28) Sūrat Al-Qaşaş

Printed format

28) سُورَة القَصَص

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ҭӓ-Сӥн-Мӥм 028-001 Та Син Мим. طَ‍‍ا-سِي‍‍ن‍‍-مِيم
Тилка 'Ӓйӓту Ал-Китӓби Ал-Мубӥни 028-002 Бұл ашық баян етуші Кітаптың аяттары. تِلْكَ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌الْمُب‍‍ِ‍ي‍‍نِ
Натлӱ `Алайка Мин Наба'и Мӱсá Ұа Фир`аұна Бил-Хаққи Лиқаұмин Йу'уминӱна 028-003 (Мұхаммед Ғ.С.) саған Мұса (Ғ.С.) мен Перғауынның қиссасын сенетін ел үшін дұрыс оқимыз. نَتْلُو‌ عَلَيْكَ مِ‍‍نْ نَبَإِ‌ مُوسَى‌ ‌وَفِرْعَوْنَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
нна Фир`аұна `Алӓ Фӥ Ал-'Арđи Ұа Җа`ала 'Аһлаһӓ Шийа`ӓан Йастаđ`ифу Ҭӓ'ифатан Минһум Йуҙаббиху 'Абнӓ'аһум Ұа Йастахйӥ Нисӓ'аһум ۚннаһу Кӓна Мина Ал-Муфсидӥна 028-004 Рас Перғауын ол жерде зорекер болып, елін топтарға бөлді. Олардың бір тобын езіп, ұлдарын бауыздап, әйелдерін тірі қоятын еді. Өйткені ол, бұзақылардан еді. إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلاَ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَجَعَلَ ‌أَهْلَهَا‌ شِيَعا‌‌ ً‌ يَسْتَ‍‍ضْ‍‍عِفُ طَ‍‍ائِفَة ً‌ مِنْهُمْ يُذَبِّحُ ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ ‌وَيَسْتَحْيِي نِس‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْمُفْسِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Нурӥду 'Ан Намунна `Алá Ал-Лаҙӥна Астуđ`ифӱ Фӥ Ал-'Арđи Ұа Наҗ`алаһум 'А'имматан Ұа Наҗ`алаһуму Ал-Ұӓриćӥна 028-005 Ол жердегі езілгендерге қамқорлық істеуді, оларды бастық жасап, өздерін мұрагер қылуды қалаймыз. وَنُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَنْ نَمُ‍‍نَّ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اسْتُ‍‍ضْ‍‍عِفُو‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَنَ‍‍جْ‍‍عَلَهُمْ ‌أَئِ‍‍مَّ‍‍ة ً‌ ‌وَنَ‍‍جْ‍‍عَلَهُمُ ‌الْوَ‌ا‌رِث‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Нумаккина Лаһум Фӥ Ал-'Арđи Ұа Нурийа Фир`аұна Ұа Һӓмӓна Ұа Җунӱдаһумӓ Минһум Мӓ Кӓнӱ Йахҙарӱна 028-006 Оларды жерге (Мысырға) орналастыруды; Перғауын, Һаман және екеуінің әскерлеріне, бұлардың қорыққан нәрселерін көрсетуді қаладық. وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَنُ‍‍رِيَ فِرْعَوْنَ ‌وَهَام‍‍َ‍انَ ‌وَجُنُو‌دَهُمَا‌ مِنْهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَحْذَ‌ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Аұхайнӓ 'Илáмми Мӱсá 'Ан 'Арđи`ӥһи ۖ Фа'иҙӓ Ҳифти `Алайһи Фа'алқӥһи Фӥ Ал-Йамми Ұа Лӓ Таҳӓфӥ Ұа Лӓ Тахзанӥ ۖннӓ Рӓддӱһу 'Илайки Ұа Җӓ`илӱһу Мина Ал-Мурсалӥна 028-007 Мұсаның анасына: “Оны еміз де оған бір нәрсе болады деп қорықсаң, онда оны дарияға салып жібер. Қорықпа да күйінбе! Расында оны саған қайтарамыз да оны пайғамбарлардан қыламыз” деп, көкейіне салдық. وَ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أُمِّ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَنْ ‌أَ‌رْ‍‍ضِ‍‍ع‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ۖ فَإِ‌ذَ‌ا‌ خِ‍‍فْتِ عَلَيْهِ فَأَلْ‍‍قِ‍‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ فِي ‌الْيَ‍‍مِّ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍افِي ‌وَلاَ‌ تَحْزَنِ‍‍ي ۖ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌ر‍َ‍‌ا‌دّ‍ُ‍‌وهُ‍‍~ُ ‌إِلَيْكِ ‌وَجَاعِل‍‍ُ‍وه ُ‌ مِنَ ‌الْمُرْسَل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фӓлтақаҭаһу 'Ӓлу Фир`аұна Лийакӱна Лаһум `Адӱұӓан Ұа Хазанӓан ۗнна Фир`аұна Ұа Һӓмӓна Ұа Җунӱдаһумӓ Кӓнӱ Ҳӓҭи'ӥна 028-008 Сонда Перғауынның семьясы өздеріне қастас әрі қайғы болатын баланы тауып алды. Расында Перғауынмен Һаман әрі әскерлері қателесті. فَ‍الْتَ‍‍قَ‍‍طَ‍‍هُ ‌آلُ فِرْعَوْنَ لِيَك‍‍ُ‍ونَ لَهُمْ عَدُ‌وّ‌ا‌‌ ً‌ ‌وَحَزَنا‌‌ ًۗ ‌إِنَّ فِرْعَوْنَ ‌وَهَام‍‍َ‍انَ ‌وَجُنُو‌دَهُمَا‌ كَ‍‍انُو‌اخَ‍‍اطِ‍‍ئ‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓлат Амра'ату Фир`аұна Қуррату `Айнин Лӥ Ұа Лака ۖ Лӓ Тақтулӱһу `Асáн Йанфа`анӓ 'Аұ Наттаҳиҙаһу Ұаладӓан Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна 028-009 Перғауынның әйелі: “Менің де сенің де көз қарашығымыз, оны өлтірмеңдер! Бәлкім бізге пайдасы тиер; немесе бала қып аламыз” деді. Өйткені олар, сезбеді. وَ‍‍قَ‍‍الَتْ ‌امْ‍رَ‌أَةُ فِرْعَوْنَ قُ‍رَّةُ عَيْن‌‍ٍ‌ لِي ‌وَلَكَ ۖ لاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍وه ُ‌ عَسَ‍‍ى‌ ‌أَنْ يَ‍‌‍ن‍‍فَعَنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‌ نَتَّ‍‍خِ‍‍ذَه ُ‌ ‌وَلَد‌ا‌‌ ً‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَشْعُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Аҫбаха Фу'уӓду 'Умми Мӱсá Фӓриғӓан ۖн Кӓдат Латубдӥ Биһи Лаұлӓн Рабаҭнӓ `Алá Қалбиһӓ Литакӱна Мина Ал-Му'уминӥна 028-010 Мұсаның анасы бос ойларға батып, таң атырды. Егер жүрегін сенушілерден болуға бекемдемесек, оны білдіріп ала жаздады. وَ‌أَ‍‍صْ‍‍بَحَ فُؤ‍َ‍‌ا‌دُ‌ ‌أُمِّ مُوسَى‌ فَ‍‍ا‌رِ‍‍غ‍‍ا‌‌ ًۖ ‌إِ‌نْ كَ‍‍ا‌دَتْ لَتُ‍‍بْ‍‍دِي بِه ِ‍ِ‍‌ لَوْلاَ‌ ‌أَنْ ‌‍رَبَ‍‍طْ‍‍نَا‌ عَلَى‌ قَ‍‍لْبِهَا‌ لِتَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓлат Ли'ҳтиһи Қуҫҫӥһи ۖ Фабаҫурат Биһин Җунубин Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна 028-011 Анасы, Мұсаның әпкесіне: “Оның соңына түс” деді. Ол, олар сезбеген жақтан оны көздеді. وَ‍‍قَ‍‍الَتْ لِأخْ‍‍تِه ِ‍ِ‍‌ قُ‍‍صِّ‍‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ۖ فَبَ‍‍صُ‍رَتْ بِه ِ‍ِ‍‌ عَ‍‌‍نْ جُنُبٍ‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَشْعُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Харрамнӓ `Алайһи Ал-Марӓđи`а Мин Қаблу Фақӓлат Һал 'Адуллукум `Алá 'Аһли Байтин Йакфулӱнаһу Лакум Ұа Һум Лаһу Нӓҫихӱна 028-012 Бұрын емізушілерді оған арам еттік. Сонда оның әпкесі, Оларға: “Сендерге, оны сендер үшін бағатын, оған қамқор бір үйдің ішін көрсетейін бе?”,-деді. وَحَ‍رَّمْنَا‌ عَلَيْهِ ‌الْمَ‍رَ‌اضِ‍‍عَ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ فَ‍‍قَ‍‍الَتْ هَلْ ‌أَ‌دُلُّكُمْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَهْلِ بَيْتٍ‌ يَكْفُلُونَه ُ‌ لَكُمْ ‌وَهُمْ لَه ُ‌ نَاصِ‍‍ح‍‍ُ‍ونَ
Фарададнӓһу 'Илáммиһи Кай Тақарра `Айнуһӓ Ұа Лӓ Тахзана Ұа Лита`лама 'Анна Ұа`да Ал-Лаһи Хаққун Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йа`ламӱна 028-013 Сөйтіп оны, анасына көзайым болып, күйінбеуі, сондай-ақ Алланың уәдесінің хақ екендігін білу үшін қайтардық. Бірақ олардың көбі білмейді. فَ‍رَ‌دَ‌دْن‍‍َ‍اهُ‍‍~ُ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أُمِّ‍‍ه ِ‍ِ‍‌ كَيْ تَ‍‍قَ‍رَّ‌ عَيْنُهَا‌ ‌وَلاَ‌ تَحْزَنَ ‌وَلِتَعْلَمَ ‌أَنَّ ‌وَعْدَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ حَ‍‍قٌّ‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ламмӓ Балаға 'Ашуддаһу Ұа Астаұá 'Ӓтайнӓһу Хукмӓан Ұа `Илмӓан ۚ Ұа Каҙалика Наҗзӥ Ал-Мухсинӥна 028-014 (Мұса Ғ.С.) ержетіп, теңелген кезде, өзіне хикмет, ғылым бердік. Жақсылық істеушілерді өстіп сыйлыққа бөлейміз. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ بَلَ‍‍غَ ‌أَشُدَّه ُ‌ ‌وَ‌اسْتَوَ‌ى‌ ‌آتَيْن‍‍َ‍اه ُ‌ حُكْما‌‌ ً‌ ‌وَعِلْما‌‌ ًۚ ‌وَكَذَلِكَ نَ‍‍جْ‍‍زِي ‌الْمُحْسِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Даҳала Ал-Мадӥната `Алá Хӥни Ғафлатин Мин 'Аһлиһӓ Фаұаҗада Фӥһӓ Раҗулайни Йақтатилӓни Һӓҙӓ Мин Шӥ`атиһи Ұа Һаҙӓ Мин `Адӱұиһи ۖ Фӓстағӓćаһу Ал-Лаҙӥ Мин Шӥ`атиһи `Алá Ал-Лаҙӥ Мин `Адӱұиһи Фаұаказаһу Мӱсá Фақаđá `Алайһи ۖ Қӓла Һӓҙӓ Мин `Амали Аш-Шайҭӓни ۖннаһу `Адӱұун Муđиллун Мубӥнун 028-015 (Мұса Ғ.С.) елдің кәперсіз уақтында қалаға кірді де онда төбелесіп жатқан екі адам көрді. Бірі өз тобынан, біреуі дұшпан жақтан еді. Сонда өз тобынан болғаны дұшпанына қарсы Мұсадан көмек тіледі. Сонда Мұса (Ғ.С.) оны жұмырықпен ұрғанда оған қаза жетті. (Мұса Ғ.С.): “Бұл шайтан ісі. Өйткені ол ашық адастырушы дұшпан” деді. وَ‌دَ‍‍خَ‍‍لَ ‌الْمَدِينَةَ عَلَى‌ ح‍‍ِ‍ي‍‍نِ غَ‍‍فْلَةٍ‌ مِنْ ‌أَهْلِهَا‌ فَوَجَدَ‌ فِيهَا‌ ‌‍رَجُلَيْنِ يَ‍‍قْ‍‍تَتِلاَنِ هَذَ‌ا‌ مِ‍‌‍نْ شِيعَتِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَهَذَ‌ا‌ مِنْ عَدُ‌وِّه ِ‍ِ‍‌ ۖ فَ‍‍اسْتَ‍‍غَ‍‍اثَهُ ‌الَّذِي مِ‍‌‍نْ شِيعَتِه ِ‍ِ‍‌ عَلَى‌ ‌الَّذِي مِنْ عَدُ‌وِّه ِ‍ِ‍‌ فَوَكَزَه ُ‌ مُوسَى‌ فَ‍‍قَ‍‍ضَ‍‍ى‌ عَلَيْهِ ۖ قَ‍‍الَ هَذَ‌ا‌ مِنْ عَمَلِ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ ۖ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ عَدُ‌وّ‌ٌ‌ مُ‍‍ضِ‍‍لٌّ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٌ
Қӓла Рабби 'Иннӥ Žаламту Нафсӥ Фӓғфир Лӥ Фағафара Лаһу ۚннаһу Һуұа Ал-Ғафӱру Ар-Рахӥму 028-016 “Раббым! рас өзіме кесір істедім. Мені жарылқа!”,- деді. Сондықтан Алла, оны жарылқады. Өйткені Ол, тым жарылқаушы, ерекше мейірімді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي ظَ‍‍لَمْتُ نَفْسِي فَ‍‍ا‍غْ‍‍فِرْ‌ لِي فَ‍‍غَ‍‍فَ‍رَ‌ لَهُ‍‍~ُ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ هُوَ‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌رُ‌ ‌ال‍رَّح‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Қӓла Рабби Бимӓ 'Ан`амта `Алаййа Фалан 'Акӱна Žаһӥрӓан Лилмуҗримӥна 028-017 “Раббым! Маған берген нығметіңе серт! Енді күнәкарларға жәрдем етпеймін” деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ ظَ‍‍هِير‌ا ‌ ً‌ لِلْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фа'аҫбаха Фӥ Ал-Мадӥнати Ҳӓ'ифӓан Йатараққабу Фа'иҙӓ Ал-Лаҙӥ Астанҫараһу Бил-'Амси Йастаҫриҳуһу ۚ Қӓла Лаһу Мӱсáннака Лағаұӥйун Мубӥнун 028-018 Қалада қорқып, алаңдықпен таң атырды. Ал және кешегі өзінен көмек тілеген кісі, тағы жалбарынып жатыр. Мұса (Ғ.С.) оған: “Сен анық адасқан екенсің” деді. فَأَ‍‍صْ‍‍بَحَ فِي ‌الْمَدِينَةِ خَ‍‍ائِفا‌‌ ً‌ يَتَ‍رَ‍قَّ‍‍بُ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌الَّذِي ‌اسْتَ‍‌‍ن‍‍صَ‍رَه ُ‌ بِ‍الأَمْسِ يَسْتَ‍‍صْ‍‍رِ‍‍خُ‍‍ه ُۚ قَ‍‍الَ لَه ُ‌ مُوسَ‍‍ى‌ ‌إِنَّ‍‍كَ لَ‍‍غَ‍‍وِيٌّ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٌ
Фаламмӓ 'Ан 'Арӓда 'Ан Йабҭиша Биал-Лаҙӥ Һуұа `Адӱұун Лаһумӓ Қӓла Йӓ Мӱсá 'Атурӥду 'Ан Тақтуланӥ Камӓ Қаталта Нафсӓан Бил-'Амси ۖн Турӥду 'Иллӓн Такӱна Җаббӓрӓан Фӥ Ал-'Арđи Ұа Мӓ Турӥду 'Ан Такӱна Мина Ал-Муҫлихӥна 028-019 Сонда Мұса (Ғ.С.) екеуінің де дұшпанын ұстағысы келген сәтте: “Әй Мұса! Кеше бір адамды өлтіргеніңдей бүгін мені өлтіресің бе? Сен Бұл жерде турашылдардан болмай бір зорекер болуды қалайсың ба?”,- деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَنْ ‌أَ‌رَ‍‌ا‌دَ‌ ‌أَنْ يَ‍‍بْ‍‍‍‍طِ‍‍شَ بِ‍الَّذِي هُوَ‌ عَدُ‌وّ‌ٌ‌ لَهُمَا‌ قَ‍‍الَ يَامُوسَ‍‍ى‌ ‌أَتُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قْ‍‍تُلَنِي كَمَا‌ قَ‍‍تَلْتَ نَفْسا‌‌ ً‌ بِ‍الأَمْسِ ‌إِ‌نْ ۖ تُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ تَك‍‍ُ‍ونَ جَبَّا‌ر‌ا‌‌ ً‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَمَا‌ تُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَ‌نْ تَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُ‍‍صْ‍‍لِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа ҖӓРаҗулун Мин 'Ақҫá Ал-Мадӥнати Йас`á Қӓла Йӓ Мӱсáнна Ал-Мала'а Йа'тамирӱна Бика Лийақтулӱка Фӓҳруҗннӥ Лака Мина Ан-Нӓҫихӥна 028-020 Қаланың шетінен бір адам жүгіріп келіп: “Әй Мұса! Бастықтар сені өлтіруге кеңесіп жатыр. Дереу шығып кет! Шынында мен саған қамқорларданмын” деді. وَج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَجُلٌ‌ مِنْ ‌أَ‍قْ‍‍‍‍صَ‍‍ى‌ ‌الْمَدِينَةِ يَسْعَى‌ قَ‍‍الَ يَامُوسَ‍‍ى‌ ‌إِنَّ ‌الْمَلَأَ‌ يَأْتَمِر‍ُ‍‌ونَ بِكَ لِيَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍اخْ‍‍رُجْ ‌إِنِّ‍‍ي لَكَ مِنَ ‌ال‍‍نَّ‍‍اصِ‍‍ح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаҳараҗа Минһӓ Ҳӓ'ифӓан Йатараққабу ۖ Қӓла Рабби Наҗҗинӥ Мина Ал-Қаұми Аž-Žӓлимӥна 028-021 Сонда Мұса (Ғ.С.) қорқа байқастап, қаладан шықты да: “Раббым! Мені залым елден құтқар!”,- деді. فَ‍‍خَ‍رَجَ مِنْهَا‌ خَ‍‍ائِفا‌‌ ً‌ يَتَ‍رَ‍قَّ‍‍بُ ۖ قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ نَجِّنِي مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Ламмӓ Таұаҗҗаһа Тилқӓ'а Мадйана Қӓла `Асá Раббӥн Йаһдийанӥ Саұӓ Ас-Сабӥл 028-022 Ол, Мәдян жаққа жөнелген сәтте: “Раббымның, маған тура жол көрсетуін үміт етемін” деді. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَوَجَّه َ‍َ‍‌ تِلْ‍‍قَ‍‍ا‌ءَ‌ مَ‍‍دْيَنَ قَ‍‍الَ عَسَى‌ ‌‍رَبِّ‍‍ي ‌أَنْ يَهْدِيَنِي سَو‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍سَّبِيل
Ұа Ламмӓ Ұарада Мӓ'а Мадйана Ұаҗада `Алайһи 'Умматан Мина Анӓси Йасқӱна Ұа Ұаҗада Мин Дӱниһиму Амра'тайни Таҙӱдӓни ۖ Қӓла Мӓ Ҳаҭбукумӓ ۖ Қӓлатӓ Лӓ Насқӥ Хаттá Йуҫдира Ар-Ри`ӓۖ Ұа 'Абӱнӓ Шайҳун Кабӥрун 028-023 Мәдян суына барған кезде, ол жерде мал суарған бір топ адам көреді. Тағы олардан өзге малдарын судан қайырып тұрған екі әйел керді де: “Екеуіңнің бұйымтайларың не?”,-деді. Екеуі: “Малшылар малдарын алып кеткенге дейін суара алмаймыз. Әкеміз кәрі шал” деді. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌وَ‌‍رَ‌دَ‌ م‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَ‍‍دْيَنَ ‌وَجَدَ‌ عَلَيْهِ ‌أُمَّ‍‍ة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ يَسْ‍‍قُ‍‍ونَ ‌وَ‌وَجَدَ‌ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِهِمُ ‌امْ‍رَ‌أتَيْنِ تَذُ‌و‌د‍َ‍‌انِ ۖ قَ‍‍الَ مَا‌ خَ‍‍طْ‍‍بُكُمَا‌ ۖ قَ‍‍الَتَا‌ لاَ‌ نَسْ‍‍قِ‍‍ي حَتَّى‌ يُ‍‍صْ‍‍دِ‌ر‍َ‍‌ ‌ال‍‍رِّع‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۖ ‌وَ‌أَبُونَا‌ شَيْ‍‍خ‌‍ٌ‌ كَب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Фасақá Лаһумӓ Ćумма Таұаллá 'Илá Аž-Žилли Фақӓла Рабби 'Иннӥ Лимӓнзалта 'Илаййа Мин Ҳайрин Фақӥрун 028-024 Мұса (Ғ.С.) олардың малдарын суарды да сосын көлеңкеге бұрылып: “Раббым! Сен маған қайырдан не жіберсең мұқтажбын” деді. فَسَ‍‍قَ‍‍ى‌ لَهُمَا‌ ثُ‍‍مَّ تَوَلَّ‍‍ى‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍ظِّ‍‍لِّ فَ‍‍قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي لِمَ‍‍ا‌ ‌أَن‍‍زَلْتَ ‌إِلَيَّ مِنْ خَ‍‍يْر ‌ٍ‌ فَ‍‍قِ‍‍ي‍‍ر ‌ٌ
Фаҗӓ'ат/һу 'Ихдӓһумӓ Тамшӥ `Алá Астихйӓн Қӓлат 'Инна 'Абӥ Йад`ӱка Лийаҗзийака 'Аҗра Мӓ Сақайта Ланӓ ۚ Фаламмӓ Җӓ'аһу Ұа Қаҫҫа `Алайһи Ал-Қаҫаҫа Қӓла Лӓ Таҳаф ۖ Наҗаұта Мина Ал-Қаұми Аž-Žӓлимӥна 028-025 Сонда екі әйелдің бірі, ұялған түрде келіп: “Әкем, бізге мал суарып берген ақыңды беруге сені шақырады” деді. Мұса (Ғ.С.) Шұғайып (Ғ.С.) қа келген сәтте, оған қиссаларын баян қылды. Шұғайып (Ғ.С.): “Қорықпа! Залым елден құтылдың” деді. فَج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُ ‌إِحْدَ‌اهُمَا‌ تَمْشِي عَلَى‌ ‌اسْتِحْي‍‍َ‍ا‌ء‌‌ٍقَ‍‍الَتْ ‌إِنَّ ‌أَبِي يَ‍‍دْع‍‍ُ‍وكَ لِيَ‍‍جْ‍‍زِيَكَ ‌أَجْ‍‍‍رَ‌ مَا‌ سَ‍‍قَ‍‍يْتَ لَنَا‌ ۚ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَه ُ‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍صَّ‍‍ عَلَيْهِ ‌الْ‍‍قَ‍‍صَ‍‍صَ قَ‍‍الَ لاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍فْ ۖ نَجَوْتَ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓлат 'Ихдӓһумӓ Йӓ 'Абати Аста'җирһу ۖнна Ҳайра Мани Аста'җарта Ал-Қаұӥйу Ал-'Амӥну 028-026 Екі қыздың бірі: “Әкетайым! Оны жалдап ал! Рас ол, жалдаған адамдардың қайырлысы да, күшті, сенімдісі” деді. قَ‍‍الَتْ ‌إِحْدَ‌اهُمَا‌ ي‍‍َ‍ا‌أَبَتِ ‌اسْتَأْجِرْهُ ‌إِنَّ ۖ خَ‍‍يْ‍رَ‌ مَنِ ‌اسْتَأْجَرْتَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وِيُّ ‌الأَم‍‍ِ‍ي‍‍نُ
Қӓла 'Иннӥрӥду 'Ан 'Ункихака 'Ихдá Абнатаййа Һӓтайни `Алáн Та'җуранӥ Ćамӓнийата Хиҗаҗин ۖ Фа'ин 'Атмамта `Ашрӓан Фамин `Индика ۖ Ұа Мӓрӥду 'Ан 'Ашуққа `Алайка ۚ Сатаҗидунӥн Шӓ Ал-Лаһу Мина Аҫ-Ҫӓлихӥна 028-027 (Қыздардың әкесі Мұса Ғ.С. ға): “Маған сегіз жыл жалға жүруіңе орай мына екі қызымның бірін саған некелендіргім келеді. Егер он жылға толтырсаң, ол сенің өз жаныңнан болады. Саған машақат қылуды қаламаймын. Алла қаласа, мені ізгілерден табарсың” деді. قَ‍‍الَ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أُ‌ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَنْ ‌أُ‌ن‍‍كِحَكَ ‌إِحْدَ‌ى‌ ‌ابْ‍‍نَتَيَّ هَاتَيْنِ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌نْ تَأْجُ‍رَنِي ثَمَانِيَةَ حِجَج‌‍ٍۖ فَإِنْ ‌أَتْمَمْتَ عَشْر‌ا‌‌ ً‌ فَمِنْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِكَ ۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَنْ ‌أَشُ‍‍قَّ عَلَيْكَ ۚ سَتَجِدُنِ‍‍ي ‌إِ‌نْ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла Ҙӓлика Байнӥ Ұа Байнака ۖ 'Аййамӓ Ал-'Аҗалайни Қаđайту Фалӓ `Удұӓна `Алаййа Ұа ۖ Аллӓһу `Алá Мӓ Нақӱлу Ұа Кӥлун 028-028 (Мұса Ғ.С.): “Осы, мені мен сенің арамыздағы келісім бойынша, екі мезгілдің қайсысын орындасаң да маған қарсылық жоқ. Айтқанымызға Алла кепіл” деді. قَ‍‍الَ ‌ذَلِكَ بَيْنِي ‌وَبَيْنَكَ ۖ ‌أَيَّمَا‌ ‌الأَجَلَيْنِ قَ‍‍ضَ‍‍يْتُ فَلاَ‌ عُ‍‍دْ‌و‍َ‍‌انَ عَلَيَّ ۖ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ مَا‌ نَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌وَك‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٌ
Фаламмӓ Қаđá Мӱсá Ал-'Аҗала Ұа Сӓра Би'аһлиһи 'Ӓнаса Мин Җӓниби Аҭ-Ҭӱри Нӓрӓан Қӓла Ли'һлиһи Амкуćӱннӥ 'Ӓнасту Нӓрӓан Ла`аллӥ 'Ӓтӥкум Минһӓ Биҳабарин 'Аұ Җаҙұатин Мина Анӓри Ла`аллакум Таҫҭалӱна 028-029 Мұса (Ғ.С.) мерзімді бітіріп, жұбайымен жолға шыққанда, Тұр жақтан бір от көріп, жұбайына: “Тұра тұрыңдаршы. Рас бір от көрдім. Бәлкім бір хабар немесе оттан бір шоқ әкелермін. Әрине сендер жылынарсыңдар” деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ قَ‍‍ضَ‍‍ى‌ مُوسَى‌ ‌الأَجَلَ ‌وَس‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ بِأَهْلِهِ ‌آنَسَ مِ‍‍نْ جَانِبِ ‌ال‍‍طُّ‍‍و‌ر‍ِ‍‌ نَا‌ر‌ا ‌ ًقَ‍‍الَ لِأهْلِهِ ‌امْكُثُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنِّ‍‍ي ‌آنَسْتُ نَا‌ر‌ا ‌ ً‌ لَعَلِّ‍‍ي ‌آتِيكُ‍‍مْ مِنْهَا‌ بِ‍‍خَ‍‍بَرٍ‌ ‌أَ‌وْ‌ جَذْ‌وَةٍ‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ لَعَلَّكُمْ تَ‍‍صْ‍‍طَ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Фаламмӓ 'Атӓһӓ Нӱдӥ Мин Шӓҭи'и Ал-Ұӓдӥ Ал-'Аймани Фӥ Ал-Буқ`ати Ал-Мубӓракати Мина Аш-Шаҗарати 'Ан Йӓ Мӱсáннӥ 'Анӓ Ал-Лаһу Раббу Ал-`Ӓламӥна 028-030 Ол жерге келген сәтте, мүбарак жердегі ойпаттың оң жағындағы ағаштың жанынан: “Әй Мұса! Рас Мен, әлемдердің Раббы Алламын” деп, дабысталды. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَتَاهَا‌ نُو‌دِي مِ‍‍نْ شَاطِ‍‍ئِ ‌الْوَ‌ا‌دِي ‌الأَيْمَنِ فِي ‌الْبُ‍‍قْ‍‍عَةِ ‌الْمُبَا‌‍رَكَةِ مِنَ ‌ال‍‍شَّجَ‍رَةِ ‌أَنْ يَامُوسَ‍‍ى‌ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَنَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌‍رَبُّ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Ан 'Алқи `Аҫӓка ۖ Фаламмӓ Ра'ӓһӓ Таһтаззу Ка'аннаһӓ Җӓннун Ұаллá Мудбирӓан Ұа Лам Йу`аққиб ۚ Йӓ Мӱсáқбил Ұа Лӓ Таҳаф ۖннака Мина Ал-'Ӓминӥна 028-031 “Таяғыңды таста!” Сонда оны иреңдеген жылан тәрізді көріп, бұрыла артына қарамай жөнелді. “Әй Мұса! Бері бұрыл, қорықпа! Шынында сен амандықта болғандардансың!” وَ‌أَنْ ‌أَلْ‍‍قِ عَ‍‍صَ‍‍اكَ ۖ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌آهَا‌ تَهْتَزُّ‌ كَأَنَّ‍‍هَا‌ ج‍‍َ‍انّ‍ٌ‌ ‌وَلَّى‌ مُ‍‍دْبِر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَلَمْ يُعَ‍‍قِّ‍‍بْ ۚ يَامُوسَ‍‍ى‌ ‌أَ‍قْ‍‍بِلْ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍فْ ‌إِنَّ‍‍كَ ۖ مِنَ ‌الآمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Аслук Йадака Фӥ Җайбика Таҳруҗ Байđӓ'а Мин Ғайри Сӱн Ұа Аđмум 'Илайка Җанӓхака Мина Ар-Раһби ۖ Фаҙӓника Бурһӓнӓни Мин Раббика 'Илá Фир`аұна Ұа Мала'иһи ۚннаһум Кӓнӱ Қаұмӓан Фӓсиқӥна 028-032 “Қолыңды қойныңа тық. Кесірсіз аппақ болып, шығады. Қорқудан салбыраған қолыңды жина! (Сүлкиме!) Бұл екеуі, Перғауынға да адамдарына да Раббыңның екі дәлелі. Өйткені олар бұзақы ел…” ‍اسْلُكْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَ‍‍خْ‍‍رُجْ بَيْ‍‍ضَ‍‍ا‌ءَ‌ مِنْ غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ س‍‍ُ‍و‌ء‌ٍ‌ ‌وَ‌اضْ‍‍مُمْ ‌إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ ‌ال‍رَّهْبِ ۖ فَذَ‌انِكَ بُرْهَان‍‍َ‍انِ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ ‌إِلَى‌ فِرْعَوْنَ ‌وَمَلَئِهِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُمْ كَ‍‍انُو‌اقَ‍‍وْما‌‌ ً‌ فَ‍‍اسِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Қӓла Рабби 'Иннӥ Қаталту Минһум Нафсӓан Фа'аҳӓфу 'Ан Йақтулӱни 028-033 (Мұса Ғ.С.): “Раббым! Расында олардан кісі өлтірдім. Сондықтан олардың мені өлтіруінен қорқамын” деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي قَ‍‍تَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسا ‌ ً‌ فَأَ‍‍خَ‍‍افُ ‌أَنْ يَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍ونِ
Ұа 'Аҳӥ Һӓрӱну Һуұа 'Афҫаху Миннӥ Лисӓнӓан Фа'арсилһу Ма`ийа Рид'ӓан Йуҫаддиқунӥ ۖннӥҳӓфу 'Ан Йукаҙҙибӱни 028-034 “Туысым Һарұн тілде менен жаттығырақ. Сондықтан оны, менімен бірге көмекші етіп жібер де, мені жөптесін. Расында олардың жасынға шығаруынан қорқамын!” وَ‌أَ‍‍خِ‍‍ي هَا‌ر‍ُ‍‌ونُ هُوَ‌ ‌أَفْ‍‍صَ‍‍حُ مِ‍‍نِّ‍‍ي لِسَانا‌‌ ً‌ فَأَ‌رْسِلْهُ مَعِيَ ‌رِ‌دْ‌ء‌ا‌‌ ً‌ يُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍قُ‍‍نِ‍‍ي ۖ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ ‌أَنْ يُكَذِّب‍‍ُ‍ونِ
Қӓла Санашудду `Аđудака Би'аҳӥка Ұа Наҗ`алу Лакумӓ Сулҭӓнӓан Фалӓ Йаҫилӱна 'Илайкумӓ ۚ Би'ӓйӓтинӓнтумӓ Ұа Мани Аттаба`акумӓ Ал-Ғӓлибӱна 028-035 (Алла Т.): “Туысың арқылы білегіңді күшейтіп, екеуіңе олар жете алмайтын күш беремін. Аяттарымызбен екеуің де сендерге ергендер де жеңіске ие боласыңдар” деді. قَ‍‍الَ سَنَشُدُّ‌ عَ‍‍ضُ‍‍دَكَ بِأَ‍‍خِ‍‍ي‍‍كَ ‌وَنَ‍‍جْ‍‍عَلُ لَكُمَا‌ سُلْ‍‍طَ‍‍انا‌‌ ً‌ فَلاَ‌ يَ‍‍صِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَيْكُمَا‌ ۚ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمَا‌ ‌وَمَنِ ‌اتَّبَعَكُمَا‌ ‌الْ‍‍غَ‍‍الِب‍‍ُ‍ونَ
Фаламмӓ Җӓ'аһум Мӱсá Би'ӓйӓтинӓ Баййинӓтин Қӓлӱ Мӓ Һӓҙӓ 'Иллӓ Сихрун Муфтарáан Ұа Мӓ Сами`нӓ Биһаҙӓ Фӥ 'Ӓбӓ'инӓ Ал-'Аұұалӥна 028-036 Мұса (Ғ.С.) Оларға ашық аяттарымызбен келгенде: “Бұл жасанды бір жады ғана. Бұрынғы аталарымыздан бұны естігеміз жоқ” десті. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ‍‍مْ مُوسَى‌ بِآيَاتِنَا‌ بَيِّن‍‍َ‍ات ‍ٍقَ‍‍الُو‌ا‌ مَا‌ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ سِحْر‌ٌ‌ مُفْتَر‌ى ‌ ً‌ ‌وَمَا‌ سَمِعْنَا‌ بِهَذَ‌ا‌ فِ‍‍ي ‌آب‍‍َ‍ائِنَا‌ ‌الأَ‌وَّل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓла Мӱсá Раббӥ 'А`ламу Биман Җӓ'а Бил-Һудá Мин `Индиһи Ұа Ман Такӱну Лаһу `Ӓқибату Адӓри ۖннаһу Лӓ Йуфлиху Аž-Žӓлимӱна 028-037 Мұса (Ғ.С.): “Өзінің қасынан кімнің туралықты әкелгенін және соңғы қоныс (жаннат) кімдікі боларын Раббым жақсы біледі. Шынында залымдар құтылмайды” деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ مُوسَى‌ ‌‍رَبِّ‍‍ي ‌أَعْلَمُ بِمَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍الْهُدَ‌ى‌ مِنْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ تَك‍‍ُ‍ونُ لَه ُ‌ عَاقِ‍‍بَةُ ‌ال‍‍دّ‍َ‍‌ا‌ر‍ِ‍‌ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُفْلِحُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Қӓла Фир`аұну Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Мала'у Мӓ `Алимту Лакум Мин 'Илаһин Ғайрӥ Фа'аұқид Лӥ Йӓ Һӓмӓну `Алá Аҭ-Ҭӥни Фӓҗл Лӥ Ҫархӓан Ла`аллӥҭҭали`у 'Илá 'Илаһи Мӱсá Ұа 'Иннӥ Ла'аžуннуһу Мина Ал-Кӓҙибӥна 028-038 Перғауын: “Әй бастықтар! Мен сендер үшін менен басқа тәңір барлығын білмеймін. Әй Һаман! Мен үшін балшыққа от жағып, (өрте). Бір мұнара жаса. Бәлкім Мұсаның Тәңірін көрермін. Расында оны өтірікші деп ойлаймын” деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ فِرْعَوْنُ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الْمَلَأُ‌ مَا‌ عَلِمْتُ لَكُ‍‍مْ مِ‍‍نْ ‌إِلَه ٍ‍ٍ‍‌ غَ‍‍يْ‍‍رِي فَأَ‌وْقِ‍‍دْ‌ لِي يَاهَام‍‍َ‍انُ عَلَى‌ ‌ال‍‍طِّ‍‍ي‍‍نِ فَ‍‍اجْ‍‍عَ‍‍ل لِي صَ‍‍رْحا ‌ ً‌ لَعَلِّ‍‍ي ‌أَ‍‍طَّ‍‍لِعُ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌إِلَه ِ‍ِ‍‌ مُوسَى‌ ‌وَ‌إِنِّ‍‍ي لَأَ‍‍ظُ‍‍نُّ‍‍ه ُ‌ مِنَ ‌الْكَا‌ذِب‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Астакбара Һуұа Ұа Җунӱдуһу Фӥ Ал-'Арđи Биғайри Ал-Хаққи Ұа Žаннӱннаһум 'Илайнӓ Лӓ Йурҗа`ӱна 028-039 Ол және әскерлері сол жерде орынсыз дандайсыды. Расында олар, Біз жаққа қайтарылмаймыз деп, ойлады. وَ‌اسْتَكْبَ‍رَ‌ هُوَ‌ ‌وَجُنُو‌دُه ُ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌وَ‍‍ظَ‍‍نُّ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ ‌إِلَيْنَا‌ لاَ‌ يُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Фа'аҳаҙнӓһу Ұа Җунӱдаһу Фанабаҙнӓһум Фӥ Ал-Йамми ۖ Фӓнžур Кайфа Кӓна `Ӓқибату Аž-Žӓлимӥна 028-040 Оны да әскерлерін де қолға алып, теңізге тастадық. Залымдардың соңының не болғанын көр! فَأَ‍‍خَ‍‍ذْن‍‍َ‍اه ُ‌ ‌وَجُنُو‌دَه ُ‌ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي ‌الْيَ‍‍مِّ ۖ فَ‍‍ان‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَيْفَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Җа`алнӓһум 'А'имматан Йад`ӱна 'Илá Анӓри ۖ Ұа Йаұма Ал-Қийӓмати Лӓ Йунҫарӱна 028-041 Оларды тозаққа шақыратын бастық қылдық. Сондай-ақ олар қиямет күні, жәрдем көрмейді. وَجَعَلْنَاهُمْ ‌أَئِ‍‍مَّ‍‍ة ً‌ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۖ ‌وَيَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ لاَ‌ يُ‍‌‍ن‍‍صَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Атба`нӓһум Фӥ Һаҙиһи Ад-Дунйӓ Ла`натан ۖ Ұа Йаұма Ал-Қийӓмати Һум Мина Ал-Мақбӱхӥна 028-042 Олардың соңынан бұл дүние де қарғыс ертіп, қойдық. Әрі қиямет күні сүркейлерден болады. وَ‌أَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَذِهِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ لَعْنَة ًۖ ‌وَيَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ هُ‍‍مْ مِنَ ‌الْمَ‍‍قْ‍‍بُوح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лақад 'Ӓтайнӓ Мӱсá Ал-Китӓба Мин Ба`ди Мӓ 'Аһлакнӓ Ал-Қурӱна Ал-'Ӱлá Баҫӓра Лилннӓси Ұа Һудáан Ұа Рахматан Ла`аллаһум Йатаҙаккарӱна 028-043 Расында бұрынғы ұрпақтарды жоқ еткеннен кейін Мұса (Ғ.С.) ға адамдардың түсінулері үшін Кітапты көрнеу дәлелдер, туралық және мәрхамет түрінде бердік. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌آتَيْنَا‌ مُوسَى‌ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَكْنَا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ ‌الأ‍ُ‍‌ولَى‌ بَ‍‍صَ‍‍ائِ‍‍ر‍َ‍‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَهُد‌ى ‌ ً‌ ‌وَ‌‍رَحْمَة ً‌ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Мӓ Кунта Биҗӓниби Ал-Ғарбӥйи 'Иҙ Қаđайнӓ 'Илá Мӱсá Ал-'Амра Ұа Мӓ Кунта Мина Аш-Шӓһидӥн 028-044 (Мұхаммед Ғ.С.) Біз Мұса (Ғ.С.) ға әмір бергенде, сен батыс тарапта емес едің. Сондай-ақ көріп тұрғандардан да емес едің. وَمَا‌ كُ‍‍ن‍‍تَ بِجَانِبِ ‌الْ‍‍غَ‍‍رْبِيِّ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍ضَ‍‍يْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ مُوسَى‌ ‌الأَمْ‍رَ‌ ‌وَمَا‌ كُ‍‍ن‍‍تَ مِنَ ‌ال‍‍شَّاهِدِي‍‍ن
Ұа Лакиннӓнша'нӓ Қурӱнӓан Фатаҭӓұала `Алайһиму Ал-`Умуру ۚ Ұа Мӓ Кунта Ćӓұӥӓан Фӥ 'Аһли Мадйана Татлӱ `Алайһим 'Ӓйӓтинӓ Ұа Лакиннӓ Куннӓ Мурсилӥна 028-045 Алайда бірқанша нәрселер жараттық. Оларға ұзын өмірлер өтті. Аяттарымызды оқу үшін Мәдян елінің ішінде болмадың; бірақ ол хабарларды жолдаушы Бізбіз. وَلَكِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍شَأْنَا‌ قُ‍‍رُ‌ونا‌‌ ً‌ فَتَ‍‍طَ‍‍ا‌وَلَ عَلَيْهِمُ ‌الْعُمُرُ‌ ۚ ‌وَمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تَ ثَا‌وِيا‌‌ ً‌ فِ‍‍ي ‌أَهْلِ مَ‍‍دْيَنَ تَتْلُو‌ا‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتِنَا‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ‍‍ا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ مُرْسِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ Кунта Биҗӓниби Аҭ-Ҭӱри 'Иҙ Нӓдайнӓ Ұа Лакин Рахматан Мин Раббика Литунҙира Қаұмӓан Мӓ 'Атӓһум Мин Наҙӥрин Мин Қаблика Ла`аллаһум Йатаҙаккарӱна 028-046 Біз Мұса (Ғ.С.) ға дабыстаған кезде, Тұр жақта емес едің. Бірақ саған мәрхамет түрінде, сенен бұрын өздеріне ескертуші келмеген елге ескертуің үшін жіберілдің. Мүмкін олар түсінер. وَمَا‌ كُ‍‍ن‍‍تَ بِجَانِبِ ‌ال‍‍طُّ‍‍و‌ر‍ِ‍‌ ‌إِ‌ذْ‌ نَا‌دَيْنَا‌ ‌وَلَكِ‍‍نْ ‌‍رَحْمَة ً‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ لِتُ‍‍ن‍‍ذِ‌ر‍َ‍‌ قَ‍‍وْما ‌ ً‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَتَاهُ‍‍مْ مِ‍‍نْ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٍ‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лаұлӓн Туҫӥбаһум Муҫӥбатун Бимӓ Қаддамат 'Айдӥһим Файақӱлӱ Раббанӓ Лаұлӓ 'Арсалта 'Илайнӓ Расӱлӓан Фанаттаби`а 'Ӓйӓтика Ұа Накӱна Мина Ал-Му'уминӥна 028-047 Егер оларға қолекі істегендерінің салдарынан өздеріне бір бейнет жетсе, сонда олар: “Раббымыз! Бізге бір Пайғамбар неге жібермедің? Онда аяттарыңа бой ұсынып, мүмін болар едік” дейді. وَلَوْلاَ‌ ‌أَنْ تُ‍‍صِ‍‍يبَهُ‍‍مْ مُ‍‍صِ‍‍يبَة ‍ٌ‌ بِمَا‌ قَ‍‍دَّمَتْ ‌أَيْدِيهِمْ فَيَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ ‌‍رَبَّنَا‌ لَوْلاَ‌ ‌أَ‌رْسَلْتَ ‌إِلَيْنَا‌ ‌‍رَسُولا ‌ ً‌ فَنَتَّبِعَ ‌آيَاتِكَ ‌وَنَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаламмӓ Җӓ'аһуму Ал-Хаққу Мин `Индинӓ Қӓлӱ Лаұлӓ 'Ӱтийа Миćла Мӓ 'Ӱтийа Мӱсá ۚ 'Аұалам Йакфурӱ Бимӓ 'Ӱтийа Мӱсá Мин Қаблу ۖ Қӓлӱ Сихрӓни Таžӓһарӓ Ұа Қӓлӱннӓ Бикуллин Кӓфирӱна 028-048 Ал оларға өз қасымыздан ақиқат келгенде, олар: “Мұсаға берілген құсаған неге бұған берілмейді?” десті. Олар бұрын Мұса (Ғ.С.) ға берілгенге қарсы келмеп пе еді? “Бірін-бірі сүйемелдеген екі сиқыр” десті. “(Құран мен Тәурат) бәріне де қарсымыз” десті. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِنْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِنَا‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْلاَ‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيَ مِثْلَ مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيَ مُوسَ‍‍ى‌ ۚ ‌أَ‌وَلَمْ يَكْفُرُ‌و‌ا‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيَ مُوسَى‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۖ قَ‍‍الُو‌ا‌ سِحْرَ‍‌انِ تَ‍‍ظَ‍‍اهَ‍رَ‌ا‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ بِكُلّ‌‍ٍ‌ كَ‍‍افِر‍ُ‍‌ونَ
Қул Фа'тӱ Бикитӓбин Мин `Инди Ал-Лаһи Һуұа 'Аһдá Минһумӓ 'Аттаби`һу 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна 028-049 (Мұхаммед Ғ.С.): “Егер рас айтушы болсаңдар, Алла тарапынан ол екеуінен турарақ бір кітап әкеліңдер. Мен де соған ілесемін” де. قُ‍‍لْ فَأْتُو‌ا‌ بِكِت‍‍َ‍ابٍ‌ مِنْ عِ‍‍نْ‍‍دِ‌ ‌ال‍‍لَّهِ هُوَ‌ ‌أَهْدَ‌ى‌ مِنْهُمَ‍‍ا‌ ‌أَتَّبِعْهُ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Фа'ин Лам Йастаҗӥбӱ Лака Фӓ`ламннамӓ Йаттаби`ӱна 'Аһұӓ'аһум ۚ Ұа Ман 'Аđаллу Миммани Аттаба`а Һаұӓһу Биғайри Һудáан Мина Ал-Лаһи ۚнна Ал-Лаһа Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Аž-Žӓлимӥна 028-050 Сонда да саған жауап бермесе, шын мәнінде олардың өз көңілдері тартқан жаққа кеткенін біл. Алладан бір жол-жорықсыз өз көңілдері ауған жаққа ілескеннен әрі адасқан кім бар? Әрине Алла, залым елді тура жолға салмайды. فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُو‌ا‌ لَكَ فَ‍‍اعْلَمْ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ يَتَّبِع‍‍ُ‍ونَ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَهُمْ ۚ ‌وَمَنْ ‌أَ‍‍ضَ‍‍لُّ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌اتَّبَعَ هَو‍َ‍‌اه ُ‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ هُد‌ى‌‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лақад Ұаҫҫалнӓ Лаһуму Ал-Қаұла Ла`аллаһум Йатаҙаккарӱна 028-051 Расында оларға түсінулері үшін сөзімізді жалғастырдық. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌وَ‍‍صَّ‍‍لْنَا‌ لَهُمُ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Мин Қаблиһи Һум Биһи Йу'уминӱна 028-052 Бұрын өздеріне кітап бергендеріміз, Құранға сенеді. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آتَيْنَاهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ هُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Иҙӓ Йутлá `Алайһим Қӓлӱ 'Ӓманнӓ Биһиннаһу Ал-Хаққу Мин Раббинӓннӓ Куннӓ Мин Қаблиһи Муслимӥна 028-053 Оларға Құран оқылғанда: “Біз бұған сендік. Рас ол, Раббымыз тарапынан түсірілген хақ сөз. Негізінде бұрыннан-ақ бой ұсынған едік” деді. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ يُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِهِ ‌إِنَّ‍‍هُ ‌الْحَ‍‍قُّ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ مُسْلِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'Ӱлӓ'ика Йу'утаұна 'Аҗраһум Марратайни Бимӓ Ҫабарӱ Ұа Йадра'ӱна Бил-Хасанати Ас-Саййи'ата Ұа Миммӓ Разақнӓһум Йунфиқӱна 028-054 Міне соларға сабыр еткендіктері себепті сыйлықтары екі есе беріледі. Және олар жамандықты жақсылықпен жойып, өздеріне берген несібемізден тиісті орынға жұмсайды. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يُؤْتَوْنَ ‌أَجْ‍‍‍رَهُ‍‍مْ مَ‍رَّتَيْنِ بِمَا‌ صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ ‌وَيَ‍‍دْ‌‍رَ‌ء‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْحَسَنَةِ ‌ال‍‍سَّيِّئَةَ ‌وَمِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُمْ يُ‍‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа 'Иҙӓ Сами`ӱ Ал-Лағұа 'А`раđӱ `Анһу Ұа Қӓлӱ Ланӓ 'А`мӓлунӓ Ұа Лакум 'А`мӓлукум Салӓмун `Алайкум Лӓ Набтағӥ Ал-Җӓһилӥна 028-055 Қашан олар бос сөз естісе, одан бет бұрып: “Біздің ісіміз өзімізге, сендердің істерің өздеріңе тән. Сендерге сәлем. (Қош енді.) Надандарды қаламаймыз” дейді. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ سَمِعُو‌ا‌ال‍‍لَّ‍‍غْ‍‍وَ‌ ‌أَعْ‍رَ‍ضُ‍‍و‌ا‌ عَنْهُ ‌وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لَنَ‍‍ا‌ ‌أَعْمَالُنَا‌ ‌وَلَكُمْ ‌أَعْمَالُكُمْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لاَ‌ نَ‍‍بْ‍‍تَ‍‍غِ‍‍ي ‌الْجَاهِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
ннака Лӓ Таһдӥ Ман 'Ахбабта Ұа Лакинна Ал-Лаһа Йаһдӥ Ман Йашӓۚ Ұа Һуұа 'А`ламу Бил-Муһтадӥна 028-056 (Мұхаммед Ғ.С.) расында жақсы көргеніңді тура жолға сала алмайсың. Бірақ Алла кімді қаласа, оны тура жолға салады. Сондай-ақ Ол, тура жол табатындарды жақсы біледі. إِنَّ‍‍كَ لاَ‌ تَهْدِي مَنْ ‌أَحْبَ‍‍بْ‍‍تَ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَهْدِي مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌أَعْلَمُ بِ‍الْمُهْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓлӱн Наттаби`и Ал-Һудá Ма`ака Нутаҳаҭҭаф Мин 'Арđинӓ ۚ 'Аұалам Нумаккин Лаһум Харамӓан 'Ӓминӓан Йуҗбá 'Илайһи Ćамарӓту Кулли Шай'ин Ризқӓан Мин Ладуннӓ Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йа`ламӱна 028-057 (Құрайш тобы): “Егер сенімен бірге тура жолға түссек, жерімізден дереу шығарыламыз” деді. Оларды өз жанымыздан, әр нәрсенің өнімдері несібе түрінде шоғырланатын, қастерлі де бейбіт бір жерге (Меккеге) орналастырмадық па? Бірақ олардың көбі түсінбейді. وَ‍‍قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنْ نَتَّبِعِ ‌الْهُدَ‌ى‌ مَعَكَ نُتَ‍‍خَ‍‍طَّ‍‍فْ مِنْ ‌أَ‌رْ‍‍ضِ‍‍نَ‍‍ا‌ ۚ ‌أَ‌وَلَمْ نُمَكِّ‍‍نْ لَهُمْ حَ‍رَما‌‌ ً‌ ‌آمِنا‌‌ ً‌ يُ‍‍جْ‍‍بَ‍‍ى‌ ‌إِلَيْهِ ثَمَرَ‍‌اتُ كُلِّ شَيْء‌ٍ‌رِ‌زْ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ مِ‍‍نْ لَدُنَّ‍‍ا‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Кам 'Аһлакнӓ Мин Қарйатин Баҭират Ма`ӥшатаһӓ ۖ Фатилка Масӓкинуһум Лам Тускан Мин Ба`диһим 'Иллӓ Қалӥлӓан ۖ Ұа Куннӓ Нахну Ал-Ұӓриćӥна 028-058 Қаншалаған тіршілігіне мас болған кенттерді типыл қылдық. Міне олардан кейін өте аз отырылған қоныстары. Ақыр Біз мұрагер болдық. وَكَمْ ‌أَهْلَكْنَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍رْيَة ٍ‌ بَ‍‍طِ‍رَتْ مَعِيشَتَهَا‌ ۖ فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَ‍‍نْ مِ‍‍نْ بَعْدِهِمْ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍لِيلا‌ ًۖ ‌وَكُ‍‍نَّ‍‍ا‌ نَحْنُ ‌الْوَ‌ا‌رِث‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ Кӓна Раббука Муһлика Ал-Қурá Хаттá Йаб`аćа Фӥммиһӓ Расӱлӓан Йатлӱ `Алайһим 'Ӓйӓтинӓ ۚ Ұа Мӓ Куннӓ Муһликӥ Ал-Қурá 'Иллӓ Ұа 'Аһлуһӓ Žӓлимӱна 028-059 (Мұхаммед Ғ.С.) Раббың кенттердің орталығына, оларға аяттарымызды оқитын бір елші жібермейінше жоқ етуші емес. Халқы залым болған кентті ғана жоқ етеміз. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌‍رَبُّكَ مُهْلِكَ ‌الْ‍‍قُ‍رَ‌ى‌ حَتَّى‌ يَ‍‍بْ‍‍عَثَ فِ‍‍ي ‌أُمِّ‍‍هَا‌ ‌‍رَسُولا‌ ً‌ يَتْلُو‌ا‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتِنَا‌ ۚ ‌وَمَا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ مُهْلِكِي ‌الْ‍‍قُ‍رَ‌ى‌ ‌إِلاَّ‌ ‌وَ‌أَهْلُهَا‌ ظَ‍‍الِ‍‍م‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ 'Ӱтӥтум Мин Шай'ин Фаматӓ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ұа Зӥнатуһӓ ۚ Ұа Мӓ `Инда Ал-Лаһи Ҳайрун Ұа 'Абқá ۚ 'Афалӓ Та`қилӱна 028-060 Сендерге берілген нәрсе, дүние тіршілігінің бұйымы, зейнеті гана. Ал Алланың қасындагы нәрсе қайырлы да тұрақты. Енді де ойламайсыңдар ма? وَمَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيتُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌‌ٍ‌ فَمَت‍‍َ‍اعُ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌زِينَتُهَا‌ ۚ ‌وَمَا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ ‌وَ‌أَبْ‍‍‍‍قَ‍‍ى‌ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
'Афаман Ұа`аднӓһу Ұа`дӓан Хасанӓан Фаһуұа Лӓқӥһи Каман Матта`нӓһу Матӓ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ćумма Һуұа Йаұма Ал-Қийӓмати Мина Ал-Мухđарӥна 028-061 Ал енді өзіне жақсы уәде беріп, соған қауышатын біреу; өзін дүние тіршілігінде пайдаландырып, сосын қиямет күні жазаға әзірленетін кісілер тәрізді ме? أَفَمَ‍‍نْ ‌وَعَ‍‍دْن‍‍َ‍اه ُ‌ ‌وَعْد‌ا ‌ ً‌ حَسَنا ‌ ً‌ فَهُوَ‌ لاَ‍‍قِ‍‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ كَمَ‍‍نْ مَتَّعْن‍‍َ‍اه ُ‌ مَت‍‍َ‍اعَ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ثُ‍‍مَّ هُوَ‌ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ مِنَ ‌الْمُحْ‍‍ضَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Йаұма Йунӓдӥһим Файақӱлу 'Айна Шуракӓ'ийа Ал-Лаҙӥна Кунтум Таз`умӱна 028-062 (Алла Т.) ол күні, оларға: “Сендердің Маған серік деп ұйғарғандарың қайда?”,- деп, дабыстайды. وَيَوْمَ يُنَا‌دِيهِمْ فَيَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌أَيْنَ شُ‍رَك‍‍َ‍ائ‍‍ِ‍‍يَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كُ‍‍ن‍‍تُمْ تَزْعُم‍‍ُ‍ونَ
Қӓла Ал-Лаҙӥна Хаққа `Алайһиму Ал-Қаұлу Раббанӓ Һӓ'уулӓ' Ал-Лаҙӥна 'Ағұайнӓғұайнӓһум Камӓ Ғаұайнӓ ۖ Табарраӓ 'Илайка ۖ Мӓ Кӓнӱ 'Ӥйӓнӓ Йа`будӱна 028-063 Өздеріне сөз келгендер: “Раббымыз! Бұлар, біз адастырғандар; оларды өзіміз адасқандай адастырдық. Олардан безіп, Саған келдік. Олар негізінен бізге табынбайтын еді” дейді. قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ حَ‍‍قَّ عَلَيْهِمُ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلُ ‌‍رَبَّنَا‌ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَغْ‍‍وَيْنَ‍‍ا‌ ‌أَغْ‍‍وَيْنَاهُمْ كَمَا‌ غَ‍‍وَيْنَا‌ ۖ تَبَ‍رَّ‌أْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْكَ ۖ مَا‌ كَ‍‍انُ‍‍و‌ا‌ ‌إِيَّانَا‌ يَعْبُد‍ُ‍‌ونَ
Ұа Қӥла Ад`ӱ Шуракӓ'акум Фада`аұһум Фалам Йастаҗӥбӱ Лаһум Ұа Ра'аұ Ал-`Аҙӓба ۚ Лаұ 'Аннаһум Кӓнӱ Йаһтадӱна 028-064 Ал оларға: “Қосқан ортақтарыңды шақырыңдар” делінеді. Сонда олар шақырады. Олар жауап бермейді. Олар тозақты көреді. (Қап!) Олар тура жолда болған болса еді. وَ‍‍قِ‍‍ي‍‍لَ ‌ا‌دْعُو‌ا‌ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُو‌ا‌ لَهُمْ ‌وَ‌‍رَ‌أَ‌وْ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ۚ لَوْ‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَهْتَد‍ُ‍‌ونَ
Ұа Йаұма Йунӓдӥһим Файақӱлу Мӓҙӓ 'Аҗабтуму Ал-Мурсалӥна 028-065 (Алла Т.) ол күні, оларға: “Елшілерімізге не жауап бердіңдер?”,- деп, дабыстайды. وَيَوْمَ يُنَا‌دِيهِمْ فَيَ‍‍قُ‍‍ولُ مَا‌ذَ‌ا‌ ‌أَجَ‍‍بْ‍‍تُمُ ‌الْمُرْسَل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фа`амийат `Алайһиму Ал-'Анбӓ'у Йаұма'иҙин Фаһум Лӓ Йатасӓ'алӱна 028-066 Сол күні оларға хабарлар естілмейді де (өзара да) сұраспайды. فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ ‌الأَنْ‍‍ب‍‍َ‍ا‌ءُ‌ يَوْمَئِذ ‌ٍ‌ فَهُمْ لاَ‌ يَتَس‍‍َ‍ا‌ءَل‍‍ُ‍ونَ
Фа'аммӓ Ман Тӓба Ұа 'Ӓмана Ұа `Амила Ҫӓлихӓан Фа`асáн Йакӱна Мина Ал-Муфлихӥна 028-067 Ал енді кім тәубе етіп, иман келтіріп ізгі іс істесе, құтылушылардан болуы үміт етіледі. فَأَمَّ‍‍ا‌ مَ‍‍نْ ت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌آمَنَ ‌وَعَمِلَ صَ‍‍الِ‍‍حا ‌ ً‌ فَعَسَ‍‍ى‌ ‌أَنْ يَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُفْلِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Раббука Йаҳлуқу Мӓ Йашӓ'у Ұа Йаҳтӓру ۗ Мӓ Кӓна Лаһуму Ал-Ҳийарату ۚ Субхӓна Ал-Лаһи Ұа Та`ӓлá `Аммӓ Йушрикӱна 028-068 Раббың қалағанын жаратады да сұрыптайды. Оларда ерік болмайды. Алла (Т.) олардың қосқан серіктерінен пәк, өте жоғары. وَ‌‍رَبُّكَ يَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَ‍‍خْ‍‍ت‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۗ مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لَهُمُ ‌الْ‍‍خِ‍‍يَ‍رَةُ ۚ سُ‍‍بْ‍‍ح‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَتَعَالَى‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Ұа Раббука Йа`ламу Мӓ Тукинну Ҫудӱруһум Ұа Мӓ Йу`линӱна 028-069 Раббың олардың көңілдеріндегі жасырған нәрселерін де көрнеу істеген нәрселерін де біледі. وَ‌‍رَبُّكَ يَعْلَمُ مَا‌ تُكِ‍‍نُّ صُ‍‍دُ‌و‌رُهُمْ ‌وَمَا‌ يُعْلِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаһу Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۖ Лаһу Ал-Хамду Фӥ Ал-'Ӱлá Ұа Ал-'Ӓҳирати ۖ Ұа Лаһу Ал-Хукму Ұа 'Илайһи Турҗа`ӱна 028-070 Ол сондай Алла, Одан басқа ешбір тәңір жоқ. Дүние, ақиретте барлық мақтау Оған лайық. Үкім Оған тән. Және Сол жаққа қайтарыласыңдар. وَهُوَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ لَهُ ‌الْحَمْدُ‌ فِي ‌الأ‍ُ‍‌ولَى‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۖ ‌وَلَهُ ‌الْحُكْمُ ‌وَ‌إِلَيْهِ تُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Ара'айтумн Җа`ала Ал-Лаһу `Алайкуму Ал-Лайла Сармадӓан 'Илá Йаұми Ал-Қийӓмати Ман 'Илаһун Ғайру Ал-Лаһи Йа'тӥкум Биđийӓ'ин ۖ 'Афалӓ Тасма`ӱна 028-071 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Көрдіңдер ме, егер Алла (Т.) сендерге қиямет күніне дейін ұдайы қараңғы қылса, Алладан басқа сендерге жарық келтіретін тәңір кім? Естімейсіңдер ме?”,- де. قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِ‌نْ جَعَلَ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَيْكُمُ ‌ال‍‍لَّيْلَ سَرْمَد‌ا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ يَوْمِ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ مَ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٌ‍ٌ‍‌ غَ‍‍يْرُ‌ ‌ال‍‍لَّهِ يَأْتِيكُ‍‍مْ بِ‍‍ضِ‍‍ي‍‍َ‍ا‌ءٍ‌ ۖ ‌أَفَلاَ‌ تَسْمَع‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Ара'айтумн Җа`ала Ал-Лаһу `Алайкуму Ан-Наһӓра Сармадӓан 'Илá Йаұми Ал-Қийӓмати Ман 'Илаһун Ғайру Ал-Лаһи Йа'тӥкум Билайлин Таскунӱна Фӥһи ۖ 'Афалӓ Тубҫирӱна 028-072 “Көрдіңдер ме, егер Алла (Т.) сендерге қиямет күніне дейін ұдайы күндіз қылса, Алладан басқа сендерге онда тынығатын түн келтіретін тәңір кім? Көз салмайсыңдар ма?”,- де. قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِ‌نْ جَعَلَ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَيْكُمُ ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ سَرْمَد‌ا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ يَوْمِ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ مَ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٌ‍ٌ‍‌ غَ‍‍يْرُ‌ ‌ال‍‍لَّهِ يَأْتِيكُ‍‍مْ بِلَيْل‌‍ٍ‌ تَسْكُن‍‍ُ‍ونَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ۖ ‌أَفَلاَ‌ تُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Мин Рахматиһи Җа`ала Лакуму Ал-Лайла Ұа Ан-Наһӓра Литаскунӱ Фӥһи Ұа Литабтағӱ Мин Фаđлиһи Ұа Ла`аллакум Ташкурӱна 028-073 Алла, сендерге өз мәрхаметінен түнді тынығу, күндізді кеңшілігін (ризық) іздеулерің үшін жаратты. Әрине шүкірлік етерсіңдер. وَمِ‍‍نْ ‌‍رَحْمَتِه ِ‍ِ‍‌ جَعَلَ لَكُمُ ‌ال‍‍لَّيْلَ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ لِتَسْكُنُو‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلِتَ‍‍بْ‍‍تَ‍‍غُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Йаұма Йунӓдӥһим Файақӱлу 'Айна Шуракӓ'ийа Ал-Лаҙӥна Кунтум Таз`умӱна 028-074 Сол күні, оларға: “Менің серігім деп, ойлағандарың қайда?”,- деп дабыстайды. وَيَوْمَ يُنَا‌دِيهِمْ فَيَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌أَيْنَ شُ‍رَك‍‍َ‍ائ‍‍ِ‍‍يَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كُ‍‍ن‍‍تُمْ تَزْعُم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Наза`нӓ Мин Кулли 'Умматин Шаһӥдӓан Фақулнӓ Һӓтӱ Бурһӓнакум Фа`алимӱнна Ал-Хаққа Лиллаһи Ұа Đалла `Анһум Мӓ Кӓнӱ Йафтарӱна 028-075 Ол күні, әр үмметтен бір айғақ шығарып: “Дәлелдеріңді әкеліңдер” дейміз. Сонда олар, рас ақиқат, Аллаға тән екенін біледі де олардың жасанды нәрселері жоқ болады. وَنَزَعْنَا‌ مِ‍‍نْ كُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة ‍ٍ‌ شَهِيد‌ا ‌ ً‌ فَ‍‍قُ‍‍لْنَا‌ هَاتُو‌ا‌ بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌الْحَ‍‍قَّ لِلَّهِ ‌وَ‍‍ضَ‍‍لَّ عَنْهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
нна Қӓрӱна Кӓна Мин Қаұми Мӱсá Фабағá `Алайһим ۖ Ұа 'Ӓтайнӓһу Мина Ал-Кунӱзи Мӓнна Мафӓтихаһу Латанӱ'у Бил-`Уҫбати 'Ӱлӥ Ал-Қӱұати 'Иҙ Қӓла Лаһу Қаұмуһу Лӓ Тафрах ۖнна Ал-Лаһа Лӓ Йухиббу Ал-Фарихӥна 028-076 Рас Қарұн, Мұса (Ғ.С.) ның елінен еді де, оларға қарсы келді. Сондай-ақ оған, кілттерін күшті бір топ әрең көтеретін қазыналар берген едік. Сонда оған халқы: “Елірме! Расында Алла, еліргендерді жақсы көрмейді” деді. إِنَّ قَ‍‍ا‌ر‍ُ‍‌ونَ ك‍‍َ‍انَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وْمِ مُوسَى‌ فَبَ‍‍غَ‍‍ى‌ عَلَيْهِمْ ۖ ‌وَ‌آتَيْن‍‍َ‍اه ُ‌ مِنَ ‌الْكُن‍‍ُ‍و‌زِ‌ مَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ مَفَاتِحَه ُ‌ لَتَن‍‍ُ‍و‌ءُ‌ بِ‍الْعُ‍‍صْ‍‍بَةِ ‌أ‍ُ‍‌ولِي ‌الْ‍‍قُ‍‍وَّةِ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لَه ُقَ‍‍وْمُهُ لاَ‌ تَفْ‍رَحْ ۖ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يُحِبُّ ‌الْفَ‍‍رِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Абтағи Фӥмӓ 'Ӓтӓка Ал-Лаһу Адӓра Ал-'Ӓҳирата ۖ Ұа Лӓ Танса Наҫӥбака Мина Ад-Дунйӓ ۖ Ұа 'Ахсин Камӓ 'Ахсана Ал-Лаһу 'Илайка ۖ Ұа Лӓ Табғи Ал-Фасӓда Фӥ Ал-'Арđи ۖнна Ал-Лаһа Лӓ Йухиббу Ал-Муфсидӥна 028-077 “Алланың саған берген дәулетімен ақырет жұртын ізде де дүниедегі несібеңді де ұмытпа. Алла, саған жақсылық еткендей сен де жақсылық істе, сондай-ақ жер жүзінде бүліншілік ізденбе! Алла бұзақыларды сүймейді. وَ‌ابْ‍‍تَ‍‍غِ فِيمَ‍‍ا‌ ‌آت‍‍َ‍اكَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌ال‍‍دّ‍َ‍‌ا‌‍رَ‌الآ‍‍خِ‍رَةَ ۖ ‌وَلاَ‌ تَ‍‌‍ن‍‍سَ نَ‍‍صِ‍‍يبَكَ مِنَ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ۖ ‌وَ‌أَحْسِ‍‌‍نْ كَمَ‍‍ا‌ ‌أَحْسَنَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌إِلَيْكَ ۖ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍بْ‍‍‍‍غِ ‌الْفَس‍‍َ‍ا‌دَ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۖ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يُحِبُّ ‌الْمُفْسِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла 'Иннамӓ 'Ӱтӥтуһу `Алá `Илмин `Индӥ ۚ 'Аұалам Йа`ламнна Ал-Лаһа Қад 'Аһлака Мин Қаблиһи Мина Ал-Қурӱни Ман Һуұа 'Ашадду Минһу Қӱұатан Ұа 'Акćару Җам`ӓан ۚ Ұа Лӓ Йус'алу `Ан Ҙунӱбиһиму Ал-Муҗримӱна 028-078 Қарұн: “Шын мәнінде бұл, маған мендегі білімге берілді.” деді. Негізінде Алланың бұдан бұрын, бұдан да күшті, тобы көп нәсілдерді жоқ еткенін білмеді ме? Күнәкарлар, күнәларынан сұралмайды. قَ‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيتُه ُ‌ عَلَى‌ عِلْمٍ عِ‍‌‍ن‍‍دِي ۚ ‌أَ‌وَلَمْ يَعْلَمْ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ قَ‍‍دْ‌ ‌أَهْلَكَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ مِنَ ‌ال‍‍قُ‍‍ر‍ُ‍‌ونِ مَنْ هُوَ‌ ‌أَشَدُّ‌ مِنْهُ قُ‍‍وَّة ً‌ ‌وَ‌أَكْثَرُ‌ جَمْعا‌‌ ًۚ ‌وَلاَ‌ يُسْأَلُ عَ‍‌‍نْ ‌ذُنُوبِهِمُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ُ‍ونَ
Фаҳараҗа `Алá Қаұмиһи Фӥ Зӥнатиһи ۖ Қӓла Ал-Лаҙӥна Йурӥдӱна Ал-Хайӓата Ад-Дунйӓ Йӓлайта Ланӓ Миćла Мӓ 'Ӱтийа Қӓрӱну 'Иннаһу Лаҙӱ Хаžžин `Аžӥмин 028-079 Ол, қауымына сән-салтанат ішінде шықты; дүние тіршілігін қалағандар: “Әттең! Бізге де Қарұнға берілген тәрізді болса; өйткені ол, зор ырыс иесі” деді. فَ‍‍خَ‍رَجَ عَلَى‌ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ فِي ‌زِينَتِه ِ‍ِ‍‌ ۖ قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‍رِيد‍ُ‍‌ونَ ‌الْحَي‍‍َ‍اةَ ‌ال‍‍دُّن‍‍يَا‌ يَالَ‍‍يْتَ لَنَا‌ مِثْلَ مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيَ قَ‍‍ا‌ر‍ُ‍‌ونُ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَذُ‌و‌ حَ‍‍ظٍّ‍‍ عَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-`Илма Ұайлакум Ćаұӓбу Ал-Лаһи Ҳайрун Лиман 'Ӓмана Ұа `Амила Ҫӓлихӓан Ұа Лӓ Йулаққӓһӓ 'Иллӓ Аҫ-Ҫӓбирӱна 028-080 Өздеріне білім берілгендер: “Алланың сыйлығы; иман келтіріп ізгі іс істегендерге тағы жақсы. Ал оған сабырлылар ғана жетеді” деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْعِلْمَ ‌وَيْلَكُمْ ثَو‍َ‍‌ابُ ‌ال‍‍لَّهِ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ لِمَ‍‍نْ ‌آمَنَ ‌وَعَمِلَ صَ‍‍الِ‍‍حا ‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ يُلَ‍‍قَّ‍‍اهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِر‍ُ‍‌ونَ
Фаҳасафнӓ Биһи Ұа Бидӓриһи Ал-'Арđа Фамӓ Кӓна Лаһу Мин Фи'атин Йанҫурӱнаһу Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа Мӓ Кӓна Мина Ал-Мунтаҫирӥна 028-081 Ақыр оны да үйін де жерге жұтқыздық. Алладан өзге оған жәрдем етер бір топ болмады әрі оған көмек етілмеді. فَ‍‍خَ‍‍سَفْنَا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَبِدَ‌ا‌رِهِ ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لَه ُ‌ مِ‍‍نْ فِئَةٍ‌ يَ‍‍ن‍‍صُ‍‍رُ‌ونَه ُ‌ مِ‍‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌المُ‍‍نْ‍‍تَ‍‍صِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Аҫбаха Ал-Лаҙӥна Таманнаұ Макӓнаһу Бил-'Амси Йақӱлӱна Ұайка'анна Ал-Лаһа Йабсуҭу Ар-Ризқа Лиман Йашӓ'у Мин `Ибӓдиһи Ұа Йақдиру ۖ Лаұлӓн Манна Ал-Лаһу `Алайнӓ Лаҳасафа Бинӓ ۖ Ұайка'аннаһу Лӓ Йуфлиху Ал-Кӓфирӱна 028-082 Кеше оның орнында болуды көксегендер: “Сірә, Алла құлдарынан кімді қаласа, соның несібесін кеңітіп, таралтады екен. Егер Алла, бізге қамқорлық қылмаса, әрине бізді де жерге жұтқызар еді. Айтқандайын, кәпірлер құтылмайды.” وَ‌أَ‍‍صْ‍‍بَحَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَمَ‍‍نَّ‍‍وْ‌ا‌ مَكَانَه ُ‌ بِ‍الأَمْسِ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌وَيْكَأَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَ‍‍بْ‍‍سُ‍‍طُ ‌ال‍‍رِّ‌زْ‍‍قَ لِمَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مِنْ عِبَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍دِ‌ر‍ُ‍‌ ۖ لَوْلاَ‌ ‌أَنْ مَ‍‍نَّ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَيْنَا‌ لَ‍‍خَ‍‍سَفَ بِنَا‌ ۖ ‌وَيْكَأَنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُفْلِحُ ‌الْكَافِر‍ُ‍‌ونَ
Тилка Адӓру Ал-'Ӓҳирату Наҗ`алуһӓ Лиллаҙӥна Лӓ Йурӥдӱна `Улӱұӓан Фӥ Ал-'Арđи Ұа Лӓ Фасӓдӓан Ұа ۚ Ал-`Ӓқибату Лилмуттақӥна 028-083 Міне ақырет жұрты: Оны, жер жүзінде өзін-өзі көтеріп, бүліншілік ізденбегендерге нәсіп етеміз. Негізінде соңғы табыс тақуалар үшін. تِلْكَ ‌ال‍‍دّ‍َ‍‌ا‌رُ‌ ‌الآ‍‍خِ‍رَةُ نَ‍‍جْ‍‍عَلُهَا‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُ‍‍رِيد‍ُ‍‌ونَ عُلُوّ‌ا‌‌ ً‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَلاَ‌ فَسَا‌د‌ا‌‌ ًۚ ‌وَ‌الْعَاقِ‍‍بَةُ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ман Җӓ'а Бил-Хасанати Фалаһу Ҳайрун Минһӓ ۖ Ұа Ман Җӓ'а Бис-Саййи'ати Фалӓ Йуҗзá Ал-Лаҙӥна `Амилӱ Ас-Саййи'ӓти 'Иллӓ Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 028-084 Кім бір жақсылық келтірсе; оған одан жақсы сыйлық бар. Ал кім бір жамандық келтірсе; ол жамандықты істегендерге, істегендерінің ғана сазайы беріледі. مَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍الْحَسَنَةِ فَلَه ُخَ‍‍يْر‌ٌ‌ مِنْهَا‌ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍ال‍‍سَّيِّئَةِ فَلاَ‌ يُ‍‍جْ‍‍زَ‌ى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ عَمِلُو‌ا‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتِ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
нна Ал-Лаҙӥ Фараđа `Алайка Ал-Қур'ӓна Ларӓддука 'Илá Ма`ӓдин ۚ Қул Раббӥ 'А`ламу Ман Җӓ'а Бил-Һудá Ұа Ман Һуұа Фӥ Đалӓлин Мубӥнин 028-085 (Мұхаммед Ғ.С.) шәксіз саған Құранды міндетті қылған Алла, әрине сені қайтар жеріңе (Меккеге) қайтарады. “Раббым, туралық келтірген кісіні де ашық адасудағы кісіні де жақсы біледі” де. إِنَّ ‌الَّذِي فَ‍رَ‍ضَ عَلَيْكَ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنَ لَر‍َ‍‌ا‌دُّكَ ‌إِلَى‌ مَع‍‍َ‍ا‌د‌‌ٍۚ قُ‍‍لْ ‌‍رَبِّ‍‍ي ‌أَعْلَمُ مَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍الْهُدَ‌ى‌ ‌وَمَنْ هُوَ‌ فِي ضَ‍‍لاَلٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٍ
Ұа Мӓ Кунта Тарҗӱн Йулқá 'Илайка Ал-Китӓбу 'Иллӓ Рахматан Мин Раббика ۖ Фалӓ Такӱнанна Žаһӥрӓан Лилкӓфирӥна 028-086 Саған Кітап түсірілетінін үміт етпеген едің. Бірақ Раббыңның мәрхаметі. Сондықтан қарсы болғандарды сүйемелдеме! وَمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تَ تَرْجُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنْ يُلْ‍‍قَ‍‍ى‌ ‌إِلَيْكَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابُ ‌إِلاَّ‌ ‌‍رَحْمَة ً‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ ۖ فَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ ظَ‍‍هِير‌ا‌‌ ً‌ لِلْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лӓ Йаҫуддуннака `Ан 'Ӓйӓти Ал-Лаһи Ба`да 'Иҙ 'Унзилат 'Илайка ۖ Ұа Ад`у 'Илá Раббика ۖ Ұа Лӓ Такӱнанна Мина Ал-Мушрикӥна 028-087 Алланың аяттары саған түсірілгеннен кейін олар сені одан (аяттарға амал қылудан) тоспасын. Оларды Раббыңа шақыр да әсте серік қатушылардан болма! وَلاَ‌ يَ‍‍صُ‍‍دُّنَّ‍‍كَ عَ‍‌‍نْ ‌آي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ بَعْدَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَتْ ‌إِلَيْكَ ۖ ‌وَ‌ا‌دْعُ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّكَ ۖ ‌وَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лӓ Тад`у Ма`а Ал-Лаһи 'Илаһӓан 'Ӓҳара ۘ Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۚ Куллу Шай'ин Һӓликун 'Иллӓ Ұаҗһаһу Лаһу ۚ Ал-Хукму Ұа 'Илайһи Турҗа`ӱна 028-088 Алла мен бірге басқа тәңір шақырма! Одан басқа ешбір тәңір жоқ. Оның өзінен басқа әр нәрсе жоқ болады. Үкім Оған тән. Сондай-ақ Оған қайтарыласыңдар. وَلاَ‌ تَ‍‍دْعُ مَعَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِلَها‌‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍رَۘ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۚ كُلُّ شَيْءٍ‌ هَالِ‍‍ك‌‍ٌ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌وَجْ‍‍هَه ُۚ لَهُ ‌الْحُكْمُ ‌وَ‌إِلَيْهِ تُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah