Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ţ ā-Sīn -Mīm
026-001 طسم
طَ ا-سِين -مِيم
Tilka 'Āyā tu A l-Kitā bi A l-Mubī ni
026-002 این است آیات [با عظمت این] کتاب روشنگر.
تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ ا لْمُبِينِ
La`allaka Bākh i`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminī na
026-003 شاید تو می خواهی برای اینکه آنان ایمان نمی آورند، خود را از شدت اندوه هلاک کنی!
لَعَلَّكَ بَاخِ عٌ نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
'In Nash a' Nunazzil `Alayhim Mina A s-Samā 'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāq uhum Lahā Kh āđi`ī na
026-004 اگر بخواهیم، معجزه ای بزرگ از آسمان بر آنان نازل می کنیم که فروتنانه و بی اختیار در برابرش گردن نهند،
إِن ْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ آيَة ً فَظَ لَّتْ أَعْنَاقُ هُمْ لَهَا خَ اضِ عِينَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Dh ikr in Mina A r-Ra ĥmā ni Muĥdath in 'Illā Kānū `Anhu Mu`r iđī na
026-005 هیچ [مایه] تذکر جدیدی از سوی [خدای] رحمان برای آنان نمی آید، مگر آنکه از آن روی گردان می شوند.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِن ْ ذِكْرٍ مِنَ ا ل رَّ حْمَنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ كَانُوا عَنْ هُ مُعْر ِضِ ينَ
Faq ad Kadh dh abū Fasaya'tīhim 'An bā 'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
026-006 همانا [آیات و وعده های ما را] تکذیب کردند [تا جایی که آنها را به مسخره گرفتند] پس به زودی خبرهای [مهم] آنچه که آن را مسخره می کردند [از حقّانیّت آیات، وعده های ما و تحقّق عذاب های دنیایی و آخرتی] به آنان می رسد.
فَقَ د ْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْ بَا ءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
'Awalam Yara w 'Ilá A l-'Arđi Kam 'An batnā Fīhā Min Kulli Zaw jin Kar ī min
026-007 آیا [با تأمل] به این زمین ننگریستند که در آن چه بسیار از هر نوع [گیاهان و درختان] نیکو رویاندیم؟
أَوَلَمْ يَرَ وْا إِلَى ا لأَرْضِ كَمْ أَنْ بَتْنَا فِيهَا مِن ْ كُلِّ زَوْ جٍ كَر ِيمٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-008 یقیناً در این [رویاندن انواع نباتات] نشانه ای است [بر قدرت، ربوبیّت خدا و اینکه مردگان را زنده می کند] ولی بیشترشان [به خاطر رسوخ کبر و لجاجت در باطنشان] ایمان آور نبوده و نیستند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-009 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa 'Idh Nādá Ra bbuka Mūsá 'Ani A 'ti A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
026-010 [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت موسی را ندا داد که خود را به قوم ستمکار برسان.
وَإِذْ نَادَى رَ بُّكَ مُوسَى أَنِ ا ئْتِ ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Q aw ma Fir `aw na ۚ 'Alā Yattaq ū na
026-011 [به سوی] قوم فرعون [که به آنان بگویی:] آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟!
قَ وْ مَ فِر ْعَوْ نَ ۚ أَلاَ يَتَّقُ ونَ
Q ā la Ra bbi 'Inn ī 'Akh ā fu 'An Yukadh dh ibū ni
026-012 گفت: پروردگارا! به راستی می ترسم مرا تکذیب کنند،
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي أَخَ ا فُ أَن ْ يُكَذِّبُونِ
Wa Yađī q u Ş ad r ī Wa Lā Yan ţ aliq u Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārū na
026-013 و سینه ام [از این وظیفه سنگین] تنگی می کند، و زبانم روان و گویا نمی شود، پس به سوی هارون هم [پیام نبوّت] بفرست [تا مرا در این وظیفه سنگین یاری دهد.]
وَيَضِ ي قُ صَ د ْر ِي وَلاَ يَنْ طَ لِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ
Wa Lahum `Alay ya Dh an bun Fa'akh ā fu 'An Yaq tulū ni
026-014 و آنان را بر من ادعای جرمی است که می ترسم [به سبب آن] مرا بکشند.
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْ بٌ فَأَخَ ا فُ أَن ْ يَقْ تُلُونِ
Q ā la Kallā ۖ Fādh /habā Bi'āyātinā ۖ 'Inn ā Ma`akum Mustami`ū na
026-015 [خدا] گفت: این چنین نیست [که فرعون بر تو پیروز شود] پس شما دو نفر معجزات ما را ببرید که یقیناً ما همراه شما شنونده [گفتار هر دو طرف] هستیم [پس شما دو نفر را بر پایه دلیل و برهان و معجزه بر آنان پیروز می کنیم.]
قَ ا لَ كَلاَّ ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّ ا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ
Fa'tiyā Fir `aw na Faq ūlā 'Inn ā Ra sū lu Ra bbi A l-`Ālamī na
026-016 بنابراین خود را به فرعون برسانید و بگویید: یقیناً ما فرستاده پروردگار جهانیانیم.
فَأْتِيَا فِر ْعَوْ نَ فَقُ ولاَ إِنَّ ا رَ سُو لُ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā 'ī la
026-017 با این وصف، بنی اسرائیل را [آزاد کن و] با ما بفرست.
أَن ْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَا ئِ يلَ
Q ā la 'Alam Nura bbika Fīnā Walīdāan Wa Labith ta Fīnā Min `Umur ika Sinī na
026-018 [فرعون] گفت: آیا ما تو را در کودکی در میان خود نپروراندیم، و سالیانی چند از عمر خود در میان ما درنگ نکردی؟
قَ ا لَ أَلَمْ نُرَ بِّكَ فِينَا وَلِيدا ً وَلَبِثْتَ فِينَا مِن ْ عُمُر ِكَ سِنِينَ
Wa Fa`alta Fa`lataka A llatī Fa`alta Wa 'An ta Mina A l-Kāfir ī na
026-019 و آن کارت را که کردی، کردی در حالی که از ناسپاسان [زحمات و نعمت های ما] بودی.
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ ا لَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْ تَ مِنَ ا لْكَافِر ِينَ
Q ā la Fa`altuhā 'Idh āan Wa 'Anā Mina A đ-Đ ā llīn
026-020 گفت: آن را در آن زمان در حالی انجام دادم که بی خبر از این واقعه بودم [که با مشت من در دفاع از مظلوم، آن مرد قبطی کشته می شود.]
قَ ا لَ فَعَلْتُهَا إِذا ً وَأَنَا مِنَ ا ل ضَّ ا لِّين
Fafara rtu Min kum Lamm ā Kh iftukum Fawahaba Lī Ra bbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina A l-Mursalī na
026-021 چون از شما ترسیدم از دستتان گریختم، پس [با این گریز از عرصه زندگی ظالمانه شما این شایستگی را یافتم که] پروردگارم به من حکمت بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد.
فَفَرَ رْتُ مِنْ كُمْ لَمَّ ا خِ فْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَ بِّي حُكْما ً وَجَعَلَنِي مِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
Wa Tilka Ni`matun Tamunn uhā `Alay ya 'An `Abbad ta Banī 'Isrā 'ī la
026-022 آیا اینکه بنی اسرائیل را به بردگی گرفته ای نعمتی است که منتش را بر من می نهی؟!
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّ هَا عَلَيَّ أَن ْ عَبَّد ْتَ بَنِي إِسْرَا ئِ يلَ
Q ā la Fir `aw nu Wa Mā Ra bbu A l-`Ālamī na
026-023 فرعون گفت: پروردگار جهانیان چیست؟
قَ ا لَ فِر ْعَوْ نُ وَمَا رَ بُّ ا لْعَالَمِينَ
Q ā la Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kun tum Mūq inī na
026-024 گفت: اگر باور می کنید همان پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست.
قَ ا لَ رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إن ْ كُن تُمْ مُوقِ نِينَ
Q ā la Liman Ĥawlahu~ 'Alā Tastami`ū na
026-025 [فرعون از روی مسخره] به افراد پیرامونش گفت: آیا نمی شنوید [که چه می گوید؟!]
قَ ا لَ لِمَن ْ حَوْلَهُ~ُ أَلاَ تَسْتَمِعُونَ
Q ā la Ra bbukum Wa Ra bbu 'Ābā 'ikumu A l-'Awwalī na
026-026 [موسی] گفت: [او] پروردگار شما وپروردگار پدران پیشین شماست.
قَ ا لَ رَ بُّكُمْ وَرَ بُّ آبَا ئِكُمُ ا لأَوَّلِينَ
Q ā la 'Inn a Ra sūlakumu A l-Ladh ī 'Ursila 'Ilaykum Lamaj nū nun
026-027 [فرعون] گفت: این پیامبرتان که به سوی شما فرستاده اند، حتماً مجنون است!
قَ ا لَ إِنّ َ رَ سُولَكُمُ ا لَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْ نُونٌ
Q ā la Ra bbu A l-Mash r iq i Wa A l-Magh r ibi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kun tum Ta`q ilū na
026-028 [موسی] گفت: پروردگار مشرق و مغرب و آنچه میان آنهاست، اگر می اندیشید.
قَ ا لَ رَ بُّ ا لْمَشْر ِقِ وَا لْمَغْ ر ِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن ْ كُنْ تُمْ تَعْقِ لُونَ
Q ā la La'ini A ttakh adh ta 'Ilahāan Gh ayr ī La'aj `alann aka Mina A l-Masjūnī na
026-029 [فرعون] گفت: اگر معبودی جز من بگیری، قطعاً تو را از زندانیان [که زیر سخت ترین شکنجه اند] قرار خواهم داد.
قَ ا لَ لَئِنِ ا تَّخَ ذْتَ إِلَهَاً غَ يْر ِي لَأَجْ عَلَنَّ كَ مِنَ ا لْمَسْجُونِينَ
Q ā la 'Awalaw Ji'tuka Bish ay 'in Mubī nin
026-030 [موسی] گفت: آیا اگر [بر صدق نبوتم] معجزه آشکاری برایت آورده باشم [باز هم مرا به زندان می افکنی؟]
قَ ا لَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْ ءٍ مُبِينٍ
Q ā la Fa'ti Bihi~ 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
026-031 گفت: اگر راستگویی آن را بیاور.
قَ ا لَ فَأْتِ بِهِ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Fa'alq á `Aş ā hu Fa'idh ā Hiya Th u`bā nun Mubī nun
026-032 پس عصایش را انداخت و ناگهان اژدهایی حقیقی نمایان شد،
فَأَلْقَ ى عَصَ ا هُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَا نٌ مُبِينٌ
Wa Naza`a Yadahu Fa'idh ā Hiya Bayđā 'u Lilnn āžir ī na
026-033 و دستش را [ازگریبانش] بیرون آورد و ناگهان برای بینندگان سپید و روشن بود.
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَ ا ءُ لِلنَّ اظِ ر ِينَ
Q ā la Lilmala'i Ĥawlahu~ 'Inn a Hādh ā Lasāĥir un `Alī mun
026-034 [فرعون] به سران و اشراف پیرامونش گفت: یقیناً این جادوگری بسیار ماهر و داناست!
قَ ا لَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ~ ُ إِنّ َ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
Yur ī du 'An Yukh r ijakum Min 'Arđikum Bisiĥr ihi Famādh ā Ta'murū na
026-035 می خواهد با جادویش شما را از سرزمینتان بیرون کند، پس شما چه نظر می دهید؟
يُر ِي دُ أَن ْ يُخْ ر ِجَكُمْ مِن ْ أَرْضِ كُمْ بِسِحْر ِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
Q ālū 'Arjihi Wa 'Akh ā hu Wa A b `ath Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na
026-036 گفتند: کار او و برادرش را به تأخیر انداز و گروهی گردآورنده را به شهرها روانه کن،
قَ الُو ا أَرْجِهِ وَأَخَ ا هُ وَا بْ عَثْ فِي ا لْمَدَا ئِنِ حَاشِر ِينَ
Ya'tū ka Bikulli Saĥĥā r in `Alī min
026-037 تا هر جادوگر کاردان بسیار دانایی را نزد تو آورند.
يَأْتُو كَ بِكُلِّ سَحَّا رٍ عَلِيمٍ
Fajumi`a A s-Saĥara tu Limīq ā ti Yaw min Ma`lū min
026-038 پس همه جادوگران را در وعده گاه روزی معین گرد آوردند،
فَجُمِعَ ا ل سَّحَرَ ةُ لِمِيقَ ا تِ يَوْ مٍ مَعْلُومٍ
Wa Q ī la Lilnn ā si Hal 'An tum Muj tami`ū na
026-039 و به همه مردم گفتند: آیا شما هم اجتماع خواهید کرد؟
وَقِ ي لَ لِلنّ َا سِ هَلْ أَنْ تُمْ مُجْ تَمِعُونَ
La`allanā Nattabi`u A s-Saĥara ta 'In Kānū Humu A l-Gh ālibī na
026-040 به امید آنکه اگر جادوگران پیروز شدند، از آنان پیروی کنیم.
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ا ل سَّحَرَ ةَ إِن ْ كَانُوا هُمُ ا لْغَ الِبِينَ
Falamm ā Jā 'a A s-Saĥara tu Q ālū Lifir `aw na 'A'inn a Lanā La'aj rā an 'In Kunn ā Naĥnu A l-Gh ālibī na
026-041 پس هنگامی که جادوگران آمدند، به فرعون گفتند: آیا اگر ما پیروز شویم، حتماً برای ما پاداشی شایسته خواهد بود؟
فَلَمَّ ا جَا ءَ ا ل سَّحَرَ ةُ قَ الُوا لِفِر ْعَوْ نَ أَئِنّ َ لَنَا لَأَجْ را ً إِن ْ كُنَّ ا نَحْنُ ا لْغَ الِبِينَ
Q ā la Na`am Wa 'Inn akum 'Idh āan Lamina A l-Muq arra bī na
026-042 گفت: آری، و در آن صورت مسلماً از مقربان [درگاه] خواهید شد.
قَ ا لَ نَعَمْ وَإِنَّ كُمْ إِذا ً لَمِنَ ا لْمُقَ رَّ بِينَ
Q ā la Lahum Mūsá 'Alq ū Mā 'An tum Mulq ū na
026-043 موسی به جادوگران گفت: بیفکنید آنچه را قصد دارید، بیفکنید.
قَ ا لَ لَهُمْ مُوسَى أَلْقُ وا مَا أَنْ تُمْ مُلْقُ ونَ
Fa'alq aw Ĥibālahum Wa `Iş īyahum Wa Q ālū Bi`izzati Fir `aw na 'Inn ā Lanaĥnu A l-Gh ālibū na
026-044 پس ریسمان ها و عصاهایشان را افکندند، و گفتند: به عزت فرعون سوگند که به راستی ما به طور مسلّم پیروزیم.
فَأَلْقَ وْا حِبَالَهُمْ وَعِصِ يَّهُمْ وَقَ الُوا بِعِزَّةِ فِر ْعَوْ نَ إِنَّ ا لَنَحْنُ ا لْغَ الِبُونَ
Fa'alq á Mūsá `Aş ā hu Fa'idh ā Hiya Talq afu Mā Ya'fikū na
026-045 پس موسی عصایش را افکند، ناگاه آنچه را جادوگران با نیرنگ [و به صورت غیر واقعی] ساخته بودند، بلعید.
فَأَلْقَ ى مُوسَى عَصَ ا هُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَ فُ مَا يَأْفِكُونَ
Fa'ulq iya A s-Saĥara tu Sājidī na
026-046 پس جادوگران [از هیبت و عظمت این معجزه که یافتند کاری خدایی است نه جادویی] به سجده افتادند.
فَأُلْقِ يَ ا ل سَّحَرَ ةُ سَاجِدِينَ
Q ālū 'Āmann ā Bira bbi A l-`Ālamī na
026-047 گفتند: ما به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم،
قَ الُو ا آمَنَّ ا بِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Ra bbi Mūsá Wa Hārū na
026-048 پروردگار موسی و هارون.
رَ بِّ مُوسَى وَهَارُونَ
Q ā la 'Āman tum Lahu Q ab la 'An 'Ādh ana Lakum ۖ 'Inn ahu Lakabīru kumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra Falasaw fa Ta`lamū na ۚ La'uq aţ ţ i`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ilā fin Wa La'uş allibann akum 'Aj ma`ī na
026-049 فرعون گفت: پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید، حتماً او بزرگ شماست که جادوگری را به شما آموخته است، پس به زودی خواهید دانست که مسلماً دست ها و پاهای شما را یکی از راست و یکی از چپ قطع خواهم کرد، و یقیناً همه شما را به دار خواهم آویخت.
قَ ا لَ آمَنْ تُمْ لَهُ قَ بْ لَ أَن ْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هُ لَكَبِيرُكُمُ ا لَّذِي عَلَّمَكُمُ ا ل سِّحْرَ فَلَسَوْ فَ تَعْلَمُو نَ ۚ لَأُقَ طِّ عَنّ َ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِن ْ خِ لاَفٍ وَلَأُصَ لِّبَنَّ كُمْ أَجْ مَعِينَ
Q ālū Lā Đ ay ra ۖ 'Inn ā 'Ilá Ra bbinā Mun q alibū na
026-050 گفتند: [در این شکنجه و عذاب] هیچ زیان و باکی [بر ما] نیست، یقیناً ما به سوی پروردگارمان باز می گردیم،
قَ الُوا لاَ ضَ يْ رَ ۖ إِنَّ ا إِلَى رَ بِّنَا مُنْ قَ لِبُونَ
'Inn ā Naţ ma`u 'An Yagh fir a Lanā Ra bbunā Kh aţ āyānā 'An Kunn ā 'Awwala A l-Mu'uminī na
026-051 قطعاً ما امیدواریم که چون نخستین ایمان آورندگان [از این قوم] بودیم، پروردگارمان خطاهای ما را بیامرزد.
إِنَّ ا نَطْ مَعُ أَن ْ يَغْ فِر َ لَنَا رَ بُّنَا خَ طَ ايَانَا أَن ْ كُنَّ ا أَوَّلَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asr i Bi`ibādī 'Inn akum Muttaba`ū na
026-052 و به موسی وحی کردیم که بندگان مرا شبانه کوچ بده که حتماً دشمنان از پی شما خواهند آمد.
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَن ْ أَسْر ِ بِعِبَادِي إِنَّ كُمْ مُتَّبَعُونَ
Fa'arsala Fir `aw nu Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na
026-053 پس فرعون گروهی گردآورنده را [برای جمع کردن نیرو] به شهرها فرستاد
فَأَرْسَلَ فِر ْعَوْ نُ فِي ا لْمَدَا ئِنِ حَاشِر ِينَ
'Inn a Hā 'uulā ' Lash ir dh imatun Q alīlū na
026-054 [و گفت:] مسلماً اینان [که بر ضد من برخاسته اند] گروهی اندکند،
إِنّ َ هَا ؤُلاَء لَشِر ْذِمَةٌ قَ لِيلُونَ
Wa 'Inn ahum Lanā Lagh ā 'ižū na
026-055 و همانا ما را همواره [با اعمالشان] به خشم می آورند،
وَإِنَّ هُمْ لَنَا لَغَ ا ئِظُ ونَ
Wa 'Inn ā Lajamī `un Ĥādh irū na
026-056 و ما گروهی هوشیار و آماده باش و مهیای دفاعیم.
وَإِنَّ ا لَجَمِي عٌ حَاذِرُونَ
Fa'akh ra j nāhum Min Jann ā tin Wa `Uyū nin
026-057 پس ما آنان را [به دنبال بنی اسرائیل] از باغ ها و چشمه سارها [که نعمت های ما در سرزمین مصر بود] بیرون کردیم.
فَأَخْ رَ جْ نَاهُمْ مِن ْ جَنّ َا تٍ وَعُيُونٍ
Wa Kunū zin Wa Maq ā min Kar ī min
026-058 واز گنج ها ومکان های نیکو [وقصرهای باشکوه بیرون کردیم].
وَكُنُو زٍ وَمَقَ ا مٍ كَر ِيمٍ
Kadh ālika Wa 'Awra th nāhā Banī 'Isrā 'ī la
026-059 این گونه [نعمت های خود را از چنگ آنان بیرون آوردیم] و آنها را به بنی اسرائیل به میراث دادیم.
كَذَلِكَ وَأَوْرَ ثْنَاهَا بَنِي إِسْرَا ئِ يلَ
Fa'atba`ūhum Mush r iq ī na
026-060 فرعونیان هنگام طلوع آفتاب آنان را دنبال کردند.
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْر ِقِ ينَ
Falamm ā Tarā 'á A l-Jam `ā ni Q ā la 'Aş ĥā bu Mūsá 'Inn ā Lamud ra kū na
026-061 چون آن دو گروه یکدیگر را دیدند، اصحاب موسی گفتند: حتماً ما به چنگ آنان خواهیم افتاد.
فَلَمَّ ا تَرَا ءَى ا لْجَمْعَا نِ قَ ا لَ أَصْ حَا بُ مُوسَى إِنَّ ا لَمُد ْرَ كُونَ
Q ā la Kallā ۖ 'Inn a Ma`iya Ra bbī Sayahdī ni
026-062 موسی گفت: این چنین نیست، بی تردید پروردگارم با من است، و به زودی مرا هدایت خواهد کرد.
قَ ا لَ كَلاَّ ۖ إِنّ َ مَعِيَ رَ بِّي سَيَهْدِينِ
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani A đr ib Bi`aş ā ka A l-Baĥra ۖ Fān falaq a Fakā na Kullu Fir q in Kālţ ţ aw di A l-`Ažī mi
026-063 پس به موسی وحی کردیم که عصایت را به این دریا بزن. [موسی عصایش را به دریا زد] پس [دریا] از هم شکافت و هر پاره اش چون کوهی بزرگ بود.
فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ ا ضْ ر ِب ْ بِعَصَ ا كَ ا لْبَحْرَ ۖ فَان فَلَقَ فَكَا نَ كُلُّ فِر ْق ٍ كَال طَّ وْ دِ ا لْعَظِ يمِ
Wa 'Azlafnā Th amm a A l-'Ākh ar ī na
026-064 و آن گروه دیگر را [هم در آنجا] به دریا نزدیک کردیم،
وَأَزْلَفْنَا ثَمّ َ ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'An jaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu~ 'Aj ma`ī na
026-065 و موسی و هر که با او بود، همه را نجات دادیم.
وَأَنْ جَيْنَا مُوسَى وَمَن ْ مَعَهُ~ ُ أَجْ مَعِينَ
Th umm a 'Agh ra q nā A l-'Ākh ar ī na
026-066 آن گاه آن گروه دیگر را غرق کردیم.
ثُمّ َ أَغْ رَ قْ نَا ا لآخَ ر ِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-067 بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم قبطی] بیشترشان مؤمن نبودند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-068 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa A tlu `Alayhim Naba'a 'Ib rā hī ma
026-069 و سرگذشت مهم ابراهیم را بر آنان بخوان،
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْ رَ اهِيمَ
'Idh Q ā la Li'abī hi Wa Q awmihi Mā Ta`budū na
026-070 هنگامی که به پدرش وقومش گفت: چه چیز را می پرستید؟
إِذْ قَ ا لَ لِأَبِي هِ وَقَ وْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ
Q ālū Na`budu 'Aş nāmāan Fanažallu Lahā `Ākifī na
026-071 گفتند: بت هایی را می پرستیم و همواره ملازم پرستش آنها هستیم.
قَ الُوا نَعْبُدُ أَصْ نَاما ً فَنَظَ لُّ لَهَا عَاكِفِينَ
Q ā la Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad `ū na
026-072 گفت: آیا هنگامی که آنها را می خوانید، سخن شما را می شنوند؟
قَ ا لَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَد ْعُونَ
'Aw Yan fa`ūnakum 'Aw Yađurrū na
026-073 یا به شما سود و زیانی می رسانند؟
أَوْ يَنْ فَعُونَكُمْ أَوْ يَضُ رُّونَ
Q ālū Bal Wajad nā 'Ābā 'anā Kadh ālika Yaf`alū na
026-074 گفتند: نه، بلکه پدرانمان را یافتیم که به این صورت عبادت می کردند!
قَ الُوا بَلْ وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
Q ā la 'Afara 'aytum Mā Kun tum Ta`budū na
026-075 گفت: پس آیا می دانید که آنچه می پرستید،
قَ ا لَ أَفَرَ أَيْتُمْ مَا كُنْ تُمْ تَعْبُدُونَ
'An tum Wa 'Ābā 'uukumu A l-'Aq damū na
026-076 هم شما و هم پدران پیشین شما
أَنْ تُمْ وَآبَا ؤُكُمُ ا لأَقْ دَمُونَ
Fa'inn ahum `Adū wun Lī 'Illā Ra bba A l-`Ālamī na
026-077 هم آنان قطعاً دشمن منند [چون اگر آنها را بپرستم، مرا دچار عذاب جاودانه خواهند کرد]، جز پروردگار جهانیان [که پرستیدنش مایه سعادت همیشگی و جاودانی است.]
فَإِنَّ هُمْ عَدُوٌّ لِي إِلاَّ رَ بَّ ا لْعَالَمِينَ
Al-Ladh ī Kh alaq anī Fahuwa Yahdī ni
026-078 همان کسی که مرا آفرید و هم او مرا هدایت می کند،
ا لَّذِي خَ لَقَ نِي فَهُوَ يَهْدِينِ
Wa A l-Ladh ī Huwa Yuţ `imunī Wa Yasq ī ni
026-079 و آنکه او طعامم می دهد و سیرابم می کند
وَالَّذِي هُوَ يُطْ عِمُنِي وَيَسْقِ ينِ
Wa 'Idh ā Mar iđtu Fahuwa Yash fī ni
026-080 و هنگامی که بیمار می شوم، او شفایم می دهد
وَإِذَا مَر ِضْ تُ فَهُوَ يَشْفِينِ
Wa A l-Ladh ī Yumītunī Th umm a Yuĥyī ni
026-081 و آنکه مرا می میراند سپس زنده ام می کند
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمّ َ يُحْيِينِ
Wa A l-Ladh ī 'Aţ ma`u 'An Yagh fir a Lī Kh aţ ī 'atī Yaw ma A d-Dī ni
026-082 و آنکه امید دارم روز جزا خطایم را بر من بیامرزد.
وَالَّذِي أَطْ مَعُ أَن ْ يَغْ فِر َ لِي خَ ط ِي ئَتِي يَوْ مَ ا ل دِّينِ
Ra bbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiq nī Biş -Ş āliĥī na
026-083 پروردگارا! به من حکمت بخش، و مرا به شایستگان ملحق کن.
رَ بِّ هَب ْ لِي حُكْما ً وَأَلْحِقْ نِي بِا ل صَّ الِحِينَ
Wa A j `al Lī Lisā na Ş id q in Fī A l-'Ākh ir ī na
026-084 و برای من در آیندگان نامی نیک و ستایشی والا مرتبه قرار ده،
وَاجْ عَلْ لِي لِسَا نَ صِ د ْق ٍ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Wa A j `alnī Min Wara th ati Jann ati A n -Na`ī mi
026-085 و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان،
وَاجْ عَلْنِي مِن ْ وَرَ ثَةِ جَنَّ ةِ ا ل نَّ عِيمِ
Wa A gh fir Li'abī 'Inn ahu Kā na Mina A đ-Đ ā llī na
026-086 و پدرم را بیامرز که او از گمراهان است،
وَاغْ فِر ْ لِأَبِي إِنَّ هُ كَا نَ مِنَ ا ل ضَّ ا لِّينَ
Wa Lā Tukh zinī Yaw ma Yub `ath ū na
026-087 و روزی که [مردگان] برانگیخته می شوند، رسوایم مکن؛
وَلاَ تُخْ زِنِي يَوْ مَ يُبْ عَثُونَ
Yaw ma Lā Yan fa`u Mā lun Wa Lā Banū na
026-088 روزی که هیچ مال و اولادی سود نمی دهد،
يَوْ مَ لاَ يَنْ فَعُ مَا لٌ وَلاَ بَنُونَ
'Illā Man 'Atá A ll āha Biq albin Salī min
026-089 مگر کسی که دلی سالم [از رذایل وخبایث] به پیشگاه خدا بیاورد،
إِلاَّ مَن ْ أَتَى ا للَّ هَ بِقَ لْبٍ سَلِيمٍ
Wa 'Uzlifati A l-Jann atu Lilmuttaq ī na
026-090 و آن روز بهشت را برای پرهیزکاران نزدیک آورند،
وَأُزْلِفَتِ ا لْجَنَّ ةُ لِلْمُتَّقِ ينَ
Wa Burr izati A l-Jaĥī mu Lilgh āwī na
026-091 و آتش برافروخته را برای گمراهان آشکار کنند،
وَبُرِّزَتِ ا لْجَحِي مُ لِلْغَ اوِينَ
Wa Q ī la Lahum 'Ay na Mā Kun tum Ta`budū na
026-092 و به آنان گویند: آنچه را می پرستیدید، کجایند؟
وَقِ ي لَ لَهُمْ أَيْ نَ مَا كُنْ تُمْ تَعْبُدُونَ
Min Dū ni A ll ā hi Hal Yan ş urūnakum 'Aw Yan taş irū na
026-093 [معبودانی را] به جای خدا؟! آیا شما را [برای رهایی از آتش] یاری می دهند؟ یا از خود می توانند دفع عذاب کنند؟
مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ هَلْ يَنْ صُ رُونَكُمْ أَوْ يَنْ تَصِ رُونَ
Fakub kibū Fīhā Hum Wa A l-Gh āwū na
026-094 پس آن بت ها و گمراهان [که آنها را می پرستیدند] به رو در آتش افروخته افکنده می شوند،
فَكُبْ كِبُوا فِيهَا هُمْ وَا لْغَ اوُونَ
Wa Junū du 'Ib lī sa 'Aj ma`ū na
026-095 با همه سپاهیان ابلیس،
وَجُنُو دُ إِبْ لِي سَ أَجْ مَعُونَ
Q ālū Wa Hum Fīhā Yakh taş imū na
026-096 در حالی که در آن [آتش افروخته] با هم ستیز و نزاع می کنند [و به بتان] می گویند:
قَ الُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْ تَصِ مُونَ
Ta-Allā hi 'In Kunn ā Lafī Đ alā lin Mubī nin
026-097 به خدا سوگند که ما در گمراهی آشکاری بودیم،
تَاللَّهِ إِن ْ كُنَّ ا لَفِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
'Idh Nusawwīkum Bira bbi A l-`Ālamī na
026-098 که شما را با پروردگار جهانیان برابر و مساوی قرار می دادیم،
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā A l-Muj r imū na
026-099 و ما را جز مجرمان [خائن] گمراه نکردند،
وَمَا أَضَ لَّنَا إِلاَّ ا لْمُجْ ر ِمُونَ
Famā Lanā Min Sh āfi`ī na
026-100 در نتیجه برای ما نه شفیعانی است،
فَمَا لَنَا مِن ْ شَافِعِينَ
Wa Lā Ş adī q in Ĥamī min
026-101 و نه یک دوست نزدیک و صمیمی،
وَلاَ صَ دِي قٍ حَمِيمٍ
Falaw 'Ann a Lanā Karra tan Fanakū na Mina A l-Mu'uminī na
026-102 پس ای کاش برای ما بازگشتی [به دنیا] بود تا از مؤمنان می شدیم.
