إِذْ رَأَى نَارا ً فَقَا لَ لِأهْلِهِ ا مْكُثُو ا إِنّ ِي آنَسْ
Falamm ā 'Atāhā Nūdī Yā Mūsá [20.11] Ут янына килгәне заманда Аллаһ тарафыннан: "Ий Муса", – дип нида кылынды. فَلَمّ َا أَتَاهَا نُودِي يَامُوسَى
'Inn ī 'Anā Rab buka Fākh la` Na`layka 'Inn aka Bil-Wā di A l-Muqad dasi Ţūáan [20.12] Синең Раббың, әлбәттә, Минмен, башмакларыңны сал, чөнки син Тува исемле мөкатдәс чокырдасың. إِنّ ِي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنّ َكَ بِا لْوَا دِ ا لْمُقَدَّسِ طُو ى ً
Wa 'Anā A kh tartuka Fāstami` Limā Yūĥá [20.13] Мин сине пәйгамбәрлеккә ихтыяр кылдым, сиңа вәхий ителмеш сүзләрне ишет! وَأَنَا ا خْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى
'Inn anī 'Anā A l-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā 'Anā Fā`bud nī Wa 'Aqimi A ş-Şalāata Lidh ikr ī [20.14] Дөреслектә Мин – Аллаһ, юк коллык кылырга яраклы Илаһә, мәгәр Мин генә, Миңа гына гыйбадәт кыл вә Мине зекер итәр өчен намаз укы! إِنّ َنِي أَنَا ا ل لَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُد ْنِي وَأَقِمِ ا ل صَّلاَةَ لِذِكْر ِي
'Inn a A s-Sā`ata 'Ā tiyatun 'Akā du 'Ukh fīhā Lituj zá Kullu Nafsin Bimā Tas`á [20.15] Тәхкыйк кыямәт киләчәк, аның кайчан булачагын яшерүне телим, соңра, вакыт җиткәч, кыямәтне булдырырмын, һәрбер кеше тырышып эшләгән изге эшенең яки явыз эшенең җәзасын алсын өчен. إِنّ َ ا ل سَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَا دُ أُخْفِيهَا لِتُج ْزَى كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا تَسْعَى
Falā Yaşud dann aka `Anhā Man Lā Yu'uminu Bihā Wa A ttaba`a Hawā hu Fatard á [20.16] Берәүнең кыямәт көненә ышанмавы һәм нәфесенә ияреп, явыз эшләрне эшләве сине кыямәтнең булачагына ышанудан тыймасын, ул вакытта син һәлак булырсың. فَلاَ يَصُدَّنّ َكَ عَنْهَا مَن ْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَا تَّبَعَ هَوَا ه ُ ُ فَتَرْدَى
Wa Mā Tilka Biyamīnika Yā Mūsá [20.17] Аллаһ, Мусадан сорады: "Ий Муса, синең кулында нәрсә бар". وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَامُوسَى
Qā la Hiya `Aşā ya 'Atawakka'u `Alayhā Wa 'Ahush sh u Bihā `Alá Gh anamī Wa Liya Fīhā Ma'ā r ibu 'Ukh rá [20.18] Муса әйтте: "Йә Рабби, кулымдагы нәрсә таягымдыр, шул таягыма таянып йөрим, вә ул таягым белән куйларыма агач яфракларын сугып төшерәмен һәм ул таяктан миңа башка файдалар да бар". قَا لَ هِيَ عَصَا يَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآر ِبُ أُخْرَى
Qā la 'Alqihā Yā Mūsá [20.19] Аллаһ әйтте: "Ий Муса, таягыңны ташлагыл җиргә". قَا لَ أَلْقِهَا يَامُوسَى
Fa'alqāhā Fa'idh ā Hiya Ĥayyatun Tas`á [20.20] Муса таякны җиргә ыргытты. Ул таяк җиргә төшү белән корсагында ашыгып йөрүче зур елан булды. فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّة ٌ تَسْعَى
Qā la Kh udh /hā Wa Lā Takh af Sanu`īduhā Sīratahā A l-'Ū lá [20.21] Аллаһ әйтте: "Ий Муса, бу еланны тотып ал, курыкма, Без аны әүвәлге халәтенә кайтарырбыз." Ягъни елан Муса кулында янә таяк булды. قَا لَ خُذْهَا وَلاَ تَخَفْ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ا لأُ ولَى
Wa A đmum Yadaka 'Ilá Janāĥika Takh ruj Bayđā 'a Min Gh ayr i Sū 'in 'Ā yatan 'Ukh rá [20.22] Инде уң кулыңны сул култык астына сук: ул кулың култыгыңнан чыгар күзне чагылдыра торган булып, үзе зарарсыз булыр – галәмәт синең пәйгамбәрлегеңә икенче галәмәт булганы хәлдә. وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُج ْ بَيْضَا ءَ مِنْ غَيْر ِ سُو ء ٍ آيَةً أُخْرَى
Linur iyaka Min 'Ā yātinā A l-Kub rá [20.23] Бу эшне кылдык синең пәйгамбәрлегеңә олугъ галәмәтне кешеләргә күрсәтмәклегебез өчен. لِنُر ِيَكَ مِن ْ آيَاتِنَا ا لْكُب ْرَى
A dh /hab 'Ilá Fir `awna 'Inn ahu Ţagh á [20.24] Фиргаун янына барып аны хак дингә өндәгел, ул чиктән тыш азды, хәтта: "Мин Илаһә", – дия башлады. ا ذْهَب ْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنّ َه ُ ُ طَغَى
Qā la Rab bi A sh raĥ Lī Şad r ī [20.25] Муса әйтте: "Йә Рабби, күкерәгемне киң кыл залимнәрнең каршылыгына сабыр итәргә. قَا لَ رَبِّ ا شْرَحْ لِي صَد ْر ِي
Wa Yassir Lī 'Am r ī [20.26] Вә эшләремне миңа җиңел кыл. وَيَسِّرْ لِي أَمْر ِي
Wa A ĥlul `Uq datan Min Lisānī [20.27] Вә телемнән төенне чиш, сөйләшүдә тотлыгуымны бетер. وَاحْلُلْ عُق ْدَة ً مِن ْ لِسَانِي
Yafqahū Qawlī [20.28] Тыңлаган кешеләр сүземне аңласыннар өчен Муса сабый чагында авызына утлы күмер капкан, шул сәбәпле тотлыгып сөйләшә торган булган. يَفْقَهُوا قَوْلِي
Wa A j `al Lī Wazīrāan Min 'Ahlī [20.29] Миңа үз әһелемнән бер ярдәмче бир. وَاج ْعَل ْ لِي وَزِيرا ً مِنْ أَهْلِي
Hārū na 'Akh ī [20.30] Кардәшем Һарунны. هَارُو نَ أَخِي
A sh dud Bihi 'Azr ī [20.31] Аның белән минем куәтемне яки арт тарафымны ныгыт. ا شْدُد ْ بِهِ~ ِ أَزْر ِي
Wa 'Ash r ik/hu Fī 'Am r ī [20.32] Вә миңа аны пәйгамбәрлек эшемдә миңа ярдәмче иптәш кыл. وَأَشْر ِكْهُ فِي أَمْر ِي
Kay Nusab biĥaka Kath īrāan [20.33] Сиңа күп тәсбих әйтмәклегебез өчен. كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرا ً
Wa Nadh kuraka Kath īrāan [20.34] Вә Сине күп зекер итмәклегебез өчен. وَنَذْكُرَكَ كَثِيرا ً
'Inn aka Kun ta Binā Başīrāan [20.35] Тәхкыйк Син безнең хәлләрне күреп беләсең. إِنّ َكَ كُن ْتَ بِنَا بَصِيرا ً
Qā la Qad 'Ū tī ta Su'ulaka Yā Mūsá [20.36] Аллаһ әйтте: "Ий Муса! Тәхкыйк сиңа сораган нәрсәләрең бирелде. قَا لَ قَد ْ أُ وتِي تَ سُؤْلَكَ يَامُوسَى
