Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ş ād Wa ۚ A l-Q ur'ā ni Dh ī A dh -Dh ikr i
038-001 ص (رمز خدا و رسول است یا اشاره است به صمد و صانع و صادق از اسماء الهی یا به صفیّ و مصطفی که القاب پیغمبر است) قسم به قرآن صاحب مقام ذکر (و عزّت و شرافت و پند آموز عالمیان).
صَ اد ۚ وَا لْقُ رْآنِ ذِي ا ل ذِّكْر ِ
Bali A l-Ladh ī na Kafarū Fī `Izzatin Wa Sh iq ā q in
038-002 (که محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم رسول حق و قرآن بزرگ معجز اوست) بلکه کافران (که منکر اویند) در مقام غرور و سرکشی و عداوت حق هستند.
بَلِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَ اقٍ
Kam 'Ahlaknā Min Q ab lihim Min Q arnin Fanādaw Walā ta Ĥī na Manāş in
038-003 ما پیش از اینها طوایف بسیاری را به هلاکت رسانیدیم و آن هنگام فریادها کردند و هیچ راه نجاتی بر آنها نبود.
كَمْ أَهْلَكْنَا مِن ْ قَ بْ لِهِمْ مِن ْ قَ رْنٍ فَنَادَوْا وَلاَتَ حِي نَ مَنَاصٍ
Wa `Ajibū 'An Jā 'ahum Mun dh ir un Minhum ۖ Wa Q ā la A l-Kāfirū na Hādh ā Sāĥir un Kadh dh ā b un
038-004 و (مشرکان مکّه) تعجب کردند که رسولی از همان نژاد عرب برای تذکر و پند آنان آمد، و آن کافران گفتند: او ساحری دروغگوست.
وَعَجِبُو ا أَن ْ جَا ءَهُمْ مُنْ ذِرٌ مِنْ هُمْ ۖ وَقَ ا لَ ا لْكَافِرُو نَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ
'Aja`ala A l-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan ۖ 'Inn a Hādh ā Lash ay 'un `Ujā b un
038-005 آیا او چندین خدای ما را منحصر به یک خدا کرده (و به معبود یگانه دعوت میکند)؟ این بسیار تعجب آور و حیرت انگیز است.
أَجَعَلَ ا لآلِهَةَ إِلَها ً وَاحِدا ً ۖ إِنّ َ هَذَا لَشَيْ ءٌ عُجَابٌ
Wa A n ţ alaq a A l-Mala'u Minhum 'Ani A m sh ū Wa A ş birū `Alá 'Ālihatikum ۖ 'Inn a Hādh ā Lash ay 'un Yur ā du
038-006 و گروهی از سران قوم به راه افتاده (و چنین رأی دادند) که باید طریقه خود را ادامه دهید و در پرستش خدایان خود ثابت قدم باشید، این کاری است که مراد همه است (یا این قیام پیغمبر بر محو و نابود ساختن بتان از پیشامدهای بد روزگار است که باید با آن مقاومت کنیم).
وَان طَ لَقَ ا لْمَلَأُ مِنْ هُمْ أَنِ ا مْشُوا وَا صْ بِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ ۖ إِنّ َ هَذَا لَشَيْ ءٌ يُرَ ادُ
Mā Sami`nā Bihadh ā Fī A l-Millati A l-'Ākh ira ti 'In Hādh ā 'Illā A kh tilā q un
038-007 این را (که دعوی محمّد است در توحید و یگانگی خدا) در آخرین ملّت (هم که ملّت و آیین مسیح است) نشنیدهایم (زیرا ملّت عیسی نیز به سه خدا و اقانیم سه گانه معتقد است)، این جز بافندگی و دروغ چیز دیگری نیست.
مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي ا لْمِلَّةِ ا لآخِ رَ ةِ إِن ْ هَذَا إِلاَّ ا خْ تِلاَقٌ
'A'uun zila `Alay hi A dh -Dh ikru Min Bayninā ۚ Bal Hum Fī Sh akkin Min Dh ikr ī ۖ Bal Lamm ā Yadh ūq ū `Adh ā bi
038-008 آیا میان همه ما (بزرگان عرب) قرآن (مخصوصا) بر او فرود آمد؟ (در صورتی که او هیچ امتیازی بر ما نداشت!) بلکه این کافران از (وحی) قرآن من در شک و ریبند، بلکه هنوز عذاب (قهر) مرا نچشیدهاند (که دست از کفر بر نمیدارند).
أَؤُن زِلَ عَلَيْ هِ ا ل ذِّكْرُ مِن ْ بَيْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِن ْ ذِكْر ِي ۖ بَلْ لَمَّ ا يَذُوقُ وا عَذَابِ
'Am `In dahum Kh azā 'inu Ra ĥmati Ra bbika A l-`Azī zi A l-Wahhā bi
038-009 آیا گنجهای رحمت خدای تو که در کمال اقتدار و بخشندگی است نزد این مردم است (تا مقام رسالت را به هر که خداهند بخشند).
أَمْ عِنْ دَهُمْ خَ زَا ئِنُ رَ حْمَةِ رَ بِّكَ ا لْعَزِي زِ ا لْوَهَّابِ
'Am Lahum Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ Falyartaq ū Fī A l-'Asbā bi
038-010 یا مگر سلطنت آسمانها و زمین و هر چه بین آنهاست با این کافران است؟ پس (اگر چنین است) به هر سبب (که میتوانند بر آسمانها) بالا روند (تا وحی را بر هر که خواهند فرود آرند).
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ فَلْيَرْتَقُ وا فِي ا لأَسْبَابِ
Jun dun Mā Hunālika Mahzū mun Mina A l-'Aĥzā bi
038-011 این نالایق سپاه کفر (بدخواه اسلام) از احزاب مغلوب و نابود شدنی در آنجاست. [یعنی در بدر. و این از اخبار غیبی قرآن کریم است. (م).
جُن دٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُو مٌ مِنَ ا لأَحْزَابِ
Kadh dh abat Q ab lahum Q aw mu Nūĥin Wa `Ā dun Wa Fir `aw nu Dh ū A l-'Awtā di
038-012 پیش از این مشرکان هم قوم نوح و طایفه عاد (قوم هود) و فرعون (و فرعونیان) صاحب قدرت نیز تکذیب (پیغمبران خدا) کردند.
كَذَّبَتْ قَ بْ لَهُمْ قَ وْ مُ نُو حٍ وَعَا دٌ وَفِر ْعَوْ نُ ذُو ا لأَوْتَادِ
Wa Th amū du Wa Q aw mu Lūţ in Wa 'Aş ĥā bu A l-'Aykati ۚ 'Ūlā 'ika A l-'Aĥzā bu
038-013 و طایفه ثمود (امت صالح) و قوم لوط و اصحاب ایکه (امت شعیب) این اقوام هم احزاب و لشکرهای بسیار (بر علیه انبیاء) بودند (و همه هلاک شدند).
وَثَمُو دُ وَقَ وْ مُ لُو ط ٍ وَأَصْ حَا بُ ا لأَيْكَةِ ۚ أُ وْلَا ئِكَ ا لأَحْزَابُ
'In Kullun 'Illā Kadh dh aba A r-Ru sula Faĥaq q a `Iq ā bi
038-014 و آنان به جز تکذیب انبیا فکری و عملی نداشتند، بدین جهت عقاب من بر آنها حتم و واجب گردید.
إِن ْ كُلٌّ إِلاَّ كَذَّبَ ا ل رُّسُلَ فَحَقَّ عِقَ ابِ
Wa Mā Yan žuru Hā 'uulā ' 'Illā Ş ayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawā q in
038-015 و این مردم جز یک صیحه (آسمانی که بر هلاکشان ندا کند) انتظاری ندارند و دیگر آن را باز گشتی نیست (دیگر ابدا به دنیا باز نمیگردند).
وَمَا يَن ظُ رُ هَا ؤُلاَء إِلاَّ صَ يْحَة ً وَاحِدَة ً مَا لَهَا مِن ْ فَوَاقٍ
Wa Q ālū Ra bbanā `Ajjil Lanā Q iţ ţ anā Q ab la Yaw mi A l-Ĥisā bi
038-016 و کافران (به تمسخر) گفتند: ای خدا، حساب نامه اعمال ما را تعجیل کن و پیش از روز حساب انداز.
وَقَ الُوا رَ بَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِ طَّ نَا قَ بْ لَ يَوْ مِ ا لْحِسَابِ
A ş bir `Alá Mā Yaq ūlū na Wa A dh kur `Ab danā Dāwū da Dh ā A l-'Ay di ۖ 'Inn ahu~ 'Awwā b un
038-017 تو بر سخنان (طعن و سخریّه) آنها صبر کن و از بنده ما داود یاد کن که (در اجرای امر ما) بسیار نیرومند بود (از احدی اندیشه نداشت) و دایم توبه و انابه میکرد.
ا صْ بِر ْ عَلَى مَا يَقُ ولُو نَ وَا ذْكُرْ عَبْ دَنَا دَاوُو دَ ذَا ا لأَيْ دِ ۖ إِنَّ هُ~ُ أَوَّابٌ
'Inn ā Sakh kh arnā A l-Jibā la Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ash ī yi Wa A l-'Ish r ā q i
038-018 ما کوهها را با او مسخر کردیم که شب و روز خدا را تسبیح و ستایش میکردند.
إِنَّ ا سَخَّ رْنَا ا لْجِبَا لَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِا لْعَشِيِّ وَا لإِشْرَ اقِ
Wa A ţ -Ţ ay ra Maĥsh ūra tan ۖ Kullun Lahu~ 'Awwā b un
038-019 و مرغان را مسخر (نغمه خوش او) کردیم که نزد او مجتمع گردند و همه به دربارش از هر جانب باز آیند (و در ستایش خدا با او هم آهنگ شوند).
وَالطَّ يْ رَ مَحْشُورَ ة ً ۖ كُلّ ٌ لَهُ~ُ أَوَّابٌ
Wa Sh adad nā Mulkahu Wa 'Ātaynā hu A l-Ĥikmata Wa Faş la A l-Kh iţ ā bi
038-020 و ملک و شاهی او را نیرومند ساختیم و به او قوّه درک حقایق و سخن قطعی در داوری (یا تمیز حقّ از باطل) عطا کردیم.
وَشَدَد ْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَا هُ ا لْحِكْمَةَ وَفَصْ لَ ا لْخِ طَ ابِ
Wa Hal 'Atā ka Naba'u A l-Kh aş mi 'Idh Tasawwarū A l-Miĥr ā ba
038-021 و آیا حکایت آن (دو فرشته به صورت) خصم به تو رسیده است که از بالای غرفه عبادتگاه (داود بیاجازه) بر او وارد شدند؟
وَهَلْ أَتَا كَ نَبَأُ ا لْخَ صْ مِ إِذْ تَسَوَّرُوا ا لْمِحْرَ ابَ
'Idh Dakh alū `Alá Dāwū da Fafazi`a Minhum ۖ Q ālū Lā Takh af ۖ Kh aş mā ni Bagh á Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaq q i Wa Lā Tush ţ iţ Wa A hdinā 'Ilá Sawā 'i A ş -Ş ir ā ţ i
038-022 هنگامی که (در محراب) بر داود داخل شدند و او از آنان سخت هراسان شد (که مبادا دشمن باشند) آنان بدو گفتند: مترس، ما دو تن (یا دو گروه) خصم یکدیگریم که برخی بر دیگری ستم کرده (و به حکومت پیش تو آمدهایم)، میان ما به حق حکم کن و با هیچ یک جور و طرفداری مکن و ما را به راه راست دلالت فرما.
إِذْ دَخَ لُوا عَلَى دَاوُو دَ فَفَزِعَ مِنْ هُمْ ۖ قَ الُوا لاَ تَخَ فْ ۖ خَ صْ مَا نِ بَغَ ى بَعْضُ نَا عَلَى بَعْض ٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنَا بِا لْحَقِّ وَلاَ تُشْطِ ط ْ وَا هْدِنَا إِلَى سَوَا ءِ ا ل صِّ رَ اطِ
'Inn a Hādh ā 'Akh ī Lahu Tis`un Wa Tis`ū na Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faq ā la 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī A l-Kh iţ ā bi
038-023 این برادر من نود و نه رأس میش داراست و من یک میش، این یک را هم گفته به من واگذار، و با من به قهر و غلبه و تهدید آمیز خطاب کرده است.
إِنّ َ هَذَا أَخِ ي لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُو نَ نَعْجَة ً وَلِيَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَ ا لَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ا لْخِ طَ ابِ
Q ā la Laq ad Ž alamaka Bisu'uā li Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi ۖ Wa 'Inn a Kath īr āan Mina A l-Kh ulaţ ā 'i Layab gh ī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Wa Q alī lun Mā Hum ۗ Wa Ž ann a Dāwū du 'Ann amā Fatann ā hu Fāstagh fara Ra bbahu Wa Kh arra Rā ki`āan Wa 'Anā ba
038-024 داود گفت: البته بر تو ظلم کرده که خواسته است یک میش تو را به میشهای (نود و نه گانه) خود اضافه کند، و بسیار معاشران و شریکان در حق یکدیگر ظلم و تعدی میکنند مگر آنان که اهل ایمان و عمل صالح هستند که آنها هم بسیار کماند. و (پس از این قضاوت بیتأمّل و سریع) داود دانست که ما او را سخت امتحان کردهایم، در آن حال از خدا عفو و آمرزش طلبید و به سجده افتاد و با تواضع و فروتنی (به درگاه خدا) بازگشت.
قَ ا لَ لَقَ د ْ ظَ لَمَكَ بِسُؤَا لِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ ۖ وَإِنّ َ كَثِير ا ً مِنَ ا لْخُ لَطَ ا ءِ لَيَبْ غِ ي بَعْضُ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ إِلاَّ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ وَقَ لِي لٌ مَا هُمْ ۗ وَظَ نّ َ دَاوُو دُ أَنَّ مَا فَتَنّ َا هُ فَاسْتَغْ فَرَ رَ بَّهُ وَخَ رَّ رَ اكِعا ً وَأَنَابَ
Fagh afarnā Lahu Dh ālika ۖ Wa 'Inn a Lahu `In danā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ā b in
038-025 ما هم از آن کرده عفو کردیم و از او درگذشتیم و او نزد ما بسیار مقرب و نیکو منزلت است.
فَغَ فَرْنَا لَهُ ذَلِكَ ۖ وَإِنّ َ لَهُ عِنْ دَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ
Yā Dāwū du 'Inn ā Ja`alnā ka Kh alīfatan Fī A l-'Arđi Fāĥkum Bay na A n -Nā si Bil-Ĥaq q i Wa Lā Tattabi`i A l-Hawá Fayuđillaka `An Sabī li A ll ā hi ۚ 'Inn a A l-Ladh ī na Yađillū na `An Sabī li A ll ā hi Lahum `Adh ā bun Sh adī dun Bimā Nasū Yaw ma A l-Ĥisā bi
038-026 (و او را گفتیم که) ای داود، ما تو را در روی زمین مقام خلافت دادیم، پس میان خلق خدا به حق حکم کن و هرگز هوای نفس را پیروی نکن که تو را از راه خدا گمراه سازد و آنان که از راه خدا گمراه شوند چون روز حساب و قیامت را فراموش کردهاند به عذاب سخت معذّب خواهند شد.
يَادَاوُو دُ إِنَّ ا جَعَلْنَا كَ خَ لِيفَة ً فِي ا لأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْ نَ ا ل نّ َا سِ بِا لْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعِ ا لْهَوَى فَيُضِ لَّكَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ إِنّ َ ۚ ا لَّذِي نَ يَضِ لُّو نَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ لَهُمْ عَذَا بٌ شَدِي دٌ بِمَا نَسُوا يَوْ مَ ا لْحِسَابِ
Wa Mā Kh alaq nā A s-Samā 'a Wa A l-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţ ilāan ۚ Dh ālika Ž ann u A l-Ladh ī na Kafarū ۚ Faway lun Lilladh ī na Kafarū Mina A n -Nā r i
038-027 و ما آسمان و زمین و هر چه را بین آنهاست بازیچه و باطل خلق نکردهایم، این گمان کافران است، و وای بر کافران از آتش دوزخ.
وَمَا خَ لَقْ نَا ا ل سَّمَا ءَ وَا لأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِ لا ً ۚ ذَلِكَ ظَ نّ ُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ۚ فَوَيْ ل ٌ لِلَّذِي نَ كَفَرُوا مِنَ ا ل نَّ ار ِ
'Am Naj `alu A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Kālmufsidī na Fī A l-'Arđi 'Am Naj `alu A l-Muttaq ī na Kālfujjā r i
038-028 آیا ما آنان را که ایمان آورده و به اعمال نیکو پرداختند مانند مردم (بی ایمان) مفسد در زمین قرار میدهیم؟ یا مردمان با تقوا و خداترس را مانند فاسقان بدکار قرار میدهیم (و مانند آنان جزا خواهیم داد).
أَمْ نَجْ عَلُ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ كَالْمُفْسِدِي نَ فِي ا لأَرْضِ أَمْ نَجْ عَلُ ا لْمُتَّقِ ي نَ كَالْفُجَّار ِ
Kitā bun 'An zalnā hu 'Ilay ka Mubāra kun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadh akkara 'Ūlū A l-'Albā bi
038-029 (این قرآن بزرگ) کتابی مبارک و عظیم الشّأن است که به تو نازل کردیم تا امت در آیاتش تفکر کنند و صاحبان مقام عقل متذکر (حقایق آن) شوند.
كِتَا بٌ أَن زَلْنَا هُ إِلَيْ كَ مُبَارَ ك ٌ لِيَدَّبَّرُو ا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُ وْلُوا ا لأَلْبَابِ
Wa Wahab nā Lidāwū da Sulaymā na ۚ Ni`ma A l-`Ab du ۖ 'Inn ahu~ 'Awwā b un
038-030 و به داود (فرزندش) سلیمان را عطا کردیم، او بسیار نیکو بندهای بود، زیرا بسیار به درگاه خدا با تضرع و زاری رجوع میکرد.
وَوَهَبْ نَا لِدَاوُو دَ سُلَيْمَا نَ ۚ نِعْمَ ا لْعَبْ دُ ۖ إِنَّ هُ~ُ أَوَّابٌ
'Idh `Ur iđa `Alay hi Bil-`Ash ī yi A ş -Ş āfinā tu A l-Jiyā du
038-031 (یاد کن) وقتی که بر او اسبهای بسیار تندرو و نیکو را (هنگام عصر) ارائه دادند (و او به باز دید اسبان پرداخت برای جهاد در راه خدا و از نماز عصر غافل ماند).
إِذْ عُر ِضَ عَلَيْ هِ بِا لْعَشِيِّ ا ل صَّ افِنَا تُ ا لْجِيَادُ
Faq ā la 'Inn ī 'Aĥbab tu Ĥubba A l-Kh ay r i `An Dh ikr i Ra bbī Ĥattá Tawāra t Bil-Ĥijā bi
038-032 در آن حال گفت: (افسوس) که من از علاقه و حبّ اسبهای نیکو از ذکر و نماز خدا غافل شدم تا آنکه آفتاب در حجاب شب رخ بنهفت.
فَقَ ا لَ إِنِّ ي أَحْبَبْ تُ حُبَّ ا لْخَ يْ ر ِ عَن ْ ذِكْر ِ رَ بِّي حَتَّى تَوَارَ تْ بِا لْحِجَابِ
Ru ddūhā `Alay ya ۖ Faţ afiq a Masĥāan Bis-Sū q i Wa A l-'A`nā q i
038-033 آن گاه (با فرشتگان موکّل آفتاب) خطاب کرد که (به امر خدا) آفتاب را بر من بازگردانید (چون برگشت اداء نماز کرد) و شروع به دست کشیدن بر ساق و یال و گردن اسبان کرد (و همه را برای جهاد در راه خدا وقف کرد).
رُدُّوهَا عَلَيَّ ۖ فَطَ فِقَ مَسْحا ً بِا ل سُّو قِ وَا لأَعْنَاقِ
Wa Laq ad Fatann ā Sulaymā na Wa 'Alq aynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Th umm a 'Anā ba
038-034 و همانا ما سلیمان را در مقام امتحان آوردیم و کالبدی بر تخت وی افکندیم (برخی مفسران گفتند: یعنی دیوی را به جای او بر تخت بنشانیدیم. و برخی گفتند: چون گفت که من بر بستر صد زن خویش وارد شوم تا صد فرزند یابم و نگفت ان شاء اللّه و به خواست خدا و ذکر مشیّت الهی استثنا نکرد خدا از همه زنانش یک جسد بیجانی بر او به وجود آورد) آن گاه متذکر شد و باز به درگاه خدا توبه و انابه کرد.
وَلَقَ د ْ فَتَنَّ ا سُلَيْمَا نَ وَأَلْقَ يْنَا عَلَى كُرْسِيِّهِ جَسَدا ً ثُمّ َ أَنَابَ
Q ā la Ra bbi A gh fir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yan bagh ī Li'ĥadin Min Ba`dī ۖ 'Inn aka 'An ta A l-Wahhā bu
038-035 عرض کرد: بار الها، به لطف و کرمت از خطای من در گذر و مرا ملک و سلطنتی عطا فرما که پس از من احدی را نسزد، که تو تنها بخشنده بی عوضی.
قَ ا لَ رَ بِّ ا غْ فِر ْ لِي وَهَب ْ لِي مُلْكا ً لاَ يَنْ بَغِ ي لِأحَدٍ مِن ْ بَعْدِي ۖ إِنَّ كَ أَنْ تَ ا لْوَهَّابُ
Fasakh kh arnā Lahu A r-R ī ĥa Taj r ī Bi'am r ihi Ru kh ā 'an Ĥay th u 'Aş ā ba
038-036 ما هم باد را مسخر فرمان او کردیم که به امرش هر جا میخواست به آرامی روان میشد.
فَسَخَّ رْنَا لَهُ ا ل رِّي حَ تَجْ ر ِي بِأَمْر ِهِ رُخَ ا ءً حَيْ ثُ أَصَ ابَ
Wa A sh -Sh ayāţ ī na Kulla Bann ā 'in Wa Gh awwāş in
038-037 و دیو و شیاطین را هم که بناهای عالی میساختند و از دریا جواهرات گرانبها میآوردند نیز مسخر امر او کردیم.
وَالشَّيَاطِ ي نَ كُلَّ بَنّ َا ءٍ وَغَ وَّاصٍ
Wa 'Ākh ar ī na Muq arra nī na Fī A l-'Aş fā di
038-038 و دیگران از شیاطین را (که در پی اضلال خلق بودند، به دست او) در غل و زنجیر کشیدیم.
وَآخَ ر ِي نَ مُقَ رَّ نِي نَ فِي ا لأَصْ فَادِ
Hādh ā `Aţ ā 'uunā Fām nun 'Aw 'Am sik Bigh ay r i Ĥisā b in
038-039 این (نعمت سلطنت و قدرت) عطای ماست، اینک بیحساب به هر که خواهی عطا کن و از هر که خواهی منع.
هَذَا عَطَ ا ؤُنَا فَامْنُن ْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَ يْ ر ِ حِسَابٍ
Wa 'Inn a Lahu `In danā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ā b in
038-040 و همانا او نزد ما بسیار مقرب و نیکو منزلت است.
وَإِنّ َ لَهُ عِنْ دَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ
Wa A dh kur `Ab danā 'Ayyū ba 'Idh Nādá Ra bbahu~ 'Ann ī Massanī A sh -Sh ayţ ā nu Binuş bin Wa `Adh ā b in
038-041 و یاد کن از بنده ما ایّوب هنگامی که به درگاه خدای خود عرض کرد: (پروردگارا) شیطان مرا سخت رنج و عذاب رسانیده (تو از کرم نجاتم بخش).
وَاذْكُرْ عَبْ دَنَا أَيُّو بَ إِذْ نَادَى رَ بَّهُ~ ُ أَنِّ ي مَسَّنِي ا ل شَّيْطَ ا نُ بِنُصْ بٍ وَعَذَابٍ
A rkuđ Bir ij lika ۖ Hādh ā Mugh tasalun Bār idun Wa Sh ar ā b un
038-042 (خطاب کردیم که) پای به زمین زن (زد و چشمه آبی پدید آمد، گفتیم) این آبی است سرد برای شستشو و نوشیدن (در آن شستشو کن و از آن بیاشام تا از هر درد و الم بیاسایی).
ا رْكُضْ بِر ِجْ لِكَ ۖ هَذَا مُغْ تَسَلٌ بَار ِدٌ وَشَرَ ابٌ
Wa Wahab nā Lahu~ 'Ahlahu Wa Mith lahum Ma`ahum Ra ĥmatan Minn ā Wa Dh ikrá Li'wlī A l-'Albā bi
038-043 و ما اهل و فرزندانی که از او مردند و به قدر آنها هم علاوه به او عطا کردیم تا در حق او لطف و رحمتی کنیم و تا صاحبان عقل (نتیجه صبر در بلا را) متذکر شوند.
وَوَهَبْ نَا لَهُ~ ُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَ حْمَة ً مِنَّ ا وَذِكْرَ ى لِأو ْلِي ا لأَلْبَابِ
Wa Kh udh Biyadika Đ igh th āan Fāđr ib Bihi Wa Lā Taĥnath ۗ 'Inn ā Wa Jad nā hu Ş ābir āan ۚ Ni`ma A l-`Ab du ۖ 'Inn ahu~ 'Awwā b un
038-044 و (ایوب را گفتیم) دستهای از چوبهای باریک (خرما) به دست گیر و (بر تن زن خود که بر زدنش قسم یاد کردی) بزن و عهد و قسمت را نشکن (و زن را هم بی گناه نیازار) ما ایوب را بنده صابری یافتیم، نیکو بندهای بود که دایم رجوع و توجهش به درگاه ما بود.
وَخُ ذْ بِيَدِكَ ضِ غْ ثا ً فَاضْ ر ِب ْ بِهِ وَلاَ تَحْنَثْ ۗ إِنَّ ا وَجَد ْنَا هُ صَ ابِر ا ً ۚ نِعْمَ ا لْعَبْ دُ ۖ إِنَّ هُ~ُ أَوَّابٌ
Wa A dh kur `Ibādanā 'Ib rā hī ma Wa 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba 'Ūlī A l-'Aydī Wa A l-'Ab ş ā r i
038-045 و باز یاد کن از بندگان خاص ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب که همه (در انجام رسالت) صاحب اقتدار و بصیرت بودند.
وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إبْ رَ اهِي مَ وَإِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ أُ وْلِي ا لأَيْدِي وَا لأَبْ صَ ار ِ
'Inn ā 'Akh laş nāhum Bikh āliş atin Dh ikrá A d-Dā r i
038-046 ما آنان را خالص و پاکدل برای تذکر سرای آخرت گردانیدیم.
إِنَّ ا أَخْ لَصْ نَاهُمْ بِخَ الِصَ ةٍ ذِكْرَ ى ا ل دَّار ِ
Wa 'Inn ahum `In danā Lamina A l-Muş ţ afay na A l-'Akh yā r i
038-047 و آنها نزد ما از برگزیدگان و خوبان عالم بودند.
وَإِنَّ هُمْ عِنْ دَنَا لَمِنَ ا لْمُصْ طَ فَيْ نَ ا لأَخْ يَار ِ
Wa A dh kur 'Ismā`ī la Wa A l-Yasa`a Wa Dh ā A l-Kifli ۖ Wa Kullun Mina A l-'Akh yā r i
038-048 و باز یاد کن از اسماعیل و یسع و ذو الکفل که همه از نیکوان جهان بودند.
وَاذْكُرْ إِسْمَاعِي لَ وَا لْيَسَعَ وَذَا ا لْكِفْلِ ۖ وَكُلٌّ مِنَ ا لأَخْ يَار ِ
Hādh ā Dh ikru n ۚ Wa 'Inn a Lilmuttaq ī na Laĥusna Ma'ā b in
038-049 این آیات پند و یاد آوری (نیکان) است، و البته در جهان جاودانی برای اهل تقوا بسیار نیکو منزلگاهی است.
هَذَا ذِكْرٌ ۚ وَإِنّ َ لِلْمُتَّقِ ي نَ لَحُسْنَ مَآبٍ
Jann ā ti `Ad nin Mufattaĥatan Lahumu A l-'Ab wā bu
038-050 باغهای بهشت ابد که درهایش به روی آنان باز است.
جَنّ َا تِ عَد ْنٍ مُفَتَّحَة ً لَهُمُ ا لأَبْ وَابُ
Muttaki'ī na Fīhā Yad `ū na Fīhā Bifākihatin Kath īra tin Wa Sh ar ā b in
038-051 در آنجا بر تختها تکیه زنند و میوههای بسیار خوش و شراب میطلبند.
مُتَّكِئِي نَ فِيهَا يَد ْعُو نَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَ ةٍ وَشَرَ ابٍ
Wa `In dahum Q āş ir ā tu A ţ -Ţ arfi 'Atr ā b un
038-052 و در خدمت آنها حوران جوان شوهر دوست با عفّتند.
وَعِنْ دَهُمْ قَ اصِ رَ ا تُ ا ل طَّ رْفِ أَتْرَ ابٌ
Hādh ā Mā Tū`adū na Liyaw mi A l-Ĥisā bi
038-053 این (نعمت ابد) همان است که در روز حساب به آنها وعدهتان میدادند.
هَذَا مَا تُوعَدُو نَ لِيَوْ مِ ا لْحِسَابِ
'Inn a Hādh ā Lar izq unā Mā Lahu Min Nafā d in
038-054 این است همان رزق بی انتهای ابدی ما.
إِنّ َ هَذَا لَر ِزْقُ نَا مَا لَهُ مِن ْ نَفَادٍ
Hādh ā ۚ Wa 'Inn a Lilţ ţ āgh ī na Lash arra Ma'ā b in
038-055 حقیقت حال خوبان این است، و اهل کفر و طغیان را بدترین منزلگاه است.
هَذَا ۚ وَإِنّ َ لِلطَّ اغِ ي نَ لَشَرَّ مَآبٍ
Jahann ama Yaş lawnahā Fabi'sa A l-Mihā du
038-056 آنان به دوزخ در آیند که بسیار بد آرامگاهی است.
جَهَنَّ مَ يَصْ لَوْنَهَا فَبِئْسَ ا لْمِهَادُ
Hādh ā Falyadh ūq ū hu Ĥamī mun Wa Gh assā q un
038-057 این است (از قهر حق عذابشان) و آنجا آب گرم عفن حمیم و غسّاق [حمیم: آب جوشان. غسّاق: زرداب چرکین گند آلود. (م)] را هم باید بچشند و بنوشند.
هَذَا فَلْيَذُوقُ و هُ حَمِي مٌ وَغَ سَّاقٌ
Wa 'Ākh aru Min Sh aklihi~ 'Azwā j un
038-058 و از این عذابهای گوناگون دیگر.
وَآخَ رُ مِن ْ شَكْلِهِ~ ِ أَزْوَاجٌ
Hādh ā Faw jun Muq taĥimun Ma`akum ۖ Lā Marĥabāan Bihim ۚ 'Inn ahum Ş ālū A n -Nā r i
038-059 این گروهی هستند که با شما (رؤسای کفر و ضلالت) به دوزخ در آمدند (در این حال رؤسا گویند) بدا بر حال اینان که در عذاب آتش فروزان شدند.
هَذَا فَوْ جٌ مُقْ تَحِمٌ مَعَكُمْ ۖ لاَ مَرْحَبا ً بِهِمْ ۚ إِنَّ هُمْ صَ الُوا ا ل نَّ ار ِ
Q ālū Bal 'An tum Lā Marĥabāan Bikum ۖ 'An tum Q addam tumū hu Lanā ۖ Fabi'sa A l-Q ar ā ru
038-060 اهل دوزخ در جواب (رؤسایشان) گویند: بلکه بدا بر احوال خود شما، زیرا شما آن را برای ما پیش فرستادید (و سبب شدید)، که بسیار آرامگاه بدی است.
قَ الُوا بَلْ أَنْ تُمْ لاَ مَرْحَبا ً بِكُمْ ۖ أَنْ تُمْ قَ دَّمْتُمُو هُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ ا لْقَ رَ ارُ
Q ālū Ra bbanā Man Q addama Lanā Hādh ā Fazid /hu `Adh ābāan Đ i`fāan Fī A n -Nā r i
038-061 باز تابعان به درگاه خدا عرض کنند: پروردگارا، آن کس که برای ما این عذاب را پیش فرستاد تو در آتش، عذابش را چندین برابر بیفزا.
قَ الُوا رَ بَّنَا مَن ْ قَ دَّمَ لَنَا هَذَا فَزِد ْهُ عَذَابا ً ضِ عْفا ً فِي ا ل نَّ ار ِ
Wa Q ālū Mā Lanā Lā Nará R ijālāan Kunn ā Na`udduhum Mina A l-'Ash rā r
038-062 و (اهل دوزخ با یکدیگر) گویند: چه شده که ما مردانی (مؤمن) را که از سفله و اشرار میشمردیم نمیبینیم؟
وَقَ الُوا مَا لَنَا لاَ نَرَ ى ر ِجَالا ً كُنَّ ا نَعُدُّهُمْ مِنَ ا لأَشْرَ ار
'Ā ttakh adh nāhum Sikh r īyāan 'Am Zāgh at `Anhumu A l-'Ab ş ā ru
038-063 آیا (چون) ما آنها را (در دنیا) مسخره و استهزاء میکردیم (اینک به دوزخ در نیامدهاند)؟ یا (آنها اهل دوزخ هستند و) چشمان ما بر آنها نمیافتد؟
أَا تَّخَ ذْنَاهُمْ سِخْ ر ِيّاً أَمْ زَاغَ تْ عَنْ هُمُ ا لأَبْ صَ ارُ
'Inn a Dh ālika Laĥaq q un Takh āş umu 'Ahli A n -Nā r i
038-064 این منازعه اهل آتش دوزخ محقق و حتمی است.
إِنّ َ ذَلِكَ لَحَقّ ٌ تَخَ اصُ مُ أَهْلِ ا ل نَّ ار ِ
Q ul 'Inn amā 'Anā Mun dh ir un ۖ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā A l-Lahu A l-Wāĥidu A l-Q ahhā ru
038-065 بگو که من رسولی منذر (و ناصح) بیش نیستم و جز خدای فرد قهّار (که بر همه عالم غالب و قاهر است) خدایی نیست.
قُ لْ إِنَّ مَا أَنَا مُن ذِرٌ ۖ وَمَا مِن ْ إِلَهٍ إِلاَّ ا للَّ هُ ا لْوَاحِدُ ا لْقَ هَّارُ
Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā A l-`Azī zu A l-Gh affā ru
038-066 آفریننده آسمانها و زمین و هر چه بین آنهاست، همان خدای مقتدر و بسیار آمرزنده.
رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ا لْعَزِي زُ ا لْغَ فَّارُ
Q ul Huwa Naba'un `Ažī mun
038-067 بگو آن (حکایت که از قیامت و اهل بهشت و دوزخ برای شما آوردم) خبر بزرگ عالم است.
قُ لْ هُوَ نَبَأٌ عَظِ يمٌ
'An tum `Anhu Mu`r iđū na
038-068 (و دریغا که) شما از شنیدن آن خبر بزرگ اعراض میکنید.
أَنْ تُمْ عَنْ هُ مُعْر ِضُ ونَ
Mā Kā na Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i A l-'A`lá 'Idh Yakh taş imū na
038-069 مرا بر فرشتگان عالم بالا که (در قضیّه خلق آدم یا غیر آن) خصومت و گفتگو داشتند علمی (پیش از وحی خدا) نبود.
مَا كَا نَ لِيَ مِن ْ عِلْم ٍ بِا لْمَلَإِ ا لأَعْلَى إِذْ يَخْ تَصِ مُونَ
'In Yūĥá 'Ilay ya 'Illā 'Ann amā 'Anā Nadh ī r un Mubī nun
038-070 و به من وحی نمیرسد جز اینکه من با بیان روشن و آشکار (خلق را از عذاب خدا) بترسانم.
إِن ْ يُوحَى إِلَيَّ إِلاَّ أَنَّ مَا أَنَا نَذِي رٌ مُبِينٌ
'Idh Q ā la Ra bbuka Lilmalā 'ikati 'Inn ī Kh āliq un Bash arā an Min Ţ ī nin
038-071 (یاد کن) هنگامی که خدایت به فرشتگان گفت که من بشری از گل خواهم آفرید.
إِذْ قَ ا لَ رَ بُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّ ي خَ الِق ٌ بَشَرا ً مِن ْ طِ ينٍ
Fa'idh ā Sawwaytuhu Wa Nafakh tu Fī hi Min Rūĥī Faq a`ū Lahu Sājidī na
038-072 پس آن گاه که او را به خلقت کامل بیاراستم و از روح خود در او بدمیدم بر او به سجده در افتید.
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْ تُ فِي هِ مِن ْ رُوحِي فَقَ عُوا لَهُ سَاجِدِينَ
Fasajada A l-Malā 'ikatu Kulluhum 'Aj ma`ū na
038-073 پس تمام فرشتگان بدون استثنا سجده کردند.
فَسَجَدَ ا لْمَلاَئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْ مَعُونَ
'Illā 'Ib lī sa A stakbara Wa Kā na Mina A l-Kāfir ī na
038-074 مگر شیطان که غرور و تکبر ورزید و از زمره کافران گردید.
إِلاَّ إِبْ لِي سَ ا سْتَكْبَرَ وَكَا نَ مِنَ ا لْكَافِر ِينَ
Q ā la Yā 'Ib lī su Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Kh alaq tu Biyaday ya ۖ 'Āstakbarta 'Am Kun ta Mina A l-`Ālī na
038-075 خدا به شیطان فرمود: ای ابلیس، تو را چه مانع شد که به موجودی (با قدر و شرافت) که من به دو دست (علم و قدرت) خود آفریدم سجده کنی؟ آیا تکبر و نخوت کردی یا از فرشتگان بلند رتبه عالم قدس اعلا بودی (که نمیبایست سجده کنند).
قَ ا لَ يَاإِبْ لِي سُ مَا مَنَعَكَ أَن ْ تَسْجُدَ لِمَا خَ لَقْ تُ بِيَدَيَّ أَ اسْتَكْبَرْتَ ۖ أَمْ كُن تَ مِنَ ا لْعَالِينَ
Q ā la 'Anā Kh ay ru n Minhu ۖ Kh alaq tanī Min Nā r in Wa Kh alaq tahu Min Ţ ī nin
038-076 شیطان گفت: من از او بهترم، که مرا از آتش (نورانی سرکش) و او را از گل (تیره پست) خلقت کردهای.
قَ ا لَ أَنَا خَ يْ رٌ مِنْ هُ ۖ خَ لَقْ تَنِي مِن ْ نَا رٍ وَخَ لَقْ تَهُ مِن ْ طِ ينٍ
Q ā la Fākh ru j Minhā Fa'inn aka Ra jī mun
038-077 خدا فرمود (ای شیطان جاهل خودبین) اینک از این جایگاه بیرون رو که تو (غرور و تکبر کردی و) سخت رانده درگاه ما شدی.
قَ ا لَ فَاخْ رُج ْ مِنْ هَا فَإِنَّ كَ رَ جِيمٌ
Wa 'Inn a `Alay ka La`natī 'Ilá Yaw mi A d-Dī ni
038-078 و بر تو لعنت (و غضب) من تا روز جزا حتمی و محقّق است.
وَإِنّ َ عَلَيْ كَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْ مِ ا ل دِّينِ
Q ā la Ra bbi Fa'an žir nī 'Ilá Yaw mi Yub `ath ū na
038-079 شیطان عرض کرد: پروردگارا، پس مهلتم ده که تا روز قیامت زنده مانم.
قَ ا لَ رَ بِّ فَأَن ظِ ر ْنِي إِلَى يَوْ مِ يُبْ عَثُونَ
Q ā la Fa'inn aka Mina A l-Mun žar ī na
038-080 خدا فرمود: از مهلت یافتگانت قرار دادیم.
قَ ا لَ فَإِنَّ كَ مِنَ ا لْمُن ظَ ر ِينَ
'Ilá Yaw mi A l-Waq ti A l-Ma`lū mi
038-081 تا روز معیّن و وقت معلوم (که صلاح نظام عالم میدانیم).
إِلَى يَوْ مِ ا لْوَقْ تِ ا لْمَعْلُومِ
Q ā la Fabi`izzatika La'ugh wiyann ahum 'Aj ma`ī na
038-082 شیطان گفت: به عزّت و جلال تو قسم که خلق را تمام گمراه خواهم کرد.
قَ ا لَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْ وِيَنَّ هُمْ أَجْ مَعِينَ
'Illā `Ibādaka Minhumu A l-Mukh laş ī na
038-083 مگر خاصان از بندگانت را که دل از غیر بریدند و برای تو خالص شدند.
إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْ هُمُ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Q ā la Fālĥaq q u Wa A l-Ĥaq q a 'Aq ū lu
038-084 خدا فرمود: به حق سوگند و کلام من حق و حقیقت است.
قَ ا لَ فَالْحَقُّ وَا لْحَقَّ أَقُ ولُ
La'am la'ann a Jahann ama Min ka Wa Mimm an Tabi`aka Minhum 'Aj ma`ī na
038-085 که جهنم را از (جنس) تو و پیروانت از آنان تمام پر خواهم کرد.
لَأَمْلَأَنّ َ جَهَنَّ مَ مِنْ كَ وَمِمَّ ن ْ تَبِعَكَ مِنْ هُمْ أَجْ مَعِينَ
Q ul Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in Wa Mā 'Anā Mina A l-Mutakallifī na
038-086 (ای رسول، به امت) بگو: من مزد رسالت از شما نمیخواهم و من (بی حجت و برهان الهی مقام وحی و رسالت را) بر خود نمیبندم.
قُ لْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ وَمَا أَنَا مِنَ ا لْمُتَكَلِّفِينَ
'In Huwa 'Illā Dh ikru n Lil`ālamī na
038-087 این قرآن نیست جز اندرز و پند برای اهل عالم.
إِن ْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ
Wa Lata`lamunn a Naba'ahu Ba`da Ĥī nin
038-088 و شما منکران بر صدق و حقیقت این مقال پس از چندی (هنگام مرگ و انتقال به آخرت) به خوبی آگاه میشوید.
وَلَتَعْلَمُنّ َ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