فَلَوْ أَنّ َ لَنَا كَرَّ ة ً فَنَكُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-103 بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم ابراهیم] بیشترشان مؤمن نبودند،
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-104 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat Q aw mu Nūĥin A l-Mursalī na
026-105 قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند،
كَذَّبَتْ قَ وْ مُ نُو حٍ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh ūhum Nūĥun 'Alā Tattaq ū na
026-106 هنگامی که برادرشان نوح به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟
إِذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ نُو حٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-107 بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم،
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-108 بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید،
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-109 و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است،
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِي إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-110 بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید.
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Q ālū 'Anu'uminu Laka Wa A ttaba`aka A l-'Ardh alū na
026-111 گفتند: آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالی که فرومایگان از تو پیروی کرده اند؟!
قَ الُو ا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَا تَّبَعَكَ ا لأَرْذَلُونَ
Q ā la Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malū na
026-112 [نوح] گفت: مرا از آنچه آنان انجام می داده اند، چه اطلاعی است؟
قَ ا لَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Ra bbī ۖ Law Tash `urū na
026-113 حسابشان اگر واقعاً درک می کنید، جز بر عهده پروردگارم نیست،
إِن ْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَ بِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ
Wa Mā 'Anā Biţ ār idi A l-Mu'uminī na
026-114 و من طرد کننده مؤمنان نخواهم بود،
وَمَا أَنَا بِطَ ار ِدِ ا لْمُؤْمِنِينَ
'In 'Anā 'Illā Nadh ī r un Mubī nun
026-115 من جز بیم دهنده ای آشکار نیستم.
إِن ْ أَنَا إِلاَّ نَذِي رٌ مُبِينٌ
Q ālū La'in Lam Tan tahi Yā Nū ĥu Latakūnann a Mina A l-Marjūmī na
026-116 گفتند: ای نوح! اگر [از ابلاغ دین] باز نایستی، یقیناً از سنگسار شدگان خواهی بود!
قَ الُوا لَئِن ْ لَمْ تَنْ تَهِ يَانُو حُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمَرْجُومِينَ
Q ā la Ra bbi 'Inn a Q awmī Kadh dh abū ni
026-117 گفت: پروردگارا! همانا قوم من مرا تکذیب کردند،
قَ ا لَ رَ بِّ إِنّ َ قَ وْمِي كَذَّبُونِ
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina A l-Mu'uminī na
026-118 پس میان من و آنان چنانکه سزاوار است داوری کن و من و کسانی که از مؤمنان با من هستند از چنگ آنان نجات ده.
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحا ً وَنَجِّنِي وَمَن ْ مَعِي مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Fa'an jaynā hu Wa Man Ma`ahu Fī A l-Fulki A l-Mash ĥū ni
026-119 پس او و کسانی را که با او در آن کشتی مملو [از سرنشینان، جنبندگان، متاع و ابزار] بود نجات دادیم،
فَأَن جَيْنَا هُ وَمَن ْ مَعَهُ فِي ا لْفُلْكِ ا لْمَشْحُونِ
Th umm a 'Agh ra q nā Ba`du A l-Bāq ī na
026-120 آن گاه بعد از آن، همه باقی ماندگان را غرق کردیم.
ثُمّ َ أَغْ رَ قْ نَا بَعْدُ ا لْبَاقِ ينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-121 بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم نوح] بیشترشان مؤمن نبودند،
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-122 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat `Ā dun A l-Mursalī na
026-123 قوم عاد پیامبران را تکذیب کردند،
كَذَّبَتْ عَا دٌ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh ūhum Hū dun 'Alā Tattaq ū na
026-124 هنگامی که برادرشان هود به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟
إِذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ هُو دٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-125 بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم،
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-126 بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید،
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-127 و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است،
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِي إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Atab nū na Bikulli R ī `in 'Āyatan Ta`bath ū na
026-128 آیا شما بر روی هر مکان بلندی به بیهوده کاری و بدون نیاز، برجی عظیم و برافراشته بنا می کنید؟
أَتَبْ نُو نَ بِكُلِّ ر ِي عٍ آيَة ً تَعْبَثُونَ
Wa Tattakh idh ū na Maş āni`a La`allakum Takh ludū na
026-129 و قلعه ها و کاخ های استوار و مجلل برمی گیرید، که شاید جاودانه بمانید؟
وَتَتَّخِ ذُو نَ مَصَ انِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْ لُدُونَ
Wa 'Idh ā Baţ ash tum Baţ ash tum Jabbār ī na
026-130 و چون کسی را با شدت و قهر می گیرید ظالمانه و زورمدارانه می گیرید [بدون اینکه در عاقبت کار بیندیشید.]
وَإِذَا بَطَ شْتُمْ بَطَ شْتُمْ جَبَّار ِينَ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-131 بنابراین از خدا پروا کنید واز من فرمان ببرید،
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa A ttaq ū A l-Ladh ī 'Amaddakum Bimā Ta`lamū na
026-132 واز کسی که شما را به وسیله آنچه خود می دانید یاری داده، پروا کنید،
وَاتَّقُ وا ا لَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ
'Amaddakum Bi'an`ā min Wa Banī na
026-133 به وسیله چهارپایان و فرزندانی، به شما یاری داده است.
أَمَدَّكُمْ بِأَنْ عَا مٍ وَبَنِينَ
Wa Jann ā tin Wa `Uyū nin
026-134 و [به وسیله] بوستان ها و چشمه سارها،
وَجَنّ َا تٍ وَعُيُونٍ
'Inn ī 'Akh ā fu `Alaykum `Adh ā ba Yaw min `Ažī min
026-135 بی تردید من بر شما از عذاب روزی بزرگ می ترسم.
إِنِّ ي أَخَ ا فُ عَلَيْكُمْ عَذَا بَ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
Q ālū Sawā 'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina A l-Wā`ižī na
026-136 گفتند: تو پند و اندرز دهی یا ندهی برای ما یکسان است!!
قَ الُوا سَوَا ءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْ تَ أَمْ لَمْ تَكُن ْ مِنَ ا لْوَاعِظِ ينَ
'In Hādh ā 'Illā Kh uluq u A l-'Awwalī na
026-137 این [پند و اندرزها و تقسیم امور به حلال و حرام] جز شیوه پیشینیان [که اهل واپس گرایی و خرافات بودند] نیست،
إِن ْ هَذَا إِلاَّ خُ لُقُ ا لأَوَّلِينَ
Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na
026-138 و ما گرفتار عذابی [که تو ما را از آن بیم می دهی] نخواهیم شد.
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
Fakadh dh abū hu Fa'ahlaknāhum ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-139 پس او را تکذیب کردند، و در نتیجه هلاکشان کردیم. بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد و [قوم هود] بیشترشان مؤمن نبودند،
فَكَذَّبُو هُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-140 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat Th amū du A l-Mursalī na
026-141 قوم ثمود پیامبران را تکذیب کردند،
كَذَّبَتْ ثَمُو دُ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh ūhum Ş āliĥun 'Alā Tattaq ū na
026-142 هنگامی که برادرشان صالح به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟
إِذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ صَ الِحٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-143 بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم،
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-144 بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید،
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-145 و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است،
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Atutra kū na Fī Mā Hāhunā 'Āminī na
026-146 آیا شما را در آنچه در این دنیا [از نعمت و رفاه هست] ایمن و آسوده [از تغییر و زوال] رهایتان خواهند کرد؟!
أَتُتْرَ كُو نَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ
Fī Jann ā tin Wa `Uyū nin
026-147 در بوستان ها و چشمه سارها،
فِي جَنّ َا تٍ وَعُيُونٍ
Wa Zurū `in Wa Nakh lin Ţ al`uhā Hađī mun
026-148 و کشتزارها و درختان خرمایی که شکوفه هایشان انبوه و باطراوت و لطیف است؟
وَزُرُو عٍ وَنَخْ لٍ طَ لْعُهَا هَضِ يمٌ
Wa Tanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan Fār ihī na
026-149 و ماهرانه و هنرمندانه از کوه ها خانه هایی می تراشید؟ [به امید آنکه از هر آسیبی حتی مرگ در امان بمانید!!]
وَتَنْ حِتُو نَ مِنَ ا لْجِبَا لِ بُيُوتا ً فَار ِهِينَ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-150 بنابراین از خدا پروا کنید و مرا فرمان ببرید،
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Lā Tuţ ī`ū 'Am ra A l-Musr ifī na
026-151 و از فرمان اسراف گران اطاعت نکنید،
وَلاَ تُطِ يعُو ا أَمْرَ ا لْمُسْر ِفِينَ
Al-Ladh ī na Yufsidū na Fī A l-'Arđi Wa Lā Yuş liĥū na
026-152 همانان که در زمین فساد می کنند و به اصلاح گری نمی پردازند.
ا لَّذِي نَ يُفْسِدُو نَ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ يُصْ لِحُونَ
Q ālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na
026-153 گفتند: جز این نیست که تو از جادوشدگانی،
قَ الُو ا إِنَّ مَا أَنْ تَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِينَ
Mā 'An ta 'Illā Bash aru n Mith lunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
026-154 تو جز بشری مانند ما نیستی، اگر راست می گویی معجزه ای بیاور.
مَا أَنْ تَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Q ā la Hadh ihi Nāq atun Lahā Sh ir bun Wa Lakum Sh ir bu Yaw min Ma`lū min
026-155 گفت: این ماده شتری است [که به اذن خدا به عنوان معجزه من از دل کوه بیرون آمد] سهمی از آب [این چشمه] برای او، و سهم روز معینی برای شماست،
قَ ا لَ هَذِهِ نَاقَ ة ٌ لَهَا شِر ْبٌ وَلَكُمْ شِر ْبُ يَوْ مٍ مَعْلُومٍ
Wa Lā Tamassūhā Bisū 'in Faya'kh udh akum `Adh ā bu Yaw min `Ažī min
026-156 آسیبی به او نرسانید که عذاب روزی بزرگ شما را فرا می گیرد.
وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُو ءٍ فَيَأْخُ ذَكُمْ عَذَا بُ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
Fa`aq arūhā Fa'aş baĥū Nādimī na
026-157 پس ناقه را پی کردند و [از کار خود] پشیمان شدند،
فَعَقَ رُوهَا فَأَصْ بَحُوا نَادِمِينَ
Fa'akh adh ahumu A l-`Adh ā bu ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-158 در نتیجه عذاب آنان را فرا گرفت. بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد و [قوم صالح] بیشترشان مؤمن نبودند،
فَأَخَ ذَهُمُ ا لْعَذَا بُ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-159 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهرباناست.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat Q aw mu Lūţ in A l-Mursalī na
026-160 قوم لوط پیامبران را تکذیب کردند،
كَذَّبَتْ قَ وْ مُ لُو ط ٍ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh ūhum Lūţ un 'Alā Tattaq ū na
026-161 هنگامی که که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟
إِذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ لُو طٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-162 بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم،
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-163 بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید،
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-164 و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است،
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Ata'tū na A dh -Dh ukr ā na Mina A l-`Ālamī na
026-165 آیا شما از میان جهانیان با مردان آمیزش می کنید؟!!
أَتَأْتُو نَ ا ل ذُّكْرَ ا نَ مِنَ ا لْعَالَمِينَ
Wa Tadh arū na Mā Kh alaq a Lakum Ra bbukum Min 'Azwājikum ۚ Bal 'An tum Q aw mun `Ādū na
026-166 و آنچه را پروردگارتان برای شما از همسرانتان آفریده رها می کنید؟ [برای این کار زشت بی سابقه، دلیل و برهان استواری ندارید] بلکه شما گروهی تجاوزکار [از حدود خدا و مرزهای انسانیّت] هستید.
وَتَذَرُو نَ مَا خَ لَقَ لَكُمْ رَ بُّكُمْ مِن ْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْ تُمْ قَ وْ مٌ عَادُونَ
Q ālū La'in Lam Tan tahi Yā Lū ţ u Latakūnann a Mina A l-Mukh ra jī na
026-167 گفتند: ای لوط! اگر [از تبلیغ دین] باز نایستی، حتماً تبعید خواهی شد.
قَ الُوا لَئِن ْ لَمْ تَنْ تَهِ يَا لُو طُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمُخْ رَ جِينَ
Q ā la 'Inn ī Li`amalikum Mina A l-Q ālī na
026-168 [لوط] گفت: بی تردید من از کار زشت شما به شدت متنفرم.
قَ ا لَ إِنِّ ي لِعَمَلِكُمْ مِنَ ا لْقَ الِينَ
Ra bbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimm ā Ya`malū na
026-169 پروردگارا! مرا و خانواده ام را [از آثار، وزر و وبال] آنچه انجام می دهند، نجات بده؛
رَ بِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّ ا يَعْمَلُونَ
Fanajjaynā hu Wa 'Ahlahu~ 'Aj ma`ī na
026-170 پس ما او و خانواده اش همگی را نجات دادیم،
فَنَجَّيْنَا هُ وَأَهْلَهُ~ ُ أَجْ مَعِينَ
'Illā `Ajūzāan Fī A l-Gh ābir ī na
026-171 مگر پیرزنی در [میان] باقی ماندگان،
إِلاَّ عَجُوزا ً فِي ا لْغَ ابِر ِينَ
Th umm a Damm arnā A l-'Ākh ar ī na
026-172 سپس دیگران را نابود کردیم،
ثُمّ َ دَمَّ رْنَا ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'Am ţ arnā `Alayhim Maţ arā an ۖ Fasā 'a Maţ aru A l-Mun dh ar ī na
026-173 و بارانی از سنگ گِل بر سر آنان باراندیم؛ پس بد بود باران بیم داده شدگان.
وَأَمْطَ رْنَا عَلَيْهِمْ مَطَ را ً ۖ فَسَا ءَ مَطَ رُ ا لْمُن ذَر ِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-174 بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد و قوم لوط بیشترشان مؤمن نبودند،
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-175 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh aba 'Aş ĥā bu A l-'Aykati A l-Mursalī na
026-176 مردم اَیکه پیامبران را تکذیب کردند،
كَذَّبَ أَصْ حَا بُ ا لأَيْكَةِ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum Sh u`ay bun 'Alā Tattaq ū na
026-177 هنگامی که شعیب به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟
إِذْ قَ ا لَ لَهُمْ شُعَيْ بٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-178 بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم،
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-179 بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید،
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-180 من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است،
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Awfū A l-Kay la Wa Lā Takūnū Mina A l-Mukh sir ī na
026-181 پیمانه را کامل بدهید و از کم فروشان نباشید،
أَوْفُوا ا لْكَيْ لَ وَلاَ تَكُونُوا مِنَ ا لْمُخْ سِر ِينَ
Wa Zinū Bil-Q isţ ā si A l-Mustaq ī mi
026-182 و [متاع و کالا را] با ترازوی درست وزن کنید،
وَزِنُوا بِا لْقِ سْطَ ا سِ ا لْمُسْتَقِ يمِ
Wa Lā Tab kh asū A n -Nā sa 'Ash yā 'ahum Wa Lā Ta`th aw Fī A l-'Arđi Mufsidī na
026-183 و از قیمت اشیا و اجناس مردم به هنگام خرید نکاهید، و در زمین تباهکارانه فتنه و آشوب برپا نکنید،
وَلاَ تَبْ خَ سُوا ا ل نّ َا سَ أَشْيَا ءَهُمْ وَلاَ تَعْثَوْا فِي ا لأَرْضِ مُفْسِدِينَ
Wa A ttaq ū A l-Ladh ī Kh alaq akum Wa A l-Jibillata A l-'Awwalī na
026-184 و از آنکه شما و امت های پیشین را آفرید پروا کنید.
وَاتَّقُ وا ا لَّذِي خَ لَقَ كُمْ وَا لْجِبِلَّةَ ا لأَوَّلِينَ
Q ālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na
026-185 گفتند: جز این نیست که تو از جادوشدگانی،
قَ الُو ا إِنَّ مَا أَنْ تَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِينَ
Wa Mā 'An ta 'Illā Bash aru n Mith lunā Wa 'In Nažunn uka Lamina A l-Kādh ibī na
026-186 و تو جز بشری مانند ما نیستی، و بی تردید ما تو را از دروغگویان می پنداریم،
وَمَا أَنْ تَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِن ْ نَظُ نُّ كَ لَمِنَ ا لْكَاذِبِينَ
Fa'asq iţ `Alaynā Kisafāan Mina A s-Samā 'i 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
026-187 پس اگر راست می گویی پاره هایی از آسمان را بر ما فرو ریز.
فَأَسْقِ ط ْ عَلَيْنَا كِسَفا ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Q ā la Ra bbī 'A`lamu Bimā Ta`malū na
026-188 [شعیب] گفت: پروردگارم به آنچه انجام می دهید، داناتر است.
قَ ا لَ رَ بِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ
Fakadh dh abū hu Fa'akh adh ahum `Adh ā bu Yaw mi A ž-Ž ullati ۚ 'Inn ahu Kā na `Adh ā ba Yaw min `Ažī min
026-189 پس او را تکذیب کردند؛ در نتیجه عذاب روز سایبان [یعنی روزی که ابری تیره و صاعقه زا سایه می اندازد] آنان را فرا گرفت، همانا آن عذاب روزی بزرگ بود،
فَكَذَّبُو هُ فَأَخَ ذَهُمْ عَذَا بُ يَوْ مِ ا ل ظُّ لَّةِ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ عَذَا بَ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-190 بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد؛ و قوم شعیب بیشترشان مؤمن نبودند،
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-191 و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa 'Inn ahu Latan zī lu Ra bbi A l-`Ālamī na
026-192 و بی تردید این قرآن، نازل شده پروردگار جهانیان است،
وَإِنَّ هُ لَتَنْ زِي لُ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Nazala Bihi A r-Rū ĥu A l-'Amī nu
026-193 که روح الامین آن را نازل کرده است،
نَزَلَ بِهِ ا ل رُّو حُ ا لأَمِينُ
`Alá Q albika Litakū na Mina A l-Mun dh ir ī na
026-194 بر قلب تو، تا از بیم دهندگان باشی،
عَلَى قَ لْبِكَ لِتَكُو نَ مِنَ ا لْمُن ذِر ِينَ
Bilisā nin `Ara bī yin Mubī nin
026-195 به زبان عربی روشن و گویا
بِلِسَا نٍ عَرَ بِيٍّ مُبِينٍ
Wa 'Inn ahu Lafī Zubur i A l-'Awwalī na
026-196 و بی تردید [خبر] این [قرآن] در کتاب های پیشینیان است.
وَإِنَّ هُ لَفِي زُبُر ِ ا لأَوَّلِينَ
'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā 'u Banī 'Isrā 'ī la
026-197 آیا آگاهی دانشمندان بنی اسرائیل به خبر قرآن [در کتاب های پیشینیان] برای مشرکان نشانه ای [بر حقّانیّت قرآن و صدق نبوّت تو] نیست؟!
أَوَلَمْ يَكُن ْ لَهُمْ آيَةً أَن ْ يَعْلَمَهُ عُلَمَا ءُ بَنِي إِسْرَا ئِ يلَ
Wa Law Nazzalnā hu `Alá Ba`đi A l-'A`jamī na
026-198 و اگر آن را بر برخی از غیر عرب ها نازل کرده بودیم،
وَلَوْ نَزَّلْنَا هُ عَلَى بَعْضِ ا لأَعْجَمِينَ
Faq ara 'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminī na
026-199 و او آن را بر عرب ها می خواند، باز هم به آن ایمان نمی آوردند!!
فَقَ رَ أَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ
Kadh ālika Salaknā hu Fī Q ulū bi A l-Muj r imī na
026-200 این گونه [که آن را به زبان عربی روشن و گویا نازل کردیم] در دل های مجرمان درآوردیم [که آن را بفهمند و به آن ایمان آورند،]
كَذَلِكَ سَلَكْنَا هُ فِي قُ لُو بِ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Lā Yu'uminū na Bihi Ĥattá Yara w A l-`Adh ā ba A l-'Alī ma
026-201 [ولی این بیمار دلان لجوج] به آن ایمان نمی آورند تا آن عذاب دردناک را ببینند،
لاَ يُؤْمِنُو نَ بِهِ حَتَّى يَرَ وْا ا لْعَذَا بَ ا لأَلِيمَ
Faya'tiyahum Bagh tatan Wa Hum Lā Yash `urū na
026-202 که ناگهان در حالی که بی خبرند به سراغشان آید،
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْ تَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Fayaq ūlū Hal Naĥnu Mun žarū na
026-203 پس [در آن موقعیت بسیار سخت] گویند: آیا ما مهلت می یابیم؟
فَيَقُ ولُوا هَلْ نَحْنُ مُن ظَ رُونَ
'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na
026-204 آیا به آمدن عذاب ما شتاب می کنند؟
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
'Afara 'ay ta 'In Matta`nāhum Sinī na
026-205 پس خبر ده اگر ما آنان را سالیانی بهره مندی و برخورداری دهیم،
أَفَرَ أَيْ تَ إِن ْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
Th umm a Jā 'ahum Mā Kānū Yū`adū na
026-206 سپس آن عذابی که به آن تهدید می شدند، به سراغشان آید.
ثُمّ َ جَا ءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ
Mā 'Agh ná `Anhum Mā Kānū Yumatta`ū na
026-207 آنچه را [چند سال] همواره از آن برخورداری می یافتند [عذاب را] از آنان دفعنخواهد کرد،
مَا أَغْ نَى عَنْ هُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Q aryatin 'Illā Lahā Mun dh irū na
026-208 و [مردم] هیچ شهری را نابود نکردیم مگر آنکه بیم دهندگانی برای آنان بود،
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن ْ قَ رْيَةٍ إِلاَّ لَهَا مُن ذِرُونَ
Dh ikrá Wa Mā Kunn ā Ž ālimī na
026-209 برای اندرز دادن و اتمام حجت؛ و ما هرگز ستمکار نبوده ایم [که مردمی را بدون فرستادن پیامبر نابود کنیم.]
ذِكْرَ ى وَمَا كُنَّ ا ظَ الِمِينَ
Wa Mā Tanazzalat Bihi A sh -Sh ayāţ ī nu
026-210 قرآن را شیطان ها نازل نکرده اند،
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ ا ل شَّيَاطِ ينُ
Wa Mā Yan bagh ī Lahum Wa Mā Yastaţ ī`ū na
026-211 و [نزول قرآن] سزاوار آنان نیست، و قدرت [وحی کردن چنین کتابی را] ندارند،
وَمَا يَنْ بَغِ ي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِ يعُونَ
'Inn ahum `Ani A s-Sam `i Lama`zūlū na
026-212 بی تردید آنان از شنیدن [وحی الهی و اخبار ملکوتی] محروم و برکنارند.
إِنَّ هُمْ عَنِ ا ل سَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ
Falā Tad `u Ma`a A ll āhi 'Ilahāan 'Ākh ara Fatakū na Mina A l-Mu`adh dh abī na
026-213 پس با خدا معبودی دیگر را مپرست، که از عذاب شدگان خواهی شد.
فَلاَ تَد ْعُ مَعَ ا للَّ هِ إِلَها ً آخَ رَ فَتَكُو نَ مِنَ ا لْمُعَذَّبِينَ
Wa 'An dh ir `Ash īra taka A l-'Aq ra bī na
026-214 و خویشان نزدیکت را [از عاقبت اعمال زشت] هشدار ده،
وَأَن ذِر ْ عَشِيرَ تَكَ ا لأَقْ رَ بِينَ
Wa A kh fiđ Janāĥaka Limani A ttaba`aka Mina A l-Mu'uminī na
026-215 و پر و بال [فروتنی و تواضع] خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می کنند بگستر،
وَاخْ فِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ ا تَّبَعَكَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Fa'in `Aş aw ka Faq ul 'Inn ī Bar ī 'un Mimm ā Ta`malū na
026-216 پس اگر تو را نافرمانی کردند بگو: من از آنچه انجام می دهید، بیزارم؛
فَإِن ْ عَصَ وْ كَ فَقُ لْ إِنِّ ي بَر ِي ءٌ مِمَّ ا تَعْمَلُونَ
Wa Tawakkal `Alá A l-`Azī zi A r-Ra ĥī mi
026-217 و بر توانای شکست ناپذیر مهربان توکل کن،
وَتَوَكَّلْ عَلَى ا لْعَزِي زِ ا ل رَّ حِيمِ
Al-Ladh ī Yar ā ka Ĥī na Taq ū mu
026-218 هم او که تو را هنگامی که [برای عبادت] می ایستی، می بیند،
ا لَّذِي يَرَ ا كَ حِي نَ تَقُ ومُ
Wa Taq allubaka Fī A s-Sājidī na
026-219 و گردش و حرکت تو را در میان سجده کنندگان [مشاهده می کند،]
وَتَقَ لُّبَكَ فِي ا ل سَّاجِدِينَ
'Inn ahu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
026-220 یقیناً او شنوا و داناست.
إِنَّ هُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu A sh -Sh ayāţ ī nu
026-221 آیا شما را خبر دهم که شیطان ها بر چه کسانی نازل می شوند؟
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن ْ تَنَزَّلُ ا ل شَّيَاطِ ينُ
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affā kin 'Ath ī min
026-222 بر هر دروغ پرداز گنه پیشه ای نازل می شوند،
تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّا كٍ أَثِيمٍ
Yulq ū na A s-Sam `a Wa 'Akth aru hum Kādh ibū na
026-223 که گوش [بر القائات و اغواگری های شیطان] می سپرند، و بیشتر شیطان ها دروغگویند،
يُلْقُ و نَ ا ل سَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ
Wa A sh -Sh u`arā 'u Yattabi`uhumu A l-Gh āwū na
026-224 و [پیامبر، شاعر و خیال پرداز نیست، چون] شاعران [خیال پرداز] را [که حقایق را هجو می کنند، و با مطالب بی اساس به واقعیات می تازند] گمراهان، پیروی می کنند.
وَالشُّعَرَا ءُ يَتَّبِعُهُمُ ا لْغَ اوُونَ
'Alam Tará 'Ann ahum Fī Kulli Wā din Yahīmū na
026-225 آیا ندانسته ای که آنان در هر وادی [باطلی خیال پردازانه] حیران و سرگردانند؟
أَلَمْ تَرَ ى أَنَّ هُمْ فِي كُلِّ وَا دٍ يَهِيمُونَ
Wa 'Ann ahum Yaq ūlū na Mā Lā Yaf`alū na
026-226 و مطالبی می گویند که خود عمل نمی کنند،
وَأَنَّ هُمْ يَقُ ولُو نَ مَا لاَ يَفْعَلُونَ
'Illā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Wa Dh akarū A ll aha Kath īr āan Wa A n taş arū Min Ba`di Mā Ž ulimū ۗ Wa Saya`lamu A l-Ladh ī na Ž alamū 'Ay ya Mun q alabin Yan q alibū na
026-227 مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و خدا را بسیار یاد کردند و پس از آنکه [با شعرهای باطل دشمنان، هجویّات مشرکان و یاوه های کافران] مورد ستم قرار گرفتند [با شعرهای توحیدی و اصیل و استوار خود] به انتقام گرفتن [از دشمن و دفاع از خویش] برخاستند، و کسانی که ستم کرده اند، به زودی خواهند دانست که به چه بازگشت گاهی باز خواهند گشت؟!
إِلاَّ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ وَذَكَرُوا ا للَّ هَ كَثِير ا ً وَا ن تَصَ رُوا مِن ْ بَعْدِ مَا ظُ لِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ ا لَّذِي نَ ظَ لَمُو ا أَيَّ مُن قَ لَبٍ يَن قَ لِبُونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