Wa Laqad Manann ā `Alayka Marratan 'Ukh rá [20.37] Ий Муса, ошбулар сиңа икенче мәртәбә ингам итүебездер. وَلَقَد ْ مَنَنّ َا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى
'Idh 'Awĥaynā 'Ilá 'Umm ika Mā Yūĥá [20.38] Беренче мәртәбә ингам итүебез сиңа вәхий иткән нәрсәне анаңа вәхий итүебез булды. إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمّ ِكَ مَا يُوحَى
'Ani A q dh ifī hi Fī A t-Tābū ti Fāq dh ifī hi Fī A l-Yamm i Falyulqihi A l-Yamm u Bis-Sāĥili Ya'kh udh /hu `Adū wun Lī Wa`adū wun Lahu Wa 'Alqaytu `Alayka Maĥab batan Minn ī Wa Lituşna`a `Alá `Ayni [20.39] Сине табутка салып Нил дәрьясына агызырга анаңа, вәхий иттек вә зарар тидермичә корыга чыгар, дип, Нилгә вәхий иттек, Минем дошманым вә Мусаның дошманы Фиргаун алсын өчен. Ий Муса үземнән сиңа мәхәббәт салдым ки һәркем хәтта Фиргаун сине сөйде, Минем күз алдымда тәрбия ителмәклегең өчен. أَنِ ا ق ْذِف 'Idh Tam sh ī 'Ukh tuka Fataqū lu Hal 'Adullukum `Alá Man Yakfuluhu Faraja`nā ka 'Ilá 'Umm ika Kay Taqarra `Aynuhā Wa Lā Taĥzana Wa Qatalta Nafsāan Fanaj jaynā ka Mina A l-Gh amm i Wa Fatann ā ka Futūnāan Falabith ta Sinī na Fī 'Ahli Mad yana Th umm a Ji'ta `Alá Qadar in Yā Mūsá [20.40] Фиргаун Мусаны судан алгач, күкрәк сөтен имезү өчен күп хатыннарны чакырып имезеп карадылар, ләкин Муса һичберсен кабул итмәде. Шул вакытта Мусаның кыз кардәше Фиргаун йортына килде, ул әйтте: "Бу сабыйны тәрбияләп үстерү өчен яхшы хатыннан хәбәр биримме?" – дип. Соңра Мусаның анасын алып килделәр, Муса, әлбәттә, үз ан&
Wa A şţana`tuka Linafsī [20.41] Тур тавына килгән вакытта Мин сине пәйгамбәрлеккә ихтыяр иттем. وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي
A dh /hab 'An ta Wa 'Akh ū ka Bi'ā yātī Wa Lā Taniyā Fī Dh ikr ī [20.42] Инде, ий Муса, үзең вә кардәшең Һарун Мин биргән могҗизалар белән Фиргаунне вә аның кавемен хак дингә өндәргә барыгыз вә Минем зекеремдә иренмәгез! ا ذْهَب ْ أَن ْتَ وَأَخُو كَ بِآيَاتِي وَلاَ تَنِيَا فِي ذِكْر ِي
A dh /habā 'Ilá Fir `awna 'Inn ahu Ţagh á [20.43] Вәгазьләр өчен икегез Фиргаунгә барыгыз, чөнки ул чиктән тыш азды. ا ذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنّ َه ُ ُ طَغَى
Faqūlā Lahu Qawlāan Layyināan La`allahu Yatadh akkaru 'Aw Yakh sh á [20.44] Фиргавенга йомшак яхшы сүзләр сөйләгез шаять вәгазләнер яки Аллаһ ґәзабыннан куркыр. فَقُولاَ لَه ُ ُ قَوْلا ً لَيِّنا ً لَعَلَّه ُ ُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى
Qālā Rab banā 'Inn anā Nakh ā fu 'An Yafruţa `Alaynā 'Aw 'An Yaţ gh á [20.45] Әйттеләр: "Ий Раббыбыз, без куркабыз Фиргаун ашыгып безгә ґәзаб бирер яки явыз эшне эшләвен арттырыр" – дип. قَالاَ رَبَّنَا إِنّ َنَا نَخَا فُ أَن ْ يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن ْ يَط ْغَى
Qā la Lā Takh āfā 'Inn anī Ma`akumā 'Asma`u Wa 'Ará [20.46] Аллаһ әйтте: "Ий Муса, курыкмагыз, әлбәттә, мин сезнең белән, Фиргаунгә сөйләгән сүзләрегезне ишетәмен һәм күрәмен, сезне саклармын. قَا لَ لاَ تَخَافَا إِنّ َنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى
Fa'tiyā hu Faqūlā 'Inn ā Rasūlā Rab bika Fa'arsil Ma`anā Banī 'Isrā 'ī la Wa Lā Tu`adh dh ib hum Qad Ji'nā ka Bi'ā yatin Min Rab bika Wa A s-Salā mu `Alá Mani A ttaba`a A l-Hud á [20.47] Барыгыз ул Фиргаунгә вә әйтегез: "Без икебез дә сине хак дингә өндәү өчен җибәрелгән Раббыңның пәйгамбәрләребез. Ягькуб балаларын безнең, белән җибәр аларны төрлечә ґәзаблама. Без сиңа Раббыбыз тарафыннан күндерелгән рәсүлләр икәнлегебезгә могҗизалар белән килдек, Аллаһуның сәламе без күрсәткән хак юлга кер
'Inn ā Qad 'Ū ĥiya 'Ilaynā 'Ann a A l-`Adh ā ba `Alá Man Kadh dh aba Wa Tawallá [20.48] Дөреслектә Аллаһ ґәзабы пәйгамбәрләрне ялганга тотып, хаклыктан баш тарткан кешеләргә, дип безгә Аллаһудан вәхий килде. إِنّ َا قَد ْ أُ وحِيَ إِلَيْنَا أَنّ َ ا لْعَذَا بَ عَلَى مَن ْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
Qā la Faman Rab bukumā Yā Mūsá [20.49] Фиргаун әйтте: "Ий Муса! Сезнең Раббыгыз кем?" قَا لَ فَمَن ْ رَبُّكُمَا يَامُوسَى
Qā la Rab bunā A l-Ladh ī 'A`ţ á Kulla Sh ay'in Kh alqahu Th umm a Had á [20.50] Муса әйтте: Безнең Раббыбыз үзе халык кылган мәхлукларына һәрнәрсәне бирде, соңра үзе биргән нәрсәләрдән файдаланырга кешеләргә юл күрсәтте, Ислам диненә дә юл күрсәтте. قَا لَ رَبُّنَا ا لَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَه ُ ُ ثُمّ َ هَدَى
Qā la Famā Bā lu A l-Qurū ni A l-'Ū lá [20.51] Фиргаун әйтте: "Әүвәлдә үлеп киткән кешеләрнең хәлләре ничек, алар икенче дөнья өчен гыйбадәт кылалар иде". قَا لَ فَمَا بَا لُ ا لْقُرُو نِ ا لأُ ولَى
Qā la `Ilmuhā `In da Rab bī Fī Kitā bin Lā Yađillu Rab bī Wa Lā Yan sá [20.52] Муса әйтте: "Аларның хәлләрен белмәк Аллаһ хозурындадыр, Ләүхүл мәхфузда язылмыш. Минем Раббым сүзендә вә эшендә һич хаталанмый, һәм һич нәрсәне онытмас. قَا لَ عِلْمُهَا عِن ْدَ رَبِّي فِي كِتَا ب ٍ لاَ يَضِلُّ رَبِّي وَلاَ يَن سَى
Al-Ladh ī Ja`ala Lakumu A l-'Arđa Mahdāan Wa Salaka Lakum Fīhā Subulāan Wa 'An zala Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'akh raj nā Bihi 'Azwājāan Min Nabā tin Sh attá [20.53] Ул Аллаһ җирне сезгә түшәк кылды, җир өстендә сезгә юллар кылды, вә сезгә күктән яңгыр иңдерде. Аллаһ әйтте: "Яңгыр белән сезгә җирдән күп төрле үсемлекләр чыгардык. ا لَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ا لأَرْضَ مَهْدا ً وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلا ً وَأَن زَلَ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً فَأَخْرَج ْنَا بِهِ~ ِ أَزْوَاجا ً مِن ْ نَبَا تKulū Wa A r`aw 'An`āmakum 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Li'wlī A n -Nuhá [20.54] Без чыгарган ризыклардан яхшыларын ашагыз, вә хайваннарга яраклысын аларга ашатыгыз! Аллаһуның бу эшләрендә гакыл ияләренә гыйбрәтләр бар. كُلُوا وَا رْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا ت ٍ لِأوْلِي ا ل نّ ُهَى
Minhā Kh alaq nākum Wa Fīhā Nu`īdukum Wa Minhā Nukh r ijukum Tāratan 'Ukh rá [20.55] Без сезне җирдән яраттык һәм үтереп янә җиргә кайтарабыз, вә һәм кыямәт булганда икенче мәртәбә сезне җирдән чыгарабыз. مِنْهَا خَلَق ْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْر ِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى
Wa Laqad 'Araynā hu 'Ā yātinā Kullahā Fakadh dh aba Wa 'Ab á [20.56] Тәхкыйк Без Фиргаунга могҗизаларыбызның барчасын күрсәттек, Фиргаун Мусаны ялганга хисаплады вә аңа иман китерүдән баш тартты. وَلَقَد ْ أَرَيْنَا هُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى
Qā la 'Aji'tanā Litukh r ijanā Min 'Arđinā Bisiĥr ika Yā Mūsá [20.57] Фиргаун әйтте: "Ий Муса, сихерең белән безне Мысыр җиреннән чыгарырга килдеңме? قَا لَ أَجِئْتَنَا لِتُخْر ِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْر ِكَ يَامُوسَى
Falana'tiyann aka Bisiĥr in Mith lihi Fāj `al Baynanā Wa Baynaka Maw`idāan Lā Nukh lifuhu Naĥnu Wa Lā 'An ta Makānāan Sūáan [20.58] Әлбәттә, без дә синең сихерең кеби сихер белән килербез, сихерләребезне күрсәтү өчен бер урынга килергә безнең белән синең араңда вәгъдә кыл, вәгъдә ителгән урын һәм вакыт ике якка да тигез булыр, вәгъдәбезгә без дә, сез дә хыйлафлык кылмыйк". فَلَنَأْتِيَنّ َكَ بِسِحْر ٍ مِثْلِه ِ ِ فَاج ْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدا ً لاَ نُخْلِفُه ُ ُ نَحْنُ وَلاَ أَQā la Maw`idukum Yawmu A z-Zīnati Wa 'An Yuĥsh ara A n -Nā su Đuĥáan [20.59] Муса әйтте: "Җыелачак көн сезнең бәйрәм көнегез булсын, Мысыр халкы ул урынга төшкә хәтле җыелсыннар." قَا لَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ ا ل زِّينَةِ وَأَن ْ يُحْشَرَ ا ل نّ َا سُ ضُحى ً
Fatawallá Fir `awnu Fajama`a Kaydahu Th umm a 'Atá [20.60] Фиргаун кавеменә кайтты вә хәйләләрен кылды һәм сихерчеләрдән җыйды, соңра сихерчеләре белән вәгъдә ителгән урынга килде. فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَه ُ ُ ثُمّ َ أَتَى
Qā la Lahum Mūsá Waylakum Lā Taftarū `Alá A l-Lahi Kadh ibāan Fayusĥitakum Bi`adh ā bin Wa Qad Kh ā ba Mani A ftará [20.61] Муса әйтте: "Сезгә һәлакәтлек вә ґәзаб лязем, ялганны Аллаһуга ифтира кылмагыз, Аллаһ сезне үзенең ґәзабы илә һәлак итәр". Аллаһуга ялганны ифтира итүче, шиксез, һәлак булды. قَا لَ لَهُم ْ مُوسَى وَيْلَكُمْ لاَ تَفْتَرُوا عَلَى ا ل لَّهِ كَذِبا ً فَيُسْحِتَكُم ْ بِعَذَا ب ٍ وَقَد ْ خَا بَ مَنِ ا فْتَرَى
Fatanāza`ū 'Am rahum Baynahum Wa 'Asarrū A n -Naj wá [20.62] Фиргаунның сихерчеләре Мусаның сүзләрен ишеткәч, үзара ихтилаф кылыштылар, кайберләре бу сихерче сүзе түгел диделәр, әгәр Муса җиңсә, аңа иман китерербез дигән сүзләрен Фиргавеннән яшерделәр. فَتَنَازَعُو ا أَمْرَهُم ْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا ا ل نّ َج ْوَى
Qālū 'In Hadh ā ni Lasāĥirā ni Yur īdā ni 'An Yukh r ijākum Min 'Arđikum Bisiĥr ihimā Wa Yadh /habā Biţar īqatikumu A l-Muth lá [20.63] Фиргаунга ияргәннәре әйттеләр: "Ошбу ике ир сихерчеләрәдер: алар сихерләре белән сезне җирегездән чыгарырга һәм сезнең хак динегезне артка калдырып үзләренең динен өскә чыгаруны телиләр. قَالُو ا إِنْ هَذَا نِ لَسَاحِرَا نِ يُر ِيدَا نِ أَن ْ يُخْر ِجَاكُم ْ مِنْ أَرْضِكُم ْ بِسِحْر ِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَر ِيقَتِكُمُ Fa'aj mi`ū Kaydakum Th umm a A 'tū Şaffāan Wa Qad 'Aflaĥa A l-Yawma Mani A sta`lá [20.64] Фиргаун әйтте: "Муса белән Һарунга каршы һәрбер хәйлә вә сихерләрегезне җыегыз соңра саф булганыгыз хәлдә килегез. Бүген Мусаны җиңгән кеше изге теләгенә ирешер". فَأَج ْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمّ َ ا ئْتُوا صَفّا ً وَقَد ْ أَفْلَحَ ا لْيَوْمَ مَنِ ا سْتَعْلَى
Qālū Yā Mūsá 'Imm ā 'An Tulqiya Wa 'Imm ā 'An Nakū na 'Awwala Man 'Alq á [20.65] Сихерчеләр әйттеләр: "Ий Муса син әүвәл ташлыйсыңмы таягыңны яки әүвәл без ташлыйкмы? قَالُوا يَامُوسَى إِمّ َا أَن ْ تُلْقِيَ وَإِمّ َا أَن ْ نَكُو نَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى
Qā la Bal 'Alqū Fa'idh ā Ĥibāluhum Wa `Işīyuhum Yukh ayyalu 'Ilayhi Min Siĥr ihim 'Ann ahā Tas`á [20.66] Муса әйтте: "Бәлки сез әүвәл ташлагыз!" Сихерчеләр җепләрен вә таякларын җиргә салгач, елан булып йөри башладылар, бу еланнар Мусага йөрүче тере еланнар булып хыял ителде, قَا لَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن ْ سِحْر ِهِمْ أَنّ َهَا تَسْعَى
Fa'awjasa Fī Nafsihi Kh īfatan Mūsá [20.67] Муса шул вакытта күңелендә курку тойды. فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِه ِ ِ خِيفَة ً مُوسَى
Qulnā Lā Takh af 'Inn aka 'An ta A l-'A`lá [20.68] Әйттек: "Ий Муса, курыкма, син алардан өстенсең, алар җиңелер. قُلْنَا لاَ تَخَفْ إِنّ َكَ أَن ْتَ ا لأَعْلَى
Wa 'Alqi Mā Fī Yamīnika Talqaf Mā Şana`ū 'Inn amā Şana`ū Kaydu Sāĥir in Wa Lā Yufliĥu A s-Sāĥir u Ĥayth u 'Atá [20.69] Таягыңны җиргә ташла, аларның сихер белән елан итеп күрсәткән җепләрен вә таякларын ашасын, аларның ясаган еланнары сихерченең хәйләседер, сихерче кайда барса да, котылмас." Соңра Муса таягын җиргә ташлады һәм Мусаның таягы сихерчеләрнең бөтен нәрсәләрен ашап бетерде. وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُو ا إِنّ َمَا صَنَعُو Fa'ulqiya A s-Saĥaratu Suj jadāan Qālū 'Ā mann ā Birab bi Hārū na Wa Mūsá [20.70] Мусаның таягы сихерчеләрнең бөтен нәрсәләрен ашап бетергәч, сихерчеләр, иман китерделәр, тәүбә итеп сәҗдәгә егылдылар һәм: "Һарун белән Мусаның Раббысына иман китердек", – диделәр. فَأُلْقِيَ ا ل سَّحَرَةُ سُجَّدا ً قَالُو ا آمَنّ َا بِرَبِّ هَارُو نَ وَمُوسَى
Qā la 'Ā man tum Lahu Qab la 'An 'Ā dh ana Lakum 'Inn ahu Lakabīrukumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra Fala'uqaţ ţi`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ilā fin Wa La'uşallibann akum Fī Judh ū `i A n -Nakh li Wa Lata`lamunn a 'Ayyunā 'Ash ad du `Adh ābāan Wa 'Ab q á [20.71] Фиргаун сихерчеләргә әйтте: "Минем рөхсәтемнән башка Һарун вә Мусаның Раббысына иман китердегезме? Муса сезнең олугъларыгыздыр ки, сезгә сихер белемен өйрәткән, әлбәттә, мин сезнең уң кулыгызны вә сул аякларыгызны кисәрмен вә сезне хөрмә ботакларына асармын, шул вакытта белерсез минме яки Муханың Раббысымы ка&
Qālū Lan Nu'uth iraka `Alá Mā Jā 'anā Mina A l-Bayyinā ti Wa A l-Ladh ī Faţaranā Fāq đi Mā 'An ta Qāđin 'Inn amā Taq đī Hadh ihi A l-Ĥayāata A d -Dun yā [20.72] Иман китергән сихерчеләр әйттеләр: "Ий Фиргаун! Мусаның пәйгамбәрлегенә көчле дәлил булган могҗизаны һәм дә безне яратучы Аллаһны сиңа алыштырмыйбыз, Аллаһуга да вә Аның могҗизасына дә нык ышандык. Син безгә хөкем ит, нәрсә хөкем итә торгансыңдыр, син тәкәбберләнеп бу дөньяда гына хөкем итә алырсың, әмма ахирәтт
'Inn ā 'Ā mann ā Birab binā Liyagh fir a Lanā Kh aţāyānā Wa Mā 'Akrahtanā `Alayhi Mina A s-Siĥr i Wa A ll ā hu Kh ayrun Wa 'Ab q á [20.73] Тәхкыйк без Раббыбызга иман китердек, хаталарыбызны гафу итсен өчен дәхи Мусага каршы синең тарафтан көчләнеп кылган сихеребезне гафу итсен өчен, бит Аллаһ сәваб бирүдә хәерле вә ґәзаб кылуда даимрәкдер. إِنّ َا آمَنّ َا بِرَبِّنَا لِيَغْفِر َ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ ا ل سِّحْر ِ وَا ل لَّهُ خَيْر'Inn ahu Man Ya'ti Rab bahu Muj r imāan Fa'inn a Lahu Jahann ama Lā Yamū tu Fīhā Wa Lā Yaĥyā [20.74] Берәү кыямәт көнне Раббысы хозурына имансыз яки күп гөнаһ белән килсә, әлбәттә, аңа җәһәннәм булыр, ул анда үлмәс һәм файдалы тереклек тә булмас. إِنّ َه ُ ُ مَن ْ يَأْتِ رَبَّه ُ ُ مُج ْر ِما ً فَإِنّ َ لَه ُ ُ جَهَنّ َمَ لاَ يَمُو تُ فِيهَا وَلاَ يَحْيَا
Wa Man Ya'tihi Mu'umināan Qad `Amila A ş-Şāliĥā ti Fa'ū lā 'ika Lahumu A d -Darajā tu A l-`Ulā [20.75] Берәү Раббысына изге гамәлләр кылганы хәлдә камил иман белән барса, андый мөэминнәргә ахирәттә бөек дәрәҗәләр булыр. وَمَن ْ يَأْتِه ِ ِ مُؤْمِنا ً قَد ْ عَمِلَ ا ل صَّالِحَا تِ فَأُ وْلَا ئِكَ لَهُمُ ا ل دَّرَجَا تُ ا لْعُلاَ
Jann ā tu `Ad nin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ālidī na Fīhā Wa Dh alika Jazā 'u Man Tazakká [20.76] Аларга Ґәден исемле җәннәтнең агачлары астыннан елгалар агар, алар анда мәңге калырлар. Ошбу мөкафәт үзен көфердән вә башка гөнаһлардан пакьлаган кешеләргәдер. جَنّ َا تُ عَد ْن ٍ تَج ْر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْهَا رُ خَالِدِي نَ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَا ءُ مَن ْ تَزَكَّى
Wa Laqad 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asr i Bi`ibādī Fāđr ib Lahum Ţar īqāan Fī A l-Baĥr i Yabasāan Lā Takh ā fu Darakāan Wa Lā Takh sh á [20.77] Тәхкыйк Мусага вәхий иттек, колларым Ягькуб балалары белән Мысыр җиреннән чыгып китегез, аларны үткәрү өчен диңгезгә таягың белән сугып коры юл яса аларга. Фиргаунның артыгыздан җитүеннән курыкма һәм дә диңгез кушылып батарбыз дип тә куркынма!" وَلَقَد ْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْر ِ بِعِبَادِي فَاضْر ِب ْ لَهُمْ طَFa'atba`ahum Fir `awnu Bijunūdihi Fagh ash iyahum Mina A l-Yamm i Mā Gh ash iyahum [20.78] Фиргаун үзенең гаскәрен алып, Мусаны тотарга артларыннан куа чыкты, атлы гаскәре белән Муса артыннан коры юл белән диңгезгә керделәр, диңгез кушылып һәммәсе һәлак булдылар. فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِه ِ ِ فَغَشِيَهُم ْ مِنَ ا لْيَمّ ِ مَا غَشِيَهُمْ
Wa 'Ađalla Fir `awnu Qawmahu Wa Mā Had á [20.79] Фиргавен үз кавемен аздырды, аларны туры юлга күндермәде. وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَه ُ ُ وَمَا هَدَى
Yā Banī 'Isrā 'ī la Qad 'An jaynākum Min `Adūwikum Wa Wā`ad nākum Jāniba A ţ -Ţū r i A l-'Aymana Wa Nazzalnā `Alaykumu A l-Mann a Wa A s-Salwá [20.80] Ий Ягькуб балалары, тәхкыйк Без сезне дошманыгыз Фиргавеннән коткардык, вә Тур тавы янында Мусаның уң ягыннан сезгә Тәүратны вәгъдә иттек, вә сезгә ашарга күктән ширбәт һәм кош итен иңдердек. يَابَنِي إِسْرَا ئِي لَ قَد ْ أَن جَيْنَاكُم ْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَد ْنَاكُمْ جَانِبَ ا ل طُّو ر ِ ا لأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ Kulū Min Ţayyibā ti Mā Razaq nākum Wa Lā Taţ gh aw Fī hi Fayaĥilla `Alaykum Gh ađabī Wa Man Yaĥlil `Alayhi Gh ađabī Faqad Hawá [20.81] Без биргән ризыклардан яхшысын ашагыз, көфран нигъмәт итеп гөнаһ эшләүдә чиктән узмагыз, югыйсә, сезгә ачуым тияр, берәүгә Минем ачуым иңсә, тәхкыйк ул кеше һәлак булды. كُلُوا مِن ْ طَيِّبَا تِ مَا رَزَق ْنَاكُمْ وَلاَ تَط ْغَوْا فِي ه ِ ِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَمَن ْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَد ْ هَوَى
Wa 'Inn ī Lagh affā run Liman Tā ba Wa 'Ā mana Wa `Amila Şāliĥāan Th umm a A htad á [20.82] Тәүбә итеп иман китергән вә Коръән юлы белән изге гамәлләр кылган, соңра туры юлга күнелеп үлгәнче хак юлда таза торган кешеләрне Мин, әлбәттә, ярлыкаучымын. وَإِنّ ِي لَغَفَّا ر ٌ لِمَن ْ تَا بَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحا ً ثُمّ َ ا هْتَدَى
Wa Mā 'A`jalaka `An Qawmika Yā Mūsá [20.83] Аллаһ әйтте: "Ий Муса, кавемеңне калдырып ялгыз килергә сине нәрсә ашыктырды?" Чөнки Муса Тур тавына барганда үзе белән 70 кеше алган иде, тауга җиткәндә аларны арттарак калдырып үзе алданрак барды. وَمَا أَعْجَلَكَ عَن ْ قَوْمِكَ يَامُوسَى
Qā la Hum 'Ū lā 'i `Alá 'Ath ar ī Wa `Ajiltu 'Ilayka Rab bi Litarđá [20.84] Муса әйтте: "Алар минем эземнән килделәр, әмма мин үзем, йә Рабби, Синең ризалыгыңны эстәп ашыктым". قَا لَ هُمْ أُ ولاَءِ عَلَى أَثَر ِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى
Qā la Fa'inn ā Qad Fatann ā Qawmaka Min Ba`dika Wa 'Ađallahumu A s-Sāmir ī yu [20.85] Аллаһ әйтте: "Ий Муса, син киткәннән соң кавемеңне бәлаләндердек, Самири залим бозауга табындырып аларны адаштырды". قَا لَ فَإِنّ َا قَد ْ فَتَنّ َا قَوْمَكَ مِن ْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ا ل سَّامِر ِيُّ
Faraja`a Mūsá 'Ilá Qawmihi Gh ađbā na 'Asifāan Qā la Yā Qawmi 'Alam Ya`id kum Rab bukum Wa`dāan Ĥasanāan 'Afaţā la `Alaykumu A l-`Ahdu 'Am 'Arad tum 'An Yaĥilla `Alaykum Gh ađabun Min Rab bikum Fa'akh laftum Maw`idī [20.86] Муса кавеме эшләгән эш өчен кайгырып вә ачуланып, кавеме янына кайтты. Әйтте: "Ий кавемем Раббыгыз сезгә Тәүрат бирәм дип яхшы вәгъдә кылды түгелме? Мин сезгә кырык көннән кайтам дип вәгъдә биреп киттем, әйә сезгә шул кырык көн бик озын вакыт булдымы? Яки Аллаһуның ачуы вә ґәзабы иңүен теләдегезме? Тәхкыйк Аллаһуга гm
Qālū Mā 'Akh lafnā Maw`idaka Bimalkinā Wa Lakinn ā Ĥumm ilnā 'Awzārāan Min Zīnati A l-Qawmi Faqadh afnāhā Fakadh alika 'Alq á A s-Sāmir ī yu [20.87] Кавеме әйтте: "Без синең вәгъдәңә үз ихтыярыбыз илә хыйлафлык кылмадык, ләкин Мысырдан чыккан вакытыбызда Мысыр хатыннарының бизәк әйберләрен алган идек, ул бизәкләрне һәммәсен утка салып эреттек, Самири дә Җәбраил атының эзеннән алган туфракны утка салды. قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنّ َا حُمّ ِلْنَFa'akh raja Lahum `Ij lāan Jasadāan Lahu Kh uwā run Faqālū Hādh ā 'Ilahukum Wa 'Ilahu Mūsá Fanasiya [20.88] Һәм Самири шул эрегән бизәкләрдән бозау чыгарды, ул бозау сурәтендә бозау тавышы бар иде, һәм Самири вә аның иярченнәре әйттеләр: "Менә бу сезнең вә Мусаның Илаһәседер", – дип бозауга гыйбадәт кыла башладылар, һәм: "Муса бозауның үзенең Илаһәсе икәнлеген онытты, тауга Илаһә эзләп китте", – диделәр. فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِج ْلا'Afalā Yarawna 'Allā Yarji`u 'Ilayhim Qawlāan Wa Lā Yam liku Lahum Đarrāan Wa Lā Naf`āan [20.89] Аллаһ әйтә: "Әйә алар белмиләрме бу бозау, аларга һичнәрсә сөйләмәс, әгәр бозауның үзенә сөйләсәләр, җавап бирмәс, вә аларга файда китерергә дә, зарар китерергә дә кадир булмас." أَفَلاَ يَرَوْنَ أَلاَّ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلا ً وَلاَ يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرّا ً وَلاَ نَفْعا ً
Wa Laqad Qā la Lahum Hārū nu Min Qab lu Yā Qawmi 'Inn amā Futin tum Bihi Wa 'Inn a Rab bakumu A r-Raĥmā nu Fa A ttabi`ūnī Wa 'Aţī`ū 'Am r ī [20.90] Муса таудан кайтмас борын Һарун әйткән иде: "Ий кавемем, сез ошбу бозау белән бәлаләндегез, зинһар аңа гыйбадәт итмәгез, хакыйкатьтә сезнең Раббыгыз – рәхмәт иясе Аллаһу тәгаләдер, миңа иярегез вә минем әмеремә итагать итегез!" وَلَقَد ْ قَا لَ لَهُمْ هَارُو نُ مِن ْ قَب ْلُ يَاقَوْمِ إِنّ َمَا فُتِن تُم ْ بِه ِ ِ و
Qālū Lan Nab raĥa `Alayhi `Ākifī na Ĥattá Yarji`a 'Ilaynā Mūsá [20.91] Кавеме Һарунга әйттеләр: "Муса кайткангача бозауга гыйбадәт кылудан туктамабыз". قَالُوا لَن ْ نَب ْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِي نَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَى
Qā la Yā Hārū nu Mā Mana`aka 'Idh Ra'aytahum Đallū [20.92] Муса, кайткач, Һарунга әйтте: "Ий Һарун, кавемең бозауга табынып азган вакытта. قَا لَ يَاهَارُو نُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا
'Allā Tattabi`anī 'Afa`aşayta 'Am r ī [20.93] Миңа иярүдән сине нәрсә тыйды? Югыйсә минем әмеремә карыштыңмы?" أَلاَّ تَتَّبِعَنِي أَفَعَصَيْتَ أَمْر ِي
Qā la Yab na'uumm a Lā Ta'kh udh Biliĥyatī Wa Lā Bira'sī 'Inn ī Kh ash ī tu 'An Taqū la Farraq ta Bayna Banī 'Isrā 'ī la Wa Lam Tarqub Qawlī [20.94] Муса ачуланды вә Һарунның сакалыннан тартты. Һарун әйтте: "Ий анамның угълы, сакалымнан тотмагыл һәм башымнан да тотмагыл, алар минем сүземне тыңламадылар, әгәр мин алар белән сугышсам яки аларны ташлап китсәм, алар төрле фиркага бүленерләр дә, Ягькуб балаларын ник аердың дип әйтүеңнән һәм минем сүземне тотмадың,
Qā la Famā Kh aţ buka Yā Sāmir ī yu [20.95] Муса Самиридән: "Ник бозау ясадың", – дип сорады. قَا لَ فَمَا خَط ْبُكَ يَاسَامِر ِيُّ
Qā la Başurtu Bimā Lam Yab şurū Bihi Faqabađtu Qab đatan Min 'Ath ar i A r-Rasū li Fanabadh tuhā Wa Kadh alika Sawwalat Lī Nafsī [20.96] Самири әйтте: "Ягъкуб балалары күрмәгән нәрсәне мин күрдем, Ул Җәбраил фәрештәдер, аның атының аягы эзеннән бер уч туфрак алдым, ул туфракны утка эрегән бизәкләр өстенә ыргыттым да бозау булды, шулай эшләргә нәфесем яхшы күрде." قَا لَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَب ْصُرُوا بِه ِ ِ فَقَبَضْتُ قَب ْضَة ً مِنْ أَثَر ِ ا ل رَّس<
Qā la Fādh /hab Fa'inn a Laka Fī A l-Ĥayāati 'An Taqū la Lā Misā sa Wa 'Inn a Laka Maw`idāan Lan Tukh lafahu Wa A n žur 'Ilá 'Ilahika A l-Ladh ī Žalta `Alayhi `Ākifāan Lanuĥarr iqann ahu Th umm a Lanan sifann ahu Fī A l-Yamm i Nasfāan [20.97] Муса Самиригә әйтте: "Бар, арабыздан кит, ләкин һичкемгә катнаша алмассың һәм сиңа һичкем килә алмас, дөньядагы ґәзабың өстенә ахирәттә дә сиңа газап вәгъдә ителгән ки, аннан котыла алмассың. Ий Самири, кара минем Илаһәм дигән бозавыңны утта яндырабыз, соңра көлен күккә очырабыз! (Муса Самирине ком сахрәсенә куып җиб
'Inn amā 'Ilahukumu A l-Lahu A l-Ladh ī Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa Wasi`a Kulla Sh ay'in `Ilmāan [20.98] Бәлки борчагызның да гыйбадәт кылырга тиешле булган Илаһәгез Аллаһу тәгаләдер, Аңардан башка һичбер Илаһә юк, мәгәр Ул үзе генә. Аның белеме һәрнәрсәдән киң булып, вөҗүдтә бар нәрсәне белеме эченә сыйдырды. إِنّ َمَا إِلَهُكُمُ ا ل لَّهُ ا لَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْما ً
Kadh ālika Naquşşu `Alayka Min 'An bā 'i Mā Qad Sabaqa Wa Qad 'Ā taynā ka Min Ladunn ā Dh ikrāan [20.99] Ий Мухәммәд г-м, әнә шулай үткәндәге кавемнәрнең хәбәрләрен сиңа укыйбыз. Тәхкыйк Без сиңа үз хозурыбыздан Коръәнне бирдек, ул Коръәндә һәрберсенең хәбәре бар. كَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَن ْبَا ءِ مَا قَد ْ سَبَقَ وَقَد ْ آتَيْنَا كَ مِن ْ لَدُنّ َا ذِكْرا ً
Man 'A`rađa `Anhu Fa'inn ahu Yaĥmilu Yawma A l-Qiyāmati Wizrāan [20.100] Берәү Коръәннән баш тартса, әлбәттә, ул кеше кыямәт көнендә каты ґәзабны күтәрер. مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنّ َه ُ ُ يَحْمِلُ يَوْمَ ا لْقِيَامَةِ وِزْرا ً
Kh ālidī na Fī hi Wa Sā 'a Lahum Yawma A l-Qiyāmati Ĥim lāan [20.101] Алар анда мәңге калырлар, ул газап аларга кыямәт көнне ни яман йөк булыр. خَالِدِي نَ فِي ه ِ ِ وَسَا ءَ لَهُمْ يَوْمَ ا لْقِيَامَةِ حِمْلا ً
Yawma Yun fakh u Fī A ş-Şū r i Wa Naĥsh uru A l-Muj r imī na Yawma'idh in Zurqāan [20.102] Кыямәт көнне сурга өрелер, ул көндә Коръән белән гамәл кылучыларны чагыр күзле итеп кубарырбыз. يَوْمَ يُن ْفَخُ فِي ا ل صُّو ر ِ وَنَحْشُرُ ا لْمُج ْر ِمِي نَ يَوْمَئِذ ٍ زُرْقا ً
Yatakh āfatū na Baynahum 'In Labith tum 'Illā `Ash rāan [20.103] Алар үзара сөйләшерләр, сез дөньяда ун көн генә тордыгыз, дип. يَتَخَافَتُو نَ بَيْنَهُمْ إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْرا ً
Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaqūlū na 'Idh Yaqū lu 'Am th aluhum Ţar īqatan 'In Labith tum 'Illā Yawmāan [20.104] Без аларның әйткән сүзләрен беләбез, бәлки аларның гакылда камиллерәкләре әйтер: "Сез дөньяда бер генә көн тордыгыз", – дип. نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُو نَ إِذْ يَقُو لُ أَمْثَلُهُمْ طَر ِيقَة ً إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ يَوْما ً
Wa Yas'alūnaka `Ani A l-Jibā li Faqul Yan sifuhā Rab bī Nasfāan [20.105] Кыямәт көнендә таулар ничек булыр, дип синнән сорыйлар. Әйт: "Ул көндә тауларны Раббым урыннарыннан кубарып көл кеби очырыр. وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ ا لْجِبَا لِ فَقُلْ يَن سِفُهَا رَبِّي نَسْفا ً
Fayadh aruhā Qā`āan Şafşafāan [20.106] Соңра ул җирне тигез кылыр, үлән үсми торган итеп. فَيَذَرُهَا قَاعا ً صَفْصَفا ً
Lā Tará Fīhā `Iwajāan Wa Lā 'Am tāan [20.107] Ул җирдә чокыр һәм калкулыкны күрмәссең. لاَ تَرَى فِيهَا عِوَجا ً وَلاَ أَمْتا ً
Yawma'idh in Yattabi`ū na A d -Dā`ī Lā `Iwaja Lahu Wa Kh ash a`ati A l-'Aşwā tu Lilrraĥmani Falā Tasma`u 'Illā Ham sāan [20.108] Ул көндә кешеләр, мәхшәр җиренә чакыручы Исрафил фәрештәгә иярерләр, ул чакыручыдан уңга-сулга борылу булмас, Аллаһудан куркып тавышлар йомшарыр, һәм анда сөйләшкән тавышны ишетмәссең, мәгәр бик йомшак сөйләшерләр, колакны сөйләүчеләрнең авызына терәгән хәлдә генә ишетелер. يَوْمَئِذ ٍ يَتَّبِعُو نَ Yawma'idh in Lā Tan fa`u A sh -Sh afā`atu 'Illā Man 'Adh ina Lahu A r-Raĥmā nu Wa Rađiya Lahu Qawlāan [20.109] Ул көндә һичкемнең шәфәгате файда бирмәс, мәгәр Аллаһ рөхсәт, биргән кешенеке генә һәм дөньяда вакытта хак сүзләрне сөйләгәне өчен Аллаһ аның сүзеннән разый булган кешенеке генә файда итәр. يَوْمَئِذ ٍ لاَ تَن فَعُ ا ل شَّفَاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ ا ل رَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَه ُ ُ قَوْلا ً
Ya`lamu Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Kh alfahum Wa Lā Yuĥīţū na Bihi `Ilmāan [20.110] Аллаһ, кешеләрнең алларындагы эшләрен дә вә артларындагы эшләрен дә беләдер, әмма кешеләр, Аллаһуның үзен дә һәм эшен дә белмәсләр. يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُو نَ بِه ِ ِ عِلْما ً
Wa `Anati A l-Wujū hu Lilĥayyi A l-Qayyū mi Wa Qad Kh ā ba Man Ĥamala Žulmāan [20.111] Ул көндә кешеләрнең йөзләре, һәрвакыт тере вә һәрвакыт барча вөҗүд өстеннән каим булучы Аллаһуга хошугъ итәрләр. Тәхкыйк һәлак булды, Коръән белән гамәл итмичә золымны йөкләгән кеше. وَعَنَتِ ا لْوُجُو ه ُ ُ لِلْحَيِّ ا لْقَيُّو مِ وَقَد ْ خَا بَ مَنْ حَمَلَ ظُلْما ً
Wa Man Ya`mal Mina A ş-Şāliĥā ti Wa Huwa Mu'uminun Falā Yakh ā fu Žulmāan Wa Lā Hađmāan [20.112] Берәү мөэмин хәлендә изге гамәлләрдән кылса, ул кешегә гөнаһын арттырып һәм сәвабын киметеп золым итү куркынычы булмас. وَمَن ْ يَعْمَلْ مِنَ ا ل صَّالِحَا تِ وَهُوَ مُؤْمِن ٌ فَلاَ يَخَا فُ ظُلْما ً وَلاَ هَضْما ً
Wa Kadh alika 'An zalnā hu Qur'ā nāan `Arabīyāan Wa Şarrafnā Fī hi Mina A l-Wa`ī di La`allahum Yattaqū na 'Aw Yuĥdith u Lahum Dh ikrāan [20.113] Әнә шулай һәрнәрсәне бәян итүче Коръәнне гарәб телендә иңдердек вә ул Коръәндә ґәзаб белән куркытуны күп кабатладык кешеләр ґәзабтан куркып гөнаһтан саклансыннар өчен яки әүвәлге кавемнәрнең хәлләрен бәян итүче көчле вәгазь булсын өчен. وَكَذَلِكَ أَن زَلْنَا ه ُ ُ قُرْآناً عَرَبِيّا ً وَصَرَّفْنَا فِي ه ِ ِ مِنَ Fata`ālá A l-Lahu A l-Maliku A l-Ĥaq qu Wa Lā Ta`jal Bil-Qur'ā ni Min Qab li 'An Yuq đá 'Ilayka Waĥyuhu Wa Qul Rab bi Zid nī `Ilmāan [20.114] Аллаһу тәгалә затында вә сыйфатында мәхлуктан бөек булды, Ул һәрнәрсәгә хаклык белән хуҗа булды, Җәбраил вәхийне укып тәмам итмәстән элек, онытырмын дип укырга ашыкма. Ягъни фәрештә укыганда аның белән бергә укыма, бәлки тыңлап тор. Дәхи Раббым белемемне арттыр диген! فَتَعَالَى ا ل لَّهُ ا لْمَلِكُ ا لْحَقُّ وَل
Wa Laqad `Ahid nā 'Ilá 'Ā dama Min Qab lu Fanasiya Wa Lam Najid Lahu `Azmāan [20.115] Минем гаһедемне беренче буларак Адәм г-м бозды, бу агачтан ашама, дип, аңа әмер итмеш идек, ләкин ул Безнең әмерне онытты, Без тыйган эштән тыелырга аңарга сабырлык куәтен тапмадык. وَلَقَد ْ عَهِد ْنَا إِلَى آدَمَ مِن ْ قَب ْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِد ْ لَه ُ ُ عَزْما ً
Wa 'Idh Qulnā Lilmalā 'ikati A sjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Ib lī sa 'Ab á [20.116] Фәрештәләргә, хөрмәт йөзеннән Адәмгә сәҗдә кылыгыз дип әйткән вакытыбызда фәрештәләр һәммәсе сәҗдәгә киттеләр, мәгәр Иблис сәҗдә кылмады, Аллаһ әмереннән баш тартты. وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ ا سْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُو ا إِلاَّ إِب ْلِي سَ أَبَى
Faqulnā Yā 'Ā damu 'Inn a Hādh ā `Adū wun Laka Wa Lizawjika Falā Yukh r ijann akumā Mina A l-Jann ati Fatash q á [20.117] Әйттек: "Ий Адәм, ошбу Иблис, әлбәттә, сиңа вә хатыныңа дошман, саклан, сезне җәннәттән чыгармасын, әгәр җәннәттән чыксаң, күп авырлык чигәрсең. فَقُلْنَا يَاآدَمُ إِنّ َ هَذَا عَدُوّ ٌ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْر ِجَنّ َكُمَا مِنَ ا لْجَنّ َةِ فَتَشْقَى
'Inn a Laka 'Allā Tajū `a Fīhā Wa Lā Ta`rá [20.118] Дөреслектә сиңа җәннәттә ачлык вә ялангачлык юкдыр. إِنّ َ لَكَ أَلاَّ تَجُو عَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَى
Wa 'Ann aka Lā Tažma'u Fīhā Wa Lā Tađĥá [20.119] Дәхи син анда сусыз булмассың һәм кояш кызуына пешмәссең. وَأَنّ َكَ لاَ تَظْمَأُ فِيهَا وَلاَ تَضْحَى
Fawaswasa 'Ilayhi A sh -Sh ayţā nu Qā la Yā 'Ā damu Hal 'Adulluka `Alá Sh ajarati A l-Kh uldi Wa Mulkin Lā Yab lá [20.120] Шайтан Адәмгә вәсвәсә кылды вә әйтте: "Ий Адәм, җәннәттә мәңге калуга вә бетми торган байлыкка ия булуга сәбәпле җимешне сезгә күрсәтимме" – дип хәрам җимешне ашарга кызыктырды. فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ ا ل شَّيْطَا نُ قَا لَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ ا لْخُلْدِ وَمُلْك ٍ لاَ يَب ْلَى
Fa'akalā Minhā Fabadat Lahumā Saw'ā tuhumā Wa Ţafiqā Yakh şifā ni `Alayhimā Min Waraqi A l-Jann ati Wa `Aşá 'Ā damu Rab bahu Fagh awá [20.121] Һәм Адәм һәм Хәва хәрам җимешне ашадылар, дәрхәл өсләреннән киемнәре төшеп гаурәтләре ачылды, бик ашыгып җәннәттәге бер агач яфрагы белән гаурәтләрен капларга тотындылар, шулай итеп Адәм Раббысына гөнаһлы булды, дошманының ялган сүзенә ияреп максатына ирешүдән коры калды. فَأَكَلاَ مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَا نِ عَلَيْهِمَا مِTh umm a A j tabā hu Rab buhu Fatā ba `Alayhi Wa Had á [20.122] Соңра Раббысы тәүбә иттереп үзенә якын итте вә тәүбәсен кабул итеп гөнаһын гафу итте һәм хаклыкка күндерде. ثُمّ َ ا ج ْتَبَا ه ُ ُ رَبُّه ُ ُ فَتَا بَ عَلَيْهِ وَهَدَى
Qā la A hbiţā Minhā Jamī`āan Ba`đukum Liba`đin `Adū wun Fa'imm ā Ya'tiyann akum Minn ī Hud áan Famani A ttaba`a Hudā ya Falā Yađillu Wa Lā Yash q á [20.123] Аллаһ Адәм илә Иблискә әйтте: "Бер-берегезгә дошман булганыгыз хәлдә җәннәттән чыгыгыз, әмма Миннән сезгә, әлбәттә, туры юлга күндерүче китап килер, Минем Һидәятемә ияргән кеше адашмас һәм бозылып явызлардан булмас. قَا لَ ا هْبِطَا مِنْهَا جَمِيعا ً بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوّ ٌ فَإِمّ َا يَأْتِيَنّ َكُم ْ مِنّ ِي هُد ى ً
Wa Man 'A`rađa `An Dh ikr ī Fa'inn a Lahu Ma`īsh atan Đan kāan Wa Naĥsh uruhu Yawma A l-Qiyāmati 'A`m á [20.124] Вә берәү Минем китабым белән гамәл кылудан вә Мин күрсәткән туры юлдан барудан баш тартса, аңа һидәятсез вә бәхетсез тар тормыш булыр, кыямәт көнендә Без ул кешене күзе һәм күңеле сукыр хәлдә кубарырбыз. وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ْ ذِكْر ِي فَإِنّ َ لَه ُ ُ مَعِيشَة ً ضَن كا ً وَنَحْشُرُه ُ ُ يَوْمَ ا لْقِيَامَةِ أَعْمَى
Qā la Rab bi Lima Ĥash artanī 'A`m á Wa Qad Kun tu Başīrāan [20.125] Сукыр хәлендә кубарылгач әйтте: "Йә Рабби мине ни өчен сукыр хәлемдә кубардың, бит мин дөньяда вакытымда күзле идем?" قَا لَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَد ْ كُن تُ بَصِيرا ً
Qā la Kadh ālika 'Atatka 'Ā yātunā Fanasītahā Wa Kadh alika A l-Yawma Tun sá [20.126] Аллаһ әйтер: "Әйе, эш син әйткәнчәдер, дөньяда вакытыгызда Без сезгә күз, колак, тел һәм гакыл биргән идек һәм һәрнәрсәне бәян итүче китап иңдергән идек, ләкин сез Безнең аятьләребезне оныттыгыз һич кирәксенмәдегез, Безнең аятьләребезне онытканың кеби, бүген җәһәннәмдә калып онытылырсың. قَا لَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَ
Wa Kadh alika Naj zī Man 'Asrafa Wa Lam Yu'umin Bi'ā yā ti Rab bihi Wa La`adh ā bu A l-'Ā kh irati 'Ash ad du Wa 'Ab q á [20.127] Нәфесенә ияреп чиктән үтеп киткән һәм Раббысының аятьләренә ышанмаган кешеләргә дә шундый җәза бирәчәкбез, ахирәт ґәзабы, әлбәттә, дөньяныкыннан катырак һәм мәңге калучырак. وَكَذَلِكَ نَج ْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن ْ بِآيَا تِ رَبِّه ِ ِ وَلَعَذَا بُ ا لآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَب ْقَى
'Afalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Qab lahum Mina A l-Qurū ni Yam sh ū na Fī Masākinihim 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Li'wlī A n -Nuhá [20.128] Әйә кешеләргә Коръән бәян итмәдеме – әүвәлгеләрдән күпме өммәтне һәлак иттек, бит бүгенге кәферләр Без һәлак иткән кәферләрнең җирләреннән үтеп йөриләр, аларның шулай, Аллаһ ґәзабы белән һәлак булуларында, әлбәттә, гакыл ияләренә зур гыйбрәт бар. أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَب ْلَهُم ْ مِنَ ا لْقُرُو نِ يَمْشُو نَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِ Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rab bika Lakā na Lizāmāan Wa 'Ajalun Musamm áan [20.129] Хәзерге кәферләргә ґәзабны кичектерү белән Аллаһуның вәгъдәсе булмаса иде һәм кыямәт көне вә һәркем үләчәк көне билгеләнмәгән булса иде, әлбәттә аларга ґәзаб дөньяда лязем булыр иде. وَلَوْلاَ كَلِمَة ٌ سَبَقَتْ مِن ْ رَبِّكَ لَكَا نَ لِزَاما ً وَأَجَل ٌ مُسَمّ ى ً
Fāşbir `Alá Mā Yaqūlū na Wa Sab biĥ Biĥam di Rab bika Qab la Ţulū `i A sh -Sh am si Wa Qab la Gh urūbihā Wa Min 'Ā nā 'i A l-Layli Fasab biĥ Wa 'Aţ rā fa A n -Nahā r i La`allaka Tarđá [20.130] Кәферләрнең яман сүзләренә вә золымнарына сабыр ит һәм Раббыңны мактап тәсбихләр әйтеп намаз укыгыл кояш чыгудан элек, вә кояш баюдан элек вә кичке сәгатьләрдә, ягъни ахшам, йәстү намазларын укыгыл, вә көн тарафында, таң һәм өйлә намазларын укыгыл, шаять Аллаһудан разый булырсың. فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُو نَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَب Wa Lā Tamud dann a `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Zahrata A l-Ĥayāati A d -Dun yā Linaftinahum Fī hi Wa R izqu Rab bika Kh ayrun Wa 'Ab q á [20.131] Без кәферләрне файдаландырган дөнья байлыгына күзләреңне сузма, ул байлык дөнья тереклегенең зиннәте, аларга ул байлыкны сынар өчен бирәбез, шөкер итмәсәләр ґәзаб кылыр өчен. Раббыңның сиңа хәзерләгән ризыклары хәерлерәк һәм мәңгелегрәк. وَلاَ تَمُدَّنّ َ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجا ً مِنْهُمْ زَهْرَةَ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّ Wa 'Mur 'Ahlaka Biş-Şalāati Wa A şţabir `Alayhā Lā Nas'aluka R izqāan Naĥnu Narzuquka Wa A l-`Āqibatu Lilttaq wá [20.132] Ий Мухәммәд г-м! Өй әһлеңне вә өммәтеңне намаз укырга боер, ярлы булсаң да намаз уку, намазга өйрәтү һәм намазга боеру мәшәкатьләренә сабыр ит, Без синнән ризык сорамыйбыз, бәлки Без сине үзебез ризыкландырабыз, бит эшнең ахырдагы уңышы вә шатлыгы тәкъва кешеләр өчендер. وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِا ل صَّلاَةِ وَا صْطَبِرْ عَلَيْهَا لاَ نَسْأَلُكَ Wa Qālū Lawlā Ya'tīnā Bi'ā yatin Min Rab bihi 'Awalam Ta'tihim Bayyinatu Mā Fī A ş-Şuĥufi A l-'Ū lá [20.133] Мөшрикләр әйттеләр: "Мухәммәд г-м үзенең пәйгамбәрлегенә дәлаләт итә торган берәр могҗиза күрсәтсә, ни булыр иде". Әйә аларга әүвәлге китапларда ачык аятьләр вә могҗизаләр килмәдеме? وَقَالُوا لَوْلاَ يَأْتِينَا بِآيَة ٍ مِن ْ رَبِّهِ~ ِ أَوَلَمْ تَأْتِهِم ْ بَيِّنَةُ مَا فِي ا ل صُّحُفِ ا لأُ ولَى
Wa Law 'Ann ā 'Ahlaknāhum Bi`adh ā bin Min Qab lihi Laqālū Rab banā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Rasūlāan Fanattabi`a 'Ā yātika Min Qab li 'An Nadh illa Wa Nakh zá [20.134] Әгәр кәферләрне Коръән иңмәс борын ґәзаб белән һәлак иткән булсак, ул вакытта әйтер иделәр: "Ий Раббыбыз әгәр безгә пәйгамбәр җибәргән булсаң, үлеп хурлыкка вә түбәнлеккә ирешмәс борын, әлбәттә, Синең аятьләреңә ияргән булыр идек". وَلَوْ أَنّ َا أَهْلَكْنَاهُم ْ بِعَذَا ب ٍ مِن ْ قَب ْلِه ِ ِ لَقَالُو Qul Kullun Mutarab bişun Fatarab başū Fasata`lamū na Man 'Aşĥā bu A ş-Şirā ţi A s-Sawī yi Wa Mani A htad á [20.135] Әйт: "Барча кешеләр эшләренең ахыр хәлен көтмәктәләр, сез дә көтегез, әлбәттә, тиздән белерсез туры вә хак юл кешеләре кемнәр икәнен һәм азгынлыктан чыгып хак юлга, ягъни Коръән юлына күнелгән кешеләр кемнәр икәнен. قُلْ كُلّ ٌ مُتَرَبِّص ٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُو نَ مَنْ أَصْحَا بُ ا ل صِّرَا طِ ا ل سّ