`Amm a Yatasā 'alū na 078-001 (Bu müşriklər) bir-birindən nə haqqında soruşurlar? عَمّ َ يَتَسَا ءَلُو نَ
`Ani A n -Naba'i A l-`Ažī mi 078-002 Böyük bir xəbər (qiyamət günü) haqqında! عَنِ ا لنّ َبَإِ ا لْعَظِي مِ
Al-Ladh ī Hum Fī hi Mukh talifū na 078-003 Elə bir xəbər ki, onun barəsində ixtilafdadırlar. ا لَّذِي هُمْ فِي هِ مُخْتَلِفُو نَ
Kallā Saya`lamū na 078-004 Xeyr, onlar (qiyamətin haqq olduğunu) mütləq biləcəklər! كَلاَّ سَيَعْلَمُو نَ
Th umm a Kallā Saya`lamū na 078-005 Bir də (deyirəm) xeyr, onlar (qiyamətin haqq olduğunu) mütləq biləcəklər! ثُمّ َ كَلاَّ سَيَعْلَمُو نَ
'Alam Naj `ali A l-'Arđa Mihādāan 078-006 Məgər Biz yeri döşək etmədikmi?! أَلَمْ نَج ْعَلِ ا لأَرْضَ مِهَاداً
Wa A l-Jibā la 'Awtādāan 078-007 Dağları da dirək?! وَالْجِبَا لَ أَوْتَاداً
Wa Kh alaq nākum 'Azwājāan 078-008 Biz sizləri (erkək və dişi olmaqla) cüt-cüt yaratdıq. وَخَلَق ْنَاكُمْ أَزْوَاجاً
Wa Ja`alnā Nawmakum Subātāan 078-009 Yuxunuzu da istirahət etdik. وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتاً
Wa Ja`alnā A l-Layla Libāsāan 078-010 Biz gecəni (hər şeyi bürüyən) örtük etdik. وَجَعَلْنَا ا للَّيْلَ لِبَاساً
Wa Ja`alnā A n -Nahā ra Ma`āsh āan 078-011 Gündüzü isə dolanışlıq (ruzi qazanmaq) vaxtı etdik. وَجَعَلْنَا ا لنّ َهَا رَ مَعَاشاً
Wa Banaynā Fawqakum Sab `āan Sh idādāan 078-012 Üstünüzdə yeddi (qat) möhkəm (göy) qurduq. وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَب ْعاً شِدَاداً
Wa Ja`alnā Sirājāan Wa Hhājāan 078-013 Sizin üçün çox parlaq bir çıxar (günəş) yaratdıq. وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً
Wa 'An zalnā Mina A l-Mu`şirā ti Mā 'an Th aj jājāan 078-014 (Küləklərin sıxdığı) buludlardan şırıl-şırıl tökülən yağmur endirdik ki, وَأَن زَلْنَا مِنَ ا لْمُعْصِرَا تِ مَا ءً ثَجَّاجاً
Linukh r ija Bihi Ĥab bāan Wa Nabātāan 078-015 Onunla dən və bitki yetişdirək, لِنُخْر ِجَ بِهِ حَبّاً وَنَبَاتاً
Wa Jann ā tin 'Alfāfāan 078-016 Eləcə də (ağacları bir-birinə) sarmaşan bağlar. وَجَنّ َا تٍ أَلْفَافاً
'Inn a Yawma A l-Faşli Kā na Mīqātāan 078-017 Həqiqətən, (haqla batili) ayırd etmə günü (əzəldən müəyyən edilmiş) bir vaxtdır! إِنّ َ يَوْمَ ا لْفَصْلِ كَا نَ مِيقَاتاً
Yawma Yun fakh u Fī A ş-Şū r i Fata'tū na 'Afwājāan 078-018 Sur çalınacağı gün (qəbirlərinizdən çıxıb) dəstə-dəstə (məhşərə) gələcəksiniz. يَوْمَ يُن فَخُ فِي ا لصُّو ر ِ فَتَأْتُو نَ أَفْوَاجاً
Wa Futiĥati A s-Samā 'u Fakānat 'Ab wābāan 078-019 (O gün) göy qapı-qapı (mələklərin yerə enməsi üçün göydə yarıqlar) açılacaqdır. وَفُتِحَتِ ا لسَّمَا ءُ فَكَانَتْ أَب ْوَاباً
Wa Suyyirati A l-Jibā lu Fakānat Sarābāan 078-020 Dağlar yerindən qopardılıb (havada toz kimi uçaraq) ilğıma dönəcəkdir. وَسُيِّرَتِ ا لْجِبَا لُ فَكَانَتْ سَرَاباً
'Inn a Jahann ama Kānat Mir şādāan 078-021 Həqiqətən, Cəhənnəm (mələklərin hazır durub kafirləri gözlədiyi) pusqudur! إِنّ َ جَهَنّ َمَ كَانَتْ مِرْصَاداً
Lilţ ţāgh ī na Ma'ā bāan 078-022 O, azğınların məskənidir. لِلْطَّاغِي نَ مَآباً
Lābith ī na Fīhā 'Aĥqābāan 078-023 Onlar orada sonsuz müddət qalacaqlar. لاَبِثِي نَ فِيهَا أَحْقَاباً
Lā Yadh ūqū na Fīhā Bardāan Wa Lā Sh arābāan 078-024 Onlar orada nə bir sərinlik (görəcək), nə də içməyə bir şey tapacaqlar; لاَ يَذُوقُو نَ فِيهَا بَرْداً وَلاَ شَرَاباً
'Illā Ĥamīmāan Wa Gh assāqāan 078-025 Qaynar sudan və irindən başqa!- إِلاَّ حَمِيماً وَغَسَّاقاً
Jazā 'an Wifāqāan 078-026 (Dünyadakı əmələrinə) uyğun cəza olaraq. جَزَا ءً وِفَاقاً
'Inn ahum Kānū Lā Yarjū na Ĥisābāan 078-027 Çünki onlar haqq-hesab çəkiləcəyinə ümid bəsləmirdilər (qiyamət gününə inanmır, onun əzabından qorxmurdular). إِنّ َهُمْ كَانُوا لاَ يَرْجُو نَ حِسَاباً
Wa Kadh dh abū Bi'ā yātinā Kidh dh ābāan 078-028 Ayələrimizi də elə hey təkzib edirdilər. وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّاباً
Wa Kulla Sh ay'in 'Aĥşaynā hu Kitābāan 078-029 Biz hər şeyi (bir-bir) sayıb (lövhi-məhfuzda) yazmışıq (və ya: əməl dəftərində yazıb təsbit etmişik). وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَا هُ كِتَاباً
Fadh ūqū Falan Nazīdakum 'Illā `Adh ābāan 078-030 İndi (ey kafirlər!) dadın əzabı. Biz sizə əzabdan başqa bir şey artırmayacağıq! فَذُوقُوا فَلَن ْ نَزِيدَكُمْ إِلاَّ عَذَاباً
'Inn a Lilmuttaqī na Mafāzāan 078-031 Həqiqətən, müttəqilərin nicat yeri (Cənnət), إِنّ َ لِلْمُتَّقِي نَ مَفَازاً
Ĥadā 'iqa Wa 'A`nābāan 078-032 Bağçalar və üzüm bağları, حَدَا ئِقَ وَأَعْنَاباً
Wa Kawā`iba 'Atrābāan 078-033 Sinələri yenicə qabarmış (dolmuş, tumurcuqlanmış, gözəllikdə və məlahətdə bir-birinə bənzər) həmyaşıd qızlar. وَكَوَاعِبَ أَتْرَاباً
Wa Ka'sāan Dihāqāan 078-034 (Cənnət şərabı ilə) dolu qədəhlər gözləyir! وَكَأْساً دِهَاقاً
Lā Yasma`ū na Fīhā Lagh wan Wa Lā Kidh dh ābāan 078-035 Onlar orada (Cənnətdə) nə boş söz, nə də yalan eşidəcəklər. لاَ يَسْمَعُو نَ فِيهَا لَغْواً وَلاَ كِذَّاباً
Jazā 'an Min Rab bika `Aţā 'an Ĥisābāan 078-036 (Bu, müttəqilərə) Rəbbindən olan mükafat, artıqlaması ilə verilən bəxşişdir - جَزَا ءً مِن ْ رَبِّكَ عَطَا ءً حِسَاباً
Rab bi A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā A r-Raĥmā ni Lā Yam likū na Minhu Kh iţābāan 078-037 Göylərin, yerin və onların arasındakıların Rəhman olan Rəbbindən (göndərilən bəxşişdir). Onlar (məxluqat) Onun hüzurunda heç bir söz deməyə qadir olmazlar! رَبِّ ا لسَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ا لرَّحْمَنِ لاَ يَمْلِكُو نَ مِنْهُ خِطَاباً
Yawma Yaqū mu A r-Rū ĥu Wa A l-Malā 'ikatu Şaffāan Lā Yatakallamū na 'Illā Man 'Adh ina Lahu A r-Raĥmā nu Wa Qā la Şawābāan 078-038 Ruhun (Cəbrailin) və mələklərin səf-səf duracağı gün Rəhmanın izin verdiyi kimsələrdən başqa heç kəs danışmayacaq, danışan da doğrunu deyəcəkdir! يَوْمَ يَقُو مُ ا لرُّو حُ وَا لْمَلاَئِكَةُ صَفّاً لاَ يَتَكَلَّمُو نَ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ ا لرَّحْمَنُ وَقَا لَ صَوَاباً
Dh ālika A l-Yawmu A l-Ĥaq qu Faman Sh ā 'a A ttakh adh a 'Ilá Rab bihi Ma'ā bāan 078-039 Bu, haqq olan gündür. Kim dilərsə, (iman gətirib ibadət və itaət etməklə) Rəbbinə tərəf qayıdan bir yol tutar! ذَلِكَ ا لْيَوْمُ ا لْحَقُّ فَمَن ْ شَا ءَ ا تَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآباً
'Inn ā 'An dh arnākum `Adh ābāan Qar ībāan Yawma Yan žuru A l-Mar'u Mā Qad damat Yadā hu Wa Yaqū lu A l-Kāfir u Yā Laytanī Kun tu Turābāan 078-040 Həqiqətən, Biz sizi yaxın bir əzabla (qiyamət gününün əzabı ilə) qorxutduq. O gün insan öz əlləri ilə etdiyi (yaxşı, pis) əməlləri görəcək, kafir isə: “Kaş إِنّ َا أَن ذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَر ِيباً يَوْمَ يَن ظُرُ ا لْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَا هُ وَيَقُو لُ ا لْكَافِر ُ يَالَيْتَنِي كُن تُ تُرَاباً