Wa Al-`Ādiyāti Đabĥāan | [100.1] Bij de rossen die snel en snuivend ademen, | وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحاً |
Fālmūriyāti Qadĥāan | [100.2] Die vonken uit de hoeven slaan, | فَالْمُورِيَاتِ قَدْحاً |
Fālmughīrāti Şubĥāan | [100.3] En bij de dageraad plotseling een aan val doen. | فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحاً |
Fa'atharna Bihi Naq`āan | [100.4] Daarbij stof opwerpen | فَأَثَرْنَ بِهِِ نَقْعاً |
Fawasaţna Bihi Jam`āan | [100.5] En zo door het midden der vijandelijke menigte zich een weg banen. | فَوَسَطْنَ بِهِِ جَمْعاً |
'Inna Al-'Insāna Lirabbihi Lakanūdun | [100.6] Voorwaar, de mens is ondankbaar jegens zijn Heer; | إِنَّ الإِنسَانَ لِرَبِّهِِ لَكَنُودٌ |
Wa 'Innahu `Alá Dhālika Lashahīdun | [100.7] En waarlijk, hij is daar zelf getuige van. | وَإِنَّهُُعَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ |
Wa 'Innahu Liĥubbi Al-Khayri Lashadīdun | [100.8] En voorzeker, hij heeft een hevige begeerte naar rijkdommen. | وَإِنَّهُُلِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ |
'Afalā Ya`lamu 'Idhā Bu`thira Mā Fī Al-Qubūri | [100.9] Weet zo iemand dan niet, dat hetgeen in de graven is weder zal worden opgewekt? | أَفَلاَ يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ |
Wa Ĥuşşila Mā Fī Aş-Şudūri | [100.10] En dat het innerlijk zal worden bekend gemaakt? | وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ |
'Inna Rabbahum Bihim Yawma'idhin Lakhabīrun | [100.11] Dat hun Heer hen op die Dag volkomen kent? | إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ |