunfiqūna 'Illā Wa Hum Kārihūna
009-054. و هيچ چيز مانع پذيرفته شدن انفاقهاى آنان نشد، جز اينكه به خدا و پيامبرش كفر ورزيدند. و جز با [حال] كسالت نماز به جا نمىآورند. و جز با كراهت انفاق نمىكنند.
Wa Minhum Man Yalmizuka Fī Aş-Şadaqāti Fa'in 'U`ţū Minhā Rađū Wa 'In Lam Yu`ţaw Minhā 'Idhā Hum Yaskhaţūna
009-058. و برخى از آنان در [تقسيم] صدقات بر تو خرده مىگيرند. پس اگر از آن [اموال] به ايشان داده شود خشنود مىگردند، و اگر از آن به ايشان داده نشود بناگاه به خشم مىآيند.
Wa Law 'AnnahumRađū Mā 'Ātāhumu Allāhu Wa Rasūluhu Wa Qālū Ĥasbunā Al-Lahu Sayu'utīnā Al-Lahu Min Fađlihi Wa Rasūluhu~ 'Innā 'Ilá Allāhi Rāghibūna
009-059. و اگر آنان بدانچه خدا و پيامبرش به ايشان دادهاند خشنود مىگشتند و مىگفتند: خدا ما را بس است، به زودى خدا و پيامبرش از كرم خود به ما مىدهند، و ما به خدا مشتاقيم [قطعا براى آنان بهتر بود].
'Innamā Aş-Şadaqātu Lilfuqarā'i Wa Al-Masākīni Wa Al-`Āmilīna `Alayhā Wa Al-Mu'uallafati Qulūbuhum Wa Fī Ar-Riqābi Wa Al-Ghārimīna Wa Fī Sabīli Allāhi Wa Aibni As-Sabīli ۖ Farīđatan Mina Allāhi Wa ۗ Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
009-060. صدقات تنها به تهيدستان و بينوايان و متصديان [گرد آورى و پخش] آن، و كسانى كه دلشان به دست آورده مىشود، و در [راه آزادى] بردگان و وامداران، و در راه خدا، و به در راه مانده اختصاص دارد. [اين] به عنوان فريضه از جانب خداست، و خدا داناى حكيم است.
Wa Minhumu Al-Ladhīna Yu'udhūna An-Nabīya Wa Yaqūlūna Huwa 'Udhunun ۚ Qul 'Udhunu Khayrin Lakum Yu'uminu Billāhi Wa Yu'uminu Lilmu'uminīna Wa Raĥmatun Lilladhīna 'Āmanū Minkum Wa ۚ Al-Ladhīna Yu'udhūna Rasūla Allāhi Lahum `Adhābun 'Alīmun
009-061. و از ايشان كسانى هستند كه پيامبر را آزار مىدهند و مىگويند: او زودباور است. بگو: گوش خوبى براى شماست، به خدا ايمان دارد، و [سخن] مؤمنان را باور مىكند، و براى كسانى از شما كه ايمان آوردهاند رحمتى است. و كسانى كه پيامبر خدا را آزار مىرسانند، عذابى پر درد [در پيش] خواهند داشت.
Yaĥlifūna Billāhi Lakum Liyurđūkum Wa Allāhu Wa Rasūluhu~ 'Aĥaqqu 'An Yurđūhu 'In Kānū Mu'uminīna
009-062. براى [اغفال] شما، به خدا سوگند ياد مىكنند تا شما را خشنود گردانند. در صورتى كه اگر مؤمن باشند، [بدانند] سزاوارتر است كه خدا و فرستاده او را خشنود سازند.
009-064. منافقان بيم دارند از اينكه [مبادا] سورهاى درباره آنان نازل شود، كه ايشان را از آنچه در دلهايشان هست خبر دهد. بگو ريشخند كنيد؛ بىترديد خدا، آنچه را كه [از آن] مىترسيد برملا خواهد كرد.
