20) Sūrat Ţāhā | Printed format | 20) سُورَة طَاهَا |
| Ţāhā | َ020-001. Ta, Ha! | طَاهَا | ||||||
| Mā 'Anzalnā `Alayka Al-Qur'āna Litashqá | َ020-002. Biz Qur´anı sənə məşəqqət çəkməyin üçün nazil etmədik! (Peyğəmbər ayaq üstə, barmaqlarının ucunda durub o qədər namaz qılmışdı ki, mübarək qıçları şişmişdi). | مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى | ||||||
| 'Illā Tadhkiratan Liman Yakhshá | َ020-003. (Biz onu Allahın əzabından) qorxan bir kimsəyə yalnız ِyüd-nəsihət olaraq (gِndərdik). | إِلاَّ تَذْكِرَة ً لِمَنْ يَخْشَى | ||||||
| Tanzīlāan Mimman Khalaqa Al-'Arđa Wa As-Samāwāti Al-`Ulā | َ020-004. O, yeri və uca gِyləri yaradandan (Allahdan) nazil olmuşdur. | تَنزِيلا ً مِمَّنْ خَلَقَ الأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلاَ | ||||||
| Ar-Raĥmānu `Alá Al-`Arshi Astawá | َ020-005. Rəhman ərşi yaradıb hِkmü altına almışdır (ərşə hakimdir). | الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى | ||||||
| Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Mā Taĥta Ath-Thará | َ020-006. Gِylərdə və yerdə, onların arasında və torpağın altında (yeddi qat yerdə) nə varsa (hamısı) Onundur. | لَه ُُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى | ||||||
| Wa 'In Tajhar Bil-Qawli Fa'innahu Ya`lamu As-Sirra Wa 'Akhfá | َ020-007. (Ey insan!) Sən (dua edərkən) səsini ucaltsanda (ucaltmasan da, heç bir fərqi yoxdur). اünki Allah sirri də, sirdən daha gizli olanı da (məxfini də) bilir. (Allah nəinki qəlblərin sirlərindən, hətta ani olaraq ürəklərdən keçən gizli niyyətlərdən də xəbərdardır. Buna gِrə də ِzünü yorub uca səslə dua, yaxud zikr etmə. Əsas məsələ Allaha edilən ibadətin səmimiyyətidir). | وَإِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّه ُُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى | ||||||
| Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa ۖ Lahu Al-'Asmā'u Al-Ĥusná | َ020-008. Allahdan başqa heç bir tanrı yoxdur. Ən gِzəl adlar (əsmayi-hüsna) yalnız Ona məxsusdur! | اللَّهُ لاَ إِلَهَ~َ إِلاَّ هُوَ ۖ لَهُ الأَسْمَاءُ الْحُسْنَى | ||||||
| Wa Hal 'Atāka Ĥadīthu Mūsá | َ020-009. Musanın hekayəti sənə gəlib çatdımı? (Yaxud Musanın əhvalatı artıq sənə gəlib çatdı). | وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى | ||||||
| 'Idh Ra'á Nārāan Faqāla Li'hlihi Amkuthū 'Innī 'Ānastu Nārāan La`allī 'Ātīkum Minhā Biqabasin 'Aw 'Ajidu `Alá An-Nāri Hudáan | َ020-010. (Musa Şüeybi Mədyəndə qoyub anasına və qardaşına baş çəkmək üçün zِvcəsi ilə birlikdə Misirə gedərkən Tur dağının qərbində yerləşən Tuva vadisində gecə vaxtı bir uşağı dünyaya gəlmişdi. Onlar zil qaranlıq gecədə işıqsız qalıb yolu itirmişdilər). O zaman (Musa qarşıda) bir od gِrüb ailəsinə belə demişdi: "Siz (yerinizdə) durun. Mənim gِzümə bir od sataşdı. Bəlkə, ondan sizə bir gِz gətirdim, yaxud odun yanında bir bələdçi tapdım!" | إِذْ رَأَى نَارا ً فَقَالَ لِأهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارا ً لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدى ً | ||||||
| Falammā 'Atāhā Nūdī Yā Mūsá | َ020-011. (Musa) odun yanına yetişdikdə belə bir nida gəldi: "Ya Musa! | فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَامُوسَى | ||||||
| 'Innī 'Anā Rabbuka Fākhla` Na`layka ۖ 'Innaka Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţūáan | َ020-012. Mən, həqiqətən, sənin Rəbbinəm. Nə´leynini çıxart, çünki sən müqəddəs vadidə - Tuvadasan! | إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوى ً | ||||||
| Wa 'Anā Akhtartuka Fāstami` Limā Yūĥá | َ020-013. Mən səni (peyğəmbər) seçdim. (Sənə) vəhy olunanı dinlə! | وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى | ||||||
| 'Innanī 'Anā Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā 'Anā Fā`budnī Wa 'Aqimi Aş-Şalāata Lidhikrī | َ020-014. Mən, həqiqətən, Allaham. Məndən başqa heç bir tanrı yoxdur. Mənə ibadət et və Məni anmaq üçün namaz qıl! | إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لاَ إِلَهَ~َ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِي | ||||||
| 'Inna As-Sā`ata 'Ātiyatun 'Akādu 'Ukhfīhā Litujzá Kullu Nafsin Bimā Tas`á | َ020-015. O saat (qiyamət saatı) mütləq gələcəkdir. Mənim onu az qala açmağım gəlir ki, hər kəs etdiyi əməlin əvəzini (mükafatını, yaxud cəzasını) alsın. (Və ya: Mən onu az qala ضzümdən belə gizlədirəm; və ya: Mən onu ضzümdən başqa hamıdan gizlədirəm. Yaxud: Mən onu zorla gizlədirəm, çünki qiyamətin yaxınlaşması hər addımda ِzünü müxtəlif əlamətlərlə biruzə verir). | إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا تَسْعَى | ||||||
| Falā Yaşuddannaka `Anhā Man Lā Yu'uminu Bihā Wa Attaba`a Hawāhu Fatardá | َ020-016. Ehtiyatlı ol ki, (qiyaməti) danıb nəfsinin istəklərinə uyan bir kəs səni ona inanmaqdan yayındırmasın, yoxsa məhv olarsan! | فَلاَ يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاه ُُ فَتَرْدَى | ||||||
| Wa Mā Tilka Biyamīnika Yā Mūsá | َ020-017. Ya Musa! Sağ əlindəki nədir?" | وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَامُوسَى | ||||||
| Qāla Hiya `Aşāya 'Atawakka'u `Alayhā Wa 'Ahushshu Bihā `Alá Ghanamī Wa Liya Fīhā Ma'āribu 'Ukhrá | َ020-018. (Musa) dedi: "O mənim əsamdır. Ona sِykənir, onunla qoyunlarımı xəzəl silkələyirəm. O, başqa işlərdə də karıma gəlir!" | قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَى | ||||||
| Qāla 'Alqihā Yā Mūsá | َ020-019. (Allah) buyurdu: "Ya Musa! Onu (əsanı yerə) at!" | قَالَ أَلْقِهَا يَامُوسَى | ||||||
| Fa'alqāhā Fa'idhā Hiya Ĥayyatun Tas`á | َ020-020. (Musa əsanı yerə) atan kimi o, dərhal bir ilan (əjdaha) olub sür´ətlə sürünməyə başladı. | فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّة ٌ تَسْعَى | ||||||
| Qāla Khudh/hā Wa Lā Takhaf ۖ Sanu`īduhā Sīratahā Al-'Ūlá | َ020-021. (Allah) buyurdu: "Tut onu, qorxma. Biz onu qaytarıb əvvəlki şəklinə salacağıq! | قَالَ خُذْهَا وَلاَ تَخَفْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الأُولَى | ||||||
| Wa Ađmum Yadaka 'Ilá Janāĥika Takhruj Bayđā'a Min Ghayri Sū'in 'Āyatan 'Ukhrá | َ020-022. Əlini qoltuğunun altına qoy ki, əlin (oradan sənin peyğəmbərliyinin həqiqiliyinə dəlalət edən) başqa bir mِ´cüzə olaraq eyibsiz-qüsursuz, ağappaq çıxsın (günəş şüası kimi gِzqamaşdırıcı şəfəq saçsın). | وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوء ٍ آيَةً أُخْرَى | ||||||
| Linuriyaka Min 'Āyātinā Al-Kubrá | َ020-023. Və Biz də (bununla) sənə ən bِyük mِ´cüzələrimizdən (bir neçəsini) gِstərək. | لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى | ||||||
| Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá | َ020-024. (Ya Musa! Bu mِ´cüzələrlə bir peyğəmbər kimi) Fir´onun yanına get! O, həqiqətən, azğınlaşıb həddini aşmışdır (Allahlıq iddiasına düşmüşdür)". | اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّه ُُ طَغَى | ||||||
| Qāla Rabbi Ashraĥ Lī Şadrī | َ020-025. (Musa) dedi: "Ey Rəbbim! (Peyğəmbərliyi yerinə yerinə yetirməyə qadir olmaq, Fir´onla danışmağa cür´ət etmək və bu yolda bütün məşəqqətlərə tab gətirə bilmək üçün) kِksümü açıb genişlət; | قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي | ||||||
| Wa Yassir Lī 'Amrī | َ020-026. İşimi yüngülləşdir; | وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي | ||||||
| Wa Aĥlul `Uqdatan Min Lisānī | َ020-027. Dilimdəki düyünü aç (pəltəkliyimi gِtür) ki, | وَاحْلُلْ عُقْدَة ً مِنْ لِسَانِي | ||||||
| Yafqahū Qawlī | َ020-028. Sِzümü yaxşı anlasınlar! | يَفْقَهُوا قَوْلِي | ||||||
| Wa Aj`al Lī Wazīrāan Min 'Ahlī | َ020-029. Və mənə ِz ailəmdən bir vəzir (kِməkçi) ver - | وَاجْعَلْ لِي وَزِيرا ً مِنْ أَهْلِي | ||||||
| Hārūna 'Akhī | َ020-030. Qardaşım Harunu! | هَارُونَ أَخِي | ||||||
| Ashdud Bihi 'Azrī | َ020-031. Onunla arxamı mِhkəmləndir. | اشْدُدْ بِهِ~ِ أَزْرِي | ||||||
| Wa 'Ashrik/hu Fī 'Amrī | َ020-032. Onu işimə ortaq et (ona da peyğəmbərlik ver) ki, | وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي | ||||||
| Kay Nusabbiĥaka Kathīrāan | َ020-033. Səni çox təqdis edib şə´ninə təriflər deyək. | كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرا ً | ||||||
| Wa Nadhkuraka Kathīrāan | َ020-034. Və Səni çox zikr edək (daim yada salıb şükr-səna edək). | وَنَذْكُرَكَ كَثِيرا ً | ||||||
| 'Innaka Kunta Binā Başīrāan | َ020-035. Sən, şübhəsiz ki, Bizi gِrürsən!" | إِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِيرا ً | ||||||
| Qāla Qad 'Ūtīta Su'ulaka Yā Mūsá | َ020-036. (Allah) buyurdu: "Dilədiyin sənə verildi, ya Musa! | قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَامُوسَى | ||||||
| Wa Laqad Manannā `Alayka Marratan 'Ukhrá | َ020-037. Sənə (bundan əvvəl də) bir dəfə ne´mət bəxş etmişdik | وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى | ||||||
| 'Idh 'Awĥaynā 'Ilá 'Ummika Mā Yūĥá | َ020-038. Anana vəhy olunacaq şeyi vəhy etdiyimiz zaman. | إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا يُوحَى | ||||||
| 'Ani Aqdhifīhi Fī At-Tābūti Fāqdhifīhi Fī Al-Yammi Falyulqihi Al-Yammu Bis-Sāĥili Ya'khudh/hu `Adūwun Lī Wa`adūwun Lahu ۚ Wa 'Alqaytu `Alayka Maĥabbatan Minnī Wa Lituşna`a `Alá `Ayni | َ020-039. (O zaman ki, Mən anana buyurmuşdum: ) "(Musanı) bir sandığa qoyub çaya (Nilə) at. Qoy çay onu sahilə çıxartsın və Mənə də, ona düşmən olan birisi (Fir´on) onu (sudan tapıb) gِtürsün". (Ya Musa!) Gِzümün qabağında boya-başa çatdırılasan deyə, ضz tərəfimdən (insanların ürəklərində) sənə bir sevgi yaratdım. (Mərhəmət nəzərim heç vaxt üstündən əskik olmadı. Elə etdim ki, Fir´on ِzü, arvadı Asiyə və ətrafındakıların hamısı səni sevdi). | أَنِ اقْذِفِيه ِِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيه ِِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوّ ٌ لِي وَعَدُوّ ٌ لَه ُُ ۚ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّة | 'Idh Tamshī 'Ukhtuka Fataqūlu Hal 'Adullukum `Alá Man Yakfuluhu ۖ Faraja`nāka 'Ilá 'Ummika Kay Taqarra `Aynuhā Wa Lā Taĥzana ۚ Wa Qatalta Nafsāan Fanajjaynāka Mina Al-Ghammi Wa Fatannāka Futūnāan ۚ Falabithta Sinīna Fī 'Ahli Madyana Thumma Ji'ta `Alá Qadarin Yā Mūsá | َ020-040. O zaman bacın (sənin ardınca guya yad bir adam kimi saraya) gedib (oradakılara) deyirdi: "Sizə ona baxa biləcək (süd verəcək) birisini gِstərimmi?" (Onlar razılıq verdilər, anan saraya gəldi). Artıq (salamat qalmağına gِrə) gِzü aydın olsun və kədərlənməsin deyə, səni anana qaytardıq. Sən (on iki yaşında ikən tayfadan olan bir yəhudi ilə mübahisə edən) bir nəfəri (bir qibtini) vurub ِldürdün. Sonra Biz səni (Mədyənə qaçırtmaqla) o qəmdən qurtardıq. Biz səni bir çox sınaqlardan keçirtdik (cürbəcür bəlalara, mِhnətlərə düçar edib hamısından salamat qurtardıq). İllərlə Mədyən əhli içində (Şüeybin yanında) qaldın. Sonra da müəyyən olunmuş vaxta (qırx yaşına) gəlib çatdın, Ya Musa! | إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَنْ يَكْفُلُه ُُ ۖ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلاَ تَحْزَنَ ۚ وَقَتَلْتَ نَفْسا ً فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَ | Wa Aşţana`tuka Linafsī | َ020-041. Və Mən səni ضzümə (peyğəmbər) seçdim! (Qırx yaşına çatan kimi sənə peyğəmbərlik bəxş edib mِ´cüzələrlə Fir´onun yanına gِndərdim). | وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي |
| Adh/hab 'Anta Wa 'Akhūka Bi'āyātī Wa Lā Taniyā Fī Dhikrī | َ020-042. Sən və qardaşın mِ´cüzələrimlə gedin və Məni zikr etməkdə zəiflik gِstərməyin. (Bu sizin ürəyinizə mətanət, dizinizə qüvvət verər). | اذْهَبْ أَنْتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلاَ تَنِيَا فِي ذِكْرِي | ||||||
| Adh/habā 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá | َ020-043. Fir´onun yanına yollanın. O (allahlıq iddiasına düşməklə), həqiqətən, azğınlaşıb həddini aşmışdır. | اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّه ُُ طَغَى | ||||||
| Faqūlā Lahu Qawlāan Layyināan La`allahu Yatadhakkaru 'Aw Yakhshá | َ020-044. Onunla yumşaq danışın. Bəlkə, ِyüd-nəsihət qəbul etsin, yaxud (Rəbbindən) qorxsun!" | فَقُولاَ لَه ُُ قَوْلا ً لَيِّنا ً لَعَلَّه ُُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى | ||||||
| Qālā Rabbanā 'Innanā Nakhāfu 'An Yafruţa `Alaynā 'Aw 'An Yaţghá | َ020-045. Onlar: "Ey Rəbbimiz! (Fir´onun mِ´cüzə gِstərməyimizə hِvsələsi çatmayıb) bizə şiddətli cəza verməsindən və ya azğınlaşaraq həddini aşmasından (dikbaşlıq etməsindən) qorxuruq!" - dedilər. | قَالاَ رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَنْ يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَنْ يَطْغَى | ||||||
| Qāla Lā Takhāfā ۖ 'Innanī Ma`akumā 'Asma`u Wa 'Ará | َ020-046. (Allah) buyurdu: "Qorxmayın, Mən də sizinləyəm, (hər şeyi) eşidirəm və gِrürəm! | قَالَ لاَ تَخَافَا ۖ إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى | ||||||
| Fa'tiyāhu Faqūlā 'Innā Rasūlā Rabbika Fa'arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla Wa Lā Tu`adhdhibhum ۖ Qad Ji'nāka Bi'āyatin Min Rabbika Wa ۖ As-Salāmu `Alá Mani Attaba`a Al-Hudá | َ020-047. Onun yanına gedib deyin: "Biz ikimiz də sənin Rəbbinin peyğəmbəriyik. İsrail oğullarını bizimlə gِndər (Şama getməklərinə mane olma) və onlara işgəncə vermə. Biz sənin yanına Rəbbindən dəlillə (mِ´cüzə ilə) gəlmişik. Haqq yolu tutub gedənlərə salam olsun! | فَأْتِيَاه ُُ فَقُولاَ إِنَّا رَسُولاَ رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلاَ تُعَذِّبْهُمْ ۖ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَة ٍ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى | ||||||
| 'Innā Qad 'Ūĥiya 'Ilaynā 'Anna Al-`Adhāba `Alá Man Kadhdhaba Wa Tawallá | َ020-048. Bizə vəhy olundu ki, (Allahın vəhdaniyyətini və ayələrini, qiyaməti və peyğəmbərləri) yalan hesab edənləri və (haqdan) üz dِndərənləri (axirətdə) əzab gِzləyir!" | إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى | ||||||
| Qāla Faman Rabbukumā Yā Mūsá | َ020-049. (Fir´on: ) "Elədə Rəbbiniz kimdir, ya Musa?" -deyə soruşdu. | قَالَ فَمَنْ رَبُّكُمَا يَامُوسَى | ||||||
| Qāla Rabbunā Al-Ladhī 'A`ţá Kulla Shay'in Khalqahu Thumma Hadá | َ020-050. (Musa) belə cavab verdi: "Rəbbimiz hər şeyə ضz xilqətini verən, sonra da ona doğru yolu gِstərəndir!" | قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَه ُُ ثُمَّ هَدَى | ||||||
| Qāla Famā Bālu Al-Qurūni Al-'Ūlá | َ020-051. (Fir´on) soruşdu: "Bəs əvvəlki nəsillərin halı necədir?" | قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الأُولَى | ||||||
| Qāla `Ilmuhā `Inda Rabbī Fī Kitābin ۖ Lā Yađillu Rabbī Wa Lā Yansá | َ020-052. (Musa) belə cavab verdi: "Onlara dair bilik yalnız Rəbbimin dərgahında olan bir kitabdadır (lِvhi-məhfuzdadır). Rəbbim (heç bir şeydə) xəta etməz və (heç bir şeyi) unutmaz!" | قَالَ عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي فِي كِتَاب ٍ ۖ لاَ يَضِلُّ رَبِّي وَلاَ يَنسَى | ||||||
| Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Mahdāan Wa Salaka Lakum Fīhā Subulāan Wa 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'akhrajnā Bihi 'Azwājāan Min Nabātin Shattá | َ020-053. O (bِyük Allah) ki, yer üzünü sizin üçün dِşəmiş (dِşək etmiş), orada sizin üçün yollar salmış, gِydən yağmur yağdırmışdır. Biz o yağmurla nِvbənِv bitkilərdən cütlər yetişdirmişik. | الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ مَهْدا ً وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلا ً وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاء ً فَأَخْرَجْنَا بِهِ~ِ أَزْوَاجا ً مِنْ نَبَات ٍ شَتَّى | ||||||
| Kulū Wa Ar`aw 'An`āmakum ۗ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Li'wlī An-Nuhá | َ020-054. (Onlardan nuşcanlıqla) yeyin, həm də heyvanlarınızı otarın. Həqiqətən, bunda (gِrdüyümüz bu işlərdə) ağıl sahibləri üçün (Allahın vəhdaniyyətinə, qüdrətinə dəlalət edən) əlamətlər vardır! | كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَات ٍ لِأوْلِي النُّهَى | ||||||
| Minhā Khalaqnākum Wa Fīhā Nu`īdukum Wa Minhā Nukhrijukum Tāratan 'Ukhrá | َ020-055. Sizi (ulu babanız Adəmi) də onda (o torpaqdan) yaratdıq. Sizi (ِləndən sonra) ora qaytaracaq və (qiyamət günü) bir daha oradan (dirildib) çıxardacağıq. | مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى | ||||||
| Wa Laqad 'Araynāhu 'Āyātinā Kullahā Fakadhdhaba Wa 'Abá | َ020-056. Biz, ayələrimizin (dəlillərimizin və mِ´cüzələrimizin) hamısını ona (Fir´ona) gِstərdik. Lakin (Fir´on) onları yalan sayıb (heç birini) qəbul etmədi. | وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى | ||||||
| Qāla 'Aji'tanā Litukhrijanā Min 'Arđinā Bisiĥrika Yā Mūsá | َ020-057. (Fir´on) dedi: "Ya Musa! Sən sehrinlə bizi ِz torpağımızdan (Misirdən) qovub çıxartmağa gəlmisən? | قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَامُوسَى | ||||||
| Falana'tiyannaka Bisiĥrin Mithlihi Fāj`al Baynanā Wa Baynaka Maw`idāan Lā Nukhlifuhu Naĥnu Wa Lā 'Anta Makānāan Sūáan | َ020-058. Elədə biz sənə eyni ilə onun kimi bir sehr gِstərəcəyik. Bizimlə ِz aranda bir vaxt tə´yin et. Nə biz, nə də sən və´dimizə xilaf çıxmayaq. Bu (ikimizə də) əlverişli bir yerdə olsun!" (Gِrək kim-kimə qalib gələcək!) | فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْر ٍ مِثْلِه ِِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدا ً لاَ نُخْلِفُه ُُ نَحْنُ وَلاَ أَنْتَ مَكَانا ً سُوى ً | ||||||
| Qāla Maw`idukum Yawmu Az-Zīnati Wa 'An Yuĥshara An-Nāsu Đuĥáan | َ020-059. (Musa) dedi: "Sizə verilən və´də sizin bayram gününüz və camaatın (bir yerə) toplaşacağı günorta vaxtıdır!" | قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحى ً | ||||||
| Fatawallá Fir`awnu Fajama`a Kaydahu Thumma 'Atá | َ020-060. (Bu sِhbətdən sonra) Fir´on dِnüb getdi, nəhayət, bütün hiylə (və sehr) vasitələrini (sehrbazlarını) yığıb (və´d olunmuş vaxtda həmin yerə) gəldi. | فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَه ُُ ثُمَّ أَتَى | ||||||
| Qāla Lahum Mūsá Waylakum Lā Taftarū `Alá Al-Lahi Kadhibāan Fayusĥitakum Bi`adhābin ۖ Wa Qad Khāba Mani Aftará | َ020-061. Musa onlara (sehrbazlara) dedi: "(Ay yazıqlar!) Vay sizin halınıza! Allaha iftira yaxmayın, yoxsa O sizi əzabla məhv edər. (Allaha) iftira yaxan naümid olar (muradına çatmaz)". | قَالَ لَهُمْ مُوسَى وَيْلَكُمْ لاَ تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبا ً فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَاب ٍ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى | ||||||
| Fatanāza`ū 'Amrahum Baynahum Wa 'Asarrū An-Najwá | َ020-062. Onlar (bu Musa heç sehrbaza oxşamır; əgər qalib gəlsək, heç; yox əgər qalib gələ bilməsək, ona iman gətirərik, deyə) ِz aralarında ِz işləri barədə mübahisə edir və xəlvətcə pıçıldaşırdılar. | فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى | ||||||
| Qālū 'In Hadhāni Lasāĥirāni Yurīdāni 'An Yukhrijākum Min 'Arđikum Bisiĥrihimā Wa Yadh/habā Biţarīqatikumu Al-Muthlá | َ020-063. Onlar (uzun-uzadı mübahisədən sonra Musadan və Harundan qorxub astaca bir-birinə) dedilər: "Bu ikisi, əlbəttə, sehrbazdır. Onlar ِz sehrləri ilə sizi yurdunuzdan qovub çıxartmaq və sizin ən gِzəl yolunuzu (dininizi, təriqətinizi) yox etmək (ə´yan-əşrafınızı ِz tərəflərinə çəkmək) istəyirlər. | قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَنْ يُخْرِجَاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَى | ||||||
| Fa'ajmi`ū Kaydakum Thumma A'tū Şaffāan ۚ Wa Qad 'Aflaĥa Al-Yawma Mani Asta`lá | َ020-064. Ona gِrə də bütün hiylə (sehr) vasitələrinizi toplayın, sonra da (meydana) səf-səf gəlin. Bu gün qalib gələn nicat tapacaqdır! (Mətləbinə yetişəcəkdir!)" | فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفّا ً ۚ وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى | ||||||
| Qālū Yā Mūsá 'Immā 'An Tulqiya Wa 'Immā 'An Nakūna 'Awwala Man 'Alqá | َ020-065. Onlar dedilər: "Ya Musa! (ضzün seç). Ya sən (əvvəlcə əsanı yerə) tulla, ya da biz birinci tullayaq! | قَالُوا يَامُوسَى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى | ||||||
| Qāla Bal 'Alqū ۖ Fa'idhā Ĥibāluhum Wa `Işīyuhum Yukhayyalu 'Ilayhi Min Siĥrihim 'Annahā Tas`á | َ020-066. O (Musa) dedi: "Xeyr, (əvvəlcə) siz tullayın!" (Sehrbazlar əllərindəkini yerə atan kimi) onların sehri üzündən birdən (Musaya) elə gəldi ki, onların ipləri və dəyənəkləri hərəkətə gəlib (ilan kimi qarnı üstə) sürünür. | قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى | ||||||
| Fa'awjasa Fī Nafsihi Khīfatan Mūsá | َ020-067. Musanın canına qorxu düşdü. (O qorxdu ki, camaat sehrlə mِ´cüzə arasında fərq qoya bilməyib iman gətirməsin). | فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِه ِِ خِيفَة ً مُوسَى | ||||||
| Qulnā Lā Takhaf 'Innaka 'Anta Al-'A`lá | َ020-068. Biz ona belə buyurduq: "Qorxma, üstün gələcək mütləq sənsən! | قُلْنَا لاَ تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الأَعْلَى | ||||||
| Wa 'Alqi Mā Fī Yamīnika Talqaf Mā Şana`ū ۖ 'Innamā Şana`ū Kaydu Sāĥirin ۖ Wa Lā Yufliĥu As-Sāĥiru Ĥaythu 'Atá | َ020-069. Sağ əlindəki əsanı yerə tulla, onların düzüb qoşduqlarını (bütün kəndirləri və dəyənəkləri bir anda) udsun. Onların düzəltdikləri sehrbaz hiyləsindən (əfsundan) başqa bir şey deyildir. Sehrbaz isə, hara gedirsə getsin, mətləbinə çatmaz!" | وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِر ٍ ۖ وَلاَ يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَى | ||||||
| Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sujjadāan Qālū 'Āmannā Birabbi Hārūna Wa Mūsá | َ020-070. (Musa əsasını yerə atan kimi o bir əjdahaya dِnüb sehrbazların iplərini, kəndirlərini və dəyənəklərini yerli-dibli uddu). Nəhayət, sehrbazlar: "Biz Harunun və Musanın Rəbbinə (rəbbül-aləminə) iman gətirdik!" - deyib səcdəyə qapandılar. | فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدا ً قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى | ||||||
| Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum ۖ 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra ۖ Fala'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum Fī Judhū`i An-Nakhli Wa Lata`lamunna 'Ayyunā 'Ashaddu `Adhābāan Wa 'Abqá | َ020-071. O (Fir´on) dedi: "Mən sizə izin verməmişdən əvvəl siz ona iman gətirdiniz, çünki o, əslində sizə sehr ِyrədən bِyüyünüzdür. (Heç eybi yoxdur). Mən də sizin əl-ayağınızı çarpaz kəsdirib xurma ağaclarının kِtüklərindən asacağam. Onda hansımızın (mən Fir´onun, yoxsa Musanın Allahının) əzabının daha şiddətli və daha sürəkli olduğunu biləcəksiniz!" | قَالَ آمَنْتُمْ لَه ُُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّه ُُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلاَف ٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابا ً | Qālū Lan Nu'uthiraka `Alá Mā Jā'anā Mina Al-Bayyināti Wa Al-Ladhī Faţaranā ۖ Fāqđi Mā 'Anta Qāđin ۖ 'Innamā Taqđī Hadhihi Al-Ĥayāata Ad-Dunyā | َ020-072. (Sehrbazlar) dedilər: "Biz heç vaxt səni bizə gələn bu açıq mِ´cüzələrdən və bizi yaradandan üstün tutmayacağıq. İndi nə hِkm edəcəksənsə, et. Sən ancaq bu dünyada hِkm edə bilərsən! | قَالُوا لَنْ نُؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا ۖ فَاقْضِ مَا أَنْتَ قَاض ٍ ۖ إِنَّمَا تَقْضِي هَذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا | |||
| 'Innā 'Āmannā Birabbinā Liyaghfira Lanā Khaţāyānā Wa Mā 'Akrahtanā `Alayhi Mina As-Siĥri Wa ۗ Allāhu Khayrun Wa 'Abqá | َ020-073. Biz, həqiqətən, Rəbbimizə iman gətirdik ki, O bizi günahlarımıza və sənin bizi məcbur etdiyin sehrə (sehrlə məşğul olmağımıza) gِrə bağışlasın/ Allah (sən Fir´ondan) daha xeyirli və (Onun günahkarlara verəcəyi əzab) daha baqidir!" | إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ ۗ وَاللَّهُ خَيْر ٌ وَأَبْقَى | ||||||
| 'Innahu Man Ya'ti Rabbahu Mujrimāan Fa'inna Lahu Jahannama Lā Yamūtu Fīhā Wa Lā Yaĥyā | َ020-074. Kim Rəbbinin hüzuruna günahkar kimi gələrsə, onu Cəhənnəm (cəhənnəm əzabı) gِzləyir. O, orada nə ِlər, nə də yaşayar. (Cəhənnəm əhli nə ِlü kimi ِlü, nə də diri kimi diridir, əbədi əzaba düçar olub bir gün gِrməz). | إِنَّه ُُ مَنْ يَأْتِ رَبَّه ُُ مُجْرِما ً فَإِنَّ لَه ُُ جَهَنَّمَ لاَ يَمُوتُ فِيهَا وَلاَ يَحْيَا | ||||||
| Wa Man Ya'tihi Mu'umināan Qad `Amila Aş-Şāliĥāti Fa'ūlā'ika Lahumu Ad-Darajātu Al-`Ulā | َ020-075. Kim (Rəbbinin hüzuruna) yaxşı əməllər etmiş bir mِ´min kimi olaraq gələrsə, belələrini ən yüksək dərəcələr gِzləyir - | وَمَنْ يَأْتِه ِِ مُؤْمِنا ً قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُوْلَائِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلاَ | ||||||
| Jannātu `Adnin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā ۚ Wa Dhalika Jazā'u Man Tazakká | َ020-076. Əbədi qalacaqları, (ağacları) altından çaylar axan Ədn cənnətləri. Bu, (günahlardan) pak olanların (təmizlənənlərin) mükafatıdır. | جَنَّاتُ عَدْن ٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ جَزَاءُ مَنْ تَزَكَّى | ||||||
| Wa Laqad 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī Fāđrib Lahum Ţarīqāan Fī Al-Baĥri Yabasāan Lā Takhāfu Darakāan Wa Lā Takhshá | َ020-077. (İzzət və cəlalıma) and olsun ki, Biz Musaya belə vəhy etdik: "Qullarımla gecə yola çıx, (əsanı suya vurmaqla) onlar üçün dənizdə quru bir yol aç. (Fir´onun) sizə yetişməsindən qorxma, (suya qərq olmaqdan da) əndişəyə düşmə!" | وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقا ً فِي الْبَحْرِ يَبَسا ً لاَ تَخَافُ دَرَكا ً وَلاَ تَخْشَى | ||||||
| Fa'atba`ahum Fir`awnu Bijunūdihi Faghashiyahum Mina Al-Yammi Mā Ghashiyahum | َ020-078. Fir´on ِz ordusu ilə onları tə´qib etdi, daniz də (şahə qalxan dalğaları ilə) onları (onun əsgərlərini) çulğayıb qərq etdi, ِzü də necə! | فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِه ِِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ | ||||||
| Wa 'Ađalla Fir`awnu Qawmahu Wa Mā Hadá | َ020-079. Fir´on (mənəm sizin ən bِyük rəbbiniz, deyərək) ِz tayfasını yoldan çıxartdı və (onları) doğru yola aparmadı. | وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَه ُُ وَمَا هَدَى | ||||||
| Yā Banī 'Isrā'īla Qad 'Anjaynākum Min `Adūwikum Wa Wā`adnākum Jāniba Aţ-Ţūri Al-'Aymana Wa Nazzalnā `Alaykumu Al-Manna Wa As-Salwá | َ020-080. Ey israil oğulları! Sizi düşməninizdən (Fir´onun əlindən) xilas etdik. (Tِvratın nazil olması üçün) sizə Tur dağının sağ tərəfini və´d buyurduq. Sizə (gِydən) qüdrət halvası və bildirçin endirdik! | يَابَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنجَيْنَاكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى | ||||||
| Kulū Min Ţayyibāti Mā Razaqnākum Wa Lā Taţghaw Fīhi Fayaĥilla `Alaykum Ghađabī ۖ Wa Man Yaĥlil `Alayhi Ghađabī Faqad Hawá | َ020-081. Sizə verdiyimiz ruzilərin təmizindən (halalından) yeyin, lakin bunda həddi aşmayın (israfçılıq, xəsislik və nankorluq etməyin, ehtiyacı olana şər´i qayda üzrə kِmək gِstərin), yoxsa qəzəbimə düçar olarsınız. Qəzəbimə düçar olan isə mütləq uçuruma düşüb bədbəxt (cəhənnəmlik) olar. | كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلاَ تَطْغَوْا فِيه ِِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَى | ||||||
| Wa 'Innī Laghaffārun Liman Tāba Wa 'Āmana Wa `Amila Şāliĥāan Thumma Ahtadá | َ020-082. Şübhəsiz ki, Mən həm də tِvbə edib iman gətirəni yaxşı işlər gِrüb, sonra da doğru yolu tutanı çox bağışlayanam! | وَإِنِّي لَغَفَّار ٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحا ً ثُمَّ اهْتَدَى | ||||||
| Wa Mā 'A`jalaka `An Qawmika Yā Mūsá | َ020-083. (Allah buyurdu: ) "Ya Musa! Səni ِz camaatından (Tur dağına getdiyin yetmiş kişidən) ayırıb (bu məqama) tələsdirən nə idi?" | وَمَا أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يَامُوسَى | ||||||
| Qāla Hum 'Ūlā'i `Alá 'Atharī Wa `Ajiltu 'Ilayka Rabbi Litarđá | َ020-084. (Musa) belə cavab verdi: "Onlar da arxamca gəlirlər. Ey Rəbbim! Məndən razı qalasan deyə, hüzuruna tələsdim!" | قَالَ هُمْ أُولاَءِ عَلَى أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى | ||||||
| Qāla Fa'innā Qad Fatannā Qawmaka Min Ba`dika Wa 'Ađallahumu As-Sāmirīyu | َ020-085. (Allah: ) "Səndən sonra ümmətini imtahana çəkdik. Samiri onları yoldan çıxartdı (buzova sitayiş etdilər)", - deyə buyurdu. | قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ | ||||||
| Faraja`a Mūsá 'Ilá Qawmihi Ghađbāna 'Asifāan ۚ Qāla Yā Qawmi 'Alam Ya`idkum Rabbukum Wa`dāan Ĥasanāan ۚ 'Afaţāla `Alaykumu Al-`Ahdu 'Am 'Aradtum 'An Yaĥilla `Alaykum Ghađabun Min Rabbikum Fa'akhlaftum Maw`idī | َ020-086. Musa qəzəbli, kədərli halda camaatının yanına qayıdıb dedi: "Ey ümmətim! Məgər Rəbbiniz (Tِvratı nazil etmək, keçmiş günahlarınızı bağışlamaq, gِydən qüdrət halvası və bildirçin endirmək haqqında) sizə gِzəl bir və´d verməmişdimi? Yoxsa (mənim sizdən ayrılmağımdan) uzun bir müddət keçdi? (Nə tez hər şeyi unudub nankor oldunuz?) Yaxud Rəbbinizdən sizə bir qəzəb gəlməsini istəyib mənə verdiyiniz və´də xilaf çıxdınız?" | فَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِه ِِ غَضْبَانَ أَسِفا ً ۚ قَالَ يَاقَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْداً حَسَناً أَفَطَالَ ۚ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَب ٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدِي | ||||||
| Qālū Mā 'Akhlafnā Maw`idaka Bimalkinā Wa Lakinnā Ĥummilnā 'Awzārāan Min Zīnati Al-Qawmi Faqadhafnāhā Fakadhalika 'Alqá As-Sāmirīyu | َ020-087. Onlar dedilər: "Biz sənə verdiyimiz və´də ِz ixtiyarımızla xilaf çıxmadıq. Amma biz (Fir´on) tayfasının (bir bayram günü əmanət olaraq aldığımız) zinətlərindən ibarət ağır bir yüklə yüklənmişdik. Onları ("əmanətə xəyanət haramdır"-deyərək günahdan qurtulmaq məqsədilə oda) atdıq. Samiri də bizim kimi (ِzündə olan bəzək şeylərini oda) atdı". | قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارا ً مِنْ زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ | ||||||
| Fa'akhraja Lahum `Ijlāan Jasadāan Lahu Khuwārun Faqālū Hādhā 'Ilahukum Wa 'Ilahu Mūsá Fanasiya | َ020-088. (Oda atılmış qızıl-gümüş əridikdən sonra Samiri çuxurun içində) onlara bِyürən bir buzov heykəli (düzəldib) çıxartdı. (Samiri və onun yoldan çıxartdığı bir neçə kişi) dedilər: "(Ey İsrail oğulları!) Bu sizin tanrınızdır. Musanın da tanrısı budur, lakin unutmuşdur". (Musa heykəli itirmiş, onu axtarıb tapmaqdan ِtrü Tur dağına getmişdir). | فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلا ً جَسَدا ً لَه ُُ خُوَار ٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَه ُُ مُوسَى فَنَسِيَ | ||||||
| 'Afalā Yarawna 'Allā Yarji`u 'Ilayhim Qawlāan Wa Lā Yamliku Lahum Đarrāan Wa Lā Naf`āan | َ020-089. (Məgər bu cansız heykələ sitayiş edənlər) buzovun onların heç bir sِzünə cavab verə bilmədiyini və onlara nə bir zərər, nə də bir xeyir verməyə qadir olmadığını gِrmürdülərmi?! (Nə bِyük cəhalət!) | أَفَلاَ يَرَوْنَ أَلاَّ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلا ً وَلاَ يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرّا ً وَلاَ نَفْعا ً | ||||||
| Wa Laqad Qāla Lahum Hārūnu Min Qablu Yā Qawmi 'Innamā Futintum Bihi ۖ Wa 'Inna Rabbakumu Ar-Raĥmānu Fa Attabi`ūnī Wa 'Aţī`ū 'Amrī | َ020-090. Harun isə bundan (Musa Tur dağından qayıtmamışdan) əvvəl onlara belə demişdi: "Ey ümmətim! Siz bununla (hansınızın əqidəcə mِhkəm, hansınızın şəkkak olduğunu ayırd etmək məqsədilə Allah tərəfindən) yalnız imtahana çəkildiniz. Sizin Rəbbiniz, şübhəsiz ki, Rəhmandır. Mənə tabe olub əmrimə itaət edin!" | وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِنْ قَبْلُ يَاقَوْمِ إِنَّمَا فُتِنتُمْ بِه ِِ وَإِنَّ ۖ رَبَّكُمُ الرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوا أَمْرِي | ||||||
| Qālū Lan Nabraĥa `Alayhi `Ākifīna Ĥattá Yarji`a 'Ilaynā Mūsá | َ020-091. Onlar: "Musa (Tur dağından) qayıdıb yanımıza gələnə qədər bu buzova sitayiş etməkdən əl çəkməyəcəyik!" - deyə cavab vermişdilər. | قَالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِينَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَى | ||||||
| Qāla Yā Hārūnu Mā Mana`aka 'Idh Ra'aytahum Đallū | َ020-092. (Musa ümmətinin yanına qayıtdıqdan sonra) dedi: "Ya Harun! Onların (haqq yoldan) azdıqlarını gِrdüyün zaman sənə nə mane oldu ki, | قَالَ يَاهَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا | ||||||
| 'Allā Tattabi`anī ۖ 'Afa`aşayta 'Amrī | َ020-093. (Mِ´minləri də gِtürüb) arxamca gəlmədin? (Mənə bu barədə heç bir xəbər vermədin, yaxud mənim yolumla gedərək bütə tapınanları danlayıb onlara qarşı hiddətlənmədin?) Əmrimə asimi oldun? (Allahdan başqasına ibadət edənlərlə bir yerdə yaşamağı ِzünə nə cür rəva bildin?)" | أَلاَّ تَتَّبِعَنِي ۖ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي | ||||||
| Qāla Yabna'uumma Lā Ta'khudh Biliĥyatī Wa Lā Bira'sī 'Innī Khashītu ۖ 'An Taqūla Farraqta Bayna Banī 'Isrā'īla Wa Lam Tarqub Qawlī | َ020-094. (Harun) belə cavab verdi: "Ey anam oğlu! Saçımdan, saqqalımdan tutma. (Saqqalımı, başıma yolma). Doğrusu, sənin: "İsrail oğulları arasına ayrılıq saldın, sِzümə baxmadın!" - deyəcəyindən qorxdum. | قَالَ يَبْنَؤُمَّ لاَ تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلاَ بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ ۖ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي | ||||||
| Qāla Famā Khaţbuka Yā Sāmirīyu | َ020-095. (Musa: ) "Ey Samiri! Sənin (bu pis, əcaib işi gِrməkdə) məqsədin nə idi?" - deyə soruşdu. | قَالَ فَمَا خَطْبُكَ يَاسَامِرِيُّ | ||||||
| Qāla Başurtu Bimā Lam Yabşurū Bihi Faqabađtu Qabđatan Min 'Athari Ar-Rasūli Fanabadhtuhā Wa Kadhalika Sawwalat Lī Nafsī | َ020-096. (Samiri) belə cavab verdi: "Mən (İsrail oğularının) gِrmədiklərini (Cəbraili) gِrdüm (yaxud bilmədiklərini bildim). Mən o Rəsulun (Allah elçisinin) ləpirindən (Cəbrailin atının ayağı dəydiyi yerdən) bir ovuc torpaq gِtürdüm və onu (çaladakı od içində əriyən bəzək şeylərinə) atdım (o da dِnüb bِyürən bir buzov oldu). Beləcə, ِz nəfsim məni bu işə sِvq etdi". (Nəfsim bu işi mənə xoş gِstərdi, mən də ona uydun). | قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِه ِِ فَقَبَضْتُ قَبْضَة ً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي | ||||||
| Qāla Fādh/hab Fa'inna Laka Fī Al-Ĥayāati 'An Taqūla Lā Misāsa ۖ Wa 'Inna Laka Maw`idāan Lan Tukhlafahu ۖ Wa Anžur 'Ilá 'Ilahika Al-Ladhī Žalta `Alayhi `Ākifāan ۖ Lanuĥarriqannahu Thumma Lanansifannahu Fī Al-Yammi Nasfāan | َ020-097. (Musa) dedi: "اıx get burdan. Həyatın boyu (cəza olaraq): "Bir kəs mənə toxunmasın (mən də bir kəsə toxunmayım)!" - deməli olacaqsan. (Heç kəs səni dindirməyəcək, süfrəsinə buraxmayacaq, səninlə alış-veriş etməyəcək. Heç kəslə ünsiyyət etməyib tamamailə təcrid olunmuş bir vəziyyətdə yaşayacaqsan. Dəhşət səni bürüyəcək). Hələ səni əsla qaçıb canını qurtara bilməyəcəyin daha bir və´də (qiyamət günü) gِzləyir. İndi tapınıb durduğun tanrına (bütünə) bax. Biz onu yandıracaq, sonra da (külünü) dənizə atacağıq! | قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَنْ تَقُولَ لاَ مِسَاسَ ۖ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدا ً لَنْ تُخْلَفَه ُُ ۖ وَانظُرْ إِلَى إِلَهِكَ | 'Innamā 'Ilahukumu Al-Lahu Al-Ladhī Lā 'Ilāha 'Illā Huwa ۚ Wasi`a Kulla Shay'in `Ilmāan | َ020-098. Sizin tanriniz ancaq O Allahdır ki, Ondan başqa heç bir tanrı yoxdur. O, elm (ضz əzəli elmi) ilə hər şeyi ehtiva etmişdir!" | إِنَّمَا إِلَهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لاَ إِلَهَ~َ إِلاَّ هُوَ ۚ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْما ً | |||
| Kadhālika Naquşşu `Alayka Min 'Anbā'i Mā Qad Sabaqa ۚ Wa Qad 'Ātaynāka Min Ladunnā Dhikrāan | َ020-099. (Ya Rəsulum!) Keçmişin xəbərlərinin (olub keçənlərin) bir qismini sənə belə nəql edirik. Sənə ضz dərgahımızdan (insanların düşünüb daşınması, ibrət alması üçün) Qur´an da vermişik! | كَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبَاءِ مَا قَدْ سَبَقَ ۚ وَقَدْ آتَيْنَاكَ مِنْ لَدُنَّا ذِكْرا ً | ||||||
| Man 'A`rađa `Anhu Fa'innahu Yaĥmilu Yawma Al-Qiyāmati Wizrāan | َ020-100. Hər kəs ondan üz dِndərsə, şübhəsiz ki, qiyamət günü ağır bir günaha yüklənəcəkdir. | مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّه ُُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْرا ً | ||||||
| Khālidīna Fīhi ۖ Wa Sā'a Lahum Yawma Al-Qiyāmati Ĥimlāan | َ020-101. Belələri (o günah yükünün) altında (yükü ilə birlikdə Cəhənnəm əzabında) əbədi qalacaqlar. Qiyamət günü onların daşıyacağı yük necə də pisdir! | خَالِدِينَ فِيه ِِ ۖ وَسَاءَ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلا ً | ||||||
| Yawma Yunfakhu Fī Aş-Şūri ۚ Wa Naĥshuru Al-Mujrimīna Yawma'idhin Zurqāan | َ020-102. Surun (ikinci dəfə) çalınacağı və günahkarları (qorxudan, yaxud susuzluqadan) gِzləri gِm-gِy gِyərmiş (və ya gِzləri kor olmuş, üzləri qapqara qaralmış) halda məhşərə gətirəcəyimiz gün | يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ ۚ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذ ٍ زُرْقا ً | ||||||
| Yatakhāfatūna Baynahum 'In Labithtum 'Illā `Ashrāan | َ020-103. Onlar ِz aralarında pıçıldaşıb bir-birinə: "(Dünyada) cəmi on gün qaldınız!" deyəcəklər. | يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْرا ً | ||||||
| Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaqūlūna 'Idh Yaqūlu 'Amthaluhum Ţarīqatan 'In Labithtum 'Illā Yawmāan | َ020-104. Biz onların nə danışacaqlarını da yaxşı bilirik. Onların ən ağıllısı: "(Dünyada) cəmisi bir gün qaldınız!" - deyəcək. | نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَة ً إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ يَوْما ً | ||||||
| Wa Yas'alūnaka `Ani Al-Jibāli Faqul Yansifuhā Rabbī Nasfāan | َ020-105. (Ya Rəsulum!) Səndən dağlar (qiyamət günü dağların nə cür olacağı) haqqında soruşarlar. De: "Rəbbim onları ovxalayıb havaya sovuracaq; | وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفا ً | ||||||
| Fayadharuhā Qā`āan Şafşafāan | َ020-106. Dümdüz (hamar) bir yer edəcək (heç bir şey bitməyən qupquru torpaq halına salacaq); | فَيَذَرُهَا قَاعا ً صَفْصَفا ً | ||||||
| Lā Tará Fīhā `Iwajāan Wa Lā 'Amtāan | َ020-107. Və sən orada heç bir eniş-yoxuş (əyrilik, kələkِtürlük) gِrməyəcəksən!" | لاَ تَرَى فِيهَا عِوَجا ً وَلاَ أَمْتا ً | ||||||
| Yawma'idhin Yattabi`ūna Ad-Dā`ī Lā `Iwaja Lahu ۖ Wa Khasha`ati Al-'Aşwātu Lilrraĥmani Falā Tasma`u 'Illā Hamsāan | َ020-108. O gün insanlar (qəbirlərindən qalxıb) heç bir başqa tərəfə meyl etmədən carçının (hamını məhşərə çağıran İsrafilin) ardınca gedəcəklər. Rəhmanın (əzəməti, heybəti) qarşısında səslər kəsiləcək, yalnız pıçıltı eşidəcəksən! | يَوْمَئِذ ٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِي لاَ عِوَجَ لَه ُُ ۖ وَخَشَعَتِ الأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلاَ تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْسا ً | ||||||
| Yawma'idhin Lā Tanfa`u Ash-Shafā`atu 'Illā Man 'Adhina Lahu Ar-Raĥmānu Wa Rađiya Lahu Qawlāan | َ020-109. O gün Rəhmanın izin verdiyi və sِz danışmağına razı olduğu kəslərdən başqa heç kimin şəfaəti fayda verməz! | يَوْمَئِذ ٍ لاَ تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَه ُُ قَوْلا ً | ||||||
| Ya`lamu Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Khalfahum Wa Lā Yuĥīţūna Bihi `Ilmāan | َ020-110. (Rəbbin) onların keçmişini də, gələcəyini də bilir. (Allah insanların nə etdiklərini, nə edəcəklərini, qazanacaqları savabları və günahları, dünyada və axirətdə aqibətlərinin necə olacağını ضz əzəli elmi ilə bilir). Onların elmi isə Onu (Allahın zatını) əhatə edib qavraya bilməz! | يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِه ِِ عِلْما ً | ||||||
| Wa `Anati Al-Wujūhu Lilĥayyi Al-Qayyūmi ۖ Wa Qad Khāba Man Ĥamala Žulmāan | َ020-111. (O gün) üzlər (bütün insanlar) əzəli, əbədi olan (məxluqatın hər işini yoluna qoyan, onları dolandıran) Allaha təslim olub zəlil bir gِrkəm alar. Zülmə (günaha) yüklənən (Allaha şərik qoşan, küfr edən) ziyana düşüb mətləbinə yetişməz (ümidsizliyə uğrayar). | وَعَنَتِ الْوُجُوه ُُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْما ً | ||||||
| Wa Man Ya`mal Mina Aş-Şāliĥāti Wa Huwa Mu'uminun Falā Yakhāfu Žulmāan Wa Lā Hađmāan | َ020-112. Mِ´min olub yaxşı işlər gِrən kəs isə nə zülmə mə´ruz qalmaqdan, nə də (mükafatının) əskilməsindən qorxar! | وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِن ٌ فَلاَ يَخَافُ ظُلْما ً وَلاَ هَضْما ً | ||||||
| Wa Kadhalika 'Anzalnāhu Qur'ānāan `Arabīyāan Wa Şarrafnā Fīhi Mina Al-Wa`īdi La`allahum Yattaqūna 'Aw Yuĥdithu Lahum Dhikrāan | َ020-113. (Ya Rəsulum!) Biz onu (sənə gِndərilən ilahi Kitabı) ərəbcə Qur´an olaraq nazil etdik. Biz orada (kafirlərə əzab veriləcəyinə dair) təhdidləri (cürbəcür misallarla) təkrar-təkrar izah etdik ki, bəlkə, onlar pis əməllərindən çəkinsinlər, yaxud (onu ِyüd-nəsihətlərindən) ibrət alsınlar! (Qur´an onlara ِyüd-nəsihət versin!) | وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاه ُُ قُرْآناً عَرَبِيّا ً وَصَرَّفْنَا فِيه ِِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرا ً | ||||||
| Fata`ālá Al-Lahu Al-Maliku Al-Ĥaqqu ۗ Wa Lā Ta`jal Bil-Qur'āni Min Qabli 'An Yuqđá 'Ilayka Waĥyuhu ۖ Wa Qul Rabbi Zidnī `Ilmāan | َ020-114. Həqiqi hِkmdar olan Allah (hər şeydən) ucadır! (Müşriklərin Ona aid etdikləri sifətlərdən uzaqdır!) Həm də (ey Peyğəmbərim! Cəbrail tərəfindən) sənə tamam-kamal vəhy olunmadan əvvəl Qur´anı oxumağa tələsmə və: "Ey Rəbbim! Mənim elmimi artır!" - de. | فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۗ وَلاَ تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُه ُُ ۖ وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْما ً | ||||||
| Wa Laqad `Ahidnā 'Ilá 'Ādama Min Qablu Fanasiya Wa Lam Najid Lahu `Azmāan | َ020-115. Doğrusu, bundan əvvəl Adəmə də (Şeytana uymamağı) tِvsiyə etmişdik. Lakin o (tِvsiyəmizi) unutdu və Biz onda (əhdi qorumağa) əzm (səbat) gِrmədik. | وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَه ُُ عَزْما ً | ||||||
| Wa 'Idh Qulnā Lilmalā'ikati Asjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Iblīsa 'Abá | َ020-116. Bir zaman mələklərə: "Adəmə (tə´zim, hِrmət məqsədilə) səcdə edin!" - deyə buyurmuşduq. İblisdən başqa hamısı səcdə etdi. O, (səcdədən) boyun qaçırtdı. | وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى | ||||||
| Faqulnā Yā 'Ādamu 'Inna Hādhā `Adūwun Laka Wa Lizawjika Falā Yukhrijannakumā Mina Al-Jannati Fatashqá | َ020-117. Biz də belə dedik: "Ey Adəm! Bu (İblis) sənin də, ِvrətinin də düşmənidir. (Ehtiyatlı olun ki) sizi (tovlayıb) Cənnətdən çıxartmasın, yoxsa (ey Adəm!) məşəqqətə düşüb bədbəxt olarsan! (Gecə-gündüz əziyyət çəkib ِz əlinin zəhməti ilə yaşamağa məcbur olarsan!) | فَقُلْنَا يَاآدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوّ ٌ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى | ||||||
| 'Inna Laka 'Allā Tajū`a Fīhā Wa Lā Ta`rá | َ020-118. Həqiqətən, sən orada (Cənnətdə) acmaq nədir, çılpaq olmaq nədir bilməzsən! | إِنَّ لَكَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَى | ||||||
| Wa 'Annaka Lā Tažma'u Fīhā Wa Lā Tađĥá | َ020-119. Sən orada susamaq nədir, günəşin hərarətindən əziyyət çəkmək nədir, onu da bilməzsən!" | وَأَنَّكَ لاَ تَظْمَأُ فِيهَا وَلاَ تَضْحَى | ||||||
| Fawaswasa 'Ilayhi Ash-Shayţānu Qāla Yā 'Ādamu Hal 'Adulluka `Alá Shajarati Al-Khuldi Wa Mulkin Lā Yablá | َ020-120. (Allahın bütün bu xəbərdarlığından sonra) Şeytan ona (Adəmə) vəsvəsə edib (pıçıldayıb) belə dedi: "Ey Adəm! Sənə (meyvəsindən yeyəcəyin təqdirdə heç vaxt ِlməyəcəyin və həmişə Cənnətdə yaşayacağın) əbədiyyət ağacını və kِhnəlib xarab olmayacaq (fənaya uğramayacaq) bir mülkü gِstərimmi?" | فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْك ٍ لاَ يَبْلَى | ||||||
| Fa'akalā Minhā Fabadat Lahumā Saw'ātuhumā Wa Ţafiqā Yakhşifāni `Alayhimā Min Waraqi Al-Jannati ۚ Wa `Aşá 'Ādamu Rabbahu Faghawá | َ020-121. (Adəm və Həvva) ondan (həmin ağacın meyvəsindən) yedilər və dərhal hər ikisinin ayıb yerləri gِründü. Onlar (lüt bədənlərinə) cənnət ağaclarının yarpaqlarından yapışdırmağa başladılar. Beləliklə, Adəm Rəbbinin əmrindən çıxdı, amma mətləbinə yetmədi. (Adəm Rəbbinə asi oldu və yoldan çıxdı. Qadağan olunmuş ağacın meyvəsindən yemək heç də onu Cənnətdə əbədi qalmaq arzusuna çatdırmadı, əksinə, Həvva ilə birlikdə yer üzünə endirildi). | فَأَكَلاَ مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ ۚ وَعَصَى آدَمُ رَبَّه ُُ فَغَوَى | ||||||
| Thumma Ajtabāhu Rabbuhu Fatāba `Alayhi Wa Hadá | َ020-122. Sonra Rəbbi (tِvbə etdirməklə) onu seçdi (ضzünə yaxınlaşdırdı), tِvbəsini qəbul buyurdu və doğru yola müvəffəq etdi. | ثُمَّ اجْتَبَاه ُُ رَبُّه ُُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى | ||||||
| Qāla Ahbiţā Minhā Jamī`āan ۖ Ba`đukum Liba`đin `Adūwun ۖ Fa'immā Ya'tiyannakum Minnī Hudáan Famani Attaba`a Hudāya Falā Yađillu Wa Lā Yashqá | َ020-123. (Allah Adəmə və Həvvaya) belə buyurdu: "Bir-birinizə (siz İblisə və nəslinə, İblis də sizə və nəslinizə) düşmən kəsilərək hamınız oradan (Cənnətdən yerə) enin. Məndən sizə doğru yolu gِstərən bir rəhbər (kitab, yaxud peyğəmbər) gəldiyi zaman hər kəs Mənim haqq yolumu tutub getsə, nə (dünyada) yolunu azar, nə də (axirətdə) bədbəxt olar! | قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعا ً ۖ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوّ ٌ ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدى ً فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلاَ يَضِلُّ وَلاَ يَشْقَى | ||||||
| Wa Man 'A`rađa `An Dhikrī Fa'inna Lahu Ma`īshatan Đankāan Wa Naĥshuruhu Yawma Al-Qiyāmati 'A`má | َ020-124. Hər kəs Mənim ِyüd-nəsihətimdən (Qur´andan) üz dِndərsə, güzəranı daralar (yaxud qəbir evində şiddətli əzaba düçar olar) və Biz qiyamət günü onu məhşərə kor olaraq gətirərik!" | وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَه ُُ مَعِيشَة ً ضَنكا ً وَنَحْشُرُه ُُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى | ||||||
| Qāla Rabbi Lima Ĥashartanī 'A`má Wa Qad Kuntu Başīrāan | َ020-125. O belə deyər: "Ey Rəbbim! Nə üçün məni məhşərə kor olaraq gətirdin, halbuki mən (dünyada hər şeyi) gِrürdüm!" | قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِيرا ً | ||||||
| Qāla Kadhālika 'Atatka 'Āyātunā Fanasītahā ۖ Wa Kadhalika Al-Yawma Tunsá | َ020-126. (Allah) buyurar: "Elədir, amma sənə ayələrimiz (mِ´cüzələrimiz, qüdrətimizə dəlalət edən əlamətlər) gəldi, sən isə (ِzünü gِrməməzliyə vurub) onları unutdun (iman gətirmədin). Bu gün eləcə də sən unudulacaqsan!" | قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى | ||||||
| Wa Kadhalika Najzī Man 'Asrafa Wa Lam Yu'umin Bi'āyāti Rabbihi ۚ Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Ashaddu Wa 'Abqá | َ020-127. Biz (Allaha şərik qoşmaqla, küfr etməklə) həddi aşanları və Rəbbinin ayələrinə iman gətirməyənləri də belə cəzalandırırıq. Axirət əzabı isə, şübhəsiz ki, daha şiddətli, daha sürəklidir! | وَكَذَلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِآيَاتِ رَبِّه ِِ ۚ وَلَعَذَابُ الآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى | ||||||
| 'Afalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni Yamshūna Fī Masākinihim ۗ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Li'wlī An-Nuhá | َ020-128. Məgər (kafirlərə) bəlli olmadımı ki, Biz onlardan əvvəl (indi) məskənlərində gəzib dolandıqları neçə-neçə nəsilləri məhv etdik? Həqiqətən, bunda (keçmiş ümmətlərin giriftar olduğu müsibət və fəlakətlərdə) ağıl sahibləri üçün ibrətlər vardır! | أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۗ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَات ٍ لِأوْلِي النُّهَى | ||||||
| Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rabbika Lakāna Lizāmāan Wa 'Ajalun Musammáan | َ020-129. Əgər Rəbbindən (bu ümmətin əzabının axirətə saxlanılması haqda) ِncə bir sِz (hِkm) və (lِvhi-məhfuzda bu kafirlərin əzabı üçün əzəldən) müəyyən edilmiş bir vaxt olmasaydı, şübhəsiz ki, (dünyada tezliklə) onlara da (belə bir əzab) verilməsi lazım gələrdi. | وَلَوْلاَ كَلِمَة ٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَكَانَ لِزَاما ً وَأَجَل ٌ مُسَمّى ً | ||||||
| Fāşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Sabbiĥ Biĥamdi Rabbika Qabla Ţulū`i Ash-Shamsi Wa Qabla Ghurūbihā ۖ Wa Min 'Ānā'i Al-Layli Fasabbiĥ Wa 'Aţrāfa An-Nahāri La`allaka Tarđá | َ020-130. (Ya Rəsulum! Elədə Məkkə müşriklərinin) dediklərinə səbr et. Günəş doğmamışdan və batmamışdan əvvəl Rəbbinə şükür edib şə´ninə tə´riflər de (sübh və əsr namazlarını qıl), gecənin bir və´dəsində (axşam və gecə saatlarında) və günorta radələrində də Rəbbini ِyüb təqdis et (şam, gecə və günorta namazlarını qıl) ki, (bunun müqabilində Allahın səni bِyük savaba, yüksək dərəcələrə, yaxud ümmətin üçün şəfaətə nail etməsindən) razı (xoşhal) olasan! | فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا ۖ وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى | ||||||
| Wa Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Zahrata Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Linaftinahum Fīhi ۚ Wa Rizqu Rabbika Khayrun Wa 'Abqá | َ020-131. (Kafirlərin) bə´zi zümrələrini sınamaq üçün onlara dünya həyatının zinəti olaraq verdiyimiz mal-dِvlətə rəğbət gِzü ilə baxma! (Gِzünü dikmə!) Rəbbinin ruzisi (bərəkəti) həm daha xeyirli, həm də daha baqidir (sürəklidir, əbədidir)! | وَلاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ~ِ أَزْوَاجا ً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيه ِِ ۚ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْر ٌ وَأَبْقَى | ||||||
| Wa 'Mur 'Ahlaka Biş-Şalāati Wa Aşţabir `Alayhā ۖ Lā Nas'aluka Rizqāan ۖ Naĥnu Narzuquka Wa ۗ Al-`Āqibatu Lilttaqwá | َ020-132. Əhlinə (əhli-beytə və ümmətinə) namaz qılmağı əmr et, ِzün də ona (namaza) səbirlə davam et (yaxud məişət çətinliklərinə dِz). Biz səndən ruzi istəmirik, (əksinə) sənə ruzi verən Bizik. (Gِzəl) aqibət təqva sahiblərinindir (müttəqilərindir)! | وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاَةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا ۖ لاَ نَسْأَلُكَ رِزْقا ً ۖ نَحْنُ نَرْزُقُكَ ۗ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى | ||||||
| Wa Qālū Lawlā Ya'tīnā Bi'āyatin Min Rabbihi ۚ 'Awalam Ta'tihim Bayyinatu Mā Fī Aş-Şuĥufi Al-'Ūlá | َ020-133. (Kafirlər) dedilər: "Nə üçün o (Muhəmməd) Rəbbindən bizə (həqiqi peyğəmbər olmasına dəlalət edən) bir mِ´cüzə gətirmir?" Məgər (Qur´anda) onlara əvvəlki (ilahi) kitablarda (keçmiş ümmətlərin həyatına, küfrləri üzündən düçar olduqları müsibətlərə dair) olanların bəyanı (yaxud açıq-aşkar dəlili) gəlmədimi?! | وَقَالُوا لَوْلاَ يَأْتِينَا بِآيَة ٍ مِنْ رَبِّهِ~ِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الأُولَى | ||||||
| Wa Law 'Annā 'Ahlaknāhum Bi`adhābin Min Qablihi Laqālū Rabbanā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Rasūlāan Fanattabi`a 'Āyātika Min Qabli 'An Nadhilla Wa Nakhzá | َ020-134. Əgər Biz onları (Məkkə müşriklərini) bundan (Peyğəmbər və Qur´an gəlməzdən) əvvəl əzabla məhv etsəydik, (qiyamət günü) mütləq belə deyəcəkdilər: "Ey Rəbbimiz! Nə üçün zəlil və rüsvay olmazdan əvvəl bizə bir peyğəmbər gِndərmədin ki, Sənin ayələrinə (hِkmlərinə) tabe olaydıq?! | وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُمْ بِعَذَاب ٍ مِنْ قَبْلِه ِِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولا ً فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَنَخْزَى | ||||||
| Qul Kullun Mutarabbişun Fatarabbaşū ۖ Fasata`lamūna Man 'Aşĥābu Aş-Şirāţi As-Sawīyi Wa Mani Ahtadá | َ020-135. (Ya Rəsulum!) De: "Hamı (axirət) gِzləməkdədir, siz də gِzləyin. (Qiyamət günü) doğru yol sahiblərinin kimlər (biz, yoxsa siz) olduğunu və kimin haqq yolu tapdığını (hidayətə yetişdiyini) biləcəksiniz!" | قُلْ كُلّ ٌ مُتَرَبِّص ٌ فَتَرَبَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَى |