Ţā-Sīn -Mīm 026-001 Ta, Sin, Mim! طَا-سِين -مِيم
Tilka 'Ā yā tu A l-Kitā bi A l-Mubī ni 026-002 Bunlar (haqqı batildən ayıran, möcüzələri, hökmləri) açıq-aydın Kitabın ayələridir. تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ ا لْمُبِي نِ
La`allaka Bākh i`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminī na 026-003 (Ya Rəsulum! Məkkə müşrikləri) iman gətirməyəcəklər deyə, bəlkə, özünü həlak edəsən?! (Özünü həlakmı edəcəksən?) لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُوا مُؤْمِنِي نَ
'In Nash a' Nunazzil `Alayhim Mina A s-Samā 'i 'Ā yatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Kh āđi`ī na 026-004 Əgər istəsək, göydən onlara bir ayə (dəlil) göndərərik, onlar da ona (səssiz-səmirsiz) boyun əyib durarlar. إِن ْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم ْ مِنَ ا لسَّمَا ءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِي نَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Dh ikr in Mina A r-Raĥmā ni Muĥdath in 'Illā Kānū `Anhu Mu`r iđī na 026-005 Onlara Rəhmandan (rəhmli olan Allahdan) elə bir öyüd-nəsihət (xəbərdarlıq) gəlməz ki, ondan üz döndərməsinlər. وَمَا يَأْتِيهِم ْ مِن ْ ذِكْرٍ مِنَ ا لرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ كَانُوا عَنْهُ مُعْر ِضِي نَ
Faqad Kadh dh abū Fasaya'tīhim 'An bā 'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ū n 026-006 Onlar (Quranı) yalan hesab etdilər. Onların istehza etdiklərinin (Quranın müşriklərə veriləcək əzab barəsindəki) xəbərləri gəlib onlara çatacaqdır. (Qiyamət günü, yaxud Bədr döyüşündə büsbütün məyus olacaqlar). فَقَد ْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَن ْبَا ءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
'Awalam Yaraw 'Ilá A l-'Arđi Kam 'An batnā Fīhā Min Kulli Zawjin Kar ī min 026-007 Məgər onlar yer üzünə baxıb orada növbənöv gözəl (bitkilər və meyvələr) yetişdirdiyimizi görmürlərmi? أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى ا لأَرْضِ كَمْ أَن ْبَتْنَا فِيهَا مِن ْ كُلِّ زَوْجٍ كَر ِي مٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-008 Şübhəsiz ki, bunda (Quranı və Peyğəmbəri təkzib edənlər üçün Allahın vəhdaniyyətinə, qüdrətinə dəlalət edən) bir əlamət vardır. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirməzlər. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-009 Həqiqətən, Rəbbin yenilməz qüvvət, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, tövbə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Wa 'Idh Nād á Rab buka Mūsá 'Ani A 'ti A l-Qawma A ž-Žālimī na 026-010 (Ya Rəsulum!) Yadına gətir ki, bir zaman Rəbbin Musaya belə buyurmuşdu: “Get o zalım tayfanın yanına – وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ا ئْتِ ا لْقَوْمَ ا لظَّالِمِي نَ
Qawma Fir `awna 'Alā Yattaqū na 026-011 Firon tayfasının yanına (və onlara de ki, Məni qoyub başqalarına ibadət etməkdən, İsrail övladlarına əziyyət verməkdən) məgər qorxmurlar?” قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلاَ يَتَّقُو نَ
Qā la Rab bi 'Inn ī 'Akh ā fu 'An Yukadh dh ibū ni 026-012 (Musa) dedi: “Ey Rəbbim! Onların məni yalançı sayacaqlarından qorxuram! قَا لَ رَبِّ إِنّ ِي أَخَا فُ أَن ْ يُكَذِّبُو نِ
Wa Yađī qu Şad r ī Wa Lā Yan ţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārū na 026-013 Ürəyim sıxılır, dilim də açılmır. Buna görə Haruna da (peyğəmbərlik) ver! (Cəbraili ona göndərib nübüvvət bəxş et!) وَيَضِي قُ صَد ْر ِي وَلاَ يَن ْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُو نَ
Wa Lahum `Alayya Dh an bun Fa'akh ā fu 'An Yaq tulū ni 026-014 (Bir qibtini öldürdüyümə görə) onların qarşısında boynumda bir günah da var. Bunun üçün məni öldürəcəklərindən qorxuram”. وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَن ْبٌ فَأَخَا فُ أَن ْ يَق ْتُلُو نِ
Qā la Kallā Fādh /habā Bi'ā yātinā 'Inn ā Ma`akum Mustami`ū na 026-015 (Allah) buyurdu: “Xeyr! (Firon səni əsla öldürə bilməz!) Hər ikiniz möcüzələrinizlə (Fironun yanına) gedin. Şübhəsiz ki, Biz də sizinlə birlikdə (Firon tayfasının nə dediyini) eşidəcəyik! قَا لَ كَلاَّ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنّ َا مَعَكُم ْ مُسْتَمِعُو نَ
Fa'tiyā Fir `awna Faqūlā 'Inn ā Rasū lu Rab bi A l-`Ālamī na 026-016 Fironun yanına gedib belə deyin: “Biz aləmlərin Rəbbinin peyğəmbərləriyik! فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولاَ إِنّ َا رَسُو لُ رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā 'ī la 026-017 İsrail oğullarını bizimlə birlikdə (Şama) göndər!” (onlara əzab-əziyyət vermə!) أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَا ئِي لَ
Qā la 'Alam Nurab bika Fīnā Walīdāan Wa Labith ta Fīnā Min `Umur ika Sinī na 026-018 (Musa Harunla Fironun yanına gedib bu sözləri deyəndən sonra Firon onu tanıyıb) dedi: “Biz səni körpə uşaqkən yanımıza alıb böyütmədikmi? Sən illərcə yanımızda qalmadınmı? قَا لَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيداً وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُر ِكَ سِنِي نَ
Wa Fa`alta Fa`lataka A llatī Fa`alta Wa 'An ta Mina A l-Kāfir ī na 026-019 Axırda elədiyini də elədin (bir qibtini vurub öldürdün). Sən nankorun birisən!” وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ ا لَّتِي فَعَلْتَ وَأَن ْتَ مِنَ ا لْكَافِر ِي نَ
Qā la Fa`altuhā 'Idh āan Wa 'Anā Mina A đ-Đā llīn 026-020 (Musa) dedi: “Mən onu edərkən cahillərdən idim. (Mənə hələ peyğəmbərlik bəxş edilməmiş, Tövrat nazil olmamışdı). قَا لَ فَعَلْتُهَا إِذاً وَأَنَا مِنَ ا لضَّا لِّين
Fafarartu Min kum Lamm ā Kh iftukum Fawahaba Lī Rab bī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina A l-Mursalī na 026-021 Buna görə də sizdən qorxub qaçdım. Sonra Rəbbim mənə hikmət (peyğəmbərlik) ehsan buyurdu və məni şəriət sahibi olan peyğəmbərlərdən etdi. فَفَرَرْتُ مِن ْكُمْ لَمّ َا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْماً وَجَعَلَنِي مِنَ ا لْمُرْسَلِي نَ
Wa Tilka Ni`matun Tamunn uhā `Alayya 'An `Ab bad ta Banī 'Isrā 'ī la 026-022 Boynuma minnət qoyduğun bu nemət də (məni sərbəst buraxıb) İsrail oğullarını (özünə) qul etdiyinə görədir. (İsrail övladını kölə etdiyin halda, məni öz yanına alıb böyütdüyünü başımamı qaxırsan?)” وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنّ ُهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّد ْتَ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ
Qā la Fir `awnu Wa Mā Rab bu A l-`Ālamī na 026-023 Firon dedi: “Aləmlərin Rəbbi nədir? (Nə cür şeydir?)” قَا لَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ ا لْعَالَمِي نَ
Qā la Rab bu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kun tum Mūqinī na 026-024 (Musa: ) “Əgər yəqin inanacaqsınızsa, (bilin ki) O, göylərin, yerin və onlar arasında olanların (bütün məxluqatın) Rəbbidir!” – deyə cavab verdi. قَا لَ رَبُّ ا لسَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إن ْ كُن تُم ْ مُوقِنِي نَ
Qā la Liman Ĥawlahu 'Alā Tastami`ū na 026-025 (Firon) ətrafındakılara: “Eşitdinizmi?” – dedi. (Musanın cavabı mənim sualıma uyğun gəlmir. Mən ondan aləmlərin Rəbbinin mahiyyəti, keyfiyyəti və cinsi barəsində soruşuram, o isə mənə Onun sifətləri, əməlləri haqqında cavab verir). قَا لَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلاَ تَسْتَمِعُو نَ
Qā la Rab bukum Wa Rab bu 'Ā bā 'ikumu A l-'Awwalī na 026-026 (Musa) dedi: “O sizin də, ulu babalarınızın (keçmiş atalarınızın) da Rəbbidir!” قَا لَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَا ئِكُمُ ا لأَوَّلِي نَ
Qā la 'Inn a Rasūlakumu A l-Ladh ī 'Ursila 'Ilaykum Lamaj nū nun 026-027 (Firon ətrafındakılara: ) “Sizə göndərilmiş peyğəmbər, şübhəsiz ki, divanədir!” – dedi. قَا لَ إِنّ َ رَسُولَكُمُ ا لَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَج ْنُو نٌ
Qā la Rab bu A l-Mash r iqi Wa A l-Magh r ibi Wa Mā Baynahumā 'In Kun tum Ta`qilū na 026-028 (Musa) dedi: “Əgər (ağıllı-başlı) düşünə bilirsinizsə, (anlayın ki) O, şərqin, qərbin və onların ikisinin arasında olanların Rəbbidir!” قَا لَ رَبُّ ا لْمَشْر ِقِ وَا لْمَغْر ِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن ْ كُن ْتُمْ تَعْقِلُو نَ
Qā la La'ini A ttakh adh ta 'Ilahāan Gh ayr ī La'aj `alann aka Mina A l-Masjūnī na 026-029 (Firon: ) “Əgər məndən başqa tanrı qəbul etsən, səni mütləq dustaq edəcəyəm!” – dedi. قَا لَ لَئِنِ ا تَّخَذْتَ إِلَهَاً غَيْر ِي لَأَج ْعَلَنّ َكَ مِنَ ا لْمَسْجُونِي نَ
Qā la 'Awalaw Ji'tuka Bish ay'in Mubī nin 026-030 (Musa) dedi: “Əgər sənə (dediklərimin doğru olduğunu sübut edəcək) açıq-aşkar bir şey (dəlil) gətirsəm necə?” قَا لَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِي نٍ
Qā la Fa'ti Bihi 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na 026-031 (Firon) “Əgər doğru deyirsənsə, di onu gətir!” – dedi. قَا لَ فَأْتِ بِهِ إِن ْ كُن ْتَ مِنَ ا لصَّادِقِي نَ
Fa'alq á `Aşā hu Fa'idh ā Hiya Th u`bā nun Mubī nun 026-032 (Musa) əsasını (yerə) atan kimi, o dərhal açıq-aşkar bir əjdaha oldu. فَأَلْقَى عَصَا هُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَا نٌ مُبِي نٌ
Wa Naza`a Yadahu Fa'idh ā Hiya Bayđā 'u Lilnn āžir ī na 026-033 Sonra əlini (qoltuğunun altından, yaxud qoynundan) çıxarar-çıxartmaz o, baxanlara ağappaq göründü (parlar bir nur kəsildi). وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَا ءُ لِلنّ َاظِر ِي نَ
Qā la Lilmala'i Ĥawlahu 'Inn a Hādh ā Lasāĥir un `Alī mun 026-034 (Firon) ətrafındakılara dedi: “Şübhəsiz ki, bu, çox bilikli bir sehrbazdır! قَا لَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنّ َ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِي مٌ
Yur ī du 'An Yukh r ijakum Min 'Arđikum Bisiĥr ihi Famādh ā Ta'murū na 026-035 O öz sehri ilə sizi (qorxudub) yurdunuzdan çıxartmaq istəyir. Nə buyurursunuz? (Nə edək?)” يُر ِي دُ أَن ْ يُخْر ِجَكُم ْ مِنْ أَرْضِكُم ْ بِسِحْر ِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُو نَ
Qālū 'Arjihi Wa 'Akh ā hu Wa A b `ath Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na 026-036 Onlar dedilər: “Onu və qardaşını bir qədər gizlət və şəhərlərə də adamlar (yığanlar) göndər ki, قَالُو ا أَرْجِهِ وَأَخَا هُ وَا ب ْعَثْ فِي ا لْمَدَا ئِنِ حَاشِر ِي نَ
Ya'tū ka Bikulli Saĥĥā r in `Alī min 026-037 Bütün bilikli (bacarıqlı) sehrbazları (toplayıb) sənin yanına gətirsinlər!” يَأْتُو كَ بِكُلِّ سَحَّا رٍ عَلِي مٍ
Fajumi`a A s-Saĥaratu Limīqā ti Yawmin Ma`lū min 026-038 Nəhayət, sehrbazlar məlum bir günün müəyyən vaxtında (bayram günü günorta çağı) yığıldılar. فَجُمِعَ ا لسَّحَرَةُ لِمِيقَا تِ يَوْمٍ مَعْلُو مٍ
Wa Qī la Lilnn ā si Hal 'An tum Muj tami`ū na 026-039 (Fironun xidmətçiləri tərəfindən camaata) deyildi: “Siz də yığılırsınızmı? وَقِي لَ لِلنّ َا سِ هَلْ أَن ْتُم ْ مُج ْتَمِعُو نَ
La`allanā Nattabi`u A s-Saĥarata 'In Kānū Humu A l-Gh ālibī na 026-040 Əgər sehrbazlar (Musaya) üstün gəlsələr, güman ki, biz də onlara tabe olarıq!” لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ا لسَّحَرَةَ إِن ْ كَانُوا هُمُ ا لْغَالِبِي نَ
Falamm ā Jā 'a A s-Saĥaratu Qālū Lifir `awna 'A'inn a Lanā La'aj rāan 'In Kunn ā Naĥnu A l-Gh ālibī na 026-041 Sehrbazlar gələn kimi Firona dedilər: “Əgər biz (Musaya) qalib gəlsək, yəqin ki, bizə bir muzd (mükafat) veriləcək, elə deyilmi?” فَلَمّ َا جَا ءَ ا لسَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنّ َ لَنَا لَأَج ْراً إِن ْ كُنّ َا نَحْنُ ا لْغَالِبِي نَ
Qā la Na`am Wa 'Inn akum 'Idh āan Lamina A l-Muqarrabī na 026-042 (Firon) dedi: “Bəli! Və üstəlik siz (mənə) yaxın adamlar olacaqsınız!” قَا لَ نَعَمْ وَإِنّ َكُمْ إِذاً لَمِنَ ا لْمُقَرَّبِي نَ
Qā la Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'An tum Mulqū na 026-043 Musa onlara dedi: “(Sehr alətlərinizdən yerə) nə atacaqsınız, atın!” قَا لَ لَهُم ْ مُوسَى أَلْقُوا مَا أَن ْتُم ْ مُلْقُو نَ
Fa'alqaw Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir `awna 'Inn ā Lanaĥnu A l-Gh ālibū na 026-044 Onlar iplərini və əsalarını yerə atıb: “Fironun şan-şövkətinə (qüdrətinə) and olsun ki, biz üstün gələcəyik!” – dedilər. فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنّ َا لَنَحْنُ ا لْغَالِبُو نَ
Fa'alq á Mūsá `Aşā hu Fa'idh ā Hiya Talqafu Mā Ya'fikū na 026-045 Bundan sonra Musa da əsasını (yerə) atdı. (Əsa) dərhal (bir əjdaha olub) onların hoqqabazlıqla düzəltdiyi şeyləri uddu. فَأَلْقَى مُوسَى عَصَا هُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُو نَ
Fa'ulqiya A s-Saĥaratu Sājidī na 026-046 Sehrbazlar (bunu görən kimi) səcdəyə qapandılar. فَأُلْقِيَ ا لسَّحَرَةُ سَاجِدِي نَ
Qālū 'Ā mann ā Birab bi A l-`Ālamī na 026-047 Və dedilər: “Biz iman gətirdik aləmlərin Rəbbinə! قَالُو ا آمَنّ َا بِرَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
Rab bi Mūsá Wa Hārū na 026-048 Musanın və Harunun Rəbbinə!” رَبِّ مُوسَى وَهَارُو نَ
Qā la 'Ā man tum Lahu Qab la 'An 'Ā dh ana Lakum 'Inn ahu Lakabīrukumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra Falasawfa Ta`lamū na La'uqaţ ţi`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ilā fin Wa La'uşallibann akum 'Aj ma`ī na 026-049 (Firon) dedi: “Mən sizə izin verməmişdən əvvəl siz ona iman gətirdiniz, çünki o, həqiqətdə sizə sehr öyrətmiş olan böyüyünüzdür. (Heç eybi yoxdur. Əzabımın nə olduğunu) sözsüz ki, biləcəksiniz. Mütləq əl-ayağınızı çarpaz kəsdirib hamınızı çarmıxa çəkdirəcəyəm!” قَا لَ آمَن ْتُمْ لَهُ قَب ْلَ أَن ْ آذَنَ لَكُمْ إِنّ َهُ لَكَبِيرُكُمُ ا لَّذِي عَلَّمَكُمُ ا لسِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُو نَ لَأُقَطِّعَنّ َ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم ْ مِنْ خِلاَفٍ وَلَأُصَلِّبَنّ َكُمْ أَج ْمَعِي نَ
Qālū Lā Đayra 'Inn ā 'Ilá Rab binā Mun qalibū na 026-050 (İman gətirmiş sehrbazlar) dedilər: “Zərəri yoxdur, biz öz Rəbbimizə tərəf (Allahın hüzuruna) dönəcəyik! قَالُوا لاَ ضَيْرَ إِنّ َا إِلَى رَبِّنَا مُن ْقَلِبُو نَ
'Inn ā Naţ ma`u 'An Yagh fir a Lanā Rab bunā Kh aţāyānā 'An Kunn ā 'Awwala A l-Mu'uminī na 026-051 Biz (sənə tabe olan, yaxud zəmanə əhli içində Musaya və onun təbliğ etdiyi dinə) ilk iman gətirənlər olduğumuza görə Rəbbimizin xətalarımızı bağışlayacağına ümid edirik!” إِنّ َا نَط ْمَعُ أَن ْ يَغْفِر َ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن ْ كُنّ َا أَوَّلَ ا لْمُؤْمِنِي نَ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asr i Bi`ibādī 'Inn akum Muttaba`ū na 026-052 (Sonra) Musaya belə vəhy etdik: “Qullarımla birlikdə (Misiri tərk edib) gecə yola çıx. Siz, şübhəsiz ki, (Fironun ordusu tərəfindən) təqib ediləcəksiniz!” وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْر ِ بِعِبَادِي إِنّ َكُم ْ مُتَّبَعُو نَ
Fa'arsala Fir `awnu Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na 026-053 Firon şəhərlərə (əsgər) yığanlar göndərdi. فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي ا لْمَدَا ئِنِ حَاشِر ِي نَ
'Inn a Hā 'uulā ' Lash ir dh imatun Qalīlū na 026-054 (O, belə deyirdi: ) “Şübhəsiz ki, bunlar (İsrail övladı) kiçik bir tayfadır! إِنّ َ هَا ؤُلاَء لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُو نَ
Wa 'Inn ahum Lanā Lagh ā 'ižū na 026-055 Onlar (bəzək şeylərimizi götürməklə, Misiri atıb getməklə) bizi qəzəbləndirmişlər. (Və ya: İsrail oğullarına çox əziyyət verdiyimizə görə onlar bizə qarşı qəzəblidirlər). وَإِنّ َهُمْ لَنَا لَغَا ئِظُو نَ
Wa 'Inn ā Lajamī `un Ĥādh irū na 026-056 Biz isə qüvvətli (yaxşı silahlanmış, yaxud ayıq-sayıq, işimizi bilən) bir camaatıq!” وَإِنّ َا لَجَمِي عٌ حَاذِرُو نَ
Fa'akh raj nāhum Min Jann ā tin Wa `Uyū nin 026-057 Nəhayət, Biz onları (Fironu və tayfasını) bağlardan və bulaqlardan çıxartdıq. فَأَخْرَج ْنَاهُم ْ مِن ْ جَنّ َا تٍ وَعُيُو نٍ
Wa Kunū zin Wa Maqā min Kar ī min 026-058 Xəzinələrdən və (Nil ətrafındakı) gözəl (bərəkət dolu) yerdən kənar etdik. وَكُنُو زٍ وَمَقَا مٍ كَر ِي مٍ
Kadh ālika Wa 'Awrath nāhā Banī 'Isrā 'ī la 026-059 (O yerlərdən onları) beləcə çıxartdıq və İsrail oğullarını oralara varis etdik. كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَا ئِي لَ
Fa'atba`ūhum Mush r iqī na 026-060 (Firon və əsgərləri) günəş doğduqda onların (İsrail oğullarının) arxasınca düşdülər. فَأَتْبَعُوهُم ْ مُشْر ِقِي نَ
Falamm ā Tarā 'á A l-Jam `ā ni Qā la 'Aşĥā bu Mūsá 'Inn ā Lamud rakū na 026-061 İki dəstə (tayfa) bir-biri ilə qarşılaşdığı zaman Musanın camaatı dedi: “(İşimiz bitdi!) Artıq yaxalandıq!” فَلَمّ َا تَرَا ءَى ا لْجَمْعَا نِ قَا لَ أَصْحَا بُ مُوسَى إِنّ َا لَمُد ْرَكُو نَ
Qā la Kallā 'Inn a Ma`iya Rab bī Sayahdī ni 026-062 (Musa) dedi: “Xeyr, Rəbbim mənimlədir. O, mütləq mənə yol göstərəcəkdir!” قَا لَ كَلاَّ إِنّ َ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِي نِ
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani A đr ib Bi`aşā ka A l-Baĥra Fān falaqa Fakā na Kullu Fir qin Kālţ ţawdi A l-`Ažī mi 026-063 Onda Musaya belə vəhy etdik: “Əsanla dənizə vur!” (Musa əsasını dənizə vuran kimi) o dərhal yarıldı (İsrail oğullarının soyuna müvafiq olaraq on iki hisəyə bölündü) və hər hissə böyük (uca) bir dağ kimi oldu. فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ ا ضْر ِب ْ بِعَصَا كَ ا لْبَحْرَ فَان فَلَقَ فَكَا نَ كُلُّ فِرْقٍ كَال طَّوْدِ ا لْعَظِي مِ
Wa 'Azlafnā Th amm a A l-'Ā kh ar ī na 026-064 O biriləri (Firon əhlini) də ora yaxınlaşdırdıq (dəniz sahilinə topladıq). وَأَزْلَفْنَا ثَمّ َ ا لآخَر ِي نَ
Wa 'An jaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu 'Aj ma`ī na 026-065 Musa və onunla birlikdə olanların hamısını xilas etdik. وَأَن ْجَيْنَا مُوسَى وَمَن ْ مَعَهُ أَج ْمَعِي نَ
Th umm a 'Agh raq nā A l-'Ā kh ar ī na 026-066 O biriləri (Firon tayfasını) isə suya qərq etdik. ثُمّ َ أَغْرَق ْنَا ا لآخَر ِي نَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-067 Şübhəsiz ki, bunda (Musanın bu hekayətində) bir ibrət vardır. Lakin onların (Firon tayfasının, qədim Misir əhalisinin, yaxud Məkkə müşriklərinin) əksəriyyəti iman gətirmədi. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-068 (Ya Rəsulum!) Həqiqətən, sənin Rəbbin yenilməz qüvvət, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, töbvə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Wa A tlu `Alayhim Naba'a 'Ib rāhī ma 026-069 (Ya Rəsulum!) Onlara İbrahimin hekayətini söylə! وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِب ْرَاهِي مَ
'Idh Qā la Li'abī hi Wa Qawmihi Mā Ta`budū na 026-070 O zaman ki, o öz atasına və tayfasına demişdi: “Nəyə ibadət edirsiniz?” إِذْ قَا لَ لِأَبِي هِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُو نَ
Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifī na 026-071 Onlar: “Bütlərə ibadət edir və onlara tapınmaqda davam edirik!” – deyə cavab vermişdilər. قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَاماً فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِي نَ
Qā la Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad `ū na 026-072 (İbrahim) demişdi: “Onları çağırdığınız (dua etdiyiniz) zaman sizi eşidirlərmi? قَا لَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَد ْعُو نَ
'Aw Yan fa`ūnakum 'Aw Yađurrū na 026-073 Yaxud sizə bir xeyir və ya zərər verə bilirlərmi?” أَوْ يَن ْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّو نَ
Qālū Bal Wajad nā 'Ā bā 'anā Kadh ālika Yaf`alū na 026-074 Onlar: “Xeyr, ancaq biz öz atalarımızın belə (ibadət) etdiklərini gördük!” – deyə cavab vermişdilər. قَالُوا بَلْ وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُو نَ
Qā la 'Afara'aytum Mā Kun tum Ta`budū na 026-075 (İbrahim) demişdi: “İndi nəyə ibadət etdiyinizi görürsünüzmü?- قَا لَ أَفَرَأَيْتُم ْ مَا كُن ْتُمْ تَعْبُدُو نَ
'An tum Wa 'Ā bā 'uukumu A l-'Aq damū na 026-076 Sizin və ulu babalarınızın? أَن ْتُمْ وَآبَا ؤُكُمُ ا لأَق ْدَمُو نَ
Fa'inn ahum `Adū wun Lī 'Illā Rab ba A l-`Ālamī na 026-077 Aləmlərin Rəbbi istisna olmaqla, onlar (sizin bütləriniz) mənim düşmənimdir. فَإِنّ َهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلاَّ رَبَّ ا لْعَالَمِي نَ
Al-Ladh ī Kh alaqanī Fahuwa Yahdī ni 026-078 Məni yaradan və məni doğru yola yönəldən Odur! ا لَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِي نِ
Wa A l-Ladh ī Huwa Yuţ `imunī Wa Yasqī ni 026-079 Məni yedirdən də, içirdən də Odur! وَالَّذِي هُوَ يُط ْعِمُنِي وَيَسْقِي نِ
Wa 'Idh ā Mar iđtu Fahuwa Yash fī ni 026-080 Xəstələndiyim zaman mənə yalnız O, şəfa verir. وَإِذَا مَر ِضْتُ فَهُوَ يَشْفِي نِ
Wa A l-Ladh ī Yumītunī Th umm a Yuĥyī ni 026-081 Məni öldürəcək, sonra (yenidən) dirildəcək Odur. وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمّ َ يُحْيِي نِ
Wa A l-Ladh ī 'Aţ ma`u 'An Yagh fir a Lī Kh aţī 'atī Yawma A d -Dī ni 026-082 Və qiyamət günü xətamı bağışlayacağına ümid etdiyim də Odur! وَالَّذِي أَط ْمَعُ أَن ْ يَغْفِر َ لِي خَطِي ئَتِي يَوْمَ ا لدِّي نِ
Rab bi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiq nī Biş-Şāliĥī na 026-083 Ey Rəbbim! Mənə hikmət (peyğəmbərlik, elm) bəxş et və məni (Sənin rizanı qazanmış) salehlərlə (yaxşılar zümrəsinə) qovuşdur! رَبِّ هَب ْ لِي حُكْماً وَأَلْحِق ْنِي بِا لصَّالِحِي نَ
Wa A j `al Lī Lisā na Şid qin Fī A l-'Ā kh ir ī na 026-084 Sonra gələnlər arasında mənə yaxşı ad qismət elə! (Gələcək nəsillər məni həmişə yad etsinlər, xatirimi əziz tutub adımı hörmətlə çəksinlər!) وَاج ْعَل ْ لِي لِسَا نَ صِد ْقٍ فِي ا لآخِر ِي نَ
Wa A j `alnī Min Warath ati Jann ati A n -Na`ī mi 026-085 Məni Nəim cənnətlərinin varislərindən et! وَاج ْعَلْنِي مِن ْ وَرَثَةِ جَنّ َةِ ا لنّ َعِي مِ
Wa A gh fir Li'abī 'Inn ahu Kā na Mina A đ-Đā llī na 026-086 Atamı bağışla! Şübhəsiz ki, o, (haqq yolu) azanlardan oldu! وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنّ َهُ كَا نَ مِنَ ا لضَّا لِّي نَ
Wa Lā Tukh zinī Yawma Yub `ath ū na 026-087 (İnsanların qəbirlərindən çıxardılıb) dirildəcəyi gün (qiyamət günü) məni zəlil (rüsvay) etmə! وَلاَ تُخْزِنِي يَوْمَ يُب ْعَثُو نَ
Yawma Lā Yan fa`u Mā lun Wa Lā Banū na 026-088 O gün ki, nə mal-dövlət, nə də övlad bir fayda verər! يَوْمَ لاَ يَن ْفَعُ مَا لٌ وَلاَ بَنُو نَ
'Illā Man 'Atá A l-Laha Biqalbin Salī min 026-089 Ancaq sağlam (təmiz, daxilində şəkk-şübhəyə, küfrə, şirkə və nifaqa yer olmayan) bir qəlblə Allahın hüzuruna gələn kimsədən (möminlərdən) başqa!” إِلاَّ مَنْ أَتَى ا للَّهَ بِقَلْبٍ سَلِي مٍ
Wa 'Uzlifati A l-Jann atu Lilmuttaqī na 026-090 (O gün) Cənnət Allahdan qorxub pis əməllərdən çəkinənlərə yaxınlaşdırılar. وَأُزْلِفَتِ ا لْجَنّ َةُ لِلْمُتَّقِي نَ
Wa Burr izati A l-Jaĥī mu Lilgh āwī na 026-091 Cəhənnəm də azğınlara göstərilər. وَبُرِّزَتِ ا لْجَحِي مُ لِلْغَاوِي نَ
Wa Qī la Lahum 'Ayna Mā Kun tum Ta`budū na 026-092 Və onlara belə deyərlər: “İbadət etdikləriniz (bütlər) haradadır? وَقِي لَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُن ْتُمْ تَعْبُدُو نَ
Min Dū ni A l-Lahi Hal Yan şurūnakum 'Aw Yan taşirū na 026-093 Allahdan başqa (ibadət etdikləriniz?). Onlar sizə kömək edə bilərlərmi? Yaxud özlərinə bir köməkləri çatarmı?” مِن ْ دُو نِ ا للَّهِ هَلْ يَن ْصُرُونَكُمْ أَوْ يَن ْتَصِرُو نَ
Fakub kibū Fīhā Hum Wa A l-Gh āwū na 026-094 Onlar (müşriklər) və azğınlar (üzüqoylu üst-üstə) oraya (Cəhənnəmə) atılarlar! فَكُب ْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَا لْغَاوُو نَ
Wa Junū du 'Ib lī sa 'Aj ma`ū na 026-095 İblisin bütün əsgərləri də (ora sürüklənib salınarlar). وَجُنُو دُ إِب ْلِي سَ أَج ْمَعُو نَ
Qālū Wa Hum Fīhā Yakh taşimū na 026-096 Onlar orada (öz bütləri və rəisləri ilə) çənə-boğaz olub deyərlər: قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُو نَ
Ta-Allā hi 'In Kunn ā Lafī Đalā lin Mubī nin 026-097 “Allaha and olsun ki, biz (haqq yoldan) açıq-aydın azmışdıq! تَاللَّهِ إِن ْ كُنّ َا لَفِي ضَلاَلٍ مُبِي نٍ
'Idh Nusawwīkum Birab bi A l-`Ālamī na 026-098 Çünki biz sizi (siz bütləri) aləmlərin Rəbbi ilə bərabər tuturduq. إِذْ نُسَوِّيكُم ْ بِرَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā A l-Muj r imū na 026-099 Bizi yalnız günahkarlar azdırdı. وَمَا أَضَلَّنَا إِلاَّ ا لْمُج ْر ِمُو نَ
Famā Lanā Min Sh āfi`ī na 026-100 İndi artıq nə şəfaət edən kimsələrimiz, فَمَا لَنَا مِن ْ شَافِعِي نَ
Wa Lā Şadī qin Ĥamī min 026-101 Nə də bir mehriban dostumuz var! وَلاَ صَدِي قٍ حَمِي مٍ
Falaw 'Ann a Lanā Karratan Fanakū na Mina A l-Mu'uminī na 026-102 Kaş bir də (dünyaya) dönə biləydik; möminlərdən olardıq!” فَلَوْ أَنّ َ لَنَا كَرَّةً فَنَكُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-103 Həqiqətən, bunda (İbrahimin bu hekayətində) bir ibrət vardır. Halbuki onların (İbrahim qövmünün, yaxud bu əhvalata qulaq asanların) əksəriyyəti iman gətirmədi. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-104 Həqiqətən, sənin Rəbbin yenilməz qüvvət, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, tövbə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Kadh dh abat Qawmu Nūĥin A l-Mursalī na 026-105 Nuh tayfası peyğəmbərləri təkzib etdi. (Onlar Nuhu yalançı saydılar. Bir peyğəmbəri təkzib etmək bütün peyğəmbərləri təkzib etmək deməkdir). كَذَّبَتْ قَوْمُ نُو حٍ ا لْمُرْسَلِي نَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Nūĥun 'Alā Tattaqū na 026-106 O zaman ki, qardaşları Nuh onlara dedi: “Məgər (küfr etməyinizə görə) qorxmursunuz? إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُو حٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun 026-107 Şübhəsiz ki, mən sizin üçün etibar olunası (bel bağlanılası) bir peyğəmbərəm! (Vədimə xilaf çıxmaz, əmanətə xəyanət etmərəm!) إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي نٌ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-108 Artıq Allahdan qorxun və mənə itaət edin! فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Rab bi A l-`Ālamī na 026-109 Mən bunun (dini, risaləti təbliğ etməyin) müqabilində sizdən heç bir muzd (əvəz) istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir! وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْرٍ إِنْ أَج ْر ِي إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-110 Artıq Allahdan qorxun və mənə itaət edin!” فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Qālū 'Anu'uminu Laka Wa A ttaba`aka A l-'Ardh alū na 026-111 Onlar: “Sənə ən rəzil (səfil, yoxsul) adamlar tabe olmuşkən, biz sənə imanmı gətirəcəyik?” – dedilər. قَالُو ا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَا تَّبَعَكَ ا لأَرْذَلُو نَ
Qā la Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malū na 026-112 (Nuh) dedi: “Mən onların nə etdiklərini (daxilən nə cür olduqlarını) bilmirəm! قَا لَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُو نَ
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rab bī Law Tash `urū na 026-113 Əgər başa düşürsünüzsə, (bilin ki) onların haqq-hesabı (imanlarının zahiri, yaxud daxili olduğu, ürəkdən iman gətirib-gətirmədikləri) yalnız Rəbbimə aiddir! (Mən ancaq zahirə baxıram!) إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُو نَ
Wa Mā 'Anā Biţār idi A l-Mu'uminī na 026-114 Və mən iman gətirənləri qovan da deyiləm! وَمَا أَنَا بِطَار ِدِ ا لْمُؤْمِنِي نَ
'In 'Anā 'Illā Nadh ī r un Mubī nun 026-115 Mən yalnız (günahkarları Allahın əzabı ilə) açıq-aşkar qorxudan bir peyğəmbərəm!” إِنْ أَنَا إِلاَّ نَذِي رٌ مُبِي نٌ
Qālū La'in Lam Tan tahi Yā Nū ĥu Latakūnann a Mina A l-Marjūmī na 026-116 Onlar dedilər: “Ey Nuh! Əgər (dediyin sözlərdən və bütlərimizi təhqir etməkdən) əl çəkməsən, mütləq daşqalaq ediləcəksən!” قَالُوا لَئِن ْ لَمْ تَن ْتَهِ يَانُو حُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمَرْجُومِي نَ
Qā la Rab bi 'Inn a Qawmī Kadh dh abū ni 026-117 (Nuh) dedi: “Ey Rəbbim! Həqiqətən, qövmüm məni təkzib etdi. قَا لَ رَبِّ إِنّ َ قَوْمِي كَذَّبُو نِ
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Naj jinī Wa Man Ma`ī Mina A l-Mu'uminī na 026-118 Artıq mənimlə onlar arasında Sən hökm ver, məni və mənimlə birlikdə olan möminləri (bu əzabdan) qurtar! فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّنِي وَمَن ْ مَعِي مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ
Fa'an jaynā hu Wa Man Ma`ahu Fī A l-Fulki A l-Mash ĥū ni 026-119 Buna görə də Biz onu (Nuhu) və onunla birlikdə yüklü gəmidə olanları xilas etdik. فَأَن جَيْنَا هُ وَمَن ْ مَعَهُ فِي ا لْفُلْكِ ا لْمَشْحُو نِ
Th umm a 'Agh raq nā Ba`du A l-Bāqī na 026-120 Sonra yerdə qalanları suda boğduq! ثُمّ َ أَغْرَق ْنَا بَعْدُ ا لْبَاقِي نَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-121 Şübhəsiz ki, bunda (Nuhun bu hekayətində) bir ibrət vardır. Halbuki onların (Nuh tayfasının, yaxud bu hekayətə qulaq asanların) əksəriyyəti iman gətirmədi. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-122 Həqiqətən, sənin Rəbbin yenilməz qüvvət sahibi, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, tövbə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Kadh dh abat `Ā dun A l-Mursalī na 026-123 Ad taydası da peyğəmbərləri təkzib etdi. كَذَّبَتْ عَا دٌ ا لْمُرْسَلِي نَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Hū dun 'Alā Tattaqū na 026-124 O zaman ki, qardaşları Hud onlara dedi: “Məgər (küfr etməyinizə, peyğəmbərləri yalançı saymağınıza görə Allahın əzabından) qorxmursunuz? إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُو دٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun 026-125 Şübhəsiz ki, mən sizin üçün etibar olunası (bel bağlanılası) bir peyğəmbərəm! إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي نٌ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-126 Allahdan qorxun və mənə itaət edin! فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Rab bi A l-`Ālamī na 026-127 Mən bunun (dini, risaləti təbliğ etməyin) müqabilində sizdən heç bir muzd (əvəz) istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir! وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْرٍ إِنْ أَج ْر ِي إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
'Atab nū na Bikulli R ī `in 'Ā yatan Ta`bath ū na 026-128 Doğrudanmı siz hər təpədə bir köşk (əlamət) qurub (gəlib-gedənləri məsxərəyə qoyaraq) əylənirsiniz? أَتَب ْنُو نَ بِكُلِّ ر ِي عٍ آيَةً تَعْبَثُو نَ
Wa Tattakh idh ū na Maşāni`a La`allakum Takh ludū na 026-129 Sanki (dünyada) əbədi qalacaqsınız deyə (yeraltı) su hövzələri (qalalar, yaxud qəsrlər) tikirsiniz! وَتَتَّخِذُو نَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُو نَ
Wa 'Idh ā Baţash tum Baţash tum Jab bār ī na 026-130 Və (birini) yaxaladıqda da zalımlar kimi yaxalayırsınız! (Onun vəhşicəsinə döyüb öldürürsünüz!) وَإِذَا بَطَشْتُم ْ بَطَشْتُمْ جَبَّار ِي نَ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-131 Artıq Allahdan qorxun və mənə itaət edin! فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Wa A ttaqū A l-Ladh ī 'Amad dakum Bimā Ta`lamū na 026-132 Qorxun o kəsdən ki, anlayıb bildiyiniz şeyləri (nemətləri) sizə əta etdi! وَاتَّقُوا ا لَّذِي أَمَدَّكُم ْ بِمَا تَعْلَمُو نَ
'Amad dakum Bi'an`ā min Wa Banī na 026-133 Sizə heyvanat, oğul-uşaq, أَمَدَّكُم ْ بِأَنْعَا مٍ وَبَنِي نَ
Wa Jann ā tin Wa `Uyū nin 026-134 Bağlar və çeşmələr verdi! وَجَنّ َا تٍ وَعُيُو نٍ
'Inn ī 'Akh ā fu `Alaykum `Adh ā ba Yawmin `Ažī min 026-135 Mən böyük günün (qiyamət gününün) sizə üz verəcək əzabından qorxuram!” إِنّ ِي أَخَا فُ عَلَيْكُمْ عَذَا بَ يَوْمٍ عَظِي مٍ
Qālū Sawā 'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina A l-Wā`ižī na 026-136 Onlar dedilər: “Bizə öyüd-nəsihət versən də, verməsən də, bizim üçün eynidir (dinimizdən dönən deyilik). قَالُوا سَوَا ءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن ْ مِنَ ا لْوَاعِظِي نَ
'In Hādh ā 'Illā Kh uluqu A l-'Awwalī na 026-137 Bu (bizdən) əvvəlkilərin adətindən (gördükləri işlərdən) başqa bir şey deyildir! (Yaxud bizə dediyin bu sözlər qədimlərin uydurmalarından başqa bir şey deyildir!) إِنْ هَذَا إِلاَّ خُلُقُ ا لأَوَّلِي نَ
Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na 026-138 Və biz əzaba da düçar olmayacağıq!” وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِي نَ
Fakadh dh abū hu Fa'ahlaknāhum 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-139 Onu (Hudu) yalançı saydılar. Biz də onları məhv etdik. Şübhəsiz ki, bunda (Hudun bu hekayətində) bir ibrət vardır. Halbuki onların əksəriyyəti iman gətirmədi. فَكَذَّبُو هُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-140 Həqiqətən, sənin Rəbbin yenilməz qüvvət, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, tövbə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Kadh dh abat Th amū du A l-Mursalī na 026-141 Səmud tayfası da peyğəmbərləri təkzib etdi. كَذَّبَتْ ثَمُو دُ ا لْمُرْسَلِي نَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqū na 026-142 O vaxt ki, qardaşları Saleh onlara dedi: “Məgər (küfr etdiyinizə, peyğəmbərləri yalançı hesab etdiyinizə görə Allahın əzabından) qorxmursunuz? إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun 026-143 Şübhəsiz ki, mən sizin üçün etibar olunası (bel bağlanılası) bir peyğəmbərəm! (Vədimə xilaf çıxmaz, əmanətə xəyanət etmərəm!) إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي نٌ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-144 Artıq Allahdan qorxun və mənə itaət edin! فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rab bi A l-`Ālamī na 026-145 Mən bunun (Allahın hökmlərini, risaləti təbliğ etməyin) müqabilində sizdən heç bir muzd (əvəz) istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir! وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْرٍ إِنْ أَج ْر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
'Atutrakū na Fī Mā Hāhunā 'Ā minī na 026-146 Məgər siz elə burada onların içində arxayınlıqla qalacaqsınız? أَتُتْرَكُو نَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِي نَ
Fī Jann ā tin Wa `Uyū nin 026-147 Bağlar və çeşmələr içində, فِي جَنّ َا تٍ وَعُيُو نٍ
Wa Zurū `in Wa Nakh lin Ţal`uhā Hađī mun 026-148 Əkinlər və lətif çiçəkli (gözəl meyvəli) xurmalıqlar içində (xatircəmlikdə ömür sürəcəksiniz)? وَزُرُو عٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِي مٌ
Wa Tanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan Fār ihī na 026-149 Dağlardan (sanki dünyada əbədi yaşayacaqsınız deyə, özünüzə) məharətlə (və ya təkəbbürlə) evlər yonub düzəldəcəksiniz? وَتَنْحِتُو نَ مِنَ ا لْجِبَا لِ بُيُوتاً فَار ِهِي نَ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-150 Artıq Allahdan qorxun və mənə itaət edin! فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Wa Lā Tuţī`ū 'Am ra A l-Musr ifī na 026-151 (Günah etməklə) həddi aşanların əmrinə tabe olmayın (onlara boyun əyməyin)! وَلاَ تُطِيعُو ا أَمْرَ ا لْمُسْر ِفِي نَ
Al-Ladh ī na Yufsidū na Fī A l-'Arđi Wa Lā Yuşliĥū na 026-152 O kəslər ki, yer üzündə fitnə-fəsad törədər və (pis işlərdən, günah əməllərdən əl çəkib özlərini) islah etməzlər! ا لَّذِي نَ يُفْسِدُو نَ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ يُصْلِحُو نَ
Qālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na 026-153 Onlar dedilər: “Həqiqətən, sən (əməlli başlı) ovsunlanmışlardansan! (Divanənin birisən! Sən hardan peyğəmbər oldun?) قَالُو ا إِنّ َمَا أَن ْتَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِي نَ
Mā 'An ta 'Illā Bash arun Mith lunā Fa'ti Bi'ā yatin 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na 026-154 Sən də bizim kimi ancaq adi bir insansan! Əgər doğru danışanlardansansa (həqiqi peyğəmbərsənsə), bizə (Allahdan) bir möcüzə gətir!” مَا أَن ْتَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن ْ كُن ْتَ مِنَ ا لصَّادِقِي نَ
Qā la Hadh ihi Nāqatun Lahā Sh ir bun Wa Lakum Sh ir bu Yawmin Ma`lū min 026-155 (Saleh) dedi: “Bu, (Allahın möcüzəsi olan) dişi (maya) bir dəvədir. Su içmək növbəsi bir gün onun, bir gün sizindir! (Bir gün çeşmədən o, su içsin, bir gün də siz için. Bir-birinizə mane olmayın!) قَا لَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُو مٍ
Wa Lā Tamassūhā Bisū 'in Faya'kh udh akum `Adh ā bu Yawmin `Ažī min 026-156 Ona heç bir pislik etməyin, yoxsa böyük günün (qiyamət günün) əzabı sizi yaxalayar!” وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُو ءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَا بُ يَوْمٍ عَظِي مٍ
Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimī na 026-157 Amma onlar (dəvəni) tutub kəsdilər, sonra da (əzab qorxusu ilə) peşman oldular. فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِي نَ
Fa'akh adh ahumu A l-`Adh ā bu 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-158 Artıq əzab onları yaxaladı (hamısı məhv oldu). Şübhəsiz ki, bunda (Salehin bu hekayətində) bir ibrət vardır. Halbuki onların əksəriyyəti iman gətirmədi. فَأَخَذَهُمُ ا لْعَذَا بُ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-159 Həqiqətən, sənin Rəbbin yenilməz qüvvət, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, tövbə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Kadh dh abat Qawmu Lūţin A l-Mursalī na 026-160 Lut tayfası da peyğəmbərləri təkzib etdi. كَذَّبَتْ قَوْمُ لُو طٍ ا لْمُرْسَلِي نَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Lūţun 'Alā Tattaqū na 026-161 O zaman ki, qardaşları Lut onlara dedi: “Məgər (küfr etdiyinizə, peyğəmbərləri yalançı saydığınıza görə Allahın əzabından) qorxmursunuz? إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُو طٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun 026-162 Şübhəsiz ki, mən sizin üçün etibar olunası (bel bağlanılası) bir peyğəmbərəm! (Vədimə xilaf çıxmaz, əmanətə xəyanət etmərəm!) إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي نٌ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-163 Artıq Allahdan qorxun və mənə itaət edin! فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rab bi A l-`Ālamī na 026-164 Mən bunun (Allahın hökmlərini, risaləti təbliğ etməyin) müqabilində sizdən heç bir muzd (əvəz) istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir! وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْرٍ إِنْ أَج ْر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
'Ata'tū na A dh -Dh ukrā na Mina A l-`Ālamī na 026-165 Doğrudanmı siz bəşər övladından yalnız erkəklərlə yaxınlıq edirsiniz? أَتَأْتُو نَ ا لذُّكْرَا نَ مِنَ ا لْعَالَمِي نَ
Wa Tadh arū na Mā Kh alaqa Lakum Rab bukum Min 'Azwājikum Bal 'An tum Qawmun `Ādū na 026-166 Və Rəbbinizin sizin üçün yaratdığı qadınlarınızı tərk edirsiniz? Siz (günah etməklə) həddi aşan bir camaatsınız!” وَتَذَرُو نَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم ْ مِنْ أَزْوَاجِكُم ْ بَلْ أَن ْتُمْ قَوْمٌ عَادُو نَ
Qālū La'in Lam Tan tahi Yā Lū ţu Latakūnann a Mina A l-Mukh rajī na 026-167 Onlar dedilər: “Ey Lut! Əgər (bu sözlərinə, bizi danlamağa) son qoymasan, (öz yurdundan) mütləq qovulacaqsan!” قَالُوا لَئِن ْ لَمْ تَن ْتَهِ يَا لُو طُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمُخْرَجِي نَ
Qā la 'Inn ī Li`amalikum Mina A l-Qālī na 026-168 (Lut) dedi: “Həqiqətən, mən sizin əməlinizə nifrət edənlərdənəm! قَا لَ إِنّ ِي لِعَمَلِكُم ْ مِنَ ا لْقَالِي نَ
Rab bi Naj jinī Wa 'Ahlī Mimm ā Ya`malū na 026-169 Ey Rəbbim! Məni və ailəmi bunların gördüyü (pis) işdən (onların bəd əməllərinin cəzasından) qurtar!” رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمّ َا يَعْمَلُو نَ
Fanaj jaynā hu Wa 'Ahlahu 'Aj ma`ī na 026-170 Artıq Lutu və bütün ailəsini (əzabdan) xilas etdik. فَنَجَّيْنَا هُ وَأَهْلَهُ أَج ْمَعِي نَ
'Illā `Ajūzāan Fī A l-Gh ābir ī na 026-171 Ancaq geridə qalan bir qadın (Lutun günahkar övrəti) istisna olmaqla! إِلاَّ عَجُوزاً فِي ا لْغَابِر ِي نَ
Th umm a Damm arnā A l-'Ā kh ar ī na 026-172 Sonra da o biriləri məhv edib kökünü kəsdik. ثُمّ َ دَمّ َرْنَا ا لآخَر ِي نَ
Wa 'Am ţarnā `Alayhim Maţarāan Fasā 'a Maţaru A l-Mun dh ar ī na 026-173 Onların üstünə (qızmar daşdan) bir yağış yağdırdıq. (Peyğəmbər tərəfindən Allahın əzabı ilə) qorxudulanların yağışı nə yaman yağışdır! وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم ْ مَطَراً فَسَا ءَ مَطَرُ ا لْمُن ذَر ِي نَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-174 Şübhəsiz ki, bunda (Lutun bu hekayətində) bir ibrət vardır. Halbuki onların əksəriyyəti iman gətirmədi. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-175 Həqiqətən, sənin Rəbbin yenilməz qüvvət, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, tövbə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Kadh dh aba 'Aşĥā bu A l-'Aykati A l-Mursalī na 026-176 Əykə əhli də peyğəmbərləri təkzib etdi. كَذَّبَ أَصْحَا بُ ا لأَيْكَةِ ا لْمُرْسَلِي نَ
'Idh Qā la Lahum Sh u`aybun 'Alā Tattaqū na 026-177 O zaman ki, Şüeyb onlara dedi: “Məgər (küfr etdiyinizə, peyğəmbərləri yalançı saydığınıza görə Allahın əzabından) qorxmursunuz? إِذْ قَا لَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun 026-178 Şübhəsiz ki, mən sizin üçün etibar olunası (bel bağlanılası) bir peyğəmbərəm! (Vədimə xilaf çıxmaz, əmanətə xəyanət etmərəm!) إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي نٌ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni 026-179 Artıq Allahdan qorxun və mənə itaət edin! فَاتَّقُوا ا للَّهَ وَأَطِيعُو نِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rab bi A l-`Ālamī na 026-180 Mən bunun (Allahın hökmlərini, risaləti təbliğ etməyin) müqabilində sizdən heç bir muzd (əvəz) istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir! وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْرٍ إِنْ أَج ْر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
'Awfū A l-Kayla Wa Lā Takūnū Mina A l-Mukh sir ī na 026-181 Ölçüdə düz olun, (onu) əskildənlərdən olmayın! أَوْفُوا ا لْكَيْلَ وَلاَ تَكُونُوا مِنَ ا لْمُخْسِر ِي نَ
Wa Zinū Bil-Qisţā si A l-Mustaqī mi 026-182 Düz tərəzi ilə çəkin! وَزِنُوا بِا لْقِسْطَا سِ ا لْمُسْتَقِي مِ
Wa Lā Tab kh asū A n -Nā sa 'Ash yā 'ahum Wa Lā Ta`th aw Fī A l-'Arđi Mufsidī na 026-183 İnsanların haqqını azaltmayın! (Camaatın malını əskiltməyin. Kimin haqqı nədirsə, onu da verin!) Yer üzündə fitnə-fəsad törətməyin! وَلاَ تَب ْخَسُوا ا لنّ َا سَ أَشْيَا ءَهُمْ وَلاَ تَعْثَوْا فِي ا لأَرْضِ مُفْسِدِي نَ
Wa A ttaqū A l-Ladh ī Kh alaqakum Wa A l-Jibillata A l-'Awwalī na 026-184 Və sizi də, sizdən əvvəlki nəsilləri də yaradandan qorxun!” وَاتَّقُوا ا لَّذِي خَلَقَكُمْ وَا لْجِبِلَّةَ ا لأَوَّلِي نَ
Qālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na 026-185 Onlar dedilər: “Həqiqətən, sən (əməlli-başlı) ovsunlanmışlardansan! (Divanənin birisən! Sən hara, peyğəmbərlik hara?) قَالُو ا إِنّ َمَا أَن ْتَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِي نَ
Wa Mā 'An ta 'Illā Bash arun Mith lunā Wa 'In Nažunn uka Lamina A l-Kādh ibī na 026-186 Sən də bizim kimi adi bir insansan! Bizə elə gəlir ki, sən yalançının birisən! وَمَا أَن ْتَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِن ْ نَظُنّ ُكَ لَمِنَ ا لْكَاذِبِي نَ
Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina A s-Samā 'i 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na 026-187 Əgər, doğru danışanlardansansa (həqiqi peyğəmbərsənsə), göyün bir parçasını üstümüzə endir!” فَأَسْقِط ْ عَلَيْنَا كِسَفاً مِنَ ا لسَّمَا ءِ إِن ْ كُن ْتَ مِنَ ا لصَّادِقِي نَ
Qā la Rab bī 'A`lamu Bimā Ta`malū na 026-188 (Şüeyb) dedi: “Sizin nələr etdiyinizi Rəbbim daha yaxşı bilir!” قَا لَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُو نَ
Fakadh dh abū hu Fa'akh adh ahum `Adh ā bu Yawmi A ž-Žullati 'Inn ahu Kā na `Adh ā ba Yawmin `Ažī min 026-189 Nəhayət, onu (Şüeybi) təkzib etdilər və buna görə də buludlu günün (qızmar günəşdən sonra peyda olan qara buludun) əzabı onları yaxaladı. Həqiqətən, o, böyük (müdhiş) bir günün əzabı idi. فَكَذَّبُو هُ فَأَخَذَهُمْ عَذَا بُ يَوْمِ ا لظُّلَّةِ إِنّ َهُ كَا نَ عَذَا بَ يَوْمٍ عَظِي مٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na 026-190 Şübhəsiz ki, bunda (Şüeybin bu hekayətində) bir ibrət vardır. Halbuki onların əksəriyyəti iman gətirmədi. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ
Wa 'Inn a Rab baka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu 026-191 Həqiqətən, sənin Rəbbin yenilməz qüvvət, mərhəmət sahibidir! (Kafirlərdən intiqam alar, tövbə edən bəndələrini bağışlayar!) وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لرَّحِي مُ
Wa 'Inn ahu Latan zī lu Rab bi A l-`Ālamī na 026-192 Şübhəsiz ki, bu (Quran) aləmlərin Rəbbi tərəfindən nazil edilmişdir! وَإِنّ َهُ لَتَن ْزِي لُ رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ
Nazala Bihi A r-Rū ĥu A l-'Amī nu 026-193 Onu Cəbrail (Ruhuləmin) endirdi: نَزَلَ بِهِ ا لرُّو حُ ا لأَمِي نُ
`Alá Qalbika Litakū na Mina A l-Mun dh ir ī na 026-194 (Günahkarları Allahın əzabı ilə) qorxudan (xəbərdar edən) peyğəmbərlərdən olasan deyə, sənin qəlbinə (nazil etdi); عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُو نَ مِنَ ا لْمُن ذِر ِي نَ
Bilisā nin `Arabī yin Mubī nin 026-195 Özü də açıq-aydın ərəb dilinə. بِلِسَا نٍ عَرَبِيٍّ مُبِي نٍ
Wa 'Inn ahu Lafī Zubur i A l-'Awwalī na 026-196 Həqiqətən, o (Quranın nazil olacağı xəbəri, mənası və hökmləri; Peyğəmbərin vəsfi), əvvəlkilərin (keçmiş peyğəmbərlərin) kitablarından mövcuddur. وَإِنّ َهُ لَفِي زُبُر ِ ا لأَوَّلِي نَ
'Awalam Yakun Lahum 'Ā yatan 'An Ya`lamahu `Ulamā 'u Banī 'Isrā 'ī la 026-197 Məgər İsrail övladı alimlərinin (Quranın ilahi kitab, sənin həqiqi peyğəmbər olduğunu) bilmələri onlar (bu kafirlər) üçün bir dəlil (sübut) deyilmi? أَوَلَمْ يَكُن ْ لَهُمْ آيَةً أَن ْ يَعْلَمَهُ عُلَمَا ءُ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ
Wa Law Nazzalnā hu `Alá Ba`đi A l-'A`jamī na 026-198 Əgər onu ərəb olmayanlardan (ərəbcə bilməyənlərdən) birinə (bəzisinə) nazil etsəydik; وَلَوْ نَزَّلْنَا هُ عَلَى بَعْضِ ا لأَعْجَمِي نَ
Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminī na 026-199 Və o (Quranı) onlara (Məkkə müşriklərinə və kafirlərə) oxusaydı, (bu şəxs ərəb dilini yaxşı bilmir, qeyri-ərəbə tabe olmaq, onun ardınca getmək bizə ayıbdır deyə) ona iman gətirməzdilər. فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم ْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِي نَ
Kadh ālika Salaknā hu Fī Qulū bi A l-Muj r imī na 026-200 Biz (küfrü, inadkarlığı) günahkarların qəlbinə belə salarıq. كَذَلِكَ سَلَكْنَا هُ فِي قُلُو بِ ا لْمُج ْر ِمِي نَ
Lā Yu'uminū na Bihi Ĥattá Yaraw A l-`Adh ā ba A l-'Alī ma 026-201 Onlar şiddətli əzabı görməyənədək (Qurana) inanmazlar. لاَ يُؤْمِنُو نَ بِهِ حَتَّى يَرَوْا ا لْعَذَا بَ ا لأَلِي مَ
Faya'tiyahum Bagh tatan Wa Hum Lā Yash `urū na 026-202 (Əzab) onlara qəflətən, özləri də hiss etmədən gələr. فَيَأْتِيَهُم ْ بَغْتَةً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُو نَ
Fayaqūlū Hal Naĥnu Mun žarū na 026-203 O zaman onlar deyərlər: “Əcaba, (tövbə etmək, iman gətirmək üçün) bizə möhlət veriləcəkmi?” فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُن ظَرُو نَ
'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na 026-204 İndi (günahkarlar) əzabımızın (dünyada onlara) tezmi gəlməsini istəyirlər? أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُو نَ
'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinī na 026-205 (Ya Rəsulum! Görürsənmi, əgər Biz onlara (kafirlərə) illərcə nemət (gün-güzəran) versək, أَفَرَأَيْتَ إِن ْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِي نَ
Th umm a Jā 'ahum Mā Kānū Yū`adū na 026-206 Sonra vəd (təhdid) olunduqları (əzab) onlara yetişsə, ثُمّ َ جَا ءَهُم ْ مَا كَانُوا يُوعَدُو نَ
Mā 'Agh n á `Anhum Mā Kānū Yumatta`ū na 026-207 Onlara verilmiş olan nemətlər (əzabımızı) onlardan dəf edə bilməz. (Heç bir şey onlara veriləcək əzabı geri qaytara bilməz. Əksinə, firavan həyat, bol nemət onların günahlarını, cinayətlərini daha da artırar). مَا أَغْنَى عَنْهُم ْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُو نَ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mun dh irū na 026-208 Biz heç bir məmləkəti ora peyğəmbər göndərmədən məhv etmədik! وَمَا أَهْلَكْنَا مِن ْ قَرْيَةٍ إِلاَّ لَهَا مُن ذِرُو نَ
Dh ikrá Wa Mā Kunn ā Žālimī na 026-209 (Peyğəmbərləri) öyüd-nəsihət vermək üçün (göndərdik). Biz zalım deyilik! ذِكْرَى وَمَا كُنّ َا ظَالِمِي نَ
Wa Mā Tanazzalat Bihi A sh -Sh ayāţī nu 026-210 (Quranı) əsla şeytanlar endirmədi. وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ ا لشَّيَاطِي نُ
Wa Mā Yan bagh ī Lahum Wa Mā Yastaţī`ū na 026-211 Bu onlara layiq deyildir. Onlar (bunu) heç bacara da bilməzlər! وَمَا يَن ْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُو نَ
'Inn ahum `Ani A s-Sam `i Lama`zūlū na 026-212 Axı onlara (vəhy eşitmək, mələklərin söhbətinə qulaq asmaq) qadağan edilmişdir. إِنّ َهُمْ عَنِ ا لسَّمْعِ لَمَعْزُولُو نَ
Falā Tad `u Ma`a A l-Lahi 'Ilahāan 'Ā kh ara Fatakū na Mina A l-Mu`adh dh abī na 026-213 Elə isə çəkin, Allahla yanaşı başqa bir tanrıya ibadət etmə, yoxsa əzaba düçar edilənlərdən olarsan! فَلاَ تَد ْعُ مَعَ ا للَّهِ إِلَهاً آخَرَ فَتَكُو نَ مِنَ ا لْمُعَذَّبِي نَ
Wa 'An dh ir `Ash īrataka A l-'Aq rabī na 026-214 Və ən yaxşın qohumlarını qorxut! وَأَن ذِرْ عَشِيرَتَكَ ا لأَق ْرَبِي نَ
Wa A kh fiđ Janāĥaka Limani A ttaba`aka Mina A l-Mu'uminī na 026-215 Sənə tabe olan möminləri qanadın altına al! (Onlarla yumşaq davran, nəzakətlə rəftar et, köməklərinə çat!) وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ ا تَّبَعَكَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ
Fa'in `Aşawka Faqul 'Inn ī Bar ī 'un Mimm ā Ta`malū na 026-216 Əgər (yaxın qohumların, əşirətin) sənə qarşı çıxsalar, onlara belə de: “Şübhəsiz ki, mən sizin əməllərinizdən uzağam!” فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنّ ِي بَر ِي ءٌ مِمّ َا تَعْمَلُو نَ
Wa Tawakkal `Alá A l-`Azī zi A r-Raĥī mi 026-217 Və yenilməz qüvvət sahibinə, mərhəmət sahibidə təvəkkül et! وَتَوَكَّلْ عَلَى ا لْعَزِي زِ ا لرَّحِي مِ
Al-Ladh ī Yarā ka Ĥī na Taqū mu 026-218 O Allah ki, səni namaza duranda da görür, ا لَّذِي يَرَا كَ حِي نَ تَقُو مُ
Wa Taqallubaka Fī A s-Sājidī na 026-219 Səcdə edənlər içində dolananda da. وَتَقَلُّبَكَ فِي ا لسَّاجِدِي نَ
'Inn ahu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu 026-220 Həqiqətən, (hər şeyi) eşidən, bilən Odur! إِنّ َهُ هُوَ ا لسَّمِي عُ ا لْعَلِي مُ
Hal 'Unab bi'ukum `Alá Man Tanazzalu A sh -Sh ayāţī nu 026-221 (Ey müşriklər!) Şeytanların kimə nazil olduqlarını sizə xəbər verimmi? هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن ْ تَنَزَّلُ ا لشَّيَاطِي نُ
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affā kin 'Ath ī min 026-222 Onlar hər bir yalançıya, günahkara nazil olarlar. تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّا كٍ أَثِي مٍ
Yulqū na A s-Sam `a Wa 'Akth aruhum Kādh ibū na 026-223 (Şeytanlar mələklərdən oğrun-oğrun) eşitdikləri (adda-budda) sözləri onlara təlqin edərlər. (Yaxud kahinlər şeytanların uydurmalarına qulaq asarlar). Onların əksəriyyəti yalançıdır! يُلْقُو نَ ا لسَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُو نَ
Wa A sh -Sh u`arā 'u Yattabi`uhumu A l-Gh āwū na 026-224 (Müşrik və kafir) şairlərə gəlincə, onlara yalnız azğınlar uyar! وَالشُّعَرَا ءُ يَتَّبِعُهُمُ ا لْغَاوُو نَ
'Alam Tará 'Ann ahum Fī Kulli Wā din Yahīmū na 026-225 Məgər görmürsənmi ki, onlar hər bir vadidə sərgərdan gəzib-dolaşırlar? (Hər tərəfə meyl edir, birini yalandan mədh, digərini isə əbəs yerə həcv edirlər!) أَلَمْ تَرَى أَنّ َهُمْ فِي كُلِّ وَا دٍ يَهِيمُو نَ
Wa 'Ann ahum Yaqūlū na Mā Lā Yaf`alū na 026-226 Və onlar etmədikləri şeyləri deyirlər! (Onların dediklərinin əksəriyyəti yalandır!) وَأَنّ َهُمْ يَقُولُو نَ مَا لاَ يَفْعَلُو نَ
'Illā A l-Ladh ī na 'Ā manū Wa `Amilū A ş-Şāliĥā ti Wa Dh akarū A l-Laha Kath īrāan Wa A n taşarū Min Ba`di Mā Žulimū Wa Saya`lamu A l-Ladh ī na Žalamū 'Ayya Mun qalabin Yan qalibū na 026-227 Ancaq iman gətirib yaxşı işlər görən, Allahı çox zikr edən və zülmə uğradıqdan sonra intiqamını alanlardan başqa! Zülm edənlər isə (öləndən sonra) hansı dönüşə dönəcəklərini (hara qayıdacaqlarını, aqibətlərinin necə olacağını, hansı inqilabla إِلاَّ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا لصَّالِحَا تِ وَذَكَرُوا ا للَّهَ كَثِيراً وَا ن تَصَرُوا مِن ْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ ا لَّذِي نَ ظَلَمُو ا أَيَّ مُن قَلَبٍ يَن قَلِبNext Sūrah