Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

10) Sūrat Yūnis

Printed format

10) سُورَة يُونِس

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām- ۚ Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Ĥakīmi 010-001 الر (از اسرار وحی الهی است) این است آیات الهی که به حقّ و راستی گویاست. أَلِف-لَام-‍رَ‌ا‌ ۚ تِلْكَ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌الْحَكِيمِ
'Akāna Lilnnāsi `Ajabāan 'An 'Awĥaynā 'Ilá Rajulin Minhum 'An 'Andhiri An-Nāsa Wa Bashshiri Al-Ladhīna 'Āmanū 'Anna Lahum Qadama Şidqin `Inda Rabbihim ۗ Qāla Al-Kāfirūna 'Inna Hādhā Lasāĥirun Mubīnun 010-002 آیا مردم تعجب کردند از اینکه ما یکی از افراد آنها را به وحی و رسالت خود برگزیدیم (و گفتیم) که خلق را (از عذاب قیامت) بترسان و مؤمنان را بشارت ده که به راستی مقامشان نزد خدا رفیع است! کافران گفتند: این شخص ساحری آشکار است. أَك‍‍َ‍انَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ عَجَباً‌ ‌أَ‌نْ ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَجُلٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌أَ‌نْ ‌أَ‌نْ‍‍ذِ‌رِ‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ لَهُمْ قَ‍‍دَمَ صِ‍‍دْ‍‍قٍ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۗ قَ‍‍الَ ‌الْكَافِر‍ُ‍‌ونَ ‌إِنَّ هَذَ‌ا‌ لَسَاحِر‌ٌ‌ مُبِينٌ
'Inna Rabbakumu Allāhu Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Fī Sittati 'Ayyāmin Thumma Astawá `Alá Al-`Arshi ۖ Yudabbiru Al-'Amra ۖ Mā Min Shafī`in 'Illā Min Ba`di 'Idhnihi ۚ Dhalikumu Allāhu Rabbukum Fā`budūhu ۚ 'Afalā Tadhakkarūna 010-003 خالق و پروردگار شما به حقیقت خداست که جهان را از آسمانها و زمین در شش روز (یعنی مقدار زمان شش روز یا شش مرتبه وجودی) خلق فرمود. آن گاه ذات مقدسش بر عرش فرمانروایی قرار گرفت، امر آفرینش را نیکو ترتیب می‌دهد، هیچ کس شفیع و واسطه جز به رخصت او نخواهد بود، چنین خدایی به حقیقت پروردگار شماست، او را به یگانگی پرستید، چرا متذکر نمی‌شوید؟ إِنَّ ‌‍رَبَّكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ فِي سِتَّةِ ‌أَيّ‍‍َ‍ام‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ ‌اسْتَوَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌الْعَرْشِ ۖ يُدَبِّ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الأَمْ‍رَۖ مَا‌ مِ‍‌‍نْ شَف‍‍ِ‍ي‍‍ع‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌إِ‌ذْنِ‍‍هِ ۚ ‌ذَلِكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌‍رَبُّكُمْ فَاعْبُد‍ُ‍‌وهُ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَذَكَّرُ‌ونَ
'Ilayhi Marji`ukum Jamī`āan ۖ Wa`da Allāhi Ĥaqqāan ۚ 'Innahu Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu Liyajziya Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Bil-Qisţi Wa ۚ Al-Ladhīna Kafarū Lahum Sharābun Min Ĥamīmin Wa `Adhābun 'Alīmun Bimā Kānū Yakfurūna 010-004 بازگشت شما همه به سوی او خواهد بود، این به حقیقت وعده خداست که او در اول، خلق را می‌آفریند و آن‌گاه (به سوی خود) بر می‌گرداند تا آنان را که ایمان آورده و عمل صالح کردند به عدل و احسان، ثواب و جزای خیر دهد و آنان که کافر شدند به کیفر کفرشان به شرابی از آب جوشان دوزخ و عذابی دردناک معذّب خواهند گشت. إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا‌ ًۖ ‌وَعْدَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ حَ‍‍قّ‍‍ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ‍‍هُ يَ‍‍بْ‍‍دَ‌أُ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُهُ لِيَ‍‍جْ‍‍زِيَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۚ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَهُمْ شَ‍رَ‍‌ابٌ‌ مِ‍‌‍نْ حَم‍‍ِ‍ي‍‍مٍ‌ ‌وَعَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَكْفُرُ‌ونَ
Huwa Al-Ladhī Ja`ala Ash-Shamsa Điyā'an Wa Al-Qamaraan Wa Qaddarahu Manāzila Lita`lamū `Adada As-Sinīna Wa Al-Ĥisāba ۚKhalaqa Allāhu Dhālika 'Illā Bil-Ĥaqqi ۚ Yufaşşilu Al-'Āyāti Liqawmin Ya`lamūna 010-005 اوست خدایی که آفتاب را رخشان و ماه را تابان فرمود و سیر ماه را در منازلی معین کرد تا بدین واسطه شماره سنوات و حساب ایام را بدانید. اینها را خدا جز به حق نیافریده. خدا آیات خود را برای اهل علم و معرفت مفصل بیان می‌کند. هُوَ‌ ‌الَّذِي جَعَلَ ‌ال‍‍شَّمْسَ ضِ‍‍ي‍‍َ‍ا‌ء‌ ً‌ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَ‌ نُو‌ر‌ا‌ ً‌ ‌وَ‍قَ‍‍دَّ‌‍رَهُ مَنَا‌زِلَ لِتَعْلَمُو‌ا‌ عَدَ‌دَ‌ ‌ال‍‍سِّن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْحِس‍‍َ‍ابَ ۚ مَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌ذَلِكَ ‌إِلاَّ‌ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ يُفَ‍‍صِّ‍‍لُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْلَمُونَ
'Inna Fī Akhtilāfi Al-Layli Wa An-Nahāri Wa Mā Khalaqa Allāhu Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi La'āyātin Liqawmin Yattaqūna 010-006 به حقیقت در رفت و آمد شب و روز و در هر چیزی که خدا در آسمانها و زمین خلق فرموده برای اهل خرد و تقوا علامت و نشانه‌ها (ی قدرت خدا) پدیدار است. إِنَّ فِي ‌اخْ‍‍تِلاَفِ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَمَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌اللَّ‍‍هُ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
'Inna Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā Wa Rađū Bil-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Aţma'annū Bihā Wa Al-Ladhīna Hum `An 'Āyātinā Ghāfilūna 010-007 البته آنهایی که به لقاء ما دل نسبته و امیدوار نیستند و به زندگی پست دنیا دلخوش و دلبسته‌اند و آنهایی که از آیات و نشانه‌های ما غافلند. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَرْج‍‍ُ‍ونَ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَنَا‌ ‌وَ‌‍رَضُ‍‍و‌ا‌ بِ‍الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌ا‍طْ‍‍مَأَنُّ‍‍و‌ا‌ بِهَا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ عَ‍‌‍نْ ‌آيَاتِنَا‌ غَ‍‍افِلُونَ
'Ūlā'ika Ma'wāhumu An-Nāru Bimā Kānū Yaksibūna 010-008 هم اینانند که عاقبت به کردار زشت خود در آتش دوزخ مأوی گیرند. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ مَأْ‌وَ‌اهُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَكْسِبُونَ
'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Yahdīhim Rabbuhum Bi'īmānihim ۖ Tajrī Min Taĥtihimu Al-'Anhāru Fī Jannāti An-Na`īmi 010-009 آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند پروردگارشان به سبب همان ایمان آنها را (به راه سعادت و طریق بهشت) رهبری کند، در آن بهشتهای پرنعمت نهرها از زیر پای آنان جاری است. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ يَهْدِيهِمْ ‌‍رَبُّهُمْ بِإِيمَانِهِمْ ۖ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهِمُ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ فِي جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍نَّ‍‍عِيمِ
Da`wāhum Fīhā Subĥānaka Allāhumma Wa Taĥīyatuhum Fīhā Salāmun ۚ Wa 'Ākhiru Da`wāhum 'Ani Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna 010-010 و در آن بهشت زبان شوق به تقدیس خدا گشایند که بار الها تو از هر نقص و آلایش پاک و منزهی و درود آنها در بهشت «سلام» است و آخرین سخنشان حمد پروردگار عالمیان است. دَعْوَ‌اهُمْ فِيهَا‌ سُ‍‍بْ‍‍حَانَكَ ‌اللَّ‍‍هُ‍‍مَّ ‌وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا‌ سَلاَمٌۚ ‌وَ‌آ‍‍خِ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌دَعْوَ‌اهُمْ ‌أَنِ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
Wa Law Yu`ajjilu Allāhu Lilnnāsi Ash-Sharra Asti`jālahum Bil-Khayri Laquđiya 'Ilayhim 'Ajaluhum ۖ Fanadharu Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā Fī Ţughyānihim Ya`mahūna 010-011 و اگر خدا به عقوبت عمل زشت مردم و دعای شرّی که در حق خود می‌کنند به مانند خیرات تعجیل می‌فرمود مردم همه محکوم مرگ و هلاک می‌شدند و لیکن ما آنان را که به لقای ما امیدوار نیستند به همان حال سرگردانی در کفر و طغیان رها می‌سازیم. وَلَوْ‌ يُعَجِّلُ ‌اللَّ‍‍هُ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌ال‍‍شَّ‍رَّ‌اسْتِعْجَالَهُمْ بِ‍الْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ ‌إِلَيْهِمْ ‌أَجَلُهُمْ ۖ فَنَذَ‌رُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَرْج‍‍ُ‍ونَ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَنَا‌ فِي طُ‍‍غْ‍‍يَانِهِمْ يَعْمَهُونَ
Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Ađ-Đurru Da`ānā Lijanbihi~ 'Aw Qā`idāan 'Aw Qā'imāan Falammā Kashafnā `Anhu Đurrahu Marra Ka'an Lam Yad`unā 'Ilá Đurrin Massahu ۚ Kadhālika Zuyyina Lilmusrifīna Mā Kānū Ya`malūna 010-012 و هرگاه آدمی را رنج و زیانی رسد همان لحظه به هر حالت باشد از خفته و نشسته و ایستاده فورا ما را به دعا می‌خواند و آن گاه که رنج و زیانش را بر طرف سازیم باز به حال غفلت و غرور چنان باز می‌گردد که گویی هیچ ما را برای دفع ضرر و رنجی که به او رسیده بود نخوانده است! اعمال زشت تبهکاران این چنین در نظرشان زیبا جلوه داده شده است. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَسَّ ‌الإِ‌نْ‍‍س‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍ضُّ‍‍رُّ‌ ‌دَعَانَا‌ لِجَ‍‌‍نْ‍‍بِهِ ‌أَ‌وْ‌ قَ‍‍اعِد‌اً‌ ‌أَ‌وْ‌ قَ‍‍ائِما‌‌ ً‌ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ كَشَفْنَا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هُ ضُ‍رَّهُ مَ‍رَّ‌ كَأَ‌نْ لَمْ يَ‍‍دْعُنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ضُ‍‍رّ‌ٍ‌ مَسَّ‍‍هُ ۚ كَذَلِكَ ‌زُيِّنَ لِلْمُسْ‍‍رِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يَعْمَلُونَ
Wa Laqad 'Ahlaknā Al-Qurūna Min Qablikum Lammā Žalamū ۙ Wa Jā'at/hum Rusuluhum Bil-Bayyināti Wa Mā Kānū Liyu'uminū ۚ Kadhālika Naj Al-Qawma Al-Mujrimīna 010-013 و محقّقا ما اقوام و مللی را پیش از شما به کیفر ظلمشان سخت به دست هلاک سپردیم و نیز به کیفر آنکه پیغمبرانی با آیات و معجزات بر آنها آمد باز هیچ ایمان نیاوردند. ما این گونه مردم بد عمل را به کیفر می‌رسانیم. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَهْلَكْنَا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ظَ‍‍لَمُو‌اۙ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ ‌رُسُلُهُمْ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ ‌وَمَا‌ كَانُو‌ا‌ لِيُؤْمِنُو‌اۚ كَذَلِكَ نَ‍‍جْ‍‍زِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِمِينَ
Thumma Ja`alnākum Khalā'ifa Fī Al-'Arđi Min Ba`dihim Linanžura Kayfa Ta`malūna 010-014 سپس ما بعد از آنها شما را در زمین جانشین کردیم تا بنگریم که چگونه عمل خواهید کرد. ثُ‍‍مَّ جَعَلْنَاكُمْ خَ‍‍لاَئِفَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ مِ‍‌‍نْ بَعْدِهِمْ لِنَ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظُ‍رَ‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ تَعْمَلُونَ
Wa 'Idhā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinātin ۙ Qāla Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā A'ti Biqur'ānin Ghayri Hādhā 'Aw Baddilhu ۚ Qul Mā Yakūnu Lī 'An 'Ubaddilahu Min Tilqā'i Nafsī ۖ 'In 'Attabi`u 'Illā Mā Yūĥá 'Ilayya ۖ 'Innī 'Akhāfu 'In `Aşaytu Rabbī `Adhāba Yawmin `Ažīmin 010-015 و هرگاه آیات روشن ما بر خلق تلاوت شود منکران معاد که امیدوار به لقاء ما نیستند گویند که قرآنی غیر از این بیاور یا همین را مبدل ساز. بگو: مرا نرسد که از پیش خود قرآن را تبدیل کنم من جز آنچه را که به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم، من اگر عصیان پروردگارم کنم از عذاب روز بزرگ قیامت سخت می‌ترسم. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتُنَا‌ بَيِّن‍‍َ‍ات‌‍ٍۙ قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَرْج‍‍ُ‍ونَ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَنَا‌ ‌ائْتِ بِ‍‍قُ‍‍رْ‌آنٍ غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ هَذَ‌ا‌ ‌أَ‌وْ‌ بَدِّلْهُ ۚ قُ‍‍لْ مَا‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لِ‍‍ي ‌أَ‌نْ ‌أُبَدِّلَ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ تِلْ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ نَفْسِ‍‍ي ۖ ‌إِ‌نْ ‌أَتَّبِعُ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ يُوحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيَّ ۖ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍خَ‍‍افُ ‌إِ‌نْ عَ‍‍صَ‍‍يْ‍‍تُ ‌‍رَبِّي عَذ‍َ‍‌ابَ يَ‍‍وْمٍ عَ‍‍ظِ‍‍يمٍ
Qul Law Shā'a Allāhu Mā Talawtuhu `Alaykum Wa Lā 'Adkum Bihi ۖ Faqad Labithtu Fīkum `Umuan Min Qablihi~ ۚ 'Afalā Ta`qilūna 010-016 بگو اگر خدا نمی‌خواست هرگز بر شما تلاوت این قرآن نمی‌کردم و او هم شما را به آن آگاه نمی‌ساخت، زیرا من عمری پیش از این میان شما زیستم (که دعوی رسالت نداشتم) آیا عقل و فکرتان را کار نمی‌بندید؟ قُ‍‍لْ لَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ مَا‌ تَلَوْتُ‍‍هُ عَلَيْكُمْ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‌دْ‌‍رَ‌اكُمْ بِ‍‍هِ ۖ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُر‌ا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِ~‍ِ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Faman 'Ažlamu Mimmani Aftará `Alá Allāhi Kadhibāan 'Aw Kadhdhaba Bi'āyātihi~ ۚ 'Innahu Lā Yufliĥu Al-Mujrimūna 010-017 پس کیست ستمکارتر از آن که به خدا نسبت دروغ دهد یا آیات او را تکذیب کند؟ و البته بدکاران هرگز به فلاح و رستگاری نخواهند رسید. فَمَ‍‌‍نْ ‌أَ‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ كَذِباً‌ ‌أَ‌وْ‌ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُفْلِحُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِمُونَ
Wa Ya`budūna Min Dūni Allāhi Mā Lā Yađurruhum Wa Lā Yanfa`uhum Wa Yaqūlūna Hā'uulā' Shufa`ā'uunā `Inda Allāhi ۚ Qul 'Atunabbi'ūna Allāha Bimā Lā Ya`lamu Fī As-Samāwāti Wa Lā Fī Al-'Arđi ۚ Subĥānahu Wa Ta`ālá `Ammā Yushrikūna 010-018 و بت‌هایی را به جای خدا پرستش می‌کنند که آن بتان به آنها هیچ ضرر و نفعی نمی‌رسانند، و می‌گویند که این بتان شفیع ما نزد خدا هستند بگو: شما می‌خواهید خدا را یاد آور سازید به چیزی که خدا در همه آسمانها و زمین علم به آن ندارد؟ خدا از آنچه شریک او قرار می‌دهند منزه و برتر است. وَيَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ مَا‌ لاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّهُمْ ‌وَلاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُهُمْ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ شُفَع‍‍َ‍ا‌ؤُنَا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ قُ‍‍لْ ‌أَتُنَبِّئ‍‍ُ‍ونَ ‌اللَّ‍‍هَ بِمَا‌ لاَ‌ يَعْلَمُ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ سُ‍‍بْ‍‍حَانَ‍‍هُ ‌وَتَعَالَى‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يُشْ‍‍رِكُونَ
Wa Mā Kāna An-Nāsu 'Illā 'Ummatan Wāĥidatankhtalafū ۚ Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rabbika Laquđiya Baynahum Fīmā Fīhi Yakhtalifūna 010-019 و مردم (در فطرت توحید) یک طایفه بیش نبودند پس از آن فرقه فرقه شدند (و به انواع شرک و دینهای باطل گرویدند) و اگر کلمه‌ای که در ازل از حق سبقت یافته (که برای آزمایش مهلت یابند) نبود البته اختلافاتشان خاتمه یافته و حکم به هلاکت کافران داده می‌شد. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِلاَّ‌ ‌أُمَّ‍‍ة ً‌ ‌وَ‌احِدَة‌ ً‌ فَاخْ‍‍تَلَفُو‌اۚ ‌وَلَوْلاَ‌ كَلِمَة‌‍ٌ‌ سَبَ‍‍قَ‍‍تْ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُمْ فِيمَا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ يَ‍‍خْ‍‍تَلِفُونَ
Wa Yaqūlūna Lawlā 'Unzila `Alayhi 'Āyatun Min Rabbihi ۖ Faqul 'Innamā Al-Ghaybu Lillāh Fāntažirū 'Innī Ma`akum Mina Al-Muntažirīna 010-020 و گویند: چرا بر او آیت و معجزی از جانب خدایش نیامد (که قهرا مردم مطیع شوند)؟ پاسخ ده که دانای غیب خداست و بس، اینک شما منتظر (عذاب خدا) باشید من هم با شما منتظر (نصرت او) می‌باشم. وَيَ‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌آيَةٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّ‍‍هِ ۖ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْ‍‍بُ لِلَّهِ فَا‌نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِنِّ‍‍ي مَعَكُمْ مِنَ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رِينَ
Wa 'Idhā 'Adhaq An-Nāsa Raĥmatan Min Ba`di Đarrā'a Massat/hum 'Idhā Lahum Makrun Fī 'Āyātinā ۚ Quli Allāhu 'Asra`u Makan ۚ 'Inna Rusulanā Yaktubūna Mā Tamkurūn 010-021 و ما هرگاه بر آدمیان بعد از آنکه آنان را رنج و زیانی رسید رحمتی فرستیم آن‌گاه در محو آیات ما مکر و سیاست به کار می‌برند. بگو: مکر و سیاست الهی سریعتر است، همانا رسولان ما (فرشتگان و قوای عالم) مکرهای شما را می‌نویسند. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌ذَ‍قْ‍‍نَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌‍رَحْمَة ً‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ضَ‍‍رّ‍َ‍‌ا‌ءَ‌ مَسَّتْهُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ لَهُمْ مَكْر‌‌ٌ‌ فِ‍‍ي ‌آيَاتِنَا‌ ۚ قُ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَسْ‍رَعُ مَكْر‌ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌رُسُلَنَا‌ يَكْتُب‍‍ُ‍ونَ مَا‌ تَمْكُرُ‌ون
Huwa Al-Ladhī Yusayyirukum Al-Barri Wa Al-Baĥri ۖ Ĥattá 'Idhā Kuntum Al-Fulki Wa Jarayna Bihim Birīĥin Ţayyibatin Wa Fariĥū Bihā Jā'at/hā Rīĥun `Āşifun Wa Jā'ahumu Al-Mawju Min Kulli Makānin Wa Žannū 'Annahum 'Uĥīţa Bihim ۙ Da`aw Al-Laha Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna La'in 'Anjaytanā Min Hadhihi Lanakūnanna Mina Ash-Shākirīna 010-022 اوست آن که شما را در برّ و بحر سیر می‌دهد تا آن‌گاه که در کشتی نشینید و کشتی با باد ملایمی سرنشینان را به حرکت آرد و آنها بدان شادمان و خوشوقت باشند ناگاه باد تندی بر کشتی بوزد و سرنشینان از هر جانب به امواج خطر در افتند و خود را در ورطه هلاکت ببینند آن زمان خدا را به اخلاص و دین فطرت بخوانند که (بار الها) اگر ما را از این خطر نجات بخشی دیگر همیشه شکر و سپاس تو خواهیم کرد. هُوَ‌ ‌الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي ‌الْبَرِّ‌ ‌وَ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۖ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ فِي ‌الْفُلْكِ ‌وَجَ‍رَيْ‍‍نَ بِهِمْ بِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ح‌‍ٍطَ‍‍يِّبَةٍ‌ ‌وَفَ‍‍رِحُو‌ا‌ بِهَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهَا‌ ‌ر‍ِ‍ي‍‍حٌ عَاصِ‍‍فٌ‌ ‌وَج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْمَ‍‍وْجُ مِ‍‌‍نْ كُلِّ مَك‍‍َ‍انٍ‌ ‌وَ‍ظَ‍‍نُّ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ ‌أُح‍‍ِ‍ي‍‍طَ بِهِمْ ۙ ‌دَعَوْ‌ا‌ ‌اللَّ‍‍هَ مُ‍‍خْ‍‍لِ‍‍صِ‍‍ي‍‍نَ لَهُ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نَ لَئِ‍‌‍نْ ‌أَ‌نْ‍‍جَيْتَنَا‌ مِ‍‌‍نْ هَذِهِ لَنَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌ال‍‍شَّاكِ‍‍رِينَ
