20) Sūrat Ţāhā

Printed format

20) سُورَة طَاهَا

Ţāhā 020-001 Ta, Ha! طَاهَا
Mā 'Anzalnā `Alayka Al-Qur'āna Litashqá 020-002 Biz Quranı sənə məşəqqət çəkməyin üçün nazil etmədik! (Peyğəmbər ayaq üstə, barmaqlarının ucunda durub o qədər namaz qılmışdı ki, mübarək qıçları şişmişdi). مَ‍‍ا‍ أَ‍ن‍‍ْزَلْنَا عَلَيْكَ ا‍لْقُرْآنَ لِتَشْقَى
'Illā Tadhkiratan Liman Yakhshá 020-003 (Biz onu Allahın əzabından) qorxan bir kimsəyə yalnız öyüd-nəsihət olaraq (göndərdik). إِلاَّ تَذْكِرَة‍‍‍ً لِمَ‍‍ن‍ْ يَخْشَى
Tanzīlāan Mimman Khalaqa Al-'Arđa Wa As-Samāwāti Al-`Ulā 020-004 O, yeri və uca göyləri yaradandan (Allahdan) nazil olmuşdur. تَ‍‍ن‍زِيلا‍ً مِ‍‍م‍ّ‍‍َنْ خَلَقَ ا‍لأَرْضَ وَا‍لسَّمَاو‍َا‍تِ ا‍لْعُلاَ
Ar-Raĥmānu `Alá Al-`Arshi Astawá 020-005 Rəhman ərşi yaradıb hökmü altına almışdır (ərşə hakimdir). ا‍لرَّحْمَنُ عَلَى ا‍لْعَرْشِ ا‍سْتَوَى
Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Mā Taĥta Ath-Thará 020-006 Göylərdə və yerdə, onların arasında və torpağın altında (yeddi qat yerdə) nə varsa (hamısı) Onundur. لَهُ مَا فِي ا‍لسَّمَاو‍َا‍تِ وَمَا فِي ا‍لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ ا‍لثَّرَى
Wa 'In Tajhar Bil-Qawli Fa'innahu Ya`lamu As-Sirra Wa 'Akh 020-007 (Ey insan!) Sən (dua edərkən) səsini ucaltsanda (ucaltmasan da, heç bir fərqi yoxdur). Çünki Allah sirri də, sirdən daha gizli olanı da (məxfini də) bilir. (Allah nəinki qəlblərin sirlərindən, hətta ani olaraq ürəklərdən keçən gizli niyyətlərdən də xəbərdardır. Buna görə də özünü yorub uca səslə dua, yaxud zikr etmə. Əsas məsələ Allaha edilən ibadətin səmimiyyətidir). وَإِ‍ن‍ْ تَ‍‍ج‍‍ْهَرْ بِ‍‍ا‍لْقَوْلِ فَإِ‍نّ‍‍َهُ يَعْلَمُ ا‍لسِّرَّ وَأَخْفَى
Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Lahu Al-'Asmā'u Al-Ĥusná 020-008 Allahdan başqa heç bir tanrı yoxdur. Ən gözəl adlar (əsmayi-hüsna) yalnız Ona məxsusdur! ا‍للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ ا‍لأَسْم‍‍َ‍ا‍ءُ ا‍لْحُسْنَى
Wa Hal 'Atāka Ĥadīthu Mūsá 020-009 Musanın hekayəti sənə gəlib çatdımı? (Yaxud Musanın əhvalatı artıq sənə gəlib çatdı). وَهَلْ أَت‍‍َ‍ا‍كَ حَد‍ِي‍ثُ مُوسَى
'Idh Ra'á Nārāan Faqāla Li'hlihi Amkuthū 'Innī 'Ānastu Nārāan La`allī 'Ātīkum Minhā Biqabasin 'Aw 'Ajidu `Alá An-Nāri Hudáan 020-010 (Musa Şüeybi Mədyəndə qoyub anasına və qardaşına baş çəkmək üçün zövcəsi ilə birlikdə Misirə gedərkən Tur dağının qərbində yerləşən Tuva vadisində gecə vaxtı bir uşağı dünyaya gəlmişdi. Onlar zil qaranlıq gecədə işıqsız qalıb yolu itirmişdilər). O zaman (Musa qarşıda) bir od görüb ailəsinə belə demişdi: “Siz (yerinizdə) durun. Mənim gözümə bir od sataşdı. Bəlkə, ondan sizə bir göz gətirdim, yaxud odun yanında bir bələdçi tapdım!” إِذْ رَأَى نَارا‍ً فَق‍‍َ‍ا‍لَ لِأهْلِهِ ا‍مْكُثُ‍‍و‍‍ا‍ إِ‍نّ‍‍ِ‍‍ي آنَسْتُ نَارا‍ً لَعَلِّ‍‍ي آتِيكُ‍‍م‍ْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى ا‍ل‍‍ن‍ّ‍‍َ‍ا‍ر‍ِ هُ‍‍دى‍ً
Falammā 'Atāhā Nūdī Yā Mūsá 020-011 (Musa) odun yanına yetişdikdə belə bir nida gəldi: “Ya Musa! فَلَ‍‍م‍ّ‍‍َ‍‍ا‍ أَتَاهَا نُودِي يَامُوسَى
'Innī 'Anā Rabbuka Fākhla` Na`layka 'Innaka Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţūáan 020-012 Mən, həqiqətən, sənin Rəbbinəm. Nəleynini çıxart, çünki sən müqəddəs vadidə - Tuvadasan! إِ‍نّ‍‍ِ‍‍ي‍ أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِ‍نّ‍‍َكَ بِ‍‍ا‍لْو‍َا‍دِ ا‍لْمُقَدَّسِ ط‍‍ُ‍و‍ى‍ً
Wa 'Anā Akhtartuka Fāstami` Limā Yūĥá 020-013 Mən səni (peyğəmbər) seçdim. (Sənə) vəhy olunanı dinlə! وَأَنَا ا‍خْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى
'Innanī 'Anā Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā 'Anā Fā`budnī Wa 'Aqimi Aş-Şalāata Lidhikrī 020-014 Mən, həqiqətən, Allaham. Məndən başqa heç bir tanrı yoxdur. Mənə ibadət et və Məni anmaq üçün namaz qıl! إِ‍نّ‍‍َنِ‍‍ي‍ أَنَا ا‍للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُ‍‍د‍‍ْنِي وَأَقِمِ ا‍لصَّلاَةَ لِذِكْ‍‍ر‍‍ِي
'Inna As-Sā`ata 'Ātiyatun 'Akādu 'Ukhfīhā Litujzá Kullu Nafsin Bimā Tas`á 020-015 O saat (qiyamət saatı) mütləq gələcəkdir. Mənim onu az qala açmağım gəlir ki, hər kəs etdiyi əməlin əvəzini (mükafatını, yaxud cəzasını) alsın. (Və ya: Mən onu az qala Özümdən belə gizlədirəm; və ya: Mən onu Özümdən başqa hamıdan gizlədirəm. Yaxud: Mən onu zorla gizlədirəm, çünki qiyamətin yaxınlaşması hər addımda özünü müxtəlif əlamətlərlə biruzə verir). إِ‍نّ‍‍َ ا‍لسَّاعَةَ آتِيَةٌ أَك‍‍َ‍ا‍دُ أُخْفِيهَا لِتُ‍‍ج‍‍ْزَى كُلُّ نَفْس‍‍‍ٍ بِمَا تَسْعَى
Falā Yaşuddannaka `Anhā Man Lā Yu'uminu Bihā Wa Attaba`a Hawāhu Fatardá 020-016 Ehtiyatlı ol ki, (qiyaməti) danıb nəfsinin istəklərinə uyan bir kəs səni ona inanmaqdan yayındırmasın, yoxsa məhv olarsan! فَلاَ يَصُدَّ‍‍ن‍ّ‍‍َكَ عَنْهَا مَ‍‍ن‍ْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَا‍تَّبَعَ هَو‍َا‍هُ فَتَرْدَى
Wa Mā Tilka Biyamīnika Yā Mūsá 020-017 Ya Musa! Sağ əlindəki nədir?” وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَامُوسَى
Qāla Hiya `Aşāya 'Atawakka'u `Alayhā Wa 'Ahushshu Bihā `Alá Ghanamī Wa Liya Fīhā Ma'āribu 'Ukh 020-018 (Musa) dedi: “O mənim əsamdır. Ona söykənir, onunla qoyunlarımı xəzəl silkələyirəm. O, başqa işlərdə də karıma gəlir!” ق‍َا‍لَ هِيَ عَص‍‍َ‍ا‍يَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآ‍ر‍‍ِبُ أُخْرَى
Qāla 'Alqihā Yā Mūsá 020-019 (Allah) buyurdu: “Ya Musa! Onu (əsanı yerə) at!” ق‍َا‍لَ أَلْقِهَا يَامُوسَى
Fa'alqāhā Fa'idhā Hiya Ĥayyatun Tas`á 020-020 (Musa əsanı yerə) atan kimi o, dərhal bir ilan (əjdaha) olub sürətlə sürünməyə başladı. فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّة‍‍‍ٌ تَسْعَى
Qāla Khudh/hā Wa Lā Takhaf Sanu`īduhā Sīratahā Al-'Ū 020-021 (Allah) buyurdu: “Tut onu, qorxma. Biz onu qaytarıb əvvəlki şəklinə salacağıq! ق‍َا‍لَ خُذْهَا وَلاَ تَخَفْ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ا‍لأ‍ُ‍ولَى
Wa Ađmum Yadaka 'Ilá Janāĥika Takhruj Bayđā'a Min Ghayri Sū'in 'Āyatan 'Ukh 020-022 Əlini qoltuğunun altına qoy ki, əlin (oradan sənin peyğəmbərliyinin həqiqiliyinə dəlalət edən) başqa bir möcüzə olaraq eyibsiz-qüsursuz, ağappaq çıxsın (günəş şüası kimi gözqamaşdırıcı şəfəq saçsın). وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُ‍ج‍ْ بَيْض‍‍َ‍ا‍ءَ مِنْ غَيْ‍‍ر‍ِ س‍‍ُ‍و‍ء‍ٍ آيَةً أُخْرَى
Linuriyaka Min 'Āyātinā Al-Kub 020-023 Və Biz də (bununla) sənə ən böyük möcüzələrimizdən (bir neçəsini) göstərək. لِنُ‍‍ر‍‍ِيَكَ مِ‍‍ن‍ْ آيَاتِنَا ا‍لْكُ‍‍ب‍‍ْرَى
Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá 020-024 (Ya Musa! Bu möcüzələrlə bir peyğəmbər kimi) Fironun yanına get! O, həqiqətən, azğınlaşıb həddini aşmışdır (Allahlıq iddiasına düşmüşdür)”. ا‍ذْهَ‍‍ب‍ْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِ‍نّ‍‍َهُ طَغَى
Qāla Rabbi Ashraĥ Lī Şadrī 020-025 (Musa) dedi: “Ey Rəbbim! (Peyğəmbərliyi yerinə yerinə yetirməyə qadir olmaq, Fironla danışmağa cürət etmək və bu yolda bütün məşəqqətlərə tab gətirə bilmək üçün) köksümü açıb genişlət; ق‍َا‍لَ رَبِّ ا‍شْرَحْ لِي صَ‍‍د‍‍ْ‍ر‍‍ِي
Wa Yassir Lī 'Amrī 020-026 İşimi yüngülləşdir; وَيَسِّرْ لِ‍‍ي‍ أَمْ‍‍ر‍‍ِي
Wa Aĥlul `Uqdatan Min Lisānī 020-027 Dilimdəki düyünü aç (pəltəkliyimi götür) ki, وَاحْلُلْ عُ‍‍ق‍‍ْدَة‍‍‍ً مِ‍‍ن‍ْ لِسَانِي
Yafqahū Qawlī 020-028 Sözümü yaxşı anlasınlar! يَفْقَهُو‍‍ا‍ قَوْلِي
Wa Aj`al Lī Wazīrāan Min 'Ahlī 020-029 Və mənə öz ailəmdən bir vəzir (köməkçi) ver – وَا‍ج‍‍ْعَ‍‍ل‍ْ لِي وَزِيرا‍ً مِنْ أَهْلِي
Hārūna 'Akhī 020-030 Qardaşım Harunu! هَار‍ُو‍نَ أَخِي
Ashdud Bihi 'Azrī 020-031 Onunla arxamı möhkəmləndir. ا‍شْدُ‍د‍ْ بِهِ أَزْ‍ر‍‍ِي
Wa 'Ashrik/hu Fī 'Amrī 020-032 Onu işimə ortaq et (ona da peyğəmbərlik ver) ki, وَأَشْ‍‍ر‍‍ِكْهُ فِ‍‍ي‍ أَمْ‍‍ر‍‍ِي
Kay Nusabbiĥaka Kathīrāan 020-033 Səni çox təqdis edib şəninə təriflər deyək. كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرا‍ً
Wa Nadhkuraka Kathīrāan 020-034 Və Səni çox zikr edək (daim yada salıb şükr-səna edək). وَنَذْكُرَكَ كَثِيرا‍ً
'Innaka Kunta Binā Başīrāan 020-035 Sən, şübhəsiz ki, Bizi görürsən!” إِ‍نّ‍‍َكَ كُ‍‍ن‍‍ْتَ بِنَا بَصِيرا‍ً
Qāla Qad 'Ūtīta Su'ulaka Yā Mūsá 020-036 (Allah) buyurdu: “Dilədiyin sənə verildi, ya Musa! ق‍َا‍لَ قَ‍‍د‍ْ أ‍ُ‍وت‍‍ِ‍ي‍تَ سُؤْلَكَ يَامُوسَى
Wa Laqad Manannā `Alayka Marratan 'Ukh 020-037 Sənə (bundan əvvəl də) bir dəfə nemət bəxş etmişdik وَلَقَ‍‍د‍ْ مَنَ‍‍ن‍ّ‍‍َا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى
'Idh 'Awĥaynā 'Ilá 'Ummika Mā Yūĥá 020-038 Anana vəhy olunacaq şeyi vəhy etdiyimiz zaman. إِذْ أَوْحَيْنَ‍‍ا إِلَى أُ‍مّ‍‍ِكَ مَا يُوحَى
'Ani Aqdhifīhi Fī At-Tābūti Fāqdhifīhi Fī Al-Yammi Falyulqihi Al-Yammu Bis-Sāĥili Ya'khudh/hu `Adūwun Lī Wa`adūwun Lahu Wa 'Alqaytu `Alayka Maĥabbatan Minnī Wa Lituşna`a `Alá `Ayni 020-039 (O zaman ki, Mən anana buyurmuşdum: ) “(Musanı) bir sandığa qoyub çaya (Nilə) at. Qoy çay onu sahilə çıxartsın və Mənə də, ona düşmən olan birisi (Firon) onu (sudan tapıb) götürsün”. (Ya Musa!) Gözümün qabağında boya-başa çatdırılasan deyə, Öz tərəfimdən (insanların ürəklərində) sənə bir sevgi yaratdım. (Mərhəmət nəzərim heç vaxt üstündən əskik olmadı. Elə etdim ki, Firon özü, arvadı Asiyə və ətrafındakıların hamısı səni sevdi). أَنِ ا‍ق‍‍ْذِف‍‍ِ‍ي‍هِ فِي ا‍لتَّاب‍‍ُ‍و‍تِ فَا‍ق‍‍ْذِف‍‍ِ‍ي‍هِ فِي ا‍لْيَ‍‍م‍ّ‍‍ِ فَلْيُلْقِهِ ا‍لْيَ‍‍م‍ّ‍‍ُ بِ‍‍ا‍لسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوّ‍ٌ لِي وَعَدُوّ‍ٌ لَهُ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّة‍‍‍ً مِ‍‍ن‍ّ‍&
'Idh Tamshī 'Ukhtuka Fataqūlu Hal 'Adullukum `Alá Man Yakfuluhu Faraja`nāka 'Ilá 'Ummika Kay Taqarra `Aynuhā Wa Lā Taĥzana Wa Qatalta Nafsāan Fanajjaynāka Mina Al-Ghammi Wa Fatannāka Futūnāan Falabithta Sinīna Fī 'Ahli Madyana Thumma Ji'ta `Alá Qadarin Yā Mūsá 020-040 O zaman bacın (sənin ardınca guya yad bir adam kimi saraya) gedib (oradakılara) deyirdi: “Sizə ona baxa biləcək (süd verəcək) birisini göstərimmi?” (Onlar razılıq verdilər, anan saraya gəldi). Artıq (salamat qalmağına görə) gözü aydın olsun və kədərlənməsin deyə, səni anana qaytardıq. Sən (on iki yaşında ikən tayfadan olan bir yəhudi ilə mübahisə edən) bir nəfəri (bir qibtini) vurub öldürdün. Sonra Biz səni (Mədyənə qaçırtmaqla) o qəmdən qurtardıq. Biz səni bir çox sınaqlardan keçirtdik (cürbəcür bəlalara, möhnətlərə düçar edib hamısından salamat qurtardıq). İllərlə Mədyən əhli içində (Şüeybin yanında) qaldın. Sonra da müəyyən olunmuş vaxta (qırx yaşına) gəlib çatdın, Ya Musa! إِذْ تَمْشِ‍‍ي‍ أُخْتُكَ فَتَق‍‍ُ‍و‍لُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَ‍‍ن‍ْ يَكْفُلُهُ فَرَجَعْن‍‍َ‍ا‍كَ إِلَى أُ‍مّ‍‍ِكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلاَ تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسا‍ً فَنَجَّيْن‍‍َ‍ا‍كَ مِنَ ا‍لْغَ‍‍م‍ّ‍‍ِ وَفَتَ&z
Wa Aşţana`tuka Linafsī 020-041 Və Mən səni Özümə (peyğəmbər) seçdim! (Qırx yaşına çatan kimi sənə peyğəmbərlik bəxş edib möcüzələrlə Fironun yanına göndərdim). وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي
Adh/hab 'Anta Wa 'Akhūka Bi'āyātī Wa Lā Taniyā Fī Dhikrī 020-042 Sən və qardaşın möcüzələrimlə gedin və Məni zikr etməkdə zəiflik göstərməyin. (Bu sizin ürəyinizə mətanət, dizinizə qüvvət verər). ا‍ذْهَ‍‍ب‍ْ أَ‍ن‍‍ْتَ وَأَخ‍‍ُ‍و‍كَ بِآيَاتِي وَلاَ تَنِيَا فِي ذِكْ‍‍ر‍‍ِي
Adh/habā 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá 020-043 Fironun yanına yollanın. O (allahlıq iddiasına düşməklə), həqiqətən, azğınlaşıb həddini aşmışdır. ا‍ذْهَبَ‍‍ا إِلَى فِرْعَوْنَ إِ‍نّ‍‍َهُ طَغَى
Faqūlā Lahu Qawlāan Layyināan La`allahu Yatadhakkaru 'Aw Yakhshá 020-044 Onunla yumşaq danışın. Bəlkə, öyüd-nəsihət qəbul etsin, yaxud (Rəbbindən) qorxsun!” فَقُولاَ لَهُ قَوْلا‍ً لَيِّنا‍ً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى
Qālā Rabbanā 'Innanā Nakhāfu 'An Yafruţa `Alaynā 'Aw 'An Yaţghá 020-045 Onlar: “Ey Rəbbimiz! (Fironun möcüzə göstərməyimizə hövsələsi çatmayıb) bizə şiddətli cəza verməsindən və ya azğınlaşaraq həddini aşmasından (dikbaşlıq etməsindən) qorxuruq!” – dedilər. قَالاَ رَبَّنَ‍‍ا إِ‍نّ‍‍َنَا نَخ‍‍َ‍ا‍فُ أَ‍ن‍ْ يَفْرُطَ عَلَيْنَ‍‍ا‍ أَوْ أَ‍ن‍ْ يَ‍‍ط‍‍ْغَى
Qāla Lā Takhāfā 'Innanī Ma`akumā 'Asma`u Wa 'Ará 020-046 (Allah) buyurdu: “Qorxmayın, Mən də sizinləyəm, (hər şeyi) eşidirəm və görürəm! ق‍َا‍لَ لاَ تَخَافَ‍‍ا إِ‍نّ‍‍َنِي مَعَكُمَ‍‍ا‍ أَسْمَعُ وَأَرَى
Fa'tiyāhu Faqūlā 'Innā Rasūlā Rabbika Fa'arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla Wa Lā Tu`adhdhibhum Qad Ji'nāka Bi'āyatin Min Rabbika Wa As-Salāmu `Alá Mani Attaba`a Al-Hudá 020-047 Onun yanına gedib deyin: “Biz ikimiz də sənin Rəbbinin peyğəmbəriyik. İsrail oğullarını bizimlə göndər (Şama getməklərinə mane olma) və onlara işgəncə vermə. Biz sənin yanına Rəbbindən dəlillə (möcüzə ilə) gəlmişik. Haqq yolu tutub gedənlərə salam olsun! فَأْتِي‍‍َ‍ا‍هُ فَقُولاَ إِ‍نّ‍‍َا رَسُولاَ رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِ‍‍ي إِسْر‍َا‍ئ‍‍ِ‍ي‍لَ وَلاَ تُعَذِّ‍‍ب‍‍ْهُمْ قَ‍‍د‍ْ جِئْن‍‍َ‍ا‍كَ بِآيَة‍‍‍ٍ مِ‍‍ن‍ْ رَبِّكَ وَا‍لسَّلاَمُ عَلَى مَنِ ا‍تَّبَعَ ا‍لْهُدَى
'Innā Qad 'Ūĥiya 'Ilaynā 'Anna Al-`Adhāba `Alá Man Kadhdhaba Wa Tawallá 020-048 Bizə vəhy olundu ki, (Allahın vəhdaniyyətini və ayələrini, qiyaməti və peyğəmbərləri) yalan hesab edənləri və (haqdan) üz döndərənləri (axirətdə) əzab gözləyir!” إِ‍نّ‍‍َا قَ‍‍د‍ْ أ‍ُ‍وحِيَ إِلَيْنَ‍‍ا‍ أَ‍نّ‍‍َ ا‍لْعَذ‍َا‍بَ عَلَى مَ‍‍ن‍ْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
Qāla Faman Rabbukumā Yā Mūsá 020-049 (Firon: ) “Elədə Rəbbiniz kimdir, ya Musa?” –deyə soruşdu. ق‍َا‍لَ فَمَ‍‍ن‍ْ رَبُّكُمَا يَامُوسَى
Qāla Rabbunā Al-Ladhī 'A`ţá Kulla Shay'in Khalqahu Thumma Hadá 020-050 (Musa) belə cavab verdi: “Rəbbimiz hər şeyə Öz xilqətini verən, sonra da ona doğru yolu göstərəndir!” ق‍َا‍لَ رَبُّنَا ا‍لَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُ‍‍م‍ّ‍‍َ هَدَى
Qāla Famā Bālu Al-Qurūni Al-'Ū 020-051 (Firon) soruşdu: “Bəs əvvəlki nəsillərin halı necədir?” ق‍َا‍لَ فَمَا ب‍‍َ‍ا‍لُ ا‍لْقُر‍ُو‍نِ ا‍لأ‍ُ‍ولَى
Qāla `Ilmuhā `Inda Rabbī Fī Kitābin Lā Yađillu Rabbī Wa Lā Yan 020-052 (Musa) belə cavab verdi: “Onlara dair bilik yalnız Rəbbimin dərgahında olan bir kitabdadır (lövhi-məhfuzdadır). Rəbbim (heç bir şeydə) xəta etməz və (heç bir şeyi) unutmaz!” ق‍َا‍لَ عِلْمُهَا عِ‍‍ن‍‍ْدَ رَبِّي فِي كِت‍‍َ‍ا‍ب‍‍‍ٍ لاَ يَضِلُّ رَبِّي وَلاَ يَ‍‍ن‍سَى
Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Mahdāan Wa Salaka Lakum Fīhā Subulāan Wa 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'akhrajnā Bihi 'Azwājāan Min Nabātin Shattá 020-053 O (böyük Allah) ki, yer üzünü sizin üçün döşəmiş (döşək etmiş), orada sizin üçün yollar salmış, göydən yağmur yağdırmışdır. Biz o yağmurla növbənöv bitkilərdən cütlər yetişdirmişik. ا‍لَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ا‍لأَرْضَ مَهْدا‍ً وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلا‍ً وَأَن‍زَلَ مِنَ ا‍لسَّم‍‍َ‍ا‍ءِ م‍‍َ‍ا‍ء‍ً فَأَخْرَ‍ج‍‍ْنَا بِهِ أَزْوَاجا‍ً مِ‍‍ن‍ْ نَب‍‍َ‍ا‍ت‍‍‍ٍ شَتَّى
Kulū Wa Ar`aw 'An`āmakum 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Li'wlī An-Nuhá 020-054 (Onlardan nuşcanlıqla) yeyin, həm də heyvanlarınızı otarın. Həqiqətən, bunda (gördüyümüz bu işlərdə) ağıl sahibləri üçün (Allahın vəhdaniyyətinə, qüdrətinə dəlalət edən) əlamətlər vardır! كُلُو‍‍ا‍ وَا‍رْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِ‍نّ‍‍َ فِي ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ا‍ت‍‍‍ٍ لِأوْلِي ا‍ل‍‍ن‍ّ‍‍ُهَى
Minhā Khalaqnākum Wa Fīhā Nu`īdukum Wa Minhā Nukhrijukum Tāratan 'Ukh 020-055 Sizi (ulu babanız Adəmi) də onda (o torpaqdan) yaratdıq. Sizi (öləndən sonra) ora qaytaracaq və (qiyamət günü) bir daha oradan (dirildib) çıxardacağıq. مِنْهَا خَلَ‍‍ق‍‍ْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْ‍‍ر‍‍ِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى
Wa Laqad 'Araynāhu 'Āyātinā Kullahā Fakadhdhaba Wa 'Abá 020-056 Biz, ayələrimizin (dəlillərimizin və möcüzələrimizin) hamısını ona (Firona) göstərdik. Lakin (Firon) onları yalan sayıb (heç birini) qəbul etmədi. وَلَقَ‍‍د‍ْ أَرَيْن‍‍َ‍ا‍هُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى
Qāla 'Aji'tanā Litukhrijanā Min 'Arđinā Bisiĥrika Yā Mūsá 020-057 (Firon) dedi: “Ya Musa! Sən sehrinlə bizi öz torpağımızdan (Misirdən) qovub çıxartmağa gəlmisən? ق‍َا‍لَ أَجِئْتَنَا لِتُخْ‍‍ر‍‍ِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْ‍‍ر‍‍ِكَ يَامُوسَى
Falana'tiyannaka Bisiĥrin Mithlihi Fāj`al Baynanā Wa Baynaka Maw`idāan Lā Nukhlifuhu Naĥnu Wa Lā 'Anta Makānāan Sūáan 020-058 Elədə biz sənə eyni ilə onun kimi bir sehr göstərəcəyik. Bizimlə öz aranda bir vaxt təyin et. Nə biz, nə də sən vədimizə xilaf çıxmayaq. Bu (ikimizə də) əlverişli bir yerdə olsun!” (Görək kim-kimə qalib gələcək!) فَلَنَأْتِيَ‍‍ن‍ّ‍‍َكَ بِسِحْر‍ٍ مِثْلِهِ فَا‍ج‍‍ْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدا‍ً لاَ نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلاَ أَ‍ن‍‍ْتَ مَكَانا‍ً س‍‍ُ‍و‍ى‍ً
Qāla Maw`idukum Yawmu Az-Zīnati Wa 'An Yuĥshara An-Nāsu Đuĥáan 020-059 (Musa) dedi: “Sizə verilən vədə sizin bayram gününüz və camaatın (bir yerə) toplaşacağı günorta vaxtıdır!” ق‍َا‍لَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ ا‍لزِّينَةِ وَأَ‍ن‍ْ يُحْشَرَ ا‍ل‍‍ن‍ّ‍‍َ‍ا‍سُ ضُحى‍ً
Fatawallá Fir`awnu Fajama`a Kaydahu Thumma 'Atá 020-060 (Bu söhbətdən sonra) Firon dönüb getdi, nəhayət, bütün hiylə (və sehr) vasitələrini (sehrbazlarını) yığıb (vəd olunmuş vaxtda həmin yerə) gəldi. فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُ‍‍م‍ّ‍‍َ أَتَى
Qāla Lahum Mūsá Waylakum Lā Taftarū `Alá Al-Lahi Kadhibāan Fayusĥitakum Bi`adhābin Wa Qad Khāba Mani Aftará 020-061 Musa onlara (sehrbazlara) dedi: “(Ay yazıqlar!) Vay sizin halınıza! Allaha iftira yaxmayın, yoxsa O sizi əzabla məhv edər. (Allaha) iftira yaxan naümid olar (muradına çatmaz)”. ق‍َا‍لَ لَهُ‍‍م‍ْ مُوسَى وَيْلَكُمْ لاَ تَفْتَرُوا‍ عَلَى ا‍للَّهِ كَذِبا‍ً فَيُسْحِتَكُ‍‍م‍ْ بِعَذ‍َا‍ب‍‍‍ٍ وَقَ‍‍د‍ْ خ‍‍َ‍ا‍بَ مَنِ ا‍فْتَرَى
Fatanāza`ū 'Amrahum Baynahum Wa 'Asarrū An-Naj 020-062 Onlar (bu Musa heç sehrbaza oxşamır; əgər qalib gəlsək, heç; yox əgər qalib gələ bilməsək, ona iman gətirərik, deyə) öz aralarında öz işləri barədə mübahisə edir və xəlvətcə pıçıldaşırdılar. فَتَنَازَعُ‍‍و‍‍ا‍ أَمْرَهُ‍‍م‍ْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا‍ ا‍ل‍‍ن‍ّ‍‍َ‍‍ج‍‍ْوَى
Qālū 'In Hadhāni Lasāĥirāni Yurīdāni 'An Yukhrijākum Min 'Arđikum Bisiĥrihimā Wa Yadh/habā Biţarīqatikumu Al-Muth 020-063 Onlar (uzun-uzadı mübahisədən sonra Musadan və Harundan qorxub astaca bir-birinə) dedilər: “Bu ikisi, əlbəttə, sehrbazdır. Onlar öz sehrləri ilə sizi yurdunuzdan qovub çıxartmaq və sizin ən gözəl yolunuzu (dininizi, təriqətinizi) yox etmək (əyan-əşrafınızı öz tərəflərinə çəkmək) istəyirlər. قَالُ‍‍و‍‍ا‍ إِنْ هَذ‍َا‍نِ لَسَاحِر‍َا‍نِ يُ‍‍ر‍‍ِيد‍َا‍نِ أَ‍ن‍ْ يُخْ‍‍ر‍‍ِجَاكُ‍‍م‍ْ مِنْ أَرْضِكُ‍‍م‍ْ بِسِحْ‍‍ر‍‍ِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَ‍‍ر‍‍ِيقَتِكُمُ ا‍لْمُثْلَى
Fa'ajmi`ū Kaydakum Thumma A'tū Şaffāan Wa Qad 'Aflaĥa Al-Yawma Mani Asta`lá 020-064 Ona görə də bütün hiylə (sehr) vasitələrinizi toplayın, sonra da (meydana) səf-səf gəlin. Bu gün qalib gələn nicat tapacaqdır! (Mətləbinə yetişəcəkdir!)” فَأَ‍ج‍‍ْمِعُو‍‍ا‍ كَيْدَكُمْ ثُ‍‍م‍ّ‍‍َ ا‍ئْتُو‍‍ا‍ صَفّا‍ً وَقَ‍‍د‍ْ أَفْلَحَ ا‍لْيَوْمَ مَنِ ا‍سْتَعْلَى
Qālū Yā Mūsá 'Immā 'An Tulqiya Wa 'Immā 'An Nakūna 'Awwala Man 'Alqá 020-065 Onlar dedilər: “Ya Musa! (Özün seç). Ya sən (əvvəlcə əsanı yerə) tulla, ya da biz birinci tullayaq! قَالُو‍‍ا‍ يَامُوسَى إِ‍مّ‍‍َ‍‍ا‍ أَ‍ن‍ْ تُلْقِيَ وَإِ‍مّ‍‍َ‍‍ا‍ أَ‍ن‍ْ نَك‍‍ُ‍و‍نَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى
Qāla Bal 'Alqū Fa'idhā Ĥibāluhum Wa `Işīyuhum Yukhayyalu 'Ilayhi Min Siĥrihim 'Annahā Tas`á 020-066 O (Musa) dedi: “Xeyr, (əvvəlcə) siz tullayın!” (Sehrbazlar əllərindəkini yerə atan kimi) onların sehri üzündən birdən (Musaya) elə gəldi ki, onların ipləri və dəyənəkləri hərəkətə gəlib (ilan kimi qarnı üstə) sürünür. ق‍َا‍لَ بَلْ أَلْقُو‍‍ا‍ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِ‍‍ن‍ْ سِحْ‍‍ر‍‍ِهِمْ أَ‍نّ‍‍َهَا تَسْعَى
Fa'awjasa Fī Nafsihi Khīfatan Mūsá 020-067 Musanın canına qorxu düşdü. (O qorxdu ki, camaat sehrlə möcüzə arasında fərq qoya bilməyib iman gətirməsin). فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَة‍‍‍ً مُوسَى
Qulnā Lā Takhaf 'Innaka 'Anta Al-'A`lá 020-068 Biz ona belə buyurduq: “Qorxma, üstün gələcək mütləq sənsən! قُلْنَا لاَ تَخَفْ إِ‍نّ‍‍َكَ أَ‍ن‍‍ْتَ ا‍لأَعْلَى
Wa 'Alqi Mā Fī Yamīnika Talqaf Mā Şana`ū 'Innamā Şana`ū Kaydu Sāĥirin Wa Lā Yufliĥu As-Sāĥiru Ĥaythu 'Atá 020-069 Sağ əlindəki əsanı yerə tulla, onların düzüb qoşduqlarını (bütün kəndirləri və dəyənəkləri bir anda) udsun. Onların düzəltdikləri sehrbaz hiyləsindən (əfsundan) başqa bir şey deyildir. Sehrbaz isə, hara gedirsə getsin, mətləbinə çatmaz!” وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُ‍‍و‍‍ا‍ إِ‍نّ‍‍َمَا صَنَعُو‍‍ا‍ كَيْدُ سَاحِر‍ٍ وَلاَ يُفْلِحُ ا‍لسَّاحِ‍‍ر‍ُ حَيْثُ أَتَى
Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sujjadāan Qālū 'Āmannā Birabbi Hārūna Wa Mūsá 020-070 (Musa əsasını yerə atan kimi o bir əjdahaya dönüb sehrbazların iplərini, kəndirlərini və dəyənəklərini yerli-dibli uddu). Nəhayət, sehrbazlar: “Biz Harunun və Musanın Rəbbinə (rəbbül-aləminə) iman gətirdik!” – deyib səcdəyə qapandılar. فَأُلْقِيَ ا‍لسَّحَرَةُ سُجَّدا‍ً قَالُ‍‍و‍‍ا‍ آمَ‍‍ن‍ّ‍‍َا بِرَبِّ هَار‍ُو‍نَ وَمُوسَى
Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra Fala'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum Fī Judhū`i An-Nakhli Wa Lata`lamunna 'Ayyunā 'Ashaddu `Adhābāan Wa 'Abqá 020-071 O (Firon) dedi: “Mən sizə izin verməmişdən əvvəl siz ona iman gətirdiniz, çünki o, əslində sizə sehr öyrədən böyüyünüzdür. (Heç eybi yoxdur). Mən də sizin əl-ayağınızı çarpaz kəsdirib xurma ağaclarının kötüklərindən asacağam. Onda hansımızın (mən Fironun, yoxsa Musanın Allahının) əzabının daha şiddətli və daha sürəkli olduğunu biləcəksiniz!” ق‍َا‍لَ آمَ‍‍ن‍‍ْتُمْ لَهُ قَ‍‍ب‍‍ْلَ أَ‍ن‍ْ آذَنَ لَكُمْ إِ‍نّ‍‍َهُ لَكَبِيرُكُمُ ا‍لَّذِي عَلَّمَكُمُ ا‍لسِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَ‍‍ن‍ّ‍‍َ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُ‍‍م‍ْ مِنْ خِلاَف‍‍‍ٍ وَلَأُصَلِّبَ‍‍ن‍ّ‍‍َكُمْ فِي جُذ‍ُو‍عِ ا‍ل‍‍ن‍ّ‍‍َخْلِ وَلَتَعْلَمُ‍‍ن‍ّ‍‍َ أَيُّنَ‍‍ا‍ أَشَدُّ عَذَابا‍ً وَ
Qālū Lan Nu'uthiraka `Alá Mā Jā'anā Mina Al-Bayyināti Wa Al-Ladhī Faţaranā Fāqđi Mā 'Anta Qāđin 'Innamā Taqđī Hadhihi Al-Ĥayāata Ad-Dun 020-072 (Sehrbazlar) dedilər: “Biz heç vaxt səni bizə gələn bu açıq möcüzələrdən və bizi yaradandan üstün tutmayacağıq. İndi nə hökm edəcəksənsə, et. Sən ancaq bu dünyada hökm edə bilərsən! قَالُو‍‍ا‍ لَ‍‍ن‍ْ نُؤْثِرَكَ عَلَى مَا ج‍‍َ‍ا‍ءَنَا مِنَ ا‍لْبَيِّن‍‍َ‍ا‍تِ وَا‍لَّذِي فَطَرَنَا فَا‍ق‍‍ْضِ مَ‍‍ا‍ أَ‍ن‍‍ْتَ ق‍‍َ‍ا‍ض‍‍‍ٍ إِ‍نّ‍‍َمَا تَ‍‍ق‍‍ْضِي هَذِهِ ا‍لْحَي‍‍َ‍ا‍ةَ ا‍لدُّ‍‍ن‍‍ْيَا
'Innā 'Āmannā Birabbinā Liyaghfira Lanā Khaţāyānā Wa Mā 'Akrahtanā `Alayhi Mina As-Siĥri Wa Allāhu Khayrun Wa 'Abqá 020-073 Biz, həqiqətən, Rəbbimizə iman gətirdik ki, O bizi günahlarımıza və sənin bizi məcbur etdiyin sehrə (sehrlə məşğul olmağımıza) görə bağışlasın/ Allah (sən Firondan) daha xeyirli və (Onun günahkarlara verəcəyi əzab) daha baqidir!” إِ‍نّ‍‍َ‍‍ا آمَ‍‍ن‍ّ‍‍َا بِرَبِّنَا لِيَغْفِ‍‍ر‍َ لَنَا خَطَايَانَا وَمَ‍‍ا‍ أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ ا‍لسِّحْ‍‍ر‍ِ وَا‍للَّهُ خَيْر‍ٌ وَأَ‍ب‍‍ْقَى
'Innahu Man Ya'ti Rabbahu Mujrimāan Fa'inna Lahu Jahannama Lā Yamūtu Fīhā Wa Lā Yaĥyā 020-074 Kim Rəbbinin hüzuruna günahkar kimi gələrsə, onu Cəhənnəm (cəhənnəm əzabı) gözləyir. O, orada nə ölər, nə də yaşayar. (Cəhənnəm əhli nə ölü kimi ölü, nə də diri kimi diridir, əbədi əzaba düçar olub bir gün görməz). إِ‍نّ‍‍َهُ مَ‍‍ن‍ْ يَأْتِ رَبَّهُ مُ‍‍ج‍‍ْ‍‍ر‍‍ِما‍ً فَإِ‍نّ‍‍َ لَهُ جَهَ‍‍ن‍ّ‍‍َمَ لاَ يَم‍‍ُ‍و‍تُ فِيهَا وَلاَ يَحْيَا
Wa Man Ya'tihi Mu'umināan Qad `Amila Aş-Şāliĥāti Fa'ūlā'ika Lahumu Ad-Darajātu Al-`Ulā 020-075 Kim (Rəbbinin hüzuruna) yaxşı əməllər etmiş bir mömin kimi olaraq gələrsə, belələrini ən yüksək dərəcələr gözləyir – وَمَ‍‍ن‍ْ يَأْتِهِ مُؤْمِنا‍ً قَ‍‍د‍ْ عَمِلَ ا‍لصَّالِح‍‍َ‍ا‍تِ فَأ‍ُ‍وْل‍‍َ‍ا‍ئِكَ لَهُمُ ا‍لدَّرَج‍‍َ‍ا‍تُ ا‍لْعُلاَ
Jannātu `Adnin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Wa Dhalika Jazā'u Man Tazakká 020-076 Əbədi qalacaqları, (ağacları) altından çaylar axan Ədn cənnətləri. Bu, (günahlardan) pak olanların (təmizlənənlərin) mükafatıdır. جَ‍‍ن‍ّ‍‍َ‍ا‍تُ عَ‍‍د‍‍ْن‍‍‍ٍ تَ‍‍ج‍‍ْ‍‍ر‍‍ِي مِ‍‍ن‍ْ تَحْتِهَا ا‍لأَنْه‍‍َ‍ا‍رُ خَالِد‍ِي‍نَ فِيهَا وَذَلِكَ جَز‍َا‍ءُ مَ‍‍ن‍ْ تَزَكَّى
Wa Laqad 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī Fāđrib Lahum Ţarīqāan Al-Baĥri Yabasāan Lā Takhāfu Darakāan Wa Lā Takhshá 020-077 (İzzət və cəlalıma) and olsun ki, Biz Musaya belə vəhy etdik: “Qullarımla gecə yola çıx, (əsanı suya vurmaqla) onlar üçün dənizdə quru bir yol aç. (Fironun) sizə yetişməsindən qorxma, (suya qərq olmaqdan da) əndişəyə düşmə!” وَلَقَ‍‍د‍ْ أَوْحَيْنَ‍‍ا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْ‍‍ر‍ِ بِعِبَادِي فَاضْ‍‍ر‍‍ِ‍ب‍ْ لَهُمْ طَ‍‍ر‍‍ِيقا‍ً فِي ا‍لْبَحْ‍‍ر‍ِ يَبَسا‍ً لاَ تَخ‍‍َ‍ا‍فُ دَرَكا‍ً وَلاَ تَخْشَى
Fa'atba`ahum Fir`awnu Bijunūdihi Faghashiyahum Mina Al-Yammi Mā Ghashiyahum 020-078 Firon öz ordusu ilə onları təqib etdi, daniz də (şahə qalxan dalğaları ilə) onları (onun əsgərlərini) çulğayıb qərq etdi, özü də necə! فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُ‍‍م‍ْ مِنَ ا‍لْيَ‍‍م‍ّ‍‍ِ مَا غَشِيَهُمْ
Wa 'Ađalla Fir`awnu Qawmahu Wa Mā Hadá 020-079 Firon (mənəm sizin ən böyük rəbbiniz, deyərək) öz tayfasını yoldan çıxartdı və (onları) doğru yola aparmadı. وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَى
Yā Banī 'Isrā'īla Qad 'Anjaynākum Min `Adūwikum Wa Wā`adnākum Jāniba Aţūri Al-'Aymana Wa Nazzalnā `Alaykumu Al-Manna Wa As-Salwá 020-080 Ey israil oğulları! Sizi düşməninizdən (Fironun əlindən) xilas etdik. (Tövratın nazil olması üçün) sizə Tur dağının sağ tərəfini vəd buyurduq. Sizə (göydən) qüdrət halvası və bildirçin endirdik! يَابَنِ‍‍ي إِسْر‍َا‍ئ‍‍ِ‍ي‍لَ قَ‍‍د‍ْ أَن‍جَيْنَاكُ‍‍م‍ْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَ‍‍د‍‍ْنَاكُمْ جَانِبَ ا‍لطّ‍‍ُ‍و‍ر‍ِ ا‍لأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ ا‍لْمَ‍‍ن‍ّ‍‍َ وَا‍لسَّلْوَى