Al-Munāfiqūna Wa Al-Munāfiqātu Ba`đuhum Min Ba`đin ۚ Ya'murūna Bil-Munkari Wa Yanhawna `Ani Al-Ma`rūfi Wa Yaqbiđūna 'Aydiyahum ۚ Nasū Allaha Fanasiyahum ۗ 'Inna Al-Munāfiqīna Humu Al-Fāsiqūna
009-067. مردان و زنان دو چهره [همانند] يكديگرند. به كار ناپسند وا مىدارند، و از كار پسنديده باز مىدارند، و دستهاى خود را [از انفاق] فرو مىبندند. خدا را فراموش كردند، پس [خدا هم] فراموششان كرد. در حقيقت، اين منافقانند كه فاسقند.
Wa`ada Allāhu Al-Munāfiqīna Wa Al-Munāfiqāti Wa Al-Kuffāra Nāra Jahannama Khālidīna Fīhā ۚ Hiya Ĥasbuhum ۚ Wa La`anahumu Allāhu ۖ Wa Lahum `Adhābun Muqīmun
009-068. خدا به مردان و زنان دو چهره و كافران، آتش جهنم را وعده داده است. در آن جاودانهاند. آن [آتش] براى ايشان كافى است، و خدا لعنتشان كرده، و براى آنان عذابى پايدار است.
Kālladhīna MinQablikum Kānū 'Ashadda MinkumQūwatan Wa 'Akthara 'Amwālāan Wa 'Awlādāan Fāstamta`ū Bikhalāqihim Fāstamta`tum Bikhalāqikum Kamā Astamta`a Al-Ladhīna MinQablikum Bikhalāqihim Wa Khuđtum Kālladhī Khāđū ۚ 'Ūlā'ika Ĥabiţat 'A`māluhum Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati ۖ Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna
009-069. [حال شما منافقان] چون كسانى است كه پيش از شما بودند. آنان از شما نيرومندتر و داراى اموال و فرزندان بيشتر بودند. پس، از نصيب خويش [در دنيا] برخوردار شدند، و شما [هم] از نصيب خود برخوردار شديد. همان گونه كه آنان كه پيش از شما بودند از نصيب خويش برخوردار شدند. و شما [در باطل] فرو رفتيد، همان گونه كه آنان فرو رفتند. آنان اعمالشان در دنيا و آخرت به هدر رفت، و آنان همان زيانكارانند.
'Alam Ya'tihim Naba'u Al-Ladhīna MinQablihimQawmi Nūĥin Wa `Ādin Wa Thamūda Wa Qawmi 'Ibrāhīma Wa 'Aşĥābi Madyana Wa Al-Mu'utafikāti ۚ 'Atat/humRusuluhum Bil-Bayyināti ۖ Famā Kāna Allāhu Liyažlimahum Wa Lakin Kānū 'Anfusahum Yažlimūna
009-070. آيا گزارش [حال] كسانى كه پيش از آنان بودند، قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم و اصحاب مدين، و شهرهاى زير و رو شده به ايشان نرسيده است؟ پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند. خدا بر آن نبود كه به آنان ستم كند، ولى آنان بر خود ستم روا مىداشتند.
Wa Al-Mu'uminūna Wa Al-Mu'uminātu Ba`đuhum 'Awliyā'u Ba`đin ۚ Ya'murūna Bil-Ma`rūfi Wa Yanhawna `Ani Al-Munkari Wa Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Yu'utūna Az-Zakāata Wa Yuţī`ūna Allāha Wa Rasūlahu~ ۚ 'Ūlā'ika Sayarĥamuhumu Allāhu ۗ 'Inna Allāha `Azīzun Ĥakīmun
009-071. و مردان و زنان با ايمان دوستان يكديگرند، كه به كارهاى پسنديده وا مىدارند، و از كارهاى ناپسند باز مىدارند، و نماز را بر پا مىكنند، و زكات مىدهند، و از خدا و پيامبرش فرمان مىبرند. آنانند كه خدا به زودى مشمول رحمتشان قرار خواهد داد، كه خدا توانا و حكيم است.
Wa`ada Allāhu Al-Mu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā Wa Masākina Ţayyibatan Fī Jannāti `Adnin ۚ Wa Riđwānun Mina Allāhi 'Akbaru ۚ Dhālika Huwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu
009-072. خداوند به مردان و زنان با ايمان، باغهايى وعده داده است كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است؛در آن جاودانه خواهند بود. و [نيز] سراهايى پاكيزه در بهشتهاى جاودان [به آنان وعده داده است]؛ و خشنودى خدا بزرگتر است. اين است همان كاميابى بزرگ.
Yaĥlifūna Billāhi Mā Qālū Wa LaqadQālū Kalimata Al-Kufri Wa Kafarū Ba`da 'Islāmihim Wa Hammū Bimā Lam Yanālū ۚ Wa Mā Naqamū 'Illā 'An 'Aghnāhumu Allāhu Wa Rasūluhu Min Fađlihi ۚ Fa'in Yatūbū Yaku Khayrāan Lahum ۖ Wa 'In Yatawallaw Yu`adhdhibhumu Allāhu `Adhābāan 'Alīmāan Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati ۚ Wa Mā Lahum Fī Al-'Arđi Min Wa Līyin Wa Lā Naşīrin
009-074. به خدا سوگند مىخورند كه [سخن ناروا] نگفتهاند. در حالى كه قطعا سخن كفر گفته، و پس از اسلام آوردنشان، كفر ورزيدهاند. و بر آنچه موفق به انجام آن نشدند همت گماشتند،و به عيبجويى برنخاستند، مگر [بعد از] آنكه خدا و پيامبرش از فضل خود آنان را بىنياز گردانيدند. پس اگر توبه كنند براى آنان بهتر است، و اگر روى برتابند، خدا آنان را در دنيا و آخرت عذابى دردناك مىكند. و در روى زمين يار و ياورى نخواهند داشت.
Fa'a`qabahum Nifāqāan Fī Qulūbihim 'Ilá Yawmi Yalqawnahu Bimā 'Akhlafū Allaha Mā Wa`adūhu Wa Bimā Kānū Yakdhibūna
009-077. در نتيجه، به سزاى آنكه با خدا خلف وعده كردند، و از آن روى كه دروغ مىگفتند، در دلهايشان تا روزى كه او را ديدار مىكنند، پيامدهاى (بقيه) نفاق را باقى گذارد.
Al-Ladhīna Yalmizūna Al-Muţţawwi`īna Mina Al-Mu'uminīna Fī Aş-Şadaqāti Wa Al-Ladhīna Lā Yajidūna 'Illā Juhdahum Fayaskharūna Minhum ۙ Sakhira Allāhu Minhum Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun
009-079. كسانى كه بر مؤمنانى كه [افزون بر صدقه واجب (وجود ندارد )]، از روى ميل صدقات [مستحب نيز] مىدهند عيب مىگيرند، و [همچنين] از كسانى كه [در انفاق] جز به اندازه توانشان نمىيابند [عيبجويى مىكنند]، و آنان را به ريشخند مىگيرند، [بدانند كه] خدا آنان را به ريشخند مىگيرد، و براى ايشان عذابى پر درد خواهد بود.
009-080. چه براى آنان آمرزش بخواهى، يا برايشان آمرزش نخواهى [يكسان است حتى]؛ اگر هفتاد بار برايشان آمرزش طلب كنى، هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزيد. چرا كه آنان به خدا و فرستادهاش كفر ورزيدند، و خدا گروه فاسقان را هدايت نمىكند.
Fariĥa Al-Mukhallafūna Bimaq`adihimKhilāfa Rasūli Allāhi Wa Karihū 'An Yujāhidū Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim Fī Sabīli Allāhi Wa Qālū Lā Tanfirū Fī Al-Ĥarri ۗ Qul Nāru Jahannama 'Ashaddu Ĥarrāan ۚ Law Kānū Yafqahūna
009-081. بر جاىماندگان، به [خانه] نشستن خود، پس از رسول خدا، شادمان شدند، و از اينكه با مال و جان خود در راه خدا جهاد كنند كراهت داشتند، و گفتند در اين گرما بيرون نرويد. بگو: اگر دريابند آتش جهنم، سوزانتر است.