Falammā 'Anjāhum 'Idhā Hum Yabghūna Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi ۗ Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'Innamā Baghyukum `Alá 'Anfusikum ۖ Matā`a Al-Ĥayāati Ad-Dunۖ Thumma 'Ilaynā Marji`ukum Fanunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna 010-023 اما پس از آنکه خدا از غرق نجاتشان داد باز در زمین به نا حق ظلم و ستمگری آغاز کنند. ای مردم شما هر ظلم و ستم کنید منحصرا به نفس خویش کنید در پی متاع فانی دنیا، آن‌گاه در آخرت به سوی ما باز می‌گردید و شما را به آنچه می‌کرده‌اید آگاه می‌سازیم. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍جَاهُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ يَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ۗ يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ بَ‍‍غْ‍‍يُكُمْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسِكُمْ ۖ مَت‍‍َ‍اعَ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ۖ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْنَا‌ مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْمَلُونَ
'Innamā Mathalu Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Kamā'in 'Anzalnāhu Mina As-Samā'i Fākhtalaţa Bihi Nabātu Al-'Arđi Mimmā Ya'kulu An-Nāsu Wa Al-'An`ām Ĥattá 'Idhā 'Akhadhati Al-'Arđu Zukhrufahā Wa Azzayyanat Wa Žanna 'Ahluhā 'Annahum Qādirūna `Alayhā 'Atāhā 'Amrunā Laylāan 'Aw Nahāan Faja`alnāhā Ĥaşīdāan Ka'an Lam Taghna Bil-'Amsi ۚ Kadhālika Nufaşşilu Al-'Āyāti Liqawmin Yatafakkarūna 010-024 محقّقا در مثل، زندگانی دنیا به آبی ماند که از آسمانها فرو فرستادیم تا به آن باران انواع مختلف گیاه زمین از آنچه آدمیان و حیوانات تغذیه کنند در هم رویند تا آن‌گاه که زمین (از خرمی و سبزی) به خود زیور بسته و آرایش کند و مردمش خود را بر آن قادر و متصرف پندارند ناگهان فرمان ما به شب یا روز در رسد و آن همه زیب و زیور زمین را دور کند و چنان خشک شود که گویی دیروز هیچ نبوده است. این گونه آیات خود را به تفصیل برای اهل فکرت بیان می‌کنیم. إِنَّ‍‍مَا‌ مَثَلُ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ كَم‍‍َ‍ا‌ءٍ‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْن‍‍َ‍اهُ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ فَاخْ‍‍تَلَ‍‍طَ بِ‍‍هِ نَب‍‍َ‍اتُ ‌الأَ‌رْ‍ضِ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَأْكُلُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌وَ‌الأَنعَام حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذَتِ ‌الأَ‌رْ‍ضُ ‌زُ‍خْ‍‍رُفَهَا‌ ‌وَ‌ا‌زَّيَّنَتْ ‌وَ‍ظَ‍‍نَّ ‌أَهْلُهَ‍‍ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍ا‌دِ‌ر‍ُ‍‌ونَ عَلَيْهَ‍‍ا‌ ‌أَتَاهَ‍‍ا‌ ‌أَمْرُنَا‌ لَيْلاً‌ ‌أَ‌وْ‌ نَهَا‌ر‌ا‌‌ ً‌ فَجَعَلْنَاهَا‌ حَ‍‍صِ‍‍يد‌ا‌‌ ً‌ كَأَ‌نْ لَمْ تَ‍‍غْ‍‍نَ بِ‍الأَمْسِ ۚ كَذَلِكَ نُفَ‍‍صِّ‍‍لُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَتَفَكَّرُ‌ونَ
Wa Allāhu Yad`ū 'Ilá Dāri As-Salāmi Wa Yahdī Man Yashā'u 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin 010-025 و خدا به سر منزل سعادت و سلامت می‌خواند و هر که را می‌خواهد به راه مستقیم هدایت می‌کند. وَ‌اللَّ‍‍هُ يَ‍‍دْعُو‌ ‌إِلَى‌ ‌د‍َ‍‌ا‌ر‍ِ‍‌ ‌ال‍‍سَّلاَمِ ‌وَيَهْدِي مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يمٍ
Lilladhīna 'Aĥsanū Al-Ĥusná Wa Ziyādatun ۖ Wa Lā Yarhaqu Wujūhahum Qatarun Wa Lā Dhillatun ۚ 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jannati ۖ Hum Fīhā Khālidūna 010-026 مردم نیکوکار به نیکوترین پاداش عمل خود و زیادتیی (از لطف خدا) نایل شوند و هرگز بر رخسار آنها گرد خجلت و ذلت ننشیند، آنانند اهل بهشت و در آنجا تا ابد متنعّمند. لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَحْسَنُو‌ا‌الْحُسْنَى‌ ‌وَ‌زِيَا‌دَةٌۖ ‌وَلاَ‌ يَرْهَ‍‍قُ ‌وُجُوهَهُمْ قَ‍‍تَر‌ٌ‌ ‌وَلاَ‌ ‌ذِلَّةٌ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ ۖ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍الِدُ‌ونَ
Wa Al-Ladhīna Kasabū As-Sayyi'āti Jazā'u Sayyi'atin Bimithlihā Wa Tarhaquhum Dhillatun ۖ Mā Lahum Mina Allāhi Min `Āşimin ۖ Ka'annamā 'Ughshiyat Wujūhuhum Qiţa`āan Mina Al-Layli Mužlimāan ۚ 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri ۖ Hum Fīhā Khālidūna 010-027 و کسانی که مرتکب اعمال بد شدند به قدر همان اعمال زشت مجازات شوند و گرد خواری و رسوایی بر رخسارشان نشیند، و نگهبانی از (عذاب) خدا نیابند، گویی روی آنها را قطعه‌هایی از شب ظلمانی پوشانده‌اند، آنان اهل آتش دوزخ و در آن همیشه معذبند. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَسَبُو‌ا‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتِ جَز‍َ‍‌ا‌ءُ‌ سَيِّئَة ٍ‌ بِمِثْلِهَا‌ ‌وَتَرْهَ‍‍قُ‍‍هُمْ ‌ذِلَّةٌۖ مَا‌ لَهُمْ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ عَاصِ‍‍م‌‍ٍۖ كَأَنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أُ‍غْ‍‍شِيَتْ ‌وُجُوهُهُمْ قِ‍‍طَ‍‍عا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ مُ‍‍ظْ‍‍لِماً‌ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۖ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍الِدُ‌ونَ
Wa Yawma Naĥshuruhum Jamī`āan Thumma Naqūlu Lilladhīna 'Ashrakū Makānakum 'Antum Wa Shurakā'uukum ۚ Fazayyalnā Baynahum ۖ Wa Qāla Shurakā'uuhum Mā Kuntum 'Īyānā Ta`budūna 010-028 و ما روزی همه خلق را جمع آریم آن‌گاه به مشرکان گوییم: شما و بتهاتان در مکان خود بایستید، سپس میانشان جدایی افکنیم، و بتان و سایر معبودان باطل زبان گشوده گویند: شما هرگز ما را پرستش نمی‌کردید. وَيَ‍‍وْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعا‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ نَ‍‍قُ‍‍ولُ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُو‌ا‌ مَكَانَكُمْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌وَشُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا‌ بَيْنَهُمْ ۖ ‌وَ‍قَ‍‍الَ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ؤُهُمْ مَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ‌إِيَّانَا‌ تَعْبُدُ‌ونَ
Fakafá Billāhi Shahīdāan Baynanā Wa Baynakum 'In Kunnā `An `Ibādatikum Laghāfilīna 010-029 پس شهادت و حکم خدا میان ما و شما کفایت کند که ما از پرستش شما غافل بودیم. فَكَفَى‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ شَهِيد‌ا‌ ً‌ بَيْنَنَا‌ ‌وَبَيْنَكُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ عَ‍‌‍نْ عِبَا‌دَتِكُمْ لَ‍‍غَ‍‍افِلِينَ
Hunālika Tablū Kullu Nafsin Mā 'Aslafat ۚ Wa Ruddū 'Ilá Allāhi Mawlāhumu Al-Ĥaqqi ۖ Wa Đalla `Anhum Mā Kānū Yaftarūna 010-030 در آن روز هر شخصی جزاء اعمال نیک و بدی که پیش از این کرده خواهد دید و همه به سوی خدا معبود و مولای حقیقی خود بازگردانده شوند، و خدایان باطل که به دروغ به خدایی می‌بستند همه از دستشان برود. هُنَالِكَ تَ‍‍بْ‍‍لُو‌ كُلُّ نَفْسٍ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَسْلَفَتْ ۚ ‌وَ‌رُ‌دُّ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ مَوْلاَهُمُ ‌الْحَ‍‍قِّ ۖ ‌وَ‍ضَ‍‍لَّ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يَفْتَرُ‌ونَ
Qul Man Yarzuqukum Mina As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Amman Yamliku As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Man Yukhriju Al-Ĥayya Mina Al-Mayyiti Wa Yukhriju Al-Mayyita Mina Al-Ĥayyi Wa Man Yudabbiru Al-'Amra ۚ Fasayaqūlūna Allāhu ۚ Faqul 'Afalā Tattaqūna 010-031 مشرکان را بگو: کیست که از آسمان و زمین به شما روزی می‌دهد؟ یا کیست که گوش و چشمها عطا می‌کند؟ و کیست که از مرده زنده و از زنده مرده برمی‌انگیزد؟ و کیست که فرمانش عالم آفرینش را منظم می‌دارد؟ پس خواهند گفت: خدای یکتاست. به آنها بگو: پس چرا خدا ترس نمی‌شوید؟ قُ‍‍لْ مَ‍‌‍نْ يَرْ‌زُ‍قُ‍‍كُمْ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌أَمَّ‍‍‌‍نْ يَمْلِكُ ‌ال‍‍سَّمْعَ ‌وَ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْحَيَّ مِنَ ‌الْمَيِّتِ ‌وَيُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْمَيِّتَ مِنَ ‌الْحَيِّ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُدَبِّ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الأَمْ‍رَۚ فَسَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌أَفَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Fadhalikumu Allāhu Rabbukumu Al-Ĥaqqu ۖ Famādhā Ba`da Al-Ĥaqqi 'Illā Ađ-Đalālu ۖ Fa'annā Tuşrafūna 010-032 چنین خدای قادر یکتایی به حقیقت پروردگار شماست و بعد از حق و حقیقت چه باشد غیر گمراهی؟ پس به کجا می‌برندتان؟ فَذَلِكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌‍رَبُّكُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ ۖ فَمَا‌ذَ‌ا‌ بَعْدَ‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍ضَّ‍‍لاَلُ ۖ فَأَنَّ‍‍ا‌ تُ‍‍صْ‍رَفُونَ
Kadhālika Ĥaqqat Kalimatu Rabbika `Alá Al-Ladhīna Fasaqū 'Annahum Lā Yu'uminūna 010-033 این چنین حکم شقاوت و کلمه عذاب بر فاسقان محقق شد که دیگر ایمان نمی‌آورند. كَذَلِكَ حَ‍‍قَّ‍‍تْ كَلِمَةُ ‌‍رَبِّكَ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فَسَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ لاَ‌ يُؤْمِنُونَ
