َ036-002. (Ya Rəsulum!) Hikmətlə dolu Qur´ana and olsun ki,
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ
'Innaka Lamina Al-Mursalīna
َ036-003. Sən, həqiqətən, (Allah tərəfindən gِndərilmiş, şəriət sahibi olan) peyğəmbərlərdənsən!
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
`Alá Şirāţin Mustaqīmin
َ036-004. Düz yoldasan! (Doğru yol üzrə gِndərilən peyğəmbərlərdənsən. Allahın əsl tِvhid dini olan islam dinindənsən. Bu yolu tutub gedən haqqa yetişər).
عَلَى صِرَاط ٍ مُسْتَقِيم ٍ
Tanzīla Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi
َ036-005. Bu Qur´an (mülkündə) yenilməz qüvvət sahibi, (bəndələrinə) mərhəmətli olan (Allah) tərəfindən nazil edilmişdir ki,
َ036-006. (Onunla Cahiliyyət dِvründə) ataları (Allahın əzabı ilə) qorxudulmamış və (Allahın hِkmlərindən, imandan, tِvhiddən) qafil olan bir tayfanı xəbərdar edib qorxudasan!
َ036-007. And olsun ki, onların əksəriyyəti barəsində o sِz (əzəldən buyurduğumuz əzab hِkmü) gerçək olmuşdur, çünki onlar (Allaha və Peyğəmbərinə) iman gətirməzlər. (Biz onların iman gətirməyəcəklərini ضz əzəli elmimizlə bilib lِvhi-məhfuzda təsbit etmişik).
َ036-008. Biz onların boyunlarına dəmir həlqələr (zəncir) keçirtmişik. (O həlqələr) onların lap çənələrinə dirənmişdir. Buna gِrə də başları yuxarı qalxmış, gِzləri aşağı dikilmişdir. (Kafirlərin əlləri zəncirlə boyunlarına bağlandığı üçün başlarını yuxarı qaldırmağa, gِzlərini də aşağı dikməyə məcbur olmuşlar. Onlar boyunlarını bir tərəfə dِndərmək, əllərini sağa-sola tərpətmək, ətrafa nəzər salmaq, hətta ayaqlarının altını gِrmək iqtidarında belə deyillər. Beləliklə, kafirlər nə haqqı gِrər, nə də ona boyun əyərlər).
Wa Ja`alnā Min Bayni 'Aydīhim Saddāan Wa Min Khalfihim Saddāan Fa'aghshaynāhum Fahum Lā Yubşirūna
َ036-009. Biz onların ِnlərinə və arxalarına sədd çəkib (gِzlərini) bağlamışıq. Buna gِrə də (Allahın qüdrətinə dəlalət edən əlamətləri) gِrmürlər. (Kafirlərin qəlb gِzü kor edilmiş, bütün iman yolları üzlərinə bağlanmışdır. Onlar zahirən gِrsələr də, mə´nən kordurlar).
'Innamā Tundhiru Mani Attaba`a Adh-Dhikra Wa Khashiya Ar-Raĥmana Bil-Ghaybi ۖ Fabashshirhu Bimaghfiratin Wa 'Ajrin Karīmin
َ036-011. Sən ancaq Qur´ana tabe olub, Rəhmandan (Onu) gِrmədən qorxan kimsəni qorxuda bilərsən. Beləsinə (axirətdə) bağışlanacağı və çox gِzəl bir mükafata (Cənnətə) nail olacağı ilə müjdə ver!
'Innā Naĥnu Nuĥyi Al-Mawtá Wa Naktubu Mā Qaddamū Wa 'Āthārahum ۚ Wa Kulla Shay'in 'Ĥşaynāhu Fī 'Imāmin Mubīnin
َ036-012. Həqiqətən, ِlüləri dirildən, onların (dünyada) nə etmiş olduqlarını və qoyub getdiklərini yazan Bizik. Biz hər şeyi hesaba alıb açıq-aydın Kitabda (lِvhi-məhfuzda) təsbit etmişik.
َ036-014. O zaman onlara iki elçi gِndərmişdik, amma onlar ikisini də təkzib etmişdilər. Biz də (o iki elçini) üçüncüsü ilə qüvvətləndirmişdik. Onlar dedilər: "Həqiqətən, biz sizə gِndərilmiş elçilərik!"
َ036-015. (Antakiyalılar: ) "Siz də bizim kimi ancaq adi bir insansınız. (Heç bir şeydə bizdən üstün deyilsiniz. Əgər peyğəmbər olsaydınız, mələk qiyafəsində gələrdiniz). Rəhman (sizə) heç bir şey (kitab, mِ´cüzə) nazil etməmişdir. Siz sadəcə olaraq yalan danışırsınız!" - dedilər.
َ036-018. (Antakiyalılar) dedilər: "Biz sizdə bir nəhslik gِrdük. (Sizin ucbatınızdan bizi bədbəxtlik basdı, bizə uğursuzluq üz verdi. Gəlişinizlə aramıza nifaq düşdü, yurdumuzun bərəkəti çəkildi, yağışımız kəsildi). Həqiqətən, əgər (Allahın elçiləri olmaq iddianızdan) əl çəkməsəniz, sizi mütləq daşqalaq edəcəyik və bizdən sizə mütləq bir şiddətli əzab toxunacaqdır".
Wa Mā Liya Lā 'A`budu Al-Ladhī Faţaranī Wa 'Ilayhi Turja`ūna
َ036-022. (Antakiyalılar Həbib Həccardan: - Sən bu elçilərə tabe olmusanmı? - deyə soruşduqda o dedi: ) "Axı mən niyə məni yaradana ibadət etməməliyəm?! Siz də (qiyamət günü) Onun hüzuruna qaytarılacaqsınız!
'A'attakhidhu Min Dūnihi 'Ālihatan 'In Yuridni Ar-Raĥmānu Biđurrin Lā Tughni `Annī Shafā`atuhumShay'āan Wa Lā Yunqidhūni
َ036-023. Mən heç Ondan qeyri tanrılarmı qəbul edərəm?! Əgər Rəhman mənə bir zərər yetirmək istəsə, onların şəfaəti mənə heç bir fayda verməz və onlar məni (Allahın əzabından) xilas edə bilməzlər.
َ036-026. (Antakiyalılar bu sِzü eşidən kimi Həbib Həccarı daşqalaq edib ِldürdülər). Ona (şəhid olduğu üçün Allah dərgahından): "Cənnətə daxil ol! - deyildi. (Həbib Həccar Cənnətə daxil olub oradakı ne´mətləri, hِrmət-izzəti gِrdükdən sonra) dedi: "Kaş qِvmüm biləydi ki,
'Alam Yaraw Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni 'Annahum 'Ilayhim Lā Yarji`ūna
َ036-031. Məgər onlar (Məkkə müşrikləri) ِzlərindən əvvəl neçə-neçə nəsilləri məhv etdiyimizi və həmin nəsillərin bir daha onların yanına qayıtmadığını gِrmürlərmi?
Wa 'Āyatun Lahumu Al-'Arđu Al-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akhrajnā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulūna
َ036-033. ضlü torpaq onlar üçün (qiyamət günü ِlüləri dirildəcəyimizə) bir dəlildir. Biz onu (yağışla) dirildir, oradan (arpa, buğda, düyü və s. kimi) dənələr çıxardırıq, onlar da ondan yeyirlər.
Subĥāna Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Wa Min 'Anfusihim Wa Mimmā Lā Ya`lamūna
َ036-036. Yerin yetişdirdiklərindən, onların (insanların) ِzlərindən və bilmədiklərindən (erkək və dişi olmaqla) cütlər yaradan Allah pakdır, müqəddəsdir! (Eyibsiz və nِqsansızdır!)
Wa Ash-Shamsu Tajrī Limustaqarrin ۚ Lahā Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi
َ036-038. Günəş də (qüdrət əlamətlərimizdən biri kimi) ِzü üçün müəyyən olunmuş yerdə seyr edən. Bu, yenilməz qüvvət sahibi olan, (hər şeyi) bilən Allahın təqdiridir (əzəli hِkmüdür).
Wa Al-Qamara Qaddarnāhu Manāzila Ĥattá `Āda Kāl`urjūni Al-Qadīmi
َ036-039. Biz ay üçün mənzillər müəyyən etdik. Nəhayət, o (həmin mənzilləri başa vurduqdan sonra) dِnüb xurma ağacının qurumuş əyri budağı kimi (hilal şəklində) olar.
Lā Ash-Shamsu Yanbaghī Lahā 'An Tudrika Al-Qamara Wa Lā Al-Laylu Sābiqu An-Nahāri ۚ Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna
َ036-040. Nə günəş aya çatar (yetişər), nə də gecə gündüzü ِtə bilər. (Günəş, ay və ulduzların) hər biri (ِzünə məxsus) bir gِydə (ِz hədəqəsində, ِz dairəsində) üzər.
Wa 'Āyatun Lahum 'Annā Ĥamalnā Dhurrīyatahum Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni
َ036-041. ضvladlarını (yaxud Nuhun tufanı vaxtı ulu babalarını müxtəlif yüklərlə) dolu gəmiyə mindirməyimiz (sonra dənizdə istədikləri yerə getmələri) də onlar üçün (qüdrətimizə) bir dəlildir.
َ036-044. Yalnız Bizdən bir mərhəmət olaraq və bir qədər (əcəlləri çatanadək) dolanıb keçinmələri üçün (onları xilas edərik).
إِلاَّ رَحْمَة ً مِنَّا وَمَتَاعا ً إِلَى حِين ٍ
Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attaqū Mā Bayna 'Aydīkum Wa Mā Khalfakum La`allakum Turĥamūna
َ036-045. Onlara (müşriklərə): "ضnünüzdə və arxanızda olandan (dünya və axirət əzabından) qorxun ki, bəlkə, rəhm olunasınız!" - deyildikdə (dِnüb gedər, ِyüd-nəsihətə qulaq asmazlar).
Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Anfiqū Mimmā Razaqakumu Al-Lahu Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū 'Anuţ`imu Man Law Yashā'u Al-Lahu 'Aţ`amahu 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Mubīnin
َ036-047. Onlara: "Allahın sizə verdiyi ruzidən (ehtiyacı olanlara) sərf edin!" - deyildiyi zaman, kafirlər mِ´minlərə: "Allahın istədiyi təqdirdə ِzü yedirə biləcəyi kimsəni bizmi yedirdəcəyik?!" - deyərlər. Siz (bu e´tiqadınızla) sadəcə olaraq (haqq yoldan) açıq-aşkar azmısınız.
Mā Yanžurūna 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'khudhuhum Wa Hum Yakhişşimūna
َ036-049. Onlar (küçədə, bazarda) bir-biri ilə çənə-boğaz olarkən ِzlərini saracaq yalnız bir dəhşətli (tükürpədici) səsə (İsrafilin surunun birinci dəfə çalınmasına) bənddirlər.
Qālū Yā Waylanā Man Ba`athanā Min Marqadinā ۜ H ۗ ādhā Mā Wa`ada Ar-Raĥmānu Wa Şadaqa Al-Mursalūna
َ036-052. Onlar deyəcəklər: "Vay halımıza! Bizi yatdığımız yerdən (qəbir evindən) kim qaldırdı? (Onlara belə deyiləcək: ) "Bu, Rəhmanın məxluqata buyurduğu və´ddir (qiyamət günüdür). Peyğəmbərlər doğru deyirlərmiş!"
َ036-064. Kafir olduğunuza gِrə bu gün girin ora, yanın!
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ
Al-Yawma Nakhtimu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash/hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibūna
َ036-065. Bu gün (Allaha and olsun ki, biz müşrik, kafir deyildik - dediklərinə gِrə) onların ağızlarını mِhürləyirik. Etdikləri əməllər (qazandıqları günahlar) barəsində onların əlləri Bizimlə danışar, ayaqları isə şəhadət verər.
Wa Law Nashā'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū Aş-Şirāţa Fa'anná Yubşirūna
َ036-066. Əgər istəsəydik, (dünyada) gِzlərini büsbütün kor edərdik (onları zahiri gِzdən də məhrum edərdik) və onda onlar (adət etdikləri) yolda bir-birini ِtməyə çalışardılar (və ya doğru yolu tapmaq üçün bir-biri ilə ِtüşərdilər, ora-bura vurnuxardılar). Amma (belə bir vəziyyətdə yolu) necə gِrə bilərdilər? (Lakin Biz onları dünyada belə bir korluğa mübtəla etmədik. Onlar Allahın qüdrət əlamətlərini gِrür, bununla belə ِz pis yollarını tutub gedirdilər. Beləliklə, onlar iman gətirmədilər ki, gətirmədilər).
Wa Law Nashā'u Lamasakhnāhum `Alá Makānatihim Famā Astaţā`ū Muđīyāan Wa Lā Yarji`ūna
َ036-067. Əgər istəsəydik, onları lap yerlərindəcə elə bir kِkə (elə bir şəklə) salardıq ki, nə irəli, nə də geri gedə bilərdilər. (Kafirləri topal edər, meymuna, donuza, daşa dِndərərdik. Və ya onları evlərinin içində həlak edərdik, heç tərpənə də bilməzdilər).
Wa Man Nu`ammirhu Nunakkis/hu Fī Al-Khalqi ۖ 'Afalā Ya`qilūna
َ036-068. Hər kəsə uzun ِmür versək, onu xilqətcə dəyişib tərsinə çevirərik, başqa şəklə salarıq (qüvvəsini alar, gِzünün nurunu aparar, hafizəsini zəiflədib bildiklərini unutdurar, ِzünü də uşaq kimi edərik). Məgər (kafirlər bütün bunları gِrdükdən sonra Allahın hər şeyə qadir olduğunu) dərk etməzlərmi?
Wa Mā `Allamnāhu Ash-Shi`ra Wa Mā Yanbaghī Lahu ۚ 'In Huwa 'Illā Dhikrun Wa Qur'ānun Mubīnun
َ036-069. Biz ona (Muhəmməd əleyhissəlama) şe´r ِyrətmədik və bu ona heç yaraşmaz da (lazım da deyildir). Ona vəhy olunan ancaq ِyüd-nəsihət və (haqla batili ayırd edən) açıq-aşkar Qur´andır ki,
Liyundhira Man Kāna Ĥayyāan Wa Yaĥiqqa Al-Qawlu `Alá Al-Kāfirīna
َ036-070. Onunla diri olanları (ağıl və bəsirət sahiblərini) qorxutsun və o deyilən sِz (əzəldən buyurduğumuz əzab hِkmü) kafirlər barəsində gerçək olsun.
َ036-071. Məgər (Məkkə müşrikləri) Bizim ضz əllərimizlə (ضz qüdrətimizlə) onlar üçün davarlar yaratdığımızı və ِzlərinin də onlara sahib olduqlarını gِrmürlərmi?!
َ036-076. (Ya Rəsulum!) Onların (sən peyğəmbər deyilsən, şairsən) sِzü səni kədərləndirməsin. Biz onların gizlində də, aşkarda da nə etdiklərini bilirik.
Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin ۖ Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun
َ036-079. (Ya Peyğəmbər!) De: "Onları ilk dəfə yoxdan yaradan dirildəcəkdir. O, hər bir məxluqu (yaradılışından əvvəl də, sonra da) çox gِzəl tanıyandır!
َ036-080. O yaradan ki, sizin üçün yaşıl ağacdan (Ərəbistanda bitən mərx və ifar ağaclarından) od əmələ gətirdi. Budur, siz indi ondan (o iki ağacı bir-birinə sürtməklə) od yandırırsınız".
'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum ۚ Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
َ036-081. Məgər gِyləri və yeri yaradan (bir daha) onlar kimisini yaratmağa qadir deyilmi?! Əlbəttə (qadirdir). (Hər şeyi) yaradan, (hər şeyi) bilən Odur!