Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Lā 'Uq w mi A l-Q iyāmati
075-001 چنین نیست (که کافران پنداشتند) قسم به روز (بزرگ) قیامت.
لاَ أُقْ سِمُ بِيَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ
Wa Lā 'Uq n -Nafsi A l-Lawwāmati
075-002 و قسم به نفس پر حسرت و ملامت (یعنی نفس انسان که در قیامت خود را بر تقصیر و گناه بسیار ملامت کند و حسرت خورد). [جواب قسم محذوف است، یعنی به اینها سوگند می‌خورم که آدمیان را در روز قیامت برخواهم انگیخت. (م) ژ)]
وَلاَ أُقْ سِمُ بِا ل نَّ فْسِ ا ل لَّوَّامَةِ
'Ayaĥsabu A l-'In sā nu 'Allan Naj ma`a `Ižāmahu
075-003 آیا آدمی پندارد که ما دیگر ابدا استخوانهای (پوسیده) او را باز جمع نمی‌کنیم؟
أَيَحْسَبُ ا لإِن سَا نُ أَلَّن ْ نَجْ مَعَ عِظَ امَهُ
Balá Q ādir ī na `Alá 'An Nusawwiya Banānahu
075-004 بلی (استخوانهای او را جمع می‌کنیم) در حالی که ما قادریم که سرانگشتان او را هم منظم درست گردانیم.
بَلَى قَ ادِر ِي نَ عَلَى أَن ْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Bal Yur ī du A l-'In sā nu Liyafjura 'Amāmahu
075-005 بلکه انسان می‌خواهد آنچه (از عمرش) در پیش است همه را به فجور و هوای نفس گذراند.
بَلْ يُر ِي دُ ا لإِن سَا نُ لِيَفْجُ‍رَ أَمَامَهُ
Yas'alu 'Ayyā na Yaw mu A l-Q iyāmati
075-006 (که دایم با شک و انکار) می‌پرسد کی روز قیامت (و حساب) خواهد بود؟
يَسْأَلُ أَيَّا نَ يَوْ مُ ا لْقِ يَامَةِ
Fa'idh ā Bar iq a A l-Baş aru
075-007 (بگو) روزی که چشمهای خلقان (از وحشت و هول) خیره بماند.
فَإِ‌ذَ‌ا بَر ِقَ ا لْبَصَ رُ
Wa Kh A l-Q amaru
075-008 و ماه تابان تاریک شود.
وَخَ سَفَ ا لْقَ مَرُ
Wa Jumi`a A sh -Sh am su Wa A l-Q amaru
075-009 و میان خورشید و ماه جمع گردد (و هر دو بی‌نور شوند).
وَجُمِعَ ا ل شَّمْسُ وَا لْقَ مَرُ
Yaq ū lu A l-'In sā nu Yawma'idh in 'Ay na A l-Mafarru
075-010 در آن روز انسان گوید: (ای وای از سختی عذاب) کجا مفرّ و پناهی خواهد بود؟
يَقُ و لُ ا لإِن سَا نُ يَوْمَئِذٍ أَيْ نَ ا لْمَفَرُّ
Kallā Lā Wazara
075-011 هرگز مفرّ و پناهگاهی نیست.
كَلاَّ لاَ وَ‌زَ‌‍رَ
'Ilá Ra bbika Yawma'idh in A l-Mustaq arru
075-012 آن روز جز درگاه خدا آرامگاهی هیچ نیست.
إِلَى رَ بِّكَ يَوْمَئِذٍ ا لْمُسْتَقَ رُّ
Yunabba'u A l-'In sā nu Yawma'idh in Bimā Q addama Wa 'Akh kh ra
075-013 آن روز آدمی به (نتیجه) هر نیک و بدی که در مقدّم و مؤخّر عمر کرده آگاه خواهد شد.
يُنَبَّأُ ا لإِن سَا نُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَ دَّمَ وَأَخَّ رَ
Bali A l-'In sā nu `Alá Nafsihi Baş īra tun
075-014 بلکه انسان خود بر (نیک و بد) خویش به خوبی بیناست.
بَلِ ا لإِن سَا نُ عَلَى نَفْسِ‍‍هِ بَصِ يرَ ةٌ
Wa Law 'Alq á Ma`ādh īra hu
075-015 هر چند (پرده‌های) عذر (بر چشم بصیرت) خود بیفکند.
وَلَوْ أَلْقَ ى مَعَاذِيرَ هُ
Lā Tuĥarr ik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi
075-016 (ای رسول در حال وحی) با شتاب و عجله زبان به قرائت قرآن مگشای.
لاَ تُحَرِّكْ بِ‍‍هِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِ هِ
'Inn a `Alaynā Jam `ahu Wa Q ur'ā nahu
075-017 که ما خود قرآن را مجموع و محفوظ داشته و بر تو فرا خوانیم.
إِنّ َ عَلَيْنَا جَمْعَ‍‍هُ وَقُ رْآنَهُ
Fa'idh ā Q ara 'nā hu Fa A Q ur'ā nahu
075-018 و آن‌گاه که بر خواندیم تو پیرو قرآن آن باش.
فَإِ‌ذَ‌ا قَ رَ أْنَا هُ فَاتَّبِعْ قُ رْآنَهُ
Th umm a 'Inn a `Alaynā Bayānahu
075-019 پس از آن بر ماست که (حقایق) آن را بر تو بیان کنیم.
ثُمّ َ إِنّ َ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
Kallā Bal Tuĥibbū na A l-`Ājilata
075-020 هرگز، بلکه شما (کافران لجوج) تمام دنیای نقد عاجل را دوست دارید.
كَلاَّ بَلْ تُحِبُّو نَ ا لْعَاجِلَةَ
Wa Tadh arū na A l-'Ākh ra ta
075-021 و به کلی کار آخرت را واگذارید.
وَتَذَرُو نَ ا لآخِ رَ ةَ
Wujū hun Yawma'idh in Nāđira tun
075-022 آن روز رخسار طایفه‌ای (از شادی) بر افروخته و نورانی است.
وُجُو هٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِ رَ ةٌ
'Ilá Ra bbihā Nāžira tun
075-023 و به چشم قلب جمال حق را مشاهده می‌کنند.
إِلَى رَ بِّهَا نَاظِ رَ ةٌ
Wa Wujū hun Yawma'idh in Bāsira tun
075-024 و رخسار گروهی دیگر عبوس و غمگین است.
وَوُجُو هٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَ ةٌ
Tažunn u 'An Yuf`ala Bihā Fāq ira tun
075-025 که می‌دانند حادثه ناگواری در پیش است که پشت آنها را می‌شکند.
تَظُ نّ ُ أَن ْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِ رَ ةٌ
Kallā 'Idh ā Balagh A t-Tarā q ī
075-026 چنین نیست (که منکران قیامت پنداشتند. باش تا) آن گاه که جانشان به گلو رسد.
كَلاَّ إِ‌ذَ‌ا بَلَغَ تِ ا ل تَّرَ اقِ ي
Wa Q ī la Man ۜ Rā q n
075-027 و (اهلش) گویند: کیست که چاره درد این بیمار تواند کرد؟
وَقِ ي لَ مَن ْ ۜ رَ اقٍ
Wa Ž ann a 'Ann ahu A l-Fir ā q u
075-028 و بیمار خود یقین به مفارقت از دنیا کند (که ملک موت را به چشم ببیند).
وَظَ نّ َ أَنَّ هُ ا لْفِرَ اقُ
Wa A t-Taffati A s-Sā q u Bis-Sā q i
075-029 و ساقهای پا (از شدت غم عقبی و حسرت دنیا) به هم در پیچد.
وَ‌الْتَفَّتِ ا ل سَّا قُ بِا ل سَّاقِ
'Ilá Ra bbika Yawma'idh in A l-Masā q u
075-030 در آن روز خلق را به سوی خدا خواهند کشید.
إِلَى رَ بِّكَ يَوْمَئِذٍ ا لْمَسَاقُ
Falā Ş addaq a Wa Lā Ş allá
075-031 پس (آن روز وای بر آن که چون ابو جهل) حق را تصدیق نکرد و نماز (و طاعتش) بجا نیاورد.
فَلاَ صَ دَّقَ وَلاَ صَ لَّى
Wa Lakin Kadh dh aba Wa Tawallá
075-032 بلکه (خدا را) تکذیب کرد و (از حکمش) رو بگردانید.
وَلَكِن ْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
Th umm a Dh ahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţ ţ á
075-033 و آن گاه با تکبر و نخوت به سوی اهل خویش روی آورد.
ثُمّ َ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِ‍‍هِ يَتَمَط ّ َى
'Awlá Laka Fa'awlá
075-034 (به وی خطاب شود) وای (بر زندگی) و (صد) وای بر (مرگ) تو.
أَ‌وْلَى لَكَ فَأَ‌وْلَى
Th umm a 'Awlá Laka Fa'awlá
075-035 پس (از مرگ هم) وای (بر برزخ) و (صد) وای بر (روز محشر) تو.
ثُمّ َ أَ‌وْلَى لَكَ فَأَ‌وْلَى
'Ayaĥsabu A l-'In sā nu 'An Yutra ka Sud an
075-036 آیا آدمی می‌پندارد که او را مهمل (از تکلیف و ثواب و عقاب) گذارند (و غرضی در خلقتش منظور ندارند).
أَيَحْسَبُ ا لإِن سَا نُ أَن ْ يُتْرَ كَ سُد ىً
'Alam Yaku Nuţ n Min Manī yin Yum ná
075-037 آیا آدمی قطره آب نطفه نبود که (در رحم) ریزند؟
أَلَمْ يَكُ نُطْ فَة ً مِن ْ مَنِيٍّ يُمْنَى
Th umm a Kā na `Alaq atan Fakh q a Fasawwá
075-038 و پس از نطفه خون بسته شد و آن گاه (خدایش به این صورت زیبای حیرت انگیز) آفرید و آراسته ساخت.
ثُمّ َ كَا نَ عَلَقَ ة ً فَخَ لَقَ فَسَوَّ‌ى
Faja`ala Minhu A z-Zawjay ni A dh -Dh akara Wa A l-'Un th á
075-039 پس آن گاه از او دو صنف نر و ماده پدید آورد.
فَجَعَلَ مِ‍‌‍نْ هُ ا ل زَّوْجَيْ نِ ا ل ذَّكَرَ وَا لأُن ثَى
'Alay sa Dh ālika Biq ādir á 'An Yuĥyiya A l-Mawtá
075-040 آیا چنین خدای (با قدرت و حکمت) باز نتواند مردگان را زنده گرداند؟
أَلَيْ سَ ذَلِكَ بِقَ ادِر ٍ عَلَى أَن ْ يُحْيِيَ ا لْمَوْتَى
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