Qul Hal Min Shurakā'ikum Man Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu ۚ Quli Allāhu Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu ۖ Fa'anná Tu'ufakūna 010-034 بگو که آیا هیچ یک از بتان و خدایان شما بر این کار قادر است که در آغاز خلق را بیافریند و سرانجام برگرداند؟ بگو: تنها خدای یکتاست که در اول خلایق را خلق کرده آن گاه همه را (به سوی خود) بازمی‌گرداند، پس کجا می‌گردانندتان؟ قُ‍‍لْ هَلْ مِ‍‌‍نْ شُ‍رَك‍‍َ‍ائِكُمْ مَ‍‌‍نْ يَ‍‍بْ‍‍دَ‌أُ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُهُ ۚ قُ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هُ يَ‍‍بْ‍‍دَ‌أُ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّ‍‍ى‌ تُؤْفَكُونَ
Qul Hal Min Shurakā'ikum Man Yahdī 'Ilá Al-Ĥaqqi ۚ Quli Allāhu Yahdī Lilĥaqqi ۗ 'Afaman Yahdī 'Ilá Al-Ĥaqqi 'Aĥaqqu 'An Yuttaba`a 'Amman Lā Yahiddī 'Illā 'An Yuhdá ۖ Famā Lakum Kayfa Taĥkumūna 010-035 باز بگو: آیا هیچ یک از بتان و خدایان شما مشرکان (کسی را) به راه حق هدایت تواند کرد؟ بگو: تنها خداست که به راه حق هدایت می‌کند، آیا آن که به راه حق رهبری می‌کند سزاوارتر به پیروی است یا آن که خود هدایت نیابد مگر آنکه هدایتش کنند؟ پس شما مشرکان را چه شده، چگونه قضاوت می‌کنید؟ قُ‍‍لْ هَلْ مِ‍‌‍نْ شُ‍رَك‍‍َ‍ائِكُمْ مَ‍‌‍نْ يَهْدِي ‌إِلَى‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ۚ قُ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هُ يَهْدِي لِلْحَ‍‍قِّ ۗ ‌أَفَمَ‍‌‍نْ يَهْدِي ‌إِلَى‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌أَحَ‍‍قُّ ‌أَ‌نْ يُتَّبَعَ ‌أَمَّ‍‍‌‍نْ لاَ‌ يَهِدِّي ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ يُهْدَ‌ى‌ ۖ فَمَا‌ لَكُمْ كَ‍‍يْ‍‍فَ تَحْكُمُونَ
Wa Mā Yattabi`u 'Aktharuhum 'Illā Žannāan ۚ 'Inna Až-Žanna Lā Yughnī Mina Al-Ĥaqqi Shay'āan ۚ 'Inna Allāha `Alīmun Bimā Yaf`alūna 010-036 و اکثر این مردم جز از خیال و گمان باطل خود از چیزی پیروی نمی‌کنند در صورتی که گمان و خیالات موهوم هیچ از حق بی‌نیاز نمی‌گرداند (و به علم یقین نمی‌رساند) و خدا به هر چه این کافران می‌کنند آگاه است. وَمَا‌ يَتَّبِعُ ‌أَكْثَرُهُمْ ‌إِلاَّ‌ ظَ‍‍نّ‍‍ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍نَّ لاَ‌ يُ‍‍غْ‍‍نِي مِنَ ‌الْحَ‍‍قِّ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِمَا‌ يَفْعَلُونَ
Wa Mā Kāna Hādhā Al-Qur'ānu 'An Yuftará Min Dūni Allāhi Wa Lakin Taşdīqa Al-Ladhī Bayna Yadayhi Wa Tafşīla Al-Kitābi Lā Rayba Fīhi Min Rabbi Al-`Ālamīna 010-037 و این قرآن نه بدان پایه است که کسی جز به وحی خدا تواند بافت، لیکن سایر کتب آسمانی را تصدیق می‌کند و کتاب الهی را به تفصیل بیان می‌کند که بی‌هیچ شک نازل از جانب خدای عالمیان است. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ هَذَ‌ا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنُ ‌أَ‌نْ يُفْتَ‍رَ‌ى‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ تَ‍‍صْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍قَ ‌الَّذِي بَ‍‍يْ‍‍نَ يَدَيْ‍‍هِ ‌وَتَفْ‍‍صِ‍‍ي‍‍لَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لاَ‌ ‌‍رَيْ‍‍بَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
'Am Yaqūlūna Aftarāhu ۖ Qul Fa'tū Bisūratin Mithlihi Wa Ad`ū Mani Astaţa`tum Min Dūni Allāhi 'In Kuntum Şādiqīna 010-038 بلکه کافران می‌گویند قرآن را (محمد) خود بافته است. بگو: اگر راست می‌گویید شما خود و هم از هر کس نیز می‌توانید کمک بطلبید و یک سوره مانند آن بیاورید. أَمْ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌افْتَ‍رَ‍‌اهُ ۖ قُ‍‍لْ فَأْتُو‌ا‌ بِسُو‌‍رَةٍ‌ مِثْلِ‍‍هِ ‌وَ‌ا‌دْعُو‌ا‌ مَنِ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍عْتُمْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Bal Kadhdhabū Bimā Lam Yuĥīţū Bi`ilmihi Wa Lammā Ya'tihim Ta'wīluhu ۚ Kadhālika Kadhdhaba Al-Ladhīna Min Qablihim ۖnžur Kayfa Kāna `Āqibatu Až-Žālimīna 010-039 بلکه انکار چیزی را می‌کنند که علمشان به آن احاطه نیافته و حقیقت و باطن آن هنوز به آنان نرسیده است، پیشینیان هم این چنین رسل و آیات خدا را تکذیب کردند، پس بنگر عاقبت کار ستمکاران عالم به کجا کشید! بَلْ كَذَّبُو‌ا‌ بِمَا‌ لَمْ يُحِي‍‍طُ‍‍و‌ا‌ بِعِلْمِ‍‍هِ ‌وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَأْتِهِمْ تَأْ‌وِيلُ‍‍هُ ۚ كَذَلِكَ كَذَّبَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۖ فَا‌نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Wa Minhum Man Yu'uminu Bihi Wa Minhum Man Lā Yu'uminu Bihi ۚ Wa Rabbuka 'A`lamu Bil-Mufsidīna 010-040 و برخی از مردم به قرآن ایمان می‌آورند و برخی ایمان نمی‌آورند، و خدای تو حال تبهکاران را بهتر می‌داند. وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ يُؤْمِنُ بِ‍‍هِ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ لاَ‌ يُؤْمِنُ بِ‍‍هِ ۚ ‌وَ‌‍رَبُّكَ ‌أَعْلَمُ بِ‍الْمُفْسِدِينَ
Wa 'In Kadhdhabūka Faqul Lī `Amalī Wa Lakum `Amalukum ۖ 'Antum Barī'ūna Mimmā 'A`malu Wa 'Anā Barī'un Mimmā Ta`malūna 010-041 و اگر تو را تکذیب کردند بگو: عمل من برای من و عمل شما برای شما (هر کس جزای خود را خواهد یافت) شما بری از کردار من هستید و من بیزار از کردار شما. وَ‌إِ‌نْ كَذَّب‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قُ‍‍لْ لِي عَمَلِي ‌وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بَ‍‍رِي‍‍ئ‍‍ُ‍ونَ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَعْمَلُ ‌وَ‌أَنَا‌ بَ‍‍رِيء‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعْمَلُونَ
Wa Minhum Man Yastami`ūna 'Ilayka ۚ 'Afa'anta Tusmi`u Aş-Şumma Wa Law Kānū Lā Ya`qilūna 010-042 برخی از این منکران (چون قرائت قرآن کنی) به ظاهر به تو گوش کنند (ولی به معنی نمی‌شنوند) آیا تو کران را گر چه هیچ عقل و ادراکی ندارند از کلام خدا توانی چیزی بشنوانی؟ وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ يَسْتَمِع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ۚ ‌أَفَأَ‌نْ‍‍تَ تُسْمِعُ ‌ال‍‍صُّ‍‍مَّ ‌وَلَوْ‌ كَانُو‌ا‌ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Wa Minhum Man Yanžuru 'Ilayka ۚ 'Afa'anta Tahdī Al-`Umya Wa Law Kānū Lā Yubşirūna 010-043 و برخی از منکران (هنگام تلاوت قرآن به چشم ظاهر) در تو می‌نگرند (ولی به مقام باطن تو پی نمی‌برند) آیا تو کوران را گر چه هیچ نبینند هدایت توانی کرد؟ وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ۚ ‌أَفَأَ‌نْ‍‍تَ تَهْدِي ‌الْعُمْيَ ‌وَلَوْ‌ كَانُو‌ا‌ لاَ‌ يُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍رُ‌ونَ
'Inna Allāha Lā Yažlimu An-Nāsa Shay'āan Wa Lakinna An-Nāsa 'Anfusahum Yažlimūna 010-044 خدا هرگز به مردم ستم نمی‌کند ولی مردم خود در حق خویش ستم می‌کنند. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يَ‍‍ظْ‍‍لِمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَهُمْ يَ‍‍ظْ‍‍لِمُونَ
Wa Yawma Yaĥshuruhum Ka'an Lam Yalbathū 'Illā Sā`atan Mina An-Nahāri Yata`ārafūna Baynahum ۚ Qad Khasira Al-Ladhīna Kadhdhabū Biliqā'i Allāhi Wa Mā Kānū Muhtadīna 010-045 و روزی که همه خلایق را جمع آرد گویا (در دنیا) ساعتی از روز بیش درنگ نکرده‌اند، (در آن روز) یکدیگر را کاملا می‌شناسند، آنان که لقای خدا را انکار کردند بسیار زیان کرده‌اند و هرگز راه نیافته‌اند. وَيَ‍‍وْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَ‌نْ لَمْ يَلْبَثُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ سَاعَة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ يَتَعَا‌‍رَف‍‍ُ‍ونَ بَيْنَهُمْ ۚ قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍سِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِلِ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَمَا‌ كَانُو‌ا‌ مُهْتَدِينَ
Wa 'Immā Nuriyannaka Ba`đa Al-Ladhī Na`iduhum 'Aw Natawaffayannaka Fa'ilaynā Marji`uhum Thumma Allāhu Shahīdun `Alá Mā Yaf`alūna 010-046 و اگر ما بعضی از عقاب آن منکران را که وعده کردیم (در حیات دنیا) به تو نشان دهیم یا (به تأخیر افکنده و پیشتر از عقاب آنها) قبض روح تو کنیم باز بازگشت آنان در قیامت به سوی ماست، آن گاه خدا بر اعمال آنها گواه و آگاه است. وَ‌إِمَّ‍‍ا‌ نُ‍‍رِيَ‍‍نَّ‍‍كَ بَعْ‍‍ضَ ‌الَّذِي نَعِدُهُمْ ‌أَ‌وْ‌ نَتَوَفَّيَ‍‍نَّ‍‍كَ فَإِلَيْنَا‌ مَرْجِعُهُمْ ثُ‍‍مَّ ‌اللَّ‍‍هُ شَه‍‍ِ‍ي‍‍دٌ‌ عَلَى‌ مَا‌ يَفْعَلُونَ
Wa Likulli 'Ummatin Rasūlun ۖ Fa'idhā Jā'a Rasūluhum Quđiya Baynahum Bil-Qisţi Wa Hum Lā Yužlamūna 010-047 و برای هر امتی رسولی است که هرگاه رسول آنها آمد (و حجت بر آنان تمام شد) میان آنها حکم به عدل شود و بر هیچ کس (در کیفر و پاداش) ستم نخواهد شد. وَلِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة‍ٍ‌ ‌‍رَس‍‍ُ‍ول‌‍ٌۖ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَسُولُهُمْ قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُمْ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَمُونَ
Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna 010-048 و (کافران) گویند: پس این وعده قیامت کی خواهد بود اگر شما راستگویید؟ وَيَ‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ مَتَى‌ هَذَ‌ا‌ ‌الْوَعْدُ‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Qul Lā 'Amliku Linafsī Đaran Wa Lā Naf`āan 'Illā Mā Shā'a Allāhu ۗ Likulli 'Ummatin 'Ajalun ۚ 'Idhā Jā'a 'Ajaluhum Falā Yasta'khirūna Sā`atan ۖ Wa Lā Yastaqdimūna 010-049 پاسخ ده که من مالک نفع و ضرر خود نیستم (تا چه رسد به دیگران) مگر هر چه خدا خواهد، برای هر امتی اجل معینی است که چون فرا رسد ساعتی پس و پیش نخواهند شد. قُ‍‍لْ لاَ‌ ‌أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَ‍‍رّ‌ا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ نَفْعا‌‌ ً‌ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ۗ لِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ةٍ ‌أَجَل‌‍ٌۚ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَجَلُهُمْ فَلاَ‌ يَسْتَأْ‍خِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ سَاعَة ًۖ ‌وَلاَ‌ يَسْتَ‍‍قْ‍‍دِمُونَ
Qul 'Ara'aytum 'In 'Atākum `Adhābuhu Bayātāan 'Aw Nahāandhā Yasta`jilu Minhu Al-Mujrimūna 010-050 بگو: مرا خبر دهید که اگر شب یا روز عذاب خدا شما را فرا رسد (چه راه مفری دارید و) گناهکاران چه چیزی را از او به تعجیل می‌طلبند؟ قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِ‌نْ ‌أَتَاكُمْ عَذَ‌ابُ‍‍هُ بَيَاتاً‌ ‌أَ‌وْ‌ نَهَا‌ر‌ا‌ ً‌ مَا‌ذَ‌ا‌ يَسْتَعْجِلُ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِمُونَ
'Athumma 'Idhā Mā Waqa`a 'Āmantum Bihi~ ۚ 'Āl'āna Wa Qad Kuntum Bihi Tasta`jilūna 010-051 آیا آن گاه که عذاب واقع شد به او ایمان می‌آورید؟ الآن (ایمان آوردید و به جزع و توبه برخاستید)؟ و حال آنکه قبلا عذاب را به تعجیل می‌خواستید. أَثُ‍‍مَّ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَا‌ ‌وَ‍قَ‍‍عَ ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُمْ بِهِ ۚ ‌أ‍َ‍‌الآنَ ‌وَ‍قَ‍‍دْ‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ بِ‍‍هِ تَسْتَعْجِلُونَ
Thumma Qīla Lilladhīna Žalamū Dhūqū `Adhāba Al-Khuldi Hal Tujzawna 'Illā Bimā Kuntum Taksibūna 010-052 آن گاه به ستمکاران گویند: بچشید عذاب ابدی را، آیا این عذاب جز نتیجه اعمال زشت شماست؟ ثُ‍‍مَّ قِ‍‍ي‍‍لَ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْ‍‍خُ‍‍لْدِ‌ هَلْ تُ‍‍جْ‍‍زَ‌وْنَ ‌إِلاَّ‌ بِمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَكْسِبُونَ
Wa Yastanbi'ūnaka 'Aĥaqqun Huwa ۖ Qul 'Ī Wa Rabbī 'Innahu Laĥaqqun ۖ Wa Mā 'Antum Bimu`jizīna 010-053 کافران از تو می‌پرسند که آیا این (وعده عذاب) حق است؟ بگو: آری قسم به خدای من که البته حق است و شما از آن هیچ مفرّی ندارید. وَيَسْتَ‍‌‍نْ‍‍بِئ‍‍ُ‍‍ونَكَ ‌أَحَ‍‍قٌّ هُوَ‌ ۖ قُ‍‍لْ ‌إِي ‌وَ‌‍رَبِّ‍‍ي ‌إِنَّ‍‍هُ لَحَ‍‍قٌّۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بِمُعْجِزِينَ
Wa Law 'Anna Likulli Nafsin Žalamat Mā Fī Al-'Arđi Lāftadat Bihi ۗ Wa 'Asarrū An-Nadāmata Lammā Ra'aw Al-`Adhāba ۖ Wa Quđiya Baynahum Bil-Qisţi ۚ Wa Hum Lā Yužlamūna 010-054 و اگر در (آن روز) مردم ستمکار مالک روی زمین باشند آرزو کنند که همه دارایی خود را فدا دهند (تا مگر خویشتن را از عذاب برهانند و نتوانند) و چون عذاب را مشاهده کنند حسرت و پشیمانی خود را پنهان دارند (که شماتت از مردم نکشند) و در حق آنها حکم به عدل شود و به آنان هیچ ستمی نخواهد شد. وَلَوْ‌ ‌أَنَّ لِكُلِّ نَفْس‌‍ٍظَ‍‍لَمَتْ مَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ لاَفْتَدَتْ بِ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌أَسَرُّ‌و‌ا‌ال‍‍نَّ‍‍دَ‌امَةَ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌أَ‌وُ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ۖ ‌وَ‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُمْ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۚ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَمُونَ
'Alā 'Inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۗ 'Alā 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna 010-055 آگاه باشید که هر چه در آسمانها و زمین است ملک خداست و هم آگاه باشید که وعده خدا همه حق محض است، ولی اکثر خلق از آن آگه نیستند. أَلاَ‌ ‌إِنَّ لِلَّهِ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌أَلاَ‌ ‌إِنَّ ‌وَعْدَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ حَ‍‍قٌّ‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَعْلَمُونَ
Huwa Yuĥyī Wa Yumītu Wa 'Ilayhi Turja`ūna 010-056 خداست که زنده می‌کند و می‌میراند و باز همه به سوی او بازگردانده می‌شوید. هُوَ‌ يُحْيِي ‌وَيُم‍‍ِ‍ي‍‍تُ ‌وَ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ تُرْجَعُونَ
Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'atkum Maw`ižatun Min Rabbikum Wa Shifā'un Limā Fī Aş-Şudūri Wa Hudan Wa Raĥmatun Lilmu'uminīna 010-057 ای مردم عالم، به حقیقت نامه‌ای که همه پند و اندرز و شفای دلها و هدایت و رحمت بر مؤمنان است از جانب خدایتان آمد. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْكُمْ مَوْعِ‍‍ظَ‍‍ةٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ ‌وَشِف‍‍َ‍ا‌ء‌ٌ‌ لِمَا‌ فِي ‌ال‍‍صُّ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌ ‌وَهُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَ‌‍رَحْمَة ٌ‌ لِلْمُؤْمِنِينَ
Qul Bifađli Allāhi Wa Biraĥmatihi Fabidhālika Falyafraĥū Huwa Khayrun Mimmā Yajma`ūna 010-058 بگو که باید منحصرا به فضل و رحمت خدا شادمان شوند (و به نزول قرآن مسرور باشند) که آن بهتر و مفیدتر از ثروتی است که می‌اندوزند. قُ‍‍لْ بِفَ‍‍ضْ‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَبِ‍رَحْمَتِ‍‍هِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْ‍رَحُو‌ا‌ هُوَ‌ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَ‍‍جْ‍‍مَعُونَ
Qul 'Ara'aytum Mā 'Anzala Allāhu Lakum Min Rizqin Faja`altum Minhu Ĥamāan Wa Ĥalālāan Qul 'Ālllahu~ 'Adhina Lakum ۖ 'Am `Alá Allāhi Taftarūna 010-059 باز (به مشرکان عرب) بگو: با من بگویید که آیا رزقی که خدا برای شما فرستاده (و حلال فرموده) و شما از پیش خود بعضی را حرام و بعضی را حلال می‌کنید، آیا این به دستور خداست یا بر خدا افترا می‌بندید؟ قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌رِ‌زْ‍ق‌‍‌‍ٍ‌ فَجَعَلْتُمْ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ حَ‍رَ‌اما‌ ً‌ ‌وَحَلالا‌‌ ًقُ‍‍لْ ‌أ‍َ‍‌اللَّهُ ‌أَ‌ذِنَ لَكُمْ ۖ ‌أَمْ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ تَفْتَرُ‌ونَ
Wa Mā Žannu Al-Ladhīna Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Yawma Al-Qiyāmati ۗ 'Inna Allāha Ladhū Fađlin `Alá An-Nāsi Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Yashkurūna 010-060 و آنان که بر خدا دروغ می‌بندند مگر چه گمان دارند به روز قیامت؟! البته خدا را با بندگان فضل و احسان بسیار است ولی اکثر مردم شکر نمی‌کنند. وَمَا‌ ظَ‍‍نُّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْكَذِبَ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَذُ‌و‌ فَ‍‍ضْ‍‍لٍ عَلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَشْكُرُ‌ونَ
Wa Mā Takūnu Fī Sha'nin Wa Mā Tatlū Minhu Min Qur'ānin Wa Lā Ta`malūna Min `Amalin 'Illā Kunnā `Alaykum Shuhūdāan 'Idh Tufīđūna Fīhi ۚ Wa Mā Ya`zubu `An Rabbika Min Mithqāli Dharratin Al-'Arđi Wa Lā Fī As-Samā'i Wa Lā 'Aşghara Min Dhālika Wa Lā 'Akbara 'Illā Fī Kitābin Mubīnin 010-061 و تو در هیچ حالی نباشی و هیچ آیه‌ای از قرآن تلاوت نکنی و به هیچ عملی تو و امت وارد نشوید جز آنکه ما همان لحظه شما را مشاهده می‌کنیم و هیچ چیز به وزن ذره‌ای در همه زمین و آسمان از خدای تو پنهان نیست و کوچکتر از ذره و بزرگتر از آن هر چه هست همه در کتاب مبین حق (و لوح علم الهی) مسطور است. وَمَا‌ تَك‍‍ُ‍ونُ فِي شَأْنٍ‌ ‌وَمَا‌ تَتْلُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ قُ‍‍رْ‌آنٍ‌ ‌وَلاَ‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ عَمَل‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ عَلَيْكُمْ شُهُو‌د‌ا‌‌ ً‌ ‌إِ‌ذْ‌ تُفِي‍‍ضُ‍‍ونَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ۚ ‌وَمَا‌ يَعْزُبُ عَ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ مِ‍‌‍نْ مِثْ‍‍قَ‍‍الِ ‌ذَ‌‍رَّة‌‍ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‍صْ‍‍غَ‍رَ‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَلِكَ ‌وَلاَ‌ ‌أَكْبَ‍رَ‌ ‌إِلاَّ‌ فِي كِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُبِينٍ
'Alā 'Inna 'Awliyā'a Allāhi Lā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna 010-062 آگاه باشید که دوستان خدا هرگز هیچ ترسی (از حوادث آینده عالم) و هیچ حسرت و اندوهی (از وقایع گذشته جهان) در دل آنها نیست. أَلاَ‌ ‌إِنَّ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ لاَ‌ خَ‍‍وْفٌ عَلَيْهِمْ ‌وَلاَ‌ هُمْ يَحْزَنُونَ
Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Kānū Yattaqūna 010-063 آنان که اهل ایمان و خداترسند. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَكَانُو‌ا‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Lahumu Al-Bushrá Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Fī Al-'Ākhirati ۚ Lā Tabdīla Likalimāti Allāhi ۚ Dhālika Huwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu 010-064 آنها را پیوسته بشارت است هم در حیات دنیا (به مکاشفات در عالم خواب) و هم در آخرت (به نعمتهای بهشت). سخنان خدا را تغییر و تبدیلی نیست، این است فیروزی بزرگ. لَهُمُ ‌الْبُشْ‍رَ‌ى‌ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَفِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۚ لاَ‌ تَ‍‍بْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍لَ لِكَلِم‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌الْفَ‍‍وْ‌زُ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍يمُ
Wa Lā Yaĥzunka Qawluhum ۘ 'Inna Al-`Izzata Lillāh Jamī`āan ۚ Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu 010-065 و سخن منکران خاطرت را غمگین نسازد، که هر عزت و اقتداری مخصوص خداست و او شنوا و داناست. وَلاَ‌ يَحْزُ‌نْ‍‍كَ قَ‍‍وْلُهُمْ ۘ ‌إِنَّ ‌الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً‌ ۚ هُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
'Alā 'Inna Lillāh Man As-Samāwāti Wa Man Al-'Arđi ۗ Wa Mā Yattabi`u Al-Ladhīna Yad`ūna Min Dūni Allāhi Shurakā'a ۚ 'In Yattabi`ūna 'Illā Až-Žanna Wa 'In Hum 'Illā Yakhruşūna 010-066 آگاه باش که هر که در همه آسمانها و هر که در زمین است ملک خداست و مشرکان که غیر از خدا را می‌خوانند چه چیزی را پیروی می‌کنند؟ آنچه پیروی می‌کنند گمان باطلی بیش نیست و جز آنکه دروغی بافند و تخمینی زنند کاری ندارند. أَلاَ‌ ‌إِنَّ لِلَّهِ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌وَمَا‌ يَتَّبِعُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ۚ ‌إِ‌نْ يَتَّبِع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍نَّ ‌وَ‌إِ‌نْ هُمْ ‌إِلاَّ‌ يَ‍‍خْ‍‍رُ‍صُ‍‍ونَ
Huwa Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-Layla Litaskunū Fīhi Wa An-Nahāra Mubşirāan ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yasma`ūna 010-067 اوست خداوندی که شب تار را برای آسایش شما و روز را روشن (برای امر معاش) مقرر فرمود، که در آن نشانه‌هایی (از قدرت خدا) برای مردمی که بشنوند پدیدار است. هُوَ‌ ‌الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لَ لِتَسْكُنُو‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ مُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍ر‌ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَسْمَعُونَ
Qālū Attakhadha Allāhu Waladāan ۗ Subĥānahu ۖ Huwa Al-Ghanīyu ۖ Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi ۚ 'In `Indakum Min Sulţānin Bihadhā ۚ 'Ataqūlūna `Alá Allāhi Mā Lā Ta`lamūna 010-068 کافران قائل شدند که خدا فرزندی اتخاذ کرده (چنین نیست) او منزه است و هم بی‌نیاز که هر چه در آسمانها و زمین است همه ملک اوست، و شما کافران و مشرکان بر این قول خود هیچ دلیلی ندارید، آیا بی‌دلیل و از روی جهالت نسبت به خدا چنین دروغ سخن می‌گویید؟! قَ‍‍الُو‌ا‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَلَد‌ا‌‌ ًۗ سُ‍‍بْ‍‍حَانَ‍‍هُ ۖ هُوَ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍نِيُّ ۖ لَ‍‍هُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ ‌إِ‌نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَكُمْ مِ‍‌‍نْ سُلْ‍‍طَ‍‍ان ٍ‌ بِهَذَ‌اۚ ‌أَتَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ مَا‌ لاَ‌ تَعْلَمُونَ
Qul 'Inna Al-Ladhīna Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Lā Yufliĥūna 010-069 بگو: هرگز آنان که به خدا نسبت دروغ دهند نجات و رستگاری ندارند. قُ‍‍لْ ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْكَذِبَ لاَ‌ يُفْلِحُونَ
Matā`un Ad-DunThumma 'Ilaynā Marji`uhum Thumma Nudhīquhumu Al-`Adhāba Ash-Shadīda Bimā Kānū Yakfurūna 010-070 (این گفتار باطل، همه برای طمع) متاع دنیاست، سپس بازگشتشان به سوی ما خواهد بود و ما آنها را به کیفر کفرشان عذابی سخت بچشانیم. مَت‍‍َ‍اع‌‍ٌ‌ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْنَا‌ مَرْجِعُهُمْ ثُ‍‍مَّ نُذِي‍‍قُ‍‍هُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍شَّد‍ِ‍ي‍‍دَ‌ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَكْفُرُ‌ونَ
Wa Atlu `Alayhim Naba'a Nūĥin 'Idh Qāla LiqawmihiQawmi 'In Kāna Kabura `Alaykum Maqāmī Wa Tadhrī Bi'āyā Ti Allāhi Fa`alá Allāhi Tawakkaltu Fa'ajmi`ū 'Amrakum Wa Shurakā'akum Thumma Lā Yakun 'Amrukum `Alaykum Ghummatan Thumma Aqđū 'Ilayya Wa Lā Tunžirūni 010-071 و حکایت نوح را بر اینان باز خوان که به امتش گفت: ای قوم اگر مقام رسالت و اندرز من به آیات خدا بر شما گران می‌آید، من تنها به خدا توکل کردم، شما هم به اتفاق بتان و خدایان باطل خود هر مکر و تدبیری (بر آزار من) دارید انجام دهید تا امر بر شما پوشیده نباشد و درباره من هر مکر و اندیشه دارید به کار برید و مهلتم ندهید. وَ‌اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ‌ ن‍‍ُ‍وح‌‍ٍ‌ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لِ‍‍قَ‍‍وْمِ‍‍هِ يَاقَ‍‍وْمِ ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ كَبُ‍رَ‌ عَلَيْكُمْ مَ‍‍قَ‍‍امِي ‌وَتَذْكِي‍‍رِي بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ فَعَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْ‍‍مِعُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمْ‍رَكُمْ ‌وَشُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ثُ‍‍مَّ لاَ‌ يَكُ‍‌‍نْ ‌أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُ‍‍مَّ‍‍ة‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ ‌ا‍قْ‍‍‍‍ضُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيَّ ‌وَلاَ‌ تُ‍‌‍نْ‍‍‍‍ظِ‍‍رُ‌ونِ
Fa'in Tawallaytum Famā Sa'altukum Min 'Ajrin ۖ 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Allāhi ۖ Wa 'Umirtu 'An 'Akūna Mina Al-Muslimīna 010-072 پس اگر شما روی گردانیده (و نصیحت مرا نپذیرفتید) من از شما اجری نخواسته بلکه اجر من تنها بر خداست و من خود از جانب حق مأمورم که از اهل اسلام و تسلیم حکم او باشم. فَإِ‌نْ تَوَلَّيْتُمْ فَمَا‌ سَأَلْتُكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌أَجْ‍‍ر‌‌ٍۖ ‌إِ‌نْ ‌أَجْ‍‍رِي ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ ‌وَ‌أُمِ‍‍رْتُ ‌أَ‌نْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُسْلِمِينَ
Fakadhdhabūhu Fanajjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Wa Ja`alnāhum Khalā'ifa Wa 'Aghraq Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā ۖnžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna 010-073 قوم نوح باز او را تکذیب کردند، ما هم او و پیروانش را که با او در کشتی بودند نجات داده و خلفای روی زمین قرار دادیم و آنان که آیات ما را تکذیب کردند همه را غرق کردیم، بنگر تا عاقبت انذار شدگان به کجا کشید! فَكَذَّب‍‍ُ‍وهُ فَنَجَّيْن‍‍َ‍اهُ ‌وَمَ‍‌‍نْ مَعَ‍‍هُ فِي ‌الْفُلْكِ ‌وَجَعَلْنَاهُمْ خَ‍‍لاَئِفَ ‌وَ‌أَ‍‍غْ‍رَ‍قْ‍‍نَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ ۖ فَا‌نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍ذَ‌رِينَ
Thumma Ba`athnā Min Ba`dihi Rusulāan 'Ilá Qawmihim Fajā'ūhum Bil-Bayyināti Famā Kānū Liyu'uminū Bimā Kadhdhabū Bihi Min Qablu ۚ Kadhālika Naţba`u `Alá Qulūbi Al-Mu`tadīna 010-074 آن گاه بعد از نوح پیغمبرانی را به امتانشان فرستادیم، آنها با آیات و معجزات بر آن امتها آمدند و آنان هم همان آیاتی را که پیشینیان تکذیب کردند، تکذیب کرده و ایمان نیاوردند. این چنین ما هم بر دل‌های سرکشان مهر برنهیم. ثُ‍‍مَّ بَعَثْنَا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِهِ ‌رُسُلا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ قَ‍‍وْمِهِمْ فَج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌وهُمْ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ فَمَا‌ كَانُو‌ا‌ لِيُؤْمِنُو‌ا‌ بِمَا‌ كَذَّبُو‌ا‌ بِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۚ كَذَلِكَ نَ‍‍طْ‍‍بَعُ عَلَى‌ قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبِ ‌الْمُعْتَدِينَ
Thumma Ba`athnā Min Ba`dihim Mūsá Wa Hārūna 'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi Bi'āyātinā Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan Mujrimīna 010-075 آن‌گاه بعد از آن رسولان، موسی و هارون را با معجزات خود به سوی فرعون و اشراف مملکت او فرستادیم، آنها هم گردنکشی کردند و مردمی تبهکار بودند. ثُ‍‍مَّ بَعَثْنَا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِهِمْ مُوسَى‌ ‌وَهَا‌ر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلَى‌ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌وَمَلَئِ‍‍هِ بِآيَاتِنَا‌ فَاسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَانُو‌اقَ‍‍وْما‌ ً‌ مُ‍‍جْ‍‍رِمِينَ
Falammā Jā'ahumu Al-Ĥaqqu Min `Indinā Qālū 'Inna Hādhā Lasiĥrun Mubīnun 010-076 و چون حق از جانب ما بر آنها آمد گفتند: این سحر بودنش بر همه آشکار است. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِنَا‌ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ هَذَ‌ا‌ لَسِحْر‌ٌ‌ مُبِينٌ
Qāla Mūsá 'Ataqūlūna Lilĥaqqi Lammā Jā'akum ۖ 'Asiĥrun Hādhā Wa Lā Yufliĥu As-Sāĥirūna 010-077 موسی به آنان گفت: آیا به آیات حق که برای شما آمد نسبت سحر می‌دهید؟ آیا این سحر است و حال آنکه ساحران را هرگز فلاح و فیروزی نخواهد بود؟! قَ‍‍الَ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَتَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لِلْحَ‍‍قِّ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ۖ ‌أَسِحْرٌ‌ هَذَ‌ا‌ ‌وَلاَ‌ يُفْلِحُ ‌ال‍‍سَّاحِرُ‌ونَ
Qālū 'Aji'tanā Litalfitanā `Ammā Wajadnā `Alayhi 'Ābā'anā Wa Takūna Lakumā Al-Kibriyā'u Fī Al-'Arđi Wa Mā Naĥnu Lakumā Bimu'uminīna 010-078 پاسخ دادند که آیا تو آمده‌ای که ما را از عقاید و آدابی که پدران خود را بر آن یافته‌ایم بازگردانی تا خود و برادرت هارون در زمین سلطنت یابید و بر ما حکمفرما شوید؟ ما هرگز به شما ایمان نخواهیم آورد. قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَجِئْتَنَا‌ لِتَلْفِتَنَا‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌وَجَ‍‍دْنَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌آب‍‍َ‍ا‌ءَنَا‌ ‌وَتَك‍‍ُ‍ونَ لَكُمَا‌ ‌الْكِ‍‍بْ‍‍رِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَمَا‌ نَحْنُ لَكُمَا‌ بِمُؤْمِنِينَ
Wa Qāla Fir`awnu A'tūnī Bikulli Sāĥirin `Alīmin 010-079 و فرعون (به اتباعش) گفت: هر کجا ساحری ماهر و داناست همه را نزد من حاضر کنید. وَ‍قَ‍‍الَ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنُ ‌ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِ‍‍ر‍ٍ‍‌ عَلِيمٍ
Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna 010-080 آن گاه که ساحران همه حاضر شدند موسی به ساحران گفت که شما اول بساط سحر خود را بیندازید. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍سَّحَ‍رَةُ قَ‍‍الَ لَهُمْ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَلْ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ مُلْ‍‍قُ‍‍ونَ
Falammā 'Alqaw Qāla Mūsá Mā Ji'tum Bihi As-Siĥru ۖ 'Inna Allāha Sayubţiluhu~ ۖ 'Inna Allāha Lā Yuşliĥu `Amala Al-Mufsidīna 010-081 آن‌گاه که ساحران بساط جادو انداختند، موسی گفت: خدا البته سحر شما را باطل خواهد کرد، که خدا هرگز عمل مفسدان را اصلاح نکند. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَلْ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ قَ‍‍الَ مُوسَى‌ مَا‌ جِئْتُمْ بِهِ ‌ال‍‍سِّحْرُ‌ ۖ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَيُ‍‍بْ‍‍‍‍طِ‍‍لُهُ~ُ ۖ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُ‍‍صْ‍‍لِحُ عَمَلَ ‌الْمُفْسِدِينَ
Wa Yuĥiqqu Allāhu Al-Ĥaqqa Bikalimātihi Wa Law Kariha Al-Mujrimūna 010-082 و خدا به (آیات و) کلمات خود حق را تا ابد پایدار گرداند هر چند بدکاران عالم راضی نباشند. وَيُحِ‍‍قُّ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الْحَ‍‍قَّ بِكَلِمَاتِ‍‍هِ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍رِهَ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِمُونَ
Famā 'Āmana Limūsá 'Illā Dhurrīyatun Min Qawmihi `Alá Khawfin Min Fir`awna Wa Mala'ihim 'An Yaftinahum ۚ Wa 'Inna Fir`awna La`ālin Al-'Arđi Wa 'Innahu Lamina Al-Musrifīna 010-083 پس کسی به موسی ایمان نیاورد جز قبیله او آن هم با حال خوف و تقیه از فرعون و مهتران اتباعش که مبادا فرعون در صدد فتنه و قتلشان برآید که فرعون در سرزمین مصر بسیار علوّ و سرکشی داشت و سخت متعدّی و ستمکار بود. فَمَ‍‍ا‌ ‌آمَنَ لِمُوسَ‍‍ى‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ذُ‌رِّيَّةٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وْمِ‍‍هِ عَلَى‌ خَ‍‍وْفٍ‌ مِ‍‌‍نْ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌وَمَلَئِهِمْ ‌أَ‌نْ يَفْتِنَهُمْ ۚ ‌وَ‌إِنَّ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ لَع‍‍َ‍ال‌‍ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍هُ لَمِنَ ‌الْمُسْ‍‍رِفِينَ
Wa Qāla Mūsá Yā Qawmi 'In Kuntum 'Āmantum Billāhi Fa`alayhi Tawakkalū 'In Kuntum Muslimīna 010-084 و موسی گفت که ای قوم من، شما اگر به حقیقت ایمان به خدا آورده و اگر به راستی تسلیم فرمان او هستید بر او توکل کنید. وَ‍قَ‍‍الَ مُوسَى‌ يَاقَ‍‍وْمِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُمْ بِ‍اللَّ‍‍هِ فَعَلَ‍‍يْ‍‍هِ تَوَكَّلُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ مُسْلِمِينَ
Faqālū `Alá Allāhi Tawakkalnā Rabbanā Lā Taj`alnā Fitnatan Lilqawmi Až-Žālimīna 010-085 پیروان موسی نیز همه گفتند: ما بر خدا توکل کردیم، بار الها ما را دستخوش فتنه اشرار و قوم ستمکار مگردان. فَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ تَوَكَّلْنَا‌ ‌‍رَبَّنَا‌ لاَ‌ تَ‍‍جْ‍‍عَلْنَا‌ فِتْنَة ً‌ لِلْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Wa Najjinā Biraĥmatika Mina Al-Qawmi Al-Kāfirīna 010-086 و ما را به رحمت و لطف خود از شر کافران نجات ده. وَنَجِّنَا‌ بِ‍رَحْمَتِكَ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá Wa 'Akhīhi 'An Tabawwa'ā Liqawmikumā Bimişra Buyūtāan Wa Aj`alū Buyūtakum Qiblatan Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata ۗ Wa Bashshiri Al-Mu'uminīna 010-087 و به موسی و برادرش (هارون) وحی کردیم که شما برای پیروانتان در شهر مصر منزل گیرید و (اکنون که از بیم فرعونیان به مساجد نتوانید رفت)، خانه‌هایتان را قبله و معبد خود قرار دهید و نماز به پا دارید و (تو هم ای رسول) مؤمنان را (به فتح در دنیا و بهشت در آخرت) بشارت ده. وَ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ مُوسَى‌ ‌وَ‌أَ‍خِ‍‍ي‍‍هِ ‌أَ‌نْ تَبَوَّ‌ء‍َ‍‌ا‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمِكُمَا‌ بِمِ‍‍صْ‍رَ‌ بُيُوتا‌ ً‌ ‌وَ‌اجْ‍‍عَلُو‌ا‌ بُيُوتَكُمْ قِ‍‍بْ‍‍لَة ً‌ ‌وَ‌أَ‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Wa Qāla Mūsá Rabbanā 'Innaka 'Ātayta Fir`awna Wa Mala'ahu Zīnatan Wa 'Amwālāan Al-Ĥayāati Ad-DunRabbanā Liyuđillū `An Sabīlika ۖ Rabbanā Aţmis `Alá 'Amwālihim Wa Ashdud `Alá Qulūbihim Falā Yu'uminū Ĥattá Yaraw Al-`Adhāba Al-'Alīma 010-088 و موسی عرض کرد: بار الها تو به فرعون و فرعونیان در حیات دنیا ملک و اموال و زیورهای بسیار بخشیدی که-پروردگارا-بدین وسیله بندگان را از راه تو گمراه کنند، بار خدایا، اموال آنها را نابود گردان و دلهایشان را سخت بربند که ایمان نیاورند تا هنگامی که عذاب دردناک را مشاهده کنند. وَ‍قَ‍‍الَ مُوسَى‌ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍كَ ‌آتَ‍‍يْ‍‍تَ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌وَمَلَأَهُ ‌زِينَة ً‌ ‌وَ‌أَمْوَ‌الا‌‌ ً‌ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌‍رَبَّنَا‌ لِيُ‍‍ضِ‍‍لُّو‌ا‌ عَ‍‌‍نْ سَبِيلِكَ ۖ ‌‍رَبَّنَا‌ ‌ا‍طْ‍‍مِسْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَمْوَ‌الِهِمْ ‌وَ‌اشْدُ‌دْ‌ عَلَى‌ قُ‍‍لُوبِهِمْ فَلاَ‌ يُؤْمِنُو‌ا‌ حَتَّى‌ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌الأَلِيمَ
Qāla Qad 'Ujībat Da`watukumā Fāstaqīmā Wa Lā Tattabi`āni Sabīla Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna 010-089 خدا فرمود: دعای شما مستجاب شد، پس هر دو استوار و پا برجا باشید و از راه مردم جاهل پیروی مکنید. قَ‍‍الَ قَ‍‍دْ‌ ‌أُجِيبَتْ ‌دَعْوَتُكُمَا‌ فَاسْتَ‍‍قِ‍‍يمَا‌ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِع‍‍َ‍انِ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَعْلَمُونَ
Wa Jāwaznā Bibanī 'Isrā'īla Al-Baĥra Fa'atba`ahum Fir`awnu Wa Junūduhu Baghyāan Wa`adwan ۖ Ĥattá 'Idhā 'Adrakahu Al-Gharaqu Qāla 'Āmantu 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Al-Ladhī 'Āmanat Bihi Banū 'Isrā'īla Wa 'Anā Mina Al-Muslimīna 010-090 و ما بنی اسرائیل را از دریا گذرانیدیم پس آنگه فرعون و سپاهش به ظلم و ستمگری آنها را تعقیب کردند تا چون هنگام غرق فرعون فرا رسید گفت: اینک من ایمان آوردم که حقّا جز آن کسی که بنی اسرائیل به او ایمان دارند خدایی در عالم نیست و من هم از مسلمانان و اهل تسلیم فرمان او هستم. وَجَا‌وَ‌زْنَا‌ بِبَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌الْبَحْ‍رَ‌ فَأَتْبَعَهُمْ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنُ ‌وَجُنُو‌دُهُ بَ‍‍غْ‍‍يا‌ ً‌ ‌وَعَ‍‍دْ‌و‌اً‌ ۖ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌دْ‌‍رَكَهُ ‌الْ‍‍غَ‍رَقُ قَ‍‍الَ ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُ ‌أَنَّ‍‍هُ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ ‌الَّذِي ‌آمَنَتْ بِ‍‍هِ بَنُو‌ ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَ‌أَنَا‌ مِنَ ‌الْمُسْلِمِينَ
'Āl'āna Wa Qad `Aşayta Qablu Wa Kunta Mina Al-Mufsidīna 010-091 اکنون باید ایمان بیاوری؟ در صورتی که از این پیش عمری به (کفر و) نافرمانی زیستی و از مردم ظالم بدکار بودی. أ‍َ‍‌الآنَ ‌وَ‍قَ‍‍دْ‌ عَ‍‍صَ‍‍يْ‍‍تَ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَكُ‍‌‍نْ‍‍تَ مِنَ ‌الْمُفْسِدِينَ
Fālyawma Nunajjīka Bibadanika Litakūna Liman Khalfaka 'Āyatan ۚ Wa 'Inna Kathīrāan Mina An-Nāsi `An 'Āyātinā Laghāfilūna 010-092 پس ما امروز (تو را غرق دریای هلاک کرده و) بدنت را برای عبرت آیندگان به ساحل نجات می‌رسانیم با آنکه بسیاری از مردم از آیات قدرت ما غافل هستند. فَالْيَ‍‍وْمَ نُنَجّ‍‍ِ‍ي‍‍كَ بِبَدَنِكَ لِتَك‍‍ُ‍ونَ لِمَ‍‌‍نْ خَ‍‍لْفَكَ ‌آيَة ًۚ ‌وَ‌إِنَّ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ عَ‍‌‍نْ ‌آيَاتِنَا‌ لَ‍‍غَ‍‍افِلُونَ
Wa Laqad Bawwa'nā Banī 'Isrā'īla Mubawwa'a Şidqin Wa Razaqnāhum Mina Aţ-Ţayyibāti Famā Akhtalafū Ĥattá Jā'ahumu Al-`Ilmu ۚ 'Inna Rabbaka Yaqđī Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna 010-093 و محققا ما بنی اسرائیل را (پس از هلاک دشمنان) به مقام صدق (و منزل آسایش) مسکن دادیم و از نعمتهای پاکیزه (در ملک شام و مصر) روزی آنها کردیم، و همیشه بنی اسرائیل (در ایمان به رسول خاتم) اتفاق داشتند تا زمانی که آن رسول با قرآن آسمانی برای هدایت آنها آمد آن‌گاه آغاز اختلاف کردند (و رسالت پیغمبر بزرگ را از عناد و لجاج منکر شدند. ای رسول ما) خدای تو روز قیامت میان آنها در آنچه اختلاف می‌کردند حکم خواهد کرد. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ بَوَّ‌أْنَا‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ مُبَوَّ‌أَ‌ صِ‍‍دْ‍‍قٍ‌ ‌وَ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُمْ مِنَ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتِ فَمَا‌ ‌اخْ‍‍تَلَفُو‌ا‌ حَتَّى‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْعِلْمُ ۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ يَ‍‍قْ‍‍‍‍ضِ‍‍ي بَيْنَهُمْ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ فِيمَا‌ كَانُو‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ يَ‍‍خْ‍‍تَلِفُونَ
Fa'in Kunta Fī Shakkin Mimmā 'Anzalnā 'Ilayka Fās'ali Al-Ladhīna Yaqra'ūna Al-Kitāba Min Qablika ۚ Laqad Jā'aka Al-Ĥaqqu Min Rabbika Falā Takūnanna Mina Al-Mumtarīna 010-094 پس اگر شک و ریبی از آنچه به تو فرستادیم در دل داری از خود علمای اهل کتاب که کتاب آسمانی پیش از تو را می‌خوانند بپرس. همانا (کتاب آسمانی) حق از جانب خدایت بر تو آمد و ابدا نباید شک و ریبی در دل راه دهی. فَإِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ فِي شَكٍّ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ فَاسْأَلِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍قْ‍‍‍رَ‌ء‍ُ‍‌ونَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ ۚ لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكَ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ فَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌المُمْتَ‍‍رِينَ
Wa Lā Takūnanna Mina Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyāti Allāhi Fatakūna Mina Al-Khāsirīna 010-095 و نباید هرگز از آنان که تکذیب آیات خدا کردند باشی که از زیانکاران عالم خواهی شد. وَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ فَتَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
'Inna Al-Ladhīna Ĥaqqat `Alayhim Kalimatu Rabbika Lā Yu'uminūna 010-096 البته آنان که حکم عذاب خدا بر آنها حتم است ایمان نمی‌آورند. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ حَ‍‍قَّ‍‍تْ عَلَيْهِمْ كَلِمَةُ ‌‍رَبِّكَ لاَ‌ يُؤْمِنُونَ
Wa Law Jā'at/hum Kullu 'Āyatin Ĥattá Yaraw Al-`Adhāba Al-'Alīma 010-097 اگر چه هر گونه معجزه و آیتی از جانب خدا بر آنان بیاید، تا وقتی که عذاب دردناک را به چشم مشاهده کنند. وَلَوْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ كُلُّ ‌آيَةٍ حَتَّى‌ يَ‍رَ‌وُ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌الأَلِيمَ
Falawlā Kānat Qaryatun 'Āmanat Fanafa`ahā 'Īmānuhā 'Illā Qawma Yūnis Lammā 'Āmanū Kashafnā `Anhum `Adhāba Al-Khizyi Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Matta`nāhum 'Ilá Ĥīnin 010-098 پس چرا باید از هیچ شهری در وقتی که ایمانشان سود می‌بخشد ایمان نیاورند (و تا زمان معاینه عذاب لجاجت کنند) و تنها قوم یونس باشند که چون ایمان آوردند ما عذاب ذلت را در دنیا از آنها برداشتیم و تا زمانی معین (که وقت مرگ طبیعی بود) آنها را متمتّع و بهره‌مند گردانیدیم. فَلَوْلاَ‌ كَانَتْ قَ‍‍رْيَة‌‍ٌ‌ ‌آمَنَتْ فَنَفَعَهَ‍‍ا‌ ‌إِيمَانُهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍وْمَ يُونِس لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌آمَنُو‌ا‌ كَشَفْنَا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْ‍‍خِ‍‍زْيِ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَمَتَّعْنَاهُمْ ‌إِلَى‌ حِينٍ
Wa Law Shā'a Rabbuka La'āmana Man Al-'Arđi Kulluhum Jamī`āan ۚ 'Afa'anta Tukrihu An-Nāsa Ĥattá Yakūnū Mu'uminīna 010-099 و اگر خدای تو (در مشیّت ازلی) می‌خواست اهل زمین همه یکسره ایمان می‌آوردند، آیا تو می‌خواهی تا به جبر و اکراه همه را مؤمن و خداپرست گردانی؟ وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبُّكَ لَآمَنَ مَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ كُلُّهُمْ جَمِيعاً‌ ۚ ‌أَفَأَ‌نْ‍‍تَ تُكْ‍‍رِهُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ حَتَّى‌ يَكُونُو‌ا‌ مُؤْمِنِينَ
Wa Mā Kāna Linafsin 'An Tu'umina 'Illā Bi'idhni Allāhi ۚ Wa Yaj`alu Ar-Rijsa `Alá Al-Ladhīna Lā Ya`qilūna 010-100 و هیچ یک از نفوس بشر را تا خدا رخصت ندهد ایمان نیاورد و پلیدی (کفر و جهالت) را خدا برای مردم بی‌خرد که عقل را کار نبندند مقرر می‌دارد. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِنَفْسٍ ‌أَ‌نْ تُؤْمِنَ ‌إِلاَّ‌ بِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌وَيَ‍‍جْ‍‍عَلُ ‌ال‍‍رِّجْ‍‍سَ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Qul Anžurū Mādhā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۚ Wa Mā Tugh Al-'Āyātu Wa An-Nudhuru `An Qawmin Lā Yu'uminūna 010-101 بگو: در آسمانها و زمین بنگرید تا چه مشاهده می‌کنید. و (گر چه) مردمی را که نخواهند ایمان آورند دلایل و آیات و بیم دادنهای الهی هرگز سودمند نمی‌افتد. قُ‍‍لْ ‌انْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ مَا‌ذَ‌ا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ ‌وَمَا‌ تُ‍‍غْ‍‍نِي ‌الآي‍‍َ‍اتُ ‌وَ‌ال‍‍نُّ‍‍ذُ‌رُ‌ عَ‍‌‍نْ قَ‍‍وْم‍ٍ‌ لاَ‌ يُؤْمِنُونَ
Fahal Yantažirūna 'Illā Mithla 'Ayyāmi Al-Ladhīna Khalaw Min Qablihim ۚ Qul Fāntažirū 'Innī Ma`akum Mina Al-Muntažirīna 010-102 پس مردمی که ایمان نمی‌آورند منتظر چیستند جز آنکه روزگار هلاکت و عذابی که پیشینیان دیدند به چشم ببینند؟ بگو که شما (نزول عذاب را)، منتظر باشید که من هم با شما منتظر (نزول فتح و نصرت خدا) می‌باشم. فَهَلْ يَ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلاَّ‌ مِثْلَ ‌أَيّ‍‍َ‍امِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍‍لَوْ‌ا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۚ قُ‍‍لْ فَا‌نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِنِّ‍‍ي مَعَكُمْ مِنَ ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رِينَ
Thumma Nunajjī Rusulanā Wa Al-Ladhīna 'Āmanū ۚ Kadhālika Ĥaqqāan `Alaynā Nunji Al-Mu'uminīna 010-103 آن گاه ما رسولان خود و مؤمنان را نجات می‌دهیم، ما بر خود فرض کردیم که این چنین اهل ایمان را نجات بخشیم. ثُ‍‍مَّ نُنَجِّي ‌رُسُلَنَا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌اۚ كَذَلِكَ حَ‍‍قّ‍‍اً‌ عَلَيْنَا‌ نُ‍‌‍نْ‍‍جِ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'In KuntumShakkin Min Dīnī Falā 'A`budu Al-Ladhīna Ta`budūna Min Dūni Allāhi Wa Lakin 'A`budu Allāha Al-Ladhī Yatawaffākum ۖ Wa 'Umirtu 'An 'Akūna Mina Al-Mu'uminīna 010-104 بگو که ای مردم، اگر شما به آیین من شک دارید پس (یقین دارید که) من هرگز خدایان باطلی را که شما می‌پرستید نخواهم پرستید، بلکه تنها خدای یکتایی را که مرگ (و زندگانی) همه شما خلایق به امر اوست می‌پرستم و مأمورم که خود از اهل ایمان باشم. قُ‍‍لْ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ فِي شَكٍّ‌ مِ‍‌‍نْ ‌دِينِي فَلاَ‌ ‌أَعْبُدُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ ‌أَعْبُدُ‌ ‌اللَّ‍‍هَ ‌الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ‌وَ‌أُمِ‍‍رْتُ ۖ ‌أَ‌نْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Wa 'An 'Aqim Wajhaka Lilddīni Ĥanīfāan Wa Lā Takūnanna Mina Al-Mushrikīna 010-105 و (خدا مرا امر کرده به) این که روی به جانب دین حنیف (اسلام و آیین پاک توحید) آور و هرگز هم آیین مشرکان مباش. وَ‌أَ‌نْ ‌أَ‍قِ‍‍مْ ‌وَجْ‍‍هَكَ لِلدّ‍ِ‍ي‍‍نِ حَنِيفا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِكِينَ
Wa Lā Tad`u Min Dūni Allāhi Mā Lā Yanfa`uka Wa Lā Yađurruka ۖ Fa'in Fa`alta Fa'innaka 'Idhāan Mina Až-Žālimīna 010-106 و غیر از خدای یکتا هیچ یک از این خدایان باطل را که به حال تو نفع و ضرری ندارند به خدایی مخوان و گر نه از ستمکاران خواهی بود. وَلاَ‌ تَ‍‍دْعُ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ مَا‌ لاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُكَ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّكَ ۖ فَإِ‌نْ فَعَلْتَ فَإِنَّ‍‍كَ ‌إِ‌ذ‌ا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Wa 'In Yamsaska Allāhu Biđurrin Falā Kāshifa Lahu~ 'Illā Huwa ۖ Wa 'In Yuridka Bikhayrin Falā Rādda Lifađlihi ۚ Yuşību Bihi Man Yashā'u Min `Ibādihi ۚ Wa Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu 010-107 و اگر خدا بر تو ضرری خواهد هیچ کس جز او دفع آن ضرر نتواند، و اگر خیر و رحمتی خواهد باز احدی منع فضل او نتواند، که فضل و رحمت خود را به هر کس از بندگان بخواهد البته می‌رساند و اوست خدای بسیار آمرزنده و مهربان. وَ‌إِ‌نْ يَمْسَسْكَ ‌اللَّ‍‍هُ بِ‍‍ضُ‍‍رّ‌‌ٍ‌ فَلاَ‌ كَاشِفَ لَهُ~ُ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ يُ‍‍رِ‌دْكَ بِ‍‍خَ‍‍يْ‍‍ر‌‌ٍ‌ فَلاَ‌ ‌ر‍َ‍‌ا‌دَّ‌ لِفَ‍‍ضْ‍‍لِ‍‍هِ ۚ يُ‍‍صِ‍‍ي‍‍بُ بِ‍‍هِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مِ‍‌‍نْ عِبَا‌دِهِ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌رُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'akumu Al-Ĥaqqu Min Rabbikum ۖ Famani Ahtadá Fa'innamā Yahtadī Linafsihi ۖ Wa Man Đalla Fa'innamā Yađillu `Alayhā ۖ Wa Mā 'Anā `Alaykum Biwakīlin 010-108 بگو: ای مردم به حقیقت (کتاب و رسول) حق از جانب خدایتان برای شما آمد، پس هر کس هدایت یافت نفعش بر خود اوست و هر کس به راه گمراهی شتافت زیانش بر خود اوست و من نگهبان شما (از مؤاخذه خدا) نیستم. قُ‍‍لْ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ فَمَنِ ۖ ‌اهْتَدَ‌ى‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَهْتَدِي لِنَفْسِ‍‍هِ ‌وَمَ‍‌‍نْ ۖ ضَ‍‍لَّ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَ‍‍ضِ‍‍لُّ عَلَيْهَا‌ ‌وَمَ‍‍اۖ ‌أَنَا‌ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ
Wa Attabi` Mā Yūĥá 'Ilayka Wa Aşbir Ĥattá Yaĥkuma Allāhu ۚ Wa Huwa Khayru Al-Ĥākimīna 010-109 و تو خود از وحی خدای که بر تو می‌رسد پیروی کن و راه صبر پیش گیر تا وقتی که خدا (میان تو و مخالفانت) حکم کند و او بهترین حکمفرمایان عالم است. وَ‌اتَّبِعْ مَا‌ يُوحَ‍‍ى‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌وَ‌اصْ‍‍بِ‍‍رْ‌ حَتَّى‌ يَحْكُمَ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ ‌وَهُوَ‌ خَ‍‍يْ‍‍رُ‌ ‌الْحَاكِمِينَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah