'Alif-Lām -Rā Tilka 'Ā yā tu A l-Kitā bi Wa Qur'ā nin Mubī nin [15.1] Alif Laam Raa. Dit zijn de verzen van het Boek, de duidelijke Koran. أَلِف-لَام-رَا تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ وَقُرْآنٍ ۚ مُبِي نٍ
Rubamā Yawaddu A l-Ladh ī na Kafarū Law Kānū Muslimī na [15.2] De ongelovigen zullen dikwijls wensen, dat zij Moslims waren. رُبَمَا يَوَدُّ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لَوْ كَا نُوا مُسْلِمِي نَ
Dh arhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu A l-'Amalu ۖ Fasawfa Ya`lamū na [15.3] Laat hen eten en zich vermaken en laat hun ijdele hoop hen achteloos maken; zij zullen het weldra te weten komen. ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ ا لأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُو نَ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitā bun Ma`lū mun [15.4] En Wij hebben nooit een stad verwoest of het besluit er toe was bekend gemaakt. وَمَا أَهْلَكْنَا مِن ْ قَرْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَا بٌ مَعْلُو مٌ
Mā Tasbiqu Min 'Umm atin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'kh irū na [15.5] Geen volk kan zijn vastgestelde tijd vooruitlopen noch kunnen zij daarbij achterblijven. مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّ ةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُو نَ
Wa Qālū Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī Nuzzila `Alayhi A dh -Dh ikru 'Inn aka Lamaj nū nun [15.6] En dezen zeggen: "O, gij, tot wie de vermaning is nedergezonden, gij zijt voorzeker bezeten." وَقَالُوا يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ ا ل ذِّكْرُ إِنَّ كَ لَمَجْ نُو نٌ
Law Mā Ta'tīnā Bil-Malā 'ikati 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na [15.7] "Waarom brengt gij ons geen engelen indien gij tot de waarachtigen behoort?" لَوْ مَا تَأْتِينَا بِا لْمَلاَئِكَةِ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّادِقِي نَ
Mā Nunazzilu A l-Malā 'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idh āan Mun žar ī na [15.8] Wij zenden alleen engelen neder met de werkelijkheid en dan wordt hun (de ongelovigen) geen uitstel geschonken. مَا نُنَزِّلُ ا لْمَلاَئِكَةَ إِلاَّ بِا لْحَقِّ وَمَا كَا نُو ا إِذاً مُنْ ظَر ِي نَ
'Inn ā Naĥnu Nazzalnā A dh -Dh ikra Wa 'Inn ā Lahu Laĥāfižū na [15.9] Voorwaar, Wij hebben deze vermaning (de Koran) nedergezonden en voorzeker Wij zullen er de Waker over zijn. إِنَّ ا نَحْنُ نَزَّلْنَا ا ل ذِّكْرَ وَإِنَّ ا لَهُُلَحَافِظُو نَ
Wa Laqad 'Arsalnā Min Qab lika Fī Sh iya`i A l-'Awwalī na [15.10] En vََr u zonden Wij reeds (boodschappers) onder de oude stammen. وَلَقَد ْ أَرْسَلْنَا مِن ْ قَبْ لِكَ فِي شِيَعِ ا لأَوَّلِي نَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Rasū lin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ū na [15.11] Maar er kwam nooit een boodschapper tot hen of zij bespotten hem. وَمَا يَأْتِيهِم ْ مِن ْ رَسُو لٍ إِلاَّ كَا نُوا بِهِِ يَسْتَهْزِئُو نَ
Kadh ālika Naslukuhu Fī Qulū bi A l-Muj r imī na [15.12] Zo doen Wij dat in het hart der schuldigen binnendringen. كَذَلِكَ نَسْلُكُهُُفِي قُلُو بِ ا لْمُجْ ر ِمِي نَ
Lā Yu'uminū na Bihi ۖ Wa Qad Kh alat Sunn atu A l-'Awwalī na [15.13] Zij geloven er niet in, hoewel er het voorbeeld der vroegere volkeren is geweest. لاَ يُؤْمِنُو نَ بِهِِ ۖ وَقَد ْ خَلَتْ سُنَّ ةُ ا لأَوَّلِي نَ
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina A s-Samā 'i Fažallū Fī hi Ya`rujū na [15.14] En indien Wij een deur van de hemel voor hen zouden openen waar zij door zouden klimmen, وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم ْ بَاباً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ فَظَلُّوا فِي هِِ يَعْرُجُو نَ
Laqālū 'Inn amā Sukkirat 'Ab şārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrū na [15.15] Dan zouden zij zeker zeggen: "Onze ogen zijn slechts beneveld; neen wij zijn veeleer een betoverd volk." لَقَالُو ا إِنَّ مَا سُكِّرَتْ أَبْ صَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُو نَ
Wa Laqad Ja`alnā Fī A s-Samā 'i Burūjāan Wa Zayyann āhā Lilnn āžir ī na [15.16] En Wij hebben aan de hemel voorzeker banen (van sterren) gemaakt en hem voor aanschouwers versierd. وَلَقَد ْ جَعَلْنَا فِي ا ل سَّمَا ءِ بُرُوجاً وَزَيَّنَّ اهَا لِلنَّ اظِر ِي نَ
Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Sh ayţā nin Rajī min [15.17] En Wij hebben hem tegen elke vervloekte Satan beschermd. وَحَفِظْنَاهَا مِن ْ كُلِّ شَيْطَا نٍ رَجِي مٍ
'Illā Mani A staraqa A s-Sam `a Fa'atba`ahu Sh ihā bun Mubī nun [15.18] Maar indien iemand steelsgewijze luistert, vervolgt hem een heldere vlam. إِلاَّ مَنِ ا سْتَرَقَ ا ل سَّمْعَ فَأَتْبَعَهُُشِهَا بٌ مُبِي نٌ
Wa A l-'Arđa Madad nāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'An batnā Fīhā Min Kulli Sh ay'in Mawzū nin [15.19] En Wij hebben de aarde uitgespreid, er hechte bergen op geplaatst en Wij doen er allerlei noodzakelijke dingen in de juiste maat op groeien. وَالأَرْضَ مَدَد ْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْ بَتْنَا فِيهَا مِن ْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُو نٍ
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyish a Wa Man Lastum Lahu Birāziqī na [15.20] Waarvan Wij voor u en degenen die gij niet onderhoudt bestaansmiddelen verstrekken. وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن ْ لَسْتُمْ لَهُُبِرَازِقِي نَ
Wa 'In Min Sh ay'in 'Illā `In danā Kh azā 'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadar in Ma`lū min [15.21] Er is niets of de schatten er van zijn bij Ons en Wij zenden deze slechts in bepaalde mate neder. وَإِن ْ مِن ْ شَيْءٍ إِلاَّ عِنْ دَنَا خَزَائِنُهُُوَمَا نُنَزِّلُهُ~ ُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُو مٍ
Wa 'Arsalnā A r-R iyā ĥa Lawāqiĥa Fa'an zalnā Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'asqaynākumū hu Wa Mā 'An tum Lahu Bikh āzinī na [15.22] En Wij zenden bestuivende winden, daarna zenden Wij water uit de wolken neder en geven het u dan te drinken en gij zijt niet degenen die het vergaart. وَأَرْسَلْنَا ا ل رِّيَا حَ لَوَاقِحَ فَأَنْ زَلْنَا مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ءً فَأَسْقَيْنَاكُمُو هُُوَمَا أَنْ تُمْ لَهُُبِخَازِنِي نَ
Wa 'Inn ā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numī tu Wa Naĥnu A l-Wār ith ū na [15.23] En voorwaar, Wij zijn het, die leven geven en doen sterven en Wij zijn de Erfgenaam. وَإِنَّ ا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِي تُ وَنَحْنُ ا لْوَار ِثُو نَ
Wa Laqad `Alim nā A l-Mustaq dimī na Min kum Wa Laqad `Alim nā A l-Musta'kh ir ī na [15.24] En Wij kennen degenen die onder u vooruitgaan en Wij kennen degenen die achterblijven. وَلَقَد ْ عَلِمْنَا ا لْمُسْتَقْ دِمِي نَ مِنْ كُمْ وَلَقَد ْ عَلِمْنَا ا لْمُسْتَأْخِر ِي نَ
Wa 'Inn a Rabbaka Huwa Yaĥsh uruhum ۚ 'Inn ahu Ĥakī mun `Alī mun [15.25] Voorzeker uw Heer zal hen allen verzamelen. Voorwaar, Hij is Alwijs, Alwetend. وَإِنّ َ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّ هُُحَكِي مٌ عَلِي مٌ
Wa Laqad Kh alaq nā A l-'In sā na Min Şalşā lin Min Ĥama'iin Masnū nin [15.26] Waarlijk Wij schiepen de mens uit droge, klinkende klei, uit zwarte modder in vorm gewrocht. وَلَقَد ْ خَلَقْ نَا ا لإِن سَا نَ مِن ْ صَلْصَا لٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُو نٍ
Wa A l-Jā nn a Kh alaq nā hu Min Qab lu Min Nā r i A s-Samū mi [15.27] En Wij hadden voorheen de djinn uit vlammend vuur geschapen. وَالْجَا نّ َ خَلَقْ نَا هُُمِن ْ قَبْ لُ مِن ْ نَا ر ِ ا ل سَّمُو مِ
Wa 'Idh Qā la Rabbuka Lilmalā 'ikati 'Inn ī Kh āliqun Bash arāan Min Şalşā lin Min Ĥama'iin Masnū nin [15.28] Toen uw Heer tot de engelen zeide: "Ik ga de mens uit droge, klinkende klei scheppen, uit leem gewrocht." وَإِذْ قَا لَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّ ي خَالِقٌ بَشَراً مِن ْ صَلْصَا لٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُو نٍ
Fa'idh ā Sawwaytuhu Wa Nafakh tu Fī hi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidī na [15.29] "Wanneer Ik hem daaruit heb gevormd en hem Mijn geest heb ingeblazen, valt dan in onderdanigheid voor hem neder." فَإِذَا سَوَّيْتُهُُوَنَفَخْتُ فِي هِِ مِن ْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُُسَاجِدِي نَ
Fasajada A l-Malā 'ikatu Kulluhum 'Aj ma`ū na [15.30] De engelen onderwierpen zich allen tezamen. فَسَجَدَ ا لْمَلاَئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْ مَعُو نَ
'Illā 'Ib lī sa 'Abá 'An Yakū na Ma`a A s-Sājidī na [15.31] Maar Iblies weigerde tot degenen te behoren die zich onderwierpen. إِلاَّ إِبْ لِي سَ أَبَى أَن ْ يَكُو نَ مَعَ ا ل سَّاجِدِي نَ
Qā la Yā 'Ib lī su Mā Laka 'Allā Takū na Ma`a A s-Sājidī na [15.32] Hij zeide: "O Iblies, wat hapert u dat gij niet onder degenen zijt die zich onderwerpen?" قَا لَ يَا إِبْ لِي سُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُو نَ مَعَ ا ل سَّاجِدِي نَ
Qā la Lam 'Akun Li'sjuda Libash ar in Kh alaq tahu Min Şalşā lin Min Ĥama'iin Masnū nin [15.33] Hij antwoordde: "Ik ga mij niet onderwerpen aan de mens, die Gij uit droge, klinkende klei hebt geschapen, uit leem gemaakt." قَا لَ لَمْ أَكُن ْ لِأسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْ تَهُُمِن ْ صَلْصَا لٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُو نٍ
Qā la Fākh ruj Minhā Fa'inn aka Rajī mun [15.34] God zeide: "Ga dan heen, gij zijt voorzeker verworpen." قَا لَ فَا خْرُج ْ مِنْهَا فَإِنَّ كَ رَجِي مٌ
Wa 'Inn a `Alayka A l-La`nata 'Ilá Yawmi A d-Dī ni [15.35] "Mijn vloek zal tot de Dag des Oordeels op u rusten." وَإِنّ َ عَلَيْكَ ا ل لَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ ا ل دِّي نِ
Qā la Rabbi Fa'an žir nī 'Ilá Yawmi Yub `ath ū na [15.36] Hij zeide: "Mijn Heer, schenk mij dan uitstel tot de Dag waarop zij zullen worden opgewekt." قَا لَ رَبِّ فَأَنْ ظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْ عَثُو نَ
Qā la Fa'inn aka Mina A l-Mun žar ī na [15.37] God zeide: "U wordt uitstel verleend." قَا لَ فَإِنَّ كَ مِنَ ا لْمُنْ ظَر ِي نَ
'Ilá Yawmi A l-Waq ti A l-Ma`lū mi [15.38] "Tot de Dag van de bekende tijd." إِلَى يَوْمِ ا لْوَقْ تِ ا لْمَعْلُو مِ
Qā la Rabbi Bimā 'Agh waytanī La'uzayyinann a Lahum Fī A l-'Arđi Wa La'ugh wiyann ahum 'Aj ma`ī na [15.39] Hij antwoordde: "Mijn Heer, daar Gij mij verloren hebt geacht, zal ik voor hen (de dingen) op aarde schoonschijnend maken en hen allen doen dwalen." قَا لَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنّ َ لَهُمْ فِي ا لأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّ هُمْ أَجْ مَعِي نَ
'Illā `Ibādaka Minhumu A l-Mukh laşī na [15.40] "Met uitzondering van Uw oprechte dienaren onder hen." إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ ا لْمُخْلَصِي نَ
Qā la Hādh ā Şirāţun `Alayya Mustaqī mun [15.41] God zeide: "Dit is een pad, rechtstreeks tot Mij." قَا لَ هَذَا صِرَا طٌ عَلَيَّ مُسْتَقِي مٌ
'Inn a `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţā nun 'Illā Mani A ttaba`aka Mina A l-Gh āwī na [15.42] "Gij zult over Mijn dienaren zeker geen macht hebben, met uitzondering van de dwalenden die u volgen." إِنّ َ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَا نٌ إِلاَّ مَنِ ا تَّبَعَكَ مِنَ ا لْغَاوِي نَ
Wa 'Inn a Jahann ama Lamaw`iduhum 'Aj ma`ī na [15.43] "En de hel is zeker de beloofde plaats voor hen allen." وَإِنّ َ جَهَنَّ مَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْ مَعِي نَ
Lahā Sab `atu 'Ab wā bin Likulli Bā bin Minhum Juz'un Maq sū mun [15.44] "Zij heeft zeven poorten en elke poort heeft een gedeelte hunner toegewezen gekregen." لَهَا سَبْ عَةُ أَبْ وَا بٍ لِكُلِّ بَا بٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْ سُو مٌ
'Inn a A l-Muttaqī na Fī Jann ā tin Wa `Uyū nin [15.45] Voorwaar, de rechtschapenen zullen te midden van tuinen met bronnen zijn. إِنّ َ ا لْمُتَّقِي نَ فِي جَنّ َا تٍ وَعُيُو نٍ
A d kh ulūhā Bisalā min 'Ā minī na [15.46] "Gaat er met vlede en veiligheid binnen." ا د ْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِي نَ
Wa Naza`nā Mā Fī Şudūr ihim Min Gh illin 'Ikh wānāan `Alá Surur in Mutaqābilī na [15.47] En Wij zullen alle wrok uit hun hart uitroeien, op tronen zullen zij als broeders tegenover elkander zitten. وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُور ِهِم ْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَان اً عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِي نَ
Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukh rajī na [15.48] Vermoeidheid zal hen daar niet raken noch zullen zij er van worden verdreven. لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم ْ مِنْهَا بِمُخْرَجِي نَ
Nabbi' `Ibādī 'Ann ī 'Anā A l-Gh afū ru A r-Raĥī mu [15.49] Zeg tot Mijn dienaren dat Ik voorzeker Vergevensgezind, Genadevol ben. نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّ ي أَنَا ا لْغَفُو رُ ا ل رَّحِي مُ
Wa 'Ann a `Adh ābī Huwa A l-`Adh ā bu A l-'Alī mu [15.50] En dat Mijn straf de pijnlijke straf is. وَأَنّ َ عَذَابِي هُوَ ا لْعَذَا بُ ا لأَلِي مُ
Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ib rāhī ma [15.51] En vertel hun van Abrahams gasten. وَنَبِّئْهُمْ عَن ْ ضَيْفِ إِبْ رَاهِي مَ
'Idh Dakh alū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qā la 'Inn ā Min kum Wajilū na [15.52] Toen zij bij hem binnentraden zeiden zij "Vrede", hij antwoordde: "Voorwaar, wij vrezen u." إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلاَماً قَا لَ إِنَّ ا مِنْ كُمْ وَجِلُو نَ
Qālū Lā Tawjal 'Inn ā Nubash sh iruka Bigh ulā min `Alī min [15.53] Zij zeiden: "Vreest niet, wij geven u blijde tijding over een zoon, die met kennis zal zijn begiftigd." قَالُوا لاَ تَوْجَلْ إِنَّ ا نُبَشِّرُكَ بِغُلاَمٍ عَلِي مٍ
Qā la 'Abash sh artumūnī `Alá 'An Massaniya A l-Kibaru Fabima Tubash sh irū na [15.54] Hij zeide: "Geeft gij mij blijde tijding hoewel de ouderdom mij heeft achterhaald? Wat is het dan, waarover gij mij blijde tijding geeft?" قَا لَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَن ْ مَسَّنِيَ ا لْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُو نَ
Qālū Bash sh arnā ka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina A l-Qāniţī na [15.55] Zij zeiden: "Wij hebben u inderdaad in waarheid blijde tijding gegeven, behoor dus niet tot hen die wanhopen." قَالُوا بَشَّرْنَا كَ بِا لْحَقِّ فَلاَ تَكُن ْ مِنَ ا لْقَانِطِي نَ
Qā la Wa Man Yaq naţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā A đ-Đā llū na [15.56] Hij zeide: "Wie kunnen aan de genade van hun Heer wanhopen, dan de dwalenden?" قَا لَ وَمَن ْ يَقْ نَطُ مِن ْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ ا ل ضَّا لُّو نَ
Qā la Famā Kh aţ bukum 'Ayyuhā A l-Mursalū na [15.57] Hij zeide: "Wat is uw taak, o gij boodschappers?" قَا لَ فَمَا خَطْ بُكُمْ أَيُّهَا ا لْمُرْسَلُو نَ
Qālū 'Inn ā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Muj r imī na [15.58] Zij zeiden: "Wij zijn naar een schuldig volk gezonden." قَالُو ا إِنَّ ا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْ ر ِمِي نَ
'Illā 'Ā la Lūţin 'Inn ā Lamunajjūhum 'Aj ma`ī na [15.59] Doch wat de familie van Lot betreft, hen zullen Wij allen redden." إِلاَّ آلَ لُو طٍ إِنَّ ا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْ مَعِي نَ
'Illā A m ra'atahu Qaddarnā ۙ 'Inn ahā Lamina A l-Gh ābir ī na [15.60] "Behalve zijn vrouw. Wij hebben besloten, dat zij tot degenen zal behoren die achterblijven." إِلاَّ ا مْرَأَتَهُُقَدَّرْنَا ۙ إِنَّ هَا لَمِنَ ا لْغَابِر ِي نَ
Falamm ā Jā 'a 'Ā la Lūţin A l-Mursalū na [15.61] Toen de boodschappers tot de familie van Lot kwamen, فَلَمَّ ا جَا ءَ آلَ لُو طٍ ا لْمُرْسَلُو نَ
Qā la 'Inn akum Qawmun Mun karū na [15.62] Zeide hij: "Voorwaar, gij zijt een groep vreemdelingen." قَا لَ إِنَّ كُمْ قَوْمٌ مُنْ كَرُو نَ
Qālū Bal Ji'nā ka Bimā Kānū Fī hi Yam tarū na [15.63] Zij zeiden: "Neen, wij zijn met hetgeen waarover zij (de ongelovigen) twijfelden tot u gekomen." قَالُوا بَلْ جِئْنَا كَ بِمَا كَا نُوا فِي هِِ يَمْتَرُو نَ
Wa 'Ataynā ka Bil-Ĥaqqi Wa 'Inn ā Laşādiqū na [15.64] "En wij zijn met de waarheid tot u gekomen en wij spreken zeker de waarheid. وَأَتَيْنَا كَ بِا لْحَقِّ وَإِنَّ ا لَصَادِقُو نَ
Fa'asr i Bi'ahlika Biqiţ `in Mina A l-Layli Wa A ttabi` 'Ad bārahum Wa Lā Yaltafit Min kum 'Aĥadun Wa A m đū Ĥayth u Tu'umarū na [15.65] Ga daarom gedurende de nacht met uw familie weg en volg achter hen. En laat niemand uwer omkijken en gaat waarheen u is bevolen." فَأَسْر ِ بِأَهْلِكَ بِقِطْ عٍ مِنَ ا ل لَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَد ْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنْ كُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُو نَ
Wa Qađaynā 'Ilayhi Dh ālika A l-'Am ra 'Ann a Dābir a Hā 'uulā ' Maq ţū `un Muşbiĥī na [15.66] En Wij deelden hem dit gebod mede dat hun levenswortel tegen de morgen zou worden afgesneden. وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ ا لأَمْرَ أَنّ َ دَابِر َ هَاؤُلاَء مَقْ طُو عٌ مُصْبِحِي نَ
Wa Jā 'a 'Ahlu A l-Madīnati Yastab sh irū na [15.67] En de mensen der stad kwamen verheugd. وَجَا ءَ أَهْلُ ا لْمَدِينَةِ يَسْتَبْ شِرُو نَ
Qā la 'Inn a Hā 'uulā ' Đayfī Falā Tafđaĥū ni [15.68] Hij zeide: "Dit zijn mijn gasten maakt mij daarom niet te schande." قَا لَ إِنّ َ هَاؤُلاَء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُو نِ
Wa A ttaqū A l-Laha Wa Lā Tukh zū ni [15.69] "En vreest Allah en onteert mij niet." وَا تَّقُوا ا ل لَّهَ وَلاَ تُخْزُو نِ
Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani A l-`Ālamī na [15.70] Zij zeiden; "Hebben wij u niet verboden de mensen (te ontvangen)?" قَالُو ا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ ا لْعَالَمِي نَ
Qā la Hā 'uulā ' Banātī 'In Kun tum Fā`ilī na [15.71] Hij zeide: "Dit zijn mijn dochters als gij iets wilt doen." قَا لَ هَاؤُلاَء بَنَاتِي إِن ْ كُنْ تُمْ فَا عِلِي نَ
La`am ruka 'Inn ahum Lafī Sakratihim Ya`mahū na [15.72] Bij uw leven, dezen zwerven in hun bedwelming blindelings rond. لَعَمْرُكَ إِنَّ هُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُو نَ
Fa'akh adh at/humu A ş-Şayĥatu Mush r iqī na [15.73] Dus overviel de straf hen bij zonsopgang. فَأَخَذَتْهُمُ ا ل صَّيْحَةُ مُشْر ِقِي نَ
Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Am ţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjī lin [15.74] En Wij keerden de stad ondersteboven en Wij deden brokken klei over hen regenen. فَجَعَلْنَا عَالِ يَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِن ْ سِجِّي لٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Lilmutawassimī na [15.75] Hierin zijn voorzeker tekenen voor hen die onderzoeken. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِلْمُتَوَسِّمِي نَ
Wa 'Inn ahā Labisabī lin Muqī min [15.76] En zij ligt aan een bestaande weg. وَإِنَّ هَا لَبِسَبِي لٍ مُقِي مٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Lilmu'uminī na [15.77] Hierin is voorzeker een teken voor hen die (willen) geloven. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لِلْمُؤْمِنِي نَ
Wa 'In Kā na 'Aşĥā bu A l-'Aykati Lažālimī na [15.78] En de mensen van het Woud waren eveneens onrechtvaardig. وَإِن ْ كَا نَ أَصْحَا بُ ا لأَيْكَةِ لَظَالِمِي نَ
Fān taqam nā Minhum Wa 'Inn ahumā Labi'imā min Mubī nin [15.79] Wij straften hen daarom. En zij liggen beiden aan een open hoofdweg. فَانْ تَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّ هُمَا لَبِإِمَا مٍ مُبِي نٍ
Wa Laqad Kadh dh aba 'Aşĥā bu A l-Ĥij r i A l-Mursalī na [15.80] En ook het volk van de Hidjr verloochende de boodschappers. وَلَقَد ْ كَذَّبَ أَصْحَا بُ ا لْحِجْ ر ِ ا لْمُرْسَلِي نَ
Wa 'Ā taynāhum 'Ā yātinā Fakānū `Anhā Mu`r iđī na [15.81] En Wij gaven hun Onze tekenen, maar zij keerden er zich van af. وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْر ِضِي نَ
Wa Kānū Yanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan 'Ā minī na [15.82] En zij hieuwen tot veiligheid huizen in de bergen uit. وَكَانُوا يَنْحِتُو نَ مِنَ ا لْجِبَا لِ بُيُوتاً آمِنِي نَ
Fa'akh adh at/humu A ş-Şayĥatu Muşbiĥī na [15.83] Toch greep de straf hen in de morgen. فَأَخَذَتْهُمُ ا ل صَّيْحَةُ مُصْبِحِي نَ
Famā 'Agh n á `Anhum Mā Kānū Yaksibū na [15.84] En al hetgeen zij hadden vervaardigd baatte hen niet. فَمَا أَغْنَى عَنْهُم ْ مَا كَا نُوا يَكْسِبُو نَ
Wa Mā Kh alaq nā A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi ۗ Wa 'Inn a A s-Sā`ata La'ā tiyatun ۖ Fāşfaĥi A ş-Şafĥa A l-Jamī la [15.85] En Wij hebben de hemelen en de aarde en al hetgeen er tussen is in waarheid geschapen en het Uur zal zeker komen. Wend u daarom op passende wijze (van hen) af. وَمَا خَلَقْ نَا ا ل سَّمَاوَا تِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِا لْحَقِّ ۗ وَإِنّ َ ا ل سَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَا صْفَحِ ا ل صَّفْحَ ا لْجَمِي لَ
'Inn a Rabbaka Huwa A l-Kh allā qu A l-`Alī mu [15.86] Voorwaar, uw Heer is de Schepper, de Alwetende. إِنّ َ رَبَّكَ هُوَ ا لْخَلاَّقُ ا لْعَلِي مُ
Wa Laqad 'Ā taynā ka Sab `āan Mina A l-Math ānī Wa A l-Qur'ā na A l-`Ažī ma [15.87] En Wij hebben u inderdaad de zeven dikwijls herhaalde verzen en de grote Koran gegeven. وَلَقَد ْ آتَيْنَا كَ سَبْ عاً مِنَ ا لْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ ا لْعَظِي مَ
Lā Tamuddann a `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa A kh fiđ Janāĥaka Lilmu'uminī na [15.88] Richt uw ogen niet naar hetgeen Wij sommige groepen hunner (aan goeds) hebben geschonken noch treur over hen en wees zachtmoedig jegens de gelovigen. لاَ تَمُدَّنّ َ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِي نَ
Wa Qul 'Inn ī 'Anā A n -Nadh ī r u A l-Mubī nu [15.89] En zeg: "Ik ben inderdaad een duidelijk waarschuwer." وَقُلْ إِنِّ ي أَنَا ا ل نَّ ذِي ر ُا لْمُبِي نُ
Kamā 'An zalnā `Alá A l-Muq tasimī na [15.90] Want wij hebben besloten (de straf) tegen de samenzweerders te zenden. كَمَا أَنْ زَلْنَا عَلَى ا لْمُقْ تَسِمِي نَ
Al-Ladh ī na Ja`alū A l-Qur'ā na `Iđī na [15.91] Die de Koran verloochenen. ا لَّذِي نَ جَعَلُوا ا لْقُرْآنَ عِضِي نَ
Fawarabbika Lanas'alann ahum 'Aj ma`ī na [15.92] Bij uw Heer, Wij zullen hen voorzeker allen ondervragen فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّ هُمْ أَجْ مَعِي نَ
`Amm ā Kānū Ya`malū na [15.93] Over hetgeen zij deden. عَمَّ ا كَا نُوا يَعْمَلُو نَ
Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`r iđ `Ani A l-Mush r ikī na [15.94] Verkondig daarom openlijk hetgeen u is bevolen en wend u van de afgodendienaren af. فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْر ِضْ عَنِ ا لْمُشْر ِكِي نَ
'Inn ā Kafaynā ka A l-Mustahzi'ī na [15.95] Wij zijn u zeker toereikend tegen degenen die bespotten, إِنَّ ا كَفَيْنَا كَ ا لْمُسْتَهْزِئِي نَ
Al-Ladh ī na Yaj `alū na Ma`a A l-Lahi 'Ilahāan 'Ā kh ara ۚ Fasawfa Ya`lamū na [15.96] Die andere goden met Allah vereenzelvigen; maar zij zullen het weldra te weten komen. ا لَّذِي نَ يَجْ عَلُو نَ مَعَ ا ل لَّهِ إِلَهاً آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُو نَ
Wa Laqad Na`lamu 'Ann aka Yađī qu Şad ruka Bimā Yaqūlū na [15.97] En Wij weten inderdaad dat uw boezem benauwd wordt vanwege hetgeen zij zeggen. وَلَقَد ْ نَعْلَمُ أَنَّ كَ يَضِي قُ صَد ْرُكَ بِمَا يَقُولُو نَ
Fasabbiĥ Biĥam di Rabbika Wa Kun Mina A s-Sājidī na [15.98] Maar verheerlijk uw Heer met de lof die Hem toekomt en behoor tot degenen die zich ter aarde werpen. فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن ْ مِنَ ا ل سَّاجِدِي نَ
Wa A `bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka A l-Yaqī nu [15.99] En aanbid uw Heer totdat de dood u bereikt. وَاعْبُد ْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ ا لْيَقِي نُ