َ074-001. Ey (libasına) bürünüb sarınan (Peyğəmbər)!
يَاأَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ
Qum Fa'andhir
َ074-002. Qalx (qِvmünü Allahın əzabı ilə) qorxut!
قُمْ فَأَنذِرْ
Wa Rabbaka Fakabbir
َ074-003. ضz Rəbbini uca tut!
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ
Wa Thiyābaka Faţahhir
َ074-004. Libasını təmizlə! (Nəfsini günahlardan pak et!)
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ
Wa Ar-Rujza Fāhjur
َ074-005. (Əzaba səbəb olacaq) pis şeylərdən uzaqlaş! (Bütləri tərk et!)
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ
Wa Lā Tamnun Tastakthiru
َ074-006. (Etdiyin yaxşılığı) çox bilib başa qalxma! (Heç kəsə minnət qoyma!)
وَلاَ تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ
Wa Lirabbika Fāşbir
َ074-007. Rəbbinin yolunda (Rəbbinin rizasını qazanmaq üçün bu yolda sənə üz verəcək bütün çətinliklərə) səbr et!
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ
Fa'idhā Nuqira Fī An-Nāqūri
َ074-008. Elə ki, sur çalındı,
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ
Fadhālika Yawma'idhin Yawmun `Asīrun
َ074-009. O gün çox ağır bir gün olacaqdır;
فَذَلِكَ يَوْمَئِذ ٍ يَوْمٌ عَسِير ٌ
`Alá Al-Kāfirīna Ghayru Yasīrin
َ074-010. (O gün) kafirlər üçün asan olmayacaqdır!
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِير ٍ
Dharnī Wa Man Khalaqtu Waĥīdāan
َ074-011. (Ya Peyğəmbər!) Məni ضz yaratdığım kimsə ilə tək burax! (Vəlid ibn Müğirə kimi kafirin cəzasını yalnız Mənə tapşır!)
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدا ً
Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mamdūdāan
َ074-012. Mən ona bollu mal-dِvlət əta etdim;
وَجَعَلْتُ لَه ُُ مَالا ً مَمْدُودا ً
Wa Banīna Shuhūdāan
َ074-013. Yanında hazır duran oğullar (verdim);
وَبَنِينَ شُهُودا ً
Wa Mahhadtu Lahu Tamhīdāan
َ074-014. Ona (hər şeyi) artıqlaması ilə müyəssər etdim (sərvət və mənsəbi ayağının altına dِşədim).
وَمَهَّدْتُ لَه ُُ تَمْهِيدا ً
Thumma Yaţma`u 'An 'Azīda
َ074-015. (Bütün bunlardan) sonra yenə də (var-dِvlətini) artırmağımı istəyir.
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ
Kallā ۖ 'Innahu Kāna Li'yātinā `Anīdāan
َ074-016. Xeyr (bu ola bilməz). اünki o, ayələrimizə qarşı inadkar oldu.
كَلاَّ ۖ إِنَّه ُُ كَانَ لِأيَاتِنَا عَنِيدا ً
Sa'urhiquhu Şa`ūdāan
َ074-017. Mən onu məşəqqətli bir əzaba düçar edəcəyəm!
سَأُرْهِقُه ُُ صَعُودا ً
'Innahu Fakkara Wa Qaddara
َ074-018. O (Qur´an barəsində) fikirləşdi və (orada deyilənləri ِz ürəyində) ِlçdü-biçdi.
إِنَّه ُُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
Faqutila Kayfa Qaddara
َ074-019. ضlüm olsun ona! Necə ِlçdü-biçdi?! (Peyğəmbərə sehrbaz dedi).
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
Thumma Qutila Kayfa Qaddara
َ074-020. Yenə də ِlüm olsun ona! Necə ِlçdü-biçdi?!
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
Thumma Nažara
َ074-021. Sonra (qِvmünün üzünə) baxdı.
ثُمَّ نَظَرَ
Thumma `Abasa Wa Basara
َ074-022. Sonra üz-gِzünü turşutdu, qaşqabağını tِkdü.
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
Thumma 'Adbara Wa Astakbara
َ074-023. Sonra da (imandan) üz çevirdi, (Peyğəmbərə tabe olmağa) təkəbbür gِstərdi.
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ
Faqāla 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Yu'utharu
َ074-024. Və dedi: "Bu (sehrbazlardan) ِyrənilən sehrdən başqa bir şey deyildir!
فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْر ٌ يُؤْثَرُ
'In Hādhā 'Illā Qawlu Al-Bashari
َ074-025. Bu yalnız bəşər sِzüdür!"
إِنْ هَذَا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَرِ
Sa'uşlīhi Saqara
َ074-026. Biz onu Səqərə atacağıq (orada yandıracağıq).
سَأُصْلِيه ِِ سَقَرَ
Wa Mā 'Adrāka Mā Saqaru
َ074-027. (Ya Peyğəmbər!) Sən nə bilirsən (haradan bilirsən) ki, nədir Səqər!
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ
Lā Tubqī Wa Lā Tadharu
َ074-028. O (heç kəsi sağ) qoymaz və (salamat) buraxmaz!
لاَ تُبْقِي وَلاَ تَذَرُ
Lawwāĥatun Lilbashari
َ074-029. İnsanı yandırıb-yaxar!
لَوَّاحَة ٌ لِلْبَشَرِ
`Alayhā Tis`ata `Ashara
َ074-030. Onun üstündə on doqquz (nəfər gِzətçi mələk) vardır.
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ
Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥāba An-Nāri 'Illā Malā'ikatan ۙ Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladhīna Kafarū Liyastayqina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Yazdāda Al-Ladhīna 'Āmanū 'Īmānāan ۙ Wa Lā Yartāba Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-Mu'uminūna ۙ Wa Liyaqūla Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Wa Al-Kāfirūna Mādhā 'Arāda Al-Lahu Bihadhā Mathalāan ۚ Kadhālika Yuđillu Al-Lahu Man Yashā'u Wa Yahdī Man Yashā'u ۚ Wa Mā Ya`lamu Junūda Rabbika 'Illā Huwa ۚ Wa Mā Hiya 'Illā Dhikrá Lilbashari
َ074-031. Biz cəhənnəm gِzətçilərini yalnız mələklərdən etdik. Biz onların sayını ancaq kafirlərin imtahana çəkilməsi, kitab verilənlərin yəqinlik hasil etməsi (çünki onların kitablarında bu mələklərin sayı on doqquzdur), iman gətirənlərin imanının daha da artması, kitab əhlinin və mِ´minlərin (bununla əlaqədar Muhəmməd əleyhissəlam barəsində) şübhəyə düşməməsi, həmçinin qəlblərində mərəz (nifaq və şəkk mərəzi) olanların və kafirlərin: "Allah bu misalla nə demək istəyir?" - demələri üçün (on doqquz) etdik. Allah istədiyi kimsəni (haqq yoldan) belə sapdırır və istədiyini də doğru yola salır. Rəbbinin ordularını ِzündən başqası bilməz. Bu (vəsf olunan Səqər) insanlar üçün ancaq bir ِyüd-nəsihətdir!