Fa'inRaja`aka Allāhu 'Ilá Ţā'ifatin Minhum Fāsta'dhanūka Lilkhurūji Faqul Lan Takhrujū Ma`iya 'Abadāan Wa Lan Tuqātilū Ma`iya `Adūwāan ۖ 'InnakumRađītum Bil-Qu`ūdi 'Awwala Marratin Fāq`udū Ma`a Al-Khālifīna
009-083. و اگر خدا تو را به سوى طايفهاى از آنان بازگردانيد، و آنان براى بيرون آمدن [به جنگ ديگرى] از تو اجازه خواستند، بگو: شما هرگز با من خارج نخواهيد شد، و هرگز همراه من با هيچ دشمنى نبرد نخواهيد كرد. زيرا شما نخستين بار به نشستن تن درداديد. پس [اكنون هم] با خانهنشينان بنشينيد.
Wa Lā Tu`jibka 'Amwāluhum Wa 'Awlāduhum ۚ 'Innamā Yurīdu Allāhu 'An Yu`adhdhibahum Bihā Fī Ad-Dunyā Wa Tazhaqa 'Anfusuhum Wa Hum Kāfirūna
009-085. و اموال و فرزندان آنان تو را به شگفت نيندازد. جز اين نيست كه خدا مىخواهد ايشان را در دنيا به وسيله آن عذاب كند، و جانشان در حال كفر بيرون رود.
Wa 'Idhā 'Unzilat Sūratun 'An 'Āminū Billāhi Wa Jāhidū Ma`a Rasūlihi Asta'dhanaka 'Ūlū Aţ-Ţawli Minhum Wa Qālū Dharnā Nakun Ma`a Al-Qā`idīna
009-086. و چون سورهاى نازل شود كه به خدا ايمان آوريد، و همراه پيامبرش جهاد كنيد؛ ثروتمندانشان از تو عذر و اجازه خواهند و گويند: بگذار كه ما با خانه نشينان باشيم.
Lakini Ar-Rasūlu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Ma`ahu Jāhadū Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim ۚ Wa 'Ūlā'ika Lahumu Al-Khayrātu ۖ Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna
009-088. ولى پيامبر و كسانى كه با او ايمان آوردهاند، با مال و جانشان به جهاد برخاستهاند. و اينانند كه همه خوبيها براى آنان است. اينان همان رستگارانند
Wa Jā'a Al-Mu`adhdhirūna Mina Al-'A`rābi Liyu'udhana Lahum Wa Qa`ada Al-Ladhīna Kadhabū Allaha Wa Rasūlahu ۚ Sayuşību Al-Ladhīna Kafarū Minhum `Adhābun 'Alīmun
009-090. و عذرخواهان باديهنشين [نزد تو] آمدند تا به آنان اجازه [ترك جهاد] داده شود. و كسانى كه به خدا و فرستاده او دروغ گفتند نيز در خانه نشستند. به زودى كسانى از آنان را كه كفر ورزيدند عذابى دردناك خواهد رسيد.
Laysa `Alá Ađ-Đu`afā'i Wa Lā `Alá Al-Marđá Wa Lā `Alá Al-Ladhīna Lā Yajidūna Mā Yunfiqūna Ĥarajun 'Idhā Naşaĥū Lillāh Wa Rasūlihi ۚ Mā `Alá Al-Muĥsinīna Min Sabīlin Wa ۚ Allāhu GhafūrunRaĥīmun
009-091. بر ناتوانان و بر بيماران و بر كسانى كه چيزى نمىيابند [تا در راه جهاد ] خرج كنند، در صورتى كه براى خدا و پيامبرش خيرخواهى نمايند، هيچ گناهى نيست. [و نيز] بر نيكوكاران ايرادى نيست، و خدا آمرزنده مهربان است.
Wa Lā `Alá Al-Ladhīna 'Idhā Mā 'Atawka LitaĥmilahumQulta Lā 'Ajidu Mā 'Aĥmilukum `Alayhi Tawallaw Wa 'A`yunuhum Tafīđu Mina Ad-Dam`i Ĥazanāan 'Allā Yajidū Mā Yunfiqūna
009-092. و [نيز] گناهى نيست بر كسانى كه چون پيش تو آمدند تا سوارشان كنى، [و] گفتى: چيزى پيدا نمىكنم تا بر آن سوارتان كنم، برگشتند و در اثر اندوه از چشمانشان اشك فرو مىريخت، كه [چرا] چيزى نمىيابند تا [در راه جهاد] خرج كنند.
009-093. ايراد فقط بر كسانى است كه با اينكه توانگرند، از تو اجازه [ترك جهاد] مىخواهند. [و به اين] راضى شدهاند كه با خانهنشينان باشند. و خدا بر دلهايشان مهر نهاد، در نتيجه آنان نمىفهمند.
Ya`tadhirūna 'Ilaykum 'Idhā Raja`tum 'Ilayhim ۚ Qul Lā Ta`tadhirū Lan Nu'umina LakumQad Nabba'anā Al-Lahu Min 'Akhbārikum ۚ Wa Sayará Allāhu `Amalakum Wa Rasūluhu Thumma Turaddūna 'Ilá `Ālimi Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna
009-094. هنگامى كه به سوى آنان بازگرديد، براى شما عذر مىآورند. بگو: عذر نياوريد هرگز شما را باور نخواهيم داشت. خدا ما را از خبرهاى شما آگاه گردانيده، و به زودى خدا و رسولش عمل شما را خواهند ديد. آنگاه به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانيده مىشويد، و از آنچه انجام مىداديد به شما خبر مىدهد.
009-095. وقتى به سوى آنان بازگشتيد، براى شما به خدا سوگند مىخورند تا از ايشان صرفنظر كنيد. پس از آنان روى برتابيد؛ چرا كه آنان پليدند، و به [سزاى] آنچه به دست آوردهاند، جايگاهشان دوزخ خواهد بود.
Al-'A`rābu 'Ashaddu Kufrāan Wa Nifāqāan Wa 'Ajdaru 'Allā Ya`lamū Ĥudūda Mā 'Anzala Allāhu `Alá Rasūlihi Wa ۗ Allāhu `Alīmun Ĥakīmun
009-097. باديهنشينان عرب، در كفر و نفاق [از ديگران] سختتر، و به اينكه حدود آنچه را كه خدا بر فرستادهاش نازل كرده، ندانند، سزاوارترند. و خدا داناى حكيم است.
Wa Mina Al-'A`rābi Man Yattakhidhu Mā Yunfiqu Maghramāan Wa Yatarabbaşu Bikumu Ad-Dawā'ira ۚ `Alayhim Dā'iratu As-Saw'i Wa ۗ Allāhu Samī`un `Alīmun
009-098. و برخى از آن باديهنشينان كسانى هستند كه آنچه را [در راه خدا] هزينه مىكنند، خسارتى [براى خود] مىدانند؛ و براى شما، پيشامدهاى بد انتظار مىبرند. پيشامد بد براى آنان خواهد بود، و خدا شنواى داناست.
Wa Mina Al-'A`rābi Man Yu'uminu Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Yattakhidhu Mā Yunfiqu Qurubātin `Inda Allāhi Wa Şalawāti Ar-Rasūli ۚ 'Alā 'Innahā Qurbatun Lahum ۚ Sayudkhiluhumu Allāhu Fī Raĥmatihi~ ۗ 'Inna Allāha GhafūrunRaĥīmun
009-099. و برخى [ديگر] از باديهنشينان كسانىاند كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارند. و آنچه را انفاق مىكنند مايه تقرب نزد خدا و دعاهاى پيامبر مىدانند. بدانيد كه اين [انفاق] مايه تقرب آنان است، به زودى خدا ايشان را در جوار رحمت خويش درآورد، كه خدا آمرزنده مهربان است.
Wa As-Sābiqūna Al-'Awwalūna Mina Al-Muhājirīna Wa Al-'Anşāri Wa Al-Ladhīna Attaba`ūhum Bi'iĥsāninRađiya Allāhu `Anhum Wa Rađū `Anhu Wa 'A`adda Lahum Jannātin Tajrī Taĥtahā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā 'Abadāan ۚ Dhālika Al-Fawzu Al-`Ažīmu
009-100. و پيشگامان نخستين از مهاجران و انصار، و كسانى كه با نيكوكارى از آنان پيروى كردند. خدا از ايشان خشنود، و آنان [نيز] از او خشنودند. و براى آنان باغهايى آماده كرده كه از زير [درختان] آن نهرها روان است. هميشه در آن جاودانهاند. اين است همان كاميابى بزرگ.
Wa Mimman Ĥawlakum Mina Al-'A`rābi Munāfiqūna ۖ Wa Min 'Ahli Al-Madīnati ۖ Maradū `Alá An-Nifāqi Lā Ta`lamuhum ۖ Naĥnu Na`lamuhum ۚ Sanu`adhdhibuhum Marratayni Thumma Yuraddūna 'Ilá `Adhābin `Ažīmin
009-101. و برخى از باديهنشينانى كه پيرامون شما هستند منافقند، و از ساكنان مدينه [نيز عدهاى] بر نفاق خو گرفتهاند. تو آنان را نمىشناسى، ما آنان را مىشناسيم. به زودى آنان را دو بار عذاب مىكنيم، سپس به عذابى بزرگ بازگردانيده مىشوند.
Wa 'Ākharūna A`tarafū BidhunūbihimKhalaţū `AmalāanŞāliĥāan Wa 'Ākhara Sayyi'āan `Asá Allāhu 'An Yatūba `Alayhim ۚ 'Inna Allāha GhafūrunRaĥīmun
009-102. و ديگرانى هستند كه به گناهان خود اعتراف كرده، و كار شايسته را با [كارى] ديگر كه بد است درآميختهاند. اميد است خدا توبه آنان را بپذيرد، كه خدا آمرزنده مهربان است.
Wa Quli A`malū Fasayará Allāhu `Amalakum Wa Rasūluhu Wa Al-Mu'uminūna ۖ Wa Saturaddūna 'Ilá `Ālimi Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna
009-105. و بگو [هر كارى مىخواهيد] بكنيد، كه به زودى خدا و پيامبر او و مؤمنان در كردار شما خواهند نگريست. و به زودى به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانيده مىشويد. پس ما را به آنچه انجام مىداديد آگاه خواهد كرد.
Wa Al-Ladhīna Attakhadhū MasjidāanĐirārāan Wa Kufrāan Wa Tafrīqāan Bayna Al-Mu'uminīna Wa 'Irşādāan Liman Ĥāraba Allāha Wa Rasūlahu MinQablu ۚ Wa Layaĥlifunna 'In 'Aradnā 'Illā Al-Ĥusná Wa ۖ Allāhu Yash/hadu 'Innahum Lakādhibūna
009-107. و آنهايى كه مسجدى اختيار كردند كه مايه زيان و كفر و پراكندگى ميان مؤمنان است، و [نيز] كمينگاهى است براى كسى كه قبلا با خدا و پيامبر او به جنگ برخاسته بود، و سختسوگند ياد مىكنند كه جز نيكى قصدى نداشتيم، و[لى] خدا گواهى مىدهد كه آنان قطعا دروغگو هستند.
009-108. هرگز در آن جا مايست. چرا كه مسجدى كه از روز نخستين بر پايه تقوا بنا شده، سزاوارتر است كه در آن [به نماز] ايستى. [و] در آن مردانىاند كه دوست دارند خود را پاك سازند. و خدا كسانى را كه خواهان پاكىاند دوست مىدارد.
'Afaman 'Assasa Bunyānahu `Alá Taqwá Mina Allāhi Wa Riđwānin Khayrun 'Am Man 'Assasa Bunyānahu `Alá Shafā Jurufin Hārin Fānhāra Bihi Fī Nāri Jahannama Wa ۗ Allāhu Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna
009-109. آيا كسى كه بنياد [كار] خود را بر پايه تقوا و خشنودى خدا نهاده بهتر است، يا كسى كه بناى خود را بر لب پرتگاهى مشرف به سقوط پىريزى كرده، و با آن در آتش دوزخ فرو مىافتد؟ و خدا گروه بيدادگران را هدايت نمىكند.
'Inna Allāha Ashtará Mina Al-Mu'uminīna 'Anfusahum Wa 'Amwālahum Bi'anna Lahumu Al-Jannata ۚ Yuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Fayaqtulūna Wa Yuqtalūna ۖ Wa`dāan `Alayhi Ĥaqqāan Fī At-Tawrāati Wa Al-'Injīli Wa Al-Qur'āni ۚ Wa Man 'Awfá Bi`ahdihi Mina Allāhi ۚ Fāstabshirū Bibay`ikumu Al-Ladhī Bāya`tum Bihi ۚ Wa Dhalika Huwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu
009-111. در حقيقتخدا، از مؤمنان، جان و مالشان را به [بهاى] اينكه بهشت براى آنان باشد، خريده است. همان كسانى كه در راه خدا مىجنگند و مىكشند و كشته مىشوند. [اين] به عنوان وعده حقى در تورات و انجيل و قرآن بر عهده اوست. و چه كسى از خدا به عهد خويش وفادارتر است؟ پس به اين معاملهاى كه با او كردهايد شادمان باشيد. و اين همان كاميابى بزرگ است.
At-Tā'ibūna Al-`Ābidūna Al-Ĥāmidūna As-Sā'iĥūna Ar-Rāki`ūna As-Sājidūna Al-'Āmirūna Bil-Ma`rūfi Wa An-Nāhūna `Ani Al-Munkari Wa Al-Ĥāfižūna Liĥudūdi Allāhi ۗ Wa Bashshiri Al-Mu'uminīna
009-112. [آن مؤمنان] همان توبهكنندگان، پرستندگان، سپاسگزاران، روزهداران، ركوع كنندگان، سجده كنندگان، وادارندگان به كارهاى پسنديده، بازدارندگان از كارهاى ناپسند، و پاسداران مقررات خدايند. و مؤمنان را بشارت ده.
Mā Kāna Lilnnabīyi Wa Al-Ladhīna 'Āmanū 'An Yastaghfirū Lilmushrikīna Wa Law Kānū 'Ūlī Qurbá Min Ba`di Mā Tabayyana Lahum 'Annahum 'Aşĥābu Al-Jaĥīmi
009-113. بر پيامبر و كسانى كه ايمان آوردهاند، سزاوار نيست كه براى مشركان پس از آنكه برايشان آشكار گرديد كه آنان اهل دوزخند طلب آمرزش كنند. هر چند خويشاوند [آنان] باشند.
009-114. و طلب آمرزش ابراهيم براى پدرش، جز براى وعدهاى كه به او داده بود نبود. و[لى] هنگامى كه براى او روشن شد كه وى دشمن خداست، از او بيزارى جست. راستى ابراهيم دلسوزى بردبار بود.
009-115. و خدا بر آن نيست كه گروهى را پس از آنكه هدايتشان نمود بىراه بگذارد، مگر آنكه چيزى را كه بايد از آن پروا كنند، برايشان بيان كرده باشد. آرى خدا به هر چيزى داناست.
Laqad Tāba Allāhu `Alá An-Nabīyi Wa Al-Muhājirīna Wa Al-'Anşāri Al-Ladhīna Attaba`ūhu Fī Sā`ati Al-`Usrati Min Ba`di Mā Kāda Yazīghu Qulūbu Farīqin MinhumThumma Tāba `Alayhim ۚ 'Innahu BihimRa'ūfunRaĥīmun
009-117. به يقين خدا، بر پيامبر و مهاجران و انصار كه در آن ساعت دشوار از او پيروى كردند ببخشود. بعد از آنكه چيزى نمانده بود كه دلهاى دستهاى از آنان منحرف شود، باز برايشان ببخشود. چرا كه او نسبت به آنان مهربان و رحيم است.
Wa `Alá Ath-Thalāthati Al-Ladhīna Khullifū Ĥattá 'Idhā Đāqat `Alayhimu Al-'Arđu Bimā Raĥubat Wa Đāqat `Alayhim 'Anfusuhum Wa Žannū 'An Lā Malja'a Mina Allāhi 'Illā 'Ilayhi Thumma Tāba `Alayhim Liyatūbū ۚ 'Inna Allāha Huwa At-Tawwābu Ar-Raĥīmu
009-118. و [نيز] بر آن سه تن كه بر جاى مانده بودند [و قبول توبه آنان به تعويق افتاد]، تا آنجا كه زمين با همه فراخىاش بر آنان تنگ گرديد، و از خود به تنگ آمدند، و دانستند كه پناهى از خدا جز به سوى او نيست. پس [خدا] به آنان [توفيق] توبه داد، تا توبه كنند. بى ترديد خدا همان توبه پذير مهربان است.
Mā Kāna Li'hli Al-Madīnati Wa Man Ĥawlahum Mina Al-'A`rābi 'An Yatakhallafū `AnRasūli Allāhi Wa Lā Yarghabū Bi'anfusihim `An Nafsihi ۚ Dhālika Bi'annahum Lā YuşībuhumŽama'un Wa Lā Naşabun Wa Lā Makhmaşatun Fī Sabīli Allāhi Wa Lā Yaţa'ūna Mawţi'āan Yaghīžu Al-Kuffāra Wa Lā Yanālūna Min `Adūwin Naylāan 'Illā Kutiba Lahum Bihi `AmalunŞāliĥun ۚ 'Inna Allāha Lā Yuđī`u 'Ajra Al-Muĥsinīna
009-120. مردم مدينه و باديهنشينان پيرامونشان را نرسد (سزاوار نيست، حق ندارند) كه از [فرمان] پيامبر خدا سر باز زنند، و جان خود را عزيزتر از جان او بدانند. چرا كه هيچ تشنگى و رنج و گرسنگيى در راه خدا به آنان نمىرسد، و در هيچ مكانى كه كافران را به خشم مىآورد قدم نمىگذارند، و از دشمنى غنيمتى به دست نمىآورند، مگر اينكه به سبب آن، عمل صالحى براى آنان [در كارنامهشان] نوشته مىشود. زيرا خدا پاداش نيكوكاران را ضايع نمىكند.
Wa Lā Yunfiqūna NafaqatanŞaghīratan Wa Lā Kabīratan Wa Lā Yaqţa`ūna Wa Adīāan 'Illā Kutiba Lahum Liyajziyahumu Allāhu 'Aĥsana Mā Kānū Ya`malūna
009-121. و هيچ مال كوچك و بزرگى را انفاق نمىكنند، و هيچ واديى را نمىپيمايند، مگر اينكه به حساب آنان نوشته مىشود؛ تا خدا آنان را به بهتر از آنچه مىكردند پاداش دهد.
Wa Mā Kāna Al-Mu'uminūna Liyanfirū Kāffatan ۚ Falawlā Nafara Min Kulli Firqatin MinhumŢā'ifatun Liyatafaqqahū Fī Ad-Dīni Wa Liyundhirū Qawmahum 'Idhā Raja`ū 'Ilayhim La`allahum Yaĥdharūna
009-122. و شايسته نيست مؤمنان همگى(با هم) كوچ كنند. 3 پس چرا از هر گروهی از آنان دستهاى كوچ نمىكنند تا [دستهاى بمانند و] در دين آگاهى پيدا كنند، و قوم خود را وقتى به سوى آنان بازگشتند بيم دهند، باشد كه آنان [از كيفر الهى] بترسند؟
Wa 'Idhā Mā 'Unzilat Sūratun Faminhum Man Yaqūlu 'Ayyukum Zādat/hu Hadhihi~ 'Īmānāan ۚ Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Fazādat/hum 'Īmānāan Wa Hum Yastabshirūna
009-124. و چون سورهاى نازل شود، از ميان آنان كسى است كه مىگويد اين [سوره] ايمان كدام يك از شما را افزود؟ اما كسانى كه ايمان آوردهاند بر ايمانشان مىافزايد، و آنان شادمانى مىكنند.
Wa 'Idhā Mā 'Unzilat Sūratun Nažara Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin Hal Yarākum Min 'AĥadinThumma Anşarafū ۚ Şarafa Allāhu Qulūbahum Bi'annahumQawmun Lā Yafqahūna
009-127. و چون سورهاى نازل شود، بعضى از آنان به بعضى ديگر نگاه مىكنند [و مىگويند]، آيا كسى شما را مىبيند؟ سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] بازمىگردند. خدا دلهايشان را [از حق] برگرداند، زيرا آنان گروهى هستند كه نمىفهمند.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