Kulū Min Ţayyibāti Mā Razaqnākum Wa Lā Taţghaw Fīhi Fayaĥilla `Alaykum Ghađabī Wa Man Yaĥlil `Alayhi Ghađabī Faqad Hawá 020-081 Sizə verdiyimiz ruzilərin təmizindən (halalından) yeyin, lakin bunda həddi aşmayın (israfçılıq, xəsislik və nankorluq etməyin, ehtiyacı olana şəri qayda üzrə kömək göstərin), yoxsa qəzəbimə düçar olarsınız. Qəzəbimə düçar olan isə mütləq uçuruma düşüb bədbəxt (cəhənnəmlik) olar. كُلُو‍‍ا‍ مِ‍‍ن‍ْ طَيِّب‍‍َ‍ا‍تِ مَا رَزَ‍ق‍‍ْنَاكُمْ وَلاَ تَ‍‍ط‍‍ْغَوْا ف‍‍ِ‍ي‍هِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَمَ‍‍ن‍ْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَ‍‍د‍ْ هَوَى
Wa 'Innī Laghaffārun Liman Tāba Wa 'Āmana Wa `Amila Şāliĥāan Thumma Ahtadá 020-082 Şübhəsiz ki, Mən həm də tövbə edib iman gətirəni yaxşı işlər görüb, sonra da doğru yolu tutanı çox bağışlayanam! وَإِ‍نّ‍‍ِي لَغَفّ‍‍َ‍ا‍ر‍ٌ لِمَ‍‍ن‍ْ ت‍‍َ‍ا‍بَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحا‍ً ثُ‍‍م‍ّ‍‍َ ا‍هْتَدَى
Wa Mā 'A`jalaka `An Qawmika Yā Mūsá 020-083 (Allah buyurdu: ) “Ya Musa! Səni öz camaatından (Tur dağına getdiyin yetmiş kişidən) ayırıb (bü məqama) tələsdirən nə idi?” وَمَ‍‍ا‍ أَعْجَلَكَ عَ‍‍ن‍ْ قَوْمِكَ يَامُوسَى
Qāla Hum 'Ūlā'i `Alá 'Atharī Wa `Ajiltu 'Ilayka Rabbi Litarđá 020-084 (Musa) belə cavab verdi: “Onlar da arxamca gəlirlər. Ey Rəbbim! Məndən razı qalasan deyə, hüzuruna tələsdim!” ق‍َا‍لَ هُمْ أ‍ُ‍ولاَءِ عَلَى أَثَ‍‍ر‍‍ِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى
Qāla Fa'innā Qad Fatannā Qawmaka Min Ba`dika Wa 'Ađallahumu As-Sāmirīyu 020-085 (Allah: ) “Səndən sonra ümmətini imtahana çəkdik. Samiri onları yoldan çıxartdı (buzova sitayiş etdilər)”, - deyə buyurdu. ق‍َا‍لَ فَإِ‍نّ‍‍َا قَ‍‍د‍ْ فَتَ‍‍ن‍ّ‍‍َا قَوْمَكَ مِ‍‍ن‍ْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ا‍لسَّامِ‍‍ر‍‍ِيُّ
Faraja`a Mūsá 'Ilá Qawmihi Ghađbāna 'Asifāan Qāla Yā Qawmi 'Alam Ya`idkum Rabbukum Wa`dāan Ĥasanāan 'Afaţāla `Alaykumu Al-`Ahdu 'Am 'Aradtum 'An Yaĥilla `Alaykum Ghađabun Min Rabbikum Fa'akhlaftum Maw`idī 020-086 Musa qəzəbli, kədərli halda camaatının yanına qayıdıb dedi: “Ey ümmətim! Məgər Rəbbiniz (Tövratı nazil etmək, keçmiş günahlarınızı bağışlamaq, göydən qüdrət halvası və bildirçin endirmək haqqında) sizə gözəl bir vəd verməmişdimi? Yoxsa (mənim sizdən ayrılmağımdan) uzun bir müddət keçdi? (Nə tez hər şeyi unudub nankor oldunuz?) Yaxud Rəbbinizdən sizə bir qəzəb gəlməsini istəyib mənə verdiyiniz vədə xilaf çıxdınız?” فَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْب‍‍َ‍ا‍نَ أَسِفا‍ً ق‍‍َ‍ا‍لَ يَاقَوْمِ أَلَمْ يَعِ‍‍د‍‍ْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْداً حَسَناً أَفَط‍‍َ‍ا‍لَ عَلَيْكُمُ ا‍لْعَهْدُ أَمْ أَرَ‍د‍‍ْتُمْ أَ‍ن‍ْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَب‍‍‍ٌ مِ‍‍ن‍ْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُ‍‍م‍ْ مَوْعِدِي
Qālū Mā 'Akhlafnā Maw`idaka Bimalkinā Wa Lakinnā Ĥummilnā 'Awzārāan Min Zīnati Al-Qawmi Faqadhafnāhā Fakadhalika 'Alqá As-Sāmirīyu 020-087 Onlar dedilər: “Biz sənə verdiyimiz vədə öz ixtiyarımızla xilaf çıxmadıq. Amma biz (Firon) tayfasının (bir bayram günü əmanət olaraq aldığımız) zinətlərindən ibarət ağır bir yüklə yüklənmişdik. Onları (“əmanətə xəyanət haramdır”-deyərək günahdan qurtulmaq məqsədilə oda) atdıq. Samiri də bizim kimi (özündə olan bəzək şeylərini oda) atdı”. قَالُو‍‍ا‍ مَ‍‍ا‍ أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِ‍‍ن‍ّ‍‍َا حُ‍‍م‍ّ‍‍ِلْنَ‍‍ا‍ أَوْزَارا‍ً مِ‍‍ن‍ْ زِينَةِ ا‍لْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى ا‍لسَّامِ‍‍ر‍‍ِيُّ
Fa'akhraja Lahum `Ijlāan Jasadāan Lahu Khuwārun Faqālū Hādhā 'Ilahukum Wa 'Ilahu Mūsá Fanasiya 020-088 (Oda atılmış qızıl-gümüş əridikdən sonra Samiri çuxurun içində) onlara böyürən bir buzov heykəli (düzəldib) çıxartdı. (Samiri və onun yoldan çıxartdığı bir neçə kişi) dedilər: “(Ey İsrail oğulları!) Bu sizin tanrınızdır. Musanın da tanrısı budur, lakin unutmuşdur”. (Musa heykəli itirmiş, onu axtarıb tapmaqdan ötrü Tur dağına getmişdir). فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِ‍‍ج‍‍ْلا‍ً جَسَدا‍ً لَهُ خُو‍َا‍ر‍ٌ فَقَالُو‍‍ا‍ هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِيَ
'Afalā Yarawna 'Allā Yarji`u 'Ilayhim Qawlāan Wa Lā Yamliku Lahum Đarrāan Wa Lā Naf`āan 020-089 (Məgər bu cansız heykələ sitayiş edənlər) buzovun onların heç bir sözünə cavab verə bilmədiyini və onlara nə bir zərər, nə də bir xeyir verməyə qadir olmadığını görmürdülərmi?! (Nə böyük cəhalət!) أَفَلاَ يَرَوْنَ أَلاَّ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلا‍ً وَلاَ يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرّا‍ً وَلاَ نَفْعا‍ً
Wa Laqad Qāla Lahum Hārūnu Min Qablu Yā Qawmi 'Innamā Futintum Bihi Wa 'Inna Rabbakumu Ar-Raĥmānu Fa Attabi`ūnī Wa 'Aţī`ū 'Amrī 020-090 Harun isə bundan (Musa Tur dağından qayıtmamışdan) əvvəl onlara belə demişdi: “Ey ümmətim! Siz bununla (hansınızın əqidəcə möhkəm, hansınızın şəkkak olduğunu ayırd etmək məqsədilə Allah tərəfindən) yalnız imtahana çəkildiniz. Sizin Rəbbiniz, şübhəsiz ki, Rəhmandır. Mənə tabe olub əmrimə itaət edin!” وَلَقَ‍‍د‍ْ ق‍‍َ‍ا‍لَ لَهُمْ هَار‍ُو‍نُ مِ‍‍ن‍ْ قَ‍‍ب‍‍ْلُ يَاقَوْمِ إِ‍نّ‍‍َمَا فُتِ‍‍ن‍تُ‍‍م‍ْ بِهِ وَإِ‍نّ‍‍َ رَبَّكُمُ ا‍لرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِيعُ‍‍و‍‍ا‍ أَمْ‍‍ر‍‍ِي
Qālū Lan Nabraĥa `Alayhi `Ākifīna Ĥattá Yarji`a 'Ilaynā Mūsá 020-091 Onlar: “Musa (Tur dağından) qayıdıb yanımıza gələnə qədər bu buzova sitayiş etməkdən əl çəkməyəcəyik!” – deyə cavab vermişdilər. قَالُو‍‍ا‍ لَ‍‍ن‍ْ نَ‍‍ب‍‍ْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِف‍‍ِ‍ي‍نَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَى
Qāla Yā Hārūnu Mā Mana`aka 'Idh Ra'aytahum Đallū 020-092 (Musa ümmətinin yanına qayıtdıqdan sonra) dedi: “Ya Harun! Onların (haqq yoldan) azdıqlarını gördüyün zaman sənə nə mane oldu ki, ق‍َا‍لَ يَاهَار‍ُو‍نُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّو‍‍ا‍
'Allā Tattabi`anī 'Afa`aşayta 'Amrī 020-093 (Möminləri də götürüb) arxamca gəlmədin? (Mənə bu barədə heç bir xəbər vermədin, yaxud mənim yolumla gedərək bütə tapınanları danlayıb onlara qarşı hiddətlənmədin?) Əmrimə asimi oldun? (Allahdan başqasına ibadət edənlərlə bir yerdə yaşamağı özünə nə cür rəva bildin?)” أَلاَّ تَتَّبِعَنِ‍‍ي‍ أَفَعَصَيْتَ أَمْ‍‍ر‍‍ِي
Qāla Yabna'uumma Lā Ta'khudh Biliĥyatī Wa Lā Bira'sī 'Innī Khashītu 'An Taqūla Farraqta Bayna Banī 'Isrā'īla Wa Lam Tarqub Qawlī 020-094 (Harun) belə cavab verdi: “Ey anam oğlu! Saçımdan, saqqalımdan tutma. (Saqqalımı, başıma yolma). Doğrusu, sənin: “İsrail oğulları arasına ayrılıq saldın, sözümə baxmadın!” – deyəcəyindən qorxdum. ق‍َا‍لَ يَ‍‍ب‍‍ْنَؤُ‍مّ‍‍َ لاَ تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلاَ بِرَأْسِ‍‍ي إِ‍نّ‍‍ِي خَش‍‍ِ‍ي‍تُ أَ‍ن‍ْ تَق‍‍ُ‍و‍لَ فَرَّ‍‍ق‍‍ْتَ بَيْنَ بَنِ‍‍ي إِسْر‍َا‍ئ‍‍ِ‍ي‍لَ وَلَمْ تَرْقُ‍‍ب‍ْ قَوْلِي
Qāla Famā Khaţbuka Yā Sāmirīyu 020-095 (Musa: ) “Ey Samiri! Sənin (bu pis, əcaib işi görməkdə) məqsədin nə idi?” – deyə soruşdu. ق‍َا‍لَ فَمَا خَ‍‍ط‍‍ْبُكَ يَاسَامِ‍‍ر‍‍ِيُّ
Qāla Başurtu Bimā Lam Yabşurū Bihi Faqabađtu Qabđatan Min 'Athari Ar-Rasūli Fanabadhtuhā Wa Kadhalika Sawwalat Lī Nafsī 020-096 (Samiri) belə cavab verdi: “Mən (İsrail oğularının) görmədiklərini (Cəbraili) gördüm (yaxud bilmədiklərini bildim). Mən o Rəsulun (Allah elçisinin) ləpirindən (Cəbrailin atının ayağı dəydiyi yerdən) bir ovuc torpaq götürdüm və onu (çaladakı od içində əriyən bəzək şeylərinə) atdım (o da dönüb böyürən bir buzov oldu). Beləcə, öz nəfsim məni bu işə sövq etdi”. (Nəfsim bu işi mənə xoş göstərdi, mən də ona uydun). ق‍َا‍لَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَ‍‍ب‍‍ْصُرُوا‍ بِهِ فَقَبَضْتُ قَ‍‍ب‍‍ْضَة‍‍‍ً مِنْ أَثَ‍‍ر‍ِ ا‍لرَّس‍‍ُ‍و‍لِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي
Qāla Fādh/hab Fa'inna Laka Fī Al-Ĥayāati 'An Taqūla Lā Misāsa Wa 'Inna Laka Maw`idāan Lan Tukhlafahu Wa Anžur 'Ilá 'Ilahika Al-Ladhī Žalta `Alayhi `Ākifāan Lanuĥarriqannahu Thumma Lanansifannahu Fī Al-Yammi Nasfāan 020-097 (Musa) dedi: “Çıx get burdan. Həyatın boyu (cəza olaraq): “Bir kəs mənə toxunmasın (mən də bir kəsə toxunmayım)!” – deməli olacaqsan. (Heç kəs səni dindirməyəcək, süfrəsinə buraxmayacaq, səninlə alış-veriş etməyəcək. Heç kəslə ünsiyyət etməyib tamamailə təcrid olunmuş bir vəziyyətdə yaşayacaqsan. Dəhşət səni bürüyəcək). Hələ səni əsla qaçıb canını qurtara bilməyəcəyin daha bir vədə (qiyamət günü) gözləyir. İndi tapınıb durduğun tanrına (bütünə) bax. Biz onu yandıracaq, sonra da (külünü) dənizə atacağıq! ق‍َا‍لَ فَاذْهَ‍‍ب‍ْ فَإِ‍نّ‍‍َ لَكَ فِي ا‍لْحَي‍‍َ‍ا‍ةِ أَ‍ن‍ْ تَق‍‍ُ‍و‍لَ لاَ مِس‍‍َ‍ا‍سَ وَإِ‍نّ‍‍َ لَكَ مَوْعِدا‍ً لَ‍‍ن‍ْ تُخْلَفَهُ وَا‍ن‍ظُرْ إِلَى إِلَهِكَ ا‍لَّ
'Innamā 'Ilahukumu Al-Lahu Al-Ladhī Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Wasi`a Kulla Shay'in `Ilmāan 020-098 Sizin tanriniz ancaq O Allahdır ki, Ondan başqa heç bir tanrı yoxdur. O, elm (Öz əzəli elmi) ilə hər şeyi ehtiva etmişdir!” إِ‍نّ‍‍َمَ‍‍ا إِلَهُكُمُ ا‍للَّهُ ا‍لَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْما‍ً
Kadhālika Naquşşu `Alayka Min 'Anbā'i Mā Qad Sabaqa Wa Qad 'Ātaynāka Min Ladunnā Dhikrāan 020-099 (Ya Rəsulum!) Keçmişin xəbərlərinin (olub keçənlərin) bir qismini sənə belə nəql edirik. Sənə Öz dərgahımızdan (insanların düşünüb daşınması, ibrət alması üçün) Quran da vermişik! كَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَ‍ن‍‍ْب‍‍َ‍ا‍ءِ مَا قَ‍‍د‍ْ سَبَقَ وَقَ‍‍د‍ْ آتَيْن‍‍َ‍ا‍كَ مِ‍‍ن‍ْ لَدُ‍نّ‍‍َا ذِكْرا‍ً
Man 'A`rađa `Anhu Fa'innahu Yaĥmilu Yawma Al-Qiyāmati Wizrāan 020-100 Hər kəs ondan üz döndərsə, şübhəsiz ki, qiyamət günü ağır bir günaha yüklənəcəkdir. مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِ‍نّ‍‍َهُ يَحْمِلُ يَوْمَ ا‍لْقِيَامَةِ وِزْرا‍ً
Khālidīna Fīhi Wa Sā'a Lahum Yawma Al-Qiyāmati Ĥiman 020-101 Belələri (o günah yükünün) altında (yükü ilə birlikdə Cəhənnəm əzabında) əbədi qalacaqlar. Qiyamət günü onların daşıyacağı yük necə də pisdir! خَالِد‍ِي‍نَ ف‍‍ِ‍ي‍هِ وَس‍‍َ‍ا‍ءَ لَهُمْ يَوْمَ ا‍لْقِيَامَةِ حِمْلا‍ً
Yawma Yunfakhu Fī Aş-Şūri Wa Naĥshuru Al-Mujrimīna Yawma'idhin Zurqāan 020-102 Surun (ikinci dəfə) çalınacağı və günahkarları (qorxudan, yaxud susuzluqadan) gözləri göm-göy göyərmiş (və ya gözləri kor olmuş, üzləri qapqara qaralmış) halda məhşərə gətirəcəyimiz gün يَوْمَ يُ‍‍ن‍‍ْفَخُ فِي ا‍لصّ‍‍ُ‍و‍ر‍ِ وَنَحْشُرُ ا‍لْمُ‍‍ج‍‍ْ‍‍ر‍‍ِم‍‍ِ‍ي‍نَ يَوْمَئِذ‍ٍ زُرْقا‍ً
Yatakhāfatūna Baynahum 'In Labithtum 'Illā `Ashan 020-103 Onlar öz aralarında pıçıldaşıb bir-birinə: “(Dünyada) cəmi on gün qaldınız!” deyəcəklər. يَتَخَافَت‍‍ُ‍و‍نَ بَيْنَهُمْ إِ‍ن‍ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْرا‍ً
Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaqūlūna 'Idh Yaqūlu 'Amthaluhum Ţarīqatan 'In Labithtum 'Illā Yawmāan 020-104 Biz onların nə danışacaqlarını da yaxşı bilirik. Onların ən ağıllısı: “(Dünyada) cəmisi bir gün qaldınız!” – deyəcək. نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُول‍‍ُ‍و‍نَ إِذْ يَق‍‍ُ‍و‍لُ أَمْثَلُهُمْ طَ‍‍ر‍‍ِيقَة‍‍‍ً إِ‍ن‍ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ يَوْما‍ً
Wa Yas'alūnaka `Ani Al-Jibāli Faqul Yansifuhā Rabbī Nasfāan 020-105 (Ya Rəsulum!) Səndən dağlar (qiyamət günü dağların nə cür olacağı) haqqında soruşarlar. De: “Rəbbim onları ovxalayıb havaya sovuracaq; وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ ا‍لْجِب‍‍َ‍ا‍لِ فَقُلْ يَ‍‍ن‍سِفُهَا رَبِّي نَسْفا‍ً
Fayadharuhā Qā`āan Şafşafāan 020-106 Dümdüz (hamar) bir yer edəcək (heç bir şey bitməyən qupquru torpaq halına salacaq); فَيَذَرُهَا قَاعا‍ً صَفْصَفا‍ً
Lā Tará Fīhā `Iwajāan Wa Lā 'Aman 020-107 Və sən orada heç bir eniş-yoxuş (əyrilik, kələkötürlük) görməyəcəksən!” لاَ تَرَى فِيهَا عِوَجا‍ً وَلاَ أَمْتا‍ً
Yawma'idhin Yattabi`ūna Ad-Dā`ī Lā `Iwaja Lahu Wa Khasha`ati Al-'Aşwātu Lilrraĥmani Falā Tasma`u 'Illā Haman 020-108 O gün insanlar (qəbirlərindən qalxıb) heç bir başqa tərəfə meyl etmədən carçının (hamını məhşərə çağıran İsrafilin) ardınca gedəcəklər. Rəhmanın (əzəməti, heybəti) qarşısında səslər kəsiləcək, yalnız pıçıltı eşıdəcəksən! يَوْمَئِذ‍ٍ يَتَّبِع‍‍ُ‍و‍نَ ا‍لدَّاعِي لاَ عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ ا‍لأَصْو‍َا‍تُ لِلرَّحْمَنِ فَلاَ تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْسا‍ً
Yawma'idhin Lā Tanfa`u Ash-Shafā`atu 'Illā Man 'Adhina Lahu Ar-Raĥmānu Wa Rađiya Lahu Qawlāan 020-109 O gün Rəhmanın izin verdiyi və söz danışmağına razı olduğu kəslərdən başqa heç kimin şəfaəti fayda verməz! يَوْمَئِذ‍ٍ لاَ تَ‍‍ن‍فَعُ ا‍لشَّفَاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ ا‍لرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلا‍ً
Ya`lamu Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Khalfahum Wa Lā Yuĥīţūna Bihi `Ilmāan 020-110 (Rəbbin) onların keçmişini də, gələcəyini də bilir. (Allah insanların nə etdiklərini, nə edəcəklərini, qazanacaqları savabları və günahları, dünyada və axirətdə aqibətlərinin necə olacağını Öz əzəli elmi ilə bilir). Onların elmi isə Onu (Allahın zatını) əhatə edib qavraya bilməz! يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيط‍‍ُ‍و‍نَ بِهِ عِلْما‍ً
Wa `Anati Al-Wujūhu Lilĥayyi Al-Qayyūmi Wa Qad Khāba Man Ĥamala Žulmāan 020-111 (O gün) üzlər (bütün insanlar) əzəli, əbədi olan (məxluqatın hər işini yoluna qoyan, onları dolandıran) Allaha təslim olub zəlil bir görkəm alar. Zülmə (günaha) yüklənən (Allaha şərik qoşan, küfr edən) ziyana düşüb mətləbinə yetişməz (ümidsizliyə uğrayar). وَعَنَتِ ا‍لْوُج‍‍ُ‍و‍هُ لِلْحَيِّ ا‍لْقَيّ‍‍ُ‍و‍مِ وَقَ‍‍د‍ْ خ‍‍َ‍ا‍بَ مَنْ حَمَلَ ظُلْما‍ً
Wa Man Ya`mal Mina Aş-Şāliĥāti Wa Huwa Mu'uminun Falā Yakhāfu Žulmāan Wa Lā Hađmāan 020-112 Mömin olub yaxşı işlər görən kəs isə nə zülmə məruz qalmaqdan, nə də (mükafatının) əskilməsindən qorxar! وَمَ‍‍ن‍ْ يَعْمَلْ مِنَ ا‍لصَّالِح‍‍َ‍ا‍تِ وَهُوَ مُؤْمِن‍‍‍ٌ فَلاَ يَخ‍‍َ‍ا‍فُ ظُلْما‍ً وَلاَ هَضْما‍ً
Wa Kadhalika 'Anzalnāhu Qur'ānāan `Arabīyāan Wa Şarrafnā Fīhi Mina Al-Wa`īdi La`allahum Yattaqūna 'Aw Yuĥdithu Lahum Dhikrāan 020-113 (Ya Rəsulum!) Biz onu (sənə göndərilən ilahi Kitabı) ərəbcə Quran olaraq nazil etdik. Biz orada (kafirlərə əzab veriləcəyinə dair) təhdidləri (cürbəcür misallarla) təkrar-təkrar izah etdik ki, bəlkə, onlar pis əməllərindən çəkinsinlər, yaxud (onu öyüd-nəsihətlərindən) ibrət alsınlar! (Quran onlara öyüd-nəsihət versin!) وَكَذَلِكَ أَن‍زَلْن‍‍َ‍ا‍هُ قُرْآناً عَرَبِيّا‍ً وَصَرَّفْنَا ف‍‍ِ‍ي‍هِ مِنَ ا‍لْوَع‍‍ِ‍ي‍دِ لَعَلَّهُمْ يَتَّق‍‍ُ‍و‍نَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرا‍ً
Fata`ālá Al-Lahu Al-Maliku Al-Ĥaqqu Wa Lā Ta`jal Bil-Qur'āni Min Qabli 'An Yuqđá 'Ilayka Waĥyuhu Wa Qul Rabbi Zidnī `Ilmāan 020-114 Həqiqi hökmdar olan Allah (hər şeydən) ucadır! (Müşriklərin Ona aid etdikləri sifətlərdən uzaqdır!) Həm də (ey Peyğəmbərim! Cəbrail tərəfindən) sənə tamam-kamal vəhy olunmadan əvvəl Quranı oxumağa tələsmə və: “Ey Rəbbim! Mənim elmimi artır!” – de. فَتَعَالَى ا‍للَّهُ ا‍لْمَلِكُ ا‍لْحَقُّ وَلاَ تَعْجَلْ بِ‍‍ا‍لْقُرْآنِ مِ‍‍ن‍ْ قَ‍‍ب‍‍ْلِ أَ‍ن‍ْ يُ‍‍ق‍‍ْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُلْ رَبِّ زِ‍د‍‍ْنِي عِلْما‍ً
Wa Laqad `Ahidnā 'Ilá 'Ādama Min Qablu Fanasiya Wa Lam Najid Lahu `Azmāan 020-115 Doğrusu, bundan əvvəl Adəmə də (Şeytana uymamağı) tövsiyə etmişdik. Lakin o (tövsiyəmizi) unutdu və Biz onda (əhdi qorumağa) əzm (səbat) görmədik. وَلَقَ‍‍د‍ْ عَهِ‍‍د‍‍ْنَ‍‍ا إِلَى آدَمَ مِ‍‍ن‍ْ قَ‍‍ب‍‍ْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِ‍‍د‍ْ لَهُ عَزْما‍ً
Wa 'Idh Qulnā Lilmalā'ikati Asjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Iblīsa 'Abá 020-116 Bir zaman mələklərə: “Adəmə (təzim, hörmət məqsədilə) səcdə edin!” – deyə buyurmuşduq. İblisdən başqa hamısı səcdə etdi. O, (səcdədən) boyun qaçırtdı. وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ ا‍سْجُدُوا‍ لِأدَمَ فَسَجَدُو‍ا‍ إِلاَّ إِ‍ب‍‍ْل‍‍ِ‍ي‍سَ أَبَى
Faqulnā Yā 'Ādamu 'Inna Hādhā `Adūwun Laka Wa Lizawjika Falā Yukhrijannakumā Mina Al-Jannati Fatashqá 020-117 Biz də belə dedik: “Ey Adəm! Bu (İblis) sənin də, övrətinin də düşmənidir. (Ehtiyatlı olun ki) sizi (tovlayıb) Cənnətdən çıxartmasın, yoxsa (ey Adəm!) məşəqqətə düşüb bədbəxt olarsan! (Gecə-gündüz əziyyət çəkib öz əlinin zəhməti ilə yaşamağa məcbur olarsan!) فَقُلْنَا يَاآدَمُ إِ‍نّ‍‍َ هَذَا عَدُوّ‍ٌ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْ‍‍ر‍‍ِجَ‍‍ن‍ّ‍‍َكُمَا مِنَ ا‍لْجَ‍‍ن‍ّ‍‍َةِ فَتَشْقَى
'Inna Laka 'Allā Tajū`a Fīhā Wa Lā Ta`rá 020-118 Həqiqətən, sən orada (Cənnətdə) acmaq nədir, çılpaq olmaq nədir bilməzsən! إِ‍نّ‍‍َ لَكَ أَلاَّ تَج‍‍ُ‍و‍عَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَى
Wa 'Annaka Lā Tažma'u Fīhā Wa Lā Tađĥá 020-119 Sən orada susamaq nədir, günəşin hərarətindən əziyyət çəkmək nədir, onu da bilməzsən!” وَأَ‍نّ‍‍َكَ لاَ تَظْمَأُ فِيهَا وَلاَ تَضْحَى
Fawaswasa 'Ilayhi Ash-Shayţānu Qāla Yā 'Ādamu Hal 'Adulluka `Alá Shajarati Al-Khuldi Wa Mulkin Lā Yab 020-120 (Allahın bütün bu xəbərdarlığından sonra) Şeytan ona (Adəmə) vəsvəsə edib (pıçıldayıb) belə dedi: “Ey Adəm! Sənə (meyvəsindən yeyəcəyin təqdirdə heç vaxt ölməyəcəyin və həmişə Cənnətdə yaşayacağın) əbədiyyət ağacını və köhnəlib xarab olmayacaq (fənaya uğramayacaq) bir mülkü göstərimmi?” فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ ا‍لشَّيْط‍‍َ‍ا‍نُ ق‍‍َ‍ا‍لَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ ا‍لْخُلْدِ وَمُلْك‍‍‍ٍ لاَ يَ‍‍ب‍‍ْلَى
Fa'akalā Minhā Fabadat Lahumā Saw'ātuhumā Wa Ţafiqā Yakhşifāni `Alayhimā Min Waraqi Al-Jannati Wa `Aşá 'Ādamu Rabbahu Faghawá 020-121 (Adəm və Həvva) ondan (həmin ağacın meyvəsindən) yedilər və dərhal hər ikisinin ayıb yerləri göründü. Onlar (lüt bədənlərinə) cənnət ağaclarının yarpaqlarından yapışdırmağa başladılar. Beləliklə, Adəm Rəbbinin əmrindən çıxdı, amma mətləbinə yetmədi. (Adəm Rəbbinə asi oldu və yoldan çıxdı. Qadağan olunmuş ağacın meyvəsindən yemək heç də onu Cənnətdə əbədi qalmaq arzusuna çatdırmadı, əksinə, Həvva ilə birlikdə yer üzünə endirildi). فَأَكَلاَ مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِف‍‍َ‍ا‍نِ عَلَيْهِمَا مِ‍‍ن‍ْ وَرَقِ ا‍لْجَ‍‍ن‍ّ‍‍َةِ وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى
Thumma Ajtabāhu Rabbuhu Fatāba `Alayhi Wa Hadá 020-122 Sonra Rəbbi (tövbə etdirməklə) onu seçdi (Özünə yaxınlaşdırdı), tövbəsini qəbul buyurdu və doğru yola müvəffəq etdi. ثُ‍‍م‍ّ‍‍َ ا‍ج‍‍ْتَب‍‍َ‍ا‍هُ رَبُّهُ فَت‍‍َ‍ا‍بَ عَلَيْهِ وَهَدَى
Qāla Ahbiţā Minhā Jamī`āan Ba`đukum Liba`đin `Adūwun Fa'immā Ya'tiyannakum Minnī Hudáan Famani Attaba`a Hudāya Falā Yađillu Wa Lā Yashqá 020-123 (Allah Adəmə və Həvvaya) belə buyurdu: “Bir-birinizə (siz İblisə və nəslinə, İblis də sizə və nəslinizə) düşmən kəsilərək hamınız oradan (Cənnətdən yerə) enin. Məndən sizə doğru yolu göstərən bir rəhbər (kitab, yaxud peyğəmbər) gəldiyi zaman hər kəs Mənim haqq yolumu tutub getsə, nə (dünyada) yolunu azar, nə də (axirətdə) bədbəxt olar! ق‍َا‍لَ ا‍هْبِطَا مِنْهَا جَمِيعا‍ً بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوّ‍ٌ فَإِ‍مّ‍‍َا يَأْتِيَ‍‍ن‍ّ‍‍َكُ‍‍م‍ْ مِ‍‍ن‍ّ‍‍ِي هُ‍‍دى‍ً فَمَنِ ا‍تَّبَعَ هُد‍َا‍يَ فَلاَ يَضِلُّ وَلاَ يَشْقَى
Wa Man 'A`rađa `An Dhikrī Fa'inna Lahu Ma`īshatan Đankāan Wa Naĥshuruhu Yawma Al-Qiyāmati 'A`má 020-124 Hər kəs Mənim öyüd-nəsihətimdən (Qurandan) üz döndərsə, güzəranı daralar (yaxud qəbir evində şiddətli əzaba düçar olar) və Biz qiyamət günü onu məhşərə kor olaraq gətirərik!” وَمَنْ أَعْرَضَ عَ‍‍ن‍ْ ذِكْ‍‍ر‍‍ِي فَإِ‍نّ‍‍َ لَهُ مَعِيشَة‍‍‍ً ضَ‍‍ن‍كا‍ً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ ا‍لْقِيَامَةِ أَعْمَى
Qāla Rabbi Lima Ĥashartanī 'A`má Wa Qad Kuntu Başīrāan 020-125 O belə deyər: “Ey Rəbbim! Nə üçün məni məhşərə kor olaraq gətirdin, halbuki mən (dünyada hər şeyi) görürdüm!” ق‍َا‍لَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِ‍‍ي‍ أَعْمَى وَقَ‍‍د‍ْ كُ‍‍ن‍تُ بَصِيرا‍ً
Qāla Kadhālika 'Atatka 'Āyātunā Fanasītahā Wa Kadhalika Al-Yawma Tun 020-126 (Allah) buyurar: “Elədir, amma sənə ayələrimiz (möcüzələrimiz, qüdrətimizə dəlalət edən əlamətlər) gəldi, sən isə (özünü görməməzliyə vurub) onları unutdun (iman gətirmədin). Bu gün eləcə də sən unudulacaqsan!” ق‍َا‍لَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ ا‍لْيَوْمَ تُ‍‍ن‍سَى
Wa Kadhalika Najzī Man 'Asrafa Wa Lam Yu'umin Bi'āyāti Rabbihi Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Ashaddu Wa 'Abqá 020-127 Biz (Allaha şərik qoşmaqla, küfr etməklə) həddi aşanları və Rəbbinin ayələrinə iman gətirməyənləri də belə cəzalandırırıq. Axirət əzabı isə, şübhəsiz ki, daha şiddətli, daha sürəklidir! وَكَذَلِكَ نَ‍‍ج‍‍ْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِ‍‍ن‍ْ بِآي‍‍َ‍ا‍تِ رَبِّهِ وَلَعَذ‍َا‍بُ ا‍لآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَ‍ب‍‍ْقَى
'Afalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni Yamshūna Fī Masākinihim 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Li'wlī An-Nuhá 020-128 Məgər (kafirlərə) bəlli olmadımı ki, Biz onlardan əvvəl (indi) məskənlərində gəzib dolandıqları neçə-neçə nəsilləri məhv etdik? Həqiqətən, bunda (keçmiş ümmətlərin giriftar olduğu müsibət və fəlakətlərdə) ağıl sahibləri üçün ibrətlər vardır! أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَ‍‍ب‍‍ْلَهُ‍‍م‍ْ مِنَ ا‍لْقُر‍ُو‍نِ يَمْش‍‍ُ‍و‍نَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِ‍نّ‍‍َ فِي ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ا‍ت‍‍‍ٍ لِأوْلِي ا‍ل‍‍ن‍ّ‍‍ُهَى
Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rabbika Lakāna Lizāmāan Wa 'Ajalun Musammáan 020-129 Əgər Rəbbindən (bu ümmətin əzabının axirətə saxlanılması haqda) öncə bir söz (hökm) və (lövhi-məhfuzda bu kafirlərin əzabı üçün əzəldən) müəyyən edilmiş bir vaxt olmasaydı, şübhəsiz ki, (dünyada tezliklə) onlara da (belə bir əzab) verilməsi lazım gələrdi. وَلَوْلاَ كَلِمَة‍‍‍ٌ سَبَقَتْ مِ‍‍ن‍ْ رَبِّكَ لَك‍‍َ‍ا‍نَ لِزَاما‍ً وَأَجَل‍‍‍ٌ مُسَ‍‍م‍ّ‍‍ى‍ً
Fāşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Sabbiĥ Biĥamdi Rabbika Qabla Ţulū`i Ash-Shamsi Wa Qabla Ghurūbihā Wa Min 'Ānā'i Al-Layli Fasabbiĥ Wa 'Aţrāfa An-Nahāri La`allaka Tarđá 020-130 (Ya Rəsulum! Elədə Məkkə müşriklərinin) dediklərinə səbr et. Günəş doğmamışdan və batmamışdan əvvəl Rəbbinə şükür edib şəninə təriflər de (sübh və əsr namazlarını qıl), gecənin bir vədəsində (axşam və gecə saatlarında) və günorta radələrində də Rəbbini öyüb təqdis et (şam, gecə və günorta namazlarını qıl) ki, (bunun müqabilində Allahın səni böyük savaba, yüksək dərəcələrə, yaxud ümmətin üçün şəfaətə nail etməsindən) razı (xoşhal) olasan! فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُول‍‍ُ‍و‍نَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَ‍‍ب‍‍ْلَ طُل‍‍ُ‍و‍عِ ا‍لشَّمْسِ وَقَ‍‍ب‍‍ْلَ غُرُوبِهَا وَمِ‍‍ن‍ْ آن‍‍َ‍ا‍ءِ ا‍للَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَ‍ط‍‍ْر‍َا‍فَ ا‍ل‍‍ن‍ّ‍‍َه‍‍َ‍ا‍ر‍ِ لَعَلَّك
Wa Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Zahrata Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Linaftinahum Fīhi Wa Rizqu Rabbika Khayrun Wa 'Abqá 020-131 (Kafirlərin) bəzi zümrələrini sınamaq üçün onlara dünya həyatının zinəti olaraq verdiyimiz mal-dövlətə rəğbət gözü ilə baxma! (Gözünü dikmə!) Rəbbinin ruzisi (bərəkəti) həm daha xeyirli, həm də daha baqidir (sürəklidir, əbədidir)! وَلاَ تَمُدَّ‍‍ن‍ّ‍‍َ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجا‍ً مِنْهُمْ زَهْرَةَ ا‍لْحَي‍‍َ‍ا‍ةِ ا‍لدُّ‍‍ن‍يَا لِنَفْتِنَهُمْ ف‍‍ِ‍ي‍هِ وَر‍‍ِزْقُ رَبِّكَ خَيْر‍ٌ وَأَ‍ب‍‍ْقَى
Wa 'Mur 'Ahlaka Biş-Şalāati Wa Aşţabir `Alayhā Lā Nas'aluka Rizqāan Naĥnu Narzuquka Wa Al-`Āqibatu Lilttaq 020-132 Əhlinə (əhli-beytə və ümmətinə) namaz qılmağı əmr et, özün də ona (namaza) səbirlə davam et (yaxud məişət çətinliklərinə döz). Biz səndən ruzi istəmirik, (əksinə) sənə ruzi verən Bizik. (Gözəl) aqibət təqva sahiblərinindir (müttəqilərindir)! وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِ‍‍ا‍لصَّلاَةِ وَا‍صْطَبِرْ عَلَيْهَا لاَ نَسْأَلُكَ ‍ر‍‍ِزْقا‍ً نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَا‍لْعَاقِبَةُ لِلتَّ‍‍ق‍‍ْوَى
Wa Qālū Lawlā Ya'tīnā Bi'āyatin Min Rabbihi 'Awalam Ta'tihim Bayyinatu Mā Fī Aş-Şuĥufi Al-'Ū 020-133 (Kafirlər) dedilər: “Nə üçün o (Muhəmməd) Rəbbindən bizə (həqiqi peyğəmbər olmasına dəlalət edən) bir möcüzə gətirmir?” Məgər (Quranda) onlara əvvəlki (ilahi) kitablarda (keçmiş ümmətlərin həyatına, küfrləri üzündən düçar olduqları müsibətlərə dair) olanların bəyanı (yaxud açıq-aşkar dəlili) gəlmədimi?! وَقَالُو‍‍ا‍ لَوْلاَ يَأْتِينَا بِآيَة‍‍‍ٍ مِ‍‍ن‍ْ رَبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِ‍‍م‍ْ بَيِّنَةُ مَا فِي ا‍لصُّحُفِ ا‍لأ‍ُ‍ولَى
Wa Law 'Annā 'Ahlaknāhum Bi`adhābin Min Qablihi Laqālū Rabbanā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Rasūlāan Fanattabi`a 'Āyātika Min Qabli 'An Nadhilla Wa Nakh 020-134 Əgər Biz onları (Məkkə müşriklərini) bundan (Peyğəmbər və Quran gəlməzdən) əvvəl əzabla məhv etsəydik, (qiyamət günü) mütləq belə deyəcəkdilər: “Ey Rəbbimiz! Nə üçün zəlil və rüsvay olmazdan əvvəl bizə bir peyğəmbər göndərmədin ki, Sənin ayələrinə (hökmlərinə) tabe olaydıq?! وَلَوْ أَ‍نّ‍‍َ‍‍ا‍ أَهْلَكْنَاهُ‍‍م‍ْ بِعَذ‍َا‍ب‍‍‍ٍ مِ‍‍ن‍ْ قَ‍‍ب‍‍ْلِهِ لَقَالُو‍‍ا‍ رَبَّنَا لَوْلاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولا‍ً فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِ‍‍ن‍ْ قَ‍‍ب‍‍ْلِ أَ‍ن‍ْ نَذِلَّ وَنَخْزَى
Qul Kullun Mutarabbişun Fatarabbaşū Fasata`lamūna Man 'Aşĥābu Aş-Şirāţi As-Sawīyi Wa Mani Ahtadá 020-135 (Ya Rəsulum!) De: “Hamı (axirət) gözləməkdədir, siz də gözləyin. (Qiyamət günü) doğru yol sahiblərinin kimlər (biz, yoxsa siz) olduğunu və kimin haqq yolu tapdığını (hidayətə yetişdiyini) قُلْ كُلّ‍‍‍ٌ مُتَرَبِّص‍‍‍ٌ فَتَرَبَّصُو‍‍ا‍ فَسَتَعْلَم‍‍ُ‍و‍نَ مَنْ أَصْح‍‍َ‍ا‍بُ ا‍لصِّر‍َا‍طِ ا‍لسَّوِيِّ وَمَنِ ا‍هْتَدَى
Next Sūrah