Sa'ala Sā 'ilun Bi`adh ā bin Wāqi`in َ070-001. (Kafirlərdən) biri vaqe olacaq əzab (qiyamət əzabının nə vaxt və kimə üz verəcəyi) barədə soruşdu. سَأَلَ سَائِل ٌ بِعَذَا ب ٍ وَاقِع ٍ
Lilkāfir yna Laysa Lahu Dāfi`un َ070-002. (O əzabı) kafirlərdən dəf edə biləcək bir kimsə yoxdur! لِلْكَافِرينَ لَيْسَ لَه ُ ُ دَافِع ٌ
Mina A l-Lahi Dh ī A l-Ma`ār ij i َ070-003. (O əzab yüksək) dərəcələr sahibi olan Allahdandır! مِنَ ا ل لَّهِ ذِي ا لْمَعَار ِج ِ
Ta`ruju A l-Malā 'ikatu Wa A r-Rū ĥu 'Ilayhi Fī Yawmin Kā na Miq dāruhu Kh am sī na 'Alfa Sanah in َ070-004. Mələklər və ruh (Cəbrail) Onun dərgahına (dünya ilə müqayisədə) müddəti əlli min il olan bir gündə qalxarlar. تَعْرُجُ ا لْمَلاَئِكَةُ وَال رُّو حُ إِلَيْهِ فِي يَوْم ٍ كَا نَ مِق ْدَارُه ُ ُ خَمْسِي نَ أَلْفَ سَنَة ٍ
Fāşbir Şab rāan Jamīlāan َ070-005. (Ya Peyğəmbər! Kafirlərin əziyyətlərinə) mətanətlə (heç bir təlaş, narahatlıq keçirmədən) səbr et! فَاصْبِرْ صَب ْرا ً جَمِيلا ً
'Inn ahum Yarawnahu Ba`īdāan َ070-006. Şübhəsiz ki, onlar (müşriklər) onu (o əzabı) uzaq gِrürlər (ona inanmırlar). إِنّ َهُمْ يَرَوْنَه ُ ُ بَعِيدا ً
Wa Narā hu Qar ībāan َ070-007. Biz isə onu yaxın gِrürük (ona inanırıq). وَنَرَا ه ُ ُ قَر ِيبا ً
Yawma Takū nu A s-Samā 'u Kālmuhli َ070-008. O gün gِy gِyərmiş mis kimi olacaq; يَوْمَ تَكُو نُ ا ل سَّمَا ءُ كَا لْمُهْلِ
Wa Takū nu A l-Jibā lu Kāl`ihni َ070-009. Dağlar da didilmiş (rəngbərəng) yun kimi olacaqdır. وَتَكُو نُ ا لْجِبَا لُ كَا لْعِهْنِ
Wa Lā Yas'alu Ĥamī mun Ĥamīmāan َ070-010. Və dost dostu arayıb axtarmayacaqdır (hərə ِz hayına qalacaqdır). وَلاَ يَسْأَلُ حَمِي مٌ حَمِيما ً
Yubaşşarūnahum ۚ Yawaddu A l-Muj r imu Law Yaftadī Min `Adh ā bi Yawmi'idh in Bibanī hi َ070-011. Onlar bir-birinə gِstəriləcəklər (lakin bir-birini tanısalar da, ِzlərini tanımamazlığa vurub bir-birindən qaçacaqlar). O günün əzabından qurtarmaq üçün günahkar istərdi ki, fəda etsin (fidyə versin) ِz oğullarını; يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ ا لْمُج ْر ِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَا بِ يَوْمِئِذ ٍ بِبَنِي هِ
Wa Şāĥibatihi Wa 'Akh ī hi َ070-012. ضvrətini və qardaşını; وَصَاحِبَتِه ِ ِ وَأَخِي هِ
Wa Faşīlatihi A llatī Tu'uwyhi َ070-013. (اətin günlərdə) ona sığınacaq verən əşirətini (qohum-əqrabasını); وَفَصِيلَتِهِ ا لَّتِي تُؤْويهِ
Wa Man Fī A l-'Arđi Jamī`āan Th umm a Yun jī hi َ070-014. Və yer üzündə olanların hamısını - təki ِzünü (Allahın əzabından) qurtarsın! وَمَن ْ فِي ا لأَرْضِ جَمِيعا ً ثُمّ َ يُن جِي هِ
Kallā ۖ 'Inn ahā Lažá َ070-015. Xeyr (bu mümkün deyildir). Həqiqətən, o (Cəhənnəm) alovlu atəşdir. كَلاَّ ۖ إِنّ َهَا لَظَى
Nazzā`atan Lilsh sh awá َ070-016. (Elə bir atəş ki) başın dərisini sıyırıb çıxardır (dərini sümükdən ayırır). نَزَّاعَة ً لِلشَّوَى
Tad `ū Man 'Ad bara Wa Tawallá َ070-017. اağırır (o Cəhənnəm itaətdən) çıxanı, (imandan) üz dِndərəni تَد ْعُوا مَنْ أَد ْبَرَ وَتَوَلَّى
Wa Jama`a Fa'aw`á َ070-018. Və (mal-dِvlət) yığıb saxlayanı! (Allahın payını verməyəni; acizə, yoxsula əl tutmayanı!) وَجَمَعَ فَأَوْعَى
'Inn a A l-'In sā na Kh uliqa Halū`āan َ070-019. Həqiqətən, insan (sərvətə) çox həris (tamahkar və kəmhِvsələ) yaradılmışdır! إِنّ َ ا لإِن سَا نَ خُلِقَ هَلُوعا ً
'Idh ā Massahu A sh -Sh arru Jazū`āan َ070-020. Ona bir pislik üz verdikdə fəryad qoparar. إِذَا مَسَّهُ ا ل شَّرُّ جَزُوعا ً
Wa 'Idh ā Massahu A l-Kh ayru Manū`āan َ070-021. Ona bir xeyir nəsib olduqda isə xəsis olar. وَإِذَا مَسَّهُ ا لْخَيْرُ مَنُوعا ً
'Illā A l-Muşallī na َ070-022. Namaz qılanlar istisnadır! إِلاَّ ا لْمُصَلِّي نَ
Al-Ladh ī na Hum `Alá Şalātihim Dā 'imū na َ070-023. O kəslər ki, daim namaz qılarlar; ا لَّذِي نَ هُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ دَائِمُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Fī 'Am wālihim Ĥaqqun Ma`lū mun َ070-024. O kəslər ki, onların mallarında müəyyən bir haqq (pay) vardır - وَا لَّذِي نَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقّ ٌ مَعْلُو م ٌ
Lilssā 'ili Wa A l-Maĥrū mi َ070-025. Dilənən və (hər şeydən) məhrum olan (lakin abrına qısılıb dilənməyən) kimsə üçün; لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُو مِ
Wa A l-Ladh ī na Yuşaddiqū na Biyawmi A d-Dī ni َ070-026. O kəslər ki, haqq-hesab gününü təsdiq edərlər; وَا لَّذِي نَ يُصَدِّقُو نَ بِيَوْمِ ا ل دِّي نِ
Wa A l-Ladh ī na Hum Min `Adh ā bi Rabbihim Mush fiqū na َ070-027. O kəslər ki, Rəbbinin əzabından qorxub tir-tir əsərlər; وَا لَّذِي نَ هُم ْ مِنْ عَذَا بِ رَبِّهِم ْ مُشْفِقُو نَ
'Inn a `Adh ā ba Rabbihim Gh ayru Ma'mū nin َ070-028. اünki onların Rəbbinin əzabından (bu əzabın kiməsə toxunub-toxunmayacağından) arxayın olmaq olmaz; إِنّ َ عَذَا بَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُو ن ٍ
Wa A l-Ladh ī na Hum Lifurūjihim Ĥāfižū na َ070-029. O kəslər ki, ayıb yerlərini qoruyub saxlayarlar (zina etməzlər); وَا لَّذِي نَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُو نَ
'Illā `Alá 'Azwājihim 'Aw Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'inn ahum Gh ayru Malūmī na َ070-030. ضvrətləri və cariyələri istisna olmaqla. (Onlarla yaxınlıq etməyə gِrə) əsla qınanmazlar; إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنّ َهُمْ غَيْرُ مَلُومِي نَ
Famani A b tagh á Warā 'a Dh ālika Fa'ū lā 'ika Humu A l-`Ādū na َ070-031. Bundan artığını istəyənlər isə həddi aşanlardır; فَمَنِ ا ب ْتَغَى وَرَا ءَ ذَلِكَ فَأُ وْلَائِكَ هُمُ ا لْعَادُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā`ū na َ070-032. O kəslər ki, əmanətə xəyanət etməz, verdikləri sِzü yerinə yetirərlər; وَا لَّذِي نَ هُمْ لِأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Bish ahādātihim Qā 'imū na َ070-033. O kəslər ki, düzgün şəhadət verərlər وَا لَّذِي نَ هُم ْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum `Alá Şalātihim Yuĥāfižū na َ070-034. Və o kəslər ki, namazlarını (layiqincə) hifz edərlər- وَا لَّذِي نَ هُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ يُحَافِظُو نَ
'Ū lā 'ika Fī Jann ā tin Mukramū na َ070-035. Məhz onlar cənnətlərdə ehtiram olunacaq (əzizlənəcək) kimsələrdir! أُ وْلَائِكَ فِي جَنّ َا ت ٍ مُكْرَمُو نَ
Famā li A l-Ladh ī na Kafarū Qibalaka Muhţi`ī na َ070-036. (Ya Peyğəmbər!) Kafirlərə nə olub ki, (boyunlarını qabağa uzadıb) sənə tərəf tələsirlər? فَمَا لِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِي نَ
`Ani A l-Yamī ni Wa `Ani A sh -Sh imā li `Izī na َ070-037. Sağdan və soldan dəstə-dəstə gəlirlər? عَنِ ا لْيَمِي نِ وَعَنِ ا ل شِّمَا لِ عِزِي نَ
'Ayaţ ma`u Kullu A m r i'in Minhum 'An Yud kh ala Jann ata Na`ī min َ070-038. Məgər onların hər biri Nəim cənnətlərinəmi daxil olacağına ümid edir? أَيَط ْمَعُ كُلُّ ا مْر ِئ ٍ مِنْهُمْ أَن ْ يُد ْخَلَ جَنّ َةَ نَعِي م ٍ
Kallā ۖ 'Inn ā Kh alaq nāhum Mimm ā Ya`lamū na َ070-039. Xeyr! (Bu ola bilməz). Biz onları ِzlərinin bildiyi şeydən yaratdıq! (İnsan bir qətrə natəmiz nütfədən xəlq edilmişdir. İnsanın e´tiqadı, imanı olmasa, bu vecsiz maddənin nə dəyərini, nə də qiyməti ola bilər?! Bu və ya digər şəxsin Cənnətə daxil olması üçün başlıca şərt onun Allaha iman gətirib Ona səmimi-qəlbdən itaət etməsidir. Nicat yolu yalnız budur!) كَلاَّ ۖ إِنّ َا خَلَق ْنَاهُم ْ مِمّ َا يَعْلَمُو نَ
Falā 'Uq simu Birabbi A l-Mash ār iqi Wa A l-Magh ār ibi 'Inn ā Laqādirū na َ070-040. Məşriqlərin və məğriblərin Rəbbinə and olsun ki, Biz, həqiqətən, qadirik. فَلاَ أُق ْسِمُ بِرَبِّ ا لْمَشَار ِقِ وَالْمَغَار ِبِ إِنّ َا لَقَادِرُو نَ
`Alá 'An Nubaddila Kh ayrāan Minhum Wa Mā Naĥnu Bimasbūqī na َ070-041. Onları ِzlərindən daha yaxşısı ilə əvəz etməyə (onları məhv edib yerlərinə Allaha müt´i olan başqa bir məxluq gətirməyə). Və (bu işdə) heç kəs Bizim qarşımıza keçə bilməz! (Bizə mane ola bilməz!) عَلَى أَن ْ نُبَدِّلَ خَيْرا ً مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِي نَ
Fadh arhum Yakh ūđū Wa Yal`abū Ĥattá Yulāqū Yawmahumu A l-Ladh ī Yū`adū na َ070-042. Elə isə (ya Peyğəmbər!) qoy onlar və´d olunduqları günə qovuşanadək (batil əməllərinə) dalsınlar və oynayıb-əylənsinlər! فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلاَقُوا يَوْمَهُمُ ا لَّذِي يُوعَدُو نَ
Yawma Yakh rujū na Mina A l-'Aj dāth i Sirā`āan Ka'ann ahum 'Ilá Nuşubin Yūfiđū na َ070-043. O gün onlar (dünyada ibadət etdikləri) bütlərin yanına tələsirmişlər kimi qəbirlərdən tez-tələsik çıxacaqlar. يَوْمَ يَخْرُجُو نَ مِنَ ا لأَج ْدَا ثِ سِرَاعا ً كَأَنّ َهُمْ إِلَى نُصُب ٍ يُوفِضُو نَ
Kh āsh i`atan 'Ab şāruhum Tarhaquhum Dh illatun ۚ Dh ālika A l-Yawmu A l-Ladh ī Kānū Yū`adū na َ070-044. Onların gِzləri zəlilcəsinə yerə dikiləcək, ِzlərini də zillət bürüyəcəkdir. Bu onlara və´d olunmuş həmin qiyamət günüdür! خَاشِعَةً أَب ْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّة ٌ ۚ ذَلِكَ ا لْيَوْمُ ا لَّذِي كَا نُوا يُوعَدُو نَ