Wa A ş-Şā ffā ti Şaffāan     َ037-001 Pasha të rradhiturit (melaiket), që në rreshta (safa) qëndrojnë.     وَالصَّا فَّا تِ صَفّا ً    
    Fālzzājirā ti Zaj rāan     َ037-002 Dhe nxituesit, që me nxitim shtyjnë.     فَالزَّاجِرَا تِ زَج ْرا ً    
    Fālttāliyā ti Dh ikrāan     َ037-003 Dhe pasha lexuesit, që lexojnë përkujtimin.     فَالتَّالِيَا تِ ذِكْرا ً    
    'Inn a 'Ilahakum  Lawāĥid un     َ037-004 Është e vërtetë se Zoti juaj është vetëm Një.     إِنّ َ إِلَهَكُمْ لَوَاحِد  ٌ    
    Rabbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu A l-Mash ār iq i     َ037-005 Zot i qiejve dhe i tokës e çka ka mes tyre dhe Zot i lindjeve (të yjeve).     رَبُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ ا لْمَشَار ِق ِ   
    'Inn ā Zayyann ā A s-Samā 'a A d-Dun yā Bizīnatin A l-Kawākib     َ037-006 Vërtetë, Ne kemi stolisur qiellin më të afërt (të dynjasë) me bukurinë e yjeve.     إِنّ َا زَيَّنّ َا ا ل سَّمَا ءَ ا ل دُّن ْيَا بِزِينَة ٍ  ا لْكَوَاكِب    
     Wa Ĥifžāan  Min  Kulli Sh ayţā nin  Mār id in     َ037-007 Dhe me mbrojtje prej çdo djalli të prishur.     وَحِفْظا ً  مِن ْ كُلِّ شَيْطَا ن ٍ  مَار ِد  ٍ    
    Lā Yassamm a`ū na 'Ilá A l-Mala'i A l-'A`lá Wa Yuq dh afū na Min  Kulli Jānib in     َ037-008 Ashtu që nuk mund të përgjojnë parinë më të lartë (engjëjt më të zgjedhur), pse gjuhen me shkëndija nga të gjitha anët.     لاَ يَسَّمّ َعُو نَ إِلَى ا لْمَلَإِ ا لأَعْلَى وَيُق ْذَفُو نَ مِن ْ كُلِّ جَانِب  ٍ    
    Duĥūrāan   ۖ   Wa Lahum  `Adh ā bun  Wa A b un     َ037-009 Ata janë të përzënë dhe do të kenë një dënim të përhershëm.     دُحُورا ً   ۖ   وَلَهُمْ عَذَا ب ٌ  وَاصِب  ٌ    
    'Illā Man Kh aţifa A l-Kh aţ fata Fa'atba`ahu  Sh ihā bun  Th āqibāun     َ037-010 Përveç atij që rrëmben vrullshëm, po atë e ndjek ylli që e djeg.     إِلاَّ مَنْ خَطِفَ ا لْخَط ْفَةَ فَأَتْبَعَه ُ ُ شِهَا ب ٌ  ثَاقِبا ٌ    
    Fāstaftihim  'Ahum  'Ash addu Kh alqāan 'Am  Man Kh alaq nā   ۚ   'Inn ā Kh alaq nāhum  Min  Ţī nin  Lāzib in     َ037-011 Ti pra, pyeti ata (idhujtarët): a janë ata krijesë më e fortë, apo çka Ne krijuam. Ne i krijuam ata prej një balte që ngjitet.     فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَم ْ مَنْ خَلَق ْنَا   ۚ   إِنّ َا خَلَق ْنَاهُم ْ مِن ْ طِي ن ٍ  لاَزِب  ٍ    
    Bal `Ajib ta Wa Yaskh arū na     َ037-012 Por ti je i habitur, e ata tallen.     بَلْ عَجِب ْتَ وَيَسْخَرُو نَ   
     Wa 'Idh ā Dh ukkirū Lā Yadh kurū na     َ037-013 E kur këshillohen, ata nuk marrin parasysh këshillën.     وَإِذَا ذُكِّرُوا  لاَ يَذْكُرُو نَ   
     Wa 'Idh ā Ra'aw 'Ā yatan  Yastaskh irū na     َ037-014 E kur shohin ndonjë mrekulli, ata nxitin në përqeshje.     وَإِذَا رَأَوْا  آيَة ً  يَسْتَسْخِرُو نَ   
     Wa Qālū  'In Hādh ā  'Illā Siĥrun  Mubī nun     َ037-015 Dhe thanë: “Ky (Kur’ani) nuk është tjetër vetëmn se magji e kulluar.     وَقَالُو ا  إِنْ هَذَا  إِلاَّ سِحْر ٌ  مُبِي ن ٌ    
    'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turābāan  Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na     َ037-016 A, pasi të vdesim ne, të bëhemi dhe e eshtra të kalbur a do të ringjallemi?     أَئِذَا مِتْنَا وَكُنّ َا تُرَابا ً  وَعِظَاماً أَئِنّ َا لَمَب ْعُوثُو نَ   
    'Awa'ā bā 'uunā A l-'Awwalū na     َ037-017 A edhe të parët tanë të herëshëm?     أَوَآبَاؤُنَا ا لأَوَّلُو نَ   
    Qul Na`am  Wa 'An tum  Dākh irū na     َ037-018 thuaj: “Po, bile ju do të jeni të nënçmuar!”     قُلْ نَعَمْ وَأَن ْتُمْ دَاخِرُو نَ   
    Fa'inn amā Hiya Zaj ratun  Wāĥidatun  Fa'idh ā Hum  Yan žurū na     َ037-019 Ajo do të jetë vetëm një britmë, kur që, ata të ngritur shikojnë.     فَإِنّ َمَا هِيَ زَج ْرَة ٌ  وَاحِدَة ٌ  فَإِذَا هُمْ يَن ظُرُو نَ   
     Wa Qālū Yā Waylanā Hādh ā Yawmu A d-Dī ni     َ037-020 E thonë: “O, të mjerët ne, kjo është dita e gjykimit!”     وَقَالُوا  يَاوَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ ا ل دِّي نِ   
    Hādh ā Yawmu A l-Faşli A l-Ladh ī Kun tum  Bihi  Tukadh dh ibū na     َ037-021 Kjo është dita e ndasisë që ju e konsideruat rrenë.     هَذَا يَوْمُ ا لْفَصْلِ ا لَّذِي كُن تُم ْ بِه ِ ِ تُكَذِّبُو نَ   
    A ĥsh urū A l-Ladh ī na Žalamū Wa 'Azwājahum  Wa Mā Kānū Ya`budū na    َ037-022 Tuboni ata që ishin zullumqarë, shoqërinë e tyre dhe ata që i adhuruan.     ا حْشُرُوا  ا لَّذِي نَ ظَلَمُوا  وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَا نُوا  يَعْبُدُو نَ  
    Min  Dū ni A l-Lahi Fāhdūhum  'Ilá Şirā ţi A l-Jaĥī mi     َ037-023 (adhuruan) Pos All-llahut, orientoni rrugës së xhehimit!     مِن ْ دُو نِ ا ل لَّهِ فَا هْدُوهُمْ إِلَى صِرَا طِ ا لْجَحِي مِ   
     Wa Qifūhum   ۖ   'Inn ahum  Mas'ū lū na     َ037-024 Ndalni ata, sepse do të merren në përgjegjësi.     وَقِفُوهُمْ  ۖ   إِنّ َهُم ْ مَسْئُ ولُو نَ   
    Mā Lakum  Lā Tanāşarū na     َ037-025 Çka keni që nuk ndihmoni njëri-tjetrin?     مَا لَكُمْ لاَ تَنَاصَرُو نَ   
    Bal Humu A l-Yawma Mustaslimū na     َ037-026 E, ata sot janë dorëzuar në tërësi.     بَلْ هُمُ ا لْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُو نَ   
     Wa 'Aq bala Ba`đuhum  `Alá Ba`đin  Yatasā 'alū na     َ037-027 E kthehen e ia hedhin përgjegjësinë njëri-tjetrit.     وَأَق ْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ٍ  يَتَسَاءَلُو نَ   
    Qālū  'Inn akum  Kun tum  Ta'tūnanā `Ani A l-Yamī ni     َ037-028 (Të shtypurit) u thonë (atyre të parëve): “Ju ishit që na vinit neve nga ana e djathtë (na pengonit pre së vërtetës).     قَالُو ا  إِنّ َكُمْ كُن تُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ا لْيَمِي نِ   
    Qālū Bal  Lam  Takūnū Mu'uminī na     َ037-029 Ata (paria) u thonë: “Jo, ju vetë nuk ishit besimtarë.     قَالُوا  بَل ْ لَمْ تَكُونُوا  مُؤْمِنِي نَ   
     Wa Mā Kā na Lanā `Alaykum  Min  Sulţā nin ۖ   Bal Kun tum  Qawmāan  Ţāgh ī na     َ037-030 Ne nuk kemi pasur ndonjë pushtet ndaj jush, por ju vetë ishit që nuk respektuat (porositë e Zotit).     وَمَا كَا نَ لَنَا عَلَيْكُم ْ مِن ْ سُلْطَا ن ٍ   ۖ   بَلْ كُن تُمْ قَوْما ً  طَاغِي نَ   
    Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā   ۖ   'Inn ā Ladh ā 'iqū na     َ037-031 E, ajo thënia (premtimi) e Zotit tonë u vërtetua kundër nesh, e s’ka dyshim se ne po e shijojmë (dënimin).     فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا   ۖ   إِنّ َا لَذَا ئِقُو نَ   
    Fa'agh waynākum  'Inn ā Kunn ā Gh āwī na     َ037-032 Ne u ofruam juve rrugën e humbjes, ashtu sikurse edhe vetë ishim të humbur.     فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنّ َا كُنّ َا غَاوِي نَ   
    Fa'inn ahum  Yawma'idh in  Fī A l-`Adh ā bi Mush tar ikū na     َ037-033 Dhe atë ditë ata do të jenë në dënim të përbashkët.     فَإِنّ َهُمْ يَوْمَئِذ ٍ  فِي ا لْعَذَا بِ مُشْتَر ِكُو نَ   
    'Inn ā Kadh ālika Naf`alu Bil-Muj r imī na     َ037-034 Kështu Ne veprojmë me kriminelët.     إِنّ َا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِا لْمُج ْر ِمِي نَ   
    'Inn ahum  Kānū  'Idh ā Qī la  Lahum  Lā  'Ilā ha  'Illā A l-Lahu  Yastakbirū na     َ037-035 Për arsye se kur u thuhej atyre: “Nuk ka Zottjetër përveç All-llahut, ata e mbanin veten lart.     إِنّ َهُمْ كَا نُو ا  إِذَا قِي لَ لَهُمْ لاَ إِلَهَ~ َ إِلاَّ ا ل لَّهُ يَسْتَكْبِرُو نَ   
     Wa Yaqūlū na 'A'inn ā Latār ikū  'Ā lihatinā Lish ā`ir n  Maj nū nin     َ037-036 Dhe thoshin: “A do t’i braktisim ne zotat tanë për një poet të çmendur?”     وَيَقُولُو نَ أَئِنّ َا لَتَار ِكُو ا  آلِهَتِنَا لِشَاعِر ٍ  مَج ْنُو ن ٍ    
    Bal Jā 'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa A l-Mursalī na     َ037-037 Jo, (nuk është çka thonë ata) por ai u solli të vërtetën dhe vërtetoi të dërguarit e parë.     بَلْ جَا ءَ بِا لْحَقِّ وَصَدَّقَ ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Inn akum  Ladh ā 'iqū A l-`Adh ā bi A l-'Alī mi     َ037-038 Ju, pa tjetër do të përjetoni dënimin më të ashpër.     إِنّ َكُمْ لَذَائِقُو ا لْعَذَا بِ ا لأَلِي مِ   
     Wa Mā Tuj zawna 'Illā Mā Kun tum  Ta`malū na     َ037-039 Dhe nuk ndëshkoheni për tjetër, përveç për atë që vepruat.     وَمَا تُج ْزَوْنَ إِلاَّ مَا كُن تُمْ تَعْمَلُو نَ   
    'Illā `Ibā da A l-Lahi A l-Mukh laşī na     َ037-040 Me përjashtim të robëve të All-llahut që ishin të sinqertë,     إِلاَّ عِبَا دَ ا ل لَّهِ ا لْمُخْلَصِي نَ   
    'Ū lā 'ika Lahum  R izqun  Ma`lū mun     َ037-041 Të tillët janë ata që kanë furnizim të dalluar,     أُ وْلَائِكَ لَهُمْ ر ِزْق ٌ  مَعْلُو م ٌ    
    Fawākihu   ۖ   Wa Hum  Mukramū na     َ037-042 Pemë të llojllojshme, ata janë të nderuar,     فَوَاكِه ُ ُ  ۖ   وَهُم ْ مُكْرَمُو نَ   
    Fī Jann ā ti A n -Na`ī mi     َ037-043 Në Xhennete të begatshme,     فِي جَنّ َا تِ ا ل نّ َعِي مِ   
    `Alá Surur in  Mutaqābilī na     َ037-044 Të mbështetur në kolltukë me fytyrë nga njëri-tjetri,     عَلَى سُرُر ٍ  مُتَقَابِلِي نَ   
    Yuţā fu `Alayhim  Bika'sin  Min  Ma`ī nin     َ037-045 Atyre u bëhrt shërbim me gota (me verë) nga burmi,     يُطَا فُ عَلَيْهِم ْ بِكَأْس ٍ  مِن ْ مَعِي ن ٍ    
    Bayđā 'a Ladh dh atin  Lilsh sh ār ibī na     َ037-046 E barshë (vera), që ka shije për ata që e pinë,     بَيْضَا ءَ لَذَّة ٍ  لِلشَّار ِبِي نَ   
    Lā Fīhā Gh awlun  Wa Lā Hum  `Anhā Yun zafū na     َ037-047 Prej asaj nuk ka dhembje koke, e as që ata do të dehen nga ajo,     لاَ فِيهَا غَوْل ٌ  وَلاَ هُمْ عَنْهَا يُن زَفُو نَ   
     Wa `In dahum  Qāşirā tu A ţ -Ţarfi `Ī nun     َ037-048 E pranë tyre janë (hyritë) symëdhatë me shikim të pëulur,     وَعِن ْدَهُمْ قَاصِرَا تُ ا ل طَّرْفِ عِي ن ٌ    
    Ka'ann ahunn a Bayđun  Maknū nun     َ037-049 Sikur ato të jenë inxhi e paprekur (ve e ruajtur).     كَأَنّ َهُنّ َ بَيْض ٌ  مَكْنُو ن ٌ    
    Fa'aq bala Ba`đuhum  `Alá Ba`đin  Yatasā 'alū na     َ037-050 I qasen njëri-tjetrit e bisedojnë,     فَأَق ْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ٍ  يَتَسَاءَلُو نَ   
    Qā la Qā 'ilun  Minhum  'Inn ī Kā na Lī Qar ī nun     َ037-051 Prej tyre njëri flet e thotë: “Unë kam pasur njëfarë miku,     قَا لَ قَائِل ٌ  مِنْهُمْ إِنّ ِي كَا نَ لِي قَر ِي ن ٌ    
    Yaqū lu 'A'inn aka Lamina A l-Muşaddiqī na     َ037-052 thoshte: “A je ti pre atyre që besojnë se     يَقُو لُ أَئِنّ َكَ لَمِنَ ا لْمُصَدِّقِي نَ   
    'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turābāan  Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamadīnū na     َ037-053 Kur të jemi të vdekur, të jemi bërë dhe e eshtra të kalbur, do të jemi të shpërblyer për vepra?”     أَئِذَا مِتْنَا وَكُنّ َا تُرَابا ً  وَعِظَاماً أَئِنّ َا لَمَدِينُو نَ   
    Qā la Hal 'An tum  Muţţali`ū na     َ037-054 Ai (besimtari në Xhennet) thotë: “A vini ju të shikojmë?”     قَا لَ هَلْ أَن ْتُم ْ مُطَّلِعُو نَ   
    Fā ţţala`a Fara'ā hu Fī Sawā 'i A l-Jaĥī mi     َ037-055 Ai shikon dhe e vëren atë (mikun) në mes të Xhehennemit.     فَا طَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَا ءِ ا لْجَحِي مِ   
    Qā la Ta-Allā hi 'In  Kid ta Laturdī ni     َ037-056 Ai thotë: “Pasha All-llahun, për pak më rrëzove (në Xhehennem) edhe mua.     قَا لَ تَال لَّهِ إِن ْ كِد ْتَ لَتُرْدِي نِ   
     Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakun tu Mina A l-Muĥđar ī na     َ037-057 Dhe sikur të mos ishte dhuntia e Zotit tim, unë do të isha bashkë me ty në zjarr,     وَلَوْلاَ نِعْمَةُ رَبِّي لَكُن تُ مِنَ ا لْمُحْضَر ِي نَ   
    'Afamā Naĥnu Bimayyitī na     َ037-058 Dhe ne nuk do të vdesim më,     أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِي نَ   
    'Illā Mawtatanā A l-'Ū lá Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na     َ037-059 Përveç asaj vdekjes sonë të parë dhe ne nuk do të dënohemi më!”     إِلاَّ مَوْتَتَنَا ا لأُ ولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِي نَ   
    'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Fawzu A l-`Ažī mu     َ037-060 Vërtet, ky është ai suksesi i madh,     إِنّ َ هَذَا لَهُوَ ا لْفَوْزُ ا لْعَظِي مُ   
    Limith li Hādh ā Falya`mali A l-`Āmilū na     َ037-061 Për një shpërblim të këtillë le të veprojnë vepruesit!     لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلِ ا لْعَامِلُو نَ   
    'Adh alika Kh ayrun  Nuzulāan 'Am  Sh ajaratu A z-Zaqqū mi     َ037-062 A kjo pritje (me shpërbllim të All-llahut) është më e mirë, apo pema e “Zekumë-it”?     أَذَلِكَ خَيْر ٌ  نُزُلاً أَمْ شَجَرَةُ ا ل زَّقُّو مِ   
    'Inn ā Ja`alnāhā Fitnatan  Lilžžālimī na     َ037-063 Ne atë e kemi bërë sprovë për zullumqarët.     إِنّ َا جَعَلْنَاهَا فِتْنَة ً  لِلظَّالِمِي نَ   
    'Inn ahā Sh ajaratun  Takh ruju Fī  'Aşli A l-Jaĥī mi     َ037-064 Ajo është një pemë që mbin në fund të Xhehennemit.     إِنّ َهَا شَجَرَة ٌ  تَخْرُجُ فِي  أَصْلِ ا لْجَحِي مِ   
    Ţal`uhā Ka'ann ahu  Ru'ū su A sh -Sh ayāţī ni     َ037-065 Pema (fruti) e saj është sikurse kok a dreqërish.     طَلْعُهَا كَأَنّ َه ُ ُ رُءُو سُ ا ل شَّيَاطِي نِ   
    Fa'inn ahum  La'ā kilū na Minhā Famāli'ū na Minhā A l-Buţū na     َ037-066 E ata do të hanë nga ajo dhe do të mbushin barqet prej saj.     فَإِنّ َهُمْ لَآكِلُو نَ مِنْهَا فَمَالِئُو نَ مِنْهَا ا لْبُطُو نَ   
    Th umm a 'Inn a Lahum  `Alayhā Lash awbāan  Min Ĥamī min    َ037-067 Pastaj, ata do të kenë kundrejt atij ushqimi edhe ujë të valë.     ثُمّ َ إِنّ َ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبا ً  مِنْ حَمِي م ٍ    
    Th umm a 'Inn a Marji`ahum  La'ilá A l-Jaĥī mi    َ037-068 Mandej kthimi i tyre është në Xhehennem.     ثُمّ َ إِنّ َ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ا لْجَحِي مِ   
    'Inn ahum  'Alfaw 'Ā bā 'ahum  Đā llī na     َ037-069 Ata i gjetën dhe shkuan pas prindërve të tyre të humbur.     إِنّ َهُمْ أَلْفَوْا  آبَاءَهُمْ ضَا لِّي نَ   
    Fahum  `Alá  'Ā th ār ihim  Yuhra`ū na     َ037-070 Ata u ngutën dhe shkelën hapave të tyre (pa menduar).     فَهُمْ عَلَى  آثَار ِهِمْ يُهْرَعُو نَ   
     Wa Laqad  Đalla Qab lahum  'Akth aru A l-'Awwalī na     َ037-071 Po, edhe para këtyre (popullit tënd) shunica e popujve të kaluar ishin të humbur.     وَلَقَد ْ ضَلَّ قَب ْلَهُمْ أَكْثَرُ ا لأَوَّلِي نَ   
     Wa Laqad  'Arsalnā Fīhim  Mun dh ir ī na     َ037-072 Ne atyre u patëm dërguar pejgamberë.     وَلَقَد ْ أَرْسَلْنَا فِيهِم ْ مُن ذِر ِي نَ   
    Fān žur Kayfa Kā na `Āqibatu A l-Mun dh ar ī na     َ037-073 E shif se si ishte përfundimi i atyre, të cilëve u qe tërhequr vërejtja.     فَان ظُرْ كَيْفَ كَا نَ عَاقِبَةُ ا لْمُن ذَر ِي نَ   
    'Illā `Ibā da A l-Lahi A l-Mukh laşī na     َ037-074 Me përjashtim të robëve të All-llahut që ishin të sinqertë.     إِلاَّ عِبَا دَ ا ل لَّهِ ا لْمُخْلَصِي نَ   
     Wa Laqad  Nādānā Nūĥun  Falani`ma A l-Mujībū na     َ037-075 Për Zotin Neve na pat thirr në ndihmë Nuhu, Ne jemi përgjegjës të mirë.     وَلَقَد ْ نَادَانَا نُو ح ٌ  فَلَنِعْمَ ا لْمُجِيبُو نَ   
     Wa Najjaynā hu  Wa 'Ahlahu  Mina A l-Karbi A l-`Ažī mi     َ037-076 Dhe Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij prej asaj të keqe të madhe.     وَنَجَّيْنَا ه ُ ُ وَأَهْلَه ُ ُ مِنَ ا لْكَرْبِ ا لْعَظِي مِ   
     Wa Ja`alnā Dh urr īyatahu  Humu A l-Bāqī na     َ037-077 E pasardhësit e tij i bëmë ata që vazhduan jetën.     وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَه ُ ُ هُمُ ا لْبَاقِي نَ   
     Wa Taraknā `Alayhi Fī A l-'Ā kh ir ī na     َ037-078 Dhe Ne ua lamë atë kujtim për njrëzit e ardhshëm.     وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي ا لآخِر ِي نَ   
    Salā mun `Alá Nūĥin  Fī A l-`Ālamī na     َ037-079 Selam i qoftë Nuhut (prej All-llahut e prej krijesave) në mbarë botën (si kujtim ndaj tij).     سَلاَمٌ عَلَى نُو ح ٍ  فِي ا لْعَالَمِي نَ   
    'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na     َ037-080 Ne kështu i shpërblejmë të mirët.     إِنّ َا كَذَلِكَ نَج ْزِي ا لْمُحْسِنِي نَ   
    'Inn ahu  Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na     َ037-081 Vërtet, ai ishte prej robëve tanë që janë besimtarë.     إِنّ َه ُ ُ مِنْ عِبَادِنَا ا لْمُؤْمِنِي نَ   
    Th umm a 'Agh raq nā A l-'Ā kh ar ī na    َ037-082 E pastaj i përmbytëm në një ujë të tjerët (që nuk besuan).     ثُمّ َ أَغْرَق ْنَا ا لآخَر ِي نَ   
     Wa 'Inn a Min  Sh ī`atihi  La'ib rāhī ma     َ037-083 Edhe Ibrahimi ishte i grupit të tij.     وَإِنّ َ مِن ْ شِيعَتِه ِ ِ لَإِب ْرَاهِي مَ   
    'Idh  Jā 'a Rabbahu  Biqalbin  Salī min     َ037-084 Kur Zotit të vet iu bind me zemër të pastër.     إِذْ جَا ءَ رَبَّه ُ ُ بِقَلْب ٍ  سَلِي م ٍ    
    'Idh  Qā la Li'abī hi  Wa Qawmihi Mādh ā Ta`budū na     َ037-085 Kur babait të vet dhe popullit të vet i tha: “çka është ajo që ju adhuroni?”     إِذْ قَا لَ لِأَبِي ه ِ ِ وَقَوْمِه ِ ِ مَاذَا تَعْبُدُو نَ   
    'A'ifkāan 'Ā lihatan  Dū na A l-Lahi  Tur īdū na     َ037-086 A në vend të All-llahut doni zota të trilluar?     أَئِفْكا ً  آلِهَة ً  دُو نَ ا ل لَّهِ تُر ِيدُو نَ   
    Famā Žann ukum  Birabbi A l-`Ālamī na     َ037-087 çka është mendimi juaj ndaj Zotit të botëce?     فَمَا ظَنّ ُكُم ْ بِرَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    Fanažara Nažratan  Fī A n -Nujū mi     َ037-088 Dhe atëherë u lëshoi një shikim yjeve,     فَنَظَرَ نَظْرَة ً  فِي ا ل نّ ُجُو مِ   
    Faqā la 'Inn ī Saqī mun     َ037-089 E tha: “Unë jam i sëmurë!”     فَقَا لَ إِنّ ِي سَقِي م ٌ    
    Fatawallaw `Anhu Mud bir ī na     َ037-090 Ata u kthyen dhe u larguan prek tij.     فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُد ْبِر ِي نَ   
    Farāgh a 'Ilá  'Ā lihatihim  Faqā la 'Alā Ta'kulū na     َ037-091 Ai u drejtua kah zotat e tyre dhe u tha: “A nuk po hani ju?”     فَرَا غَ إِلَى  آلِهَتِهِمْ فَقَا لَ أَلاَ تَأْكُلُو نَ   
    Mā Lakum  Lā Tan ţiqū na     َ037-092 çka keni pra, që nuk po flitni?     مَا لَكُمْ لاَ تَن طِقُو نَ   
    Farāgh a `Alayhim  Đarbāan ī ni     َ037-093 Iu afrua atyre ngadalë, duke u mëshuar me të djathtën (me fuqi).     فَرَا غَ عَلَيْهِمْ ضَرْبا ً  بِا لْيَمِي نِ   
    Fa'aq balū  'Ilayhi Yaziffū na     َ037-094 Ata (populli) iu afruan atij me të shpejtë (sigurisht e qortuan).     فَأَق ْبَلُو ا  إِلَيْهِ يَزِفُّو نَ   
    Qā la 'Ata`budū na Mā Tanĥitū na     َ037-095 Ai (Ibrahimi) tha: “A adhuroni atë që vetë e keni gdhendur?”     قَا لَ أَتَعْبُدُو نَ مَا تَنْحِتُو نَ   
    Wa A ll ā hu Kh alaqakum  Wa Mā Ta`malū na     َ037-096 E All-llahu ju krijoi juve edhe atë që e punoni.     وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُو نَ   
    Qālū A b nū Lahu  Bun yānāan  Fa'alqū hu Fī A l-Jaĥī mi     َ037-097 Ata thanë: “Ndërtonja atij një vend dhe hudhne atë në zjarr!     قَالُوا  ا ب ْنُوا  لَه ُ ُ بُن ْيَان ا ً  فَأَلْقُو ه ُ ُ فِي ا لْجَحِي مِ   
    Fa'arādū Bihi  Kaydāan  Faja`alnāhumu A l-'Asfalī na     َ037-098 Ata i menduan atij një kurth, kurse Ne i mposhtëm ata të nënçmuar”.     فَأَرَادُوا  بِه ِ ِ كَيْدا ً  فَجَعَلْنَاهُمُ ا لأَسْفَلِي نَ   
     Wa Qā la 'Inn ī Dh āhibun 'Ilá Rabbī Sayahdī ni     َ037-099 Ai tha: “Unë po shkoj aty ku më urdhëroi Zoti im, e Ai më udhëzon!”     وَقَا لَ إِنّ ِي ذَاهِب ٌ  إِلَى رَبِّي سَيَهْدِي نِ   
    Rabbi Hab  Lī Mina A ş-Şāliĥī na     َ037-100 Zoti im, më dhuro mua (një fëmijë) prej të mirëve!     رَبِّ هَب ْ لِي مِنَ ا ل صَّالِحِي نَ   
    Fabash sh arnā hu  Bigh ulā min Ĥalī min     َ037-101 Ne e gëzuam atë me një djalë që do të jetë i butë (i sjëllshëm).     فَبَشَّرْنَا ه ُ ُ بِغُلاَمٍ حَلِي م ٍ    
    Falamm ā Balagh a Ma`ahu A s-Sa`ya Qā la Yā Bunayya 'Inn ī  'Ará Fī A l-Manā mi 'Ann ī  'Adh baĥuka Fān žur Mādh ā Tará  ۚ   Qā la Yā  'Abati A ۖ   Satajidunī  'In  Sh ā 'a A l-Lahu  Mina A ş-Şābir ī na     َ037-102 Dhe kur arriti ai (djalli) që së bashku me të (me Ibrahimin) të angazhohet në punë, ai (Ibrahimi) tha: “O djalli im, unë kam parë (jam urdhëruar) në ëndërr të pres ty. Shiko pra, çka mendon ti?” Ai tha: “O babai im, punoje atë që urdhërohesh, e ti do të më gjesh mua, nëse do All-llahu, prej të durueshmëve!”     فَلَمّ َا بَلَغَ مَعَهُ ا ل سَّعْيَ قَا لَ يَابُنَيَّ إِنّ ِي  أَرَى فِي ا لْمَنَا مِ أَنّ ِي  أَذْبَحُكَ فَا ن ظُرْ مَاذَا تَرَى قَا لَ  ۚ   يَا  أَبَتِ ا ي   ۖ   إِن ْ شَا ءَ ا ل لَّهُ مِنَ ا ل صَّابِر ِي نَ   
    Falamm ā  'Aslamā Wa Tallahu  Liljabī ni     َ037-103 E kur ata të dy iu dorëzuan urdhërit të Zotit dhe përmbysi atë në fytyrë (në ballë).     فَلَمّ َا  أَسْلَمَا وَتَلَّه ُ ُ لِلْجَبِي نِ   
     Wa Nādaynā hu  'An  Yā  'Ib rāhī mu     َ037-104 Ne e thirrëm atë: “O Ibrahim!”     وَنَادَيْنَا هُ~ ُ أَن ْ يَا  إِب ْرَاهِي مُ   
    Qad  Şaddaq ta A r-Ru'uyā   ۚ   'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na     َ037-105 Ti tashmë e zbatove ëndrrën! Ne kështu i shpërblejmë të mirët!     قَد  صَدَّق ْتَ ا ل رُّؤْيَا   ۚ   إِنّ َا كَذَلِكَ نَج ْزِي ا لْمُحْسِنِي نَ   
    'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Balā 'u A l-Mubī nu     َ037-106 Vërtet, kjo ishte sprovë e qartë.     إِنّ َ هَذَا لَهُوَ ا لْبَلاَءُ ا لْمُبِي نُ   
     Wa Fadaynā hu  Bidh ib ĥin `Ažī min     َ037-107 Ne e shpaguam atë me një të therrur (kurban) të rëndësishëm.     وَفَدَيْنَا ه ُ ُ بِذِب ْحٍ عَظِي م ٍ    
     Wa Taraknā `Alayhi Fī A l-'Ā kh ir ī na     َ037-108 Dhe ndaj tij Ne lamë përkujtim të mirë ndër popujt e ardhshëm.     وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي ا لآخِر ِي نَ   
    Salā mun `Alá  'Ib rāhī ma     َ037-109 Selam (shpëtim e paqe) pastë Ibrahimi!     سَلاَمٌ عَلَى  إِب ْرَاهِي مَ   
    Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na     َ037-110 Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.     كَذَلِكَ نَج ْزِي ا لْمُحْسِنِي نَ   
    'Inn ahu  Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na     َ037-111 Vërtet, ai ishte nga robërit Tanë besimtarë.     إِنّ َه ُ ُ مِنْ عِبَادِنَا ا لْمُؤْمِنِي نَ   
     Wa Bash sh arnā hu  Bi'isĥā qa Nabīyāan  Mina A ş-Şāliĥī na     َ037-112 Dhe Ne e gëzuam atë me (një djalë tjetër) Is-hakun, pejgamber prej të mirëve.     وَبَشَّرْنَا ه ُ ُ بِإِسْحَا قَ نَبِيّا ً  مِنَ ا ل صَّالِحِي نَ   
     Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá  'Isĥā qa  ۚ   Wa Min  Dh urr īyatihimā Muĥsinun  Wa Žālimun  Linafsihi  Mubī nun     َ037-113 Dhe Ne i dhuruan bekim atij dhe Is-hakut e prej pasardhësve të atyre dyve do të kenë punëmirë e të ndershëm, e edhe dëmtues t hapët të vetvetes.     وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَى  إِسْحَا قَ  ۚ   وَمِن ْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِن ٌ  وَظَالِم ٌ  لِنَفْسِه ِ ِ مُبِي ن ٌ    
     Wa Laqad  Manann ā `Alá Mūsá Wa Hārū na     َ037-114 Pasha madhërinë Tonë, Ne u dhamë të mira Musait e Harunit.     وَلَقَد ْ مَنَنّ َا عَلَى مُوسَى وَهَارُو نَ   
     Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina A l-Karbi A l-`Ažī mi     َ037-115 I shpëtuam ata dhe popullin e tyre prej një mjerimi të madh.     وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ ا لْكَرْبِ ا لْعَظِي مِ   
     Wa Naşarnāhum  Fakānū Humu A l-Gh ālibī na     َ037-116 Ne u ndihmuam atyre dhe ata ngadhënjyen.     وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا  هُمُ ا لْغَالِبِي نَ   
     Wa 'Ā taynāhumā A l-Kitā ba A l-Mustabī na     َ037-117 Atyre dyve u hamë librin e përsosur e të qartë.     وَآتَيْنَاهُمَا ا لْكِتَا بَ ا لْمُسْتَبِي نَ   
     Wa Hadaynāhumā A ş-Şirā ţa A l-Mustaqī ma     َ037-118 Dhe të dy ata i udhëzuam rrugës së drejtë.     وَهَدَيْنَاهُمَا ا ل صِّرَا طَ ا لْمُسْتَقِي مَ   
     Wa Taraknā `Alayhimā Fī A l-'Ā kh ir ī na     َ037-119 Përkujtim të këndshëm ndaj të dyve kem lënë në popujt e më vonshëm.     وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي ا لآخِر ِي نَ   
    Salā mun `Alá Mūsá Wa Hārū na     َ037-120 (Përkujtimin) “Selamun” - qofshin të mëshiruar Musai dhe Haruni.     سَلاَمٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُو نَ   
    'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na     َ037-121 Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.     إِنّ َا كَذَلِكَ نَج ْزِي ا لْمُحْسِنِي نَ   
    'Inn ahumā Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na     َ037-122 Vërtet, ata të dy ishin besimtarë nga robërit Tanë.     إِنّ َهُمَا مِنْ عِبَادِنَا ا لْمُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a 'Ilyā sa Lamina A l-Mursalī na     َ037-123 Edhe Iljasi ishte prej të dërguarve Tanë.     وَإِنّ َ إِلْيَا سَ لَمِنَ ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  Qā la Liqawmihi  'Alā Tattaqū na     َ037-124 Kur ai, popullit të vet i tha: “A nuk jeni kah frikësoheni?”     إِذْ قَا لَ لِقَوْمِهِ~ ِ أَلاَ تَتَّقُو نَ   
    'Atad `ū na Ba`lāan  Wa Tadh arū na 'Aĥsana A l-Kh āliqī na     َ037-125 A e adhuroni “Ba’ël-in” (emër i një statuje) e braktisni adhurimin ndaj ë mirit që është Krijues?     أَتَد ْعُو نَ بَعْلا ً  وَتَذَرُو نَ أَحْسَنَ ا لْخَالِقِي نَ   
    Al-Laha  Rabbakum  Wa Rabba 'Ā bā 'ikumu A l-'Awwalī na     َ037-126 All-llahun, Zotin tuaj e të prindërve tuaj të hershëm!!”     ا ل لَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ ا لأَوَّلِي نَ  
    Fakadh dh abū hu  Fa'inn ahum  Lamuĥđarū na     َ037-127 Ata e përgënjeshtruan, andaj ata medoemos janë të sjellë në Xhehennem.     فَكَذَّبُو ه ُ ُ فَإِنّ َهُمْ لَمُحْضَرُو نَ   
    'Illā `Ibā da A l-Lahi A l-Mukh laşī na     َ037-128 Me përjashtim të robërve besnikë ndaj All-llahut.     إِلاَّ عِبَا دَ ا ل لَّهِ ا لْمُخْلَصِي نَ   
     Wa Taraknā `Alayhi Fī A l-'Ā kh ir ī na     َ037-129 Edhe ndaj tij kemi lënë përkujtim të mirë në të ardhshmit.     وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي ا لآخِر ِي نَ   
    Salā mun `Alá  'Il Yā -Sīn    َ037-130 “Selamun” - qoftë i mëshiruar Iljasi (ose edhe besimtarët e Iljasit).     سَلاَمٌ عَلَى  إِلْ يَا-سِين    
    'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na     َ037-131 Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.     إِنّ َا كَذَلِكَ نَج ْزِي ا لْمُحْسِنِي نَ   
    'Inn ahu  Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na     َ037-132 S’ka dyshim, ai ishte besimtar nga robërit Tanë.     إِنّ َه ُ ُ مِنْ عِبَادِنَا ا لْمُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Lūţāan  Lamina A l-Mursalī na     َ037-133 Edhe Luti, pa mëdyshje ishte prej të dërguarve Tanë.     وَإِنّ َ لُوطا ً  لَمِنَ ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  Najjaynā hu  Wa 'Ahlahu  'Aj ma`ī na     َ037-134 Kur Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij bashkë.     إِذْ نَجَّيْنَا ه ُ ُ وَأَهْلَهُ~ ُ أَج ْمَعِي نَ   
    'Illā `Ajūzāan  Fī A l-Gh ābir ī na     َ037-135 Përveç një plake (grua e tij) që mbeti me të dënuarit.     إِلاَّ عَجُوزا ً  فِي ا لْغَابِر ِي نَ   
    Th umm a Damm arnā A l-'Ā kh ar ī na    َ037-136 Pastaj të tjerët i rrënuam.     ثُمّ َ دَمّ َرْنَا ا لآخَر ِي نَ   
     Wa 'Inn akum  Latamurrū na `Alayhim  Muşbiĥī na     َ037-137 E ju (mekas) me siguri kaloni atypari mëngjes (ditën)     وَإِنّ َكُمْ لَتَمُرُّو نَ عَلَيْهِم ْ مُصْبِحِي نَ   
    Wa Bil-Layli  ۗ   'Afalā Ta`qilū na     َ037-138 e mbrëmje (natën). Pra, a nuk mbildhni mend?     وَبِاللَّيْلِ  ۗ   أَفَلاَ تَعْقِلُو نَ   
     Wa 'Inn a Yūnis Lamina A l-Mursalī na     َ037-139 Edhe Junusi ishte një nga të dërguarit Tanë.     وَإِنّ َ يُونِس لَمِنَ ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  'Abaqa 'Ilá A l-Fulki A l-Mash ĥū ni     َ037-140 kur iku te anija që ishte e mbushur plot (udhëtarë).     إِذْ أَبَقَ إِلَى ا لْفُلْكِ ا لْمَشْحُو نِ   
    Fasāhama Fakā na Mina A l-Mud ĥađī na     َ037-141 E ai mori pjesë në short, po humbi (i ra sorti atij).     فَسَاهَمَ فَكَا نَ مِنَ ا لْمُد ْحَضِي نَ   
    Fāltaqamahu A l-Ĥū tu Wa Huwa Mulī mun     َ037-142 Dhe atë e kafshoi (e gëlltit) peshku, zatën ai ishte që e meritoi qortimin.     فَالْتَقَمَهُ ا لْحُو تُ وَهُوَ مُلِي م ٌ    
    Falawlā  'Ann ahu Kā na Mina A l-Musabbiĥī na     َ037-143 E sikur të mos ishte ajo që ai kishte qenë prej atyre që shumë e përmendin Zotin.     فَلَوْلاَ أَنّ َه ُ ُ كَا نَ مِنَ ا لْمُسَبِّحِي نَ   
    Lalabith a Fī Baţ nihi  'Ilá Yawmi Yub `ath ū na     َ037-144 Ai do të mbetej në barkun e tij deri në ditën e ringjalljes.     لَلَبِثَ فِي بَط ْنِهِ~ ِ إِلَى يَوْمِ يُب ْعَثُو نَ   
    Fanabadh nā hu  Bil-`Arā 'i Wa Huwa Saqī mun     َ037-145 E Ne e hodhëm në një tokë pa bimë (shkretëtirë), ndërsa ai ishte i sëmurë.     فَنَبَذْنَا ه ُ ُ بِا لْعَرَا ءِ وَهُوَ سَقِي م ٌ    
     Wa 'An Sh ajaratan  Min  Yaq ţī nin     َ037-146 Dhe Ne bëmë që për të të mbijë një bimë (t’i bëjë hije) nga kungulli.     وَأَن ْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَة ً  مِن ْ يَق ْطِي ن ٍ    
     Wa 'Arsalnā hu  'Ilá Miā 'ati 'Alfin 'Aw Yazīdū na     َ037-147 Ne (pastaj) e dërguam atë te njëqindmijë e më shumë.     وَأَرْسَلْنَا هُ~ ُ إِلَى مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُو نَ   
    Fa'ā manū Famatta`nāhum  'Ilá Ĥī nin     َ037-148 E ata i besuan, e Ne ua vazhduam atyre të përjetojnë për deri në një kohë.     فَآمَنُوا  فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِي ن ٍ    
    Fāstaftihim  'Alirabbika A l-Banā tu Wa Lahumu A l-Banū na     َ037-149 E ti (Muhammed) pyeti ata (idhujtarët): “A të Zotit tënd janë vajzat, kurse të tyre djemtë?”     فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ ا لْبَنَا تُ وَلَهُمُ ا لْبَنُو نَ   
    'Am  Kh alaq nā A l-Malā 'ikata 'Ināth āan  Wa Hum  Sh āhidū na     َ037-150 Apo, Ne i krijuam endjëjt femra , e ata ishin dëshmitarë (kur Ne i krijuam engjëjt femra)?!     أَمْ خَلَق ْنَا ا لْمَلاَئِكَةَ إِنَاثا ً  وَهُمْ شَاهِدُو نَ   
    'Alā  'Inn ahum  Min 'Ifkihim  Layaqūlū na     َ037-151 Vini re se si ata nga trillimet e tyre thonë:     أَلاَ إِنّ َهُم ْ مِن ْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُو نَ   
    Walada A l-Lahu  Wa 'Inn ahum  Lakādh ibū na     َ037-152 “All-llahu ka lindë!” S’ka dyshim se ata janë gënjeshtarë (kur thonë se engjëjt janë bijat e Zotit).     وَلَدَ ا ل لَّهُ وَإِنّ َهُمْ لَكَاذِبُو نَ   
    'Ā şţafá A l-Banā ti `Alá A l-Banī na     َ037-153 A thua vajzat Ai i ka bërë më të zgjedhura se djemt?     أَ اصْطَفَى ا لْبَنَا تِ عَلَى ا لْبَنِي نَ   
    Mā Lakum  Kayfa Taĥkumū na     َ037-154 Po ç’keni ju kështu, si po gjykoni ashtu?     مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُو نَ   
    'Afalā Tadh akkarūn    َ037-155 A nuk jeni duke menduar?     أَفَلاَ تَذَكَّرُون    
    'Am  Lakum  Sulţā nun  Mubī nun     َ037-156 A mos keni ju ndonjë argument të sigurt?     أَمْ لَكُمْ سُلْطَا ن ٌ  مُبِي ن ٌ    
    Fa'tū Bikitābikum  'In  Kun tum  Şādiqī na     َ037-157 Sillnie pra, librin tuaj, nëse është si thoni ju!     فَأْتُوا  بِكِتَابِكُمْ إِن ْ كُن تُمْ صَادِقِي نَ   
     Wa Ja`alū Baynahu  Wa Bayna A l-Jinn ati Nasabāan   ۚ   Wa Laqad  `Alimati A l-Jinn atu 'Inn ahum  Lamuĥđarū na     َ037-158 Ata (idhujtarët) pohuan mes Tij e mes engjëjve (xhinëve) lidhmëri farefisnore, po xhinët e dinë se ata (idhujtarët) janë të hedhur në zjarr.     وَجَعَلُوا  بَيْنَه ُ ُ وَبَيْنَ ا لْجِنّ َةِ نَسَبا ً   ۚ   وَلَقَد ْ عَلِمَتِ ا لْجِنّ َةُ إِنّ َهُمْ لَمُحْضَرُو نَ   
    Sub ĥā na A l-Lahi  `Amm ā Yaşifū na     َ037-159 All-llahu është i pastër nga ajo çka i përshkruanë.     سُب ْحَا نَ ا ل لَّهِ عَمّ َا يَصِفُو نَ   
    'Illā `Ibā da A l-Lahi A l-Mukh laşī na     َ037-160 Ata (engjëjt) janë vetëm robër të sinqertë të Zotit (ata nuk i përshkruajnë gjë).     إِلاَّ عِبَا دَ ا ل لَّهِ ا لْمُخْلَصِي نَ   
    Fa'inn akum  Wa Mā Ta`budū na     َ037-161 E, as ju dhe as ata që i adhuroni,     فَإِنّ َكُمْ وَمَا تَعْبُدُو نَ   
    Mā  'An tum  `Alayhi Bifātinī na     َ037-162 Nuk mund ta vini në sprovë askë ndaj Atij (besimit në Zotin),     مَا  أَن ْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِي نَ   
    'Illā Man Huwa Şālī A l-Jaĥī mi     َ037-163 Përveç atij që është i gjykuar për Xhehennem.     إِلاَّ مَنْ هُوَ صَال ِي ا لْجَحِي مِ   
     Wa Mā Minn ā  'Illā Lahu  Maqā mun  Ma`lū mun     َ037-164 E, nuk ka prej nesh (grupit të engjëjve) që nuk e ka vendin (detyrë, pozitën) e vet të njohur.     وَمَا مِنّ َا  إِلاَّ لَه ُ ُ مَقَا م ٌ  مَعْلُو م ٌ    
     Wa 'Inn ā Lanaĥnu A ş-Şā ffū na     َ037-165 Edhe ne (engjëjt) jemi të rreshtuar (në adhurim),     وَإِنّ َا لَنَحْنُ ا ل صَّا فُّو نَ   
     Wa 'Inn ā Lanaĥnu A l-Musabbiĥū na     َ037-166 Dhe ne jemi që i bëjmë tesbih (mohojmë se ai ka të meta).     وَإِنّ َا لَنَحْنُ ا لْمُسَبِّحُو نَ   
     Wa 'In  Kānū Layaqūlū na     َ037-167 Po edhe pse ata ishin që thoshin:     وَإِن ْ كَا نُوا  لَيَقُولُو نَ   
    Law 'Ann a `In danā Dh ikrāan  Mina A l-'Awwalī na     َ037-168 Sikur të gjendej te ne ndonjë libër nga të parët,     لَوْ أَنّ َ عِن ْدَنَا ذِكْرا ً  مِنَ ا لأَوَّلِي نَ   
    Lakunn ā `Ibā da A l-Lahi A l-Mukh laşī na     َ037-169 Ne do të ishim robër të All-llahut, të sinqertë.     لَكُنّ َا عِبَا دَ ا ل لَّهِ ا لْمُخْلَصِي نَ   
    Fakafarū Bihi   ۖ   Fasawfa Ya`lamū na     َ037-170 Po (kur u erdhi libri), ata e mohuan atë (Kur’anin), e më vonë do të kuptojnë.     فَكَفَرُوا  بِه ِ ِ  ۖ   فَسَوْفَ يَعْلَمُو نَ   
     Wa Laqad  Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā A l-Mursalīn    َ037-171 E tashmë fjala (premtimi) e jonë u është dhënë më parë robërve tanë të dërguar,     وَلَقَد ْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ا لْمُرْسَلِين    
    'Inn ahum  Lahumu A l-Man şūrū na     َ037-172 se ata, pa dyshim do të jenë të ndihmuar.     إِنّ َهُمْ لَهُمُ ا لْمَن صُورُو نَ   
     Wa 'Inn a Jun danā Lahumu A l-Gh ālibū na     َ037-173 dhe se ushtria jonë do të jenë ata ngadhënjyesit.     وَإِنّ َ جُن دَنَا لَهُمُ ا لْغَالِبُو نَ   
    Fatawalla `Anhum  Ĥattá Ĥī nin     َ037-174 Prandaj, për një kohë, ti (Muhammed) hiqu tyre.     فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِي ن ٍ    
     Wa 'Ab şirhum  Fasawfa Yub şirū na     َ037-175 E ti vështroji ata se edhe ata do ta shohin (ndihmën tonë ndaj juve besimtarëve).     وَأَب ْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُب ْصِرُو نَ   
    'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na     َ037-176 A mos po kërkojnë shpejtimin e ndëshkimit tonë?     أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُو نَ   
    Fa'idh ā Nazala Bisāĥatihim  Fasā 'a Şabā ĥu A l-Mun dh ar ī na     َ037-177 E kur të vjen ai (dënimi) në territorin e tyre, mëngjes i shëmtuar do të jetë për ata që u ishte tërhrqur vërejtja.     فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَا ءَ صَبَا حُ ا لْمُن ذَر ِي نَ   
     Wa Tawalla `Anhum  Ĥattá Ĥī nin     َ037-178 E ti largohu për një kohë prej tyre,     وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِي ن ٍ    
     Wa 'Ab şir Fasawfa Yub şirū na     َ037-179 Dhe ti vështroi se edhe ata më vonë do të shohin.     وَأَب ْصِرْ فَسَوْفَ يُب ْصِرُو نَ   
    Sub ĥā na Rabbika Rabbi A l-`Izzati `Amm ā Yaşifū na     َ037-180 I Lartësuar është Zoti yt, Zot i fuqisë nga ajo që ia përshkruajnë.     سُب ْحَا نَ رَبِّكَ رَبِّ ا لْعِزَّةِ عَمّ َا يَصِفُو نَ   
     Wa Salā mun `Alá A l-Mursalī na     َ037-181 Qoftë paqja mbi të dërguarit.     وَسَلاَمٌ عَلَى ا لْمُرْسَلِي نَ   
    Wa A l-Ĥam du Lillahi Rabbi A l-`Ālamī na     َ037-182 Dhe falënderimi i takon All-llahut, Zotit të botërave!      وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