Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu ۖ Fasawfa Ya`lamūna
َ015-003. (Ya Rəsulum!) Qoy (kafirlər) hələ (istədikləri kimi) yeyib içsinlər ,(dünyadan) ləzzət alsınlar, arzuları-ümidləri başlarını qatsın. (Düçar olacaqları müsibəti) sonra biləcəklər!
Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna
َ015-008. (Allah onların cavabında buyurdu: ) "Biz mələkləri yalnız haqq olaraq (peyğəmbərlərə vəhy gətirmək, kafirlərə əzab vermək üçün) endiririk. O zaman onlara (kafirlərə) heç bir mِhlət verilməz!
َ015-012. (Əvvəlki ümmətlər barəsində etdiyimiz kimi) Biz onu (küfrü, istehzanı) günahkarların (sənin qِvmündən olan müşriklərin) ürəklərinə belə yeridirik!
كَذَلِكَ نَسْلُكُه ُُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
Lā Yu'uminūna Bihi ۖ Wa QadKhalat Sunnatu Al-'Awwalīna
َ015-013. ضzlərindən əvvəlkilərin başlarına gələnlər (müsibətlər) gِz qabağında olduğu (olub keçdiyi) halda, onlar (yenə də) ona (Qur´ana) inanmazlar.
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna
َ015-014. Əgər onlara gِydən bir qapı açsaq (nərdivan endirsək) və onunla durmadan yuxarı dırmaşsalar (gِydə Allahın qüdrətini və əzamətini gِrsələr) yenə də (inanmayıb):
Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin
َ015-019. Biz yer üzünü dِşədik (orada hər şeyi yerbəyer etdik), orada mِhkəm dayanan dağlar yerləşdirdik, hər şeydən (bütün meyvələrdən) müəyyən ِlçüdə (lazım olan qədər) yetişdirdik.
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna
َ015-020. Sizdən və sizin ruzi vermədiklərinizdən (qul, kəniz, ev heyvanları və sairədən) ِtrü yaşayış üçün lazım olan hər şey yaratdıq. (Ruzini siz yox, Biz veririk. Onun, sadəcə olaraq ixtiyarı sizdədir).
Wa 'In MinShay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadarin Ma`lūmin
َ015-021. (Yerdə və gِydə) elə bir şey yoxdur ki, onun xəzinələri Bizdə olmasın. Lakin Biz ondan ancaq müəyyən (lazım olduğu) qədər endiririk. (Onun nə qədər lazım olması isə yalnız Bizə mə´lumdur).
Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna
َ015-022. Biz (buludla) yüklənmiş (bitkilərə, ağaclara həyat verən, onları tozlandıran) külək gِndərdik, gِydən yağmur endirib sizə su verdik (içirtdik). Yoxsa onu yığıb saxlayan (bir yerə toplayan) siz deyilsiniz! (Allah yağış suyunu saxlayıb istədiyi vaxt, istədiyi yerə yağdırar).
Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna
َ015-023. Həqiqətən, dirildən də, ِldürən də Bizik, (hər şeyə) varis olan da Biz (Sizi məhv etdikdən sonra yer üzünə sahib olub onu istədiyimizə verən də, hər şey fənaya uğradıqdan sonra əbədi qalan da Bizik!)
Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna
َ015-024. Sizdən əvvəl kimlər gəlib-gedibsə, onları da bilirik, sizdən sonra kimlər gələcəksə, onları da! (Və ya sizdən əvvəl də, sonra da iman gətirənləri bilirik!)
Wa LaqadKhalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
َ015-026. Biz insanı quru (toxunduqda saxsı kimi səs çıxaran) və qoxumuş (və ya torpaqdan tədriclə dəyişib başqa şəklə düşmüş) qara palçıqdan yaratdıq!
Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
َ015-028. (Ya Rəsulum!) Xatırla ki, bir zaman Rəbbin mələklərə belə demişdi: "Mən quru və qoxumuş (dəyişib başqa şəklə düşmüş) qara palçıqdan insan yaradacağam!
Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
َ015-033. (Şeytan) dedi: "Sənin quru və qoxumuş qara palçıqdan yaratdığın insana səcdə etmək mənə yaraşmaz!" (Adəmə səcdə etmək mənim üçün düz olmaz, çünki mən oddan yaranmışam. Od isə torpağı yandırdığına gِrə ondan üstündür!)
َ015-039. (İblis) dedi: "Ey Rəbbim! Məni azdırmağına (rəhmətindən kənar etməyinə) əvəz olaraq and içirəm ki, mən də (bunun müqabilində) onlara (pis əməllərini, günahlarını) yer üzündə yaxşı gِstərib onların hamısını yoldan çıxaracağam!
َ015-052. O zaman ki, onlar onun hüzuruna daxil olub: "Salam!" - dedilər. (İbrahim də qonaqların yeməyə əl uzatmadıqlarını gِrüb: ) "Biz, həqiqətən, sizdən qorxuruq!" - dedi.
َ015-060. Ancaq (Lutun) zِvcəsi istisna olmaqla! (Allahın əmri ilə) qət etdik ki, o, (küfr etdiyinə gِrə) əzaba uğrayanlardan (əzab içində qalanlardan) olacaqdır!"
َ015-064. Biz sənə (Allahdan) doğru xəbər gətirmişik. Biz, həqiqətən, doğru danışanlarıq!
وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna
َ015-065. Gecənin bir vaxtı (sonuna yaxın) ailəni yola çıxart, sən ِzün də onların arxasınca get. Sizdən heç kəs dِnüb geri baxmasın (çünki kafirlərə veriləcək dəhşətli əzabı gِrdükdə halınız pis olar). Sizə əmr olunan yerə gedin!"
َ015-067. (Lutun gِzəl qonaqları gəldiyini bilən) şəhər əhli (sevinərək) bir-birini muştuluqlayıb (onun yanına) gəldi.
وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ
Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni
َ015-068. (Lut) dedi: "Bunlar mənim qonaqlarımdır. (Onlara hِrmət etmək mənim borcumdur). Məni (biabırçı hərəkətlərinizlə onların yanında) rüsvay etməyin!
قَالَ إِنَّ هَاؤُلاَء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ
Wa Attaqū Al-Laha Wa Lā Tukhzūni
َ015-069. Allahdan qorxun və məni xar etməyin!
وَاتَّقُوااللَّهَ وَلاَ تُخْزُونِ
Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna
َ015-070. Onlar: "Məgər biz sənə (şəhərimizə gələn) adamları (himayə etməyə etməyi, onları qonaq saxlamağı) qadağan etmədikmi?" - deyə soruşdular.
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ
Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna
َ015-071. (Lut) dedi: "Bunlar mənim qızlarımdır. Əgər (istədiyinizi) edəcəksinizsə (buyurun, onlarla evlənin)!"
قَالَ هَاؤُلاَء بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ
La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna
َ015-072. (Ya Rəsulum!) Canına and olsun ki, onlar məstlikləri (küfrləri) içində sərgərdan (şaşqın) vəziyyətdə durub qaldılar. (Lutun nəsihətini qəbul etmədilər).
َ015-075. Bunda (bu əzabda) düşünüb-daşınanlar üçün, sِzsüz ki, neçə-neçə ibrətlər vardır!
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَات ٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ
Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin
َ015-076. Həqiqətən, o (Lut tayfasının yaşadığı Sədum şəhərinin xarabaları Qüreyş kafirlərinin Məkkədən Şama getdikləri) yolun üstündə hələ də durmaqdadır!
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيل ٍ مُقِيم ٍ
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna
َ015-077. Bunda mِ´minlər üçün, sِzsüz ki, bir ibrət vardır!
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لِلْمُؤْمِنِينَ
Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna
َ015-078. Şübhəsiz ki, Əykə əhli də (sıx meşəlikdə yaşayan Şüeyb tayfası da) zalım idi. (Onlar Allaha asi olmaqla ِzlərinə zülm etdilər).
وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ
Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin
َ015-079. (Gِydən od gِndərib) onlardan da intiqam aldıq. Hər iki şəhər (Sədum və Əykənin qalıqları) açıq-aşkar gِz qabağındadır, (Məkkə müşrikləri onlara baxıb niyə ibrət almırlar).
َ015-081. Biz onlara (Hicr əhalisinə) mِ´cüzələrimizi gِndərdik, lakin onlardan üz çevirdilər (bu mِ´cüzələrə baxıb ibrət almadılar, Allahın qüdrəti, əzəməti haqqında düşünmədilər).
َ015-083. Səhər çağı dəhşətli (tükürpədici) səs onları bürüdü.
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ
Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna
َ015-084. Gِrdükləri tədbirlər (mِhkəm evlər, qalalar tikmək; var-dِvlət yığmaq) onlara heç bir fayda vermədi (Allahın əzabını onlardan dəf edə bilmədi).
فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi ۗ Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun ۖ Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla
َ015-085. Biz gِyləri, yeri və onlar arasında olan hər şeyi yalnız haqq-ədalətlə (hər şeyi yerli-yerində, bir-birinə uyğun şəkildə) yaratdıq. O saat (qiyamət saatı) mütləq gələcəkdir. Sən (müşriklərdən) yaxşıca üz dِndər (və ya onları alicənablıqla bağışla. Allah onsuz da onların cəzasını verəcəkdir!).
Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna
َ015-088. (Kafirlərin) bə´zi zümrələrinə verdiyimizə (fani dünya malına) rəğbət gِzü ilə baxma (və ya gِzünü dikmə, çünki bunların arxasınca küfr edənləri dəhşətli bir əzab gِzləyir), onlardan (onlar iman gətirmədiklərindən) ِtrü kədərlənmə (yaxud onlara verdiyimiz sərvətə gِrə qəmgin olma, axirətdə səni daha bِyük ne´mətlər gِzləyir), mِ´minləri qanadın altına al (iman gətirənlərə qarşı təvazِkar olub yumşaq davran və onları himayə et!)
َ015-091. O kəslər ki, Qur´anı (müxtəlif) hissələrə bِldülər! (Yəhudilər və xaçpərəstlər, yaxud müşriklər Qur´anın bir qisminə inanıb, digər qismini inkar edirdilər. Onların bə´zisi Qur´anı şe´r, bə´zisi sehr, bə´zisi isə kahinlik əsəri adlandırırdı).
الَّذِينَ جَعَلُواالْقُرْآنَ عِضِينَ
Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna
َ015-092. (Ya Rəsulum!) Rəbbinə and olsun ki, Biz onların hamısını (bütün məxluqatı) sorğu-suala çəkəcəyik -
فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
`Ammā Kānū Ya`malūna
َ015-093. (Dünyada) etdikləri əməllər barəsində. (Onlardan haqq-hesab tələb edəcək və cəzalarını da verəcəyik!)
عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna
َ015-094. (Ya Rəsulum!) Sənə əmr olunanı (Qur´anı) açıq-aşkar təbliğ et və müşriklərdən üz dِndər!
َ015-096. O kəslər ki, Allaha başqa tanrı şərik qoşdular! Onlar (başlarına gələcək müsibəti, düçar olacaqları əzabı, bütün bəd əməllərinin aqibətini) mütləq biləcəklər!