Aqtaraba Lilnnāsi Ĥisābuhum Wa Hum Fī Ghaflatin Mu`riđūna
َ021-001. İnsanların haqq-hesab vaxtı (qiyamət günü) yaxınlaşdı, onlar isə hələ də qəflət içindədirlər və (qiyamətə inanmaqdan) üz dِndərirlər. (Qiyamət insanlar üçün nə qədər uzaq isə, Allahın dərgahında bir o qədər yaxındır. Fani dünyaya, şan-şِhrətə olan meyl, varlanmaq həvəsi insanların başını elə qatmışdır ki, qiyamət günü barəsində əsla fikirləşmirlər).
Lāhiyatan Qulūbuhum ۗ Wa 'Asarrū An-Najwá Al-Ladhīna Žalamū Hal Hādhā 'Illā Basharun Mithlukum ۖ 'Afata'tūna As-Siĥra Wa 'Antum Tubşirūna
َ021-003. Qəlbləri qəflət içində olaraq (ona qulaq asmasınlar). Zalımlar ِz aralarında gizli pıçıldaşıb (bir-birinə): "Bu (Muhəmməd) sizin kimi ancaq adi bir insandır. (Onun gətirdiyi Qur´an sehrdən, cadudan başqa bir şey deyildir). Gِzünüz gِrə-gِrə sehrəmi uyursunuz?" - dedilər.
Bal Qālū 'Ađghāthu 'Aĥlāmin Bal Aftarāhu Bal Huwa Shā`irun Falya'tinā Bi'āyatin Kamā 'Ursila Al-'Awwalūna
َ021-005. Onlar (müxtəlif fikirlərə düşərək) belə dedilər: "Xeyr, (bu Qur´an) qarmaqarışıq yuxulardır; xeyr, onu ِzü uydurmuşdur; xeyr, o, bir şairdir. (Əgər o, həqiqi peyğəmbərdirsə, bunu sübut etmək üçün) qoy əvvəlki peyğəmbərlərə gِndərilən mِ´cüzələr kimi bizə bir mِ´cüzə gətirsin!"
َ021-007. (Ya Rəsulum! Biz səndən əvvəl də hər bir ümmətə mələk deyil) ancaq kişilər (kişi peyğəmbərlər) gِndərdik ki, onlara vəhy edirdik. Əgər bilmirsinizsə, zikr (kitab) əhlindən soruşun!
Thumma Şadaqnāhumu Al-Wa`da Fa'anjaynāhum Wa Man Nashā'u Wa 'Ahlaknā Al-Musrifīna
َ021-009. Sonra onlara verdiyimiz və´di yerinə yetirdik. (Peyğəmbərlərə) və istədiyimiz kəslərə (onlara iman gətirənlərə) nicat verdik, (Allaha şərik qoşmaqla, küfr etməklə) həddi aşanları isə məhv etdik.
َ021-010. Həqiqətən, sizə (Qüreyş əhlinə) elə bir Kitab nazil etdik ki, o sizdən ِtrü bir şərəfdir. (O sizin qədir-qiymətinizi yüksəldər, dini və dünyəvi ehtiyaclarınızı aradan qaldırar, ürəkdən inananlara behişt yolunu gِstərər. Halal-haramı daim mِ´minlərin yadına salar). Məgər dərk etmirsinizmi?
Lā Tarkuđū Wa Arji`ū 'Ilá Mā 'Utriftum Fīhi Wa Masākinikum La`allakum Tus'alūna
َ021-013. (Mələklər istehza ilə onlara belə dedilər: ) "Qaçmayın, kef çəkdiyiniz yerə, məskənlərinizə qayıdın". Yəqin ki, (hara getmişdiniz; mal-dِvlətiniz, cəh-cəlalınız necə oldu, deyə) sorğu-sual ediləcəksiniz!
Wa Mā Khalaqnā As-Samā'a Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Lā`ibīna
َ021-016. Biz gِyü, yeri və onlar arasında olanları oyun-oyuncaq yaratmadıq. (Kainat əbəs yerə deyil, Allahın qüdrətinin təcəssümü kimi yaradılmışdır. Buna gِrə də insanlar yalnız onun xaliqi Allaha ibadət etməlidirlər).
Law 'Aradnā 'An Nattakhidha Lahwan Lāttakhadhnāhu Min Ladunnā 'In Kunnā Fā`ilīna
َ021-017. Əgər Biz (ضzümüzə) əyləncə etmək (arvad-uşaq düzəltmək) istəsəydik, onu mütləq ضz dərgahımızdan (mələklərdən, hurilərdən) edərdik. Lakin Biz (bunu) etmədik. (اünki Allaha, insanlardan fərqli olaraq, əylənmək, ضzünə ِvlad gِtürmək, yaxud kimisə ضzünə yoldaş etmək yaraşmaz).
Bal Naqdhifu Bil-Ĥaqqi `Alá Al-Bāţili Fayadmaghuhu Fa'idhā Huwa Zāhiqun ۚ Wa Lakumu Al-Waylu Mimmā Taşifūna
َ021-018. Xeyr, Biz batili haqla (küfürü imanla) rədd edərik (haqqı batilin təpəsinə atarıq) və o da onu (batili) yox edər. (Bir də baxıb gِrərsiniz ki) o yox olub getmişdir. (Batil sِzlərlə Allaha) isnad etdiyiniz sifətlərə gِrə vay halınıza!
Wa Lahu Man Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۚ Wa Man `Indahu Lā Yastakbirūna `An `Ibādatihi Wa Lā Yastaĥsirūna
َ021-019. Gِylərdə və yerdə olan (bütün) məxluqat Onundur (Allahın qüdrət əsəridir). Onun dərgahında olanlar (rütbə və şərəf e´tibarilə mə´nən Allaha yaxın mələklər) Ona ibadət etməyə təkəbbür gِstərməz və (bu ibadətdən) yorulmaq bilməzlər.
'AmAttakhadhū 'Ālihatan Mina Al-'Arđi Hum Yunshirūna
َ021-021. Yoxsa (Məkkə müşrikləri) yerdən (yerdə mِvcud olan daş, qızıl-gümüş və s. -dən ِzləri üçün) tanrılar qəbul etdilər ki, onlar ِlüləri dirildəcəklər? (Xeyr, Allahdan başqa heç kəs (ِlüləri) dirildib məhşərə gətirməyə qadir deyildir!)
َ021-022. Əgər (yerdə və gِydə) Allahdan başqa tanrılar olsa idi, onların ikisi də (müvazinətdən çıxıb) fəsada uğrayardı. Ərşin sahibi olan Allah (müşriklərin Ona) aid etdikləri sifətlərdən tamamilə uzaqdır!
َ021-023. (Allah) gِrdüyü işlər barəsində sorğu-sual olunmaz; onlar (bütün bəndələr) isə (tutduqları əməllərə gِrə) sorğu-sual ediləcəklər.
لاَ يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ
'AmAttakhadhū Min Dūnihi 'Ālihatan ۖ Qul Hātū Burhānakum ۖ Hādhā Dhikru Man Ma`iya Wa Dhikru Man Qablī ۗ Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna Al-Ĥaqqa ۖ Fahum Mu`riđūna
َ021-024. Yoxsa (müşriklər ِzləri üçün) Ondan (O Allahdan) başqa tanrılar qəbul etdilər? (Ya Rəsulum!) De: "(Etdiyiniz əməlin düzgünlüyünü sübut edən) dəlilinizi gətirin. Bu mənimlə onların (ümmətimin) Kitabı (Qur´an), bu da məndən əvvəlkilərin kitabı (Tِvrat və İncil)! Xeyr, onların əksəriyyəti haqqı bilməz və buna gِrə də (ondan) üz dِndərər!"
Wa Mā 'Arsalnā Min Qablika Min Rasūl 'Iinillā Nūĥī 'Ilayhi 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā 'Anā Fā`budūni
َ021-025. (Ya Rəsulum!) Səndən əvvəl elə bir peyğəmbər gِndərmədik ki, ona: "Məndən başqa heç bir tanrı yoxdur. Buna gِrə də yalnız Mənə ibadət edin!" - deyə vəhy etməyək.
Ya`lamu Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Khalfahum Wa Lā Yashfa`ūna 'Illā Limani Artađá Wa Hum Min Khashyatihi Mushfiqūna
َ021-028. (Allah) onların ِndəkilərini də, arxalarındakını da (nə etdiklərini və nə edəcəklərini) bilir. Onlar yalnız (Allahın) razı olduğu (izin verdiyi) kəslərdən ِtrü şəfaət edə bilər və Onun heybətindən qorxarlar.
'Awalam Yará Al-Ladhīna Kafarū 'Anna As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Kānatā Ratqāan Fafataqnāhumā ۖ Wa Ja`alnā Mina Al-Mā'i Kulla Shay'in Ĥayyin ۖ 'Afalā Yu'uminūna
َ021-030. Məgər kafir olanlar gِylə yer bitişik ikən Bizim onları ayırdığımızı, hər bir canlını sudan yaratdığımızı bilmirlərmi?! Yenə də iman gətirməzlər? (Gِylər ilk yaradılışda bir-birinə bitişik bir təbəqə olduğu halda, onların arası hava ilə açılıb yeddi təbəqəyə ayrılmış, yer də bir təbəqə ikən sonra yeddi təbəqəyə bِlünmüşdür. Bu, Allahın qüdrətini, əzəmətini sübut edən ən tutarlı dəlillərdəndir).
Wa Ja`alnā Fī Al-'Arđi Rawāsiya 'An Tamīda Bihim Wa Ja`alnā Fīhā Fijājāan Subulāan La`allahum Yahtadūna
َ021-031. Yer onları silkələməsin (atıb-tutmasın) deyə, orada mِhkəm (durmuş) dağlar yaratdıq; onlar (istədikləri yerə) rahat gedib çata bilsinlər deyə, orada geniş yollar əmələ gətirdik.
Wa Ja`alnā As-Samā'a Saqfāan Maĥfūžāan ۖ Wa Hum `An 'Āyātihā Mu`riđūna
َ021-032. Gِyü (yerdən ِtrü və onun üstünə düşməsin deyə) qorunub saxlanılan bir tavan etdik. Halbuki (kafirlər) ayələrimizdən (vəhdaniyyətimizi, qüdrətimizi sübut edən bu dəlillərdən) üz dِndərdilər.
Wa Huwa Al-Ladhī Khalaqa Al-Layla Wa An-Nahāra Wa Ash-Shamsa Wa Al-Qamara ۖ Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna
َ021-033. Gecəni və gündüzü də, Günəşi və Ayı da yaradan Odur. Onların (həmçinin ulduzların) hər biri (ِzünə məxsus) bir gِydə üzür (ِz hədəqəsində, ِz dairəsində hərəkət edir).
Wa Mā Ja`alnā Libasharin Min Qablika Al-Khulda ۖ 'Afa'īn Mitta Fahumu Al-Khālidūna
َ021-034. (Ya Rəsulum!) Səndən əvvəl də (dünyada) heç bir bəşərə əbədiyyat (ِlməzlik) vermədik. Belə olduğu təqdirdə, sən ِlsən, onlar dirimi qalacaqlar?!
Kullu NafsinDhā'iqatu Al-Mawti ۗ Wa Nablūkum Bish-Sharri Wa Al-Khayri Fitnatan ۖ Wa 'Ilaynā Turja`ūna
َ021-035. Hər bir kəs (hər bir canlı) ِlümü dadacaqdır. (Dِzüb-dِzməyəcəyinizi, şükür edəcəyinizi, yaxud nankor olacağınızı) yoxlamaq məqsədilə Biz sizi şər və xeyirlə (xəstəlik, yoxsulluq, ehtiyac və sağlamlıq, var-dِvlət və cah-cəlalla) imtahana çəkərik. Və siz (qiyamət günü əməllərinizin əvəzini almaq üçün) ancaq Bizim hüzurumuza qaytarılacaqsınız!
Wa 'Idhā Ra'āka Al-Ladhīna Kafarū 'In Yattakhidhūnaka 'Illā Huzūan 'Ahadhā Al-Ladhī Yadhkuru 'Ālihatakum Wa Hum Bidhikri Ar-Raĥmāni Hum Kāfirūna
َ021-036. (Ya Rəsulum!) Kafir olanlar səni gِrdükləri zaman ancaq məsxərəyə qoyaraq (bir-birinə): "Sizin tanrılarınıza tə´nə edən bumudur?" - deyərlər. Halbuki onlar, məhz onlar Rəhmanın ِyüd-nəsihətini (Qur´anı) inkar edirlər.
Khuliqa Al-'Insānu Min `Ajalin ۚ Sa'urīkum 'Āyātī Falā Tasta`jilūni
َ021-037. İnsan tələsən (hِvsələsiz) yaradılmışdır. (İnsan təbiəti e´tibarilə hِvsələsizdir, tələskəndir. Allahın əzabının tez gəlməsini istəyən müşriklər kimi). Ayələrimi (Peyğəmbərin dediyi sِzlərin düzgün olmasını, əzabımı tezliklə) sizə gِstərəcəyəm. Hələ Məni tələsdirməyin!
Law Ya`lamu Al-Ladhīna Kafarū Ĥīna Lā Yakuffūna `An Wujūhihimu An-Nāra Wa Lā `An Žuhūrihim Wa Lā Hum Yunşarūna
َ021-039. Kaş kafirlər atəşi üzlərindən və arxalarından dəf edə bilməyəcəkləri və onlara heç bir kِmək olunmayacağı vaxtı (qiyaməti) biləydilər! (Əgər bilsəydilər, belə bir sual verməz, həm də Allahın əzabının tezliklə gəlməsini istəməzdilər).
Bal Ta'tīhim Baghtatan Fatabhatuhum Falā Yastaţī`ūna Raddahā Wa Lā Hum Yunžarūna
َ021-040. Xeyr, (qiyamət) onları gِzlənilmədən yaxalayar və şaşırdar (mat-məbhut edər). (Kafirlər) onu əsla geri qaytara bilməzlər və onlara (tِvbə, üzrxahlıq üçün) mِhlət də verilməz!
Wa Laqadi Astuhzi'a Birusulin Min Qablika Faĥāqa Bial-Ladhīna Sakhirū Minhum Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
َ021-041. (Ya Rəsulum!) Səndən əvvəl də peyğəmbərlərə istehza edilmişdi. İstehza edənləri məsxərəyə qoyduqların şeyin ِzü (peyğəmbərlərin onları qorxutduğu əzab) məhv etdi.
Qul Man Yakla'uukum Bil-Layli Wa An-Nahāri Mina Ar-Raĥmāni ۗ Bal Hum `AnDhikri Rabbihim Mu`riđūna
َ021-042. De: "Sizi gecə (yatdığınız vaxt) və gündüz (gəzib dolandığınız zaman) Rəhmandan (Rəhmanın əzabından) kim qurtara bilər?" Amma onlar Rəbbinin ِyüd-nəsihətindən (Qur´andan) üz dِndərdilər.
'Am Lahum 'Ālihatun Tamna`uhum Min Dūninā ۚ Lā Yastaţī`ūna Naşra 'Anfusihim Wa Lā Hum Minnā Yuşĥabūna
َ021-043. Yoxsa onların Bizdən başqa (əzabı) onlardan dəf edə biləcək tanrıları vardır?! Onlar (o tanrılar) heç ِzlərinə belə yardım etməyə qadir olmaz, Bizdən də (əzabımızdan da) qoruna bilməzlər. (Və ya: Bizdən də dəstək gِrə bilməzlər).
Bal Matta`nā Hā'uulā' Wa 'Ābā'ahum Ĥattá Ţāla `Alayhimu Al-`Umuru ۗ 'Afalā Yarawna 'Annā Na'tī Al-'Arđa Nanquşuhā Min 'Aţrāfihā ۚ 'Afahumu Al-Ghālibūna
َ021-044. Doğrusu, Biz bununla (bu kafirlərə) və atalarına ِmürləri uzanıncaya qədər (dünyada) gün-güzəran verdik. (Onlar fani dünya malına aldanıb məğrur oldular). Məgər Bizim (onların) torpağına girib onu hər tərəfdən əskiltdiyimizi (gündən-günə yurdlarının müsəlmanların əlinə keçdiyini) gِrmürlərmi? Belə olduqda, qalib olanlar onlarmıdır?!
Wa La'in Massat/hum Nafĥatun Min `Adhābi Rabbika Layaqūlunna Yā Waylanā 'Innā Kunnā Žālimīna
َ021-046. Həqiqətən, əgər Rəbbinin əzabından az bir şey onlara toxunsa, onlar mütləq: "Vay halımıza! Biz, doğrudan da, zalım olmuşuq (Allaha şərik qoşmaqla, küfr etməklə ِzümüz ِzümüzə zülm etmişik)" - deyəcəklər.
Wa Nađa`u Al-Mawāzīna Al-Qisţa Liyawmi Al-Qiyāmati Falā Tužlamu NafsunShay'āan ۖ Wa 'In Kāna Mithqāla Ĥabbatin Min Khardalin 'Ataynā Bihā ۗ Wa Kafá Binā Ĥāsibīna
َ021-047. Biz qiyamət günü üçün ədalət tərəzisi qurarıq. Heç kəsə əsla haqsızlıq edilməz. Bir xardal dənəsi ağırlığında olsa belə onu (hər hansı bir əməli tərəziyə) gətirərik. Haqq-hesab çəkməyə Biz kifayətik.
َ021-058. (Onlar gedən kimi İbrahim bütləri) parça-parça edib yalnız onların bِyüyünü saxladı ki, bəlkə, qayıdıb ona baş çəkdilər. (Qoy anlasınlar ki, bu dilsiz-ağılsız bütlər nəinki başqalarını, hətta ِzlərini belə qorumağa qadir deyillər. Buna gِrə də onlara ibadət etmək ən bِyük günahdır).
Qāla Bal Fa`alahu Kabīruhum Hādhā Fās'alūhum 'In Kānū Yanţiqūna
َ021-063. (İbrahim sındırmadığı iri bütü gِstərib:) "Bəlkə, onların bu bِyüyü bunu etmişdir. Əgər danışa bilirlərsə, ِzlərindən soruşun!" - deyə cavab verdi.
َ021-064. Bunun nəticəsində onlar (ağıllarını başlarına yığıb) ِz-ِzlərinə müraciətlə: "Siz, doğrudan da, zalımlarsınız (dilsiz-ağılsız, heç ِzlərini belə qorumağa qadir olmayan bütlərə tapınmaqla ِzünüz ِzünüzə zülm edirsiniz)", - dedilər.
َ021-065. Sonra (mübahisədə aciz qaldıqlarını gِrüb) yenə də ِz küfrlərinə (başlarında olan əski e´tiqada) qayıdaraq (İbrahimə): "Axı sən bilirsən ki, bunlar danışmırlar!" - dedilər.
Qālū Ĥarriqūhu Wa Anşurū 'Ālihatakum 'In Kuntum Fā`ilīna
َ021-068. (Nəmrud və ətrafındakılar ِz camaatına) belə dedilər: "Əgər (tapındıqlarınıza yardım gِstərmək, onları xilas etmək üçün) bir iş gِrəcəksinizsə, onu (İbrahimi) yandırın və tanrılarınıza kِmək edin!"
Wa 'Arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Akhsarīna
َ021-070. Onlar (İbrahimə) hiylə qurmaq istədilər, lakin Biz onları (cürbəcür müsibətlərə düçar etməklə, xüsusilə üstlərinə ətlərini yeyib qanlarını içən həşərat gِndərməklə) daha çox ziyana uğratdıq.
Wa Najjaynāhu Wa Lūţāan 'Ilá Al-'Arđi Allatī Bāraknā Fīhā Lil`ālamīna
َ021-071. Biz onu da (İbrahimi də), (qardaşı oğlu) Lutu da (Nəmrud tayfasının əlindən qurtarıb) aləmlər üçün mübarək etdiyimiz (torpağında bəşər ِvladına bərəkətlər verdiyimiz) yerə (Şama) qovuşdurduq.
Wa Ja`alnāhum 'A'immatan Yahdūna Bi'amrinā Wa 'Awĥaynā 'Ilayhim Fi`la Al-Khayrāti Wa 'Iqāma Aş-Şalāati Wa 'Ītā'a Az-Zakāati ۖ Wa Kānū Lanā `Ābidīna
َ021-073. Biz onları əmrimizlə (insanları) doğru yola gətirən imamlar (rəhbərlər) etdik. Biz onları xeyirli işlər gِrməyi, namaz qılmağı və zəkat verməyi vəhy etdik. Onlar yalnız Bizə ibadət edirdilər.
Wa Lūţāan 'Ātaynāhu Ĥukmāan Wa `Ilmāan Wa Najjaynāhu Mina Al-Qaryati Allatī Kānat Ta`malu Al-Khabā'itha ۗ 'Innahum Kānū Qawma Saw'in Fāsiqīna
َ021-074. Biz Luta da bir hِkm (hikmət, peyğəmbərlik; çətin məsələləri həll edib hِkm çıxartmaq) və elm verdik, onu (əhalisi) çirkin işlər gِrən bir məmləkətdən (çıxardıb) xilas etdik. Həqiqətən, onlar pis, fasiq (Allaha asi olan, pozğun) bir tayfa idilər.
Wa Nūĥāan 'Idh Nādá Min Qablu Fāstajabnā Lahu Fanajjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi
َ021-076. (Ya Rəsulum!) Nuhu da (yad et)! O daha ِncə (ِz kafir ümmətinin əzaba düçar olması haqqında) yalvarıb dua etmişdi. Biz onun duasını qəbul buyurmuş, onu da, ailəsini də bِyük fəlakətdən (tufandan) qurtarmışdıq!
Wa Naşarnāhu Mina Al-Qawmi Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā ۚ 'Innahum Kānū Qawma Saw'in Fa'aghraqnāhum 'Ajma`īna
َ021-077. Biz ayələrimizi yalan hesab edən bir qِvmə qarşı ona yardım gِstərmişdik. Onlar, həqiqətən, pis bir camaat idilər. Buna gِrə də Biz onların hamısını (suya) qərq etdik.
Wa Dāwūda Wa Sulaymāna 'Idh Yaĥkumāni Fī Al-Ĥarthi 'Idh Nafashat FīhiGhanamu Al-Qawmi Wa Kunnā LiĥukmihimShāhidīna
َ021-078. (Ya Rəsulum!) Davudu və Süleymanı da (yad et)! O zaman ki, onlar bir tayfanın qoyunlarının girib xarab etdiyi bir əkin sahəsi haqqında hِkm verirdilər və Biz də onların hِkmünə şahid idik.
Fafahhamnāhā Sulaymāna ۚ Wa Kullāan 'Ātaynā Ĥukmāan Wa `Ilmāan ۚ Wa Sakhkharnā Ma`a Dāwūda Al-Jibāla Yusabbiĥna Wa Aţ-Ţayra ۚ Wa Kunnā Fā`ilīna
َ021-079. Biz onu (məsələnin hِkmünü) dərhal Süleymana anlatdıq. Və onların hər birinə hِkm (hikmət, peyğəmbərlik) və elm (şəriəti dərindən bilmək) verdik. Biz dağları və quşları Davudla birlikdə (Allahı) təqdis edib tə´rifləsinlər deyə ona ram etdik. Bunları (sizə təəccüblü gِrünsə də, lِvhi-məhfuzdakı əzəli hِkmümüzlə) Biz etmişdik.
Wa `Allamnāhu Şan`ata Labūsin Lakum Lituĥşinakum Min Ba'sikum ۖ Fahal 'AntumShākirūna
َ021-080. Biz (Davuda) sizi (düşmənlə) vuruşda qorumaq üçün zireh (toxumaq) sənətini ِyrətdik. (Ey Məkkə əhli! Rəbbinizin bu ne´mətinə) artıq şükür edərmisiniz?
Wa Mina Ash-Shayāţīni Man Yaghūşūna Lahu Wa Ya`malūna `Amalāan Dūna Dhālika ۖ Wa Kunnā Lahum Ĥāfižīna
َ021-082. Biz şeytanlardan qəvvaslıq edənləri və başqa işlər gِrənləri (ev tikənləri, mehrab düzəldənləri) də onun ixtiyarına verdik. Biz (Süleymanın əmrindən çıxmasınlar, gِrdükləri işləri təzədən korlamasınlar, fitnə-fəsad tِrətməsinlər deyə) onların üstündə gِz olurduq.
Wa 'Ayyūba 'Idh Nādá Rabbahu 'Annī Massanī Ađ-Đurru Wa 'Anta 'Arĥamu Ar-Rāĥimīna
َ021-083. (Ya Rəsulum!) Əyyubu da (yada sal)! Bir vaxt o, Rəbbinə yalvarıb dua edərək belə demişdi: "Mənə bəla üz verdi (Sənə pənah gətirdim). Sən rəhmlilərin rəhmlisisən!"
Fāstajabnā Lahu Fakashafnā Mā Bihi Min Đurrin ۖ Wa 'Ātaynāhu 'Ahlahu Wa Mithlahum Ma`ahum Raĥmatan Min `Indinā Wa Dhikrá Lil`ābidīna
َ021-084. Biz (Əyyubun) duasını qəbul buyurduq, onu düçar olduğu bəladan (xəstəlikdən və ailəsinə üz vermiş müsibətdən) qurtardıq. Dərgahımızdan (Əyyuba) bir rəhmət və (Allaha) ibadət edənlərə ibrət dərsi (ِyüd-nəsihət) olsun deyə, (həlak olmuş) ِvladlarını qaytarıb ona verdik, üstəlik bir o qədər də əlavə etdik.
Wa Dhā An-Nūni 'IdhDhahaba Mughāđibāan Fažanna 'An Lan Naqdira `Alayhi Fanādá Fī Až-Žulumāti 'An Lā 'Ilāha 'Illā 'Anta Subĥānaka 'Innī Kuntu Mina Až-Žālimīna
َ021-087. Zün-Nunu (balıq sahibi Yunisi) da xatırla! Bir zaman o (küfr etməkdə həddi aşmış ümmətinə qarşı) qəzəblənərək çıxıb getmiş və (Bizə xoş gəlməyən bu səbirsizliyinə gِrə) onu mِhnətə düçar etməyəcəyimizi (gücümüz, yaxud hokmümüzün ona yetməyəcəyini) güman etmişdi. Amma sonra qaranlıqlar içində (balığın qarnında; gecənin, yaxud dənizin zülmətində): "(Pərvərdigara!) Səndən başqa heç bir tanrı yoxdur. Sən paksan, müqəddəssən! Mən isə, həqiqətən, zalımlardan olmuşam (əmrinə qarşı çıxaraq ِzümə zülm eləmişəm)",-deyib dua etmişdi.
Wa Zakarīyā 'Idh Nādá Rabbahu Rabbi Lā Tadharnī Fardāan Wa 'Anta Khayru Al-Wārithīna
َ021-089. (Ya Rəsulum!) Zəkəriyyanı da (yada sal)! Bir vaxt o: "Ey Rəbbim! Məni tək (kimsəsiz, varissiz) buraxma. Sən varislərin ən yaxşısısan! (Bütün məxluqat yox olar, ancaq Sən qalarsan!)" - deyə yalvarıb Rəbbinə dua etmişdi.
Fāstajabnā Lahu Wa Wahabnā Lahu Yaĥyá Wa 'Aşlaĥnā Lahu Zawjahu ۚ 'Innahum Kānū Yusāri`ūna Fī Al-Khayrāti Wa Yad`ūnanā Raghabāan Wa Rahabāan ۖ Wa Kānū Lanā Khāshi`īna
َ021-090. Biz (Zəkəriyyanın) duasını qəbul buyurduq, ona Yəhyanı bəxş etdik və zِvcəsini (doğmağa) qabil bir hala gətirdik. Onlar xeyirli işlər gِrməyə tələsər (yaxşı əməllər etməkdə bir-birini ِtməyə çalışar), ümid və qorxu ilə (rəhmətimizə ümid bəsləyib əzabımızdan qorxaraq) Bizə ibadət edirdilər. Onlar Bizə müt´i idilər.
Wa A-Atī 'Aĥşanat Farjahā Fanafakhnā Fīhā Min Rūĥinā Wa Ja`alnāhā Wa Abnahā 'Āyatan Lil`ālamīna
َ021-091. (Ya Rəsulum!) İsmətini (bəkarətini) qoruyanı da (Məryəmi də yad et)! Biz ضz ruhumuzdan (ضzümüzün yaratdığımız ruhdan Cəbrail vasitəsilə) ona üfürdük, onu və oğlunu (atasız doğulmuş İsanı) aləmlərə (mələklərə, bütün insanlara və cinlərə) bir mِ´cüzə etdik.
'Inna Hadhihi 'Ummatukum 'Ummatan Wāĥidatan Wa 'Anā Rabbukum Fā`budūni
َ021-092. (Ey insanlar!) Həqiqətən, bu (tِvhid dini olan islam) tək bir din olaraq sizin dininizdir. Mən də sizin Rəbbinizəm. Buna gِrə də yalnız Mənə ibadət edin!
Wa Taqaţţa`ū 'Amrahum Baynahum ۖ Kullun 'Ilaynā Rāji`ūna
َ021-093. Amma (insanlar din barəsində) ِz aralarında firqələrə bِlünüb parçalandılar. Onların hamısı Bizim hüzurumuza qayıdacaqlar. (Biz də müvafiq surətdə əməllərinin əvəzini verəcəyik).
Faman Ya`mal Mina Aş-Şāliĥāti Wa Huwa Mu'uminun Falā Kufrāna Lisa`yihi Wa 'Innā Lahu Kātibūna
َ021-094. Hər kim mِ´min ikən yaxşı işlər gِrsə, onun zəhməti danılmayacaqdır (mükafatı tamamilə ِdəniləcəkdir). Şübhəsiz ki, Biz onun üçün (gِrdüyü işləri mələklər vasitəsilə əməl dəftərinə) yazırıq.
Wa Ĥarāmun `Alá Qaryatin 'Ahlaknāhā 'Annahum Lā Yarji`ūna
َ021-095. Məhv etdiyimiz hər hansı bir məmləkət əhlinin (qiyamət qopana qədər tِvbə etmək üçün bir də dünyaya, yaxud haqq dinə) qayıtması mümkün deyildir (haramdır).
Wāqtaraba Al-Wa`du Al-Ĥaqqu Fa'idhā Hiya Shākhişatun 'Abşāru Al-Ladhīna Kafarū Yā Waylanā Qad Kunnā Fī Ghaflatin Min Hādhā Bal Kunnā Žālimīna
َ021-097. Doğru və´d (qiyamət günü) yaxınlaşdıqda kafir olanların gِzləri (dəhşətdən) dərhal bərəlib: "Vay halımıza! Biz (dünyada) bundan qafil idik. Xeyr, biz zalım olmuşuq (peyğəmbərlərin dediklərinə inanmamaqla zülm etmişik)!" - deyərlər.
َ021-101. (Yaxşı əməllərin mükafatı olaraq) ِncədən ِzlərinə ən gِzəl ne´mət (Cənnət, əbədi səadət) yazılmış kəslər - məhz onlar ondan (Cəhənnəmdən) uzaqlaşdırılmış olacaqlar.
َ021-103. Onları ən bِyük qorxu (İsrafilin suru axırıncı dəfə çalınıb cəhənnəmliklərin Cəhənnəmə atılması) məhzun etməyəcəkdir. Mələklər onları qarşılayıb: "Bu sizə və´d olunmuş gününüzdür!" - deyəcəklər.
َ021-104. Gِyü kitab səhifəsi kimi büküb qatlayacağımız günü (qiyamət gününü) yadınıza salın. (O gün insanları) ilk dəfə (yoxdan) yaratdığımız kimi qaytarıb (dirildib) əvvəlki halına salarıq. Biz yerinə yetirməli olduğumuz və´di mütləq yerinə yetirəcəyik. (Biz qiyamət günü sizi dirildib lüt-üryan, anadangəlmə vəziyyətdə məhşərə gətirməyi və´d etmişdik. Biz onu mütləq edəcəyik).
Wa Laqad Katabnā Fī Az-Zabūri Min Ba`di Adh-Dhikri 'Anna Al-'Arđa Yarithuhā `Ibādiya Aş-Şāliĥūna
َ021-105. Biz kitabdan (Tِvratdan, yaxud lِvhi-məhfuzdan) sonra Zəburda da (cənnət torpağına, yer üzünə və ya müqəddəs) torpağa yalnız Mənim saleh bəndələrimin daxil olacağını yazmışdıq.
َ021-106. Həqiqətən, bunda da (Qur´anda da Allaha) ibadət edən bir ümmətdən ِtrü (kifayət qədər) moizə (ِyüd-nəsihət) vardır.
إِنَّ فِي هَذَا لَبَلاَغا ً لِقَوْمٍ عَابِدِينَ
Wa Mā 'Arsalnāka 'Illā Raĥmatan Lil`ālamīna
َ021-107. Səni də (Ya Rəsulum!) aləmlərə (bütün insanlara və cinlərə) ancaq bir rəhmət olaraq gِndərdik. (Sən təkcə insanlara deyil, eyni zamanda cinlərə də peyğəmbər gِndərilmisən. Bütün aləmlər əhli, o cümlədən gِydəki mələklər, yerdəki insanlar və cinlər sənin vücudunla şərəfə nail olurlar. Sənin sayəndə günahkarlara mِhlət verilmiş, hətta səni inkar edənlərin belə cəzası qiyamətə qədər tə´xirə salınmışdır. Mِ´minlər isə sənə iman gətirməklə dünyada bِyük savab qazanıb axirətdə yüksək dərəcələrə, əbədi səadətə nail olacaqlar).
َ021-108. (Müşriklərə) de ki, mənə, həqiqətən, belə vəhy olunur: "Sizin tanrınız ancaq bir olan Allahdır. Bundan sonra (Ona) itaət etməyə (müsəlman olmağa) boyun qoyacaqsınızmı?"
َ021-109. (Ya Rəsulum!) Əgər onlar (imandan) üz dِndərsələr, de: "(Mənə vəhy olunanı) sizə olduğu kimi (hamıya eyni dərəcədə) bildirdim. Sizə və´d olunan şeyin (qiyamət gününün və ya mِ´minlərin qələbəsinin) yaxınmı, uzaqmı olduğunu bilmirəm.
Wa 'In 'Adrī La`allahu Fitnatun Lakum Wa Matā`un 'Ilá Ĥīnin
َ021-111. Mən bilmirəm, bəlkə də, (cəzanızın) tə´xirə salınması sizi imtahana çəkmək və bir müddət (əcəliniz çatana qədər) sizə gün-güzəran vermək üçündür".
َ021-112. (Peyğəmbər) dedi: "Ey Rəbbim! (Mənimlə məni təkzib edən Məkkə müşrikləri arasında) ədalətlə hِkm et. Sizin mənə aid etdiyiniz sifətlərə (dediyiniz pis sِzlərə) qarşı kِmək dilənilməsi kimsə yalnız Rəhman olan Rəbbimizdir!"